I'
[Si Uil E!8 MIZ
ssrsrsy: ->» ssgtfrus
Woekeraars
Zaterdag 31 Juli 1900.
53e Jaargang. No. 4548.
DERDE BLAD.
nol
SMOTST STJRM
Bekendmakingen
Gemeente SCIIAGEN.
o
LOTING VOOR DE MILITIE.
Burgemeester en Wethouders der Gemeente Scha-
gen maken bekend, dat de loting voor de lichting
1910 voor deze Gemeente zal plaats hebben in het
lokaal ,,Cérès" aldaar op Vrijdag, den 13en Augus
tus 1909, des voormiddags te negen uren.
Aan de loting nemen deel de ingeschrevenen voor
die lichting, wier inschrijving plaats had vóór den
lsten Juli jl., met inbegrip van hen, wier inschrij
ving voor die lichting nd evenvermelden datum krach
tens art. 24 der Militiewet 1901 mocht zijn bevolen.
Bedoelde ingeschrevenen worden mitsdien uitgenoo-
digd om op het hierboven vermelde uur ter aange-
t geven plaatse aanwezig te zijn.
Bepalingen betrekkelijk do Loting.
De ingeschrevenen worden in de volgorde der alplia
betische naamlijst afgeroepen ten einde zelf een nom-
mer te trekken. Voor den ingeschrevene die niet is
j Karl Heinrich oefende 't kleermakersvak uit tot volle
tevredenheid van zijne medeburgers. Man en vrouw1
j waren buitengewoon gierig, dat wist de geheele stad.
j En door hun gierigheid raakten zij mettertijd hoe
j langer hoe meer verwijderd van hun stadgenooten,
j zoodat zij ten slotte met niemand meer omgingen,
j vooral daar de man zijn handwerk had opgegeven,
j of althans slechts voor den schijn werkte. Soms klop
te 's avonds als het geheel donker was, deze of
gene aan de huisdeur. Dan werd er haastig open
gedaan en de gast trad binnen. Hij vond dan alles
zóo, alsof de kleermaker juist van zijn tafel was ge
sprongen. De vrouw had een gezangboek open voor
zich liggen, en keek over haar bril heen naar den
binnenkomende.
„U weet, waarom ik kom. Ik kan mij niet meer
staande houden, en nu moet ik tweeduizend mark
hebben, of de boel loopt verkeerd."
„Ja," antwoordde de kleermaker, „dat is gemakke
lijk gezegd: Tweeduizend mark hebben. Maar hoe
moet dat gaan! U weet, zoo als iedereen, hoe zuur
ik mijn geld verdiend heb en nog verdien. En om
dat ik oud ben, kan ik ook maar nu en dan wer
ken. Waar moet ik dus het geld vandaan halen?
Welke zekerheid kunt u mij geven?"
Dan vertelde de ander zoo goed mogelijk hoe het
a 1 leen staand °h u Is je Zij' bewoonden^ !PhPJ e, 'li bedanken WH J'e wel- Heeft meisje een beetje
■vi it—i.den dit geheel alleen. geld? Want anders gaat het toch niet."
„Neen, geld heeft zij evenmin als ik, en daarom
kom ik bij u, om
„Halt, wat bedoel je daarmee?"
„Om u te verzoeken, mij voor eenige jaren iets
te leenen."
„Maar jongen, hoe kom je er bij? Je weet toch
zoo goed als iedereen, dat mijn vrouw en ik geen
geld hebben. Het beetje, dat wij in al dien tijd
hebben overgespaard, ligt in de bank te Hamburg.
En daarvan kunnen wij niets missen; dat. hebben
wij zelf noodig, als het eenmaal zoover is, dat ik
niets meer kan verdienen. Je hebt ook heelemaal
geen borgen, beste Fritz."
„Dat zal ik u nu eens goed uitleggen. Een borg
heb ik niet. Al wat ik bezit is zeshonderd Mark,
die ik heb overgespaard. Maar daarmee kan ik niets
beginnen. Om te trouwen en de werkplaats van de
weduwe te koopen, moet ik vierduizend Mark heb
ben."
„Vierduizend Mark? Mensch, ben je krankzinnig
geworden? Waar zou ik zooveel geld vandaan moe
ten halen? Zooveel hebben wij nauwelijks op de bank
in Hamburg. Neen, daar is geen denken aan!"
HARTJE.
TOT 'T ALLERLAATSTE.
Van 's morgens halfnegen tot 's middags drie uur
zat hij in het kleine, bekrompen hokje, met de boe
ken vóór zich en het geldbukje aan z'n linkerhand.
Oudere menschen wisten zich nog te herinneren, dat
Bartje eigen zaken had gedreven, jaren geleden,
't Was een dood-ouderwetseh winkeltje geweest, met
heel-kleine, groezelige ruitjes en een deurtje, dat ge
met voel geduld en overleg open moest zien te krij
gen. 't Waggelde, piepte en knarste. Telkens was 't
of 't uit de hengsels zou vallen. Maar de trouwe, oude
stamklanten bleven er komen. De reiziger van de fir
ma, die Bartje al over de dertig jaar bediende, kwam
op gezette tijden bestellingen vragen.... Merkte, dat de
zaak gestadig achteruitging. De laatste maal had Bdrt,
- j
als steeds, een kopje koffie voor hem neergezet, maar
toen hij z'n zakboekje voor den dag haalde, z'n pot
lood tusschen de lippen nam.... Toen streek Bart zich
Hamburg. Heen, aaar is geen uenaen aan. I ovcr den kalen schedel en zei niets....
Fritz Wedderpfahl zweeg een oogenblik en Kee Nou. boe js >t?" vroeg de reiziger.
„u Tnon .aiila Uil hodonrd'
voor zich uit. Toen zeide hij bedaard
„Als u mij de vierduizend Mark voor vier jaar
leent, geef ik u ieder jaar duizend Mark terug met
..Ja, jongen, zie-je.... Eigenlijk...."
Toen had meneer Gevers het Iioekjc weggeborgen,
z'n kopje-koffie in een paar slokken leeggedronken;
gaat niet, dat kan ik niet doen. eens ™«t de vingers tusschen hals en boord gedraaid,
1 je zelf ook wel inzien, nu je gepcutcid. Eindelijk gezegd
Ou* vermocen staat,.Bart, ik merk t al lang. De zaken marcheeren
met zijn zaken stond.
De kleermaker, die volkomen op de hoogte was de rente erbij."
van al hetgeen er in het stadje gebeurde, antwoord- „Neen, Fritz, dat
de: Drt moet je en zal 1 ik merk 't al lang.
„Nu ja, ik zal het doen, maar ik kan niet anders, weet, hoe het met ons vermogen staat I naar Weeg v<fretandi cn probeer van
ik moet veertig percent hebbenDoch Fritz Wedderpfahl keek Gonders wat duiten te krijgen. Die vertrouwt je best.
„Dat kan ik niet geven!" riep de ander on s e giug voort: -ooais de eeheele stad Als de oude kast naar den grond smijt en een
„Dat zou achthonderd mark in het jaar zijn!" j „Kijk eens, u leent toch zooals de geheele stad kk<^
Hij sprong van zijn stoel op. weet, geld aan al en die u er o g intrest zien.... Dan ligt Van Dam binnen 't jaar tegen de
„Nu ja, als u dat geld voor een heel jaar wilt kunnen stellen. Altijd heeft u uw geld met vlakte.... Wees nou verstandig, man. Ze mogeh ie in
Hf loinn nrü Vi <v4- Ar» d VIA mQQnHnn ofollon toniffffO
opgekomen of, hoezeer opgekomen, buiten staat of j Mebben. Maar laten wij het op drie maanden stellen, terugge „i0i rmint in Hii was min of do buurt allemaal graag lijden dat weet le toch"*
onwillig is zelf een nommer te trekken, kan dit ge-j dan befalt urn, tweehonderd mark.^ J jSflTA Nu
Aiion die horsr kunnen stel- W°?Iaal 1 teiaat is!
Tr geluisterd naar
het advies. Verzekerd dat-ie er rijpelijk over denken
Hij ver-
-ers voor de
concurrent van
a„d0°ri Z^n vader- moeder, voogd of curator, j Na veel neen en weer praten Deiooiae einaenjK ae meer verweem ,c
^rL®reR ,ZCepï'ja" geschiedt het tr«k-k'eoerr™^er'..dat h,« morgen de tweeduizend mark ik je eens wat'zeggen: Allen, die"borg' Vinnen""steE voordat teiaat is!"
*PRtpr °f hpt T'1d van den Ge-I voor hem uit Hamburg zou halen. le„, krijgen geld van mij. Jij kunt geen borg stellen, Tóen had Bartje zwijgend knikkend
zulke zaakjes leefden zij. Hij was een woeke- en daarom krijg je niets." het advies. Verzekerd dat-fe er riWlii
o,? n,!^n.0. n tegen den allerhoogsten in- Fritz Wedderpfahl scheen met een besluit te wor- 2°u Maar Bart was koppievan c„vi
el' Y°. komJ®1? waarborg. En altijd wist hij stelen. Hij bleef nog even zitten, toen stond hij op draaide 't, aldus expliceerde meneer Geve
AcnoHAndaer te zeeeen. kennissen 't geval om voor dien coni
Ken door den Burgemeester of het Lid van den Ge
meenteraad, bij de loting tegenwoordig; het lotings
biljet wordt alsdan bewaard ter Gemeentesecretarie,
d0 terest
waar de loteling het binnen drie maanden na uc - - -- -
trekking kan afhalen of doen afhalen. bet zóo in te richten, dat hij niet wegens woeker met en ging de deur uit, zonder goedendag te zeggen. --------
Voor hen, die op den dag der loting blijken te de rechtbank in aanraking kwam. Telkens moest hij De oudelui keken hem met groote oogen na; zij Jonden^1°' m.alleJ1 Yan Damï
namburg halen. Daar had hij zijn geld bleven zitten en spraken geen woord, totdat Fritz gouden Juulletlers op de spiegelruiten en al
zn reclame-geschreeuw in de kranten iets ie ver
zijn overleden, wordt niet geloot.
het geld uit
Door belanghebbende lotelingen of door hun °P vier verschillende banken staan,, omdat hij dan Wedderpfahl hethuisi uit ,^va®e Quint en heiden anderen. Hij~bleef in z'n oude, muffige winkeltje;ach
vader, moeder, voogd of curator kunnen tegen de wanneer éen der banken failliet mocht gaan, altijd „Die komt met terug, zeide Quint, en ue E.
geschreeuw in de kranten
j bleef in z'n oude, muffige
ter de wormstekige toonbank met de vettige schalen
wijze waarop de loting is geschied, bezwaren worden nog de andere had. Sinds jaren was zijn geld bij de lachten boonend. t d stad terug. en gewichten. In het sombere, donkere huisje Tot-
„gebracht btl Gedeputeerde Staten. Het be^aarsehrl,, Hamb.rg.cb, toke» m ^ewanag. "aïg ea moalllif. M begea i„ te dea dit 't „iet ie'a'door-
I mgcuracui uij LjcutjputetJruü öLfctttïii. xiöi ucawwarswum bb'-
kan op ongezègeld papier worden gesteld, doch moet, rente steeds liet staan, werd het kapitaal gedurig Hij ging den anderen weg op, traag
na behoorlijk te zijn onderteekend, MÉM Éf" iaaderdj„| oiOAf r»nir Riaas- had eehad.
te rekenen van den dag waarop de
n„r iraoitaai seaung hij ging aen auueieu ^i" hii gaan. Op een" ochtend, toen de geldlooper kwam met
gesteld, doch moet'i'^oter HU bezat nu ongeveer vijfmaal honderddui- alsof hij een pak slaag had gehad. lict jongste wisseltje van m,eneer Gevers' patroon,
binnen vijf dagen, ëro<vter .1 j fiieen kleermaker Quint en sufferig voort. eezegd: stond Bartje wel een kwartier lang op t strookje pa-
te reKenen van aen aag waarop ae loting heeft plaats zen i niemand anders vermoedde er iets van, Een ander had zich er overlddeea ^en tafeC^een pier te turen.... En het ding wapperde op en neer,
gehad, tegen bewijs van ontvang worden ingeieverd aj n hVr°U^' het stadje wel vage geruchten lie- Nu, dan zal ik tlaschtafel een paar stoe- zóó beefde Bart Z'n lippen zagen wit en z n oogen
bij den Burgemeester. Gedurende vijf dagen, te reke-j ofschoon ei linnenkast, een bed een P zaJ gmgen achter zn bril, van den geldlooper naai den
Maar hoe leefden die twee mensehen ook! Niets, len zijn gauw^genoeg gemakt En troawen. wisselviee-versa....
pen, dat hij heel rijk was.
nen van den dag waarop de uitspraak ter kennis van
belanghebbenden is gebracht, kan daarvan bij de Ko
ningin in beroep worden gekomen door belangheb
bende lotelingen, of door bun vader, moeder, voogd
of curator. Het daartoe strekkend verzoekschrift kan
op ongezegeld papier worden gesteld. Het moet recht
streeks aan Hare Majesteit worden verzonden en be
hoeft niet gefrankeerd te zijn.
Vrijstelling van den dienst.
De loteling, die vermeent recht te hebben op vrij
stelling van den dienst, geeft de redenen van vrijstel
ling op bij de loting, na het trekken van zijn nom
mer. Is de loteling niet in persoon bij de loting j ters aan het station.
niets durfden zij er af nemen. Alleen Zondags kwam het mij wel lafen inverdienen. Dus gauw tiouwe Eindelijk stotterde hij iets, met heesch geluid, na-
er vleesch op tafel. Nooit gingen zij op reis, of naar Alles zal wel goed gaan begrij- genoeg onverstaanbaar, maar de looper, die 't al lang
den schouwburg, of naar een concert. Bij collectes Maar zoo dacht t net H u k°n maarnle^ de galcn had krabbeldc iets achter.0p 't papier, tikte
voor een weldadig doel gaven zij zoo weinig moge- pen, dat hij een weigering g deg te donkerder aan z'n pet en ging weg...
lijk —als zij er even kans toe zagen, in het geheel maar voort, en hoe veiaer ny m zomernacht, Twee dagen later was meneer Gevers bij Bartje..
niets J werd het om en in hem. Den heerlijken zoiue Za(en ze he{ kamertj-e achter den winkej. Druppel-
Moest hij naar de bank, dan liep hij naar Har- de nachtegalen die aan a ie den tran6n ud jJarL's oogen op z'n gevouwen han-
burg, en nam dan vierde klasse naar Hamburg. Twee zag of hoorde niets^QQT1 aon rami van'den.... Vertelde hij van al de misère, al meer dan
droge broodjes nam hij mee, die hij in den zomer Zoo was hij docrgelocpen totaa"de^jjgenboom. een jaar door hem verduurd. Hoe 't winkeltje ver
onderweg op straat of op een plein opat, en 's win- een boschje. Hier g B i iPfrfip er een stevigen loopen was.... Geen drie klanten meer.... Alles op-
Hij nam zijn grooten ^^^^^ggVakkelijken tak. geteerd.... Verkocht, beleend....
s—l«a.a door "leeadea morgea werd de dood va» Friu vdör he. fedch, sloeg, aieh sch.mead voor den
ouden up de groote Kieermanerstaiei ïag aiuja nen voigeuuou "V o0k"drQuints verna- crediteur, - voor den leverancier van over de dertig
o aen. up iemand binnenkwam hoor- Wedderpfahl dadelijk bekend, ook ae w t ,aren_ die nu een schadepost van over de driehonderd
Onverminderd de" opgave bij de loting gedaan, moeteen gezang gesloten was, dadelijk men het ..Gelukkigvoor ben, had nvaneen gulden aan hem moest Iyden - toen had meneer
de vrijstelling in elk geval °og.;^.rdennX hTonen fn de kamer een stem. Dat was juffrouw Quint. die hr bij zijn tomdie ge*weesl .q orde had Gevers m gevraagd: „Maar bestejongen, je hadt toch
den Militieraad, zulks op het tijdstip nade bij P meteen naar het gezangboek gegrepen had, en daar- maand of drie, v,A„aPra mnri.- hebt-ge mij eens verteld
"Va' "u 7pifs nog de paar honderd mark hebi-ge mij eens verleid nog die "stukjes... Je
uit begon voor te lezen. bevonden, elfden zij ze s g weet weJ En dat jlypotheekje van duizend gulden...
Maar Zondagsavonds was het feest. Dan kwam er die hun neef had nagelaten.
niemand meer binnen, al klopte hij ook nog zoo Uangzamerhand werden zij u
bare kennisgeving bekend te maken.
Voorts wordt ter kennis gebracht:
lo. dat eigen militaire dienst en broederdienst
alleen dan als reden van vrijstelling in aanmerking
komen, zoo deze bestond op den lsten Augustus van
het jaar. waarin de loteling, voor wien de vrijstelling
wordt gevraagd, het 18de levensjaar volbracht;
2o. dat tot het bekomen van vrijstelling wegens
eigen militairen dienst moet worden overgelegd hetzij
een paspoort of ander bewijs van ontslag, hetzij een
uittreksel uit het stamboek of een bewijs van werke-
lijken dienst;
3o. dat tot het erlangen van vrijstelling op grond
van broederdienst ten aanzien van eiken dienenden glimlachte. En de oudjes rekenden uit, wat zij al ver de een of andere inrichting
en steeds gie- En....'
x rei?en naar i 't Was geweest, toen. of Bart schrok, heel erg.
".J* witnntiW'en alle papieren riger. Nog altijd kon Quint naar H sd} tochten Hij keek meneer Gevers aan met smeekenden blik....
hard. Dan hadden zq de kwitanties en alle papmren g q Nog &mi kon hlJ het op die tocttwn cn verlgt.nhci<l. Hij zocht naar
van de banken voor zich op tafel hggem En nu re zn twee broodjes. Maar zn naderden reeaa J f S vinden
kenden zn huat Ve™ .eScho^eu naUn.rlijk door de tachtig. En op den duur werden de oude luidjes had Maal. was nu koeler,
met de grootste g g ajsof het minder. nnriraaeliiker dat stugger tegen Bart.... Zei, toen-ie het gevalletje met
hemzelf geschoren g boorde met naar ach- Steeds werd hun de sedai3hte in'han- z'n patroon besprak: „Je kunt toch eigenlijk geen ster-
een afgescheiden do glimlachte De strenge andere menschen hun geld, hun t n veling vertrouwen! Als ze mij nu gezegd hadden dat
den zouden krijgen. Erfgenamen hadden z:j nietten deJ
mouwen had.... Ik be-
1T- Z-- T74— ^1 17
5HUHat,iILC. JAlll UC UUUJCO A Uil, MUI ZylJ Ul
of gediend hebbenden broeder moet worden over-1 zouden kunnen hebben: Een groote, prachtige villa, Maar ook dat was hun een gruwel. - TT -i
gelegd een bewijs als onder 2o. bedoeld, alsmede met bedienden, koetsier en rijtuig; zij zouden kun- Zij overlegden van alles. Toen, op een avond, zij c gstoen ookEn toch
-•I -•i,ii.a
opgenomen
als-of mijn eigen broer was.... Ik vertrouwde 'm blin-
wat heeft de
b»«" Je November-1 vent "met z'n duiten uitgevoerd?... Wie zou zoo-iets
ÏSjU 'e, 8e,«, ,.ae„ .ot „et 5«,„ beaoo- J. -J. «-J Ser 7a
^"io'-dat een getuigschrift als onder 3o. bedoeld, ook alleen, en borgen zorgvuldig al de papmren in den „Dat de f y beiden zun nu zoch haMde de 1Je
moet wordtn overgelegd. indien vrijstelling wordt ge- grooten ijzeren trommel, dm m de kast op de slaap gekomen dat y e kander niet meer I dikwijls er tusschen genomen door lui, die hem als
wenscht wegens vermoedelijke aanwijzing tot den kamer stond. helpen. Wie weet, of niet ®P°®e g hulp in
huis ha- j „puik" waren geschetst. Vond, dat Gevers oud begon
dienst van éen of meer in hetzelfde jaar geboren echtpaar Quint had slechts éen bloedverwant; wordt, en dan moeten wtji e j gterven Blijf te worden met z'n weeke deernis en zijn naieve goed-
broeders; den zoon van een overleden broeder van de vrouw. len. Of éen van ons bemen „roomaP neloovmheid Manr =tP»T»dA P»-
v Keest. i>iu, op zijn zeveueiitwiiiLiKöLe ja aiwnu^ aij Ken 111 ui ue lc nuuucu. - i -■
dis voor hpf prlftTicpn van vriistpllinK wegens eiseii oinueujK uaa» wuiuuu. nai 6lus AXu jaioi. ucci &uv/u» nmiv. a>u rcu c
militairen dienst of wegens dienst van een broeder of omdat zijn baas gestorven was, en hij de zaak van Kerstmis en Nieuwjaar haal ik op een dag al het de ramen van het oude huisje. Waren Bart z'n meu-
van broeders ten minste veertien dagen vóór de ope- de weduwe kon overnemen voor vierduizend mark. geld hier, Of gaat het niet op een dag, dan neem beitjes... Wat ervan over was... Weggedragen
uing der zitting van den Militieraad ilzoo vóór den En bovendien had hij zich juist verloofd met een ik ei een paar dagen voor. Hebben wij al ons geld, Mees triumfeerend concurrentje naar het perceel,
27en September 1909 moeten worden ingeleverd bij flink dienstmeisje. Zoo liep dus voor hem alles sa- het moet omstreeks een half millioen mark zijn, dat eerlang zou worden afgebroken. Werd in Van
den Burgemeester althans voor zoover bedoelde stuk- men>' hiJ zou zich nu kunnen vestigen en zijn eigen hier bij ons, dan verheugen wij ons er nog twee, Dam s modieus-modern majazijntje druk besproken
ken op dat tijdstip niet reeds ter Gemeentesecretarie weg opgaan. Maar éen ding ontbrak hem, en dat drie dagen in, en dan gaan wij heen, ik weet al „,gT.vaa manneken. wien ze z'n schulden maar
berusten was Se'd. Hij noch zijn meisje bezaten iets, en het een mooi plekje, en hegraven het vier voet onder cadeau hadden gemaakt. En die nu geholpen was,
Waar In hot bovenstaande snrake is van vader weinige dat hij bespaard had, was niet genoeg om den grond. Als wij terugkomen, verbranden wij alle op den koop toe, aan een „nette, fatsoenlijke betrek-
mo^o^vïold hVeeffXs b&ÏJing op minder^ een zaak te beginnen. Toen dacht Fritz Wedderpfahl quitanties, gaaij naar^bed en^ sluiten^ de, schuif van king'.
uur»- - -- - HI. vipr. kqphp] af Dan zijn wij den volgenden morgen „Ja," zei Van Dam, die tot de zeer-vooruitstrevende
de uitdrukking „moeder" voor het geval dat de moe- °P- WeI wlst 200 ^oed als iedereen in de stad, J - - -
der de ouderlijke macht uitoefent en de uitdruk- ho© ongelooflijk gierig zijn bloedverwanten waren. vrouw konden elkander niet meer zien, en 111 de M.n, oogen-draaien, zalvend praten.Klaar is Kees!
qdsf* niot tt>of bon o tt! Dnr>h vod i tt -
-- iu ff rouw Quint- En van nijdigheid sneed Van Dam veel dikker schij-
maent uitoeieni, en ae uivuruu- npPrëm°"^nê'Tii °óök°nreT met hen om. Doch voor duisternis klonk de steni van j ven kaag dan hij anders> voor 0nsje, dat men
king .voogd" voor het geval de minderjarige onder ke|r_ Smeende uij stellig, zou zijn oom hem, Zóo zullen'wij doen. b]even laat kwam haIen by -m geW0on was
voogdij staat. De uitdrukking „curatoi geld vanwege de bloedverwantschap, het geld wel geven. Toen haa de af te spreken.
mPerderjarige, die onder curateele staat. hemel hij vroeg het immers niet ten geschen- in den nacht opzitten, om a g week tus- Ze hadden Bartje geholpen! Hij was gekomen in
Belanghebbenden worden er nog uitdrukkelijk op zou hjj het met dell „oodigen Kerstmis kwam ni het la man het kleine bekrompen hokje op de eerste verdieping
gewezen, dat nalatigheid in bet doen opmaken en in fnet'er^rterug|ev^n. Hij dacht er een paar dagen over schen Kerstmis en Nieuw aar remae yap het grQote gebouWj waar het genoot8ellaP( dat
bet tijdig inleveren van de vereischte bewijsstukken wanneer hij er heen zou gaan, en besloot den naar Hamburg g tond warenj ofschoon nie- hem tot administrateur-concierge had benoemd, zijn
ten gevolge zal hebben, dat de lotelingen tot den Zaterdagavond zijn Zondagspak er- ^Zors eZts ml éen woorZ zijn verbazing te „zetel" vond
aiP„cf 7niiPn worden aangewezen. f^PtirPn mand ook siecnts mei c fnppns uit te be- Daar moest hij, driemaal in de week, contributie»
Gedaan voor de tweede maal te Schagen, den 30en voo wag egn heerlijke Meidag. De vinken f^^^^^^rdeve^ch^idenedagen eer Quint ein- en andere inkomsten ontvangen, boeken, secuur-weg-
Juli 1909. wisten geen raad van pleizier. De spreeuwen vlogen talen. Het duurde ve pfennige, in han- bergen. En de overige dagen maakte hij lange lijs-
over de weiden. om wormen te zoeken. En de nach- delijk al "^^haif Januari geworden, ten. - schreef-ie nummers voor de stoelen bij de Ie-
1 - .aaaaa Ha. Pn nacht den had. mtusscnen ppnPn kant van de zingen, vergaderingen en voordrachten. En wanneer
I Fritz Wedderpfahl had met zijn meisje alles afge- Nu zatea zij Sa™6 kleermakerstafel, en telden z'n werk af was, zat Bartje stil in zijn leeren
snroken wat hij bij zijn bezoek zou zeggen, en bei- leeggemaakte, groot,f stevlg ge. armstoeltje voor den kleinen lessenaar, te turen... Te
I den hoopTen van ganscher harte dat het zou geluk- verrukt hun „geldje Alle deuren pelnzen Dap gebeurde >t wel een8i dat.,e) uit een
Iken Hoe meer de avond naderde, hoe angstiger Fritz sloten. avonds om acht uur, begaven particulier kastje van 'm, een bundeltje brieven te
'Wedderpfahl werd Hij had zijn bloedverwanten, die Den deriïen dag, s v drQeg voorschijn haalde. En hij strikte het touwtje los, dat
hern bii zijn laatste bezoek onvriendelijk behandeld zij zich, goed lngepakt, op g- koude> vochtige om het pakketje zat, en vouwde de brieven open.
iJ lanf niet gezien Hun koelheid had hem hij een lange schop. H eerste kwartier. Drukte z'n bril vaster tegen 't gezicht en zuchtte
««^arMa^Vmeende, als hij Januaridag; deijnaan^ stond ta het kwnm
De Burgemeester,
H. J. POT.
De Secretaris,
ROGGEVEEN.
DOOR
DETLEV VON LILIENCRON.
Het
had de
lAEixxaiiV W- n T ouise Henriette Quint' hun alles duiddlfkuitlegde dat zij hem dan mis- Zij kwamen niemand tegen. Na een half uur hadden eensDan kwam er zoo'n zielsbedroefde uitdruk-
echtpaar Heinrich en Louise Henriette Q zeker wel zouden helpen. En jn die goede zij de plek bereikt; nadat zij goed rondgekeken en king op zn gezicht dat meneer Gevers, als-ie Bart
naa de gouden bruiloft reeds achter den.rug. U verwachting klopte hij 's avonds in de schemering geluisterd hadden, begon de oude man te graven. Do op zoo n moment had kunnen bespieden, stellig ge
baren op een dag na even oud, enuwaren_r1Ht S Jaar 0uilfta grond was niet bevroren, alles ging goed. Toen de zegd zou hebben: „Toch heb ik gelijk gehad...!...
geleden in een Hessische stad gehuwd. DadallJk aa UD dp werd geopend en met verwondering zag kuil vier voet diep was, legde hij voorzichtig het iu Bart is een stakkert, maar geen guit!"
de bruiloft ging Karl Heinrich op reis naar het Zul- De deur werd geopend en met verwo g g er ln wierp het gat weer dicht, Hy las dan die brieven en tuurde
den en bracht na tWM Jaren zijn jonge vrouw een de heer Quint zijn neef voor zich staan.
burg, waarheen men te voet in anderhalf uur kon ^Tagt over den bril'heen, haar neef verbaasd
nr0n' tt x x „x pan Pn zil en haar man wierpen elkander een blik
Waar Karl Heinrich in die twee jaar geweest was, aan, en zij eu
beeft nooit iemand vernomen. Hij vertelde altijd dat van verstandhoud g eaatbegon de
'dj als kleermaker in Turkije gewerkt had, en wel „Nu, verte1 ons eens hoe Jo gaat^ begon^de
in een militaire werkplaats. Gedurende zijn afwezig- oude man. „Je hebt jc
beid was de Russisch-Turksche oorlog er geweest, braaf meisje. kpnnis van gegeven?" ant-
Maar niemand geloofde zijn verhalen, en zoo wis- „Daar heb ik u
ten alleen Karl Heinrich en zijn jong vrouwtje, waar woordde de neer. en daarvoor
bet geld vandaan was gekomen I „Jawel, jawel, dat heb je gedaan, en daarvoor
napier gepakte geld er in, wierp het gat weer dicht, Hij las dan die brieven en tuurde op allerlei be-
maakte alles gelijk, drukte de graszoden er weer cijferingen, nota'sHij dacht erover, hoeAls-
op en daar lag het begraven. Zij nam hem 011- ie dat geldje niet had... Hoe hij dan z'n winkeltje
der den arm en zwijgend, alsof er niets gebeurd had kunnen behouden, uitbreiden, vernieuwen... Z'n
was keerden'zij terug. Toen zij thuis waren, ver-eerlijken naam zou hebben behouden. In z'n zaakjes
brandden zij eerst al hun quitanties, en gingen, nadat zou gebleven zijn. Hij tuurde op de letters en de
Quint de schuif van de kachel had afgesloten, naar cijfers zonder eigenlijk iets te zien of te lezen. Want
jjed er was °P zoo'n oogenblik, maar éen beeld, dat hem
Toen het huis den tweeden dag niet geopend werd, vóór den geest stond... Een aardige jongen, met van
liet de burgemeester het slot opensteken. Men vond die jolige kijkers, met frissche wangen, die naast
de twee oude menschen dood in hun bed. hem stond in 't oude muffe winkeltje, jaren ge
leden ,'s Avonds, als de zaak gesloten was, kwam
kleine Toon naast hem zitten, luisteren naar wat
oome-Bart voorlas of vertelde. Dan legde de jongen
den arm wel eens om Bart z'n hals en z'n krulle-
1.11U
Hdbld.
