Vreeselijke Rheumatiek
I'
Zaterdag 26 Februari 1910.
54e Jaargang. No 4665.
DERDE BLAD.
AmsteröiisÉ Brieven.
ccxxxv.
Grepen mt Land- en TninPonw.
Evenwel, deze brief wordt te vroeg geschreven,
om het laatste nieuws, dat deze week nog over
deze zaak uit zal lekken, te kunnen overwegen.
Er kan echter niet meer ontkend worden, dat er jge-
praat is; en ik zou 't het verstandigst oordeelen, om
aan de Koningin inlichtingen over dien brief te vra
gen.
Of mag dat niet? Dat schijnt; want er zal, buiten
mij, nog wel iemand op die gedachten gekomen zijn.
Maar als dat mocht, dan behoefde er geen commis-
W s'e van onderzoek te worden benoemd, en er zou
aan de zaak „Van Heeckeren" geen touw weet heel wat en Seld mee uitgewonnen worden,
te maken, en op de vragen dienaangaande ge
il, geen antwoord weet te geven. Daarom kom ik Hn a's er nu n°K iemand weten wil, hoe 't in Hol-
maar liever dadelijk rond voor uit, dat ik er laad en zeker in Holland niet alleen staat met
goed als niets van begrijp en nog minder, hoe de innigheid tusschen volk en vorstenhuis, dan moet
,f zal loopen. Als baron Van Heeckeren met be- l*'j maar eens wat artikelen lezen, die in den laat-
;heid zegt, dat Dr. Kuyper hem de ontvangst sten tijd geschreven zijn in allerlei soort van dag-
zulk 'n waarschuwenden dreigbrief van den Duit- bladen en tijdschriften over „De Neutraliteit op de
Lagere School". Burgemeester en Wethouders
DE BRIEF VAN DEN DUIT8CHEN KEIZER.
DE NEUTRALITEIT OP DE LAGERE SCHOOL
EN DE „STEM VAN HET GEZAG".
t zal wel niet de eenige courantenschrijver zijn,
;n Keizer door onze Koningin of Hare Moeder,
ft medegedeeld, dan IS dit zoo. Temeer, als hij
aan toe durft voegen, dat de toenmalige Minis-
president nu Minister-president in ruste, of 11e-
in onruste „er met nog andere Kamerleden,
listers en Ministers van Staat over gesproken
ft". Dit laatste want zoo dom kan 'n baron,
tegelijk Eerste-Kamerlid is, niet zijn, om 't te
>oven dit laatste kan hij niet zeggen, zonder dat
verhaal op komt. De Kamerleden en Ministers,
sn wien over dien brief gesproken is, moeten
zullen dan ook wel voor den dag komen. En
zal blijkenJa, wat niet al?!
lag aan de Koningin niet gevraagd worden, wat
aan is van dien brief? Onze belangen zijn toch
aers ook de Hare? Als Zij op de vraag: „Majes-
is er zulk een brief door U of door Uw Moe-
zich „christelijk noemende anarchisten; en 'n regee^ omvanallesde £™tste U*"' gen°CS
ring van plebéjers. zooals we die in de'laatste ja^en halen Dan is de Cz^r van RnrtanT"" «Z
van de achttiende eeuw in Frankrijk gezien hebben, land Gods water ov« Gods akker lak loonin
is misschien het verschrikkelijkste van al; maar de 't hemzelf maar niet tot de voeten ^adèn een
handen, waaraan n u de meerderheid van het mensch- der voorbeeldigste vorsten. I
dom is overgeleverd, kunnen me ook gestolen wor- Of zou de eere van het Koningschap toch noe- wel
den. Ze maken ons zoomin rijk, als dat zij de wer- in iets anders kunnen schuilen dan in' n groot trac
d^d die "ns^oet d'enïen"' Z^T^o *1™** tement? Zou 't mogelijk zijn, dat 'n onderdaan, om i
r diëZeoSYo°egn litroTe" tr^n"
WÏÏacS Weer?: Z«n llan iecSzentedaetnhhraSoen °°k I
wezen, aat hij soms n diep besef kon hebben van
n nobel hart en 'n helder hoofd, dat daar voelt en
denkt voor hem en de zijnen? Zou 'n onderdaan zulk
'n besef kunnen hebben? Ik weet, dat dit kan,
en dat de harten der menschen daarheen neigen, spon
taan, vanzelf, zooals goedheid zich naar goedheid, lief-1
de naar liefde, vriendschap naar vriendschap, wijs-
heid naar wijsheid neigt.
Ik weet, dat dit kan, en daarom weet ik ook, dat I
't de schuld van het gezag en de schuld der vorsten
is, wanneer de liefde van het volk zich van hen 1
keert. De pogingen tot verzoening en tot het binden j
van den band, die Vorst en Volk bijeen houden, I
moeten dan ook niet bij het Volk, maar bij den Vorst
begonnen worden. De vader moet de wijste wezen, I
niet 't kind; de voorganger, de leermeester, niet de
discipel moet den toon aangeven. En als 'n volk
van zijn koning nooit eens koninklijke daden ziet, en
het herablassend neerlaten van drie stuivers
in 'li armzakje of 't sturen van zes rijksdaalders aan i
'n uitgehongerde familie voor „koninklijk" door moet
gaan, dan is 't waarachtig geen wonder, dat er ten
siotzo van eerbied voor en gehechtheid aan 't een
or ander Koninklijk Huis, geen steek overschiet.
van
Rotterdam hebben dan nu maar eens flink gezegd
waar 't op staat, en die troep eigenwijze ontevreden
schoolmeesters mogen weten, waar ze zich aan te
houden hebben. „De kinderen moeten ervan door
drongen worden, dat de grondslag der instellingen,
waaronder zij leven, is het in het Huis van Oranje
erfelijk grondwettelijk koningschap; bij hen" dat
wil zeggen: bij die kinderen-„moeten gewekt en
onderhouden worden: eerbied voor het Hoofd van
den Staat en gehechtheid aan het Koninklijk Stam
huis."
Zoo staat het er, en in dezen geest wenschen ge
noemde B. en W., dat de onderwijzers der gemeente
scholen de leerlingen zullen onderwijzen. Dit is nu,
zooals 'n zekere „S" zich uitsloofde te beweren in
„Het Nieuwsblad voor Nederland": „De stem van
van den Keizer ontvangen?" alleen maar ant- 't gezag"; en het „gezag" mag wel dankbaar wezen,
Ja, als er eerbied en gehechtheid wezen moeten,
dan is 't wel noodig, dat Burgemeesters en Wethou
ders zich daar eens voorspannen, want om 't spon
taan te doen worden, vanzelf, zooals 'n eiken
boom, onder Gods zegen, groeit uit 'n eikel, zooals
goede ouders de liefde hunner kinderen winnen, daar
schijnen Vorsten al heel weinig slag van te hebben.
H. d. H.
CORRESPONDENTIE.
M. D. K. Neen, dat geloof ik niet. Maar zoolang
men in uwe gemeente daar niets van weet, zal ik
dit spreekt vanzelf er ook wel niets van we
ten. Toch dank ik U voor uwen brief.
J. P. Zoo goed ben ik er niet mee op de hoogte.
jrdde „Ja" of „Neen", dan zouden we al 'n heel dat 't zulke woordvoerders heeft; want om door Het eenige wat ik van hem ken, zijn de paar ge-
i verder zijn. Als Zij dan antwoordde: „Ja", eigen gedrag, door eigen doen en laten, door voor
bestaat de mogelijkheid, dat Zij er met den beelden van toewijding en andere verheffende dingen
umaligen Minister-president in vertrouwen over dien eerbied zelf af te dwingen, daartoe schijnt en
proken heeft; dat dit zelfde heeft plaats gehad blijkt dat gezag niet in staat. Daar moet de karwats
den Minister van Buitenlandsche Zaken en mis- bij komen; want „als er onderwijzers zijn, die aan
ien ook wel of liever zeer waarschijnlijk dezen wensch niet kunnen voldoen, dan zullen zij uit
t den Minister van Oorlog. Dan is het ook moge- de school verwijderd worden", en dan staan ze op
dat de „loslippige"' Minister-president niet innig de keiën; en dan kunnen ze honger lijden; en dan
'oeg gevoeld heeft, dat zulke dingen aan buiten- zullen ze wel eieren voor der geld kiezen. Lekker!
anders, die zijn verantwoordelijkheid niet dra- Ja. ik weet wel, die laatste tirade is van mij, net
t niet verteld mogen worden, en hij zijn mond zoo goed als dat laatste woord. Maar als ik dien
irbij gepraat heeft tegen baron Van Heeckeren heelen burgemeesterlijken zin lees, dan is 't, alsof
anderen. Dan zou Dr. Kuyper alleen het verwijt ik 'n dronken vader hoor te keer gaan tegen zijn
'fen, dat hem al eens meer getroffen heeft, dat kinderen, omdat deze nalatig zijn in het doen van
maar niet alles mag zeggen, wat hij weet, en nog datgene, wat hij met zijn dronken hoofd van hen
ider alles wat hem voor den mond komt. Maar verlangt,
treft baron Van Heeckeren niet 't minste ver- Ik kan mij begrijpen, dat men 'u jongen dwingt
dan misschien dit éene, dat hij over zulk een 'n som te maken, 'n thema, 'n werkwoord; zooals
jtige zaak zoo zullen we ze dan maar noemen men 'n man wel kan dwingen 'n plank door te zagen;
zoolang gezwegen heeft. maar dat men iemand kan „DWINGEN tot liefde
!n zou de Koningin op die vraag met 'n kort en eneerbie d'" door nog iets anders dan door lief-
dig „Neen" antwoordenWelnu, dan heeft de en eerbied zelf, dat heb ik nooit geweten. Zoo'n
Kuyper gelogen, en dan zal de bewering wel i dronken vader kon hoogstens zijn kinderen bang van
dichtjes, die indertijd in de „Groene" hebben gestaan.
Als ge mij Uw adres wilt zenden, wil ik die wel
voor U overschrijven.
N. M. C. Mijn dank voor uwen brief. Ik acht hem
gelukkig tegenwicht tegenover de vele andere, die
ik ontving. Of 'n woord „ten kwade" geduid kan
worden, zal wel van den toon en de bedoeling afhan
gen, waarop en waarmede het gezegd wordt.
P. d. L. Dat staat in Shakespeare's „Maat voor
Maat", tweede bedrijf, tweede tooneel. Maar er staat
niet: „de Hemelsche Rechter." Er staat: „If He,
wich is the top of judgment", wat wel eenigszins
anders vertaald kan worden, al is de beteekenjs de
zelfde.
H. d. H.
CVIII. HET AANLEGGEN VAN MODERNE OF
ZOOGENAAMDE ENGELSCHE TUINTJES.
Bii vele reeds bestaande en bij haast alle in den
zachtjes aan waarheid worden, dat de goeie man hem doen worden; maar de liefde en de eerbied laatsten tijd nieuw-gebouwde woningen in den villa-
Lmeer weet of hij staat te liegen of de waarheid voor hem, zullen dan ook omgekeerd evenredig aan trant vindt men een tuintje, of is er vóór of achter het
kt Dan heeft hij ook eens gewichtig willen die bangheid zijn. En wacht maar,... wacht maar huis een terrein opengelaten om een tuintje aan te
n in het binnenland, zooals hij het zoo vaak tot die kinderen groot zijn! Dan zult ge eens zien, leggen.
iet buitenland deed. Om 'm daarvoor nu te dagen wat de resultaten van die dronkemans-degelijkheid Deze reeds bestaande of toekomstige tuintjes zijn
'n soort van vierschaar, die er wel iets op zou zijn!
echter in de meeste gevallen van bescheiden afmetingen,
en te vinden, om hem „de waarheid, de volle Heeft ooit 'n verstandig vader of moeder tegen 'n rechthoekig van vorm en smal. De lengte overtreft de
irheid en niets anders dan de waarheid" te doen kind gezegd, dat 't diens plicht was hen lief te heb- breedte meestal verscheidene malen,
sken 'is wel wat heel erg en ook heelemaal niet ben? Of is die liefde vanzelf gekomen? Hoe wint 'n Hoe mooi en hoe natuurlijk elegant gebogen paden
dig Niemand valt graag in zijn eigen zwaard, onderwijzer de liefde en den eerbied van zijn leer- het doen in een grooten tuin, aangelegd in den schil-
t doodeenvoudig de Koningin eens iets zeggen, llngen? Door te zeggen: „Als je niet doet, wat ik derachtigen landschapstijl, hier is voor de gebogen lijnen
is de kwestie binnen 'n paar dagen uit de we- 'je gebied, dan zal ik je op je falie slaan?" Daar- geen ruimte, een rechtlijnige aanleg is daarom het meest
1 Of moet de Koningin door te zwijgen Dr. Kuy- door? Of door zijn eigen liefde en toewijding? Het geëigend.
sauveeren? Dat is heel vriendelijk en zou zeer kind, dat liefde waarneemt, zonder te weten, dat 't het aantal paden wordt beperkt tot de hoog noodige,
prijzen zijn, als niet de rest harer onderdanen liefde Is, wordt er mee vertrouwd en geeft 't ont- dikwijls heeft men er maar één, doch door een sciiil-
r dat zwijgen in groote ongerustheid bleef ver- vangene vanzelf terug; ook alweer zonder het te derachtige groepeering van plantsoen en bloemen, wordt
ren en het gevolg er niet van was zooals weten. Liefde en eerbied zijn spontane dingen, even- het eenigszins stijve van den rechtlijnigen aanleg weg-
it misschien al jaren geweest is dat de Minis- als vriendschap en toewijding; en als iemand denkt getooverd, terwijl enkele hooge heesters of boomen het
van Oorlog nog maar meer millioenen uit de 'n koning of 'n burgemeester, 'n vader of 'n on- al te vlakke uit den aanleg verbannen,
itskas vroeg welke millioenen daar waarachtig derwijzer dat hij deze kan dwingen door bedrei Voor zulke smalle stadstuintjes heeft het rechtlij-
met belasting-blijde handen in gestort zijn, en ging of kastijding, dan vergist hij zich zóo deerlijk, nige systeem het meeste recht van bestaan, omdat het
waarachtig wel beter besteed kunnen worden, dat hij, eer de zon daalt, weten zal van gedégra- overeenkomt met de rechte begrenzing en het domi-
aan 'n verdediging, die toch op 'n onderwerping deerd gezag en onttroond vaderschap, die beide in neert met de rechte lijnen in de muren, deuren en
ultloopen. hooge eere hadden kunnen blijven, als er wat meer ramen van het gebouw.
if is het geheele geval van dien brief 'n verzinsel gezond verstand, wat meer ernst en liefde, wat meer De Engelsche tuinarchitect W. S. Rogers heeft dit
'n „onder onsje" uit hooge kringen, om ook, toewijding, en wat minder willekeur en zelfmislei- rechtlijnige aanlegsysteem sinds vele jaren met suc-
als andere regeeringen doen, ons leger en onze ding aan het woord was geweest. ces op tal van kleine Engelsche villa-luinen toege-
>t uit te breiden? Is 't misschien 'n stapel ato- De vader, die geen „Ja" heeft kunnen zeggen te- past en daarom spreekt men veel van een Engelsehen
van dien Duitschen geest, die in de laatste gen zijn kind toen 't „ja" wezen mocht, zal uit den aanleg.
>n meer en meer in ons land merkbaar is? Is 't mond van zijn eigen kind „neen" moeten hooren, als Als een tuin van bescheiden afmetingen is aange-
tunstje, om op onze manier, met Duitschland ge- 't niet mag. Het kind heeft 'n natuurlijk recht op l^jd, rechtlijnig in overeenstemming met het huis waar-
en tred te houden, waar het „das Militair" be- liefde en goedheid, en waar er aan al zijn wenschen bij het behoort, is er eenheid in lijnen bij beide en
tt? Goede Hemel, sta ons dan bij! Want dan en verlangens niet voldaan kan worden, daar mogen bet artistieke eTfect wordt verkregen door keuze esn
len wij 'n treuriger figuur slaan dan Don Qui- alleen wijsheid en goedheid dit beoordeelen. Alle groepeering van bloemen, heesiers, bloemen en tuin-
'te, en zeker niet door 't nageslacht met zooveel willekeur en alle bazigheid moet totaal zijn buiten- versieringen, waartoe in de allereerste plaats prieeltjes
bied besproken worden. gesloten. En die goedheid en liefde voelt n kind, rotsen, banken en zonnewijzers of decoratieve! kuipplan-
loe 't ook zij, de brief is ontvangen of niet ont- eer hij ze begrijpt; en hij onderwerpt er zich aan. j ten behooren.
gen; Dr. Kuyper heeft gelogen of niet gelogen; de Dit is dan ook het geheim van het groot en over- i Hoe kan men zelf een plannetje voor zulk een luin
lister van Buitenlandsche Zaken wist er alles van wichtig voorrecht, dat lieve, wijze moeders hebben, niaken? Stel U voor een lapje grond achter een woning,
houdt zich nu van den domme, of hij wist er boven bazige vaders; en alle goede, wijze menschen, 715 Meter breed en 2040 Meter lang, terzijde be-
ts van, enMaar dat laatste is niet mogelijk, boven veel te bij de hande lui. 1 grensd door schuttingen, hekken of gebouwen.
de brief ontvangen is of niet, over zoo'n brief En als 'n natie eens weten mocht van zulk een Slechts één hoofdpad mag er in dit tuintje zijn. Bij
ir in elk geval gesproken; en als de Duitsche Kei- liefde, die op haar neerdaalde en haar zegende van voorbeur laat men het beginnen precies vóór de deur,
er evenmin iets van weet als wij, doodeen- 'n troon, als 'n natie eens gevoelen mocht, dat er 'n waarmee men in den regel uit het huis in den tuin
den heelen brief niet geschreven hoofd was, dat voor haar geluk wil waken en gaat: gangdeur, tuin- of serre-deuren.
hart, dat haar nooden deelt en lenigen wil, dan zou Qm ]ieej veej redenen zullen velen dwars achter
die malligheid van het systematisch „wekken en h0t hulg een straatje of grintpad wenschen al was
onderhouden van eerbied voor het Hoofd van de het alleen maar om gemakkelijk de ramen Ie kunnen
dig omdat hij
ft dannu, dan mag hij uit hetgeen hier
al sedert twee, drie weken publiek in alle couran-
staat, leeren, wat „Gideon en Pura, zijn jon-
leerden uit het gesprek van de twee schiid-
:hten, der Midianiten, waarvan de een den an-
zijn' droom vertelde van het rollende gerste-
Staat en gehechtheid aan 'n Koninklijk Stamhuis"
heelemaal niet noodig wezen.
Bij God, als ik me begrijp, hoe ze de woorden
manier' wTuRg^zHt Tordem 1 ^men dal men in het buitenland zoo bekëorlijk'riiidï;
maar die bij het onvermijdelijke glazen lappen" u
schoonmaken. r[ pB
We zuüen da31"0111 maar niet spreken over het plan-
odïeT D~e "inlichtingen, die hem nu ongevraagdge- hebben neerachrijven. ^et ^laatste^ feitje £me™da?ï2f i£^5^1™^" b^orS^indt!
toch
dratisch perkje met fraaie bloemen.
Met een tuinparasol, een rol tochtscherm, een tafel
tje, en enkele tuinstoelen kan men er 's zomers ook
een knus zitje inrichten op mooie zomerdagen of avon
den.
Als men een flinke puinlaag onder het pad legt en
daarop zand en fijn grint aanbrengt, krijgt men een droog
en aardig pad.
Er zijn er ook, die aan beton-straatjes, al of niet
ingelegd met gekleurde steenen, de voorkeur geven,
omdat ze prettiger te beloopen zijn, doch zoo fraai als
een kiezelpad zijn ze niet. Droge paden, nu en dan
frisch met zand bestrooid, zijn ook niet te verwerpen.
Langs het heele pad ligt een gazon 'grasveld) of ten
minste een 30—40 c.M. breeden graszoden rand, of
een koplaag van steenen of een band van betonblokje».
In dit geval kan 'n bloemenrand onmiddellijk langs
het pad loopen, wat in Engeland veel gedaan wordt.
Is het tuintje achter de woning slech's eenige Me
ters diep, dan legt men een grintpad of straatje lang>
het huis, beplant de muren en schuttingen met klim
planten, waarvoor klimop in de eerste plaats in aan
merking komt, zet rondom heesters en veel vaste plan
ten en de rest wordt grasveld (gazon) met b.v. een
rozenperkje in het midden, enkele stamrozen aan de
kanten en Vlak vooraan tegen het straatje aan een
rand van bloemen b.v. knolbegonia's, geraniums (zo-
nales), O.-I. kers, roode salvia's (salvia splendens) in
den zomer en bloembollen: crocussen, tulpen, nar
cissen of hyacinlhen in het voorjaar.
Wellicht is er in een der hoeken plaats voor een
aardigen boom in welks schaduw later een witgeschil
derde Engelsche tuinbank een keurig zitje zal vormen.
Zoo hier en daar in het gras en in den heester- en
vaste plantenrand, de „border" noemt men die be
planting plant men in den herfst wat sneeuwklokjes,
winter-aconieten, druifjes-hyacinthen, narcissen, crocus
sen. speenkruid, welriekende viooltjes, enz.
Al die eerste lenteboden maken het kleine tuintje
zoo bijzonder aantrekkelijk!
Eén der voordeelen van kleine tuinen is, dat ieder
een die zelf verzorgen kan. Roggers zegt daar onge
veer het volgende van: Gij blijf! onafhankelijk van een
tuinman, die uwe bloembollen om- en uitgraaft, uwe.
heesters door verkeerden snoei bederft en uwe in
zichten en smaak niet kent. Laat geen mensch zich
plaatsen tusschen U en uwe bloemen en planten!
Als men een tuintje gaat aanleggen, let men aller
eerst op de ligging ten opzichte der zon. Waar de
zon vele uren hare koesterende stralen neerschiet, daar
is de plaats voor de rozen, de bloemen en de bloeiende
heesters. Waar steeds schaduw is, zet men bladhees
ters, varens, klimop, maagdepalm, hulsten en au-
cuba's.
Naar de windzijde zet men den achterkant van een
prieeltje, of eenige lagen s'erke heesters: vlieren, esch-
doorns, spaansche aak, ribes, hazelaar, berberis, enz.
De rozen en bloemen moeten in de luwte en in de
zon staan.
Is men het eens gieworden over de ligging van het
pad of de paden, dan gaat men een schetsje of platte
grond van het tuintje teekenen en wel pp schaal. In
verband met de beschijning door de zon, groepeert
men daarop bloemen, heesters en boomen.
Die teekening behoeft men bij de uitvoering niet
slaafs te volgen, maar ze zal den aanleg vergemakkelij
ken en er zal vrij goed uit blijken, wat men zoo al
moet aankoopen om het tuintje aan te leggen.
Wie er aan begint, Zal het ontwerpen van een tuin
plannetje meevallen. Eerst het pad of de paden erop
en dan de beplanting aangeven I Vooral niet te veel.
Het is zelfs prettig als men een volgend jaar nog
eens iets kan bijplanten.
Over de beplanting willen we nog het volgende me-
dedeelen.
Bedekt de muren en schuttingen zooveel mogelijk
met klimplanten.
Langs do zijden plant men heesters met daarvoor en
daartusschen vaste planten. Ook groote eenjarige ge
wassen kunnen daar wel een aardig effect maken, b.v.
een zonnebloem óf een maïsplant.
Het kan niet genoeg aanbevolen worden in tuinen
veel vaste planten te bezitten. Kweekers en bloemisten
hebben thans prachtige soorten in groote verscheiden
heid. Er zij'n er, die al heel vroeg in de lente en an
dere, die tot laat in den herfst bloeien, en weer an
dere, die het zelfs in de schaduw nog heel aardig doen.
Een of twee fraaie bladplanten, z.g. gazonplanten
kunnen een goed effect maken. Men zij er altijd spaar
zaam mede. De bloemen zet men zooveel mogelijk op
randen, 2 of meer lagen achter elkaar. Hier en daar laat
men den rand tot een rechthoekig perkje in het gras
inspringen. Zulk perkje is goed voorstamrozen, niet
te groote bloemheesters of dahlia's.
De randen zijn mooi voor rozen, vooraL de door-
bloeiende hybride polyantha-rozen als Catherina Zei-
met (wit), Anchen Muller (helder-rood) zijn daarop
mooi; maar ook begonia's zonales (geraniums), salvia's
Oost-Indische kers, Asters, zinnea's, pluimhanekammen
kunnen daar goed gedijen.
j Op het gazon is plaats voor mooie heesters, één of
meer boomen naar gelang het tuintje groot is, of een
of meer planten in kuip.
Perken zijn er in den regel niet mooi in.
Wie goed uitkijkt vindt gewoonlijk één of meer
plekjes, waar een boom op den duur veel genoegen
zal geven en meer verheffing in den aanleg zal bren
gen.
Voor nagenoeg rechthoekige terreinen van voldoen
de breedte, is de regelmatige aanleg, met een aardige
figuur in het midden, tegenwoordig zeer in trek.
Het middenstuk is b.v. een rechthoek, aan de smalle
einden eerst rechl inspringend en dan verder cirkel
vormig gebogen. Zoo loopt ook het pad er omheen.
Dit pad loopt ver genoeg van de muren en schuttin
gen om een flinke fcijbeplanting van heesters en vaste
planteff te vormen. Het middenstuk is een mooi gazon
met b.v. een fontein met plantengroep in hot midden
en een rand van bloemen rondom. Planten in kuip.
tuinrozen en gesehoren buxus en taxus-figuren dienen
verder tot versiering' van het gazon. Zulk een aanleg
is keurig netjes en bekoort daarom velen. Een paal
werk mei klimplanten, „pergola" genaamd, kan dik
wijls aan de kanten een aardig effect maken.
D. E. LANDMAN.
en zijn, luiden als het antwoord van dien twee- respect zal er op die
schildwacht: „God heeft de Midianiten met schrik 't Is, alsof ze hebben willen zeggen: „We weten
lagen en dit gansche leger in uw hand gegeven." wel, dat er geen reden tot eerbied en gehechtheid
Sn dit bedenkende, heeft baron Van Heeckeren aanwezig is, maar dat doet er niet toe. t Is nu
fout begaan, door zoo luid en duidelijk over deze eenmaal reeu, dat 'n kind zijn ouders eeren moet,
k te spreken, welke dit had hij moeten weten ook al is zijn vader 'n dronken lap en zijn moeder
in alle kranten behandeld, en in alle Duitsche 'n slons; en 't is ook refiu, dat n volk eerbied heeft
den eewikt en gewogen zou worden. Als Gideon voor zijn vorstenhuis, ook al heeft geen enkel lid
imaal vechten in zijn hoofd hoeft, zullen die daarvan ooit iets gedaan, wat in zichzelf eerbiedwaar-
ildwachtnraaties hem er eer toe doen overgaan, dig was. En daarom
1 van terughouden 1 0f is '4 eerbiedwaardig genoeg, om „vader te we-
En van den anderen kant als 't waar Is, dat zen? Zijn de capaciteiten, om daartoe te geraken, zóo
Keizer zoo'n brief geschreven heeft aan onze Ko- onderscheidend en verheffend, dat ze voldoende ztfn
gin :g t maar gelukkig, dat hij wel eens tot het afdwingen van eerbied. Dan heb ik te veel
hij geen eer land braak gelaten, en mag Ik -en lammer genoeg
beeUe^aanstèllêri]"totThèt zeggen en schrijven steen boven het graf, waaronder mijn
eetje aanstellerij, hreden of aanleiding ven ilgt behoeven geen engelen te pas te komen,
iets waar h^emaal geen h eden ot aamma ng v°n li£ van het „vader"-zijn toch nog
bestaat. Dan is dit n kunstje van mpiom^e, ur^zou^ schuüen? en het gezag van het
se om verhooging zal vragen.
Maar 't is erg vies, en koninklijke voeten of de
aten van gewone fatsoenlijke mensehen, moesten
Ike
wegen niet bewandelen.
Heel deze zaak is zoo onsmakelijk en zoo vol leu-
ns> dat 'n beschaafd mensch er verlegen mee worat,
de overtuiging, dat diplomatie ieta
is, zich meer en meer baan breekt. D ep
de schuld der diplomaten, wier wolk van du'ster-
Id, waarin zij zich hullen, hun eenige bescherming
Haat hen echter bedenken, dat 't maar n
die voor 'n stevige bries moet wij ben.
dat ik dit weet.
En is 't eerbiedwaardig genoeg in 'n paleis gebo
ren te zijn, op 'n troon te zitten en 'n kroon te dra-
geD' Dan moeten we ophouden nog langer Herodes
te schelden en Nero of Caligula verdacht te maken.
Dan is de kroon de talisman, die het wonder van den
eerbied werkt, de troon, het palels, het gouden wiegje
het onmetelijke tractement. Dan kan met gezag be
kleed worden 'n idioot, 'n dief, 'n moordenaar, n leu-
wel wat zullen hinderen.
Dit pad voert recht naar een doel, waan oor een
prieeltje, een achteruitgang, de moestuin en speellerrein
of zoo iets dient. Een pad zonder doel is een onding,
daarom moet er aan het einde van het pad altijd iets
aantrekkelijks zijn, al is het maar een bank onder een
boom of een rotspartijtje met wat rotsplanten.
Nimmer mag een pad vlak langs een Schutting of
muur loopen. Een rabat van Meter breedte of meer,
dat ruimte biedt voor eenige zijbeplandng moet er tus
schen blijven, want de zijbeplantingen brengen het
schoonste effect teweeg.
Een pad dient breed genoeg te zijn als twee perso
nen naast elkaar wandelen en daarom neimen wij de
maat nooit minder dan 1 Meter; maar 1,20—1,50 is be
ter, als het tuintje niet te smal is.
Is de luin nogal lang, dan maakt men precies of
ongeveer ter halverwege een vierkant pleintje van 21/2
k 3 Meter in het kwadraat, wat zoo aanlig onderbreekt,
vooral als men vlak daarvoor een ruim 2 Meter hoog
en 50 c.M. breed tuinboogje met klimplanten zet als
toegangspoortje. Ligt het pad bij meer breede tuinen
in het midden, dan legt men het achter het pleintje
recht door naar het doel; ligt het bij smalle terreinen
aan de eene zijde, dan laat men het naar de andere ver
springen. Dit geeft een aardige onderbreking en maakt
steeds effect. Zijwaarlsehe afbuiging^., van het hoofd
pad wordt dus steeds vermeden.
Dit pleintje is ook een goede gelegenheid voor een
zijpad naar priëel, bijgebouw of hekje. Het doet dan
dienst van punt van samenkomst van wegen,
'n" menschen vijand. Dan mag tot „Vader des Midden op dit pleintje is de aangewezen plaats voor
\aderlands" ieder worden uitgeroepen, wiens knuis- een zonnewijzer op goed gemodelleerd voetstuk, een
ten stevig genoeg zijn, om allen die hem in den weg fraaie kuipplant, een goed gevulde tuinvaas of een kwa-
RECLAMES.
door den KLUOHTEiiBtLSE.il genezen.
Mej. G. Schuilenburg, inwonende als huishoudster
bij den heer J. van lngesn, Hien, gemeente Doode-
waard. verklaart ons dat zij gedurende een klein jaar
aan onduldbare rheumatiek in de beenen heeft geleden.
,,De pijn die ik uitstond was vreeselijk", zeiae Mej.
Schuilenburg ons. „Hét trok mij van de heup tot de
knie en zelfs onder mijn voeten kon ik de pijn voe
len. Ik lag soms uren op twee sloelen met mijn bee
nen uitgestrekt en dan dacht ik dikwijls dal mijn bee
nen zouden breken, zoo'n gevoel had ik. Ik kon mij
zeer moeilijk bewegen en eens gebeurde het dat ik
door de pijn geen stap verder kon doen. Alle mo
gelijke middelen heb ik aangewend, doch niets hielp.
Door het gebruik van den KLOOSTERBALSEM, dien
ik kocht bij Mej. de Wed. M. van Kraaikamp te
Hien, ben ik volkomen genezen en voel heelemaal
geen pijn meer."
De Kloosterbalsem, Klooster Sancta Paulo, is steeds
onschadelijk. Rheumatiek, Rheumatische zenuwpijnen,
Jicht, Podagra, Ischias, stramheid in de ledematen,
spit in den rug spierverrekkingen en alle dergelijk?
ziekten worden er onvoorwaardelijk door genezen. Ook
alle huidziekten wijken als bij tooverslag voor dezen
kostelijken balsem.
Prijs per pot van 20 gram 35 ct„ van 50 gram
75 ct., van 100 gram f 1.20 en van 250 gram f 2.50.
Hoe érooter pot, hoe voordeeliger dus!
Verkrijgbaar bij Drogisten, Apothekers en de beken
de Depöthoqckrs.
