Hoe gij kunt vaststellen
Hoe kunnen wij met weinig
kosten onze woning tegen
bliksemschade beschermen i
Noor d-Hollandsche
Varkensfokvereeniging,
R
C
L
fcï S-
KIN WAARZEGSTERS-SLACHTOFFER.
Het Leven vertelt:
Ongeveer een maand geleden op het eind van Sep
tember begaf te "s-Gravenhage zich mevrouw de W.,
d-j véouw van een ambtenaar aan Blnnenlandsche Za
ken naar de waarzegster Offerhaus teneinde inzake
haar aanstaand moederschap, een blijde gebeurtenis
welke zij half October tegemoet zag, zekerheid te
erlangen, wat de ooievaar haar brengen zou, een
meiske, of een broekeman?
Offerhaus maakte na lang en veel geheimzinnig ge
doe, plotseling een gebaar als van door den schrik
verlamd te zijn. De echtgenoot van de consulteerende
dame vroeg naar de reden van haar ontstellen, waar
op zij, nadat mevrouw de W. de kamer had moeten
verlaten, den doodelijk beangsten echtgenoot toe-
y4 OHP
Uw vrouw zal bij de geboorte van het kind
"dat kind is een jongen, krankzinnig worden, on
herstelbaar krankzinnig.
Op dit oogenblik klonk in de gang een gil. Me
vrouw de W., die in haar volkomen begrijpelijke on
rust aan de deur was blijven luisteren, was bewus
teloos ineen gezonken.
Welk een, periode de arme patiente doorgemaakt
heeft van den dag van dit noodlottig bezoek tot ver
leden Zaterdag, toen 's morgens haar dochter gebo
ren werd, het behoeft niet te worden geïllustreerd,
het is een lange marteling geweest. Vertoonden zich
reeds in het begin der vorige week verschijnselen
die op verstandsverbijstering wezen, sedert Vrijdag
avond is de patiënte volkomen abnormaal en tijdens
de bevalling moest de behandelende medicus een
optredenden aanval van, razernij met een narcose be
strijden.
Het laatste nieuws luidde nog zeer verontrustend
over den toestand der arme moeder.
Op verzoek van den, huisdokter mengde men de
politie in de zaak.
Zondagochtend door een der hoofdinspecteurs der
Haagsche politie aan een scherp verhoor onderwor
pen, berustte de verdediging der waarzegster hoofd
zakelijk op dezen grond, dat zij het niet helpen kon
de bovennatuurlijke, den meesten menschen vreemde
en ondefinieerbare macht en gave te bezitten ip de
toekomst te lezen. En niet alleen in de toekomst
doch ook de helderziendheid uit te breiden tot te
genwoordige gebeurlijkheden, door de een of andere
oorzaak voor derden verborgen.
Waarom, zoo voerde zij onder anderen aan, zie ïk„
kan ik u met zekerheid zeggen, dat deze brigadier
hier en zij wees op een der agenten die op dat
oogenblik juist het raam van het commissariaat van,
politie voorbij ging drie gaten in zijn linker sok
heeft?
Dat werd den inspecteur te machtig, hij liet den
brigadier door een collega inhalen en verzocht den
man zijn schoenen uit te trekken-
Men verzekert met absolute beslistheid dat inder
daad de brigadier in de bewuste beenkleeding een
drietal gaten toonde.
Vrouw Offerhaus bevindt zich nog op vrije voe
ten.
of avontuur uit.
Sedert het laatst van de vorige week hebben een
tweetal knapen, beiden wonende te Schoten, hun ouder
lijke woning verlaten en zijn sedert dien nog niet te
ruggekeerd. De een, zekere P.. oud 19 jaar, heeft ver
moedelijk den ander, een knaap van slechts 15 jaar.
overgehaald om samen hun geluk in den vreemde te
beproeven.
Naar men ons mededeelde, heeft de laatste bij zijn
vertrek eenige waarden medegenomen.
Hel op avontuur beluste tweetul bevindt zich thans,
blijkens een bij de ouders ontvangen bericht, te Ver-
sailles. (°-H-u
i1rdkonken. t
Woensdagavond ging de frbiieksarbcider P. A Le-
gierse per fiets naar zijn werk aan de suikerfabriek
nabij Leur. Misleid door den mist reed hij in de haven
en verdronk. Verleden jaar heeft zijn vader op dezelfde
wijze het leven verloren.
burgemeester van blaricum.
De gearresteerde burgemeester van Blaricum, de hèer
A A. H. Hosang, is. ingevolge een beschikking van
de Rechtbank, gistermiddag uit de voorloopige hech
tenis ontslagen.
De tegen hem, op grond van beweerde valschheid
in geschrifte, aanhangig gemaakte rechtszaak zal echter
voortgang hebben.
De heer Hosang is voornemens, voor den tijd welke
het onderzoek in beslag zal nemen, verlof aan te vra
gen als burgemeester en zal zich dien üjd ""hen de
gemeente Blaricum ophouden. N.v.d.ld.
belangrijke spoorwegwerken.
De geheele nieuwe spoorbaan tusschen Schiedam en
Rotterdam, aangelegd voor 4 sporen naast den bestaan-
den spoorweg, met 'n gedeelte verbindingslijn naar den
havenspoorweg en handelsterreinen op den rechter Maas
oever te Rotterdam, alsmede de aansluitingen nabij ae
stationsemplacementen te Schiedam en Rotleidam, zijn
^vS'ntJide0Terken zouden reeds Seplembér 1909
moeten zijn opgeleverd doch hebben eene belangrijke
vertraging ondervonden door het telkens op verschil
lende plaalsen wegzakken der aardenbaan, hetwelk nu
eenigszins tot staan is gekomen
De nieuwe brug (rolhascule brug: over de Delfsha-
vensche Schie was evenwel op tijd gereed en is een
flink bouwwerk op 't gebied van bruggenbouw.
De Hollandsche Spoorweg Maatschappij zal thans
overgaan lot het aanbesteden op 7 Nov. a.s. van den
bovenbouw (ongeveer 9000 M. spoor met wissds e
kruisingen) alsmede het aanbrengen van de ballastaf-
dekkin" en eenige bijkomende werken. Deae. wérkén
moeten0 30 April 1911 geheel zijn opgeleverd, doch naar
gelang der vordering en behoefte voor den dienst kan
3e Maatschappij deze vroeger in gebruik nemen
Indien geene vertraging in deze uitvoering ontstaat
fdat alleen het geval zoude kunnen zijn door nieuwe
verzakkingen) dan zal een belangrijk spoorwegwerk den
1 Mei 1911 weder voltooid zijn en zal zeker een zeer
gewenschte verbetering voor het spoorwegverkeer /én dé
schoepvaart tot stand zijn gekomen.
De havenspoorwegwerkeji met handelsterreinen op
den rechter Maasoever te Rotterdam zijn dit jaar ook
weder aanmerkelijk uitgebreid, waarbij ook door de
Hollandsche Spoorweg Maatschappij in uitvoering is ge
nomen het maken, van een groote gcxdcrenloods met kan
toren en bijkomende werken aan den Ruigcptaatwrg.
burgemeestersfeest te wa rm en huizen.
Waren het op 26 October de ouderen, die den ge-
achten jubilaris den heer K. Blom, Warmenhuizen's
Burgemeester, ondubbelzinnige blijken van hulde en
waardeering gaven, den huldedag 27 October. was de
1 beurt aan de kleinen, de levendige» schooljeugd, om
i dat te doen. Plannen daartoe waren dan ook behoor-
lijk voorbereid geworden.
j Te 1 uur ongeveer werd een optocht van de school-
I jeugd georganiseerd. Vooraf liet men een papieren lucht-
ballon op (met verwarmde lucht gevuld;, die aanvan
kelijk onder luide toejuiching zich goed hield en ge
lukkig! usschen een paar boomen heen zeilde, doch
even verder bij 't land van den heer P. Pronk in
brand vloog en jammerlijk in de golven van aangren
zende wateren omkwam".
De kinderstoet werd nu voor den afmarsch geordend.
Behalve het onderwijzerspersoneel, begeleidden som
mige gemeenteraadsleden en feestcommissie!eden mede
den optocht, die door het onvermoeide fanfarecorps
,.Tavenu", onder leiding van zijn wakkeren directeur
den heer P. Otto, werd voorafgegaan. Twee vaandels
j (een met het gemeentelijk wapen, het anderé van 't
fanfarecorps), waren mede in den optocht opgenomen.
Het ging nu vanaf de school naar de buurtschap
„Fuik", waar gekeerd werd hij het erf van heer T.
Hoogeboom. Ijverig gaf het fanfarecorps af en toe een
opwekkend nummertje; ook de kleinen bleven in feeslé-
lijken zang niet achter. Zoo ging men naar 's Burgemees
ters woning, waar op het tegenoverliggende erf den
jubilaris menig feestelijk couplet werd gewijd door de
kinderschaar, gedeeltelijk onder fanfare-begeleiding. Zèer
veel belangstellenden waren ooggetuige van een en ander.
De jubilaris hoorde met blijkbaar welgevallen de hul
debetuigingen aan en ging te voet met den optocht mee
terug naar de keurig versierde kolfbaan van den heer
C. de Geus, wraar na het zingen der kinderen van ver
schillende feestliederen ter eeré van dén Burgéméés-
ter, door de kleinen eenige versnaperingen wéraén gé
bruikt. De heer P. J. Tromp, gemeente-secretaris, sprak
in de kolfbaan de kinderen op hartelijke wijze toe..
Professor Lion Knoop van Amsterdam, de beroemde
goochelaar, trad vervolgens op. .om de schoolkinderen
te vermaken die reeds, zooals te begrijpen is. reik
halzend naar zijn optreden uitzagen. Hij voldeed oud
en jong uitstekend, de bekwame goocheltoeren-man. En
wat we van zijn toeren zagen, deed ons wel vertrou
wen, dat hij ook dezen avond bij zijn optreden in De
Geus' kolfbaan voor de ouderen, deren zeer zeker bij
uitnemendheid zou voldoen. We vernamen, dat in een
deel der gemeente, Schoorldam. dezen middag volks
spelen plaals vonden, terwijl daar 's avonds in 't café
van mej. Ivang muziekuitvoering was, waar het ook
vroolijk toeging.
die moet zoo iets kennen!
In bet Nieuwsblad, gewijd aan de belangen van de
Hoeksche Waard en I.Jsselmonde, van 26 October
leest men het volgende berichtje uit Poortugaal:
Door den Raad dezer gemeente is benoemd tot
havenmeester-sluiswachter, straatremiger en schoon
houden der schoollokalen, in de plaats van den heer
I. Gielen, die als zoodanig ontslag had gevraagd, de
heer Jacob van Luijk. Deze is door den burgemees
ter ook benoemd tot nachtwaker, welke betrek
king door het bedanken van den heer I. Gielen ook
weer vacant was geworden. De heer J. van Luijk
heeft deze benoemingen aanvaard.
Die meneer J. van Luijk. zou als wondermensch op
kermissen stellig geen slceht ffguur maken.
Een meneer, die havenmeester, straatreaniger, sluis
wachter,, werkvrouw en... nachtwaker in èen persoon
vereenigt, zou er een grooter wonder denkbaar zijn?
Slechts mag gevraagd: wanneer slaapt die me
neer Van Luijk dhn eigenlijk?
een zonderling.
Te Dinxperlo kwam Dinsdag uit de/ bosschen vluch
ten een woest uitziend jongtnensch, van naar schat
ting 17 jaar, die om wat eten vroeg bij den land
bouwer Konings. Toen hij niet gauw genoeg werd
geholpen, trok hij broek en kousen uit en vluchtte
blootshoofds weer het bosch in. Te oordeelen naar
houding en uiterlijk is het de sedert Juni vermiste
student Ernst Josephson «ft Bannen, wiens vader
onder opgave van signalement een belooning van
1000 Mark uitloofde voor zijn aanhouding- De po
litie spoort hem op.
arbeid in de rijksgestichten.
Blijkens een door den minister van Justitie uit
gegeven circulaire zullen voortaan, de bureelbehoef
ten, drukwerken etc. voor de parketten bij 't rechts
wezen, voor zooveel zij daarvoor vatbaar zijn, wor
den geleverd door den arbeid in de rijksgestichten.
geen valschheid in geschrifte.
Voor ©enigen üjd maakten wij melding van een ge
schil tusschen Mr. T. J. Slees wijk, Kantonrechter t3
Bolsward, vroeger griffier te Sneek.- en de direeüe dér
Gemeentelijke Waterleiding te Sneek. Genoemde héér
wenschte n.l. niet de hem aangeboden kwitanüe voor
geleverd waier te voldoen, omdat naar zijne meening
de meterhuur te hoog berekend was, daar hij een klei
ner meter met minder huurwaarde had bedongen.
Het gevolg was, dat de Directie de kraan in de straat
deed sluiten en daardoor het waterverbruik in Mr.
Slees wij k's woning belette. Deze verbood op zijn: beurt,
dat men den meter wegnam, zoodat dit instrument
eerst na zijne verhuizing naar Bolsward (12 Mei 1910)
weer in het bezit der gemeente kwam.
Ingevolge besluit van heeren Burgemeester en Wet
houders, werd toen een' rekening ingediend voor verbruikt
water en meterhuur tot 12 Mei, berekend naar het
laagste tarief, en werd een postkwitanüe voor dil be
drag ad f 4.31 afgegeven.
Deze kwam onbetaald lenig en een brief van Dngc-
fijksch Bestuur, mei verzoek de reden zijner weigering
Ie willen opgeven, bleef onbeantwoord. In de Raads
vergadering van 21 Juli werd nu door B. en W. voor
gesteld, genoemd liedrag oninbaar te verklaren, met welk
voorstel zich de Raad echter niet kon vereenigen. Men
besloot integendeel Mr, Sleeswijk .gerechtelijk aan te
spreken.
Toen diende Mr. SI. een klacht bij de Justitie in
wegens confractvervaLsching op grond van hei feit dat
het bedrag der meterhuur door den klerk der water
leiding was veranderd.
Deze opgeblazen zaak is tlians geëindigd doorcfat de
Rechtbank te Leeuwarden, na serieus onderzoek, waar
bij zelfs eeij £chriflkundige te pas kwam, besloot de
klacht niet ontvankelijk te verklaren.
Echter zal Mr. SI., (voor zijn eigen kantongerecht)
zich nu nog hebiien te verantwoorden weger» de niet-
bclaling der f 4.31.
Het is de moeite waard i
dft onderwerp Interesseert ten zeerste kan
velen, bevat hieromtrent het volgende: atlbe.
In de eerste plaats willen wij antwoord geven
de vraag hoe groot de schade is, die de blik
jaarlijks in ons land veroorzaakt, door het verniM?
en in brand steken van huizen, molens, torens
Dat dit ieder jaar niet even groot Is spreekt T
zelf. Door elkaar genomen zal de schade echter
op niet minder dan millioen per jaar gerelT'
moeten worden.
Nu ik nog heel onlangs weer een gebouw van een
bliksemafleider zag voorzien, van het oude, ik mag
•wel zeggen verouderde type, en het met dezelfde
of waarschijnlijk minder kosten mogelijk geweest
zou zijn ee>n veel meer afdoende beveiliging aan te
brengen, lijkt het me van belang eens iets omtrent
de nieuwere denkbeelden aangaande bliksemafleiders
In dit blad mede te deelen. Want het wordt toch wer
kelijk tijd dat fabrikanten van bliksemafleiders in
de eerste plaats, doch ook zij die hun huis van een-
beveiliging laten voorzien, weten, dat het gewone
type van bliksemafleiders reeds sinds lang, vooral
voor met riet gedekte huizen, volkomen onbetrouw
baar is gebleken en op andere manier met dezelfde
kosten iets veel beters is to krijgen.
Men heeft omtrent het wezen van den bliksem in
de laatste jaren zooveel meer zekerheid gekregen,
dat men thans de wetten waaraan deze zich houdt,
af kan leiden en tevens kan aangeven hoe een
goede beveiliging ingericht zal moeten zijp.
Het ontstaan van een onweer te verklaren en alle
verschijnselen te bespreken zou me hier natuurlijk
veel te ver voeren, ik zal me dus slechts tot het
opnoemen, van een paar feiten beperken.
Onweer ontstaat, wanneer het electrische even
wicht in den dampkring verstoord wordt, door da
een of andere, hier buiten- beschouwing blijvenda
oorzaak.
Eleetrisch geladen wolken drijven door het lucht
ruim en doen ook op aarde electrische spanningen
ontstaan, welke grooter en grooter worden en ten
slotte aanleiding geven tot het overspringen van
een vonk, den bliksem. Dat wij dezen als een
straal zien, komt slechts daardoor dat ons oog de
beelden eenige® tijd vasthoudt en we de vonk dus 1
ook daar nog zien waar ze reeds niet meer is.
Gok tusschen wolken, onderling kan de bliksem
overspringen, zoodat niet steeds de aarde getroffen
behoeft te worden.
De oude bliksemafleider,, reeds in 1754 door Fran-
•klin uitgevonden, had ten, deel te voorkomen dat de
spanning een, gevaarlijke hoogte bereikte. Vandaar
'dat de opvangstang van een/ zeer spitse platina punt
voorzien werd; spitse punten nl. hebben de eigen
schap de electriciteit bij eenigszins hooge spanning
heel gemakkelijk in de lucht te doen afvloeien.
De platinapunt moest dus werken als veiligheids
klep, werd de spanning zoo- hoog dat ze gevaarlijk
zou worden, dan zorgde de spitse punt er voor dat
de electriciteit in de lucht kon ontwijken. Mocht
echter om zoo te zeggen de- afleider het zoo gauw
niet bij kunnen houden en de bliksem toch over
slaan,. dan was het tweede doel deze ontlading zon
der gevaar naar de aarde te geleiden. Daartoe werd
de opvangstang door een dikken koperdraad met de
aarde verbonden en eindigde daar in de aardplaat.
Wat nu de eerste eigenschap betreft, kan met de
meeste zekerheid gezegd worden, dat deze bescher
mende werking in het geheel niet, of zeer onbedui
dend bestaat en het is dus als zuivere geldverspil
ling; te beschouwen, wanneer men toch nog steeds
platihaspitsen aanbrengt.
Er blijft dus over het tweede doel, bescherming
vans het gebouw zoo de bliksem raakslaat. Dan moet
da bliksem dus den afleider treffen en hierlangs
de aarde bereiken.
Daartoe maakte men de opvangstang heel lang,
2 Meter, soms zelfs wel 4 Meter, en rekende dan
dat daardoor een min of meer groote kegel beschermd
werd, waarvan de top lag i® de punt der opvang
stang. Het te beschermen gebouw moest geheel in
dezen kegel liggen. Hoe groot de beschermende ke
gel zou zijn, kon men echter niet eens worden, waar
schijnlijk om de doodeenvoudige reden, dat deze kegel'
in het geheel niet bestaat.
Er zijn verscheidene gevallen te noemen, waarbij
de bliksem vlak naast de opvangstang in is gesla
gen en op de meest grillige wijze door het huis
heen naar de aarde ik gegaan.
Zoo eenvoudig als men vroeger dan ook de zaak
onderstelde, is het in werkelijkheid geenszins, en
het zijn de veranderde inzichten, aan de ervaring
ontsproten en met de hedendaagsche kennis van
electrische verschijnselen in goede overeenstemming,
welke ik gemeend heb nader bekend te moeten
maken,.
Laat ik eerst echter eenige cijfers noemen, wat
betreft de schade door onweer jaarlijks in ons land
aangericht. Het boekje van Dr. D. van Gulik, samen
gesteld en uitgegeven i® opdracht van de Holland
sche Maatschappij van Wetenschappen te Haarlem,
en reeds in 190(5 uitgegeven bij P. Noordhoff te
Groningen, een werkje dat ik ieder die zich voor
gelijke zullen het meeste gevaar loopen getroff
te worden. Doch hiervan hebben de met stroo
riet gedekte woningen het meeste gevaar bij insj.
geheel te verbranden. Volgens de verzamelde
gaven verhouden zich de kansen dat bij inslag »iT
niet brand zal ontstaan in een gebouw met zarh?
bedekking als 3:1, dus 3 X brand tegen eenmaal
niet.
Bij een pannendak is dit veel gunstiger, ni ai
1:2, dus eenmaal brand en tweemaal njet
Dit geldt natuurlijk voor gebouwen zonder blik
semafleider. Bij gebouwen wel voorzien van bliksem
afleiders komt men tot geheel andere waarden D]~
1 maal brand op 12 trefgevallen. Dit wil echte
niet zeggen, dat de bliksem, al veroorzaakt hij geea
brand, desondanks geen groote schade aan kan
richten. En bovendien zullen huizen met riet gedekt
en op de gewone manier van een afleider voorzien
bijna steeds wanneer ze getroffen worden ook ge.
heel afbranden.
Voor met riet gedekte gebouwen geeft de gewone
bliksemafleider dus zoo goed als niets.
Juist omdat we dergelijke gebouwen overal in det
omtrek door den ouderwetschen afleider bescherjuj
zien(?) en nog voortdurend nieuwe aangelegd wot.
d'en Is het een dringende eisch dat de aanleggen
ervan zich beter op de hoogte stellen en zoo zij het
tiet doen, dan de bezitters der gebouwen zelf om
te weten wat voor een beveiliging zij moeten eischen
en voor weinig geld krijgen kunne®.
A. flr
Wordt vervolgd.
Bovengenoemde vereen iging, welke ach tem dotj
stelt „de verbetering van het vabkensras in Noord-
Holland te bevorderen", maakt bekend, dat zij' gaarne
haar bemiddeling kosteloos wil verleenen aan hen, die
uitmuntend fokmateriaal, van afstammingsbewijzen voor
zien, uit een der afdeelingen wenschen aan te koo-
pen.
Aanvragen, welke in onderstaande rubriek worden
opgenomen, te richten aan den administrateur JOH.
SPAANDER te Midwoud.
YEA
A G.
AANBOD.
E«n toom beste biggen
als fokmateriaal, 6 zeugen
en 5 beertjes, bestellingen
worden ingewacht tot SI
October, bij C. DUIN te
Zand werven, gem. Span
broek.
ze, toesprak. J.
,U komt van heel ver weg, zoo zegt grootvader,
zoo babbelde zij voort. „U reist door Thuringen?
U heeft bepaald wel mooier en belangwekkender din
gen gezien dan dit slot. Maar daar u nu eenmaal
hier is
,,Ik dank u duizendmaal voor de vriendelijke ont-
Vangst," antwoordde Von Wulffen- Hij had plotseling
het gevoel, als wist juffrouw Clarinde niet, dat hij
de opdracht had om het slot te koopen. Zij behan
delde hem als een gast. Hij besloot haar voorloopig
in dien waan te laten. Het meisje begon dadelijk
hem op allerlei moois attent te maken.
„Daar zijn portretten van de Lodewijken van Fran
krijk. Zij zijn niet oud en ook niet bijzonder goed
gemaakt. Mijn grootvader liet ze copiëeren naar ori-
giueelen. De meubels hier behoorden vroeger ook
reeds tot Sonneborn. Maar misschien stelt u ook
belang in het gebouw? Ik zal u geleiden. Het is oud.
Goihiek. Maar dat ziet u zelf ook wel."
En mijnheer Von Wulffen liep achter het jonge
meisje door de ruïnen van het g-othische slot. Hij
scho..k aan hetgeen hij zag niet veel aandacht, niet
meer dan de beleefdheid gebood.
Hij kende den bouwaard van dien rijd, dus wist
wat hij aan portalen en trappen in dit gebouw had
to verwachten.
Veel meer boeide hem zijn jonge gezellin. Hij dacht,
is het mogelijk, dat dit kind met de schoone, ja
bijna edele trokken en de groote kalmte, ook in die
onzinnige gedachte der Bourbonafkomst leeft?
Neen, de gravin moest zich bepaald vergissen
misschien vas het alleen maar een ouderdomswaan
van den grootvader.
Clarinde voerde den bezoeker naar beneden en
door den I< ranschen tuin-
„Grootvader meende, dat u ook den tuin moest
bezien." zeide zij en lachte even. Dit lachen maakte
I
het bleeke gezicht zoo aantrekkelijk. yj
„Het is een lief kind," had de gravin van baar
gezegd. Neen, het was een klein wonder van gratie,
dat daar op het oude Sonneborn leefde. En mijnheer
Von Wulffen keek weer zeer verstrooid naar den
Franschen tuin, want hij moest het jonge meisje aan
zien, of hij wilde of niet. En hij dacht, hoe kan zoo
iets hier opgroeien en in gezelschap van een won
derlijken grootvader en een half dvrazen fluitspeler
zoo fijn en trotsch worden en zoo kalm en wel
opgevoed in den omgang met vreemden, evenals een
gastvrouw, die eiken dag vreemden aan haar tafel
gewoon is?
En hij vroeg plotseling:
„Woont u hier altijd, juffrouw?"
„Bijna altijd," zeide zij. „Slechts eenmaal ben ik
eenigen tijd naar Zwitserland geweest. De goede
juffrouw die mij onderwees, moest naar huis en
wilde, dat ik bij haar bleef. Maar grootvader riep
mij weer heel spoedig naar huis."
„Is u hier gaarne? Is het niet eenzaam?"
..Och, daar is de tuin, en de Weiden en het bosch.
Dat blijft steeds ®ieuw. U weet dat wellicht zoo
met, omdat u uit een, stad komt. En daar is de
oude bibliotheek."
„Leest u gaarne?" vroeg Vo® Wulffen en dacht
zelf: hoe vervelend klinkt zoo'n vraag.
„Ja, over oude tijden lees ik heel graag. Hoe de
volken trokken en nieuwe gedachte® ontwaakten
dat is heel mooi om te lezen. En hoe dan de kunst
ontwaakte. De kunst, om steenen als 't ware leven
en aanzien te geve® e® mooie bouwwerke® te schep-
„E® mooie tuinen," zeide Von Wulffen, „wie heeft
dezen aangelegd?"
i "Grootvader- Heel kwam hij hier uit Fran
krijk. Wij zijn emigranten" zij lachte ik
meen, grootvader was een emigrant. Nu is hij reeds
lang een Thuriager, evenals ik en mijn broeder Thu-
ringers zijn."
Von Wulffe® stond getroffen. Het was heel zeker,
de grootvader had zijn kleindochter niets van zijn
plan meegedeeld. En het werd Von Wulffen te moe
de als beging hij een misdaad, wanneer hij nog lan
ger met het jonge meisje sprak zonder het ware
doel van zijn komst mee te deelen.
Hij was zoo gaarne nog wat gebleven en met
haar nog een poos gebabbeld. Maar hij kwam zich
zelf voor als iemand die bezig was een andermans
vertrouwen te misbruiken. Zoo nam hij afscheid met
het verzoek of hij spoedig nog eens mocht terug
komen.
„Ach, gravin, dat is een verschrikkelijke geschie
denis," met deze woorden begroette mijnheer Von
Wulffen de® volgenden avond de gravin.
„U ziet er meer boos dan verschrikt uit. mijnheer
Von Wulffe®," meende deze. „Maar vertelt u mij
eens, staat het met alles?"
Mijnheer Von Wulffen nam op den hem aange
boden stoel plaats.
„Ja, nu heb ik de pretendenten naar de Fra®sche
kroon meermalen gesproken. In hun onzichtbare ko
ningsmantels gehuld, met de houding va® ee® groot
heer, stonde® zij daar en zeiden zoo terloops, dat
zij naar Parijs dachten te vertrekken. Zij verzochten
mij morgen den notaris te zende®.
„Ik heb uitstel verlangd, maar de oude toonde
mij lachend een brief van de prinses, die ook om
een spoedige beslissing verzocht
„Wat kan ik ®u nog doen?"
„Telegrafeer de prinses, dat u het 't beste oor
deelt, dat zij de bezitting eerst zelf komt zien, U
wilt den koop njet op uwe verantwoording nemen."
Mijnheer Von Wulffen glimlachte.
„Beste gr&vi®, die telegrammen zijn al te/vergeefs
tri gij eeltig teek en van de verschrikkelijliie j
nier- of blaas ziekte liebt.
Vraag 1. Hebt gij 's morgens bij het opstaan een
ellendig gevoel in uw rug?
Vraag 2. Zijn uw oogleden opgeblazen? Hebt gij
blauwe zwellingen onder de oogen? Zijn uw en
kels en handen opgezwollen? (De eerste ken-
teekenen van waterzucht.)
Vraag 3. Is uw urine bewolkt, met bezinksel of
schrijnend? Loost gij te veel of te weinig urine?
Vraag 4. Zijn uw ledematen bevend of rheuma-
tisch. vooral bij slecht en vochtig weer?
Vraag 5. Is uw rug pijnlijk, wanneer gij u bukt
©f uit een stoel tracht op te staan?
Werkt het hart onregelmatig? Wordt gij duizelig pi
eenigen tijd gestaan te hebben?
Vraag 6. Hebt gij hoofdpijn of klopt uw hoofd?
Vraag 7. Lijdt gij aan gravoel, lenden- of heup-
jicht?
Nierkwalen doen niet iedereen op dezelfde wijze aan
-geen enkele patiënt heeft alle kenteekenén, maar
iedere patiënt heeft sommige kenteekenen. Indien gi.
echter eenige aanwijzing voor nier- of blaaszwakte.
hebt. is uw kwaal misschien reeds lot een hoogeren
graad geklommen dan gij denkt, en verliest de blaas
misschien plotseling haar kracht om het water op te
houden.
Alleen een nierengeneesmiddel kan een niêrziékté
tot in haar wortels uitroeien. Foster's Rugpijn Nb
ren Pillen dienen speciaal voor nier- en li laaskwa
len. Zij lossen het urinezuur volkomen op en werk®
rechtstreeks op de lijdende nieren. Zij staan hen. op
een zachte wijze bij in hun grootsc.h werk om W
bloed te filtreeren en de urinevergifton af te voerét
die zoowie noodlottige ziekten bij mannen en vrouw®
teweegbrengen. I
Geen doos is echt, wanneer er niet de volledige
naam Foster's Rugpijn Nieren Pillen op voorkomt.
Zij zijn te Schagen verkrijgbaar bij den heer J. Rotgans-
Toezending geschiedt franco na ontvangst van P051'
wrissel 5 f 1.75 voor één, of f 10 voor zes io°zerL
verzonden. Ik reed gister zelf met dien jonge"»
Ludwig, „wel hem dat hij een kleinzoon is'f n
de stad om het antwoord op mijn dringend teleg
af te wachten- Maar de prinses is in de wolken o
de foto's en de prijs va® twintigduizend maHi 'M|
ook niets te wenschen over."
„En u denkt over de bewoners van Son®eborn
evenals ik?"
„Ja. Het is een oud man, die plotseling tot
Don Quichotte is gegroeid, het is een treurige f
schiedenis. En da® die zeventienjarige knaap, dü
alleen mooi is en fluit speelt een kereltje votf
een sprookje, dat is alles. Maar wat moet er "I
Parijs van dien jongen worden?"
„Ja, dat is onbegrijpelijk. E® wat moet er
de jonge Clajinde worden, dat beangstigt mij n°-
het meest." jAikl
Het gelaat van den jongen ma® werd nog dro*
y6r>
„Daarvoor kom ik juist naar u toe. De 1°^
Clarinde weet van alles wat er boven haar
hangt niets. Het wordt voor haajr geheim geb®",,
De grootvader wil haar met een feit verrassen»
Met een ruk hief de gravin het hoofd op.
„O zoo, dus daar verwacht de oude tegen*
En hij wil de kleine niet aan het woord late"
men. Dat is een prachtig iets. Maar dat zal
lieven grootvader niet gelukken. Misschien h0®1
klel®dochter toch nog wel eenigen invloed, van
zij van alles op de hoogte is. Nu wil ik toch
met haar praten."
„Mag ik u dan dien kleinen afstand begeie"1
gravin?" jjr V
De gravin lachte. De jonge man scheen er
zend op gesteld, dat zij dadelijk naar Clarinuc
Hij wilde persé wachten en zien wat de afloop
Wordt ve
rvolgd.
