Zondag 10 November 1907. 61ste Jaurgasvg, 4307 EERSTE BLAD. Buitenlandscb Nieuws. BirnieiïJandsch Nieuws. tiqj SCHAKER AiiËieeo Hiüij- COURANT. llfiniitis- Uiliimllal. Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. üïasreaïaftCMACOiHür, Laan, 1$ 4. Interc. Telephoon Ho. 20. UitgeversTRAPMAN Co. Prijs per jaar f 3,Franco per post f 8.60, Afzonderlijke nummers 5 Cent. AD VERTEN TIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer5 ct. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Dit nummer bestaat uil vier bladen. GEMEENTE SCHAGEN. Bekendmakingen. (o) Keuveltjesavonden. De Burgemeester der Gemeente Schagen: Verzoekt bij deze den ingezetenen der gemeente om hunne medewerking tot het voorkomen van het aanleg gen van vuurtjes en het afsteken van vuurwerk op St. Maarten, of op de zoogenaamde keuveltjesavonden op 11 en 12 November a.s. opdat deze avonden uitslui tend feestavonden blijven voor de kinderen. Schagen, den 5 November 1907. De Burgemeester, H. J. POT. =r{o)— De Burgemeester der Gemeente Schagen, brengt bij deze ter kennis van de ingezetenen dier gemeente, dat het kohier der Personeele belasting no. 7 dienst 1907, op den 6 November j.1. door den heer Directeur der Directe Belastingen te Amsterdam is executoir verklaard en op heden aan den heer Ontvanger der directe belas tingen binnen deze gemeente ter invordering is overge geven. Ieder ingezetene, welke daarbij belang heeft, wordt alzoo vermaand op de voldoening van zijnen aanslag be hoorlijk acht te geven, teneinde alle gerechtelijke ver volgingen, welke uit nalatigheid zouden voortvloeien, te ontgaan. Schagen, den 8 November 1907. De Burgemeester voornoemd, H. J. POT. Engeland. In ons vorig overzicht konden we reeds meedee- len, dat het in Engeland tot geen spoorwegstaking zal komen. Er is ean schikking getroffen. Engeland zal er van opgelucht zijn, want een staking ware een ramp geweest, die het «economische leven zwaar had getroffen. Minister Lloyd-George, dien men meer en meer ook als man van zaken heeft loeren waa rdeeren, zal er te hooger door in aanzien rijzen, dat hij bemiddelend is opgetreden. In de voorwaarden van de overeenkomst in het spoor weggeschil tusschen de maatschappijen en de verte genwoordigers der spoorwegambtenaren verklaren de vercenigingen van ambtenaren, dat zij bereid zijn een stelsel van verzoening en arbitrage aan te nemen voor de oplossing van (geschillen over loon en arbeidstijd. Do ambtenaren van -elke maatschappij zullen worden ver deeld in groepen, die vertegenwoordigers zullen kiezen, om zitting te nemen in de commissies, door de maat schappijen voor elke sectie te vormen. Elke commissie zal alleen bevoegd zijn voor geschillen, de sectie betref fende. Indien de commissie voor de sectie niet tot een oplossing kan komen, zal het geschil worden onderwor pen aan een centralen raad van verzoening, die voor iedere maatschappij zal worden aangewezen. En zoo ook deze centrale raad tot geen oplossing kan komen, zal de zaak tworden onderworpen aan een arbiter, aangewezen bij gemeen overleg tusschen de directeuren en de ambtenaren. Kan geen gemeen overleg worden verkregen, dan zal de benoeming van een arbiter plaats hebben door den Speaker van het Lagerhuis en 'de „Master of the Roll's (een der hooge rechterlijke amb tenaren van het Hof 'van Appel.) Afgaande op don eersten indruk, dien de lezing van de overeenkomst maakt, zou ,men zeggen, dat het Alge- meene Vakverbond van Spoorwegpersoneel zijn eisch, in den laatsten tijd door Bell en andere van haar be stuurders met nadruk uitgesproken, n.1. dat het verbond erkend moet worden, ten siotte toch heeft laten vallen. Aangezien de spoorweg-bestuurders van den anderen kant even stellig verzekerden, dat zij de vakvereeniging niet zouden erkennen, leek er geen schikking mogelijk. Maar zij is toch mogelijk gebleken, omdat het vak verbond den vorm van zijn eisch heeft prijsgegeven om het wezen ervan te bereiken. Maar hierin hebben de maatschappijen weer hun zin gekregen, dat alleen eigen personeel in de raden mag zitten. Bell, de algeineene secretaris, zal b.v. nu hij bij geen maatschappij meer in betrekking, is, aan die onder handelingen in rade niet kunnen deelnemen. Op di (be ginsel van geen inmenging van builenaf in de betrekkin gen tusschen maatschappij en personeel te dulden, heb ben de spoorwegbestuurders dus zegevierd. Noorwegen. Gemeld is reeds, dat de onzijdigheid van heb Noorweeg- schc gebied door de onderteekening van het betreffende tractaat door Engeland, Rusland, Duitschland, Frankrijk en Noorwegen, een feit is geworden. Uit Christiania wordt nog meegedeeld, dat dit tractaat door de scheiding van 1905 noodzakelijk was geworden. Het tractaat van 1855 tusschen Engeland en Frankrijk, dat beslist tegen Rusland was gericht, en de integriteit van het Scandinavische Rijk bepaalde, was door het sluiten van het Fransch-Russisch verhond en door de ontbinding der Unie tusschen Zweden en Noorwegen niet langer te handhaven. Bovendien is van Rusland thans niets meer te vreezen voor Scandinavië, zooals na den Krimoorlog, zoodat de vier mogendheden gaarne aan het verzoek van .Noorwegen voldeden, en een tractaat opstelden, waarbij zij zich verbonden, de integriteit van Noorwegen te waarborgen. Dit moest de ontbinding der overeenkomst van 1855 ten gevolge hebben, en toen hierover gesproken werd, ist egelijk aan Zweden de vraag gericht of het gesteld was op een dergelijke verklaring van de vier groote mogendheden. Zweden achtte dit niet noodig, maar wensehte wel betrokken te worden in het voor Noor wegen opgestelde tractaat, door namelijk zich bij de vier bedoelde mogendheden aan te sluiten, en eveneens de waarborgen voor de integriteit van Noorwegen te on- dertoekenen. Doch dit achtte Noorwegen niet gewenscht, hoewel het beslist verklaard heeft, dat het tractaat in geen en kel opzicht tegen Zweden is gericht. De Duitsche rcgee- ring, die nu vriendschappelijk gezind is tegenover Noor- weg- n,heeft tlians aanZweden doen mcdedeelen, dat Noor wegen er niet_aan denkt, vijandelijke gevoelens fe koes- hoop uilgesproken, dat bet misverstand tusschon de beide landen over die kwestie der integriteit spoedig zal wor den uit den weg geruimd. Dit zal nog wel een poosje een reden van verwijdering blijven, tusschen Noorwegen en Zweden, ofschoon de verhouding toch nog verre van vriendelijk was. Zweden heeft te lang Noorwegen en bagatel behandeld, alsdat dit laatste rijk op zijn beurt direct geneigd zou zijn, hand in hand te gaan met Zweden. Maar enfin dit verhond is een goede daad, die Noorwe gen gelegenheid zal geven, in de eerste plaats geld en zorg aan andere dingen te besteden, dan aan zijn militaire uitrusting. Voor een land een groote zegen. het kanaal van Suez voor een deel van zyn handels-en] doch wat wil het geval? deze wordt geweigerd. Daar Marokko. De toestand in Marokko is nog steeds onrustbarend. Men verwacht, dat met het einde van den Ramazan de aanvallen der vijandelijke stammen zullen vernieuwd worden. Openbare uitroepers zijn rondgezonden, om de stammen aan te zeggen, -dat alle mannen, die de wapenen kunnen dragen, zich bereid moeten houden. Tien sterke Mehalla's van Moulay-Hafid staan bij Mo- gador tegenover de troepen van Kaïd Anfloes. Die Me halla's ontvangen voortdurend krachtigen toevoer van vrijwilligers uit het zuiden. Kaid Anfloes heeft 5000 ge- wapenden, en is bereid met de Franschcn saam te wer ken in het belang van den Sultan. De Zenatas, die een sterke karavaan onder gewapend geleide naar Casablanca zonden, werden bij Azoka door de volgelingen van Moulay-Hafid aangevallen; een ge vecht ontstond, waarin aan beide zijden dooden en gewonden vielen. De troepen van Moulay-Hafid schijnen besloten alle toegangen tot Casablanca af te snijden; zij rekenen op de hulp der stammen, wier haat tegen de Franschen door de gebeurtenisesn bij Casablanca is opgewekt. De Europeanen aan de kust gelooven niet, dat hun veiligheid gevaar loopt, zoo slechts geen der Europee- sche mogendheden zich in den strijd tusschon den Sultan en Moulay-Hafid mengt. Een aanval op Mogador is niet te vreezen, wijl twee oorlogsschepen voor de haven liggen; in de stad zelf is een bezetting van 1100 man Sultanstroepen, waar onder een bataljon van het regiment van Kaïd Maclean. Moulay-Hafid ontving brieven van den commandant der Mehalla in het gebied Shawia, waarin hem wordt aangeraden zich naar Shawia te begeven, wil hij «een aanzienlijke verliezen lijden onder zijn aanhangers. Die brieven hebben Moulay-Hafid geleid 'tot het nemen van maatregelen, om zijn kamp te verleggen. Maar of hij naar Meskalla, gelijk de Times meent, of dat hij stil te Marakesj zal blijven, zooals hij tot dusver nog steeds deed, is nog niet bekend. Eerst na het einde der vastenmaand zal wellicht eenige zekerheid kunnen worden verkregen. De Duitsche Keizer. de Duitsche keizer na zyn bezoek te Londen weken gaat doorbrengen op het eiland Wight, zoo zegt het „Berliner Tageblatt", natuurlijk zou zich echter zeer vergissen, wijziging van 's keizers plan zyn Dat eenige wordt, druk besproken. Men wanneer men uit deze wijziging van afleidde, dat zy'n gezondheidstoestand te wenschon laat. De keizer, die dagelijks een rytoertje maakt en Maan dagavond welgemoed in de Opera eene opvoering van „Aïda" bijwoonde, is bijna geheel en al hersteld van de iichte katarrh, waaraan hy eenige dagen heeft geleden. De omstandigheid reeds, dat de keizer te Londen het vastgestelde, vry vermoeiende program wil volgen, be wijst, dat zyn gezondheidstoestand voldoende is. Dat de keizer dit jaar zyn rusttijd op het eiland Wight gaat doorbrengen, heeft een tweeledige redenlo. om dat het klimaat op dit eiland tengevolge van den golf stroom zeer zacht is en 2o. omdat het eiland ongeveer op den weg naar Nederland ligt, zoodat de keizer het voorloopig uitgesteld bezoek aan dit land dan op zyn terugreis kan brengen. Verscheiden buitenlandsche bladen hechten natuurlijk ook politieke beteekenis aan het bezoek en weten zelfs al te vertellen, wat het eigenlijke staatkundige doel wezen zou. Zoo beweert men, dat koning Eduard zyn keizerlijken neef zou pogen te vinden voor een nieuwe overeenkomst met Frankrijk en Spanje in zake Marokko. Ook verluidde er, dat de Bagdadspoorweg ter sprake gebracht zou worden. Maar de Londensche correspon dent van het „Berliner Tageblatt" verneemt, dat die aangelegenheid van Duitschen kant niet aangeroerd zal worden, al ware 't alleen om den schyn te vermijden, dat men bereid is Engeland er veel in toe te geven, als het met geld wil helpen. Die spoorweg Duitsch- lands grootste successtuk van deze eeuw zal er ook zonder hulp van 't buitenland komen, zy 't dat het dan iets langer zal duren Een goed woord schreef het officieuse „Wiener Frem- denblatt" over de reis van Keizer Wilhelm. „Deze sa menkomst van de beide staatshoofden van Duitschland en Groot-Brittannië is als een vredesfeest na een langen tyd van ontstemming en misverstand. De beteekenis van het bezoek, dat riet het sluiten van bijzondere overeenkomsten beoogt, ligt hierin, dat voor de geheele wereld de beide heerschers hun gemeenschappelyken wensch in het licht stellen, om don algemeenen vrede te handhaven. Duitschland en Engeland behoeven elkaar noch te benijden, noch te vreezen. Wanneer Keizer Wilhelm en Koning Eduard elkander de handen reiken, weten zy, dat achter hen arbeidende volken staan die hun vorsten dankbaar zyn" Dat kan men alles van harte onderschrijven, en toch anderzijds nog niet alle wantrouwen afleggen, ais men denkt aan de huidige Britscho politiek en den argwaan dien ze wekt in die landen, die buiten Brittanje's bond- genootschappelyken kring wordon gelaten. Hierboven wordt reeds gerept van den Ihtgdadspoor- wcg. Deze heeft ten doel om Bagdad te verbinden met Konstantinopel en zoodoende deze beide steden in plaats van in 55 dagen in vyf uur te doen bereiken. Dit is een reuzenwerk, van huis uit opgezet door Duitschland. In het Fransche blad La Revue vraagt de schryver Francis DelaisiWat is de Bagdadspoorweg „De as der Europeesche politiek", antwoordt hy,„2800 K.M. spoorweg; 500 millioen uit te geven effecten, ver tegenwoordigende een gelijke waarde aan spoorstaven, locomotieven, bruggen, tunnels en verschillende werken. Bagdad op vyf uren van Konstantinopel in plaats van 55 dagen; de Turksche troepen op 't snelst vervoerd naar de verste grenzen het Turksche Ryk geconsoli deerd. Het oude Babyion herrezeneen nieuw Egypte v dat graan en katoen oplevert, opbloeiende aan de oevers leren tegen Zweden, en heelt daarbij tegelijkertijd de) van Eupbraat en Tigris; de weg naar Indie verplaatst, militair belang ontroofd. Dit is in 'tkort in groote trekken geschetst de be teekenis van dezen spoorweg. De Duitschers met hun nuchteren zin begrepen de groote beteekenis van de verbinding van deze twee groote centra van het ryk van den Sultan van Turkije. Zy begrepen wat de Sultan noodig had. „Verdeel en heersch" is de noodlottige leus, die op het oogenblik het gezag van Sultan Abdoel Hamid bijeenhoudt en het Turksche ryk voor uiteenvalling be hoedt. Doch de eeuwige stryd van Grieken en Bulgaren, Koerden tegen Armeniërs, Syriërs tegen Arabieren, ontvolkt en verwoest het land. Het Turksche Rijk kan alleen gered worden door spoorwegen en men moet Abdoel Hamid nageven dat hy dit belang begrypt: onder zyn regeering werden reeds by na 3000 K.M. spoor aangelegd. Twee groote hoofdlijnen zyn thans nog noodigeen moet des Sultans troepen en daarmede des Sultans gezag kunnen brengen van Konstantinopel tot aan de Perzische Golf, een andere dwars door Syrië tot Mekka. Wie schaft den zieken man het geld en het staal Duitschland opende den Sultan de loketten zijner ban ken, mits hy daar al zyn spoorwegmateriaal zou bestel len zoo zou het te Berlijn geleende geld in het land blyven en de zieke man genezen ten voordeele van zjjn geneesheer. Maar de andere mogendheden, Engeland, Frankrijk en Rusland, hadden zichzelf reeds aangewezen als de erfgenamen van de Turksche erfenis. Wilhelm II wist evenwel Rusland te verlokken tot Oost-Aziatisch avontuur, en terwijl Rusland het had gevestigd op Peking en Engeland alleen van Afrika droomde, dacht de Keizer bij don Sultan zyn slag te slaan. De hevige economische crisis van 19011902 noopte het financieel nog niet almachtige, jonge Duitsche Rijk, hulp te zoeken bij Frankrijk. Een Duitsch-F ransch ban- kierssyndicaat kwam tot stand waarbij hransche en Duitsche banken elk 40 pCt. (plm. 200.000.000 frs.) van de uit te geven waarden namen. De rest werd eventueel voor andere mogendheden overgelaten. In Maart 1903 teekende de Sultan definitief het concessie-decreet voor den Bagdag-spoorweg, een kolossale affaire voor Duit sche metaalnijverheid, financiers en handelaren. Maar het voordeel uit deze lijn ligt in de toekomst, want al schat men de ontvangst over een 20 jaar op 15.000 frs. per kilometer per jaar, nu zal men -met 4 tot 5000 frs. tevreden moeten zijn. Onder gewone omstandigheden waarborgt, voor een onderneming, die voor een land van groot voordeel is, de Staat dit verschil. Om van Turkije deze waarborg som te verkrijgen heeft Duitschland echter niet alleen met den Sultan te maken, maar met den heelen voog dijraad zijner geconsolideerde schuld welke raad bestaat uit vertegenwoordigers der schuldeischende landen Frankrijk, Engeland, Duitschland, Oostenrijk-Hongarije en Italië. En terwijl deze voogden controle .oefenen over alle Turksche monopolies, is de Sultan door verdra gen met dertien Europeesche mogendheden verhinderd, de douane-tarieven te wijzigen. Dat maakt van de eco nomische een politieke kwestie. Duitschland heeft ten slotte, ondanks al zijn behen digheid, échec geleden. Engeland beëindigde zijn oorlog tegen Transvaal; Rus land den zijnen met Japan. Engeland kreeg de han den vrij, Rusland werd, wat nog erger voor Duitsch land was, teruggedrongen, en genoopt, zijn ijver op de Golf van Alexandrette of de Perzische Golf bot te vieren. Inmiddels ging Eduard VII naar Rome, en wist hij Italië voor zich te winnen door voorspiegeling ,van oen toewijzing van Albanië ingeval van verdeeling Van des sultans erfenis. En toen Abdoel Hamid onder Duitschlands aandrang eindelijk de mogendheden bijeenriep om een verhooging der douanetarieven te verkrijgen, verzetten zij zich al len tegen het Duitsche plan. Wel werd men het eens den Sultan, wiens schatkist steeds leeger werd, 3 pCt. ver hooging op den invoer toe te staan, maar terwijl Abdoel Hamid en Wilhelm II een deel van de nieuwe inkomsten wilden doen strekken tot waarborg van den Bagdad spoorweg, eischte Engeland, dat zij voor Macedonië zouden worden besteed. Engeland won, en van het spoorwegplan kon niets komen. Het heele spel moet opnieuw begonnen worden. De Bagdadspoorweg zal nu inplaats van een Duitsche een internationale zaak moeten worden. Ook Engeland, ook Frankrijk willen deelnemen aan de emissiën, de bestellingen, de leiding en den invloed. En daarom meent do schrijver, dat er voor de Duitschers, wien in dezen in alle opzichten de eer van het initiatief toekomt, bitter weinig zal overschieten: Hun horizon krimpt merkbaar in. De Ver. Staten verkondigden luide hun voornemen, de beide Ameri- ka's en den Grooten Oceaan te beheerschen. .Groot- Brittanië heeft van den Kaap tot Cairo de hand gelegd op Afrika. In het Verre Oosten verbieden de jongste overeenkomsten van Japan, Fiankrijk, Rusland en En-yjaar beiden begon die band te knellen; ze deelden den geland elke uitbreiding van het kleine gebied van Kiauts- D11 1D/1 Dr ff 1 n CT n oor- wnn l o 11 n 4-awi f men zich wilde overtuigen, begaven de veldwachters met het fabrieksbestuur zich 's morgens vroeg naar de weide, om hot monster melk, doch helaas! men kreeg niets. Plotseling weigerde B. die te geven. De politiebe ambten, die de wacht hielden tot de koeien gemolken zouden worden, konden zonder monster aftrekken, want B. weigerde te melken, hetgeen hy, zoo hy zeide, maar niet meer deed en zyn koeien zoo plotseling liet staan. Nader vernemen wy, dat de onderzochte melk van zeer inferieure kwaliteit was. Ja, zelfs zoo erg was ver dund, dat men bijna twijfelde, of de onderzochte melk afkomstig was van gezonde, normale koeien. Met verlangen ziet men den verderen uitslag dezer zaak tegemoet. Speel met de waterkuur niet, een tydlang gaat het [goed "Wat steeds te vreezen was, zal eindelijk toch ge- [beuren; Gelyk het wilde dier, dat makke kunsten doet, Toch altijd eindigt, met zyn meester te verscheuren. Treurige manieren. De te Amsterdam in het Huis van Bewaring in voor arrest zittende, van een of ander misdrijf verdachte personen worden steeds met den cel- of gevangen iswagen overgebracht naar het Paleis van Justitie, wanneer hun zaak behandeld wordt. In den laatsten tyd worden echter zooveel veroordeel den per celwagen naar de treinen gebracht, die verder naar de elders zijnde gevangenissen worden getranspor teerd, ofwel vrouwen, die verwezen zyn om over de grenzen te worden gezet, dat er celwagens tekort komen om in voorarrest zittende personen naar de rechtzaal te vervoeren. By drietallen ziet men ze thans meermalen geboeid tusschen een transport rijksveldwachters loopend over brengen, welke vertooning soms veel nieuwsgierigen doet samenscholen en volgen. Dat is toch een hondsche manier van doen! Met appels Zonder overdrijving kan boweerd worden, dat de vruchten van den appelboom Pirus Malus eene der meest gezonde vruchten is. Deze heerlijke vrucht van onzen bodem streelt niet alleen ons gehemelte, maar is ook zeer voedzaam. Een appeleter zal zeer zel den aan ongesteldheden der verteringsorganen of aan andere ziekten lijden. De appel bezit ook tonische, op wekkende eigenschappen en bevat meer phosphorus dan eenig ander plantendeel. Om die reden is hy voor lieden, die in steeds geprikkelde inspanning geroepen zyn, eene zoo geschikte als gewenschte spijs. De appel voedt de hersens er prikkelt de lever, wat zulken personen juist te pas komt. De appel voedt en verfrischt zoowel den geest als het lichaam. Hy is een echte huisvrucht, ryk van inhoud, oogelyk, dikwijls met rood gekleurde wan getjes en aangenaam van smaak. Eet dus appels, menschen van zaken, eet zo zoo moge lijk uit uw eigen boomgaard; het is nu de tijd om appelboomen te planten en om te weten, hoe dat ge schieden moet, moet gy' „Onze Tuinen" lezen, het week blad voor amateur-tuiniers by uitnemendheid. Aan lef ontbrak liet hem niet 1 Te Spanbroek heeft in den nacht van 5 op 6 Nov. een brutale inbraak plaats gehad. De inbreker drong de woning van een oude vrouw binnen, welke daar renteniert. Door een ruit stuk te slaan, kwam hy in haar slaapvertrek en mishandelde haar. Hy bedreigde haar en eischte geld. De vrouw was ondertusschen uit haar bed gekomen en nam uit een kast een por- temonnaie. Daaruit heeft de man een daalder wegge nomen en is toen door het raam weer gevlucht. Hy verwondde zich aan hoofd en handen aan de glas scherven. Den volgenden dag werd de politie met het ge beurde in kennis gesteld en werd de dader overal gezocht. Het bleek toen dat in dienzelfden nacht op het politiebureau te Hoorn een man is gekomen, met verwondingen aan hoofd en handen. Hy is op het bureau verbonden en zeide gevallen te zyn. 's Morgens vroeg is hy met de boot naar Amsterdam vertrokken. Naar alle waarschijnlijkheid is dit de bewuste inbreker geweest. Had de Hoornsche politie eenig vermoeden kunnen hebben, dan was de vogel geknipt geweest. Thans heeft men hem uit het oog verloren, dar.k zy zyn groote brutaliteit. - Winkel. Het Departement van de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen vergadert op Maandag 18 November a.s., ten half acht precies, in de kolfbaan van den heer A. Wit. Spreker is dien avond de heer J. H. Bergman van Beverwijk, eerelid van het departement. Te half zeven is er huishoudelijke vergadering ter ver kiezing van een beheerder der Spaarbank. Aftredend is de heer K. Vries. Gemoedelijk. In de gemeente Wonseradeel woonde het echtpaar G. Beiden waren in de 80; ruim 30 jaar waren zy gehuwd. jau. Voor de Duitsche bedrijvigheid bleef nergens het terrein vrij dan in Aziatisch Turkije. Zal men ook dit voor hen sluiten? Te Berlijn is men ongerust. De taaie volharding van vroeger schijnt sedert drie jaren plaats te maken voor zenuwachtige bezorgdheid. Arsenalen en werven werpen onophoudelijk nieuwe pantserschepen van stapel; en Duitschlands gedelegeerden in Den Ilaag verwerpen elk denkbeeld van een beperking der bewape- ningen. Daardoor behoeft de Bagdad-spoorweg nog niet tot een grooten Europeeschen oorlog te leiden. Maar de j wedijver der volken is scherper geworden dan ooit. Wieringcn. Door den rijksveldwachter Gorter en den gemeente veldwachter Van Boven is in de kaasfabriek „Nooit Gedacht" teHippolytushoefin beslag genomeneen mon ster zoete melk van den heer J. B. Cz. Ook werd nog een monster zoete melk op de weide in beslag genomen. Een en ander geschiedde, omdat deze melk verdacht werd met water te zyn vervalscht. De monsters werden met begeleidende processen-verbaal gezonden aan den heer Officier van Justitie te Alkmaar, welke deze tot onderzoeking opzond aan het Rykslandbouwproefstation inboedel en ieder ging naar zyn familie terug! Ilcf bezoek van het keizerlijk Echtpaar. Men meldt uit 's-Gravenhage, dat het keizerlijk bezoek aan Amsterdam thans bepaald is op 10 of 11 December Het daarvoor vastgestelde programma blijft onveranderd' Een 102-jarige overleden. Vrijdagmorgen is te Arnhem overleden in den ouder dom van 102 jaren mevrouw de weduwe J. Juta, gebo ren Valls y Orfilla. Aangename thuiskomst. Zekere juffrouw L., die eene woning in de Nieuwstad te Arr.hem in huur heeft, ging ongevoer 14 dagen gele den op reis en terugkomende, bemerkte zy tot hare groote verwondering, dat haar huis door anderen ingenomen was. Hare meubels enz. waren verdwenen en de nieuwe menschen wilden er niet uit. De juffrouw, ten einde raad, heeft de politie in den arm gonomen om haar dit raadsel op te lossen. (N. Arnh. Ct.) Men schryft van Ondeslnis Door een zestal dames van Oudesluis is in de wy'ken gdiagorbrug, Het Zand en Oudesluis den ingezetenen een lyst aangeboden, ten einde gelden in te zamelen, om daarvoor een vaandel te koopen en dit aan de alhier bestaande Iïarmonie-vereeniging „Concordia" aan te bie den. Dank zy de vele en flinke bijdragen, is hare moeito met succes bekroond. J.1. Vrijdagavond dan werd door genoemde dames tijdens de repetitie, aan „Concordia" een te Hoorn. Ter vergelijking dezer monsters, moest nog een monster morgenmelk worden genomen op de weide^ prachtig vaandel met bandelier aangebodon en door één

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1907 | | pagina 1