eea HMoiiter, P.G., WIÉ KAASMAKERS." w erkman, een Dienstbode, een Dienstbode, actieve Agenten, een Dienstbode, een Boerenknecht, een vast Werkman, een m\ Werkman, ie de MeÉrswiiel Manufacturenzaak, Jachtwagen. een vast Werkman, L Metselaar. een Werkman, Werkman, een Boerderij IEBKAB, aanleggen en oiiderlioudeii m\ tuinen, J. WIG BOUT Jz„ een beste D o g k a r Advertentiëii. Er Wedt zich aan een versch El wenscht, koope zijn Eieren bij te Wieringen. D. KLEIJER. bekwaam Kaasmaker, RIJWIELEN, Gevraafd: aaaUggea, saooioa e» onderhand J. BIJHOUWER, WINKEL. I te Schagen, JACHTWAGEN. met een of twee groote zoons, Hoenderpark l(de Tijd", De ONDERGETEEKSNDE maakt door deze aan de ingeze tenen van 33 3 rêllK ars pel bekend, dat hij zich aldaar vestigt als Voor eene nette bediening en in orde brenging van het aan hem opgedragene, tegen een billijken prijs, zal worden zorg; gedragen. Voorloopig worden be stellingen etc. voor hem, door den heer A. SLEUTEL te Dirkshorn aange nomen. Aanbevelend, met 1 Mei as, melken is vereischte, ofschoon niet geregeld gemolken be hoeft te worden,bij K JO v a f'R ooge bieren, gem. Barsingerhorn. Met 1 Maart wordt ffevraaiffd, tegen hoog loon. een vast die goed kan ploegen en melken, bij D. KATER te Wierinirerwaard. €Jevra»jr«i, tegen 1 Mei 1907, door P- KOOMEN Tzeen vast goed kunnende melken, van wien de vrouw ook behulpzaam kan zijn, liefst klein gezin. Alleen iederen Zondag te spreken bij Mej Wed T. KOOMEN, Kolhorn Gevreard om dadelijk in dienst te treden, bij ALB. TIEL Sa Zandv A -Paulowna bij J. VRIES, Keins, Schagen. Gevrftagd I bij JaCOB KOSSËN, op de Plaats "Waterloo", Waardpolder, Kolhorn. voor een eerste klas Levens en On gevallen Verzekering Maatschappij. Brieven letter A, Bureau v d Blad Tf ItOOp: twee beste gebruikte één Heeren- en één Dames-, en bij J. VAN DUIN, 'tZand, gem Zijpe (htevrisagd, tegen 1 Maart, een flinke, vooral n e t te om zoo spoedig mogelijk in dienst teSR I g 1 1 n O f I Ah treden, bij D Ba8, Burghorn. Schagen. "IC 115 IUU U Er wordt gevraagd, om terstond in dienst te treden, bij K FRANCIS Jr, Burgerbrug, tegen 2 Febr.. die goed kan melken, bij Jm. BLAAUBOER, Nes, Schagen Om bij een ieder op tijd te kunnen verschijne", verzoekt ONDERGKTEE- KENDE vroegtijdig bericht Beveelt zich verder beleefd aan tot het va» Taiaen 9» Boomgaarda». •gy Levert alle soorten BOOMEN HEESTERS, STRUIKEN, PLANTEN* enz tegen concurreerende prijzen. Tuinman, Bloemist, Gevraagd, met 1 Mei. bij K. DE MOOR, Nieuwe Niedorp, Wordt gevraagd goed kunnende melken en rijden, bij J. v. d. HORST, Barsingerhorn Te koop aangeboden: groot ruim 20 H.A. Met Mei 1907 te aanvaarden. Br. fr., motto „Boerderij", Bur. van dit Blad. IJlt de hand te koop: bewoond door J. ROTGANS, mei grooten Kelder, open Plaats, vrije Steeg, enz. Te bevragen bij P. R A A P, Schagerwaard. Uit de hand te koop: Een sinds jaren goed beklante op een welvarend dorp in Noord- Holland. Br. fr letter A, aan het Hulppostkantoor 8t Maartensbrug. Door afschaffing, tegen billijken prijs aangeboden een net onderhoudet Te zien en te bevragen bij J. SPEETJ, Schilder te Wieringerwaard Te koop: een best Zich in pergoon te vervoegen bij A. VJ88ER, Stationskoffiehuis, Schagen Ër biedt zich aan tegen 1 Maart in dienst te treden Goed kunnend melken en met paar den omgaan Br fr, onder letter AAA Zijpsch Model. Te bevragen bij G Bureau van dit blad. KANT te Haringhuizen. nen verbieden, maar wanneer de Ned. Too neelvereeniging wilde, zou ze eene aanklacht kunnen indienen. Edoch de kosten voor de opvoering waren eenmaal gemaakt, programma's gedrukt en zelfs al verspreid geworden, dus de kogel moest nu maar door de kerk. uitstellen leverde te veel bezwaar -op. Toen ried de inspecteur hen, als ze dan toch wilden opvoeren, om even te telegra- feeren naar Watergraafsmeer, (waar de Voorzitter-Directeur van de Nederlandsche Tooneelvereeniging, de tooneelspeler Adria- nus van der Horst, woont) ook dal geschiedde niet. En, bij de oorspronkelijke uitgave van „Al lerzielen" is op het titelblad het recht van uitvoering uitdrukkelijk voorbehouden! De helden wisten dus, dat ze niet mochten doen wat ze deden. Naderhand zijn ze er mee „den boer op1' gegaan, althans den 28sten October j.1. werd hetzelfde „Allerzielen" te N. Niedorp ge speeld. Toen nu beklaagden behoorlijk gezeten waren en men op het punt stond met do zaak een aanvang te maken, stond beklaagde a op, en vroeg schorsing der strafzaak aan op grond van het feit, dat de Amsterdam- sche advocaat, door hem ter verdediging in den arm genomen, ziek wasde zaak achtte spreker nogal belangrijk, het auteursrecht wou hij gaarne eens goed uiteengezet zien zelf kon hij, daarvan scheen hij overtuigd, niet zoo goed spreken, als de Amsterdamsche raadsman't een bij het ander genomen legde Bakker grooten nadruk op zijn ver zoek. De Praesus repliceerde, dat de verdediger een brief had geschreven, waarin hij erkent de groote moeilijkheden aan schorsing ver bonden. De heer Officier, door den President tot het kenbaar maken van zijne meening uitge- noodigd zijnde, verklaarde gaarne de beklaag den ter wille te willen zijn, doch Z.E.G. kan hier heusch geene redenen tot schorsing vinden en waar men van de getuigen dan zou moeten vergen, dat zij een vergeefsche reis doen en hunne dag verloren is, acht spreker het 't beste, nu maar door te gaan. Ook h\j heeft van den raadsman van be klaagden een brief gehad, zoowat van dezelf de strekking als die, welken de President de eer had te ontvangen.Met al die grappenmakerij draafden de E. A. heeren toch de raadskamer in om ernstig te beraadslagen over 't geen hun te doen stond. De zitting werd natuur lijk geschorst, doch bi) heropening vond 't E. A. College geen termen om de strafzaak te schorsen, 't Ritje ging dus door. Nu be gonnen de verschillende voor te lezen stuk ken den griffier een berg werk te bezorgen, waar Z.E.A. zich met onnavolgbare virtuo siteit wist door te slaan. Ook hoorden we melden, dat inplaats van de secretaris der Ned. Tooneelvereeniging, de heer M. J. Ter- nooi Apèl, de Voorz.-Dir. Van der Horst als getuige zou optreden, daar eerstgenoemde wegens dringende ambtsbezigheden was verhinderd. Beklaagde a werd gevraagd, of de opvoe ring tegen entrée werd gegeven, of wel dat men vrijen toegang had. Het antwoord luidde, dat men vrijen toegang had, maar men moest zich een verplicht programma van slechts 25 cents aanschaffen. Feitelijk was de toegang dus niet zoo héél vrij. Beklaagde c wees er ter verdediging op, dat diverse stukken van Heijermans worden opgevoerd meermalen zonder dat er proces-verbaal werd opgemaakt, wat z. i. doet denken aan een stuk aardappelveld, waar men eerst een heelen boel dieven naar welgevallen laat rondscharrelen, om ten slotte den laatste hunner te pakken en in te rekenen. Ook had een stuk, ingezonden door een mijnheer Nuijens en opgenomen in de Alk- maarsche Courant, de spelende tien dilet tanten hevig verbitterd, want het stuk werd er zoo gemeen in uitgekleed, dat het onmo gelijk was te verdragen. Beklaagde b (en 't was, als je hem hoorde of de eigenste pastoor Nansen aan 't woord was) had ook héél wat te vertellen en ver- j klaarde, dat er niet was gespeeld om nadeel te berokkenen, maar omdat de spelenden het stuk mooi vonden, er mee sympathi seerden en den inhoud den volke wilden verkondigen. Eerste getuigede schrijver Heijermans, gedomicilieerd in Scheveningen. Deze vertelde de bijzonderheden van de overdracht van het auteursrecht, betuigde voorts wel zijn medelijden met beklaag den, want het speet hem waarlijk dat het drietal daar nu moest zitten, maar, toen hü uit de Alkmaarsche Courant had kennis genomen van de opvoering op 14 Oct. j. 1. en 't „na afloop bal" mede zijne aandacht 1 had getrokken, vond hij toch, dat dit bui-1 ten het auteursrecht om te werk gaan met l zijne pennevruchten, eens een einde moest nemen. De Ned. Tooneelvereen. had nu een-i maal rechten te laten gelden, Beklaagde a vroeg, voor wie Heijermans nu eigenlijk „Gij denkt aan het mateiigele, aan het positieve, dat het dageljjksch leven ons brengt en afdwingt," zeide Barnwart ironisch bitter. Elinore knikte alleen. „Aan het positieve ja 1 Wilt n het soms looohenen, dat het positieve alleen waarde heeft? Wat laat u bijvoorbeeld alle kunst, wanneer net geen erkenning vindt, en de ellende blijft." „He, hel" zeide Barnwart. „Wat het nut, vraagt ge Heere God, nutten, aut- ten I Hebt ge wel eens gehoord, dat de kunst wordt beoordeeld naar datgene, wat het afwerpt, zooiets als wat gefabriceerd wordt „Neen, maar „Dus neen, maar I" riep bij bijna heftig. „En wanneer het de heilige roeping van een mensch is, zijn gansche bestaan uitmaakt, al zgn streven, zijn hopen, het eenige doel is, dat hij kent 1 Misschien voelt ge nu wel, dat het nog eenigszins positief is, dat een kunstenaar in zijn roeping nog iets zeer ern stigs heeft te vervullen, iets ernstigs en zeer moeilijks. En bjj alle ellende is zulk een man misschien nog het gelukkigst 1" Alleen omdat hg zoo heftig werd, hield Elinore aan „Van die eeuwige phantaseerders epr-ek ik," zeide zjj nu. „Ik kan niet alleen ter wille van jou het gevoel opgeven, dat ik het bij het rechte eiad heb. Ik heb het oog op het werkelijke, dat aan het gansche leven een vasten vorm geeft, een omlijs ting." „Misschien een omlijsting zonder beeld," antwoordde B&rnwart, „Toch welvolhardde zg. Hg nam zeer ontstemd afscheid. En toen hjj was heengegaan, deed het Elinore wel had geschreven en b, die aan Heijermans een Alkm. Ct. had gezonden, merkte nu, dat die zending eene negatieve uitwerking had gehad, want 't was alleen uit ware sympa thie, dat hfj aan den schrijver 't blad had toegestuurd, omdat er dat uitkleedende stuk van Nujjens in voorkwam. De uitvoering had juist genoeg opgeleverd tot dekking der kosten,méér niet, Eén troost was er, dat propaganda de hoofdzaak scheen en vóór zat bij 't Vrije tooneel. Overigens, had men geweten, dat Heijer mans of de Ned. Tooneel ver. er boos om waren geworden de Voorz.-Dir. v. d. Horst wees er met kiem op, dat 't hem als vakman was gebleken, dat door zulke op voeringen terdege aan de Ned. Tooneelver. schade werd gedaan, dan ware 't niet ge beurd, zei beklaagde b. De O. v. J. meende wèl ingelicht te zijn, dat er sinds de wet op 't auteursrecht, van 28 Juni '81 (Staatsbl. No. 124), geen geval van schending van opvoeringsrecht was behandeld. Hoe beklaagden het aandurfden om een inéésterwerk als „Allerzielen" op te voeren en Mr. Cnopius drukte sterk op dat „méëster"-werk wilde hij in 't mid den laten, maar zeker is het, dat tegen de beklaagden, als maximum, wel f2000 boete is te eischen. Geruststellend liet hij er echter opvolgen, dat 't niet zijn plan was, zoo heel ver te gaan. Met de beurzen der spelenden wou hij rekening houden. „'t Vrije Tooneel" werd echter verschrikkelijk vrij, vond de Officier. En de wetenschap, dat er overtreding werd gepleegd, bestond, bij de 3 beklaagden althans, want zij hadden inlichtingen gevraagd. Met toepassing van art. 849 bis eischte Mr. Cnopius ten slotte tegen eiken beklaagde f 15 boete of 10 dagen hechtenis. Wordt binnengelaten een tweetal getuigen ter eener zijde en een beklaagde, dien men Nat noemt, ter andere zijde.. En wat hooren we nu Niet anders dan dat de korenmo lenaar Jan Nat uit Schagerbrug bfj vonnis van 10 December j.1. door den kantonrechter te Schagen is veroordeeld geworden wegens visschen zonder acte en zonder vergunning, tot 2 geldboeten elk van f2 met verbeurd verklaring van het gebezigde vischwant en veroordeeling tot uitlevering daarvanbij gebreke daarvan moet f 0.50 boete daarvoor betaald worden. Nu kwam hij in verzet. De O. v. J. vernietigt het vonnis van den Kantonrechter en eischte, opnieuw recht doende, wederom 2 boeten elk van f2 of j ieder door 1 dag hechtenis te vervangen. Ook 't vischnet of anders daarvoor f 0.50 in te leveren. Jan vanScharenberg, een erkende graantjes pikker uit Alkmaar, had opzettelijk valsch- heid in geschrifte gepleegd en vervolgens daarvan als echt gebruik gemaakt. De O. v. J. I vond, dat kwade trouw van beklaagde duide lijk was gebleken en eischte 2 maanden j gevangenisstraf. Yolgt weer een verzetzaakje. Jan Kooij uit Anna Paulowna is namelijk den 8sten October j.1. gezien in jagende houding en wel door zekeren Teunis Boer, die hem 2 maal zag schieten. Beklaagde had daarmee een plevier bemachtigd. De O. v. J. vroeg bevestiging van het vonnis van den Kanton rechter te Schagen en eischte nu f 9.75 boete, subs. 4 dagen hechtenis, benevens uitlevering van den plevier, dié anders nog 50 cents extra zal kosten. a. Roelof Huisman, een deftig hooggoboord arbeider, b. Jan Koot, een 20-jarig schipper, c. C. J. Simons, een visschertje, d. Klaas van Kuik een idem, en e. Pieter Belier een arbeidertje, allen uit Enkhuizen, stonden te zamen terecht, omdat ze den eersten December j.1. te hunner woonstede met z'n allen Pieter Bakker uit Bovenkarspel sloegen. Ze wilden tegenover hem de eer der stad op houden, maar Mr. Cnopuis, de Officier vond hun optreden verre van flink en eischte wegens mishandeling tegen elk der beklaagden 14 dagen gevangenisstraf. J. H. J. Joris uit Hoorn heeft onlangs den houtzagersknecht Klaas Kroon uitgedaagd tot een gevecht, doch deze had geen zin, maar kreeg niettemin een behoorlijken mep van Joris op zijn oogen. Doch Joris kreeg wegens mishandeling een eisch van f 7 boete of 7 dagen hecht. Petronella Catharina Duineveld, een 21- jarige voormalige dienstbode, geboren en wonende te Alkmaar, was van 1 Nov. tot 9 Dec. j.1. in dienstbode Wed. Van Woerden aldaar en stal in dat tijdperk een geldswaarde van f 15, waarvoor ze allerlei artikelen kocht, deels voor haar vrijer, deels voor zich zelf bestemd. De politie-agent Vellinga knapte het onderzoek in deze wat netjes op en vond haar buit spoediger dan de dienstbode lief was. De 0. v, J. vond het nu wel heel mooi en goed om cadeautje! te geven,maar niet van eens anders fold. Ook het voorgeven van zwaiigerscnap, waaraan door beklaagle de lust tot stelen werd toegeschreven, aehtte Z.E.G. nietaltya iets om zoo maar te tooi en te gras aan te nemen. Werd dat wil gedaan, voorzeker zouden vrouwelijke beklaagden weldra be treffende diefstallen file met dat smoesje aan komen dragen, oot al was het niet waar. Wegens diefstal, 3 naai gepleegd, eischte Z.E.G. ten slotte 6 weken gev. Uitspraken alle hecen over 8 dagen. i om terstond in dienst te treden Goed met de boter- en kaasbereiding bekend. Br. onder letter X, Bur. v. d Blad r Ondergiteekende, J A C O B MOLLEVANGER, heeft de eer te berichtei, dat bij zich primo j Maart a.s. alhier zal vestigen en beveelt zich beleefd aan tot het ook bekend met het snoeien van alle soorten vruchtboomen. Tevens beveelt hij zich beleefd aan tot het leveren van alle soorten hees ters, boomen en planten. N. Niedorp, Januari '07. J. MOLLEVANGER. Gevraagd Gevraagd Aan de Kaaslabriek te Lutjewinkel wordt gevraagd een om uiterlijk 1 Mei in dienst te treden. Zich te vervoegen in persoon bij den Directeur den heer J. TIMMERMAN te Lutjewinkel. leed, dat ze hem dit alles had gezegd. Zg dacht verder over zgn woorden na. Ook Barnwart was een van die gelukkige stre- vers. Zeer zeker was hg een mensch, die men bengden kon. Misschien de eenige, dien zg kende. Misschien was ook haar vader zulk een menscii. Maar zg wist er te weinig van, hoe die zgn leven verdeelde. In het voor jaar wilde zg hem vragen, haar de fabriek eens te laten zien. Van Barnwart had zg gehoord, hoe alles daar was inge richt. Nu was hg boos van haar heengegaan. Door hem viel haar steeds weer die ge schiedenis met Ecker in en dat ontstemde haar zoo. Alsof B&rnwart daar eenige schuld aan had. En door de geschiedenis met Ecker herinnerde zg zich ook een andere, die zg had beleefd. En dat was met Barnwart zelf geweest. Voor een paar jaar. Mevrouw Von Stahlhof had haar met den schilder in kennis gebracht, toen zg neiging kreeg ook te leeren schilderen. Op een mooien dag had Barnwart haar gevraagd, haar hand te mogen teekenen. Dat deed hg daarna langzaam, met veel opmerkzaamheid. Daarbjj zeide hg onder anderen, dat zg, in modernen zin, niet eens een mooie hand had. Te groot, te krach- tig, bjjna van een tongeren jongen man. Wei- is waar slank, ook smal genoeg maar de vingers waren niet zoo spits als men dat van een ideale band zou wenschen. En wanneer men deze hand zoo schilderde, zooals zjj daar nu lag, gansch zoo, dan kon het onmogeljjk het bezongen, teer-rose, doorschijnende vleesch worden, en de be roemde zjjden, gladde huid. Zg vroeg hem lachend, waarom hg zich Gmaagd Eijpe- 5 O0—0 en een zoo goed als nieuwe dan vooveel moeite gaf Uit belangstelling, antwoordde hg. Maar overigens hebt ge het gehoord, in modernen zin is deze hand nauweljjhs mooi Vroeger heeft men een anderen smaak gehad. En dan zeide hg dit is een hand, waaruitoude Itali aan sche meester wat zou weten te maken. Een van die groote meesters wier opvat ting niet eng, nog niet verwjjfd was. In die hand ligt iets van karakter, ja, van 't hart. Iets dat mooi is. en vast tegelijk. En daarmede greep hg plotseling met zgn beide handen haar rechter, drukte die aan zgn lippen en kuste ze. Zg was daardoor zoo verrast geweest, dat zij hem een poosje rustig haarband liet Maartrots haar verlegen heid en ondanks dat het bloed haar geiaat donkerrood had gekleurd, had zij de juiste terechtwijzing gevonden. Barnwart was dadelijk opgestaan en onbeweeglijk voor haar blijven staan, en keek met gebogen hoofd naar den grond. Hg antwoordde met geen enkel woord,. Toch was er in zgn houding, in zijn schuldbewust toeluisteren, in de gansche wgze waarop hg haar woorden opnam, iets dat haar geheel ontwapende. Eindelgk keek hg op zag haar ernstig, bjjca smeekend aan, en vroeg twijfelend„Mag ik mijn werk na nog voortzetten En zg had ja gezegd was weer gaan zitten, had de hand wederom rustig voor hem neergelegd en hem zwijgend verder laten teekenen. Toen B&rnwart dien dag wegging, had hg eenvoudig gezegd„Ik dank u voor uw goedheid, en nog meer voor uw vertrouwen I" Daarna had hg zich vlug verwijderd, Nooit meer was er tusschen hen ook maar met een enkel woord sprake geweest over wat er nu was gebeurd. En ook nooit meer had Elinore zich over het minste of geringste te beklagen gehad. Zon derling was bet, dat juist vanaf dat oogen- blik hun goede vriendschap begonnen was, en er werkelijk iets van was geworden, wat er waarde aan had gegeven. Bijna was het een zoo goede, oprechte vriendschap, die nooit meer mooie woorden behoefde, zooais die haar met haar neef Paul ver bond. Sedert Elinore alleen bezoeken ontving, was haar omgang ook wat veranderd. Zjj begon zich in zekere mate als de vrouw des huizes te gevoelen. En nu was het niet erg onderhoudend, steeds oude dames te ontvangen, ofschoon er ook wel bjj waren, met wie zjj gaarne eens een oogenblikje babbelde. De heeren leerde zjj ook au eerst kennen. De kleine Hom, de zonderlinge mjjnheer Von Heim, mjjnheer Von Evelaar en anderen. Het meest kwam evenwel Gaston Hausz mann. Zg gewonde aan hem Menigmaal ge loofde zjj dat degenen, die beweerden dat er meer in ham stak, geljjk hadden. Niet slechts zwakheid en onwetendheid. Tegenover Elinore Winter toonde Hauszmann zich van zjja meeat voordeelige zjjde. Zjjn zeer correcte vormen stonden haar wel aan. Op een namiddag vond Gaston Hausz- mann veel gezelschap in het salon van den handelsraad en men onderhield zich bijzon der leverdig en vroolgk. Later dan ge- woonlgk gingen de bezoekers heen. Elinore was tevreden, vergenoegd en opgewekt. Hauszmann, die onder de eersten was geweest, bleef het laatst. Zjj vroeg hem nog een oogenblik plaats te nemen. De kaarson op de luchters waren reeds diep ingebrand, do meubels stonden wat ong« ordend en verschoven, zooals na het hees gaan van veel bezoekers het geval is. 0| tafels en tabouretten stonden leege the» kopjes en schoteltjes. Er hing een zof» geur in de vertrekken. „Wat ziet het er hier uit!" riep welgeluimd. „Op zulk een oogenblik de mooiste zaal wel iets van een slagvel* Alles verwoest en onordelijk. En toch er vandaag niet veel gestreden „Neen zeide Gaston Hauszmann, „Een goede, tevreden stemming ifl achtergebleven, niet waar Neemt u npi een sigaret „Dank u, neen - zeide Hauszmann. „Dan zullen wjj nog een poosje babi* lan. Ik mag dat zoo gaarne. Na een of na een feest, waar men met v'1' ïuenschen bjj elkaar wss, nog ®f' Pp°®j® nakeuvelen met één of enkelf Maar met u gaat dat moeilük, want u zoo stil vandaag Toen stond Gaston Hauszmann op, blf Vwr- Elinore 8taaB- zeide ru»*'« „Mejuffrouw, deelt u mjjn overtuiging, d' WÜ beiden als een paar zeer gosd elkaar zouden passen Zjj was een oogenblik bevangen, b®e' zwjjgend naar den grond en speelde c kwasten van den stoel, waarop zg Haar hart klopte hoorbaar. Een plotseli"'' besluit, dat haar in dit oogenblik als't vrf vanzelfsprekend scheen, deed haar: i8 ïeKJ?en. In betzelfde oogenblik stond 1 op en keek hem oper in de oogen. WOEDT VERVOLGD'

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1907 | | pagina 6