eea HMoiiter, P.G.,
WIÉ
KAASMAKERS."
w erkman,
een Dienstbode,
een Dienstbode,
actieve Agenten,
een Dienstbode,
een Boerenknecht,
een vast Werkman,
een m\ Werkman,
ie
de MeÉrswiiel
Manufacturenzaak,
Jachtwagen.
een vast Werkman,
L
Metselaar.
een Werkman,
Werkman,
een Boerderij
IEBKAB,
aanleggen en oiiderlioudeii m\ tuinen,
J. WIG BOUT Jz„
een beste D o g k a r
Advertentiëii.
Er Wedt zich aan
een versch El wenscht,
koope zijn Eieren bij
te Wieringen.
D. KLEIJER.
bekwaam Kaasmaker,
RIJWIELEN,
Gevraafd:
aaaUggea, saooioa e» onderhand
J. BIJHOUWER,
WINKEL. I
te Schagen,
JACHTWAGEN.
met een of twee groote zoons,
Hoenderpark l(de Tijd",
De ONDERGETEEKSNDE
maakt door deze aan de ingeze
tenen van 33 3 rêllK ars pel bekend,
dat hij zich aldaar vestigt als
Voor eene nette bediening en in orde
brenging van het aan hem opgedragene,
tegen een billijken prijs, zal worden
zorg; gedragen. Voorloopig worden be
stellingen etc. voor hem, door den heer
A. SLEUTEL te Dirkshorn aange
nomen.
Aanbevelend,
met 1 Mei as, melken is vereischte,
ofschoon niet geregeld gemolken be
hoeft te worden,bij K JO v a f'R ooge
bieren, gem. Barsingerhorn.
Met 1 Maart wordt ffevraaiffd,
tegen hoog loon. een vast
die goed kan ploegen en melken, bij
D. KATER te Wierinirerwaard.
€Jevra»jr«i, tegen 1 Mei 1907,
door P- KOOMEN Tzeen vast
goed kunnende melken, van wien de
vrouw ook behulpzaam kan zijn, liefst
klein gezin. Alleen iederen Zondag te
spreken bij Mej Wed T. KOOMEN,
Kolhorn
Gevreard
om dadelijk in dienst te treden, bij
ALB. TIEL Sa Zandv A -Paulowna
bij J. VRIES, Keins, Schagen.
Gevrftagd
I bij JaCOB KOSSËN, op de Plaats
"Waterloo", Waardpolder, Kolhorn.
voor een eerste klas Levens en On
gevallen Verzekering Maatschappij.
Brieven letter A, Bureau v d Blad
Tf ItOOp:
twee beste gebruikte
één Heeren- en één Dames-, en
bij J. VAN DUIN, 'tZand, gem Zijpe
(htevrisagd, tegen 1 Maart,
een flinke, vooral n e t te
om zoo spoedig mogelijk in dienst teSR I g 1 1 n O f I Ah
treden, bij D Ba8, Burghorn. Schagen. "IC 115 IUU U
Er wordt gevraagd, om terstond
in dienst te treden,
bij K FRANCIS Jr, Burgerbrug,
tegen 2 Febr.. die goed kan melken,
bij Jm. BLAAUBOER, Nes, Schagen
Om bij een ieder op tijd te kunnen
verschijne", verzoekt ONDERGKTEE-
KENDE vroegtijdig bericht Beveelt
zich verder beleefd aan tot het
va» Taiaen 9» Boomgaarda».
•gy Levert alle soorten BOOMEN
HEESTERS, STRUIKEN, PLANTEN*
enz tegen concurreerende prijzen.
Tuinman, Bloemist,
Gevraagd, met 1 Mei.
bij K. DE MOOR, Nieuwe Niedorp,
Wordt gevraagd
goed kunnende melken en rijden, bij
J. v. d. HORST, Barsingerhorn
Te koop aangeboden:
groot ruim 20 H.A. Met Mei 1907
te aanvaarden.
Br. fr., motto „Boerderij", Bur. van
dit Blad.
IJlt de hand te koop:
bewoond door J. ROTGANS, mei
grooten Kelder, open Plaats, vrije Steeg,
enz. Te bevragen bij P. R A A P,
Schagerwaard.
Uit de hand te koop:
Een sinds jaren goed beklante
op een welvarend dorp in Noord-
Holland. Br. fr letter A, aan het
Hulppostkantoor 8t Maartensbrug.
Door afschaffing, tegen billijken prijs
aangeboden een net onderhoudet
Te zien en te bevragen bij J. SPEETJ,
Schilder te Wieringerwaard
Te koop: een best
Zich in pergoon te vervoegen bij A.
VJ88ER, Stationskoffiehuis,
Schagen
Ër biedt zich aan
tegen 1 Maart in dienst te treden
Goed kunnend melken en met paar
den omgaan Br fr, onder letter AAA Zijpsch Model. Te bevragen bij G
Bureau van dit blad. KANT te Haringhuizen.
nen verbieden, maar wanneer de Ned. Too
neelvereeniging wilde, zou ze eene aanklacht
kunnen indienen. Edoch de kosten
voor de opvoering waren eenmaal gemaakt,
programma's gedrukt en zelfs al verspreid
geworden, dus de kogel moest nu maar door
de kerk. uitstellen leverde te veel bezwaar
-op.
Toen ried de inspecteur hen, als ze dan
toch wilden opvoeren, om even te telegra-
feeren naar Watergraafsmeer, (waar de
Voorzitter-Directeur van de Nederlandsche
Tooneelvereeniging, de tooneelspeler Adria-
nus van der Horst, woont) ook dal
geschiedde niet.
En, bij de oorspronkelijke uitgave van „Al
lerzielen" is op het titelblad het recht van
uitvoering uitdrukkelijk voorbehouden!
De helden wisten dus, dat ze niet mochten
doen wat ze deden.
Naderhand zijn ze er mee „den boer op1'
gegaan, althans den 28sten October j.1. werd
hetzelfde „Allerzielen" te N. Niedorp ge
speeld.
Toen nu beklaagden behoorlijk gezeten
waren en men op het punt stond met do
zaak een aanvang te maken, stond beklaagde
a op, en vroeg schorsing der strafzaak aan
op grond van het feit, dat de Amsterdam-
sche advocaat, door hem ter verdediging in
den arm genomen, ziek wasde zaak achtte
spreker nogal belangrijk, het auteursrecht
wou hij gaarne eens goed uiteengezet zien
zelf kon hij, daarvan scheen hij overtuigd,
niet zoo goed spreken, als de Amsterdamsche
raadsman't een bij het ander genomen
legde Bakker grooten nadruk op zijn ver
zoek.
De Praesus repliceerde, dat de verdediger
een brief had geschreven, waarin hij erkent
de groote moeilijkheden aan schorsing ver
bonden.
De heer Officier, door den President tot het
kenbaar maken van zijne meening uitge-
noodigd zijnde, verklaarde gaarne de beklaag
den ter wille te willen zijn, doch Z.E.G. kan
hier heusch geene redenen tot schorsing
vinden en waar men van de getuigen dan
zou moeten vergen, dat zij een vergeefsche
reis doen en hunne dag verloren is, acht
spreker het 't beste, nu maar door te gaan.
Ook h\j heeft van den raadsman van be
klaagden een brief gehad, zoowat van dezelf
de strekking als die, welken de President de
eer had te ontvangen.Met al die grappenmakerij
draafden de E. A. heeren toch de raadskamer
in om ernstig te beraadslagen over 't geen
hun te doen stond. De zitting werd natuur
lijk geschorst, doch bi) heropening vond 't
E. A. College geen termen om de strafzaak
te schorsen, 't Ritje ging dus door. Nu be
gonnen de verschillende voor te lezen stuk
ken den griffier een berg werk te bezorgen,
waar Z.E.A. zich met onnavolgbare virtuo
siteit wist door te slaan. Ook hoorden we
melden, dat inplaats van de secretaris der
Ned. Tooneelvereeniging, de heer M. J. Ter-
nooi Apèl, de Voorz.-Dir. Van der Horst
als getuige zou optreden, daar eerstgenoemde
wegens dringende ambtsbezigheden was
verhinderd.
Beklaagde a werd gevraagd, of de opvoe
ring tegen entrée werd gegeven, of wel dat
men vrijen toegang had. Het antwoord
luidde, dat men vrijen toegang had, maar
men moest zich een verplicht programma
van slechts 25 cents aanschaffen.
Feitelijk was de toegang dus niet zoo héél
vrij.
Beklaagde c wees er ter verdediging op,
dat diverse stukken van Heijermans worden
opgevoerd meermalen zonder dat er
proces-verbaal werd opgemaakt, wat z. i.
doet denken aan een stuk aardappelveld,
waar men eerst een heelen boel dieven naar
welgevallen laat rondscharrelen, om ten
slotte den laatste hunner te pakken en in
te rekenen.
Ook had een stuk, ingezonden door een
mijnheer Nuijens en opgenomen in de Alk-
maarsche Courant, de spelende tien dilet
tanten hevig verbitterd, want het stuk werd
er zoo gemeen in uitgekleed, dat het onmo
gelijk was te verdragen.
Beklaagde b (en 't was, als je hem hoorde
of de eigenste pastoor Nansen aan 't woord
was) had ook héél wat te vertellen en ver- j
klaarde, dat er niet was gespeeld om nadeel
te berokkenen, maar omdat de spelenden
het stuk mooi vonden, er mee sympathi
seerden en den inhoud den volke wilden
verkondigen.
Eerste getuigede schrijver Heijermans,
gedomicilieerd in Scheveningen. Deze
vertelde de bijzonderheden van de
overdracht van het auteursrecht, betuigde
voorts wel zijn medelijden met beklaag
den, want het speet hem waarlijk dat
het drietal daar nu moest zitten, maar, toen
hü uit de Alkmaarsche Courant had kennis
genomen van de opvoering op 14 Oct. j. 1.
en 't „na afloop bal" mede zijne aandacht 1
had getrokken, vond hij toch, dat dit bui-1
ten het auteursrecht om te werk gaan met l
zijne pennevruchten, eens een einde moest
nemen. De Ned. Tooneelvereen. had nu een-i
maal rechten te laten gelden, Beklaagde a
vroeg, voor wie Heijermans nu eigenlijk
„Gij denkt aan het mateiigele, aan het
positieve, dat het dageljjksch leven ons
brengt en afdwingt," zeide Barnwart
ironisch bitter.
Elinore knikte alleen. „Aan het positieve
ja 1 Wilt n het soms looohenen, dat het
positieve alleen waarde heeft? Wat laat u
bijvoorbeeld alle kunst, wanneer net geen
erkenning vindt, en de ellende blijft."
„He, hel" zeide Barnwart. „Wat het
nut, vraagt ge Heere God, nutten, aut-
ten I Hebt ge wel eens gehoord, dat de
kunst wordt beoordeeld naar datgene, wat
het afwerpt, zooiets als wat gefabriceerd
wordt
„Neen, maar
„Dus neen, maar I" riep bij bijna heftig.
„En wanneer het de heilige roeping van
een mensch is, zijn gansche bestaan uitmaakt,
al zgn streven, zijn hopen, het eenige doel
is, dat hij kent 1 Misschien voelt ge nu wel,
dat het nog eenigszins positief is, dat een
kunstenaar in zijn roeping nog iets zeer ern
stigs heeft te vervullen, iets ernstigs en
zeer moeilijks. En bjj alle ellende is zulk
een man misschien nog het gelukkigst 1"
Alleen omdat hg zoo heftig werd, hield
Elinore aan
„Van die eeuwige phantaseerders epr-ek
ik," zeide zjj nu. „Ik kan niet alleen ter
wille van jou het gevoel opgeven, dat ik
het bij het rechte eiad heb. Ik heb het
oog op het werkelijke, dat aan het gansche
leven een vasten vorm geeft, een omlijs
ting."
„Misschien een omlijsting zonder beeld,"
antwoordde B&rnwart,
„Toch welvolhardde zg.
Hg nam zeer ontstemd afscheid. En
toen hjj was heengegaan, deed het Elinore
wel had geschreven en b, die aan Heijermans
een Alkm. Ct. had gezonden, merkte nu, dat
die zending eene negatieve uitwerking had
gehad, want 't was alleen uit ware sympa
thie, dat hfj aan den schrijver 't blad had
toegestuurd, omdat er dat uitkleedende stuk
van Nujjens in voorkwam. De uitvoering
had juist genoeg opgeleverd tot dekking der
kosten,méér niet, Eén troost was er,
dat propaganda de hoofdzaak scheen en vóór
zat bij 't Vrije tooneel.
Overigens, had men geweten, dat Heijer
mans of de Ned. Tooneel ver. er boos om
waren geworden de Voorz.-Dir. v. d. Horst
wees er met kiem op, dat 't hem als
vakman was gebleken, dat door zulke op
voeringen terdege aan de Ned. Tooneelver.
schade werd gedaan, dan ware 't niet ge
beurd, zei beklaagde b.
De O. v. J. meende wèl ingelicht te zijn,
dat er sinds de wet op 't auteursrecht, van
28 Juni '81 (Staatsbl. No. 124), geen geval
van schending van opvoeringsrecht was
behandeld. Hoe beklaagden het aandurfden
om een inéésterwerk als „Allerzielen" op te
voeren en Mr. Cnopius drukte sterk op
dat „méëster"-werk wilde hij in 't mid
den laten, maar zeker is het, dat tegen de
beklaagden, als maximum, wel f2000 boete
is te eischen.
Geruststellend liet hij er echter opvolgen,
dat 't niet zijn plan was, zoo heel ver te
gaan. Met de beurzen der spelenden wou
hij rekening houden.
„'t Vrije Tooneel" werd echter verschrikkelijk
vrij, vond de Officier. En de wetenschap,
dat er overtreding werd gepleegd, bestond,
bij de 3 beklaagden althans, want zij hadden
inlichtingen gevraagd. Met toepassing van
art. 849 bis eischte Mr. Cnopius ten slotte
tegen eiken beklaagde f 15 boete of 10 dagen
hechtenis.
Wordt binnengelaten een tweetal getuigen
ter eener zijde en een beklaagde, dien men
Nat noemt, ter andere zijde.. En wat hooren
we nu Niet anders dan dat de korenmo
lenaar Jan Nat uit Schagerbrug bfj vonnis
van 10 December j.1. door den kantonrechter
te Schagen is veroordeeld geworden wegens
visschen zonder acte en zonder vergunning,
tot 2 geldboeten elk van f2 met verbeurd
verklaring van het gebezigde vischwant en
veroordeeling tot uitlevering daarvanbij
gebreke daarvan moet f 0.50 boete daarvoor
betaald worden. Nu kwam hij in verzet.
De O. v. J. vernietigt het vonnis van den
Kantonrechter en eischte, opnieuw recht
doende, wederom 2 boeten elk van f2 of
j ieder door 1 dag hechtenis te vervangen.
Ook 't vischnet of anders daarvoor f 0.50 in
te leveren.
Jan vanScharenberg, een erkende graantjes
pikker uit Alkmaar, had opzettelijk valsch-
heid in geschrifte gepleegd en vervolgens
daarvan als echt gebruik gemaakt. De O. v. J. I
vond, dat kwade trouw van beklaagde duide
lijk was gebleken en eischte 2 maanden j
gevangenisstraf.
Yolgt weer een verzetzaakje. Jan Kooij
uit Anna Paulowna is namelijk den 8sten
October j.1. gezien in jagende houding en
wel door zekeren Teunis Boer, die hem 2
maal zag schieten. Beklaagde had daarmee
een plevier bemachtigd. De O. v. J. vroeg
bevestiging van het vonnis van den Kanton
rechter te Schagen en eischte nu f 9.75 boete,
subs. 4 dagen hechtenis, benevens uitlevering
van den plevier, dié anders nog 50 cents
extra zal kosten.
a. Roelof Huisman, een deftig hooggoboord
arbeider, b. Jan Koot, een 20-jarig schipper,
c. C. J. Simons, een visschertje, d. Klaas van
Kuik een idem, en e. Pieter Belier een
arbeidertje, allen uit Enkhuizen, stonden te
zamen terecht, omdat ze den eersten December
j.1. te hunner woonstede met z'n allen
Pieter Bakker uit Bovenkarspel sloegen. Ze
wilden tegenover hem de eer der stad op
houden, maar Mr. Cnopuis, de Officier vond
hun optreden verre van flink en eischte wegens
mishandeling tegen elk der beklaagden 14
dagen gevangenisstraf.
J. H. J. Joris uit Hoorn heeft onlangs den
houtzagersknecht Klaas Kroon uitgedaagd
tot een gevecht, doch deze had geen zin,
maar kreeg niettemin een behoorlijken mep
van Joris op zijn oogen. Doch Joris kreeg
wegens mishandeling een eisch van f 7
boete of 7 dagen hecht.
Petronella Catharina Duineveld, een 21-
jarige voormalige dienstbode, geboren en
wonende te Alkmaar, was van 1 Nov. tot
9 Dec. j.1. in dienstbode Wed. Van Woerden
aldaar en stal in dat tijdperk een geldswaarde
van f 15, waarvoor ze allerlei artikelen
kocht, deels voor haar vrijer, deels voor zich
zelf bestemd. De politie-agent Vellinga knapte
het onderzoek in deze wat netjes op en
vond haar buit spoediger dan de dienstbode
lief was.
De 0. v, J. vond het nu wel heel mooi
en goed om cadeautje! te geven,maar
niet van eens anders fold.
Ook het voorgeven van zwaiigerscnap,
waaraan door beklaagle de lust tot stelen
werd toegeschreven, aehtte Z.E.G. nietaltya
iets om zoo maar te tooi en te gras aan te
nemen. Werd dat wil gedaan, voorzeker
zouden vrouwelijke beklaagden weldra be
treffende diefstallen file met dat smoesje
aan komen dragen, oot al was het niet waar.
Wegens diefstal, 3 naai gepleegd, eischte
Z.E.G. ten slotte 6 weken gev.
Uitspraken alle hecen over 8 dagen.
i om terstond in dienst te treden Goed
met de boter- en kaasbereiding bekend.
Br. onder letter X, Bur. v. d Blad
r Ondergiteekende, J A C O B
MOLLEVANGER, heeft
de eer te berichtei, dat bij zich primo
j Maart a.s. alhier zal vestigen en beveelt
zich beleefd aan tot het
ook bekend met het snoeien van alle
soorten vruchtboomen.
Tevens beveelt hij zich beleefd aan
tot het leveren van alle soorten hees
ters, boomen en planten.
N. Niedorp, Januari '07.
J. MOLLEVANGER.
Gevraagd
Gevraagd
Aan de Kaaslabriek te Lutjewinkel
wordt gevraagd een
om uiterlijk 1 Mei in dienst te treden.
Zich te vervoegen in persoon bij den
Directeur den heer J. TIMMERMAN
te Lutjewinkel.
leed, dat ze hem dit alles had gezegd. Zg
dacht verder over zgn woorden na. Ook
Barnwart was een van die gelukkige stre-
vers. Zeer zeker was hg een mensch, die
men bengden kon. Misschien de eenige,
dien zg kende.
Misschien was ook haar vader zulk een
menscii. Maar zg wist er te weinig van,
hoe die zgn leven verdeelde. In het voor
jaar wilde zg hem vragen, haar de
fabriek eens te laten zien. Van Barnwart
had zg gehoord, hoe alles daar was inge
richt.
Nu was hg boos van haar heengegaan.
Door hem viel haar steeds weer die ge
schiedenis met Ecker in en dat ontstemde
haar zoo. Alsof B&rnwart daar eenige schuld
aan had. En door de geschiedenis met Ecker
herinnerde zg zich ook een andere, die
zg had beleefd. En dat was met Barnwart
zelf geweest. Voor een paar jaar. Mevrouw
Von Stahlhof had haar met den schilder
in kennis gebracht, toen zg neiging kreeg
ook te leeren schilderen.
Op een mooien dag had Barnwart haar
gevraagd, haar hand te mogen teekenen.
Dat deed hg daarna langzaam, met veel
opmerkzaamheid. Daarbjj zeide hg onder
anderen, dat zg, in modernen zin, niet eens
een mooie hand had. Te groot, te krach-
tig, bjjna van een tongeren jongen man. Wei-
is waar slank, ook smal genoeg maar de
vingers waren niet zoo spits als men dat
van een ideale band zou wenschen. En
wanneer men deze hand zoo schilderde,
zooals zjj daar nu lag, gansch zoo, dan kon
het onmogeljjk het bezongen, teer-rose,
doorschijnende vleesch worden, en de be
roemde zjjden, gladde huid.
Zg vroeg hem lachend, waarom hg zich
Gmaagd
Eijpe-
5
O0—0
en een zoo goed als nieuwe
dan vooveel moeite gaf Uit belangstelling,
antwoordde hg. Maar overigens hebt ge het
gehoord, in modernen zin is deze hand
nauweljjhs mooi Vroeger heeft men een
anderen smaak gehad. En dan zeide hg
dit is een hand, waaruitoude Itali
aan sche meester wat zou weten te maken.
Een van die groote meesters wier opvat
ting niet eng, nog niet verwjjfd was. In
die hand ligt iets van karakter, ja, van 't
hart. Iets dat mooi is. en vast tegelijk.
En daarmede greep hg plotseling met zgn
beide handen haar rechter, drukte die aan
zgn lippen en kuste ze. Zg was daardoor
zoo verrast geweest, dat zij hem een poosje
rustig haarband liet Maartrots haar verlegen
heid en ondanks dat het bloed haar geiaat
donkerrood had gekleurd, had zij de juiste
terechtwijzing gevonden. Barnwart was
dadelijk opgestaan en onbeweeglijk voor
haar blijven staan, en keek met gebogen
hoofd naar den grond.
Hg antwoordde met geen enkel woord,.
Toch was er in zgn houding, in zijn
schuldbewust toeluisteren, in de gansche
wgze waarop hg haar woorden opnam, iets
dat haar geheel ontwapende. Eindelgk keek
hg op zag haar ernstig, bjjca smeekend
aan, en vroeg twijfelend„Mag ik mijn
werk na nog voortzetten En zg had ja
gezegd was weer gaan zitten, had de
hand wederom rustig voor hem neergelegd
en hem zwijgend verder laten teekenen.
Toen B&rnwart dien dag wegging,
had hg eenvoudig gezegd„Ik dank u
voor uw goedheid, en nog meer voor uw
vertrouwen I" Daarna had hg zich vlug
verwijderd, Nooit meer was er tusschen
hen ook maar met een enkel woord sprake
geweest over wat er nu was gebeurd. En
ook nooit meer had Elinore zich over het
minste of geringste te beklagen gehad. Zon
derling was bet, dat juist vanaf dat oogen-
blik hun goede vriendschap begonnen was,
en er werkelijk iets van was geworden,
wat er waarde aan had gegeven. Bijna
was het een zoo goede, oprechte vriendschap,
die nooit meer mooie woorden behoefde,
zooais die haar met haar neef Paul ver
bond.
Sedert Elinore alleen bezoeken ontving,
was haar omgang ook wat veranderd. Zjj
begon zich in zekere mate als de vrouw
des huizes te gevoelen.
En nu was het niet erg onderhoudend,
steeds oude dames te ontvangen, ofschoon
er ook wel bjj waren, met wie zjj gaarne
eens een oogenblikje babbelde. De heeren
leerde zjj ook au eerst kennen. De kleine
Hom, de zonderlinge mjjnheer Von Heim,
mjjnheer Von Evelaar en anderen.
Het meest kwam evenwel Gaston Hausz
mann. Zg gewonde aan hem Menigmaal ge
loofde zjj dat degenen, die beweerden dat er
meer in ham stak, geljjk hadden. Niet slechts
zwakheid en onwetendheid. Tegenover
Elinore Winter toonde Hauszmann zich
van zjja meeat voordeelige zjjde. Zjjn zeer
correcte vormen stonden haar wel aan.
Op een namiddag vond Gaston Hausz-
mann veel gezelschap in het salon van den
handelsraad en men onderhield zich bijzon
der leverdig en vroolgk. Later dan ge-
woonlgk gingen de bezoekers heen. Elinore
was tevreden, vergenoegd en opgewekt.
Hauszmann, die onder de eersten was
geweest, bleef het laatst. Zjj vroeg hem
nog een oogenblik plaats te nemen. De
kaarson op de luchters waren reeds diep
ingebrand, do meubels stonden wat ong«
ordend en verschoven, zooals na het hees
gaan van veel bezoekers het geval is. 0|
tafels en tabouretten stonden leege the»
kopjes en schoteltjes. Er hing een zof»
geur in de vertrekken.
„Wat ziet het er hier uit!" riep
welgeluimd. „Op zulk een oogenblik
de mooiste zaal wel iets van een slagvel*
Alles verwoest en onordelijk. En toch
er vandaag niet veel gestreden
„Neen zeide Gaston Hauszmann,
„Een goede, tevreden stemming ifl
achtergebleven, niet waar Neemt u npi
een sigaret
„Dank u, neen - zeide Hauszmann.
„Dan zullen wjj nog een poosje babi*
lan. Ik mag dat zoo gaarne. Na een
of na een feest, waar men met v'1'
ïuenschen bjj elkaar wss, nog ®f'
Pp°®j® nakeuvelen met één of enkelf
Maar met u gaat dat moeilük, want u
zoo stil vandaag
Toen stond Gaston Hauszmann op, blf
Vwr- Elinore 8taaB- zeide ru»*'«
„Mejuffrouw, deelt u mjjn overtuiging, d'
WÜ beiden als een paar zeer gosd
elkaar zouden passen
Zjj was een oogenblik bevangen, b®e'
zwjjgend naar den grond en speelde
c kwasten van den stoel, waarop zg
Haar hart klopte hoorbaar. Een plotseli"''
besluit, dat haar in dit oogenblik als't vrf
vanzelfsprekend scheen, deed haar: i8
ïeKJ?en. In betzelfde oogenblik stond 1
op en keek hem oper in de oogen.
WOEDT VERVOLGD'