Zondag 17 November 1907.
51ste Jaargang. No. 4309
Dit blad verschijnt tweemaal per week: Woensdag— en
Za'erdagavo n d. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
A.DVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
öSsireass ÈS€'MA€S$xfI, Laaft, BH* 4.
In tere. Teleptaoon No. 2t).
UitgeversTRAPMAN Co.
Prijs per jaar f 3,Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
A.DVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meerS et.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend*
EERSTE BLAD.
Vertegenwoordigers der
te Rotterdam.
Buitenlandscb JSieuws.
Tweede Kamer.
AfmteDtle- k Lulliivllil
Dit nummer bestaat uil vier bladen.
mij werd opgezet, staat thans aan mijne zijde. Lissabon 19 banken en trusts in New-York, Washington en Phi-
is kalm; de bevolking is rustig. Mijn dictatuur is zui- ladelphia hun betalingen staken en de New-Yorker
beurs bleef tien dagen gesloten. Net als nu werd ook
ver administratief
1 „Mijn program is thans eenvoudig. Ik blijf nog an
derhalf of twee jaar aan het bewind. Binnen het jaar,
als ik den tijd gekomen acht, zal ik verkiezingen uit
schrijven; en dan krijg ik oen meerderheid. Dan zal
ik een liberale kieswet voorstellen, en zal ik met de
kaarten, die ik heb, mijn partij uitspelen. En als ,ik
dan in mijn vaderland een werkelijk parlementair stel
sel heb ingevoerd, zal ik heengaan. Ik zal dan eindigen
met te doen, waarmede ik had willen beginnen.
Franco heeft dus vertrouwen in zich zelf en fin
de toekomst. En dat maakt hem sterk.
De Duitscho Keizer in Engeland.
Het is niet meer dan natuurlijk, dat het bezoek
Scliagen: C. H. N. TATES, W. H. ROGGEVEEN.
Schoorldaiu P. J. LAURMAN.
Anna Paulowua: G. BRANDS, G. A. BROEDERSZ, van den D'uitschen Keizer aan Engeland druk hespro-
Westeinde. ken wordt. En even natuurlijk is het dat men Wilhelm
Rarsingerhorn N. DUBBELMAN, K. SCHOORL.
BennlngbroekA. OUDHEUSDEN.
Hoogwoud: A. ROOKER.
llippolytushoef: T. VISSER.
Nieuwe Niedorp: F. C. R. KOELEMEIJ, J. PEERE
BOOM.
OterleckJ. ZIJP.
PeltenJ. CONSTANT Cz.
Warineubuizen A. MIENES Pz
WinkelA. VOLGER.
Zjjpe: E. HOLTERMAN.
Portugal.
a1 meerdere malen is in deze rubriek het een en
ander meegedeeld over de toestanden in Portugal en het
dictatorschap van den minister-president Franco.
De byzondere correspondent van de Temps te Lissabon
heeft nu een onderhoud gehad met dezen dictator, en
ook Koning Carlos heeft het een en ander tegenover
dezen persman losgelaten, betreffende de binneniandsche
politiek.
Het is wel van belang kennis te nemen van hetgeen
de
bij zijn bezoek hartelijk toejuicht.
Toch heeft dit bezoek een groote beteekenis, die door
een elk wordt begrepen en gevoeld.
De koning der Britten en de keizer der Duitschers
hebben het uilgcsproken in hun redevoeringen, |dat
hunne nauwe bloedverwantschap leiden moet tot vriend
schappelijke betrekkingen tusschen de stamhuizen en
de beide landen.
Jaren lang hebben beide landen gemokt en gepruild,
en eindelijk hebben zij ingezien, dat de prikkelbaar^
beid, de nervositeit, de ontstemming, welke gronden
daarvoor ook kunnen worden aangevoerd, niet duur
zaam mogen zijn, en dat overeenstemming nuttiger is
dan verscherping der tegenstellingen. Waarom moet tus
schen stamverwante landen, die door tal van belan
gen en tradities met elkander verbonden zijn, vijandschap
heers chen'?
Het is niet te ontkennen, dat er misverstanden be
staan hebben. Tusschen de volken en tusschen deheer-
schers. Oom en neef hebben dezelfde karaktertrekken;
en vaak ga yen die aanleiding tot wrijvingen. Duidelijk
zijn die gebleken, toen koning Edward zijn neef ver
meed, toen keizer Wilhelm niet overstak naar het eilan
denrijk van zijn oom. Slechts langzamerhand is de
oude hartelijkheid hersteld; en thans is die sterker
dan ooit.
Een vriendelijke toon van de vredesschalmei klonk
door alle woorden hoen. En dat geluid wordt in
Koning gezegd heeft tot den journalist, omdat er
verschil van meening heerscht over de opvatting des Engeland^en' "in lluits<ïïiand~ meT'ingenomenteicT gë-
Knnincra aanonanriA nrUiriok van Trrannn Hn(- «ranf 0
hoord.
„Voor zeslien jaar op deze plaats staande, zeide ik
tot Sir Joseph Savory, dat mijn streven vóór alles er op
Konings aangaande de politiek van Franco. Het staat
vast, dat Franco in de onmiddellijke omgeving des
Konings besliste tegenstanders heeft.
Van de koningin-moeder, Maria Pia, wordt algemeen
gezegd, dat zij ontevreden is over de wijze, waarop
minister Franco de kwestie der voorschotten aan het
koninklijk huis heeft opgelost. Voor de financiën der
oude koningin is het optreden van Franco hoogst
onvoordeelig geweest.
Joao Franco regeert, zooals men weet, al maanden
lang zonder volksvertegenwoordiging. Zijn gezag steunt
op den wil des Konings, niet op een parlementaire
meerderheid. Men hoort telkens, dat ook de Koning
zelf de dictatuur van Franco moede zou zijn, en dat
weldra de nieuwe hoofdman der regeneradores, Vilhena,
geroepen Z3l worden om een ministerie te vormen.
In verband met deze geruchten is de Koning er zéker
op gesteld geweest, duidelijk uit te spreken tegenover
den vertegenwoordiger van een groot buitenlandsch
blad, dat Franco en hy in goede overeenstemming
samenwerkon.
De correspondent van de Temps geeft het gesprek
van den Koning over de Portugeescho politiek ongeveer
aldus weer:
U kent de kwestie. U hebt er u rekenschap van kun
nen geven, dat alles rustig is te Lissabon, zooals in het
geheele land. Alleen de politici zjjn in de weer, waar
zij van hun standpunt ook geen ongelijk aan hebben.
Er wordt veel gepraat, veel lawaai gemaakt, evenals in
de Kamer.
In den laatsten tijd voordat de dictatuur begon, was
do toestand onhoudbaar geworden. liet moest uit zijn
met de herrie. Waar moest het op uitloopen'? Toen heb
ik Franco in staat gesteld te regeeren. Men spreekt
over zijn „dictatuur," maar de andere partijen, die
het hardst tegen de dictatuur schreeuwen, hadden mij
ook gevraagd om de dictatuur. Ik had een man noo
dig, die zonder zwakheid mijn denkbeelden tot een
goed einde wilde brengen. Franco was de man, dien
ik noodig had. Ik had hem al lang in het oog. Toen
het geschikte oogenblik gekom(en was, heb ik hem ge-
geroepen. Zijn kracht is, dat hij in zichzelf gelooft,
in zijn ster; en in tijden van crisis is dit zelfver
trouwen van onschatbare waarde. Zijn intellect is in
verhouding tot zijn wilskracht.
Wij zijn het eens. Wij zijn het geheel eens. 'Wij
werken samen. Hij heeft mijn volle vertrouwen. Jn
tegenstelling met wat men vertelt, ben ik van plan hem
te handhaven. Ik ben goed over hem tevreden. Het gaat
best. Het moet nog zoo blijven, in het belang van
het land. Wij zullen verkiezingen houden als het ons
geschikt lijkt, zonder te gehoorzamen aan de som
maties, die wij ontvangen. Wij zijn zeker van een meer
derheid. Het land zal de politiek van Franco goed
keuren. Wij zullen het evenwicht in de begrooting her
stellen en het deficit wegwerken.
Om een omwenteling teweeg te brengen is altijd noo-
het leger op zijn hand te hebben. Welnu, het
gericht zou zijn den vrede te bewaren. De geschiedenis
zal mij, hoop ik, de gerechtigheid later wedervaren, te
erkennen, dat ik dit doel rusteloos heb nagestreefd."
Die woorden sprak keizer Wilhelm hij de ontvangst
in Guildhall, in zijn antwoord op de redevoering van
den Lord Mayor. En in die woorden heeft de keizer
even, fijntjes, in het hart van Londen, do hoofdstad
van het Engelsche rijk, geantwoord op de beschul
digingen dat hij, dat Duitschland vijandige bedoelin
gen hebben zou, tegen Engeland.
En hij mocht er bijvoegen: dat de wenschen ivan
het Duitsche volk geheel met de zijne in overeenstem
ming zijn. Met iets profetisch in blik en stem zeide de
keizer
„Zoo zal de toekomst zich schitterend voor ons ope
nen, en kan de handel tusschen twee volken, die geleerd
hebben elkaar te vertrouwen, zich verder ontwikkelen."
Niet in den strijd met de wapenen, die dooden,
maar in den vreedzamen strijd van handel en nij
verheid moeten de groote natiën hun energie, hun
ijver, hun grootheid toonen.
Hooge soliditeit,
Lage premies,
Billyke voorwaarden,
maken verzekering bij de NATIONALE het meest aan
bevelenswaardig.
teen iederen dag van „a betier tone" geseind, maar
niettemin volgde het eene failliet het andere. In kor
ten tijd werden 100 millioen aan deposito's uit de
Nationalbanks genomen. De Bank van Engeland ver
hoogde het disconto tot 9 pCt, thans is hef nog „maar" 7
procent.
Drie maanden later echter stond de Bank van En
geland alweer op 4 pCt. Zóó snel zal 't nu wel niet
gaan, want de heele wereld vraagl om geld, fnaar
vast en zeker kunnen de huidige koersen niet ,heel
lang stand houden. Het geld, thans in Amerika jn
alle hoeken en gaten verborgen, omdat het vertrouwen
ontbreekt, zal geleidelijk de markt weer toevloeien, en
dan verwacht men gunstiger toeslanden en opleving
ook in de zaken. Maar, het eind der crisis is n u
nog niet te zien.
Rusland.
De nieuwe Doema in het groote Czarenrijk, de derde
reeds, zcoals men weet, is hijeen geweest en met de
noodige plechtigheid is deze eerste zitting gehouden.
Er zijn mooie woorden gesproken, woorden, die veel
zeggen, maar of zij een werkelijke beteekenis hebben,
de tijd zal het leeren.
Deze derde Doema hoeft oen ander karakter dan de
heide eerste. Dank zij woordbreuk en gekuip is de
Russische regeering er in geslaagd een groep „volks
vertegenwoordigers" gekozen te krijgen, die naar alle
waarschijnlijkheid veeleer de belangen van een aan het
volk vijandige regeering zal dienen dan van de zoo
genaamde mandanten.
De revolutie heeft uitgewoed. Wel slaat hier en daar
nog eens even een vlam op, die doet zien, dat het
smeult in de asch, maar het gevaar voor een opnieuw
uitslaan van den brand is wel bezworen. Dat deel van
Buslands bevolking dat heeft gezwoegd om het Tand te
bevrijden van de ketenen van middeleeuwschheid en
Aziatendcm is uitgeput, de lokking van oogst was er
niet, was althans te ver ooi den zaaimanncn en akker
ploegers nieuwen moed lot volhouden te geven. Het
gebrek aan organisatie, dal oorzaak werd van wan
daden, bijna even vele in aantal, bijna even verwer-
pelijK als die van de regeering en haar vrienden, moest
wel oorzaak worden van de mislukking, immers, men
slond tegenover een reus, die vocht om zelfbehoud. [)e
eerste Doema, die zich dronken dronk aan den klank
van eigen woorden, schreef zichzelf ten doodc op; met
frisschen moed en vreugdige tot arbeiden-bcrcidheid trok
de tweede het Taurische paleis binnen. De lust tot
arbeiden werd vermoord door het aanleggen van ke
tenen, die productief werk van te voren onmogelijk
maaktende regeering zag in, dat zij bog niet ver genoeg
gegaan was met de zuivering van het kiezerskoips,
dat aan het manifest van 1730 October 1905 pog
niet voldoende uitleggingen waren gegeven die de eenmaal
gegeven „onwrikbare regels" en „heilige beloften" bui
ten kracht stelden, en m het revolutionnair komplot
van Ohsol en de zijnen nam zij den 3—16 Juni 1907
aanleiding ook aan de tweede Doema het leven te
ontnemen.
Nu schijnt het ongelooflijke gebeurd, het manifest
van 316 Juni is blijkbaar het product van een scher
per geest dan de vorige maatregelen tot inperking van
het kiesrecht voor de Doema. Wat die niet vermoch
ten schijnt thans te zijn geschied; een gedweeë Doema
is het Taurische paleis binnen getrokken
De derde Doema dreigt te worden wat Poerisjkewitsj
en zijn collega's pogrom-organisators er van hopen, een
adviseerend lichaam, waarin de constitutioneele elemen
ten een zij het ook vrij sterke minderheid vor
men. Wat er onder deze omstandigheden terecht zal
ititutie, wat
komen van de Russische constitutie,
van „de on
zwak is omdat zij geen meerderheid achter zich heeft
en dus de coalitie niet kan benadeelen, integendeel haar
versterkt om deze Regeering het leven niet moeilijker
te maken dan noodig is. Het blijkt meer en meer, dat
men plan heeft, als ze maar zoet is, deze Regeering
haar 4 jaar te laten uitdienen. Dan komen de kerke-
iijken terug; dan zullen ze opnieuw trachten het „re-
geerkasteel" te betrekken en dat zal hun gelukken ook
indien maar geen breuk komt in het bondgenootschap.
Nu, daarop is weinig kans; indien deze Regeering on
middellijk was opgetreden met grondwetsherziening en
uitbreiding van kiesrecht, zou zij de democratie he
ter gediend hebben dan thans. Dan zouden alle partijen
zich hebben moeten uitspreken en bres geschoten zijn
in het vereenigd conservatisme, dat zich nu sterker
voelt dan ooit.
Intusschen, daaraan valt nu niets meer te verande
ren. De grondwetsherziening kan nog een twistappel
worden en dat de democraten dit hopen, bleek wel
uit de redevoeringen der h.h. TROELSTRA en DRUC-
KER. Beiden oordeelden, dat we alleen uit het moe
ras kunnen komen, door een andere indeeling der groe
pen in de Kamer en in den lande, met behulp van
algemeen kiesrecht. Geen antithese meer, doch een in
deeling van conservatief en democraat. Al wat behoudend
is, hetzij kerkelijk of liberaal, veroenige zich; al wat
vooruitstrevend is voere den strijd tegen het behoud
onder één vlag. Wij hebben niet begrepen of die vlag
rood dan wel rosé moet zijn.
De heer HEEMSKERK dan besprak de houding der
Regeering tegenover de vakvereenigingen van ambte
naren en militairen. Deze, de regeering, had n.1. ver
klaard, dat de Vereenigingen van ambtenaren erkend
worden en zij het recht van petitie hebben, ook hun,
bij de (grondwet, toegekend.
Dat zij zich, zoowel mondeling als schriftelijk, tot
de bevoegde macht kunnen wenden, mits zij wel bo
denken, dat zij niet zijn v a kvereenigingen, die staan
tegenover de Regeering als tegenover den patroon en
zij hun verzoeken in behoorlijken vorm kleeden.
De heer Heemskerk erkent eveneens dat recht van
petitie, maar oordeelt, dat de Regeering vrij moet blij
ven of zij al dan niet op een verzoek wil antwoor
den. Hij heeft een Burgemeester gekend, die aan ei
ken petitionnairis antwoordde: „Ik heb 't gehoord" en
dan kon de man heengaan.
Ook mogen die vereenigingen niet al te veel praats
hebben, doen alsof zij allen omvatten en zich niet
met politiek bemoeien. N Nu reeds zijn er ambtenaars-
vereenigingen, die bij verkiezingen aan de candidaten
vragen stellen.
Dat keurde de heer Heemskerk ten sterkste af, om
dat daardoor het privaat belang predomineert over het
algemeen belang. De heer TROELSTRA daarentegen
vond daarin niets te laken. Vragen stelt iedereenmaar
de candidaten moeten doen als de soc.-democraten,
die consequent letten op de algemeene belangen ien
zich van private niets aantrekken.
De meeste sprekers gaven hun meening over die
ambtenaars vereenigingen te kennen en konden zich vrij
wel met 's ministers opvatting vereenigen. De heer
DRUCKER was het zoo volmaakt met den minister
eens, dat hel hem onmogelijk is er iets aan toe te
voegen. Alleen gaf hij nog in overweging met die ver-
eeniging steeds voeling te houden en een ambtenaar
naar de vergadering af te vaardigen, opdat steeds de
Regeering [kennis drage van de grieven.
Dit staat vast; de ambtenaren kunnen thans heel wat
ruimer ademen, dan onder het regime-Kuyper, dat hen
drukte, hen belemmerde, hen de vrije uiting hunner
politieke gevoelens benam en in zijn consequenties tot
kruiperigheid voerde.
De heer Heemskerk had het over de zwakheid van
het Kabinet; de minister van financiën kon er met
roden op antwoorden, dat ieder Kabinet met deze Ka-
dig:
Portugeesche leger is onderwoipen aan de grondwet;
het is trouw aan zijn Koning. Het zal aan mijn zijde
blijven. De meeste officieren zijn mijn kameraden. Ik
heb niet hen gediend. Zij kennen mij. Ik twijfel niet
in het minst aan hun toewijding.
Al wat ik ondernam en ondernomen heb, geschiedt
in het belang van het land. Zeker, ik had liever dat
men mij maar met rust liet zeide de Koning
glimlachend maar ik blijf op mijn post.
Ik ken mijn land; ik ken het verkiezingsschaak
bord. Portugal heeft rust noodig. Het arbeidt en ver
langt dat orde en vrede gehandhaafd zullen worden.
Ik geef er mij rekenschap van, dat mijn volk mei
mij is. Als de verkiezingen ons een groote meerderheid
gebracht zullen hebben en de geregelde toestand zal
zijn hersteld, dan zal het buitengewone geneesmiddel
dat ik onvermijdelijk gevonden heb tegenover een bui-
teingewonen staat van zaken, geen aanwending meer
behoeven. Ik heb geen oogenblik vergelen, wat mijn
plicht is tegenover mijn kroon en mijn dierbaar land.
Ook Franco zelf denkt er nog niet aan, heen 1e
gaan, hij sprak van nog twee jaar aan te blijven en hij
besloot zijn mededeelingen met de woorden:
De onlusten, die tegen mij werden beraamd, zijn
ycrloopeiL De orde is hersield, de bevolking die U$eu
Amerika.
President Roosevelt is druk aan den arbeid, hij is
bezig aan zijn boodschap, waarmee hij het congres
dat de volgende maand bijeenkomt moet openen. In
zoo'n boodschap wordt van allerlei aangekondigd, wat
de president zich voor de toekomst van het rijk in
het hoofd heeft gezet. Het is zooveel als een troon
rede hij ons, waarin allerlei hervormingen en nieuwe
wetten worden aangekondigd.
Roosevelt is voornamelijK bekend, anderen zeggen
bemind, weer anderen gehaat geworden door zijn strijd
tegen de trusts en naar meegedeeld wordt, heeft ide
president het deel van zijn boodschap, dat daarover
handelt reeds gereed.
Roosevelt zal daarin het congres aanraden, de cor
pora.! ies aan een toezicht van de zijde der Bondsre>-
geering te onderwerpen. Dit zou voornamelijk beoogen,
dat de oprichting der trustmaatschappijen, die zich tot
nu toe lieten inschrijven in die staten, die haar de
meeste rechten toestonden, aan het verleenen van een
concessie door Ide Bondsregeering gebonden is; maar dan
zco, dat de rechters, bij elke overtreding, deze concessie
aanstonds kunnen intrekken.
Of deze geruchten juist zijn, dienen we af te wachten;
maar dat Roosevelt zijn campagne tegen de wet-ont-
duikende trusts doorzet, is wel zeker. Deze man iaat
niet meer los, wat hij eenmaal in het belang (des
lands heeft aangevat.
Toch zal de groote man wel wat voorzichtig moeten
zijn, want de toestand in de financiee'.e wereld in
Amerika is nog niet zoo heel rooskleurig.
De telegrammen hierover zijn vaak met elkaar Jn
strijd, maar toch meerendeels nog pessimistisch ge
stemd. De New-Yorksche correspondent van de Daily
Telegraph beweert, dat volgens de voornaamste geld
mannen, door hem geïnterviewd, de toestand nog geens
zins is opgeklaard, ondanks het optimisme van som
mige bladen. De geldnood immers houdt aan, en het
wrikbare grondslagen der burgerlijke vrijheid, gegrond nier zich zwak moest voelen en wij voegen er Jbij
op do werkelijke onschendbaarheid van persoon, vrij- dat dit Kabinet, hoe zwak het zijn moge getoond'
heid van geweten, spreken, vergadering, vereenigingheeft te zijn een bizonder werkzaam Kabinet. Tal van
Het voorbeeld door steden en streken gegeven, waar
de echte Russen heerschen, zegt genoeg. Finnen, Polen,
Joden en „revolutionnaire" liberalen, kunnen getuigen
van de zegeningen van een dergelijk regime die zÜ
immers aan den lijve hebben ondervonden.
Voor 't sluiten van Werklieden-pensioenen heeft de NA
TIONALE speciale en zeer billijke premies.
Het is veel voordeeliger thans bij de Nationale een
pensioen-verzekering voor zjjn werklieden te sluiten, dan
later volgens de pensioenwet te moeten betalen.
Vraagt inlichtingen.
contante geld doet drie en vier pet. opgeld. De spaar
banken hebben dan ook de uitbetaling in baar geld
volstrekt niet hervat, en de gefailleerde banken en trust-
maatschappijen blijven gesloten.
Dat, in verband hiermee ook de arbeid in denruim-
slen zin schade lijdt, behoeft geen betoog meer. Het
verkeer moge al niet noemenswaard verminderen, ide
productie wordt ingekrompen en daarmee heel wat volk
aan allerlei fabrieken ontslagen.
Om een dergelijKe crisis als de huidige in Amerika
terug te vinden, moet men de hoeken van het jaar 1 d' affaires, zij hol ook builen haar schuld en met bc-
1373 opslaan. Op deu liklen SepL van dat jaar moesten houd vanhot jcemuaal door haar vaslgesteld program; die
De progressieve inkomstenbelasting op de naaml. ven
nootschappen in Indië werd na korte verdediging aan
genomen.
Zoo ook een ontwerp tot verhooging van de Indische
begroeting over 1907. Het betreft ae opleiding van In
diërs tot rechtskundigen een nieuw Instituut dat met
groote sympathie begroet wordt. Het was toch meer
malen gebleken, dat Indiërs zeer geschikt zijn voor
de rechtspleging, als het betreft hunne landgenooten.
Do Indische bcgrooting is daarmede afgeloopen.
Het Exploratie-ontwerp, waarin de Kamer was blijven
steken, wordt daarna aangenomen, nadat een amen
dement om de exploratie aan particulieren, niet voor
goed, fkoch slechts voor 15 jaar, te verbieden, iwas
goedgekeurd.
We zijn nu met voorsprong van ongeveer 14 dagen,
vergeleken bij het vorig jaar, genaderd tot de algemeene
beschouwingen op de
STAATSBEGROTING.
De kopstukken der partijen voeren het woord. Eersl
do heer HEEMSKERK, namens de anli-revolutionnaire
partij. Zijn rede bleef tamelijk laag bij den grond; gezien
do onderwerpen, die hij behandelde, moeten we wel
tot de conclusie komen, dat er of geen belangrijke
zaken te bespreken zijn, of dal men ze niet wensdht
tc behandelen. De laaiste onderstelling schijnt de meest
juiste. De groote slag moet geslagen worden het volgend
jaar als het 4-jarig tijdperk dezer Regeering ten einde
spoedt; de coalitie hoopt bij de eerstvolgende verkie
zingen haar slag te slaan en bereidt zich daarop voor.
Het komt in haar kraam te pas, deze Regeering, die
in haar kaart speelt en langzamerhand wordt een Cabinet
goede maatregelen heeft het genomen, tal van wetsont
werpen liggen ter afdoening gereed. Helaas, de Kamer
laat bijna alles liggen, verpraat den nationalen tijd,
kibbelt wat, maar werkt niet of veel te kort. De heer
NOLENS wenschte den zittingsduur te verlengen. Dat
zou inderdaad een goede maatregel zijn. Hoe het zij, het
Kabinet moge zwak staan, gebrek aan werkzaamheid
kan het niet verweten worden. Dit constateerden dan
ook nadrukkelijk de heeren DRUCKER en BORGE-
SIUS; de oppositie kon er niet anders tegen aanvoeren
dan dat dit Kabinet ook zooveel klaar gemaakt werk
van het vorige Kabinet had overgenomen, waarmee dan
echter tevens geconstateerd werd, wat genoemde heeren
dan ook niet nalieten, dat do vorige regcering geen
enkele sociale wet in het Staatsblad had gekregen en
eerst op het eind met eenige reclame-ontwerpen kwa
men aandragen.
Do lieer Heemskerk betwijfelde wel of het rechtsche
smaldeel van links erg ingenomen zou zijn mot de ver
vroegde indiening der grondwetsherziening, o. i. is er
van vervroeging geen sprake; de rcgecring hield zich
eenvoudig aan haar belofte maar deelde ons niet
medo hoe eigenlijk zijn houding tegenover die her
ziening zal zijn.
De heer Heemskerk eindigde zijn vrij tamme rode,
met zijn spijt er over te kennen te geven, dat Dr. Kuy
per op zijn 70-sten verjaardag niet gedecoreerd iwas,
't welk door den heer BORGËSIUS werd beantwoord'
mot de opmerking dat zulks geen gewoonte was bij
de Viering van den 70sten ge.boorledag en dezen af
gevaardigde aanleiding gaf om van Dr. Kuvper te ge
tuigen, dat liet zeker een man van beteekenis is, maar
niet iemand, die zegen over het land gebracht heeft.
De heer TROELSTRA verwijt der Regcering ^schan
delijke nalatigheid" ten aanzien van het toezicht op
naamlooze en commanditaire vennootschappen, waar
door, in verband met de financieele crisis vele kleine
bezitters verliezen hebben geleden. De MINISTER ver
klaarde geen middel te kennen tegen de fatale speel
woede in den geldhandel en verklaarde voorts, dat er
door de groolere bezitters eveneens veel geld is ver-
Ons Ideaai-tarief dekt
U voor den ouden dag,
Uwe Weduwe voor een jaarlyksch inkomen,
Uwe kinderen voor een uitzet.
Bij overlijden van den verzorger worden verder geen
premies betaald.
Vraagt de tarieven van de NATIONALE.