I.
Zondag 30 Sept. 06.
50e Jaargang. No. 4191.
TWEEDE BLAD.
FEUILLETON.
Binnenlandsch Nieuws.
van mijElieer
li Hartlia
r
LV.
Mitschien ijjn er aangelegenheden, die i bg
meer voor de hand liggen, zeker die meer
Amaterdamach zqo, om over te ichrgven
doch men vergeve 't mg, dat Ik decen brief
aanvang met lete, wat beellit niet Ameter-
damech Is, om lat ook voor uuj de wet geldt:
waar het hart vol van ia, daar wil de mond
van (preken zjj 't dan ook hierwaar het
hart vol van la, daar wil de pen over ichrg
ven Ik bedoel het aftreden van Prof. Van
der Viagt ala Kame lid
Hebt ge 'n dag of z-» geleden het artikel
van den „hoefgcr correspondent" In 't Han-
deieblad geleien De heer Keea Elont
zoo heet hg heeft daarin den ontzaglgk
geleerden man naar het leven geteekend.
Niet in vele levenaervarlngen, niet aU vader
In ign gezin, niet ala profeitor met 'n hoop
boeken, niet ala politicna. want dat laatate
was hg heelemaal niet. Maar als man van
Karakter, ala man van sublieme gaven van
ver» and en hart, de vleeioh-geworden klas
sieke noblliteit. Elont ichracf over hem:
(Kiassicns en edelman (n het volmaakte ze'.f*
bedwang, waarmee hg het temperament van
een Lohman betoomde onder de hcfialgkheld
van een Roëll."
Van der Vlngt waa het Kamerlid een
van de weinigen naar wlen allen luister
den ala hg sprak. Zijn mooie atem deed tgn
goed gevormde zinnen In jaiat gekozen woor
den daar henenvloeien ala dactylen, statig en
fiir, aangenaam te hooren, om han Inhond
en vorm. Hg was een man van overtalglng,
een men ven groot karakter, die geheel het
volk meer lief had den 'n partg, meer 'n
partg den 'n groepje, meer 'n groepje dan 'n
enkel pereoor, meer elk ander pereoon den
■Ichzelven. Maar hg waa geen politicna, el
was hg 'n gaarne gehoord spreker In politieke
sfeer. Ali hg eprsk was 't alsof hg niet zoo
zeer I n de Kamer was, dan wel er boven.
„H g waa andera dan de Kamer,"
la van hem getnlgd, en ik zie geen kana dit i
„and era" andere tn vertelen dan „beter".!
Ii 't waar wat Elont van hem telde Ie
Lslden'a afgevaardigde „aan zgn wonden over-
leden", die hg ala Kamerlid heeft opgedaan
Den arme Tweede Kamer, die zoo haar beete
leden 't krjjt uitjaagt. Dat. arm Holland, dat
't met de eerste en beste krachten ven haar
nobelaten niet ken vinden, en hem zulke zure
drnlven biedt, dat hg haar tnln den rug
toekeert.
Daar la 'n gentleman, maar ook 'n
gentle man, 'n edelman, maar meer
nog 'n edel men weggegaan nit de reien
onzer volksvertegenwoordiging.
Wie zal hem doen weeikeeren
Wie zal zgn plaats Innemen
Wie zal hem waardig en volkomen kannen
vervangen
Ii het noemen der namen ernit? Heeft
„De Tgd" eenlg recht den naam van Dr. De
Visser te noemen Is 't maar om wet te
reggen, om de pertgen geanda te maken, dat
Dr. Kcypet'a naam in parlementaire kringen
In verband wordt gebracht met den openge
vallen zetel
Ik weet niets en geloof nog niets
Maar wie hier geroepen aal worden plaats
te nemen, die spare ons zgn verontechnldi
gingen. Prof- Ven der Wgck'e etoel wee ook
'n hooge zetel toen hg dien verliet, te
hooger misschien wei, omdat h g hem zoo
lang bezet had. en toch Ie die zetel, zelfs
heel spoedig, zonder veel omslag weer bezet
geworden. Dat la zoo 'e werelds loop. La rol
eet mort, vlve le rol, en bg ontstentenis van
'n rol is er wel 'n Jacqiee Lsbani'y te vin
den, die nat zoo lang met 't hermelgn tobt
ee scharrelt, totdat 't hem paet.
Mear J. q -.es verontsohnldige zloh niet.
Wg weten wel, dat hg nlat op zgn plaats Ie.
Veeleer zaivere bg zich, veeleer herzie hg
zich, veeleer verhooge hg zich, en make
bg de kenzs van de groep, die hem op
di.n zetel plaste bcod, tot 'a even groote
wgaheld, als zg 'n dwaasheid waa bg
de gedachte aan den man, die dien zetel
verliet.
Met verontschuldigingen zgn wg niet ge
baat wel met cobllltelt, met karakter, met
wgehtld. En laat voo-al de streks-geroepene
bedenken, dat Van der Vlngt'a godsdienst
geen godidlenat ven woorden en publiek ver
toon wee, dat binnenkamer en gebed en God
bg elkander behoorer, en wat In dese drie
doorleefd wordt, te heilig ia, om gemengd te
worden In het gedmlech en het gewoel daar
buiten-
Wie geroepen worde, dat hg kom». Maar
dat hg kome met gedachten aan zgn voor
ganger; dat zal hem met ootmoed vervallen
en hem misschien zgn pieste meer waardig
maken, eeker verhoogen.
„en Jaden, eonet würden
„Christen nlt wachern."
Ie 't daldeljjk f
Och lieve mecschen, d e 't niet leten kunt.
't is niets, d'r stemt niets, elthans niets erge.
We geen voorlocpig tog niet doodwe kun
nen veilig venmiddag nog tomatensoep eten
eo longe de-vean fi de D'r ie heelemaal
geen reden cm ons ocgernet te maken D'r
enengnt neooen ae mei- ,taat a„Mn dat v e r d o e m d tgn
de Znld Hollandeche,
0 0
deze brief verschijnt hebben de mal-
Als
vers at o bg
Hypotheekbank al'n lange geschiede
nis. 'n Korte ongesteldheid wee verleden
week oorzaak, dat Ik er nleta over tchreef,
evenmin ale over de opening der Kameri,
waarvoor ik mede naar Den Haag gegaan
was Ik doe eoma mgn beet, twee vliegen te
vangen ln één k! p, maar dan gaat 't mg
vaak als meer menechen dan vang Ik nleta.
Zoo toen. Wie te veel hooi op zgn voik
neemt, vo dt er door bedolven of tnlmelt er
mee ten onderst boven. Ik heb, wat Ik bg
eengaarde over de clnb der Esperantis
ten, znlnlg bewaard en zal het te gelegenet
tgd wel te pas brengen.
Mist.... de Zitd-Holl- Hypotheekbank te
Rotterdam, of liever here malversatiën.
De gaechlrdenle zelf behoeft niet nog eens
herhaald te worden. Frande, notarieel geknoei,
te kort, bgpaaten ven aandeelhouders een
dei directeuren, de heer F. Bland van den Berg.
naar den Noordsingel, denr op slot, recht
zaak, rechtspraak, vonnis epreken, vonnis
teekenen, 't onde liedje-
Joden hebben den naam van «Jvcheraars te
sgnwoekeraar, woekergeld, woekerhandel,
woekerwinst, al die woorden doen denken aan
Shylock, den Koopman van Venatlë, en Sfcy'.ock
was 'n jood en 8hekeep-are heeft hem voor
eenwlg getypeerd Maar Shaktepeare wordt
wel eere voikeed begrepeen de algemeens
opinie over de fi;nnr van 8 ylock le wel te
weerleggen dat zon zeifa iemand vermogen,
die geen volleerd Shaketpraresan wat- Maar
wil men bg de algemeece opinie bg7en, mg
goed't blgft ten «lotte toch hetzelfde wie er
met onze dalten van doorgaat, Sty'ock of
Jonkheer de Geer. Ja, Ik weet wei,3byock
won 'n pond le7end vleeich nlt 'c llcnaam
ven Antonlo. Hg won 't. maar PorHa voor
kwam het. Jonkheer de Geer en Le Fè're
en Bland ven den Berg nemen 't, zonder
te vragen. Of niet Nemen eg soms minder
Kent ge de tragedies van al de personen en
gezinnen, die In hdn kluiven vielen Sly'ock
had althans 'n soort recht voor ign grnwelgk
begeeren, eg niet. En zg zgn Christenen, ten
minste zoo noemen sg zich. Dat talg is al
thans gedoopt en weertchgolgk wel bg de eene
of andere Chrletelgks gemeente ingelgfd
maar er Is geen artikel in de «edeljjke of
maatschappelijke wetten, waar zg niet schuldig
tegenover steen. Zg hebben geen anderen
God den 't goed, waar tg zich voor balgen
en dat zg dienen leng* allerlei wegen, waar
lange de misdaad gaat. Zg gebrnlken óf In
't geheel niet, óf gdel 'a Haeren neem, zalf*
In hnn gebed, dat alleen kan wezen of han
dieverg niet el te gauw aan 't licht zal komen.
Ze onteeren vader en moeder door slecht ge-
dreg en maken hnn opv edlng te schande Zg
tga doodslagere, door de vele zelfmoorden
die 't gevolg ign van hnn misdaden echt
brekers, door de vele hnieelgke twisten, die
eg veroorzaken. Z a tgn dieven in d» aller
eerste plaste en spreken In elk woord 'c vslach
getalgenie nlt. Ze begeeren Iedere goed en
zgn nooit tevreden.
Weren de Christenen zoo echsareoh toen
meer niet.
En er ie niets zoo erg. of er ie nog wel
voor den een of ander pre fijt nlt te eisen.
Toen Antonlo'a schepen vergaan waren, toen
tgn uitgeleende gelden niet Inkwamen, toen
hg de noodlottige handfeekenlng gedaan had
od Shy'.ock'a document.toen was er allicht 'a
Tnbai, die let* beapen-de van kam om tgn
lag te tleen. De altgever van „Thé mis"
beloofde zgn lezers „ener uitvoerige en beleng-
rgke m-dedeellngeu" over de Znid-Holl-
Hyp -Back.
Wat moet 'n pobllek toch laag etaac, dat
toegankelgk wordt bevonden voor talk 'n
aanbieding! Of Is hier alleen waai held en
recht san 't woord en elke gedachte sec
„belang" van den berichtgever uitgesloten
De weerzin kwam In mg boven toen Ik de
annonce lat, en Ik teekecde er bg esc
„Weer het aai Ie, deer vertemeien
i i c h de raven."
En hoor eens, daarin heb Ik nn niet veel
loet. Mear Ik zal toch mgn beet doen er In
te komen, en het programma bekijkende
komt 't mg voor, dat er wel wat van te
vertellen ie.
H. o H.
Een mecsch, die eiken dag over 't Lald-
sche Plein gaat en aanteekenlrgen had
willen maken over de eiphelteeriog ervan,
zon er nn moo nch'J-e-»*n een boek
over kannen geen eohrgven- Hoeveel
meenden daart 't ca el Ik weet het henech
niet; meer toch el heel wat. Ala de
N e n c h a t e 1-A a p h a 11 Co m p a n y nog
zoo'n werkje ln 't verschiet heeft, ken ze
voorlooplg haar mannetje» aan den gang
honden. Wet af is 'want er ie 'n groot
gedeelte klaar la moo', ontegenzeggelijk,
mear 't heeft dan ook tgd gekost, en ik
vrees geld niet minder Mliechlen it de
Compa< y zich bewast ven 't Hollandeche
gezegde: ganw en goed zgn twee dingen,
en wil zg niet in verdenking komen door
haast broddelwerk te leveren.
Na'uurljjk, S.lomo heeft niet voor niet
gezegd, dat 'n goede naam beter le dan zoete
olie; maar Ik geloof, dat genoemde Compary
haar beat doet goeden neem en zoete olie
aaam te smelten. De electrliche straatver
lichting In de Kalveratraat vordertIk bedoel
natnnrlgk den aanleg erven. Aan de verlich
ting van den Helllgewegzoo zegt men
zal In 't voorjaar van 't volgende Jtar
begonnen worden en door vele bewoners en
eigenaar* van halzen een den Nlenwendgk ie
'c adres aan den Gemeenteraad gericht, waarin
zg mededeelen, dat da hntdige verlichting
van den Nlenwendgk verre van voldoende Is,
en dat vooral 'a Zondagsavonds, ala de winkel*
en magazgnen gesloten, dut clet-verlioht
sgn, deze slechte etraatver Ichtlog aanleiding
geeft tot vele ongerechtigheden. Ridenen
waarom zg den R»ad verzoeken in overwe-
g'ng te nemen, ook dan Nlewendgk met elec-
trische booglampen te doen verlichten.
De Stsdiechonwbarg gaf weer
„C y r a n o da B e r g e r a o", 'r stak waarover
Ik u indertgd schreef Verder „M g n
Schoondochter" van Carré en B'l-
Shakespeare leefde, dat hg daar 'n jood voor j h a o d en 't gekke dlcg genaamd „T r 11 b y"
gebtniken moest Heuach, mecechen, dat we» van Miariar, dat menechen blgft trek-
de bedoeling van Shakeipeare niet. Lie» de l ken A t- Zaterdag, 6 Ootober, ter gelegenheid
„Koopman" nog eens, en den nog eene; lee* van 't Veertigjarig Jabllenm ven W. P. dei
hem als 't moet tienmaal, en dan znlt ge wel L'nr zie „De P.ine"gaat „Madame Sana-
wat andere ontdekken, dan bg de aerete lezing. Gêie", waarin ge alen kant, hoe historische
Maar laat 't wezen, dat Shylock'* rol geen personen op 't toooeel haar hietorlcitelt ver-
andere dan die van S. y ook weien konj lieten. Went ven de mooie firnnr der
laat 't zoo zgn Wat wg nn tien met die werkelijke „Madame San*- GSne ie
hypotheekbanken ia 'n bevestiging van Shake- op de planken geen zier merkbaar,
apeare'a woord In dlerelfde Koopman vbd Io het Grand-Tbéater blgft „Haal Ameter-
Venetië: „The world I* still decei- dam naar den Harem "gaan, in weerwil van
ved with ornament.": de wereld de rebgheld der electrleche booglampen ala 'n
laat zloh door sohgn bedriegen, verademing geeft men er somt Iets wat er
plet gezegd: de wereld wil bedrogen Ignrecht tegenover staat, zoo b v verleden
worden. Wat er nog meer te wachten week onder leiding van Kart G ter een stak
staat op 't gebied van verzekeringen en frande van Gotthold Ephralm Letaing, lijnde
laat zich niet voorspellen, maar wel voorga- „Minne von Betshei m". De pissteen
voelen. We sgn overgeleverd san paleizen van ign dan nog al daar
kantoren, aan nemen die klinken mie klokken, Ia „Fresosti", „Rembrand t-revue"
aan cgfsra van qnaei-overtnlging, die niet van Regdlng, dat veel Bardlga moet hebben,
zgn nit te spreken, een reserve fondsen, die maar toch niet vergeleken kan wrrien met
niet besteen, en weer ten slotte op bggepast de „Doofpot" of „Meendsghon-
moet worden, wg zgn overgeleverd aan diefje* der*"
en diefjesmaat, omdat In 't Rembrandt-tléiter op 't Rembracdt-
Ik geef er geen vertaling van, die 't niet p'eln ging 1.1. Dicadag, 26 Sept, voor de
vertalen kan, moet 't maar overslaan, bnt lt vgf eo-twintigste maal „Dnrchlancht
atrcck ny mlnd, toen Ik in Engeland tijode, Radieechen"
in de bibliotheek te Worcsster 'nondDnltsoh Eo deze w«»k zal Ik mgn beat doen in
boek In handen nam, 't gedachtenlooa opensloeg Carré te komen. Er naar toe te geen la
en las geen knest, maar er In te komen, dat Is 't
„An viel ar lel Lesten iet 'm. Zsodra 's morgecs elf nar de loketten
„M engel aafErden: anPfef- opengaan, worden sg bes o md door opkoopera,
„fee, aonet dhrfte einer nlt en dan la 't voor 'n gewoon bezoeker geen
„6 blo 7 Pfrnenden; an Adt- doen een 'n billet te komen.
„tichen, tonit wollte nlt Je, tk sou wel 'n knuppel meekunnen
„jeder Baner eln Jonker nemen, mear dan bestaat er toch nog kers te
„sein; an Haren, aonet w i r-over, dit Ik onverrichter zake terng moest
„den die Handwerk Ehewel- keeren, of wel, dat Ik zou moeten overnachten
„ber and Nnnnen nit t r e 1 b e n in den een of anderen politiepo*1-.
16.
Eensklaps riep Hilde nit„Een talent
een genie! Maar het ie om razend te
worden 1 Hg kan allee les 1 En hjj
olgft toch een zigeuner-muzikant 1" Dit
matste zeide zj op gedempten toon, maar
met hartstocht. Het scheen Egbert toe,
eia was zg nu in staat aan te kloppen, de
J#Qr te openen en den virtuoos toe te
roepen „Schaamt gjj u niet, met uwe gaven
'"•o ellendig om te springen I"
Zooeven, toen hg Hilde zag luisteren,
had dat gevoel van onrust hem weder
overvallen. Maar nu zag hg toch, dat
&arv°or geen aanleiding was, nu nu
pcbauiolt-t iw tbo, mm uu
f"lde eensklaps haar jongensachtig voor
omen herkreeg en soo scherp oordeelde
6 l»o volkomen juist Net als hjj er ook
over dacht.
p.®ravüi Heli schudde het hoofd. „Maar
l'dei Zigeuner-muzikant 1 Wie is dan
Ql« «unstenaar?"
Een seconde nog staarde Hilde naar de
etUl, daarna dw&alde haar blik van haar
'roer naar de vriendin, bgna alsof zg uit
0®° droom was ontwaakt.
Ja, zoo 1 Een zekere mgnheer Bahren-
-.Qr* overigens een oude kennis van
gbert. Ik zeide u immers reeds, dat hg
woonde? Maar willen wg nu verder
gaan Later zal ik u wel eens vertellen,
Heli zg heeft mg namelgk toch overge
haald, Eg om met haar mede te gaan
„Papa zal er zich bepaald zeer over ver
heugen, mgnheer Von Harthzusen, wanneer
gg ook met ons mede gaat -
„Als gg dat toestaat, gravin maar
alleen tot het hotel 1* Hg wees op zgn
burgerkleeding. Zg waren reeds bg de
trap
„Maar dat hindert tocb niets. Wg zgn
geheel onder ons. Mgn broeder Egon zon
ook komen de huzaar maar die heett
algetelegrafeerd.
„Op uwe verantwoording dan, gravin
Het zou hem moeilgk gevallen zgn,
voor deze uitnoodiging te bedanken. Niet
alleen omdat hg hoopte, in bondgenoot
schap nnt de gravin zgne zoeter ten slotte
tocb te kunnen overhalen, voor eenige we
ken naar huis te gaan. Maar ook had
dit bondgenootschap, deze samenwerking
met de gravin iets aantrekkelijks voor
hem.
De familie Weidia vertoefde in het
Hotel de Rome, en de graaf wachtte
reeis in de eetzaal. Hg was nog geheel
de ongebogen reus van vroeger, zoo groot
en zoo breedgeschouderd, dat zgn fgn
besneden hoofd met de lange, grgze
bakkebaarden volstrekt niet scheen te
passen bg dit massieve lichaam. Hg was
vol ridderlijkheid tegenover zgne dochter,
maar daarin lag toch een zeker egtïtme,
hetwelk zich verried bg de keuze van de
plaats aan tafel. Hg was een en al beminne
lijkheid tegenover beide gasten, maar toch
óók weer zelf eenigermate grand-seigneur.
Er lag wel geen aristocratische nederigheid
in zgne houding, maar toch wal een soort
welwillendheid, welke den beiden gasten ru
juist niet aangenaam aandeed Als bg tot
Hilde zeide: „Wel, mgn allerliefste kleice
en dan een schertsend woordje er op liet
volgen, wat nu jaiat ziet altijd met zorg
gekozen was, dan fonkelden Hilde'a grgze
oogen.
Maar gravin Heli scheen een eigenaardige
gave te bezitten, om elke nitbarsting te
voorkomen. Zonder zelve veel te spreken,
gelukte het haar telkens de speldeprikjes,
welke baars vaders woorden toebrachten,
pijnloos te maken. Zjj daagde idfs den
ouden man eenig-fi'ns uit; bg fronste dan
wel de wenkbrauwen en maesmuilde: „Zie
nu eens aan, wat een vermetel ktft»tje ik
tot reisgenoote heb uitgezocht", maar
dan lachte hg zelf het hardst om ajjne
geestigheid.
Onwillekeurig moest Egbert de gravin
berh&aldelgk aankijken, want de graaf had
hem uitgenoodigd naast zich plaats te
nemen, en de dames aan de tegenover
gestelde zjjde, „opdat hg ze scherp in
het oog kon houden." En telkens ala Eg
bert de gravin aankeek, moest hg erkennen
„Werkelijk ternauwernood een knap ge
zichtje. Vanwaar heett dan toch dat gelaat
die buitengewone aantrekkelijkheid, welke
er van uitgaat
Gravin Heli bezat de gave, tevredenheid
om zich te verspreiden, ulfs hier in het hotel.
Zjj lachte zoo innemend en welwillend,
zonder de minste gemaaktheid. Zjj wist
werkelijk iemand te „persuadeeren", geljjk
Hilde het had uitgedrukt „tnjjne lyran"
noemde haar vader haar. Zjj wist het
gesprek zoo uitnemend te leiden. Maar dat
alles vormde tocb niet de bekoring, welke
er van haar uitging, niettegenstaande zg
Vergadering van den Raad
der gemeente BAR3INGERHORN. gehouden
op Woensdag 26 Septemhar 1906, das middaga
2 nar.
Aanwezig alle leden.
Vooreltter de heer J. Spaan* Ds.
Ne opening der vergadering worden door
den Secretarie, den heer P. Bronder, de zeer
uitvoerige notulen gelezen, die onveranderd
worden goedgekeard.
Eerst komt na In behandel ng het adres
van de Afdeellng Schagen van het Nederl.
Ojderwgieregenootechep om vergoeding ven
de bjlragea in hst pensioenfonds voor
wedawen en weezen, sjjnde 6'/* van het
talaria.
Het adres wet indertgd, een balf jaar
geleden ongeveer, Ingediend, maar toen wee
besloten, om dit adrea bg de begrooting te
behandelen.
Het advies van B. en W. concludeert om
op dit edre* afwijtend te beschikken, omdat zjj
meenen, dat door dit peneloen voor onderwijzers
een positie wordt geschapen soo gnnatlg ale
waarin gean enkel borger der gemeente
verkeert De onde:wj)tere kannen han vrouw
en kinderen een pensioen verzekeren zoo
voordeelig als niemand.
De heer De Zrenw geeft In overweging
om de volle 6 te geven aan die onderwgrert,
die minder dan f 600 verdienen en voor de
overigen 2'/i hij te dragen. Den krijgt men
de zekerheid, dat er door de onderwatert
wordt bijgedragen in het pensioenfonds en
men voorkomt mogelijke dieptrenrlge toe
standen en «taant stle onder wijzere om zonder
te groote optffering te kannen bereiken een
drsgeljjk lot voor hnnne achterblijvende be
trekkingen.
Voo s. wjj.t er op, dat de onderwijzers
reedt hebben moeten verklaren, of zjj wen-
•chen deel te nemen in het pensioen, dat,
el geeft men hsn de bijdrage, daardoor
toch geen Invloed meer op hea ken worden ni -
geoefend. Ea het geval doet zich nn voor,
dat er 1 onderwijzer en 2 onderwgtereasen
zijn, dia niet deelnemen in het pensioenfonds.
Giet de gemeente na betalen 6 of 2'/i V»
dan aohept men ongelijke toeetsnden. Want
die niet in de pensioenregeling zich hebben
doen opnemen, kan men daarvoor tooh
moeilgk een vergoeding geven en ala men
diegenen geeft, die slok wel hebben doen
opnemen, behandelt men de anderen niet
De heer Breebaart Informeert, of dl* drie.
die sloh niet hebben aangegeven voor het
pensioen, dit nog niet kannen doen.
Voors. verklaart, dat de termijn voor aan
gifte ia verstreken. De onderwijzer* hebben
een termijn gesteld gekregen, waarin zjj een
besluit konden Demen, die termjj] was lang
genoeg, en nn ie het afgeloopen.
De heer Breebaart oordeelt het dan heel
jammer, dat dit ed.es niet is bshsndeld
voordat die termijn om was Want naar Spr.'s
oerdeel ia het beellst zeker, dat enkele
onderwgtars er tegen hebben opgezien, niet
wetende of de gemeente zoo bijdragen, ja of
neen, om In het pensioenfonds te gaan.
Voors. betwijfelt teer, of voor die drie die
niet in het pensioenfonds zich hebben doen
opnemen, dese reden als geldig kan worden
opgegeven.
De heer De Zsenw echt het eveneens
j immer, dat dit adrea niet vóór het ver
atrijken van den termijn ia behandeld. De
Raad heeft in dezesohnid en de Burgemeester
had dat toch kannen weten. Spr. Ie eveneens
van oordeel dat de onde: wijzer* met minder
beswaren zonden gestaan hebben tegenover
dit pensioenfonds, ale zjj geweten hadden dat
de Raed zon bijdragen.
Voors. eegt, dat de beide onderwijzeressen
wel andere redenen hadden en die eene
onderwijzer, die het niet heeft gedaan, wordt
op een andere wjjze gsstencd. Zg hebben het
beslist niet gelaten, omdat de gemeente niet
bijdroeg.
De heer De Zeenw wil gaarne gelooven
dat dl* onderwjjter, door Voors. bedoeld,
niet deelneemt, omdat hg voldoende kapiteel
beeft of op andere wjjze zgn weduwe en
kinderen kan helpen, maar dat neemt niet
weg, det het voor ondarwjjsirs, die er tga
of mochten komen, een heels geruststelling
ia, als de gemeente hnnne pensioenbjjdrage
betaalt.
Voorc. legt er den nadruk op, dat de
onderwijzers krjjgen een begnnatlgde positie.
I-der particulier moet veel meer betalen om
dit gnnatlg voorraoht der onder wjjiera te
kannen genieteo, en dan daarvoor nog Iets van
gemeentewege bg te dragen, gaat niet op.
Da heer De Zaenw merkt op, det die
particulieren geen grmeente-ambtensren ajjn
en de onderwijzer* wel en det het op den
weg der gemeente ligt die ambtenaren te
ateacen in han pogen neer een dragelijke
positie voor vrouw en kinderen na hnn dood.
Det ken op den daar ook nooit andere zjjn
dan een gemaenta-belacg.
De heer Breebaart nit nogmaals zgn spgt,
dat dit adrea niet eerder ia behandeld.
Voors meent, dat hem geen enkel verwjjt
kan tr<£f:n over te lete behandeling- Heeren
onderwjjzer» hebben lang genoeg den tgd
gehad han adres in te zenden en behandeld
te krjjgen, nog voor de vorige begrootlcg.
Ik heb de behandeling van dit adrea volstrekt
niet uitgesteld, om dan Raad om den tnln te
leiden, of wet ook.
De heer De Z-eaw wil det gaarne erkennen,
en er ligt in zgn opmerking volstrekt geen
verwjjt aan den Bargameester in dien geelt.
Spr. zon er wel toe willen overgaan, voor
elk onderwjjzer, zich hebbende opgegeven
voor het pensioenfond*, een bjjdrage te
geven van 6 beneden f 600 tractemect
en 2'/iboven f 600.
De heer Jonker zon liever het sslaris ver
hoogen, dan ontvangt men van het Rjjk nog
een gedeelte terng en men schept geen
ongeljjke positie, toeala strak* door Vcoit.
bedoeld, terwjjl men toch alle onderwijzers
in de gelegenheid stelt in hot pensioen deal
te nemen.
De hrer De Zeenw zegt. dat we dan nog
niet de zekerheid krjjgen dat zjj deelnemer.
Men moet hen verplichten deel te nemen.
Het is een belang voor da gemeente, dat ala
een onderwjjzer sterft, vronw en kinderen
verzorgd zgn de gemeente kan detsn, zoo ze
zonder middel van bsataan zgn, toch maar
niet wegzenden.
Tenslotte wo dt het voorstel van den heer
De Zeenw verworpen, alleen ds voorsteller
en de heer Breebaart voor. Het voorstel ven
B en W om afwjjzend te beschikken, wordt
alten aangenomen, de heeren Breebaart en
Da Zeenw bnlten stemming, de andere
heeren voor.
Van den heer Jonker ws* indertgd de drang
uitgegaan, om het hoofd der school le Haring-
halzen meer ge jjk te talarleeren met de
hoofden van Krlhorn en Baralngerhorn.
Dat voorstel waa echrifceljjk ingediend en
B en W. advlseersn alenu, daarop afwijzend
te beschikken. Ta Hailnghnlzen, sooergamen-
teeren zjj, weren op 16 Januari 19J6 28
leerlingen, te Kolborn en Bareingerhorn
135 en 125 leerlingen. Het hoofd der tchool
heef: met het minder aantal leeillDgen niet
zooveel arbeid als ds hoofden te Kolhorn
en Bareingerhorn, al mogen dan ook de
leaaren hetzelfde zjjn. Het correctiewerk,
de administratie en verdere bemoe ïgen zal'.en
bepaald minder zija. Thans schijnt de jaar
wedde v*n het hoofd te Harlaghnizen
mlitohlen wat laag, maar de tegenwoordige
fnaotionnarl* Is daar psa becormd, heeft
das wienlg dlene'jirea. Maar hst mrx'mntn-
trectement Is f 960 terwjjl dat der hoofden
van aoholen te Kolhorn en Baralnge:horn
f 1000 !t. De heer Jonker heefc indsrtjji
aangevoerd els argument, dat de overplaat
sing van da heeren De Boer en Holle van
HariDghnlzen naar Kolhorn, het gevolg w&*
ven die lage aalarleerlng en det het onaange
naam was voor het gevoel der bewoner* van
Harlnghclten, die bekwame krechten te
mosten missen en da* al* 't ware te moeten
achterstaan. Maar daarop kan geiegd worden,
dat die betere positie de haerer Koope en
Holle niet In de gemeente hetfc kannen
honden.
Het gevoel sla zon Haringhnizen ieo achter
staan bjj do andere doelen der gemeente la
onbillijk Voor 28 leerlingen a daar heeft
men 2 onderwijskrachten, te Btrstngerhorn
met 126 leerlingen 8Ia ds verhouding dua
te Harioghulzen 1 op ld, d tn Is die te Barsla-
gerhorn 1 op 41. Ais men eens nagaat, wat
ds onkosten per leerling zgn alleen aan
jaarwedden dan komt men te Hirlnghnizen
op f 88 te Bareingerhorn op f 23
Uit allee bljjkt, dat Haringhnizen volstrekt
niet achterstaatdat men in de andere deelen
der gemeente niet onbelangrijk meedraagt
Io de kosten voor dat ééns deel.
De heer Jonker hoorde met leedwezen, dat
B. en W. niet voor zija voorstel zjjn. Spr.
zal er na geen uitvoerige rede over honden,
omdat hjj Indertjjd red» uitvoerig zgn
meening heeft meegedeeld. Het ie Spr er
alleen om te doeD, dat het hoofd der school
te Herlngha zen een kleine verhooging ven
jaarwedde krjjgt. Ik geef toe, zegt Spr., dat
de onkosten voor da leerlingen te Haring-
halzen meer zjja, dan voor dia te Kolhorn
of Bareingerhorn. Maar dat er soo weinig
leerlingen zjjn te Haringhnizen, dat la een
trevalllge zaak, niemand kan daar lete aan af
of toe doen Indertjjd wet Spr. reede dankbaar,
toen de Raed een onderwijzeres te Haring
hnizen aanstelde, det bracht veel verbetering,
want voor één perecon wee bet onderwjja te
ongemakkelijk. Maar nog heeft het hoofd der
school te H. een klsa van 18 kinderen, die
hjj In 8 afdeellngen moet verdeelen. Het
hoofd der sohool te B. mag een klas hebben
van 26 leerlingen, maar dan toch ook leer
lingen van hetzelfde leerjaar. Het onderwijs
met die geaplitste k'aaesn aal tooh veel moei
lijker zjjn. Het Hoofd aal minder correctiewerk
hebben, dat ie wear, Spr. is er ook niet
tegen, dat er verschil van talaria blgft tnaechen
de hoofden te B. en K en die te H maar
meer amper „mooi" genoemd kon worden.
Zeifa dacht Egbert: „Verlield worden 1
o. neen I" en hg lachte in zichselven om
zgne dwaze gedachten. „Maar veel met
baar samen zgn, dit wilde ik toch wel.
En ik zou weoschen, dat Hilde dat ook zon
kunnenHet is bgna, alsof men in hare
nabgheid beter wordt."
Twee, drie uren waren er zoo allerge
zelligst verstreken. Hildegard had reeds
eenmaal opgemerkt, dat het tgd waa heen
te gaan, maar de graaf bestelde nog een
fleach Bordeaux „in Wiesbaden moet
ik toch inbinden en de bevelen van mgn
dokter en van mgne tyran opvolgen. Trouw
nooit, mgn jonge vriend, opdat gg'ook geen
dochtere kunt krjjgen. Een vreeeeljjk ge
selschap 1"
De eetzaal waa inmiddels druk baset
geraakt. Een sigeunerkapel begon te spelen
tot Hilde's verbazing en tot groote blijd
schap van den ouden heer.
Opeens was het Egbert, alsof hg door
den gTond ging, Het overviel hem soo
plotseling, dat hjj ineenkromp.
Daarginds was binnengetreden
Martha de vrouw van zjjne excellentie
oom Gramberg.
Zjj was zoo verrukkeljjk schoon, dat aller
oogen zich op haar richtten. De graaf
zeide haifliid: „Te drommel en zette
z jjn lorgnet eens goed terecht.
Zg was allerkeurigst gekleed. Bljjkbaar
waren zjj juist uit de opera gekomen. Zjj
was gekleed in witte zjjde met zilverkant
haar kleed was aan den hals diep uitge
sneden, de zeer korte mouwen lieten hare
schoongevormde armen ten volle tot hua
recht komen het welige zwarte haar was
ia sierljjken tooi opgemaakt.
Hoe schoon was zjj toch Slank en groot,
tenger van taille, breed van schouders won
der mooie hals heerljjk profisl -- Mooie zwarte
oogen werkeljjk heerljjk schoon
Egbert zag haar voor het eerst zóó.
Achter haar aan kwam Gramberg, klein
en dik een caricataur naast baar
in „8moking"-costuam, een zjjden zakdoek
als een vaanje in de band houdende Hjj
was sterk verhit, gejaagd, als iemand die
zich bewust is veel te laat te zjjn gekomen.
„Ta drommel herhaalde graaf
Weddin „dat ie immers. hasl mjj de koe
koek die oude kameel van r en Gran berg
Kjjk n el om, Heli en dat is dus z: ne
vrouw. Kgk zooiets eens aan."
„Oom Gramberg Hilde had den
naam toch opgevangen.
„Nu ja, mjjn allerliefste kleine. Maar de
tante sullea we maar 1 ever ongemoeid
laten
Egbert was hoorende doof, ziende blind,
Het verleden had zich als een vuurgloed
over hem uitgestortherinnering, schaamte,
woade en nu nog hare pareoorljjke tegen
woordigheid Martha daar vlak tegenover
hem in al hare weelderige schoonheid.
En hjj meende nog wel, vergeten ea over
wonnen te hebbenAlsof zich zooiets laat
vergeten en overwinnen.
Met geweld dwong hjj zich kalm te bi ij-
ven om zjjne ontroering niet te venadea.
Hjj zocht naar onschuldige woorden. Matr
het was, alsof het gesprek voor go d was
verstoord. Gravin Heli aDtwoo:die ver
strooid. en bleef daarna geheel zwjjgen
„Het is meer dan tjjd, Bilde! zside
hjj eindelijk „Wjj rukken morgen zeer
vroeg uit! Oizea hartelgken dank
hoer da graaf Hjj voelde wel, dal het
