"tïlim ott
Donderdag 7 Nov. 1907.
5ie Jaargang. No. 4306.
TWEEDE BLAD.
Verlaging Wik- en Weegloonen
Sckager Kaasmarkt.
FEUILLETON.
Gemengd Nieuws.
SiJf ConriL
Zooals bekend, is indertijd uit den Bond van
Zuivelfabrieken in Noord-Holland een commissie
benoemd tot het uitbrengen van een rapport over
de verlaging der wik- en weegloonen en in ver
band daarmee het bezoek aan de Schager kaas
markt.
In dat rapport zegt deze commissie, bestaande
uit de heeren J. Koomen Hz., D. de Boer Dz., J.
Best Nz. en G. Nobel, het volgende
Overeenkomstig het besluit van de voorjaars
vergadering hebben wij thans het genoegen U een
beknopt rapport aan te bieden van onze bevin
dingen omtrent de voordeelen die de Schager
kaasmarkt boven andere kaasmarkten, inzonder
heid Alkmaar, Hoorn en Purmerend, aan de zui-
velbereiders en handelaren brengt.
"Wij willen daartoe de Schager kaasmarkt in de
eerste plaats beschouwen als protestmarkt tegeD
de andere Noord-Hollandsche kaasmarkten, al waar
bij voortduring steeds de overmatig hooge wik-
en weegloonen, ondanks de vele bemoeiingen van
verschillende vereenigingen op landbouwgebied,
worden geheven.
Het schijnt ons toe, dat genoemde steden eerst
dan tot verlaging der wik- en weegloonen zullen
overgaan, wanneer de aanvoer van kaas op hunne
markten ernstig wordt bedreigd. Als zoodanig
hebben de producenten, bij eene goede samenwer
king, door het steunen van de Schager kaasmarkt
een goed middel ter hunner beschikking, om het
beoogde doel te helpen bereiken.
In de eerste plaats wenschen wij dus om deze
reden de Schager kaasmarkt ten zeerste bij de kaas-
producenten aan te bevelen.
Doch er zijn ook andere redenen die de Schager
kaasmarkt de voorkeur doen geven boven andere
kaasmarkten.
In het kort samengevat, zijn dit de volgende:
le. de lagere wik- en weegloonen, die den
verkoopers 30 cent per 100 K.G. kaas besparing
geven, welk bedrag, over een geheel jaar genomen,
zeker niet gering is;
2e. is gebleken, aan de hand van betrouw
bare gegevens, dat de bedongen prijzen
voor de kaas in Schagen, weinig lager zijn dan op
de andere marktplaatsen in de provincie;
3e. brengt het bezoek der Schager kaasmarkt
een niet onbelangrijke besparing van tijd met zich
mee, wat in den tegenwoordigen tijd volstrekt
niet uit het oog behoeft te worden verloren;
4e. heeft de kaas niet te lijden van de zonne
warmte, "wijl de schaduw der boomen in den warmen
zomertijd, een waarborg geeft voor eene zeer ge
schikte temperatuur, waarbij kaas verhandeld kan
worden;
5e. wordt direct na het wegen der kaas aan
de waag, een bewijs van ontvangst gegeven, waar
door de verkooper in de gelegenheid wordt ge
steld om dadelijk zijn geld te ontvangen, en hier
door behoeft men niet te wachten bij de levering.
Al deze zaken zijn van onweerlegbaar belang
Sardinischa Dorps-roman
VAN
GRAZIA DELSDDA.
o
13
Annesa ging naar de keuken terug en stak" de lamp
aan. Zij herinnerde zich nu, dat Paulu zijn regcr.
mantel had medegenomen, en de gedachte;, dat hij
zich daarmede kon bedekken, troostte haar. Voor zij
de lamp in de kamer bracht, keek zij toch eerst nog
of de lange regenmantel, die gewoonlijk in een hoek
van de gang aan den muur hing, er nog was. God zij
dank, de regenmantel hing er niet.
Zij zuchtte van verlichting, evenals kinderen, wan
neer zij hoeren dat de held van het sprookje, die
door den storm was overvallen, een klein huis in
het 'bosch had aangetroffen. En zij ging nu met de
lamp naar de kamer van den ouwe.
ZESDE HOOFDSTUK.
Het onweer woedde tot in den laten avond, daar
na klaarde de hemel eensklaps op; de wolken, alsof
ze door den laatsten donderslag uiteengejaagd waren,
gingen nu uiteen en verdwenen achter de bergen. De
maan steeg groot en droef boven het woud op en
heerschte alleen in de stilte van den vochtigen, neer-
slachtigen nacht.
Donna Rachele en de grootvaders waren met het
kind in de kerk gebleven, tot de regen had opgehou
den; daarna kwamen zij terug, aten en begaven zich
spoodig idaarop ter ruste.
Annesa bleef alleen in de keuken, waar zij een vuur
aanmaakte, omdat de op een wolkbreuk gelijkende re
gen alles had gedoofd. Het was haar, alsof hel in den
winter washet schijnsel van het vuur belichtte de
vale wanden en flakkerde op den vochtigen grond.
Zij rilde van de koude, zij geeuwde zenuwachtig. Na
dat zij in de keuken alles weder in orde gebracht
had, ging zij naar de kamer terug en stak de nachtlamp
aan,' die zij in een hoek van de kamer achter de deur
neerzette. En toen zag ze weder dat gezicht van den
zieke; hij was ingeslapen, maar onrustiger en moeilijker
adem hatende dan anders, scheen hij reeds in hel duis
ter te verdwijnen.
Annesa bewoog zich voorzichtig, onhoorbaar door de
kamer; zij liep meermalen naar het bed toe, daarna
maakte zij haar bed op de sofa gereed; maar zij legde
zich nog niet ter ruste. Zij had nog iets te doen. Wat'?
Wat? Zij wist het niet, zij kon het niet bedenken, maar
misschien wel trachtte zij' de afschuwelijke gedachten te
ontvluchten, die sedert een paar uur haar brein door
woelden
Zij ging weder naar buiten, naar het vuur, zette
zich neder, boog zich over de vlammen en las nog
een Paulu's brief; toen verbrandde zij dien. Lang bleef
zij zoo zitten; met de ellebogen op de knieën leunende,
liet gelaat lusschcn de handen, zoo staarde zij met
voor de verkoopers, en kunnen dus met allen ernst
gevoegd worden bij het eerste motief, om de
bchager kaasmarkt als protestmarkt tegen andere
markten warm aan te bevelen.
Tegenover deze voordeelen voor de producenten,
staat voor de handelaren het voordeel dat de kaas
tegen iets lager prijs dan elders, kan worden ge
kocht, hetgeen met het oog op de geringere wik-
en weegloonen, voor de producenten zonder nadeel
kan geschieden.
Daarenboven hebben de handelaren, in den war
men tijd van het jaar, meerdere zekerheid dat de
kaas door de hitte niet van zoodanigen aard
wordt, dat, zooals op andere markten wel gebeurt,
zjj zelfs na langdurige bewaring toch niet meer
die kwaliteit verkrijgt als zij oorspronkelijk zou
hebben gekregen.
Wij zijn dan ook van oordeel dat, van uit een
handelsoogpunt bezien, de Schager kaasmarkt be
paalde voordeelen voor de handelaren aanbiedt.
Hierbij gelet op het streven der Gemeente
Schagen om het vervoer der kaas zoo goed moge
lijk te maken, eindigen wij ons rapport met de
opwekking tot krachtige samenwerking in deze,
opdat de Bond blijk zal geven ook hier de belan
gen van de zuivelindustrie te bevorderen.
Daaraan wordt nog het volgende schrijven toe
gevoegd
Naar aanleiding van het voorafgaande rapport,
heeft de Commissie in overleg met het Bestuui
van den Bond van Zuivelfabrieken in Noord-Hol
land en het Bestuur van de Vereeniging Algemeen
Belang te Schagen, gemeend, de behandelde
kwestie in meer breeden kring bekend te maken
en U daarbij op te wekken om gedurende eenige
maanden de proef te willen nemen met het mark
ten van Uwe kaas, hetzij geheel of gedeeltelijk, in
Schagen.
"Wij twijfelen niet, of hetgeen in de bijlage,
op grond van ervaring, bekend is gemaakt, zal ook
voor U bewaarheid worden.
De hoofdreden waarom de Schager kaasmarkt
nog niet meer bloeit, is ons inziens gelegen in het
vermoeden, dat in Schagen met nadeel moet wor
den gemarkt.
Hierdoor wordt de aanvoer beperkt en worden
de kooplieden dientengevolge genoodzaakt om suc
cessievelijk van de markt weg te blijven.
Wij hopen derhalve, dat het uitgebrachte rapport
en de overgelegde cijfers dit vermoeden mogen
wijzigen, althans dat zij aan U aanleiding mogen
geven om zelf' de proef te nemen met het markten
der kaas in Schagen.
Ieder zuivelbereider bedenke wel, dat de Schager
kaasmarkt een machtig middel is om zich vrij te
maken van de steeds voortdurende heffing dei-
te hooge wik- en weegloonen op andere markt
plaatsen, en dat, wanneer de markt mocht wor
den opgeheven wegens te geringen aanvoer van
kaas, de kans om eene nieuwe markt te stichten,
welke op de heffing der wik- en weegloonen in
vloed zal kunnen uitoefenen, zoo niet geheel
onmogelijk, dan toch uiterst gering zal worden.
Wij doen daarom aan de zuivelbereiders uit
den omtrek van Schagen, hetzij aangesloten bij
fabrieken, of zelf hun zuivel bereidend, het ver
zoek om het idee ernstig te overwegen en tot
proefneming over te gaan.
Volgens onze meening zou het zeer practisch
zijn, indien bijv. groote fabrieken de te markten
kazen in twee partijen verkochten, de helft in
Schagen en de helft in Alkmaar. Op zoodanige
manier zullen deze fabrieken zelf kunnen nagaan,
welke prijsverschillen er bestaan.
Op de a.s. Algemeene Vergadering van den
glazige oogen naar de kolen,, op welke de brief ver
koolde, zich als 'n schroeiend blad ineenrolde en lang
zaam verbrandde. Het was haar, alsof er in haar ziel
ook iets verbrandde en tot asch verging. Het geweten
en 'het gezond verstand hadden haar verlaten, een
sluier was er over haren geest gespreid,had haar
gescheiden van de werkelijkheidhaar met ontzet-
tin." vervuld.
Zij kon zich niet meer herinneren, hoelang zij daar
in uien half bewusteloozen toestand had doorgebracht.
Zij meende te droomen, zij rekte zich uit, zij wilde
wakker worden, maar zij kon zich niet van hare be
dwelming bevrijden.
Zoo meende zij opgestaan en naar de kamerdeur
gegaan te zijn. De ouwe sliep, maar om de tafel zaten
die zes armen, en allen richtten den blik op haar.
Vooral de blinde Niccolinu staarde haar aan met
zijn groote, witte oogen, die door zware wimpers over
schaduwd werden. Zij had den geheelen dag aan den
blinde gedacht, van wien het gerucht ging, dat hij
het gezicht weer terug zou krijgen.
„Zelfs de binden kunnen het licht terugzien," dacht
zij. ,.Ik alleen zal steeds niets dan duisternis om mij
heen hebben."
Altijd, altijd duisternis. In het verleden en in de
toekomst. Ongelukkiger dan Niccolinu, die gezegd heeft,
dat hij zich het licht en de kleuren als uit een droom
uit zijn kindschheid herinnert wist zij van hare
kindschheid niets, niets van een moeder of vader
.of van een geboorteplaats.
,.Ik iheb geen moeder,, geen vader, geen bloedver
wanten zelfs mijne weldoeners zijn, zonder het te
willen, mijn vijanden geworden. Om mij zal niemand
v.ecnen," dacht zij in hare koorts. „Ik heb niets dan
Jiem, evenals hij mij heeft. Ook wij zijn blinden, wij
moeten elkander wederkeerig steunen; maar hij is ster
ker dan ik, al val ik, dan valt hij nog niet."
Zonderling geruisch weerklonk haar in de ooren,
alsof de regen nog steeds tegen de deur kletterde,
en de donder den nacht met schrik vervulde,
alsof de storm het huis aangreep het wilde binnendrin
gen evenals een rooversbende,om alles te vernie
len.
Daar scheen een gestalte uit de kamer van den ouwe
te kernen, sloop langs den muur voort en kwam bij
den haard. Eerst dacht Annesa dat het de blinde was,
maar dan voelde zij eenklaps oen ruwe, warme hand
die haar aanraakte, en zij meende, dat het de hand
was van Ganlinc.
Die hand verhief zich ter hoogte van haar gelaat,
streelde haar, raakte haar kin aan en greep haar in
de keel. Voor haar dook teen geel gezicht op, twee roode
oogen fonkelden haar tegen, en een zwarte, verwron
gen mond met grijzen, vochtigen baard opende zich
Het was oom Zua. Zij had hem gewurgd.
Vol afgrijzen werd zij wakker, en nog langen tijd
lag zij aLs verlamd door onbeschrijfelijke ontzetting
roerloos; ie indetijk stond zij op en luisterde weder
achter de deur.
De spookgestalten der arme tafelgasten waren ver
dwenen, de oude sliep buitengewoon rustig, hij scheen
dood te zijn. Het eenige leven in deze „kamer des
doods" was het vlammetje der nachtlamp, dat zich ach
ter de deur schoen te verschuilen, om te luisteren,
evenals Annesa luisterde
Zij kwam weder in de kamer terug, ging naar het
bed en keek naar den ouden man. Hij zat nog altijd
Bo«d van Zuivelfabrieken in Noord-Holland op 18
November a.s. te 10 '/2 uur voormiddags in het
Café Central te Alkmaar, zal deze kwestie ook
worden besproken, en het zal ons aangenaam
zijn, indien nevens de leden, vele niet-leden aan
wezig zijn om deel te nemen aan de discussie
hierover. Wij achten het zeer goed mogelijk dat
aldaar een en ander zoo geregeld wordt, dat steeds
gezorgd wordt voor goeden aanvoer.
Met wat goeden wil is dit zeer goed uitvoerbaar,
en is hiervoor gezorgd, dan kunnen wij de ver
zekering geven dat minstens een tiental hande
laren de markt geregeld komen bezoeken, hetgeen
tengevolge zal hebben dat eene instelling ge
vestigd zal worden, die om verschillende redenen
aanbeveling verdient.
Wij verzoeken U daarom de zaak grondig te
behandelen en nevensgaande briefkaart zoo spoedig
mogelijk te willen terugzenden.
De Commissie voor verlaging der wik-
en weegloonen
J. KOOMEN Hz.
D. DE BOER Dz.
J. BEST Nz.
Het Bestuur v. d. Bond van Zuivelfabrieken
in N.-H.,
J. BOEKEL, Voorzitter.
G. NOBEL, Secr.-Penningm.
Namens het Bestuur van Algemeen Belang
C. ZIJDEWIND, Voorzitter.
G. BEERS, Vice-Voorzitter.
J. WIGLAMA, Secretaris.
Hierboven zegt de commissie dat de kaas in
Schagen weinig minder opbrengt dan op andere
marktplaatsen in onze Provincie. Zij steunt deze
bewering op een overzicht van de markt-opbrengst
van de kaas te Schagen en Alkmaar, van de kaas-
fabriek te Winkel. Deze lijst wijst aan dat in
1906 per 50 K.G. op 27 marktdagen te Schagen
werd ontvangen f748.50, te Alkmaar f755.dus
per keer meer f 0.24 per 50 K.G. In 1907 werd
24 maal gemarkt, met te Schagen als opbrengst
f 633.50, te Alkmaar f 640.50, dusper keer meer
f 0.29 per 50 K.G.
Deze cijfers zijn verkregen bij den verkoop van
de kaas zooals die gewoon gemaakt werd, enkele
kleine partijtjes van afwijkende kwaliteit zijn hier
dus niet in opgenomen, omdat daardoor eene on
zuivere uitkomst zou worden verkregen.
Een voorzichtig Bruidegom.
Dezer dagen werd door den ambtenaar van den bur
gerlijken stand te Duinkerken een huwelijk bekrach
tigd. Op alle vragen was reeds bevestigend geantwoord
en alleen de handteekening der beide partijen ontbrak
nog. Da bruid zette haar naam en toen ze daarop
haar toekomstigen wederhelft de pen in de hand duw
de om hetzelfde te doen, wendde deze zich tot zijn
aanstaanden schoonvader met de verklaring eerst den
bruidschat te willen ontvangen.
Er volgde een vreeselijke scène. De schoonouders
en de praktische huwelijkskandidaat kwamen op vrij
onzachte wijze in conflict; de bruid kreeg een zenuw
toeval en 't einde van de geschiedenis was, dat ide
ouders met hun dochter naar jhnis terugkeerden en
den duren eed zwoeren dat hun dochter nimmer met
zoo'n onverlaat in het huwelijk zou treden.
Een record.
De Londensehe correspondent van de „Auto" deelt in
zijn blad het volgende interessante staaltje mee over
de «toepassing van motoren in den landbouw.
In hirton werd hiermede een interessante proef ge
nomen. Door deze proef kon men brood eten, gebakken
van graan, dat vier uur geleden nog stond te golven
in het veld. Van een stukje land van ongeveer veertig
Aren werd het koren gemaaid, gedors^ht en gemalen,
alles jdjoor motor-machines.
Om vijf-en-twintig minuten over elf trok een sleep-
motor een dorschmachine naar het veld en vijf minuten
in zijn bed overeind, met den rug en met het hoofd
leunende tegen de kussens, de handen op het dek.
Maar een oogen blik, een weinig kracht, een weinig
moed en alles is uitMaar de kracht en de moed
ontbraken haar. Een kille huivering deed haar lichaam
rillen, krampachtig trokken hare vingers zich samen...
Neen, zij kon het niet, zij kon het niet. Opnieuw
joegen duizenden gedachten haar door het hoofd. Uit
de diepte van haar geweten, stegen waarschuwende
stemmen op, een vlam sloeg van hare dorre ziel uit,
evenals het vlammetje der nachtlamp, dat, hoe klein
het ook was, toch de groote, donkere kamer verlichtte.
„Gij zult niet doodslaan. Gij zult niet anderen aandoen,
wat gij niet wilt, dat zij u doen!"
En wederom ging zij naar de keuken, opende de
deur en ging op de plaats. Met verbazing zag zij,
dat het onweder had opgehouden.
De maan was helder aan den zwarten hemel opgegaan,
zij scheen als een helder kristal; de vensterruiten, de
kiazelsteenen op de plaats, de pannen van het dak
glinsterden met zilveren glans. In de diepe slil te hoor
de men niet eens het piepen der krekels, ook niet den
nachtigaal, die eiken nacht in het bosch achter den
tuin, in den droom zijn liedje zong. Het
overheerschend geweld van den storm had ook het
geringste geluid doen verstommen. Zelfs uit het dorp,
dat donker en nat onder de maan lag, schenen ide
bewoners verdwenen te zijn, even als hunne sprook
jes-buren uit jhet |Verwoeste dorp. Maar deze geluid-
looze stilte, «dit (afsterven van al het levende veront
rustte het meisje meer, dan dat het haar kal
meerde.
Niemand {kon haar bespieden, niemand kon zien,
wat zij deed. De buitenwereld met hare gevaren en
hare vermaningen [was er niet meer, en in de we
reld van hare ziel heerschte duisternis.
De duivelsche gedachte overviel haar met ver-
nieuwde kracht, Annesa geraakte weer in dien koorts-1
achtigen half bewusteloozen toestand. Na een poos be
gon zij zich weder te verzetten tegen den drang, die
haar voorwaarts deef. Zij ging weer naar de kamer,
begaf zich ook weer (naar de plaats. Zij ging en kwam,
gelijk een weefspoel, die maar altijd door aan een
weefsel spint, aan een iets, waarin zij, naai
zij instinctmatig voelde, zelve verwikkeld geraakte en
op ontzettende wijze gevangen zou blijven.
Zij ging op haar legerstede zilten, zij legde zich
aangekleed daarop neder; maar die vreeselijke ge-
dachte kwam ook weder... „wurg hem, bijt hem dood
als een giftige slang."
Een geringe inspanning maar, één hand op den
mond van den zieke, en alles is uit en niemand zal ooit t
vernemen, dat de dood een gedienstige maagd te zijner bo
schikking had gehad. Annesa beefde, zij wilde die dui
velachtige verzoeking van zich (Stooten en wachtte
Haar wachten was als dat van een sluipmoordenaar,
•die in het kreupelhout op de loer ligt, en de angst,
de onrust, de }i»op, alles, wat een mensehenhart kan
doen trillen, bewoog het hare.
„Het is al voldoende, als ik hem help zich op te
richten; hij zal sterven, hij moet sterven," dacht liet
meisje. „Het is al voldoende, als ik hem het kalmee
rend middel niet ingeef. Hij moet vannacht jsterven,
anders sterft de (ander. Paulu moet morgen weten, I
dat de ouwe dood is. Het is tijd. Meer dan tijd!"
Haar verlangen werd zoo hevig, dat het haar on- i
mogelijk scheen, dat het niei verwezenlijkt kon worden.
i later bracht diezelfde motor twee oogstmachines VS
beweging, die het koren maaiden en bonden. Zes man
zetten die bossen op schoven en in een kwartier tijds
was alles klaar om weggehaald te worden. De mecha
nische dorschmachine werd in beweging gebracht len
om 1 uur was het graan gescheiden van het ptroo.
Do sleep motor bracht het naar den molen en twee
uur later haalde een bakker uit den oven het brood,
dat van dat meel gebakken was.
Of we pok in een snellen tijd leven!
De oom van Europa.
Naar aanleiding van de talrijke bezoeken door vor
stelijke personen in den laatsten tijd aan het Engei-
sche hot gebracht, wijst de „Westminster Gazette" er
op, dat er waarschijnlijk geen enkel vorst is, die zoo
nauw verwant is aan de regeerende huizen in Europa
als koning Edward, die de vader is van een koningin,
oom van een keizer, een keizerin en een koningin,
aangehuwd oom van den Tsaar, zwager van twee ko
ningen en neef in verschillenden graad van bijna alle
andere Europeesche vorsten.
Afgescheiden van het bovenstaande zal het misschien
menigeen verrassen te vernemen, dat de voornaamste
vorsten van Europa, met uitzondering natuurlijk van
den sultan van Turkije, als gemeenschappelijken voor
vader hebben den Engelschen koning Jacobus. De ko
ningen van Spanje en Portugal stammen in directe
lijn van Karei I, tle beheerschers van België, Oostenrijk
en Italië zijn nakomelingen van zijn schoonzoon Ka-
rel Lodewijk, keurvorst van de Platz en de staatshoof
den van Engeland, Duitschland, Denemarken, Noor
wegen, Griekenland, Rusland en Nederland zijn afstam
melingen van Sophia, keurvorstin Van Hannover, schoon
dochter van den eersten Stuart, die koning was over
Engeland.
De aardbeving in Italië.
De jongste ambtelijke cijfers omtrent de gevolgen
van ido aardbeving zijn als volgt:
Getroffen zijn 49 plaatsen. Zonder dak zijn 2500
personen, waarbij Ferruzano en Sant Ilario, waar bijna
alle inwoners dakloos zijn, niet meegerekend zijn. Het
aantal ingestorte huizen, behalve in beide genoemde
plaatsen, bedraagt ruim 150; het aantal onbewoonbaar
geworden huizen 1645. Het totaal-aantal dooden (be
draagt 196, waarvan 175 alleen in Ferruzano; dat der
gewonden 86, waarvan 50 in Ferruzano.
October.
Do maand October is dit jaar in vele streken van
Europa bijzonder warm geweest. Te Berlijn waar de
gemiddelde temperatuur dier maand 9,5 graden C. is,
was Sedert de geregelde waarnemingen, die in 1848
begonnen, 12,2 gr. in 1863 tot dusver voor October
't hoogst geweest; dit jaar heeft de maand 13.6 als ge
middelde bereikt, nog iets hooger dan het gemiddelde
van Mei (13.4). Juli was dit jaar slechts 3 graden
warmer dan October, inplaats van gewoonlijk 9.5 gr.
Eigenaardig was bovendien dat op geen enkelen dag
een sedert 1848 ongekend maximum bereikt werd, maar
de (warmte vrij gelijkmatig over de maand was ver
deeld, dank zij zuidenwind en zonneschijn.
Beestachtig.
In een dorp bij Brieg, in Silezië, hadden een her
bergier en een vleeschhouwer de weddenschap aan
gegaan, wie het meeste vleesch kon eten. De vleesch
houwer werkte vijf pond gehakt naar binnen, de her
bergier twee pond gehakt en een heele eend. De hol-
lobollegijzen dronken een klein vaatje bier er bij op.
De vleeschhouwer werd er ziek van en bezweek,
ondanks alle pogingen van een dokter om hem jn
het teven te houden.
Paus Pins X ziek.
De „Éclair," weet uit Rome te berichten, dat Paus
Pius X ziek is en 't bed moet houden. De beide medici,
die hem behandelen, constateeren opzetting van de
beenen, gepaard gaande met algeheel© verzwakking. Ze
verklaren verder, dat de functie van het hart veel te
wenschen overlaat. Gisteren zou nog een derde Ro-
meinsche arts in consult treden.
Het bovenstaande werd tot heden toe niet op een
andere (wijze bevestigd.
Om brieven besteld te krjjgen.
In sommige Fransche bladen lazen we bij herha
ling klachten over het niet bezorgen van brieven
en vooral van drukwerken. Thans vinden we in „Le
Petit Jardin", een der kleinere Fransche tuinbouwbla
den, weer zoo'n klacht, maar tegelijk een oplossing,
Iemand, die eerst zijn brieven liet aanteekenen, be
klaagt zich, dat hij eiken keer 35 centimes moest
betalen en dan volstrekt niet zeker was, dat ze terecht
kwamen. Nu evenwel heeft hij een uitstekend middel
gevonden, terwijl hij bovendien nog goedkooper bit
is: hij frankeert zijn brieven niet, maar sluit twee
postzegels van 10 centimes in. Op die manier ivor-
En daar de ouwe sterven moest, moest het maar dade
lijk geschieden. Over twintig dagen, over tien dagen zou
het te laat zijn. Misschien was het reeds over enkele
uren te laat. Paulu moest zoo spoedig mogelijk be
richt hebben van zijn dood. De een of de ander!
Lag niet het lot dezer ongelukkige familie in hare
handen? In haren waanzin geloofde zij een nog groo-
tere misdaad, dan deze, te kunnen begaan, om Paulu's
dood en den val ,van dit huis te verhinderen.
Do een of de ander! De een of de ander! Het was
haar alsof een onzichtbaar wezen, met een hamer te
gen hare slapen sloeg en onophoudelijk' deze woorden
herhaalde. En haar talmen werd gruwzaam.
De Luwe sliep rustiger dan tevoren en hij sprak
niet eens meer in den slaap, gelijk hij anders toch
altijd deed. Af en toe hoorde zij nu op straat den gang
van een vermoeid paard;, daarna weder diepe stilte.
En de tijd ging heen. Vermoeidheid koorts,
onrust, opwinding alles begon weer te razen. De
zes armen hadden weder hun plaats aan tafel inge
nomen, de witte oogen van den blinde staarden weder
naar het bed van den zieke, Rosa's waterhoofd schom
melde op het magere halsje van het kind, Donna Ra
chele kwam met een bord in de hand op haar toe-
loopen.
„Wat willen al die menschen toch wel van mij
Zij zien mij aan, ook de blinde kijkt mij aan. Zullen
zij dan nooit heengaan?"
Maar die allen gingen niet want het waren de spook
beelden van haar verward brein, en Annesa wachtte
nog altijd. Waarop wachtte zij? Wie moest er komen?
Zij wist dat zeer goed. Zij wist: de dood moest komen,
en zij moest Rem helpen, gelijk de dienstmaagd haren
meester helpt. Maar zij wachtte ook nog op andere
nog gruwzamer spookgestalten, en zij wist, dat er nog
andere, snooder dingen moesten gebeuren. En een
smart verscheurde haar ziel, die verzonk in de duis
ternis van het kwaad een smart, die alle door
haar geleden smarten nog verre overtrof, die groo-
ter was dan de vernedering van haren toestand,
zwaarder dan de misleidende schijn, met welken zij
zich steeds, als met een masker, had omhuld,die
per dan hare liefde voor de familie van hare weldoe
ners, sterker dan de vrees, dat Paulu een ellendigen
dood zou kunnen sterven. Het was een niet te noemen
smart, het was de angst van de schipbreukeiinge, die
in den zachten en bitteren afgrond van het water ver
zinkt
Wederom hoorde zij den tred van een paard in het
straatje.
Annesa wekte zich op uit hare verdooving, zij sloeg
hot dek van haar gelaat en luisterde. „Mijn God, mijn
God, zou het mogelijk zijn?" Die stap van dat paard
daarbuiten klonk krachtig en rustig, kwam al na
der.het was de stap van Paulu's paard. Zij sprong
op van de sofa, sleepte het dek achter zich aan, en
als een waanzinnige vloog zij naar de deurmaar
het paard ging door.
De oude was onvoorziens ontwaakt, hij zag 'An-
nessa's dekens midden in de kamer op den grond ge
worpen en het meisje aangekleed, en hij verschrikte.
„Annesa!" riep hij zacht; daarop schreeuwde hij:
„Annesa? Anna, wat is er?"
Deze kreet bracht Annesa weder lot de werkejijk-
■id terug.
(Wordt vcrvolgd.j
