Hoe gij vergiftiging door
urinezuir kunt opmerken.
in Ockörito' zijn gisteren weder acht personen, die
bij den brand ernstig gewond watl
Gemengd Nieuws.
richting van het Valkenboschplein. De dame, die doof
scheen, (in haar bezit werd althans een geluidshoorn
gevonden), heeft de tram zeker niet gehoord. Zij werd
door den wagen gegrepen en voor dood opgenomen.
Dr. van der Horst, die de eerste hulp verleende,
kon slechts den dood constateeren.
lntussehen is het nog de vraag in hoeverre de aan
rijding zelf de oorzaak van den dood geweest is. De
wonde aan het hoofd moet nl. bij het eerste onder
zoek niet van dien aard geweest zijn, dat uitgeslo
ten is, dat de dame, die wellicht een, hartkwaal had,
door schrik overleden is.
VAN KEN SIGARENZAKJE-BANKBILJET EN
DIEFSTAL.
Men meldt uit Arnhem aan de Tel.:
Dinsdagmorgen vervoegde zich een, tot nog toe on
bekend heer, ten huize van S., in de Maarten van
Rossemstraat, alhier, die verzocht daar in den kost
te mogen komen. De man zag er net uit, zoodat huis-
genooten en vreemdeling weldra tot een overeen
komst kwamen. Hierna gaf de nieuwe kostganger aan
do huisvrouw een bankbiljet van f 40 in bewaring.
De zaak was dus in ,,'t reine".
Woensdagmiddag 4 uur, toen de bewoners thuis
kwamen, zochten ze tevergeefs naar hun kostganger;
hij was verdwenen, en met hem 3 horloges, 2 horolge-
kettingen, 2 gouden ringen en een spaarpotje van
f2.50, maar... het bankbiljet was er nog! Bij nauw
keurig nazien kwam de familie echter tot de ontdek
king, dat het een reclame-biljet van sigaren was. 't
Eerste wat te doen stond, was naar de politie te
gaan, die nu ijverig in de weer is om den „kostgan
ger" op te sporen.
paardenmarkt in Luga begaven. Hoewel zij wisten
dat het ijs slecht was, en dat in het meer warme
bronnen ontsprongen, kozen zij toch den kortsten
weg dwars over het meer. Met het gevolg dat in
den donkeren nacht de sleden door het ijs zijn ge
zakt en de vijftig zigeuners den dood vonden in de
golven. Slechts enkelen zijn er in geslaagd door
zwemmen het vaster ijs te bereiken; zij kwamen het
hericht van de ramp in Luga mededeelen. De tïoep
bestond uit ruim vijftig mannen, vrouwen en kinde-
ren en vijftig paarden; twee mannen zijn slechts
gered
"VOCï FFNS 1-
op de knieën en begon te bidden. Koelbloedi*
eenige meters afstands, legde het monster aan L01
kende op het hoofd. Twee schoten knalden en do
I iwinvi viiiaug aan- gelukkige viel dood neer. Verschrikt vluchtt®
<rrafenissen duren onafgebroken voort. He l 1 door het veld_ terwijl de moordenaar het w
i tal slachtoffers is nog altijd met bekend^^r^de lysten weg naar huis ging en zijn gewe^1 H)k
I ,i -'"i— wtte Kort daarna ging hij weer uit, den weg'*
cn verdween.
DE LUCHTSCHEPEN IN' DIENST VAN HET
LUCHTBAL ONTPLOFT.
In Luzarchest (departement Seine en Oise) is
Woensdag een met vier personen bemande luchtbol
neergedaald. Vele dorpelingen snelden toe, om de
luchtschippers bij hun landing behulpzaam te zijn,
toen de luchtbol opeens ontplofte. Drie van de lucht
schippers en vier andere menschen kregen brand
wonden.
Men vertelt, dat de ontploffing ontstaan is door
dat een wielrijder uit boos opzet een brandenden lu
cifer naar den luchtbol slingerde.
DE UITBARSTING VAN DE ETNA.
C'atania, 31 Maart. De uitbarsting is in hevigheid
toegenomen.
De lavastroom beweegt zich in de richting van
Cisserna Regina.
De verschillende kraters braakten stroomen lava
uit, die zich dreigend voortbewogen langs de hel
lingen van den berg over de oude lagen heen. Bo
ven den kruin van den vulkaan stond een dikke
rookpluim en de berg wierp voortdurend gloeiende
steenen en asch uit.
Tegen den ochtend verminderde de werking en
stroomde de lava ietwat trager. Zij bewoog zich
toen echter nog met een snelheid van 4 a 5 M. per
minuut.
De Amerikaansche geleerde Perret, die op den Etna
het dichtst bij de kraters is geweest, noemt de uit
barsting van wetenschappelijk standpunt normaal, 't
Zou geen wonder zijn, meent hij, indien de uitbarsting
nog zes maanden aanhield. lntussehen heeft de lava
groote stoffelijke schade aangericht. Een groot aan
tal kleine boeren is tot den bedelstaf gebracht. Wat
de lava spaart, wordt door een heirleger van nieuws
gierigen vertreden.
OOK DE VESUVIUS.
Uit Napels wordt gemeld, dat ook de Vesuviiis weer
toekenen van leven begint te geven. Uit den krater
stijgen vijf rookzuilen op. De geleerden verzekeren
echter, dat dit niet in verband staat met de uitbar
sting van de Etna.
OPLICHTERIJ IN 'T GROOT.
Te Hamburg is een koopman, Leo Salau, in hech
tenis genomen, ter zake van verschillende door hem
gepleegde oplichterijen, die samen eenige millioenen
beloopen. De sigarenfabriek André te Bünde in West-
falen moet alleen- millioen mark te kort komen;
een mevrouw Schwarting te Hamburg moet 25.000
mark, een mevrouw Cüttger te Wandsbe'ck 200.000
mark verloren hebben.
Salau wist zijn bedriegerijen op groote schaal te
plegen, doordat hij stukken toonde, volgens welke
hij met de liquidatie van de erfenis van koning Leo-
pold van België belast was, in het bijzonder van de
goederen, welke aan prinses Louise ten deel vielen.
Inderdaad heeft een gevolmachtigde van de prinses
indertijd van Parijs uit zich met Salau in betrekking
gesteld. Salau eischte evenwel een provisie van ruim
400.000 mark en daarop zijn de onderhandelingen
afgesprongen. Toch wist Salau gewapend met oude
onderhandclingsschrifturen, eenige millioenen van
goedgelocvigen los te krijgen.
VIJFTIG ZIGEUNERS VERDRONKEN.
Twintig kilometers van het stadje Luga ligt het
monnikskiooster van den Heiligen Johannes aan het
Tschemenmeer. Daar is Dinsdagnacht een ontzetten
de ramp voorgevallen, waardoor vijftig menschen den
dood vonden. Over het bevroren meer reden zeven
sleden, waarin ruim vijftig zigeuners zich naar de
I FRANSCHE LEGER.
PARIJS. 31 Maart. In de heden gehouden zitting
I van den Franschen Senaat verklaarde de minister van
Oorlog, dal Frankrijk drie bestuurbare luchtschepen in
reparatie of ombouw heeft. Op het einde van 11110 zal
Frankrijk cr 7 bezitten, benevens 5 loodsen. Het vol
gende jaar zal Frankrijk er nog 4 nieuwe luchtsche
pen bij krijgen en in 1913 zal Frankrijk 13 loodsen tol
berging van de luchtschepen *bezitten. De uitgaven zullen
20 millioen francs bedragen. De minister zeide te ge-
looven, dal de vliegmachines weldra een piaats na: st
de luchtschepen zullen innemen. Wij moeten, vervolg
de hij, de meest mogelijke bestuurbare luch schepen cn
vliegmachines hebben en zoo spoedig mogetijk.
De Senaat nam een motie aan, daarin zij haar
verlangen te kennen geeft, dat den minister binnen den
koristen tijd de voorn.tgang van.de luchtscheepvaart ver
zekerd wondt en vértrouwen in de regaering wordt uit
gedrukt.
EEN TREINRAMP.
TRIEST, 31 Maart. Een trein, die van Triest was
vertrokken in de richting van Parenzo, werd door den
wind in een ravijn .bij het station Muggia geworpen.
Vier reizigers werden gedood, achlticn gewond.
SCHIP VERGAAN.
PERTH, 31 Maart. Het groote stoomschip Pericles
van de Aberdeenlijn, van Melbourne via de Kaap de
Goede Hoop naar Engeland, is ten zuiden van Kaap
Leeuwin gestrand. De bemanning en de passagiers zijn
te Kaap Leeuwin aan wal gezet. De Perciles is ver
dwenen.
DE RAMP TE MiiLHEIM.
Het ontzettende spoorwegongeluk bij Mülheim was
nauwelijks bekend of de geheele stad verkeerde in de
grootste opwinding. De straten liepen vol; de menschen
snelden naar de plaats des onheiLs waar weldra een
groole menigte was samengestroomd. Vóór men de
plaats bereikte waar de beide treinen op elkaar zaten,
passeerde men tal van draagbaren, die dooden of zwaar
gewonden vervoerden. En overal kreunen en krelen
van gewonden, en, als een wagen waarop de ongeluk-
kigen onder een zeil lagen, voorbijkwam, het roche
len van stenenden. Het was jammervol en vele toe
schouwers en lieden van het reddingswerk vielen flauw.
Men kent de toedrachl. De luxe-trein No. 174 die
gisterochtend 7 u. 11 uit Hamburg vertrok en om 2u.6
in Keulen aankomen moest, reed even twee uur bij
Mülheim op een trein met militairen die van het ver
lof terugkwamen. De luxe-trein is de bekende Lloyd
expres uit Hamburg naar Genua, de militaire trein be
woog zich over Keulen en Coblenz naar Metz in Lot
haringen. Ook al is het aantal dooden niet zoo grool
als de eerste geruchten vermeldden men sprak van
ongeveer tachtig de ellende, die de rampe breng! in
vele Westfaalsche cn Rijnsche g?zLnnen, die hun zoons
en broeders en verloofden in de zonnige Paaschdagen
bij zich op bezoek gehad hadden, en hun slechts enkele
uren te voren vroolijk uitgeleide deden, de jammer en
de rouw voor die allen is vreeseüjk. Dé militaire trein
had in het station Mülheim stilgestaan, en de bot
sing ontstond doordal de sneltrein door het haltsein
en dpn militairen trein achterop reed. Volgens een
andere lezi' e zou zonderlingerwijs aan beide treinen
veilig sein z_jn gegeven. De schok was verschrikkelijk.
Twee wagens van den soldatenlrein werden nagenoeg
aan splinters gcs'agen, twee andere sterk beschadigd.
Van den Lloyd expres werden de locomotieven en
twee rijtuigen licht beschadigd, maar slechts enkele be
ambten en de oberkellncr van den restauratiewagen
licht gewond.
Volgens ambtelijk bericht van gisteravond waren 19
soldaten gedood en 39 gewend, alsmede twee conduc
teurs van den militairen trein gekwetst; de berich
ten over het aantal lichtgekwetsten loopen neg uiicen;
lelkens melden zich nieuwe aan en in het geheel schij
nen wel 109 personen gedood en gekwetst ie zijn. De
minister van Openbare Werken was zeer spoedig op
de plaats van het ongeluk en verhoorde .de machinisten
en stokers zelf.
Sommigen verbaasden zich dal de machinist van den
Lloyd expres den soldaten-trein niet gezien heeft, maar
de spoorweg maakt een vrij scherpe bocht en huizen
benemen het uitzicht. Opgehelderd is de oorzaak der
ramp nog niet; op die piaats was ju'st, naar men meen
de, Hoor een bijzonder vernuftige inrichting van wis
sels en verbindingen de grootst mogelijke veiligheid
verkregen. 1
Te Keulen, dat zoo dichtbij aan den anderen oever
ligt. was het bericht over het afschuwelijke onheil zeer
spoedig bekend en terstond werd hulp gezonden. Spoor
en tram voerden duizenden belangstellenden aan. Overal
hoorde men de menschen hun diepe deernis uilen met
de ,,arme jongens" of hun nabestaanden, die hen den-
zélfden morgen nog vroolijk de hand hadden gedrukt.
wel heengekomen; maar nu de ijsbloemen, op de ven
sterruiten prijkten, voelde hij reeds een catarrh in
aantocht. Met de geheimzinnige wandelingen in de
diergaarde of door Berlijn's straten was het nu ge
daan. Het dorpsmeisje, dat met vader bij achttien
graden vorst in een open slede placht uit te rijden,
koa deze teergevoeligheid niet begrijpen. Maar daar
de geliefde nu eenmaal zoo gevoelig was, hielp er
ook uiets tegen: zij moest zich er dus in schikken.
Zij beraadslaagden nu over den veranderden toe
stand.
„Ik breng eenvoudig uw tante een bezoek," meen
de hij. ,.lk heb al zoo menige draak getemd, om
met de Rackowers te spreken."
„Tante Marianne is geen draak. Maar
„Maar..." vroeg hij driftig. „Zou ik haar misschien
volgens uwe meening, niet voornaam genoeg zijn?"
Hr ontstond nu een kibbelarijtje. Haar „maar" kon
toch ook niet goed rechtvaardigen. „Ik heb het
weer zoo in de toppen van mijn vingers, Fred
dat gaat niet goed."
„In de toppen der vingers? Laat ze maar eens zien.
Hü lachte en kuste 'eiken vinger met aandacht. „In
die allerliefste dingetjes kunnen alleen de allerschoon
ste gedachten huizen. Als er tenminste in vingertop
pen ideeën wonen kunnen."
H» bracht zijn bezoek en werd zelfs ontvangen;
tot aanleiding wendde hij voor een aanbeveling der
Rackowsche familie; hij sprak zeer loffelijk over de
aantrekkelijke ligging dezer stille stadswijk; bewon
derde het oud Berlijnsch porcelein en het mahoni-
buffet; deed het voorkomen, zoo geheel ter loops,
dat hij eigenlijk de heerlijke stem van freule von
Hackentin had ontdekt en werd, voor hij het zich
nog goed bewust was, in genade ontslagen. Of juis
ter: slechts ontslagen.
Helene was bij dit bezoek niet tegenwoordig ge
weest. Toen tante Oschitz haar evenwel omtrent dit
bezoek een en ander mededeelde, voegde zij er n°h'
aan toe: „Die mijnheer Schwarz of hoe hij heet, past
bij de Rackowers. Hij is ook een kwibus!"
Het bloed vloog Helene naar de wangen. Goed,
dat het in het vertrek erg schemerig was. „Een kwi
bus! Tante Marianne, hoe kunt u zoo hard oordee-
len, na een eerste bezoek!" stiet zij uit. Zij was er
door van streek. Dat was toch al het minste, wat
zij haar tante had durven tegenwerpen.
Dn oude tante zweeg een poos. „Misschien hebt
KU geluk, beste kind," meende zij toen. „Wij moc-
*!eer I^eJ; al to 3Poedig oordeelen. Ik erken
ook, dat die mijnheer uw welzijn heeft willen bevor
deren. Gij rnoogt hem daarvoor wel dankbaar ziiii
Maar ik geloof toch niet, dat ik onrechtvaardig J&1
gens hem ben. Ik heb geleerd te lezen in het gelaat
der menschen: in dat mooie gladde gelaat zie ik niets
dan oppervlakkigheid."
„Als u hem eerst maar eens hoordet zingen, tanhe!"
„Ik ben wel niet muzikaal genoeg, om dat naar
waarde te kunnen schatten, Helene. Maar gesteld,
dat hij zingt als Orpheus, dat zou dan op mij toch
geen invloed uitoefenen. Kunst is een kruidje, een
kruidje-roer-me-niet, niet voor alle luidjes geschikt.
Bij zijne kunst juist zou ik altijd moeten denken aan
het tooneel, en ik houd niet van die wereld van
schijn en van waan. Dat weet ge."
I Tante zeide dit alles op haar rustige, zachte ma
nier. En toch, die zachte stem kon zoo geweldig Bün
doen!
„Ik spreek overigens slechts mijn persoonlijk ge
voelen uit. En nu hebben we genoeg gepraat over diei
mijnheer Schwarz
Toen zij elkaar den volgenden dag ontmoetten, zei
de Alfred: „Uwe tante is toch wel een draak. Zij
heeft me ternauwernood te woord gestaan. Ja en
neen, was alles wat ik van haar hoorde; het „amen"
ontbrak er nog maar aan. Dat zal wel gevolgd zijn
met het „roode-kruis", toen de deur achter me in
I 't slot viel."
Dat klonk zeer beleedigend, en zij had niet den
moed, een woord ten gunste van tante Oschitz in
het midden te brengen.
„Helene, schoonste, liefste zoudt ge niet eens
bij mij kunnen komen? Ik stel het me zoo verrukke
lijk voor, u een kop thee te bereiden, bij mij thuis,
echt Russisch, op een reusachtige Samowar!"
Zij sloot de oogen en schudde het hoofd.
„Wees toch niet zoo kleingeestig, Helene
Wederom schudde zij het hoofd.
Dat kende hij al: steeds gaf zij ten slotte toch
toe, maar somtijds vertoonde zich ook wel eens een
r'-npol van onwil op het voorhoofd en dan sloot zij
de oogen, alsof zij hem niet wilde aanzien en
dan was ook elk woord verder vergeefsch.
„Allerliefste zottin! Ik heb overigens nog een an
der voorstel. Ik heb laatst een ontdekking gedaan"
Sedert ontmoetten zij elkaar meestal in eene dier
kleine chocolade-winkels in de Beudlerstraat. Het was
maar een „wipje" van het eenzame kwartier, en toch
waren zij er veilig tegen elke ontdekking. Want dit
chocolade-huis werd nu, in den winter, slechts gedu
rende de middaguren bezocht, door de ijs-liefhebbers,
die hier een glas punch kwamen drinken om een
weinig door te warmen.
Het was maar een klein winkeltje en daar achter
een kamertje met vier tafeltjes. Vooraan zat achter
een toonbank een juffertje, volijverig verdiept in het
leesbibliotheekboek. „Versteend, evenals hare boe
ken", meende Alfred.
Iiu 71UVSII\/UV1J to 11V^ I» L lIJVI lUt/l wenv uv, *uw" v*" "*J
van de deelnemers pan hel feest uit den omtiea nog
niet nauwkeurig opgemaakt zijn. Ambtelijk wordt het
aantal dooden op 338 geschat en hel aantal nog levende
gewonden op 53. Onder de gedooden bevonden zich
18 soldaten. 0 kinderen onder de vijf jaar. 33 kinderen
bencdien de twaalf jaar cn 21 mannen cn «Touwen ho
ven de vijftig. De meeste slachtoffers zijn jongelieden Aan
een jaar of achttien lot vijf en twintig'
Acht huizen in het dorp zijn verzegeld, daar de
bewoners er van allen zijn omgekomen.
De Wecnsche gemeenteraad hoeft tien duizend kro
nen beschikbaar gesteld voor de lamilielcdcn van de
slachtoffers.
De telegrammen van rouwbeklag van den Duit-
schen Keizer (keizer Wilhelm zond een telegram aan
Frans Jozef) en van den Weenschcn gemeenteraad,
hebben diepen indruk gemaakt.
GEEN PRIESTERS GENOEG.
Op het onlangs te Parijs gehouden diocesane con
gres is reeds de klacht geuit, dat er mi Frank
rijk een tekort is aan Roomsch-kaSholieke priesters cn
thans heeft do bisschop van Carcassonne een brief gericht
aan zijn diocesanen, waarin hij deze klacht herhaalt en
er met nadruk op wijst, dal het tekort aan priesters
in dc toekomst nog grooler dreigt te worden. l>e oor
zaak van dezen toestand zoekl de blss.hop, mgr. Beausé-
jour, vooreerst ,,in de toepassing der treurige wetten,
die al sedert twintig jaar tot doel hebben Frankrijk
te ontchristencn"'de onderwiis-weitcn, de wetten op
Ue congregaties, de scheiding?wet. de leger-wetten, waar-i
bij ook behoort de wet, die den dienstplicht op Iwee
jaar bepaalt, en die, daar ze dc leerlingen-priester
midden in hun novitiaal opejscht, dc opleiding voor het
kerkelijk ambt ten zeerste bemoeilijkt.
NOG EENS... HOEDENSPELDEN.
Met 68 tegen 2 stemmen heeft de gemeenteraad
van Chicago aangenomen de verordenings-bepaling,
waarbij de lengte van hoedenspelden van overheids
wege wordt vastgesteld.
„Niemand zal over straat mogen gaan" zoo
luidt het artikel „noch zich op eenige openbare
plaats mogen bevinden, dragende een hoed, waarbij
de speld meer dan vijf centimeter uitsteekt."
Dien dag was de publieke tribune van de verga
derzaal stamp-vol met vrouwen, die de agenda had
den geraadpleegd, en na aanneming van het voor
stel luide haar misnoegen kenbaar maakten. On
middellijk belegden zij een bijeenkomst en besloten
een straatbetooging te houden tegen het juist ge
vallen gemeenteraadsbesluit. Dus wandelden een aan
tal Chiragosche- vrouwen door de straten, terwijl zij
bij wijze van demonstratief voorwerp haar hoeden
pennen ais speren en lansen in de hand hielden.
De sympathie van het publiek was zonderling
genoeg! aan den kant der betoogsters. Want zie
hier het standpunt waarop de Amerikaansche vrouw
zich met haar gevaarlijken hoed plaatst: In tal van
steden overtreft het aantal vrouwen dat der man
nen, zoodat het voor de eersten onmogelijk is zich
des 's avonds door een voldoend aantal sterkere ge
leiders naar en van huis te laten brengen en ha
len. Aangezien de vrouw echter dikwijls wordt las
tig gevallen, hebben zij als verdedigingsmiddel niets
geschikter bij de hand dan haar moderne hoeden
spelden. Wanneer dus aan vrouwen verboden wordt
dit in zijn aard schuldelooze, doch soms gevaarlijke
wapen te dragen, dan maakt men haar volslagen
weerloos."
SNEEUW.
De geweldige sneeuwmassa, die Woensdag in heel
Oostenrijk ten noorden van de Alpen is neergeko
men, heeft ook te Weenen groote stoornis in het
verkeer gebracht. De tramrijtuigen bleven Woensdag
avond laat in de sneeuw steken, hoopten zich op
tot lange risten en versperden wcor voor huurrijtui
gen, auto's en omnibussen den weg. Ook deze voer
tuigen raakten op vele plaatsen ia de sneeuw vast.
Alleen de Stadtbahn kon het verkeer onderhouden.
De meeste schouwburgbezoekers moesten in de
sneeuwjacht te voet naar huis. Daar de tram en de
straatreiniging na de zachte lentedagen geen sneeuw
ploegen meer hu de hand hadden, duurde het tot
laat in den nacht, voor de sneeuw zoover wegge
ruimd was, dat de tramrijtuigen naar de berglood-
sen konden rijden.
In geheel Neder-Oostenrijk valt veel sneeuw.
Ook uit geheel Hongarije, vooral het Noorden en
het Oosten, komen berichten van sneeuw en zelfs
hier en daar zes graden vorst.
MOEDERMOORD.
Een makelaar in olie, Henri Colin, 46 jaar oud,
vroeger ook hotelhouder en stoker, tweemalen ge
trouwd geweest en tweemaal gescheiden, was se
dert jaren in proces met zijn moeder, een wedjiwe
van 73 jaar oud, te La Saussaye (Frankrijk) wonen
de. Het betrof geldquaestiën.
Zondag, bij 't aanbreken van den dag, nam hij zijn
geweer, begaf zich naar een kruisweg en wachtte.
Daar moest namelijk zijn moeder voorbijkomen. Te
7 uren verscheen zij, vergezeld van een jonge dienst
meid.
Zoodra zij haar zoon bemerkte, viel de arme vrouw
ln het kamertje waren zij steeds alleen. Hei Kwam
wel eens voor, dat de winkelbel overging en Helene
daardoor werd opgeschrikt. Maar het was dan meest-
i al een dienstmeisje, dat iets kwam halen: een dozijn
taartjes of wat biscuits.
1 Dat gaf dan nog al eenige aanleiding tot scherts.
„Hoor Je dat, Helene, Baisers! Baisers! Kom
kom, kleine zoete chocolade-juffer
Eerst hadden zij aan een ronde tafel tegenover
elkaar gezeten. Maar langs den wand stond een ouder-
wetsche sofa. Daarheen had hij haar in het sche
meruurtje meegetroond.
Ah, die heerlijke schemeruurtjes, gedurende welke
zij zich het gemakkelijkst uit de voeten kon maken:
tante las dan en Harro zat dan gebogen over zijn
driemaal gezegend schoolwerk.
Juffrouw Mina, zoo heette het juf je uit den
chocolade-winkel kwam dikwijls in het kamertje
binnentrippelen, wilde dan op een stoel klimmen om
het gas aan te steken.
„Maar juffrouw Mina, wat een verkwisting! Het
is nog licht genoeg!" riep Fred dan onthutst uit.
En de juf trippelde dan weer weg, terwijl zij glim
lachte en verdiepte zich dan weer in haar lectuur.
Het geheele kamertje was vervuld van een zoeten
geur. Nu merkte zij dat al niet meer op. Evenmin lette
zij er op, dat het stukje koek, hetwelk zij voor den
vorm gebruikte, oudbakken was.
O, die heerlijke schemeruurtjes zoo met hem
alleenpratend, schertsend, fluisterend, hand in
hand, allerlei luchtkasteelen droomend
En zij bouwden nog al wat luchtkasteelen. Hij
wist, dat zij een arm meisje was, even als een Mar-
kische kerkmuis. Zij bracht hem niets mede dan hare
liefde, hare groote liefde. Maar daarvoor hadden bei-
den hunne kunst. Een jaar nog, en zij mocht in
het publiek optreden. Het stond bij haar vast, dat
zij bij de opera ging. Het verzet harer ouders zou
zij wel overwinnen. Daaraan twijfelde zij het aller
minst. Twijfel? Er bestond voor haar geen twijfel,
de toekomst lag zonnig en helder voor haar.
Een jaar nog! Wat was een jaar! Waar elke dag,
vol nieuwe wenschen, voor Helene als in een roes
verstreek.
In den kleinen chocoladcwiukel vierden zij hun
kerstfeest met elkaar.
Helene had naar Rohlbeck moeten thuis-komeu.
Maar toen Wilhelm eenige dagen voor het feest aan
kwam, om alles voor de reis af te spreken, had zij
een doek om haar hals en klaagde. Neen, bij zulk
een hevige koude mocht zij haar stem uiet in gevaar
brengen. Het ging werkelijk niet, Wilhelm z(ig dat
zelf ook wel in; ook tante Oschitz ried het af. Jam
mer, haar ouders zou het zeer spijten. Ja zeker, maar
ROCKEEELLERS WELDADIGHEID.
De rijkste man van de wereld heeft een ste'sel
gewerkt, om het vermogen, dat na zijn dood ncW1'
blijft, geheel naar zijn wil Ie besteden. Zijn
fortuin, welker jaarlijksche renten alleen reeds dm
millioen dollar bedragen, zal in hoofdzaak aangaSj
worden ten algemoenen bate, hoewel het in drieën v
dceld wordt. Hot eerste en grootste deel, zal wn J*
lioeneninrichting worden voor de openbare liefdadw
heid en voor ondersteuning van bestaande weldadi^Jz
vereenigingen over de geheele wereld; het tweid
deel zal het reeds door hem gestichte Opvoedkunj-
Iustituut voor de Ver. Staten versterken; en i'
derde en kleinste deel is bestemd voor dc famjp'
Rockefeller, echter op deze wfize, dat de renten dg.
vnn ten voordeele komen van zijn bloedverwanten
Met dezelfde, bijna mathematische bewiisthe'H
waarmede Rockefeller zijn vermogen bijeenbracht
wil hij na zijn dood dit geld weer aan de wereld t
ruggeven. Dit denkbeeld is waarlijk verheven!\jV -I
Doch hierbij ziet men zich een tragisch veiflfe
sel voordoen, dat zelfs al zijn milliarden niet
nen voorkomen. Want vraagt men of deze Oro^
Waarlijk bemind en populair is in Amerika, dan
het antwoord ontkennend luiden. Men heeft sletit,
de namen van Carnegie en Rockefeller samen te
men, om te ervaren, dat deze beide rijken, deze twet
groot-weldoeners bij de populariteit der massa
geheel eind van elkaar verwijderd zijn. Men houd;
in de Ver. Staten bijna evenveel van Carnegie, at
men Rockefeller haat, ornaat de eerste met een vrooJ
lijke speel8chheid, een van harte komende vrijgevig,
heid zijn millioenen over het land uitstrooit, terwij:
de ander met het pijnlijk verantwoordelijkheidsgevoe
van een groot-ondernemer ook hierbij wikt en weegt!
om pas daarna de best lijkende methode toe
passen.
Zelfs na zijn dood wil deze laatste zijn milliardet
gebiedend den weg wijzen, dien zij te gaan hebbei
Met de organisatorische macht van zijn geweldige
geest wil hij tot over het graf de zeggingskracht be
houden over zijn vermogen, omdat hij voor zich dt
overtuiging heeft, dat zijn stelsel van weldadigheic
het beste is dat ooit werd uitgewerkt.
lntussehen zal men tot zijn sterfbed moeten wach-j
ten, eer men daaromtrent nader verneemt.
Hdbld.
DINER.
Jantje is uit eten gevraagd; maar aan tafel heef
hij niet genoeg naar zijn zin op zijn bord gekregen;
hij heeft behoorlijk bedankt voor het plezier, da;
hij heeft gehad, en nu hoort hij de gastvrouw zeg
gen
„En wanneer komt Jantje nu weer bij om-
eten?"
„Dadelijk, als ik mag," antwoordt hongerig
Jantje.
R C i. a SVj F S
Wanneer overvloedig urinezuur zich in uw lichaan
begint op te hoopen, zult gij spoedig opmerken, da-
iedere weersverandering uw gestel aandoet, en da
gij u op vochtige, nevelige morgens loom, dof
prikkelbaar gevoelt. Uw spieren worden dan stijf e:
rheumatisch. Gij krijgt watergezwellen onder 4
oogen en in de enkels. Gij hebt pijn in de lendene
en zijden, en een ellendig gevoel in uw rug, voort
des morgens bij het ontwaken. Misschien krijgt i
ook stoornissen met de urine, neerslag of graveel t
uw water. 4
Deze verschijnselen duiden er op, dat nog erg
kwalen in aantocht zijn, want hoe langer het urit
zuur niet wordt verminderd, des te meer vergiftig
het uw gestel, en wanneer het overvloedige niet sptf
dig door de nieren wordt uitgedreven, gaat gij I;
den aan lendenjicht, waterzucht, ontsteking van t
blaas, graveel, steen, rheumatiek, bloedvergiftigiif
eD zullen uw nieren cel na cel vernietigd worden t
laten zij het levengevend eiwit ontsnappen,
i Foster's Rugpijn Nieren Pillen staan de nieren o;
een zachte wijze bij in hun grootsch werk om 't ov«-
vloedige urinezuur af te voeren, en om het Vichaai
te zuiveren van de niergiften, die zoovele mannen e:
vrouwen zwak, ziek en moedeloos maken.
Wij waarschuwen tegen namaak en maken er
attent, dat op iedere doos de handteekeniug vit
James Foster voorkomt. De echte Foster's Rugpij
Nieren Pillen zijn te Schagen verkrijgbaar bij de
heer J. Rotgans. Toezending geschiedt franco
ontvangst van postwissel f 1.75 voor éen, of f lO.-j
voor zes doozen.
ook zij zouden moeten erkennen, dat het niet èm
En wat zou het ook een hand vol geld gekost let]
ben. Alles kostte toch al veel geld, en vader luf
laatst nog geschreven, dat het met den aardappeloon
zoo jammerlijk uitviel, „dat wil zeggen, lieve he"*
je behoeft je daar evenwel niet zooveel van aai
trekken."
Toen broeder Wilhelm vertrokken was, hoide H(j
lene de trap op naar hare kamer, lachte als eet
schoolmeisje, dat van haar Fransche lectuur had OT
ten af te komen en haalde van onder allerlei uit haft
kastje een klein parel-borduurwerkje, waaraan s
zoo ijverig in het geheim werkte en bij elke par«t;
welke zij er in vlocht, sprak zij een zegenwensch uiifl
„Wees gelukkig! Blijf mij ielfhebben!" -M
Tante Marianne Vierde het kerstfeest altijd 'u'ste!j
rjjk. .Zij bedacht dan vele arme kinderen,
uit oost-Berlijn, waar voor den prediker Müller
door zijne gemeente een eigen kerkgebouw geeUd
was geworden. K
Maar zij had ook Helene niet vergeten. Vlak uaas
Harro's kerstboom stond Helene'6 tafel met gesuft
ken. Daarop lagen de brieven en kleine gescheiü^
uit Rohlbeck en van tante een bont-muts en een do
in prachtband met gouden titel: „Ama'ranth^
Oskar v. Redwitz. Daarnaast lag nog een klein
Je: „Nieuwe Gedichten" van Emanuel Geihe'-
bladerde er even in. Op de eerste bladzijde
Harro's sierlijk handschrift; „Aan zijne lieve
Toen zij vluchtig opkeek, om hem een
dank"»"
kerstboom nn<r zag. z^- dat aan el ,t
dat hij /ün IJeenerlei aandacht had geschonks*
houden... L 00eeu van haar niet had kunnen aI'
neer hi?'h ('"!nïle Jongen! Wanneer hij wist,
z'j zelfs niei Maar het deed haar loah leea,
had zij h? f.?? gedacht had. Maar aan
ders dan .atsle weken ook kunnen denken,
Jaiile Ar'fr?., dieJ' .üem'"-- dien oenen! J
schuw en v,.rt«"e s.to!lti midden der kinderen,^
cn kousen ,,-n.r 'I n "aar hunne wollen klef
Voor t IJ PeP®rkoeken, appels en >i0t
Nu was hel hjd Ul<; 0ün woord'
kuste 'dé iff^i dun g'oolen kerstboom, heda»kj
WipLren" k cve" naar mevrouw 11 an*5
1 i1" ik toch mooi liegen", dacht zij 1 ,l'
•Iarde v °r ZiJ '«ad hel wel willen uiWjJ
kinderen j',a""e '«ad het erg druk met hare K
zij verstrooid^ voorul Uw bontkraag om, kind!
hlondkop en Was alwwel' druk bezig
vlashaar.!
blondkopje en bond haar een wollen oordot - j.
vlflatiQQi. Wordt ven""»
