AlfClCCl NitïlS-
Alfnttilit-
Nieuwe Abonnes
Helene.
Woensdag 23 Maart 11)10.
54ste Jaargang. No. 4079.
ontvangen tot 1 APRIL de
Courant GR&TB5.
Binnenlandsch Nieuws.
V
SCHAKER
CIDKAHT.
Dit blad verschijnt viermaal per weekDinsdag-, Woensdag-,
Donderdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9
we worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
KGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Bureau SCHAG£f£, Lsssn P 4.
Interc. Telephoon No. 20.
Uitgevers i Sk Oo,
Prijs per jaar f 3.—. Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers B Cent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25: iedere regel meer B Cent.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Dit nummer bestaai uit een blad.
AMBACHTSSCHOOL.
De verloting van de door de leerlingen der genoem
de school vervaardigde werkstukken, waartoe toe
stemming is verleend bij Koninklijk Besluit van den
len December 1909, No. 44, zal gehouden worden op
Woensdag 30 Maart a.s., des voormiddags 10 uur, in
een der lokalen van de Ambachtsschool.
BREEZAND.
Gisteravond vergaderde in het café van den heer G.
Borst alhier de Onderafdeeling Anna Paulowna en om
streken van de V. P. N. Ruim twintig leden waren aan
wezig,
De voorzitter, de heer P. J. Voogd, opent met een
woord \an welkom de vergadering en deelt mede, dat
de onderafdeeling nu den naam gekregen heeft van
Anna Paulowna en omstreken, omdat ze ook leden genoodigd in een openbare vergadering hun houding te
telt in de gemeenten Helder, W ieringerwaard, Zijpe en wil Len verdedigen, die zij' hebben aangenomen bij de
Schagen. benoeming van een onderwijzeres en waarbij zij als
Daarna leest de secretaris, de heer Jac. \\endel de voorwaarde wilden gesteld gezien liefde voor het Vorsten-
notulen, welke zonder op of aanmerkingen worden goed- }UIjs (e wekken en eerbied te hebben voor de Grond-
Russische Brandneuzen en Blauwe Weeners.
Op voorstel van het bestuur wordt besloten, geen
afgevaardigde naar de Algemeene Vergadering der af-
deeling te zenden.
Nu volgde de voorjaarsverrassing, bestaande in de
verloting van twee stel broedeieren naar keuze. Gelnk
kige winners waren de heeren M. Wiggers en Jac.
Wendel.
Na de gewone rondvraag sloot de voorzitter onder
dankzegging voor de opkomst.
HARINGHUIZEN.
Bij de op den 21 dezer gehouden verpachting van
het grasgewas der wegen van de banne Haringhuizen
was de opbrengst f 178, etgen f 161 in 1909. i
HARINGHUIZEN.
De leverantie van 60 M.3 grint ten behoeve der
banne Haringhuizen is gegund aan den laagsten in
schrijver den heer P. de Boer te Koedijk, voor f 2.84
per M.3.
HARINGHUIZEN.
Door stemgerechtigde Ingelanden der banne Ha
ringhuizen is de omslag over 1910 bepaald op f 6.'
per H.A.
Voor den Slikvenpolder werd dit gesteld op f 3.50
per H.A.
LANGEDIJK.
Door de afd. der S. D. A. P. aan den Langedijk, 1
zijn de raadsleden Bak en Bekker te Zuidscharwoude uit-
gekeurd.
wet.
OMZET BETAALKANTOREN.
In de maand Februari werd aan de betaalkantoren
oor onderhands. verkochte tuinbouwproducten, te
voor
Ingekomen is een reglement op het verkrijgen van
broedeieren, 't welk vcor de leden bij den secretaris
ter lezing ligt.
Uit het nu volgende jaarverslag, dat onder dankbe- vc.kou.uc .uu.uouvvpiwuc.c..
tuiging wordt goedgekeurd stippen we slechis aan, dat °P Langendijk en Noordscharwoude, omgezet
de onderafdeeling, die in het begin van 1909 nog slechts 1 aK groot 118,/40,53.
in naam bestond, door het werken van het bestuur ANNA PAULOWNA.
en vooral van den secretaris gestadig vooruit gaat, zoo- Ten overstaan van Notaris J. P. Backx, werd te
dat het ledental reeds van 17 tot boven de 40 geklommen Anna Paulowna verkocht op 22 dezer 2,78,85 H.A. wei-
ig. land van den heer J. Zwart aldaar, voor f 4880.06.
De afgevaardigde, de heer Voogd, brengt daarna ver- EEN ZWARE VRACHT,
slag uit van de Algemeene vergadering, evenals het I)o groote ronde kluisdeur uit Lips' brandkastenfa-
verslag over de eierenveiling. De eerste zending, in briek te Dordrecht, bestemd voor de wereldtentoom
de laatste week van December bracht f 6,40 op, ter- stelling te Brussel, is gisternacht op den voor het ver
wijl de Schager markt toen f 5,50 bedroeg. Behoudens voer daarheen j>estemden spoorwagen gebracht. Nadat
één enkele keer waren de prijzen op de veiling steeds de 26,000 kilo zware deur Vrijdag uit de fabriek was
hooger en vaak zelfs beduidend hooger dan te Scha- gehaald, werd zij Zaterdag op een speciaal daarvoor
gen. Het aantal eieren neemt dan ook steeds toe. V er- vervaardigden vrachtwagen gelegd, welke dien avond
zonden zijn 8497 eieren, waarvan alleen de laatste week met behulp van takels tot den overweg bij den Spuiweg
2441. is gehaald. Met het oog op het drukke verkeer is tot
Thans wordt besproken een nieuwe regeling voor 12 uur, toen de laatste trein naar Rotterdam was go
de eiererrverzending. Schipper Smit, die er mee belast passeerd, gewacht moeten worden om het zware lichaam
was, kwam soms te laat, waardoor de eieren niet op niet behulp van kelderwinden op den spoorwagen te
tijd ter veiling kwamen. Dit is natuurlijk in het nadeel leggen. Deze wagen is de eenige, welke de S. S. voor
van de zenders. j het vervoer van zulke zware vrachten beschikbaar heeft.
Besloten wordt het nog eens aan te zien, daar Smit jjij zal deel uitmaken van een trein van 12 wagens,
beloofd heeft, geregeld op tijd te zullen zijn. Deze wélke de gansche inzending der firma Lips, tot een
week moeten de eieren echter per spoor verzonden gewicht van 80,000 kilo, zal vervoeren. D. C.
worden, omdat de veiling op Donderdag is.
Oosterman wil het ophalen der eieren en het be
zorgen der ledige kisten gaarne aan een ander over
geven, omdat het hem eigenlijk te druk loopt. Daar
er echter geen liefhebbers zich opgeven, zal ook dit
blijven, zooals het is.
Hierop volgt de bespreking van een ontwerp-regle-
RAAD CALUANTSOOG.
Vergadering op Dinsdag 22 Maart.
Afwezig de heer Visser, wegens ongesteldheid.
De notulen der vorige vergadering werden na voor
lezing onveranderd goedgekeurd.
Zooals uit deze notulen bleek, zou de voorzitter
ment voor de" onderafdeeling en een reglement op de <Jen heer Van Gastel aanzoeken om de wijzers van
fokstammen en broedeieren. Beide worden zoo goed ^en £ren te herstellen. De voorz.tter deelde nu mede,
t dat dit kon geschieden, als er een steiger werd ge-
als onveranderd aangenomen. In het laatste regle
ment wordt bepaald, dat de leden voor de broed
eieren 5 cent moeten betalen,v oor niet leden is
de prijs minstens 7 cent.
De fokstammen zullen gekeurd worden, door een
commissie van drie leden.
De reglementen zullen worden gedrukt, waarna
ieder lid zich een exemplaar moet aanschaffen. Te
vens deelt de voorzitter mee, dat over eenigen tijd
voor de leden jonge konijnen te verkrijgen zijn van
maakt, wat dus nogal kostbaar zou worden, zoo
dat deze wijzer nog niet hersteld is.
Ingekomen is een adres van den heer Vis, om eer
vol ontslag als Boekhouder van het Algemeen Armbe
stuur, directeur begraafplaats en als klokkenist, alles
wegens vertrek en zulks tegen 1 Maart.
Met algemeene stemmen verleend.
Bij acclamatie werd de heer Langhorst, hoofd der
school voor deze functies benoemd, uitgezonderd die
van klokkenist. De voorzitter stelde voor hiervoor te
De heer Govers stelde voor den heer Brouwer te
benoemen den nieuwen politie-ageht.
b<-noemen, deze heeft dit alreeds tot heden waarge
nomen, en wilde het blijven, hij heeft mij er om ver-
zocht, zegt spr.
De voorzitter meent, dat met het oog op het kleine
tractement, dat de politie wordt verstrekt, dit baan
tje hem wel mag worden toebedacht.
De heer Govers blijft echter ook bij zijn voorstel,
van den heer Brouwer, deze is toch alreeds tijdelijk
aangesteld, schijnt het werk uitstekend te doen, dus
waarom hem niet te benoemen.
Na nog eenige discussiën wordt met 4 tegen 2
stemmen benoemd de heer J. Brouwer.
Ingekomen is een adres van de vereeniging .Alge
meen Belang", houdende verzoek, tot steun om een
schoolpad te krijgen onder den dijk. De kinderen moe
ten nu geregeld, om 't kortst te loopen, de spoorbaan
langs, en dit acht de vereeniging hoogst gevaarlijk,
daar het meer dan eens gezien is, dat de scholieren
verschillende voorwerpen als steentjes enz., op de
rails trachtten te leggen, als er een trein in aantocht
is. Ook worden lorrie's welke op de lijn staan, door
hen verreden en beklommen, waarin toch gevaar
schuilt. Is er een pad onder den dijk, dan kan het
voor hen ten strengste verboden worden, de spoor
lijn langs te loopen.
De heer Zipp zegt, dat bij het land van den heer
Koelman, het slootje gedempt is, doch dat het hek,
met prikkeldraad, van den heer A. Thomas, secretaris
van „Algemeen Belang", zoo dicht bij duin staat, dat
de kinderen verplicht zijn de spoorlijn te' zoeken.
Ook de heer Govers zegt daar persoonlijk geweest
te zijn en verklaart ook dat dit hek in den weg staat,
doch ook de heer Mooij zou een gedeelte van zijn
grond moeten afstaan, pl.m. 130 meter lang; wilde j
men dan daar een pad krijgen.
Nu blijkt uit de besprekingen, dat ieder vermoedt,
dat hier een persoonlijk belang bij in 't spel is, van
den heer Thomasz, om dan een rijpad te krijgen, en
deze kan het niet vinden met den heer Mooij. En
nu in den vorm van dit adres, zegt de heer Zipp, als
te zijn in 't belang der kinderen, zou de Raad er voor
gespannen worden.
Ook de heer Hoogschagen zegt, nu de heer Tho
masz het zeker niet kan vinden met den heer Mooij,
gaat het toch niet aan, dit ons te laten bedisselen.
Tjat is het juist, zegt de Voorzitter. Het zou an
ders wel wenschelijk zijn, dat daar een pad was.
De heer Den Das zegt: in het adres wordt gelezen
op het gevaar voor de kinderen, welnu heeren, wij
hebben een weg, laten zij dien beloopen, dan zijn, zij
ver van het spoor en het gevaar is weg. Als daar
een pad is, betwijfel ik het zeer, of de jongens van
het spoor zullen blijven.
Na nog eenige discussie wordt met algemeene stem
men besloten afwijzend op het adres te beschikken.
Wordt een tweede adres van genoemde vereeniging
gelezen, behelzende verzoek, om afdoende maatrege
len te nemen, voor het gevaar welke de kuil, te
Callantsoog, bij avond oplevert.
De voorzitter acht het plaatsen van een hek daar
omheen ondoenlijk, en den kuil stoppen gaat ook
niet.
Ook op dit adres wordt afwijzend beschikt.
Ingekomen is een adres van mej. Cremer, onderwij
zeres, om eervol ontslag tegen 1 Mei, wegens hare
benoeming te Den Helder.
Met algemeene stemmen eervol ontslag verleend.
Was tevens ingekomen een verzoek van het hoofd
der school te Den Helder, om dit ontslag tegen 15
April te geven. Wordt besloten een schrijven te zen
den, dat het onmogelijk gevonden kan worden, het
ontslag eerder te geven.
Wordt gelezen een brief van Ged. Staten, behel
zende de opmerking, dat het plicht is dat iedere ge
meente, een barak, of huis moet daarstellen, om in
geval van besmettelijke ziekte, als cholera enz., de
lijders daas-in verder te kunnen, behandelen. Als mid
denweg wordt in dit adres aangegeven, dat samen
werking met nabij gelegen gemeenten wel wenschelijk
kan zijn. Tevens werd daarin gemeld, dat de Gezond
heidscommissie te Schagen is aangeschreven, verder
Feuilleton.
ROMAN
van
HANS VON ZOBELTITZ.
8.
Zij gingen door de Leipzigerstraat. Af en toe maak
te Wilhelm haar opmerkzaam op een gebouw of an
dere bezienswaardigheid. „Daar hebt ge het Ministe
rie van Oorlog. Dat is het standbeeld van graaf
Brandenburg... weet ge, den zoon van koning Fre-
drik Wilhelm II en diens morganatische gemalin,
gravin Dönhoff. Dat zijn de oude poorten en daar
achter staat de stadsmuur, die het oude Berlijn in
sluit."
Dan knikte zij wel, maar hij begreep, dat zij ter
nauwernood verstond, wat hij zeide.
Bij de poort moesten zij een poos wachten. Op
de verbindingsbaan kwam door de Hirschelstraat n
lange goederentrein aangekropen. De machine belde,
een beambte met een roode vlag liep er voor, om de
voetgangers te waarschuwen. Wilhelm gaf zijn zus
ter van deze handeling de verklaring: hoe deze baan
de verschillende stations voor het goederenvervoer
met elkaar in verbinding bracht, zoo dat dus een
stuk vrachtgoed, dat van Stettin kwam en voor Bres-
lau bestemd was, niet behoefde overgeladen te wor
den.
„Zoo?" zeide zij alleen en verder niets.
„Daar ginds het Potsdammer station was
bet eerste in Berlijn. De spoor naar Potsdam was
namelijk de eerste in Pruisen, was reeds meer dan
twintig jaar geleden gebouwd. Ja, Lene, daarbij had
een potsierlijke gebeurtenis plaats. De oude Nayler,
dle toen aan het hoofd der posterijen stond, wilde
volstrekt niets weten van den spoorweg. En om te
e*Üzen, dat de spoor geheel overbodig was, liet hij
uiterlijk constateeren, dat het geheele verkeer tus-
Wae11 Pot8dani en Berlijn dagelijks met drie post-
duR Q8 k°n worden uitgevoerd en bediend. Waartoe
spoorweg? Overigens zijn de menschen van
anSe-pjj pen-ras nog niet uitgestorven."
„Zoo," zeide zij weer en verder niets.
Intusschen was de goederentrein voorbijgesukkeld,
de menschenmeuigte, die zich had opgehoopt, ver
spreidde zich nu her- en derwaarts over het plein.
Broer en zuster sloegen nu de stille Bellevue-straat
in „Dat is de dierentuin," zeide Wilhelm. „Vijf mi
nuten verder woont tante Oschitz, die wij vanmid
dag een bezoek zullen brengen."
„Zoo," zeide zij voor de derde maal. En toen gaf
hij het maar op.
Eindelijk kwamen zij in de Victoriastraat, Wilhelm
zocht het huisnummer op. „Hier is het."
Toen zag hij, voor 't eerst, dat elke druppel bloed
geweken was uit het gelaat van zijn zuster. Eigen
aardig schitterden de groote oogen in het bleeke ge
laat. Alleen de lippen waren rood, rood als koralen.
En de onderlip werd door de tanden ingedrukt
„Je bent toch niet bang
„Bewaar mij. Wat haalt ge je wel in 't hoofd?"
Zij stegen nu de trap op en belden aan. Een huis
knecht opende. Wilhelm gaf ham zijn kaarte over.
llij verdween, maar kwam spoedig terug: „Mevrouw
laat u verzoeken."
Helene zag hem, dien zij verwachtte, niet dadelijk,
maar zij gevoelde: hij is hier.
Zij zag eerst alleen de groote, slanke vrouw, die
met een innemend lachje naar haar toekwam. En
zij zag ook, dat mevrouw Harriers-Wippern een oogen-
blik aarzelde, toen zij dicht voor haar stond, alsof zij
zich verrast gevoelde. „Freule von Hackentin, ik ver
heug mij er over, dat gij u aan mijne leiding wilt
toevertrouwen," zeide zij. „Collega Sehwarz heeft mij
veel van u verteldMaar hij heeft niet overdre
ven, gelijk ik al dadelijk bemerk."
Maar nu trad hij te voorschijn van achter een groo
te blad-plant, die een deel van het salon afpaalde.
„U is wel een weinig onbescheiden, beste mevrouw,"
schertste hij.
Een seconde lang hield hij Helene's hand in de
zijne. Een oogenblik keken zij elkaar in de oogen.
Hare hand was ijskoud, maar zij hield zijn blik uit.
Misschien kreeg zij daarbij wel een vijandig trekje in
haar gelaat Sehwarz sloeg het eerst de oogen nedér,
bijna in eenige verlegenheid. Hij wendde zich direct
tot Wilhelm von Hackentin, om dien te begroeten.
En nu zeide mevrouw Wippern: „En nu verzoek ik
de heeren, ons alleen te laten."
de zaak met de gemeente te bespreken.
Wordt besloten, dan een schrijven of iets naders
van die Commissie af te wachten.
De heer Langhorst werd benoemd tot lid van de
commissie tot wering van schoolverzuim.
Bij de rondvraag deelt de heer Rademaker mede,
dat hij wegens vertrek, tegen 1 Mei, als lid van den
Raad zijn ontslag indient. Hiervan wordt nota geno
men.
De heer Den Das klaagt over het laat ontvangen
der convocatie-biljetten.
De voorzitter zegt, dat door 't gemis van politie,
dit mogelijk is veroorzaakt.
Niets meer te verhandelen zijnde, gaat de Raad in
comité ter behandeling van den Hoofdei. Omslag.
DAT VIEL NOG MEE.
Men schrijft uit Den Helder:
Een koopman uit Schagen, G. de B., verkocht gis
terenmorgen hier ter stede een paard en wagen voor
f 560. Nadat de nieuwe eigenaar had betaald, werden
gezamenlijk enkele café's bezocht en zou de verkooper
met den avondtrein weder naar zijn woonplaats ver
trekken. Op weg naar het station ontdekte de Scha-
genaar, dat zijn lederen portefeuille, met vijf briefjes
van honderd, en éen van zestig, uit de binnenjaszak
was verdwenen. Direct werd hier en daar geïnfor
meerd, doch overal waar de man zich vervoegde moest
men hem teleurstellen. Niemand wist van het geld.
Totdat een caféhouder den wanhopige kon verblijden
met de mededeeling, dat hij het heele bedrag onder
het biljart had gevonden, zeer zeker een eigenaardige
plaats, waar het onopgemerkt was terechtgekomen
in de drukte van het spel.
Vliegd. Blaadje.
EEN WEDREN.
Uit Groningen meldt men:
Hemko S. was wegens diefstal van kippen gearres
teerd en werd gistermiddag naar het gerechtsgebouw
overgebracht, om voor den officier van justitie te wor
den geleid. S. en een veldwachter bevonden zich in
een vertrek. Eensklaps sprong S. op, snelde de kamer
uit en wierp meteen de deur achter zich dicht. De
veldwachter zat nu gevangen. Maar deze had spoedig
zijn tegenwoordigheid van geest herkregen; hij snel
de ook het vertrek uit en nu begon door hem, daarbij!
geholpen door een collega, een jacht op den vluchteling.
Het was een wedren door een groot deel der stad,
doch eindelijk slaagde men er in S. te achterhalen en
op het Gedempte Zuiderdiep te arresteeren. Er werd
nu voor gezorgd, dat hij niet meer kan ontsnappen.
Zwaar geboeid ■werd hij opnieuw naar het gerechts
gebouw gebracht.
DRINKWATER-VOORZIENING.
Binnenkort kan de benoeming worden verwacht van
eene Staatscommissie, welke de regeering van advies
zal hebben te dienen over verzoeken om steun, voor
plannen van drinkwatervoorziening. N.R.Ct.
GEMEENTERAAD HAUENKARSPEL.
Vergadering van den Raad der gemeente Harenkars
pel, gehouden op Dinsdag 22 Maart 1910, 's namiddags
3 uur. Afwezig de heer Bijpost.
Voorzitter Burgemeester Burger, die de vergadering
opent, waarna de notulen worden gelezen en goedge
keurd.
Ingekomen: a. Verslag van de Gezondheidscommis
sie te Schagen. Voor kennisgeving aangenomen.
b. Verslagen herhalingsonderwijsle dat van Ker-
kebuurt, waar 15 jongens; 2e dat van Dirkshorn,
waar 10 jongens en 3e dat van 't Waarland, waar
12 jongens den cursus volgen.
Op de wenschelijkheid van vroeger beginnen met
den cursus wordt gewezen bijv.half October begin
nen in plaats van primo November.
Na voorlezing van het drietal verslagen, wordt het
door voorzitter ook nuttig geoordeeLd, wanneer de cur
sussen vroeger begonnen, bijv. half October, aocals blij
kens het voorgelezen® als wenschelijk werd aangegeven.
Do verslagen der commissie» tol wering van school
verzuim in de schoolvvijkcn Kerkobuurt, Dirkshorn en
Waarland, geven allen aan, dat de respectievelijke com
missie» weinig hadden te vergaderen.
De proef verliep geheel anders, dan Helene zich
dat gedacht had.
Het was als had de groote zangeres uit Helene's
gelaat gelezen, hoe zij met moeite haar onrust had
te bedwingen. Zij liet haar daarom den tijd, verzocht
haar eerst haar mantel en hoed af te leggen, en be
gon toen wat met haar te praten. Over alledaagsche
onderwerpen, over de reis en over de eerste indruk
ken omtrent Berlijn. In den beginne voerde mevrouw
\\;ppern het woord alleen. Daarna, oogenschijnlijk on
merkbaar, wist zij Helene er toe te brengen ook te
praten, dan luisterde zij en vroeg haar eindelijk naar
het onderwijs, hetwelk zij tot heden had genoten.
„Eeij oude onderwijzer van 't platteland. Kijk eens!
Maar dat zijn lang niet de slechtsten, en ik verheug
mij er steeds over te ontwaren, welk eene liefde voor
de muziek in deze menschen schuilt. Verder vroeg
zij, wat Helene gezongen had. Daartusschen in ver
haalde zij een en ander uit haar eigen leven.
Langzaam week de strakheid uit het gelaat van
het jonge meisje, het bloed stroomde naar de wan
gen terug. De eene gedachte, die haar den geheelen
morgen had bezwaard, werd verdrongen door den
dwang, te moeten luisteren, antwoorden en ophelde
ring geven; verdrongen door de belangstelling der
innemende dame; verdrongen door de verwonde
ring: „zal ze me nog niet uitnoodigen te zingen?"
Helene's gedachten vestigden zich nu weer op het
komende. Wel was zij nog een weinig bezorgd: „hoe
zult ge het er afbrengen?" Maar zij gevoelde zich
nu .toch niet meer zoo bekneld.
Juist had de zangeres omtrent haar jeugd verteld,
dat zij in een klooster was opgevoed. Nu liep zij eens
klaps naar den vleugel, sloeg een paar akkoorden aan
„och, mejuffrouw Von Hackentin, zingt u eens even
een scala
Het was zoo verrassend snel gegaan, dat Helene
geen tijd had tot bedenking. Maar terwijl zij zong,
verdween ook het laatste overblijfsel van het angstige
gevoel. .Braaf!" hoorde zij alleen.
„En nu nog eens. Flink uit de keel
„Zoo. En zing nu eens een eenvoudig liedje. Zoo
zonder begeleiding. Misschien een volksliedje. Om
zoo te zeggen, een huisliedje. Zal ik even helpen?
Bijv-: „Tevredenheid, des levens hoogste schat!"
Dat kentutoch welnietwaar? Dus, vooruit maar."
En zij zong.
Mevrouw Wippern knikte haar toe, als het eerste
couplet geëindigd was. Zong dan het tweede, juist
alsof zij zelve het grootste genot er in smaakte en
liet toen Helene het derde zingen; zij nam nu plaats
voor den vleugel en bladerde in een muziekboek.
Iloe is het? Hebt ge ook iets van onzen besten
papa Weber? De Freischütz? „Daar komt een slanke
knaap aangeloopen"
„Braaf! Braaf!" heette het toen. „Nu nog een paar
toonladders. Geef, wat ge kunt. Verbeeld u maar, dat
ge boven op een berg staat, heel alleen, en laat de
tonen de vrije ruimte ingalmen, als hieldt ge een
wedstrijd met de leeuwerik."
En nu stond mevrouw Wippern weer naast Helene.
,.Doe uw mond goed open, evenals een leeuwerik. Zoo
ver mogelijk, opdat ik er goed in kan zien. Wees
niet bang: ik ben toch geen tandarts en uw tanden
moogt ge gerust laten zien. Zoo... nu eens goed
diep ademhalen... langzaam uitstooten. Zeer goed."
Zij tikte haar goedkeurend tegen den wang. „Gij
zijt een moedig menschenkind! Men heeft er schik
iij." Zij lachte. „Als ge eens wist, met welke bange
monschjes ik al zoo te doen krijg!" Toen werd ze we
der ernstig. „Maar laat ik u nu zeggen, wat ik na
zulk een korte proef zeggen kan, zeggen mag. Het
materiaal is eenvoudigweg wonderbaarlijk, en, dank
zij God en uw ouden meester, dien ik daarvoor in
gedachten zou willen omhelzen, is het niet misvormd.
Gezond is het, kern-gezond! Een zaligheid voor eiken
leeraar. Wat er van te maken is? Ik zou wel kun
nen zeggen: Iets groots... het grootste! Maar, lieve
juffrouw Von Hackentin, profeteeren is een slecht
ding. Dat heeft mij eens mijne onvergetelijke leer
meesteres, mijn trouwe Franziska Cornes, ook voor
gehouden, toen ik zoo voor haar stond, evendis gij
nu voor mij. Een menschenstem is geen mechanisch
instrument. Zij is blootgesteld aan honderd toevallig
heden, aan allerlei beproevingen. En de leeraar alleen
doet het hem niet. De leerling moet de juiste liefde
bezitten, onuitputtelijk geduld, onvermoeibare vlijt.
De leerling mag nooit vergeten, welke kostbare gave
hem is geschonken en dit geschenk moet hij koesteren
en verplegen als een heiligdom
Zij zweeg en keek Helene in het schoone gelaat,
op hetwelk de ontroering van dit uur ten duidelijkste
stond uitgedrukt.
Wordt vervolgd.
