Marktberichten.
Gemengd Nieuws.
Burgerlijke Stand.
brandweer was ter plaatse, doch vermocht niet veel
tegen de vlammenzee. B. was wel, doch laag, ver
zekerd.
Hierover meldt men nader:
Werd aanvankelijk gemeend dat een der bewoon
sters uit de Lucifersstraat te Eindhoven, slechts door
schrik bezwijmd was geraakt, thans blijkt dat deze
vrouw, echtgenoote van J. Rulo, door het hemelvuur
werd getroffen. De toestand van de vrouw vererger
de zoodanig, dat zij heden naar het gasthuis werd
overgebracht. Hare oogen zijn geraakt, zoodat voor
haar gezichtsvermogen gevreesd wordt. Ook is hare
borst gebrand.
Verschillende bewoners der acht huizen, waardoor
de bliksem zich een weg baande, zijn allen min of
meer door het vuur getroffen, doch herstellen thans
langzaam van de doorgestane emotie.
Slechts een hunner, de heer Bogers, klaagt nog
over pijnen in het hoofd. Toen de bliksem insloeg,
zoo verklaart hij, voelde ik plotseling een geweldi
gen slag op mijn hoofd, die mij deed neertuimelen.
Sinds dat oogenblik heb ik nog hevige drukkingen op
het hoofd! Behalve de drie reeds genoemde wonin
gen, die door den bliksem en gevolgden brand ver
nield zijn, werd ook nog groote schade door beide ver
nielende elementen aangericht, in het laatste huis,
bewoond door den heer Rooyalckers. Deze is verze
kerd.
Schier in alle acht Woningen is schade aangericht,
hetzij door den brand, bliksem of beschadiging en
bederf bij het redden van huisraad, hetwelk in den
zwaren plasregen in de open lucht werd neergezet. Dui
delijk is waar te nemen, hoe de bliksem in een der
schoorsteenen is ingeslagen, dezen verbrijzelde, daarna
over een stuk dak schoot, hetwelk geheel zwart werd
geblakerd en daarna zijn weg naar beneden, dwars door
alle huizen heen nam, om ten slotte aan het einde
der buurt, uit het laatste huis omhoog te schieten,
en daarbij een deel der bekapping te verbrijzelen!
Dinsdagnacht is ook het huis met leien dak van II.
te Gestel door den bliksem getroffen. Het huis is
zeer beschadigd, ramen en kozijnen zijn versplinterd.
Brand is er niet ontstaan en niemand kreeg letsel.
BESCHERMENDE RECHTEN.
In De Vaderlander lezen we:
Voor ©en tiental jaren waren vele landbouwers over
tuigde voorstanders van de noodzakelijkheid van
graanrechten. Wie herinneren ons, hoe we elders ko-
lommenlange polemieken met deze proteclionisten voer
den. Op de vergaderingen van verschillende dorpsver-
eenigingen liep het dispuut herhaaldelijk over de ge-
wensehte heffing, en velen meenden, dat de landbouw
zou blijven kwijnen, als het Amerikaansche graan maar
vrij kon blijven binnenkomen.
Het is gelukkig bij den roep om graanrechten ge
bleven. En thans hoort men uit geen enkelen land-
bouwersmond dat verlangen meer uiten. Zelfs schreef
een clericaal blaadje, dat niemand graanrechten wenscht!
Vanwaar die verandering? Lees het juist verschenen
verslag onzer bekwame Landbouwdirectie, en ge hebt
het antwoord. Het gaat onzen landbouwer goed. Hij
heeft bijtijds leeren inzien, dat de bakens verzet moesten
worden, dat andere gewassen de plaats dienden in te
nemen van den minder toonenden graanbouw. Hij heeft
de resultaten der wetenschap dienstbaar leeren maken
aan zijn bedrijf. De intensieve cultuur, welke land
bouwscholen en wintercursussen hem onderwezen,
bracht de productie van zijn akker op het dubbele.
De 119 H.L. aardappelen, die de H.A. in 1833 op
bracht, waren in 1908 tot 212 H.L. gestegen. Oogstte
zijn grootvader in 1833 van de H.A. 19 H.L. tarwe,
hij dorschte er in 1908 niet minder van dan 32 H.L.
Het gaat onzen landbouw goed. Dat klinkt u tegen
uit het gansche Landbouwverslag.
Wanneer men onzen landbouwer voor een tiental
jaren eens graanrechten hadde gegeven? Zou hij dan
ook al zijn energie gericht hebben op hernieuwden
bloei van zijn bedrijf? Lees eens uit de vijftiger jaren
de historie onzer textielfabrieken. „Schaf'dè rechten
af", zeiden de fabrikanten. „Dan pas zal men niet
hij de pakken blijven neerzitten, voort blijven tob
ben met verouderde machinerieën, doch door de con
currentie geprikkeld worden om het bedrijf groot te
maken." Vanaf de afschaffing der rechten dateert de
opkomst onzer Twentsche industrie.
Had men indertijd onzen landbouwer graanrechten
gegeven, tien tegen één, dat het jaren langer zou heb
ben geduurd, eer hij, dank zij de weienschap en cnze
flinke Landbouwdirectie, de cultuur tot de hoogte had
gebracht, waarop ze thans staat. Zoo één. dan mag
hij onze liberale regeeringen dankbaar wezen, dat ze
hem voor de ramp der g-aanrechten hebben behoed.
Protectie heeft men hem "gegeven, doch protectie, die
niets uitstaande heeft met een „rooftocht op kleiner
Iuyden zakken". Protectie in den vorm van staatszorg
voor uitmuntend onderwijs, waarbij de wetenschap in
dienst werd gesteld van dezen belangrijken tak van
ons volksbestaan. Als men dien veg inslaat voor onze
nijverheid, zal ze er heel wat meer door gebaat wor
den dan door hrooge rechten, die hoogstens enkelen
groolen winste brengen, doch voor de massa verzwa
ring van druk beduiden.
BURGERVLOTBRUG.
Alhier sloeg de bliksem Maandagavond in een der
telefoondraden langs het Noordholl. Kanaal.
zwaren mist ontvangt de binnenste cylinder wei-
Doch het opgedrongen volkslied miste blijkbaar de een zwa.en mis on b zodoend© is ook
noodige levensvoorwaarden als zoodanig. De melodie
was, zooals sedert die dagen ook in andere lan
den wel is voorgekomen, voor „het volk te moeie-
lijk en de tekst schijnt evenmin voor het volkslied
geschikt geweest te zijn, zoodat het thans bij het zoo
zanglievende Duitsche volk schier vergeten is.
Een ander, dat meer als Duitsch volkslied is bekenc
geworden, is het gedicht van Arndt: „Was ïst des
Deutschen Vaterland?" met het uitdrukkingsvol e slot
vers als antwoord op die vraag, op muziek gezet dooi
Gustav Reichardt.
En in het groote jaar 1870 weerklonk plotseling
door half Europa het schoone lied „Die Wacht am
Rliein", gedicht van Max Schneckenburger en gecom
poneerd door Carl Wilhelm, een lied, dat nog moer
hekend werd, dan dat van Hoffmann van Fallers-
leben, getiteld: „Deutschland, Deutschland über Al-
les".
Geen van die Duitsche liederen heeft totnogtoe het
„Heil dir ihi Siegerkranz" achteraf gezet.
Na het Engelsche is wel het Oostenrijksche volks
lied „Gott erhalte Franz den Kaiser" (God behoede
Frans den Keizer), het meest bekend. Het gedicht is
van Laurenz Leopold Haschka en de muziek van den
grooten Joseph Haijdn, gemaakt In de laatste jaren
der 18e eeuw.
Even eenvoudig en verheven als het Oostenrijksche
Is het Russische volkslied „God zij des Czaren be
schermer", iu 1830 door Zukowsky gedicht en door
Lwoff op muziek gebracht.
Van anderen aard dan de genoemde volksliederen,
natuurlijk, is het Fransche volkslied. In het jaar 1792
werd het door Rouget de 1'Isle, een vurig jong offi
cier, gedicht en op muziek gezet en bestemd voor
krijgslied der Rijnarmee.
De hartstochtelijke melodie paste zich juist aan
bij den volksgeest dier dagen en toen onder het zin
gen van dat lied de Marseiller troepen hun intocht in
Parijs hielden, kreeg het den naam „Marsaillaise". In
1795 werd het officieel als Fransche natioualhymne
betiteld.
Erger nog dan de maker van het Engelsche volks
lied is de vervaardiger van de geliefde Marseillaise
door het noodlot getroffen. Tijdens het schrikbewind
vertoefde hij in de gevangenis en slechts aan den
val van Robespierre had hij het te danken, dat hij
zijn leven niet op het schavot verloor. Miskend en
arm leefde hij voort en eerst in 1830, toen zijn lied
tot vernieuwden heldenmoed aanspoorde, bekwam hij
een schraal staatspensioen, dat hem voor den honger
dood behoedde.
Doch de Marseillaise is, evenals de nationaalliederen
van Engeland, Oostenrijk en Rusland, ver over de
grenzen van het land, waar het thuis behoort, in ge
bruik genomen en bij voortduring in eere gehouden.
VERMORZELD DOOR EEN SLANG.
Een paar veldarbeiders, die aan den zoom van een
zich buiten Malang bevindend bosch op hun sawah aan de door hen geleden schade. Gegronde hoop bestaat
mg meer licht dan de buitenste en zoodoende is ook
het verschil in uitzetting tusschen beide zeer- gering.
Door een veer wordt nu de hefboom gelicht, deze
laat de gastoevoerklcp vrij en het gas stroomt naar den
brander waar liet door een zgn. „eeuwighcidsvlam'
ontstoken wordt.
Het apparaat is o.a. op een vuurtoren bij Stockholm
reeds beproefd en voldoet op merkwaardige wijze aan
zijn taak. Niet alleen wanneer het donker wordt, doch
ook bij het optreden van nevel gaat liet licht vanzelf
op en op eonige donkere Decemberdagen bleef het
licht bijna den geheelen dag doorbranden.
ONTZETTEND E 111TTE.
Uit Peking komen berichten van ondragelijke warmle.
De oudste bewoners van dc stad herinneren zich niet
een zoo hoogc temperatuur. Veel Chineezenen Europe
anen zijn reeds als slachtoffer gevallen en do stad
ligt vrijwel verlaten; handel en verkeer staan slil. Dien
weet maar niet waar zich te bergen, overal is de
warmte even erg en als er niet spoedig een ommekeer
komt in de weersgesteldheid, zijn de gevolgen niet Ie
beramen. In de schaduw bereikte de thermometer een
hoogle van 118° Eahrenheit. 's Morgens vroeg werden
al vier menschen door een zonnesteek gedood.
STAKING IN ZWEDEN.
Steeds hooger klimt de nood der stakende Zweed-
sche arbeiders. In weerwil van groote sommen, uit
't buitenland ontvangen, beginnen de meest noodzake
lijke levensbehoeften te ontbreken. Alleen bij de kleine
winkeliers van Stockholm hebben de veertig duizend
stakers der Zweedschc hoofdstad reeds ongeveer een
millioen kronen schuld. Vandaar, dat de neringdoen
den in grooten getale Zondag besloten den stakers
geen verder krediet toe te staan.
Het stakingscomité heeft becijferd, dat wekelijks een
millioen kronen noodig is om de staking te kunnen
voortzetten. Om zich dit geld te verschaffen, wil het
comité een buitengewonen weg inslaan. Het secreta
riaat der arbeiderspartij zal schuldbekentenissen uitge
ven, waarmede alleen noodzakelijke levensmiddelen be
taald kunnen worden. Deze finantieele operatie mag
zich niet verder uitstrekken dan over een bedrag, dat
nominaal 3.000.000 kronen bedraagt. Dc arbeiders-or
ganisatie stelt zich borg, dat de aflossing der leening
binnen het jaar plaats zal bobben. Het is niet onmor
gelijk, dat in Zweden, waar de organisatie der arbei
ders zeer krachtig is, dit plan uitvoerbaar zal blijken.
Intusschen doen de Zweedschc stakers hij dc ar
beiders van Engeland en Amerika krachtige pogingen
om door giften finantieelen onderstand te verkrijgen.
Wederom is een der leden van het stakingscomité naar
de Vereenigdc Staten vertrokken om gelden in te za
melen.
Maar het zijn niet alleen de arbeiders, die door de
staking zwaar getroffen worden. In weerwil der sterke
weerstandskas, waarover de patroons beschikten, lijden
ook tal van industrieelen door den stilstand van za
ken groote verliezen. Om te voorkomen, dat de ar
beiders in hun verzet gestijfd worden, onthouden dc
patroons zich van iedere nadere mededeeling omtrent
EEN FLINKE VROUW.
Iemand van de Daily Chronicle heeft gesprots.
met mej. Charlotte Mansfield, de wakkere EngeiSc
vrouw die zonder geleide van blanken getrokken
van de Kaap naar Kaïro. Zij had een geweer en d*
revolver bij zich om zich te verdedigen in geval y
nood en om te jagen voor haar maal. Maar de i,
boorlingen zij is geweest in oorden waar ge^
blanke voor haar een voet had gezet deden haa
nergens kwaad.
Juffrouw Mansfield is vol bewondering voor (j[i
inboorlingen, nl. voorzoover zij niet door teveel b^j
schaving besmet waren. „Wat me het meest aan!
stond", zei ze, „was dat, schoon ik geheel alleen
bij al die mannen groote, sterke, gezonde,
lukkige wilden, die lezen noch schrijven konden
ge-
en
Volksiiederen.
Het is opmerkelijk, dat na het zelfstandig optreden
van een volk, toen de regeering een vasten vorm had
aangenomen en de Staat binnen zijne grenzen was be
paald, het volkslied, of juister uitgedrukt: „hel nationaaL-
lied" in de wereld is gekomen.
Dat was het lied, waarin de Vorst werd verheerlijkt
en het volk uiting gaf van zijne gehechtheid aan den
Vorst en aan het gemeenschappelijk Vaderland. En
waar voor dat lied cene zangwijze werd gevonden, een
voudig, doch opgewekt en krachtig, daar was het be
stemd om gekend te worden door oud en jong en
geestdrift te wekken, overal in den lande. Het zingen
van dat lied werd niet beperkt door rang of stand;
het werd niet verdrongen door andere mclodiën, in
tegendeel het werd verbreid over de grenzen en
langzamerhand gekend ook onder naburige volken.
Het oudste der bekende nationaalliederen zal wel zijn
het „Wilhelmus van Nassouwe", waarvan de vervaar
diging wordt toegeschreven aan Marnix van Sint AI-
degonde in de 16e eeuw. Dat lied was het krijgs- en
feestlied der Vrije Nederlanders en heiligden den Oranje
vorst, die ,,aen 't Vaderlant getrouwe zou blijven tot
in den doot."
In verschillende muziek- en zangbundels vindt men
opgenomen het Engelsche, het Oostenrijksche en liet
Russische volkslied.
Het Engelsche Volkslied „God save the King" (God
zegene den Koning) is van alle nationaalliederen wel
het meest populair geworden.
Men hoeft eerst gemeend, dat de beroemde Duitsche
componist Handel de vervaardiger was van de eenvou
dige, krachtige zangwijze. Doch Chriisander, die Han
dels 1 eveashes ch rij ving hoeft gegeven bewees, dat Henri
Careij, een Engelschman, die in 1713 in armoede over
leed, de maker van het lied was. Het werd als hand
schrift in diens nalatenschap gevonden, ojsenbaar ge
maakt en mettertijd met cene geringe wi|zigiig in s.tem-
menvoering en harmoniseering over Engeland verspreid
en algemeen bekend. m
Van Brittónnië naar het vasteland overgebracht, werd
de melodie van het Engelsche volkslied in de laatste
jaren der 18e eeuw in dc Duitsche landen, met passenden
tekst voorzien, gebruikt als Pruissisch volkslied, zooals
men liet kent in „Heil Dir im Siegerkranz" (Heil u
te midden der Overwinnaars.)
Op last van Koning Eredcrik Wilhelm III van 1'ruis-
sen werd door Spontini cene melodie vervaardigd bij
den tekst van den Koninklijken Kabinetssecretaris" Dun-
ker. aanvangende met de woorden: Wo ist das Volk
das Kühn zur Tat." Dat lied werd door den Ko
ning als Pnussische Hymne gedecreteerd en met aan
drang op alle scholen des lands ingevoerd.
het werk waren, hoorden dezer dagen plotseling hart- j dat de nood ook de arbeidgevers gunstig voor een
verscheurende angstkreten uit het kreupelhout ko- schikking zal stemmen.
men. Met arit en patjol in de hand, snelden zij op De staking der zetters levert zoo goed als geen re-
het hulpgeroep af en wat zij daar zagen deed sultaat op. Langzamerhand beginnen alle Zweedschc
hun hart stilstaan en stolde hun bloed in de aderen, j dagbladen wederom te verschijnen en zij, die reeds
■vertelt het Soer. Nieuwsblad. Een vrouw, die in uitkwamen, hernemen hun vroeger formaat. Ook den
doodelijken strijd gewikkeld was met een reuzen- j courantenloopers ontbreekt het aan de gewenschtestand-
pythoon, een zoogenaamde poespokadjang! 1 vastigheid.
Het monster had zijn lichaam reeds om haar bee- 1 De spoorwegbeambten hebben besloten niet te sta-
nen en haar middel gekronkeld; de vrouw, door haar ken. De arbeiders troosten zich met de beschouwing, I
doodsangst met litanenkracht toegerust, slaagde met dat het steeds geringer wordende vervoer de maatschap-
haar armen er in het beest van haar bovenlichaam pijen zal dwingen het treinverkeer stop te zetten.
te weren. Zij wist dat de machtige omstrengeling den klasse van arbeiders niet tot stand komt. De arbeiders I
dood beteekende. Een gruwelijken dood! troosten zich met de beschouwing, dat het steeds ge-
Een der sawah-kerels stapte eindelijk moedig voor- ringer wordende vervoer de maatschappijen zal dwin-
uit om de ongelukkige te helpen; de ander stond op 'gen het treinverkeer, slop te zetien.
zijn beenen te trillen. In de hoofdstad heerscht schijnbaar weder een nor-
Met opgeheven arit ging hij op het monster af, 1 male toestand. De electrische trams rijden, huurrij-
doch deinsde terug, toen dit met een bliksemsnelle tuigen en auto's vindt een ieder, die ze zoekt. Zatcr-
beweging naar hem hapte. Hij sloeg met zijn arit
naar den opengesperden muil, doch de slag gleed af,
kwam niet goed aan. Anders zou hij het dier den
kop van 't lichaam gescheiden hebben, zei hij later.
Hij slaagde er evenwel in, het dier een vrij diepe
wond aan den hals toe te brengen. Deze wond scheen
het beest woest te maken, want hij liet zijn slacht
offer half los en richtte zich tegen zijn beide aanval
lers, die het daarop op een loopen zetten. De slang
schijnt, toen hij zag, dat zijn vijanden hem te vlug af
geweest waren, naar de vrouw, die half verlamd op
den grond was blijven liggen, te zijn teruggekeerd
en er toen in geslaagd te zijn zich om haar hoofd
en ribben te wikkelen.
Want toen na een uur 2 tani's terug kwamen met
een drom gewapende dessagenooten achter zich, von
den zij de vrouw dood, vermorzeld.
WEER KNOEIEN.
De Russische senator Garin, die met de onderzoe
king naar de knoeierijen in de militaire leveranties
heiast werd, maakt een enkel teekenend staaltje be
kend. Een firma Thiel, in Moskou, moest bij een leve
ring van 800.000 roebels alleen aan den militairen in
tendant 70.000 roebel afstaan, buiten de gelden aan
die andere beambten, die bij de levering wat in de
melk hadden te brokkelen! In 1886 betaalde dezelfde
firma aan de militaire beambten 126.000 roebels; ge
durende den Russisch-Japanscben oorlog, toen zij vooi
20 millioen militaire kleedij leverde, moest zij 3 mil
lioen roebel afdokken. De knoeierijen werden zoo
openlijk gedreven, dat Garin zelfs lijsten vond waar
op ieders aandeel aangeteekend stond!
EEN AUTOMATISCHE LICHTBOEI.
Een lichtboei, die van zelf lichten gaat, zoodra het
donker wordt, en weer uitgaat, als het licht weer door
dagavond opende liet stedelijk theater het seizoen met
een bijna „uitverkocht huis."
Uit Malmö wordt dato 15 Augustus gemeld, dat, ten
gevolge van het verminderde verkeer, 300 treinen per
dag zijn opgeheven.
Van verschillende zijden wordl aandrang op de re
geering uitgeoefend om den Rijksdag bijeen te roepen,
opdat deze een herziening van de wetten betreffende
de arbeidscontracten en collectieve arbeidscontracten ter
hand neme.
ONTTREKKING AAN DEN KRIJGSDIENST.
Het aantal dergen',n, die zich aan den krijgsdienst
in Frankrijk onttrekken, begint onrustbarend te stij
gen. Volgens een statistiek bedroeg dit voor de jongste
lichting 11.782 man. Sinds 1903 is het cijfer steeds
toegenomen, vooral de laatste jaren; in 1906 was
het aantal nauwelijks 4567. Het verschil met dit
jaar is dus wel heel groot.
Het toenemende getal deserteurs in verband met
bet dalende geboortecijfer acht de Temps ernstig ge
noeg, om met nadruk de algemeene aandacht te vra
gen voor deze verschijnselen, van zoo groot belang
voor de nationale verdediging.
Een der voornaamste oorzaken meent het blad te
moeten zien in het misbruik der amnestieverleenin-
gen, welke, in de laatste tien jaren geregeld om de
twintig maanden afgekondigd, den deserteurs straffe
loosheid verzekeren en de gelegenheid bieden, na
korten tijd weer in het vaderland terug te keeren.
Op die wijze is de straf geen verbanning meer,
wordt het hoogstens een gedwongen uitstapje. De
buitengewone zachtmoedigheid, waarmede de krijgs
raden de gevangen genomen voortvluchtige recruten
behandelen, verergert het kwaad. Deze militaire recht
banken werden „geterroriseerd" door de aanvallen,
niets van misdaad afwisten zij mij met verwon,
derlijke ridderlijkheid behandelden. Ik vind het heej
jammer, dat men hun godsdienst en zeden wil ver.
anderen; men moest ze met rust laten, en niet ra!
ken aan hun oude gebruiken."
Met het Christelijk zendingswerk had juffr. Mans.
field dan ook weinig op. „Het is mooi en wel"
zei ze, „die inboorlingen te leeren, dat zij zinde.
lijk en vlijtig moeten wezen, maar velen hunner
worden, zoo gauw ze het Christendom hebben aan.
genomen, huichelaars. Zij vereenzelvigen het Chris!
tendom met dophoeden en Europeesche kleeren. Het
is voor hen geheel een kwestie van kleeding. ;j
behoor tot geen bepaalde kerk, maar ik moet zeg.
gen, dat de Katholieken de inboorlingen op hm
plaats houden en dat zij daarom geëerbiedigd wor.
den. Het kwaad is, dat zooveel zendelingen de jon.
gens bederven. Het is bespottelijk den inboorling t.
behandelen als een „zwarten broeder". Zij verlieze, L
alle achting voor u. De goede manier om ze te be-
handelen is billijk en rechtvaardig, maar tevens
streng voor ze te wezen." b
Juffr. Mansfield is verrukt over Rhodesië. Daarl
zou ze willen boeren. Wat ze er nu van den oogst
heeft gezien leidt er haar toe, te zeggen, dat Ca
nada nog eens in Rhodesië een zwaren mededinger
zal krijgen. Het is een prachtig land voor landver
huizing, volgens haar. Zij weet van iemand, die in
Canada niet slagen kon, en het in Rhodesië heeft
beproefd. Zeven jaar geleden begon hij er met 50
en huurde 100 stuks vee van de regeering. Nu
heeft hij 750 runderen en alles wat een boer kan
wenschen.
De reis van juffr. Mansfield duurde 218 dagen,
waarin zij 27.000 K.M. aflegde. Gedeeltelijk reisde
zij per boot en spoor, gedeeltelijk ging zij te voet
cd voor een ander deel droegen haar inboorlingen
in een soort hangmat. Waar zij in het binnenland
kwam wist men al van ,,de witte donna" die alleen j
door de woeste wereld trok. Den Oen Januari vet-
trok zij uit Londen, den 8en Februari uit Kaap-
stad, den 26en Juli kwam zij te Kaïro aan en Za
terdag 11. was ze weer te Londen.
Juffr. Mansfield gaat een boek over haar reis
schrijven en er lezingen over houden. Zij zal ook
werken voor landverhuizing naar Rhodesië.
PAPIEREN SIGAREN.
Een snuggere Amerikaansche zakenman heeft weer I
eens een nieuwe mogelijkheid ontdekt, om papier I
te gebruiken.
Wagenwielen, ondergoed, gordijnen van papier zijn I
reeds lang gebruiksvoorwerpen in de papierindustrie I
geworden; maar thans is te New-York, zoo weet „Nos
Loisirs" te melden, een fabriek opgericht, die een 1
bijzondere soort papier vervaardigt, dat dient tot 't
maken van... sigaren.
De vellen papier worden met tabakssap verzadigd i
en zuigen dit in groote hoeveelheden op. Daarna ko
men zij in een pers, waarna ze in den vorm van
tabaksbladen worden gesneden, waarbij zelfs de ade-
ren Van het natuurlijke tabaksblad kunstig worden
nagemaakt.
Uit deze papiertabak of dit tahakpapier worden dan
sigaren gedraaid, veel en veel goedkooper dan „echte'
sigaren.
Men zal echter met misschien niet ongerechtvaar
digde verbazing vernemen, dat de rookers, die deze
Amerikaansche papieren rookstokken geprobeerd heb
ben, er vol lof over zijn en de zachtheid en het
aroma van deze wonderlijke sigaren ten zeerste prij
zen.
Zij moeten, dunkt ons, vooral voldoen, gerookt in
een sigarenpijpje van zeeslangenvel.
EEN VLEIEND OORDEEL.
Generaal Bingham, het voormalig hoofd der New-
Yorksehe politie, schrijft in Hamptons Magazine, dat
2000 leden der politie omkoopbaar zijn, dat zij jaar
lijks minstens 100 millioen dollars ontvangen van
schuldigen en politici, die bescherming of stemmen
bij de verkiezingen noodig hebben, en dat de meeste
gemeentelijke wetten zijn gemaakt om de overtreders
te kunnen plukken. Gedurende het eerste jaar dat
hij als hoofd der politie optrad, zegt Bingham, had
hij gemakkelijk 600,000 dollars kunnen innen door
cmkooping. De eigenaars van twee inrichtingen boden
hem 10.000 'en 5000 dollars. De geheele macht van
Tammany berust op haar invloed op de politie, en
naar zijn meening is New-York de meest anarchisti
sche stad ter wereld.
breekt is wel het merkwaardigste, dat er in den laat- welke zij van de zijde van zekere politici te verdu-
sten tijd op liet gebied van kust- en havenverlichting ren hebben. Verre van zoo onvermurwbaar te zijn
verschenen is. Tot nog toe bood het ontsteken der als de onvoldoend ingelichte meent, durven zij in
lichten yeel moeilijkheden, vooral afgelegen en moed- drie vierde der gevallen de noodige en verdiende
tijk bereikbare boeien waren een voortdurende bron straffen niet op te leggen. Dientengevolge schrikken
van zorg. Men laat gewoonlijk die lichten maar dag de gevolgen der desertie niemand meer af.
en nuelu doorbranden, hetgeen natuurlijk alles behalve Een tweede oorzaak is de toenemende anti-militaire
voordeelig is en bovendien een vakere vulling noodig
maakt.
Het automatische licht is onlangs door een Zwecd-
schen ingenieur uitgevonden. Zijn uitvinding wordt toe
gepast op do in den laalslen tijd in gebruik gekomen
acetyloenlichlen, welke gevoed worden door een of
moer stalen flesschen, waarin het acetyleen in samen-
gepersten en opgelosten toestand bewaard wordt. De
vullingen van deze flesschen kunnen soms maanden
duren zoodat do l>ehandeling zeer vereenvoudigd wordt.
Op welke manier werkt nu het automatische licht?
Op een vooruitstekenden arm is een klein toestelletje
geplaatst, waartoe het daglicht van alle zijden toegang
heeft. Dit toestelletje, in den vorm van een kort©
zuil, bevat hol mechanisme, dat den toevoer van liet
gas naar den brander afsluit of doorlaat, al naar ge-
lang het licht moet worden gedoofd of ontstoken. Dit
mechanisme werkt aldus:
Een metalen cylinder, in het midden, van de zuil
geplaatst, rust op een hefboom, die den toevoer van
het gas naar den brander afsluit. Ifet boveneinde van
den cylinder stoot tegen het juk, dat wondt gedragen
door drie dunnere cylinders, om den eersten heen ge^
plaatst. De eerste cylinder nu. is slechts omgeven
door oen glazen mantel, de drie andere echter Loven-
en anti-patriotische propaganda. Als bewijs hiervoor
diene, dat het aantal deserteurs in de steden aan
merkelijk grooten is dan op het platteland: te Parijs
Is het gestegen van 288 tot 1417.
Juist in de groote centra maakt het Hervé'isme
proselieten, onder leiding der Confédératlon generale
du travail en der arbeidsbeurzen, wier bestuurders
met volle handen aan de jonge soldaten, zelfs in de
kazernes, de Manuels du soldat' uitdeelen en andere
oproepingen tot oproer en plichtverzaking.
De socialistische bladen beweren, dat de antipatri
otten niets anders doen, dan de vrijheid der gedachte
uitoefenen: hen daarvoor te vervolgen zou gelijkstaat
met de meeningsvrijheid aan banden te leggen.
De conclusie is wel een weinig stout: al zijn de
middelen om de gedachte uit te drukken, 't geschrift
en het woord vrij, daaruit volgt nog niet, dat iedere
vertolking hiermede van de gedachte straffeloos is.
Het begrip opruiing is nog altijd strafbaar; de anti
patriotten, die de nationale weerkracht ondermijnen
en het land kwetsbaar maken voor 's vijands slagen,
zijn landverraders.
Dc groole schuldige is de Fransche onderwijzer, j
meent de Temps, die wel eens oen voorbeeld mocht
HHHH mHHnemen aan den Pruisslschen schoolmeester, die den
dien nog door metalen buizen, welke aan den bui- s'a6 DSadowa won. In plaats van den aan hun
teilkant verguld en spiegelglad gepolijst zijn. Terwijl I zorgen toevertrouwden kinderen een patriottische opvoe-
dus de lichtstralen tot den binnensten cylinder vollen i ding te geven, beijveren zich de Era nsche school mees-
toegang hebben, zijn dc buitenste daarvan verstoken, ters het internationalisme te prediken, terwijl van plicht
daar de glimmende metalen buizen al het licht terug- tegenover het vaderland nauwelijks gewag wordt ge-
kaatsten. Het gevolg is, dat de binnenste cylinder meer maakt. Het cosmopolitisme is ongetwijfeld een schoone
gaal uitzetten dan de buitenste, zoodra het toestel door 1 gedachte, maar deze mag niet aangewakkerd worden
lichtstralen en dus ook door warmtestralen wordt ge- ten koste van de liefde voor het eigen vaderland,
troffen. Deze uitzetting is voldoende om het hefboompje, I ,-Laat ons de mcnschlield eeren en liefhebben; maar
waarop de binnenste cylinder rust, naar beneden te lateri wij niet vergeten, dat wij Fransclien zijn, en
drukken en de gasioevócrklep gestolen te houden. dat, zoo wij willen leven, wij in de eerste plaats ons
Wanneer échter het licht vermindert, hetzij door Frankrijk moeten dienen en Hooghouden."
het ondergaan van de zon of door het optreden van Hdbld.
- h. - j
naar waarnemingen verricht in den morgen van
18 AUGUSTUS,
medegedeeld door het Koninklijk Nederlandsch Meteo
rologisch Instituut te De Bilt.
OVERZICHT.
De hoogste stand van den barometer is 767.9 m.M.
te Horta.
De laagst bekende stand is 746.4 m.M. te Port-
landbill.
VERWACHTING:
Zwakke tot matige zuidelijke tot westelijke wind.
Tijdelijk opklarend. Later weer regen. Zelfde tempe
ratuur.
Gemeente HOOGWOUD.
Ingeschreven van 116 Augustus.
Geboren: Grietje, dochter van Klaas Reuooij en
Catharlna Fijn.
Ondertrouwd: Pieter Botman, oud 25 jaar, landbou
wer, te Bovenkarspel en Immetje Reuzenaar, oud 24
jaar, zonder beroep alhier.
Getrouwd: Jacob Bakker, oud 21 jaar, arbeider, wo
nende alhier, onlangs te Den Helder en Pletertje Tij-
sen, oud 19 jaar, zonder beroep, wonende te Wierin-
gen.
Overleden: Ariën, oud 6 mnd., zoon van Jan Rood
en Marijtje Koomen.
SCIIAGElt KAASMARKT
Woensdag 18 Augustus 1909.
Aangevoerd waron 30 stapels Kleine Kaas. Hoogste
8267 KoP' kaaS' f -- Aan *ewicbt
A in h t e r <1 a in sc h e V. F.\'
Eierenveiling, 17 Aug. 19C9
Kipeieren per 100 3.60 a 5.25.
7 Mcticmbllk, 16 Aug 1909.
Aardappeien groote muizen f 0.95 a f 1.05
n kleine muizen f 0.— af 0.30
n blauwe f o.- af 0.—
«niiK, Aanvoer manden of zakken
Snuboonan f a90 a f a95
öpercteboonen f o.75 a f 0.89
