een Dienstbode. een vast Werkman, een Dienstbode t, m Arbeiderswoning, een Boerenknecht, een Boerenknecht, een Boerenknecht, een Boerenplaats, een Boerenwoning, een Boerenwoning, I jonge drathtige Zeugen, 500 beste Bertapalei, Turfstrooisel en -- Kunstmeststoffen J. de VEER Jz., Scbagei. Haverslukken Boerenplaats, een mooi licht Brikje, UI Suiiv;, G. v. Bodegraven, bij C. PEETOOM, P. HOOGLAND. ÏALïHf Binnenlandse!) Nieuws. Advertentie n. «ftevraagd bij E KöHNE, Schagen. «evjf aag#1 die goed kan ploegen en saaien, bij J SCHUURMAN, Polder Waard Nieuwland, Wieringen Aan hetzelfde adres gevraagd. Terstond gevraagd een bekwaam voor vast werk, bij C. DAM, Dirks- horn. Gevraagd goed kunnende melken, om met 2 Februari in dienst te treden bij Wed' HONING te Winkel. Te huuri met ERF, te Tjallewai. Te bevragen bij P, STAMME8,'aldaar Gevraagd Loon f 120, waschgeld f 20 per jaar. W asch buitenshuis ^dres: J. LIND, Mient, Alkmaar. j tegen 1 Febr. as, voor een jaar vast bij W LANGERVELDte Oudesluis Gevraagd die goed kan melken, bij K. ERIKS, Fhlkmerweg Zuid-Zijpe. Gevraagd tegen hoog loon, bij P. NIEMAN, Limmerschouw, Winkel. Gevraagd goed kunnende melken, bij D. APPEL Moerbeek, X. Niedorp. te koop. ST. MAARTEN. Fit de hand te koop: een zoo goed als nieuwe met nieuwe BOET, en ongeveer 18 H.A. best WEILAND, waar 10 koeien gehouden kunnen worden te hooi en te gras Te bevragen bij G. MOOIJ, Café houder. Schagen Uit de hand te koop No. 1. met ruim 17 Hectaren uitmuntend WEILAND te Rarsingerhorn, nabij Schagen. i •adelijk te aanvaa den. No 2. Te koop zeer geschikt voor handeldrijvendec, met 20 Aren GROXD, gelegen bij Schsgen. Aanvaarding dadelijk. Koop- prijs billijk. Vo 8. Te koop: met 50 Aren Weiland, gelegen te Haringhuizen, Aanvaarding 1 Mei 1907. No. 4 Te koop bij de aan te leggen stoomtram SchagenWieringen Aanvaarding 1 Mei 1907. Met overleg eerder. Alles te bevragen bij A. A8JE8 Fz., Westerweg, Alkmaar. Te koop -. bij E. ROOZING te Petten. te koop en steeds voor radig bij De ONDERGETEEKENDE dealt zijn geachte cliëntèle mede, dat vanaf HerMtmi* at», lot 3Febr. 1907, door hem maar éénmaal per week naar AMSTERDAM zal worden ge varen. Beleefd aanbevelend, 8chagen, Dec. 1906. BIJ Bovendien, Blokland had niet alleen zelf geen muziek gemaakt, maar ook door nie mand muziek laten maken. want het geen door den nauwgezette» vurbaliseeren- den ambtenaar was waargenomen, was een automatische piano of orchestrion, die heel dankbaar na inwerping van oen 2} cent-stuk een erg mooi rmoppie' speelde. De piano had dus zelf, merkte de scherp zinnige advocaat op, de muziek gemaakt. En bij 't maken van de verordening in 1865 is er aan 'n orchestrion zeker wel niet gedacht. Pleiter eindigde met vrijspraak te vragen voor zijn cliënt. Helderscbe beklaagde No. 2. Absent. groóte teleurstelling, uitstekende gelegenheid om je in 't onvermijdelijke te leeren schikken. Naam .Maria Otto, een nog ongehuwde jonge dame; misdaad och, wel zoo wat t.o raden hé, groote mond, slecht bedwongen toorn, praatjes van je bent een gemeene dit en een vuile dat, je loopt metenfin, dat de beleedigde party, juffrouw Timmer, geboren Roos, een aanklacht indiende, kan niemands gegronde verbazing wekken. En ,dat de O. v. J., de beleediging bewezen ach- 'tende, deswege f6 boete of 4 dagen hecht, eischte, is ook geen wonder. Slaan we een onbeduidend mishandeling gevalletje uit Hoorn, waarin een ongunstig bekend staand individu, v. d. Berg geheeten, een eerzaam burger wat afrost over, dan komen we te Warmenhuizen eens 'n kijkje nemen. Daar was „van den herfst" tot 6 November toe zekere Willem de Ruijter in dienst by een ouden boer ex-raads- lld den 80jarigen T. Hoogeboom, die nogal „oftig" ereis 'n kaaske van de fabriek liet halen door Willem, wat dan met het geld van geleverde melk weer werd verrekend. Den lsten November j.1. had Wim ook weer een echte kokkert van wel 12 pond meege nomen voor den baasneen, eigenlijk voor zichzelf, want de opbrengst van den kaas, dien onze vriend had, verduisterd om hem aan zy'n vader cadeau 'te doen, verteerde hy in alle vroolykheid. Vader had heel netjes een gulden voor het „cadeau" moeten geven aan zoonlief. By de eerstvolgende verrekening van baas Hoogeboom met de fabriek liep 't zaakje echter fout en kwam het gebeurde aan 'tlicht. Wim's heldendaden werden opgekalkt en de O. v. J. eischte wegens verduistering tegen hem f 12 boete subs. 12 dagen hecht. Mannes Oosterbroek uit Heer Hugowaard had den 26sten October j.1. aldaar een paar laarzen gestolen van een dorpsgenoot, óók arbeider, Cornelis Suiker genaamd, die dat schoeisel nogal zorgeloos in 'tland had ach tergelaten. Groote armoede, in schrille kleu ren door beklaagde geschilderd, had hem tot den diefstal dien hy bekende genoopt. De O. v. J. eischte 10 dagen gevangenisstraf tegen hem. Jacob Appel, Cornelis Spitsbergen, Adelber- tus Wiebring en Uldrik Zemering, ziedaar vier honden-specialiteiten, die wegens over treding plaatselijke belasting te Hoorn, elk met een eisch tot f 5 boete subs. 1 dag hecht, werden opgeknapt. Uitspraken Donderdag 27 December a. s. Zitting nieuwe zaken op Vrijdag 21 Dec.a.s. Vernietigd. Door den Raad van State is vernietigd het besluit van Ged. Staten van Noord- Holland tot goedkeuring van de verordening van algemeene politie voor de Banne Wes- torblokker op het houden van zwanen, gan zen en eenden, waartegen verschillende inwoners van de gemeente Blokker waren opgekomen. Overwogen werd te dezen aanzien in het Kon. besluit onder andere, dat de bestreden verordening verbiedt het laten uitzwemmen of uitloopen van zwanen, ganzen en eenden anders dan in eigen slooten of op eigen landerijen of erven; dat het bansbestuur met geen andere werken is belast dan met het schoonhouden der vaart- en molensloo- ten en het uitdiepen der vaartenen dat met deze taak van het bansbestuur niet is te verbinden een zoo algemeen en op het geheele territoir van het waterschap be trekking hebbend verbod, als deze keur be vat, zoodat het bansbestuur daarmede zijn bevoegdheid heeft overschreden en Ged. Staten ten onrechte aan deze keur hunne goedkeuring hebben verleend. By Kon. besl. is benoemd: tot heemraad van het ambacht van West-Friesland, ge naamd Drechterland vanwege de Zuider kogge, K. Temen Kz., te Schellinkhout; tot hoofdingeland van West-Friesland, vanwege het ambacht van West-Friesland genaamd de Schager- en Niedorperkoggen, J. van der Stok, te Nieuwe Niedorp, en tot Hoofdinge land-plaatsvervanger van West-Friesland, vanwege dat ambacht, P. Buis Jz., teSchn- «rn tot hoogheemraad van het hoogheem raadschap van den Hondsbossche en Duinen tot Petten, vanwege Waterland, K. Olij Dz., te Alkmaar, en wnwege Duinkavel, J. van Bei nen, te Bergentot heemraad van 'het ambacht van West Friesland, genaamd Geest- merambacht, D. Appel, te Heerhugowaard, en D. Wagenaar, te Broek op Langendyk, en tot hoofdingeland van West-Friesland, genaamd Geestmerambacht, S. Duif, te St. Panerastot hoogheemraad van het hoogheemraadschap van de Uitwaterende sluizen in Kennemerland en West-Friesland, H. Stam, te Oudendijk. Prins Hendrik der Nederlanden. By Kon. besluit van 19 December heeft het Hare Majesteit behaagd, met ingang van den dag waarop de wet van 8 Decem ber 1906 („Staatsblad" no. 2961 in werking zal treden, met intrekking van het Kon. besluit van 6 Februari 1901, aan Hoogst Derzelver Gemaal, Z. K. H. Hendrik Wla- dimir Albrecht Ernst, Prins der Nederlan den, Hertog van Mecxlenburg, enz., enz., zitting te verloenen in den Raad van State. (St.-Crt.) Vergiftiging. By het gezin van Van der Meij in de Klarenbeekstraat te Haarlem hebben zich vergiftigingsverschijnselen voorgedaan. Man, vrouw en twee kinderen zijn in het gast huis opgenomen, alwaar een kind reeds is overleden. Een ysolijke nacht. Het stuk speelt te Groningen. Het was nacht Een yselyke nacht. Want er was onraad in huis. Alle huisgenoo- ten hadden gehoord, dat er boven „iets" was, maar allen hielden ze zich slapende. Tot opeens een kreet, die van boven klonk, een kreet, die niets menschelijks had, de heele familie uit het bed joeg. Daarna bleef het boven weer een tijd lang stil, maar beneden werd het nu rumoerig. De kinderen schreeuw den moord en brand, mama kreeg het met de zenuwen te kwaad en de dienstbode kwam gillende binnen. De heele familie zat verslagen. Pa schoof een raam op en keek de straat in, of er toevallig ook een agent in de buurt was, maar het toeval diende hem niet. Toen voelde pa, dat hij iets moest doen, dat hy verantwoordelijk was voor het lot van zyn huisgenooten. Zwaar drukte hem die verantwoordelijkheid, maar zwaarder nog zyn angst. En toch moest er gehandeld wor den. Er werd een plan decampagne gemaakt. Pa zou gewapend voorop naar den zolder gaan, zijn echtgenoote zou hem bijlichten met een fietslantaarn en de getrouwe zou, indien de noodzakelijkheid bleek, de buren bjj elkaar schreeuwen. De kinderen mochten haar daarbij assisteeren. De expeditie begon. Pa nam zjjn geweer hy is landweerman en klom behoedzaam de zoldertrap op. Halverwege den trap riep hy naar boven „Is daar iemand?" en boven gekomen, her haalde hy zyn angstige vraag. Maar niemand antwoordde. Alleen klonken er uit een klein kamertje, dat alsbergplaats werd gebruikt, vreemde geluiden. Daar had dus de inbreker zich opgesteld. In die richting gesommeerd tot overgave. En toen dit niet hielp, schoof de gewapende macht langzaam voorwaarts, steeds den onzicht ba ren inbreker bedreigend met een kogel. En plotseling rukte pa met den moed der ver twijfeling de deur open en zag het beangste echtpaar, dat reeds een paar passen was teruggesprongen een bokje, dat bè zei zoodra het menschon zag. En toen kwam er opheldering. Het oudste zoontje des huizes had van een buurman, die naar elders ver trok en zyn vee te Groningen achterliet, den bok present gekregen. Het kind vermoedde echter wel, dat zyn ouders nooit toestemming zouden geven tot het houden van een bok op een bovenwoning en daarom had de jongen stilletjes het beestje naar den zolder gedragen en daar een stal er voor gemaakt. 's Morgens kreeg zoontje orders om het dier weg te brengen en het verbod om ooit te vertellen, dat zijn vader „bijna" een bok geschoten had. (N. Gr. Ct.) Dat liep best af. Dinsdagmorgen omstreeks 7 uur had aan het station te Haarlem een ongeluk plaats, dat boven verwachting goed is afgeloopen. Mej. Teunissen, wonende Pieter-Kiestaat aldaar, strijkster te Sandpoort, had .zich een weinig verlaat en kwam aanloopen juist toen de trein zich in beweging had gezet. Een paar vriendinnen van haar, reeds in den trein gezeten, wierpen een coupé-deur open en mej. T. zou, ondanks de waarschu wing van den onderstationschef, nog in dezen coupé springen. Het ongeluk wilde, dat zjj misstapte met het gevolg dat zy viel en tusschen den trein en het stationsemplacement terecht kwam. Onmiddellijk werd de trein tot stilstand ge bracht en toen bleek, dat het meisje tot haar geluk in een kuil was gekomen, wel ken men nog tot het doen van eenige werk- schen uit nette kringen verdwijnen onder deze grove menigte Jammer Maar de vrouw van den kamerheer was een vrooljjke blondine met een paar vrien delijke oogen, en die voelde zich door „dat allerlei slag" volstrekt niet in haar stands- eer bedreigd. Bovendien hoorde zy niet gaarne soherpe en onwelwillende oordeel vellingen zoo pardoes in het publiek en dat was precies een eigenschap van mevrouw Von Wieke. Zoodoende antwoordde mevrouw Stahlhoi: „Juist het tegendeelboe meer menschen hoe beter Is het niet heerlijk dat al die menschen mee feestvieren Ik heb alleen maar bloemen te verkoopen, en dat gaat het moeilijkst, maar ik ben zoo aanstonds reeds uitverkocht. Zoo juist heeft minister Sturz mij met een goudstuk betaald." „De minister?" vroeg mevrouw Von Wieke opmerkzaam „Ja ik heb hem hier gezien. Dokter Boring stond naast hem Een onaangenaam buurtschap. SteedB weer wordt erover gesproken, dat Sturz alles doet wat Boring wil Daar Boring boven dien alles ziet, h6eft de minister misschien het goudstuk gegeven om hem genoegen te doen." Mevrouw Von Stahlhof lachte. „Neen 1 neen I U moet mg die kleine vreugde laten, mevrouw Von Wieke." Deze schudde het hoofd Zy had zoo haar eigen meening van de menschen. Een paar officieren kwamen. Mevrouw de Staatsraad ging verder. Voor de jjshut legerde een schare van sohoolkinderen. De drie zeerozen hadden handen vol werks. Met het ge, dat nog in voorraad was, kon men nog menigen klant bedienen. Een kleine koekbakkersjongen bood de drie dames de behulpzame hand. Elinore's tent zag er met recht keurig uit. Jane Simonsen scheen zich niet zoo recht in haar element te gevoelen. Zg had een zwakke stem en zg scheen over een zekere verlegenheid niet te kunnen heen komen, maar Elinore Winter ging geheel op in haar rol. Zg was opgewonden, haar wangen gloeiden, haar groote oogen schit terden van overmoed. Zy voelde een zeker behagen in haar rol, en er doorstroomde haar een soort van bewustzgn, dat zg zelf de magneet van de tent was. Maar met bewustzgn zette zg haar schoonheid en bekoorlijkheid voor een goed doel in en zg verheugde zich bovenmatig, dat het haar gelukte. In de geldlade lag zilver en goud door elkander Toen mevrouw de Staatsraad ook aan deze tent kwam, mon sterde zg de schoone verkoopster door haar lorgnet en schudde weer het hoofd. Tegen zonsondergang kwam er een troepje officieren de tent binnen. Ook kwamen mevrouw Ali von Senkbach, haar man en mgnheer Von Heim. Toen werd het natuurlgk luidruchtig en een beetje al te vroolyk in de tent. De beide lakeien wisten niet genoeg stoelen te krggen Het leek wel, of de beide jonge dames nu eerst haar goeide kannissen kregen De schilder Bkrnwart was ook daarbg en stond er in allen ernst op, dat Elinore een glas met hem zou drinken. Hg zeide, dat hg zgn aristooratischen dag had. B&rn- wart bad van die eigenaardige manieren, die men van hem kon verdragen. „Gelukt I" zeide hg, nadat hg allee met een oritischen blik had opgenomen, „Wanneer u echter eens wist, welk een moeite wg er mede hebben gehad zaamheden daar gemaakt had, zoodat zij alleen door de treeplank van een wagen licht aan het hoofd gekwetst was. Het meisje keerde weder huiswaarts, doch kon met een volgenden trein naar haai pa troon gaan, zoodat dit ongeval boven ver wachting goed is afgeloopen. Zoowel tegen de meisjes die het portier openden, als tegen het meisje, dat in den trein wilde springen, is proces-verbaal opge maakt. (O. H. Crt.) Uitslag toewyzing, gehouden ten over staan van notaris Vrijburg in het lokaal van den heer J. Biersteker aan de Burgerbrug voor de gezamenlijke Erven van wylen mej. de Wed. W. Breed, geb. Delver: 1. Het renteniershuis met erf naby de 8t. Maartensvlotbrug gem. Zype, Sectie U. No. 1195, groot 4.47 Aren. Koopersdeheoren W. Brèed te Schoor! en Jb. Breed te Zype voor f 775. 2. Twee perceeleii weiland in polder B. gem. Zype, Sectie E, nos. 125 en 126, groot 2.44.20H.A. Kóu pers de hoeren D.Bromtnerti.ti. en Jb. Bos Cz. q.q., beide te Zype, voor f 4695. 3. Twee perceelen weiland in den Har- gerpoider, gem. Schoorl, Sectie A. nos. 136 en 137, groot 2.64.20 H.A. Kooper de heer W. Breed te Schoorl voor f 4580. Tamme zwaluwen. In een artikel over tamme zwaluwen, voor het maandblad De Natuur, bewerkt i door J. Hk. van Balen, ontleent deze het j volgende aan de Buil. de la Soc. Nat. d'Accli- matation de France Een volgelvriendin, mejuffrouw L. Reyen, heeft sinds tien jaren met haar vader zwa luwen opgekweekt en ze in kooien gehou den in hun bescheiden kamer, midden in Parys. Elk jaar kweekt zy uit het nest eenige jongen op met een voeder, dat uit vleeseh, beschuit, zaden enz. bestaat. Alles wordt goed door elkaar gemengd en geheel droog gegeven. Als noodzakelijk toe voegsel worden levende insecten gegeven, zooals zy te krijgen zijn, b.v. muggen, vlie gen, vlinders, kleine kevers, meelwormen, en vooral spinnen. Volgens de meening van mejuffrouw Reyen zjjn voor alle insekten- etende vogels spinnen onontbeerlijk, omdat zij hen niet alleen tot voedsel, maar ook als geneesmiddel dienen. Een vogel, dien men, vooral in het voorjaar, 2 a 3 spinnen per dag kan geven, blijft goed gezond. Behalve het voedsel moet men insecten-eters ook drinken geven. Onder het voeder mengt zy versch fijn maanzaad en alle 14 dagen geeft zy hun water te drinken, waarin lijnzaad is geweekt. Deze drank bekomt ook nach tegalen, kwikstaartjes enz. het best, terwijl grasmusschen aan met honing aangemengd water de voorkeur geven. Zoodra de jonge zwaluwen het nest begin nen te verlaten, zet zij ze by het voederen vlak by de voedernap en op deze wyze ge wennen zy er spoedig aan zelf het voedsel te nemen. Als zy volwassen zijn, worden zy in vrijheid gesteld of verder in kooien gehouden. Voor tamme zwaluwen vindt juffrouw Reyen te Parys onder hare vrienden steeds grage afnemers. Zy zelf heeft jarenlang zwaluwen gekweekt, en sinds zeven jaren houdt zij een boerenzwaluw in de kooi. In 1897 vond zy het arme dier in het Luxeni- bourg in handen van een koetsier, die het diertje met de zweep uit de lucht geslagen had. Gedurende eenige dagen, terwyl het gekwetste diertje verbonden werd, werd het gestopt; later nam het zelf zijn voedsel uit oen napje. Dezo zwaluw kan niet meer vlie gen, maar zij schijnt toch met haar toestand tevreden, daar zy, uitgenomen in den ruitijd, het geheele jaar door haar lief gekweel laat hooren. De zwaluwen ruien in den winter en juffrouw Reyen komt hare lievelingen ge durende dezen tyd te hulp door krachtig voedsel en eenige droppels van een versterkenden drank. Juffrouw Reyen heeft het nog niet zoover kunnen brengen, dat hare zwaluwen in gevan genschap voortplanten, omdat zy nog geen enkelen keer gedurende den broeitijd beide geslachten heeft gehad. Zy is echter overtuigd, dat het haar gelukken zal ze tot broeden te brengen, omdat zwaluwen zeer tam worden en onder elkander alleen onverdraagzaam zyn, als zij niet paarsgewijze worden gehouden. Een groot aantal der zwaluwen, welke zy heeft opgekweekt, is weder teruggekomen en drie jaren lang heeft zy de door haar gemerkte vogels weer in hetzelfde nest zien broeden. Gevraagd „Ja, waarom hebt ge mg dan ook niet om raad gevraagd „Ja, dat zegt ge nü, na het te laat is'" Hg keek haar aan, schertsend zoo don ker als hg kon, en antwoordde„Maakt gij ook al reeds praatjes evenals andere menschen? Belachelijk en ongeloofelgk 1 Maar overigens zon ik n gaarne in dit costanm schilderen, maar dat kost ver schrikkelijk veel, zooals a weet Zg lachte overmoedig en had een scherp antwoord op de tong, maar juist kwam haarneet en braoht nog een bek inde, dien hg aan haar voorstelde„Bitun-ester Von Evalaar. Elinore 1 Hg is zoo jaist van het station gekomen. Je zietalles wat men maar verlangen kan Mgnheer Von Evelaar maakte een diepe buiging. Dan hief by een glas op „Ik verzoek de dames mg toe te staan Elinore Winter beantwoordde dit met een stralenden blik. Haar rol vervulde zg met geheel haar zinnen, en misschien ont lokte dit Bkrnwart's vleiende opmerking, dat zg alles op het spel zette voor haar z&'.k. En dat kon haar nog het beste geluk ken tegenover een vreemde, die zoo juist als nieuweling was binnengevallen Eenige der officieren waren opgestaan en stieten met hem aan. Misschien bekeek Elinore hem nu eerst wat nauwkeuriger. Hg was grooter dan de overigen, bad don kere, ernstige, misschien wat harde trek ken. Zgn geetalte was slank, maar zijn uni form sloot misschien wat al te krap. Elinore zag, toen hg het glas ophief, dat hg twee groote glinsterende steenen in zgn ringen had, die hg aan den pink van de rechter hand drosg. Nu had mevrouw da Staatsraad met alle recht kunnen zeggen, dat de tent van Elinore Winter een indruk maakte van een herberg De jonge, overmoedige mevrouw Von Senkbach bad zooveel leven digheid meegebracht. Sedert dit clubje bezit van de tent had genomen, hoorde men steef!8 de flasschen knallen. Nu kwam de handelsraad Winter zelf, mat een taecbje in de hand. Toen hg zgn dochter zag, vloog er een trotsch Leb je over zgn bleek gelaat. Ook hg zag betzg was de schoonste van allen. Jane riep hem vleiend naar zich toe. Met een komischen zucht legde hg een groote bank noot op de toonbank. „Papa, wg kunnen u hier onmogelgk iets teruggeven 1" „Dat is wel goed Ik ben nu eenmaal klaar om geplunderd te worden, maar ik fceh dan ook mgn plicht vervuld," zeide hg lachend. „Wil je de tasch niet bier houden, want nu is ze leeg." „Bravo 1" „Goeden avond, oom Theodoorl" „Wel Paul, ben jg daar 1" „Ik heb de groeten van allen en moet vragen, of u niet eens met Elinore komt." „Na onze terugkomst van Baden, goed I Maar misschien komt Elinore alleen. Over mgzelf kan ik nog niet beslissen. Wel kom, daar is Haussmann eindelgk." Gaston Qaussman. Hg kwam in een lang grgs jachtbuis, met een grgten boogen hoed op en witte handschoenen aan. Zgn hooge boord glom. Gaston Haussmann. De perfekste van alle perfekten. Men kon een tuinpartg alleen maar in ïulk een kostuum bezoeken. Hg wist det uit En -? Agent van de N. V. liet Landbouwkau- toor „Noord-Holland" te Alkmaar. Groot BAL, geland. Haussmann droeg een ruiker orctn- déeën in de gehandschoende rechter eo overhandigde die den dames tot groeti „De laatste, die mevrouw Von St*hlh°| in haar bloemenwinkel bad," zeide hy ®et voornaam lachje en voegde er een dat toe„Men zou zoo ongeveer meenen die bloemen van puur goud zgn." Elinore Winter gevoelde de opmerk"'!! van Haussmann als een beleediging' y.. was geen scherts, haar te verteilen, d*t Ml voor die bloemen een buitetsporigen Pr"" bad betaald Het kon immers een onverschillig zjjn, hoeveel en waary' Gaston Haussmann zyn geld wegwierp. y vond het smakeloos dat hg daarop de n!'^ merkz&amheid vestigde en «g schoof®® verborgen onwil de bloemen ven zi<® die hg juist voor haar en niet voor J»c had neergelegd. Ba-nwart, die daarbg stond es oen sigaret aanstak, merkte deze y ging op. Hg keek Elinore aan hun b.i oatmoetten elkaar, en de schilder berh»» met een lach van verstandhouding beweging en maakte daar bovend'®" een grimas bg. Daarover bloosde K toch een weinig en zg draaide vlug hoofd om. w Evelaar trok Gaston een egde: „Zeg eens Haussmann, orieo' eens een weinig Dit is dos Elinore w Eenvoudig een verrukkelijk ding. kleine dro->mstertj®? „Prachtig - en dat „Jane Simonsen." Jane Simonsen." -f00 b«paaid van joodecbe afkomst 9vaders gjjde." at is te zien Maar duivels WORDT VtóKVOL.G>

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1906 | | pagina 6