Buitenlandsch Nieuws.
KVt Saumo8eüjkheid
In de knel.
Zaterdagmorgen ls er in de drukkerij van de firma
C. J. v. Houten en Zn. te "Weesp een ernstig ongeluk
gebeurd, fl. V., bezig een snelpers schoon te maken,
geraakte met zjjn arm bekneld tusschen inktcylinaer
en drukcylinder, waardoor hem over een groot deel
van den arm het vleesch werd afgerukt.
Prins Hendrik naar Terschelling.
Behoudens mogelijke nadere wijzigingen zal het
programma bü de aankomst van Z. K. H. op Terschel
ling als volgt luiden t
25 Maart. Aankomst van den Prins met de leden van
de rjjksommissie, belast met het onderzoek der red
dingsmiddelen en het hoofdbestuur der N.- en Z.-Hol-
landsche Reddingmaatschappij, in den namiddaj tusschen
4 en 5 uur. Nadat de commissie van plaatselijk bestuur
der Maatschappij 0" de burgemeester zullen zijn voor
gesteld, wordt overgegaan tot inspectie van het redding
boothuis te Westterschelling en een proeftocht met de
reddingboot. Daarna bestaat het plan het raadhuis, de
zeevaartschool en den lichttoren te bezoeken, waarna
"de Prins met zijn gezelschap hun hotel zullen betrekken
26 Maart. Des morgens half acht zal het hooge gezel
schap op gewone boerenwagens naar het station Oosterend
rijden, om daar het boothuis te inspecteeren. Daar zal
dan geoefend worden met de reddingboot, het vuurpijl
toestel en den wipper. Hierna terug naar Oosterend,
waar geluncht zal worden. Daarvandaan door Midsland
naar het reddingstation, paal 7, waar men met de boot
zal oefenen, na eerst boothuis en reddingsmiddelen te
hebben nagezien. Daarna keert men van paal 7 naar
Westterschelling terug, waar 's avonds Z. K. H. met
zijn gezelschap en eenige genoodigden door het hoofd
bestuur der N.- en Z.-Hollandsche Reddingmaatschappij
een diner wordt aangeboden in het hotel van den heer
A. Swart.
27 Maart vertrekt Z. K. H. naar Den Helder per
torpedoboot.
Onmenschelgk.
Zaterdagmorgen omstreeks half acht vond de Rijks-
ontvangersklerk van Veenendaal W. Hulshof bij het uit
reiken van aanslagbiljetten voor de personeelebelasting
te Achterberg onder de gemeente Rhenen een man in
bewusteloozen toestand op den Cuneraweg liggen bij een
kruiwagen met lompen. Zich onmiddellijk bij den daar
tegenover wonenden landbouwer om hulp vervoegende,
verklaarde deze, dat de koopman reeds des avonds te
voren in den schemer bij hem was geweest en dat hij
toen al slingerde, maar hij had hem „met een mooi praatje
weg weten te krijgen" en toonde ook nu nog volstrekt
geen lust om den man op te nemen oi hem op deeene
of andere wijze hulp te bieden, niettegenstaande hü den
persoon, M. van Heusden, die daar wekelijks in de buurt
kwam, kende als een wel arm, doch braaf, oppassend man.
Bij den tweeden boer er naast was men al niets hu
maner. Daar voegde de eerste persoon, die de klerk ont
moette, eene vrouw, hem toe: „We kunnen er niets
aan doen".
Ter eere van het buurtschap moet echter hier vermeld,
dat niet allen zoo ongevoelig zijn gebleken. De een eindje
verder wonende landbouwer J. Vink betoonde zich zeer
medelijdend, toen hem het geval werd medegedeeld, ging
dadelijk mede, nam hem in zijn huis op, trachtte hem
door warme koffie en melk weer wat bij te brengen en
stelde vervolgens zijn paard en voertuig en zijn eigen
persoon beschikbaar, om den ongelukkige naar zijn wo
ning in Geldersch-Veenendaal over te brengen, waar hij
des avonds, niettegenstaande alle aangewende middelen
door den geneesheer A. S. Hekster te Veenendaal, is
overleden.
De 8. D. A. P.
In „Het Volk" geeft de partij-secretaris een overzicht
van de ontwikkeling der Sociaal-Democratische Arbei
derspartij. Het luidt als volgt
26 Aug. 1894, datum van oprichting met 64 leden,
vertegenwoordigende eenige organisaties met een leden
tal van 250.
Leden'
800
over
Contr.f
f -
100 1895-'96
300 1896-'97
300 1897-'98
400 1898'99
400 1899 (Apr.-Decem.)
800 1900
1100 1901
1500 1902
2300 1903
3000 1904
3600 1905
3800 1906
4800 1907
Afd.
Congres 1895 26
1896 30 1000
1897 31 1500
1898 51 2200
1899 55 2500
1900 67 8200
1901 80 4000
31 Dec. 1901 90 4500)
1902 105 6500
1903 124 5600"
1904 137 6100
1905 152 6800
1906 167 7400
1907 176 8400
Het aantal leden is naar beneden afgerond tot op
honderdtallen.
t De contributie is naar beneden afgerond tot op
honderdtallen.
Deze daling was het gevolg van de reorganisatie,
waardoor voorkomen werd, dat een aantal leden dubbel
geteld werden, omdat zü lid waren èn van een afdee-
ling èn van een kiesvereeniging, die bij de partij was
aangesloten.
Kool en politiek.
Het Sociaal Weekblad vertelt het volgende van de
Vereeniging De Vrijheid te Bovenkarspel
Deze stelt zich blijkens artikel 2 harer statuten ten
doel de behartiging der belangen van den handel in
aardappelen, kool- en tuinbouwproducten en het uit
oefenen van invloed bij de verkiezingen.
Blijkens artikel 3 tracht zij dit doel te bereiken zon
der stoornis aan te brengen in de rechten van wie het
ook zij, langs wettigen weg en wel:
a. door te bevorderen dat te Bovenkarspel zooveel
mogelijk dagelijks, behalve op algemeen erkende
Christelijke feestdagen, afslagmarkt wordt gehouden van
aardappelen, kool en andere producten;
b. door ter gelegenheid van verkiezingen het publiek
voor te lichten.
Verder moeten de leden zijn van „Protestantschen
godsdienst."
Een Record.
Meldden we in een vorig nummer, dat bü een schaap
4 lammeren waren geteeld, thans is die zeldzaamheid
nog overtroffen bü den heer Jb. Jimmink te Barsinger-
horn, bü wien een schaap 5 lammeren heeft geworpen
en allen in leven. Een aardig gezicht, deze rük gezegen
de moeder met haar kroost I
De inktwerper.
De Amsterdamsche inktwerper heeft Vrü'dagavond
weer kans gezien zü'n slag te slaan. Ditmaal, meldt
het Hbl., was een dame die uit het Concertgebouw
kwam, zün slachtoffer. Op weg naar de tram werd zü
door een onbekende gevolgd, die haar meer dan eens op
verdachte wüze passeerde. Bü het instappen in de
tram bemerkte de dame dat haar geheele japon met
inkt bespat was.
De onbekende, die waarschünlük deze gemeene streek
op zün rekening heeft, was een als heer gekleed jong-
mensch van ongeveer 20-jarigen leeftüd.
Luchtballon'
Zondagmiddag is op de grens van de gemeente
Apeldoorn en Klarenbeek een luchtballon neergedaald.
materiaal. Hü stond'in den laatsten tü'd zoo onderden
invloed van een opkooper, dat hü dezen niet durfde
weigeren met de verduisteringen door te gaan. De
opkooper, die den man zeer weinig betaalde, f0.25,
waarvoor hü soms over de f2 50 terugontving bü ver
koop, heeft kans gezien uit de opbrengst een eigen huis
te koopen.
oor teringlijders en gezonden.
„Tuberculose", Orgaan van de Nederlandsche centrale
vereeniging tot besteding der tuberculose, bevat de vol
gende mededeelingen en raadgevingen
Jaarlü'ks sterven er duizenden en nog eens duizenden
menschen aan tuberculose. De tuberculose is een besmet-
telüke ziekte, die in de overgroote meerderheid der ge
vallen van mensch op mensch wordt overgebracht. De
smetstof der tuberculose is bekendhet is een bacterie
die den naam draagt van „tuberkel-bacil". Alleen wan
neer die smetstof in het lichaam komt, kan men tuber
culose krü'gen. De smetstof dringt in den regel door den
mond (ook wel door den neus) het lichaam binnen. Lij
ders aan long-tuberculose moeten, om te voorkomen, dat
zü andere menschen besmetten, zoo weinig mog'elük
hoesten in het büzü'n van anderen. Het hoesten kan be
dwongen worden. Het hoesten is alleen noodig en nut
tig, als men slü'm op te geven heeft. Evenals men som
mige behoeften niet in gezelschap van anderen verricht
zoo moet men ook niet hoesten en geen fluimen opge
ven in tegenwoordigheid van anderen. Als lü'dera aan
long-tuberculose in gezelschap van anderen hoesten of
niezen, dan moeten zjj het hoofd omdraaien en een zak-
doek voor den mond houden. Zü moeten de shjm die
zp opgeven, zorgvuldig opvangen in een daaivoor inge
richt fleschje. Gezonden moeten op eenigen afstand blij
ven (minstens 1 meter) van hoestende, niezende of luid
sprekende lijders aan long-tuberculose. Lyders aan iong-
k-0u .8uzun 81,6611 d8n 8evaarlü'k voor anderen als
zy bfl het hoesten, niezen, spreken en slü'm-opgeven de
bovengenoemde voorzorgsmaatregelen niet opvolgen-
Voor zindelijke en zorgzame tuberculose lü'ders die 8e
bovengenoemde voorzorgsmaatregelen opvolgen, behoeft
niemand bevreesd te zün. Daar de smetstof der tuber
culose ook in de melk van aan tuberculose lüdende run
deren voorkomt, is het verstandig, de melk te koken.
Wasch dikwijls uw handen, en altüd vóórdat gü gaat
eten. Leer dat aan de kinderen.
Oudersals gü aan tuberculose iüdt, zorgt, dat gij
uwe kinderen niet besmet. Zoent hen liefst met, of als
g« ben toch zoenen wilt, zoent hen dan alleen op' het
voorhoofd, nooit op den mondhoest niet in hun nabm
beid en neemt de bovengenoemde voorzorgs-maatregelen
in acht I Men denkt wel eens, dat een kind van tubercu-
leuzen vader of moeder reeds besmet ter wereld komt-
dit is echter niet zoo, het kind zelf is nog gezond wèf
kan het meerdere vatbaarheid voor de ziekte hebben
dan een kind van gezonde ouders. Daarom moet er bil
dat kind dubbel opgepast worden, het moet goed ge-
voed en in zoo gezond mogelyke omgeving groot ge-
bracht worden. Er moet altüd zorg gedragen worden
„niet m onmiddellijke aanraking te komen met dé
zieken of met iets van de zieken"; niet op den mond
kussenniet samen uit éénzelfden kop of glas te drin- i
ken, noch van éénzelfden lepel te etenniet verschei-
dene kinderen in één bed te laten slapen. Oppassen
met het sputum, daar dit groote hoeveelheid ziekte
kiemen bevat Dus nooit zorgeloos op den grond te
spuwen! 6 'f
Indien we dit alles goed weten, zullen we ook over
eenkomstig kunnen handelen, en de tuberculose in de
huisgezinnen niet helpen verbreiden, maar besteden
„Volksgezondheid is Volksgeluk."
Een adres.
BÜ den Gemeenteraad van 's-Gravenhage is ingeko
men het volgende adres:
„Hiermede feliciteer ik de Grondwerkersvereeniging
„Door Eensgezindheid verbetering" te Den Haag met
de verjaring van haar adres, verzonden 20 Maart 1907
inhoudende het verzoek om 25 cent per uur en een'
werkdag van tien uur.
„Een grondwerker".
Ilaagsche inbrekers.
Zaterdagnacht is ingebroken in een 's nachts onbeheerd
a Pn v88? de Baan waarin 0©n kantoor is gé-
n f m r of! lnbrekers zün aan de achter
zijde het huis binnengekomen. Zü zün daartoe in de
poort, leidende naar de Katholieke kerk aan het West-
einde, een muurtje overgeklommen. Eenmaal daarover
heen, hadden zü vrü spel. In de deur aan den achter
af*.,», Vai? a j op 'l 00R hadden, werden
gaten geboord om zoodoende do deursluiting te kunnen
forceer en. Uit een brandkast, welke blijkbaar met een
valschen sleutel is geopend, wordt een bedrag van on
geveer f40 vermist. 6
Een vijand van vrouwenkiesrecht
Door een der ingezetenen van Winterswük werd een
zaal gehuurd voor het houden van een openbare verga
dering. Toen den eigenaar echter bleek, dat in die ver
gadering gesproken zou worden voor vrouwenkiesrecht
weigerde hü de zaal. ocueeui,
In de vergadering, die uitging van hbt hoofdbestuur
der Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht, zouden als
spreeksters zyn opgetreden mej. Martina Kramers en
Z°tVhiï,fïth V q V8n Breut>hel Roelofs, leden van
dat hoofdbestuur. tVad")
Een oordeel over leden der Tweede Kamer
Te Oude-Pekela (Gron.) behandelde de gemeenteraad
Vrijdagavond een voordracht van Burg. en Weth tot
regeling der onderwüzerssalarissen.
Ingekomen was o m een verzoek van de afdeeling
van den Bond van Ned. Ond. aldaar, die ter motiveering
van haar verzoek aanhaalde woorden van de h.h. Rood
huizen, Nolens, Ter Laan e. m. a., bü de behandeling
der salanswet in de Tweede Kamer gesproken
De burgemeester der gemeente Oude-Pekela, de heer
J. G. Heeres, lid der Provinciale Staten, zei daaromtrent'
woordelijk het volgende: «m-hmh
„Naar aanleiding van de toelichting, die gegeven is
door de afdeeling Pekela" van den Bond van Ned!
Ond. inzak© hun adrss bötröffend© dö regeling van de
salarissen van onderwü'zers en waarbü deze vooral
den nadruk leggen op hetgeen door verschillende spre
kers in de Tweede Kamer der Staten-Generaal daarom
trent is gezegd, kan ik niet nalaten er op te wijzen
dat daaraan geen groote waarde kan worden gehecht'
In ledeie vergadering en bovenal in die der Tweede
Kamer der Staten-Generaal, bevinden zich personen die
niet kunnen nalaten zich over aanhangige zaken te
moeten doen hooren, hetzü uit waarachtige belangstel
hng of nevenbedoelingen, die niet altüd den toets van
betrouwbaarheid kunnen doorstaan, maar zeer dikwiils
haar oorsprong vinden in minderwaardige drijfveeren
zoodat ik herhaal zich daarop te beroepen, geen sterke'
argumenten zyo ter verdediging van het adres."
Geen plaats.
Als een staaltje hoe het thans gesteld is met de
gelegenheid tot verpleging van krankzinnigen, deelt
men aan de N. R. Ct. het volgende mede
De burgemeester eener gemeente in Noord-Holland
verzond deze week telegrammen aan de besturen of
directeuren van vüftien krankzinnigengestichten in ons
land, met dringend verzoek twee lüders voor rekening
zijner gemeente op te nemen. Slechts één antwoord
luidde gunstig, m alle andere gestichten was geen
plaats. Ja in één gesticht kon één patiënt worden
Maar zoek niet In de straatjeugd alleen de schuld
van het euvel. Wü, Nederlanders,hebben de straatjeugd,
die wü zelf hebben gekweekt. En zoek niet in het ge
zag alleen het kwaaddat is gebonden aan wet en
oorschrift, en iedere volk heeft wet en voorschrift naar
zün eigen aard. En ons publiek, het is het publiek dat
wü vei dienen. De verschünselen van tuchteloosheid bü
ons volk zün zooals zü zün, omdat de groei van ons
volk niet altüd even oordeelkundig is geleid. Zü, die
bü'tüds hadden moeten ingrüpen, zün zelf te veel
Nederlander geweest om het van harte en ook om het
verstandig te doen. Het bewijs daarvoor is, dat de
klachten ovei onze tuchteloosheid zoo oud zün als ons
volk zelf. en dat onze regeeringen van stad en land
zich eeuwenlang hebben uitgesloofd in het telkens op
nieuw uitvaardigen van strenge straffen tegen steeds
dezelfde overtredingen. Zü wisten te verbieden, maar
bü de toepassing ging de natuur boven de leer.
Het gaat er me6 als met het drankmisbruik.' Eeuwen
lang is er te veel gedronken, met al den aankleve van
ellende. Men wist het wel wat er van kwam of kon
komen, maar 't was nu eenmaal zoo. Tot de strüd er
tegen begon, stelselmatig en met bewustheid. En nu
verdedigt niemand het vele drinken meer. Zoo zün wü,
nu het wereldverkeer ons de oogen heeft geopend, ons
bewust geworden, dat veel in ons straatleven een
openbare schahde is. Wü wisten het wel, allang, maar
in ons heele volk is eindelü'k gegroeid de overtuiging
dat het zoo niet langer kan. En nu is de eerste stap
ter verbetering gedaan.
Geheimzinnige diefstal.
Men meldt uit Grouw (Friesland)
Uit de brandkast der gemeente Idaarderatteel zijn
2 bankbiljetten van f 1000 ontvreemd. Er is geen spoor
van inbraak te ontdekken. De politie doet onderzoek.
Nader wordt gemeld:
Vrijdagvoormiddao kwam men op „het gepjeentehuis
tot de treurige ontdekking, dat er een som van f2000
vermiste uit d ebrandkast. Deze kast wordt geopend en
fesloten door middel van twee sleutels, waarvan de
urgemeester en de secretaris er ieder één onder hunne
berusting hebben. Thans waren bij de opening tegen
woordig de secretaris en de eerste beambte ter secre
tarie (de burgemeester moet wegens ziekte het bed hou
den). Sporen van braak werden niet gevonden, wi
half verbrande lucifers.
Zaterdagmiddag werd doo rde rijks- en gemeentepolitie
een voorloopig onderzoek begonnen. Verschillende per
sonen zijn reeds in verhoor genomen.
Wieringen.
Maandagavond werd ten lokale van den heer H.
Engel, voor rekening van den heer P. Klein Sz., pu
bliek aanbesteedhet bouwen van een woon- en winkel
huis _aan ,het einde der Nieuwstraat Ingekomen wa
ren) 5 biljetten en wel van de volgende hoeren1. C.
Kroon voor f 1480. 2. N. J. Poel voor f 1425. 3. D. Lont
Jr. voor f1397. 4. Th. Boersen voor f1335 en 5. J.
C. Klein voor f1240. Gegund aan den laagsten in
schrijver den heer J. C. Klein.
De inzittenden, drie heeren en een dame, waren desverpleegd, maar de tweede niet,
morgens omtreeks 10 uur te Dusseldorf opgestegen en
hadden een voorspoedige reis gehad. Ballon en mand
bevonden zich in goeden staat, 't Gezelschap heeft zich
per trein weder naar Duitschland begeven.
Ongeluk.
Zondagmiddag omstreeks vier uur had een bewoner
van het perceel 21 F in de Van der Helststraat te
Amsterdam het ongeluk van de trap te vallen. De
ongelukkige kwam met den nek op een waterkraan in
het portaal terecht, zoodat hü den hals brak. Met de
Witte-Kruis-brancard naar het ziekenhuis gebracht, bleek
hü bü aankomst aldaar overleden.
Diefstal.
Een der Haarlemsche drukkersfirma's is de dupe
geworden van een persoon uit haar personeel. De man
die 28 jaar bü de firma in dienst was, heeft zich schul
dig gemaakt aan verduistering van duizenden guldens
Ons straatleven.
„Neerlandia" heeft goeden moed dat de dezer dagen
te Utrecht tot stand gekomen organisatie van een
vüftigtal vereenigingen onder leiding van het Algemeen
Nederl. Verbond, die trachten wil de straatjeugd wat
meer te wennen aan orde en tucht, succes op haar
streven zal hebben.
De redactie zegt van dat pogen
Ons straatleven toont bedenkelüke verschünselen, wü
Nederlanders weten het allen. En tegenover de ergernis,
die zü bü den vreemdeling wekken, stellen wü onze
schaamtewü trachten niet te ontkennenhet is zoo.
Het baldadige opzet bestaat en ook bestaat het feit,
dat het gezag er dikwüls machteloos tegenover staat.
Ons gezag weet zich niet altüd voldoende te doen gel
den en het publiek onthoudt het dikwüls zün afdoenden
steun.
Duitschlnnd.
Er is hier een eigenaardig conflict uitgebroken en
wel tusschen de pers aan de eene zijde en den Rijks
dag aan den anderen, of liever een deel daarvan, het
Centrum.
De geschiedenis is als volgtEen der afgevaardigden
van het Centrum deelde zoo zonder ecnig verband
mede, dat ook de inboorlingen in de Duitsche kolo
niën een onsterfelijke ziel hebben. En toenheb
ben een paar verslaggevers gelachen.
De afgevaardigde Müller uit Meiningen vestigde er de
aandacht op en zijn collega Gröber „gröber" kon
het niet sprak toen het sedert beroemd geworden
woord: „Saubengel." „Dat zijn weer diezelfde Saubengel
van verleden!''
Graaf Stolberg, de voorzitter had het scheldwoord
niet gehoord. Maar, alweder door de welwillende hulp
van den heer Müller uit Meiningen, was het hem en
eenigen anderen afgevaardigden ter oore gekomen. De
journalisten verlangden dat de heer Gröber dit scheld
woord zou terugnemen of tot de orde geroepen wor
den. De president beriep er zich op, dat hij den uitroep
van den afgevaardigde Gröber niet gehoord had en
was niet zeer gelukkig in de keuze van het middel
waarmee hij meende aan het voorval een einde |te
moeten maken. Hij begon met het dreigement tot de
journalisten te richten, dat bij herhaling van afkeu-
rings- of bijvalsbetuigingen op de journalistentribune,
deze ontruimd zou worden en wraakte de houding
van den heer Gröber slechts met deze zachte afkeuring,
dat, indien een dei' leden een „onparlementaire uit
drukking'' die hij echter niet gehoord had, gebruikt
had, hij dit betreurde.
De journalisten waren niet tevreden met de bescher
ming, die de voorzitter hun verleende tegenover be-
leedigingen uit den Rijksdag, en verlieten de zaal. Van
dat oogenblik af aan duurt de werkstaking der journa
listen in den Rijksdag.
Hoe volmaakt onverschillig men ook persoonlijk te
genover een dergelijke beleediging van den heer Grö
ber zou kunnen blijven, het standpunt der journalisten
is in dit geval zegt de correspondent van de N. R. C.,
naar ik meen. volkomen juist, Het gaat toch 'niet aan, dat
een afgevaardigde onder bescherming van zijn parle
mentaire onschendbaarheid een groep personen belee-
digt, van wie velen zeker niet in eenig opzicht d»
minderen van de heeren daar beneden zijn. Onbe
grijpelijk is het dan ook, dat de voorzitter, .na eenmaal
de zaakniet juist aangepakt te hebben, zijn ongelijk niet
wilde bekennen en zoo, althans middellijk, mede de
oorzaak is van dezen werkelijk onhoudbaren toestand.
De journalisten, die anders dag in, dag uit de dik
wijls zeer onbelangrijke en langdradige verhandelingen
in den Rijksdag moeten stenografeeren of verslaan, ver
heugen zich in een geheel onverwachte vacant ie. En
de solidariteit tusschen de Berlijnsche, de provinciale
en de buitenlandsche pers maakt dat zij rustig kunnen
j afwachten, wat er gebeuren zal.
Het Centrum speelt echter in dezen een weinig sym
pathieke rol en heeft van dit voorval door toedoen
van een zijner leden in het leven geroepen een partij
zaak gemaakt. De katholieke bladen hebben hun staf in
den Rijksdag versterkt en hun medewerkers met pnt-
slag bedreigd, voor het geval zij zich bij hun collega's
aansluiten. Maar nu de geheele Berlijnsche pers. de
groote provincie-bladen als de Kölnische en de Frank-
hirter Zeitung. en ook de belangrijke buitenlandsche
bladen besloten hebben, voorloopig over de beraadsla
gingen in den Rijksdag het zwijgen te bewaren, zal
de pers van het Centrum toch niet gemakkelijk veran
dering in den toestand in de door haar gewenschte
richting kunnen bewerken.
De bladen bepalen zich tot het vernielden der be
sluiten van den Rijksdag en zwijgen over de redevoe
ringen dei' afgevaardigden volkomen. Zelfs de Reichs-
fAnzeiger, het officieele orgaan van de regeering van het
rijk én van Pruisen, bevatte het volgend© be-
richt:
„Wegens de gebeurtenissen in de vergadering van
den 19en, hebben de vertegenwoordigers van de pers
en van de parlementaire bureaus op de journalisten
tribune hunne werkzaamheden tot nader order ge
schorst. Ons parlementair verslag bevat derhalve slechts
i.de in de vergadering genomen besluiten en de ver
klaring van de tafel van den Bondsraad."
Ondertusschen begint de regeering te overwegen wat
Tiaar in dezen te doen staat. Want en dit maakt
den toestand nog onhoudbaarder morgen zou in
den Rijksdag de beraadslaging over de liegrootingen
van de rijkskanselarij en van buitenlandsche zaken be
ginnen. Prins Bülow heeft begrijpelijkerwijze geen lust
zijn redevoering over den internationalen polilicken toe
stand slechts voor den Rijksdag te houden, voor wien
ze oigeidijk veel minder bestemd is dan voor het bui
tenland. En zoo zond hij gisteren zijn secretaris en
rechterhand von Loebell naar den voorzitter van den
Rijksdag om dezen toch aan te sporen nog vóór morgen
het geschil tot een einde te brengen. Gelukt dit niet,
dan zoo wordt nu gemeld zou de regeering
morgen voorstellen de beraad?lagingen over de liegroo-
ting van buitenlandsche zaken uit te stellen.
O, die Saubengel!
Te Bellijn vergaderde uitgevers van couranten heb
ben Zaterdag een besluit aangenomen, waarin zij hun
goedkeuring met de houding van de journalisten uit-
spreken.
De Ixmdensche kranten Daily Mail. Daily Express,
Daily Telegraph en Standard hebben laten weten, dat
zij wanneer de zaak niet naar genoegen van de pers-
tribune wordt geregeld, met geen regel gewag zullen
maken van hetgeen er in den Rijksdag verhandeld wordt
ook niet van de beraadslaging over de begrooting van
buitenlandsche zaken.
De gesmade journalisten ontvangen nog aldoor uit
binnen- en buitenland telegrammen en brieven, waar
in zij met de vastberaden verdediging van de eer van
hun stand worden geluk gewenscht
Verschillende bladen wijden hoofdartikelen aan de
staking. Gröber wordt van alle kanten onder handen
genomen, dat spreekt vanzelf. Maar verder laat de pers
niet na. het innige verband in het licht te stellen
dat er tusschen het parlementarisme en het journalisme
bestaat. Het Berl. Tageblatt betoogt,, dat het parlement
eigenlijk een kind is van het journalisme, en besluit:
7Aj (de journalistenstaking) toont aan het parlement,
wat het zonder pers is, en aan het publiek, hoezeer
het parlement pis door de pers een instelling wordt,
waarin het volk gestadig belang stelt.
Hoe onnatuurlijk, hoe in strijd met elk levend parle
mentarisme is deze toestand, waaraan het parlement
op stuk van zaken zelf de schuld heeft. De levende
aanraking tusschen volk en volksvertegenwoordiging
heeft opgehouden. Er bestaat de enkele bezoekers
van de openbare tribune tellen niet mee in het
huis. dat de openbaarheid zelve moet zijn, feitelijk
geen openbaarheid meer. En wanneer de zaak ook
dezen komieken kant heeft dat menig ijdel hardnekkig
spreker onder de afgevaardigden nu vergeefs naar weer
klank zoekt, het nadeel is te groot dan dat het lach
wekkende van den toestand er den enist van zou kunnen
overtreffen."
Men kan de courant tegenwoordig niet meer mis
sen.
China.
In .dit rijk neemt men telkens weer verschijnselen
waar, dat de Ghinieezen de voogdij van de vreemde
lingen moede zijn en hartelijk er naar verlangen, om
zelf de ontsluiting en ontwikkeling van hun enorm land
te bewerkstelligen.
Op dit oogenblik is China druk bezig, den invloed
van het buitenland op het beheer der Chineesche spoor
wegen te beperken en, zoo mogelijk, geheel te ver
dringen. China wenscht thans b.v. het beheer van de
Hankou-Pekingbaan, dat in Belgische handen berust,
zelf over te nemen.
Het wil daartoe bij het buitenland een leening slui
ten, die binnen korten termijn aflosbaar is. Daarmee
kan 't dan 't Belgische voorschot van 112'/2 mill. fr.
afbetalen. Het beheer wordt daarna gevoerd door een
Chineeschen raad van toezicht, een soort maatschappij
staande onder staatsinvloed. Deze heeft dan tevens de
taak, om de bij het buitenland geleende kapitalen bin
nen vijf jaren door Chineesch geld te vervangen
Sedert de eerste spoorweglijn in China in 1876 ge
opend werd, die van Woesoeng naar Sjanghai n.1., heb
ben de inzichten zoo van de regeering als van het
Chineesche volk nog al eenige wijziging ondergaan. In
1877 reeds werd de nieuwe lijn weer voor het ver
keer gesloten en opgebroken, en rustte het spoorweg-
vraagstuk in China, totdat eindelijk op aansporing van
China's beide groote onderkoningen van dien tijd, Li
Hoeng Tsjang en Tsjang Tsji Toeng het vraagstuk
weer ter hand genomen werd en met behulp van het
vreemd kapitaal aan den aanleg van een spoorweg
net werd gearbeid. Zoo kwamen de Noord-Ghinee6che
de Peking-Hangkow, Shanghai-Nangking-iijn en andere
spoorwegen tot stand.
Nu meent men het échter zonder de hulp van het
buitenland wel af te kunnen, sedert uit de overschot
ten van den Noord-Chineeschen spoorweg met den aan
leg der Peking-Kalganlijn kon worden begonnen; de
eerste, die zonder vreemd kapitaal en zonder de hulp
van vreemd personeel wordt aangelegd.
Een uitvoerig schrijven uit Peking aan de Köln. Ztg.
bespreekt die Chineesche spoorwegaangelegenheden.
Ook deze correspondent wijst er op, dat de Chinee-
zen door de groote inkomsten van sommige hunner
spoorweglijnen o.a. van de Noord-Chineesche spoor-
wegbaan, die onder eigen Chineesch beheer staat, tot
de overtuiging zijn gekomen, dat zij, ook ten opzichte
van het spoorwegwezen, mondig zijn geworden en
vreemde hulp kunnen ontberen. En zij begrijpen ook
zeer goed, (dat alleen snelle uitbreiding van het spoor
wegnet China kan helpen om zijn macht te centralisee-
ren, zijne financiën te regelen en de welvaart te be
vorderen van zijn zoo talrijke bevolking.
1 Ongelukkig is het land door den treurigen staat zij
ner financiën niet in staat* om die spoorweguitbrei-
ding te volvoeren, onafhankelijk van den vreemdeling
Om echter zijn oppermacht niet kwijt te raken, zai
China de opperste leiding der in de eerste twintig jaar
aan te leggen spoorwegen steeds in eigen hand moeten
houden.
Wellicht is dit mogelijk. Doch dan zal China toch
verstandig doen, naast de opperste leiding een vreem
den hoofdingenieur als een builenlandschen ambtenaar
aan te stellen, die de financiëele verhoudingen der spo
ren regelt. Ook zal China in de eerste jaren er niet
aan kunnen denken, steeds' voldoend kapitaal voor
spoorwegondernemingen gereed te hebben, vooral wan-
d?1 ?pinalna langen tijd rente afwerpt.
Daartoe heeft de Chineesche regeering gebrek aan
het noodige geld. De Chineesche kapitalist daarente-
gen is gewend om onmiddellijk rente van zijn geld
te maken en dit is niet zonder komische kracht
in een zuiver Chineesche onderneming, in een uitsluitend
t.hineesch beheer heeft niemand minder vertrouwen
dan de Chinees zelf. Daartoe is hij te zeer gewend
aan de uitbuiting en knevelarij der ambtenaren.
De beweging, die zich thans in China openbaart om
zich te ontdoen van buitenlandschen invloed, valt niet
te ontkennen. Maar volgens het schrijven uit Peking
aan de Köln. Ztg. zal die beweging dus door twee
elementen sterk worden belemmerd, te weten aller-
eeist door geldgebrek en dan dooi' wantrouwen in de
eerlijkheid van eigen landgenooten. Zoo erkennen de
Chineezen, ondanks hun afkeer van de vreemdelingen
toch de superioriteit van dezen, waar het geldt, za
ken te doen en onder het nauwlettend oog der con
trole eerlijk te zijn.
°nl?rakei! "^'analen trots kan ook be-
iS»W' k dk; ontstaan is, naar
mn 8 v?", he,'to^even aan de eischen van Jr
iv, opzichte van het in beslag genomen schip.
De inwoners van Kanton, waar het Japansche schip
BHib nengC ^chl' zi-i" zoer verontwaardigd
Blijkens een telegram van Donderdag uit Hongkong
Kmlt±JeW >rkn Hwald- ll6b1^» die.1 dag
lKHuten^2®'1 op verbeurte des levens ver-
SSnfninT, hUnaer, sJ8d' 4i6 *6 gehoond achtten,
standDunt H»t h v615, sle)L»n zich op het
tS li i t Ce,Ul?le regeering te Peking <lé eer
relf ntef^ Van Klat.ltü" heeft opgeofferd om het
zelf met te verkerven bij de Japanners
oiSkonÏÏat,e Uk 15 000 iS gaan spreken met den
De New-lork Herald-correspondent te Hontfkona
die de zaken misschien wel wat ernstiger voo,stelt dan
vefell^V1'1. H<H1«kpn8 verhaalt van een volks-
-><) (HM) é.rtv v T zou z'i» bijgewoond door
vli 1 vele woningen wapperde derouw-
rinit V v^pr'orogg werden hartstochtelijke redevoe-
nngcn gehouden. Twintig sprekers o. w. een jongen
i'üli i,a wekten de aanwezigen op, voortaan alle
JapaiBche waren te boycotten. Aahwezigen, die in Ja
pan gemaakte kLeeren droegen, trokken ze uit, wier-
pen ze op een p oop en slaken er den brand in. Een
t.hineesch koopman in Japansche waren bood zijn hee
lt n winkelvoorraad aan om er een brandstapel van te
bouwen.
IK ontroering der aanwezigen was groot. Aan vele
winkels te Kanton worden aanplakbiljetten aangesla
gen, waarin wordt afgeraden Japansche waren te koo-
