H e 1 e n e.
Zaterdag 4 Juni 1910.
54e Jaargang. No. 4719.
TWEEDE BLAD.
393ste Staatsloterij.
Binnenlandscli Nieuws.
Van liet Haagsche Binnenhof.
Tweede Kamer.
ffée KLASSE, 12de TREKKING.
HOOGE PRIJZEN.
f 1600: 2549, 6648, 7150, 8291, 9864, 16115,
17461, 18375, 20423.
f 400: 4470, 6193, 6645, 10049, 13160, 19565,
f 200: 947, 4066, 10371, 12893, 16853, 17351,
18396, 18611, 20204.
f 160: 1454, 5084, 7081, 10622, 10747, 10552,
15531, 19375, 19865.
Prezen van f 70.
144
2531
4885
7421
9797
11512
15909
18576
253
630
910
476
900
633
966
586
375
736
5103
496
903
738
985
646
434
844
128
502
906
906
16064
691
663
883
135
505
972
925
108
730
719
3084
167
930
10010
12007
136
762
741
87
169
973
88
10
169
851
999
191
171
8019
136
90
190
19023
1188
260
451
27
152
300
233
50
232
267
460
85
245
466
520
212
471
273
502
97
314
13070
531
314
525
324
760
127
324
120
546
348
609
395
770
300
346
244
549
368
630
406
849
560
348
267
594
465
666
466
995
735
369
372
740
750
672
493
6055
751
410
392
17143
799
724
636
265
783
456
527
183
859
732
689
295
810
507
724
225
898
735
693
518
900
633
867
251
20006
736
717
555
987
648
924
353
189
795
978
598
9063
665
950
455
262
870
4143
709
75
706
14097
507
321
908
308
895
341
729
442
18012
384
910
448
7019
531
748
756
52
508
955
510
44
585
791
903
58
792
2206
528
63
614
11079
15178
116
849
226
635
78
646
121
408
125
927
265
670
303
668
235
435
253
944
42Q
683
330
696
302
676
430
981
452
684
343
716
346
741
535
495
875
345
738
376
760
538
Züpe.
Voor deelname aan den eerstvoigenden cursus voor
voorbereidend militair onderricht heeft zich in deze
gemeente niemand aangemeld.
Callantsoog.
Voor deelname aan de Wapenoefening, cursus 1910—
1911, heeft zich in deze gemeente niemand aangegeven.
alkmaar.
Door de Arr. rechtbank werd Donderdag uitspraak ge
daan in de onteigeningsprocedure dezer gemeente, con
tra de heeren J. P. Kool en W. Zaadnoordijk, betref-
'ende de hun behoorende aan het Waagplein gren
zende pakhuizen, Jeneinde eene noodzakelijke verrui
ming van dit plein te kunnen verkrijgen. De recht
bank beslist te, dat de gemeente zal moeten betalen
voor het pakhuis van den heer Kool f 9717,60 (ge
vraagd was f 9250, geboden f 8500) en voor dat van
den heer Zaadnoordijk f 14776,66 (gevraagd was f 22000,
geboden f 14170). Omdat de schadevergoeding meer be
draagt dan het aanbod der gemeente, zal dez-> in beide
gevallen in de kosten moeten worden veroordeeld.
alkmaar.
Donderdagnacht is na een kortstondige ongesteldheid al
hier plotseling overleden de heer Ds. J. F. Ternooij
Apél predikant bij de Evang. Luthersche gemeente,
bij welke hij zeer gezien was. Hij was een warm voor
stander van de vrijzinnig godsdienstige beginselen.
alkmaar.
Gedurende het nog loopende cursusjaar is met in
gang van 1 Juni J.l. benoemd tot tijdelijk leeraar in
het Hebreeuwsch aan het Gymnasium alhier (vacature
P. J. Glasz, de heer Dr. A. W. Groenman, hervormd
predikant te Obdam.
alkmaar
Tot onderwijzer aan de R.-K. Jongensschool alhier
is benoemd de heer J. M. van der Steen, leerling
der gemeentelijke normaallessen alhier.
wedstrijd van vaders.
Vier kleine kleuters staan onder mijn raam en pra
ten. De grootste, handen in de zakken, zijn matro
zenmuts met het onleesbaar geworden motto scheef
op zijn kortharig stoppelhoofd, vraagt aan den klein
ste „Wat doet jouw vader?"
„Die brengt de brieven rond 1" zegt de dreumes,
rood van blijdschap dat hij met de grooten mee mag
doen en ook om de galonpet van zijn vader.
;,En jij?" vraagt de grootste weer aan een bob
berd, die eigenwijs op een eindje sigaret kluift.
„Mijn vader, die is aan de Kamer
Stille verbazing. Dan de oudste weer. „Wat is dat
zeg 1 f'
„Nou die draagt ook een pakkie met knoopen,
maar die iieeft nog zoo n ding er bij, je weel wel,
'lierzooi Hierzoo gaat gepaard met een w.jsvinger
op zijn borst.
„Ozegt de grootste weer, een beetje paf over
zóóveel hoogheid. „En jij?'
No. 5 is heelemaal beduusd. „Ik heb geen vader!"
„Loop rond, jóh 1 Van wie krijg -jij dan op je
„Van mijn moeder, dé's nog al wiedes 1"
„Die ken je an, hè?"
„Neen, jónDie is zoo slerk, mijn groole broer,
nou die is ai op kantoor en die is zoo bang voor
d'r, nóg zoo...'
De allerkleinste heeft een idee en zeg'„En jouw
vader J
„Az -e dat és wisthè? Nou, die is sergeanti
Bij de soldaten 1" De drie anderen, vol respect, kij
ken den grootste aan. „Fijn hè. jóh, maggie hij de
pferade zijn
„En of I Vlak vooran!" Even een zwijgen van
pure bewondering. Dan de kleinste weer: „Maar mijn
oome is nog meerl"
„Maak nou geen léf jóh!" zegt de grootste.
„Hooger dan serzjant kan ie tóch niet, dan hé je
enkel maar ofsier en dat benne de rijke mannen".
„Wat een branie! Jouw oomel 't Zal wat zijn!
Nou zeg op."
De kleine rekt zich wat uit, zet een pnuitje van
„dat zal je niet glad zitten", en dan: „Mijn oome
die kan jelui allemaal opbrengen, die L politie
agent." Vad.
een belangrijk geschenk.
Ter gelegenheid van zijn 25-jarige werkzaamheid
als directeur aan de Fransch-Hollandsche Oliefabriek
Calve Delft te Delft heeft de heer H. Tutein Nolthe-
nius een bedrag van f 10.000 gestort in het pensioen- 1
fonds voor het personeel der fabriek.
juliaantjes.
Het Hdbld. geeft over de feesten nog de volgende
korte mededeelingen
In een stille straat stond een winkelier aan de deur
kalm zijn pijpje te rooken.
Daar ziet hij plotseling het hofrijtuig aankomen met
de kleine prinses.
Hij keert zich om en roept naar binnen: „Moeder,
moeder, het kind komt eran!"
En moeder, zonder er een oogenblik aan ie twij
felen wie „het kind" is. komt haastig naar buiten loo-
pen, net nog bijtijds om met haar opgeheven schuier
de Prinses een groet toe te wuiven.
o
Anderhalf uur had de familie in het Vondelpark'1
staan wachtenhet werd wel vermoeiend voor de kin
deren, maar ze hadden zoo'n mooi plaatsje op
de eerste rij en het Prinsesje kon ieder oogenblik uit
haar tuin terug keeren.
Eindelijk komt ze. De kleinste jongen, vier jaar
oud, wordt opgetild, wuift met zijn petje naar liet
rijtuig en weg is het weer.
Als de kleine vent weer op zijn beentjes staat, kijkt
hij zijn moeder verontwaardigd aan en zegt: „Maar
moeder, dat is een gewoon klein kind!"
O
Rijen-dik stond de mensehenhaag te wachten op
den hislorischen optocht.
Daar dringen zich eenige, naar het uiterlijk te oor-
deelen, Indische jongelui tusschen de menschen om
zich een goed plaatsje te veroveren,
„Maar, mijnheer, dat gaat toch niet", zegt een be
zadigde burgerjuffrouw, we staan hier al van één uur
af."
„Juffrouw", .zegt de aangesprokene plechtig, „wat
zegt dat, twee uurtjes wachtenIk ben heelemaal uit
de Oost gekomen om dit te zien
„Dat verandert de zaak" goedigt de juffrouw en
schikt een beetje in.
o
Een oogenblik van hevig gedrang Maandagmiddag
op de Keizersgracht bij de Vijzelstraat na het pas-
seeren van den hislorischen optocht.
Midden in de mensehenmassa is een vrouw met
een baby van misschien een half jaar.
Het opduwen wordt ergerde moeder, in angst over
haar kleintje, begint te gillen.
„Geef maar hier je kind!" zegt een heer naast haar
en over de hoofden van de saamgepakte menschen gaat
het kleintje van den een naar den ander.
„Aanpakken dat kindZóó wordt het toegereikt
aan een heer, die in den boekwinkel op den iioek
staat Daar zal bet .wel bewaard zijn tot de moeder
het af kon halen.
Goddank, want even later werd het gedrang zóó
hevig, dat een stellage op schragen, waarop nog men
schen stonden, omver geduwd werd.
o—
I Gehoord voor de etalage van een speelgoedwinkel,
waar met poppen voorgesteld wasalle natiën hulde
brengend aan Prinses Juliana.
„Kijk, Moe, dat zijn de menschen op den Dam
en dat is ons Prinsesje, en kijk, Moe, d'r zijn er ook
flauw gevallen
Twee poppen waren namelijk van de been geraakt.
een schoolfeest.
Van de ruim 400 kinderen der openbare school te
Urk zijn er velen, die nog nooit buiten hun eilandje
zijn geweest. Maar door de goede zorgen van Gebr.
De Groot, wier onderneming stoomboot „Minister
Havelaar" dit jaar 20 jaren bestaan heeft, hebben
de 200 grootste leerlingen gisteren een andere we
reld gezien dan wat Urk en de zee geven kunnen.
Feuilleton.
Per „Baron Rengers" deden Gebr. De Groot hen en
hun geleiders kostelooss vervoeren en onthalen om
de V eluwe bij Hattem en daarna Kampen te bezoe
ken. Te begrijpen is het dat de kinderen, toen ze
des avonds vermoeid door de samengestroomde be
volking afgewacht werden, uitgelaten waren over het
geen gezien en genoten was op dit eerste school
reisje.
zendingsfeest.
Op 22 dezer zal te Bergen (N.-H.) in de bosschen
van jhr. J. van Reenen' een provinciaal zendings-
feest worden gehouden.
ij andisouw-onderlinge.
Bij de Landbouw-Onderlinge is het getal aangeslo
tenen nu over het geheele land 6132, met een be
drag van f 8.847.808.
O Jé!
Voor eenigen tijd dronken eenige geheel
onthouders in een geheelonthouderscafé in Friesland
.alcoholvrijen" Hollandschen wijn. Zij geraakten door
dezen drank, waarvan de smaak niet kwaad is, in
een vrij montere stemming. Bij onderzoek is nu ge
bleken, dat die wijn 11-4 pCt. alcohol bevat!
de nieuwe minister van justitie.
De nieuwbenoemde minister van justitie, mr. Re-
gout, wordt a.s. Maandag op het Loo verwacht, ten
einde in handen van H. M. den ambtseed af te leggen.
A.s. Dinsdag neemt mr. Regout de portefeuille van
den tijdelijken minister over.
Heerliu go waard.
Woensdag sierden de oudere leerlingen onzer scho
len hun feest. Per rijtuig ging men ongeveer half 7 uit
de kom der gemeente naar Alkmaar, waar de boot
van den heer Govers gereed lag om kinderen en ge
leiders naar Amsterdam te brengen. Gelukkig werd het
weer langzamerhand beter. Nadat eerst was onderzocht
of jnen gevoeglijk den Dam zou kunnen passeeren,
begaf men zich langs den Nieuwendijk daar heen. Een
half uurtje werd hier gepauseerd, waardoor het jonge
volkje gelegenheid had de Koningin-Moeder te zien voor
bij rijde». Vervolgens ging 't langs Rokin, Rembrandt-
plein, Damstraat en Heerengracht op Artis af, het eigen
lijke doel der reis. Dat menige uitroep werd gehoord
over de prachtige winkels en niet minder over de ver
sieringen. laat zich denken. In den Dierentuin, als
mede in het Aquarium werd door het jonge volk volop
genoten. Tusschen 4 en 5 uur werd langs korten en
minder drukken weg de boot weer opgezocht, waar
allen, zooals zich laat denken, doodmoe aankwamen.
Na wat gegeten en gedronken te hebben, kwam echter
bij het jonge volkje al spoedig de levendigheid terug.
Werd er al eens gezegd: Wat ben jelui vandaag druk,
dan was het antwoord: We hebben ook zoo'n schik.
De boottocht was dan ook verrukkelijk, niet piinder
ook nog liet ritje van Alkmaar naar Ilugowaard, waar
men ongeveer half tien aankwam. Ilct jonge volkje
heeft een heerlijken dag gehad en wij ouderen geno
ten van dat echte kindergenot.
Ileerüugowaard.
Beroepen bij de Herv. Gemeente alhier, Dr. Proost,
predikant te NijehorD»*, bij Heerenveen.
een noodlottige klap.
In den nacht van Zaterdag op Zondag had op het
Oude Kerksplein te Amsterdam een vechtpartij plaats
tusschen burgers en soldaten. Een huzaar, die vluchtte,
struikelde daarbij over zijn sabel, kwam te vallen en
kreeg van een burger een stomp tegen het achter
hoofd. De man werd, na in het bureau Warmoes
straat verbonden te zijn naar het hospitaal vervoerd
en is, naar het „N. v. N." thans meldt, gisteren aan
de gevolgen overleden. Het lijk is door de justitie in
beslag genomen. Uitgemaakt moet worden, waarmede
de slag is toegebracht. De verslagene was een 21-jarige
milicien. Naar den dader wordt natuurlijk ijverig ge
zocht.
ernstig tramongeluk.
Men seint uit Rotterdam:
üonderdagavond had een ernstig 'ramongeluk plaats
op de lijn Zuid-Beierland—Oud-Beierland der Rotter-
damsche Tramwegj-Maatschappij. Een locomotief en 2
tramwagens stortten door ontsporing van den dijk. Twee
stokers werden onmiddellijk gedood. De machinist be
kwam levensgevaarlijke brandwonden en werd per auto
mobiel naar Rotterdam vervoerd. Twee conducteurs
zijn eveneens verwond. De passagiers kwamen, naar
men zegt, .met lichte schrammen en kwetsuren en met
den schrik vrij.
spoorwegongeluk te colmschate.
Naar de N. Ct. verneemt, i> door de Hollandsche
IJzeren Spoorwegmaatschappij, in verband met het on
gfeval bij Colmschate, alwaar door niet tijdig sluiten
der spoorwegovergangen, jhr. Van den Brandeler het
leven verloor, aan diens weduwe een schadevergoe
ding van f 20.000 toegekend.
De overledene was eerst enkele maanden gehuwd.
Dr. kuyper.
De „Ned." verneemt, dat het wel September "zal
worden voor de eereraad belreffende de lintjeszaak uit
spraak zal doen.
parlementaire ontstemming.
De Haagiche correspondent der Telegraaf schrijft
Bij de sociaal-democratische fractie der Tweede Ka
mer heerscht ernstige ontstemming over het feit, dat
én in de commissie van voorbereiding inzake het wets
ontwerp tot iregeling van het armbestuur én in die
inzake het wetsontwerp op de naamlooze vennootschap
pen door den voorzitter der Kamer geen sociaal-demo
craat is benoemd. De lieer Duys witde in de verga
dering van eergisteren daarover reeds t woord vragen,
maar zijn partijgenooten schenen het beter te vinden,
dat hij het niet deed. Later schijnt de heer Troelstra
zich hij den voorzitter over het passeeren zijner frac
tie te hebben beklaagd. Men merke hierbij echter op,
dal ook de fractie der vrij-liberalen in geen der com
missies i$ vertegenwoordigd. Iedere commissie bestaat
uit leden, en de voorzitter hoeft deze blijkbaar over
de verschillende groepen verdeeld, doch, daar er 7
po11iekc partijen zijn, de kleinste groepen telkens ge
passeerd. En dit waren dus de sociaal-democraten en
de vTij-hberalen.
GEDWONGEN WINKELNERING.
Men meldt uit Kaatsheuvel aan de 's-H Cl
Sedert enkele dagen heeft de heer Slaaiman zijn
onderzoek, aangaande de gedwongen winkelnering, al
hier, hervat en worden door hem, in gezelschap van
den alg. voorzitter van den N. R. K. L. A B een
groot aantal schoenmakers bezocht, die rechistreoks of
zijdeling» nog onder dien dwang, slaan.
Toen de enquêteur zijn werk begon, vond hij hier
27 groo'.e en kleine patroonswinkels, terwijl bij een
6-tal de gedwongen broodverkoop nog in zwang was.
Sedert is de broodverkoop afgeschaft en zijn 3 patroons-
winkels verdwenen, terwijl nog andere binnenkort ook
zullen ophouden te bestaan.
DOOR EEN KAT.
Men deelt mede, dat zeer onlangs een der groote
dynamo's in de gemeentelijke eleclriciteitsfabriek te
's-Gravenhage eigenaardige vuurverschijnselen vertoon
de, dat bij de technici het vermoeden van kortsluiting
deed ontstaan.
Bij onderzoek vond men in het draaiend gedeelte
der dynamo, hei z.g. anker, een half verbrande kat,
die zich waarschijnlijk, terwijl de machine in rust was,
te slapen gelegd had en ten gevolge van de rond
draaiende beweging tegen een of andere draadwikke
ling gedrukt werd en zoodoende een kortsluiting ver
oorzaakt heeft.
Gelukkig kon geen beschadiging aan de machine ge
constateerd worden.
VORSTIvLIJKE GIFT.
H. M. de Koningin heeft bij Haar vertrek uit Am
sterdam den Burgemeester f 3000 ter hand gesteld ten
behoeve van de Yereeniging van Armbesturen, en be
dragen van f 500 en f 50, respectievelijk ten behoeve
van het politiefonds en het Diamantslijpers Weduwen-
en Weezenfonds.
1 2 Juni.
Nu de kruitdamp van het slagveld is opgetrokken,
staat minister Heemskerk toch vrij'wel als triumpha-
tor, schoon er dan een heel klein, vrij onbeduidend
bresje in de veste van het M. U. L. O. is geschoten!
Wij zullen en de lezer vergeeft 't ons stellig,
niet heel lang napleiten over de zaak. De nacht hèd
inderdaad raad gebracht in de „impasse" van art.
2, gelijk wij gisteren immers reeds durfden ver
wachten. De premier vertelde hoe hij gister-avond
zijn secretaris-generaal, zijn kundigen chef van af-
deeling L. O. aan „Binnenl. Zaken" had saamgeroe-
pen„Spoedstuk, meneeren!"Er moest ge
werkt.
En van-ochtend lag de wijziging, in art. 2 door
Z.Exc. aangebracht, versch van de pers. Een wonder
stukje van vlug-legislatief werken, niet waar? Een
Nero, die gevorderd zou hebben dat in het holle van
den nacht 's Rijks typografen aan 't zetten waren
gegaan!... Niet lo Januari 1910 is de fatale limiet
voor het subsidie-krijgen der M. U. L. O.-scholen,
maar het gansche tiende jaar der twintigste eeuw.
Eerste „scheutje wijn". En dan: bijaldien in 1914
de definitieve regeling niet verkregen is, zullen alle
scholen, oude en nieuwe, bij den Btaat kunnen aan
kloppen.
Zóóveel vertrouwen heeft de heer Heemskerk op
de naaste toekomst. Zal 't in drie jaren lukken?....
Z.Exc. hoopt 't, gelooft 't zelfs; zal z'n uiterste best
doen, Meer kan een mensch dan toch, in alle
billijkheid, niet vergen.
Op dezen grondslag is het „compromis" dan ge
sloten.
De heer Rink wist 't kleine, onnoozole bresje te
schieten. Hij vindt 't namelijk niet noodig, dat de
scholen „ten genoegen des ministers" hun aanspraak
op subsidie komen bewijzen. Dat is stroopen op der
Gedeputeerden terrein. De heer Van Idsinga,
wiens reukorgaan, zoodra er „staatsrechterlijk wild"
te bejagen valt, onzegbaar-fijn blijkt, kwam dade
lijk uit den hoek om den heer Rink bij te vallen.
De premier, ietwat lusteloos gestemd door den
aanblik eener driekwart-leege Kamer (erkende hij
zelf); studentikoos-hangende over de leuning van
zijn fauteuiltje... De premier was 't met de thesis
volstrekt niet eens, maar scheen te gevoelen dat de
Rink's en Van Idsinga's een mooie kans hadden; ver
klaarde dat 't geval hem vrij koel liet. Wat berok
kende, dat dertien Rechtschen mr. Rink's partij kozen
en het amendement met 44-28 erdoor ging. Kleine
alsemdrup in den beker der glorieuse overwinning.
Want het amendement-Bos c.s. door den minister
nis „te scherp" ten zeerste ontraden) onderging
den politieken dood met het welsprekend cijfer van
42-30.
Aldus eindigde de kamp. De Kamer heeft deerlijk-
lang gesukkeld over deze Joch vrij-onbeduidende voor
stellen. De minister gaf slappe leiding en waar eigen
lijk van niemand in deze werkelijke kracht, iets van
„fut", uitging, gaf het geheel een vrij onbeduidend
schouwspel. Soms was 't inderdaad of men in de
sombere dagen van het hopeloos Drcnkwet-gehaspei
roman
van
hans von zobelt1tz.
29.
Gaston bemerkte het heel goed hoeveel levendiger
Helene vandaag was, dat haar toon veel warmer was
en menigmaal voelde hij een lichten druk van haar
hand op zijn arm. Vroolijk liep zij naast llem en
eenmaal zeide zij„Wat is het Vandaag heerlijk weer.
Ik zou urenlang zoo willen wandelen. Zoo mogelijk
geheel alleen met jou door het heerlijke bosch...
Hij keek haar aan en op haar gelaat lag een blijde
glimlach
Zij knikte hem toe, heel zacht slechts„De Lente"
Toen zeide hij snel: „en spoedig komt de zomer,
cn dan. dan reizen wij beiden naar mijn vaderland
Naast elkaar stonden zij op het kiezelpad, en ke
ken in den vijver. Vroolijk sprongen de goudgeschub-
de visschen in de lichtgroene kolk. Ver in den om
trek was geen mensch tc bespeuren.
Gaston keek zijn verloofde nog steeds in het lieve
mooie gelaat waarin langzaam het rood omhoog steeg.
Zijn hand had hij om tiaar taille geslagen. ,,lk ver
heug mi; er op ;e mijn vaderland te toonen, onze
heerlijke rivieren, onze bergen. In begin Augustus denk
'k, gaan wij op reis dadelijk na onze bi "dolt
..Een zacht sidderen ging haar door de loden. Maar
aJ knikte weer.
„Is je <lat goed?"
„Ja, Gaston.
Dan liepen zij langzaam verder, om het water heen.
het vroolijk. en opgewekt babbelen was het nu
j^daan. Hij had haar hand weer in zijn arm getrok
ken, sprak van zijn ouden vader, sprak er verder over
d„al dij nu een woning wilde huren. „Ik zou je zoo
j&Jriie in cen recht, recht hubsch huisje voeren, He-
.Ek*heling bleef zij weer staan, keek naar den gi ond,
k dan weer op: „Jij bent een rechte waaghals
„Hoe dan?"
„Dat je het werkelijk met mij wilt probeeren. Zoo
onaangenaam als ik kan zijn, zoo atstootend dik-
wijls
Hij lachte. „Och loop heen. Wat zijn dat uu weer
voor domheden. Laat de zomer eerst maar eens ko j
men. Laat ons eerst maar eens zitten op ons heertyi»
terras van het meer. NV ij beiden heet alleen. Of in
een boot op 't blauwe water, Of in de bergen steeds
hooger en hooger klimmende. Wanneer ik je eerst
maar geheel voor mij alleen heb, Ik wil en zal je
die rimpeltjes tusschen de wenkbrauwen wegkussen.
Ja die daar
En op eenmaal had hij haar omhelsd, de voile op
geschoven en gekust juist tusschen de wenkbrauwen.
Heel even had zij hem afgeweerd, maar ook heel even.
Toen kuste hij haar op de lippen, en ook dat liet zij
stil geschieden. „De lente zeide hij en lachte iiaai
in de oogen.
Weder liepen zij verdei-, het smalle voetpad lang?.
Pas in begin Augustus meende hij blijde. „Dan
moéten wij in de eerste dagen van September terug
zijn. De manoeuvres schenkt de koning van Pruisen
zelfs den gelukkigsten menschen niet. Tenminste als er
maar geen oorlog komt."
„Oorlog wat praten jelui daar toch steeds over'.
Wilhelm heelt niets anders in het hoofd".
Het ziet er ook bedenkelijk genoeg uit, Helene. Gis
teren heette het bij ons reeds, dat de reserves zouden
worden opgeroepen. Later bleek het slechts een gc
rucht te zijn".
„Oorlog met Oostenrijk?
Misschien niet dat alleen. In de hreuzzeitung stond,
dat" Saksen en Hannover ook reeds gereed staan
.Zijn wij Pruisen dan zoo slecht, dat allen ons
op' ons huid willen geven?"
'Och ie bent nog een kind, zoo naïef. Maar troost
ie 'ik ben niet veel beter dan jij. Hoogstens weet ik,
dat de Pruisische dames verduiveld mooi kunnen zijn.
Dat is voor mij dan ook van veel meer «wicht dan
de heele politiek. En laat dat je voldoende zijn. Ik
ben vandaag zoo blij zoo gelukkig
1 Toen Lene thuis de trap opliep, klonk het in haar
binnenste als klokkenklankje hebt vandaag een goed
mensch, zeer, zeer gelukkig gemaakt.
Zij was zoo blij, dat zij boven Martha omhelsde,
dan naar haar oude moeder liep, die aan het ge
opende venster zittend van de heerlijke lente genoot,
en haar zacht omarmde: „Ik moet u even iets zeggen,
moeder, in het begin Augustus is onze bruiloft".
nenland! De democraten spinnijdig op Bismarck
weg met Bismarck heet het hier voor dit minis
terie geen cent! roepen ze daar. En onze goede
conservatieven nu God weet het, dat het niet te
-—o------- --"T" verwonderen is, dat zij de breuk met Oostenrijk
Oma keek op, schudde verwonderd het hoofd, knikte bitter beklagen. Wanneer wij werkelijk oorlog krij-
dan: ,?Zoo zool Ja, ja! In begin Augustus! ;Wij gen, is bet een verschrikkelijke broederkrijg Wan-
zijn oók in Augustus getrouwd. Ja wacht eens, Leen- neer vader dat had beleefd. Ons arm Pruisen!"
tje dus die lieve Gaston ik weet, Ja ik weet Nu stond hij in het midden van de kamer: „Jon-
alles. Maar zoo bleek en triest moogt ge er op tiw gens kijken jelui mij niet zoo dom aan. Walmeer
bruiloftsdag niet uitzien, Lcentje en wij droegen toen Jelui wat ouder zijt, zult ge begrijpen, wat het be
de bruidssluier achter op onze coiffure vastgesloken teekent: Duitschers tegen Duitsehers! Het hart zou
èn verder een klein smal myrlenkransje Zij een mensch in het lichaam omdraaien. Lieve hemel,
lachte zacht en zong met haar matte stem wat voor hoe zal het onzen koning te moede zijn voor deze
zich heen: „"Wij vlechten u een bruidskrans beslissing!"
Ja, ja, Leentje i Helene stond nog voor het venster bij haar moe-
Toen kwamen de jongens naar boven geslormd, op- der en zij verstond maar half wat haar broeder in
gewonden met roode gezichten. Zij schreeuwden door zijn opgewondenheid eruit flapte. Begreep het even
elkaar, de een wilde den ander niet het eerst aan weinig als zij vroeger haar vaders politieke redenee-
het woord laten j ringen had begrepen. Slechts dat eene Ijegreep zij:
„Weet je liet reeds? Toen wij uit de school kwa- Duitschers tegen Duitschers. En zij sidderde. Oorlog
men, werden er extra-bladen verkocht. Op Bismarck maar dan moest ook Gaston uittrekken
is geschoten. Onder de Linden. Hij moet dood zijn". ..Maar Wilhelm, je spreekt alsof het reeds zeker
„Neen. alleen zwaar gewond. De moordenaar hebben is. dat er oorlog komt." zeide Martha er tusschenin.
ze dadelijk opgeknoopt". „Neen, Bismarck heeft „Zeker? Wie weet dat? Men hoopt immers nog
hem zelf het pistool uit de hand geslagen". j steeds op vrede. Maar wat beteekent dat hopen?
Het gin" alles door elkaar. En dan was plotseling I Onder het kruis krijgen ze Pruisen toch niet,
Wilhelm daar, ook met een vuurrood hoofd. Hij wist als het dan niet anders kan, dan door het zwaard.'
alles zeer nauwkeurig, had juist bij Hiller het ontbijt OP eenmaal begon oma weer: »»Ja ja. He
gebruikt, niet ver van de plaats van het ongeval. Neen, "nor -Nu-
Godlof, Bismarck was niet eens gewond, ondanks dat
do moordenaar die Blind heette en een fanatieke
democraat was vlak bij hem vijf schoten op hem
had afgevuurd.
Wilhelm liep als een heer door de kamer, bijna
zooals vader had gedaan, wanneer hij zeer opgewon
den was Wat voor tijden, Martha, wat voor tijden!
Vanmorgen eerst die tijdingen uit Oostenrijk en Italië.
Overal oorlogsberichten, mobiliseering, uitrustingen.
En dan de beurs echte oorlogspaniek. Wat voor
i Tijden Men mag er niet aan denken: wij dicht voor j de moDinseering van vier regimenten Deyoien. rnpo-
leen oorlog met Oostenrijk. Stel Je dat nu eens voor: toon mengde ach ook al reeds in den stryd en had
met Oostenrijk onzen bondgenoot van 1813! En zijn bemiddeling aangeboden natuurlijk alleen o m
mLschien nog oorlog met Saksen, Hannover, Beie- in troebel water te visschen.
ron en met ll de andere Duitsche staten. Wij al- Merivaux kon niet zooveel komen als tot dusver
leen' En dLrbij de ruzie en tweedracht ln het bid- De dienst nam hem geheel ln beslag. Maar elke maal
zwaardj!" En zij zong zacht voor zich heen: „Nu,
laat ons het liedje zingen zoodat helle vonken
springen de hoogtij morgen grauwt
Toen vielen de jongens in, als op commando: „de
hoogtijmorgen grauwt Hoera, gij ijzeren bruid!"
Wanneer in de volgende dagen Wilhelm naar huis
kwam, was het steeds met een donker voorhoofd.
Steeds weer steunde hij: „die tijden, die tijden!"
Telkens waren er nieuwe berichten en die bracht hij
mee naar huis: de koning heeft na lang aarzelen
de mobiliseering van vier regimenten bevolen. Napo-
