li EK MIS
Groot Bal.
fMIlUiVHKlIIiIiIRI,
Miss Multon,
Een kop Thee,
KERMIS
te BreeMni Anna Paiitowna.
voor
ei irelegenlieid tet B1UÜH
KERMIS
te Anna Paulowna.
Tonknuppelen,
KERMIS
te Anna Paulowna.
D
KERMIS
te Dirkshoni.
611 VERHAGEN,
Jonge Harten,
zijn Krumeich's Inmaakpotleii, behalve de
A90LF BAKKER,
Laagzijde 75, Schagcn.
Landhou w-Werktuigen.
DIJK
Alkmaar,
DIJK
KERMIS
te Dirkshoni.
Groote Opruiming
van ZOMERMANTELS.
Heeren-e»Kinderkleeding.
J. R. KEET.
Meubelen, Spiegels, enz.
L. J. ROGGEVEEN,
advertentièn.
j. jonker.
Cultivators,
Dorschmachines
Rosmolens,
Wanmolens,
Sproeimachines,
Gierpompen,
t - - enz., enz.,
Molenstraat, Schagen.
AlVi\A PAILOWM.
hotel veerburg.
KUHN en VERHAGEN
stalling van Paarden en Rijtuigen,
Berging voor Fietsen
gelegenheid tot
tot aankoop tan
Breezand.
Goedkoop en Pnactisch»
C 26 en 27.
O 26 en 27.
In het Lokaal van den lieer Th. IJFF,
Voos* degelijke solide
TE
Zondag 28 en Dinsdag 30 Juli,
Maandag 29 Juli
Buitengewone
te geven door de
Hollandsche Tooneelvereentgtng
te AMSTERDAM.
Beroemd drama in 3 Bedrijven naar
het Fransch van Eug. Nus en Billot.
Gevolgd door
Blgapel in één Bedrijf naar het
Franech door A. L. J. Landré.
In beide stukken optreden van de
beroemde actrice Mevr. Truus Post.
Aanvang 8 uur.
Prijzen der plaatsen:
le BANG f 1.—. 2e RANG f 0.75.
Besproken plaatsen a 10 cent extra.
Des middags en na afloop der voor
stelling BAL.
Tevens
Aanbevelend,
Breexand.
Op Zondag 28 Juli a.s.,
alsmede op de beide
volgende Kermisdagen
bij het Café „DE VRIENDSCHAP"
van den Keer G. BORST.
te SC HAGEN.
Zij, die van bovenge
noemde Vereeniging nog
Lid wensclien te worden,
kunnen zich aanmelden
bij den Administrateur
Jb. DE MOOR te Oude-
sluis.
Op den Dinsdag der Kermis,
den 30 Juli a.s.,
des namiddags 2 uur precies
oin prijzen in contanten.
voor het Café „DE VRIENDSCHAP"
van den Heer G BORST
voor lichten, middelmatigen
Aangifte eiken dag der Kermis, tot en zwaren grond,
V, uur vóór den aanvang.
Loting ten 2 uur. 1Gl n?i
INLEGGELD f0.50 DE PERSOON.
Zie Reglement.
HET BESTUUR.
Schouwburglokaal van
den Heer S. BROMMER.
te Amsterdam.
op Maandag 29 Juli '07:
Beroemd oorspronkelijk Blijspel in 3
Bedrijven, door Marcellns Emants,
Gevolgd door:
andere voordeelen, nog te verkiezen boven elk ander
systeem
De bereidingswijze zoo eenvoudig is.
Springen als bij glas niet plaats heeft.
De Groenten én Vruchten gevrijwaard zijn tegen licht- en
temperatuursverwisseling, waardoor de natuurlijke kleur en
smaak behouden blijven.
BELEEFD AANBEVELEND,
voor llnnd- en l'aardekraeht,
en andere LANDBOUW-GEREEDSCHAPPEN van de nienwste en beste ccnstrnctie, in verschillende en tegen
concurreerende prijzen voorhanden, in de magazijnen van Werktuigen en Gereedschappen van
Een-, Twee-, Drie-
en meer-scharige
Prijscouranten en inlichtingen worden gaarne verstrekt.
Maandag 29 Juli
- - een extra - -
Blijspel in 1 Bedrijf, uit het Fransch,
van E. L a b i c h e.
N.B. Bovengemelde stukken zijn door
„de Hollandsche Tooneelvereeniging"
reeds in de voornaamste plaatsen van
Nederland met den meeBten bijval opge-
voerd.
Men leze uitvoerige strooibiljet
ten en programma's
Aanvang 8 uur. Entróe f0.5O.
onder Directie en met medewerking van
den Heer en Mevrouw CARELS, Holl.
Karakter- en Operette-Ducttisten van
het Variété „Flora" van Amsterdam
en 't Circus Rotterdam,en met medewerking
van SELINA BIELS, jongste Soubrette
der Wereld.
Plaatsbespreking k 10 Ct. extra bij
Plaatsbespreking k 10 Cents, aan het j ^en ^eer U^F.
Lokaal
Na afloop der Voorstelling
BAL.
Aanvang 8 uur. - Entrée 40 Ct.
Vrij Bal.
Lage prijzen.
- - - is het beste adres bij- - -
In tere. telephoon No. 13.
Ruime keuze.
Hoogzijde, Schagen.
GELEGENHEID TOT STALLEN en
BERGPLAATS VOOR RIJWIELEN
in het Café „'T CENTRUM".
De Hollandsche Tooneclvereeniging
i^v ii vuv i u vi wnvaiiu^
Aanbevelend,
een ander mensch, die gaan samen wonen en daar
van komt een derde mensch. Ja is dat niet even
wonderbaarlijk als de heelc Drie-eenheid'? Ziet ge, en
zoo is de geheele wereld vol louter wonderen. En
wat men niet verklaren kan, moet men maar gelooven.
En omdat er zooveel van dat soort is, valt dat ook
volstrekt niet zwaar."
Nu had de één haar gezegd, hoe zwaar het geloof
was. En hier hoorde zij er over spreken alsof het zoo
maar van zelf ging.
Dat maakte baar evenwel nog meer vertwijfeld en
radeloos.
Eerst toen moeder Weefgoed haar zeide, dat het
tijd werd haar boonen te gaan plukken, werden hare
gedachten tot de gewone dingen teruggebracht.
Maar toen oom 's avonds terugkwam, kwam haar
nood weer boven, des te klemmender, naar mate zij
nu van hem uitkomst verwachtte.
Als zij zoo in de hal naast hem stond en in hare
hulpbehoevendheid zich tegen hem aan vlijde, gaf hij
haar geen bescheid, gelijk de anderen gedaan hadden.
„Kom," zeide hij, en hij nam haar naast zich op
de bank. „Wij zullen eens de wolken en de ster
ren bezien."
Hij wist bij ervaring dat in het aanschouwen van
het met sterren overzaaide uitspansel, alle kleinzielige
dogmatische redeneeringen verbleekten.
Zij staarden naar het voorttrekken der avondwolken,
zij zagen hoe de sterren uit de eeuwige, onpeilbare
ruimte hen tegenblonken en -flonkerden.
En in eerbiedig aanschouwen van het grootsche der
schepping verzonken, leunde Ellen met haar kopje
tegen oom Piet's schouder.
/ij voelden hetzelfde, zij waren als één, het be
wustzijn, dat iets grootsch hen omgaf maakte voor
beiden dit uur tot een heilig uur in hun leven.
„Jij bent mijn kind mijn Ellenkind," zeide hij
zacht.
„En u is mijn vader."
XXII.
Heden was het een onvergetelijke dag, want hij had
drie belangrijke perioden: 's Morgens kookte Ellen hare
boonen, 's middags kwam Ewald, de lang verwachte,
zijn bezoek brengenen 's avonds speelde oom cello
rr voor het eerst sedert de kleine bij. hem woonde.
Als een huismoedertje, met een groot schorl voor,
stond het kind voor den haard en haar jonge hartje
zweefde tusschen angst en hots.
Nadat zij met bevende vingers de peulen had af
gehaald. vroeg zij wel een dozijn malen aan moeder
Weetgoed steeds hetzelfde: hoelang de boonen moesten
koken, hoeveel zout er bij gedaan moest worden, of
ze koud, dan wel in kokend water moesten worden
opgezet. Toen echter de oude vrouw al dal gevraag
moede werd en zelf liet werk wilde verrichten, trok
Ellen jilaar driftig van den haard weg.
Maar nu kwam er nog iets gewichtigs: Zou oom wel
op tijd thuis komen Hij was met vader Johan uitgevaren
om de netten in te halen. zoodat het tijdstip van de
terugkomst zoo precies met kon worden vastgesteld;
vooral vandaag niet, nu de wind geheel was gaan lig
gen.
Ellen liep naar den tuin en beklom de hoogte, om
naar de mannen uit te zien. Daarop snelde zij weder
naar haar kookpot cn toen liet deksel door den stoom
klapperend werd bewogen, lichtte zij liet op, om zich
met eigen oogen er van le overtuigen, of het water
wel flink kookte, nam daarop een lepel om na te gaan
of de boonen al gaai' werden en niettegenstaande zij
zich daarbij den mond brandde, knikte zij toch goed
keurend cn fluisterde: J3Ik geloof, dal het goed is!"
En wederom rende zij naar den tuin en terugkec-
rende riep zij onthutst uit:
„Moeder Weefgoed, het is al een minuut over den
lijd!"
„Nu, zoo precies!" zeide de oude gelaten.
„Iieusch 'tis zoo!"
En de kleine kookster nam den pot van het vuur.
„Maar zoo mogen ze niet te lang staan blijven!"
vermaande de huishoudster. „Dan verliezen ze dan
smaak
„Maar wat moet ik dan doen?" klaagde het kind.
„Koken mogen ze niet langer cn zoo staan blijven mag
ook niet!"
Zij was geheel vertwijfeld.
Hoe sloeg haar hart, toen zij in den tuin iemand
hoorde aankomen! Het was zijn tred en werke
lijk, oom kwam daar aan. Hij had in het dorp nog
een en ander te doen gehad en was dus van den
anderen kant thuis gekomen.
Nu had alle nood een einde.
Met trots, maar ook met angst droeg Ellen nu haar
schotel op. En in zoo angstige spanning bespiedt geen
jonge vrouw bij het eerste middageten den mond van
tjarejp man, als deze kleine den blik hechtte aan oom's
ippcn.
Zij had hein niets gezegd van hare kokerij, maar
hij bemerkte aan hare gehcele houding, aan hare voor
name manier van |docn, wat hier gebeurd was cn
voor de grootte van dit geheim had hij respect.
Hij at, knikte haar toe, proefde eenige malen aan
dachtig, streek met de hand over zijn maag cn be
diende zich nogmaals.
En Ellen gevoelde zich gelukkig.
Maar oom bleef toch zwijgen. De kleine wierp eenige
malen van ter zijde een 1)1 li; op zijn gelaat en vond,
dat hij er vermoeid uitzag; zijne oogen stonden eenigs-
zins dof en de rimpels naast de oogen wa
ren dieper.
Zij legde behoedzaam haar hand op zijn arm.
Deert u iels, oom?"
Hij ging rechlop zitten.
„Wat zou mij schelen? Mij decrl niets."
Hij hield niet van medelijden. Daar kon hij niet
tegen. En hij had uit den toon van het kind vrouwe
lijk medelijden meenen' ,te hooren.
Hij schudde zich eens en zeide toen kalmer:
„ik gelooi dat wij onweder krijgen. Dal heeft al
tijd invloed o«p mijn gestel. Het eerste onweder in
dit jaar dat heeft altijd invloed op me, evenals
de eerste sneeuw. Overigens" hij geeuwde „wil
ik vandaag eens hij uitzondering een middag^aapje
doen."
Ellen dacht over zijne hitsheid van zooeven maar
niet langer na. Zij zag hem nog hare boonen eten, en
dacht aan zijn blik, toen hij de hand op zijn maag
legde, ten teeken dat het hem heerlijk smaakte. En
toen zij de oude in de keuken hielp aan het vaat-
wasschen neuriede zij hare liedjes.
Toen oom cn de kleine later in de hal samen een
kopje thee gebruikten, zagen zij door de tuinpoort een
slanken knaap het huis naderen.
„Dat lijkt Ewald wel," zeide oom. En hij was
het.
De kleine sprong op. Zij liep den bezoeker tegemoet
en onder dc»i indruk zijner verschijning, nam zij hem
hij de hand. En zoo hand in hand met hem kwam
zij bij 00111.
„Ja, het is Ewald. En bij koml ons bezoeken."
Zij steld'e hem voor, als was hij haar reeds lang
bekend, als had zij voor hem een ejxijzondere belang
stelling.
Maai' ct,aardoor kreeg zij van oom ook een blik
van verwondering, van verbazing. Daarna begroette hij:
vriendelijk den jongen gast, die, den hoed in de hand
hand houdende, boog.
„Ga zitten, Ewald. En jij, kleine, breng nog een
kon thee."
Zooals zij daar bij elkaar zaten, vroeg oom Piet
den jongen het allereerst naar zijne schilderij.
De jongen sloeg de oogen -neder, en uit zijn eerste
woorden sprak groote verlegenheid. Later werd hij le
vendiger en vrijmoediger en ten slotte legde hij een
j helder zelfbewustzijn aan den dag zonder evenwel de
I bescheidenheid uit het oog te verliezen,
j Hij bekende, dal hij het schilderen niet kon nalaten,
dat hij daaraan elke vrije minuut besteedde, waarvan
hij er evenwel niet le veel had, daar hij natuurlijk
nu aan zijn schoolwerk met liet oog op het over
gangsexamen wel al zijn aandacht mocht wijden. Maar
hij verzuimde toch nooit de schilderlessen, welke hij
gratis ontving van een ouden kunstenaar; ook besteed
de 11ij eiken cent, welken hij van zijn zakgeld wist over
le houden en zijn zakgeld was waarlijk niet te
groot aan verven, penseel cn linnen.
Maar hij liet zich door al die hindernissen niet
overvleugelen en ook in de toekomst zou hij er wel
voor zorgen, dal zijn ambt hem zijn schilderkunst niet
zou doen verloochenen.
„Dus, ge moei toch theologie studceren?" vroeg oom
Piet.
„Ik moet wel."
„Dat wil zeggen: dat gij liever niet wilt?"
„O neenl"
„Hoor me eens dat „wel" cn dit „neen" —met „wei"
cn „neen" cn zulke behoedzame uitdrukkingen stu
deert een eerlijke kerel geen theologie. Als ge daar
voor niet inwendig bezit een „ik wil."
„Dat heb ik."
(Wordt vervolgd.)
