katgooien, Bij mmki wordt mor goede overkomst ingestaan. „de steen en PIJP" Kermis te km Panlowna Muziei yoor den Daiis BILJARTEN. Tevens Bffiiöf iw Fietsen. I onkmi|>|H'lcit, II «iet Paard eo Kar. Jb. kelder, ea tbr Imhnlsen, Dirkshorn. Voordracht-Avond Kermis Aia PaffiS to mi ASM PAÜLOÏÏM, (Bruid), KeriiS 18 Aia PöÊWl, bij y.IlM, Kleine Éis, Zalsman - Kwartet Een H L GS, Hou<|cllen, Bloemenman den, Grafkransen, Kamer- planten enz. X De Stoomtabaksfabriek puike oude Portorico geurige Maryland-tabak. W. h. ROGGEVEEN, ZOMERARTI KELEN geil. Entrée 10 Cents. Aurang oor. Vrij; Bal. te ALKWAAR. RFCLftüES. Schagen is dankbaar. Gedurende de Kermis op 26, 27 en 28 Juli, Zondag 26 Juli, om cor tanten. Dinsdag 28 Juli, om contanten. G. Borsü, Optreden van op Donderdag 30 Juli, Entrée 15 Cent. Bal na. Gedurende de Gaat zien Gaat zien Maandag 27 Juli 1908 een extra met geheel nieuw programma café „'t Centrum'' Vooruitgang zij ons streven, te Breezand. Flink orkest. Vrij entrée. gelegenheid tot bij J. JONKER, Bree zand, Anna Paulowna. Ter gelegenheid der op Maandag 27 Juli, 26, 27 en 28 Juli, Stalling yoor Paarden Bergplaats voor Fietsen. Dinsdag 28 Juli 1908, UITVOERING Gewijde Muziek, Entrée 50 cent. Te Huur SPECIAAL ADRES voor het leveren van Beslist voordeeligst adres voor Wederverkoopers. Hoek Laan, SCHAGEN. der nog voorradige Dames- en Kinderhoeden, Sierspelden, Linten, Veeren, Voiles, tegen veel verminderde prijzen. Schagen. Firma Wed. J. Keddes. Des Zondags niet gesloten. Hoe kunnen wij anders dan dankbaar lijn voor de openhartige verklaring gelijk de onderstaande, door personen nit onze omgeving gegeven voor ons welzijn P Want dit woord uit Urk tal een hulp zijn voor velen onzer te Schagen. De heer B. Oost, Scheepstimmerman te Urk, meldt ons Sedert geruimen tijd heb ik geleden aan een vlijmende pijn in de lendenen, gepaard met een ver moeid gevoel, dat zich vooral 's morgens bij het ops'aan in hevige mate openbaarde. Het scheen mij toe, dat mijn beenen ban dienst zonden weigeren. Ik had veel last van benauwdheden en zweetin gen, die zonder aanleiding plotseling opkwamen en daar ik veel hinder had van het zaur, had ik sedert lang mijn eetlust verloren. Wegens zwakte had ik mijn werk geheel moeien neerieggen en ik begon mij ernstig ongerust te maken over mijne ziekte, toen men mij aanraadde Foeter's Rugpijn Nieren Pilien esns te probceren. Hoe groot waren mijn vreugde en verwondering, toen ik reeds na vier degen een groote verlichting waar kon nemen. Met den dag nam mijn beterschap toe en thans weet ik niet, hoe ik het heb, want ik kan niets meer van de vroegere pijn bemerken. Ik gevoel mij veel sterker en opgeruimder en zou wel ieder nierlijder dit heilzame geneesmid del willen aanbevelen. Ik ondergetekende verklaar, dat het bovenstaande waar is en machtig U het Hebt gg ooit getwgfeld, dat Uw nieren x de oorzaak Uwer ziekte waren P Hebt ge pijn in den rug, in het hoofd oi in de leden Lijdt gij aan rheumatiek, zwakte van het hart of waterzucht Is uw urine-loozing te weinig of te veelvuldig, en is uw water vermengd met steen of bezinksel Gevoelt gij U immer vermoeid, terneergeslagen en prikkelbaar Denk er eens over na. Verzeker U dat men U de échte Foster'B Rugpijn Nieren Pillen geeft, deselfde die de heer Oost gehad heeft. W jj waarschuwen tegen namaak en ma ken koopers er op attent, dat op iedere doos de handteekening van James Foeter voor komt. Ze zijn te Schagen verkrijgbaar bjj den heer J. Rotgans. Toezonding ge schiedt franco na ontvangst van post wissel k f 1.75 voor één, of f 10.voor tw dooien. waarvoor een EXTRA Tent is opgebouwd Uitstekende gelegenheid tot om 2 uur, om 2 uur, Minzaam aanbevelend, l>e VrloiiHchap", des avonds 8 nur, UITVERKOOP Café, Breezand, Anna ftanlownn. bij den Heer Th. IJFF, VolkskoflSehuis, onder directie en met medewerking van den Heer en Mevr. C A K E L S van Amsterdam, en met medewerking van den Heer ARNOLDI, Holl Karakterkomiek. Plaatsbespreking k 10 ets extra bij den Heer Th. IJFF. 111 advkrtentien. Harddraverij der Vereeniging te KATGOOIEN GROO eiken dag gelegenheid tot met aangespannen Paarden, die geen hooger prijs hebben gewonnen dan 40 gulden. De prijzen bedragen f 40f 20. f 10.f5.en f2.50 in contanten. Aangifte van Paarden tot Maandag middagmiddag 27 Juli, half ééu direct daarna loting in 't café Het Centrum". Aanvang der draverij precies om 2 uur. HET BE8TUUR. en téi1, 's avonds 8 uur, VAD te geven door bet Mej. JOH. VAN DE LINDE, Sopraan Mej. HERMINE SCHOLTEN. Alt. De Heer JAC. v. KEMPEN, Tenor. De HeerGERABD ZALSMAN, Bas. Toegangsbewijzen en Tekstboekjes k 10 eent dagelijks verkrijgbaar bij de firma HERMs. COSTER Zn. en voor den aanvang aan het Kerkgebouw. aan den Stationsweg te Schagan. Te bevragen hij A VI'-:-ER, Molenstraat, behagen TE HUUR: voor alle doeleinden geschikt, staande aan de Oudesluis. Te bevragen bij M. H. v. d. VREEDE tc Sohagerbrug. Aanbevelend. Bestellingen worden ook aangenomen door CHR. SPEETS, Tuin man op de Laan te Schagen. 'levert EN Aanbevelend, >0 iItTiViEiBiKiOiOiPs Beleefd aanbevelend, nemen was onmogelijk. Het bleef bij een hartelijk handschudden. Sidi en Erich spraken dien avon,d zeer weinig over deze ontmoeting. Eenmaal zeide zij„Ventje, je zuster is een allerliefst vrouwtje, heel wat anders als dat mirakel dat we in Venetië hebben ontmoet. En zij is zeer pikant. Men zou haast denken, dat alle man nen razend verliefd op haar zouden moeten zijn. En een volgend maal„Mijnheer von Sehlohbriigge, je zwager, is een net man, vind ik. Hij ziet er wat komiek uit. Maar daaraan kan men ook gewennen." Daarbij lachte zij. Hij antwoordde nauwelijks, lette minder op wat zij zeide, dan anders. Zijn gedachten waren steeds weg. zweefden. Er was iets in hem wakker geroepen, hij wist zelf niet wat het was. Hij was niet ontstemd, maar alleen zeer stil. Menigmaal keek Sidi hem heimelijk aan; was hij nog altijd uit zijn humeur? mokte hij nog over die geschiedenis van hedenmiddag? Het scheen niet zoo, hij was lief en opmerkzaam, maar zoo stil als die komische heilige Heel laat werd hij wat spraakzamer. Langer kon zij hem haar geheim ook niet zwijgen, het kwelde haar dubbel, dwaas zooals Sidi de zaak vond. Zij hurkte naast hem neer en lachte hem toe„Ventje, weet je wiens foto ik vanmiddag ergens heb gezien? Weet je wie dat heerlijke nestje van Mizzi heelt inge richt Toen werd hij boos. „Laat dat gebabbel over zulke onderwerpen." En boos schoof hij haar van zich af. Juist een week waren zij in Berlijn geweest, toen Kerstin clrong om heen te gaan. Sidi mopperde een weinig. Haai- beviel het ondanks de warmte heel best in de groote stad. Maar Erich wilde eindelijk den oud- vaderlandschen bodem weer eens onder de voeten heb ben Het scheen hem toe, dat daar zijn geluk onver deeld zou zijn, en hij gevoelde het steeds duidelijker: zonder arbeid is er geen zegen voor mij. Wonderbaarlijke zomerdagen begroetten hen op het landgoed. Erich zag met innige vreugde welk een wel- dadigen invloed de buitenlucht op Sidi had. Die heer lijke natuur maakte een machtigen indruk op het groote stadskind. Zooiets kende zij alleen maar van vluchtig aanschouwen Hij was bijna tot tranen toe geroerd, toen hij op den eersten avond in de schemering, met Sidi op de breede veranda voor het oude heerenhuis, naar buiten trad, toen zij als verrukt over de wijde, reuzengrasvlakte heenkeek, die eindelijk overging in een nevelig, blauwe boschstreek. „Ons thuis, Sidi!' zeide hij. Meer niets. Hij meende immersiets hoogers, iets schoo- ners kunt gij uw vrouw niet aanbieden dan een thuis. En ook zij gevoelde in dat oogenblik iets dergelijks. Ook haar liep een siddering langs de leden: nog nooit immers had zij een thuis bezeten en vandaag gaf hij het haar immers. Het gevoel van dankbaarheid dat haar in de eerste weken van hun huwelijk had beheerseht, leefde weer op. Zij zocht zijn hand in hartelijken druk. Het was een mooi uur, zooals zij zoo dicht aan de balustrade ston den, hand in hand, terwijl de schemering dieper en dieper neerzonk, de koele avondwind door de boom toppen ruischte, de eerste ster lichtend aan den horizoftt opglinnnend. Zeker, toen zij binnen in de woonkamer bij elkaar zaten, waar een onaangename atmosfeer was, evenals steeds in vertrekken die in lange weken niet bewoond zijn geweest en Erich ernstig tot haar sprak van de püchten van een grondbezitster en men als 't ware deze heerlijke bezitting eiken dag weer opuieuw moest verdienen, speelde er een lachje om haar mond. Een lachie, heel even maar, en dat hij om Godswil niet mocht zien. Het zou hem onnoodig maar pijn hebben gedaan, dien goeden jongen. En al te ernstig behoefde men zulke dingen niet te nemen, maar hij hield daar nu eenmaal van. Bovendien, Waldow beviel haar best, uitnemend zelfs. En van dag tot dag steeds beter. Het ongegeneerd land leven beviel haai- en niet het minst de nederig-onder- danige toon van de bedienden en de menschen uit het dorp. Ook het voorname, oude heerenhuis met zijn lange gangen, en de hooge, groote kamers het was toch iets heerlijks, zulk een bezitting als je eigendom te mogen beschouwen. En dan het park. Dat park waarin nog heggen waren, die als coulissen waren en wonderlijk gesnoeide boomen. Menigmaal had zij luid kunnen lachen. Sidi Tenners! Sidi Tenners. Wie zou jou toch hebben durven profeteeren, dat je nog eens slotdame geworden zoudt zijn? Het was werkelijk aardig in Waldow alleraar digst. Slechts dat die Erich zich als een kantoorklerk over zijn boeken en papieren gebogen hield, dat was niet prettig. Als een schooljongen werkte hij onder den steeds bromnienden inspecteur, 's Morgens vroeg als de haan kraaide, moest hij zijn bed reeds uit en dan kwam hij des middags moe en bestoven weer thuis, om s middags als het werk hem niet naar het kantoor joeg, maai- weer naar buiten te snellen in de bran dende zon Hij zag er soms uit als een wilde, heel bruin gebrand en menigmaal wanneer zij hem kuste, prikte haar zijn stoppelenbaard, zoodat zij haastig en verontwaardigd haar kopje weghaalde. „Ach ja, lachte hij dan vergenoegd, „ik heb nog geen gelegen heid gehad mij te scheren." Het was wel wat vervelend in dat mooie Waldow. Dat, scheen het, moest men op den koop toenemen. In ide eerste weken bemerkte hij in 't geheel niets daarvan dat Sidi zich verveelde, zoozeer hield zijn werk hem in beslag. Hij kwam zichzelf voor ah een leerling van den ouden inspecteur, die langzamer- hand een zeer zelfstandig heer was geworden en boven dien'zich zeer vermaakte met den ijver van zijn jongen meester. En Sidi verborg het eerst zoo goed, dat zij zich verveelde. Maar dat kon toch maar niet steeds zoo voortduren. Zij had een zeker respect voor den noesten vlijt van haar heer gemaal. Bovendien was zij het haar leven lang gewoon geweest aan mannen een lachend gelaat te toonen en zij wist heel goed dat dit voor een groot deel haar grootste bekoring was. Maar met een zekeren angst verwachtte zij een woord van Erichdat zij met zekerheid verwachtte, nl.„Ja liefste Sidi, je moet je hier een werkkring scheppen." Ja, dat was noodig, een werkkring moest zij hebben, want het was op Waldow zeer vervelend. Zoo lang zamerhand verdween haar zelfbeheersching, en eindelijk zeide zij het eerst lachend, dan onder tranen: „ik ga dood van verveling." Hij keek haar verbaasd aan, ontsteld. Maar hij maakte zichzelf de noodige verwijten. Zij had eigenlijk gelijk en hij was een leelijke egoïst geweest. Dat inoest noodig veranderd worden, hij moest zijn tijd veel beter indeelen. Zacht nam hij haar in zijn armen, sprak haar toe, beloofde beterschap en beiden maakten al lerlei plannen. De morgenuren, zeker, die behield hij voor zich zelf. Maar in de middagen nam hij haar mee naar het veld. Dat deed haar veel genoegen en blijkbaar amuseerde zij zich opperbest. En 's avonds schoof hij de schrijfboeken weg daar kon nog wel 's nachts een uur voor worden opgeofferd en haalde een mooi boek voor- den dag. Vluchtig en zonder veel er bij te denken, had hij zijn keus gevestigd op: Werthers lijdon. Hij verheugde zich er over h i:ir te kunnen voor lezen. Met een weinig ijdelheid deert hij dat, het was hem meer dan eenmaal gezegd, dat hij goed las. En zij sliep daarbij in Toen hij het eindelijk bemerkte, wist hij niet recht of hij zich moest ergeren of lachen. Maar toen hii scherper toekeek, viel het hem op Sidi ziet er in haar slaap jaren ouder uit. Haar hoofd was geheel in den hoogen leunstoel weggezonken, een dun strenge tje roodbruin haar was losgeraakt en hing over het voorhoofd; de lippen waren geopend en de leden lagen dik en zwaar over de oogen en o,m de mondhoeken waren fijne rimpeltjes en haar trekken waren wonder lijk slap. „Jaren ouder," dacht hij nog eenmaal verschrikt en ook met eenigen tegenzin door het feit! „zij is ook heel wat jaren ouder dan jij!" Voor de eerste maal was hem dat vluchtig door het hoofd Want toen zij getrouwd waren, had hij er nauwe lijks op gelet, hoogstens even om geglimlacht, toen hij haar leeftijd hoorde. Toen was zij hem toegeschenen uLs het beeld van frissche jeugd. Nu was er toch wel een kleine ontgoocheling Maar daar werd zij wakker, wreef zich de oogen uit en op eenmaal kreeg haar gelaat weer alle leven- rlifrhf>irl c*n 1 wsI-zm-J»-» j Dat deed hem pijn, veel meer dan de opmerking die hij straks had gemaakt. Hij desd het hoek dicht stond op en trad aan het venster. Onwillekeurig kwam hem in herinnering het uur, waarop hij met Marga Wer- ther had gelezen. Sidi was opgesprongen en achter hem aangehup- pelci, net als een poesje, en evenals een poesje streelde zij hem. Maar dat had nu niet direct de verlangde Uitwerking. Hij was beleefd, zooals altijd, maar hij bleef koel en afwijzend. Pruilend trok zij zich in haar leunstoel terug. Op zijn gewone manier moest hij het ondorvondene eerst verwerken, om het te kunnen overwinnen en dat bracht hem er evenals gewoonlijk toe, dat hij zichzelf ongelijk en Sidi gelijk gaf. Waarom moest zij nu juist dwepen met Goethe evenals Marga? Kon men san haar verlangen dat zij voor Werther evenveel gevoelde als hij? 6 Hij moest het eens anders probeeren. Den volgenden avond bracht hij eenige tijdschriften mee, met mooie platen. De platen bekeek zij ten deele met halve belangstel ling. Maar hij merkte spoedig: niet veel anders dan zooals een kind in een prentenboek bladert. Toen hij begon over de meesters aer kunst, over de geschiedenis, verveelde zij zich weer buitengewoon. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1908 | | pagina 6