een Dienstbode.
een vast Werkman,
een Dienstbode
t,
m Arbeiderswoning,
een Boerenknecht,
een Boerenknecht,
een Boerenknecht,
een Boerenplaats,
een Boerenwoning,
een Boerenwoning,
I jonge drathtige Zeugen,
500 beste Bertapalei,
Turfstrooisel en --
Kunstmeststoffen
J. de VEER Jz., Scbagei.
Haverslukken
Boerenplaats,
een mooi licht Brikje,
UI Suiiv;,
G. v. Bodegraven,
bij C. PEETOOM,
P. HOOGLAND.
ÏALïHf
Binnenlandse!) Nieuws.
Advertentie n.
«ftevraagd
bij E KöHNE, Schagen.
«evjf aag#1
die goed kan ploegen en saaien, bij
J SCHUURMAN, Polder Waard
Nieuwland, Wieringen
Aan hetzelfde adres
gevraagd.
Terstond gevraagd
een bekwaam
voor vast werk, bij C. DAM, Dirks-
horn.
Gevraagd
goed kunnende melken, om met 2
Februari in dienst te treden bij Wed'
HONING te Winkel.
Te huuri
met ERF, te Tjallewai.
Te bevragen bij P, STAMME8,'aldaar
Gevraagd
Loon f 120, waschgeld f 20 per jaar.
W asch buitenshuis
^dres: J. LIND, Mient, Alkmaar.
j tegen 1 Febr. as, voor een jaar vast
bij W LANGERVELDte Oudesluis
Gevraagd
die goed kan melken, bij K. ERIKS,
Fhlkmerweg Zuid-Zijpe.
Gevraagd
tegen hoog loon, bij P. NIEMAN,
Limmerschouw, Winkel.
Gevraagd
goed kunnende melken, bij D. APPEL
Moerbeek, X. Niedorp.
te koop.
ST. MAARTEN.
Fit de hand te koop:
een zoo goed als nieuwe
met nieuwe BOET, en ongeveer
18 H.A. best WEILAND, waar 10
koeien gehouden kunnen worden te
hooi en te gras
Te bevragen bij G. MOOIJ, Café
houder. Schagen
Uit de hand te koop
No. 1.
met ruim 17 Hectaren uitmuntend
WEILAND te Rarsingerhorn, nabij
Schagen. i •adelijk te aanvaa den.
No 2.
Te koop
zeer geschikt voor handeldrijvendec,
met 20 Aren GROXD, gelegen bij
Schsgen. Aanvaarding dadelijk. Koop-
prijs billijk.
Vo 8.
Te koop:
met 50 Aren Weiland, gelegen te
Haringhuizen, Aanvaarding 1 Mei 1907.
No. 4
Te koop
bij de aan te leggen stoomtram
SchagenWieringen Aanvaarding 1
Mei 1907. Met overleg eerder.
Alles te bevragen bij A. A8JE8 Fz.,
Westerweg, Alkmaar.
Te koop -.
bij E. ROOZING te Petten.
te koop en steeds voor
radig bij
De ONDERGETEEKENDE dealt
zijn geachte cliëntèle mede, dat vanaf
HerMtmi* at», lot 3Febr.
1907, door hem maar
éénmaal per week
naar AMSTERDAM zal worden ge
varen.
Beleefd aanbevelend,
8chagen, Dec. 1906.
BIJ
Bovendien, Blokland had niet alleen zelf
geen muziek gemaakt, maar ook door nie
mand muziek laten maken. want het
geen door den nauwgezette» vurbaliseeren-
den ambtenaar was waargenomen, was een
automatische piano of orchestrion, die heel
dankbaar na inwerping van oen 2} cent-stuk
een erg mooi rmoppie' speelde.
De piano had dus zelf, merkte de scherp
zinnige advocaat op, de muziek gemaakt.
En bij 't maken van de verordening in
1865 is er aan 'n orchestrion zeker wel
niet gedacht. Pleiter eindigde met vrijspraak
te vragen voor zijn cliënt.
Helderscbe beklaagde No. 2. Absent.
groóte teleurstelling, uitstekende gelegenheid
om je in 't onvermijdelijke te leeren schikken.
Naam .Maria Otto, een nog ongehuwde
jonge dame; misdaad och, wel zoo wat
t.o raden hé, groote mond, slecht bedwongen
toorn, praatjes van je bent een gemeene
dit en een vuile dat, je loopt metenfin,
dat de beleedigde party, juffrouw Timmer,
geboren Roos, een aanklacht indiende, kan
niemands gegronde verbazing wekken. En
,dat de O. v. J., de beleediging bewezen ach-
'tende, deswege f6 boete of 4 dagen hecht,
eischte, is ook geen wonder.
Slaan we een onbeduidend mishandeling
gevalletje uit Hoorn, waarin een ongunstig
bekend staand individu, v. d. Berg geheeten,
een eerzaam burger wat afrost over, dan
komen we te Warmenhuizen eens 'n kijkje
nemen. Daar was „van den herfst" tot 6
November toe zekere Willem de Ruijter in
dienst by een ouden boer ex-raads-
lld den 80jarigen T. Hoogeboom, die nogal
„oftig" ereis 'n kaaske van de fabriek liet
halen door Willem, wat dan met het geld
van geleverde melk weer werd verrekend.
Den lsten November j.1. had Wim ook weer
een echte kokkert van wel 12 pond meege
nomen voor den baasneen, eigenlijk
voor zichzelf, want de opbrengst van den kaas,
dien onze vriend had, verduisterd om hem aan
zy'n vader cadeau 'te doen, verteerde hy in
alle vroolykheid. Vader had heel netjes een
gulden voor het „cadeau" moeten geven aan
zoonlief.
By de eerstvolgende verrekening van baas
Hoogeboom met de fabriek liep 't zaakje echter
fout en kwam het gebeurde aan 'tlicht. Wim's
heldendaden werden opgekalkt en de O. v. J.
eischte wegens verduistering tegen hem f 12
boete subs. 12 dagen hecht.
Mannes Oosterbroek uit Heer Hugowaard
had den 26sten October j.1. aldaar een paar
laarzen gestolen van een dorpsgenoot, óók
arbeider, Cornelis Suiker genaamd, die dat
schoeisel nogal zorgeloos in 'tland had ach
tergelaten. Groote armoede, in schrille kleu
ren door beklaagde geschilderd, had hem tot
den diefstal dien hy bekende genoopt.
De O. v. J. eischte 10 dagen gevangenisstraf
tegen hem.
Jacob Appel, Cornelis Spitsbergen, Adelber-
tus Wiebring en Uldrik Zemering, ziedaar
vier honden-specialiteiten, die wegens over
treding plaatselijke belasting te Hoorn, elk
met een eisch tot f 5 boete subs. 1 dag hecht,
werden opgeknapt.
Uitspraken Donderdag 27 December a. s.
Zitting nieuwe zaken op Vrijdag 21 Dec.a.s.
Vernietigd.
Door den Raad van State is vernietigd
het besluit van Ged. Staten van Noord-
Holland tot goedkeuring van de verordening
van algemeene politie voor de Banne Wes-
torblokker op het houden van zwanen, gan
zen en eenden, waartegen verschillende
inwoners van de gemeente Blokker waren
opgekomen.
Overwogen werd te dezen aanzien in het
Kon. besluit onder andere, dat de bestreden
verordening verbiedt het laten uitzwemmen
of uitloopen van zwanen, ganzen en eenden
anders dan in eigen slooten of op eigen
landerijen of erven; dat het bansbestuur
met geen andere werken is belast dan met
het schoonhouden der vaart- en molensloo-
ten en het uitdiepen der vaartenen dat
met deze taak van het bansbestuur niet is
te verbinden een zoo algemeen en op het
geheele territoir van het waterschap be
trekking hebbend verbod, als deze keur be
vat, zoodat het bansbestuur daarmede zijn
bevoegdheid heeft overschreden en Ged.
Staten ten onrechte aan deze keur hunne
goedkeuring hebben verleend.
By Kon. besl. is benoemd: tot heemraad
van het ambacht van West-Friesland, ge
naamd Drechterland vanwege de Zuider
kogge, K. Temen Kz., te Schellinkhout; tot
hoofdingeland van West-Friesland, vanwege
het ambacht van West-Friesland genaamd
de Schager- en Niedorperkoggen, J. van der
Stok, te Nieuwe Niedorp, en tot Hoofdinge
land-plaatsvervanger van West-Friesland,
vanwege dat ambacht, P. Buis Jz., teSchn-
«rn tot hoogheemraad van het hoogheem
raadschap van den Hondsbossche en Duinen
tot Petten, vanwege Waterland, K. Olij Dz.,
te Alkmaar, en wnwege Duinkavel, J. van
Bei nen, te Bergentot heemraad van 'het
ambacht van West Friesland, genaamd Geest-
merambacht, D. Appel, te Heerhugowaard,
en D. Wagenaar, te Broek op Langendyk,
en tot hoofdingeland van West-Friesland,
genaamd Geestmerambacht, S. Duif, te
St. Panerastot hoogheemraad van het
hoogheemraadschap van de Uitwaterende
sluizen in Kennemerland en West-Friesland,
H. Stam, te Oudendijk.
Prins Hendrik der Nederlanden.
By Kon. besluit van 19 December heeft
het Hare Majesteit behaagd, met ingang
van den dag waarop de wet van 8 Decem
ber 1906 („Staatsblad" no. 2961 in werking
zal treden, met intrekking van het Kon.
besluit van 6 Februari 1901, aan Hoogst
Derzelver Gemaal, Z. K. H. Hendrik Wla-
dimir Albrecht Ernst, Prins der Nederlan
den, Hertog van Mecxlenburg, enz., enz.,
zitting te verloenen in den Raad van State.
(St.-Crt.)
Vergiftiging.
By het gezin van Van der Meij in de
Klarenbeekstraat te Haarlem hebben zich
vergiftigingsverschijnselen voorgedaan. Man,
vrouw en twee kinderen zijn in het gast
huis opgenomen, alwaar een kind reeds is
overleden.
Een ysolijke nacht.
Het stuk speelt te Groningen.
Het was nacht Een yselyke nacht.
Want er was onraad in huis. Alle huisgenoo-
ten hadden gehoord, dat er boven „iets" was,
maar allen hielden ze zich slapende. Tot
opeens een kreet, die van boven klonk, een
kreet, die niets menschelijks had, de heele
familie uit het bed joeg. Daarna bleef het
boven weer een tijd lang stil, maar beneden
werd het nu rumoerig. De kinderen schreeuw
den moord en brand, mama kreeg het met
de zenuwen te kwaad en de dienstbode
kwam gillende binnen. De heele familie zat
verslagen. Pa schoof een raam op en keek
de straat in, of er toevallig ook een agent
in de buurt was, maar het toeval diende
hem niet. Toen voelde pa, dat hij iets moest
doen, dat hy verantwoordelijk was voor het
lot van zyn huisgenooten. Zwaar drukte hem
die verantwoordelijkheid, maar zwaarder nog
zyn angst. En toch moest er gehandeld wor
den. Er werd een plan decampagne gemaakt.
Pa zou gewapend voorop naar den zolder
gaan, zijn echtgenoote zou hem bijlichten
met een fietslantaarn en de getrouwe zou,
indien de noodzakelijkheid bleek, de buren
bjj elkaar schreeuwen. De kinderen mochten
haar daarbij assisteeren. De expeditie begon.
Pa nam zjjn geweer hy is landweerman
en klom behoedzaam de zoldertrap op.
Halverwege den trap riep hy naar boven
„Is daar iemand?" en boven gekomen, her
haalde hy zyn angstige vraag.
Maar niemand antwoordde. Alleen klonken
er uit een klein kamertje, dat alsbergplaats
werd gebruikt, vreemde geluiden. Daar had
dus de inbreker zich opgesteld. In die
richting gesommeerd tot overgave. En toen
dit niet hielp, schoof de gewapende macht
langzaam voorwaarts, steeds den onzicht ba
ren inbreker bedreigend met een kogel. En
plotseling rukte pa met den moed der ver
twijfeling de deur open en zag het beangste
echtpaar, dat reeds een paar passen was
teruggesprongen een bokje, dat bè zei
zoodra het menschon zag. En toen kwam er
opheldering. Het oudste zoontje des huizes
had van een buurman, die naar elders ver
trok en zyn vee te Groningen achterliet, den
bok present gekregen.
Het kind vermoedde echter wel, dat zyn
ouders nooit toestemming zouden geven tot
het houden van een bok op een bovenwoning
en daarom had de jongen stilletjes het
beestje naar den zolder gedragen en daar
een stal er voor gemaakt.
's Morgens kreeg zoontje orders om het
dier weg te brengen en het verbod om ooit
te vertellen, dat zijn vader „bijna" een bok
geschoten had. (N. Gr. Ct.)
Dat liep best af.
Dinsdagmorgen omstreeks 7 uur had aan
het station te Haarlem een ongeluk plaats,
dat boven verwachting goed is afgeloopen.
Mej. Teunissen, wonende Pieter-Kiestaat
aldaar, strijkster te Sandpoort, had .zich een
weinig verlaat en kwam aanloopen juist
toen de trein zich in beweging had gezet.
Een paar vriendinnen van haar, reeds in
den trein gezeten, wierpen een coupé-deur
open en mej. T. zou, ondanks de waarschu
wing van den onderstationschef, nog in dezen
coupé springen.
Het ongeluk wilde, dat zjj misstapte met
het gevolg dat zy viel en tusschen den trein
en het stationsemplacement terecht kwam.
Onmiddellijk werd de trein tot stilstand ge
bracht en toen bleek, dat het meisje tot
haar geluk in een kuil was gekomen, wel
ken men nog tot het doen van eenige werk-
schen uit nette kringen verdwijnen onder
deze grove menigte Jammer
Maar de vrouw van den kamerheer was
een vrooljjke blondine met een paar vrien
delijke oogen, en die voelde zich door „dat
allerlei slag" volstrekt niet in haar stands-
eer bedreigd. Bovendien hoorde zy niet
gaarne soherpe en onwelwillende oordeel
vellingen zoo pardoes in het publiek en
dat was precies een eigenschap van mevrouw
Von Wieke.
Zoodoende antwoordde mevrouw Stahlhoi:
„Juist het tegendeelboe meer menschen
hoe beter Is het niet heerlijk dat al die
menschen mee feestvieren Ik heb alleen
maar bloemen te verkoopen, en dat gaat
het moeilijkst, maar ik ben zoo aanstonds
reeds uitverkocht. Zoo juist heeft minister
Sturz mij met een goudstuk betaald."
„De minister?" vroeg mevrouw Von
Wieke opmerkzaam „Ja ik heb hem hier
gezien. Dokter Boring stond naast hem
Een onaangenaam buurtschap. SteedB weer
wordt erover gesproken, dat Sturz alles
doet wat Boring wil Daar Boring boven
dien alles ziet, h6eft de minister misschien
het goudstuk gegeven om hem genoegen
te doen."
Mevrouw Von Stahlhof lachte. „Neen 1
neen I U moet mg die kleine vreugde laten,
mevrouw Von Wieke."
Deze schudde het hoofd Zy had zoo
haar eigen meening van de menschen.
Een paar officieren kwamen. Mevrouw
de Staatsraad ging verder. Voor de jjshut
legerde een schare van sohoolkinderen. De
drie zeerozen hadden handen vol werks.
Met het ge, dat nog in voorraad was, kon
men nog menigen klant bedienen. Een kleine
koekbakkersjongen bood de drie dames de
behulpzame hand.
Elinore's tent zag er met recht keurig
uit. Jane Simonsen scheen zich niet zoo
recht in haar element te gevoelen. Zg had
een zwakke stem en zg scheen over een
zekere verlegenheid niet te kunnen heen
komen, maar Elinore Winter ging geheel
op in haar rol. Zg was opgewonden, haar
wangen gloeiden, haar groote oogen schit
terden van overmoed. Zy voelde een zeker
behagen in haar rol, en er doorstroomde
haar een soort van bewustzgn, dat zg zelf
de magneet van de tent was. Maar met
bewustzgn zette zg haar schoonheid en
bekoorlijkheid voor een goed doel in en
zg verheugde zich bovenmatig, dat het
haar gelukte. In de geldlade lag zilver en
goud door elkander Toen mevrouw de
Staatsraad ook aan deze tent kwam, mon
sterde zg de schoone verkoopster door
haar lorgnet en schudde weer het hoofd.
Tegen zonsondergang kwam er een
troepje officieren de tent binnen. Ook
kwamen mevrouw Ali von Senkbach, haar
man en mgnheer Von Heim. Toen werd het
natuurlgk luidruchtig en een beetje al te
vroolyk in de tent. De beide lakeien
wisten niet genoeg stoelen te krggen Het
leek wel, of de beide jonge dames nu eerst
haar goeide kannissen kregen
De schilder Bkrnwart was ook daarbg
en stond er in allen ernst op, dat Elinore
een glas met hem zou drinken. Hg zeide,
dat hg zgn aristooratischen dag had. B&rn-
wart bad van die eigenaardige manieren,
die men van hem kon verdragen.
„Gelukt I" zeide hg, nadat hg allee met
een oritischen blik had opgenomen,
„Wanneer u echter eens wist, welk een
moeite wg er mede hebben gehad
zaamheden daar gemaakt had, zoodat zij
alleen door de treeplank van een wagen
licht aan het hoofd gekwetst was.
Het meisje keerde weder huiswaarts, doch
kon met een volgenden trein naar haai pa
troon gaan, zoodat dit ongeval boven ver
wachting goed is afgeloopen.
Zoowel tegen de meisjes die het portier
openden, als tegen het meisje, dat in den
trein wilde springen, is proces-verbaal opge
maakt. (O. H. Crt.)
Uitslag toewyzing, gehouden ten over
staan van notaris Vrijburg in het lokaal van
den heer J. Biersteker aan de Burgerbrug
voor de gezamenlijke Erven van wylen mej. de
Wed. W. Breed, geb. Delver:
1. Het renteniershuis met erf naby de
8t. Maartensvlotbrug gem. Zype, Sectie U.
No. 1195, groot 4.47 Aren. Koopersdeheoren
W. Brèed te Schoor! en Jb. Breed te Zype
voor f 775.
2. Twee perceeleii weiland in polder B.
gem. Zype, Sectie E, nos. 125 en 126, groot
2.44.20H.A. Kóu pers de hoeren D.Bromtnerti.ti.
en Jb. Bos Cz. q.q., beide te Zype, voor f 4695.
3. Twee perceelen weiland in den Har-
gerpoider, gem. Schoorl, Sectie A. nos. 136
en 137, groot 2.64.20 H.A. Kooper de heer
W. Breed te Schoorl voor f 4580.
Tamme zwaluwen.
In een artikel over tamme zwaluwen,
voor het maandblad De Natuur, bewerkt
i door J. Hk. van Balen, ontleent deze het
j volgende aan de Buil. de la Soc. Nat. d'Accli-
matation de France
Een volgelvriendin, mejuffrouw L. Reyen,
heeft sinds tien jaren met haar vader zwa
luwen opgekweekt en ze in kooien gehou
den in hun bescheiden kamer, midden in
Parys. Elk jaar kweekt zy uit het nest
eenige jongen op met een voeder, dat
uit vleeseh, beschuit, zaden enz. bestaat.
Alles wordt goed door elkaar gemengd en
geheel droog gegeven. Als noodzakelijk toe
voegsel worden levende insecten gegeven,
zooals zy te krijgen zijn, b.v. muggen, vlie
gen, vlinders, kleine kevers, meelwormen,
en vooral spinnen. Volgens de meening van
mejuffrouw Reyen zjjn voor alle insekten-
etende vogels spinnen onontbeerlijk, omdat
zij hen niet alleen tot voedsel, maar ook als
geneesmiddel dienen. Een vogel, dien men,
vooral in het voorjaar, 2 a 3 spinnen per
dag kan geven, blijft goed gezond. Behalve
het voedsel moet men insecten-eters ook
drinken geven. Onder het voeder mengt zy
versch fijn maanzaad en alle 14 dagen geeft
zy hun water te drinken, waarin lijnzaad
is geweekt. Deze drank bekomt ook nach
tegalen, kwikstaartjes enz. het best, terwijl
grasmusschen aan met honing aangemengd
water de voorkeur geven.
Zoodra de jonge zwaluwen het nest begin
nen te verlaten, zet zij ze by het voederen
vlak by de voedernap en op deze wyze ge
wennen zy er spoedig aan zelf het voedsel
te nemen. Als zy volwassen zijn, worden
zy in vrijheid gesteld of verder in kooien
gehouden. Voor tamme zwaluwen vindt
juffrouw Reyen te Parys onder hare vrienden
steeds grage afnemers. Zy zelf heeft jarenlang
zwaluwen gekweekt, en sinds zeven jaren
houdt zij een boerenzwaluw in de kooi. In
1897 vond zy het arme dier in het Luxeni-
bourg in handen van een koetsier, die het
diertje met de zweep uit de lucht geslagen
had. Gedurende eenige dagen, terwyl het
gekwetste diertje verbonden werd, werd het
gestopt; later nam het zelf zijn voedsel uit
oen napje. Dezo zwaluw kan niet meer vlie
gen, maar zij schijnt toch met haar toestand
tevreden, daar zy, uitgenomen in den ruitijd,
het geheele jaar door haar lief gekweel laat
hooren. De zwaluwen ruien in den winter
en juffrouw Reyen komt hare lievelingen ge
durende dezen tyd te hulp door krachtig voedsel
en eenige droppels van een versterkenden
drank.
Juffrouw Reyen heeft het nog niet zoover
kunnen brengen, dat hare zwaluwen in gevan
genschap voortplanten, omdat zy nog geen
enkelen keer gedurende den broeitijd beide
geslachten heeft gehad. Zy is echter overtuigd,
dat het haar gelukken zal ze tot broeden te
brengen, omdat zwaluwen zeer tam worden
en onder elkander alleen onverdraagzaam zyn,
als zij niet paarsgewijze worden gehouden.
Een groot aantal der zwaluwen, welke zy
heeft opgekweekt, is weder teruggekomen en
drie jaren lang heeft zy de door haar gemerkte
vogels weer in hetzelfde nest zien broeden.
Gevraagd
„Ja, waarom hebt ge mg dan ook niet
om raad gevraagd
„Ja, dat zegt ge nü, na het te laat is'"
Hg keek haar aan, schertsend zoo don
ker als hg kon, en antwoordde„Maakt
gij ook al reeds praatjes evenals andere
menschen? Belachelijk en ongeloofelgk 1
Maar overigens zon ik n gaarne in dit
costanm schilderen, maar dat kost ver
schrikkelijk veel, zooals a weet
Zg lachte overmoedig en had een scherp
antwoord op de tong, maar juist kwam
haarneet en braoht nog een bek inde, dien
hg aan haar voorstelde„Bitun-ester Von
Evalaar. Elinore 1 Hg is zoo jaist van
het station gekomen. Je zietalles wat
men maar verlangen kan
Mgnheer Von Evelaar maakte een diepe
buiging. Dan hief by een glas op
„Ik verzoek de dames mg toe te
staan
Elinore Winter beantwoordde dit met
een stralenden blik. Haar rol vervulde zg
met geheel haar zinnen, en misschien ont
lokte dit Bkrnwart's vleiende opmerking,
dat zg alles op het spel zette voor haar
z&'.k.
En dat kon haar nog het beste geluk
ken tegenover een vreemde, die zoo
juist als nieuweling was binnengevallen
Eenige der officieren waren opgestaan
en stieten met hem aan. Misschien bekeek
Elinore hem nu eerst wat nauwkeuriger.
Hg was grooter dan de overigen, bad don
kere, ernstige, misschien wat harde trek
ken. Zgn geetalte was slank, maar zijn uni
form sloot misschien wat al te krap.
Elinore zag, toen hg het glas ophief, dat
hg twee groote glinsterende steenen in
zgn ringen had, die hg aan den pink van
de rechter hand drosg.
Nu had mevrouw da Staatsraad met
alle recht kunnen zeggen, dat de tent van
Elinore Winter een indruk maakte van
een herberg De jonge, overmoedige
mevrouw Von Senkbach bad zooveel leven
digheid meegebracht. Sedert dit clubje
bezit van de tent had genomen, hoorde men
steef!8 de flasschen knallen.
Nu kwam de handelsraad Winter zelf,
mat een taecbje in de hand. Toen hg
zgn dochter zag, vloog er een trotsch
Leb je over zgn bleek gelaat. Ook hg zag
betzg was de schoonste van allen. Jane
riep hem vleiend naar zich toe. Met een
komischen zucht legde hg een groote bank
noot op de toonbank.
„Papa, wg kunnen u hier onmogelgk iets
teruggeven 1"
„Dat is wel goed Ik ben nu eenmaal
klaar om geplunderd te worden, maar ik
fceh dan ook mgn plicht vervuld," zeide
hg lachend. „Wil je de tasch niet bier
houden, want nu is ze leeg."
„Bravo 1"
„Goeden avond, oom Theodoorl"
„Wel Paul, ben jg daar 1"
„Ik heb de groeten van allen en moet
vragen, of u niet eens met Elinore komt."
„Na onze terugkomst van Baden, goed I
Maar misschien komt Elinore alleen. Over
mgzelf kan ik nog niet beslissen. Wel
kom, daar is Haussmann eindelgk."
Gaston Qaussman. Hg kwam in een
lang grgs jachtbuis, met een grgten
boogen hoed op en witte handschoenen aan.
Zgn hooge boord glom. Gaston Haussmann.
De perfekste van alle perfekten. Men kon
een tuinpartg alleen maar in ïulk een
kostuum bezoeken. Hg wist det uit En
-?
Agent van de N. V. liet Landbouwkau-
toor „Noord-Holland" te Alkmaar.
Groot BAL,
geland. Haussmann droeg een ruiker orctn-
déeën in de gehandschoende rechter eo
overhandigde die den dames tot groeti
„De laatste, die mevrouw Von St*hlh°|
in haar bloemenwinkel bad," zeide hy ®et
voornaam lachje en voegde er
een
dat
toe„Men zou zoo ongeveer meenen
die bloemen van puur goud zgn."
Elinore Winter gevoelde de opmerk"'!!
van Haussmann als een beleediging' y..
was geen scherts, haar te verteilen, d*t Ml
voor die bloemen een buitetsporigen Pr""
bad betaald Het kon immers een
onverschillig zjjn, hoeveel en waary'
Gaston Haussmann zyn geld wegwierp. y
vond het smakeloos dat hg daarop de n!'^
merkz&amheid vestigde en «g schoof®®
verborgen onwil de bloemen ven zi<®
die hg juist voor haar en niet voor J»c
had neergelegd.
Ba-nwart, die daarbg stond es
oen sigaret aanstak, merkte deze y
ging op. Hg keek Elinore aan hun b.i
oatmoetten elkaar, en de schilder berh»»
met een lach van verstandhouding
beweging en maakte daar bovend'®"
een grimas bg. Daarover bloosde K
toch een weinig en zg draaide vlug
hoofd om. w
Evelaar trok Gaston een
egde: „Zeg eens Haussmann, orieo'
eens een weinig Dit is dos Elinore w
Eenvoudig een verrukkelijk ding.
kleine dro->mstertj®?
„Prachtig - en dat
„Jane Simonsen."
Jane Simonsen."
-f00 b«paaid van joodecbe afkomst
9vaders gjjde."
at is te zien Maar duivels
WORDT VtóKVOL.G>