I
Telegrafisch Weerbericht.
lil! I
Ari ondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Van het Haagsehe Binnenhof.
Tweede Kamer.
ftü I
i f M
«fii
Even daarna zijn de beide geheel verminkte lijken
onder den trein weggehaald.
- lYnnrrïsclinrwoude.
Bedankt voor het beroep' bij de Gereformeerde Kerk
te Geldcrmalsen door ds. J. W. van den Bosch te
Noordscharwo i ide c.a.
30 NOYEMÊER.
VERWACHTING:
Meest matige Noordoostelijke tot Oostelijke wind. Be
trokken. Waarschijnlijk regen. Zelfde temperatuur.
Zitting van Dinsdag 29 November 1910.
Uitspraak:
G. Witteman, zonder vaste woonplaats, bedelarij, 12
dagen hechtenis.
o
NIEUWE ZAKEN.
Als eerste beklaagde werd vandaag voorgebracht een
oude Alkmaarsche schoenmaker, die zich dit najaar
schuldig maakte aan het rondzwerven zonder middel
van beslaan, die al meer met eene rijkswerkinrichting
kennis maakte. Tegen beklaagde werd geëischt: 3 dagen
hechtenis en 3 jaar Rijkswerkinrichting.
o
Maar er was meer te doen aan de Rechtbank van
daag. dan de behandeling van dit kleine zaakje en
dat was de zoozeer geruchtmakende
A/l
contra Johannes Jacobus Beek.
Reeds een poosje vóór den aanvang der zitting ver
drong zich eene menigle volks voor hét irechtsgebouw en
toen even over tienen de deuren toegang gevende tot
de publieke staanplaats werden geopend, stroomde de
massa nieuwsgierigen binnen, met moeite door de rijks
veldwachters in toom gehouden en was die flinke ruimte
in een minimum tijds gevuld. Daar stonden de vele
belangstellende mannen en vrouwen van allerlei leef- i
tijd. stand en woonplaats, opeen gepakt ais haringen
in een ton. En ook binnen de balie was het drukker
dan gewoonlijk. Eenige justitiëele autoriteiten, de ad
vocaten Mis. Moens, Stap en Verhoaff, de commissaris
van politie, benevens een paar dames, waren gezeten
in de banken, vóór de „peis" geplaatst, die door wel 13 j
heeren vertegenwoordigd Svas.
Na afhandeling van hiervoren vermelde zaakjes, werd
dan beklaagde in de bekende -vergiftigingszaak uit
Hoorn voorgebracht.
Tusscthen twee rijksveldwachters in, komt beklaagde
Johannes Jaaobus Beek binnen, met bedrukt, bleek
gelaat. Hij is een kleine man, van beroep winkelier
en kantoorbediende, geboren en wonende te Hoom.
zag het levenslicht den 14 September 1847 en is dus
63 jaren oud. Hem wordt bij dagvaarding ten laste
gelegd:
dat liij te Amsterdam, Haarlem, Hoorn of elders
in Nederland in 't laatst van September 1910 opzette
lijk en met voorbedachten rade Maria Musman, huis
vrouw van Willem Markus, heeft beroofd van het le
ven en heeft gepoogd W. Markus en Grietje Appelman
van het leven te berooven, doordat hij, na vooraf het
voornemen te hebben opgevat en het besluit te heb
ben genomen W. Markus voornoemd en tevens landerc
personen die van na te noemen taart zouden eten
hebbende hij toch niets gedaan om te voorkomen,
dat andere personen dan meergenoemde Markus van
den taart zouden gebruiken - van hot leven te be
rooven, ter uitvoering van dat misdadig voornemen en
met het oogmerk om hem en het opzet om ook andere
personen, die van de taart mochten eten, te dooden,
op 28 September 1910 te Haarlem eene laetale hoevoel-
veelheid arsenicum trioxide (rattenkruid) zijnde een voor
hem die het inneemt levensgevaarlijk vergift, hetwelk
hij voor dit doel uit Hoorn had medegenomen, heeft
gedaan in een door hem te Haarlem gekochte taart,
welke aldus vergiftigde taart hij op dienzelfden dag
te Amsterdam pier Van Gend en Loos en Hall. IJ. S. M.
heeft verzonden aan het adres van den heer Markus,
marktmeester. Groote Oost te Hoorn, en welke taart
aan dat adres den 29sten September „1910 is bezorgd
en aangekomen en van welke taart hij beklaagde, alle
grond h ad aan te nemen, dat door W. Markus en
zijne huisgenooten zou worden gegeten en waarvan in
derdaad in den namiddag van gemelden 29 September
1910 door bovengenoemde Maria Musman, huisvrouw!
van W. Markus en door de dienstbode Grietje Ap
pelman is gegeten, met gevolg dat Maria Musman den
30 September j.1. tengevolge van arsenicumvergifti
ging is overleden
zijnde alleen tengevolge van omstandigheden onaf
hankelijk van Zijnen (beklaagdes) wil en wei doordat
Willem Markus niets van de ;laart heeft gebruikt qji
onder andere, doordat bij Grietje Appelman de dosis
vergift in 'zoo groote hoeveelheid ingenomen, spoedig
braking heeit veroorzaakt, zij na de taart nog ander voed
sel heeft gebruikt en zij tengevolge harer jeugd meer
weerstandsvermogen had, deze beide laatstgenoemde Iperq
sonen niet overleden, doch de laatste slechts ernstig
ongesteld geworden."
Aller blikken zijn op den beklaagde gevestigd en
worden eerst afgeleid, als de talrijke getuigen, 17
iu getal, de zaal binnenschoffelen.
Beklaagde bekent in hoofdzaak het hem ten laste
gelegde. Reeds ongeveer drie jaren geleden des
tijds waren Beek en Markus beiden marktmeester
en afslager was bet dat Beek zich schuldig maak
te aan financiëele malversatiën ten nadeele van het
gemeentebestuur van Hoorn. Staangelden van ker
misreizigers, door Beek in ontvangst genomen, wer
den door hem niet verantwoord. Ook ten nadeele
van Markus had hij eenige tientallen guldens inge
houden. Toen Markus een en ander te weten kwajn,
beloofde hij zijn ooilega, wanneer deze hem zijne
(Markus') gelden binnen bepaalden tijd teruggaf, hij
daaromtrent het zwijgen er toe zou doen en dan dat
zaakje uit was. Maar ten opzichte van de achterge
houden gelden der gemeente heeft Markus geenerlei
belofte van stilzwijgen gdaan. De malversatie kwam
tien ook uit en als gevolg daarvan werd Beek ont
slagen uit zijne betrekking. Dit was voor hem een
gevoelige, ook ïinanciëel beduidende terugzetting, en
er ontstond bij Beek een wrok tegen Markus.
En het is wel eigenaardig dat ten vorigen jare Mar
kus een taart of soortgelijke versnapering ontving
als verjaarsgeschenk, van welks gebruik hij onwel
werd. Maar aangezien niet vastgesteld is kunnen
worden, dat die lekkernij door Beek aan Markus is
gezonden, heeft men zich daar vandaag niet verder 1
in verdiept.
Inmiddels heeft dit ten gevolge gehad, dat Markus
een afkeer van het gebruik van dergelijke „eetbare"
presentjes kreeg en dan ook in September jl. van
de toegezonden taart niets wilde gebruiken.
Beek, als afslager van losse goederen en met loop-
en schrijfwerk voor een in Hoorn gevestigd advocaat
een bestaan vindende, verheugde zich heimelijk in
!net vooruitzicht, dat de ruim 80-jarige Markus, markt
meester, gemeentebode en afslager van vaste goede
ren, als zoodanig ontslag zou vragen, met het ver
langen bezield, alsdan zijn opvolger te worden. Maar
door notarissen, die hem als afslager blijkbaar gaar
ne in functie zagen blijven, liet Markus zich weer
houden, om als zoodanig ontslag te nemen en de
nog krasse grijsaard bleef zijen functie verrichten,
tot teleurstelling van Beek.
Beklaagde verklaarde, dat Markus, met wien
bij vóór het aan 't licht komen van de financiëele
malversatiën, goed bevriend was, hem had ge
zegd ontslag te willen nemen en hem, Beek, aan
raadde, zijn best te doen om er in te komen en op-
vólger te worden. Markus zou hem wel helpen. Nu
er van dat een en ander niets kwam, groeide de
wrok, die bij Beek tegen Markus had postgevat, we
gens het uitkomen van het geldelijk nadeel, der ge
meente Hoorn toegebracht, gaandeweg aan en in
den loop van de maand September dezes jaars rijpte
hij Beek het plan om Markus uit den weg te rui
men. Ten deele vond dit plan zijn oorzaak in Beek's
wrok, ten deele in zijn verwachting, na Markus' dood
als diens opvolger te worden aangesteld.
Op 2 9 September jl. begaf Beek zich 's morgens
ter volvoering van zijn plan op weg naar het spoor
wegstation Scharwoude-Avenhorn, waar hij in den
trein plaats nam en naar Amsterdam stoomde. Van
daar spoorde hij naar Haarlem. Hij nam zooveel hij
kon, maatregelen om zich voor ontdekking te vrij
waren. Reeds zijn wandeling naar Scharwoude ge
tuigde daarvan en had ten doel, geen opzien te baren
door aan 't station Hoorn in te stappen; Beek toch
verliet uiterst zelden de stad. Rattenkruid had hij
bij zijn zwager, den Hoornschen banketbakker M.
Vollenga betrokken. Pakpapier had hij bij zich en
hij had een briefje opgemaakt, dat aan Markus ge
richt was en waarvan de slotzin luidde: ik hoop
u het andere jaar nog eens zoo'n geschenk te stu
ren; dan is u er nog en dan ben ik er ook nog."
Dit briefje had Beek met de linkerhand geschreven,
opdat 't schrift niet herkend zou worden.
Te Haarlem nu vervoegde Beek zich in den ban
ketwinkel van den heer Hellingmans, bestelde een
taart, die hij later op den dag zou komen halen, ver
wijderde zich daarna en zocht naar een café, waar
hij meende zijn snood plan verder te kunnen volvoe
ren. Weldra had hij zijn keuze bepaald op het café
van den heer J. Kooij, waar hij iets gebruikte., en
toen hij later de taart bad gehaald, kwam hij weer
in 't café terug. Op doos en papier, ter verpakking
van den taart gebezigd, kwam overeenkomstig den
door Beek geuiten wensch geen naam of adres voor.
Alles blanco... wél overlegd! Nu begaf beklaagde
zich met zijne praeparaten in den tuin van het café,
waar hij zich het meest veilig en onbespied waande.
Toen hij de; taart bestelde, gaf hij te kennen,
dat deze met een paar lagen moest zijn voorzien en
dat het bovenste gedeelte ervan moest kunnen wor
den afgenomen, omdat er iets tussehen gestrooid
moest worden. Nu schijnt het meermalen te gebeu
ren, dat men taarten op die wijze bestelt en dat
er dan lateriets tussehen gestrooid wordt,
dat smaak of geurigheid verhoort, doch ove
rigens onschuldig is, althans in den banketbakkers
winkel had men geen argwaan en alles ging naar
de wenschen van Beek. Hij mengde in 't tuintje bij
Kooij's café een flinke hoeveelheid rattenkruid in
den taart en verpakte dezen met het links geschre
ven briefje in de cartonncn doos, maakte nu verder
eebruik van zijn pakpapier en toen hij gereed was,
adresseerde hij de zending aan W. Markus te Hoorn.
Maar niet vanuit Haarlem verzond Beek de taart.
Hij begaf zich per spoor, omstreeks te 5 ure uit
Haarlem naar Amsterdam, waar hij 's avonds 6 uur
het pakje ter verzending aanbood in het bestelkan-
toor van de firma Van Gend en Loos.
Als afzender gaf hij het volgende adres op: Mar
kus, Nieuwe Zijds Voorburgwal 16 te Amsterdam.
Dienzelfden avond is Beek per spoor uit Amster
dam naar Hoorn teruggekeerd.
Aldus de feiten.
De president wees er heden den beklaagde met
nadruk op, dat deze toch wel wist, dat Markus ge
trouwd was en ook de stiefdochter van Markus wel
kende, daar zij in Hoorn woont. Zij heeft eenige kin
deren en kwam veel bij Markus. Waar nu Beek wist,
dat Markus op een der laatste dagen van September
jarig was, kon hij toch verwachten, dat Markus op
dien dag zijn stiefdochter met hare kinderen zeer
waarschijnlijk op visite had kunnen krijgen. Er had
den dus wellicht meer menschen van de vergiftigde
taart kunnen eten. En beklaagde heeft absoluut niets
gedaan om te voorkomen, dat andere personen dan
Markus van 't geschenk zouden proeven. Toch heeft
Beek drie weken rondgeloopen broedende op zijn
moordplan.
De President bracht den beklaagde dit alles dui
delijk onder oogen en vroeg hem of zijn haat tegen
Markus dan zóo groot was, dat het hem lustte om
er desnoods ook andere menschen aan te wagen,
als Markus maar dood was?...
Daarop antwoordde beklaagde ontkennend. Ook
ontkende hij, dat het met voorbedachten rade was,
dat hij zich te Scharwoude op den trein begaf. Dit
geschiedde, omdat hij zooveel te vroeg was. Voorts
had hij er niet aan gedacht, dat hij wellicht andere
menschen zou treffen dan Markus, wijl hij dezen als
zoo egoïstisch schetste, dat hij van hem verwachtte,
dat hij (Markus) de taart wel opgepakt zou hebben
en stilletjes voor zichzelf zou hebben gehouden als
versnapering. Verder meende Beek, zooals hij heden
Verklaarde, wel te weten, dat de vrouw van Markus
ongesteld was. Door het lezen van slechte romanne
tjes, waarin vergiftigingsgevallen zeer plastisch wa
ren omschreven, is beklaagde op het onzalig idee ge
komen, om te doen wat hij gedaan heeft.
En de President wees er vervolgens nog op, hoe
groot juist met deze zending de kans was, dat er
ook door vrouwen van werd gegeten. In den regel
immers zullen vrouwen meer van taart houden dan
mannen.
Daar het onderhoud tussehen President en beklaag
de nu geëindigd is, wordt met het getuigenverhoor
aangevangen.
De rechtbank, die is samengesteld uit Mr. Van
Tienhoven (waarnemend president), Mrs. Ledeboer
en Fockema Andraea als bijzittende rechters, Mr. Van
Hees, substituut-griffier, terwijl de O. v. J., Mr.
Van Sonsbeek, het Openbaar Ministerie vertegenwoor
digt, hoort eerst de getuigen-deskundigen.
De arts V. d. Berg, uit Hoorn verklaarde, den 29
September 's avonds bij Markus te zijn ontboden
en in verband met den toestand, waarin hij Maria
Musman, de echtgenoote van Markus en (later) diens
dienstbode eigenlijk dagmeisje Grietje Appelman
genaamd, aantrof, sprak de arts met Markus af, dat
deze het resteerende gedeelte van de door de beide
vrouwelijke patiënten genuttigde taart zorgvuldig
zou bewaren.
Bij het verhoor van de artsen Deknatel en Del-
monte, die het sectie-onderzoek óp het lijk hebben
ingesteld, blijven beiden bij de door hen daarover uit
gebrachte rapporten volharden, terwijl is geoonsta-
t( erd, dat de hoogbejaarde echtgenoote van Mar
kus, hoewel ze wat rheumatisch was, toch niet leed
aan eenige chronische ziekte, Als haar doodsoorzaak
is vastgesteld eene heftige acute maagdarmontsteking,
welke zich ontleende aan het gebruik van de arse
nicum, die zich in de taart bevond.
De t polhcker scheikundige 11. J. F. Wanna vol
hardde eveneens bij zijn rapport uitgebracht over hel
verrichte scheikundig en microscopisch onderzoek
Na voorlezing van de bekentenissen door de beklaag
de gedaan, verklaart Dr. v. d. Berg uit Hoorn dat
het behoud van het leven van Grietje App 'man hel
dagmeisje dat evenals do overledene van'do taart ge
bruikte hieraan moet worden toegeschreven, dat haar
jeugdig geitel meer weerstandsvermogen had dan dal
van de bejaarde overledene. Grietje kreeg, na het stuk
taart nog een boterham genuttigd hebbende, spoedig
hevige brakingen en was al omvol toon ze 's avonds
naar hare woning terugkeerde.
Na een tweetal politieagenten gehooid te hebben
is thans de beurt aan Willem Markus den 81-jarigen
nog krassen grijsaard, wiens leven door het lage m sdrijf
zoo ernstig is bedreigd geworden. Hij verklaarde 29
September 's avonds het bewuste pakje te hebben ont
vangen en geopend. I)e taart verdeelde hij, doch at
daar zelf niet van, hij heeft liever een hartige pijp
tabak dan zulke zoetigheden. Hot duurde intusscnén
niet lang. of zijne vrouw werd na gebruik van de
taart ernstig ongesteld en dokter v. d. Berg werd ont
boden en ikwam, doch kon niet verhinderen, dat de
1 arme vrouw onder hevige pijnen, 's nachts te half drie
uur reeds stierf. Ook de stiefdochter van Markus werd
dien avond gehaald zij was toevallig (en gelukkig
i voor hóór en de haren 11 dien avond nog niet op be-
zoek gekomen en had dus niet van de taart gegeten,
wat waarschijnlijk wel het geval zoude zijn geweest,
indien zij het verjaarsavondje had meegemaakt en
het was in de armen van deze vrouw, die gehuwd is
met den lieer J. C. Woestenburg, dat vrouw Mar
kus 's nachts den geest gaf. Ilare laatste woorden wa
ren: ,,lk ben vergeven.'
Na deze mededeelingen schetste Markus de geldver-
duistering door Beek geploegd, waarna deze o nis lagen
werd, en eenige verdere bijzonderheden Markus be
sloot met de verklaring, dat hij nimmer aan Beek be
loofd heeft zijne handelingen met de stadsgclden te
zullen verzwijgen. Ook heeft hij nooit aan Beek be
loofd, te zullen meewerken dat deze zijn opvolger
zou worden.
Vervolgens werd de 14-jarige Grietje Appelman ge
hoord. Zij beschreef de benauwdheden en pijnen, on
dervonden na liet nuttigen van een stuk van de ver
giftigde taart en vertelde hoe poes, die ook met een
stukje werd vereerd, dit direct uitspuwde.
Dat was wel slim san dat beest, merkte de O.v.J. op.
Van belang was ook hetgeen da banketbakker M.
Vollenga verklaarde, n.l. dat hij eenigen tijd voor de
landbouwfeesten aan beklaagde eenig rattenkruid had
verstrekt; ter verdelging van ratten moest het 'dienen,
had Beek opgegeven.
Nu kwart de dochter van den Haarlemschen ban
ketbakker voor, een ongeveer 20-jarige juffrouw, Cor-
nelia Johanna Hellingman genaamd, die mededeelingen!
doet over de bestelling der taait.
Getuige Anna Catharina Weber, ega van den Haar
lemschen tapper J. Kooij, verhaalt van den man, die
in haar tuin ging met zijn pakje en nó liaar zien we
den schaalknecat Broekmans der firma Van Gend en
Loos, te Amsterdam en vervolgans komt de besteller
der H. IJ. S. M. te Hoorn, de heer H. Kuiper ver
klaren, dat hij riet pakje in den avond van 29 Sep
tember j.1. aan de woning van geadresseerde, Markus,
heeft afgageven, waarna de zeventiende en laatste ge
tuige opkomt. Dat is mej. C. Akkerman, stouw van
den heer J. C. Woestenburg, die 't een en ander san
het lijden van wijlen juffrouw Markus vertelde, bij
wier sterven zij tegenwoordig was.
't Zal zoo ongeveer één uur zijn geweest, toen de
pauze intrad. Bij tweeën werd de zitting hervat en
kreeg de heer O. v. J. het woord. Z.E.G. begon zijn
requisitoir (ongeveer als volgt:
Indrukken vervliegen snel in deze wereld van sloom
en nieuwe vindingen. Toch zijn sommige indrukken
wel zeer "diepgaand en voorzeker is zoo eene, de Indruk
dien de geheele stad Hoorn einde September van dit
jaar ontving bij het vernemen van do misdaad door
Beek gepleegd, die niet alleen het stille Hoorn, maar
gansch ons land in ontzetting bracht, 't Is een misdrijf,
zoo zwart als zelden in de annalen wordt vermeid.
Onder het mom van vriendschap een taart, zwaar ver
giftigd mei arsenicum te verzenden 1
Groote vero.ilwaaidi.ging heersuhte er tegen beklaagde*
loen die eenmaal bekend was en zoo Vaak is de vox
populi ook de vox Del.
Welk een opgehoopte menigte volks was er des
tijds voor het politiebureau, waar ik hoorde zeggen:
,,'k Zouj hem maar het restant taart laten opeten,
dan heeft hij (Beek) verdiend loon."
Beklaagde heeft eene volledige bekentenis afge
legd en het is een ernstig feit als we nagaan wat
beklaagde heeft gedaan. De Officier gaat nu de fei
ten uitvoerig na. Hij acht dezen sluipmoord inderdaad
een weerzinwekkend feit. Een misdaad met open vi-
ziei is minder antipathiek dan feiten als dit.
Voor den bedrijver is hier geene genade. De fei
ten zijn bewezen. De Officier toont dit aan. Vruch
teloos heb ik getracht iets in het voordeel van de
zen beklaagde bij te brengen. Hij heeft in zijn leven
op weinig goeds te bogen. Mijne sympathie wil ik
echter betuigen aan zijne kinderen; zij maken het
spreekwoord „de appel valt niet ver van den boom"
onwaar; zij zijn braaf en degelijk en van goed ge
drag. Moge dezen flinken kinderen de kracht worden
gegeven, de zware straf, die den vader op de schouders
wordt gelegd, te dragen.
Ten slotte richt spr. zich tot den beklaagde. Als
datgene wat ik hier heb gezegd, tot u is doorge
drongen, wil ik daaraan toevoegen dat ik voor u
hier geene plaats meer kan vinden in de Maatschap
pij. Iemand, zooals u, voor wien leder zich zal moe
ien hoeden bij het tot zich nemen van spijs, drank of
genotmiddelen, is niet meer dan een gevaarlijk dier
in de samenleving. Toch wil ik u niet met deze woor
den heen laten gaan.
Als u straks daar neder zit in uwe cel, hoop ik
dat innig berouw over u zal komen. Gij hebt uw
eigen familie en die van Markus in droefheid en die
pen rouw gedompeld. Als gij tot inkeer zijt gekomen
en berouw gevoelt,, dat gij dan dit berouw voedsel
geve!
Later zult gij voor den Hoogen rechter moeten ver
schijnen, die ons allen eenmaal berechten zal
Maar hier is geen vergiffenis voor u.
Ik eisch wegens moord op vrouw Markus en straf
bare poging tot moord op Markus en diens dienstbode,
bcklaagde's veroordeeling tot levenslange gevange
nisstraf.
Beklaagde toonde nu en dan wel eenige gemoeds
beweging.
Hierop verkreeg de ambtshalve toegevoegde verdec
diger Mr. Oorbeek. advocaat te Alkmaar, het woord.
Hij hield een uitvoerig betoog, waarin hij" aanving
met het minder aantrekkelijke te schetsen van de taak
eens door de wet aan beklaagde toegevoegden verde
digers in eene strafzaak als deze. Toch achtte hij zijnen
plicht een zware en tevens dure plicht.
We zullen pleiter in zijne kranig rede niet op den
voet volgen, daar we te uitvoerig zouden worden en
onze plaatsruimte te kort zou schieten.
Pleiter twijfelt aan de juistheid van de qualificatic
door den heer Officier aan twee der misdrijven gegeven.
„Niet wegens moord op vrouw Markus en niet we
gens poging tot moord op Markus en Grietje Appel
man moet beklaagde terechtstaan", zegt de verdedi
ger, „dit systeem, dat ik tot het mijne maak..wordt
gesteund dooi" de beide hoo^eeraren de professoren
Van Hamel en Sim ons".
Beek moet terechtstaan wegens poging tot moord
op Markus en het door schuld veroorzaken van den
dood van vrouw Markus met vrijspraak van hetgeen
hem ten opzichte van Grietje Appelman is ten laste
gelegd.
Pteiler spreekt aan hot einde van zijn rede, waar
in hij verschillende punten dezer droevige strafzaak
in beschouwing neemt, de hoop uit, dat, mocht hot
geval zich vocidoen dat zijn cliënt voor eeuwig van
de buitenwereld Wordt ufgesloten, dan eenmaal het
oogenhlik zal aanbreken, waarop Beek ten volle zal ge
voelen de zwartheid en de zwaarte van het door hein
gepleegde misdrijf.
Toch hoopt spreker, dat beklaagde, die vrijwel aan
den avond van zijn leven is gekomen niet levenslang
opgesloten wordt, opdat hij, eenmaal vrij komende,
nog vergiffenis zal kunnen vragen aan wie hij zulks
zal hebben te doen. En moge dan een enkel woord van
medelijden hier eene plaats vinden en clementie niet
geheel' en al onbekend zijn, wanneer gij E. A. heeren
in raadkamer zijt gezeten."
Beklaagde heeft niets meer te zeggen en de uit
spraak in deze zaak wordt bepaald op heden over
14 dagen.
genoeg belangstelling bleek te hebben om de voort
zetting eener budget-rede van den premier aan
hooren. e
Dat zeer opmerkelijke heeft zich dan toch Voor
gedaan iu den ochtend van 29 November 1910,
toen er siechts 46 van de 100 leden bleken opgg.
komen to zijn, om den minister Heemskerk jn je
gelegenheid te stellen, zijne gisteren. Maandag, on_
derbroken rede te voleinden.
Inderdaad, het kenschetst wel zeer de „parie.
mentaire zede" van onzen tijd!...
De heeren hadden geen lust, geen „trek", 't tv as
een overschoone, heerlijk-zonnige November-ochtend
In de residentie de Sinterklaas-drukte in vollen ^ang
De broeders uit het hooge Noorden en lage Zuiden
bekommerden zich niet om zoo'n Maandag-zitting..
Die komen eerst des Dinsdags aandrijven, 0p hun
dooie-gemak... Lang behoeven wij eigenlijk niet over
het vreemd-lijkende te bespiegelen. Trouwens, het
te-laat komen voor zitting zit in de lucht en een
der grootste plagen van een Parlements-praesus jg
om de kudde althans t)ot een getalsterkte van 5j
bijeen te krijgen
De vraag is slechts, van welken aard het exe®pej
is, door zoo'n Parlement gegeven aan de stump^
stakkerts, die lijsten hebben te teekenen, penning^
op te hangen, en zoo meer... Voor wie een kwartier.j
later komen boete of schorsing, zelfs ontslag, be.
duidt!
Minister Theodorus scheen, toen hij naar zjjj
Torentje kon terugkeeren, erg in z'n wiek ge.
schoten. En ditmaal was er alle reden voor de o).
Disteriëele verontwaardiging.
De Kamer is, ook né 1 uur, toen we dan kon
den beginnen, in hare jolig-lichtzinnige stemming
gebleven. Zij besloot zelfs, in haar dartèlen overmoed
om a.s. Maandag, Sinterklaas, heelemaal vrij-af te'
nemen
Leunend tegen het presidiaal bureau wachtte ka
pitein Van Twist het lot af van zijn protest tegen
het op Zondag geopend-houderi van de Haagschë
landbouw-tentoonstelling. Z.H.E.G. had stemming ge_
vraagd over art. 63 Landbouw, hópènd dat althans
de groep, waarvan hij Van Twist, de „militaire spe-
cialiteit" is (zoöals de heer Lohman 't eens sarcas-
tisch-schertsend noemde) hem volgen zou. Maar neen,
slechts zeven stemmen, de zijne incluis, kon hl)
winnen voor z'n protest!... Van Lynden, Heemskett,
Colijn, De Monté Verloren, Van Asch van Wijck,
Van Vliet vielen hem af
Somber-dreigend was de expressie van het vlee-
zige gelaat des antirevolutionnairen krijgsman, van
armen broeder Duymaer!...
Eindelijk kwam de premier aan het woord. Hij
sprak nog twee uren lang en verhief zich niet, in
't algemeen, boven het slap-onbeduidende van deze
Algemeene Beschouwingen.
De heer Heemskerk is puntig, geestig en slag
vaardig; verstaat meesterlijk de kunst om over de
„serieuse dingen" heen te zwemmen... De verdedi
ging der politiek van dit kabinet, mitsgaders van de
antithese, laten wij rusten. Daarover heeft Z.Exc.
toch waarlijk niets nieuws beweerd. Trouwens,
onbetwistbaar juist is zijne bewering, dat het Ka
binet bij deze Begrootings-debatten slechts om klei
nigheden, futiliteiten is aangevallen.
't Meest-interessant was de heer Heemskerk waar
hij bepleitte de noodzakelijkheid van een tweejaar-
lijksche Begrooting, daaraan toevoegend, dat de
tegenwoordige manier van budget-behandeling eene
ziekte is in ons s*aatkundig leven. Slechts weinigen
zullen dit Z.Exc. willen of kunnen betwisten.
En een ander perspectief op wat de komende
Grondswetsherziening zal bieden is: het verlengen
tot zes jaren van den termijn, waarvoor onze lands-
vroeden worden gekozen. Een derde uitermate pracü-
sche raad van den premier: Mijne Heeren, wat ik
u bidden mag, gaat nu werken, werken... En: min
der praten!...
Zijn vernuftig steekspel met allerlei parlementa
riërs... Zijne verzekeringen, verklaringen omtrent on
partijdigheid bij benoemingen e.t.q. laten we rusten.
Slechts in de herinnering bewarend datgene, waar
men eenig „houvast" aan heeft.
Welk Kabinet, van welke kleur ook, aan het be
wind zal komen, de ellende zal en kén niet ein
digen voordat het mes is gezet in de wondeplek: 't
jaarlijksch budgetrecht Zonder dót geen bezuiniging.
Zonder dét geen verbetering
Gelijk 't waar is, ook, dat thans het voorop-zétten
van de kiesreehtquaestie de sociale wetgeving belem
mert. En men zonder Tariefsherziening geen fondsen
kan krijgen voor de sociale hervormingen, althans
(hierin heeft de heer Roodhuyzén mi eens griijkl
zoolang de thans op het Regeèrings-kasteel wapperende
vlag daar gehesahen blijft 1...
Minister Kolkman heeft zich tégenover zijn ambts
voorganger De Meester vaardig en verdienstelijk ge
weerd. Voor den outsider, weinig belang-stellend in
het parlementair toernooi, is zeker liet meest-interes
sant, dat de Opcenten dit jaar o oT h et laatst zulks?
worden voorgesteld.
Het i haks-debietrecht had Z.Exc. juist van den Raai
van State terug-ontvangen. „Een jKilitick fortuintje vtffl
Links, ja of neen'?", vroeg mr, Kolkman. die ed.
in z'n element was, agressiever dan ooit.
zieker sloeg hij den spijker op z'n kop, -jij*
werend, hoe de Kamer, aartsvriéndin van bezuinigd
steeds de uitgaven opdrijft zoodra er ontwerpeii
tafel komen... Dón komt 't er niet op aanf...
Met vuur en geestdrift verdedigde Z.Ex. „het
van het Tarief voor de Ouderdoms-vcrzekering. Sle
over zijn lijk. als minister wel te verstaan,
zal iemand de hand naar dat potje uitstrekken... 'tKa
negen jnillioen bevatten.
Voorts hebben wij nog vernomen, dat minister Kol*
man er niet aan denkt, de eerste levensbehoeften 11
de Tariefsverhoog'ng te belasten.
Alzooenkele wei-interessante aanduidingen van
men ter verbetering van den ontredderden toestandi»
behandeling van 's lands zaken beraamt. Eenige mjl
deelingen van actueel karakter. Eindelijk, een v<?n
lige ppologie van het krachtens en nam#»
•oanuc ncsueieuu uegiuiiai. waarvaf
Daarmee is het algemeen budget-debat, - w ^j.
./e morgen he( „staartje" zullen aanschouwen,
wel gekarakteriseerd. ANT0NI0.
Den Haag, 29 Novmber.
T Zal wel voor het eerst zijn in de geschiedboe-
k"ii onzer parlementaire historie, dat de Kamer niet
GEMENGD NIEUWS.
GROOTE BENZLNKBRAND TE BERLIJN-
Berlijn, 20 November. Een geweldige vlam r0oi
ieder oogeublik omhoog en zet hét bosch 1'1 ro0c
licht eu zonder vonken verduistert zij In rossig
Machtige waterstralen buigen als reusachtige
fonteinen boven de massale tanks. Enkele ëareSCji
geweldige lichamen li tgen neer als een 'nee?;\. z)e>
ten paiimui'■schip heel ia 't groot. Op I»l>» 1 lgC^
menschennienigten zwijgend toe. Men hoort
geknetter van water en een enkel maal 1<*elL. g
vlammen. Donker staan de nog behouden ta.n -
de vlammenhelltui. Een enkele is uitgebrand j.
staan en kleine vlammen spelen als vurig J1
om de kap. In de vlammenzee ziet men oen ge
van een ineengewrongen wenteltrap. ïet^'
Door de kolossale afmetingen van alles is 1
diep Indrukwekkend schouwspel. Het einde v
brand is echter nog niet te voorzien.
Getracht wordt om het vuur te dooven doo
zuur, doch het is de vraag, of deze poging g
zal. Het gevaar schijnt niet af te wen"e°' nflo isi*
twee tanks in brand vliegen, elk met oOO. A
inhoud. De schade wordt thans geraamd op
Hoen Mark.
NOODWEER IN ZUID-RUSLAND. J
ASTRAKAN, 29 Nov. Op «le rcedc zijn 1
tien schepen gezonken. Enkele met de baBW1' .Jjp
aanlegpier waarop zidh driehonderd Perzische a
bevonden, is losgeraakt en naar zee gedreve'-
geen (hoop de arbeiders te redden.