EENE MOEDER
j
BuitenlandseNieuws.
Nurmiri Ie bekomen, sprong een der roeiers uit de
noot en zwoin naar den wal. vanwaar hij mei de
verlangde papieren weer door de- branding zich heen
werkte; doch. helaas, op dien korten weg was hij toch
genoodzaakt om voor eigen behoud zijne bagage weer
te laten drijven. Erger nog! Het werpanker van de
boot had men moeten laten glippen; er sloeg een gat
in het vaartuig, zoodat de vijf wakkere zeelieden met
veel moeite hun boot lens konden houden, en na han
dig manoeuvreeren wist men ten slotte den nog steeds
worstelenden kameraad uit de woedende baren aan een
lijn binnen boord te krijgen.
Zoo werd dan de laatste tocht naar boord onderno
men met achterlating van één man en de scheeps
papieren van de Noorsche stoomboot.
En terugkeer was thans dringend noodig. De be-
manning van de boot was schier uitgeput en de laatste
krachten .moesten worden ingespannen om tegen de
nu hoog loopende deining in te roeien. Ternauwer
nood wist men daarbij de "boot vrij te houden van
het rif. dat zich in westelijke richting van Castie fsland
uitstrekt. Zoo bereikte men toch ten slotte de Prins
Willem I.
De schipbreukelingen werden dadelijk van droge
kleederen en voedsel voorzien en er werd voor hen
een verblijf aan boord in gereedheid gebracht.
Da kapitein had bij de stranding van zijn schip be
duidende hoofdwonden bekomen, de eerste stuurman
had hooge koorts door uilputting en maar enkelen
hadden geen letsel gekregen. Die allen nam de scheeps
dokter terstond onder behandeling.
Na deze ontmoeting zette de Prins Willem I de reis
voort en passeerde nog dienzelfden dag den Gubaanscthen
schoener Pedro Murias, die belangrijke schade aan
verschansing en tuig te aanschouwen gaf.
Na aankomst te New-York vermeldden de dagbladen
al spoedig de scheepsramp op Castie Island. in een
lang dagbladartikel werden bijzonderheden van de
stranding medegedeeld en werd hulde gebracht aan
de bemanning van het Nederlandsche stoomschip Prins
Willem I en daaronder vooral aan het moedige vijftal,
hierboven aangeduid, onder leiding van hun eersten
siuurman R. agemaker Cz. (in het bewuste artikel
meermalen genoemd), aan wiens kloek beleid en zee
manschap de schipbreukelingen van de Noorsche stoo-
mer Yümiiri het behoud van hun leven dankten.
Een nieuw soort speelholen.
Men schrijft uit Den Haag aan Het Volk
Er is in den laatsten tijd een aantal hoogst gevaar
lijke speelholen in ons land aan 't werk, veel gevaar
lijker zelfs dan de Clubs de Bienfaisance en dergelijke.
Eerstens omdat ze 't voornamelijk op den kleinen man
gemunt hebbentweedons omdat ze het cachet van een
gewone handelszaak aannemen; doch vooral omdat ze
in een brancae optreden waarin hun slachtoffers niet
bekend zijn en dezen niet van te voren woten waarin
ze zich begeven; wat met de heeren leden der roulette
clubs wè'. 't geval is. Immers, wie naar een dergelijke
club gaat, doet dit om te dobbelen; de ongelukkige
echter, die in de nieuwere speelholen terecht komt, be
merkt eerst zijn flater, wanneer hij totaal is uitgekleed.
Er zijn in ons land, waarschijnlijk aangelokt door de
sinds de Amerikaansche beurscrisis sterker dan ooit te
voren aan den dag gekomen speculatiegeest der Neder
landers, een aantal effectenkantoren" uit den grond
verrezen, die van zulk laag gehalte zijn, zich van zóó
ploertige praktijken bedienen, en zooveel kleinemensch-
jes in 't ongeluk storten, dat het hoog tijd wordt dat
hun schunnig bedrijf aan de kaak gesteld wordt, en zij
zelf worden uitgeroeid.
Onder allerlei mooiklinkende Fransche of Engelsche
namen vindt men in onze groote steden een aantal
effectenhuizen, die met verleidelijk gestelde circulaires
en annonces van halve en heele dagblad-pagina's de
goegemeente in hun strikken lokken en overhalen tot
„speculeeren'. Zij vermelden dat „de winst onbegrensd,
het risico daarentegen tot een minimum beperkt" is.
En het publiek viiegt er bij bosjes in. Ziehier in bet
kort, hoe deze kantoren „werken". By een degelijk
effefctenkantoor koopt men „op prolongatie" een of ander
fonds en stort meestal 10 procent van de koopsom, zoo
gonaamd surplus; dit bedrag dient om eventueele daling
in dit fonds (dat door het effectenkantoor bewaard
wordt) te dekken. Wordt er nu door stijging van den
koers winst op het fonds gemaakt, dan wordt naar
keuzo van den kooper öf alleen de winst uitbetaald en
het fonds verder bij den effectenhandelaar gelaten, öf
men krijgt de winst en de gestorte dekking terug en
heeft verder niets met het kantoor te maken.
By de zoogenaamde „bucket shops" echter doet men
dat veel gemakkelijker. Daar behoeft men slechts een
procent of drie als dekking te storten, en daarmee is
dan elk mogelijk verlies gedekt. En indien er winst op
het gekochte papier behaald wordt, dan ontvangt men
èn de winst èn het gestorte surplus. Dat lacht de
meesten natuurlijk erg toe! Maar nu de praktijkl Aller
eerst wordt, hoezeer men ook op betaling van gemaakte
2. Het boerenplaatsje naby 't dorp Callantsoog, groot
13.48.50 H.A. Kooper de heer Jn. Fransen Jz. te Am
sterdam, voor 14972.
B. voor de Erven van wylen den heer P. Kraakman:
1. Weiland aan den Boschweg naby 't Zand, groot
4 4010 H.A. Kooper de heer C. Huiberts Pz. te Anna
Paulowna, voor f5620.
2. Weiland aldaar, groot 2.18.00 H.A. Kooper de hr.
Jn. Bos Rz. c.8. te 't Zand voor f2760.
8. Weiland aldaar, groot 1.79 80 H.A. Kooper de
heer W. Slykerman Cz. te 't Zand, voor f2365.
Oudeslnis.
Zaterdagavond j.1. hield de Sociëteit Burgerkring alhier,
haar eerste gewone vergadering. 19 Leden waren te
genwoordig. Nadat door den Voorzitter, den heer C.
Slikker Jnz., met een woord van welkom aan de aan
wezigen, de vergadering was geopend, werden door den
Secretaris, den heer W Metzelaar, de notulen der laatst
gehouden gewone vergadering voorgelezen, welke onver
anderd werden goedgekeurd. Hierna deed de heer J.
Delver als Penningmeester rekening en verantwoording.
Deze rekening sloot met een voordeelig saldo van
f 44.35. Door de heeren J. Asjes en C. Oosterman werd
een en ander nagezien en in volmaakte orde bevonden.
Thans was aan de orde verkiezing van een penning
meester, wegens periodieke aftreding, de aftredende
was niet herkiesbaar; by tweede vrye stemming werd
nu als zoodanig gekozen de heer P. Kuin, die deze
benoeming aannam. Hierna volgde bespreking buiten-
voeren. Zyn de veenkoloniën bekend door haar scheeps- Doch tevens waarschuwde ze haar tegen overdreven
bouwwerven. Nieuw Ruinen loet n -»ün niocfahrielrnn zuinigheid. ..Onze middelen zijn niet zóó gering a
armelui's kind voor den dag hoeft të k
bouwwerven, Nieuw Buinen laat u zyn glasfabrieken
zien, eenig in het Noorden. Musselkanaal kan zich be
roemen
■■■■■■■je 4b
op een biscuitfabriek, een tricotagefabriek in men." En ze leltc er op. dit haar kind het in voedsel
aanbouw en een coöperatieve aardappelmeelfabriek: Ter en kleeding niet minder had dan haar kamer >a
Anfl nn ic»o „ill.i. «i.r,u„ l„.„„ jit 'U.
Apel op prachtige villa's.
Vele zyn de schepen in het hoofd vaarwater, die de
turf der Drentsche veenkoloniën vervoeren, de land
bouwproducten ter markt of aan de fabrieken brengen,
hulpmeststoflfen brengen naar de landbouwers. Deze
meststoffen komen per spoor te Zuidbroek en wordon
daar overgeladen of ze komen in Duitsche vrachtschepen
langs het Nord-Süd Kanal ons land binnen. Onze uit
voer naar Duifcschland bestaat vooral in ijzeroer en
Om Margaretha te laten denken, dat
ze zi
opofferde, ham ze haar toevlucht tot allerlei dirékT
en imlirekle bedriegerijtjes. Ze bewoonde een klein6
kamer in een somber huls in Bloomsbury. Ze wild
niet, dat haar dochter haar kwam opzoeken, ma.e
schreef en sprak over haar omgeving alsof die bjjë'r
weelderig was. Zelfs voor de andere kostgmgers 3
het huis hield ze de bronnen van hare inkomst»!!
verborgen. De brieven aan hare dochter waren
i - yuw>vv« v« ft*"1. "v. oi iv y vji aan iuuv viw«ihvi "ai CI1 (jlVe*;
aardappelen. Alles gaat per schip, vooral wordt veel wekt. somtijds vroolijk. nooit droevig of gedrukt
verscheept naar Dortmund. I beschreef haar surf**; als hJ;
Iets ontbreekt hier echter: een spoorweg, die ons
gauwer en geregeld brengt naar liet midden des lands
en naar Duitscbland. Voor een paar jaren vormde er
zich een commissie uit heeren van de naburige streken;
ze wilden trachten een spoorverbinding te krijgen van
Stadskanaal met Kellerberg (Duitschland). Dadelyk na
het oprichten dezer commissie vormde er zich een
dergelyke in Duitschland, die hetzelfde beoogde.
Door die commissiën werden statistieken opgevraagd
van uit-, in- en doorvoer. Ze kwamen tot het resul
taat dat een spoorverbinding rendabel was. Aandeelen
werden geplaatst subsidiën gevraagd van gemeenten,
provinciën en rijk, aLles ging goed en de spoorlijn zou
Of C r\00/j I rt li/fM/vn -l-_
gewone vergadering, besloten werd deze te houden od I T, sPow''8 'iggen als - ja, als de Nederlander niet
8 DflCflmhnr a s on vnnr Hio rrol orron hniH oow. ëUleS zoo wikte en woog. I>e gronden voor de baan
zijn reeds alle voorloopig aangekocht. Stil stond voor
8 Decembor a.s. en voor die gelegenheid een spreker
uit te noodigen, zoo ook don heer Zon van Anna Pau
lowna als pianist.
Thans moest gestemd worden over twee nieuwe
leden, n.L de heeren D. Stammes en D. Buik, welke
beiden werden aangenomen. Drie leden hadden hun
lidmaatschap opgezegd, de Sociëteit telt thans nog 63
leden.
By de rondvraag die nu volgde stelde de beer P. H.
de Carpentief voor, om na het sluiten eener buitenge
wone vergadering, een gemeenschappelyken maaltijd te
houden, bestaande uit broodjes met vleescb, gemarlo-
neerde haring enz. enz. (algemeen gelach), ten koste
van de kas. Aangezien dit voorstel nogal van financi
eel ingrijpenden aard was, werd besloten, het op een
volgende vergadering te behandelen, en het dan den
leden eerst kenbaar te maken.
werd afgesnauwd of met minachting behandeld, rue.s
over haar zware dagen en nachten; een zeer .s
loopig het werk. alleen bespeurde men, dat de
missie nog bestond, doordat men 2 11'o van zijne aan
deelen moest storten. Deze week lazen we echter in
ons plaatselijk blad, dat de Minister van Waterstaat
onze streek zou bezoeken.
Om half tien kwam deze Zaterdag te Stadskanaal
met den chef der afd. spoorwegen, de commissarissen
der Kcningin in Groningen en Drente, leden der Eerste
en Tweede Kamer en der Provinciale. Staten uit beide
provinciën en de burgemeesters der naburige gemeen
ten. Ze werden opgewacht door de spoorwegcomités
van Nederland en Duitschland.
in twee' extra trams werd de reis naar Ter Apel
ondernamen. De heeren hebben op hun doortoch! de
scheepshelling van den hr. Oltmans te Stadskanaal be-
itou roioi uo luaneu. zocht. een kijkje genomen in de glasfabrieken der firma
Niets meer te verhandelen zijnde. sluit de Voorzitter Meursing te Nieuw Buinen, de Biscuitfabriek van den
nt Aon wnnrd van dank dn vnroradnrino peer J. Branbergen te Musselkanaal bezichtigd, en de
aardappelen zien verwerken tot meel aan de coöpera
tieve aardappelmeelfabriek Musselkanaal en omstre
ken". Van daar zijn ze naar Ter Apel getramd, alwaar
met een woord van dank de vergadering.
Oudeslnis.
Vrydagavond j.1. hield de Harmonie-vereeniging „Con- tieve
cordia" alhier haar jaarvergadering in het lokaal van ken' van daar zijn ze naai Ter Apel getramd, alwaér
den heer Joch. Kreyger. De Voorzitter, de heer J. is gedineerd in de schaduw van de aloude linden en
Fransz, opent met een gepast woord de vergadering, beuken van het oude Kloostersche bosch.
waarna door den Secretaris, den heer P. Kreyger Hz., He Minister stoiul verbaasd over de drukte in deze
het jaarverslag wordt uitgebracht. Daar niemand der streken. We gelooven, dat dit reisje een aangenamen
beschreef haar sueoes als geheim-secretaresse bij Ver_
scheidene dames, die werkelijk heel vriendelijk voor
haar waren. Nooit een woord er over. hoe ze soms
niets
geloof.
waardige schildering san een prettig leven, nog te ver
kiezen boven weelde een leven van zuinigheid doch
niet van zorg.
Tegen het einde van het eerste schooljaar harer
dochter, hoorde ze een der andere kostgangers aan
het ontbijt een opschrift voorlezen uit de courant. Haar
vork viel kletterend op haar hord neer. Zij, die zich
heelemaal op een afstand had gehouden van de ove
rigen in hel huis. stond zóó driftig van tafel op, dal
haar stoel achterover viel. Ze snelde toe op den man.
die de courant vasthield en rukte hem die uit <|e
hand.
•„Waar waar?" riep ze, „dat bericht omtrent de
bank."
Hij wees het aan. De bank. waarin al haar spóór-
penningen stonden, had hare betalingen geslaakt.
Ze vloog de kamer uit, holde als een waanzinnige
de straten door, tot ze aanbotste tegen de buitenste
kringen van de woelende, vloekende menigte vóór de
bank. drong voetje voor voetje er midden door tot
ze vlak vóór de aankondiging stond, die op de zware
deuren was aangeplakt.
Het ergste was bewaarheid!
Verscheidene minuten bleef ze staan, toen ging /e
heen met kalm gelaat en vasten tred. Met het verleden
had ze afged-aan. ze had geen tijd te verspillen niet
zuchten en handenwringen „Ik moet
werk." zei ze, alsof ze al die
moet Sparen," alsof ze tot i
geweest.
Ze nam de minste kamer in het huis een kabinetje
op de bovenste verdieping, vlak bij; de vliering waai
de dienstboden sliepen. Ze wist verder nog wal lc
beknibbelen op den wekelijkschen peasion-prijs door af
te spreken, dat zij haar eigen kamer zou doen en maar
maar aan 't
jaren geluierd had, jj,
iu toe verkwistend wjis
aanwezigen iets op dit verslag had aan te merken, werd
daarvoor door den Voorzitter dank gebracht aan den
Secretaris. Hierna volgde rekening en verantwoording
van den Penningmeester De heeren C. Smit en C.
Nannis hadden reeds vooraf de nekening nagezien, en
by monde van laatstgenoemde werd tot goedkeuring
geadviseerd, daar'alles in orde was bevonden. Uit een
en ander bleek, dat het gepasseerde jaar een goed jaar
indruk bij hem. zal Uehterlaten. Te hopen is dat de
totstandkoming der spoor er door zal worden bespoe
digd.
Uierstal.
Zaterdagavond 7 uur verliet de heer J. Barber, Water-
looplein 1.) te Amsterdam, met zijn huisgezin zijne
woning, om het traditioneele „Vreugde der Wet'-feest
in a„n
voor de vereeniging was geweest, en "de kasingünstTgê I dooï^n^i^'Sli6 ,lege." 4ur.werd hij,
conditie verkeerde
Wegens periodieke aftreding moest thans worden
overgegaan tot het kiezen van een Penningmeester.
Met algemeene stemmen werd de aftredende, de heer
W. Langen eld (die door ziekte niet aanwezig was)
weder als zoodanig herkozen.
Hiermede was de agenda afgewerkt, en volgde de
rondvraag. Alvorens daartoe ovor te gaan, werd eerst
besloten dezen winter wederom twee concerten te geven,
het eerste by den heer Joch. Kreyger, en het tweede by
den heer C. Slikker, en deze concerten af te wisselen
door tooneelstukjes.
By de rondvraag gaf de heer C. Smit te kennen, dat
niet was voldaan aan een ten vorigen jare genomen
besluit, om wat meer tjjd te besteden aan het marchee-
W - -"V
een zijner buren gewaarschuwd, dat de deur zijner
woning openstond en uit de achterkamers rook naar
builen sloeg. De heer B. haastLe zich huiswaarts te
gaan en omdekte, dat in de achterkamer iets smeulde.
Gelukkig wist hij het vuur met eenige emmers water
te blusschen. Hel licht in de kamer opstekende, be
merkte hij, dat de linnenkast opengebroken was en
het zich daarin bevindende goed op den grond verspreid
lag, terwijl het beddegoed opengesneden en de veeren
eveneens hier en daar op den grond lagen. Onmiddellijk
waarschuwde de heer B. de politie, wier onderzoek
uitwees dat hier een inbraak was geschied. Uit een
pantalon van den heer B. was f 13 ontvreemd, en
toen de dieven niets meer van hun gading vonden
14 VISA. IJ
twee maaltijden per dag gebruiken. Ze droeg nu aan
houdend overschoenen om haar laarsjes te sparen cn
zelfs in de grootste kou stelde ze het zonder vuur.
Dikwijls zag een spionneerende dieastbode, als
/Ion «nwn/»/.»-
trachtten zij de sporen van hun aanwezigheid te doen
verdwijnen. Al het over den grond verspreide linnen-
ren, wat, volgens zyn meening, wel terdege noodig is. goed was rijkelijk inet benzine en petroleum gedrenkt,
Door den heer W. Kossen werd voorgesteld om, indien terwijl een nachtpitje in de kamer aanwezig voor de
het volgend jaar de gelegenheid zich voordeed, ook eens ontsteking had gediend,
een concours by te wonen vooral met het oog op stu- i üc t.alfeïue eil ,iet kofUe arouia.
deeren zou hy dat zeer nuttig vinden. Met algemeene Algemeen is men van meening, dat de opwekkende
stemmen aangenomen. eigenschap der koffie uitsluitend moet worden toege-
De heer C. Slikker Jnz. stelt voor, de wekelyksche schreven aan de caféïne, welke in de koffie voor
butie met 10 cent te verlagen, daar hn meent dat.
winst aandringt, deze onder allerlei denkbare voorwend- by het geven van uitvoeringen wel'wat veel
oo noyivr/Miriio nnnTOiranrM (lAën nAPünnmn nnnt mon
seis eenvoudig geweigerd. Doch bovendien koopt men,
als leek in 't vak en vol vertrouwen in 't advies van
den bekwamen leider der zaak, fondsen die „heel toe
vallig" nooit rijzen, doch byna altyd dalen 1 En men is
dan ook meestal zyn gestort surplus kwijt!
Hoe sommigen dier heeren dit opknappen? Nemen
wy byv. de London and Paris Exchange. Deze firma
publiceert in Londen een finantieel blad waarin ze een of
ander fonds geweldig afkamt. Door deze ongunstige critiek
beangst, verkoopt de „geachte clientèle" het papier
tegen lagen pry's, hetgeen de firma zich haast voor een
prikje jop te koopen. De koers daalt beneden den aan
koopprijs en't gestorte surplps komt in de zakken
der firma terecht. Maar ook in Holland verspreidt ze
een blad, natuurlijk met een geheel anderen naam. En
daarin nu hemelt ze 't zelfde fonds op, 't welk ze ginds
heelt afgebroken en voor een beetje geld heeft bemach
tigd. Met groote winsten worden dan deze fondsen
hier weer van -de hand gedaan, nu weer door gunstige
adviezen van haar blad in Holland. Met andere fondsen
doet ze vice versa. En zoo heeft ze eerst in Engeland
en later hier haar „surplussen" verdiend 1
Sommige dier banken zyn, na eerst een aantal men-
schen straatarm te hebben gemaakt, plotseling verdwe
nen, om straks met een nieuwen naam weer op te
duiken. En door hun gewetenloosheid zyn reeds en
worden nog dagelijks honderden kleine luiden hun
zuur verdiende en in jaren byeengescharrelde dubbeltjes
ontstolen. Want betreurenswaardig, doch onloochenbaar
is 't, dat in ons land ook in den kleinen man de zucht
tot gokken sterk leeft.
't Is te hopen dat tegen dergelijke vampyrs een
verdelgingsstryd gestreden wordt. Wij vragen ons af,
of deze speelholen niet evengoed als alle andere ver
volgd dienen te worden.
En laat nu de groote pers beginnen met bet weigeren
dezer immoreele annonces, want zy weet toch heel
goed, dat genoemde „effectenkantoren" niet slechts
bestaan van bedrog, doch ook van de meest verfijnde
oplichterij
By het spelen gedood.
Op den zolder van pand No. 224 aan den Goudschen-
ryweg te Rotterdam, waren Zondag namiddag eenige
kinderen van 7 tot 15 jaar oud, aan het spelen. Op
dien zolder heeft de schoenmakersjongen L. T. zijn
gereedschap liggen en uit dit gereedschap nam de 12-
jprige M. K., die in hotzelfde huis woont, een schoen
makersmes.
Van de andere kinderen werd de 7-jarige E. van W.,
een meisje door een ouder zusje nagoloopen. En nu
gebeurde het dat de 7 jarige E. v. W. juist liep in het
mes dat de 12-jarige M. K., dien ze niet zag, in zyn
hand had. Het vlijmscherpe mes drong diep in de
borst van het 7-jarige en raakte de rechterlong. Zwaar
gewond en veel bloed verliezende werd her kind naar
het ziekenhuis gedragen, maar bij aankomst aldaar was
het reeds overleden.
Veiling te 't Zand.
Uitslag openbare verkooping, gehouden ten overstaan
van notaris Vrijburg te Zype dd. 19 October 1908, in 't
café „De Jonge Prins" aan 't Zand.
A. voor de Erven van wijlen den heer P. Stam:
1. 2 perceelen weiland aan het Zand, groot 3.59.90
H.A. Kooper de heer G. de Wit Pz., aldaar voor
f6256.
contributie met 10 cent te verlagen, daar hij meent dat
25 cent per week voor vele leden wel wat bezwaarlijk
is, en bovendien het aanwinnen van nieuwe leden
tegen werkt. Hierover ontstond een vrij lange discus
sie, en in stemming gebracht, word het voorstel met 8
tegen 5 stemmen verworpen. De heer G. Bakker stelt
voor het inleggeld, thans f5 zijnde, te brengen op f 2 50.
Ook over dit onderwerp werd monig woordje gesproken,
doch by stemming aangenomen.
De heer P. Kreyger Jochz. meent, dat sommige leden
:.- - naar eigen
goedvinden handelen, en hy raadt die leden aan, zich
wat meer te onderwerpen aan de wenschen van het
bestuur.
Hierna sluit de Voorzitter met een woord van dank
aan de leden voor hunne medewerking, de vergadering.
Ondank is 's werelds loon.
By het Leger des Heils op de Breedstraat te Utrecht,
vertoefde dezer dagen een zwerveling, die daar liefderijk
onderdak had gevonden. Zaterdagmorgen deelde de
man mede, de volgende week te willen vertrekken,
maar niet bereid te zyn, om gedurende dien tijd eeni-
gerlei werk in de toevlucht te verrichten. De dienst
doende Legerofficier gaf hierop ten antwoord, dat hy
dan maar dadelijk moest heengaande man werd toen
zóó woedend op den officier, dat hy oen pot met ko
kende bieten van het vuur nam en die den chef in het
gezicht slingerde. De dader werd aan de politie over
geleverd en naar het hoofdbureau gebracht. De Leger
officier wenschte evenwel geen vervolging. (U.D.)
Een gevaarlijk knaapje.
Te Culemborg kregen Zondagmiddag een tweeta'
jongons van 10 en 14 jaar onder het voetbalspelen
twist, welke zoo hoog liep, dat de een den ander met
een mes in den rug stak, waardoor de laatste daar
ernstig bloedend verwond werd. Na aan het bureau van
politie te zyn verbonden, is de getroffene huiswaarts
gebracht, terwijl tegen den dader proces-verbaal werd
opgemaakt.
Een kapelaan als wetsovertreder.
Het Orgaan der Ned. Ver. van Spoor- en Tramweg
personeel meldt dat het hoofdbestuur aan den minister
van binnenlandsche zaken een schrijven heeft gericht,
waarin 't klaagt over het optreden van den kapelaan
Verhoeven te Kosendaal.
Zondag 20 September 11. zou er te Rosendaal in de
woning van een der leden der Ned. Ver. een openbare
vergadering plaats hebben. Kapelaan Verhoeven heeft
kort voor het bepaalde uur zich aan de woning van
dat lid vervoegd en tegen de vrouw des huizes bedrei
gingen geuit, zoo de vergadering mocht doorgaan.
Door bedreiging werd aan dat lid der vereeniging
derhalve belet de rechtmatige uitoefening van het aan
eiken burger by art. 9 der Grondwet toegekende recht.
Het verzoek wordt daarom aan den minister gedaan,
maatregelen te willen bevelen, waardoor voorkomen
wordt, dat staatsdienaren althans door den staat
bezoldigde godsdienstleeraren zich aan dergelyke
overtredingen der Strafwet ongestraft schuldig maken
lilt het Noorden.
Men schryft uit Musselkanaal
Schreef Winkler Prins voor jaren: „wild en woest
en ledig was het ruwe veen", thans is hier geen veen
meer te vinden en wilden we, volgens bovengenoemden
heer, den ontginnera een heidekrans vlechten, we zou
den by onze naburen de zandbewoners van Drente ter
leen moeten gaan.
Waar voor ruim 40 jaren niets dan hoogveen was te
vinden, de streek tusschen Stadskanaal en Ter Apel,
vindt men nu welvarende nyvere dorpen bloeiende door
handel, landbouw en nyvorheid. Deze streken worden
doorsneden door ruime kanalen; prachtige wogen, be
lommerd door rjjen eikeboomen, leiden van de eene
plaats naar de andereden tragen voetganger wordt
gelegenheid gegeven zich met een tram te laten ver
ongeveer één percent aanwezig is. Naar hetgeen
een Engelseh pharmaeeutisch blad wordt medegedeeld,
is dit echter een dwaling. Uit de laatste onderzoekingen
moet gebleken zijn, dat de oorzaak dezer heilzame
eigenscnap der koffie niet uitsluitend moet gezocht wor
den in de caféïne, maar ook in de aromatische sub
stantie, die zich door het branden ontwikkelt.
Ook is het aan den scheikundige Tulliet, bij nauw
keurig onderzoek eener koffiesoort, waarin geen caféïne
aanwezig is, gebleken, dat deze, waimeer zij gebrand
wordt, Uenzeltden geur en dezelfde eigenschappen ver
kreeg. Hier kan dit aroma dus niet aan caféïne toege
schreven worden, maar aan een andere substantie, die,
zij het ook in minderen graad, dezelfde opwekkende
eigenschappen bezit.
Deze koffie zonder cafeïne is het product van een
heester, die op het eiland Réunion groeit en welke
in de plantkunde bekend is als Coffea borbonica. Zoo
wel door zijn voorkomen als door het aroma gelijkt
hij veel op den gewonen koffieheester Coffea arabica,
bij de
Toen
overwinning of wist zich althans staande te
-y-, houden Haar brein, haar lichaam, haar
maai- de geur is zwakker; ook is de smaak der zaden alles gehoorzaamde aan haar ijzeren wil
niet zoo zuiver en zijn ze langwerpiger van, vorm. zijn ongehoorde taak. lederen Hau «-hi»,
LU -C-'1*—-MÉlA
Men 'gelooft, dat bij een intensieve cultuur, van deze
soort koffie te krijgen ware, die voor de Arabische
niet onder doet, al Irezit ze niet dezelfde opwekkende
eigenschappen.
Broek op l,ao«rn<lyk.
Bij de Gereformeerde kerk alhier is beroepen de
heer M. Uytenhoudt te Zaamslag.
Noord 8cliarwoude
De heer D. Schenk, arbeider aan den weg der
H. IJ. S. M. heeft inet goed gevolg examen afgelegd
Ln de telegrafie.
Oudkarspel
De heer S. Zeeman te Zuidscharwoude, algemeen
secretaris van de NaamL Tuinbouw en Handelsver-
eeniging aan den Langedijk en Omstreken, is uitge-
noodigd, om* op te heden in een openbare vergadering
te Oudkarspel voor de tuinbouwvereeniging „De Een
dracht", om te spreken over de verhouding van „Koop
handel" en bouwers. De heer Zeeman heeft de uil-
noodiging aangenomen.
_Iuiviuiuwc, ais» ze op
den vroegen winterochtend even bleef staan op weg
naar beneden, naar haar werk, haar in bed opzitten,
bij het zwakke kaarslicht ingespannen bezig met bor
duren, terwijl haar adem in witte wolkjes uit haar
mond kwam.
Toch luidden al haar brieven alsof ze vol opgewekt
heid waren geschreven. „Ik denk dikwijls aan mijn
kleine meisje, dat nu zit te lohben over haar boeken,
en hoop maar, dat ze zich niet overwerkt."
Margaretha deed haar examen en werd toegelaten
lot den verderen cursus ter opleiding tot onderwijzeres,
waardoor ze misschien of zelfs waarschijnlijk een goede
betrekking zou kunnen krijgen. Doch bij het examen
slaagde ze er niet in de beurs te verkrijgen, waardoor
de kosten gedeeltelijk hadden kunnen betaald worden.
„Tob daar nu maar niet over," schreef haar moe
der, „we hebben eenvoudig een beetje zuiniger te
wezen." In de maanden, die daarop volgden, steeg het
beknibbelen en het zich ontzeggen van allerlei lot in
het overdrevene en belachelijke dat is met de tra- i
gedies der armoede vaak. het gev-al. „Gierig," zeide
men, „en niet heelemaal goed bij haar verstand." Ten
laatste dreef men openlijk den spot met haar. Maar
ze scheen het niet te hooren en hoorde het waar
schijnlijk ook niet eens; had ze het gehoord, dan had
ze er zich trouwens niet om bekommerd.
Margaretha's laatste examen zou over drie maanden
plaats nebben, toen op zekeren dag het armoedig per
soontje in het zwart op straat ineenzakte in een hoekje
J stoep van een groot huis dicht bij het Hark.
ze weer op kon staan, kroop ze voetje voor
voetje voort naar een armen-apotheek, die ze daar in
de buurt wist. Ze sloot zich aan bij de rij der wach
tenden, achter een vuile, jonge vrouw, die een zieke
lijk kindje met zware oogleden op den arm droeg.
„Wel.zei de jonge dokter kort af, toen zij a
de beurt was, „wat is er aan de hand?" Toen hij
haai- in het gelaat zag mompelde hij een verontschul
diging en begon haar te ondervragen en te onderzoe
ken. „U moet dadelijk naar het ziekenhuis," zeide hij
toen. „dat had al weken geleden moeten gebeuren.
„Neen" antwoordde ze, „ik heb geen tijd om ziek
te zijn. Doe maar voor me, wat u kunt"
„Maai- u zult er op straal bij neervallen."
„Neen, dat zal niet gebeuren."
Ze keek hem strak aan. Hij gaf toe en zij ging
heen.
Dag op dag leverde zij slag; dag op dag behaalde
ze de overwiirninrt /O
de
s I
o vaag iuiueei ze een op-
gewekten brief aan het meisje, om bij haar den moed
er in te houden voor het examen.
Vroeger was ze reeds mager, nu weid ze eenvoudig
een geraamte. Doch in dat vreemde, beenige gelaat
vlamden neg steeds die resolute oogen, die ziekte en
dood wilden tarten. Hier werd weder in alle stilte en
eenzaamheid een dier „beslissende slagen" geleverd.
Van die slagen, die de eigenlijke geschiedenis der
menschheid uitmaken.
Eindelijk kwam de dag. Ze bleef in liaar kamer
wachten tol het telegram werd binnengebracht en opende
het met vaste hand.
„W,e hebben gewonnen. Ze hebben
gegeven. Margaretha."
Ze zette haar verkleurden zwarten hoed op en ging
itdoch nog veel schitterender dan de zonneschijn
was het licht, dal van hinnoa ..;i baaJ- gelaat
aan
lam, haai- stijve vingers,
en volbracht
lederen dag schreef ze een
mij de betrekking
uit
Zij
verre
Door
D. G. PHILLERS.
mager. Haar zwarte japon was
toch zag zij gedistingeerd er
kalm, behalve de oogen
unuivii Uil UGUT IlcüJi gClUtH
heen scheen. Niet lichten tred liep ze voort. Toen leek
het haar opeens alsof er iets knapte in haar hersenen
en alsof de zon. voor een oogenulik weggevaagd van
den hemel, als gesmolten lood op haar hoofd neer
viel.
Men bracht haai' naar het hospitaal eu daar werd
herkend f~~ jr
was
van
lang en
nieuw, maar
inee uit. Haar gelaat was
daarin vlamde een blik, zooals men dien ziet in de
oogen van een hardlooper. die rent om den prijs. Op
vier-en-twintigjarigen leeftijd had het lot haar wegge
slingerd midden uit de weelde en bleef ze zitten als
weduwe zonder fortuin, oooensehijnlijk zonder hulp
middelen en met een kind van zes jaar ten haren
laste. Deze last echter noodzaakte haar het hoofd boven
water te houden.
Daar haar eenig vermogen nu bestond in haar mooie
schrift en hare vaardigheid met de naald, had ze haar
kind op school gedaan dichtbij Bournenioulh en was
zelf naar Londen gekomen om werk te zoeken
brieven te schrijven voor dames uit de groote wereld
en te borduren voor eostuum-naaisters.
Met schrik zag ze reeds uit naar den tijd, als .War-
garetlia ineer noodig zou hebben dan hare moeder
met mogelijkheid kon verdienen. Stuiver voor stuiver-
zamelde ze een kleinen voorraad op die op den tijd
dat Margaretha op de school te Girlon kwam vier-en-
twintig honderd gulden beliep. „Dat zal wel genoeg
zijn," sprak ze tot zichzelf, met wat ik /oo gaandeweg
er bij verdien."
Ze waarschuwde haar dochter vooral zuinig te zijn.
„We hebben hel lang niet breed; je moet er voor zor
gen zelf je kost te kunnen verdienen ais je klaar bent."
ze herkend door den jongen armen-dokter.
„Ik had het u- wel gezegd!" sprak hij.
Zij antwoordde met een zwakken glimlael
„Neen, Lk had hel u wel gezegd! Nu heb ik tij®
om ziek te zijn." En ze bracht haar vermagerde hand
naar haar boezem, waar- ze liet telegram bewaarde.
„We hebben gewonnen!" flinsterde zij.
N. RL CL
In deu Balkan.
De particuliere correspondent van
schryft uit Boedapest;
TT1
de „N. K. Ct.'
Voor eenige dagen scheen het, alsof het ergste .in I'
Oosterache crisis reeds voorby was; in Belgrado wet1
het rustiger, uit Konstantinopel en Sofia kwamen gu11'
stiger berichten en uit Londen en Parys telegranimeI1
waaruit bleek dat de regeeringen goed op weg waren
de moeilijkheden te overwinnen. Maar in de laatste
dagen zyn deze goede vooruitzichten veel veiminder"*
en vooral hier in Boedapest gebeurden dingen, die
recht onrust baarden. Donderdagavond vergaderden
ministers tot laat in den nacht, en de omstandighe^
dat de directeur van politie deze vergadering bijwoonde»
bewees dat er iets niet in den haak was. Den geheel
nacht was het corps geheime politie-agenten in de wee
en men haalde in alle gedeelten van de stad menscne
uit hun bed, die dadelyk in verhoor werden gon°me
Over deze opzienbarende arrestaties wilde de directe
van politie niets mededeelen, terwijl de mloist*1
m
L L"u
ster»
