J
Revolutie
Zondag 12 November 1905.
49stb Jaargang No. 4090.
EERSTE BLAD.
Buitenlandsch Nieuws.
Politiek overzicht der week.
in Rusland.
SCHAKER
COURANT.
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
A L)V EftTKNTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
8$Msreats s SCHACHSfï» I^aan, 4.
Uitgever P. TRAPMAN.
Prijs per jaar f 3,Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 ct
Groote lettors worden naar plaatsruimte berekend.
Dit nummer bestaat uit vier bladen.
Wemeente eSchagen.
BEKENDMAKINGEN.
POLITIE.
Ter Sscretarle dezer gemeente zijn inlich
tingen te bekomen omtrent een pat.
Doos
SE WALL READ.
o—
Het was een allergezelligst diner een
parti carrés. En ofschoon het de eigen
aardige bekoorlijkheid miste van de
aanwezigheid der zwikkere sekse, was
het vrooüjk en prettig. Beresford's
oude Bordeaux liet niets te wenschen.
Een kistje uitstekende Havana's een
zeldzame sigaar in de tropische zone der
Manilla's bracht de gasten in een
welsprekende, geestige ot bespiegelende
stemming naarmate van hun temperament.
Zg spraken opgewekt over politiek,
ernstig over de vooruitzichten van den
oorlog, vol vuur over de wedrennen, lucht
hartig, schertsend of cynisch over allerlei
andere onderwerpen.
Eindelgk kwam het gesprek op de „in
boorlingen", en van den „inboorling" op
het altijd belangrijke onderwerp voor den
vrijgezel in China den Chineesehen
„jongen". Bareeford zei, dat de zjjce een
prachtexemplaar was.
De drie anders mannen glimlachten.
Dat hebben wjj allemaal geloofd,
beste jongen, zei Lawrence van de „Lin-
net". Wacht tot je zoolting hier geweest
zijt als ik ja bent nog maar een „groene".
Ik heb eens een jongen gehad, zei
Cameron van de douanen, in wien ik mijn
volste vertrouwen stelde. Ik was juist in
dienst getreden. Hg zag er voor een
Oosterling niet kwaad uit, zoowat als jouw
jongen, Baresford, Toewijding? nooit zoo
gezien hjj redde tweemaal mgn leven
bij een tggerjacht. Vlug, handig, zindelijk.
Toen ik met mgn eerste verlot heenging,
besproeide hij de bungalow-veranda met
zijn tranen.
Na drie jaar ging hjj er op een mooien
dag vandoor met mjjn horloge, hemds
knoopjes en geldk'stje. Hjj had geen ge
duld gehad het open te maken en nam dus
het geheele kistje mee. Ik heb van dien
lieven jongen gehouden. En sedert heb ik
niets meer liefgehad 1
Het is beter te hebben bemind en
verloren, dan nooit te hebben bemind,
zuchtte Gibbs, de jongste van het gezel-
schep.
Lawrence vervolgde
-— Stel geen vertrouwen in vorsten of in
Chineeache bedienden. Er kunnen uitzon
deringen zjjn ik heb ze niet ontmoet.
Dat is een lekkere sigaar, man. Het doet
J8 weer aan vroegere tjjden denken, zoo'n
echte Havana 1
Ik heb nog een merk in de Club, zei
de gastheer, Je kunt kiezen. He! jongen,
ga naar de Club en haal mjjn kistje sigaren.
Binnen vjjf minuten was de jongen
terug, zette het kistje naast zjjn meester
op tafel en verdween geruischloos.
Dat is een flinke jongen, zei Lawrence,
heelemaal geen OosteiliDg.
Wil je hem mij overdoen vroeg
Gibbs, Je kunt den mjjne in de plaats
krjjgen en nog wat op den koop toe. Hjj is
een goede kerel, maar een beetje driftig
en daar jjj hem geen laarzentrekker naar
zija hoofd zult gooien, zal je wel met hem
°ï>achieten.
Dankje, zeide Baresford, ik houd mjjn
pronkjuweei zelf.
^°g een tijdje bleven de heeren rooken
60 praten, tot de nieuwe tropische dag was
«aagebroken en de gasten afscheid namen.
°k Gibbs, die tot zjjn eigen bungalow in
®r.d8 was bjj Baresford logeerde, was naar
Ui kamer gegaan en Bereeford wandelde
^8 in zjjn gekleed kostuum naar buiten.
e® geheelen avond, te midden van de
loten en de bloemen, het lachen en schert-
1 bet redeneeren en discussieeren, had
v°ortdurend een gelaat voor de» geest
vj .4ni het gelaat van het meisje dat hij
■*min<je>
troJ w&ndelde in het maanlicht onder de
zij vb Zoomen langs den oever, waar de
babhluj ^olven van een Chineesche rivier
Ooc en dacht aan haar. Hjj dacht
liCg a?u baar, toen hg na een lange wande-
1°W te u vo"e l0ndcht naar zijn bunga-
Voor rUl*beerde, om zijn gekleed kostuum
die0 rejepakje te verwisselen. Hg zou
Uinneo ^..zfl®..vacantia van zes weken be-
hofm«in daPan zou doorbrengen.
de «jong0nHM üet Be'eal°rd Z8«KeD idat
weten, dat hjj harde koorts
had en dus niet kon komen om zjjn niesster
naar Japan te vergezellen Gibbs liet een
oogeloovig fluiten hooren. Gisteren zag bij
er heel goed uit, he Verdacht, die ziekte,
wat zeg jjj?
Ja, zei Baresford, gisteravond zag hjj
er nog best uit.
Hjj houdt zeker niet van Japan, ant
woordde Gibbs, terwjjl hjj een stuk jjs in
een glas apollinaris wierp. Die Japanners
en Chineezen zjjn geen vrienden van elkaar
Wat doe ja nu met den jongen, zeg
Ik zal het zonder moeten doen, zei
Bsresford, Het zal deksels Ia3tig zijn, zeker,
nu ik met verlof ga.
O, dat is onmogelijk, sprak Gibbs.
Weet je wat, neem mjjn jongen. Hjj is een
geschikte vent en allerbehendigst ia het
ontwjjken van laarzentrekkers en andere
werptuigen.
Ik vind het heel aardig van je, Gibbs.
Maar wat doe jjj dan De hofmeester was
vroeger jongen bjj een blanke, maar hjj is
O, dat is in orde. Die hofmeester ia
uitstekend. Voiii mon affüre.
Bsresford was bezig met het inpakken
vaa zjjn reistasch en was op het punt een
oud, vreemd uitziend étui erin te doen,
toen hjj uit gewoonte het opende om te
zien of de hemdeknoop er goed inzat. Die
knoop, een kleine, vreemd geslepen brillant,
had aan zjjn moeder toebehoord en Bares
ford hechtte er zeer veel waarde aan. Het
étui was leeg 1
Alle drommels 1 riep hg uit, dat
knoopje had ik niet geruild tegen al het
goud in China.
Hjj zocht en zocht overal, maar vond
het niet.
Bereeford was genoodzaakt zonder het
knoopje te vertrekken, ten einde de stoom
boot niet te verzuimen.
Vreemd, he zei Gibbs, vreemd dat
die jongen juist ziek vrordt op het oogen-
'olik dat het knot pje verdwenen is, Vreemd,
he
Ik kan niet gelooven, dat die jongen..
O neen, natuurljjk niet. Ja jongen
is zoo'n phenomeen, zoo'n uitzondering,
staat verre boven de verdenking zich ie s
toe te eigenen dat meer waard is dan een
jaar salaris, juist op den avond vóór een
reis, waaraan hjj een hekel heeft, Die
heidenen zijn heiligen, niet waar
Misschien heb je gelijk, maar ik kan
het Biet geiooven. Intusschen dank ik je
nogmaals voor je jonger, ik zal hem goed
behandelen.
Dat zal je wel, oude jongen, zei Gibbs
droogjes. Ik vrees, dat je hem door je
engelachtig humeur zult bedervenwees
zoo vriendelijk hem van tijd tot tyd een
schop te geven en een laarzentrekker naar
zga hoofd te gooien, om hem zjjn ouden
meester niet te doen vergeten. Je kunt
hem, als je daar plezier in hebt, ook ruilen
voor een Japannees. Hjj is geen schat en
geen pronkjuweel, ook geen phenomeen
maar een gewone, domme, alisdaagsche
jongen 1
Ik zal er over denken, zeide zjjn vriend,
vaarwel.
Toen de zes weken om waren, kwam
Bereeford terug, Hjj was in den zevenden
hemel. De eerste kus van zjjn bevallige
verloofde rustte nog op zjjn lippen.
Allemachtig big je terug te zien, ouwe
jongen, zeide Gibbs met een harteljjken
handdruk. Het was hier allervervelendst
zoolang je weg was, Geëngageerd, he Ge
feliciteerd.
Dank je, zei Beresford rustig, hoewel
hjj Gibbs in zjjn lichtblauw-met-wit och
tend kostuum gaarne over de veranda had
geworpen. En-ne, zeg eens, hoe bon je
met den hofmeester opgeschoten
O, best hoorIa het begin hadden
wjj oenige kleine wissewasjes, maar nu zjjn
wjj al zoo eigen, dat hjj mjjn manilla's
rookt. Dat is waar ookje jongen ligt
gevaarlijk ziek. Ik vertel het je dadeljjk,1
omdat je zoo op dien jongen gesteld bent.
Dank je, zei Bsresford, ik zal er on-
middelljjk heengaan.
En hoe ben je met mjjn jongsn opge
schoten Hjj zal nu wel een hekel aan
mij hebben, he
Dat geloof ik niet. Hjj was erg
melancholiek en ik denk, dat hjj je opge
wekt humeur miste. Hjj is een beate jon
gen en heel trouw.
O ja, voor een jongen is hjj vrjj goed.
Maar bjj is een heel gewone, heel alledaag-
sche huis-tuia-of-keuken-jongen.
Hmbromde Beresford orgeduldig,
Hjj bestelde zjjn draagstoel en liet zich
langs het melaatschen-hospitaal naar een
klein iniandsch dorp brengen, waar hij zijn
jongen vond in een akelige, vuile omge
ving, terwjjl de arme jongen jjlde in hevige
koorts.
De stervende jongen werd in Beresford's
draagstoel naar de bungalow vervoerd en
boven verwachting herstelde hjj bianen
eenige weken, dank zjj den zorgen van
Beusloid's eigen dokter en een pleegzuster.
Van dien dag af ksods de verknochtheid
van den jongen geen grenzen.
Hst hemdsknoopje was en bleef echter weg
Op zekeren dag sprak Baresford erover
mat den jongen, die bleek werd en ver
schrikt opkeek.
Mij weten, mjjnheer denkt, mij hebben
dia knoop genomen, zei hij bevend, maar
mjj hebben niet gezien, hebban niet aange
raakt die knoop, mjjnhaer. Dat zjjn do
waarheid.
Heb je wel gezien, hoe zjjn kleur
veranderde zei Gibbs. Hjj heeft natuurljjk
dat ding gestolen.
Ik vrees het ook, zei Beresford lang
zaam De verleiding was te groot. Maar ik
vergeef het hem. Als hjj maar niet juist
éét knoopje had weggenomen.
Dien avond zou het engagement officieel
worden ten huize van generaal logies, den
vader van Madeleine, Beretford's verioefde.
De bruiloft zou niet lang daarna plaats heb
ban. Baresford had een jaar verlof gevraagd
en gekregen en hij was van plan met zijn
jonge vrouw een reis te maken door Iadië
en Europa.
Bereeford wae reeds vroegtijdig in de
puntjes gekleed. Gibbs verschikte hier nog
wat, trok daar nog wat recht, verboog de
bloem in het knoopsgat, en ds jongen kwam
om te zeggen dat de draagstoel voor was.
Bleek en eerbiedig bleef de jongen staan,
tsrwgl zijn meester de trap afging.
Goeden dog, Gibbs, zei Beresford opge
wekt. Voor middernacht ban ik terug.
Hij was reeds bij hot hek vau den uitgang
toen een plotseling» uitroep en een vlugge
stap van den anders zoo bedaarden jongen
hem deden omzien. Een oogenblik een
half onderdrukte kreet van den jongen en
beide mannen zagen wat er wan voorgeval
len. Bereefcrd's jongen was de eerste geweest,
die had gezien hoe, een Cobra dl capeila zich
had opgericht om met zija doodelijken beet
zich op Beresford ts worpon, en hij had het
vergif lu zija eigen arm opgevangen.
Gibbs sonelda en sneids heen om hulp te
halen, terwijl Beresford zonder zich een
oogenblik te bedenken, zich cp het gras op
de knieën wierp en trachtte het vergif uit
den arm van zija trouwen knecht te zuigen.
Da dokter kwam ea deed wat mogelijk
was, maar het was reeds kat, toon Beres
ford aan hot huia van juffrouw logies kwam.
Thuis gekomen hoorde hij, dat de jongen
stervende was.
Nn is het werkelijk waar, zei Gibbs.
De doctoren zeggen, dat er geon enkel mid
del is tegen den beet van een Cobra. Goede
hemel I voor welke vreesalijke martelingen
heeft die jongen je bewaard, Bereeford. Hij
heeft naar je gevraagd.
Mat een dioevig hart ging Beresford naar
de bibliotheek, waar de arme jongen was
neergelegd. Zijn doodstrijd was voorby ea
het einde naderde snel.
Een blik van vrengde kwam in de oogen
ven den stervenden knaap, tcea hij zijn
meester herkende en zwakjes trachtte hij
diets hand te vatten. Jsck boog zich over
hem heen en nam de kleine, ijskoude hand
in de zijne.
Myaheer, zei de jongen nauw hoorbaar,
my hopen u vergeeft jongen maar
mij spraken waarheid mij hebben niet
weggenomen die knoop dat is waarheid
mjjeheer waarheid 1
Welke knoop O, gerechte hemel 1 en
daaraan denkt hij nu ucg. Ik geloof je, mijn
jongen, mijn beste, jongen, ik geloof je.
De jongen was dood.
Vreemd, he zei Gibbs, die jongen
stierf iiever met een leugen op de lippen,
dan dat hg In je herinnering bleef als een
dief.
Het kan zijn, zei Jack treurig en ging
naar zjjn kamer.
De heer en mevrouw Beresford hadden
ongeveer een halfjaar de wereld rond gereisd
toen zg besloten een tijdja in Londen te blij
ven om rust te nemen. Mevrouw vond Lon
den een gesahlkte plaats om ds koffeis enz.
te laten rep arceren, die op hun zwerftochten
veel geleden hadden.
Alles ziet er zoo armoedig nlt, besta
Jack, zei mevrouw. Er is geen kcffsr of trsch
die niet voorzien moet word n. He 1 wat Is
dat Kjjk eens, Jack, wat een grappig, ond
knoopje zit er tusschen ds voering van die
tasch 1 Heb je dat uiet gemist
Met aan vreemden blik in de oogen stak
Jack zijn hand er na&r nlt, Zsker had hij
het gemist. Hij had het alleen maar zes
maanden te laat gevonden.
Had de jongen, stervende, zijn leafete woor
den gehoord? [Hbld]
Da bekends Enge'schman, William Stead,
heeft een bezoek aan Rusland en met name
aan St. Petersburg gebracht, ten einde ln
persoon een onderzoek naar de Russische
beroeringen en naar de bron, waaruit deze
voortkomen, iu te stellen. Het Berlicer
Tigeblatt geeft thans de indrukken teiug,
welke de heer Stead ontving. Droevig is de
toestand en donker zijn de vooruitzichten Hjj
voorspelt een verloop van gebeurtenissen, als
in Frank:ijk in 1789. En dan zal, vol
gens hem, de revclntfe op andere landen
overslaan. De schrk zal dsn het hrf'igst in
Oosteuiijk en Duitschland gevoeld worden
Doch ook in Engeland voorziet de heer Stead
onlusten, vooral wanneer de winter zich door
strengheid, gepaard aan werkeloosheid, mocht
kenmerken.Volgens onze opv9tting behoeft
men nu juist geeu man van naam mot een
profetischen blik te zyo, om deze voorspel
lingen te kunnen doen.
De Geschiedenis is daar, om te bewijzen dat
een omwenteling, voortgekomen nit ernstige
misstanden, in andere landen na wordt gevoeld,
als daar in meer of mindere mate dezelfde
toestanden bestaan. Ei is da onmondigheid
van het volk in Rusland groot, en wordt
daar een heftige strijd tegen de kapitalis
tische misbruiken gevoerd, ook elders kan
men dezelfde verschijnselen waarnemen. Wordt
de hearschecde ontevredenheid dan nog met
het zwaard van dsn hoager gewapend, dan
moeten er wel onlusten op groote schaal
uitbreken.
De opstand van Nederland tegen Spanje
had een algemeen en Euiopeeschen oorlog ten
gevolge en zuiverde de lucht van godsdienst-
misbruiken de revolutie van 1789
maakte een einde aan de kost- bevoorrech
tingdie van 1830 en 1818 namende bnrgeis
in het staatsorganisme cp. VCij kunnen ons dus
be*t indenken, dat eene groote omwenteling
in oen machtig rijk alsRutland,® geheelEuropa
tot belangrijks wijzigingen ln de maatschap
pelijke toestanden kan leiden.
In Oosteniijk wordt de schok reeds gevoeld,
Ta Weensn, Praag, ja in alle steden van
eenige beteekenis hebben greote straat betoc-
gingen voor het slgemeen kiesrecht plaats.
In Bohemen ia cp deze politieks optochten
eene staking in enkel6 bedrgve.ii gevolgd, die
zich al meer en meer begint uit te breiden.
Bij da stakers in de particuliere bedryven,
heeft zich thans ook het spoorwegpersoneel
aangesloten. Hoe gewichtig zulk eene staking
voor den handel is en hoe groot de nadaelee zijn,
die andere landen daarvan ondervinden, leert
ons da spoorwegstaking in Rusland. Het is
in 'c bijzonder Duitsehlsni, dat daardoor wordt
getrcffsn. De oorlog met J;,pen heeft reeds
twee jaren verlammend cp den handel tus
schen Rusland en Duitschland gewerkt.door
de stopzetting in het verkser zal 1905 nog
slechter cijfers opleveren, dan de beiclo voor
gaande jaren.
Cijfers leveren hier de onweerlegbare ba-
wijzen In 1903 bedroeg de uitvoer van Duitsch
land naar Rusland 378.5 miliioen, mark in 1904
daalde hij tot 816, tn hoewel de cyfers over
1905 nog niet bekend zijn, staat na al vsst,
dat deze weor belengiyk luger zyn, dan in
1904. Da Russische uitvoer nat r Duitechlacd,
wordt niet minder door al de beroeringen en
de da&ruit voortspruitende belemmeringen ge-
trcffan. Men krijgt eeulg begrip v&n dien
uitvoer, wenneer men leest, dat bij de jongste
spoorwegstaking 1B4C00 spoorwagons, be
stemd voor Duitschland, langt de groote toe
voerwegen stil stonden. DuitEch!«nd is vm
Rusland scd beste klant. In 1904 bedroeg
de uitvoer 819 miliioen mark. Hg bestaat
vcomameiijk in levensmiddelen cn onbewerkte
stcffm. Aan granen bedroeg hij 3C0mllliorn
mart, aan eieren 21 mil 1,oen en aan gevogelte
£8 6 miliioen. Duizenden van de genoemde
wagons waren geladen met granen, vruchten
en gevogelte, die nu staan te bederven. Alleen
voor de Berlijasche vogelmarkt waren een
half miliioen Russische ganzen onderweg,
die zeker wel een plaatsje in de maag ven
het stakende personeel gevonden hebben.
De Duitsche handel werd: nog door een
bijzondere zorg gekweld. Da pessemietircho
draad, die door de jongste redevoering»n vbu
den Keizer loopt, heeft groote onrust in de
handelswereld verwekt.
Met Duitechlana's overzeeschen handel ware
het bij een oorlog met Engelard voor langen
tijd gedaan. Zijne havens zouden door een
Engelsohe vloot gablokkeard wordan. Onder
vreemde vlag zou de Dultsehe handelsvloot
sleohts onzijdige havens kucne binnenvallen.
De Duitsche koloniën zouden door de Engel-
schen worden veroverd, waardoor het afzetge
bied ln de toekomst zeer zou worden ver
kleind. Al zulke vooruitzichten zijn schrik
beelden voor den handel. Omtrent het ver
loop van een oorlog tusschen beide landen
worden van verschillende kanten beschou
wingen geleverd, doch die in hoofdzaak met
elkander overeenkomen. Algemeen neemt men
aan, dat Frank:ijfc in dien strijd betrokken zou
worden, om dat land de glazen te laten be
talen die de Plngelschen ingegooid hadden.
Tsr zee zou Duitschland zich voor een
groot gevecht terugtrekken, maar door krui
sers, torpedo's en mijnaanvallen de Eugel-
sche blokkadevlcot moeten verontrusten.
Verder zon Duitschland elders, vooral in
Amerika, snelvarende schepen moeten tan-
koopen eu die in hulpkrulsers veranderen, cm
daarmtê den tcevoer van levensmiddelen naar
Ecgelaud af te snijden. Daar Engeland van
een groot deol, voor graan en vleesch voor
het buitenland afhankelijk is, zou een stoute
kepervioot veel schsde kunnen veroorzaken.
Wanneer het geluk diende, zou deze kaapvaart
van greoten invloed op don daar van den
oorlog kunnen zijn. Ook zonden de hulp-
kruisers do Eagelsche kabelverbindlcgen
mceten vernietigen, Engelscho kolenstations
vernielen om zoodoende den Engelschen handel
te knakken. lutosachea zouden een miliioen
Ge.-manen Gallië binnenvallen. Dan zou
Fiankrijk, met het mas op de keel, Engeland
tot den vrede moeten bewerker. In het niterste
geval zou het Duitschlsnd een deel zijner
vloot en koloniën kunnen kosten. Iu de
grenedepartementen van E'z&s—Lotharingen
zou daarvoor vergoedicg gezocht moeten wor
den. Ziedaar een resumé uit de beschouwin
gen. Voor het geluk van mlllioenen mtnschen
is het te bidden, dat het altgd fantasieën
mogen blijven.
Telkens komen er meer bizonderhedenin over
de Jodenvervolgingen in Rusland. Al het
reeds gemalde kuunen wjj nog aanvullen mat
het volgendeChersoa is, wat het Joodtcha
deel betreft, volkomen uitgeplunderdtwee
dagen lang danrde het, terwij! militairen en
politie toekeken. In Gadiatsj is geen enkel
huis blijven stsan. Golta en O'slopol ia
Podolië zijn leeggeroofd en platgebrand. Het
dorp Krloekof bg Kramentsjoeg is verwoest.
De hospitalen in laatstgenoemde plaat» liggen
vol gewocdeu. Ssrasj ia uitgeplunderd100
huizen zijn verbrandmen telt 67 dooden en
244 gswondec. Te Jekaterincslcf ia men nog
aan den gang. Briansk uitgeplunderd ever-zoo
R?mcy; er zijn daar zes dooden en twintig
gewonden gevallen. Ia Kroleslste rjja 168
winkels en hulzen vernield, in Kezan de
«yasgoge en talrgke winkels.
De Standard verneemt nit Odeesa Volgons
betrouwbare schattingen is het aantal joden,
dat alleen in zuidelijk Ruslsrd vermoord ia,
15.000verder zijn er 100.CCO gewond, van
wie velen wel voor altgd verminkt zullen
blijven.
De kapiteins van stoombootes opdenDnjestr,
to Akkerman »n elders, hebben veis jóden
gered, dte ln dea Dnjestr waren gesp-ongen
om aas hun vervolgers te ontkomen. Velen
verdronken.
Andere achtervolgers hadden het gemnut
op de derda-klss-rijtnigen van dea Zaidwes-
ter-spoorweg, nadat zij vernomen hvddan dat
da chef3 daar alle joden in stopten, onver
schillig welke de klas van hun spoorkaartje
was. Het grauw sleepte ds jrden uit de
rgtufgen ea bracht ze om.
Nog enkele voor béélden van de g:n welen
te Odessa
Een joodfeh huU ln d3 Prokt yovskaja-
strast werd verdedigd door 46 spoorwegar
beiders, toen sen eomp&gDle icfarteri", aange
voerd door ooa politie-officier, verscheen. De
soldaten doodden alle arbeiders Daarna werd
het fau's grpluoderd, de bewoners verwond...
E«n groep gespuis liep te hoop voor de
Joodrche landbouwschool en vroeg geld.
De leidster gaf alles wat zij hsd, op voor
waarde dat het laven vau da 35 leerlingen
gespaard zou blijven. De mannen gingen,
kwemeu echter even later terug en verniel
den het huls De kinderen vluchtten, werden
achterna gezeten. Acht werden vermoord..,.
Een bende onder aanvoering ven een politie
officier ging het huis van den rabbijn binnen
vroegen den sleutel van de brandkast. Da
rabbijn zeide, dat het geld niet e.an hem, maar
aacJoodsche weduwen en weezen behccrde.De
rabbijn werd gepijnigd, niet te omschrijven.
De 2200 roebel werden gestolen
Ten slotte worde neg vermeld, wat da cor
respondent van het „Journal" te Tlflls seint:
„Zaterdag was het een bloedbadmeer
dan 1000 dooden zijn gevallen. Kinderen
werden neergeschoten als' musschst vluch
tende vrouwen werden vermoord. Iu de
straten wars n alleen soldaten, docden en ge
vangenen.
„De Earopcesche inwoners werden nog
slechter behandeld dan de inwoners van een
belegeide sivd. Alle communicatie waa ver-
broken, men kon de stad niet verlaten. De
hotels werden door kozakken uitgeplunderd,
de gasten vetjsagd en er was nergens onder
komen te vinden. De vensters meeaten ge-
sloien blijven. Wanneer men een gordijn
optrok, liep men kans doodgeschoten te wor
den door de soldaten, dia klacr stonden met
den vinger aan den trekker."
Volger s dezen correspondent zijn deze on
lusten ontstaan krachtens bevel van den
gouverneur.
Tot welke vresmde verhoudingen zulke
dagan van algsmasne woede en angst leiden
kunnen, leert ons een verhaal, In het „Berl.
Tagebl." vermeld.
D<n 278n Ootober hield de Gemeenteraad
van Keva! een vergadsring in het eerwaardige
Gothische stadhuis. Plotseling kwam een
lange lij van arbeiders en vrouwen binnen.
Een deputatie nit het volk. Er ward niet
om iets gevraagd, neen, er werd een ultima
tum gesteld 7600 Roebel en politieke vrgheid
of... Rsval zou in brand stsan. Tien minu
ten werd den Raad gegeven, niet meer. Wat
d aT f Set,SeiTd, werd fc«Ke-.eu, en de
Raad beloo.de in Petersburg te vragen om
politieke rechten voor de arbeiders, die daarop
verklaarden, dat het tien dagen rustig zon
blijven. Doch niet één dag werd de belofte
gehouden. Den volgenden middag stond de
schouwburg in brand.
Den 29sn hadden groote meetings plaats.
Een vrouw, Linds, wss verbazend heftig ia
hare woorden. Zij klom in een lantaarnpaal
om de menigte te kunnen besohreenwec- De
gouverneur veizocht den hoorders eenige
malen, uiteen te gaan. Zijn verzoek werd
beantwoord mot gezang, gelach en het zwaaien
met roode vlaggen. Daarop gaf hij den men-
schen oeu kwartier tijd, anders zouden de
soldaten eohistsn.
Fran L'rda schreeuwt„Niet gelooven, zij
«ronken. Daarop viel een schot uit de
menigte in de gelederen der soldaten-Salvo's
klonken, de menigte vluchtte, een paar hon
derd mensohen legen bloedend op den grond,
onder hen F.au L'nJa.
Woensdag zgn 412 jccdsche slechts ff rg der
onlusten begraven. Het werk zal nog drie
dagen duren Bij 245 lijken was geen her
kenning mogelijk, omdat het gelaat met
hamer» Btakgeelagen was.
De aartsbisschop heeft een beroep gedaan
