Zondag 16 Juli 1905. 49ste Jaargang No. 4t62 Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en flaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, wordon ADVERTKNTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. SSureaoSCHA© KW, Laan, O 4. Uitgever P. TRAPMAN. Medewerker :J. H k L, Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60. Afzonderlijke nummers 5 Cent. ADVERTKNTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 ct Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. EERSTE BLAD. Uitalag Verkiezing. Bouwen arbeiderswoningen. INGEZONDEN. In antwoord. Uit en voor de Pers. Buitenlandsch Nieuws. Politiek overzicht der week. Plaatselijk Nieuws. ad. Dit nummer bestaat uit drie bladen. (iemeeute Hcbngen. BEKENDMAKINGEN. POLITIE. Ter Secretarie deeer gemeente zyn inlichtingen te bekomen omtrent een gevonden dasspeld. Burgemeester en Wethouder» der gemeente Schagen maken bekend, dat een afschrift van het proces verbaal, vermeldende den uitslag der op heden ge houden herstemming ter verkiezing van eea Lid van den Raad dezer gemeente, ie aangeplakt en vont een ieder ter Gemeente-Secretarie ter inzage ligt. Schagen, den 14en Juli 1905. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, H. J. POT. De Secretaris, ROGGEVEEN. Burgemeeater en Wethouders der gemeente Sehagen noodigen, in verband met de Woningwet, belangheb benden uit, om by het bon wen van arbeidere- woningen, ter Secretarie dezer gemeente kesnia te komen nemen van de vanwege de alhier gezetelde Gezondheidscommissie van dergelijke woningen ver vaardigde ontwerpen. Schagen, den 14 Juli 1905. Burgemeester en Wethouders, De Burgemeester, H. J. POT. De Secretaris. ROGGEVEEN. Aan den Heer Redacteur der Schager Courant. Mijnheer de Redacteur, Wil ons e. v. p. nog eens een plaatsje afstaan in Uw veelgelezen blad, voor het navolgende, daar wjj on» verplicht gevoelen, om nog eens op het tchrijven van Mijnheer X die zyn naam nog maar niet durit te noemen, te antwoorden. Wel, mijnheer X, bent u zoo zenuwachtig, dat u er zich over moest verbazen, dat er hier nog een was, die openlijk voor de waarheid dnrft nit te komen Gelukkig zijn er hier nog velen, die zich niet ge schaamd hebben, hun nasm op het papier te plaatsen, om de waarheid te helpen verdedigen en tegen leugen en valechheid te protesteeren Mijnheer X, ik zou u wel eerst de vraag willen stellenweet gy niet, dat er een artikel in het W eib. van Strafrecht staat, dat, zoo gij iemand in levene gevaar ziet verkeeren en geen poging aanwendt om hem te redden, tenzy ona eigen leven er bij op het spel staat, gy strafbaar zijt voor de wet P En nu zondt gy van on» verlangen, dat wij, voor onze eigen oogen ziende, dat er iemand door een paar valsehe en leugenachtige men - ichen in het water wordt geworpen, met de handen in de zakken er bg zonden blijven staan Dat is toch afschuwelijk van u en wij zouden, als we dat gedoog, den, dubbel strafbaar zijn. Mynheor X, u doet de vraag, of ik kan lezen, maar mag ik u een wedervraag doen nl. dezeweet u niet meer, wat n in uw ee'ste stuk van den 26 Juni heeft geschreven U gaat nn z'ggen, dat u alleen de alga« meene belangen op het oog hadt, maar geen persoonlyke. On» dunkt, dat n wel terdege den persoon op het oog heeft, maar niet de algemeene belangenWant was dat 'het geval, dan hadt gy het wel met een paar regels afgekund. Immers, wy weten allen zeer goed, dat het gebruikmaken van het bruggetje altyd verboden is geweest, maar door de goedheid van het spoorweg- personeel en andere machthebbenden maar altyd ls toegelaten. Over dat toelaten is door de bewnste per sonen nooit een aanmerking gemaakt en nu gaat n zeggen, dat de vronw van J. Bijl ia verbilieeerd, omdat die twee vronwen onaangenaaamheden met elkander hebben gehad. Dat is onwaarheid. De vrouw van J. By 1 ia verbaliseerd nademaal zy herhaalde malen de wachteres op haar post heeft beleedigd en uitgescholden, waar ik en A. Raven, die met zyn land tegen het myne grenst, dikwyls getuige van zyn geweest. En wy niet alleen, ook vele anderen, die bij mg een» een kgkje kwamen nemen, of bg mij aan het werk waren, hebben het gehoord. Mgnheer X, u zegt, dat het er niets aan toe doet, dat gij nw naam niet noemt, maar ons dankt dat het er veel aan af doet, want wa&rlyk, een schip zonder roer in zee, is niet veel waard. Het maakt rare gieren en het is zeer gevaarlijk om er op te verkeeren. U zegt ook nog, dat ik de toestanden door n geschotst, niet ga wederleggen, dat zon dwaai zgn, daar gaat het immers niet om. Wy weten toch heel goed, met wie wg te doen hebben, 'tls niet om het bruggetje, maar om de personen. Of is het «om» on waar, als wij gaan zeggendat er al meer dan een jaar gewerkt wordt om den heer Jongkind en vrouw lange een vahchen en oneerlijken weg in een kuil te doen vallen P Want waarigk, als ik of een ander ons tot dat lage werk hadden willen leenen, u was er niet voor in aanmerking gekomen. Vóór dat men er toe 0T?rgf?aan 's 0Bl a er voor te spannen, is er al heel wat by een ander getornd, waardoor ook die pereoon -L T,D J' BiJ' i" ongenade is gevallen, waar nog heel wat drnkte door is Lts.aan, 1... 06 nw masker eens eventjes af en j.e8Q8 ln ket volle aangezicht zien. Zijt u dan e die pereoon, die de bedoelde vronw J. Bijl ook een» in een ander daglicht heeft geplaatst? bi. .lS Dle' yw'i sis ik zeg, dat haar heengaan e' nit de bnnrt ons aangenaam «al «yn. Nn zegt P u" dat het te wenschen is, dat er door het serbestuur een brug gelegd wordt in de nabyheid van de spoorbrug. Het zal my zeer aangenaam zyn, bestuur daartoe overgaat, maar ie en yft bet dan niet belachelijk, dat ons Polderbestuur ie kosten moet makeo alleen om die vronw en E. omar, aan^ wie wy allen, ik zeg het nogmaals, het Zr0oto ongerief te danken hebben P Nn mynhecr X mag u nog zooveel schrijven als u wilt in deze, wy zul- en u niet weer antwoorden, want dit zyn wij vol komen met n eens: dot .1 je men met n eensdat al gedurende een jaar eeren van de Maatschappij in deze niet genoegzaam yo ingelicht en daarom hebben wij het dan ook •ood'g geacht, om naar die Hoeren een aehryvea te richten, dit door al de buren roudim den wachtpost no. 9 is ooderteskend eu ons verder beschikbaar stellende, indien er meer inlichtingen van ous ver langd worden. Voor de opname dezer regelen u> M. de R., dank zeggende, verblyf ik, namens eenige buren en belang- hebbenden, Uw dw. Anna Paulowna. K. DAVIDS. Geachte heer Rodacteur, Veroorloof mg nog een weinig plaats ruimte s. y pl., om even de bedoeling van mjjn ingezonden stuk bekend te maken. Deze was niet, om sooals U in den aanvang van Uw lange noot zegt, dat de Katholieke hoeren zich van het dwaze wen3chten schoon te wasschen, neen, zoolang dat dwaze er niet is, behoeven wg, of (,iever ik want het gaat mg persoonljjk aan) ons daarvan niets aan te trekken. Door mgn ingezon den stuk wilde ik alleen aantoonen, dat U in overleg en met medewerking van den heer Feisser in de Schager Courant van 9 Juli j.1. een leugen hadt gebezigd. Verder is Uw antwoord niet in staat mgn opinie te veranderen en een ieder die lezen kan, zal dat wel met mg eens zgn. Immers, Uw conclusie luidt: „Ziedaar, mgnheer Merz, logisch, aan de hand van de geschiedenis der laatste dagen, aangetoond, dat Uw brief niet anders had dan de bedoeling, die wg er aan hebben toegeschreven en daarop, daarop alleen, komt het aan. En dat vonden we dwaas.Ia bedoelde courant van 9 Juli staat niet, dat door mg aan den heer Feisser een briet ia gericht, waarin de bedoeling uitkomt, ot de heer Feisaer zich ter wille van den heer Henneman wil terug trekken, neen, er staat woordelijk „Door den heer Joh. Merz, voorzitter der Katholieke Kiesvereeniging, is per brief tot dan heer H. Feisser de vraag gericht, ot hij zich ter wille van den heer flennaman wilde terugtrekken." Dit bericht is en bljjft dus aea I e u g e n, zoolang die zinsnede in mijn brief niet gevonden wordt. Na Uw antwoord meldt U, dat de heer Feisser in Uw blad van Zaterdag zal ant woorden. Naar dit antwoord zie ik om meer dan één reden verlangend uit. U dankend voor de opname, achtend, MERZ. Schagen, 14 Juli 1935. Eerstens dit vooropde heer Feisser heeft niet het minste of geringste te maken met de plaatsing van het bericht. De brief van U, mgnheer Marz, is ons door den heer Feisser getoond, als curiositeit. De redac teur van de Schager is alleen aansprakelijk voor het bericht met het opschrifteen dwaze vraag. Dat is geheel geplaatst buiten den heer Feisser om Eu die aansprakelijkheid drukt ons gansch niet zwaar, ondanks uw vleiende qualifieatie aan ons adres vanleugenaar 1 Van katholieke zgde is die titel ons niet vreemdklinkend't is niet de eerste maal. O neen, zelfs nog wel meer moois is ons al toebedacht geworden, Van dien kant komend evenwel, nemen we zoo iets aan als een compliment. Want, mgnheer Merz, wg hebben de gewoonte heel erg te letten op de vlag, die de lading dekt. Dat ons geschrjjf uw opinie niet heeft veranderd, is geen teleurstelling voor ons, wg hadden niet anders verwacht. Voor was het dan ook niet geschreven. Maar, dat een elk, die lezen kan, het met u eens zou wezen, dat weten we gelukkig beter 1 U zult bepaald wel bedoe len die luidjes, die déér het lezen hebben geleerd, waar het hoe en waarom ze niet duideljjk wordt gemaakt. Op de openbare school evenwel, waar wg ons leesonderricht hebben ontvangen, werd ons steeds de bedoeling van het gele- zene duidelijk gemaakt, Op den werkeljjken inhoud, daar kwam het op aan,zei meester. En al klooft en splitst u uw brief naar uw idéé nn nog zoo handig, aan do strek king ervan kunt u geen sier veranderen. Letterzifterjj kan u hier on mogelijk redden. De strekking, de bedoeling was zoo dui delijk, zoo vanzelf sprekend, zoo logisch, dat wij het recht hadden, die bedoe ling in duidelijke woorden bekend te maken, Dat dit den katholieken heeren niet aangenaam is geweest, kan ons al bitter weinig schelen. P. TRAPMAN, Red. Schager Courant. Na de herstemmingen Dr. Bronsveld schrijft in zijne Stemmen voor Waarheid en Vrede over den uitslag der verkiezingen weest voor Dr. Kuyper cn zgn party. Hij zal als minister moeten aftreden. Over het resultaat van meer dan één verkiezing zgn wg ten hoogste verbaasd en verblijd. Wg willen zoo weinig mogelijk persoonlijk wezen en noemen dus geen namen, maar dat in meer dan één kiesdistrict „gereformeerden" en tweeslachtige leden van de Nsd. Herv. Kerk niet gekozen of herkozen zijn, ver blijdt ons zeer. Maar de grootste oorzaak van vreugde is voor ons natuurlijk, dat dit ministerie heengaat, en er een einde is gekomen aan de maebt der droeve „coalitie''. Wij waren op weg, om te geraken ouder de macht een9r anti-protestantsche bedee ling. lagetoomd zou worden de eene vrij heid na de andere. Wanneer wij nog 4 jaar geregeerd waren geworden door de partg, die nu de nederlaag leed, dan zou ons land in menig opzicht zgn aloud evan gelisch karakter verloren hebben. Het werd al meer en meer een c&non, dat in onze bestuurscollege's, on dat bjj offioieele ba- noemingen, de roomsch-katholieken de helft der beschikbare plaatsen innamen. In de doleerende kerken werden regseringsban- ken aangewezen voor de pas benoemde burgemeesters en andere autoriteiten. Maar dit was het ergste niet; er zou meer en meer op den voorgrond zijn ge treden een type van christenen, wier vroom heid een vreemden bijsmaak heeft, iets dat maar al te zeer doet denken aan het fari zeïsme. Zulke vertegenwoordigers van een rechtzinnig geloof zullen er ook nu nog wel blg'ven, maar zjj zullen daarin niet meer een aanbeveling vinden bg de regee ring des lands, en een aanspraak op benoe ming en bevordering. Daar is meer: rondom den heer Kuyper had zich geschaard een kring van mannen, die zgn staf waren geweest, toen hg nog agitator was, en die voor hem bg verkie zingen een arbeid verrichtten, die da mannen van het vak het „vuile werk" noemen. Zjj behoorden ook tot dee ministers „oude plunje." En van bèn heeft hg zich niet ontdaan. Hg bleef zich van hen bedienen. Z j gingen voor hem op verkenning uit. Hij zag dikwerf door hun oogen. Hg ge droeg zich naar hun informaties. Zoo had op den gang van «aken in ons land een kring van lieden invloed, die party-mannen waren in den slechtsten zin des woords, een soort eycophanten, die den minister precies wisten te zeggen, welke dignitaris sen in den lande „liberaal" waren of „cbristelgk." Dat ret van spionnen is nu gebroken, die bureau's van informatie zgn nu gesloten. Ook is door de verkiezing van Juni duidelgk het den Roomsch-Katholieken aan gezegd, dat men de suprematie van hun kerk en geestelijken in ods vrjje land niet begeert. De kiezers hebben zich door den Roomschen schjjn van onbaatzuchtigheid niet laten misleiden. Er waren slechts weinig candidaten gesteld, die tot hun kerk behoorden. Zg' hadden er in bewilligd dat ook in districten, waarin zg groote macht hadden, „christelijke" protestanten dongen naar een zetel. Maar zjj waren van die protestanten even zeker, alsof het „geloovigen" waren in engeren zin. Velen hebben willen piotesteeren tegen het vereenzelvigen van dit „christelijk" ministerie met den naam en de zaak van den hoogen, heiligen God. Delenzen „Kuy per of Satan," „heidendom of christendom," en dergelgke hebben velen geërgerd en doen zeggendat klinke in onze ooren als laster. Daar komt bg, dat de onde liefde voor de Nad. Herv. Kerk bg velen is ontwaakt, en zjj er niet toe wilden medewerken, dat de mannen van 1886 en 1887, in verbond m8t de nitramontanen, nog eens weder vier jaar de teugels van het bewind in handen zouden hebben. Honderden, die in 1901 er toe hebben meegewerkt, dat het liberale ministerie viel, hebben nu gezegdvan dit „chris telijk" ministerie zgn wg niet meer gediend. Wat niet weinigen tegen de borst is geweest, was de begeerte van zoo vele predikanten, om lid der Kamer te worden. Dit verschijnsel deed zich vooral voor bjj rechtzinnige leeraron. Te Rotterdam don gen niet minder dan 3 predikanten naar een zetel, ea één hunner presenteerde zich als candidaat op 3 plaatsen. De uitslag der verkiezing is hun niet gunstig geweest, Vele Hervormden heb ben zich over die Kamerzucht of -ziekte bg zoo velen hunner voorgangers geërgerd. Het ambt van predikant is in veler achtirg gedaald, gelijk de waardeering van geloof' en godsdienst in doze campagne bg velen zeer is achteruitgegaan, Bg deze verkiezing heeft ons volk het duidelgk uitgesproken, dat het een gema tigd ministerie verlangt. Het wil noch socialistische, noch cleiicale „stoutigheden worden geregeerd, maar ook niet door vijanden van het geloof. Het wil vooruit, maar langs den weg van historische ontr wikkeling. Die uitslag ia alleszins noodlottig ge- Het wil niet „door pastoors en domicee's Omtrent de verhouding tusschen Frank rijk en Duitschland komen uit Italië be richten, die de Marokkaansehe kwestio in het ware licht plaatsen. Deze ont- j bullingen bewijzen duidelijk, dat niet het j land der Moren de eigenlijke oorzaak van I het geschil tusschen boida landen is, doch dat deze moet gezocht worden in de anti- Duitsche staatkunde, die door don minister van Baitenlandsohe Z.ken den heer Delcassé, werd gevolgd. Baron Alberto Lumbroio schrjjft in de Patria Ia 1905 verliet de Fransche ga- zant te Rome, Barère, plotseling zgn standplaats, niettegenstaande vormelijke plichten hem dwongen in Italië te blg'ven. i Mg ging naar Parjjs. Volgens de couranten vertrok hy wegens familie-omstandigheden. Hg ging evenwel naar Delcassé, om dezen te spreken over eene vertrouwelijke mede- deeling, die hg te Rome had opgevangen. Da Duiteche Keizer, reeds ongerust over de hartelijke betrekkingen tusschen Frankrijk en Italië, had vernomen, dat Frankrijk en Engeland op het punt stonden een verbond te sluiten. Dit had den Keizer aanleiding gegeven, aan Victor Emmanuel te schrgven, dat Duitschland zulk eea verbond niet zou dulden. Delcassé scheen aan de2e tijding weinig waarde te hechten. Minister Rouviar nam ze echter zeer ernstig op. In den ministerraad werd toen de zaak be sproken, waarbg Delcaseé de verklaring aflegde, dat, al mocht een verbond met Engeland ook tot een oorlog leiden, bij toch Diet zou aarzelen de overeenkomst te toe- kenen. Deze varklaring vond in den ministerraad een heftige bestrijding. De ministers vonden het algemeen onverant woordelijk, een politiek te volgen die tot een botsing met Duitschland moest voeren. In Frankrijk baetaat algemeen de over tuiging. dat de hu'p van Engeland voor de Republiek van weinig waarde is. Wel zul len de Duitfche koloniën in Azië sn Afrika worden vermoesterd, wel zal zgn handel door de vereeDigde vloten worden ver nietigd, wel zullen ook zjjne havens aan vernieling worden blootgesteld, doch daar door wordt het Duitsche leger Diet verslagen. Tegen dat leger kin Engeland volstrekt geen hulp verleen^n. Het Engelsche leger is niet eens in staat, zyn eigen koloniën te verdedigen, laat staan dus om in een oorlog Frankrijk van dienst te zgn. Lord Robarts beeft nog dezer dagen in het Hoogerbu:s verklaard, dat het Britsche leger thans nog even onbruikbaar en on geoefend en voor een oorlog onvoorbereid is, als in 1899, bij het uitbreken van den Boerenoorlog. Dit ook weet men in Frankrijk. Frankrijk zon dus te land alleen tegen over het tot do tanden gewapende Duitsch land komen te staan. Bir-.nen 14 dagen kan Duitschland met 12 legercorpsen aan de Fransche grenzen staan, waartegenover Frankrijk nog niet de halve macht in dien i tgd kan plaatsen. De inval der Duitschers j zou dan onvermijdelijk zgn de oorlog zou od Franech gebied worden gevoerd en het Fransche volk zou al de verschrikkingen I van den oorlog hebben te dragen. Terwg'1 het Fransche leger in allo op zichten bg dat van Duitschland ten achter staat, zou de krijgskans zeer waarschijnlijk ten gunste van de Duitschers uitvallen. Wat zou het dus Frankyk baten, als Duitsch land ter zee werd verslagen,zoo de Republiek te land het gelach zou moeten betalen Zij zou zich opcff iren ten bate van Engeland en daar bedankt men voorloopig voor, Het spreekt, dat bg de toenadering tot Duitsch land, de vriendschappelijke betrekkingen tot Epgeland niet terstond worden afge broken. Zoo is het verbroederingsfeest tusschen da Engelsche en Fransche marine te Brest evengoed doorgegaan en zoo zal ook het tezeabezoek van een Franech eskader te Porfsmmth evengoed plaats hebben. Doch bjj al die feesten is er toch eene kleine verwijdering tusschen beiden waar te nemen Het is Engeland niet aan- g-naam, dat Frankrijk in het conferentie- j plan heeft toegegeven. Van den nood moet Engeland cu een deugd maken en her- roepen, wat het reeds onmogelijk had genoemd. Ook zou het met Frankrijk den Duitschen concurrent wel voor eenige jaren onscha-1 delgk hebben willen maken. Zoo'n corlog zou Eageland in geen moeilijkheden gebracht hebben, terwijl de voordeelen o zoo groot zouden geweest zgn. Een geknakt Rusland, een gekwetst Duitschland, een verslagen Frankrijk, een verdeeld Oostenrijk, een i lgdond Italië, mijn liefje, wat wil je nog meer. Engeland het protectoraat over Europa, die droom was haast te schoon om waar te kunneD worden. Bg' al de verwikkelingen der laatste jaren heeft Frankrijk de minste zgde gesponnen. Nn weer trekt het in en om Marokko aan het kortste eind. De Figaro geeft een over zicht van wat een onhandige diplomatie der Republiek in de laatste jaren gekost heeft. Ziehier wat ze schrijftIn New-Founland hebben wg al onze rechten opgegeven en daarvoor zandwoestijnen, modder en onbe woonde streken in de plaats gekregen. In Siam hebben wjj de voordeelen bedon gen bg de verdragen van 1893 eD '96 prjjs gegeven. In Klein-Azië heeft onze kerke lijke politiek en de weifelende houding in de Bagdadspoorwag-kwastie ons prestige verminderd. In Oost Afrika zijn wjj van den Bovec-Nyl verjaagd. In Ethiopië hebben wjj onze bevoor rechte stelling opgegeven. Egypte hebben wg voor altyd aan Engeland overgeleverd. Wjj hebben Tripoli aan Italië en de Moorsche kust aan Spanje overgelaten. En dat alles zou vergoed worden door Marokko, waar wjj thans Duitschland als onze evenknie moeten erkennen.Vleiend voor de Fransche staatslieden is deze balans zeker niet. De Figaro had gevoegelijk dit lijstje verder kunnen aanvullen, doch dat kwam niet in hare kraam te pas. Daarvoor had het blad zelf te vaak de alliantie met Rusland ver heerlijkt. Anders had het blad er zeker wel bijgevoegd„de Fransche democratie, die vrijheid, gelijkheid en broederschap in hare vanen heeft staan, heeft zich in de oogen van de weldenkende wereld ont heiligd,door haar verbond met een autocratie, die op onderdrukking, vooroordeel en tweedracht steuntdie zich alleen door geweld en onrecht weet staande te houden. Verder hebben wg onze milliarden in de bodemlooze Russische schatkist gestort, waardoor thans een deel van ons eigen volk een kwjjneDd bestaan lijdt." Dat zou de zuivere balans van de Fransche politiek der laatste 10 jaren zgn. Woensdagavond j.1. werd in het lokaal „Céièi" eene vergadering ge houden van Handeldrjjvenden uit deze gemeente. De vergadering, uitgeschreven door het rezds vroeger door ons genoemde Comité, was bezocht door 28 personen. Na een korte inleiding door den heer P. Raat Dzwerd het woord gegeven aan den hoer Jb. Koster, tot het uitbrengen van een rapport, waarin de wenscheljjkheid en 't doel der oprichting eener Winkeliers vereniging werden besproken. Uit dit zeer uitgebreide rapport meenen wjj 't volgende te moeten aaDteekenen Da vereeniging, welke 't Comité meent dat hier zeer goed zou kunnen werken, stelt zich ten doel het behartigen der belangen van den handeldrijvenden en industriëelen midden stand. Zjj tracht dat doel te bereiken door a. het houden van vergaderingen b. het samenwerken met gelijkgezinde verser,igingen, rekening houdende met zustervareenigingen c. bevordering van Zondagsrust en vervroegde winkelsluiting d. 't oprichten van een informatie- en incassobureau e. het voorstaan der belangen bjj par ticulieren, bjj regeering van Gemeente, Provincie en Rgk. De toelichting dezer verschillende punten was zeer duidelijk, en bleek ons, dat de C)mmi8sie meende die als volgt te moeten motiveeren De vergaderingen, als in elke vereeniging noodig, boden gelegenheid de zaken te bespreken en door onderling overleg te komen tot behandeling van verschillende, de belangen der leden rakende punten. Hot Comité vond het nuttig voeling te houden met andere vereenigingen, omdat vaa gezamealjjk optreden ter aanbeveling of bestrjjd icg van de handeldrijvende middenstanders rakende vraagstukken een goede kracht kan uitgaan. Bevordering van Zondagsrust en ver vroegde winkelsluiting was volgens de mceaiag der Commissie zeer aan te bevelen. Overwegende de zware concurrentie ea 't verbond van nooit eens werkeljjk vrjj de zaken te kunnen sluiten en eens te kunnen genieten van ongestoorde rust, wetende dnt ieder ander den Zondag als rustdag ge bruikt, meende de commissie dat met mede werking der koopers in deze voorlorpig een goed begin kon h se ten te trachten, zoo niet door allen, dan toch categorisch Zondagsmiddags tegen zes en in de week tegen negen uur des avonds de zaken te sluiten. De oprichting van een informatiebureau en tevens incassobureau, zoo ingericht dat

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1905 | | pagina 1