Kermis te Scliagen 1908.
M - HolMck Koili
Groote VoMoorslelg,
Groote ÉÉidmortf og,
gerookte Paling
extra fijne METWORST,
PALING.
en
t.
Betonijzerfabriek,
Firma BAAR SCHUURMAN.
Koninklijk goedgekeurde VERLOTING
en
Land- en DraineerMzen.
If
Voorstellingen
een Raadhuis,
Jachtgeweer,
Roggestukken,
Aanbesteding.
koolplanten.
D. VISSER,
systeem J. BAAR.
4VTo Pandbrieven
Alcmaria Cacao.
BI:MJ>I:.\ MARKTPRIJS
Milwaukee Maainiachines.
worden aanbesteed,
een BOERENHUIS
Hoofdprijs een Utrechtsche Jachtwagen.
N. V. Het Landbouwkantoor „Noord-Holland
Zaterdag ?7 en Zondas 28 Jnni
Buitengewone
Spree als Piet look. Stratenmaker.
Alle werkzaamheden worden uitsluitend door Vaklieden verrieht.
Zaterdag 27 Juni:
Het bouwen van
aldaar.
T e
50 a 60 voer
koop:
bij Jb GROENVELD, St. Maar.
ten8brug.
Op Zondag den 5en Juli 1908 zal i allee mak
Het bouwen van een
BURGERWOONHUIS,
Rij- en Werkpaard,
zwarte Bles
Zondag 28 Juni:
op een terrein, Kad. bekend als met witte voeten, Ruin, prijs zeer billijk,
Sectie C No. 558, gelegen in het benevens
Westeinde der gemeente Winkel Draai kam 3 Melk
voor rekening van Mej. de Wed een i'raaiKaril, ïVieiK-
J KISTEMAOR, wonende aan
Gouw, gem Hoogwoud
Zie verder 49 van bestek en
voorwaarden.
Bestek en teekening zijn te beko
men a f 1 75 per stel, bij J. H. B.
BUTHFER, Bouwkundige te Winkel
Aanvang 8 uur.
DANSMUZIEK
E. ItSIJBH»
)o(
Weder op de kermis
te Schagen, de bekende
de bussen, Botermout, Bie
tensnijder en een mooie
Kachel,
Eerste Fabriek in Nederland van Bruggen, Ge-
bouwen, Gierkelders, Balken enz.
Prijsopgaaf en teekening gratis door geheel Nederland.
Fabrieken te Hoorn en te Anna Paulowna.
Donderdags in de Beurs te Schagen.
van Paarden, Vee, Schapen, Varkens en
Gereedschappen enz.
WIEBE VAN SLOOTEN, Heer Hugowaard.
Prima kwaliteit, tegen
concurreerende prijzen.
Door het drukke debiet alle dagen
vei sc b e aanvoer.
8taudplaatstegenover den heer
A. BROERE
Uw Dw. Dnr
D. VII8RH
een beste Boerenwagen,
een 4-persoons Sportkar,
een Bakwagen,
Heerenrijwiel,
J. Keuken
J. Keuken
99
vervaardigt
te ALKMAAR;
swoBSBi- ei mm\m.
Neemt proef.
Bussen van l Kilo, 1 Pond, l\2 Pond, 1 Ons,
in vier kwaliteiten.
Prijzen: f 1.50, 1.95, 2.35, 2.75 per
f 0.80, 1.—, 1.20, 1.40 per
f 0.426, 0.525, 0.625, 0.725 per
f 0.18, 0.225, 0.26, 0.30 per
Fabriek te Alkmaar.
1
K.G.
K.G.
K.G.
K.G.
ZIJN VERKRIJGBAAR
ten hoofdkantore te Dordrecht,
alsmede bij hare Correspondenten, in
stukken van f 1000.—.
te koop;- nog eenige uitstekende, lichtloopende,
nieuwe tweepaards
Worden op proef en onder de gewone garantie ge
leverd door de
Kantoor en Magazijnen aan den Steeweg.
Xïd was' J zegt heV'88126 Hedwi« tot be"
advertentien. i Aanbesteding
van den Heer JAN VADER Az.
door het Gezelschap
STOEL fin SPIE.
tegen verminderde prezen:
Een enkele opvoering van het
grootste succes door ge
heel Nederland:
Burgemeester en Wethouders van
Zuidscharwonde zullen op MAANDAG
6 JULI a. s's namiddags 1 ure, ten
j jyj gemeentehuize aanbesteden
Bestek en teekening verkrijgbaar bij
den Heer C. SMIT, Bouwkundige te
Zuidscharwonde, tegen betaling van f 1.
Burgemeester en Wethouders,
J. W. C. KROON.
De Wethouder,
Jb. GREIDANU8.
Te koop: Een tweeloops
Cen Al, Kal. 16, bij H. STOMPEDIS-
SEL te Keinsmerbrug.
TE KOOP: 80000 Gele, 10000 Reuzen-
Alles le kwaliteit, van het vertrouwde
adres W. VAN DER MOLEN, Broek
op Langendgk.
TE KOOP,
wegens veranderingeen best en voor
5-iarige zwarte Witvoet, Ruin, en een
1 Vj-jarige
Succes-Kermisklucht met Zang, Dans,
Koren, Duo's, Ensemble's, Coupletten enz.,
in 3 bedrijven van M. SPREE.
Muziek-Arrangementen van KAREL
Ph. MöNCH.
SV SPREE als Anton Kersten, Ren
tenier-Wereldreiziger.
LACHEN! LACHEN! LACHEN!
Succes-Blijspel in 3 Bedrijven naar het
Duitseh, van ANTON ANNO.
Uitbundig Lach-sncces door geheel
Nederland
PRIJZEN DER PLAATSEN
Zaterdag 27 Juni (Volksvoorstelling)
Entrée f0.50.
Zondag 28 Juni, Entrée f 1*—.
Plaatsbespreking vanaf heden aan het
lokaal ét f 0.10 per plaats, kan ook per
briefkaart geschieden.
Na afloop van elke Voorstelling
van de Familie POLAKvan Den Helder.
ENTRÉE IO Cent. - DANS VRIJ.
Ondergeteekende bericht zijn geachte
begunstigers, dat hij met de Kermis
weer ruim voorzien is van
en
Standplaats tegenover den Heer W.
IMHULSEN.
Aanbevelend,
van Winkel.
voor groot vertrek, alles zoo goed als
nieuw, en TE HUUR:
aan de Keins, bg K. J. v d. WOUDE,
Keins, Sehagen.
Loten verkrijgbaar: 1 Lot 50 ets., 11 Loten f5.— en 230 Loten voor f 100
contant bij
Te koop:
een NIEUW en een GEBRUIKT
tegen billijken prgs, bij J. VOORTHUIJ-
SEN, St. Maartensbrug.
te
NIEUWE MEDORP.
,\\e'
u
e
e
G^
.-f
V
te
NIEUWE MEDORP.
FORS
10
Deze pandbrieven worden gewaarborgd
a. door de gesloten scheepsverbanden tot ten
hoogste 60% van de getaxeerde waarde der
onderpanden
b. door het niet gestort gedeelte van het geplaatst
aandeelenkapitaal, zijnde 90% van f 2.500.000.
c. door de belegde reserve ad f 215.679.32\.
Volgens artikel 2 der statuten mag het uit
te geven bedrag aan pandbrieven hei vjf voud
van het geplaatst aandeelen-kapitaal niet te bo
ven gaan.
ALKMAAR, Ju ui 1 9 0 8.
op de kern aan, niet op de schaal. Maar de kinderen
laat haar die geheel. Zij zullen den weg welen dien
hun moeder hun wijzen zal en behoeven niet te
leeren, dat de vader dien niet verstond te gaan."
De oude vrouw knikte. Ik begrijp je," murmel
de zij. 1
Toen werd er geklopt en ze wisten dat het Ange
lika was. Zachtkens ging ze naar de deur en liet
haar binnen.
Ludwig Hesz lachte. „Je komt mij ook goeden
nacht zeggen, zeide hij. Hij bood haar de smal ge
worden hand. „Het schijnt mij dat het de laatste
maal zal zijn, voegde hij er met moeite aan toe.
Zij wilde iets tot troost zeggen, maar zij kon geen
woord uitbrengen.
„Hij zal nu heerlijk slapen, mijn zoon," zeide de
oude vrouw. Haar stem beefde niet, slechts haar lip
pen waren een weinig smal. Het zag er zoo uit. als
reikte zij hem de hand en zeide: „Kom, ik zal je
begeleiden, waarheen je wilt."
„Studeer je nog vlijtig, Angelika?" vroeg Hesz bijna
met zijn gewone stem. „Dat mooie bed: ..Ik draag
mijn liefdemoet ge ook eens hooren, moeder."
Angelika vond nu woorden. Zij spraken een kleine
poos zoo, alsof ze beiden wilden musiceeren. Einde-
lijk zeide zij: „ik vermoei u. Ik wil gaan nu."
Hij hield haar niet terug. Zij gaven elkaar de hand,
zoo kalm als anders. Dan liep ze zacht naar de deur.
berst toen zij den knop in de hand had, richtte hij
zich op. zoodat hij rechtop in bed zat. En Angelika
keek naai- hem. Hun oogen ontmoetten elkaar Een
schittering was er in die van beiden. Het verdween zacht
nis het laatste licht dat de zon nog in de kamer bracht.
Alleen Hesz" moeder had het gezien. Een oogenblik
later lag Ludwig Hesz weer in de kussens. Angelika
was heengegaan.
„Je vrouw," zeide de oude dame tot haar zoon,
„zij komt niet, zoolang als ik hier zit. Maar zij wacht'
Ik zal haar nu roepen."
Hij lag heel stil, draaide slechts de oogen even naar
haar toe, zoolang zij sprak. Toen ging zij.
Toen mevrouw Hedwig een poosje later in de
kamer kwam, sliep dominé Ludwig Hesz. Hij werd
uit dezen slaap niet meer wakker.
HOOFDSTUK VIII.
Dominé Hesz was begraven. Weken daarna kwam
mevrouw Hedwig aan het meer. Zij had haar schoon
moeder sedert de begrafenis niet gezien.
Deze verwonderde zich over dit bezoek. Mevrouw
Hedwig zeide dat zij het voor haar plicht had ge
houden om te komen. De andere wist, dat dit niet
de reden van haar komst was. Hedwigs wezen was
verstrooid, half schuw, half hoogmoedig en er lag haar
iets op de lippen, dat zij slechts met moeite terughield,
omdat Angelika bij haar in de hooge, donkere kamer
zat. Angelika was sedert eenige dagen de gast van
de oude vrouw. Mevrouw Hedwig had het dominés-
huis op de Johannesplaats verlaten en had haar in
trek genomen met haar kinderen in het groote huis
van haar moeder. Angelika was een poos naar haar dorp
teruggekeerd, maar door de moeder van Hesz geroe
pen, had voor eenige dagen daar haar tenten opge
slagen. De beide vrouwen hadden elkaar niets toe te
vertrouwen, maar zij spraken van één, die dood was,
en beiden deed het zoo goed over den doode te
kunnen spreken.
Toen de maaltijd voorbij was, waarmede gewacht
was tot mevrouw Hedwig was aangekomen, ging An
gelika naar den tuin. De beide anderen beloofden zoo
aanstonds te zullen volgen. Zij stonden beiden van
haar stoelen op en plotseling stonden zij tegenover
elkaar, elk aan een kant van de tafeL En zij keken
elkaar aan, alsof zij beiden hadden gewacht op dit
oogenblik van alleen-zijn. Buiten was het zomer. Tus-
schen de lange, donkere gordijnen door gleden slechts
enkele stralen van het Ucht naar binnen. Op het
donkere tapijt lag een brandend vlekje zonneschijn,
een tweede straal lichtte op de kast op het portret
van dominé Hesz, dat naast die van zijn kinderen
stond.
De beide vrouwen in haar rouwkleeren voegden
uitnemend in deze hooge, donkere ruimte. Daar ston-
i den zij, de een eenvoudig en ouderwetsch, de andere
modern, met poffen en plooien, slank en teer en klein
de eene, de andere sterk, breed van schouders, met
een mooi, jong gelaat, waarvan de kleur rijke levens
vreugde weerspiegelde, ofschoon op haar fijne trek
ken nu een groote treurigheid lag. Mevrouw Hedwig
had de handen in elkaar gevouwen, om haar ontroe
ring te verbergen en de oude dame legde de hare
op een hoogen leunstoel zoo stonden zij beiden
„Moeder," zeide Hedwig. „Hij Ludwig mijn
man, hij is toch niet ongelukkig geweest?" De woor
den sprongen haar over de lippen, wat genoeg deed
merken, dat zij deze vraag reeds weken met zich had
rondgedragen en op dit oogenblik had gewacht, waar
op zij ze had kunnen doen.
„Kwel jezelf daar nu niet mee," zeide de oude
vrouw.
„Wie is de schuld daarvan?" hield de andere vol.
„Waarom heb ik dat niet kunnen veranderen?"
„Waarom vraag je dat nu? Nu in alle gevallen
is er niets meer aan te veranderen."
Mevrouw Hesz sprak kalm. bijna zacht Haar stem
had een zachten bijklank van scherpte, zoodat haar
woorden iets snijdends kregen.
„Jelui bent ook niet onfeilbaar jelui voorname
menschen," brak mevrouw Hedwig boos los. De toorn
was haar wapen, zij greep daar dadelijk naar, zooals
een zwakkere grijpt met moed naar een wapen van
verweer.
De oude vrouw streek bezinnend met de hand langs
de leuning van den stoel en deed een stap nader
„Kijk eens, dochter." zeide zij, „ik wil het u
zeggen.
Zij boog het verstandige, oude hoofd in scherper
nadenken, zoodat de twee grijze lokken haar wangen
streelden.
„Je hebt gelijk, wij zijn niet onfeilbaar, wij ande
ren, evenzoomin als jelui. Gij staat meer midden in
het leven, wij houden ons gaarne aan den kant. Van
het lawaai dat uw soort menschen omgeeft, wordt je
stem ruwer. Je handen zijn vast, omdat zij sterk
toegrijpen, waar het leven arbeid geeft. Wij nraten
met gaarne luid en er ügt ons meer aan geleien, wat
wij zeggen, dan dat velen ons hooren, Wijlchuwen
den arbeid met, maar wij kunnen niet alles doen.
Zoo zijl gij gij en wij, zijn wij; wij weten en
begrijpen het, maar elkaar verstaan, dat kunnen wij
niet. lusschen ons is een ruimte als een water of
een kloof. Omdat er geen brug was. zijt gij niet tot
elkaar kunnen komen, mijn zoon en jij."
Mevrouw Hedwig had toegeluisterd en het half be
grepen. Haar toorn was veranderd in trots. Haar voor
hoofd werd warm.
„Maar hij ik weet het, ik was immer om hem
heen ik kende hem toch - geen andere vrouw
is ooit iets voor hem geweest als ik."
Een kleine triomf sprak nu uit haar luide woorden
Hesz moeder was naar een venster getreden en
opende het; misschien omdat het in de kaïner zoo
Onder haar lag de tuin heerlijk zich badend in
het zonlicht Tusschen de hooge boomen verscheen
Angelika. slank en bleek, een uitdrukking van groote
treurigheid lag er in haar trekken. Toen wendde de
oude vrouw zich tot de jonge, nog immer toornende
vrouw. „En wanneer hem ooit," zeide zij met haar
langzame, heldere stem, „een vrouw in zijn pad ge
komen was die meer had kunnen zijn voor mijlT
zoon, dan had dat nog niets veranderd. Wij verlangen
misschien veel van anderen, maar wij weten rok wat
men van ons verlangen mag."
gezegd had, nam ze haar zakdoek en
ninlr!fl-i^L ei11, ppe,n' misschien om de scherpe
8 van haar mond te verbergen. Toen zij den
doek wepiam, glimlachte zij, ging ()p haar schoon-
eVmn haar arm „Laat ons naar den
tuin gaan, zeide aj.
j 'I" moest Hedwig gehoorzamen of ze wilde of
net. De schuwheid kwam terug, ook het onbehagen,
zij kwam niet op gelijken voet met de kleine oude
vrouw, naast wie zjj nu den tuin inging. EINDE.
