Kerkboeken.
GEVAREN
van Aambeien.
Ook reparatie en vernieuwing.
men nagaat, dat van vele landerijen de mest, die er
al 'was opgebracht, ook door den sterken stroom
we i meegesleurd.
fcJt water joeg hazen en konijnen uit hunne holen,
zoodat menig langoor den verdrinkingsdood vond, of,
wanneer hij het wagen dorst op een droog plekje
te vluchten, eenvoudig werd neergeknuppeld.
De winter van 1910 zal de Maaskanters, niet het
minst de bewoners van Heugem, nog langen tijd
heugen. De vooruitzichten voor een goeden oogst
zijn voor de landbouwende bevolking niet groot. De
grond is te nat, en blijft te koud; er vormt zich
een harde bovenkorst, die het doordringen der zon
nestralen zeer bemoeilijkt.
Op den Heerderweg is het drinkwater niet meer te
gebruiken; het is geel van kleur en het heeft een
bitteren smaak.
Woensdag bezocht de Commissaris der Koningin
de geteisterde plaatsen per automobiel.
Nu het water begint te zakken, kan men nog be-
ter beoordeelen, welk een groote hoogte het "ter
en daar bereikt heeft, zóo zelfs op den Scharnder-
weg. dat het verkeer per rijtuig niet meer onder-
houden kon, omdat het water tot boven de portie
ren kwam.
De wegen van Borgharen en Limmel zijn gedeelte
lijk uitgedreven.
Over het algemeen wordt veel schade geleden aan
de wegen.
Maar die haalt niet bij de groote schade, welke
de landbouwende bevolking heeft. Alles moet op-
niuew bemest en bewerkt worden, en hoe lang zal
het duren eer het water voldoende weggetrokken
is, vooraleer de werkzaamheden te kunnen begin
nen.
De toestand is vooral te Geulle erbarmelijk. De
huizen in de nabijheid van de Maas stonden pl.m.
60 cM. onder water, thans nog pl.m. 20 cM.
In de gemeenschap wordt voorzien door een veer-
pontje.
Alle proviand in de kelders is verloren en be
dorven.
De toegang tot het dorp is weder vrij. Alle lan
derijen staan onder water en de meeste reeds te
veld staande vruchten zijn uitgespoeld.
De wegen hebben veel door uitspoeling geleden.
De gemeenschap met het naastbijgelegen Runde, Els-
loo, Beek is nog niet hersteld.
De doorbraak van den Brommelerdijk is te wij
ten geweest aan den slechten toestand van een zich
daarin bevindend sluisje, hetgeen veel tot de over
strooming van het dorp zelf bijgedragen heeft.
De commissaris der Koningin in de provincie Lim
burg. heeft een schrijven gericht tot de burgemees
ters in Limburg, waarin hij naar aanleiding van de
in de laatste dagen in die provincie voorkomende
overstrooming, een beroep op hen doet, om mede
werking te verleenen ter bevordering van 't inzamelen
van gelden tot leniging van den nood der door den
watersnood getroffenen. Die gelden zullen vervolgens
moeten overgemaakt worden aan de te Maastricht
zetelende provinciale watersnoodscommissie, wier taak
het dan zal wezen, om naar de haar omtrent den
omvang der ramp in elke gemeente verstrekt wor
dende gegevens, eene billijke verdeeling dier gelden
onder de slachtoffers der ramp tot stand te bren
gen.
De berichtgever van het Handelsblad seint uit
Roermond:
De Maas blijft vallen, in de laatste 16 uur zelfs
20 cM. Er is nu reeds een verschil van 31 cM. met
den hoogsten stand. Het gevaar is in de meeste laag
gelegen dorpen geweken.
Limmel, Borgharen en Itteren zijn nog door het
water omringd, doch het water overschrijdt de drem
pels niet meer. Wind en weder zijn gunstig.
Ook uit België wordt over de geheele rivier een
belangrijke val gemeld. Hastiere teekende gisteravond
bij een stand 98, 29 een val van 21 centimeter.
Maastricht wijst hedenochtend op de Jekerpeilschaal
45.71 boven N.A.P. Over de geheele vlakte Maastricht
tot Roermond is sinds gisterochtend circa 25 cM.
val. De watervlakte is voorbij Wessum tot Herten
kilometers breed.
UIT HET OVERSTROOMDE GEBIED IX FRIES
LAND.
De correspondent der N. R. Cl. heeft doo-r 1' riesland
(het overstroomde gedecltel een reis ondernomen cn
.vertelt daanan vele eigenaardige dingen, die vooral
een scherpe kijk gaven op de schade die daar geleden
wordt.
Zoo Vertelden ze mij, zoo schrijft hij, ,in Eernewoude
van twee bejaarde menschen in oen overstroomd huis,
dat ze niet durven te verlaten. Ze hebben stelten on
der hun stoelen getimmerd, en over hun stoel heen
stappen ze 's avonds in de bcdstée. Dan gaat de oude
vrouw op den rand zitten, en de man trekt haar de
waterlaarzen uit, waar ze 's morgens meteen weer in
schiet om naar de tafel te kunnen waden. Maar ze
zijn aan die woning' nu eenjnaal zóó gewend, dat ze
daar liever in het water leven dan bij vreemden,
t
Nu voeren we door de "Langosloot en langs de
bruiswaters naar de Seiterplaats. Die ligt daar in den
vruchtbaren Seilerpolder, een gebied van ruim dertig
hectaren vet groenland, dat Zaterdag voor vijf weken,
toen de dijk stuk sloeg, is overstroomd.
Visschers en jagers, als ze hier die breedt' waters
bezeilen, stappen graag bij den Seilerboer af. Maar
nu ligt 'zijn mooie hofstee droevig verdronken en de
cudc boer en zijn vrouw houden 't in hun huis nog
maar nauwelijks droog.
Dal was een triestig bezoek. Want bij d:e bejaarde
menschen is nu de moed er wel uit. Hij was aks
boercknecht begonnen, zij als boeremeid. Maar ze
hadden gewerkt gezwoegd, rusteloos hun heele lange
leven voort. Tot ze eindelijk deze hoeve, die hun
lang aangelokt had als een land van belofte, hadden
kunnen huren.
De gebogen oude had er als verjongd al zijn taaie
kracht aan gegeven. De zoon was groot geworden,
en een pootige jongen... zoo kwamen ze er zacht
jes aan boven op, en voor hun ouden dag schenen
ze dan toch de vruchten te zullen plukken van hun
stug' volhardende, noeste arbeidzaamheid.
Tot hel op dien avond getreurd is.
De oude boer vertelde 't zelf met een niet te ver- niet. Eindelijk ging hij naar huis en vernam, dat de
berm n ontroering al hield hij zich groet. Maar de j vreemdeling, onder valsche voorwendsels bij de toe-
vrouw kon ha^huUen niet èedwingën. En dan zei komstige hospita f2.50 en bij moeder Van der L. f4.80
hij met tranen in de oogen, dat ze voor die vreemde had geleend.
menschen niet zoo mocËl 'klagen. 1 Men heeft hem later mei weder gezien.
't Was 's avonds om acht uur. I)e baas zou juist
de koeien afvoeren. Zijn zoon was met een lantaarn
Gemengd Nigjjws.
VLKKTYl'HTH.
De vóór ongeveer drie weken te Boedaocci
den vlektyphus breidt zich nog steeds uit. TotdSsw.-
BARSINGERHORX. zijn er 115 personen onder observatie, terwijl er hii
den "dh'k opgegaan Èn daar opeens hoort hij een De propaganda-avond -van de Afdeeling Barsingei- go DerSonen de aanwezigheid der ziekte is vastgesteld
J -»-■ -u. hom van den Bond voor Staatspensionneering is op Er zljn op 't oogenblik 4-4 zieken onder be-hnmj^g
ploffend geweld, en het licht, dal hij met de oogen hom van den noodivoor- S» £r op.'t oogen blik "44 zieken onder behandel^
voledc dooft De schrik beving liem.... „Zijn jon-Woensdag 2 Maart j.1. gehouden ten huize Een doodelijken afloop heeft de ziekte in twee gevaf
een' Zijn jongen!' was de eerste gedaente. heer Schennga. len gehad. b
Want in de zwarte woeling, die schrikkelijk aan Na wat in een song nummer dezer courant over den
kwam doemen, had hij even als een menschengericht New-York is een dag of wat geleden een bom
onderscheiden.... d oude vrouw nu sveer hoofdzaak al niet veel meer te vermelden. Immers, het BliJkbaar
™'hh is zoo S zJx» braaf zoo sterk. Nooit programma had hetzelfde verloop en dezelfde pèrso- f ct ^Ld?w°ru P^t[in« vr/**; de man Z
^Xe^rtn^>t je hij andere poerden het woord over dezelfde zaak. zoo daar ^^ffwetst T motttèiTSteS^
jongkerels goede jongen...I Al dadelijk viel het op, dat er zooveel publiek was drie vingers en ©en duim de vlucht nemZ*
De boerezoon liep daar 'dien avond over den dijk, opgekomen: de zaal was goed bezet en het heeft aan D™ (lllijT1 was
i ii:: iknb/w\rliiba nnndonht mof rsrv In rAbo-n
J"V,a'",n,nb Jfnt onze" ionoen onze goede jongen..."1 Al dadelijk viel het op, dat er zoos'eel publiek was drie vingers en pen duim de vlucht nemen
aan denk, dat onze jongen^onze aut- 1mv »-«/'«««a Ke-«u hit wn »an Dne vingers en een duim! Welnu die duim
een oude bekende van de justitie, want zijn afdruk
om dezen term san den voorzit- ksvam voor in het vingertoppen-album der New York-
toen hij plots werd weggeslagen. Hij kreeg een stomp behoorlijke aandacht niet ontbroken,
in den rug en de grond verzonk onder zijn voeten. De hoofdschotel, -
1 1. lil.C K/SSI-üTI t\
Toen lac hii te water den kop nauwelijks boven de ter es-en te gebruiken ssas dezen avond de opvoering sc;he recherche. Het was de duim van No. 13978
branding^ dü daar d^r de E in denJd«k.zich op san het tooneelspel „Moederliefde;' van W. Tromp. «ftewd Leo boosdoJ.'
ner en lid der beruchte Zsvartc-Hand-organisatie
Hij wordt nu ijs'erig gezocht.
DE SNEEUWSTORTINGEN IN AMERIKA.
De ramp in den Staat Washington, ssaar een in®.,
sneeuwde trein door een lasvine bedolven werd, heef,
aan 60 menschen liet leven gekost. Het moet dè laat
ste dagen in het noordwesten van de Vereenigde Sta-
4 AM .Tf/,1 l\ r\ L r,l\ L n - 1 I 1
dén" óolder svierp met donder-gewcld.... Maar als een stuk, dat uit den aard der zaak eene bepaalde
door een wonder wentelde die wielerende kolk hem strekking moest hebben; een stuk dus, waarin oen sa-
om en om en smakte Rem plots terug op den dam, menloop ivan tragische les-cnsomstandigheden moest wor-
waar hij dè kluiten en bonken, die loskalfden, over den voorgesteld, die bij den toeschouwer, het verlan-
het lijf voelde storten. En zoo ksvam hij, doodsbleek, gen moesten versterken naar het Staatspensioen. Na
met de gedoofde lantaarn nog in de hand, den tuurlijk stelt de opvoering van zulk een stuk groote
stal in gevlucht, waar oude moeder hem schreiend eischen aan de hoofdpersoon, in wie zooveel onver-
omhelsde. diend lijden zich vereenigt en dat alles in ons gewone ten wei bar hebben gesneeuwd. Tal 'van transcontinm
Zijn oude oogen vochtig, zat de Seitebeer daar nu dagelijksche leven. Daarom mocht hier aan haar die tale lijnen zijn dichtgesneeuwd en het verkeer staat
aan de tafel tegenover zijn diepbewogen vrouw. En de rol van Margje vervulde, een welverdiend applaus er stil. Over de ramp in Washington vinden wij' noi
zij tuurden maar zwijgend door het venstertje over worden gebracht, voor wat zij van de diep 'tragische j het volgende in de buitenlandsche bladen
dat wreede water in den polder uit. figuur gemaakt heeft. Gelukkig, dat in „Moederliefde", I Een lawine, die langs een westelijke helling in het
Ja" zei de boerin ,,'t was zoo n ellendig ge- bij al dat sombere en weerzinwekkende, eene tegenstel- Cascaden-gebergte naar beneden kwam, bedolf twee
J;— ling geboden wordt in de sympathieke figuur van Bram treinen van de Great Northern en vier electrische 10
Holders, die hier uitstekend werd voorgesteld en dan comotieven, die waren ingesneeuwd. De plaats waar
ook, wat men zou kunnen noemen, kleur en geur aan de ramp voorviel, ligt bij den westelijken ingang van
het stuk heeft gegeven. i den Cascaden-tunnel, op ongeveer 160 K.M. van Eve-
De spreker van dezen avond was eigenlijk de heer rett verwijderd. Tot op 15 E. M. afstands van de stor-
W. de Boer van Kolhorn, die in den omtrek geen ting zijn naar alle richtingen de telegraaflijnen ®-
onbekende is op het terrein van Staatspensionneering. broken. Het duurde dan ook nogal eenigen tijd voor
Onnoodig haast is het te zeggen, dat hij zoowel vóór de tijding van het gebeurde Everett bereikt hadMaal
ais na de opvoering van het tooneelstuk met warmte bijna onmiddellijk vertrok toen ook vandaar een trein
sprak over de Staatspensionneering. met dokters en verpleegsters met allerlei hulpmiddelen
Zijne nabetrachting gaf nog eens eene schildering naar de plaats der storting, onmiddellijk gevolgd door
van „oud en arm", na het daar straks Voorgestelde op een trein met wegpersoneel. Daar de lijn over een aan
hef tooneel. Zonder de bitterheid, die soms de toespraak zienlijke lengte -was weggeslagen, kon men de plek des
van propagandisten kenmerkt en niet altijd bevorderlijk onheils met den trein niet dichter naderen dan tot op
is aan de goede zaak, wekte spreker de aanwezigen 15 Eng. mijl. De re.st van den weg moest te voet
cp om zich aan te sluiten aan den Bond voor Staats- door de dik-liggende sneeuw worden afgelegd. Dicht
pensionneering, iets wat vooral hier niet zoo moeilijk bij de plaats des onhci's slaat een hotel van de spoor-
moest vallen, omdat spreker bij ervaring wist en zich wegmaatschappif. In dat gebouw konden de reizigers
overtuigd hield, dat Barsingerhorn geen plaats is, waar van de ingesneeuwde treinen natuurlijk vóór de
men geen verschil van meening kan dulden of waar lawine neerkwam gaan eten. Echter sliepen zij
toetreding tot hef lidmaatschap van den Bond iemand jn den trein. En daar de lawine 's nachts neerkwam,
in zijne broodwinning zou kunnen schaden. Waar dat en de treinen vernielde en begroef, moest de ramp
soms wel mocht kunnen ptaals vinden, hier in Barsin- een grooten omvang aannemen. Op enkele plaatsen
J| t u gerhorn is zooiets wel niet te vreezen. zitten de wagens 10 meter dik onder sneeuw, aarde,!
rondom "tegen den stal. En dat maakt den ouden boer j Een welgemeend applaus volgde op het gesprokene, boomstammen, enz. die va,n de helling waren afge-
zoo bezorgd. In den reusachtigen hooiberg was j De voorzitter, ds. Van Loon, sloot met een woord komen.
het één meter tien opgekomen. Met harpoenen heb-1 van dank, ook aan den heer Koelemeij van Schagen, Blijkens een telegram van gisteren uit Everett,;
ben ze de vrachten hooi er uit op gevischt en in de die met 2 ziiner leerlingen muziek had gegeven ter waren re-eds 20 omgekomen reizigers uitgegraven,
praam geborgen. Maar 't is gaan rotten. aangename afwisseling', deze talrijke bijeenkomst. voor het meerendeel personen uit Spokane en Seattle.i
De schuur waar 't oude paard in stond met vier Hierna gaven zich 5 personen bij den Secretaris der Van de bewoners van het hotel en van het perso-J
varkens stroomde, ook dadelijk onder. En wat een Afdeeling aan als lid, zoodat het geheele aantal leden neel eener nabij gelegen electrische centrale en vanj
moeite dat allemaal gaf, dien schrikkelijken avond der Afd. thans bedraagt 62. een watertoren ziin ook verscheidenen omgekomen. Dan
in donker, om de dieren te redden. i worden er 'tientallen vermist.
Maar één ding blijkt nu goed: het ingekuilde gras. Wieringerwaard. Onder de personen ter plaatse, die aan den dood
Dat hpbben ze haastig uitgestoken, en op een hoog Van particuliere zijde ontvangen wij het volgende: liontsnapt, bevindt zien de hoofdinspecteur van de
plekje gelegd, met zand toegedekt: dat kunnen de Dinsdagavond hield de afdeeling Wieringerwaard de_westelijke sectie van de Greal^ Northern, die in per-
clieren nu nog vreten, 't Is best. van den Bond voor Staatspensionneering een propa- soon de leiding had bij 't vrijmaken van den weg
Dit is één voorbeeld uit velen, duidelijk blijkt, dat ganda-avond. De kolfbaan van Mej. de Wed. Boon v<J'ü' de ingesneeuwde treinen. Sommige reizigers had-
al zijn er geen menschenlevens te betreuren, het voor ^-as geheel bezet. Na opening door den voorzitter, den, al den dag tevoren, den hoofdinspecteur gevraagd.
E riesland c-n zijn bevolking een ware ramp is. den iieer Peerëboom, trad de heer L. den Broe- den trein, die h. i. te zeer aan hef gevaar van pen I
KERMIS TE GRONINGEN. der uit Amsterdam als spreker op, en behandelde sneeuwstorting bloo's'cnd, in den tunnel te brengen.!
De verpachting der kermis te Groningen, heeft dit kort en krachtig liet onderwerp: Staatspensionnee- j»V?ar de hoofdinspecteur had dat niet goedgevonden.I
jaar opgebracht f 16.875, tegen f 13.041 in 1909. ring is een eisch des tijds. Hierna werd het tooneel- Zijn secretaris is onder de dooien, vreest men.
zicht. De koeien hebben er twee voet diep in ge
staan. Ik ben er ziek van geweest, kon niet meer
eten."
ue baas zei: hij was nu zeventig jaar oud. Maar
zóó iets vreeselijks had hij nooit beleefd. En toch
hadden ze den heelen winter in onrust gezeten, 't
Steeg hooger en hooger tegen den dijk; en ze had
den al een el water in den polder gelaten om wat
steun te geven... 't Heeft niet mogen helpen. De
koeien hebben in 't water gestaan, cn zijn verdroogd.
Ze geven haast geen melk meer; 't hooi is verzofen.
Palen, hekken en stekken, de mest is weggespoeld,
en wat al niet meer, dat geen naam heeft? Want zoo'n
schade valt niet te berekenen. En als je eenmaal ze
ventig jaar bent, dan leef je zoo lang niet meer om dót
weer op te werken....
Ja, wat zal ik er allemaal verder van zeg
gen De kogel is door de kerk, en 'k had altijd mijn
best gedaan... nu til ik niet meer over 't zware
werk.... En 't water loopt maar niet weg. Zondag
nacht sloegen de golven tegen de ramen..."
Toen moest ik mee door de stallen en 'schuren, om
't alles goed te zien. De koeien stonden nu weer
droog op haar stoepen, maar 't water staat dreigend
HOOGER BEROEP IN STRAFZAKEN.
De heer Van Hamel heeft gisteren in de Tweede
stukje Oud en Arm, in vier bedrijven en éen tafe
reel opgevoerd door eenige dames en heeren van
HET ONGELUK IN HET WATERVALGEBERGTE.
WASHINGTON, 3 Maart. Uit Everett wordt ge-
K E C L a BS E S.
werden, van het meer van Neuchatel met de bos-
schen van echte kastanjes en van het mooie park
van het slot Merivaux. Hij kon dus ook wel ernstig
spreken, dat bleek nu. Ernstig en mooi. Dat moest
Heleue toegeven. Maar 't prikkelde haar. Haar, die
nog steeds de heerlijkheid van het landschap voor
haar, indronk gretig en geurig, hinderde het in hooge
mate, dat men de schoonheid van andere streken
roemde, waar zij de schoonheid van het landschap
voor haar geprezen en verheerlijkt wilde hebben.
„Waarom zegt u mij dat alles?" vroeg zij scherp.
„Omdat ik zoo gaarne zou willen, dat u het leer- j
de kennen," was het antwoord.
„Zoo vindt u het dan mooier mooier dan hier
bij ons?"
Hij lachtte wat medelijdend. „Dat hier is als een
oase in een woestijn. Maar anders, mijn hemel niet i
zulke booze oogen opzetten anders is Branden
burg toch een heel arm land."
„Waarom bent u dan hierheen gekomen?"
„O... waarom? Hoe kunt u dat vragen? Omdat ik
koningsgezind ben. Men heeft ons thuis geknecht,
dè democraten hebben gezegevierd. Maar wij wij i
olijven trouw aan onzen vorst, aan onzen koning.
Wij willen hem blijven dienen. Leve de Koning!"
Zij waren verder gegaan, den breeden weg terug.
Nu bleef Merivaux plotseling staan. Hij greep met
een breede beweging in de boschjes die aan den
weg stonden en knikte dan een paar maal. „Mijn
vader hebben de revolutionnairen in de gevangenis
geworpen, toen de opstand kwam. En Pruisen la
dat liet ons in den steek. Politiek politiek
of zoo iets, weet ik het. Maar wij blijven trouw
trouw tot aan den dood. Begrijpt u dat, juf
frouw?"
Kamer aangekondigd, dal hij het initiatief zal Hemen Schagerbrug. Met aandacht werd dit alles gevolgd.en semd, dat het thans vaststaat, dat het aantal dooden
tot een wetsvoorstel waarbij het hooger beroep in straf- p!e®k het volkome» dattde?e damea f' bel.®7 en vermisten 84 bedraagt. Er bestaat weinig kans, dat
zaken wordt afgeschaft, doch alleen voor zomer dit liet kend waren voor hun taak. Een luid applaus viel er nog personen levend opgedolven worden.
O M bpfreft deel.
Tot slot sprak de heer Den Broeder nog eenige
EEN OPLICHTER. woorden, om de aanwezigen uit te noodigen lid der
Vau der L., een oude timmergezel aan de Garen- afdeeling te worden,
markt, te Leiden, die met zijn oude vrouw pooverljes De wieringerwaarder muziekvereeniging T.A.V.E.
rond komt, kreeg gisteren bezoek van een vreemdeling, N.U. luisterde vrijwillig het geheel op, en wij kunnen
die zeide, uit Amsterdam te komen en hem de groe- gerust zeggen, dat onze gemeente trotsch mag zijn
ten, te moeten overbrengen van zijn zoon, die daar 0p deze kleine vereeniging, die het muzikale leven
bij het gevangeniswezen werkzaam was. De oude luid- hoog houdt en steeds bereid is, haar medewerking
jes waren waf in hun schik wat van zoonlief te hooren te verleenen. Ook nu weder heeft zij alles gedaan, Mannen en vrouwen ofschoon dikwiils van nature
en onthaalden den vreemde zoo goed ze konden. Deze wat zij kon doen, om dezen avond goed te doen teerm-voelüi. veronachtzamen vaak aambeien en laten
had timmerwerk in Leiden gekregen en zocht een kost- slagen.
huis. Misschien wilde Van der L. wel even met hun een En de afdeeling zelf? 40 Nieuwe leden kon haar [m' (IIKlraeeliik worden en een operatie het eenLe
vronÜ4e^^ïk^rendre klfa^hii^ouw6! fecretaris boekf- Het dus aangename maar mlmiddel bgft (>m fistel en verzwering of verstoppi^
ze op weg. Spoedig waren ze klaar bij vrouw J., even- tevens succesvolle avond. h afv(i.rj,anflai der ingewanden te voorkomen
eens aan de Garenmarkt. Nadat dit achter den rug was, Jammer vond ik het echter, dat slechts een klein Aambeien^iin beslist een ernstige kwaal en ver
moesten de koffers nog van den trein gehaald. Van aantal van die menschen aanwezig waren, die mis- onachtzamina ervan kan noodlottice" izevolcen hebben
der L. zou maar even mee om den kortsten weg!te ne- schien wel oud zullen worden, maar niet arm. Waar- y ,d inv^ldi2e aambejen zijn een bron van groot
men. Even waren zij op weg of daar schoot den om niet? Vrees voor de financiëele zaak? Of kan Ai moiren rii in het besin den Datient slechts
hosnUadeS 'fateiT^eS31 J f611 ver*fsen met bet «choone doel van ^cjm' ijn ef ak verSken, steeds breiden I
hospita luid laten liggen. den Bond: Niemand meer oud en arm? Het arme 7ii J..i( „n -.fiipn 7irh vnnl' tot nitwendire
Vadertje moest maar doorloopen. Deze deed dit. en kleine Denemarken kan wel, waarom Nederland a- mbeièn ontivtkkc n waarvan he?' niintiike k'iraktw
wachtle en wachtte, maar de vriend van zijn zoon kwam niet? aambeien ontwikkelen, waarvan het pijnlijke kara
J maaT al te bekend is om eenige beschrijving voor
den ongelukkiger, lijder te behoeven.
Veronachtzaamde gevallen van gewone jeukende aam
beien leiden dikwijls tot bloedende aambeien, en het
voortdurend bloedverlies werkt spoedig nadeelig op het
gestel van den jjptient. die kwijnend en zwak wordt
en last krijgt van bloedarmoede.
Foster's Zalf geeft spoedige en blijvende baat vooi
I aambeien, eczema en alle jeukende huidaandoeningen.
Reeds de eerste aanwending geeft een ongekend gevoel
van verlichting aan de aangedane deelen, en één doos
Foster's Zalf is gewoonlijk voldoende om een blijven
de genezing te bewerkstelligen, doch zelfs in verge
vorderde gevallen kunt gij u blijvend genezen dool
een geduLdige en goed-doorgevperde behandeling me
deze zalf. Overtuigt u, dat gij de echte Foster's Zal
krijgt. Zij is te Schagen verkrijgbaar bij dén heer J
Rotgans. Toezending geschiedt franco na ontvangst var
postwissel f 1.75 voor één, of f 10.voor zes doe
zen (23)
Van ouds bekende adres voor
Selied en keurig werk. Giraffe keusee.
Aanbevelend, TRAPMAN Co., Schagen.
Helene knikte. Zij voelde, dat was nu niet meer Russischen operazanger. Toen hij naast haar was
de vroolijke luitenant, die tot haar sprak. Het was gaan zitten en met zijn zachte stem haar toesprak,
een man, die een overtuiging diende. Zij begreep was haar het bloed naar de wangen gejaagd.
het misschien niet geheel. Maar zij gevoelde: daar telkens weer sedert toen
stond een man, die zijn heerlijk vaderland verlaat, En in haar binnenste verzetje zij zich daartegen;
dat hij boven alles lief heeft, om in den vreemde den ik wil niets van hem weten, ik wil niet... wil niet.
heerscher met bloed en leven te dienenalles En zij wierp het hoofd in den nek en zag er zeer
ter wille van de trouw en het gegeven woord van hoogmoedig uit.
eer! Mijnheer Schwarz deed alsof hij het niet zag: de
Weder liepen zij een stuk zwijgend naast elkaar koele onverschilligheid in het gelaat van het meisje
voort. en de teleurstelling op dat van den jongen officier.
Daar kwam bij een bocht van den weg mijnheer Deze had snel een stokje van een struik gesneden
Schwarz hen tegen. Den Rus noemde Helene hem en zweepte daarmee door de lucht,
nog immer in gedachten. In een lange bruine jas Mijnheer Schwarz keek den Neuchateller geheel
liep hij daar, met een klein hoedje op, in de hand over het hoofd; alleen de allernoodzakelijkste be-
een fijn stokje met gouden knop en om den hoogen leofdheid lag er in zijn groet, hij wendde zich iu
boord een gebloemde zijden das. hoofdzaak tot Helene.
Helene zag hem en het bloed steeg haar eensklaps „Mag ik naar uw welstand informeeren? Maar wat
naar de wangen. vraag ik? Ik ben toch niet met blindheid geslagen!"
Steeds was dit het geval als zij hem ontmoette. I „Vraagt u het toch maar liever. Cf moei ik u zeg-
Steeds weer, hoezeer zij zich daartegen ook mocht gen, dat mejuffrouw Ilackentin mij zooeven heeft oe
verzotten. zogd, dat zij heel erg heesch en verkouden is".
Zij wist nu wat deze man was. Hij was operazan- De zanger lachte. „Toen ik ongeveer een uur ge-
ger en de Rackowers hadden hem in Ems leeren leden mijn venster opende, hoorde ik een paar half-
kennen. Acht dagen geleden was hij aan haar voor- luide tonen, zoo heel even maar men moet be-
gosteld geworden op de herfstjaarmarkt te Stellber- paald beneden mij een venster hebben open gedaan
gen. Daar hadden zij bij elkaar gezeten In de kleine en kort en goed, ik wist dadelijk, dat deze stem, slechts
achterkamer van den apotheker, waar de groote grond die van mejuffrouw Hackentin kon zijn. Ik wist dus
bezitters uit den omtrek elkaar in den regel ont- ook dadelijk dut mejuffrouw vandaag gedisj>oneerd was
moetten. Oom Grucker was daar geweest en broer en dus ook zal zingen."
Frits kter Til)urtius - en tusschen vader en „Zij zal niet zingen" luidde liet antwoord van
uolitiek "e"ee" s<h<;lp dispuut ontstaan over de i Ilelenè en zij wierp het mooie kopje nog Irotscher
I kin cn lachte een. weinig spottend„U zult toch wel
En ringen als een collega u daarom vraagt."
1 „Collega? Welke collega mijnheer Schwarz?"
„Wel, mijne nederigheid, juffrouw. U moet dat woord
maar voor goede' munt opnemen, wij huldigen de
zelfde kunst, de goddelijke Plotseling brak hij a'
„is dal niet een verrukkelijke Octobermorgeii".
Merivaux maakte een beweging met zijn wijsvingoi
naar zijn hals: „maar u heeft nog wel ©en rijden dal
om uw hals gewoeld."
Voorzichtigheid is de moeder der porseleinkast. Dez
keel treeft voor mij groote waarde. En niet voor mi
alleen, maar ook voor de mens-hhritl die dat artikel
naar waarde woel te schatten, gelukkig". J
Zij waren verder gewandeld en stonden nu voor n«
kleine Chineesch© paviljoen, waaruit men oen neert
lijk vergezicht had naar den anderen kant. niet op Hon
beek maar naar Stellberg. Bijna hetzelfde gezicht,
leen ontbrak nu het dorp op den voorg-ond. En
zeide Schwarz: „hoe mooi is toch dit land, dit Bran
burg, Ik had het nooit voor mogdük gehouden. 'J
mij reeds zooveel verteld over de onvruchtbaarheid ua
ik meende in een zandwoestijn te k-,'enMaar nu
ik niet voldoende kiiken naar d-ozej^l-rliike omee- "H
Ik ken «ui heel stuk van de were'd. 1-4*6 heel loinan'isr
en werkelük zeer interressan'e s're ken. Maar zon aa
gegrepen als dit, he-ft mij dat alles maar zelden, i'
alles hier zo» samenhoort, land en rfierschen. Al los J**
open, zoo eenvoudig, zonder ingewikkeldheid, stt
lot het hart sprekend. Sprekend? Neen klinkend, U
dr-ikmakend! Men moet het lief hebben, beiden, 1®
en menschen."
Wordt vervolgd
