Zondag 10 November 1907.
61ste Jaurgasvg, 4307
EERSTE BLAD.
Buitenlandscb Nieuws.
BirnieiïJandsch Nieuws.
tiqj
SCHAKER
AiiËieeo Hiüij-
COURANT.
llfiniitis- Uiliimllal.
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
üïasreaïaftCMACOiHür, Laan, 1$ 4.
Interc. Telephoon Ho. 20.
UitgeversTRAPMAN Co.
Prijs per jaar f 3,Franco per post f 8.60,
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
AD VERTEN TIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer5 ct.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Dit nummer bestaat uil vier bladen.
GEMEENTE SCHAGEN.
Bekendmakingen.
(o)
Keuveltjesavonden.
De Burgemeester der Gemeente Schagen:
Verzoekt bij deze den ingezetenen der gemeente om
hunne medewerking tot het voorkomen van het aanleg
gen van vuurtjes en het afsteken van vuurwerk op
St. Maarten, of op de zoogenaamde keuveltjesavonden
op 11 en 12 November a.s. opdat deze avonden uitslui
tend feestavonden blijven voor de kinderen.
Schagen, den 5 November 1907.
De Burgemeester,
H. J. POT.
=r{o)—
De Burgemeester der Gemeente Schagen, brengt bij
deze ter kennis van de ingezetenen dier gemeente, dat
het kohier der Personeele belasting no. 7 dienst 1907,
op den 6 November j.1. door den heer Directeur der
Directe Belastingen te Amsterdam is executoir verklaard
en op heden aan den heer Ontvanger der directe belas
tingen binnen deze gemeente ter invordering is overge
geven.
Ieder ingezetene, welke daarbij belang heeft, wordt
alzoo vermaand op de voldoening van zijnen aanslag be
hoorlijk acht te geven, teneinde alle gerechtelijke ver
volgingen, welke uit nalatigheid zouden voortvloeien, te
ontgaan.
Schagen, den 8 November 1907.
De Burgemeester voornoemd,
H. J. POT.
Engeland.
In ons vorig overzicht konden we reeds meedee-
len, dat het in Engeland tot geen spoorwegstaking zal
komen. Er is ean schikking getroffen.
Engeland zal er van opgelucht zijn, want een staking
ware een ramp geweest, die het «economische leven
zwaar had getroffen. Minister Lloyd-George, dien men
meer en meer ook als man van zaken heeft loeren
waa rdeeren, zal er te hooger door in aanzien rijzen,
dat hij bemiddelend is opgetreden.
In de voorwaarden van de overeenkomst in het spoor
weggeschil tusschen de maatschappijen en de verte
genwoordigers der spoorwegambtenaren verklaren de
vercenigingen van ambtenaren, dat zij bereid zijn een
stelsel van verzoening en arbitrage aan te nemen voor
de oplossing van (geschillen over loon en arbeidstijd.
Do ambtenaren van -elke maatschappij zullen worden ver
deeld in groepen, die vertegenwoordigers zullen kiezen,
om zitting te nemen in de commissies, door de maat
schappijen voor elke sectie te vormen. Elke commissie
zal alleen bevoegd zijn voor geschillen, de sectie betref
fende. Indien de commissie voor de sectie niet tot een
oplossing kan komen, zal het geschil worden onderwor
pen aan een centralen raad van verzoening, die voor
iedere maatschappij zal worden aangewezen.
En zoo ook deze centrale raad tot geen oplossing kan
komen, zal de zaak tworden onderworpen aan een arbiter,
aangewezen bij gemeen overleg tusschen de directeuren
en de ambtenaren. Kan geen gemeen overleg worden
verkregen, dan zal de benoeming van een arbiter plaats
hebben door den Speaker van het Lagerhuis en 'de
„Master of the Roll's (een der hooge rechterlijke amb
tenaren van het Hof 'van Appel.)
Afgaande op don eersten indruk, dien de lezing van
de overeenkomst maakt, zou ,men zeggen, dat het Alge-
meene Vakverbond van Spoorwegpersoneel zijn eisch,
in den laatsten tijd door Bell en andere van haar be
stuurders met nadruk uitgesproken, n.1. dat het verbond
erkend moet worden, ten siotte toch heeft laten vallen.
Aangezien de spoorweg-bestuurders van den anderen
kant even stellig verzekerden, dat zij de vakvereeniging
niet zouden erkennen, leek er geen schikking mogelijk.
Maar zij is toch mogelijk gebleken, omdat het vak
verbond den vorm van zijn eisch heeft prijsgegeven
om het wezen ervan te bereiken.
Maar hierin hebben de maatschappijen weer hun zin
gekregen, dat alleen eigen personeel in de raden mag
zitten. Bell, de algeineene secretaris, zal b.v. nu hij bij
geen maatschappij meer in betrekking, is, aan die onder
handelingen in rade niet kunnen deelnemen. Op di (be
ginsel van geen inmenging van builenaf in de betrekkin
gen tusschen maatschappij en personeel te dulden, heb
ben de spoorwegbestuurders dus zegevierd.
Noorwegen.
Gemeld is reeds, dat de onzijdigheid van heb Noorweeg-
schc gebied door de onderteekening van het betreffende
tractaat door Engeland, Rusland, Duitschland, Frankrijk
en Noorwegen, een feit is geworden.
Uit Christiania wordt nog meegedeeld, dat dit tractaat
door de scheiding van 1905 noodzakelijk was geworden.
Het tractaat van 1855 tusschen Engeland en Frankrijk,
dat beslist tegen Rusland was gericht, en de integriteit
van het Scandinavische Rijk bepaalde, was door het
sluiten van het Fransch-Russisch verhond en door de
ontbinding der Unie tusschen Zweden en Noorwegen
niet langer te handhaven. Bovendien is van Rusland
thans niets meer te vreezen voor Scandinavië, zooals
na den Krimoorlog, zoodat de vier mogendheden gaarne
aan het verzoek van .Noorwegen voldeden, en een tractaat
opstelden, waarbij zij zich verbonden, de integriteit van
Noorwegen te waarborgen.
Dit moest de ontbinding der overeenkomst van 1855
ten gevolge hebben, en toen hierover gesproken werd,
ist egelijk aan Zweden de vraag gericht of het gesteld
was op een dergelijke verklaring van de vier groote
mogendheden. Zweden achtte dit niet noodig, maar
wensehte wel betrokken te worden in het voor Noor
wegen opgestelde tractaat, door namelijk zich bij de
vier bedoelde mogendheden aan te sluiten, en eveneens
de waarborgen voor de integriteit van Noorwegen te on-
dertoekenen.
Doch dit achtte Noorwegen niet gewenscht, hoewel
het beslist verklaard heeft, dat het tractaat in geen en
kel opzicht tegen Zweden is gericht. De Duitsche rcgee-
ring, die nu vriendschappelijk gezind is tegenover Noor-
weg- n,heeft tlians aanZweden doen mcdedeelen, dat Noor
wegen er niet_aan denkt, vijandelijke gevoelens fe koes-
hoop uilgesproken, dat bet misverstand tusschon de beide
landen over die kwestie der integriteit spoedig zal wor
den uit den weg geruimd.
Dit zal nog wel een poosje een reden van verwijdering
blijven, tusschen Noorwegen en Zweden, ofschoon de
verhouding toch nog verre van vriendelijk was. Zweden
heeft te lang Noorwegen en bagatel behandeld, alsdat
dit laatste rijk op zijn beurt direct geneigd zou zijn,
hand in hand te gaan met Zweden.
Maar enfin dit verhond is een goede daad, die Noorwe
gen gelegenheid zal geven, in de eerste plaats geld
en zorg aan andere dingen te besteden, dan aan zijn
militaire uitrusting. Voor een land een groote zegen.
het kanaal van Suez voor een deel van zyn handels-en] doch wat wil het geval? deze wordt geweigerd. Daar
Marokko.
De toestand in Marokko is nog steeds onrustbarend.
Men verwacht, dat met het einde van den Ramazan de
aanvallen der vijandelijke stammen zullen vernieuwd
worden. Openbare uitroepers zijn rondgezonden, om de
stammen aan te zeggen, -dat alle mannen, die de wapenen
kunnen dragen, zich bereid moeten houden.
Tien sterke Mehalla's van Moulay-Hafid staan bij Mo-
gador tegenover de troepen van Kaïd Anfloes. Die Me
halla's ontvangen voortdurend krachtigen toevoer van
vrijwilligers uit het zuiden. Kaid Anfloes heeft 5000 ge-
wapenden, en is bereid met de Franschcn saam te wer
ken in het belang van den Sultan.
De Zenatas, die een sterke karavaan onder gewapend
geleide naar Casablanca zonden, werden bij Azoka door
de volgelingen van Moulay-Hafid aangevallen; een ge
vecht ontstond, waarin aan beide zijden dooden en
gewonden vielen.
De troepen van Moulay-Hafid schijnen besloten alle
toegangen tot Casablanca af te snijden; zij rekenen
op de hulp der stammen, wier haat tegen de Franschen
door de gebeurtenisesn bij Casablanca is opgewekt.
De Europeanen aan de kust gelooven niet, dat hun
veiligheid gevaar loopt, zoo slechts geen der Europee-
sche mogendheden zich in den strijd tusschon den Sultan
en Moulay-Hafid mengt.
Een aanval op Mogador is niet te vreezen, wijl twee
oorlogsschepen voor de haven liggen; in de stad zelf
is een bezetting van 1100 man Sultanstroepen, waar
onder een bataljon van het regiment van Kaïd Maclean.
Moulay-Hafid ontving brieven van den commandant
der Mehalla in het gebied Shawia, waarin hem wordt
aangeraden zich naar Shawia te begeven, wil hij
«een aanzienlijke verliezen lijden onder zijn aanhangers.
Die brieven hebben Moulay-Hafid geleid 'tot het nemen
van maatregelen, om zijn kamp te verleggen. Maar of
hij naar Meskalla, gelijk de Times meent, of dat hij
stil te Marakesj zal blijven, zooals hij tot dusver nog
steeds deed, is nog niet bekend.
Eerst na het einde der vastenmaand zal wellicht eenige
zekerheid kunnen worden verkregen.
De Duitsche Keizer.
de Duitsche keizer na zyn bezoek te Londen
weken gaat doorbrengen op het eiland Wight,
zoo zegt het „Berliner Tageblatt", natuurlijk
zou zich echter zeer vergissen,
wijziging van 's keizers plan
zyn
Dat
eenige
wordt,
druk besproken. Men
wanneer men uit deze wijziging van
afleidde, dat zy'n gezondheidstoestand te wenschon laat.
De keizer, die dagelijks een rytoertje maakt en Maan
dagavond welgemoed in de Opera eene opvoering van
„Aïda" bijwoonde, is bijna geheel en al hersteld van de
iichte katarrh, waaraan hy eenige dagen heeft geleden.
De omstandigheid reeds, dat de keizer te Londen het
vastgestelde, vry vermoeiende program wil volgen, be
wijst, dat zyn gezondheidstoestand voldoende is. Dat
de keizer dit jaar zyn rusttijd op het eiland Wight
gaat doorbrengen, heeft een tweeledige redenlo. om
dat het klimaat op dit eiland tengevolge van den golf
stroom zeer zacht is en 2o. omdat het eiland ongeveer
op den weg naar Nederland ligt, zoodat de keizer het
voorloopig uitgesteld bezoek aan dit land dan op zyn
terugreis kan brengen.
Verscheiden buitenlandsche bladen hechten natuurlijk
ook politieke beteekenis aan het bezoek en weten zelfs
al te vertellen, wat het eigenlijke staatkundige doel
wezen zou. Zoo beweert men, dat koning Eduard zyn
keizerlijken neef zou pogen te vinden voor een nieuwe
overeenkomst met Frankrijk en Spanje in zake Marokko.
Ook verluidde er, dat de Bagdadspoorweg ter sprake
gebracht zou worden. Maar de Londensche correspon
dent van het „Berliner Tageblatt" verneemt, dat die
aangelegenheid van Duitschen kant niet aangeroerd zal
worden, al ware 't alleen om den schyn te vermijden,
dat men bereid is Engeland er veel in toe te geven,
als het met geld wil helpen. Die spoorweg Duitsch-
lands grootste successtuk van deze eeuw zal er ook
zonder hulp van 't buitenland komen, zy 't dat het dan
iets langer zal duren
Een goed woord schreef het officieuse „Wiener Frem-
denblatt" over de reis van Keizer Wilhelm. „Deze sa
menkomst van de beide staatshoofden van Duitschland
en Groot-Brittannië is als een vredesfeest na een langen
tyd van ontstemming en misverstand. De beteekenis
van het bezoek, dat riet het sluiten van bijzondere
overeenkomsten beoogt, ligt hierin, dat voor de geheele
wereld de beide heerschers hun gemeenschappelyken
wensch in het licht stellen, om don algemeenen vrede
te handhaven. Duitschland en Engeland behoeven
elkaar noch te benijden, noch te vreezen. Wanneer
Keizer Wilhelm en Koning Eduard elkander de handen
reiken, weten zy, dat achter hen arbeidende volken
staan die hun vorsten dankbaar zyn"
Dat kan men alles van harte onderschrijven, en toch
anderzijds nog niet alle wantrouwen afleggen, ais men
denkt aan de huidige Britscho politiek en den argwaan
dien ze wekt in die landen, die buiten Brittanje's bond-
genootschappelyken kring wordon gelaten.
Hierboven wordt reeds gerept van den Ihtgdadspoor-
wcg. Deze heeft ten doel om Bagdad te verbinden met
Konstantinopel en zoodoende deze beide steden in plaats
van in 55 dagen in vyf uur te doen bereiken. Dit is een
reuzenwerk, van huis uit opgezet door Duitschland.
In het Fransche blad La Revue vraagt de schryver
Francis DelaisiWat is de Bagdadspoorweg
„De as der Europeesche politiek", antwoordt hy,„2800
K.M. spoorweg; 500 millioen uit te geven effecten, ver
tegenwoordigende een gelijke waarde aan spoorstaven,
locomotieven, bruggen, tunnels en verschillende werken.
Bagdad op vyf uren van Konstantinopel in plaats van
55 dagen; de Turksche troepen op 't snelst vervoerd
naar de verste grenzen het Turksche Ryk geconsoli
deerd. Het oude Babyion herrezeneen nieuw Egypte
v dat graan en katoen oplevert, opbloeiende aan de oevers
leren tegen Zweden, en heelt daarbij tegelijkertijd de) van Eupbraat en Tigris; de weg naar Indie verplaatst,
militair belang ontroofd.
Dit is in 'tkort in groote trekken geschetst de be
teekenis van dezen spoorweg.
De Duitschers met hun nuchteren zin begrepen de
groote beteekenis van de verbinding van deze twee
groote centra van het ryk van den Sultan van Turkije.
Zy begrepen wat de Sultan noodig had.
„Verdeel en heersch" is de noodlottige leus, die op
het oogenblik het gezag van Sultan Abdoel Hamid
bijeenhoudt en het Turksche ryk voor uiteenvalling be
hoedt. Doch de eeuwige stryd van Grieken en Bulgaren,
Koerden tegen Armeniërs, Syriërs tegen Arabieren,
ontvolkt en verwoest het land. Het Turksche Rijk kan
alleen gered worden door spoorwegen en men moet
Abdoel Hamid nageven dat hy dit belang begrypt:
onder zyn regeering werden reeds by na 3000 K.M. spoor
aangelegd. Twee groote hoofdlijnen zyn thans nog
noodigeen moet des Sultans troepen en daarmede des
Sultans gezag kunnen brengen van Konstantinopel tot
aan de Perzische Golf, een andere dwars door Syrië
tot Mekka.
Wie schaft den zieken man het geld en het staal
Duitschland opende den Sultan de loketten zijner ban
ken, mits hy daar al zyn spoorwegmateriaal zou bestel
len zoo zou het te Berlijn geleende geld in het land
blyven en de zieke man genezen ten voordeele van zjjn
geneesheer.
Maar de andere mogendheden, Engeland, Frankrijk
en Rusland, hadden zichzelf reeds aangewezen als de
erfgenamen van de Turksche erfenis.
Wilhelm II wist evenwel Rusland te verlokken tot
Oost-Aziatisch avontuur, en terwijl Rusland het
had gevestigd op Peking en Engeland alleen van
Afrika droomde, dacht de Keizer bij don Sultan zyn
slag te slaan.
De hevige economische crisis van 19011902 noopte
het financieel nog niet almachtige, jonge Duitsche Rijk,
hulp te zoeken bij Frankrijk. Een Duitsch-F ransch ban-
kierssyndicaat kwam tot stand waarbij hransche en
Duitsche banken elk 40 pCt. (plm. 200.000.000 frs.) van
de uit te geven waarden namen. De rest werd eventueel
voor andere mogendheden overgelaten. In Maart 1903
teekende de Sultan definitief het concessie-decreet voor
den Bagdag-spoorweg, een kolossale affaire voor Duit
sche metaalnijverheid, financiers en handelaren.
Maar het voordeel uit deze lijn ligt in de toekomst,
want al schat men de ontvangst over een 20 jaar op
15.000 frs. per kilometer per jaar, nu zal men -met
4 tot 5000 frs. tevreden moeten zijn.
Onder gewone omstandigheden waarborgt, voor een
onderneming, die voor een land van groot voordeel
is, de Staat dit verschil. Om van Turkije deze waarborg
som te verkrijgen heeft Duitschland echter niet alleen
met den Sultan te maken, maar met den heelen voog
dijraad zijner geconsolideerde schuld welke raad bestaat
uit vertegenwoordigers der schuldeischende landen
Frankrijk, Engeland, Duitschland, Oostenrijk-Hongarije
en Italië. En terwijl deze voogden controle .oefenen
over alle Turksche monopolies, is de Sultan door verdra
gen met dertien Europeesche mogendheden verhinderd,
de douane-tarieven te wijzigen. Dat maakt van de eco
nomische een politieke kwestie.
Duitschland heeft ten slotte, ondanks al zijn behen
digheid, échec geleden.
Engeland beëindigde zijn oorlog tegen Transvaal; Rus
land den zijnen met Japan. Engeland kreeg de han
den vrij, Rusland werd, wat nog erger voor Duitsch
land was, teruggedrongen, en genoopt, zijn ijver op
de Golf van Alexandrette of de Perzische Golf bot te
vieren.
Inmiddels ging Eduard VII naar Rome, en wist hij
Italië voor zich te winnen door voorspiegeling ,van
oen toewijzing van Albanië ingeval van verdeeling Van
des sultans erfenis.
En toen Abdoel Hamid onder Duitschlands aandrang
eindelijk de mogendheden bijeenriep om een verhooging
der douanetarieven te verkrijgen, verzetten zij zich al
len tegen het Duitsche plan. Wel werd men het eens den
Sultan, wiens schatkist steeds leeger werd, 3 pCt. ver
hooging op den invoer toe te staan, maar terwijl Abdoel
Hamid en Wilhelm II een deel van de nieuwe inkomsten
wilden doen strekken tot waarborg van den Bagdad
spoorweg, eischte Engeland, dat zij voor Macedonië
zouden worden besteed. Engeland won, en van het
spoorwegplan kon niets komen. Het heele spel moet
opnieuw begonnen worden.
De Bagdadspoorweg zal nu inplaats van een Duitsche
een internationale zaak moeten worden. Ook Engeland,
ook Frankrijk willen deelnemen aan de emissiën, de
bestellingen, de leiding en den invloed. En daarom
meent do schrijver, dat er voor de Duitschers, wien
in dezen in alle opzichten de eer van het initiatief
toekomt, bitter weinig zal overschieten:
Hun horizon krimpt merkbaar in. De Ver. Staten
verkondigden luide hun voornemen, de beide Ameri-
ka's en den Grooten Oceaan te beheerschen. .Groot-
Brittanië heeft van den Kaap tot Cairo de hand gelegd
op Afrika. In het Verre Oosten verbieden de jongste
overeenkomsten van Japan, Fiankrijk, Rusland en En-yjaar beiden begon die band te knellen; ze deelden den
geland elke uitbreiding van het kleine gebied van Kiauts-
D11 1D/1 Dr ff 1 n CT n oor- wnn l o 11 n 4-awi f
men zich wilde overtuigen, begaven de veldwachters
met het fabrieksbestuur zich 's morgens vroeg naar de
weide, om hot monster melk, doch helaas! men kreeg
niets. Plotseling weigerde B. die te geven. De politiebe
ambten, die de wacht hielden tot de koeien gemolken
zouden worden, konden zonder monster aftrekken, want
B. weigerde te melken, hetgeen hy, zoo hy zeide, maar
niet meer deed en zyn koeien zoo plotseling liet staan.
Nader vernemen wy, dat de onderzochte melk van
zeer inferieure kwaliteit was. Ja, zelfs zoo erg was ver
dund, dat men bijna twijfelde, of de onderzochte melk
afkomstig was van gezonde, normale koeien.
Met verlangen ziet men den verderen uitslag dezer
zaak tegemoet.
Speel met de waterkuur niet, een tydlang gaat het
[goed
"Wat steeds te vreezen was, zal eindelijk toch ge-
[beuren;
Gelyk het wilde dier, dat makke kunsten doet,
Toch altijd eindigt, met zyn meester te verscheuren.
Treurige manieren.
De te Amsterdam in het Huis van Bewaring in voor
arrest zittende, van een of ander misdrijf verdachte
personen worden steeds met den cel- of gevangen iswagen
overgebracht naar het Paleis van Justitie, wanneer hun
zaak behandeld wordt.
In den laatsten tyd worden echter zooveel veroordeel
den per celwagen naar de treinen gebracht, die verder
naar de elders zijnde gevangenissen worden getranspor
teerd, ofwel vrouwen, die verwezen zyn om over de
grenzen te worden gezet, dat er celwagens tekort komen
om in voorarrest zittende personen naar de rechtzaal
te vervoeren.
By drietallen ziet men ze thans meermalen geboeid
tusschen een transport rijksveldwachters loopend over
brengen, welke vertooning soms veel nieuwsgierigen
doet samenscholen en volgen.
Dat is toch een hondsche manier van doen!
Met appels
Zonder overdrijving kan boweerd worden, dat de
vruchten van den appelboom Pirus Malus eene
der meest gezonde vruchten is. Deze heerlijke vrucht
van onzen bodem streelt niet alleen ons gehemelte,
maar is ook zeer voedzaam. Een appeleter zal zeer zel
den aan ongesteldheden der verteringsorganen of aan
andere ziekten lijden. De appel bezit ook tonische, op
wekkende eigenschappen en bevat meer phosphorus dan
eenig ander plantendeel. Om die reden is hy voor lieden,
die in steeds geprikkelde inspanning geroepen zyn, eene
zoo geschikte als gewenschte spijs. De appel voedt de
hersens er prikkelt de lever, wat zulken personen juist
te pas komt. De appel voedt en verfrischt zoowel den
geest als het lichaam. Hy is een echte huisvrucht, ryk
van inhoud, oogelyk, dikwijls met rood gekleurde wan
getjes en aangenaam van smaak.
Eet dus appels, menschen van zaken, eet zo zoo moge
lijk uit uw eigen boomgaard; het is nu de tijd om
appelboomen te planten en om te weten, hoe dat ge
schieden moet, moet gy' „Onze Tuinen" lezen, het week
blad voor amateur-tuiniers by uitnemendheid.
Aan lef ontbrak liet hem niet 1
Te Spanbroek heeft in den nacht van 5 op 6 Nov.
een brutale inbraak plaats gehad. De inbreker drong
de woning van een oude vrouw binnen, welke daar
renteniert. Door een ruit stuk te slaan, kwam hy in
haar slaapvertrek en mishandelde haar. Hy bedreigde
haar en eischte geld. De vrouw was ondertusschen
uit haar bed gekomen en nam uit een kast een por-
temonnaie. Daaruit heeft de man een daalder wegge
nomen en is toen door het raam weer gevlucht. Hy
verwondde zich aan hoofd en handen aan de glas
scherven.
Den volgenden dag werd de politie met het ge
beurde in kennis gesteld en werd de dader overal
gezocht. Het bleek toen dat in dienzelfden nacht op
het politiebureau te Hoorn een man is gekomen, met
verwondingen aan hoofd en handen. Hy is op het
bureau verbonden en zeide gevallen te zyn. 's Morgens
vroeg is hy met de boot naar Amsterdam vertrokken.
Naar alle waarschijnlijkheid is dit de bewuste inbreker
geweest. Had de Hoornsche politie eenig vermoeden
kunnen hebben, dan was de vogel geknipt geweest.
Thans heeft men hem uit het oog verloren, dar.k zy
zyn groote brutaliteit.
- Winkel.
Het Departement van de Maatschappij tot Nut van
't Algemeen vergadert op Maandag 18 November a.s.,
ten half acht precies, in de kolfbaan van den heer A.
Wit.
Spreker is dien avond de heer J. H. Bergman van
Beverwijk, eerelid van het departement.
Te half zeven is er huishoudelijke vergadering ter ver
kiezing van een beheerder der Spaarbank. Aftredend
is de heer K. Vries.
Gemoedelijk.
In de gemeente Wonseradeel woonde het echtpaar G.
Beiden waren in de 80; ruim 30 jaar waren zy gehuwd.
jau. Voor de Duitsche bedrijvigheid bleef nergens het
terrein vrij dan in Aziatisch Turkije. Zal men ook dit
voor hen sluiten? Te Berlijn is men ongerust. De taaie
volharding van vroeger schijnt sedert drie jaren plaats te
maken voor zenuwachtige bezorgdheid. Arsenalen en
werven werpen onophoudelijk nieuwe pantserschepen
van stapel; en Duitschlands gedelegeerden in Den Ilaag
verwerpen elk denkbeeld van een beperking der bewape-
ningen.
Daardoor behoeft de Bagdad-spoorweg nog niet tot
een grooten Europeeschen oorlog te leiden. Maar de j
wedijver der volken is scherper geworden dan ooit.
Wieringcn.
Door den rijksveldwachter Gorter en den gemeente
veldwachter Van Boven is in de kaasfabriek „Nooit
Gedacht" teHippolytushoefin beslag genomeneen mon
ster zoete melk van den heer J. B. Cz. Ook werd nog
een monster zoete melk op de weide in beslag genomen.
Een en ander geschiedde, omdat deze melk verdacht
werd met water te zyn vervalscht. De monsters werden
met begeleidende processen-verbaal gezonden aan den
heer Officier van Justitie te Alkmaar, welke deze tot
onderzoeking opzond aan het Rykslandbouwproefstation
inboedel en ieder ging naar zyn familie terug!
Ilcf bezoek van het keizerlijk Echtpaar.
Men meldt uit 's-Gravenhage, dat het keizerlijk bezoek
aan Amsterdam thans bepaald is op 10 of 11 December
Het daarvoor vastgestelde programma blijft onveranderd'
Een 102-jarige overleden.
Vrijdagmorgen is te Arnhem overleden in den ouder
dom van 102 jaren mevrouw de weduwe J. Juta, gebo
ren Valls y Orfilla.
Aangename thuiskomst.
Zekere juffrouw L., die eene woning in de Nieuwstad
te Arr.hem in huur heeft, ging ongevoer 14 dagen gele
den op reis en terugkomende, bemerkte zy tot
hare groote verwondering, dat haar huis door anderen
ingenomen was. Hare meubels enz. waren verdwenen
en de nieuwe menschen wilden er niet uit. De juffrouw,
ten einde raad, heeft de politie in den arm gonomen
om haar dit raadsel op te lossen. (N. Arnh. Ct.)
Men schryft van Ondeslnis
Door een zestal dames van Oudesluis is in de wy'ken
gdiagorbrug, Het Zand en Oudesluis den ingezetenen
een lyst aangeboden, ten einde gelden in te zamelen,
om daarvoor een vaandel te koopen en dit aan de alhier
bestaande Iïarmonie-vereeniging „Concordia" aan te bie
den. Dank zy de vele en flinke bijdragen, is hare moeito
met succes bekroond. J.1. Vrijdagavond dan werd door
genoemde dames tijdens de repetitie, aan „Concordia" een
te Hoorn. Ter vergelijking dezer monsters, moest nog
een monster morgenmelk worden genomen op de weide^ prachtig vaandel met bandelier aangebodon en door één