Zondag 2 Augustus 1908 Bureau SCHAGEN, Laan O 4. In tere. Telephoon No. 20. Uitgevers: TRAPMAN EERSTE BLAD. Bekendmakingen Buitenlandscb Nieuws. 11 INGEZONDEN. Binnenlandse!) Nieuws. AliËiüi Nieuws- Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden ADVERTENTIËN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. Alrattitie- LnüniUit Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60. Afzonderlijke nummers 5 Cent. ADYERTENTIËN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 Ct. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Dit nummer bestaat uit vier bladen Gemeente SCIIAGEN. 0— Stremming Passage. Burgemeester en Wethouders der gemeente Schagen brengen ter algemeene kennis, dat wegens reparatie van de brug op het Noord het verkeer aldaar met rij— en voertuigen vanaf 10 Augustus tot 18 Augustus a.s. zal zijn gestremd. Schagen, den 29 Juli 1908. Burgemeester en Wethouders, De Secretaris, De Burgemeester a./i., ROGGEVEEN. P BUIS Jz. Turkije. Is het wonder dat aller oog is gevestigd op Turkije, waar een politieke omkeer heeft plaats gehad, die nie mand zou hebben durven voorspellen. Het is de men- schen totaal in het hoofd geslagen en da meest buiten sporige dingen ziet men in het rijk van den Sultan gebeuren. Aan het Berliner Tageblatt wordt uit Konstantinopel geseind, dat de Turksche dames zich met opgesLagen sluier door de straten laten rijden, en dat zelfs man en vrouw gearmd bij den weg loopen. Een wouw richtte toet opgeslagen sluier voor het gebouw der Porte het woord tot den nieuwen grootvizier, Said Pasja, en kwam er zelfs toe een „leve de sultan! zoo maar midden op de straat uit vrouwenmond te laten hooien Wel staat heel Stamboel op z'n hoofd, waar zoo iets thans daar mogelijk is. De dames volgen hierin echter slechts het voorbeeld der massa, die als in een roes voortleeft en san de eene vreugdebctooging in de andere vervalt. In de straten van Stamboel heeischt bij, voortduring een levendige drukte. Honderden verkoopers bieden kran ten te koop, andere roode linten, met het opschrift: „vrijheid, gelijkheid, rechtvaardigheid", welke linten door de bevolking aan de mouw of aan den fez ge dragen worden. Waar zal dit alles toe leiden'? Er zijn er echter, die nog steeds niet gelooven kun nen aan de verwezenlijking der nieuwere denkbeelden, waartoe de Turksche overheid niet dan gedwongen zich liet bekeeren, zóó gedwongen zelfs, dat de sultan nog op het laatste oogenblik, doch tevergeefs, bij de Otto- maansche Bank een leening van 1 millioen Turksche ponden trachtte te sluiten voor de onderdrukking van den opstand. Men vergete ook niet, dat velen belang hebben bij het voortbestaan der oude toestanden, waaruit menig een voordeel trok, dien de zegevierende Jong-Turken thans ter verantwoording willen zien roepen. Abdoel Hamid zal dus thans aan machtige invloeden zijner oude gunstelingen het hoofd moeten bieden wil hij op den eenmaal ingeslagen weg blijven voortgaan. Maar het kan ook zijn, dat die invloeden hem te machtig blijken. En dan? De mogelijkheid, dat de reactie wederom intreedt in Turkije, wordt geenszins over het hoofd gezien, en het is met het oog hierop, dat men de verschijnselen ietwat bedenkelijk vindt, welke wijzen op een verbroe dering Itusschen Turken en Grieken, tegen Bulgarije gericht. Een oorlog alleen zou de aandacht van het leger, waaruit de jongste beweging voortsproot, kunnen aflei den. Wie weet of men te Stamboel dit meer beproefde middel niet zal aangrijpen om aan de consequentiën van het opgedrongen régime te ontkomen. Het is dan ook vooral te Sofia, waar men niet tegenstaande de Sobranja huis toe werd gezonden met de meeste aandacht den loop der gebeurtenissen in Turkije volgt, om zich daardoor niet te laten ver rassen. We moeten even wijzen op een toestand van gisting, welke zich nu het in Europeesch Turkije uitge spookt is in Klein-Aziatisch Turkije begint te ont wikkelen. Het schijnt, dat daar hetzelfde spelletje be gint als in Macedonië heeft plaats gehad. Het garni zoen van Smirna heeft den gouverneur-generaal als mede den plaatselijken commandant afgezet, terwijl in Aidin-de moetessarif (regeeringspresident) door militai ren laatst hechtenis genomen. Ook daar begint dus de lieer', e„„pij van het leger en het lijdt geen twijfel, of ook iaar zal Abdoel Hamid zich haasten aan de wensehen van zijn ontevreden officieren gevolg te ge ven. Abdoel Hamid is een slim diplomaat, die met met zijn hoofd tegen een muur wenscht te loopen, maar of hij werkelijk van plan is het zoo te laten blijven A.1 meer en meer gaat men aan den ernst zijner bedoe- lingen twijfelen. In de politieke kringen te Belgrado verwacht men binnenkort een reactie en ook de Rus sische regeering stelt geen groot vertrouwen in de wer kelijke beteekenis van de door den Sultan aan zijn volk gedane concessies. Als men over het besluit van den Sultan gaat na denken komen daarbij merkwaardige dingen aan het licht. Zoo zal het nog vrij lang duren, voordat Turkije werkelijk een parlement heeft, lang genoeg voor de Turksche regeerders om nog van meening te veran deren. Met de wederinvoering der grondwet is wel tevens de kieswet van 1877 in oere hersteld, maar... in geen enkel provinciaal of gemeentelijk archief, zelfs in geen enkel ministerie, is een exemplaar van deze wet voorradig. Het bezit van zulk een compromitteerend stuk zou tot voor enkele dagen een onderdaan van den Sultan ten minste op een jaar gevangenisstraf zijn komen te staan. Kiezerslijsten* zijn er evenmin, en de samenstelling daarvan zal ook heel wat tijd kosten, daar de registers van den burgerlijke» stand, vooral bij de Christenen, niet al te nauwkeurig e» zonder eenig stelsel zijn aangehouden. Voordat dus alles voor de eerste algemeene verkie zingen gereed is, blijft er tijd genoeg open om ook de nadeden van de invoering der grondwet te erkennen. Want nadeden zijn aan de grondwet verbonden bijv voor de Konstantinopelers van geboorte. De rond 700.000 mannelijke Turken, die te Konslanlinopel zijn geboren, verheugden zich tot dusver in het bezit van verschillende wwnsecfcfc», ais vryheid vjui wvwpbcbt voor de Muzelmannen en vrijdom van de weerbelasting voor Christenen en Israëlieten, wdke voorrechten ver vallen door de invoering van de grondwet, die in haar tweede artikel bepaalt dal Konslanlinopel tegenover de andere steden van het rijk geen enkel voorrecht ge niet 700.000 mannen worden dus van zeer gewaar deerde voorrechten beroofd en krijgen in de plaats daarvan een grondwet die velen wellicht niet eens ver langen deze omstandigheid strekt niet tot vermin dering der bezorgdheid voor de toekomst. Tot slot kan worden meegedeeld, dat in tegenwoor digheid van den sjeik-al-islam de Sultan op den Koran den eed van trouw aan de grondwet hoeft afgelegd. ilnadsverslag Heerlingowaard. Geachte redacteur. Naar aanleiding van het verslag van de gemeente raadszitting te Heer Hugowaard, gehouden op 27 Juli j.1. wensch ik in uw veel gelezen blad eene toelichting te geven op een gedeelte van bedoeld verslag, waarin mijn naam wordt genoemd. De wijze waarop ik in den raad ben besproken kan aanleiding geven tot onjuiste beoordeeling, zelfs tol veroordeeling, en gevoel ik mij verplicht daartegen op te komen, al neem ik aan, op grond van de wijze waarop de bedoelde sprekers in deze raadszitting mij geregeld tegemoetkomen, dat het niet in de bedoeling heeft gelegen mij aan veroordeeling te willen prijs geven. Waar ik bij de toelichting, zooals bij de pu blieke bespreking van dergelijke kiesche zaken noodig is, mij beperkt gevoel in de keuze van woorden, hoop ik toch aan duidelijkheid niets te wensehen over te laten. Hel in de raadszitting besproken geval heeft zich als volgt toegedragen. De hulp van een medicus-verlos kundige wordt gevraagd. Hij verleent deze onmiddellijk, voorzooveel deze toen te verstrekken was. Daarna blijft hij Ier geruststelling van patiënte nog een geheelen nacht daar vertoeven. Wetende dat in den loop van den komenden dag geen hulp noodig is, vertrekt hij des morgens cn gaat zijn ernstigste patiënten bezoe ken. Ten overvloede gaat hij des middags nog eene visite bij patiente maken en overtuigt zich opnieuw dat zijn hulp voorloopig niet noodig is. Voor een drin gend geval toen uitgeroepen begeeft hij zich daarheen en zendt toen de verloskundige voor mogelijke hulp en bewaking bij genoemde patiente, totdat naar baai- oordeel assistentie noodig is. Toen deze verloskundige den medicus voor hulp weer uitnoodigde, werd door dezen zonder eenig uitstel de laatste hulp verleend en verliet hij patiente, deze toen in goeden staat ach terlatende. Na deze nuchtere en ware uiteenzetting vraag ik, mag in eene gemeenteraadszitting over deze zaak worden gesproken als nu is geschied"? Was het de bedoeling om de verloskundige, die op mijn verzoek optrad, te treffen, dan wil ik wel ver klaren dat hare beoordeeling in deze geheel misplaatst was. En wat den medicus betreft, moet deze, niets doende en niets vermogende zonder, schade aan te zullen bren gen, 'nutteloos blijven zitten en andere patiënten, die zijn hulp dringend behoeven, verwaarlooziein? Deze- vraag stel ik naar aanleiding van het oordcel, dat zonder onderzoek in de raadszitting werd uitgesproken. De opvatting weergegeven in deze raadszitting is niet de mijne en ik geef de verzekering dat door mij in een dergelijk geval niet anders kan en mag gehan deld worden, dan is geschied. Ik geloof dat een goed mensclielijk meegevoel, dat ook bij mij aanwezig is, de sprekers in deze raadszitting heeft misleid en onbe dachtzaam gemaakt bij het inleiden en bespreken van dit punt Ten eerste zal hef wel niet tot de taak van een gemeenteraadslid moeten worden gerekend om de uil- spraak van dezen of gene als offieieele waarheid in eene raadszitting weer te geven. Men loopt op deze wijze ook gevaar onrecht te begaan wanneer men als officieel persoon spreken en oordeel*® gaat zonder nauwkeurig onderzoek eq vooral zonder het gebruike lijke hoor en wederhoor toe le passen. Verder kan dit leiden tot beweringen, die men niet met bewijs kan staven. Want zou eenig lid in den raad van Heer Hugowaard durven volhouden dat het sterven van patiente een gevolg is of in innig verband staat met het schrikken van patiente van de verschij ning der vrouw (verloskundige)? Waaruit zou hij deze overtuiging putten? Ik wensch niet bij anderen achter te staan in eerbied en achting voor iader lid van den gemeenteraad in mijne gemeente, doch kan hem om die kwaliteit toch niet aanvaarden als bevoegd beoor- deelaar in zaken ais deze, Het zal mij: genoegen doen na deze uiteenzetting in het volgend raadsverslag tg lezen dat in de notulen eene 'hierop betrekking hebbende wijziging is aange bracht. Met de meeste hoogachting Uw dw. dr. A. G. G. POST, Heer Hugowaard, 30 Juli 1908, Arts. XL VI. Dc „Nijptang". Met den goren zakdoek wreef zij over de volle, glimmende wangen. En daarna drukte zij haar stompigen neus in het gele, vlekkige katoen. Hij zag, dat haar dikke schouders trilden. Ze was zielsbedroefd, de arme weduwe. Door een klein gaatje jn den doek gluurde zij lintusschen naar meneer den commensaal.... Wat die wel „vond" van haar toespraak.... En wat voor gezicht hij trok... Meneer was bleek. Zat zwijgend voor z'n schrijftafel. Drukte de lippen stijf opeen. Had gloed van drifligen wrevel in de oogen, want hij voelde maar al te goed, waar juffrouw Zwart „heen wou"..., „Ik heb u al gezegd," mompelde hij, ongedurig met de vingers trommelend op het blad van z bureau, „als ik u kon helpen, dim met genoegen.... Maar ik heb 't niet. Ik heb 't waarachtig niet!" De juffrouw drukle het gore doekje wat stijver tegen d'r gezicht „Ik wou 'k wou, dat onze Lieve Heer me. liever as op m'n ouwen dag op straat te worden gezet Voor hon derd gulden! Of me meubeltjes te motie verkoopea. Me arme stukkies, waar ik bloedig voor gewerkt heb Gesap peld, dertig jaar lang.... ,Waar 'k van eten mot.,. 0, lieve Jezus nog toe!" En zij' snikte nu luide. Liet eensklaps, met een plof, de handen op de breede. vette knieën vallen. D'r zakdoek op den grond rol len.... Keek als bij tooverslag van radeloozo smart in venijnige drift overslaand meneer aan met drei gende oogen van haat.... „Maar u zult me toch niet wijsmaken, dat u geen honderd gulden hebt?.... Dat u, zoo'n fijne meneer Haar stem klonk ruw, snerpend. Met 't geluid, dat meneer Karelsz zoo dikwijls gehinderd had, als de juffrouw met een buurtje aan 't kijven was, tegen een botboer of een groenteman schreeuwde, die geen vier- duiten wou laten afpingelen Hij keek haar aan met trotsch-verontwaardigd gezicht.... Op de lippen uitbar sting van: „Neen, maar dat's nou-toch verregaand....'' Terwijl de spieren van z'n rechterhand al spontane beweging maakten om 't wijf de deur te wijzen.... „Er uit!.... En bliksems-gauw ook, of ik zal je...." Maar hij durfde niet. De zachte willooze, sensuëele trekken van z'n gelaat weerspiegelden angst, die in hem op kwam.... Angst, zonder dat de vrouw nog met iets gedreigd had.... Maar hij las in d'r oogen Hij be greep... Even gleed een glansje van vreugde over 't gezicht van de juffrouw Ja, zij wist 't wel Zoo makkelijk kwam-ie niet uit haar pootjes, die fijne sinjeur.... Den lavond tevoren had ze wel twee uren zitten „smoezen" met Bets, d'r dochter.... Met blonde Bets, bekend om d'r kroeshaar en d'r aardig rinkelend dub- bel-kettinkje, van prachtig doublé op een 's zomers bijzonder sterk ,,a jour" gewerkte, pseudo-zijden blouse. Alet Bets, om wie de vrouwtjes in de buurt, als ze voorbijtrippekle, elkander veelbeduidende knipoogjes toewierpen.... Lonkjes van: daar heb-ie nou die fijne medam van muskus-odeurtjes.... Bets, die zich kan voor doen, ,met zedig-neergeslagen oogen en bij voorbaat belecdigd gezichtje, als onberispelijk nonneken.... Bets, die al een stuk of wat malen „geëngageerd" was ge weest met commensalen van moe.... Die de tafel bij de heeren altijd kwam dekken, de thee bij lien klaar zette.... Die, zooals juffrouw" Zwart bezwoer, nog net zoo „onschuldig" was als kindeken op moeders schoot... Aan „geen kwaad dacht".... Op wie zij dus dubbel letten moest, want die „vrijgezellen".... Och hemeltje nog toe, kun-je er wel éen vertrouwen?.... Moe en Bets dan hadden gister-avond druk overlegd. Nonneken, hei- ligje van onnoozele zedigheid, had gewild dat moe 'm nog w-at harder zou snijden, maar de oudere was in zulke dingen vriendin van zekere gematigde voorzich tigheid. „Neen," had ze gezegd, mei innig welbehagen haar gewone avondborreltje sluipend, „neen, hoor nou wat ik je zeg Met hem motte-we zoetjes-an tewerk gaan Piano-maar!.... Anders wordt de vent er koppig tegen in, en wat kunnen we dan nog doen?.... Die vader van dat meissie zal 'm waarachtig niet voor zoo-iets weg sturen.... Kun-je begrijpen!.... Is d'r soms een jongen, die voor z'n engagement, voor z'n trouwen, niet 'l een of ander.... Bets was 't niet heelemaal met moe eens. Ze keek nijdig voor zich uit. Maar eigenlijk kon 't haar niet zooveel schelen.... Ze had alweer een ander fortuintje in 't verschiet.,.. „Als 't niet zoon sul was, die eigen lijk ,nog niet droog achter z'n ooren is, schoon-ie er de jaren voor heeft, dan zou-ie niks, geen rooie-cent geven!".,., hervatte moe. „Dat hebben we toch beleefd met dien De Groot.... God zal 'm!.... Die stond toch ook op trouwen met een meissie, dat aardig wat cen ten had.... Ik hoor 't nog 'm zeggen, toen ik dreigde met naar de familie van z'n meissie te gian. Alles te vertellen wanneer-ie niet opdokte.... „Je mag me o.p je bloote knieën danken, dat ik je niet wegens chan tage laat vervolgen, jou en je fijne dochter!".... Ja, dat heeft de ploert me gezegd.... En je weet toch ook wat oome-Gerrit, die de wet beter kent dan een advo caat, wrat die later zei...." Ze kwam dicht bij Bets' oor en sprak nu heel zachtjes,... Herinnerde haar, hoe oom Geirit bevestigd had de waarheid van meneer De Groot z'n woorden.... Zeker, oppassen was de bood schap! Bewijzen wat je bewijzen noemt, waren er niet..., De verklaring van Bets-zelve.... Ja, die zou wat beduiden voor den rechter!.... Alsof moeder en dochter niet onder éen deken scholen.... En Bets d'r reputatie... Niemand hoorde w-at zij nu bepraatten.... Maai' ze most toch zelf toegaven..., „Zeg 'sriep nonneken uit, met hevig-veronlwaardigd gezicht, en haar cognac opdrinkend met gebaar van meesterlijk-geveinsde drift over zulk een blaam, op haar geworpen.,., Maar moe most 'r toch om lachen. En toen de twee vrouwen elkander in de oogen keken, werd 't ook Bets te machtig... Een oolijke glimlach toog over het smalle, fijne, bfeeke, vermoeide gezicht van zedig nonneken.,.. En ze vond nu ook, dat 't maar 't best was om moe stilletjes te laten beluilen.... Aan die was zoo'n zaakje toevertrouwd.,., ....„Als ik 'm niet gebeden en gesmeekt had," zei juffrouw Zwart, dien ochtend op de kamer van haar commensaal, naast wiens stoel ze nu stond. Wien liet angstzweet op het voorhoofd parelde.... „Als ik hem niet gesmeekt had Ik bezweer je.... Zoo waar zal m'n eenig kind gelukkig worden.... Dat m'n broer Gerrit naar d,e familie van uw meisje zou geloopen zijn.... Dan mot-je net m'n broer hebben.... Die is dol op Bets!.... Toen die van het geval hoorde.... Dat u.. De woorden kunnen niet over m'n lippen.,.." Met smee- kende oogen zag de zwakkeling haar aan. Hij voelde weemoed schrijnen in z'n ziel als liij dacht aan het meisje, wier portret voor hem stond. Dat-ie verlie zen zou, wanneer die vrouw-daar aan haai" bedrei ging gevolg gaf Hij voelde tussehen zich en het ge luk, dat hij vlak bij zich waande, een berg verrijzen Berg van ellende, van moeilijkheden... De drift ziedde in hem op. De woorden brandden hem op de lippen.... Hoe 't eene veile, bedorven deern was, de dochter van hospita. Volleerd in kunstjes van koketterie... Hoe ze misbruik had gemaakt van z'n ellendig gemis van zelfbedwang.... 'ni Verlokt had op oogenblik van malle uitgelatenheid.... Toen, plotseling, in de rol was ge vallen van verleide, beleedigde juffer, die haar ver trouwen had weggeschonken aan onwaardige.... Hij be sefte, (wist, hoe men met hem speelde, als de kat met een muis. Rij vond zichzelf man van bij de dertig, die 't leven toch kende een lafbek, een kwajongen Maar toch was hij bang voor de vrouw. De gedachte, dat zijne kleine, lieve Marie, die tegen hem opzag. Die overscllatte zijne zedelijke waarde. Hem, in haar naïeveteit, in onbezoedeld-zijn, gelieel met zidizelve gelijkstelde.... Dat zyne Marie zou hooien vim dat lage, gemeene.... Geschokt zou worden in haar ver trouwen op hem De zaak-zelve natuurlijk van haar standpunt.... Als meisje, dat van jonggezellen-pekelzon den geen flauw begrip liacft, als een misdaad, een soort van gruwel, zou beschouwen.... Ook wanneer zij 't engagement niet verbrak, in haar mooie, heerlijke liefde voor altijd geschokt, gekrenkt zou zijn Die ge dachte was hem onduldbaar.... En de vrouw praatte verder. Zag, dat ze terrein won.... Dikte de bijzonder heden nog wat aan. Hoe zij „voor niks instond". En dat d'r broer Gerrit als „een dolle kat" was.... Hoe die gezworen had, dat wanneer meneer Karelsz haar niet voorgoed, voor-altijd, uit de zorgen hielp, geen 1ien paarden hem, Gerrit, zouden weerhouden om naar den vader van meneer z'n meisje te gaan, en te vertellen, in kleuren en geuren, tot in" de fijnste bij zonderheden, van begin-af aan.... Naar den vader van het meisje, en naar meneer z'n patroon, die er, als streng-geloovig en orthodox man, ook aardig van zou opkijken.... Hij kon 't niet meer uithouden. En terwijl hij naar 'n tafeltje liep om zich een glas water in te schenken, want 't brandde hem als vuur in den mond, fluisterde hij met heesch geluid: „Nou, goed, 'k zal zien.... 'k Zal probeeren.... Van avond dan Van-middag. Na kantoortijd." Glorie van triumf straalde in hospita's oogen. „Half- acht, is dat goed?" vroeg ze nog.... „Securiteit" willende hebben.... Zeker is zeker.... „Want u weet, als m'n broer komt om.. Hij wenkte met de hand. Van dat 't goed was.... Dat ze nu gaan moest.... Ja-ja, hij zou er voor zorgen.... Toen verdween de vrouw. En hij, de zwakkeling, viel uitgeput in zijn stoel neer. Bedekte 't klamme angslgelaat met de handen.... Terwijj moe en Bets beneden druk zaten te fluisteren ....Moe een-en-al opgewondenheid Warm van al het redeneeren.... Denkend aan het lapje van honderd, dat straks zou komen.... En toen Bets, door moe's grappige manier van ver tellen in een gillerig hchje uitschoot, gaf moe d'r een por in de zij, van: .,Houd-je toch stil.... Mot-ie 't hoo ien, dat we hem zitten uit te lachen?" Bets bedwong zich. Proestte stiekem in d'r zakdoek over zijn stom miteit.. Nam moe het por-geven niet eens kwalijk, 't Bankje-van-honderd had de vrouwen weer volkomen verzoend Teen Karelsz ongeveer een jaar later terechtstond, beschuldigd van ernstige verduistering.... En zijn advo- caat clementie pleitte voor den jongen man, die blijk baar door het verbreken van zijn verloving, nadat het eerste misbruik van vertrouwen de familie van zijn meisje ter oore was gekomen, delict, dat toen „sub rosa was gebleven, aan 't doorhollen was geraakt. Steeds dieper zinkend 1 oen woonden, op de publieke tribune, twee opge dirkte \Touwen de behandeling van 't strafproces bij. De oude vettig wijf met dikken mopneus had herhaaldelijk tegen haar buren op de tribune geknikt en hoofdgeschil:! van: „Wat zeg-je me van zoo'n ge meene gauwdief?" Maar de jongere, haar dochter Bets, van dc zwoele odeurtjes en de ,,a jour" gewerkte zomerblouse die scheen het zaakje niet eens bijzonder interessant te vinden. Ze had al een paai' malen gegeeuwd, zoodat zij er nog bleeker en vermoeider uitzag dan gewoonlijk.... En toen de beklaagde op zeker moment zoo luid, zoo smartelijk snikte, liet hoofd op den rand van de zondaars bank steunend - dat de advokaat even op hield en de president der rechtbank den bode wenkte om den beklaagde slok-water te reiken.... Toen leefde er (luidelijk-waarneembare, walgende minachting op Bels gezichtje.... Afkeer van den willoozen, krachte- loozen man, dien zij eenmaal in haar net had gevan gen MAiTRE CORBEAU. Gemeenteraad II irenkarsprl. Vergadering op Donderdag 30 Juli 1908 des middags ten 5 uur. Afwezig de heeren Bijpost en Groot. Voorzitter de heer Jb. Swan, burgemeester. Na opening der vergadering volgt de lezing en goed keuring der notulen. Medegedeeld wordt, dat door Ged. Staten de salaris- regeling der ondenvijzers is goedgekeurd. Van mej. De Winter was een dankbetuiging inge komen voor de verhooging harer jaarwedde, die de ontboezeming ontlokte: kort, maar krachtig! \an den minister van Binnenlandsche Zaken was een missive ingekomen met de mededeeling, dat de aftrek volgens de wet van 3 Juni 1905, nu is bepaald op f 3GoO; dit was f 3710, zoodat de gemeente een voordeel heeft van f 50. Mejuffrouw Hoog bruin verzoekt 9 maanden afschrii- \mg Hoofdeujken Omslag. Wordt met algemeene stem men toegestaan. De gemeenterekening is nagezien en de heer Zutt rapporteert namens de commissie, met hel nazien be- belast tot goedkeuring. De rekening had een ontvangst van f 2002a.aU>, een uitgaaf van f 18823.12^, dus een batig saldo van f 1202.39. Bij de rondvraag zegt de heer Slot: In de vorige vergadering is Ier sprake gebracht het weiwen van leden voor het Witte Kruis alhier, en toen heb ik een afkeurend woord gesproken over het geven van premie voor het werven van die nieuwe leden. Waarom? Ik ei onderstelde, daartoe gekomen door de mededeeling, van den oud-voorzitter, dat er premie werd gegeven zonder meer, dat wie ook de nieuwe leden wierf, een piemie kreeg. Daarover heb ik afkeurend gesproken en de heer Keesom heeft zich daarbij aangesloten Maar later heb ik gemerkt, dat het toch anders in eikaar pi, dian ik in die bewuste vergadering meende dat het geval was. Alleen de bode van Jiet Witte Kruis luw ontvangt een .premie voor het aanbrengen van een .nieuw lid. Dat mag niet worden verward met het ijveren der bestuursleden, die 10-talleu van leden hebben aangebracht zonder ooit een enkele premie te hebben ontvangen. Het is uitsluitend de bode die voor het aanbrengen van een nieuw lid 10 cent ontvangt. Was <lat in onze vergadering zóó meegedeeld gewor- den, er zou van mijn kant nooit een afkeurend "voord op zijn gevolgd en wil ik dan ook bij dezen die af keurende woorden terugnemen. Waar die woorden hier zijn uitgesproken in een publieke vergidering, waar ook mijn medeleden een m i keerden indruk van de zaak hebben gekregen, oor- ueclende naar den bijval, dien de heer Keesom mij schonk, zoo meen ik dat het mijn plicht is ook op

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1908 | | pagina 1