s asa?»- «e
SCHAGERSLUIS.
Beurtveer te koop.
V IJ Z E L,
te Valkoog,
BAL IVA.
't
G. v. Bodegraven.
on Maatlat 98 Atpste 1905,
30 Aapstos 1005, saam, 3 aar.
Merijtastaier
te St. Maarten,
Lied van Moeder.
C. J. DE BES,
SLUITING
advertentiën. ïa|! AnpstBS 1905, 's nam. 4 mr,
Arrondissements Recht
bank te Alkmaar.
i»'«i sv£i.8s<
Het Bestuur van de Rantu* en
den Folder 8CU iGKS brengt ter
algemeene kennis, dat de Scl» ajfer-
sidis wegens noodzakelijke reparaties,
oor do Vaart jjesloten zal zijn -
zal Maandag 28 Aug.
zijn practijk hervatten.
Beleefd aanbevelend,
Tevens berdog: van Fietsen.
van het Zanggezelschap
„NIEUW LEVEN"
des avonds 8 uur,
in 't lokaal van den Heer P WITaldaar.
F.ntrée 30 €t. p. persoon
Schoolgaande Kinderen 10 Ct
Het Bestuur
tot en met
behagen, 14 Augustus 1905.
Het DAGELIJK8CH BESTUUR
van de RttlWfl en den Polder
S€ll V(*RV is voornemens, op
Zaterdag 2 Sept. 1905,
des middags ten 12 ure, in het Raad
huis aldaar in het openbaar aan
te besteden
Het Kroozen en Riet-
snijden in de vaarten en
tochtslooten van den
Polder.
Nadere inlichtingen worden ver
strekt door den Opzichter K de Beurs.
De voorwaarden liggen ter inzage
bij den Secretaris des Polders, Wijk
F-, Vo 2, dagelijks van 9 tot 12 ure.
Schagen, Aug. 1905
Jb STAMMES, Foorz.
W. VADER, Secr.
op Maandag 4 Sept. 1905,
(2en Kermisdag),
in het lokaal van den Heer SCHER-
MERHORN aldaar.
Programma
Oorspronkelijk tooneelspel met Zang
in 3 bedrijven en een Voorspel
door ANTONIE
2- Leve de Solidariteit.
Komische Scère
Aanvang 7V, uur. Entrée I 0.50.
Plaatsen te bespreken a 10 Ct extra,
wat bij do bespreking moet worden
voldaan
De entree is verschuldigd voor het
geheele lokaal
Na afloop Kermis
Wegens ove'lijden van den schipper
wenscht de eigenaar van de hand te
doen het beurtveer
AlkmaarAmsterdam,
v. v uitgeoefend door wijlen schipper
J, BOR-T. met hat ijzeren tjdlk-
schip Koophandel al", groot 50
tonnen en d^szalfs^ouipleteninven
taris, handwagen eDZ Dit beurt
veer. dat sedert 14 jaren en nog
heden ten dage wordt uitgeoefend,
geeft een flink bestaan, waarvan be
wijzen voorhanden.
Te bevragen bij A ZWAW8-
WIJK, Hofdijkstraat 5, Alkmaar.
Te koop aangeboden
een zoo goed als nieuwe
met stalen beschoeping met spiraal om
den spil van hoekijzer
Een RIJNEIKENSP1L met een
kroontaas aan het boveneind en één
ondertaas met de beide metalen.
SPIL lang 7.10 Mzw. 52 cM„
lengte beschoeping 5 M zw. 7 m. M
de slalen beschoeping op iedere maat
te leveren.
En het staande Waterpeilen,
slechts een half jaar gebruikt.
Te bevragen bij
Smederij te NIEUW VEEN bij Alfen.
Inlulich. hoUhood.Hr, dik- h"°ÜÜE vóerd. het
„U 5. «H.U. Pf»'« ËSS w« «J T. B..« Idh wrf.
eene gewone
en eervuuo .L,„„in
riêt se dan ook in de hoogstebetrekkingen
bn het Blnnenlandach Beatnnr, de Rechter gke
l.cht het Leger enz. Trot. hunne door
kennis en werken verkregen ,teUö»gJ|srorden
ze intnMchen door de meeste w°'M°ed Euro
peanen. zelfs door die van zeer ondergeschikte
positie, met geringschatting besproken.
De^ndo'sedhter, die tot vader hebben een
onontwikkeld, onbeschaafd bl^da en *c,®
niontwikkelde noDna tot moeder, die Indo
zHn Zeer te beklagen terwijl later natunrlgk
pen nog meer gedegenereerd nageslacht van
h an kan ven cht worden 1
Door voortdurende kruising met Inlandsche
1-ii'ltien ortstaat dan het zoo In-treurige ras
S Kampongsinjo-s", die vooral in groot,
plaatsen als Batavia. Semarang, Soerabaja
enz., een ware plaag zgn voor de rustige
De^'overgroote meerderheid der donkere
D'oletariërs kunnen zoo niet hun recntstreek-
sc'ien vader, dan toch hun stamvaders aan
vijzen onder de g.gageeide of M"ef.d,e^e°de
Enropeesche soldaten van het Indische Leger.
We willen hier niet schrijven over het
concubinaat in het Indische Leger, al «charen
we ons volstrekt niet aan de zgde van hen,
die het een noodzakelijk kwaad noemen. Er
zijn duizenden jonge mannen in Indie, ook
ouder de militairen, die het ?onde*
cubide doen. We zullen het
o-.er de noodlottige gevolgen van dat kinderen
opvoeden door ouders, die geen flauw besef
hebben hunner verantwoordelijkheid.
Toen Ik in October 1900 met de boot van
Atieh naar Padang stoomde, bevond zien
ain boord ook een Inlandsche halshoudster
met een aanvallig knaapje van drie jaar.
Haar „man" was gesneuveld en nn ging ze
mft den kleine naar Java terug, om ergens
in de kampong bg haar familie te gaan wonen.
Het vrouwtje was o zoo trotsch, dat haar
sinjo Piet" Europeaan was en liet me een
geboorte-acte, een doopbewijs en nog meer
van die papiertjes zien.
Toen ik haar vroeg, hoe ze haar jongen
nu verder dacht op te voeden, opdat hg toch
leter als Europeaan zgn positie zon kannen
ophouden, schrikte het goede menach. Daar
hed ze nog nooit over nagedacht en toen ik
haar eens kalm uitlegde, dat „SiDjo Piet veel
gelukkiger zon zijn als Amat",dw.z. als inlan-
der, toen nam ze plotseling een kloek besluit en
wierp de noodlottige papieren over boord 1
Haar kind was daarmede tot den eenvoudigen,
hem meer passenden staat van Inlander
teruggebracht en Is nn misschien ergens In
het binnenland belast met het hoeden der
karbon wen,
Wat zonden de kampong-siDjos en dito
nonna's een menschwaardiger lot hebben en
een beter leven leiden, als hun moeders ook
gedaan hadden, wat toen die moeder van
„8injo Piet" deed 1
Lt. Clockenbr Brodsson b d.
M a g e 1 a n g.
Zitting van Dinsdag 22 Aug. 1905.
Het eerste presentkaasje, dat ons op deze
overigens vrij taaie zitting als beklaagde
werd aangeboden, was Cornelis Geel van de
Kelns, gemeente Schagen, dien men voor alle
zekerheid voorlooplg maar had opgesloten in
het Huis van Bewaring te Alkmaar, of, om
het meer officieel te zeggendie gedeti
neerd was.
Nadat Kees nit zijne verblijfplaats, die veel
solider is dan menigeen misschien wel
wenscht, onder behoorlgk geleide voor het
voetlicht was gebracht, nam het spelletje een
aanvang, waarbg al heel spoedig bleek, dat
Kees er dezen keer ernstig van werd verdacht,
in den nacht van den merkwaardigen Water-
looslag-herdenkdag te lange vingertjes te
hebben gehad. De gemeente-veldwachter van
Schagerbrng, die, waakzaam als immer, ook
in den nacht van 18 op 19 Juni al surveil-
leerende zijn plicht betrachtte, en
Marlnos Hendrik van de Vreede is genaamd,
zag Geel op de fiets er vandoor gaan, terwgl
hij een paar zakken met hoenders met zich
voerde. Van de Vreede vond dat eigenlgk
wel wat zonderling en kreeg zware ver
moedens, dat het zaakje niet bij rechtuit was.
Hij hield den tamelijk beladen sportsman-
kippenliefhebber, toen deze terugkeerde, aan
en nam de vrijheid, hem even te vragen naar
het in het bezit zijn van die zakken met
kippen. De verklaringen, die het beschaafde
Keesje hem op hoogst welwillende wijze
verschafte, vertrouwde onze nauwgezette
ambtenaar echter lang niet. Hij besloot dan
ook alras, om hier korte metten te maken en
nam doodeenvoudig al die kippetjes in beslag
om daarna met bekwamen spoed de noodlge
onderzoekingen te dezer zake te bewerk
stelligen.
De resnltaten van dit onderzoek waren van
dien aard, dat Van de Vreede reeds den
verklaring, de beeBtjes als de hare h"*®Ed-
«noot in gezelschap van zijn viervoetig
genoot in en dezelfde
waren? eene omstandigheid, die aan
hunne verklaringen heel ^atkr^t ontnam.
Het bleek verder nog, dat Deel zien
afloop van een en ander In den zeer vroegen
_aar Schagen heeit
begeven waar hg zich reeds te half vijf bjj
mejuffrouw^ Keeltje Floer „liet aandienen".
Deze had bemerkt, dat hg buitengewoon
zenuwachtig was en toen ze hem zoo in den
Wn van het gesprek vroeg, vanwaar
hii was gekomen, had hg haar onwillig
toegesnauwd, „dat haar zulks niks aanging
Eindelijk waren alle 8 getuigen, zoowel de
vijf heeren als de drie dames, uitgepraat en
het verhoor tot zooverre beëindigd. Beklaagde
bleek echter volstrekt geene neiging te be
zitten tot eene ootmoedige schuldbekentenis.
ZEd. was Juist zoo vrij alle schuld nnaai
van zich af te schudden. Hij meende zgn
alibi te kunnen bewijzen door te verkleien,
dat hfi zich op den bewusten tgd in Anna
Paulowna had bevonden, vanwaar hij zich
per rijwiel (loopen is geen mode meer 1) naar
Schagen had begeven H
De heer Officier meerde nochtans, dat er
voldoende bewijsgrond was Koleverd voora
de getuigenis van den eersten getuige zeer
bezwarend achtende voor Geel. Z.E.G. ver
klaarde aan 't eind van zgn requisitoir, den
diefstal bewezen te achten en elschte deswege
tegen beklaagde 4 maanden gevang. - Ver
volgens kwam de verdediger van Geel, de
advocaat Mr. H. P. M Kraakman, aan het
woord. ZEd. was het volstrekt niet met den
Officier eens, en meende dat Geel's sohuld
heelemaal niet was bewezen, terwgl hg zgn
pleidooi besloot met vrijspraak voor zgn
cliënt te verzoeken.
Na de pauze beraadslaagde de rechtbank
in raadkamer even over het wel en wee van
Geel en gelastte zijne onmiddellijke Invrij
heidstelling, hem vrijsprekende van den hem
ten laste gel egden diefstal. Kees vroeg nog
schadevergoeding voor de voorloopige hecht.
Beklaagde No. 2 was de 26-jarlge Johan-
nes Starreveld, een klerk, die te Amsterdam,
waar hij thans in arrest zit, reeds, ook
wegens diefstal is veroordeeld geworden
tot 2Va jaar gevang.
Dit lieve kereltje had zich op het moment
te verantwoorden, omdat hij in de rijwielzaak
van Johann Hendrik Böckmann te Hoorn
een fiets huurde en wel op den 6den Jnni
tl. In plaats van die vélooipède echter
shoorlgk terug te bezorgen, maakte de
onbetrouwbare huurder zioh aan verduiste
ring schuldig door het rijwiel eenvoudig te
verschacheren aan een koetsier uit Blokker,
Dirk Wlebring genaamd, wien hij het ding
voor slechts f 18 afstond. Johannes won
Gohter graag nog wat meer centen om han
den hebben en om in het bezit van nog
verschillende van die lieve ronde schgfjes
te komen, bedacht onze goochemert nog
eenige grapjes, die wel voor zijne slimheid,
maar gansch ni6t voor zgn karakter
pleiten.
Hij belandde den volgenden dag
dus) te Wijdenes, waar hg zich bg den smid
Cornelis Selman vervoegde, onder voorwend
sel, naar een dokter te moeten ten einde
zioh het hoofd te laten verbinden. Hij wist
zgn smoesje zóó uitstekend te maken, dat de
goedhartige smid niet kon nalaten, hem een
flets te verstrekken. Ons avontnrlertje, buiten
gekomen, sprong ving op 't zadel van zijn
WonnlB kncp hem dat hij schreeuwde als een mager
De inspecteur van politie echter, varker en trapte, om de kroon op het werk
gesteld met de toedracht der zaak, k P het g8heele paneel van de gangdeur
dagen endoor hem werd onverwgld hetrgwl« w wM het mooI genoeg werd
b^ De Jong in beslag op sprekends madame „Justitie" door De Groot heel galant
is, gelijk uit dit een en ander op P by den arm genomen en, nieuwsgierig als zij
wjjw blgkt, een gevaarlgk g op do mee.t welwillende wijze met alle
bovendien hoogst brutaal. Hg Uee Minderheden, die haar eenlgszina konden
leeds zeiden, is bg thans te Amsterdam
f 4
"1 1
bekend gemaakt,
boete of 4 dagen heoht.
De eisch was
achter de sloten gezet, waar hij nog moet
terechtstaan voor vier gevalletjesivan verdn -
tering en flessckentrekkerfl, °ok
Zwolle en te Breda voor igwIeWiefstal I
De O. v. J. gaf hem dan ook behoorigk
Uitspraken allen heden over 14 dagen. A.s.
week vacantie.
O
zgn
O vi
deel en elschte 8 maanden gevang.
De 29-jarige arbeider Klaas Mantel, bijge
naamd „de Klak", woonachtig te Broeker
haven gemeente Bovenkarspel, was op
Zondagavond 16 Juli JA in verregaand
beschonken toestand in de herberg, „De
vergulde Baars" te Venhuizen, waar hg zich
alleronhebbelijkst aanstelde, zoodat het meer
dan noodig was, den snuiter op te J>ergen.
Daarin had Klaas evenwel verduiveld
weinig zinnigheid Hg schold den Venhnizer
rijksveldwachter Volkert Rodenboog voor
alles uit, wat leeljjk was en toen de gem.
veldwachter Herman Bakker ter assistentie
opdaagde, kreeg ook deze menige niet zeer
vleiende qualificatle te hooren.
Enfin I onder hevig verzet werdMantel einde-
lijk opgebonjourd, terwgl zooals zich laat den
ken, behoorlgk proces-verbaal werd opgemaakt.
Klaas was wel niet verschenen, maar het
rldje ging evengoed door. SiDjeur staat,
volgens den O. v. J. in een slechten reuk
en ZEG. elschte met toepassing der artt.
266, 267 en 180 Wetb. van Strafr. een week
gevang.
Hierna volgde een staaltje nit het bedienden
leven in den huize Englander te Alkmaar.
Mijnheer A. Englander heeft onder zgne be
dienden een zekeren Jacob van Aals, die met
de winkeljuffrouw Albertje van Leien een
hooggaanden twist kreeg in den avond van 19
Jnli j 1.
Bg deze gelegenheid schreef Jacob de be
minnelijke Albertje zulke hoogst bedenkelijke
eigenschappen toe, dat ze, tot berstens toe
kwaad,op hooge beenen,ja als op vleugelen naar
de politie zweefde en het aangaf, 't Was
geen belangrijke strafzaak en nadat het ge
tuigenverhoor was afgeloopen, kreeg de heer
officier het woord, die het zaakje als een
gewonen huistwist qnalificeerde en tegen den
82 jarigen beklaagde wegens eenvoudige belee-
digingf 7 boete eisohte, te vervangen door 7 d.
hechtenis.
Ean groote ruzie om niemendal had op 27
Jnni j.1. plaats te Egmond aan Zee. Verbeeld
je 1een onnoozel hondje was op dien ge-
denkwaardigen dag de oorzaak, dat de 84-
jarige Engel Stam in genoemd dorp een hef-
tigen woordentwist kreeg met Albertje Prics,
de wettige huisvrouw van Hendrik Gouda.
Albertje was hem met de tong waarsohgnlijk
te machtig en toen zg hem op een kritiek
moment om verklaring van zijn optreden
vroeg, schold hij haar voor een adder en
pakte haar beet, om met geweldig schudden
en schoppen de qualifioatie „mishandeling"
alleszins gemotiveerd te maken. Toch ont
kende beklaagde de mishandeling Wel be
aamde hij, te hebben gescholden, doch een
getnlge, zekere Antje Gravenmaker, had ook
de mishandeling zien plaats vinder, zoodat
de O. v. J. „houvast" genoeg had, om Stam'a
schuld bewezen te achten Z.E G. eischte
wegens dit laffe optreden tegen Stam f 10
boete, snbs. 10 dagen hecht
In de vorige maand heeft 't er te Broeker
haven, gemeente Bovenkarspel, [een beroemde
streek, waar, zooals een jarenlange praotijk
aanwgst, steeds een zeer vruchtbaar arbeids-
Foofdgracht 28, HELDER,
door de
Het Bestuur voornoemd,
Jb. STAMMES, Yoorz,
W. VADER, Secr.
Unli vV JJQl, BliCuUS OOU tiOOA VI UVUUWHU* u* vvisu
veld voor allerlei jnstltiaele ambtenaren wordt
(7 Jnni gevonden, getuige de ettelgke strafzaakjes
n nmid daarvandaan herkomstig ook weer aardig
gespookt.
Den 21 Juli n.1. kreeg de 24-jarige rijwiel
handelaar Hendrik Postma aldaar „mot" met
zekeren Jacob Hof, die door hem vrij
ernstig werd mishandeld. De oorzaak van
den hooggaanden twist was eene aanmerking
van Hof, die Postma in qualiteit van hande-
fiets waarop hij toen gezwind naar laar beleedigend vond.
Eokhnizen koers zette. Hg had, in die merk- Een fietsband, door hem geleverd, schreef
waardige stad aangekomen, al ganw behoefte jj0f verschillende gebreken toe Postma
aan een verversching en stapte Pieter De vverd boos, stak zgn klavieren uit en de
Jong's melksalon binnen. Hier vertelde hij, r0gt volgde heden. De eisoh, wegens mis-
dat hg het ongelnk had gehad, om van het handeling, door den O. v. J. tegen Postma
rgwiel te vallen, welk ongeval vergezeld ingesteld, met toepassin
ging van het verlies van zgn „porte met alles", het W - - - - -
die te water was geraakt.
De melkboer had wel een hart van steen
moeten hebben, om niet tot in het diepst van
zgn gemoed getroffen te zgn over de ramp
spoeden, die zgn medemensch had moeten
doorstaan. De Jong's medelgden was dan
ook zoo groot, dat hg Starreveld geld voor
zijn flets in rnil gaf. De Jong gaf hem op
schriftelijk bewijs, hoewel onder valschen
naam, f 20. 's Avonds, zoo lnidde de over
eenkomst, zon hg het geld terng brengen en
de fiets halen, dooh dat kan je begrgpen.
wie er versoheen geen Starreveld
met toepassing van art. 300 van
v S., lniddef 8 boete, te vervangen
zgweg kwam, sloeg hij dien in, in een vlug
tempo voortloopend.
Grootmama was daar zeer verdrietig
over. Na een poos zond zg hem Maria na
„Zg had vandaag de vrge natuur willen
genieten zoo met elkander
Dat laatste was Msz juist onuitstaanbaar.
Hg haalde de schouders op, maar mee terug
ging hg niet. Integendeel, terwgl Mia al
haar best deed om hem meê te krijgen,
pakte hg haar om haar middel en sprong
en huppelde met Dodi voort, een vrooljjk
liedje zingend. Zg spartelde eerst tegen,
maar ging daarna meê, en zoo kwamen zjj
aan den rand van het bosch.
Het meer bood een mooi en tevens
trotsch gezicht. Het water was onstuimig
en sloeg met kracht op de steenen. Beneden
op het strand lag een klein zeilscheepje
een troepje badgasten uit Mistroy
waren daarmêe aangekomen. De kiel van
het scheepje knarste in het zand en menig
maal hief een aanrollende golf het kleine
ding met kracht in de hoogte.
Olters had Dodi op de schouders ge
nomen. De wind woei haar door de bruine
lokken. Zjj klapte van vreugde in de
banden, toen zjj de zon zag. Ook Mia werd
een oogenblik door deze heerljjke poèsie
der laudeljjke stemming gevangen, ofschoon
zjj zich nog niet had vrijgemaakt van het
onaangename gevoel van de anderen te
hebben gekrenkt. Er waren steeds twee
gevoelens in haar, die als 't ware tegenover
elkaar stonden.
„Vadertje, wanneer u op het water is,"
vroeg de kleine Dodi, heeit u dan ook
steeds zulk een groote zon
„Ja, lieveling. Zon heeft ieder mensch,
tenminste als hjj dat wil." Hjj zeide het
door 8 d. hecht.
Te Egmond a. Zee was de onda zeeman
Willem Zwaan, die al 65 jaren telt, den
27sten Juli knapjes beschonken en zwetste
bg kris en kras, dat hg een hal ven galden
te vorderen had van Dirk de Groot, in wiens
dienst hg verschillende werkzaamheden had
verricht. De Groot echter wilde daar niet
van hooren en weigerde, dat bedrag aan
hem te betalen. Zwaan, die, gelgk zijn lang-
halzige naumgenooten, graag met zgn bek
in 't „natte" wil zgn, greep Dirk in de keel,
bjjna, alsoi hjj er met de gedachten niet
bjj was, en staaide in de verte.
De kleine vraagal babbelde verder. Max en
Mia zwegen beiden. Wat hem op de tong
zweefde, wilde hjj niet zeggen, omdat
hjj merkte, dat het in Mia's binnenste ook
niet rustig en kalm was.
„Vadertje, moet u nu werkelijk de vol
gende week reeds weg vroeg Dodi na
een poos. Toen hjj dit bevestigde, vljjde
zjj haar zachte wangetje tegen de zjjne en
sloeg haar armpjes steviger om zjjn hals
„Blgitoch nog, vadertje."
„Dat gaat niet. Maandag is de gansche
droom uitgedroomd. Dan zie ik mjjn kleine
Dodi in een half jaar niet."
„Gaat u weer naar Afrika Och,
vadertje, treft u daar ook weer die kleine
meisjes aaD, die tweelingen?"
„Ja, misschien bezoek ik hare ouders
wel. Zjj hebben een klein, aardig huisje
in de kolonie. Daar zjjn zjj steeds bjj
elkaar en zoo gelukkig."
„Is de vader van de tweelingen steeds
bjj hen moet die nooit met het schip weg
Zjj zuchtte diep„Ach, die hebben het
goed."
Mia ging op een boomstronk zitten en
weende.
Olfers zette het kind op den grond,
ging naar zjjn vrouw en drukte haar kopje
tegen zich aan, maar sprak geen woord
„Schat," fluisterde zjj smeekend, „maak
het mjj toch niet zoo moeiljjk. Steeds sta
ik tusschen jelui in, moet voor bemidde
laarster spelen, maar kan dat niet. En nu
gaat ge weg en dan moet ik met hen
leven ach, het is mjj steeds zoo
bang te moede, zoo troosteloos." Zjj snikte
loid en dadeljjk was Dodi bjj haar en
kuste haar,
„Wat moet ik dan doen antwoordde
Olfers eveneens zacht terug. „Hjj drukfe voor
seconde de lippen stjjt op elkaar.
en
een
„Mjj zelf tot een slaaf maken en mjj elke
kleine persooDljjke iielhebberjj of wensch
maar ontzeggen ach, ik ben niet ge
trouwd, ik heb geen huwelijksleven."
Nu knielde Dodi voor haar m- eder neder
en streelde haar de handen. Dan keek zjj
haar vader hulpeloos aan, die strak over
het water staarde.
„Daar de zon is onder 1" zeide
Olfers.
Plotseling sprong hjj op en snelde vlug
naar beneden, naar het strand.
„Vadertje vadertjel" riep Dodi angstig.
Zjj trok zoo lang aan de hand van haar
moeder, totdat deze haar eindeljjk volgde.
Beneden stonden eenige heeren. Het
waren de luidjes, die 's middags met de
boot gekomen waren. Een geoefend sports
man was alleen één van hen met dezen
waren zjj lachend aan het twisten. De
leider sprak hen toe, hjj had 's middags
bjj de landing de hand bezeerd en had nu
bjj de manoeuvres met het zeil hun hulp
noodig.
Vlug maakte Olfers zich bekend en bood
zjjn hulp aan. Deze werd met dank aan
vaard. Het was de scheepsbouwmeester
Krosta. De heeren bezonnen zich, Olters
reeds meer te hebben ontmoet.
De anderen waren big, dat zjj met dit
tameljjk ruwe weer nu niet mede behoefden.
Olters begon met den eigenaar dadeljjk
de boot vlot te makeD. Werktuigeljjk
wendde hjj zich tot Mia en Dodi.
«He wilt ge meê vroeg hjj met
een plotseling ophelderend gelaat.
„Maar Max en de anderen
Op dit oogenblik hoorde men Alwin's
stem. Hjj stond boven op de duinen en
riep„Maria Dodi Maria 1"
Toen Mia terugzwaaide, kwam hg haastig
naar beneden naar het strandElisabeth
volgde hem.
„Zag maar kinderen grootmama
ziet reeds in het rijtuig, zjj zal nog ver-
kouden worden -- waar bljjft ge toch?"
Oliers brak zgn gesprek met den scheeps
bouwmeester af- zg hadden spoedig
sympathie voor elkander gekregen - en
wendde zich tot zjjn zwager „Vertel maar,
dat wg niet met het rjjtuig méégaan. Wii
gaan met deze zeilboot."
Zwager Alwin was sprakeloos, ook Mia
geloofde nog niet aan den ernst. Olters tilde
zijn dochtertje omhoog en riep vrooljjk
kleine Dodi, wil je ook eens een
avontuur beleven
Dodi's oogen schitterden. Zjj was buiten
adem van opgewondenheid knikte heftig
met het hoofd, maar sprak geen woord,
omdat oom Alwin haar zoo streng aan
keek. Krosta liet zich aan de echtgenoot»
van zgn nieuwen vriend voorstellen en
maakte haar een complimentje over Dodi
De kleine purk in het roode badpakje was
hem al menigmaal opgevallen.
„Hoor je, Dodi, je hebt reeds naam ge
maakt," zeide Olfers lachend.
Toen hg haar in de boot droeg, - Krosta
wilde de bank met de kleine dealen, opda?
zg volstrekt niet bang behoetde te zijn -
stapte hg een paar schreden, niet op 'zgn
nieuwe bruine schoenen lettend, dwars
door het water. Hg ging op in het tochtje,
dat aanstaande wss. Bg het losmaken der
riemen, het plaatsen van den mast, hetgeen
hjj alleen bezorgde, prees hjj de boot, en het
kwam tusschen de heeren tot een kort
zeemansgesprek Intusscheu had mijnheer
Krosta de plaats voor Mia klaar gem sekt,
er een kussen neêrgelegd, en voor Dodi
had hjj een leuning aan de baok gesl&£e,n>
opdat zjj zich zou kunnen vasthouden. De
dappere kleine met de schitterende oogen
was hem zeer liet.
Mia was teruggeweken, toen haar man
kwam om haar te halen, Voor de anderen
onzichtbaar, vouwde zg haar handen samen
„Haal Dodi er weer uit, Max, ik bid je
Ik ik ga in geen geval meê."
„Ben je dan bang?" vroeg hjj verbaasd.
„Het is niet mijnentwege. Max, ik smeek
het je. Max, je begrjjpt niet, wat daaruit
zooal kan ontstaan."
„Dus ben je toch bang? En dat niet
eens voor het water Slechts voor een past
leeljjke gezichten
Ook Alwin en Elisabeth kwamen er weer
bjj. „Het kan je onmogeljjk ernst zjjn, bjj
nacht en nevel het kind meê op het water
te nemen?" betoogde Alwin. „Het kind
kan er den dood meê oploopen," meeDd®
1 Elisabeth. 1
Max luisterde er niet eens naar.
„Max wanneer je mjj lief hebt.
I bl(jf je hier," fluisterde Mia.
I „Wanneer jjj mjj lief hebt, ga je met
mij mee," gaf hjj ten antwoord.
Krosta merkte niets van alles, wat daar
werd afgespeeld. De andere heeren, d'*
zioh wel wat beschaamd gevoelden,
een kind meê durfde en zjj niet, zochten
door vrooljjke kwinkslagen zichzelf en d®
andere aanwezigen daarover heen te zetten-
WORDT VERVOLGD.
