IT*:™ beide zyden *™d-
Telegrafisch Weerbericht.
Hoe kunnen wij met weinfa
kosten onze woning tegen
bliksemschade beschermen
Ihem toch zou hebben gestraft, als hij anders had
gehandeld.
BETOOGINGEN TE BRUSSEL.
De particuliere correspondent van het Handelsblad
schrijft uit Brussel:
De volksbetooging van dezen middag bij de plech
tige opening der Belgische Kamers, is alle verwach
ting te boven gegaan.
Deze manifestatie, eenerzijds koningsgezind en an
derzijds anti-clericaal, was op sommige momenten on
gemeen grootsch. De Koning zou op straat komen,
liet volk van Brussel kwam op straat. Al de socia
listen der hoofdstad waren aanwezig. De fabrieken
staakten, het rumoer was onbeschrijflijk en kon alleen
vergeleken worden bij wat aan geestdriftig straatge
weld de troonsbeklimming van koning Albert bood.
Nu zou voor de eerste maal koning Albert de zit
ting der Kamers openen met eene troonrede. De ge
legenheid voor een politieke manifestatie was prach
tig. Enorm was dan ook die manifestatie.
Toen de koningin met de twee prinsjes op straat
kwam aanrijden, overschreeuwde het volk het lawaai
der militaire muziekkorpsen. Men riep: „vive le suf-
f^aga universel", of „dissolution, dissolution", terwijl
de tegenbetoogers voortdurend „leve de koningin"
grifféfi. Bij de verschijning van den koning, die te
pf&Vd f n met schitterend gevolg de Koningstraat op
ging, .Werd het gedruisch oorverdoovend. Duizenden
f.afcdëti wierpen een wolk van stroobiljetten uit, de
koning was soms niet zichtbaar meer; de wolk om
vatte hem, bespikkelde hem en zijn paard met witte
vlokjes. Het paard steigerde angstig, de Koning
ineirde onrustig, bij wijlen half glimlachend groetend.
Hét 'gé volg paradeerde vreesachtig en de zee van
stemmen woelde aan: „Dissolution! Vive le Roi!
Vffe'ile stlffvage universel!" en dat ging zoo langs
den ^ebeefërfweg. De straat was met een tapijt van
hriöïjëe bedekt, een zelfde vlage regende in het par
lement, waar de socialistische leden het heel druk
hebben gemaakt.
De1 troonrede van den Koning was zwak en roerde
geettsaHis de problemen der huidige politiek aan,
''Étetroot was met de manifestatie-papiertje® be-
tikkeld, de kreten hielden niet op. Na de rede en
•op den terugtocht, nam de betooging weer toe. Voor
het paleis zong het volk de „Internationale" en de
tnllitiaire muziek vermocht „iet het lied te overrui-
sohen. De stad ia koortsig gebleven; er worden over-
aV'ffioetings1 belegd.
ifiMénf' isi over'het algemeen verbaasd, dat het mo
gelijk is'^eweest een koning zoo diep in het krioelen
de eto driftige plebs te zien dringen. De betooging
Was I vobral anti-klerikaal en bedoelde den koning
niét. Hot was in allen gevalle eene belangrijke ge
beurtenis.
De koningin, de gravin van Vlaanderen en de
beide prinsjes, komen vóór den koning in de Kamer
aan, waar de senatoren en Kamerleden samen zete- j wiens stembus-werk het meeste sucoes heeft, dat van
Willows hocpl maandag zijn reis naar Parijs te kun
nen voortzetten.
EEN WONDEKMENSCH. J
De Londensche berichtgever van de Telegraaf
•chrijft:
Alhambra krijgt hier weer eens 'n sensationeele
vertooning. Een proef daarvan werd voor de direc-
tte van den bekenden Londenschen balletschouwburg
en eenige genoodigden geleverd door een man van
omstreeks dertig jaar oud. Hij heet, of noemt zich
Strazzini, en moet een Duitscher van Hollandsche af
komst zijn.
Hij begon zijn vertooning met de bestelling en
veiorbering van het volgende luncheon:
Bonbons in petroleum gestipt,
Glas water.
Een aangestoken kalken pijp.
De schelp van een oester.
Een waskaars.
Deze dingen kreeg hij. alsof het aardbeien met
room waren, met het grootste gemak en genoegen
naar binnen. De kalken pijp en oesterschelp maald<
hij met zijn tanden even gemakkelijk fijn als ieder
van ons het een gebakje doet. En daarop maakte
hij alle aanwezigen stom van verbazing.
Hij vroeg een ander glas petroleum, spoelde den
inhoud daarvan met cognac en water door zijn keel
en liet een lucifer aansteken. Hij spreidde een servet
over zijn breede borst, knoopte de einden daarvan
om zijn dikken hals samen, opende zijn mond wijd
en stak er de brandende lucifer in. Hij hield even
zijn adem in, opende daarop zijp longen enwerd
et-n levende vulcaan. Een groote vlam, van eenige
voeten lengte, spoot uit zijn mond. Zij brandde niet
lang. Doch de verbazing was er niet minder om.
Naar hij zegt produceert het mengsel van petroleum,
cognac en water in zijn buitengewoon lichaam een
gas, Jat Duitsche doktoren niet kunnen verklaren.
Nadat het gas verbrand was, zag hij er min of
meer bedwelmd uit. Doch om te toonen, dat het
hem geen kwaad had gedaan, liet hij zich een spij
ker geven, bond een linnen zakdoek aan zijn rech
terhand en sloeg daarmede den spijker door een
du'm-dikken plank.
Om aan zijn wonderbaarlijke vertooning een vroo-
lijkt finale te geven, liet hij eenige champagnefles-
schen komen en sloeg die aan gruizelementen. Hij
trok zijn schoenen en kousen uit, liet zich blinddoe
ken, stapte op een stoel en, onder het spelen van
lustige muziek, sprong hij van den stoel af te mid
den der glasscherven, waarop hij eenigen tijd danste
zonder schrammetjes aan zijn voeten op te doen-
Eenigen tijd geleden hadden wij hier een man,
zoo broos als kraakporselein. En nu hebben we er
een met een lichaam en, huid van staal.
UIT AMERIKA.
Gisteren heeft in den slaat New-York de gouver
neurs-verkiezing plaats gehad, en daarbij moei blijken.
fën/Dé socialisten zijn vereenigd, in wandelcostuum
gfeklééd en draden Töo'de anjelieren. Zij staan recht,
doch nemen geen dteel aan de geweldige ovatie. Op
dp petstribune heeft iemand geroepen: Leve de ko
ningin! Dé Socialist Hubinj vraagt uitdrijving van
den roeper, dóch zijn woedende protestaties worden
versmoord onder het geroep: Vive la reine! Om
Half „twee komt de koning. Uit aller kelen klinkt
het: Vive le roi! De socialisten trachten de ovatie-
brengers ie overschreeuwen mei den kreet: „Disso
lution" en schreeuwden dat de Kamer ontbonden
móet worden, al trommelend op hun lessenaar. Dan
ffprpqp gfo dnifsenden jrltya ^hefjés, die op hun eigen
fcoofd neerdwarrelen.
•ric®ij djt- UplS(9h kabaal, dat e ipihpten duurt, blijft
ld#.,koningppstig pp .ifln troop zitf,en- De socialisti
sch'; leider Vapdervelclë roept den, ministers toe:
„Wij) hehhep niets tegen den koning, wij manifestee
ren tegen u!" Daarop volgt stilte. De koning leest
ziUend de kleurlooze trooffrèdé'gikat dan onmid
dellijk heen, onder luide toejuichingen. De socia
listen zwijgen. leel to' 1B6l 1,1:7
n'dmv? -mZfhU .bsmmscaiqs tem Isvso le
flj LUCHTVAART.
)0 Eèai grappig tooneel heeft zich voorgedaan bij de
landing van den Erigehschen aéregant Willows, die met
een klein bestuurbaar luchtschip de reis van Enge
land naar Frankrijk oredemam. -Zijn einddoel was Pa
rijs. ioch de omstandigheden poo-piei) hem te Donai
te Janden.' lJrtlE}"ï J*C7
De eerste, die den jongen aéronaat aan hei eind van
zijn succesvolle reis kwam begroeten was... een belasting
ambtenaar, die 741 francs inkomende rechten eischle.
Willows toonde heel weinig lust om aan dil verlan
gen te Voldoen, waarop de douane-ambtenaar er toe
zijn repubhkeinschen tegenstander, Sümson. die in de
den candidaat der demoeralen, John A. Dix. óf dat van
verk iezings - ca m pagr ie zoo'n krachtige hulp heeft gevon-
den in den oud-president Roosevelt.
Reide partijen hopen natuurlijk op de overwinning.
De republikeinen verwachten een meerderheid van
104.000 stemmen voor Stimson, en de democraten een
ongeveer gelijke meerderheid voor hun man, Dix. An
dere en bescheidener schattingen zijn: republikeinén
45.000 en democraten 112.000.
Of ook f.teze schatting juist is?
Dat de verkiezingscampagne met buitengewone kracht
is gevoerd, blijkt ook nog uit het geld. dat gisteren
op den „dough-day" beschikbaar werd gesteldT De
"dough-day de dag vóór de verkiezing is zoo-
zooveel als de betalingsdag: ,.dough" is is in Amerika
de bargoensche uitdrukking voor money. Nu, op dien
dag komen alle locale kiesvereenigingen en propagan-
daclubs naar de hoofdstad, om hel verkiezings-„dough"
in ontvangst te nemen. Ditmaal werd door beide partijen
niet minder dan drie millioen dollar verdeeld, zooals
de Amerikaansehe bladen zeggen, voor de betaling van
rijtuig-, auto- en ..andere" kosten.
Zoo 't heet, heeft Roosevelt de zaak der republi
keinen grootelijks geschaad door 51 te fel fulminceren.
Zoo heelt hij ook op scherpe wijze zijn afkeuring le ken
nen gegeven over vonnissen, door Amerikaansehe rech
ters volkomen te goeder trouw en volgens hun eer
lijke opvatting van letter en geest der wet uitgespro
ken. Dat heefl zelfs Roosevelt's aanzien en prestige
ernstig geschokt, althans in die kiezerskringen, waar
men het gevaar beseft dat in een dergelijke critiék moét
gelegen zijn.
De New-York Herald voorspelt een overwinning der
democraten in de staten New-York, New-Jersey en
ko-
m i >vmi uciiiDUdicii in uc duiurn ixuvv-iüiK, i^|iewwJüi5üV t
«verging de gewapendo macht te ontbieden. Willows Ohio. en Zweert óók da. de democraten in het k
wotdl; nu déOi de-.gendarmeiie bewaakt. mende Congres de meerderheid zullen hebben. Komt
Men geloolt dal de Bntsche Aéioclub de zapk m het dje voorspelling uit, dan zal het bestuur van Taft.
peine zal plengen. .- -<J trots zijn meerderheid in den Senaat, weinig princi-
9 Fransch blad meldt, dat da fiscus,jpkojuead-e pieels meer kunnen tot stand brengen,
trachten cischt voor de voorraden ipoter-brandslof, dre
-inWi^«'g.;aog in[.;Jsyn, reservoirs
i NEW-YORK. De tot dusver ingekomen berichten
wijzen uit, dat Dix de democratische candidaat voor
IMifï. ÏWiowl deze donane^ntetprmr deu ^oeverueurszetel
ggn j, viues anus, pas trop de zèle". Misschien echter,
zen is.
van den staat New-York geko-
oïnSaaf P"" 'rcr HTr,T'l" Te Tonypandy en Aberamany is het vanavond weer
'ft" i« a? 'n»aa,T 1 tot ongeregeldheden gekomen. Te Tonypandy
Toep Latham in Engeland landde is het den EugeL- Bcn'iue ^ngericnt. in
zJjn
ruiten vernield. Er is groote
aangericht. In ernstige gevechten met de
fSq^;1Wt een dergeLijWgdclqtte^fe te^ vérgpllén^l De New.York Herald becjjfert de meerderbeid vau
Dix op minstens 50.000 stemmen.
NEWHAVEN Connecticut)8 November. Uit de
eerste opgaven blijkt, dat de democraat Baldwin de
«verwinning heeft behaald.
DE STAKINGSONLUSTEN IN WALES.
De toestand in de mijndistricten van het zuiden
Dv daad van de Frunsche autoriteiten kan ook zijn
het begin van een nieuw tijdvak, waarin de luchtvaart
heeft opgehouden een interessante nieuwigheid ié zijn
en gebracht wordt onder de gewone oenirale van he-
jeeermgsambtenaren, die aan de grenzen toezicht hou
den aan spoor en boot.
-.ia npwucB
i Nog een aardige aneedpte deze reis betreffend. Toén van Wales is thans zeer zorgwekkend geworden- De
dé reizigers geland waren, daagde ook een bejaarde politie, ofschoon in grooten getale aanwezig, te
goedhartige dame op met de noodige koffie-gprniluren.
;j.v „Pc hoeren zullen het wel koud hebben. Kan ik ze
$q«en met een lekker kop koftie;r
voet en te paard, kon het niet meer af. En de plaat
selijke besturen hebben nu de hulp van het minis
terie van Oorlog ingeroepen- Op last daarvan staat
ï'3,
werktuigkundige van Willows was er het eerste te Al dershot een compagnie huzaren gereed, voor-
zien van scherpe patronen, om op het eerste bevel
„Hoeveel klantjes suiker wilt u hebben?" vroeg ze. terstond naar het Rhondda-dal te vertrekken.
-jiUteiF^&'.FanUyrordcle de Engelschman. af. j .Daar is de °hnist der stakende mijnwerkere het
keerdp toen met een verwonderd 'géUat grootst. Gisteren vroeg werden zij bij bekkenslag
„töLgïpptq verbazing van den Eiigelsclunan bet geiteele opgeroepen, om onderkruipers te verhinderen in eu-
)o^^efpotje,)^.,_sniJgvo.u.1.) I}b asÉfeLl werk te *aan- Het woei en
Ze dacht bq vergissutg, dat dc man F ranselt had regende geducht. De ochtend was guur en koud.
RdóeWj. ooS Ti$h! trók|rèh pen groot aantal vrouwen met hun
thmvui'jJU/d 'A< Jj.riKy ,13 bioê'iao' sjsin yu.ih, htow '£^00 tue^e naar'Öe Cambrian-mijnen, waar de rui-
«(iWlfiSriVdUhneawt .lucfiitóhip .qen tèn der kahtorèn werden ingeworpen en de werk-
,g^q,wd, (t^ny^a^ie >vfllige'^chfüt^téiL'stokers e. a. arbeiders op de
bcrioUt- M Wdlows mea,)T.
"nen volbrengen trok een talrijke mertiglc téleii
t ixnmt ,h^ Pafi»cr<te enü^[ -
M. steefe,a«ft. ztdi bo-v^, ,wpll
•ma¥«t FfiWip yan <lo Sterren
-
iiorfyF>,ó|ud-Oo.st<4jjji& nel'
-ed
hij gebaat zijn geweest met e^n
-neaio^ui^iMiQ, Eransq,hc k
-ievlQ«8i m.
«tegen u>cn. tot
'Wi W n,
en tra c|
iji»u4#<opiippfepfe^, pofi^
vlucht wérden gejaagej.
be beréden 'pöhtje was niet bij machte de opge-
téld wonden, menigte h'et hóófd te bieden.
wteYlt'eés óWderdrtlkken: Daarbij werden 'enkeTeiT ge
dood. En dat dreigt lm onder zijn bewind voor 't
eerst herhaald te worden 1
.jjgyzüiiim negnóf usB aar 89iba Jy,.
»U De minister van binnppla,ndsehe zaken is als be
id. middelaar opgetreden In dé 'stdking van Zuid-Wales.
'il- Morgen zql ér te Londen éen'"bijeenkomst plaats
hebben ïpét de vertegenwoordigers"der mijnwerkers
■X- j teh1 einde tot één sdhikking1 te gerakeu.
v.. uit] Er zijn reeds troepen afgezonden ter onderdruk-
koen. Spoedig daarna bemerkte h^J, dat zijn mo- klng der ongeregeldheden. Zij hebben bevel gekregen
tm niet goed Liep. De ventilator was onklaar. Onmo- to Swlndow te htijVjKSUiÖ
'gfihjk bleek het, om de balLounetjes gevuld te houden,
liet luchtschip begon snel te daten.
Hei was twee uur 's nachts. Willows ontdekte een
veld, dat voor Landing zeer geschikt bleek. Ongelukkiger
wijs kwam de ballon echter met een boom in aanra
king en werd licht beschadigd. De reizigers vulden
«au zak met aarde, die als anker moest dienst docin.
Rehalv© de douane-ambtenaar, boven genoemd, wa
ren spoedig eenige boeren ter plaatse. Eenige aviatéurs
daalden vervolgens bij den ballon en kwamen de scha-
de opnemen.
LONDEN, 8 Nov. Drieduizend stakers te Aberdare
hebben een krachtfgen aanval gedaan op de mijn,
maar Tden teruggedreven door de politie.
Later openden zij een bombardement op de agen
ten, die met hunne stokken een charge maakten.
Zestig stakers worden ernstig gewond.
Een groot aantal stakers en verscheiden vrouwen
werden het kanaal ingedrongen, maar allen kwamen
Ongedeerd aan den oever.
LONDEN, 8 Nov. Telegrammen uit Cardlff berich
ten, dat er opnieuw ongeregeldheden zijn uitgebroken
te Clydack en te Vale, waar politieagenten door sta
kers ruw werden mishandeld, die hen tegen den
grond sloegen en ernstig wondden.
Men vreest ook voor de veiligheid van Llewellyn,
den directeur-generaal van de Cambrian-mijnen, die
met ongeveer 50 man opgesloten zit in de centrale
van de Glamorganmijn, Llewellyn en zijn metgezel
len houden de machines gaande, ten einde het over-
stroomen der mijn te beletten.
WAARDELOOZE TUBERCUUNEPROEF.
De waardeloosheid van de tubcrc.uLino-proef is, zoo
wordt uit Kiel aan de Kölnische Zeitung geschreven,
opnieuw gebleken. In de quarantic-inricliling te Flens
burg reageerden onlangs bij de tuberculimvproef 38
pel. van een bezending Deensche runderen. De dierên
gingen naar Denemarken terug, om geslacht te wor
den. In het slachthuis van Kotding werd het geslachte
vee in tegenwoordigheid van den veearts van de ge
meente Flensburg onderzocht. Daarbij bleek, dat de
dieren, die ziek heetten te zijn, zonder uitzondering
volmaakt gezond waren, zoodat het vleescih van den
stempel eerste klasse ken voorzien worden. De vee
arts uit Flensburg uitte zijne verbazing, dat men aan
de Duitsche grens nog een proef handhaafde, die zoo
volkomen nutteloos blijkt te zijn.
BEHANDELING VAN NEGERS IN AMERIKA.
De Londensche correspondent der Tel. schrijft:
23 Geleerde Amerikaansehe negqrs, professoren,
dokters, advocaten, predikanten en schrijvers, publi
ceerden Woensdag in de Daily News" een uitvoerig
protest tegen de behandeling van hun ras in de
Vereenigde Staten. Zij verklaren daarin:
„Ons volk werd in een dwarrelwind van hartstocht
vrijgemaakt en daarna naakt overgeleverd aan, de ge
nade van zijn verbitterde en verarmde voormalige
meesters. Als middel ter verdediging werd ons het
stemrecht gegeven, waardoor wij ons de werkelijke
vruchten van den burgeroorlog verzekerden. Zonder
dat recht zouden wij opnieuw tot slavernij vervallen.
Doch daarmede streden wij naar de vrijheid. Niet
zoodra hadden wij echter het aantal onzer analpha-
beten voor twee-derde deel verminderd en eigen
dommen ter waarde van 600.000.000 dollars verza
meld, of dat stemrecht werd ons met geweld en
bedrog weer ontnomen.
In acht staten, waar de meerderheid der negers
van Amerika leeft, kan het stemrecht bij de wet wor
den onthouden aan negers, die eigendom bezitten of
de hoogesehool bezochten. En dat gebeurt, terwijl
de onwetendste blanken stemrecht hebben. Deze po
ging, om het eigendom en Je rechten der beste ne
gers aan de politieke genade over te leveren van
de slechtste blanken, neemt dagelijks toe.
Vervolgens worden wij gedwongen In de slechtste
wijken te wonen. En de daardoor veroorzaakte ab
normale sterfte wordt ons ras dan verweten als een
bewijs van minderwaardigheid. Wanneer wij in he
tere wijken huizen trachten te koopen, staan wij
soms aan het gevaar van mishandeling bloot, of
de wetgeving verhindert ons dat koopen, zooals thans
in Baltimore geschiedt.
Wij worden genoodzaakt, voor hetzelfde werk als
blanken verrichten, lagere loonen aan te nemen dan
zij ontvangen. En dan wordt ons van onzen lageren
levensstandaard weer een verwijt gemaakt. De helft
der vakvereenigingen sluiten ons buiten. En dan
zeggen zij, dat wij als „scabs" de loonen drukken.
Onze vrouwen derVen In het zuiden de bescher
ming van wet en openbare meening. En dan worden
zij als ontuchtigen geminacht. Wij worden stelsel
matig beleedigd. zoodat het moeilijk of onmogelijk is,
ens een fatsoenlijke plaats te verzekeren in hotels,
restaurants, treinen, schouwburgen en zelfs in de
christelijke kerken, waar men ons te verstaan geeft,
niet welkom te zijn, tenzij afgezonderd van de blan
ken.
Het ergste van alles is de moedwillige verkrach
ting der justitie. Niet alleen zijn in de laatste 25
jaren 3500 negers zonder vorm van proces door ben
den gelyncht, maar door heel het Zuiden wordt het
gerecht niet benut om misdaden onder afgedwaalde
■ïegers te voorkomen en hen te verbeteren, doch om
de publieke verachting en wraak in de hand te wer-
ken. Zelfs de titels van „mister", „mistress" en „miss'
worden den negers onthouden."
Ten slotte verklaren de zwarte heeren, dat de
weldenkende Amerikanen den moreelen steun van
Engeland en van Europa noodig hebben^ om hen de
menschelijke rechten van het negerras te doen er
kennen.
VOOR 300 JAAR TERUG.
Naar aanleiding van het bezoek van den Tsaar le
Potsdam vermeldt de Etoile Beige een aardige herin
nering aan een dergelijk bezoek, nu bijna 200 jaar
geleden, door Peter den Groote van Rusland aan Fre-
aerik Willem I, Koning van Pruisen, in 1717 gebracht.
Aangaande dat bezoek bestaat een oorspronkelijk ver
haal. geboekstaafd door de oudste dochter van den Ko
ning van Pruisen, de markgravin van Bayreuth. zuster
van den la teren Frederik den Groote.
Een vertaling van dat verhaal moge hier volgen.
„Ik heb nog vergeten melding te maken van de
komst van Peter den Groote te Berlijn", zoo begint
de prinses in hare gedenkschriften.
„Die vorst is bijzonder gesteld op reizen; van
Holland komende, moest hij zich te Kleef ophou
den wegens ziekte van de Keizerin. Daar hij niet
cp gezelschap of formaliteiten gesteld is, verzocht
hij den Koning óm hem in een paviljoen onder te
brengen, dat. aan de Koningin toebehoorende, in een
der voorsteden van Berlijn gelegen is. Dit gebouwtje
vvas zeer fraai gebouwd en door de Koningin op prach
tige wijze ingericht. Het bevatte een rijke verzameling
porselein, alle vertrekken waren van prachtige spiegels
voorzien. Men noemde het Mon Byou, omdat het zich
als ©en juweeltje voordoet; een bijzonder schoon park
en de nabijgelegen rivier maakten het tot een aan
genaam verblijf. Om zich te vrijwaren voor de wanorde
die de Russische heeren meestal overal waar zij ver
blijven veroorzaken, had de Koningin alles uit de wo
ning laten verwijderen wat maar ©enigszins breekbaar
was.
Eenige dagen daarna kwamen de Tsaar, zijne ge
malin en het geheele gevolg per schip aan. De Ko
ning en de Koningin stonden hen aan den oéver op
te wachten en de Koning reikte de Tsaritsa de hand
bij liet aan wal komen.
Toen de Tsaar aankwam, reikte hij de hand aan
den Koning met de woonden„Ik ben heel blij
u te zien. broeder Frederik" waarna hij op de Ko
ningin toetrad om haar te omhelzen, tnaar deze
stootte hem terug. De Tsaritsa kuste de hand der
Koningin verscheidene malen cn stelde haar den Her
tog en de Hertogin van Mecklenhurg voor, die mede-
gekomen waren, benevens 400 zoogenaamde dames,
meest Duitsche vrouwen en meisjes, die de hofda
mes moesten voorstellenkamermeiden, keuken
meiden en wnsehvrouwen. De meeste van die créa-
turen hadden een kind op den arm en wanneer ge
vraagd werd of het kind van haar vvas, antwoordden
ze: „Ik heb dat kind gekregen door de genade van
den Tsaar." De Koningin weigerde die manschen te
groeten, waarna de Tsaritsa de prinsessen van den
bloede met trolsche terughouding aanzag en de Koning
groote moeite had om de zaak te schikken.
Ik zag dat hof den volgenden dag toen de Tsaar
en de Tsaritsa hun bezoeken aan het Berlijnsehe
hof brachten. De Koningin ontving hen in de groote
zaal van het paleis en ging ze tol de i groote
wachtzaal tegemoet. Zij stak de Tsaritsa de hand
toe en geleidde haar naar het ontvang-salon, waar
na de Jsaar met den Koning volgde. Zoodra de
Tsaar mij zag, herkende hij mij na mij 5 jaar geleden
gezien te hebben, drukte mij in zijn armen en be
dekte mijn gelaat met kussen. Ik gif hem rechts ern
links oorvijgen en verdedigde mij' met alle macht, ter
wijl ik hem toevoegde, dat hij mij beloediguc. wat
hem vreesehjk deed lachen.
Daar men mij vooraf had voorbereid op wat hem
aangenaam was te hooren, begon ik hem over zijne
vloot en zijne overwinningen te spreken, waardoor
hij zeer goed gestemd werd en dikwijls zeide, dat hij
om een kind als ik te hebben, gaarne een zijner
vinciën zou afstaan; ook de Tsaritsa streelde Pr°"
menigmaal.
Die vrouw was klein en dik, had een donkere
en geene goede manleren; het was haar wel tan1
zien dat zij van lage afkomst was. Volgens h
kleeding leek zij eene Duitsche tooneelspeelster
kleed scheen van een opkooper te komen, het
venlijfje van haar japon was bedekt met kostbare i
weelen in den vorm van een dubbelen adelaar
verder met een twaalftal decoraUën en even'z^
veel heiligenbeeldjes en relikwieën die op het w
duursel van het lijfje bevestigd waren, zoodat aiw
ritselde als zij liep; zij leek wel een versierde
ezel.
De Tsaar daarentegen was groot en we]gebettw
van een aangenaam voorkomen, hoewel njet
•woests, dat vrees Inboezemde; hij was gekleed ah
een eenvoudig matroos.
Eindelijk ging men aan tafel; de Tsaar naast d
Koningin. Men weet dat deze vorst in zyk
vergiftigd is geworden, wat hem steeds een zieke-
lijke zenuwachtigheid bezorgde en soms aan toeval-
len bloot stelde. Zulk een aanval kwam op onder
een maaltijd; bij maakte heftige gebaren eno daar
hij een mes in de hand had, werd de Koningin hang
en wilde opstaan en zich verwijderen; maar Tsaj^
wist haar spoedig gerust te stellen en zeide dat hij
haar niet 't minste kwaad zou doen. Terwijl hij dit
zei, drukte hij haar zoodanig de hand, dat rij
nade riep, wat hem zoo deed lachen, dat hij zegge,
moest dat zij in baar beenderen veel gevoeliger
dan zijne Ca,tharina.
Alles was verder voor 't bal gereed, maar de Tsajj
verwijderde zich stilletjes en keerde te voet nu-
Mon Bijou terug.
Den volgenden dag werden hem de merkwaard^
heden van Berlijn getoond, onder andere eene ve.
zameling van medaljes en oudheden. Onder die laai
ste was, zooals men mij later vertelde, een hei
densch afgodsbeeld van zeer onkieschen vorm, da
ln de Romeinsche tijden gebruikt werd om de eeh
telijke kamer te versieren, het was het schoonst'
en zeldzaamste stuk der verzameling. De Tsaar voni
het uitermate mooi en beval aan de Tsaritsa on
het te kussen. Toen zij dit weigerde, werd bij booi
en riep in slecht Duitsch: „Kopf ab!", wat beteeke
nen moest dat hij haar hoofd zou doen afslaan, ah
ze niet deed wat hij verlangde. Zij werd bang M
gaf toe. Zonder eenige verlegenheid vroeg bij den
Koning om het beeldje, wat deze hem niet durfde
weigeren; evenzoo deed hij aanzoek om een fraai
met barnsteen ingelegd meubel te krijgen. Dit men-
bel, eenig in zijn soort, en dat groote sommen had
gekost aan koning Frederik I„ moest, tot ons aller
spijt, de reis naar Petersburg ondernemen.
Eindelijk vertrok dit barbaarsche hof. De Konin
gin haastte zich om naar Mon Bijou te vertrekken,
waar alles den volgenden dag deed denken aan het
verwoeste Jeruzalem. Nooit heb ik een dergeijjJn
vernieling gezien; alles was geschonden en de Ko
ningin was genoodzaakt om bijna het geheele
te laten opknappen."
9 NOVEMBER.
VERWACHTING:
Zwakke tot matige westelijke tot zuidwestelijke
wind. Veranderlijke bewolking. Waarschijnlijk nof
regenbuien. Zelfde temperatuur.
(Slot.)
Het aansluiten van gas- en waterleiding is bovei;
dien ook daarom van zoo groot voordeel, dat de grond
verbinding om zoo te zeggen onovertrefbaar goet
Is. Het uitgestrekte buizennet is met de aarde iEzoo
innig contact dat de bliksem niet den minsten tegen
stand ontmoeten zal. Vroeger meende mep echter
dat hierdoor de bliksem van uit het eene gebons
heel goed in andere, vaa gas- of waterleiding voor
ziene gebouwen, geleid zou kunnen worden, en daar
om stonden verschillende gemeentebesturen dej
aansluiting njet toe. Deze vrees is echter totaal on
gegrond gebleken, ook die dat de buizen zelf va:
den bliksem te lijden zouden hebben en bijv. doo:
zouden smelten. Tegenwoordig wordt in de meest
Duitsche steden de aansluiting dan ook toegestaan
in enkele gevallen zelfs voorgeschreven. Ook in om
land zal daartegen geen bezwaar bestaan, daar 4'
bliksemafleiders van telefoon- en telegraaftoestel
len ook heel dikwijls eenvoudig met gas- of. watt:
leiding verbonden worden, zonder verdere apart
aardverbindingen.
Of dit echter voor gebouwen ook in 't algen»
voldoende is, mag betwijfeld worden. Extra groï
verbindingen zullen ln elk geval nooit schaden B'
is de gewoonte deze aardverbinding in bet gro«:
water te doen plaats hebben, wat ook aanbevelii
verdient, overal waar dit gemakkelijk te bereiken!
Dit zal nu in onze omgeving wel algemeen het g?'
zijn, doch mocht het grondwater zeer diep liggen. K
meer dan 3 meter, dan kan men ook een uitm-;
tende grondverbinding maken door om het gebouw
de bovenste aardlaag een raamwerk van buizen, 4j
het geheele gebouw omsluit, in te graven. Dit i
dus naar omstandigheden besloten moeten 1
Een andere eenvoudige grondverbinding wordt 'e
kregen door een ijzeren stang (desnoods een wff
werkte spoorstaaf) in de aarde te drijven. De stat
moet zóo lang zijn dat hij ook nog een fünk slï
boven den grond uitsteekt, om daar de aansluitit
te kunnen maken; dit zal voor de duurzastoheid 4
verbinding zeer bevorderlijk zijn.
En nu de kosten. Bij de in zwang zijnde
zijn deze vrij hoog. Algemeen worden r
ren staven gebruikt, en bovendien een plaüua P
zoodat men niet licht beneden de honderd gu
klaar komt. In plaats van koper zal men echter ej
goed ijzer kunnen nemen, de weerstand toch#T
eerst in de tweede plaats in aanmerking. Hierbij t
hoeft men geen onhandelbaar dikke draden 'e j
bruiken, men kan met 6 mM. of hoogstens B .B
volstaan. Veel beter handelbaar zal nog het Ür
band zijn, dat ook in groote lengten ln den W®1
verkrijgbaar is. Het ijzer moet echter met het
op duurzaamheid goed verzinkt zijn; het gaal-
ongetwijfeld een 30-tal jaren mee. Door de d11
te verven of te teeren kan men ze bovendien-
extra tegen schadelijke invloeden beschermen.
In plaats van koperdraad dus ijzerband, geen
tina punten en ook geen groote en dure kof
aardplaten, doch verzinkt ijzeren, het is dui^
dat zonder groote kosten een dergelijke beveil»
is te verkrijgen,.
Voor een gewoon huis heeft het geen zit
bliksemafleider een zoodanige uitbreiding te L
dat bij inslaan de minste schade voorkomen
Voldoende ls dat de bewoners tegen levensg
beschermd zijn en het huis tegen brand is
Ugd. yl
Ten slotte nog een enkel woord over de co»
Algemeen verbreid is het denkbeeld dat eea
voortdurend nageziene bliksemafleider meer F
dan voordeel oplevert. Dit is absoluut niet
Onze bliksemafleider zal dan ook zooveel co
niet behoeven. Eens ln de twee jaar ongeveL)C|
iemand de geheele draad langs moeten gaan
zien of alles nog ln goeden staat verkeer,„»g' 1
van den galvanlschen weerstand geeft nj I
moet nagemeten worden de overgangswet'1- 1
-gen aarde, opdat deze niet voortdurend I
nemen en ten slotte te groote waarde Jjjj
nemen. Doch ook dit is het werk van enke
