DE GEVAARTEEKENEN
DER NATUUR.
Buitenlandscb Nieuws.
Gemengd Nieuws.
8
t tivenri 6 n °'a' verkrijgbaar bij den Heer
J. ROTGANS; te Anna Paulowna bp D. ZON.
Ook uit F.Kinond.
Andries Zwart uit Egmond aan Zee is blijkbaar ook
nogal een hardhandige klant Hg had ter zijner woon-
plaatse den j8sten van Bloeimaand twist met zijn dcrps-
genoot J Bart, dien hg zonder veel motief een pak op
zgn baaiije gaf Wat hem van den beer Officier den
lang niet malscben eisch tot 3 maanden in de gevan
genis brommen op den hals haalde.
Laffe vernielers.
Willem Schilder en Johannes Kager, een paar 20 jarige
jongelui uit Obdam, kwamen in den avond van 17 Mei
j.1. een beetje vroolgk uit 't café van de wed. Duin, en
daar het te vroeg was in hun zin om nu al naar huis
te gaan, moest er nog een of anderen dollen streek
worden uitgeehaald.
De school werd tot doelwit gekozen, waar met behulp
van een paar flinke stukken hout een tweetal ruiten
tot gruizelementen werden geslagen.
Hoewel in den duister bedreven, kwam de zaak toch
aan 't licht en de O. v. J. eischte tegen de laffe daders
wegens kemieling elk f 15 boete of 10 dagen hechtenis.
Van een nijdigaard.
De laatste zaak, heden berecht, was wel de koddigste,
hoewel de 46-jarige Arie Rood, een arbeidertje uit Wes-
ter Blokker, een echten driftkop is. Hg kreeg over
allerlei nietigheden den 19 Mei j 1. twist met zgn dood
kalmen buurman Klaas Jong, wien hg een pak slaag
toediende en dreigde dood te zullen slaan met een
hamer, die reeds als het dreigend zwaard van Damocles
boven Klaas' hoofd zweefde, zoodat Klaas, nog steeds
tamelijk flegmatisch, dat leeigke ding Arie had afgenomen.
De 22-jarige Willem Koning, gelaten nederknielende
voor het getuigenhekje, had de exercitie met den hamer
gezien.
Ook Aafje Met, de 28 jarige buurvrouw van beklaagde.
En klaas zelf herinnerde zich nog best de opstoppers
en de krabbels hem op dien schoonen Meidag door zgn
ngdigen buurman met wien hij een woning in tweeën
bewoont toegediend.
Zulke woningen in tweeën bewoond we zagen het
reeds op de vorige zitting in het drama tusschen Vol-
kert Reus en zijn buren te Grootebroek afgespeeld,
geven dan al heel licht aanleiding tot ruzie. Vooral
als je zoo weinig verdraagzaam bent als Arie Rood
ook thans op de zitting bleek te zgn. Zoo geweldig
ging hij meermalen tegen de getuigen te keer, dat de
Praesus bg herhaling dreigde, hem de zaal uit te zullen
laten zetten.
De O. v. J. eischte wegens mishandeling tegen Rood
7 dagen gevangenisstraf.
Uitspraken allemaal a.s. Dinsdag.
Amerika.
Taft is de man, wiens naam op aller lippen is,
als de a.s. president, opvolger van Roosevelt.
Het is niet onbelangwekkend iets meer te weten
van het leven van dezen „komenden" man.
Taft is geboren te Cincinnati (Ohio;, den 15en Sept.
1857. Zijn Amerikaansche voorvaderen waren gevestigd
in Massachusettsmaar Tafts vader woonde te Cincin
nati, waar hij een nian van aanzien was. Hij had
er een schitterende praktijk als advocaat en werd er
later .rechter. Toen trad hij onder president Grant in
het kabinet als minister van oorlog; weer later was
hij minister van justitie onder president Arthur, en
ten slotte werd hij benoemd tot Amerikaansch gezant,
eerst in Weenen, toen in Petersburg. Taft Jr. studeer
de in de rechten aan de Yale-universiteit en promo
veerde daar, toen hij 20 jaar was. Hij vestigde zich |e
Cincinnati als dagbladverslaggever van rechtszaken op
een salaris van f 2.50 daags. Maar, na eenigen tijd
het beroep te hebben uitgeoefend, verdiende hij meer;
hijzelf verhaalde later, dat hij met zijn bezoldiging als
jong journalist (f 60 's weeks) best tevreden was.
Als dagbladman kwam hij in kennis met den officier
van justitie in het arrondissement Hamilton, en deze
bezorgde aan Taft een benoeming als substituut. De
ervaring en menschetnkennis, die de jonge rechtsge
leerde in die positie opdeed, kwamen hem in zijn
latere loopbaan uitnemend te stade. Allengs klom hij
op tot aanzienlijke ambten bij de belastingen en bij
de magistratuur. Ook in de locale politiek deed hij
zich gelden; o. a. door zijn bestrijding van den invloed
der politieke „bosses". Taft was in 1900 Bondsrechter
te Cincinnati, toen hij een telegram ontving van Presi
dent Mc. Kinley, om naar de Philippijnen te gaan
als bestuurder van de veroverde eilanden. In het werk
der pacificatie daar, is hij uitnemend geslaagd. Nadat
hij als gouverneur zijn ontslag had genomen, werd
Taft, onder Roosevelt, minister van oorlog.
In zeker „interview" onlangs werd Taft beschreven
als een reus van lichaamsbouw, wiens dikte evenredig
is aan zijn lengte. Deze corpulentie verklaart het bon
mot, dat in de Unie buitengemeen veel opgang heeft
gemaakt. Taft is zoo luidt het de beleefdste man
van de Staten. Waarom vraagt men. Omdat, als
hij in een tram opstaat voor een dame, er minstens
plaats komt voor twee
Een andere anecdote, eveneens in verband staand
met Taft's reusachtigen lichaamsbouw, is ook wel
waard verteld te worden. Root, thans minister van
buitenlandsche zaken had gehoord dat Taft ziek was.
Hij zond 'hem dadelijk een telegram, kort en zakelijk
hoe gaat het er mee? Het antwoord van Taft luidde:
uitstekend, vandaag nog een 'rit gemaakt van 15 mijl.
Waarop Root onmiddellijk weer teruggeseind zou heb
ben: maar hoe gaat het dan met uw paard?"
Behalve als reusachtig-coipulent, wordt Taft verder
beschreven als blond van haren, met een stevigen
knevel, heldere en kalme oogen. Zijn gelaat is een
en al vriendelijkheid; hij is de vleesch geworden bon
homie en zijn optimisme over menschen en zaken
verlaat hem geen oogenblik. Wie met hem in aan
raking komt, voelt zich onweerstaanbaar tot hem aan
getrokken. Vijanden heeft hij dan ook niet, schrijft
de interviewer, een Franschman van naam.
Maar men zal allicht ook een Amerikaansch blad
over den candidaat willen hooren. Welnu, hier laten
we dan volgen een artikeltje uit de Grondwet, in
lossen stijl geschreven:
Een groote jongen, schijnbaar alleen voor beafsteak
en schommelstoelen geschikt, kwam op zekeren dag
Yale College in. William Howard Taft was de naam
van dien blozenden zoon van Ohio.
Te log voor gymnastiek, te loom voor studie!? Taft
zou ze al heel spoedig bewijzen hoezeer de lui, die
dat gezegd hadden, zich vergisten.
Hij wierp zich met geheel zijn lichaam in alles
wat tot de gymnastiek behoort en met al zijn geest
in het renperk der wetenschap, en ziet, weldra zocht
hij in 't rennen, zwemmen, worstelen zijns gelijke, even
zeer als in de vorderingen in de wetenschap gemaakt.
Maar de ruimte om een levensschets van dien
staatsman te geven, ontbreekt ons. Wij willen maar
een paar hoofdfeiten uit zijn leven vermelden, feiten
die spreken voor zijn karakter, voor de gave, van zijn
geest, voor zijn heerschappij over de gemoederen.
In Januari jl. sprak hij te New-York tot een ver
gadering van werklieden over het netelige onderwerp
„Kapitaal en arbeid'. In een gebouw, gewijd aan de
nagedachtenis van Lincoln, waarin eiken Zondagavond
gansche scharen werklieden samenkomen om de meest
brandende vraagstukken op het gebied van arbeid en
kapitaal te bespreken, daar zou Taft het woord voe
ren. Het gehoor dat hem verwachtte, wist van geen
conventioneele regels of wilde er althans niet van
weten. Het aarzelde niet, elke gedachte die opkwam,
in den vorm van een vraag te kleeden en den spreker
voor de voeten te werpen. Een der schranderste rechts
geleerden van New-York, zelf een autoriteit op het
gebied van arbeidskwestiën, verklaarde den dag die
Taft's speech voorafging, dat hij zich op een vulkaan
zette op het oogenblik waarop hij tot zulk een schare
over zulk een onderwerp begon te spreken. Een
ander zeide„Die vergadering is Taft's ondergang."
De vergadering had plaats.
Het was misschien de grootste, de schoonste avond
in Taft's loopbaan. Hij stond tegenover de talrijkste
vergadering van denkende werklieden, mannen elk
oogenblik bereid om hem met allerlei vragen te over
stelpen. Zij dolven in zijn verleden. Zij speurden in
de uiterste schuilhoeken van zijn hart naar zijne be
weegredenen. Zij wisten san geen genade, van geen
kwartier geven. De spreker rientte het woord tot mis
schien hei meest onbarmhartige lichaam werklieden in
Amerika, en indien hij hen niet won, wee dan hem,
wee zijn heden en wee zijn morgen'
Een ander zou misschien een accoord hebben aan
gegaan met zijn geweten en een veiliger onderwerp
gekozen. Taft niet aizoo. Hij zeilde regelrecht in zijn
onderwerp in met al hel zelfvertrouwen van een ge
oefend debater. Hij ontweek niet een enkel moeilijk
of gevaarlijk punt van zijn klippenrijk onderwerp. Hij
wisi niet san vergoelijken, niets van verbloemen. Hij
viel aan als een wakker soldaat, in t front, met alle
kracht. Hij sprak over het recht van den werkman,
maar ook over het recht van deu kapitalist Hij toonde
welke voordeelen het bezit van geld voor de bank
opleverde. Hij hielp zijn hoorders, zoodat zij menig
twistpunt beter verstonden, en betoonde zich de warme
vriend van den werkman.
Toen hij geëindigd had, regende het vragen op zijn
hoofd; vragen over den aanvang der arbeidswoetingen
tot de laatste socialistische bewegingen, en niet eén
keer faalde de spreker in het winnen van zijn gehoor
voor zijne met de uiterste nauwgezetheid uitgedrukte
conclusies, of bleet hij in gebreke het gehoor tot die
geestdrift op te voeren, die alleen met een geloof aan
de volkomen oprechtheid van den spreker te verwer
ven is.
Den volgenden morgen zou lüj, indien hij een ge
woon man geweest was, zichzelven een beroemd man
bevonden hebben, De schrandere rechtsgeleerde van
svieu wij spraken, zeide tot Taft: „Het was meester
lijk.' De voornaamste werkmanscourant was den vol
genden morgen opgetogen en dankbaar.
Toen hij na gedanen arbeid nog een oogenblik op
het spreekgestoelte stond, werd hij letterlijk bestormd
door zijn gehoor. Elk wilde zijn hand drukken. Elk,
hem dank zeggen. Elk hem betuigen, dat hij op hem
kon rekenen.
Taft had het onmogelijk geachte volvoerd
En dat is het succes van al de speeches van Taft.
Hij spreekt zoo eerüjk niet alleen in steden, waar de
nieuwsbladen het den volgenden dag in groote letters
aan het publiek verkondigen; hij doet hetzelfde, wan
neer op een eiland der verre Philippijnen een kleine
vergadering het „groote opperhoofd om een paar
woorden verzoekt
Hij is de eenige man in de wereld, die de kracht
van geest heeft om 10.000 mijlen te reizen, ten einde
aan een ander volk te vertellen dat zij ongeschikt zijn,
en misschien nog lang zouden blijven, tol zelfbestuur)
En datzelfde volk vereert op dezen dag den man die
het zulke bittere waarheden vertelde, meer dan mis
schien eenig regeerder ergens vereerd wordt.
Zoo is Taft
Te moeilijker, te hopeloozer zijn onderwerp schijnt
te wezen, met des te grooler graagte pakt hij het
De meeste der publieke mannen van onze dagen
hebben geen huiselijk leven. De staatsdienst slorpt al
hun tijd op. Velen laten hun gezinnen achter in hun
woonplaats, en stellen zich tevreden met een dag of
wat uit te knijpen om in hun „old home" door te
brengen.
Niet alzoo Taft
Hij is 25 jaren in staatsdienst en tegelijk een ideaal
huisvader. En dat zegt wat! Geen man die zooveel
en zoover heeft gereisd. Nu is hij hier, dan daar. Hoe
is met hem een huiselijk Leven mogelijk?
Hoe?
In de eerste plaats doordat hij zijn familie met
zich meeneemt Taft is niet rijk, verre van rijk. Hij
reist piet zijn gezin, maar niet vergezeld van een
staat bedienden. Inderdaad, zijn vrouw kan zich zelfs
de weelde van een kamermeid niet veroorloven.
Op reis is hij te huis en te huis is hij op reis;
want hij kent geen blijvende plaats. Maar zijn zoontje
Charles is zijn oogappel, en met hem te spelen en
hem te leeren zijn lust
Zeker heeft Taft in zijn vrouw een trouwe hulpe
naast zich en kan deze, als Papa door drukte
verhinderd wordt met Charles bal te spelen, zijn plaats
innemen, geleerd en geoefend als zij is door haar zoon.
Taft kan alleen in een zeer bescheiden huis te
Washington wonen; maar onverschillig waar hij is en
woont, van hem gaat een licht en een warmte uit die
de geschiedenis van zijn land met de schoonste feiten
vullen. Ze toonen den weerschijn van zijn dienende
üefde den lande bewezen, hetzij hij strijdt voor de
rechten van zijn volk hier te lande, of voor den
bruinen broeder op de Philippijnsche eilanden, daar
ginder in de verte. St
Japansche bijzonderheden.
Japansch rekenen. Op een fietstocht in de
buurt van Yokohama pleisterden we aan een rusthuisje.
Vriendelijk werden ons kussens aangeboden, thee, koek
jes en een rookstel. Dit alles krijgt elke voorbijganger,
die er even aanlegt, gratis. Wie bg 't heengaan 5 sen
(iets meer dan een stuiver) geeft, wordt duizendmaal
bedankt.
Wjj dronken bovendien eenige limonadefleschjes, aten
wat nootjes en een paar sinaasappelen.
„Hoeveel is 't vroegen we.
De juffrouw, die de zaken waarnam terwijl de
baas maar aldoor erwtjes tabak rolde om z'n pijpje te
vullen, dat dan na éen trekje weer leeg was en uitge
klopt werd nam haar telraampje. Geen Japanner
kan iets berekenen zonder telraampje; het is een plat
blaadje met balletjes, die aan staafjes opgeschoven
worden.
Eindelijk was de som klaar.
„19 sen", kwam zij zeggen.
„Twee fleschjes limonade, nootjes en drie sinaas
appels".
„Drie sinaasappels? O, ik dacht maar twee".
Haastig ging zij met haar telraampje terug naar haar
kussen, hurkte neer, rekende opnieuw, schoof de balletjes
aan de stokjes heen en weer. Wij stondon met onze
fietsen aan de hand te wachten; maar ongeduldig zijn
leert men in Japan al heel gauw af. Toen zg ten laatste
terugkwam, had zg de rekening opnieuw gemaakt,
triomfantelijk meldde zg ons het resultaat:
„20 sen"1
Rok en witte das. Misschien zou bet nu niet
meer voorkomen, maar een paar jaar geleden is het
écht gebeurd.
't Was bij de opening van een tentoonstelling in
Osaka. Op de uitnoodigingskaarten tot bijwoning der
plechtigheid stond voorgeschreven, dat rok en witte das
het verplichte kostuum was.
Nu waren er vele Japanners, die nog nooit anders
dan een kimono hadden gedragen, die een uitnoodigings-
fc aart hadden, en daar toch wel graag gebruik van wil
den maken. Ze huurden, leenden, maakten rokken. Ze
huurden, leenden, maakten witte dassen.
En 's morgens 10 uur verdrong zich voor de poort
van het terrein een wonderlijk uitziende menigte. Ze
waren in rok en witte das. Ja, maar op de kaart had
niets gestaan van een boord; de meesten wisten niet,
dat die bg het costuum behoorde, en de dassen bengel
den losjes om de halzen.
De claque Bg een plechtigheid in Tokio zoude
Keizer verschijnen. Geduldig stonden de aaneenge-
scbaarde rjjen ten wachten.
Tot er eindelijk in de verte beweging kwam: de Keizer
naderde.
Een Engelsch journalist nam zgn claque af, drukte op
de veer, en stak nonchalant het hoofddeksel onder den
arm.
Een paar Japanners tegenover hem vonden dat ver
bazend practisch. Ze namen hun hoogen zijden eveneens
onder den arm, drukten flink, tot hg plat was, en wa
ren blij, dat ze nu ook zooveel meer ruimte hadden.
Keizer voorbij.
Floep, zeide de claque en hg stond weer recht. Maar
de arme Japanners bleven met hun vuisten in de hooge
zijden stompen en de deuken verdwenen niet
(Hdbld.)
Stroohoeden als hoofddeksel der paarden in den
zomer.
Kort geleden werd door den heer Lavalard het vol
gende medegedeeld aan de société nationale d'agriculture
de Franco:
Sinds eenige jaren geeft men den meer goed bedeelden
paarden in den zomer een hoofddeksel, om hen tegen
de felle zon te beschuttendie hoofddeksels zijn of van
stroo of van doek gemaakt.
Het denkbeeld op zichzelf is niet kwaad, maar blijk
baar heeft niemand zich afgevraagd, of de toepassing
ervan beantwoordt aan het doel. Wjj kwamen er toe
om eenige proeven te nemen en namen daarvoor drie
paarden, een met een strooien hoed op het hoofd, een
met een linnen, en een zonder hoeddit laatste had
dus niets anders om zich tegen de inwerking der zon
nestralen te beschermen dan de kuif, die ieder paard
op het voorhoofd draagt.
Onder den stroohoed, onder den linnenhoed en onder
de kuif plaatste ik een maximaal thermometer, en ter
wijl de temperatuur in de schaduw 26« was, plaatste ik
de paarden in volle zon.
De thermometer onder het haar, zonder hoed, gaf 32°.
De thermometer onder den stroohoed gaf 37°.'
De thermometer onder den linnenhoed gaf 38°
Daarna namen wg een proef met dezelfde paarden ter
wijl zg' in volle zon draafdende uitkomst was als
volgt
De thermometer onder het haar gaf 29®
De thermometer onder den stroohoed gaf 330
De thermometer onder den linnenhoed gaf 38°
Hieruit volgt dat de warmte onder de kuif minder is
dan onder den hoed; dit is trouwens licht te begrijoen
want onder de ledige ruimte van den hoed verzamelt
zich een hoop warmte.
Daarom is het gebruik van zomerhoeden voor paarden
af te raden, en is het beter en doelmatiger om nu en
dan de kuif nat te maken, om het koel houden van het
voorhoofd te bevorderen
De eerste de beste paardenliefhebber kan die proeven
herhalen, en zich ervan overtuigden dat wij geliik
hebben. v
De paarden lgden onder de hoeden, wel verre van er
baat bg te vinden. (Ned. Sport).
De kleeren die de vrouw maken.
u p?®?r8ons Magazine wordt een poging gedaan, met
voorbeelden aan te toonen, dat de schoonheid van de
Europeesche vrouw in den loop van de laatste eeuw
niet is verminderd.
Daartoe ging het tijdschrift als volgt te werk: het
plaatst naast elkaar de reproducties van beroemde
schoonheden van de penseel van verschillende kunste-
Jf81? ">t de tweede helft der achttiende eeuw, en ver
kleedt dan diezelfde vrouwen in de toiletten van heden.
De vergelgking is allercurieust.
Daar is eerst Emma Hamilton door Romney als bac-
chante geschilderd; daarnaast wordt dezelfde dame ver
toond, gekapt, met modernen hoed. Het is een alle-
daagsch bakvischje geworden!
Daar is vervolgens Sarah Siddon, eens de beroemde too-
ncelspeelstcr, door Gainsborough geschilderd, een heerlnk
beeld van vrouwenschoonheid; daarnaast draagt zij de
laatste modesnufjes. En het is een vulgair prentje uit
het een of andere modejournaal geworden I
Deze voorbeelden zouden kunnen gelden als bewgs
tegen onze moderne vrouwenmodos.
Doch Lady Louise Manners, geschilderd door Hoppner,
wordt dan afgebeeld in een wijden automantel, en,
aldus gehuld in deze statige plooiïge kleedg, de auto
voile over den omgebogen hoed, wint deze dame zelfs
in bevalligheid.
En nog sterker gaat der vrouwen schoonheid er op
vooruit, wanneer men de schoonheden uit de zestiende
eeuw neemt en ze in plaats van haar opgedirkte, gepende
spaansche dracht een modern kleed aantrekt. Dan zijn
een Maria van Lotharingen en een koningin Elisabeth
van Engeland werkelijk beauté's, wien de laatste Parij
sche modes allerbekoorlijkst kleeden.
En dan blijkt tevens, dat zelfs op mooie vrouwen
eenigszins toepasselijk is, dat de kleeren ook haar maken.
Blanken en Zwarten.
In Amerika komt zoo nu en dan nog eens een bot
sing voor tusschen negers en blanken. Nu is er weer
een lynchpartg geweest bg Hemphill in den staat Texas.
De aanleiding tot deze uitbarsting van rassenhaat
werd geleverd door een moord op een bekend en zeer
gezien blanke, zekeren Dean. In verband met dezen
moord werden zes negers in hechtenis genomen.
Kort daarop, op een Zaterdagavond, werd weer een
blanke vermoordhet was een boer die in zijn woning
het middagmaal gebruikte; hg werd gedood door een
schot door het raam.
De bekendwording van dit feit, bracht in het dorp
een ontzaglijke ontroering teweeg. Een groote menigte
liep te hoop voor de gevangenis, waar de zes verdachte
negers waren gedetineerd.
De gevangenbewaarder werd overmand, de gevange
nisdeur opengebroken. Een van de zes ongelukkigen
poogde te ontsnappen, en werd doodgeslagende overige
vjjf werden aan één boom opgehangen. Kort daarna
werd, dienzelfden avond, een zevende neger neerge
schoten en den volgenden dag hingen er nog twee
opgeknoopt aan een boom.
De neger, die den boer in zijn huis had doodgescho
ten, is gegrepen. Hg heeft bekend, de daad te hebben
gepleegd en daarvoor een belooning te hebben ontvan
gen van vgf dollars.
Ten einde te voorkomen, dat hg zou worden gelyncht,
ie de moordenaar naar een andere plaats overgebracht.
Groote Hitte.
Lit New-5 urk werd jl. Maandag melding gemaakt
van de vreeselijke hitte, die daar en verdei' naar het
Westen tot Cleveland in Ohio gedurende twee dagen
heerschte. De thermometer steeg wel is waar niet
boven de 90° Fahrenheit, maar liet was een vochtige
en dientengevolge drukkende hitte, welke reeds vele
slachtoffers maakte, zoodat de hospitalen overvuld
waren. De schoolkinderen werden naar huis gezonden
en aan vele duizenden uit de overbevolkte kwartieren
der armenwijken werd toestemming verleend om in
de openbare parken te slapen.
Het Nieuwste.
-ï'De correspondent der N. Crt. te Zurich schrijft d.d
Juni:
Sedert enkele dagen staat buiten op den stoep van
het hoofdpostkantoor een postzegelautomaat. Werp er
een tiencentimes-stuk in cn op elk uur van den dag
envan den nacht, zonder brommen of snauwen
werpt het toestel twee zegels van vijf centimes uit
Verbazend gemakkelijk. Maar het mooiste is. dat de
kooper bovendien nog een heele collectie van dingen
gratis en om niemendal ontvangt. Een doosje luci
fers, een kleine handleiding voor eerste hulp, bij on-
felukken, een zakadiesboek der stad Zurich, een
loemlezing van Simplieissimus en andere moppen, een
calendarium met notitiepapier doorschoten, een extract
uit het posttarief, een gids voor het tramverkeer. Enfin
te veel om op te noemen. Bovendien is in den auto-
inaat op gemiddelde hoogte van den dameshoed een
kleine toiletspiegel aangebracht, die wel niet van
Venetiaansch kristal geslepen, daarentegen bestand zal
(eenheid Cn euveldadeu van nachtelijke brooddron-
Vindt de nieuwigheid instemming bij het publiek,
dan willen de ondernemers bij elke serie van dui
zend nummers een stalles-abonnement voor den schouw-
houc, gemeld Z'j ech,er onder alle voorbe
rg j *',en Alpendorp verwoest.
Door de schuld van spelende kinderen is een gansch
In^rAn?' h ?n reizi8er8 'n Tirol welbekende Zirl
Ïk j vlammen geworden Maandagmiddag
begon de brand in het ooste'ijk deel van het d* rp door
de onvoorzichtigheid van kinderen, die een vuurtje bad-
den aangelegd. Er woei een s^viga oostenwind en
het duurde niet lang of het vuuYsverspreidde zich over
het gansdie dorp Tegen den avond waren reeds een
póstka itoor hlf "raiV6 aSCh üelegd' Allü h0tel8> het
postxaitoor, het raadhuis en de pastorie viin
V««nr?i t0h a/gei""and' Alleen de kerk bleef gespaard
H^r '0nahrd6rd menschen zyn dakloos. Het ^ntai
dooden bedraagt zes en dat der gewenden twIalf dJch
verscheiden personen worden nog vermist. Twee grtjs-
aards vonden hun dood in de vlammen.
De aangerichte schade beloopt 1.200.000 kronen, waar
van 600 000 kronen door verzekering is gedekt. De
hulp-comité's, die zich in allerijl gevormd hebben, moch
ten reeds allerlei gaven ontvangen, zoowel kleederen en
levensmiddelen als contanten.
Het dorp Zirl ligt aan den linkeroever van de Inn
en telt 1700 inwoners. Op een paar minuten van het
dorp bevindt zich de 1118 meter hooge rotswand, die
een zekere vermaardheid heeft wegens het avontuur
van keizer Maximiliaan in 1484. De Keizer gleed boven
op de rots uit en was bijna van de steilte gevallen, «Is
hg zich niet aan een vooruit stekende punt had weten
vast te houden. Een gemzenjager redde den Keizer uit
zijn neteligen toestand.
Zirl is een geliefkoosd oord voor toeristen, die, van
Innsbrück komende, den 2550 meter hoogen bolstern
plegen te bestggen. In de onmiddellijke nabgheid van
het dorp verheft zich de Kalvariënberg.
Deze brand is de grootste ramp, die sedert menschen-
heugenis de streek heeft geteisterd. Hij brak tegen 12 uur
'e middags uit en een half uur latei stond het h6ele dorp
in lichterlaaie. De huizen waren mees' met spaanders
gedekt en stonden zeer dicht op elkaar. Er lag gras op
straat, dat bg den ommegang op Sakramentsdag was
gestrooid; dit was droog geworden en werkte nu ais
'n loopend vuur, dat nog door den wind werd opgejaagd.
De achttien brandweren uit den omtrek konden ni ts
1 doen dan een paar alleenstaande huizen nat te houden.
Het meeste vee is omgekomen. Een batalon troepen
heeft voor de dorpelingen tenten opgeslagen.
Een correspondent van de Münchener Neuesten Nach-
i richten, die de ramp bijgewoond heeft, beschrijft hoe
j hij uit zgn slaap wakker schrikte door het brandgeroep
en half gekleed de trap van zijn hotel afsnelde. De men
schen liepen radeloos op en neer, in w anhoop roepend
alles is verloren, alles is verloten! De correspondent
had nog een poging w.llen doen om den brand te beper
ken door een huisje op een gevaarlijke plek te laten
neerhalen. Hij beschrijft dan, hoe ontoereikend de hulp
was en hoe de eenvoudige en arme dorpsbewoners bang
waren dat zg het huisje zouden moeten betalen, als '/.ij
het omverhaalden. Trouwens, het mocht niet meer baten.
Het vuur had al te ver om zich heengegrepen.
De zeepost.
Het Handelsblad vertelt eenige bijzonderheden van de
Duitsche scheepsbouw-tentoonstelling te Berlijn.
Op de tentoonstelling is te zien een volledige inrich
ting van den postdienst op de groote stoomschepen van
Norddeutsche Lioyd en Hamburg Amerika lgn.
De geheele expositie is het toonbeeld van oeconomie
van de ruimte. Maar nergens is deze spaarzaamheid
zoo duidelijk als bg de imitatie, van de afdeeling van
het schip, bestemd voor het bewerken van de zeepost.
De Duitsch-Amerikaansche zeepost is sedert 1 April
1891 in exploitatie tusschen Cuxhaven-New York, en
Bremerhaven New-York, een gemeenschappelijke instel
ling van de Duitsche Rgkspost en den postdienst der
Vereenigde Staten.
Het bewerken van de post tijdens de reis spaart één
of twee dagen.
Aan het sorteeren van de post ter zee zijn in den
regel twee Duitsche en twee Amerikaansche ambtenaren
werkzaam. In de richting naar New-York is descheeps-
post een Duitsch postkantoor, in omgekeerde richting
Amerikaansch.
Om beurten is dus een Duitscher of Amerikaan chef.
De eischen aan het scheeps postkantoor gesteld, xjjn
in de laatste jaren enorm gestegen.
In 1891 werden per post gemiddeld verzonden 250
zakken. Tegenwoordig gemiddeld 2000! De grootste
post werd tot nu toe vervoerd door den „Kaiser Wil
helm II", die 22 Januari 1908, 3328 zakken bracht van
Bremerhaven naar New York.
Het postkantoor, in de tentoonstelling te zien, is een
alleraardigste kamer met twee afdeelingen. In groote,
samenklapbare ijzeren tralies hangen de ontelbare
zakken, voorzien met het opschrift van de plaats van
bestemming. Deze sorteer-zakken zgn uit waterdichte
stof gemaakt, kunnen dus drijven, zoodat in geval van
schipbreuk, redding van deze waardevolle post-zendingen
mogelijk is. Afgescheiden van de ruimte voor brieven,
is die voor paketten, terwijl de afdeeling voor aange-
teekende stukken en papieren omgeven is door ijzer
traliewerk.
De sorteerruimte voor de stad New-York is een hoofd
stuk voor zichzelf.
Hoe sneller het record van de Oceaan-reizen wordt,
des te moeilijker wordt de postdienst, waarvan de
inrichting zoo is gemaakt, dat alles afgewerkt moet
zijn, vóór de boot aan de plaats van bestemming is.
Een gedeelte overlaten voor de collega's aan land is
niet mogelijk.
De zwoegers, heel beneden in het schip, die in de
kleine ruimte al is het er nog zoo frisch door do
electrische ventilatoren zich moeten haasten om hun
nauwkeurig en verantwoordelijk werk op tijd te krijgen
zullen wel niet zoo ingenomen zijn met de concurrentie
tusschen Engeland en Duitschland voor „het blauwe
band van den Oceaan".
Houd uwe oogen open voor teekenen van ge
vaar speciaal voor die welke uw gezondheid
bedreigen en indien de mensch dit slechts
zijn inzien, zouden de thans op aarde heerschende
ziekten met de helft verminderd worden, want
slechts zeer zelden treedt een ziekte in zonder
voorafgaande waarschuwing. Zelfs indien ge oogen-
i schijnlijk plotseling door een ziekte neergeveld
wordt, zult gij u bij eenig overdenken meestal
weteD te herinneren, dat zich voor dien tijd wel
degelijk teekenen bij u voorgedaan hebben die
wezen op de nadering van ziekte, alleen „ge hebt
er niet veel aandacht aan geschonken."
Bijv. wanneer ge geen trek meer hebt in voed
sel, wanneer ge u loom en traag gevoelt en uw
gewone werk- of dagtaak meer dan gewone inspan
ning van u eischen, wanneer ge vaker dan anders
vermoeid zgt, last hebt van verstoppingen hoofd
pijn of schuimvorming in den mond, dan zijn dit
aden teekenen, die zonder twijfel aantoonen dat
er met uwe spijsverteringsorganen iets niet in orde is.
In uw geval is de ziekte een begin van indiges
tie 1? ,ui het S-'bruik van Moeder
Seigel s Tabletten steeds tot stilstand gebracht en
genezen wordt, zelfs voorkomen wordt, zooals
i dUwentn Tli8C,hen Ult eige» ondervinding weten
Moeder Setgel's Tabletten wekken maag, leve
en ingewanden zachtjes op tot een natuurlijke ge
jonde werking en maken op deze wijze indigistie
onmogelijk. Moeder BeigeFs Tabletten zijn eef,ui-
ver plantaard,g geneesmiddel, zacht, maar niettemin
zeker ,n hun werking. Ze zuiveren het bloed,
verzekeren een goede spijsververtering en werken
dientengevolge tonisch voedend en versterkend op
'het Seh*ele ge8tel- Gedurende de laatste veertig
jaren hebben duizenden menschen in alle gedeelten
de-gen 0udervindiDg bewezen dat
zitten ongeevenaarde genezende kracht be-
„A°eder 8 tabletten zijn verpakHn keurige
Heschjes die gemakkelijk in den zak of in een
*nC iifw zlJn- Verkrijgbaar bij alle
alle apothekers en drogisten. Prijs f 1.50 per Heschje.
