Spanje en de PAUS.
IDE STRIJD 01 DEN NiN.
Donderdag 11 Augustus I9J0.
ó-lste Jaargang No. J559.
Bureau SGHAGEli, Laan O 4.
Uitgevers i TÉAPNifiM Cc,
Bekendmakingen,
Anondissements Rechtbank
te Alkmaar.
AIieieci Niens-
AimttiÉ- LjiiliiiSlü.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag-, Woensdag-,
nderdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9
worden ADVEBTENTJEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
5EZONDEN STUKKEN een dag vroeger.
Interc. Telephoon Mo. 20.
Prijs por jaar f 3.—. Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
ADVERTÉNTIEN van l tot 5 regels f 0.25: iedere regel meer 5 Cent
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Dit nummer bestaat uit een blad.
E M E E T E 6CUAUE
'-O
Burgemeester en Wethouders der gemeente Schagen
Gezien art. 219, 2de alinea der Wet tot regeling
tl de samenstelling, inrichting en bevoegdheid der
meentebesturen brengen ter kennisss van de inge-
enen, dat de rekening dezer Gemeente over het al-
oenen dienstjaar 1909 ter Secretarie voor een ieder
lezing is nedergelegd van af heden tot en met den
en Augustus e.k., van des voormiddags tien
des namiddags twee ure, en hetzij: in druk, hetzij
afschrift, tegen betaling der kosten algemeen ver-
ijgbaar wordt gesteld.
Schagen, den 10 Augustus 1910.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
J. P. W. VAN DOORN.
De Secretaris,
ROGGEVEEN.
ringen staan, in welke loods hij ook wat lood en zink
had, waarvan Loehner met begeerige hand zooveel gapte
als hem lief was.
En van den hotelhouder De Haan stal de dief nog
veel meer, n.1.: 1 landbouwboekje, 1 lepelkistje en 19
zilveren lepeltjes, 1 gouden remontoir-horloge en etui.
2 zilveren suikerstrooiers, een necessaire, 1 dozijn stui
vertjes, 2 gouden schakel horlogekettings, 1 barnstee-
nen sigarenpijpje met gouden rand, 1 gouden dames-
Zitting van, Dinsdag 9 Augustus 1910.
Vervolg.
EEN PAAR OUDE BEKENDEN.
Na beëindiging van de droeve zaak van den Zuid-
harwouder kindermoord, werden de twee beklaagden
>or de volgende zaak, Bram Reek uit Rotterdam en
art Jan Bos uit Amsterdam, gezamenlijk voorgebracht.
Zij zijn oude bekenden van de justitie en hebben
siden al met het interieur van een strafgevangenis
:nnis gemaakt.
Hun jongste veroordeeling dateert van 1907 en men
in hen dus gevoegelijk recidivisten noemen.
1 bril, 6 pakjes centen, 2 blikken doosjes, wat doos
jes goudpoeder en 2 sleuteltjes. Dan nog f 250 aan
bankpapier, een boekje en een kistje, waarin de spul
letjes zich bevonden.
Dat er met allen ijver naar den dief van deze belang
rijke zaken gezocht werd, behoeft geen betoog. En wel
dra had men sinjeur ontdekt. De f 250 had hij nog
in zijn pet zitten, toen hij naar het Huis van Bewaring
te Alkmaar was getransporteerd. Het kistje was door
beklaagde met beitel en hamer geforceerd, om zich
van den inhoud meester te maken.
Loehner was vandaag verbazend taai in den kook,
maar de bekentenis kwam toch los.
De O. v. J. eischte wegens diefstal 3 maal gepleegd,
4 maanden gevangenisstraf.
Mr. Leerberg, de verdediger, uitte den wensch. dat
aftrek van preventief zitten zal plaats vinden en riep
voorts nog de clementie voor Loehner in.
EEN OUD-GAST VAN V EE N HUI ZEN
Johan Cornclis De Jong, 62 jaar geleden geboren
te Leiden, zwierf den laatsten tijd, zonder vaste woon
plaats rond in en om Uitgeest, in welke weinig benij
denswaardige positie hij werd aangetroffen door den
Uitgeester politieman Schouten, die zorgde, dat onze
vriend in verzekerde bewaring werd gesteld.
't Is een oud-gast van de Rijkswerkinrichting te
Veenhuizen, waar hij verscheidene malen vertoefde. Deze
hem zoo dierbare verblijfplaats verliet hij op 18 April1
j.1. met f 15.90 als uitgaanskas. Dit sommetje had Jo
han met zijn dure keel en bij stevigen prijs van den he-
dendaagschen jenever gauw er door gewerkt. Toen maar
Den 17den Juli j.1. hebben ze te Enkhuizen op de weer jeven van ..liefdegiften".
:rmis een rijwiel weggeflikt van zekeren Johan Jacob ue o. v. J. achtte de aan beklaagde ten laste ge
in Groningen, een Amsterdams ch dierentemmer, die jpgde landiooperij bewezen en eischte 3 dagen hech-
volle actie was op die kermis en zijn rijwiel feite- tenis en 3 jaar rijkswerkinrichting,
k nogal voor t grijpen had gezet, wat Reek, brutaal NOG ZOO'N KLANT,
sioeg, nog den moed gaf om te zeggen dat van G.
een marmot en den jongen eenig geld afhandig te
maken. Zijn praktijken kwamen echter aan het licht
en heden moest hij terechtstaan.
Al meermalen is hem straf opgelegd wegens oplich
terij, landiooperij en diefstal.
De O. v. J. eischte heden 6 maanden gevangenis
straf tegen Filip.
Mr. W. C. Bosman pleitte met vuur en verzocht ten
slotte een geringere straf.
DIERENBEUL.
De 33-jarige Jacob Blokker, geboren en wonende
te Hoorn, die nu terecht stond, was den 26sten Mei
te Schagen, alwaar hij zijn ket in de Roggeveenstraat
op ergerlijke wijze mishandelde door het beest zonder
veel motief te schoppen, tegen den huik, zoodat het
dier geluiden uitstiet die een gewoon sterveling door
merg en been gaan.
De heeren Ahma senior en junior en mej. Dieu-
wertje Wit, ega van bakker S. Wijn, waren getuigen
van dit onverkwikkelijke tooneeltje. Er werd proces
verbaal van opgemaakt.
De O. v. J. vond het bewijs geleverd en zag zelfs
van het verhoor van den derden getuige (veldwach
ter Abma) af.
Beklaagde kreeg van Officier en President een ge
duchte reprimande, dat hij zoo in 't oog loopend dron
ken hier voor den rechterstoel verscheen.
Geëischt werd f 15 boete of 15 dagen hechtenis.
Een paar appèlzaakjes tegen H. v. d. Berg uit
Hoorn -- die absent wa3 vormden het slot van
de zitting, 't Eerste was een vonnis wegens dronken
schap (bij zesde herhaling) tot 1 dag hechtenis en
een jaar rijkswerkinrichting en het andere vonnis,
eveneens wegens openbare dronkenschap gewezen,
luidde: 3 dagen hechtenis en 6 maanden rijkswerk
inrichting. De O. v. J. eischte bevestiging van beide
vonnissen.
A.s. Dinsdag uitspraken; geen zitting voor nieuwe
zaken.
Het comité, hetwelk de katholieke betooging te
San Sebastiaau beraamd had, heeft, besloten zijn plan
te laten varen. De krachtige houding der regeering
Johannes van Yelzen, een 29-jarige landarbeider, gej heeft dus ten slotte haar uitwerking niet gemist. Het
boren te Sleten, thans in het Huis van Bewaring besluit van het comité is overigens wel ter elfder ure
«n aanleiding tot diefstal had mogen geven!... Ja-
ejvte Alkmaar vertoevende, is ock zoo'n soort klantje I gekomen, want, naar nog tot op 't laatste van alle
JNu dat wel was gedaan, werd het karretje dan ook en jn April uit de rijkswerkinrichting ontslagen; ver- I zijden gemeld werd, dachten de katholieken niet aan
toegeven tegenover de regeering. De toon der bladen
in het noorden was ook opvallend scherp en liet geen
twijfel of men was besloten tot het uiterste.
Mocht er echter, in weerwil van het besluit van
het comité, toch betoogd worden, dan zal een botsing
onvermijdelijk zijn, daar de militairen de strengste
bkaapt en waren zij er meo op den weg tupchen volgens is hij naar Sloten, Halfweg, Amsterdam en
nkhuizen en Medemblik, toen zich de gelegenheid voor- utrecht getippeld.
W, het rijwiel, dat in min of meer desolaten toe- Naderhand zakte hij meer roordwaarts af en werd
and verkeerde te yerkoopen. De smidsknecht Piet ten slotte te Lifllmen op landlooperij betrapt door
rit gaf een rijksdaalder voor t heele ding, dat later den veldwachter Axmaert.
r reparatie nog te Werveishoof in eene smederij Ik- j^0 q v j releveerde dat banalve voor landiooperij
ndde. beklaagde ook voor d'efs'al en mishandeling vonnis-1 orders hebben.
Beklaagden bekennen thans schuld. sen jjad ondergaan.
De Officier wijst er op, dat 't rijkswerkinring-klantjcs js echter nu minder aangenaam in de rijkswerk-In de Times vinden we onder het hoofd ,,Een uit-
jn. liefhebbers van 't plegen van feiten als landloo- inrichtingen dan vroeger, wat wel eens kan veroorza- eenzetting van de crisis" beschouwingen van een
'rij, verduistering, en diefstal ken, naar 's heeren Officiers meening, dat lieden die Spaanschen liberaal uit San Sebastiaan, waaraan we
Wegens diefstal door 2 personen in vereeniging, die ajs johannes op 29-jarigen leeftijd al niet beter wisten hier een en ander ontleenen.
cidivis.en zijn, wordt geëischt 6 maanden gevangenis- te doen, dan hunne dagen in een rijkswerkinrichting Het zou een dwaling zijn zoo zegt de schrijver
af.
Mr. A. M. de Lange, riep als verdediger de clementie
voor zijne cliënten.
|DE WIERINGER DIEF.
Johan Hendrik Loehner is zoo'n soort opperman,
te slijten, nu nog wel pogen zullen op andere wijze £®^°oven dat het de Spaansche regeering^ al-
aan den kost te komen. De eisch was 3 dagen hech W
tenis en 3 jaar rijkswerkinrichting.
GEEN BRAVE!
Filip Grishaven, Amsterdam geboren,
n ie bij de uitoefening van dat baantje niet al te vroeger veedrijver, daarna stoker en laatstelijk kermis kerken worden toegestaan, herstelt zonder twijfel
1 alleen moet laten, want dan gpat hij, behalve aan reizigersknecht, vertoeft nu in voorarrest te Alkmaar. een zekere gelijkheid tusschen de verschillende ge-
kalk klaar maken en steenen sjouwen, ook aan Qok al niet óm zijn braafheid. Hij was op f 1 week- zindten- Maar het werkelijke doel der regeering gaat
>t stelen. Dat heeft hij laatst nog bewezen, toen hij i00n bij P. v. d. Vorstenbos, een kermisreiziger uit Teel verder- Wat men wj1 is ee'j doodelijken slag
Wieringen zijn woonplaats bezig was als Nijmegen, die in de vorige maand in Den Helder was,
iperman bij; net metselwerk van den verbouw van ais orgeldraaier in dienst, 't Verveelde hem en hij
t hotel van den heer A. de Haan. De aannemer van ]jep weg. Met slinksche streken wist hij een paar
ft karweitje, zekere Theodoor Hendrik Broers, had kinderen van zijn baas te bedriegen. Hij vertelde hen
n. kalkloods achter t hotel in de Hoogstraat op Wie- niet, dat hij was weggeloopen, maar wist 't meisje
Feuilleton.
ROMAN
van
CARRY BR ACH VOGEL.
HOOFDSTUK 10.
fovember was het juist een jaar geleden, sedert
Benedict om de hand van Franzi aanzoek had
taan.
3oor windstooten als voortgezweept viel buiten een
ide vijandige regen, die stak als met naalden en
zelfs de vroolijkste stemming bedierf De stad, in
zomer zoo groen, vol opgewektheid en vroolijke
}nschen, zag er nu triest en troosteloos uit, als een t
puw die den herfst haars levens niet kan verdragen,
fe een tijdlang dapper met zijn regenscherm tegen
elementen had gekampt, was blij, wanneer hij
er thuis kwam, in de zachte warmte der kamers,
I de helder verlichte veitrekken.
|Mevrouw Von Merk zat met haar dochters in de
•onkamer. Het was pas zeven uur, maar sedert uren
indde reeds de lamp, zoo vroeg was de scheme
ls ingevallen.
|Mevrouw Von Merk herstelde de keukenwasch. Zij
d haar bril op den neus en haar door het licht
beschenen profiel zag er hard uit en haar wan-
waren ingevallen,
"de stikte aan een handwerkje. Zij was dezen
eie aerbazend verouderd. Zij was nog wel steeds
end en mcoii maar om haar mondhoeken lag
(tter'd'11 fbittere trek, en bitter was haar lachen,
t of n harer stem wanneer zij tot haar moe-
eronv sPrak. Zij had de groote teleurstelling
lerwonn SChaamte van haar jong leven, nog niet
■h h a' ofSch°on zij het ook aan niemand liet
lis e 'n kaar hart gesteld was.
11 vernederde prinses kwam zij zichzelf voor
aen nuÓLde koningsdochter, die aan de zee was-
ascHen behoefde wel niet aan de zee te
likt, dat nï1aar ZÜ voelde zich toch zoo terneerge-
Snd' kwam haar bet aangenaamst was, als de
.ïllken en zij z'cb te slapen kon leggen,
f Verwenmarge" om vÜf uur la& z^ reeds wakker
hf.,1 d€n nieuwen dag, die daar opsteeg
erd kleine beleediglngen die hij mee
bracht.
Olga haakte aan iets zonder figuur of naam, dat
zoo zij beweerde een rokje voor Madlon moest wor
den. Met haar schoone, trage handen, welke men
het kon aanzien hoe ongaarne en onhandig zij ar
beidden, werkte zij met een lange houten pen door
bleekblauwe wol.
Zij had vlak bij de woning harer moeder een klein
huis gehuurd en voerde daar met een dienstbode
een eenigszins raadselachtig huishouden, dat er van
buitenaf wel ordelijk uitzag.
Zij had haar overwicht weer geheel teruggenomen,
had zich geheel ingeleefd in de rol van interessante
weduwe en speelde die rol vol ovei tuiging.
„Men groeit in het ongeluk, mama, dat bespeur ik
aan mijzelf," zeide zij meer dan eenmaal en haar
gelaat zag er daarbij tevreden uit, doordrongen als
zij zelf was van de waai'heid harer woorden-
Zij kwam dagelijks bij haar moeder, at ook drie-
of viermaal in de week met de kinderen bij haar,
want ofschoon haar meisje Wally geheeten
een parel was, smaakte het eten bij mama toch
veel beter dan thuis. En mezrouw Von Merk was
steeds blij, wanneer Olga kwam en bleef. Haar on
ophoudelijk babbelen, haar gave cm overal het geluk
te bespeuren, alles wat krom was juist te zien als
of het recht was, was nu voor haar moeder een kos
telijke verkwikking, een uitrusten van het afschu
welijke marschtempo van de laatste weken.
Olga liet de handen in den schoot zinken met een
geste van afmatting, als had zij sedert uren hout
gehakt. Zij vroeg: „is het carnaval laat dit jaar?"
Eerst na een kleine pauze zeide Tilde: „ik weet
het niet. Het kan ons ook precie3 onverschillig zijn."
„Ons? Jou toch niet!"
„Ik zal dil jaar niet dansen."
„Maar ik bid je waarom?"
„Om den rouw. dien wij dragen", antwoordde Tilde
scheip.
„Maar kind", meende Olga bedillend „over een zwa
ger rouwt men toch niet een gansen jaar. Ik vind
integendeel, je moet juist dezen winter heel veel uit
gaan. Meent u dat ook niet, mama?"
Mevrouw Von Merk, antwoordde niet dadelijk. Zij
overwoog in stilte wat een seizoen, doorgebracht met
dansen en uitgaan, aan toiletten, enz. zou kosten en
wat een kalm thuisblijven en zich terug trekken voor
schade zou doen aan haar reputatie. In Tilde's oogen
stonden twee kleine trotsehe tranen. Zij dacht aan liet
laatste carnaval, toen Saranoffs' huldigingen haar héd-
leen te doen is geweest om godsdienstige vrijheid
voor de niet-Katholieke gezindten, zooals Canalejas
beweert. Diens besluit, waarhij de uiterlijke kentee-
kenen van den eeredienst ook voor niet-Katholieke
aan de Katholieke Kerk in Spanje toebrengen. Als
Canalejas in den Senaat zegt, dat hij en zijn ambt-
genooten Katholieken zijn, dan is hij onoprecht.
Het belang van den Katholieken godsdienst, of wel
ken godsdienst dan ook, gaat hun het minst van
alles ter harte. Canalejas en zijn helpers in de
pers verbergen hun ware bedoelingen.
De schrijver wijst er dan op, flat: het Protestan
tisme nooit in Spanje gebloeid heeft. Volgens de
meest betrouwbare cpgaven zijn er nauwelijks 8000
Protestanten in Spanje. Daarentegen telt Spanje
honderdduizenden rationalisten en vrijdenkers, die een
soort wijsgeerig the'sme huldigen, zonder eenig po
sitief geloof, terwijl ze elk denkbeeld van een
scheppend God verwerpen. En toch is, in weerwil
van de bedrijvigheid der rationalistische elementen
in Spanje, hun kracht slechts gering, vergeleken
bij de dichie massa cl«r Katholieken. Er zijn stre
ken waar in een oogwenk een leger kon worden ge
mobiliseerd ter verdediging der Katholieke Kerk.
De schrijver slaat dan een blik op de kerkelijke
kwestie uit een oeconomisch oogpunt. Canalejas vindt
juist op oeconomische gronden bij velen steun in
zijn strijd tegen Rome. De Katholieke Kerk en haar
geestelijkheid kosten Spanje schatten Op de 41 pro
vincies zijn er 58 diocesen. Er zijn 61 bisschoppen
of aartbisschoppen. Het volk wil verlichting van den
zwaren belastingdruk. Verder heerscht er naijver op
de vrijstelling van belastingen, welke de kerk voor
haar bezittingen geniet. Een godsdienstige school be
taalt evenmin belastingen, terwijl een wereldlijke
school haar belasting zelfs een half jaar vooruit moet
betalen. Ook lijdt de werkende klasse zeer door de
mededinging der morniken op industriëel gebied.
Het Vaticaon. zoo besluit de schrijver, bezit ter
nauwernood de kracht die zulk een staat van za
ken verleent aan zijn vijanden. Als Rome hals
starrig blijft, dan zal een breuk in de groote ste
den met ingenomenheid werden begroet, en dat niet
alleen door de rationalistische elementen, maar ook
door de werkende klassen. Een voortduur van den
tegenwoordigen toestaDd kan slechts leiden tot een
herhaling van de tragische week van Barcelona en
wellicht tot een nieuwen moord op de monniken,
zooals die in 1835. De positie van Canalejas blijft
met dat al moeilijk. In geval van een breuk met
Rome zal hij gedwongen zijn een aanzienlijk deel
van zijn program zonder verder verzuim ten uit
voer te leggen en het is zeer twijfelachtig of de
Kroon haar sanctie zal hechten, aan maatregelen die
een oorlogsverklaring zijn aan de Katholieke Kerk.
Gsi'cia Pr'ete, de Spaansche minister van huilen-
landsche zaken, heeft in een onderhoud met een jour
nalist een zeer belangwekkende verklaring afgelegd. De
regeering denkt er niet aan. zoo zeide hij, een breuk
met Rome uit te lokken. Zij zal de onderhandelingen
onmiddellijk hervatten, wanneer het Vatikaan ver
klaart genoegen te nemen met de wet, die de oprich
ting van nieuwe congregaties verbiedt. En tevens ver
klaarde de minister, dat, volgens zijn meening ook de
paus niet wenscht, dat er een blijvende breuk met
Spanje ontstaat.
Canalejas, de minister-pres'dent heeft in een onder
houd met 'den berichtgever van de Petit Parisien me-
degiedeeld, dat hij zeer tevreden is over den loop, dien
de zaken nemen. Hij verwachtte, dat de staking te.
Bilbao weldra geëindigd zou zijn en dat ook de con-
flielen in Gyon en Santander weldra tot de geschiedenis
zullen behooren. Wanneer deze moeilijkheaen uit den
weg geruimd zijn. kan de regeering hare aandacht wij
den aan andere problemen en zal zij in de eersie
plaats de neutraliteit van het onderwijs in studie ne
men.
De minister erkende, dat de meeste bisschoppen een
gematigde houding hebben aangenomen, slech's enkele,
o.a. de bisschop van Viloria, waren te kort geschoten
in hunne verplichtingen en hadden hunne priesters niet
binnen de perken willen houden en in hunne preeken
de hoorders lot opstand aanoesooord. Deze zouden er
varen, dat zij openbare ambtenaren zijn en dus den
eerbied voor den Slaat niet nt hel oog niog n verliezen.
Verder wensch'e de ininisler-pris denl als vaststaand
te constateeren, dat de groote meerderheid van liet
den bewierookt, en men in alle salons had gefluisterd
over het geluk van de Merks. Nauwelijks was dat
een jaar geleden.
Zij stond op, liep naar haar eigen kamer en
wierp zich daar luid snikkend pp haar bed.
Mevrouw Von Merk en Olga werkten zwijgend verder.
Na een poos zeide mevrouw Von Merk: „lilde maakt
mij ongerust. Zij komt ér niet overheen."
„Zij is geen sterke natuur. Een sterk mensch komt
met alles klaar."
Dé eléclrische huisbel weerklonk. Beiden zetten groo'.e
oogen op.
„Bezoek?" vroeg Olga.
,,lk zou niet weten van wie."
Daar ging de kamerdeur reeds open. Een hooge vrou
wengestalte in een wijden donkeren mantel, een don
keren hoed met grooten sluier op het hoofd, trad haas
tig binnen.
Moeder en Olga riepen beiden: „Franzi!" ,,0m Gods
wil, Franzi, is er iets gepasseerd?"
Mevrouw Von Merk sloot haar dochter haastig in de
armen, en hield haar dan, haar scherp aankijkend,
van zich. verwijderd, om bij het schijnsel van de lamp
haar gezicht te kunnen zien.
Franzi, zeide zij nog eenmaal. En al de schrik die
zij doorstaan had, al het leed der laatste dagen, beefde
in haar stem.
Franzi beefde zoo heftig, dat zij moest gaan zit
ten. Onder den zwarten sluier zag haar gelaat zeer bleek
en ontroerd. Onder haar oogen waren donkere krin
gen en haar oogen ontweken den blik der beide andere
vrouwen.
Olga nam haar den mantel af maakte de linten van
haar hoed los.
„Zoo, kleine vrouw, zeg ons nu eens hoe het komt,
dat je zoo plotseling voor onzen neus staat."
Franzi sloeg nerveus haar beide handen tegen el
kaar. „Ik ik ja mama. om het maar ineens te
zeggen, ik ga niet meer naar mijn man terug."
De beide vrouwen staarden haar aan. Tenslotte zei
de de moeder: „Maar Franzi, je bent toch wel goed
bij het hoofd? Wat is er dan toch gebeurd?"
Olga legde haar hand op den seüouder harer moe
der en stelde haar gerust. ;,Wind u zoo niet op,
mama." Het is bepaald wel niet zoo erg. Een huwe-
lijkstwist zooals overal wel eens meer voorkomt.
En Franzi neemt dat dadelijk zoo tragisch bedenk
toch in welken toestand onze kleine meid verkeert."
Mevrouw Von Merk werd wat bedaarder. Olga had
gelijk, men moest er rekening mee houden, dat Franzi
moeder moest worden.
„Lief kind, wil je ons nu eindelijk eens meedeelen,
waarom je eigenlijk hier bent en waarom of je niet
meer naar je man terug wilt? En voor alles weet hii
dat je hier bent?"
Franzi haalde de schouders op.
„Ben je dus in toorn, zonder zijn weten van hem
heengegaan?"
„Wel mógelijk."
Mevrouw Vou Merk wrong zich de handen.
„Waarom, waarom
„Waarom? Omdat omdat
Zij brak af. Om haar mond werd een trek van af
schuw en walging merkbaar. Zij sloot haar oogen, alsof
zij iets heel leelijks niet wenschte te zien. Een donkere
blos steeg haar naar het gelaat, terwijl zij hortend, als
sprak zij van eigen zonden, zeide: „Mijn man en
die Cholevius
HOOFDSTUK II.
Franzi was nu sedert veertien dagen weer bij haar
moeder, veertien dagen rijk aan twist, scènes en tra
nen. Mevrouw Von Merk was niet van zins om haar
dochter zoo zender meer, weer in huis te nemen, en
zij had dat Franzi heel duidelijk gezegd.
„Lieve kind, ik begrijp je momenteele verontwaardi
ging zeer goed. Het was ook onverantwoordelijk van
je man afschuwelijk alles, wat je maar wilt
maar tenslotte is hij toch je man."
„Mama, ik kan niet meer tot hem terugkeeren
na hetgeen er is voorgevallen."
„Ach kindje, neem niet alles zoo tragisch. Aangedaan 1
Aangedaan 1 Bekijk de dingen toch wat menschelijker.
Deze Cholevius is een coquet en gevaarlijk schepsel,
die aan je man is bevallen. Je man is een echte ge
leerde wereldvreemd tegenover dergelijke dingen.
Het gewetenlooze wijf heeft bepaald haar netten naar
hem uitgezet en hij is er in geloopen. Maar je hebt
toch niet het idéé, om je leven lang als gescheiden
vrouw bij ons te zitten en dat met onze hekrompen
middelen? Dat wil dus zooveel beteekenen als voor
je onverzorgde zuster elke zekerheid voor de. toe
komst onmogelijk maken."
„Dat wil ik beslist niet. Ik zal wel werken voor
mij en voor mijn kind."
„Dat mankeert er nog maar aan. Franzi, je zult
toen niet zoo wreed zijn om ons allen te ruïneeren,
alleen om zulk een domme, doodgewone; alledaag-'
sche ontrouw."
.Wordt vervolgd.
