IJ
GROOT NEDERLANDSCH CIRCUS
Horst.
it,
Breedslraat A18 te Alkmaar
Ververschingen, Gebakjes,
Groote Markt, Schagen. Schager Kermis.
is gearriveerd op de Kermis alhier.
Groote electrische verlichting Entrée 10
Goede Muziek.
Puike Consumptie.
„de Friesche Kap" achtend,
Entrée 10 ct. Kinderen 5 ct.
r;
lil
A. E. Coppejans.
Robertï Althoff Jr.
Groote Gala Openings-Voorstelling-
UITVERKOOP
tegen LAGE PRIJZEN. Groote keuze.
Landbouw-Crediet,
G. de Bruin.
D. Visser,
De beide gladiatoren op 2 naast elkaar loopende paarden.
's Middags 2 nar Extra Familie-. Kinder- en freemdelingen-Foorstelling
DE FÏRMA
KANTOOR
Deze inrichting, welke eene der grootste van
Nederland is, voldoet aan alle eischen des tijds. van familie POLAK
door eene machine van ()0 J\K.
J. VADER Az.
Deventer koek-Kraam I Hopende met een druk bezoek te worden vereerd,
op de Scliager Kermis, II o o g z ij d e, tegenover, f WJf Tf W fi
den Heer W. Imhulsen.
ets. Dans vrij.
J. Vader Az.
van ouds bekende
Standplaats
ROGGEVEEN.
Dinsdag, 's avonds 8 uur,
Tot slotGroote Worstelwedstrijd.
Woensdag 2 Groote Voorstellingen.
's Avonds 8 uur Groote Gala Elite-avond.
Eiken avond 8 uur groote voorstelling.
J. H. SCHEKE,
Roberti Althoff Jr.,
H, Blumenfeld,
Noord-Hollandsch
Alkmaar, Voordam <J l2\l'ó.
kapitaalTwee mlllioen balden.
DEPOSITO RENTE 3°|0
Correspondent voor Schagen J. v. d. MA ATEN.
Weder op de kermis
te Schagen, de bekende
D. Visser.
TE KOOP:
VERLEENT: Handels' en Landbouwcre"
dieten.
VERSTREKTGelden op Hypotheek
tegen lage rente.
VERZILVERT Coupons en ander gelds
waardig papier.
SLUITAssurantiën op elk gebied.
NEEMTGelden in deposito.
OPENT: Rekening courant.
ksalon
ROL -
Beveelt zich gedurende de kermisdagen beleefd aan.
Uitstekende gelegenheid tot het gebruiken van
WOLF»' aioiii wcibekeiide
STOOICARROUSSEI
-- van DEN HELDER.
Eiken dag,
te beginnen met den eersten Zorniaj
nam. 5 uur, uitgezonderd alleen Vrijday,
Evenals vorige jaren, staat ook dit jaar DE VAN OUDh BEKENDE
Tevens gelegenheid voor
Restauratie in de Voorzaal
Aanbevelend,
Bij deze maken wij aan de geachte
ingezetenen van Schagen en Omstreken
bekend, dat wij wederom zijn gearriveerd
met onze
Beleefd aanbevelend,
\TiftfSGE&fi3SBSS&
|H Met zijn groote
Tweemasttent
pl. v. 3000 Pers.
op het LAND van den Heer
Met zgn groote
Tweemasttent
pl. v. 3000 Pers.
NON PLUS ULTRA. ONOVERTROFFEN
Ieder liefhebber en sportvriend stellen wij een som van 1000 Gulden
disponibel, die in staat is ééa van ons regelrecht op beide schouders te
paard te leggen. De bovengenoemde som wordt op verlangen bij iederen
burgemeester of commissaris gedeponeerd.
tot verminderde prjjzen.
Eiken avond Bureau open 7 uur.
PRIJSEN DER PLAATSEN Loge f 1.50. Gereserveerde plaatsen
f 1 25, le Rang f 1, 2e Rang f 0.60, 3e Rang f0.40.
Plaatsbespreking en voorverkoop der entréekaarten van 's morgens
ZOMERMANTELS,
L A A U Z IJ U K,
8 1! H A U E N.
10 uur tot 's avonds 6 uur aan het Bureau.
Aanbevelend,
DIRECTEUR.
IMPRESARIO.
HOORN, ENKHUIZEN, 's-GRAV ENHAGE,
Kaasmarkt16. Westerstraat 6. Molenstraat 45.
DELFT, LEIDEN,
Koornmarkt 99. Kort Rapenburg hoek Breêstraat.
waarvan geplaatst f 1.500.000.
De VENNOOTSCHAP verleent OrecLieten, neemt gelden in deposi
to, belast zich met den aan- en ver-koop van effecten en cou
pons, sluit beleeningen en prolongatiën, en verrioht verder alle
werkzaamheden, tot het Kassiersvak behoorende.
Staat op 31 Maart 1908.
Loopende Credietenf 4.14£».RS0.7372
Deposito's
Reserve17 «.«8 Ü.17
Jhr. Mr. P. VAN FOREEST, J. F. MOEN8,
Vice-President-Commissaris. Directeur.
van G. DE BRUIN, voorh. D. VISSER.
Alle soorten Suikerwerken, Fondants
Chocolade, NOUGAT.
Standplaats Hoogzijde, tegenover
„Cérèa".
Minzaam aanbevelend,
I
Let svp. cp onzo Sta-.dp.aats.
PALM
Prima kwaliteit, tegen
concnrreerende prijzen,
i Door het drukke debiet alle dagen
versche aanvoer.
8tandplaatstegenover wijlen den
Heer KOELMAN.
Uw Dw. Dnr.,
(4 ROEIEN.)
Gunstig gelegen tot vervoer por as,
of vaartuig. AdresC. LEVENDIG
Oudesluis, Zijpe.
ai bezat hij miilioeneii en behoort hij tot den oud
sten adel!"
De luitenant keek den schilder met groote oogen
aan. Deze woorden maakten indruk op hem en
maakten hem tevens verlegen.
,,Zoo!" riep hij op gerekten toon. „Kiest gij. Adieu!
Hij draaide zich schielijk om en ging verder.
Kalinka keek hem toornig na. Schoenrock kon hem
niet beleedigen, maar wel ergeren. Hem ergerde die
hoovaardige toon van een mensch, dien hij in ont
wikkeling wel twintigmaal overtrof. En dezen man
had de barones met vriendelijke woorden tot haar
feest uitgenoodigd!
Had Schoenrock de waarheid gesproken? Hij wilde
zich zekerheid verschaffen en begaf zich dadelijk naar
de barones.
Charlotte von Ortho ontving hem in haar boudoir.
Zij droeg een licht kleurig morgenkleed, dat hare
schoone gestalte voortreffelijk deed uitkomen.
„Gij moet mij verontschuldigen, wanneer ik u zoo
ontvang, maar de avond van heden eischt zooveel
voorbereidselen, dat ik er nog niet toe ben gekomen,
aan mij zelve te denken," zeide zij met een beminne
lijk lachje, daar zij wel wist, dat zij in haar mor
gengewaad dubbel bekoorlijk was. „Uw bezoek betee-
keut toch. niets kwaads?"
„Zeker niet." antwoordde Kalinka met de grootste
kalmte. „Ik wil u alleen verzoeken, mij te ontslaan
van mijne belofte aan het feest van heden deel te
nemen."
„Neen, neen, dat doe ik niet!" riep de barones
schielijk, en voegde er op waf kalmer toon bij:
„Waarom wilt gij niet komen?"
„Spaar mij, u de reden te noemen."
,Neen. Ik wil de oorzaak vernemen. Ik geloof het
recht te hebben, te vernemen, wat u terughoudt!"
„IE kan het niet met weinige woorden zeggen,"
zeide Kalinka verlegen.
„Beste vriend, ik dwing u immers niet!" riep de
barones schertsend uit, terwijl zij In een fauteuil
plaats nam en Kalinka met een lichte handbeweging
uitnoodigde insgelijks plaats te nemen. „Gij moet we
ten, dat ik voor mijn vrienden altijd een half uur
disponibel heb, al ben ik ook nog zoo druk met
andere zaken bezig. Biecht nu eens op."
Kalinka was niet gaan zitten, hij liep in opgewon
den stemming de kamer op en neder, hij gevoelde
dat van dit oogenblik zijn lot afhing.
„Keden morgen ontmoette Schoenrock mij en ver
telde, dat hij van u eeue uituoodiging had ontvangen
zeide hij.
„Zeer juist, hij zal ook komen."
„Sta mij dan toe, dat ik weg blijf."
„Waarom? Ik begrijp u niet."
Kalinka streek met de hand over zijn voorhoofd,
alsof hij den inwendigen storm wilde bezweren.
„Ik kan niet zien, hoe hij u het hof maakt, iedere
blik. dien hij op u slaat, is voor mij een dolksteek;
mijn kracht is niet voldoende, om dit te verdragen."
„Kalinka, waarom niet?" vroeg Charlotte von Or
tho op een toon van verbazing, alsof zij zijne woor
den niet goed had verstaan.
„Gij vraagt mij nog!" ging de schilder voort.
„Hebt gij niet reeds lang bemerkt, dat al mijn den
ken en gevoelen aan u is gewijd? Is er een hemel,
dan kan ik mij dien alleen aan uwe zijde voorstellen
en is er een hel, dan is die de kwelling, zonder u
te moeten leven."
„Houd op! Houd op!" riep de barones, terwijl
zij zacht afwerend de hand uitstrekte.
„Nimmer meer!" riep Kalinka uit, terwijl hij voor
de schoone vrouw knielde. „Nu het eerste woord over
mijn lippen is gekomen, nu moet gij alles vernemen.
Gij moet weten, dat ik u tot waanzinnig wordens be
min. Ja, mijn liefde is een waanzin, want Ik ben
zondei u niets, een ellendige sterveling, wien de
lucht en de lust tot leven ontbreekt! In mij leeft
een trotsch gevoel, dat zich voor geen mensch buigt;
eer en rijkdom zouden niet in staat zijn, mij ook
maar een oogenblik te verleiden; geen vorst ter we
reld bezit de macht, mij aan mij zeiven en aan mijn
trots ontrouw te maken, en toch zou ik vrijwillig
mijt, nek buigen, wanneer gij uw voet er op wildet
zetten; bet zou mij gelukkig maken, uw slaaf te
kunnen zijn!"
„Houdt ge mij voor zoo wreed, dat ik u als slaaf
zou kunnen behandelen?" bracht de barones hierte
gen in.
„Ja! want gij weet hoe onuitsprekelijk ik u bemin
en gij gevoelt geen medelijden mol mij!"
„Wie zegt u dat?"
„Charlotte!" riep Kalinka op jubelenden toon uit.
Hij vatte de hand der schoone vrouw en bedekte haar
met kussen, hij sloeg den arm om de schoone gestalte
eu trachtte ze aan zijn borst te drukken. „Charlotte
mijni mijn!"
De barones maakte zich zacht van hem los.
„Nog niet!" zeide zij met fluisterende stern. „He
den nog niet!"
„Waarom heden niet?" Is niet elke minuut van
vertraging een onverantwoordelijke verkorting van mijn
..Weet gij dan, dat dit geluk werkelijk zoo groot
is?" vroeg de jonge vrouw lachend.
„Ik wensch geen ander en geen grooter!"
„Misschien denkt gij later toch anders!"
„Nimmer, nimmer!" riep de schilder uit.
„Kalinka, ik vermoedde, dat het zoover zou ko
men". ging de barones voort. „Maar gij1 ontneemt mij
door uwe onstuimigheid een genot, een plan, ja ik
wil het een droom noemen. Morgen is het mijn ge
boortedag niemand weet het het feest van heden-
den avond moet het voorloopig feest zijn ik wilde
morgenvroeg zelf beslissen het was oen dwaze ge
dachte maar ik kende uw hart! Nu komt gij mij
voor en vernietigt mijn droombeeld, een vrouwen
hoofd heeft nu eenmaal wonderlijke luimen het
antwoord op 'uw aanzoek geef ik u morgenochtend
vroeg op mijn verjaardag!"
„i'.n hoe zal dat luiden!"
„Zijt gij daarover nog in onzekerheid?" antwoord
de Charlotte lachende.
„Neen! neenr" riep Kalinka uit en wilde de ba
rones aan zijn hart drukken.
Nog niet, mijn vriend", antwoordde zij, terwijl zij
zien van zijne omarming losmaakte. „Tot morgen vroeg,
moet gij u beheerscheu en moogt gij uw hart niet
verraden. Schoenrock hoopt immers even als gij, ï>e-
derf hem dan dezen avond niet. Morgen zal hij u
toch wel als zijn vijand beschouwen. Wjlt gij mijn
wensch vervullen?"
„Ja!" riep Kalinka. „Tot morgen is voor mij wel
is waar een eeuwigheid!"
„Een kleine Ireproeving van uw geduld, mijn
mijn vriend!" zeide de barones en verliet met een
schelmsch lachje het vertrek.
Kalinka streek met de hand over zijn voorhoofd,
hij wilde wel luide jubelen, want zijn vurigste wensch
was vervuld, de barones was de zijne en de kleine
dwaze luim van deze kon zijn vreugde niet bederven,
en toch lag er iets loodzwaars op zijn hart.
Hij twijfelde niet aan Gharlotte's liefde, zij had
hem immers hekend, dal zij de zijne wilde zijn, en
loelf schrikte hij voor de gedachte: „tot morgen!"
Hoeveel kon er in die weinige uren, gebeuren, om
zijn geluk te vernietigen
„Dwaasheid! Dwaasheid"' liep hij zichzelvon loe,
om het bange gevoel te bezweren. Hij zocht zich ge
nist te stellen met de gedachte, dat hij aan zoo
veel geluk nog niet gewoon was. Wat beteek enden die
weinige uren, waarin hij Charlotte nog niet de zijne
kon noemen' Hij kon ze immers slapende, drinken
de of dxoomende doorbrengen'
De avond was gekomen. Er heerschte onder het
gezelschap, dat hij de barones vereenigd was, een op
geruimde toon, die vooral door het vroolijke humeur
van de barones werd teweeggebracht. Charlotte von
Ortho was tegen allen vriendelijk, zij sprak met Ka
linka misschien het minst, maar wanneer zij hem voor
bijging wierp zij hem een blik van verstandhouding
toe, die hem volkomen geruststelde.
Schoenrock was het vroolijkst, want hij verbeeldde
zich, dat deze partij alleen zijnentwege was gegeven,
en hij was besloten, de barones, wanneer hem de ge
legenheid ook maar eenigszdns gunstig was, op dezen
avond zijne Liefde te bekennen.
De barones heeft zich over de kleine opmerkzaam
heid. die ik haar in hel woud bewezen heb, schitte
rend gewroken", zeide hij tot Kalinka. Op mijn eer,
zij brengt mij bijna in verlegenheid! Ik zou dit gaarne
in een toast willen te kennen geven, maar ik spreek
niet in het publiek."
„Zijt gij zoo van uw zaak zeker, dal deze partij
alleen u geldt?" bracht dc schilder hiertegen in.
Schoenrock keek Kalinka met een paar groote oogen
aan.
„Wien anders?" vroeg hij. „BespottelijkZij heeft
het mij immers geschreven: Zooals ik zeide, ik spreek
niet maar gij, beste vriend, hebt een krachtig or
gaan, en gij zoudt mij een dienst bewijzen, wanneer
gij de barones in mijn naam wildet bedanken."
„Wat moet ik zeggen?" vroeg Kalinka met een
spotachtig lachje.
„Dat moet gij zelf weten".
„Ik weet het inderdaad niet."
„Bespottelijk. De zaak is zeer eenvoudig. Gij be
gint lnet ons ritje naar het meer, schildert de bitte
en de vermoeienis der barones laai haar half ver
smacht zijn, zij snakt naar een druppel water, - geen
bron, geen beek in de nabijheid daar voer ik haar
honderd schreden verder
„Het waren er meer", verbeterde Kalinka.
„Bespottelijk! Zeg dan honderd en licn schreden
daar bracht ik haar hij een bron frisschen wijn, die
haar dadelijk wonderbaarlijk verkwikte."
„Gij wenscht toch, dat ik der waarheid getrouw
blijf?" 8
Natuurlijk! Gij kunt ook zeggen, dat gij mijne ver
zekering, dal ik de half versmachtte bij een dichtbij
zijnde bion zou brengen, niet wilde geiooven en dat
gij zelve zeer verbaasd hebt geslaan.
Wordt vervolgd.
