m
H e I e n e.
Woensdag 13 April 1910.
54ste Jaargang. No. 4(>90.
Bureau SCH&GEW, Laan S 4.
Uitgevers s 8t Co*
Bekendmakingen.
Binnenlandsch Nieuws.
SCHAOER
AliEieEi Hieivs-
COURANT
MfMit- Lnliiivuu
Dit blad verschijnt viermaal per weekDinsdag-, Woensdag-,
nonderdag- en Zaterdagavond. Bj inzending tot 's morgens 9
ure worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
jNGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
lnterc. Telcpboon No. 20.
Prtjs per jaar 1 3.—. Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 6 regels f 0.25: iedere regel meer 5 Cent.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Dit nummer bestaat uit een blad.
O E X F E X TE 8 C II A E X.
DRANKWET.
Burgemeester en Wethouders der Gemeente Beha
gen brengen ter openbare kennis, dat op 8 April
1910 bij hen is ingekomen een verzoekschrift van
Antje Doodeman, weduwe van Willem Bleeker, van
beroep koffiehuishoudster, wonende te Schagen, om
vergunning voor den verkoop van sterken drank in
het klein in de navolgende localiteit: „het voorlo
kaal" van het perceel, kadastraal bekend Gemeente
Schagen, Sectie A, No. 911, plaatselijk gemerkt wijk
A no. 41, en gelegen aan Het Noord, aldaar.
Binnen twee weken na de dagteekening dezer be
kendmaking kan een ieder tegen het verleenen van
deze vergunning schriftelijk bezwaren bij Burgemees
ter en Wethouders inbrengen.
Schagen, den 9 April 1910.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De lo.-Burgemeester,
P. BUIS Jz.
De Secretaris,
ROGGEVEEN.
De Burgemeester der Gemeente Schagen, brengt
bij deze ter kennis van de ingezetenen dier gemeente,
dat de kohieren nos. 1 en 2 der Personeele belasting,
dienst 1910, op den len April 1910 door den Heer
Directeur der Directe Belastingen te Amsterdam zijn
executoir verklaard en op heden aan den Heer Ont
vanger der directe belastingen binnen deze gemeente
ter invordering zijn overgegeven.
Ieder ingezetene, welke daarbij belang heeft, wordt
alzoo vermaand op de voldoening van zijnen aanslag
behoorlijk aèht te geven, teneinde alle gerechtelijke
vervolgingen, welke uit nalatigheid zouden voort
vloeien, te ontgaan.
Schagen, den 6en April 1910.
De Burgemeester voornoemd,
P. BUIS Jz., l.B.
KOSTELOOZE INENTING.
Burgemeester en Wethouders der Gemeente Scha
gen maken bekend, dat op Vrijdag, den 15 April aan
staande, des namiddags te half vier uren, de gelegen
heid zal zijn opengesteld tot kostelooze inen
ting en herinenting van de ingezetenen, die
zich daartoe aan de Openbare Lagere School aanmel
den.
Schagen, den 9 April 1910.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De lo.-Burgemeester,
P. BUIS Jz.
De' Secretaris,
ROGGEVEEN.
VERZOEKSCHRIFTEN TER
BEKOMING VAN JACHT- EN VISCHAKTEN.
Burgemeester en Wethouders der Gemeente Scha
gen, maken bekend, dat ter Gemeentesecretarie koste
loos verkrijgbaar zijn blanco-verzoekschriften ter be
koming van jacht- en vischakten en van kostelooze ver
gunningen tot uitoefening der visscherij met één visch-
tuig, voor het nieuwe seizoen, aanvangende 1 Juli aan
staande en eindigende 30 Juni van het volgende jaar,
en noodigen belanghebbenden uit hunne aanvragen ter
bekoming dier akten en vergunningen, zooveel mogelijk,
vóór den 7den Mei e.k. ter Secretarie in te dienen.
De bepaling, dat hij, die de visscherij met meer dan
één vischtuig wil uitoefenen van eene groote vischakte
moet zijn voorzien, is ingetrokken, zoodat voortaan
aan een en denzelfden persoon meerdere kleine visch
akten kunnen worden verstrekt.
Schagen, den 11 April 1910.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De lo. Burgemeester,
P. BUIS Jz.,
De Secretaris,
ROGGEVEEN.
.Arvondissements-Rechtbank te Alkmaar.
Zitting 5 April. Uitspraak 12 April.
Johannes H. de Jong, Helder, brandstichting (in
hechtenis): 2 maanden gev.straf en 2 weken gev.-
straf met aftrek voorarrest.
Johannes van der Meer, Hoorn, diefstal (in hech
tenis): 6 maanden gev.straf.
Petrus Dekker, Alkmaar, diefstal (in hechtenis):
8 maanden gev.straf.
Jan Meester, Andijk, mishandeling: niet bewezen,
vrijspraak.
Cornelis Stins en Jan Bak, beiden Broek op Lan-
gendijk, afpersing en mishandeling: ieder 14 dagen
gev.straf.
Izaak Kooman, Helder, mishandeling: 6 weken ge
vangenisstraf.
Hendrik Kemper, Warmenhuizen, mishandeling:
f 10 sub. 10 dagen hechtenis.
Grietje Kiezeling, Oudesluis gem. Zijpe, diefstal: 1
week gev.straf.
Cornelis Grootveld, Helder, diefstal: ter beschik
king van de Regeering gesteld.
mid-
RA.AD BARSINGERHORN.
Vergadering op Dinsdag 12 April 1910, des
dags te 2 uur.
Voorzitter de heer J. Spaans Dz-, burgemeester, se
cretaris de heer P. Bronder.
Afwezig de heer C. Spaans met kennisgeving.
Na opening der vergadering volgt de lezing en
goedkeuring der notulen.
De laatste kasverificatie wees een ontvangst aan
van f 28038.96%, een uitgaaf van f25139.94, dus
was in kas en moest zijn f 2899.02%.
Van het kerkbestuur te Haringhuizen was een mis
sive ingekomen, met de mededeeling, dat voor de res
tauratie der kerk een bedrag van f 550 k f 600 bij
een was.
Voorzitter deelde mede dat een bouwmeester, ge-
zonden door den minister van Binnenlandsche Zaken,
aan wien door B. en W. vergunning was gevraagd
voor het sloopen en wederopbouwen van den toren
te Haringhuizen, had geadviseerd den toren te restau-
reeren, wat volgens hem mogelijk was. Later had
voorzitter van deze zaak niemendal meer gehoord,
waarom hij nu voorstelt nog wat geduld te hebben j
en later bij gebrek aan nader bericht, zich eens tot
den bewusten minister te wenden. Allen voor.
Als gevolg van de te Hoorn gehouden vergadering
voor een drinkwaterleiding door Westfriesland, kwam
het voorloopig comité, dat deze zaak leidt, en dat
bestaat uit de burgemeesters van Enkhuizen, Medem-
blik en Zuidscharwoude, nu tot den Raad der ge
meente Barsingerhorn met de vraag, of die raad ge
negen was een besluit te nemen, zonder eenige finan-
tiëele verplichting, waarbij de wenschelijkheid eener
dergelijke waterleiding werd uitgesproken, en verdere
medewerking werd toegezegd en een lid voor het
permanent comité uit zijn midden werd aangewezen.
Medegedeeld werd door Dr. Wijermans uit Utrecht,
dat hij genegen was de zaak nader aan den Raad
uit te leggen.
Voorzitter deelt mede persoonlijk die vergadering
te hebben bijgewoond en acht het wel gewenscht,
dat de Raad besluit om voorloopig mee te werken.
De gezondheidstoestand in de gemeente is nu wel
goed, maar er kunnen ook andere tijden komen, ter-
I wijl een waterleiding ook voor andere doeleinden ge
wenscht is. Van de gemeentefinanciën eischt het voor-
i loopig geen offers en met het uitspreken der wen
schelijkheid verbindt men zich tot niets,
j De heer Jonker is daar niet voor, redeneerend dat
achter deze voorloopige toezegging later het finan-
ciëele vraagstuk zal volgen, waaraan men zich dan
niet kan onttrekken als men nu heeft meegewerkt.
Spr. acht de waterleiding voor enkele gemeenten wel
noodig, maar niet voor Barsingerhorn. Hier is voor
I de drinkwatervoorziening reeds veel gedaan. Nieuwe
en grootere regenbakken. En spr. gelooft een water
leiding voor het bedrag dat ze zal kosten te duur
gekocht.
Voorzitter wijst er op, dat men met een voorloo
pige toezegging zich niet verplicht in de kosten mee
te gaan. Spr. deelt op een vraag des heeren Bree-
baart mede, dat de begrooting 2 millioen 2 ton be
draagt en het aandeel voor de gemeente Barsinger
horn voorloopig is geraamd op f 50.000 f 60.000.
Ook spr. zou voor een dergelijke bijdrage terugdein
zen, maar daar staat toch tegenover dat vele water
leidingen zich heel goed bedruipen, door particulie
ren gedreven zelfs een groot dividend geven.
De heer Breebaart is, nu hij weet dat het in
de toekomst bepaald zeer veel geld zal kosten, niet
voor een voorloopige toezegging. Zegt men nu a,
straks zal b moeten volgen.
Waar evenwel dit stuk pas gister is ingekomen en
men graag nog eens over deze zaak denkt, wordt be
sloten bet stuk tot de volgende vergadering aan
te houden.
Komt aan de orde de verbetering van een voetpad
in de Onderhuurt te Kolhorn, indertijd aaii de orde
gekomen door een schrijven van de vereeniging Denk
en Doe.
B. en W. hebben met het Bannebestuur een confe
rentie gehad, maar dat college is niet bereid dat pad I
te verbeteren, omdat het onderhoud daar niet berust.
De menschen daar, schijnen van het Dijkbestuur een
stilzwijgend verlof te hebben ontvangen een pad te
mogen hebben, en ligt het dus ook op den weg der
eigenaren van de perceelen daar hun pad te onder
houden. Dat is ook de meening van B. en W., die
het ook niet wenschelijk achten dat de gemeente hier
Optreedt.
De heer Schoorl deelt mede, dat het Dijkbestuur
ook wel niet genegen zal zijn het pad te verbeteren,
de verplichting rust pp de eigenaren.
Voorzitter zegl, dat een onderzoek aantoonde, dat
de eigenaren wel in staat zijn de kosten van verbetering
te dragen. Aan Denk en Doe zullen al deze inlichtingen
worden verschaft, zoo besluit de Raad, de gemeente
zal ook de verbetering niet op zich nemen.
Aangaande het fietspad door de gemeente Barsin
gerhorn langs de loopstraat, deelt voorzitter mede, dat
het Bannebestuur bereid is het paardepad geheel te
vernieuwen en van de oude steenen en zooveel andere
als noodig mocht blijken, een fietspad te maken langs
de goot. Het Bannebestuur vertrouwt, dat na opgave
der kosten, de gemeente bereid zal zijn in die kosten
bij te dragen.
De heer Schoorl deelt mede, dat het werk bereids
is aanbesteed en uitgevoerd zal worden door Van der
Hulst. De goot zal geheel worden uitgebroken en ver
legd en een fietspad vlak worden gelegd van 3 steenen
breed en een kanllaag.
Algemeen juicht men dezen maatregel toe.
De hr. Breebaart had in de vorige zitting gevraagd,
of voorzitter de afgeschafte rondvraag weer wilde her
stellen. Voorzitter zegt daartoe genegen te zijn, met
die beperking, dat op vragen, waarop het hem onmo
gelijk is direct te antwoorden of de noodige inlich
tingen thans ontbreken, in de volgende zitting te be
handelen. Voor een goede behandeling van zaken acht
hij dat zeer noodig.
De heer Breebaart verklaart zich hiermede tevre
den.
Naar aanleiding van de klachten des heeren Geert-
sema over de vuilheid der school te Kolhorn, wordt
nu door B. en W. aangeboden een instructie voor de
schoonmaakster. Deze wordt in zijn geheel gelezen en
onveranderd goedgekeurd Het salaris wordt bepaald
op f175 per jaar
Vroeger werd ongeveer f 100 uitgegeven, maar
toen was het salaris niet zóo dat men alle eischen
kon stellen. Voorzitter zegt dat als het nu blijkt dat
deze regeling in Kolhorn bevalt, het de bedoeling
van B. en W. is de scholen te Barsingerhorn en Ha
ringhuizen te doen volgen. Allen voor.
Door de invoering van vak j, vrije- en orde-oefe
ningen, stellen B. en W. voor de inrichting van de
school te Kolhorn te veranderen en de bestaande
Feuilleton.
schoolpleinen te verbeteren.
Het bestek en teekening van de andere inrichting
der school te Kolhorn wordt algemeen goedgekeurd,
ook wordt goedgevonden het schoolplein te Barsin
gerhorn te bestraten, omdat dit alreeds gedeeltelijk
zoo is, maar de schoolpleinen te Kolhorn en Haring
huizen willen B. en W. bestraten, de heeren Bree
baart, Geertsema en Jonker met beton bevloeren.
Na eenige discussie wat in deze het meest is te
prefereeren, wordt er gestemd en daar de heer
Schoorl zich voor bestrating verklaart, staken de
stemmen en zal dus in de volgende vergadering de
beslissing vallen.
Op voorstel van B. en W. wordt met algemeene
stemmen besloten een lantaarn te Kolhorn, waarover
de heer Breebaart reeds een vorig maal had ge
klaagd, naar de overzijde der dijk te verplaatsen.
Verschillende af- .en overschrijvingen en betalingen
uit den post voor onvoorziene uitgaven werden met»
algemeene stemmen goedgekeurd.
Het kohier Hoofdelijken Omslag wordt vastgesteld
tot een bedrag van f 4077.90, dat van de Hondenbe
lasting tot f 163.
De rondvraag levert niets op, zoodat sluiting volgt.
GEMEENTERAAD WARMENHUIZEN.
Vergadering van den Raad der gemeente Warmen
huizen gehouden op Dinsdag 12 April 1910, voorm.
10 uur.
Voorzitter Burgemeester Blom, die de vergadering
opent, waarna de secretaris, de heer Tromp, de notu
len leest, die onveranderd worden goedgekeurd.
Ingekomen:
a. Verslag Gezondheidscomm. Schagen over 1909.
b. Idem Alkmaarsche Ambachtsschool.
c. Schrijven rijksbetaalmeester, meldende uitbeta
ling van f 1337.40 aan den gemeente-ontvanger.
d. Schrijven van Ged. Staten dat de vergoeding
voor het Lager Onderwijs f 5350 bedraagt.
e. Schrijven idem dat de verhooging der jaarwedde
van den eersten onderwijzer is goedgekeurd.
En tevens goedgekeurd betaling vergoeding houder
telegraafdienst.
f. Suppletoire begrooting kan in verband met de
tiendgeldkwestie niet worden goedgekeurd door Ged.
Staten.
g. Verslag herhalingsonderwijs Krabbendam.
h. Schrijven, meldende dat de heer Graafsma te
Bakhuizen zijn benoeming als len onderwijzer heeft
aangenomen.
i. Schrijven inzake Noorderstoomtram, waarin War
menhuizen deelname heeft, meldende, dat in Juni van
dit jaar f 8550, in September f 5700, en in Decem
ber f 8550 moet worden betaald.
j. Verzoek van K. Bakker a. d. Tuik, om voor f 1.5(
per vierkanten Meter bouwterrein te mogen overne
men.
k. Schrijven van den Centralen Gezondheidsraad te
Utrecht, dat er 2 vacatures in de Schager Gezond
heidscommissie zullen ontstaan door aftreding dei-
leden, de heeren G. Beers (Schagen) en K. A. Kaan
W ieringerwaard
Wordt in overweging gegeven ,de noodige voor
dracht op te maken van raadswege. B. en W. stellen
echter voor, geen aanbeveling of voordracht te dezer
zake te doen.
b. Verslag volkshuisvesting,
m. Idem toestand dezer gemeente,
n. Jongste kasverificatie gemeente-ontvanger gaf
conform boeken en kas f 963.62% kasgeld aan.
o. Schrijven van mej. H. C. Traus, onderwijzeres
alhier, dat ze wegens hare benoeming als zoodanig
te 's-Gravenhage eervol ontslag wenscht. Liefst tegen
1 April, bij bezwaar daartegen met 1 Mei.
Voorzitter vindt het ondoenlijk met 1 April en
stelt dus 1 Mei voor. Goedgekeurd.
Volgt benoeming onderwijzeres waarvoor de vol
gende voordracht geldt: 1. mej. J. Slokker, alhier. 2.
mej. Kroon, Hippolytushoef. 3. mej. G. de Moor,
Schoorldam.
.uv/ui luaui.
Bij stemming verkrijgt mej. Slokker 6 stemmen,
ROMAN
van
HANS VON ZOBRLTÏTZ.
14.
Eenmaal hadden zij met elkaar afgesproken dat zij
elkaar bij het huis van mevrouw Harries zouden ont
moeten. Hij moest een poosje wachten, het onderricht
scheen ditmaal buitengewoon lang te duren. Toen
Helene eindelijk kwam, zag hij, dat zij geweend had.
„Nu?" vroeg hij. „Wat scheelt er aan?"
Eerst wilde zij niet recht met de woorden voor den
dag komen. Eindelijk bekende zij, dat mevrouw Har-
riers niet over haar tevreden was zooals vroeger, haar
verwijten had gedaan: zij was niet opmerkzaam ge-
hoeg, oefende niet zoo vlijtig als vroeger.
„Ah bah!" deed Schwarz zich hooren. „Elke
leeraar moet wel eens een standje uitdeelen. Maar
wanneer zij gelijk heeft, waarom ben je dan minder
ijverig?"
Zij keek hem aan, moest hij niet aan zichzelf vra
gen, waaraan dat gelegen was? Dat zij slechts aan
kéni, aan hem kon denken.
Een antwoord wachtte hij niet af.
„Overigens Helene, heb ik al lang tegen mijzelf ge-
208d, nat de goede mevrouw Harriers niet meer de
goede leermeesteres voor je is." Hij werd ijveriger.
„Ik wil je eena een voorstel doen, neem kort en
§°ed een besluit en ga naar Viardot."
„Maar je weet heel goed, dat dit niet gaat."
daarom dan niet? Ter wille van dat ellendige
®d? Hj genoeg verdiend in de laatste jaren,
«n woord van jou en morgen vroeg zitten wij op
o trein wij beiden, heel alleen, Helene
dft' S. "e»en laugzamer de Victoriastraat langs naar
ae ^ergaarde.
Je'b s toch niet 200 klein en bekrompen, Helene.
k&t t0el1 00k kunstenares. Je wilt de vrouw van
en ^""stenaar worden. Wij hebben het recht vrijer
ein<ienjk' 1 to denken dan andere menschen. Werp
len,, dat kleine, peuterige gedoe van je af. He-
Weer 'eTeHng wij beiden alleen
Tjjv^had zij het hoofd in den nek geworpen.
Maar dan had zij het hoofd laten zakken. Het was
haar zoo warm te moede geworden, het bloed steeg
haar gloeiend naar het hoofd.
Zijn zacht fluisteren klonk zoo vleiend in haar oor.
„Wanneer je mij werkelijk lief hebt Helene, zult ge
Ja zeggen. Liefde moet vertrouwen hebben, liefde
moet ook een offer kunnen brengen. Offer? Ia
wil geen offer. Laat ik je zeggen, wij gaan niet da
delijk naar Baden-Baden. Wij gaan eerst naar Helgo-
land. Naar een stuk vrij Engelsch grondgebied. Bin
nen drie dagen zijn wij man en vrouw."
Haar handen klemden zich in haar kleinen mof
ineen. „Man en vrouw?" dacht zij. „Groote God is
dat mogelijk?" Een onuitsprekelijk gevoel van geluk
mengde zich met haar grooten angst. „Lieve God, heb
erbarmen."
Daar zag zij aan den anderen kant van de straat
Harro gaan. Hij kwam uit de school, had de zwarte
tasch met de boeken onder den arm, liep vlug langs
de voortuinen en keek met donkeren blik naar hen
beiden. Zij zag het heel duidelijk, den trotschen trek
om den mond en die diepe rimpels op het voor
hoofd.
Op eenmaal riep zij luid: „Harro! Harro!"
Het was de ingeving van het oogenblik. Een hulp
kreet tegen zichzelf misschien. Staan bleef zij, alsof
zij eensklaps centenaarslasten aan haar voeten had.
En nauwelijks had zij geroepen, of zoo brak een
groote jammer over haar los en in haar binnenste
gilde het: „Je hebt Alfred doodelijk beleedigd. Dat
zal hij je nooit vergeven."
De neef stormde met hastige schreden dwars over
de straat op hen los. Maar nu keek zij niet meer
1 naar hem, zij keek alleen naar Alfred. Zag eerst het
minachtend krullen der lippen, dan het fonkelen zij
ner oogen. Zij had wel voor hem willen nederknielen:
„vergeef mij vergeef! Tot aan het einde der we
reld zal ik met je meegaan alleen met jou
Plotseling dacht zij: „nu slaat hij Je, slaat hij je
neer. En ook dat ware zaligheid
En dan zag zij plotseling, hoe hij zich bedwong.
Heel rustig een weinig spottend zeide hij: „Dat is
zeker uw neef Jufrouw Hackentin? Goeden dag, mijn
heer Von Osehitz."
Verder liepen zij nu met hun drieën. Neen zij liep
niet, zij sleepte zich voorwaarts. Kettings hingen haar
aan de leden, ketenen omsnoerden haar ziel. Nauwe
lijks te ademen vermocht zij.
Harro sprak geen woord. Hij had even naar zijn
bonten muts gegrepen en dan weder de beide han
den in de zakken gestoken, heel diep en ze daar
tot vuisten gebald. Rechts liep hij naast Helene;
met het hoofd in den nek.
Maar Alfred sprak. Zichzelf volkomen meester sprak
hij vroolijk, bedaard, eigenlijk wat uit de hoogte.
Van het winterweer, van de ijsbaan; van zijn school
tijd en hoe verlicht hij had ademgehaald, toen hij
Men ransel van zich had mogen wegwerpen.
Hij liep tot aan het eenzame eiland mee. „Het is
mij zeer veel eer geweest, mijnheer Von Osehitz.
Doe mijn eerbiedige groeten aan mevrouw uw moe
der. Adieu juffrouw Hackentin." En dan heel ter
loops voegde hij er vluchtig aan toe: „Ja, dat is
ook zoo, wij werden straks gestoord. Misschien denkt
u nog wel eens over mijn voorstel na, ik bedoel dat
van Viardot tot ziensHet ijzeren hek vloog
luid kletterend in het slot, door Harro met kracht
achter zich dicht gesmeten.
Nu nog de kleine afstand door den voortuin.
Toen deed Harro eindelijk zijn mond open. „Waar
om hebt gij mij eigenlijk geroepen?'
Zij had deze vraag verwacht en toch verschrikte
deze haar nog. Had zij haar antwoord reeds overwo
gen, zoo bracht zij het nu toch heel aarzelend voor
den dag. „Ik ik zag je aan den anderen kant..."
„Zoo, zoo, dus het was alleen maar een begroe
ting, dwars over de straat. Het klonk ook zoo ge
heel als een begroeting."
De tranen schoten Helene in de oogen. Zij was
zoo moe, zoo terneergedrukt, zoo niet in staat zich
te verdedigen. „Kwel mij niet, Harro!" bad zij zacht.
Harro was blijven staan, keek naar den grond en
keek dan weder haar aan. De trots week van zijn ge
laat. maar de bitterheid bleef in zijn stem.
„Neen, ik wil je niet kwellen, Helene. Daar heb
ik je veel te lief voor. Ik zie al reeds aan je
dat jij jezelf reeds genoeg plaagt."
„Dat zal wel weer beter worden. Dat is nu alleen
maar, omdat ik zooveel verdriet in de lesuren heb.
Zij was zulk een slechte leugenaarster, schaamde
zich zoo, dat zij Harro moest voorliegen. Het bloed
schoot haar naar de wangen.
1 Snel liep zij verder. De huisdeur gleed in liet slot.
Harro had ze 'heel zacht dichtgeduwd. Zwijgend liepen
'zij naast elkaar de eikenhouten trap op. Eerst \oor
I de deur van haar kamer bleef Helene in het half
donker staan. Diep haalde hij adem, het was ;ds streed
hij met zichzelf. Dan sprak hij dringend, warm: ,,Je
[hebt laatst niemendal van mij willen weten, Helene.
i Maar ik moet je toch nog eenmaal zeggen, hoa
gaarne of ik je wil helpen. Wanneer wanneer die
ander je maar waard is
Heel zacht had hij de laatste woorden gefluisterd.
Beschaamd en verlegen en toch zoo innig. Zij hoorde
het met gesloten oogen, zwaar leunend tegen den
wand.
Toen zij de oogen opende, was Harro weg. En zij
ging naar haar kamer en weende daar luid.
In den middag kwam broeder Wilhelm en Helene
werd beneden geroepen, maar zij liet zich verontschul
digen, zij had zulk een hoofdpijn. De waarheid was
evenwel, dat zij niemand wenschte te zien of te ont
moeten.
Toen kwam Wilhelm naar boven, keek in de don
kere kamer, haalde van de gang een lamp: „Maar
Leentje, wat scheelt je? Tante Marianne klaagt, dat
je er zoo miserabel uitziet. Wat scheelt er toch aan?"
De oogen deden haar pijn in het schelle licht. Zij
hield er de handen voor, maar ook om de sporen
harer tranen te verbergen. Een matte glimlach speel
de er om haar lippen, terwijl zij hem de hand reik
te: „hoofdpijn Wilhelm, verder niets. Morgen is*
alles weer in orde."
Wilhelm de groote optimist was weer spoedig ge
rustgesteld, hij schoof de lamp ter zijde en ging zit
ten: „Na ja, zoo gemakkelijk zijn wij Hackentinners
er niet onder te krijgen. Ja en'ik wilde je nog wel
een gelukkig Nieuwjaar wenschen. Een heele massa
groeten en wenschen breng ik je uit ons geliefd
Rohlbeck mee.
„Ach Rohlbeck ja ons oud lief Rohlbeck.'
Terwijl zij dat zeide, had zij een onbestemd gevoel,
dat dit Rohlbeck ver ver moest wegliggen, onmete
lijk ver.
AVilhelm maakte het zich zeer gemakkelijk en be
gon met te vertellen. Natuurlijk eerst over Martha
met de jongens en dan zuchtend, dat hij het wel
goed had, maar ze toch liever steeds bij zich had.
Dan over vader en moeder, over heel Rohlbeck met
den ouden Heckstein aan het hoofd, die den eersten
feestdag prachtig had gepreekt, maar den tweeden
weer een ouden bok had geslacht. Van het kerstfeest
vertelde Wilhelm en hoe zij allen als kinderen om
den kerstboom hadden gestaan.
Wordt vervolgd.
