UIT DE KAZERNE.
Indihthf §enhi'assfu.
Zondag 22 Oct 0.>.
DERDE BLAD.
Paradepas.
Binuenlandsch Nieuws.
XI7.
N'emsnd li onmisbaar. Tornde „Koningin.
I agentes" ongeveer veertien dagen geleden
an de Handelskade afvoer, werd er en
t je kreet aangeheven waarom mo
,er wh onzen grootsten tooneelspeler zelf
liet honen AU alles, wat uitblinkt, elke
jrimns (nter pare* in den vreemde zijn geluk
noet gaan zoeken, wat zal ons den blijven
kan Individueele kunstenaars is ons landje
naar heel arm uit armoede hebben wij ons
geworpen op de ensembles, we hebben iu
de Ntd Tooneslvereenigiug het volmaakte
oyua bereikt, maar neem eens een F raten,
Ben Mevr. Da Boer, een Tarnoey uit zijn
milieu en plaats hea elder. Weldra blijkt,
dat het mooie fcucner creaties minder zat;
In el-ren rake uitbeelding, dan wel in de
waarop dez© aansloot aan, pastG
weik, de studie hunner collega's, hoe decor
en mise-en stè^a meewerkten, om de fantasie
leter te kunnen dienen Bij Louis Bouwmees-
;er echter niets van dit alles, hij was een
,'eus een stuk kunst op zichzelf, dat toren
hoog uitstak, die niet slechts het tooneel
vulde, voor wien de planken zelfs te klein
waren. En toen hy wegging, al was het
dan ook door een gril, riep menigeen: Van
die groote passie, die sterke overheerschende
konst zullen wij ons nu voor lang, voor heel
ang misschien moeten spenen. -Maari
sie, nauwelijks doorklieft de „Regentes de
Golf van Biscayof een andere Bouwmees
ter tot nog toe ook wel als groot artlst,
maar toch onder de dei minores gerekend,
vraagt het woord.
Keen, toch niet zoo parlementair. Hij over
valt hst publiek op een oogenblik, dat het
er weinig op verdacht was, met een uitbeel
ding zoo angstwekkend natuurgetrouw, een
creatie zoo overweldigend machtig en krach
tig onder een der meest ontzettend bestaan
bare gitnaties, dat bet 'c publiek down slaat,
zecnwachiigen vrouwen hoofdpijn bezorgt,
mannen, krachtigen mannen, die het leven
van den vroolijksten kant bezien,suffe.ig maakt,
nog den volgenden dag daarna. Men zal
begiijpcn, dat ik Fiits Bouwmeester bedoel,
die den gevaarlijken gek in het „Systeem
van Dr. Gonjen" uitbeeldde. Of hes kunst
genie nu erg aanbevelenswaardig is voor vrou
wen in zekere omstandigheden des levens,
voor kinderen, voor menschen, die kunst
vragen als zij amusement bedoelen, wil ik
terzijde laten, maar dat hij zóó iets zóó kon
spelen, wuar hij in een minder stuk creatie,
het „Ga.iustreeide Gemengde Nieuwtje" ean
malle draak ware gewerden, deed velen
twijfelen aan de voor hen reeds lang opge
loste vraag, wie van da twee broers de
giootsia is.
Er zie, nog is man onder den indruk van
dit buitengewoon evenement in onz8 kunst
geschiedenis, of een ander tooneelspeler rijst
plotseling op tot een hoogte, waarnaar hij
sinds j »ren streefde, maar dia nog Dimmer
door hem werd bereikt. In het sslonwerk,
in het fijne moderne drama „Recht op liefde",
overbluft Louis de Vries, de oud-dilettant,
wel eens smalend „gree van Bouwmeester"
genoemd, alle critici door een diep doorge
voelde opvatting, een passie, een fijnheid van
nuanceering, waarin zijn leermeester hem on
mogelijk had kunnen overtreffen. Dat met
twee zulke krachten de toeloop naar het
Grand Théa re dan ook wel zal verbeteren
en ook reeds verbeterd is, is wel te begrijpen.
De loop was er overigen3 geheel nit, wat
door het minder gelukkig debuut van Amstels
T joneelgezelschap er zeker niet beter op werd.
„Uiltje van de Telegraaf", die met den
administratie ven directeur eitijd nog ra aar
appeltjes te scbiilen heeft, liet dan ook nog
geen gelegenheid voorbijgaan, zijn vreugde
te luchten, dat de zaken in de Amstel-
straat zoo slecht gaan. Is wed er wat onder,
dat er nn een tijd zal komeD, dat hij ziju
doodsvijand en diens omgeving zal doodzwij
gen als een mof.
Dat is te zeggen. het woord „mof"
zal hy als Telegraafmedewerker zelfs niet
mogen denken, want wij weten, dat de stich
ting van Jhr. Henri Tindal zich k la
Utrechtsch Dagblad in permanente overgroote
bewondering en verheerlijking van het Dnit-
sche Ryk en deszelfs „Ea ist erreicht-Kalset"
bevindt.
Dr wereldpolitiek- artikelen van den heer
Grapperhans, waar onontwikkelde menschen
uit begrepen, dat het maar het beste was,
ons met man en muis aan Dnitschland over
te geven, met beleefd verzoek ons zoo spoe
dig mogelgk te annexseren en onzo natio
nale taal en gewoonten (klein particularisme)
Om te wisselen tegen Germaansohe dito
dito's, lieten op dit punt geen twijfel.
Overigens zjja deze artikelen nu niet zóó
bijzonder besproken volgens het nog niet
uitgeroeide Hollandsche gebruik laat men
elk vogeltje zingen, zooals het gebskt is,
tenminste wanneer het niet iets is, waarin
de strafrechter zich kan mengen. En mooi
was men dus al op weg, deze wereldpolitiek
te vergeten, als „De Nieuwe Courant" dezer
dagen niet de sensatloneele onthulling had
Rtdaan, dat de heer Grapperhans de verrader
Van aen heer Catz van Aalten en das een
60°R Hamburger spion zou zyn.
het waar is, zon ik me niet graag in
s heeren Grapperhans' plaats bevinden. Eu
de renommee van de Telegraaf zon er
et op vooruitgaan. Want onwillekeurig zon
®en eenig verbsnd zoeken tusschen dit
oote feit en de sinds de oprichting bestaande
O'lpathle tegen het Handelsblad, een manier,
der hoofdstedelijke per» onwaardig moest
doï' ^laar vcor iemand zon het me plelzler
j ea> voor mijnheer Prell, den Directer von
lii'd tac^ec Wcchen Zsltnngindie Nieder-
v* ^ukecher. dis Dlet zonder een zweem
0 n, actlpathie Amstelbier drinkt bjj Schiller
P het Rembrandtplein en met oranjsseipen-
werpt op 81 Augustus.
kan0 goede mijnheer Proll, wiens Schnurr-
Bl Wel naar het Vaderland' wyst, dat
'le* 8ei'n mnes", doch die het Holland
Weid ^art tc°k °P de rechte plaats draegt,
bij voor den spion gehouden. Nog werd
Wej r nlet naar het Duivelseiland verbannen,
kn'W8.61'*'' met a"° kracht, die in hem
klacht i8 zco'n beetje] tegen de ean-
kont «la ?°B* w&8 Z'D heet)3 nu niet zoo
e®h klt-n rif Ph^'R6 haart van Tb iiringen,
er 'cch "L P| CLen"\'chje, dacht menigeen, zon
Bij wel aan zijn. B
Inichen'^ai. 'uilen jubelen
.0,®t en de' Nie z'-ln 0Bschuld aan den dag
Ugro£. WB nieuwe
Zou da Duitsoho kanat In het Rembrandt-
thrare gaan tanen? De nieuwe operette „De
Hotkappar" is gevallen al» een baksteen. Ei
wat de opvoering van de „Bottslstudant"
betrof, het leek mij tos, dat deze ook, als hiel
erg afgezien, weinig Zweck had. Er is nu nog
oen tweesoortig pnbliek.datditkoketteschouw
burgja bezoekt: eensdeels de muzikale I(ree-
lieten, die er heen gaan faute de mlecx, atdor-
doela de luidjea, die lachen willen en gezellig
uitgaan. Of de eersten blijven tallen als c-indo
ier maand da Italiasnsche opera zyn voor
stellingen zal baglnnan Bahalve verschillende
nieuwelingen, koeren Walberti en Dadone,
goede bekenden van het vorig seizoen, weer
tot ons terug en hoe groot hun aanhang is,
bewyst wel de toeloop naar het conoert Zon
dag jongstleden, waarop de eerste zijn mede
werking verleendo.
Intnsscben schijnt de heer De Hor.dt, naar
hy mij mededeelde, nog groote moeilijkheden
te moeten overwinnen. Artisten zyn over het
algemeen erg lastige menscheD, die het met de
coatractueele varpliohtingen nu niet zoo nauw
nemen. Maar het organisatorisch talent van
den heer De Hoedt doet mij het boste hopen.
Slaagt by er in, weer met een goed ensemble
te debntceren, zooals hij het vorigs jaar ein
digde, dan kan hy op den dank van vele
kunstvrienden rekenen.
VII.
Ik heb eens een oud vrijwilliger hooren
zeggen„VKanneer een so'dast met muziek
uitrukt, is ie in staat om direct voor 6 jaar
te teekenen. Zoo gauw als ie het evenwel
met een tamboer of hoornblazer moet steller,
begint ie zich van spijt de haren uit het
hoofd te trekken."
Ik geloof, dat er een kern van waarheid
in die woorden ligt. De schijn, ce schoone
scbyn is het maar al te dikwijls, die jongens
van 16 jasr naar Kampen lokt.
Bij een parade komt zulk een sohoone
schijn eerst goed tot zijn recht. Men denke
zich zoo'n gsnecben paradsdag eens in
Wat is er voor e3n aoliaat lolliger, dan met
muziek uit zijn bed gehaald te worden De
reveille met muziek om 7 nar 's morgens
wordt natuurlijk daags te voren al aange
kondigd. Behalve een paar verharde langsla
pers, is dus iedereen al vóór dien tijd van zijn
bed af. En als de mnziek op de achtei-
plaats aangetreden na een langen rcfffi
invalt, zijn de kszerneramen niet zwart,
maar wit van menschen, menschen in witte
werkkielen amphltkeuteragewijze opgestapeld.
Eerst komt ten Wilhelmus, dan een
psalm, daarna een Wien Ntêrianda bloed en
eindelyk het meer gewone en mag Ik
het zeggen ook meer populaire „J n,
dar.r komt de nachtwacht an."
Maar na dii hemelsch begin komt ook voor
den soldaat alweer gauw 's levens proza aan
Direct nn in draf zetten voor de parade.
Glimmen moetje, glimmen! Bedelen omwal
sohoensmeer bij J .a, wat slappe was bij Klaas,
wat poctspomade bij R.et.
Terecht (vergeef me dien sprong, lezer) te
recht heeft Taackerty die groote vriend van
waarheid en tentoonstellen der ydelheld, er
eens op gewezen, welk een posl van leelyk-
held en haat er dikwijls schuilt ouder het
drukke, elegants salonlaven, dat meneer en
mevrouw Die en Die »an de wereld wea-
schen te toon en. Hoe da grofste ruzies tus
schen man au vrou w overdag, des avenda
bemanteld worden door fijae beschaving en
onweerstaanbare beminnelijkheid. Wie niet
ingewijd was en plotseling met die twee
echtgenooten in aanraking kwam, zon wel
licht een zit kal ijk verlangen voelen opkomen
om altijd te mogen verkeeren in een maat
schappelijke sfeer, waar de omgang zoo
beschaafd, de gesprekken zoo geestig, de
diners zoo góed zyn. En hij zou er geen idee
vsn hebben, wat vcor een gepleisterd graf
hij bewonderde.
Esn dergelijke reusachtige vergissing kan
zlcb, nsar mijn meeting, cok met den dienst
voordoen.
Ik wil me trachten In te derken in do
gemoedsstemming van een jeugdigen outsider.
Hy heeft nog geen staatkundige opinie. Of
schoon hy opgevoed is in de lee-, dat oor
logvoeren een gruwel is, hy weet ook, dat het
land verdedigd moet worden. Hy heeft nog
1 geen bed iisst, maar bei niet te cmschiyven ge-
j voel, dat we „zin" noemen, drijft hem naar
den dleESt.
Nu ziet bij con parade. Er is geen mooier
reclame voor het leger dan een parade.
Al in de verte hoor je de troepen aankomen.
Da vroolyke krygsmuziek komt reeds zwak
jes aangalmen, afgewisseld door hot sobere
hoorngeblaas of tromgercff il. Weldra zijn ze
dichter bijgekomen, nabij da plaats waar
een groep hoofdoffi Heren te paard langs den
kant ven den weg staat geschaard.
Heel ln het begin van den troep deint
phchtig het regiments-vaandel. Hieiop volgt
in eindeloozs cohorten de infanterie, daarna
twee aan twee de cavalerie en ten slotte de
mariniers. Deze laatsten hekben den naam van
1 het beste te txjrceeren. Vrijwilligers als ze
zijn, winnen ze het van ons miliclenljes. Maar
al doen we het nu niet zoo prachtig, dat er
later tegen ons gegalmd wordt i „tweede,
derde of vierde bataljon, er is goed gedefi
leerd het kan er toch wel meê door. Wan
neer er ten minste ni8t per ongelnk esn onde
lichting bij ie. Want midden onder het défi
de olon van de parade, bonzen de veteranen
af en toe tegen elkaar aan als dronken bereis
en loopen te lachen in het gelid. Als we tot
de hoofdofficieren genaderd zijn, klinkt het
plotseliDg„paradepas, hoofd lèrs!"
Tegenover de oifiiieren staat de mnziek en
rombomt woeste krygsmelodleën. Tasschen
deze twee groepen moeten we door. De mu
ziek maakt een lawaai om gek te worden.
Onderwijl parade passen we. Beenen stampen,
armen zwaaien, nekken draaien,om den geniën
kraag te eeren
Me dankt,zoo'n jongen, tig waar ik het rt^-aks
over had, moet wel heelemaal overmeesterd
worden, als hy die eoldaten daar zoo star ziet
voortrukken, met hun hoofden reohts.
En voor hen uit maar al zwevende het
vaandel.
En in zyn binnenste moet er dan wel een
geweldig groot xenus ontstaen voor zyn krygs-
macsnelgingen. Vaderlandsliefde, begees
tering, verwaandheid, wie weet wat voor
mengsel in dat jeugdig gemoed aan 'c koken
gaat.
Och, als hy wist I
Hy gaat naar de „bakkerij" in Kampen en
mettertijd wordt hij korporaal.
In 99 van do ICO gevallen gaan ze met 19
of 18 jaar naar het regiment, want er is al
tijd gebrek aan kader. Ea als ze daar eens
een jaartje geweest zyn, dan zijn ze el hat
mooie en goede, dat ze eerst in den dienst zsger,
lang vergeten, drn hebben ie al lang gezien,
dat zelfs een officier met zoo'n lange blin
kende sleepsabel, die met de parade zoo eia-
tig gesjerpt voor zyn peleton oitmaicheert
ook maar een smal paadje bewandelt.
En hij zelf, vleugelman van zijn esconuda,
als hij daar in zijn groot tenua met zijn
scheerkwast op, voortschrijdt, wie zou dau
eigenlyk denken dat hij boter moet uit
deden aan elkaar verdringende manschappen,
vuil wasgoed innemen. Dat hy bevelen uit
geeft, die niet nagekomen worden. Dat zijn
onderzaten hem haten en hoonen voor ten
gemaakt rapport, of steeds tn de maling
nemen voor Indolente toegovaadhstd
Dat is hst leven van een vrijwilliger in
vele gevallen.
TALPA.
Auteursrecht uitdrukkelijk voorbehouden.
CXXVI
Ik heb u indertyd uit Soekaboemi reeds een
en ander verteld van den zoo begaafden Patih
dier Afdeeling, van R '.den Soe jNata Legawa,
zoon van R-tden Hadji Moehammad Moesa,
den niet minder goed bekenden en sedert jaren
overleden Hoofdpengboeloe van L'mbangan,
(Garoet.)
De lezer zal zich herinneren, dat deze ver
lichte priester de eerste Soendanees was, dte
z'n kinderen Hollandsch liet leeren en nog
wel weten ook, hoe hij zioh de bijzond-re
vriendschap van wijlen Karei Frcderik Holle
verwierf.
Z jn zoon, de Patih van Soekaboemi en, bij
vale oni-gaatea bekend, werd in het afga- J
loopen jiar zeer ernstig ziek en morst pen
sioen nemen.
Het was hard, erg hard voor den braven
manHij had nog beat Rogent kunnen wor
den, want er was geen tweede Piijsj! in de
gaheele Preanger, die met d èr Patih kon
wordea vergeleken.
Tot het laatst toe stond hy op de bres
voor de belangen van z'n land en volk en nn,
nog in de kracht van z'n leven, moest hjj er
uit-
Bij het verlaten van den dienst, verzocht hij
der Regeering als 'u gunst, om een zijner
zonen in zijtje plaats te benoemen en het is
daarom zéér waarschijnlijk, dat de bekwaam
ste hunner, Ro.den Soeija Nata Pamekas,
thans Adjanct-Djiksa' hier ter plaatse, tot
Patih van Soekaboeml zal worden aangesteld.
Toon ik in 1896 met ziekteverlof op Soe
kaboeml was, had ik Pamekas mat de groote
vac ntia reeds ontmoet bij zijn vader, en het
was me warkslyk 'u waar genoegen, do ken
nismaking te hernieuwen.
Gastvrij als alle Ialanders zyn, vroeg de
Adjuact-Djaksa my te logeeien ec niettegen
staande allerlei tegenwerpingen, z< d en mcè t
ik het hotel verlaten en bij vrien-l Pamekas
intrekken.
Nadat de bevallige Raden Ajoe mij dan
flichtig verzekerd had, geen omslag te znl-
lon maken, nam ik het aan en ben ik dne
nu weer in mooie conditie, om meer intiem
met een dar Jong Indiërs contact te verkrijgen.
Pamekas is 'n ambtenaar, van wien het
Gouvernement nog vael, zrer veel nut zal
kunnen trekken. Hij is pas 26 jaar oud, ging
B.is jongen school op het bekende Instituut
Kuk van Diggelen te Weltevreden en volg
de later met vrucht do vijf klassen van het
Gymnasium „Willem III".
Steeds onder toezicht en leiding van den
bekenden Dr. C Snouck Hnrgronje, werden
by den jongen Soendanees niet allean hoofd
eu verstand, m*s,r ook hort en karakter ont
wikkeld en zeker is di. voor Inlanders nog
heel wat méér noodig, den bestudee.ing on
zer Westersche wetenschappen 1 Europeigche
ontwikkeling alleen is leng niet voldoende,
ook het gevoel voor recht en billijkheid meet
worden opgewekt
Ern Aziaat is van nature nu eenmaal min
der isch aangelegd, dan een beschaafd Wes
terling onzer dagen. De Aziaat is 'n cODse
q rent egeïet en stelt het eigen ik geheel op
den voorgrond. Dit la dan ook de reden,
dat zoovele Inlanders misbruik msken vBn
macht en gezag en dat ons Europeesch
Beatnur steeds angstvallig waken moet voor
de belscgen van den kleinen man,
Gelukkig beginnen reeds ve'e jengeren
anders te denken, anders en beter ook dan
hun vaders, die, men ziet het verschijnsel
trouw .-ns nog al veel op deze wereld, minder
broed van opvatting zyn en hun zoons dus
Dist begrijpen. Dit vanwege de wet van
érolutie, dia ook óns jongeren eenmaal als
lé.ctionnair zal doen schrap staan tegenover
de „onbeeuisden", die r.a ons komen
De Aziaat nu is nog 'n paar eeuwen by
ons ten achter en voelt het zoo niot, dat
machthebbers er zyn voor de gemeenschep
en niet omgekeerd.
L'e'.en wy de hoofden eenvoudig bun gang
gaan, d«n zonden hier spoedig weder vóór
historische toestanden heerscb8n en het
is daa om, dat de Enropeeecho onderwijzer in
Indië z'a leerlingen niet alleen wat boeken
kennis moest bijbrengen, doch in de eerste
plaats met alle kraoht zich toeleggen op de
vorming van 't gemoed. Dit geldt niet alleen
voor de Ialandache scholieren, doch ock voor
helf-Earopaesche kindereD, ook die zijn te
veel Aziaat van aanleg 1
Jammer, dat er nog zoo weinig Indische
onderwijzers zijo, die hun taak zóó opvatten 1
Pamekas nu is in alie opzichten een gun
stige uitzondering, zooals mij nog dezer dagen
een hooggeplaatst Ambtenaar bij het Depar
tement B, B. te Batavia verzekerde, en dit
waarschijnlijk, omdat z'n vader reedo zoo
geheel anders dacht dan het gros en wyi
Dr. Saonck zich bijzonder voor den knaap
gtï ïteresscord heeft. Zülden ontmoette ik nog
een zóó ijverig Ialandech ambtenaar, een zóó
altrui' itisoh denkend bruin edelman, en de
Afdeeling Srekaboemi zal zeker mogen
worden gelukgewenscht, wanneer de Regee
ring, trots zijn Jaugd, Pamekas tot Patih
verhef'.
Hij is gehnwd met de schoone en lieftalli
ge Raden Aj >e PermanaNingrat.eene dochter
van z'n oom Raden Adlpati Soeija Nata
Nlngrat, Regent van Libak en het was een
huwelijk uit liefde, iets wat by den
Inlandechen adel niet veel voorkomt.
De jeugdige Raden Ajoe heeft de Hol-
landeche school bezocht en leeft met haar
echtgenoot op Enropeesche wijze. Zy zit dus
niet „achter", ergens in de „bygebonwen" op
een „malja" te kletsen eD te dobbelen met
vriend nnen van hooge cf lage geboorte,
maar bestiert haar huishonden en doet won
deren met een schimmetje geld. Met een
Hollandsch kookboek gewapend, houdt ze
toezicht in de keuken en weet haar man
menig smakelijk schoteltje voor te zetten.
Ze drinken samen thee ln de voorgalerij en
ontvangen er samen ook bezdek. De bitter-
fl .ach komt niet op tafel en kaarten zijn er
niet, in hnis. Pamekss heeft dan ook géén
schulden en staat als politieman vrij, tegen-
0V6r iedereen Hoewel jorg, werd hij toch i
reeds tot lid van den Gemeenteraad benoemd I
en weet daar behoorlyk op te komen voor de J
belangen van de niet-Enropeetche inge- i
Ketenen. Ook ia hij belast met liet toezicht op
de verbannen prinsen van Banjsrmasin.
Velo Earopseach geschoolde Ialandcra
lijden, helaasaan hst euvel, dat zij hun
volk ontgroeid zija, dat ze den adat niet
begrijpen, ja, de taal niet behoorlijk maar
«preken. Pamekas maakt ook hierin weer een
gunstige uitzondering. T ote zijn westersche
ontwikkeling, is hy Soendanees gebleven, de
beste combinatie, die we voor c-en zoon dor
Preangerlonden kannen verlangen. De Regee
ring benoemde hem dit jaar dan ook tot
L'd-Sscre»sris vaa de Cotnm'ssie voor hst
aan officieren af te nemen examen in de
öoendaneesche taal, wel een bewys, dat zijn
kennis ook op dit gebied door de autoriteiten
erkend wordt.
De Adjanct-Djaisa van Buitenzorg is een
oprecht vriend van de Europeanen, een warm
aanhanger van het Gouvernement en een
goed Iulander ec Mcalim tevens.
Het ware te weasohen, dat wa op Java
over een paar honderd van dergelyke Prijajl's
hadden te beschikken, het zag er dan waar-
schynlyk hier wat beter uit.
Dr. Saonck Horgronje moest maar 'n groot
pensioen vcor studeerende Ambten&aiszonen
openen. De z g. Hoofdenscholen konden voor
rnyn part dan gemist worden. Ook daar man
gel het nog te veel aan vormlug van karak
ter en gemoedIk heb dit op Magelang ge
merkt
Ik zeide hierboven, dat PamekaB belast was
met het toazïcht op de bannelingen uit Zuid-
Oost Borneo. We zullen hem vragen, ons by
die belangwekkende luiójes te lntrodnceeren.
Lt Clockenbb Eroüsson b. d.
Buitenzorg.
ALKMAAR, 18 October 1905.
Het gewioht van de heden gehouden raads
vergadering kon tegen het aantal leden
ditmaal r.let opwegen. Alle zestien laden toch
(er is één vacature) waren present voor de
behandeling van een agenda, nu ja, lang
genoeg er kwamen 20 punten op voor
masr met een inhond, die vrij dunnetjes was.
Kwart over ééuen begonnen wij cn om drie
uur was da openbare zitting reeds gesloten. De
heeren gingen toen nog een oogenblik in
comité generaal, om een reclame in bsroep
tegen den H. O. dienst 1904 te behandelen
en het eerste tuppletoiro kohier dier belas
ting, dionst 1905, vast te stellen.
Onder de reeks van ingekomen stukken
was er een van de efdeeiing Alkmaar van
den Nad. Bond van Onderwijzers, vergezeld
van eene memorie vaa toelichting, houdende
het verzoek cm vcor hunne toetreding tot
het pensioenfonds voor weduwen en weezen
van burgerlijke ambtenaren, mogelyk gewor
den door de Weduwen- en Weezenwet voor
onderwijzers 1905, eene bydrage te verleenen
van 8'/j °/o van dan paaslosn-grondslag der
onderwyzeis, zijnde da helft van de door de
onderwijzeis verplichte jaarlijksche storting.
Voor onderwijzeressen werd dit verzoek niet
gedaan, omdat van haar voor bedoeld fonds
slechts 1 z-ii gevorderd worden boven da
2 voor eigen pensioen.
B. en W. zullen hierover den Raad advi-
seeren. Vcorts w&a ontvangen een schrijven
van het Burgerlijk Armbestuur, waarin het
zich beklaagde ovar de wijze, waarop da
fiaanciöale commissie in haar rapport over de
ingezonden begrootlag vtn gemeld bestuur,
disust 1906, aan den Rnad voorstelde, die
begrooting vast te stellen.
Iu dit rapport komt n.1. voor„Waar de
vermeerdering vsn uitgaven in een 10-tal
jaren zoo buiten verhouding tot de vermeer
dering der bevolking is toegenomen, meent
de commissie er nog eens ernstig op te moe
ten aandringen, dat by de bsdeclicg de meest
mogelijke zuinigheid worde betracht en deze
niet worde verstrekt dsn in die gevallen,
waarin zulks onvermydelyk is en tot bedra
gen, waartoe de volstrekte noodzakelykheid
aan het bestuur is gebleken." Hieraan nu erger-
da zich het Burgerlijk Armbestuur, het meende
daarin eene terechtwijzing te moeten zien, en
oveituigd als het was steeds met de meeste
zuinigheid te zij i te werk gegasn, soms wel
eens te zuinig, verklaarde het zich, wanneer
de R»ad de gewraakto zinsnede mocht aan
vaarden, gaarne bereid zijn mandaat aan
betere handen toe te vertrouwen.
Toen de begroeting van het Burgerlijk
Armbestuur asu de o:de kwam, sprak de
Voorzitter dor fi lanciëele commissie, de heer
De Lange, er zijne verbazing over uit, dat
hèt Burgerlijk Armbestuur zich door het
rapport der commissie gekrenkt gevoelde.
Hot wbs geenszins de bedoeling der commissie
geweest, op het baleid, het beheer eu de han
delingen van het Bnrgsrlijk Armbestuur een
blaam te werpen. Integendeel word algemeen
de werkzaamheid dor commissie gewaardeerd.
Maar der commissie'* asndacbt was getrok
ken door den verbazenden clirnrx In het de
laatste j ,ren verleende gemeentelijke subsidie
en nu meende de commissie, zonder ecnige
kwade bedoeling, gerechtigd te zijn te doen
opraorken, dat de voortdurende stijging niet
zonder bezorgdheid was gezien en dus er aan
te mogen herinneren, toch vooral de zuinig
heid te betrachten. De Raad giDg na deze
toelichting op deze kwestie niet verder in,
maar stelde de begrootiDg vast in ontvangst
en uitgaaf op f 17308 mot een gemeente
lijke subsidie V3n f 160CO of f 19CO hooger
dan voor 1905.
Behalve begrootingen en rekeningen van
andere aan het Gemeentebestuur onderge
schikte adminiEtratiën, werd ook goedgekeurd
de begrooting der gemeente-gasfabrirk voor
1906 in ontvaDg en uitgaaf op f 184435.50,
zijnde f 104150 hooger dan voor 1905. Ia
gemeld eindcyfer is begrepen voor uitbrei
ding van het buizennet en de Installatie van
electrisch licht in de stokerij f 14938 63, voor
nitkeering aan de gemeente, als recognitie
voor het leggen der bnizen in gemeentegrond,
berekend naar f 0 75 per Mleene som van
f 24000 De prys van licht-, kook- en
bcdrijfsgas werd uniform bepa&ld op 6 cent'
per M5.
De Raad besloot tot toelating van het
nienwgekozen raadslid, den heer C. van
Buysen, niettegenstaande de heer Glinderman,
als repportenr der comm'ssle van onderzoek,
er op wees, dat de verklaring van ingezeten
schap niet met de wet in overeenstemming
was. Echter werden wy g<ï foimeerd, dat de
heer Glinderman het mis had, wijl by geen
tekening had gehouden met de wyaiRlng, die
de Gemeentewet by de wet van i Februari
1904, Stbl. 26, heeft ondergaan.
Opnieuw en onveranderd werden vastge
steld een vijftal belsstlogverordeningen, goed
gekeurd tot 1 Januari 19C6, n.1. de wik- en
weeglocnen, dio voor een marktgeld op do
kleine kees- en botermarkt, die voor de vee-
en andere markten en dio voor schoolgelden.
Het Reglement van de Burgeravondschool
werd herzien. Kinderen, die nog geen -12
jaar zyn, maar de zes klassen ven eene legere
school met goed gevolg hebben door'ojpcn,
zullen voortaan ook de lessen kannen volger.
Ook de verordening op het Gymnasinm onder
ging eene wijziging. Rector en leeraren zul
len, tenzy ln bijzondere gevallen, geen eer
vol ontslag kunnen bekomen, dan twee maan
den na het tijdstip, waarop de aanvrage
daartoe ontvangen ls. Tot leeraar in de
Hebreen wsohe taal voor één cursus werd
benoemd, de heer P. J. Glasz, doopsgezind
predikant. Waar de heer Glasz tevens lid ls
van het ooilege van curatoren, zal hy voor
laatstgemelde betrekking moeten bedanken.
Tot lid der commissie van aanslag voor de
Bedrijfsbelasting werd herbenoemd de heer
A. Goede Dz en tot pl.v.v. lid de heer 8.
da Lange P Bz.
Ten slotte werd besloten tot overneming
van straten met de daarin aangelegde kunst
werken in een gewyzigd bouwterrein van
Mrj de Wed. 8 P. Kaptein, gelegen aan den
Kennemerstraatweg, naast de bouwterreinen
van „R'jnecom."
Een ontrouwe postambte
naar.
Wy lezen in da „Zw. Ct."
Ia den laatsten tyd waren herhaaldelijk
brieven, waarin zich geldswaarde bevond,
zoek geraakt tusschen ENSCHEDE en
ZWOLLE. Omiat men den conducteur
der brievenmalen J. M. uit Enschedé
verdacht do hand te hebban in deze spoor-
looze verdwijningen,werd Donderdag van het
postkantoor te Enschedé een brief, waarin
een bankbiljet van f' 10 was gesloten, ver
zonden aan ean gefingeerd adres te Harder
wijk met den posttrein, waarop J. M. dienst
had.
By aankomst van den trein uit Almelo te
Zwolle bleek, dat de brief verdwenen was,
terwyl vaststond, dat niemand anders dan
de verdachte in den postwagen had ver
toefd. De medewerking der politie werd
ingeroepen. Door den commissaris van
politie werd ia 't bjjzyn van eenige post-
autoriteiten de inspecteur en adj.-inspec
teur, de heeren Canter Cremers en Sckreu-
der, en de wd. directeur van 't spoorweg
postkantoor no. 8, de heer Van der Hoek,
de verdachte gefouilleerd maar er werd
niets op hem bevonden. By een onderzoek
van den postwagen evenwel, werd het voor
af gemerkte biljet gevonden, zeer kort
saamgevouwen, verstopt in een hoekje van
een der bovenste loketten.
J. M werd naar het bureau van politie
overgebracht. Hy ontkende echter pertinent.
Later legde hij intusschen een vol
ledige bekentenis af. Hy had de enveloppe,
zoo deelde hy mede, in de kachel verbrand,
nadat hy te Raalte, toen de trein van
Zwolle daar, waar hy was, passeerde, van
een collega had vernomen, dat er iemand
van het spoorwegpostkantoor te Zwolle met
dien trein was medegekomen en in Heino
uitgestapt.
J. M, is naar het Huis van Bewaring
overgebracht. Waar 't iemand geldt met
een salaris van circa f 1000, kan ni6t aan
nood als dryfveer tot de daad wordea ge
dacht. (Zw. Ct.)
Typische toestand.
Men schrijft uit MUIDERBERG aan
„de Gooi- en Eemlander"
De vorige week had onze brievengaarder
vacantie en die was hem van harte gognnd,
want d-ie yvorige postbeambte heeft het in
den zomer meer dan druk. Maar nu kon
den in die week gsen telegrammen ver
zonden worden. Zou dat in Amsterdam
ook zoo zjjn, als de postdirecteur uit is
Spoorwegongeluk.
Dinsdag had op de lyn Bergen op Zoom
Goes een ernstig epoorwegongevai kunnen
voorkomen.
De middag-sneltrein, van eerstgenoemde
plaats komende, kwam op het station
KRABBENDIJKE in aanraking met een
daar staandon geladen bietectreir, die
waarschijnlijk te ver op da vrije baan was
geschoven.
De sneltrein raakte de goederentrein,
met hot gevolg, dat van verschillende
waggons de krukken werden afgerukt en de
treeplanken verbrijzeld, terwyl bovendien
enkele ruilen werden gebroken.
Gelukkig beperkte zich de schade tot
hot materieel en kwamen de passagiers,
die uit den aard der zaak zeer verschrikt
waren, met eenige angstige oogenblikken
vry,
Door uilen a&ngevalleD.
Toen de horloger H. Dinsdagmiddag
een der gemeente-uurwerken te GELDER-
MALSEN zou inspectoeren, werd by, een
eind in de toren geklommen zynde, on
verhoeds door een groeten uil aangevallen.
Het woedende dier vloog hem herhaalde
lijk in het gelaat en kon niet dan met
groote moeite afgeweerd worden. De heer
H. bleef overwinnaar, doordien hy het
dier met een bos sleutels een slag kon
geven die het tegen den grond deed tuimelen.
Doch nu werd de toestand nog erger 1
Een tweede uil, misschien wel het man
netje van de verslagene, kwam nu opdagen.
No|; woedender dan de eerste maal werd
de heer H. aangevallen. Al zwaaiende en
langs de trappen retireerocda, wist de
aangevallene zich te redden en een groot
toeval msg bet heeten, dat de heer H. er
geen oog by ingeschoten is, want de ny-
dige dieren hadden het hoofdzakelijk op
zyn gezicht gemunt.
Te MONTFOORT is aan het
postkantoor een prentbriefkaart uit Bergen
(in Noorwegen) aangekomen met het vol
gende adres: „Aan den smid, die dezen
zomer aan een Noorsch meisje fi steen
heeft geleerd, te Montfoort."
Niettegenstaande dit zonderlinge adres
was de kaait spoedig by den geadresseerde
bezorgd.
Muzikanton per fiets.
Men Echryft: Twee Duitsche straat
muzikanten een pistonnist en bassist
reizen tegenwoordig Friesland af per fiets.
Tydens da uitvoering worden de karren
tegen eaa huis of boom gezet, na afloop
stygt één op, neemt beide fi tsen mede,
terwyl de andere langs de huizen centen op
haalt. Nummer éóa hoeft dan reeds woer
een ander plaatsje voor een tweede uitvoe
ring uitgezocht on de fi itsen al weer ge
deponeerd.
Men m o 1 d t uit AMSTERDAM
Woendagmiddng i8 op de Baaugracut
een jongen van 9 jaar op de straat uitge
gleden en zoodscig mot het hoofd cp de
steenen gevallen, dat Ly kort daarop over-
