M sienw oÉmii t» Papendretil
Vrouwen zoowel als Mannen
R E C L A
E S.
Het bezoek van een Reporter
aldaar, en wat hij vernamt
Rapporten: Onderzoek Onderlinge Assurantie, Kaas-
proef Hoogkasrpel, door den heer Dr. L. T. C. Scheij.
Kaasproef methode Nobel door den heer W. T. Jon-
gejans. Kaaskeuringen 19091910.
«.mist i'auiuKiia.
Werd in de courant van Donderdag reeds de uit
slag van dezen wedstrijd gemeld, thans diene nog het
vc gjnde, daarmede in verband.
\an do 14 personen, die zich hadden aangegeven,
hebben ld aan den wedstrijd deelgenomen. Hier volgen
do namen met het behaalde aamal punten: A. Kaan
123; L>. Dekker 1213/s; S. Lips 121%; G. Waiboer 121 Vs i
H. Tiesen 116; J. Brouwer 112; C. Boerman 110; V.
Kaan 105; P. Appel 100; G. Jongejan 93; K. Roos 90;
F. Blaauboer 90; J. van Twuiver 88 punten.
Dat ook onderdeelen van punten voorkomen, vindt
hierin zijn oorzaak, wijl men de som der punten,
door elk der 5 juryleden toegekend, door 5 deelde en voor
enkele deelnemers toen een gelijk géhéél aantal pun
ten verkreeg; in dit geval moest het doel van een punt
den doorslag geven. De prijzen f 15, f 10, f 5 en f -.5(1
werden door de 4 eerstgenoemde heeren géwonnén, de
andere mededingers, tot en met 100. zullen oen di
ploma ontvangen. Zoo mogelijk zullen prijzen en di
ploma's a.s. Dinsdagavond in eenc vergadering van de
afdoeling Anna Paulowna der Hollandsche Maatschappij
van Landbouw worden uitgereikt. Nog zij medegedeeld,
dal der opluistering een ,,.Uclotte"ploeg (vertegenwoor
diger Koster en Wiglama te Schagen) was gezonden,
waarmede ook werd gewerkt en waarover het oordcel
vrij gunstig was. Sommige landbouwers in den polder
bezaten reeds zulk een ploeg.
Mooi weder begunstigde den wedstrijd.
WINKEL.
Dc heer E. Kluijver heeft ontslag genomen als lid
der commissie tot 'Wering van Schoolverzuim (com
missie voor het dorp Winkel).
Aan genoemde commissie is nog een vacature ver
oorzaakt door het overlijden van den heer S. Vonk.
WINKEL.
Woensdagavond hield de afd. Winkel der Vereeni-
ging voor Vrouwenkiesrecht een openbare vergade
ring in de kolfbaan van den heer S. Wit.
Ongeveer 60 personen (leden en belangstellenden)
waren tegenwoordig. De presidente der afdeeling opén-
de met een welkoinswoord de vergadering en verleén-
de het woord aan de spreeksters, n.1. eerst aan mej.
J. L. van Lanschot Hubrecht en daarna aan mevr.
Dr. Aletta Jacobs. Beiden zetten^ de beginselen van
hun beweging ter verkrijging van Vrouwenkiesrecht uit
voerig uiteen.
Van de gelegenheid tot debat werd goen gebruik ge
maakt, slechts enkele vragen werden gesteld, die door
Dr. Aletta Jacobs werden beantwoord.
Zes nieuwe leden traden toe.
Omstreeks tien uur was de vergadering, die voor
de afdeeling zeker niet zonder sucoes was geweest, ge
ëindigd, en sloot de presidente met een woord van
dank aan de beide spreeksters en aan dc belangstel
lenden de vergadering, in de hoop. dat deze bijeen
komst er toe zal mogen bijdragen, om ieder van de
rechtvaardigheid van het streven voor Vrouwenkies
recht te overtuigen.
TOCH IN DE WAR.
De dader van de verleden week gepleegde inbraak
bij den dansmeester M. te Arnhem Ls thans gevonden.
Do speurhond had aanvankelijk wel het goede spoor
gevolgd, maar heeft ten slotte toch de aandacht doen
vallen op een onschuldige, naar nu g-bleken is.
VREESELIJK ONGELUK.
Bij Oldebroek is gistermorgen een wagen, bespan
nen met twee paarden, onder de stoomtram geraakt.
De voerman werd deerlijk gekwetst, de paarden waren
op slag dood. De toestand van den voerman schijnt
hopeloos.
de keerzijde dek journalistiek.
Dc Delftsche correspondent van De Res.b. was met
een verslaggever van de Delftsche Ct., naar^ Schip
luiden vertrokken. Daar woedt „een quaesiie". Het
schijnt dat de burgemeester niet de algemeene sympa
thie heeft en dat de bevolking niet tevreden is met
hetgeen bedoelde bladen oyy mhet gevat" Milen gé
schreven. Dat zouden zij bezuren.
Maar laten wij den correspondent van De Res.b. aan
het wroord:
Gedurende de Raadsvergadering stond een massa in
de ging van het Raadhuis, terwijl gedurende de geheelc
zitting de deur nog van buiten door te-laat-komers
bewerkt wordt. Na de vergadering bleven we nog even
met den burgemeester praten en begaven ons toen
naar buiten. Nauwelijks echter waren we de deur uit,
of orid r luid g.'joel en dreigementen stormden meer
dan vijftig boeren en andere bewoners van Schipluiden
op ons af. „Als je verslag maakt, moet je het goed
doen en geen leugens vertellen. We zulten jé één pak
op ie geven". En de daad lbij het woord wallende
voegen, kwam de geheele troep met gebalde vuistên-
op ons af. De echtgenoote van den burgemeester deed
net de cleur open 'en het gelukte ons daar binnen te
vluchten. Het volk bleef echter buiten joelen en jouwen.
Daar blijven konden we niet pn ik stelde dus voor
onze fietsen in het café te gaan "halen en zoo ViUg
mogelijk naar Delft terug te peddelen
We begaven ons weer naar buiten, doch de houding
van het volk was nog dreigender en het was een ge
raas, gevloek en getier van belang. De Residentiebode
moest weten wat ze schreef en de verslaggever van
het blad kon een pak op z'n.... krijgen, dat-ie van zn
leven geen pen weer in z'n poolen «on krijgen, lJeze
en dergelijke liefelijkheden kroeg ik te hoorén. Hét
café van den heer Van Dijk was gelukkig slechts enkoio
huizen van de burgemeesters woning Verwijde! d en met
een gangetje zaten we binnen. Het volk werd eerder
steeds rumoeriger en we begrepen dat wc zoo niet
weg konden Toen we evenwel een poosje binnen wa
ren kwam de heele troep het café binnenstormen, doch
met de herriemakers gelukkig ook dc burgemeester,
Te lijf gingen ze ons toen niet. 't Was oen scheldpartij
van belang. Even daarna kwam ook de rijksveldwach
ter binnen en deze zou ons op verzoek van den bur-
gemeester een eind wegbrengen. We gingén dan onder
diens geleide de deur uit, nadat we van den kasleldrUf
nog den troostenden raad hadden meegekregen, ons
de°volgende maal toch vooral van wapens te voor
zien.
Buiten gekomen kregen we de gehoele troép wéér f
achter ons en ondanks ons geleide werden we onthaald
op een partijtje steenen, die op onze ruggen noervié
len. Op onze fietsen springen durfden we voorloopig
nog niet. Een eind verder haalde de veldwachter een
fiets bij een smid en nu ging het in allerijl op Delft
aan. Tot oen goed eind voorbij het gehucht De Hoorn
bracht dc rijksveldwachter ons weg.
Dc heele troep scheen te slaan onder een paar aan
voerders, terwijl de veldwachter later als zijn vaste
overtuiging te kennen gif, dat het gehecle zaakje cén
vooraf beraamd plan was.
't Was zóó erg, dat de veldwachter ons zeidc. dat
hij er voor moest zorgen, dat voor de volgende Raads
vergadering adsistentie uit dc naburige gemeente kwam,
daar hij anders voor de gevolgen niet kon instaan.
Wat ik dan toch wel heb uitgespookt, dat die
mcnscheu zoo op me gebeten zijn?
Wel ik had in dit blad geschreven, dat de burge
meester een goeden indruk op me gemaakt heeft ég.
dat had ik niet mogen doen! Dit bleek, toen de veld
wachter, die ons begeleidde, het volk aan. het verstand
trachtte te brengen, dat we toch niet voor ons plei-
zier op Schipluiden kwamen. Verschillende antwoordden
toen n.l. dat ik dan m'n „leugens' voor me moest
houden en den burgemeester van zijn w-aren kant had
moeten laten zien, zooals hij werkelijk is.
een nieuw gezelscharsrijtuig voor de
n. c. sp.
De Haarlemsche correspondent van het Handels
blad meldt:
Door de firma j. j. Beynes te Haarlem is afgele
verd het door haar gebouwde gezelschapsrijtuig voor
de Nederl. Centraal Spoorweg-Maatschappij. Het rij
tuig is bijna 21 meter lang en ingedeeld in 2 zeer
ruime salons, elk van 5% meter, benevens toilets en
closets, provisiekasten enz. Aan de uiteinden van
het rijtuig zijn de salons, begrensd door 2 bijzon
der groote, geheel afgesloten balkons.
Het rijtuig is het langste, dat ooit in Nederland
is gebouwd.
de dubbele moord te spaarndam.
Het aanwezig zijn van een bedrag van f 1270 in
de anders zoo berooide gemeentekas van Spaarndam,
kon niet anders bekend zijn dan aan personen, die
wisten hoe juist even voor Zaterdag de bijdragen van
rijk en provincie aan den vermoorden ontvanger wa
ren toegezonden. Men zoekt dan ook thans in dteze
richting.
door een windmotor gedood.
Te Hoeksmeer, onder Loppersum, hadden eenige
schoolkinderen de onvoorzichtigheid zoo nabij een
in werking zijnden windmotor te komen, dat het 9-
jarig zoontje van den timmerman H. Knol werd ge
grepen met het gevolg, dat hem door den werken-
oen staaldraad beide beenen werden afgeknepen-Ook
inwendig kreeg bet kind zulke verwondingen, „dat
het spoedig overleed.
dure maaltijd.
Een winkelier aan het Strooveer II, te Rotterdam,
deed gisteren aangjf.e van de vermissing van een bank
biljet van f 100. Het vermoeden beslaat intusscfien,
dat... de hond het heeft opgegeten.
schagerbrug.
De heer R. Bakker alhier slaagde te Amsterdam Voor
het examen in Vrije- en Ordeoefeningen.
Oiidkarspel.
De heer J.Sohrieken aLluer slaagde te Amsterdam voor
het examen in Vrije- en Ordeoefeningen.
ftnancieele hulp.
VVie een klein bedrag aan geld behoeft en geen
borgen kan stellen komt allicht terecht in handen van
woekeraars. Om dit euvel te voorkomen wordt te Gro
ningen gewerkt met een fonds, dat door een algemeen
bekend en geacht ingezetene wordt geadministreerd.
Het bezit een kapitaal van f 1000 en heeft gedurende
14 jaar een 40 5 50 personen, voor een korter of
langer aantal weken of maanden aan een renteloos
voorschot geholpen, dat varieert van f 5 tot f 30 a f 40.
De ondervinding hiermede heeft geleerd, dat gemid-
deLd 5 5 6 pCt. ieder jaar, ongeveer f 60, wordt ver
loren door overlijden, onvermogen, wanbetaling, enz.
en dat het wekejjjksch ophalen .der kleine bedragen
pl.m. 3 pCt. kost, zoodat in het geheel 9 pCt. wordt
verloren. De registers zijn daar om het te bewijzen.
De heer J. E. Scholten, te Groningen, wil nu meer
in dezen geest doen. In zijn qualiteit van hoofdbestuur
der der „Nationale vereeniging tot bestrijding van den
woeker" oppert' hij in een circulaire het plan, met
f 5000 een proef te nemen. Om iedereen in de gé-
legenheid te stellen, dit goede werk te steunén, stéllen
hij en zijn medeonderteekenaren het bedrag der aan-
deelen op f 10 per stuk; er moeten dus 500 aandieelen
geplaatst worden.
Mag men de toekomst uit het verleden afleiden, dan
zou het tekort 10 pCt. gelijk f 1 per jaar en per "aan
deel f 10 bedragen, wanneer de voorschotten renlel-
loos zouden worden gegeven, voorwaar geen bedrag,
dat behoeft af te schrikken van het nemen van één
of meer aandaalen in dit bij uitstek nuttig middel
om tal van personen, die financieele hulp volkomen
waard zijn, maar die door.omstandigheden tijdelijk in
armoede zijn vervallen, op te richten en Ie steunen.
De bedoeling is echter den nemers een billijke rénté
te berekenen en het gedeelte van hét fonds, dat tijdé-
lijk niet mocht zijn uitgeleend, op rente uit te zetten.
De onderteekcnaa'rs nieenen deze inkomsten gélijk té
mogen stellen met het verlies _per jaar en eenjgé ad
ministratiekosten.
De niet-terugbelaler onvermogen uitgezonder
komt in het zwarle boek te staan; iedere vereeniging
van onderstand zal bezwaar maken in 't vervolg zoto'n
wanbetaler weer te helpen, en hel is jammer maar waar.
dit bekend worden is g?bleken bij de meeste perso-
sonen de grootste prikkel voor terugbetalen te zijn.
Zoo hoopt men te Groningen te helpen en te ver
beteren. Het plan zal wel lukken.
een inbraak voorkomen.
't Was nacht. De politie-agent Wenselaar te Fra-
ueker bemerkte, dat op zijne nadering twee personen,
van wie de eene onder de boomen van de Academie-
straat en de andere voor het kantoorraam van het
Krankzinnigengesticht stond, zich in de richting van
de Vijverstraat verwijderden. Hij had hen. spoedig
ingehaald en kreeg op zijn vragen ten antwoord, dat
beiden naar Leeuwarden moesten, doch met den
weg niet bekend waren. De agent loodste hen naar
het bureau, maar toen hij onderweg hunne namen
vroeg, ging éen van het tweetal op de vlucht. Diens
kameraad is toen gearresteerd en op het bureau aan
den lijve onderzocht. Daarbij kwam verschillend in
brekersmateriaal, als beitel, zaklantaarns, ijzerdraad
en groene zeep voor den dag.
Nadat een half uur later de vluchteling ook was
aangehouden, bekenden zij, de brandkast van het
gesticht te hebben willen inspecteeren, waartoe zij in
verschillende steden van ons land gereedschappen
hadden gekocht.
Zij waren den vorigen dag uit Rotterdam geko
men, maar onderweg hun gereedschap niet volledig
vindende, hadden ze dat te Groningen aangevuld. Zij
hadden zich zoo goed mogelijk vermomd en de vluch
teling droeg bij zijn arrestatie al weer een andere
pet en ander schoeisel. Bovendien had hij zich de
gelegenheid ten nutte gemaakt om een boksbeugel,
een electrische zaklantaarn en een breekijzer in de
gracht te werpen.
Beide personen, uit Leeuwarden afkomstig, waren
met de inrichting van het gesticht goed op de hoog
te, daar de éene daar vroeger verpleegde en de
andere er verpleger was gewesst.
negotie en kwartjesvinders.
Men schrijft aan de N. Ct. uit 's-Gravenhage:
Nu 't rijwielseizoen vrijwel als afgeloopen kan wor
den beschouwd en 't ijsvermaak nog tot de vrome
wenschen behoort voorloopig, er derhalve op de bui
tenwegen geen zaken meer zijn te doen en er ook
op 't ijs ntets te verdienen valt voorshands, heeft
het kwartjesvindersgilde als terrein zijner werkzaam
heden maar weer de stad zelf gekozen. Door middel
van negotie ditmaal.
Handeldrijven en kwartjesvinden, we stemmen het
toe, lijkt op het eerste gezicht wat vreemd. En toch
kan er een Innig verband tusschen beide bestaan.
De heeren handelen namelijk in antieke voorwerpen,
ibfliever trachten door middel hiervan kijkers rondom
den handwagen te lokken, waarop de goederen lig
gen uitgestald. Komt er publiek, dan volgen ook al
spoedig een paar handlangers die de kaarten voor
den dag halen en gelegenheid bieden tot hun bekend
spel.
De liefhebberij voor antieke voorwerpen is hun
een middel derhalve om te geraken tot het spel.
En antieke voorwerpen zijn nu niet door iedereen
gezocht, maar in de eerste plaats voor hen die over
eenige middelen beschikken. Een aanval dus op de
beurzen der meergegoeden. Dat men er nota van
neme! En op z'n hoede zij!
Het zijn voornamelijk de buitenwijken, waar ge
tracht wordt door antieke voorwerpen op de meest
moderne wijze aan den kost te komen.
goud in de rijnprovincie.
DicJit bij het station Montenau, aan de spoorlijn van
Aken naar St. Vith, ligt een reeks heuvels, die zich
tot aan de Belgische grens uitstrekken. Een mijn
werkersbaas. zekere Jung uit Eitorf, be.Ueek die heu
vels. toen hij jaren geleden voor den aanleg van een
spoorweg in de streek kwam, eens nader en uit'-,
het vermoeden, dat men mei oude goudwassoherijen
en niel zooals men beweerde, met hunnengraven te
doen had. Jaren lang deed hij moeite om een ont
ginning te ondernemen. In 1902 werd hem ook con-
oessie verleend, maar bij gebrek aan geld kwam de
zaak niet verder. In dit jaar kwam hij te overlijden,
en nu pakte zijn zoo, Fritz Jung te Iveldingen, de
zaak doortastender aan. Er werden onderzoekingen
gedaan, die. volgens de KöLnische Zeitung, de stout
ste verwachtingen overtroffen, en nu is reeds een
van de vijftien velden, waarvoor concessie verleend
was, door ondernemers van elders gekocht en is daar
het boren begonnen. Het goud, dat men onmiddellijk
onder het maaiveld gevonden heefl is. van zeer goed
gehalte; men zegl, dat het 960 fijn "is. De heele
concessie van Jung beslaat een oppervlakte van
2,189.000 vierkante meters.
Men venvachl dat de ontginning van alle soua^
den in de eenzame streek binnenkort in vollen^6^
zal zijn.
hebben nier- en blaasaandoenln^en.
Vrouwen zoowel als mannen zijn onderhevig
nier- en blaaskwalen hun vrouwelijke pliehtÏÏ
vorderen vaak zooveel van hun gestel, dat hun a?
zondheid tenslotte geheel ondermijnd wordt.
Gewoonlijk zullen de nieren het eerst aangetast
worden, omdat deze het zwaarste werk te doen h<^
1»„44 irArHonnn (rontiHowon- Kim
ben zij verliezen gaandeweg hun geschiktheid m*
de gevaarlijke vergiften uit het bloed te filtroeren
Gij wordt humeurig, prikkelbaar en l.erneeree«u
T~\ HM hot rtiiturnboo 71
gen. Des morgens bij het ontwaken hebt gij ©en ei
iendig gevoel in uw rug. Uw urine is bewolkt
bezinksel en brandend. Uw oogen zijn misschien on
geblazen en dof, en uw ledematen opgezwollen rh
vochtig weer zijn uw leden stram en rheumatisch
en kunt gij u nauwelijks bewegen zonder dat uw rug
u pijn doet.
Alleen een nierengeneesmiddel kan ieder spoor va*
nier- en blaaskwalen doen verdwijnen, en zoolan»
gij het geringste kenteeken van de ver.
schrikkelijke ziekte kunt opmerken, zijt gij niet vej.
lig voor een plotselingen ondergang der nieren.
ter's Rugpijn Nieren Pillen zijn een geneesmid(je;
speciaal en uitsluitend voor de nieren en blaas.
bereiken de werkelijke oorzaak der ziekte. Dit j
de reden, dat zij blijvend genezen. Zij voeren
nieren zachtjes tot gezondheid terug, herstellen ft
kracht om het bloed te filtreeren en verzekeren mL
natuurlijke werking der blaas.
Maar hoe langer de nierziekte verwaarloosd wordt"
des te dieper wortelt zij zich in. Zij heeft misschien]
reeds een hoogeren graad bereikt dan g(j vermoedt
en kunt gij dus niet oplettend genoeg Z(jn om de!
echte Foster's Rugpijn Nieren Pillen te krijgen
De handteekening van James Foster komt voor on
elke doos. Zij zijn te Schagen verkrijgbaar bij den
heer J. Rotgans. Toezending geschiedt franco na
ontvangst van postwissel 5 f 1.75 voor éen, of f io.—
voor zes doozen.
wel niet weet of ik nog wel op tijd kom, ik bedoel
of ik mijn moeder nog levend zal aantreffen, zoo
verzoek ik u, mijn vertegenwoordiger te willen zijn
en. mee te deelen bij mijne familie, dat ik leef en
weldra in Embden hoop aan te komen. Ongeveer 18
dagen na ontvangst van dezen brief kunt u mij ver
vachten.
Wolfgang Mölenhoff."
Toen Therese den brief gelezen had, keek zij
een paar oogenblikken nadenkend naar bet fijne
schrift van den man, die haar uit huis en hof ver
dreef.
Doctor Rössum maakte een einde aan de over
peinzingen van Therese. ,,Ik ben verbaasd over de
snelle wijze waarop de erfgenaam op de hoogte is
gekomen van den stand van zaken hier. Ik zou wel
eens willen weten, met wien hij hier in Embden in
verbinding staat en altoos heeft gestaan. Want dat
n.oet bepaald het geval zijn en zou er bovendien
wel eens toe kunnen lelden, om den dief op te spo-
Ten- Want dat uw tante dit document niet heeft ver
nietigd, maar dat het bepaald en zeker is gestolen,
dat staat voor mij als een paal boven water."
„Weg is weg, doctor," zeide Therese. „Al onze ver
moedens en overtuigingen brengen ons hier geen stap
Vooruit. Deze brief van den erfgenaam is voor ons
de uitnoodiging om onze biezen te pakken. Wij zul
len zoo spoedig mogelijk aan het verlangen van on
zen neef voldoen. Ik heb gelukkig het vooruitzicht
op een engagement," voegde zij er kalm aan toe.
„U wilt dus weer naar een circus gaan?" vroeg
de advocaat verschrikt.
„Niet direct naar een circus, doctor, maar naar
een menagerie," antwoordde Therese glimlachend.
Van mijn kindsheid af ben ik in dat beroep geweest,
ik ben te midden van leeuwen en tijgers opgegroeid,
dus hebben die dieren voor mij alle verschrikking
verloren. En bovendien, u moet niet vergeten, dat
bet mij in staat zal stellen, ruimschoots voor mijn
broer en mijzelf te zorgen."
„Maar hoe? hoe?" riep de advocaat opgewonden
uit. „Uw beroep lijkt mij het ellendigste van de we
reld. Niet alleen het gevaar, maar uw positie sluit
u uit van eiken fatsoenlijken omgang. Elk fatsoen
lijk inensch draait u den rug toe en het brengt u
in een milieu van kermismonschen. Neem mij deze
woorden, niet kwalijk, Ik zeg het niet om u te grie
ven, maar alleen omdat ik vurig deelneem in uw
lot. Ik heb gelegenheid gehad in de drie jaren dat
u hier is geweest, om u te leeren kennen en hoog
achten. Waarachtig, juffrouw Therese, u is geroepen
voor wat edelers, voor wat nobelere, dan anderen te
vermaken met de dolle sprongen van een paar leeu
wen of tijgers. U heeft zich hier een hoogere bescha
ving eigen gemaakt en uzelf met veel vlijt en^toe-
wijding een betere vorming gegeven. En nu wil$ u
v/eer afdalen en terugkeerën tot de carrière, waar
door de gelukkige wending van het lot u heef* op
geroepen."
„Mijnheer, ik ben een menageriekind," zeide The
rese, „en u zult het kunnen begrijpen en billijken,
dat ik de zaken wat anders inzie dan u, wat ruimer,
en meer in overeenstemming met de werkelijkheid.
Een toeval bracht mij van dezen levensweg af,- een
toeval brengt er mij ook weder op. Deze rustpoos
heb ik gebruikt, u heeft het zelf ook al reeds ge
zegd, om mijn opvoeding wat te verbeteren, mij
wat meer beschaving eigen te maken. En ik wil het
u eerlijk bekennen, het beviel mij heel goed als
kleine slotvrouw hier te wonen. Een luim van het
lot opende mij een heerlijk uitzicht, een luim van
het noodlot deed dit weer te niet. Het is voorbij en
nu hoop ik een even moedig menageriekind weer
te worden, als ik steeds ben geweest."
„Zulk een teere Jongedame een dierentemster!
Ik kan het niet gelooven, ik kan het mijzelf maar
niet voorstellen," zeide de advocaat pijnlijk aange
daan, „het schokt mij diep en het maakt mij toor
nig tegenover het noodlot.
„U, zoo lieftallig, zoo beschaafd, zoo zachtzinnig,
zoudt yw leven willen doorbrengen bij de wilde'
boesten, hen temmen, vrees aanjagjn wyf eén zwéép
hen tuchtigen, opdat zij eiken avond vol vrees eiï
angst tot u zullen opzien en bevend en rillend uw
bevelen zullen opvolgen. U kunl u moogt met terug
koeren tot dit beroep. U kunt u in een dergelijke om
geving juet gelukkig gevoelen."
„Mijnheer Rössum, u verstaal niemendal van dat be
roep'riep Therese lachend. „Mijn leeuwen en tijgers,
want ik kom In dezelfde menagerie weer terug diè
ik voor drie jaren verliet, hcbüen geen vrees voor
mij. Zij houden zelfs van mij en zien met eerbied
en ontzag tot mij cp. Zij lezen in mijn oogen of
ik tevreden over lien ben of niet. Mijn zweep draag
ik als 't ware alleen als hel toeken van mijn beroep,
als een voorwerp, waarmee ik verschillende bewegin
gen en bevelen aangeef. Nooit nog heb ik een dier
geslagen."
Therese zeide dit met door geestdrift zacht rood
gekleurde wangen en met schitterende oogan. En de
advocaat die dit zag en onwillekeurig onder den in
druk daarvan kwam, zweeg en sloeg zijn oogen neer.
„En is 't niet het heilige moeten dat mij drijft?"
ging Therese voort. „Kan ik dan hier blijven en het
medelijden, de hulp inroepen van dezen erfgenaam.
Is het niet waardiger, flinker, wanneer ik de wereld
inga, op eigen voeten sta en met de bekwaamheden
en de kunst die ik bezit, bet leven inga, en mijn
brood tracht te verdienen op een, eerlijke wijze?"
„Het is nog niet zoo bes list noodzakelijk, dat u
van hier gaat antwoordde de advocaat na eenig ern-
stig nadenken. „U behoeft dien mijnheer het veld nog
niet te ruimen. Het testament is gestolen, hef
kan ook weer teruggevonden worden en u zoudt de.i
erfgenaam een proces kunnen aandoen om tijd te win
nen". meende de advocaat
„Een proces kost veel geld,'" zeide Therese, „en
zooals u weet, zijn wij zonder middelen, mijnheer
Rössum."
„Laat dat nu maar eens aan mij over en maak
u daarover maar niet bezorgd. Ik neem alles op
mij en zal voor u vechten, voor mijn eigen verant
woording en risico," riep de advocaat opgewonden
uit.
„Dat zou niet zijn, zooals het behoort, mijnheer
Rössum, alB ik uw deelneming en medelijden met
ons, op een dusdanige manier misbruikte. Wij mo-
gen dat beslist niet van u aannemen."
„Spreek toch niet van niet aannemen, juffrouw
Therese. U behoeft niets aan te nemen of mij er
gens dankbaar voor te zijn. U moet zich nu ook
eens op een ander standpunt plaatsen. U kunt mij
toch niet verbieden deze zaak t© vervolgen, en dat
zal Ik ook doen. Hier ls een gr,.onrecht gepleegd,
lage diefstal, en mijn plicht als jurist, zoowel als
mensch gebiedt mij, hier de zwakke en verongelijkte
te helpen en bij te staan. Ik heb het tostament op
gemaakt voor de overledene, zij heeft mij benoemd
tot de afwikkelaar of beredderaar van haar nalaten
schap en lk moet die opdracht vervullen en meteen J
kan ik daarbij u en uw J-oeder van dienst zijn. Uw
Afbeelding van het Gemeentehuis te I'apendredit
Wij nemen hier in zijn geheel over het relan,
dat afgedrukt is in het „Dordrechtsch Nieuwsblad"
van Donderdag 10 November.
DE PAPENDRECHTSCHE STRAFZAAK,
welke de kolommen van alle bladen heeft gevuld,
heeft zeer zeker de belangstelling op dit hekendt
dorp bij Dordrecht gevestigd.
Toen onze verslaggever van een belangwekkend
geval in die plaats vernam spoedde hij zich daarheen
cn de mededeelingen, die hem gedaan werden door
Mejuffrouw A. v. d. HERIK aldaar, drukken wij hier
bij woordelijk af, opdat ieder daarvan kennis kan
nemen.
Mejuffrouw A. v. d. HERIK, wonende dicht hij
het Gemeentehuis te Papendrecht, deelde het vol
gende mede:
„Mijn echtgenoot is 33 jaar oud en ijzerwerkei
van beroep. Meer dan 5 jaar werd hij geplaagd dooi
een zwaren hoest en was benauwd op zijn borst. Al-
'es heeft hij gedurende dien tijd aangewend om
van dien vervelenden hoest bevrijd te worden. De
slijm zat hem zoo vast als een muur op de borst
Vooral in den morgen was de pijn ondragelijk door
het geforceerde hoesten. De slijm wilde maar niet
loskomen. Wij lazen een boekje over de Abdijsiroop,
Klooster Sancta Paulo, en hoorden deze door die en
gene roemen en besloot mijn man ook dit mild'
voor zijn kwaal aan te wenden. Wij kochten de Ab
dijsiroop bij den winkelier W .van Dalen en ik
verklaren, dat bij het eerste gebruik de sHjm
massa's loskwam in groote grove groene stukken,
terwijl de hoest, welke hem meer dan 5 jaar go
plaagd had, gaandeweg verdween. Daarom kan i!
dan ook de Abdijsiroop als een probaat werkend mid
del aan een ieder aanbevelen-"
Wij achten de bovenstaande verklaring zóo belanl
rijk, dat wij niet aarzelen ze aan al onze lezers
te leggen.
Techt, dat verkracht is, door een lage daad,
moet ik weer heratellen, al ls het desnoods o°'
tegen uw wil."
„Daartegen kan ik natuurlijk niets doen. En u
zal u voor uw goede voornemens en gevoelens jc
geus ons ook steeds zeer dankbaar zijn. Ik ,.vre?
evenwel, dat u niemendal zult bereiken. En wij su
len wel steeds uw schuldenaars moeten bulveB'
„Zou u dat dan zoo hinderlijk zijn?" vr0°8 ri
advocaat
De Jonge dame gaf geen antwoord. Zij keek naao\
kend en eenigszlns verlegen naar den grond.
Intusschen verscheen er een dienstmeisje, die ozm
een brief bracht. Therese brak dien haastig ope"
las, ca terwijl zij dat dood. klaarde haar gelaal
een vroolijke glimlach speelde om haar lippen.
mijnheer Rössum, dat is een goed bericht voof
Ik treed weer in dienst bij mijn ouden directe# «L
landt. Hij heeft de menagerie van mijn vader,
ik ben opgegroeid, overgenomen en ik vind daaron®*
mijne goede oude bekenden, mijne leeuwen, pracht1?
dappere jongens, een vrienidelijken tijger, een ci(f
rigen welf en een ernstige, schroomvallige hyena-
De jonge rechtsgeleerde moest toch even lachen wj
de omschrijving die Therese van haar dieren gaf- 1
hij deelde toch geenszins haar opgetogenheid.
natuurlijk "het recht niet u terug te houden cn
u het heengaan miet moeilijk maken, door nog
bedenkingen te uiten, want ik zie duidelijk genoeg
uw besluit vast staat. Maar zoo voegde nV-l
aarzelend aan toe, ,.u zult toch wel zoo vriona
willen zijn, mij zoo nu en dan eens uw domicuf
melden?" „j
„Dat zal ik gaarne doen, mijnheer Rössum e»
zal mij natuurlijk heel aangenaam zijn, als
melden, dat het mij goed gaal", antwoordde Ijjrj
en bood toen den advocaat naar hand tot afschc'_
Deze drukte de kleine hand, ondanks het tegeu^|
beien der jonge dame vurig aan zijn lippen.
'„Dan wensch ik u uit het diepst van mlJ'1 y-
geluk op uw weg", cn verliet toen. na nog een
meisje ernstig in de oogen te hebben gezien,
trek.
Wordt vervolgd-
