DE INKTVISCH. 53ste Jaargang. No. 4450. INGEZONDEN. Binnenlandse!) Nieuws. FEUILLETON. Bekendmakingen Donderdag II Februari 1909 Aldiiii Nieuws- Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag-, Woensdag-, Donderdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 JT®. worden ADVEKTENTIËN in het eerstuitkomend nummer geülaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. CODRA Adveruntie- LuttmUii rufs&tpjHtnMm mam mnauammuMm Bureau SCHJ&GEüi Laan $3 4» luiere. Teleplioon No. 30. Uitgevers s YKJfcPUMM Co, Prijs per jaar f 3.—. Franco per post f 3 60. Afzonderlijke nummers 5 Cent. ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels f 0.25: iedere regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. u «B»WB3racma^xïmf5Mmmwie$fia Dit nummer bestaat uit ticee bladen. Geinecnlc SCIIAGEN. o— Openbare vergadering van dbn Raad der gemepnte Schagen, op Dinsdag den 16 Februari 1909, des voor middags ten 10 ure. De onderwerpen van beraaadslaging zijp: 1. Ingekomen stukken. 2. Verzoek om ontslag van onderwijzers. 3. Benoeming van een onderwijzer. 4. Benoeming van een lid der Plaats. Schoolcom missie. 5. Voorstel lot het verleen en van een gratificatie aan den Rijksveldwachter. 6. Machtiging tot aanbesteding van het vervoer van kaas. 7. Voorstel lot het aangaan eener geldleening ten behoeve der Noorderstoomtram en die van Schagen— van Ewijicksluis. 8. Adres der N. V. Sportterrein „Wilhelmina" be treffende gebruik van gemeente-eigendom. 9. Adres G. Beers e. a. betreffende bestrating en rioleering van den Stationsweg. 10. Reclames Hoofd Omslag, dienst 1908 en het geen verder zal worden voorgedragen. behagen, den 11 Februari 1909. De Burgemeester, H. J. POT. Mijnheer de Redacteur! Gaarne zou ik eenige ruimte vragen voor eene kleine bijvoeging aan mijn verslag van de Witte Kruis vergadering alhier van Vrijdag j.1., opgenomen in de courant van 6 Februari j.1.: Daarin heb ik geschreven, dat na het rapport van de rekening van den pennigmeester opgemerkt werd, dat de kosten van 't verven van ligtenten enorm hoog waren. Dit, zonder meer, kan aanleiding geven tot de op vatting dat de schilders daarvoor te veel hebben ge noteerd. En daar het niet de bedoeling van de vergadering is geweest en ook niet van mij, om dit begrip te wek ken, is eenige toelichting zeker wenschelijk. De opmerking gold |n.l. niet de schildersrekening, doch wel de omstandigheid, dat de ligtent werd ge verfd, zoodanig, dat de rapporteur vond, dat het wel minder kon. Éénmaal schilderen vond hiji in den ver volge voldoende, daar de tenten toch telkens na ge bruik wéér worden geschilderd. Dankend voor de verleende ruimte, De Verslaggever. Alkmaar, 10 Februari 1909. In de hedenmiddag gehouden zitting van den ge meenteraad werd medegedeeld, dat de heffing van wik- en weegloonen tot een bedrag van 50 centen per 100 K.G. gewogen kaas. tot 1 Januari a.s. de Koninklijke goedkeuring heeft verkregen. Door B. en W. was voorgesteld te willen besluiten tot het stichten van een gebouw, waarin de kantoren van de hypotheken, het kadaster en de registratie zul len worden gevestigd, overeenkomstig de door den Mi nister van Financiën goedgekeurde plannen, waarvan de bouwkosten en de kosten van grondaankoop te zamen f 51830 zouden bedragen en daarbij genoemd college te machtigen een overeenkomst aan te gaan, waarbij de gemeente zich verbindt voor 30 jaren aan het Rijk te verhuren bedoeld gebouw voor eene huur- som van f 2754, berekend naar 4 pet. van de koopsom voor den grond en 5.8 pet. der stichtingskosten. I Verschillende sprekers voerden over dit voorstel 't woord, waarbij al spoedig de weinige gezindheid bleek om van gemeentewege tot den bouw over te gaan. In- dien er behoefte aan een dergelijk kantoor is, behoor de het rijk zelf tot den bouw over te gaan. Het voor- stel van B. en W. werd dan ook met op 2 na al- gemeene stemmen, die der beide wethouders, ver- worpen. Hetzelfde lot (verwerping met 11 tegen 6 stemmen) onderging een amendement van den heer Van Buysen, om de huur voorzooveel de stichtings- i kosten betreft, te bepalen naar een rentevoet van 6,5 I pet., huurprijs f 3019. In verband met de opzegging I van het kosteloos gebruik van het telegraafkantoor in het pand der waag, zal nu het Rijk, waar het kantoor van het kadaster en de hypotheken noodwendig zal moeten worden verplaatst om tot eene noodzakelijke uitbreiding van het postkantoor te kunnen overgaan, zeer waarschijnlijk zelf tot den bouw van kantoor lokalen moeten overgaan. Aan den heer Boelmans ter Spill werd op zijn ver zoek ontslag verleend als lid van het college van cura-t toren over het gymnasium, onder dankbetuiging voor de in deze betrekking aan de gemeente bewezen diensten. Ofschoon de heer Boelmans ter Spill niet aangaf de redenen, waarom hij ontslag vroeg, is de onderstelling niet gewaagd, dat zij verband houden met de benoe ming in de vorige zitting van een leeraar in de oude talen, waar nr. 1 der aanbeveling van het curatorium werd gepasseerd. In de verordening tot aanwijzing van de plaatsen, die jaarlijks gedurende de kermis worden verpacht, werden eenige wijzigingen gebracht, o. a. zal voortaan ook de plaats voor een tobogan of glijbaan worden verpacht. De door B. en W. aangeboden verordeningen tot regeling der belooningen van het onderwijzend perso neel aan de Burgeravondschool, de Avondschool voor de handwerkslieden en den Handelsavondcursus voor handels- en kantoorbedienden, werden goedgekeurd. Aan de orde was daarna het voorstel van den heer. Van den Bosch om te besluiten tot den bouw van een nieuwe rij brug tegenover de Emmastraat, waarvan de kosten niet hooger dan f 18000 zullen bedragen. Mem zal zich herinneren, dat dit voorstel een gevolg was van de verwerping van het vorig jaar, om over te gaan tot eene vernieuwing en verbreeding van de Hei- loërbrug, tot welke verbreeding reeds in de maand Juni in beginsel was besloten, nadat een voorstel van B. en W., om twee nieuwe bruggen te maken en wel de beide bruggen in kwestie, was verworpen. De voor steller heeft de noodzakelijkheid van de nieuwe brug, hoven de vernieuwing van det bestaande Heiloërbrug met warmte bepleit; vermeerdering van toegangswegen van de buitenwijken naar de oude stad is een alge- meen belang, 'twelk zich vooral doet gevoelen voor het belangrijk en zich steeds uitbreidend stadskwartier als de terreinen van Rijnecom en zijne omgeving zijn; de nieuwe brug zal bovendien het verkeer over de Hei loërbrug zeer ontlasten, waardoor verbreeding van de laatste voorshands niet noodzakelijk zal zijn, terwijl vele neringdoenden, die nu met handwagens en voer- tuigen steeds een omweg moeten maken, er belangrijk door zullen worden gebaat. Het spreekt wel van zelf, dat de argumenten van 's voorstellers betoog geene instemming konden vinden bij die leden, die nog altijd de voorkeur blijven geven aan de Heiloërbrug, terwijl I de zuinigheidsmanie, bij de behandeling der begrooting in toepassing gebracht, ook nu haar invloed deed geldei Een bedrag van f 18000 was den heer De Groot veel te duur. We meenden hem te hooren spreken van een 12 Meter nieuwe rijbrug voor f 6000..., maar niet dit jaar, ten aanzien van 'twelk in alle opzichten zuinig heid is aanbevolen. Na eene uitvoerige discussie, waar uit we slechts een enkelen greep deden, werd het voor stel van den Bosch verworpen, Zes leden verklaarden er zich voor, 11 tegen. Daarmede is de bruggenbouw voorshands van de baan. Doch het afstel zal slechts uitstel kunnen zijn, omdat de voortdurende toeneming van het verkeer voorziening in de naaste toekomst noo- dig zal maken. Vervolgens werden met slechts een enkele wijziging, vastgesteld nieuwe verordeningen op het heffen en in vorderen van begrafenisreehten, een reglement op liet begraven op de algemeene begraafplaats en ins.ri c- tiën voor den opzichter en den doodgraver. Goedgekeurd werd de begrooting van het gemeenteslachthuis in ontvangsten en uitgaven op f 26602.44 (dus zonder er- moedelijk nadeelig slot), terwijl eene tweede supple- tcure gemeentebegrooting werd vastgesteld in ontvang sten en uitgaven op f 40279.51, in verband met aankoop van rentegevende onroerende goederen. Aan het slot der vergadering stelde de heer Uiten- bosch, naar aanleiding van het aan den heer Boelmans ter Spill als curator over het gymnasium verleende eer vol ontslag de volgende motie voor: De Raad, van oordeel, dat het belang van een goe den gang van het onderwijs aan het Gymnasium te dezer stede in hooge mate medebrengt de wenschelijk- heid, dat er een goede verstandhouding besta tus- scben Rector en leeraren onderling, spreekt met het oog op de onlangs door den Raad gedane benoeming van den heer Dr. Boas tot leeraar, het verlangen uit, dat eene goede verstandhouding blijve bestendigd en gaat over tot de orde van den dag. Met het oog op de bedenkingen van den heer van der Feen de Lille tegen den gekozen vorm, bleef de motie buiten behandeling, maar deed de voorsteller de toezegging tot het indienen van eene nieuwe mo tie tijdig voor den aanvang der volgende vergadering. Aanbesteding Valkoog. Woensdag had te Valkoog bij den kastelein P. Wit, de aanbesteding plaats van het bouwen van een woon huis met wagenhuis en pakhuis, te Groenveld, voor rekening van den heer Slot. Ingeschreven werd als volgt GeJbr. Boekei, 't Veld, f 7038; J. R. Vlaming, Scha gen, f 7217; L. Visser en P. de Vries, Haremkarspel, f 7407; M. Groen, Schagerbrug, f 7600; P. de Geus en J. Veuger, St. Maarten, f 7875; P. Voorman, Scha gen, f 7900; J. Levendig, Dirkshorn, 1 7900; A. Eriks, Burgerbrug, f 8157; H. Schuit, Burgerbrug, f 8160; D. Gelder, Oudkarspel, f 8400; S. Overtoom, Schagen, 1 9000; A. Groen, Alkmaar, f 9439; J. Smit, Noord- Scharwoude, f 9500; K. Keetman, Schoorl, 10699. De begrooling van den Bouwkundige, den "neer C. Smit, van Zuidscharwoude, bedroeg f 7600. Anna Paulowna. Naar we vernemen is het bergloon voor de aan gespoelde balken en het wrakhout, afkomstig van het in November j.1. vergane schoenerschip „Roma" thans ana de verschillende bergers uitbetaald. Dit loon be droeg in het geheel de niet geringe som van f 3184.85, waarvan aan inwoners dezer gemeente een bedrag van f 2236.195 ten goede kwam, terwijl de rest doorHel- derschen werd genoten,. Begrafenisfonds te Zijpe. Het bestuur van het Zijper Fonds vergaderde 9 Fe bruari 1909. Nadat door den Voorzitter de vergadering was geopend, volgde lezing en goedkeuring der no tulen van de vorige vergadering. Hierna Wordt het woord verleend aan den heer Bak ker, als rapporteur der Commissie, belast met het na zien der rekeningen over 1908. Uit dat rapport blijkt, dat alle stukken en beseheiden der rekening in de beste orde bevonden zijn, en dat de rekening sluit met een saldo van f 3635.30;. het saldo 1907 bedroeg f 2180.925, alzoo een vooruitgang in 1908 van f 1454.376 en dat de totaal bezittingen van het Fonds bedragen f 25207.80. Hij constateert den zeer gunstigen toestand van 't Fonds, dat in 9 jaar ruim f 10000 vooruit ging. In haar geheel wordt de rekening goedgekeurd en op voorstel van de Commissie van rapporteurs be sloten behalve voor de oud-leden, die reeds f 10 bo ven de uitkeering ontvangen (leden van Voor 1 April 1865) voor de leden, die 20 jaar lang de volle con tributie betaald hebben, na 1 April 1909 de uitkee ring met f 10 te verhoogen. Na de rondvraag die weinig opleverde, sluit de Voor zitter met een «eresaluut aan Prof. Dr. de Boer, die in 1900 het Fonds reorganiseerde, de vergadering. Gekochte „winste". Hoe zeer do clericalen zich dezen zomer zullen in spannen om bij de verkiezingen een Kamermeerderheid te halen, moge blijken uit de volgende, aan als anii- revolutionnair bekend staande personen toegezonden Zwartsluis, Febr. 1909. L. S. Het Bestuur der Antirevolutionnaire Kiesvereeni- ging „Nederland en Oranje" te Zwartsluis verzoekt U dringend even na te gaan of uwf bedrijfsbelas ting 19071908 te Zwartsluis is betaald en zoo niet, wees dan zoo goed dit biljet vóór den lOen Februari even te zenden aan den heer H. J. Kroeze, voorzitter der kiesvereeniging. Liefst vóór den lOen, doch uiterlijk den ,14en Februari. Namens de Kiesvereeniging. Het Bestuur Dat kan den heeren centen kosten, een kiezerskwCek op die manier! zegt „Het Volk", waarin we dit stukje vinden. Langereis. Wegens misstelling in de desbetreffende advertentie, wijzen wij er op, dat de lezing van den heer Beaufort over „de Pluimveeteelt en de V. P. N." niet is op Zondagavond, maar op Zaterdagavond 7 uur. Dobbelen De schrijver der Haagsohe brieven in de Zaanland- sche Courant wijlst op een pas in practijk gekomen soort van beursspel, dat, onder den naam van „dol lar-ticket", de menigte verlokt tot weddenschappen, op de wij!ze van den totalisator bij onze wedrennen. Men zet op een bepaalde soort van Yankeewaarden, vol gens een lijst van daartoe in aanmerking komende, aan zeer greote wisselvalligheid van koers onderhe vige fondsen, een rijksdaalder (de eenheid van inzet). )Op de 12 of 15 verschillende fondsen zijn nu op een zelfden dag, laat ons zeggen 140 inzetten gedaan, dus f 350 verwed. Het fonds dat het sterkste rijst op de Londensche of ook de New-Yorksche beurs, wint; precies als 't paard op de renbaan, dat het eerst aan de eindpaal is. Waaneer dat nu b.v. de Erie's zijn en er zijn 10 inzetten op dat fonds geweest, dan krijgt men voor elke f 2.50, die men „gewed" heeft een tiende van de ingezette f 350, na aftrek van 20 p.Ct. voor den „bookmaker", f 70; de f 280 worden alzoo onder de 10 winners verdeeld en! elk krijgt voor zijn rijksdaalder f 28 terug. De correspondent betoogt terecht dat 'dit dollar-ticket- dobbelen hazardspel is van de ergste soort, een ver momde bookmakerij met Ameiikaansche spoorweg- fondsen. Door ERNST VON WILDENBRUCH. 6. Plotseling viel de vrouw des huizes, tijdens het be leefdheidsbezoek van Peter Aichschnitzer wat In. „Wil mijnheer ook niet zijn opwachting maken aan andere dames?" „Die zullen bij dit mooie weer wel uit wandelen zijn." „Vele van haar; maar eenige zijn thuis gebleven." En nu gaf zij hem nog een stootje. „Bijvoorbeeld juffrouw Schneideband, die zit eigen lijk den ganschen dag over de boeken gebogen." Op deze woorden volgde geen antwoord, alleen maar een blik. Zijn blik ontmoette den haren. Beide men- schen begrepen elkaar. „Dat is de dame" eigenlijk was het slechts een verlegenheidsvraag, wanneer hij het zoo zeide „in het zwart, die u mij laatst hebt voorgesteld?" „De dame in het zwart, ja die was het." En nadat het gesprek een paar minuten had gestokt, liep de pensionsmoeder als 't ware af. De reden waarom Iduna zich in het zwart kleedde, haar geheele levensgeschie denis kreeg Peter te hooren, zoodat hij in den kortst mogelijken tijd van al haar omstandigheden volledig was onderricht. Datgene, wat hij te hooren kreeg, was eigenlijk een bevestiging van hetgeen hij zoo in stilte zelf had ge dacht. Bevestiging en nadere bijzonderheden. Een ding was hem nieuw, dat het meisje reeds een huwe- hjksaanzoek had gehad. In den eenvoud van haar ver houwen zoekend hart had Iduna haar geestesvriendin •dies verteld; een landgoedbezitter, een met alle voor- h'effelijkheden toegeruste, jonge man, als ruiter en Six>rtsman in den omtrek beroemd, had haar tot zijn Vr°uw begeerd. „En Zij?" "Zij heeft hem een blauwtje laten loopen." Bijna triomfeerend liet de dame deze woorden hoo ren. „Omdat zij niet let op het uiterlijk," voegde zij er met een veejbeteekenenden oogopslag bij, „maar slechts op den geest." Na deze woorden, die hem ongeveer smaakten als een meloen met peper, stond de bezoeker op. Tegelij- kertijd vloog de dame des huizes van haar stoel op. Rood als een pioen stond zij voor hem. „Professor," zeide zij met een zucht, die haar ronden i boezem als een reuzenkogel deed opzwellen. „O God, mijnheer de professor Daarbij stak zij haar hand uit en de druk waarmee zij de zijne vatte was zoo, als wanneer zij hem den inhoud van haar heide brieven, als eeuwig aandenken in de hand wilde drukken. Peter Aichschnitzer ging naar huis. Wel niet dade lijk, maar langs een omweg, waarbij hij tot het don ker werd zoo ongeveer het geheele westen van Berlijn afbeende. De geschiedenis was werkelijk merkwaardig; ja fabelachtig merkwaardig. Een jong, rijk, voornaam, mooi meisje maar halt daar verbeterde hij zijn gedachtengang ïnooi niet neen maar jong, rijk, -voornaam, ja wijst een prachtrollen vrijer de deur, die misschien even, voornaam en rijk was als zij, en hem den armen duivel, den man van lage af komst, den half vergroeiden, mismaakten kleinen ke rel, dien riep zij 'een „binnen" toe! Waarom? Omdat zij zich slechts kon verlieven op geest en zich op den zijnen verliefd had. Onwillekeurig, terwijl deze gedachten door zijn hoofd spookten, was Peter in zijn woning voor den spiegel gaan staan en schudde het hoofd. Hier was nu eens iets, dat hij absoluut niet be greep. Ofschoon hij zich meestal met geestelijke dingen bezig hield, was hij niet een van die menschen, die alleen en per se op geest letten. Integendeel hij was een zinnelijke, bijna brutaal materieele kerel. Ziele- leven zonder zinnelijk tegelijk te zijn, daarvoor ont brak hem bepaald elk orgaan. Een vrouw die er zoo had uitgezien, als hij het als man deed, zou hij zich daarop ooit hebben kunnen verlieven? En al was het Fythia op den orakelstoel geweest, of het grootste won der van wijsheid, het zou eenvoudig om te lachen zijn geweest. En hier was een natuur, die zoo gansch an ders was dan de zijne. Een vrouw, zoo zonder zinne lijkheid, dat zij het onmogelijke mogelijk maakte en zich over alle uiterlijke leelijkheden heen op hem ver liefde. Edele naturen, die in personen die zij ontmoeten, bekwaamheden en eigenschappen opmerken, die hun ontbreken, buigen zich; anderen kijken er naar, criti- seeren, en anders lachen zij. Peter Aichschnitzer cri- tiseerde en sloeg scherp gade het lachen zou mis schien later nog komen. Het resultaat van zijn opmerkingen was, dat deze dame in het zwart, deze Iduna Schneideband een on gezond aangelegde, in de landelijke eenzaamheid geheel verschrompelde, hysterische oude juffer was. En wanneer het zoo stond, wat bleef er dan te doen over? Eenvoudig op tijd nog rechtsomkeert te maken. „Leef gelukkig, schoone jonkvrouw en adieu"! Maar op het oogenblik, dat hij dezen draai wilde nemen, was het alsof er iemand voor hem kwam te staan, die hem bij de schouders pakte „Halt!" En aan dat halt begreep hij eerst goed, dat de zaak die hij tot dusver vrijwel als een grap had beschouwd, dat niet meer was, maar dat het volle ernst was ge worden. Het leven, het gemakkelijke leven, waarvan hij gister had gedroomd, dat rondgrabbelen in de geldkist van zijn rijke vrouw, hoe zou dat mogelijk worden, als hij dit meisje den rug toedraaide? Dat hij een vrouw zou hebben, die hem als een meid zou dienen, op wie hij bepaalde studiën zou kunnen maken, die hem in zijn schrijversloopbaan veel stof zoude leve ren, waar bleef dat, ja waar bleef dat? En de juffrouw zelf, zou zij daarmee tevreden zijn geweest, wanneer hij rechtsomkeert zou hebben gemaakt? Integendeel. Dus weg met al die mistroostige bedenkingen! En vanaf dat oogenblik waren de dingen aan een punt gekomen, waar niet meer de menschen de zaken, maar de zaken de menschen regeeren. Want in het pension was intusschen ook iets ge wichtigs gebeurd. Hier was de pensionsmoeder na het vertrek van Peter in een toestand achtergebleven, die het noodig maakte dat haar gemoedsvenster werd opengezet. Anders was bepaald een ontploffing het gevolg geweest. Het was een ware begeestering, waar aan de goede vrouw ten prooi was. En bij al die heer lijkheid de gedachte, dat zij het zou zijn, die dezen grooten en beroemden schrijver aan een vrouw zou heb ben geholpen. Zij was er trotsch op, dat zij de geestes vriendin was van haar, die hij zich tot levensgezellin uitkoos. En een reclame voor haar pension, van ge weld al die gedachten schuimden als champagne door haar hoofd. Zoodra de bezoeker de deur achter zich had toege maakt, stormde zij met een haast, die nauwelijks nog iets van haar gewone waardigheid deed overblijven, de gang in, aan welker einde de kamer van Iduna lag, en zij had werkelijk het laatste greintje van haar zelfbeheersching noodig dat zij nog aanklopte; het liefst was zij zoo zonder meer naar binnen gerend. Ook nu nog, ofschoon Iduna aan het kloppen dadelijk bemerkte, wie het was, die binnengelaten wilde wor den, werkte haar verschijning zoo verrassend, dat Idu na verschrikt omhoog sprong, toen zij de eigenares van het pension binnentreden zag. Met een hoogrood gekleurd gelaat, wijdopengesperde oogen, half geopenden mond, alsof zij naar lucht hapte, stond de dikke dame voor haar. Plotseling breidde zij beide armen uit, en met een half juichenden, half snik- kenden kreet: „Hij komt!" viel zij haar geestesvrien din om den hals. Iduna's lippen werden als krijt zoo stroomde het bloed haar naar het hart. „Wie komt?" De pensionsmoeder legde beide handen op haar schouders en hield haar met uitgestrekte armen van zich verwijderd en dan weerklonk er een jubelend, juister gezegd, gillend lachen. „Juffrouw Schneideband juffrouw Iduna juf frouw Iduna geliefde vriendin plotseling lag Idu na aan haar borst gedrukt, en haar wangen werden vochtig van de tranen harer vriendin, die eensklaps van haar lachen in weenen was overgegaan. „De man brandt, ja! Je bent machtig, Iduna. Je bent machtig, Iduna! Een groot en heerlijk werk zult ge volbrengent Een groot, heerlijk werk de eenzame en verwaar loosde man zal niet meer eenzaam zijn. Een gezellin zal hij bezitten, een vriendin, een verpleegster, een beschermster, die voor hem zal zorgen, zijn leven lang. Harmonisch zal het worden, harmonisch alles wat hij schrijft en dat zal jouw verdienste zijn liefste, eenigste, dierbaarste!" Zij greep Iduna bij de handen, trok haar op een stoel, zette zich naast haar neer: „Laat mij je alles nu eens bedaard vertellen." Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1909 | | pagina 1