Zondag 17 November 1907. 51ste Jaargang. No. 4309 Dit blad verschijnt tweemaal per week: Woensdag— en Za'erdagavo n d. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden A.DVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. öSsireass ÈS€'MA€S$xfI, Laaft, BH* 4. In tere. Teleptaoon No. 2t). UitgeversTRAPMAN Co. Prijs per jaar f 3,Franco per post f 3.60. Afzonderlijke nummers 5 Cent. A.DVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meerS et. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend* EERSTE BLAD. Vertegenwoordigers der te Rotterdam. Buitenlandscb JSieuws. Tweede Kamer. AfmteDtle- k Lulliivllil Dit nummer bestaat uil vier bladen. mij werd opgezet, staat thans aan mijne zijde. Lissabon 19 banken en trusts in New-York, Washington en Phi- is kalm; de bevolking is rustig. Mijn dictatuur is zui- ladelphia hun betalingen staken en de New-Yorker beurs bleef tien dagen gesloten. Net als nu werd ook ver administratief 1 „Mijn program is thans eenvoudig. Ik blijf nog an derhalf of twee jaar aan het bewind. Binnen het jaar, als ik den tijd gekomen acht, zal ik verkiezingen uit schrijven; en dan krijg ik oen meerderheid. Dan zal ik een liberale kieswet voorstellen, en zal ik met de kaarten, die ik heb, mijn partij uitspelen. En als ,ik dan in mijn vaderland een werkelijk parlementair stel sel heb ingevoerd, zal ik heengaan. Ik zal dan eindigen met te doen, waarmede ik had willen beginnen. Franco heeft dus vertrouwen in zich zelf en fin de toekomst. En dat maakt hem sterk. De Duitscho Keizer in Engeland. Het is niet meer dan natuurlijk, dat het bezoek Scliagen: C. H. N. TATES, W. H. ROGGEVEEN. Schoorldaiu P. J. LAURMAN. Anna Paulowua: G. BRANDS, G. A. BROEDERSZ, van den D'uitschen Keizer aan Engeland druk hespro- Westeinde. ken wordt. En even natuurlijk is het dat men Wilhelm Rarsingerhorn N. DUBBELMAN, K. SCHOORL. BennlngbroekA. OUDHEUSDEN. Hoogwoud: A. ROOKER. llippolytushoef: T. VISSER. Nieuwe Niedorp: F. C. R. KOELEMEIJ, J. PEERE BOOM. OterleckJ. ZIJP. PeltenJ. CONSTANT Cz. Warineubuizen A. MIENES Pz WinkelA. VOLGER. Zjjpe: E. HOLTERMAN. Portugal. a1 meerdere malen is in deze rubriek het een en ander meegedeeld over de toestanden in Portugal en het dictatorschap van den minister-president Franco. De byzondere correspondent van de Temps te Lissabon heeft nu een onderhoud gehad met dezen dictator, en ook Koning Carlos heeft het een en ander tegenover dezen persman losgelaten, betreffende de binneniandsche politiek. Het is wel van belang kennis te nemen van hetgeen de bij zijn bezoek hartelijk toejuicht. Toch heeft dit bezoek een groote beteekenis, die door een elk wordt begrepen en gevoeld. De koning der Britten en de keizer der Duitschers hebben het uilgcsproken in hun redevoeringen, |dat hunne nauwe bloedverwantschap leiden moet tot vriend schappelijke betrekkingen tusschen de stamhuizen en de beide landen. Jaren lang hebben beide landen gemokt en gepruild, en eindelijk hebben zij ingezien, dat de prikkelbaar^ beid, de nervositeit, de ontstemming, welke gronden daarvoor ook kunnen worden aangevoerd, niet duur zaam mogen zijn, en dat overeenstemming nuttiger is dan verscherping der tegenstellingen. Waarom moet tus schen stamverwante landen, die door tal van belan gen en tradities met elkander verbonden zijn, vijandschap heers chen'? Het is niet te ontkennen, dat er misverstanden be staan hebben. Tusschen de volken en tusschen deheer- schers. Oom en neef hebben dezelfde karaktertrekken; en vaak ga yen die aanleiding tot wrijvingen. Duidelijk zijn die gebleken, toen koning Edward zijn neef ver meed, toen keizer Wilhelm niet overstak naar het eilan denrijk van zijn oom. Slechts langzamerhand is de oude hartelijkheid hersteld; en thans is die sterker dan ooit. Een vriendelijke toon van de vredesschalmei klonk door alle woorden hoen. En dat geluid wordt in Koning gezegd heeft tot den journalist, omdat er verschil van meening heerscht over de opvatting des Engeland^en' "in lluits<ïïiand~ meT'ingenomenteicT gë- Knnincra aanonanriA nrUiriok van Trrannn Hn(- «ranf 0 hoord. „Voor zeslien jaar op deze plaats staande, zeide ik tot Sir Joseph Savory, dat mijn streven vóór alles er op Konings aangaande de politiek van Franco. Het staat vast, dat Franco in de onmiddellijke omgeving des Konings besliste tegenstanders heeft. Van de koningin-moeder, Maria Pia, wordt algemeen gezegd, dat zij ontevreden is over de wijze, waarop minister Franco de kwestie der voorschotten aan het koninklijk huis heeft opgelost. Voor de financiën der oude koningin is het optreden van Franco hoogst onvoordeelig geweest. Joao Franco regeert, zooals men weet, al maanden lang zonder volksvertegenwoordiging. Zijn gezag steunt op den wil des Konings, niet op een parlementaire meerderheid. Men hoort telkens, dat ook de Koning zelf de dictatuur van Franco moede zou zijn, en dat weldra de nieuwe hoofdman der regeneradores, Vilhena, geroepen Z3l worden om een ministerie te vormen. In verband met deze geruchten is de Koning er zéker op gesteld geweest, duidelijk uit te spreken tegenover den vertegenwoordiger van een groot buitenlandsch blad, dat Franco en hy in goede overeenstemming samenwerkon. De correspondent van de Temps geeft het gesprek van den Koning over de Portugeescho politiek ongeveer aldus weer: U kent de kwestie. U hebt er u rekenschap van kun nen geven, dat alles rustig is te Lissabon, zooals in het geheele land. Alleen de politici zjjn in de weer, waar zij van hun standpunt ook geen ongelijk aan hebben. Er wordt veel gepraat, veel lawaai gemaakt, evenals in de Kamer. In den laatsten tijd voordat de dictatuur begon, was do toestand onhoudbaar geworden. liet moest uit zijn met de herrie. Waar moest het op uitloopen'? Toen heb ik Franco in staat gesteld te regeeren. Men spreekt over zijn „dictatuur," maar de andere partijen, die het hardst tegen de dictatuur schreeuwen, hadden mij ook gevraagd om de dictatuur. Ik had een man noo dig, die zonder zwakheid mijn denkbeelden tot een goed einde wilde brengen. Franco was de man, dien ik noodig had. Ik had hem al lang in het oog. Toen het geschikte oogenblik gekom(en was, heb ik hem ge- geroepen. Zijn kracht is, dat hij in zichzelf gelooft, in zijn ster; en in tijden van crisis is dit zelfver trouwen van onschatbare waarde. Zijn intellect is in verhouding tot zijn wilskracht. Wij zijn het eens. Wij zijn het geheel eens. 'Wij werken samen. Hij heeft mijn volle vertrouwen. Jn tegenstelling met wat men vertelt, ben ik van plan hem te handhaven. Ik ben goed over hem tevreden. Het gaat best. Het moet nog zoo blijven, in het belang van het land. Wij zullen verkiezingen houden als het ons geschikt lijkt, zonder te gehoorzamen aan de som maties, die wij ontvangen. Wij zijn zeker van een meer derheid. Het land zal de politiek van Franco goed keuren. Wij zullen het evenwicht in de begrooting her stellen en het deficit wegwerken. Om een omwenteling teweeg te brengen is altijd noo- het leger op zijn hand te hebben. Welnu, het gericht zou zijn den vrede te bewaren. De geschiedenis zal mij, hoop ik, de gerechtigheid later wedervaren, te erkennen, dat ik dit doel rusteloos heb nagestreefd." Die woorden sprak keizer Wilhelm hij de ontvangst in Guildhall, in zijn antwoord op de redevoering van den Lord Mayor. En in die woorden heeft de keizer even, fijntjes, in het hart van Londen, do hoofdstad van het Engelsche rijk, geantwoord op de beschul digingen dat hij, dat Duitschland vijandige bedoelin gen hebben zou, tegen Engeland. En hij mocht er bijvoegen: dat de wenschen ivan het Duitsche volk geheel met de zijne in overeenstem ming zijn. Met iets profetisch in blik en stem zeide de keizer „Zoo zal de toekomst zich schitterend voor ons ope nen, en kan de handel tusschen twee volken, die geleerd hebben elkaar te vertrouwen, zich verder ontwikkelen." Niet in den strijd met de wapenen, die dooden, maar in den vreedzamen strijd van handel en nij verheid moeten de groote natiën hun energie, hun ijver, hun grootheid toonen. Hooge soliditeit, Lage premies, Billyke voorwaarden, maken verzekering bij de NATIONALE het meest aan bevelenswaardig. teen iederen dag van „a betier tone" geseind, maar niettemin volgde het eene failliet het andere. In kor ten tijd werden 100 millioen aan deposito's uit de Nationalbanks genomen. De Bank van Engeland ver hoogde het disconto tot 9 pCt, thans is hef nog „maar" 7 procent. Drie maanden later echter stond de Bank van En geland alweer op 4 pCt. Zóó snel zal 't nu wel niet gaan, want de heele wereld vraagl om geld, fnaar vast en zeker kunnen de huidige koersen niet ,heel lang stand houden. Het geld, thans in Amerika jn alle hoeken en gaten verborgen, omdat het vertrouwen ontbreekt, zal geleidelijk de markt weer toevloeien, en dan verwacht men gunstiger toeslanden en opleving ook in de zaken. Maar, het eind der crisis is n u nog niet te zien. Rusland. De nieuwe Doema in het groote Czarenrijk, de derde reeds, zcoals men weet, is hijeen geweest en met de noodige plechtigheid is deze eerste zitting gehouden. Er zijn mooie woorden gesproken, woorden, die veel zeggen, maar of zij een werkelijke beteekenis hebben, de tijd zal het leeren. Deze derde Doema hoeft oen ander karakter dan de heide eerste. Dank zij woordbreuk en gekuip is de Russische regeering er in geslaagd een groep „volks vertegenwoordigers" gekozen te krijgen, die naar alle waarschijnlijkheid veeleer de belangen van een aan het volk vijandige regeering zal dienen dan van de zoo genaamde mandanten. De revolutie heeft uitgewoed. Wel slaat hier en daar nog eens even een vlam op, die doet zien, dat het smeult in de asch, maar het gevaar voor een opnieuw uitslaan van den brand is wel bezworen. Dat deel van Buslands bevolking dat heeft gezwoegd om het Tand te bevrijden van de ketenen van middeleeuwschheid en Aziatendcm is uitgeput, de lokking van oogst was er niet, was althans te ver ooi den zaaimanncn en akker ploegers nieuwen moed lot volhouden te geven. Het gebrek aan organisatie, dal oorzaak werd van wan daden, bijna even vele in aantal, bijna even verwer- pelijK als die van de regeering en haar vrienden, moest wel oorzaak worden van de mislukking, immers, men slond tegenover een reus, die vocht om zelfbehoud. [)e eerste Doema, die zich dronken dronk aan den klank van eigen woorden, schreef zichzelf ten doodc op; met frisschen moed en vreugdige tot arbeiden-bcrcidheid trok de tweede het Taurische paleis binnen. De lust tot arbeiden werd vermoord door het aanleggen van ke tenen, die productief werk van te voren onmogelijk maaktende regeering zag in, dat zij bog niet ver genoeg gegaan was met de zuivering van het kiezerskoips, dat aan het manifest van 1730 October 1905 pog niet voldoende uitleggingen waren gegeven die de eenmaal gegeven „onwrikbare regels" en „heilige beloften" bui ten kracht stelden, en m het revolutionnair komplot van Ohsol en de zijnen nam zij den 3—16 Juni 1907 aanleiding ook aan de tweede Doema het leven te ontnemen. Nu schijnt het ongelooflijke gebeurd, het manifest van 316 Juni is blijkbaar het product van een scher per geest dan de vorige maatregelen tot inperking van het kiesrecht voor de Doema. Wat die niet vermoch ten schijnt thans te zijn geschied; een gedweeë Doema is het Taurische paleis binnen getrokken De derde Doema dreigt te worden wat Poerisjkewitsj en zijn collega's pogrom-organisators er van hopen, een adviseerend lichaam, waarin de constitutioneele elemen ten een zij het ook vrij sterke minderheid vor men. Wat er onder deze omstandigheden terecht zal ititutie, wat komen van de Russische constitutie, van „de on zwak is omdat zij geen meerderheid achter zich heeft en dus de coalitie niet kan benadeelen, integendeel haar versterkt om deze Regeering het leven niet moeilijker te maken dan noodig is. Het blijkt meer en meer, dat men plan heeft, als ze maar zoet is, deze Regeering haar 4 jaar te laten uitdienen. Dan komen de kerke- iijken terug; dan zullen ze opnieuw trachten het „re- geerkasteel" te betrekken en dat zal hun gelukken ook indien maar geen breuk komt in het bondgenootschap. Nu, daarop is weinig kans; indien deze Regeering on middellijk was opgetreden met grondwetsherziening en uitbreiding van kiesrecht, zou zij de democratie he ter gediend hebben dan thans. Dan zouden alle partijen zich hebben moeten uitspreken en bres geschoten zijn in het vereenigd conservatisme, dat zich nu sterker voelt dan ooit. Intusschen, daaraan valt nu niets meer te verande ren. De grondwetsherziening kan nog een twistappel worden en dat de democraten dit hopen, bleek wel uit de redevoeringen der h.h. TROELSTRA en DRUC- KER. Beiden oordeelden, dat we alleen uit het moe ras kunnen komen, door een andere indeeling der groe pen in de Kamer en in den lande, met behulp van algemeen kiesrecht. Geen antithese meer, doch een in deeling van conservatief en democraat. Al wat behoudend is, hetzij kerkelijk of liberaal, veroenige zich; al wat vooruitstrevend is voere den strijd tegen het behoud onder één vlag. Wij hebben niet begrepen of die vlag rood dan wel rosé moet zijn. De heer HEEMSKERK dan besprak de houding der Regeering tegenover de vakvereenigingen van ambte naren en militairen. Deze, de regeering, had n.1. ver klaard, dat de Vereenigingen van ambtenaren erkend worden en zij het recht van petitie hebben, ook hun, bij de (grondwet, toegekend. Dat zij zich, zoowel mondeling als schriftelijk, tot de bevoegde macht kunnen wenden, mits zij wel bo denken, dat zij niet zijn v a kvereenigingen, die staan tegenover de Regeering als tegenover den patroon en zij hun verzoeken in behoorlijken vorm kleeden. De heer Heemskerk erkent eveneens dat recht van petitie, maar oordeelt, dat de Regeering vrij moet blij ven of zij al dan niet op een verzoek wil antwoor den. Hij heeft een Burgemeester gekend, die aan ei ken petitionnairis antwoordde: „Ik heb 't gehoord" en dan kon de man heengaan. Ook mogen die vereenigingen niet al te veel praats hebben, doen alsof zij allen omvatten en zich niet met politiek bemoeien. N Nu reeds zijn er ambtenaars- vereenigingen, die bij verkiezingen aan de candidaten vragen stellen. Dat keurde de heer Heemskerk ten sterkste af, om dat daardoor het privaat belang predomineert over het algemeen belang. De heer TROELSTRA daarentegen vond daarin niets te laken. Vragen stelt iedereenmaar de candidaten moeten doen als de soc.-democraten, die consequent letten op de algemeene belangen ien zich van private niets aantrekken. De meeste sprekers gaven hun meening over die ambtenaars vereenigingen te kennen en konden zich vrij wel met 's ministers opvatting vereenigen. De heer DRUCKER was het zoo volmaakt met den minister eens, dat hel hem onmogelijk is er iets aan toe te voegen. Alleen gaf hij nog in overweging met die ver- eeniging steeds voeling te houden en een ambtenaar naar de vergadering af te vaardigen, opdat steeds de Regeering [kennis drage van de grieven. Dit staat vast; de ambtenaren kunnen thans heel wat ruimer ademen, dan onder het regime-Kuyper, dat hen drukte, hen belemmerde, hen de vrije uiting hunner politieke gevoelens benam en in zijn consequenties tot kruiperigheid voerde. De heer Heemskerk had het over de zwakheid van het Kabinet; de minister van financiën kon er met roden op antwoorden, dat ieder Kabinet met deze Ka- dig: Portugeesche leger is onderwoipen aan de grondwet; het is trouw aan zijn Koning. Het zal aan mijn zijde blijven. De meeste officieren zijn mijn kameraden. Ik heb niet hen gediend. Zij kennen mij. Ik twijfel niet in het minst aan hun toewijding. Al wat ik ondernam en ondernomen heb, geschiedt in het belang van het land. Zeker, ik had liever dat men mij maar met rust liet zeide de Koning glimlachend maar ik blijf op mijn post. Ik ken mijn land; ik ken het verkiezingsschaak bord. Portugal heeft rust noodig. Het arbeidt en ver langt dat orde en vrede gehandhaafd zullen worden. Ik geef er mij rekenschap van, dat mijn volk mei mij is. Als de verkiezingen ons een groote meerderheid gebracht zullen hebben en de geregelde toestand zal zijn hersteld, dan zal het buitengewone geneesmiddel dat ik onvermijdelijk gevonden heb tegenover een bui- teingewonen staat van zaken, geen aanwending meer behoeven. Ik heb geen oogenblik vergelen, wat mijn plicht is tegenover mijn kroon en mijn dierbaar land. Ook Franco zelf denkt er nog niet aan, heen 1e gaan, hij sprak van nog twee jaar aan te blijven en hij besloot zijn mededeelingen met de woorden: De onlusten, die tegen mij werden beraamd, zijn ycrloopeiL De orde is hersield, de bevolking die U$eu Amerika. President Roosevelt is druk aan den arbeid, hij is bezig aan zijn boodschap, waarmee hij het congres dat de volgende maand bijeenkomt moet openen. In zoo'n boodschap wordt van allerlei aangekondigd, wat de president zich voor de toekomst van het rijk in het hoofd heeft gezet. Het is zooveel als een troon rede hij ons, waarin allerlei hervormingen en nieuwe wetten worden aangekondigd. Roosevelt is voornamelijK bekend, anderen zeggen bemind, weer anderen gehaat geworden door zijn strijd tegen de trusts en naar meegedeeld wordt, heeft ide president het deel van zijn boodschap, dat daarover handelt reeds gereed. Roosevelt zal daarin het congres aanraden, de cor pora.! ies aan een toezicht van de zijde der Bondsre>- geering te onderwerpen. Dit zou voornamelijk beoogen, dat de oprichting der trustmaatschappijen, die zich tot nu toe lieten inschrijven in die staten, die haar de meeste rechten toestonden, aan het verleenen van een concessie door Ide Bondsregeering gebonden is; maar dan zco, dat de rechters, bij elke overtreding, deze concessie aanstonds kunnen intrekken. Of deze geruchten juist zijn, dienen we af te wachten; maar dat Roosevelt zijn campagne tegen de wet-ont- duikende trusts doorzet, is wel zeker. Deze man iaat niet meer los, wat hij eenmaal in het belang (des lands heeft aangevat. Toch zal de groote man wel wat voorzichtig moeten zijn, want de toestand in de financiee'.e wereld in Amerika is nog niet zoo heel rooskleurig. De telegrammen hierover zijn vaak met elkaar Jn strijd, maar toch meerendeels nog pessimistisch ge stemd. De New-Yorksche correspondent van de Daily Telegraph beweert, dat volgens de voornaamste geld mannen, door hem geïnterviewd, de toestand nog geens zins is opgeklaard, ondanks het optimisme van som mige bladen. De geldnood immers houdt aan, en het wrikbare grondslagen der burgerlijke vrijheid, gegrond nier zich zwak moest voelen en wij voegen er Jbij op do werkelijke onschendbaarheid van persoon, vrij- dat dit Kabinet, hoe zwak het zijn moge getoond' heid van geweten, spreken, vergadering, vereenigingheeft te zijn een bizonder werkzaam Kabinet. Tal van Het voorbeeld door steden en streken gegeven, waar de echte Russen heerschen, zegt genoeg. Finnen, Polen, Joden en „revolutionnaire" liberalen, kunnen getuigen van de zegeningen van een dergelijk regime die zÜ immers aan den lijve hebben ondervonden. Voor 't sluiten van Werklieden-pensioenen heeft de NA TIONALE speciale en zeer billijke premies. Het is veel voordeeliger thans bij de Nationale een pensioen-verzekering voor zjjn werklieden te sluiten, dan later volgens de pensioenwet te moeten betalen. Vraagt inlichtingen. contante geld doet drie en vier pet. opgeld. De spaar banken hebben dan ook de uitbetaling in baar geld volstrekt niet hervat, en de gefailleerde banken en trust- maatschappijen blijven gesloten. Dat, in verband hiermee ook de arbeid in denruim- slen zin schade lijdt, behoeft geen betoog meer. Het verkeer moge al niet noemenswaard verminderen, ide productie wordt ingekrompen en daarmee heel wat volk aan allerlei fabrieken ontslagen. Om een dergelijKe crisis als de huidige in Amerika terug te vinden, moet men de hoeken van het jaar 1 d' affaires, zij hol ook builen haar schuld en met bc- 1373 opslaan. Op deu liklen SepL van dat jaar moesten houd vanhot jcemuaal door haar vaslgesteld program; die De progressieve inkomstenbelasting op de naaml. ven nootschappen in Indië werd na korte verdediging aan genomen. Zoo ook een ontwerp tot verhooging van de Indische begroeting over 1907. Het betreft ae opleiding van In diërs tot rechtskundigen een nieuw Instituut dat met groote sympathie begroet wordt. Het was toch meer malen gebleken, dat Indiërs zeer geschikt zijn voor de rechtspleging, als het betreft hunne landgenooten. Do Indische bcgrooting is daarmede afgeloopen. Het Exploratie-ontwerp, waarin de Kamer was blijven steken, wordt daarna aangenomen, nadat een amen dement om de exploratie aan particulieren, niet voor goed, fkoch slechts voor 15 jaar, te verbieden, iwas goedgekeurd. We zijn nu met voorsprong van ongeveer 14 dagen, vergeleken bij het vorig jaar, genaderd tot de algemeene beschouwingen op de STAATSBEGROTING. De kopstukken der partijen voeren het woord. Eersl do heer HEEMSKERK, namens de anli-revolutionnaire partij. Zijn rede bleef tamelijk laag bij den grond; gezien do onderwerpen, die hij behandelde, moeten we wel tot de conclusie komen, dat er of geen belangrijke zaken te bespreken zijn, of dal men ze niet wensdht tc behandelen. De laaiste onderstelling schijnt de meest juiste. De groote slag moet geslagen worden het volgend jaar als het 4-jarig tijdperk dezer Regeering ten einde spoedt; de coalitie hoopt bij de eerstvolgende verkie zingen haar slag te slaan en bereidt zich daarop voor. Het komt in haar kraam te pas, deze Regeering, die in haar kaart speelt en langzamerhand wordt een Cabinet goede maatregelen heeft het genomen, tal van wetsont werpen liggen ter afdoening gereed. Helaas, de Kamer laat bijna alles liggen, verpraat den nationalen tijd, kibbelt wat, maar werkt niet of veel te kort. De heer NOLENS wenschte den zittingsduur te verlengen. Dat zou inderdaad een goede maatregel zijn. Hoe het zij, het Kabinet moge zwak staan, gebrek aan werkzaamheid kan het niet verweten worden. Dit constateerden dan ook nadrukkelijk de heeren DRUCKER en BORGE- SIUS; de oppositie kon er niet anders tegen aanvoeren dan dat dit Kabinet ook zooveel klaar gemaakt werk van het vorige Kabinet had overgenomen, waarmee dan echter tevens geconstateerd werd, wat genoemde heeren dan ook niet nalieten, dat do vorige regcering geen enkele sociale wet in het Staatsblad had gekregen en eerst op het eind met eenige reclame-ontwerpen kwa men aandragen. Do lieer Heemskerk betwijfelde wel of het rechtsche smaldeel van links erg ingenomen zou zijn mot de ver vroegde indiening der grondwetsherziening, o. i. is er van vervroeging geen sprake; de rcgecring hield zich eenvoudig aan haar belofte maar deelde ons niet medo hoe eigenlijk zijn houding tegenover die her ziening zal zijn. De heer Heemskerk eindigde zijn vrij tamme rode, met zijn spijt er over te kennen te geven, dat Dr. Kuy per op zijn 70-sten verjaardag niet gedecoreerd iwas, 't welk door den heer BORGËSIUS werd beantwoord' mot de opmerking dat zulks geen gewoonte was bij de Viering van den 70sten ge.boorledag en dezen af gevaardigde aanleiding gaf om van Dr. Kuvper te ge tuigen, dat liet zeker een man van beteekenis is, maar niet iemand, die zegen over het land gebracht heeft. De heer TROELSTRA verwijt der Regcering ^schan delijke nalatigheid" ten aanzien van het toezicht op naamlooze en commanditaire vennootschappen, waar door, in verband met de financieele crisis vele kleine bezitters verliezen hebben geleden. De MINISTER ver klaarde geen middel te kennen tegen de fatale speel woede in den geldhandel en verklaarde voorts, dat er door de groolere bezitters eveneens veel geld is ver- Ons Ideaai-tarief dekt U voor den ouden dag, Uwe Weduwe voor een jaarlyksch inkomen, Uwe kinderen voor een uitzet. Bij overlijden van den verzorger worden verder geen premies betaald. Vraagt de tarieven van de NATIONALE.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1907 | | pagina 1