I
3U5ste Staatsloterij.
Burgerlijke Stand.
Gemengd Nieuws.
Uit en voor de Pers.
Ook wil men uit Amerika de waren betrekken, welke in
een inriahling, als men wil stiehUm, met succes ver
kocht kunnen worden.
SPOOKW EGONGELU K
Een goederentrein uit Aken, welke te Simpelveld
op een dood spoor reed, sh.otlc met hevige kracht te
gen het stootblok. De ht.motief viel om waardóór
de machinist Pensen dodelijk g.vlood werd. De onge
lukkige i.s gehuwd en afkomstig uit Meerssen bij Maas
tricht. Het verkeer is beLmmeid, terwijl de materieele
schade groot is.
DE VERSCHILLENDE HOUDING VOOR HET NE
MEN VAN RUST BIJ ONDERSCHEIDENE VOLKEN.
Bij de meeste volken wordt rust genomen door te
gaan zitten of liggen. Toch vindt men bij onderscheidene
volken ook andere wijzen van rusten. De Fransohman
Felix Regnalt heeft de gewoonte dienaangaande bij on
derscheidene volken bestudeerd (Zentralblatt f. Anlhopo-
logie 1910 no. 5). De Bari, een Afrikaansche Neger
stam. nemen rust door op één been te gaan staan,
terwijl zij den onderen voet tegen de knie plaatsen.
Meer komt het neerhurken bij onderscheidene volken
voor, vooral bij lager ontwikkelde slarnmen, als de
Wcdda's op Ceylon, de Bataks, Papoea's en Australiërs,
zonder dat zij met hun .zitvlak den grond aanraken,
maar dat mede op de hielen doen rusten. Ook de doo-
den worden bij deze volken op die wijze wel ter aarde
besteld.
Daarnaast bestaat veelvuldig het nederknielen, het
zij met geslotcs beenen, als bij de Perzen en Kirgiezen, j
hetzij met opgaheven knieën, zooals bij de Egyptische I
gedenkleekens voelv uldig voorkomt. Ook bij het zit
ten is de houding der beenen, die het lichaam niet
meer te dragen hebben, meestal verschillend. Men kan
de houding van het neerhurken tot zitten maken, en
dan steken de knieën naar boven, zooals in Bengalen,
of men kruist beide beenen, zooals op Saniva, en dat
is de zoogenaamde Turksche houding bij het zitten,
waaraan <fe Mohammedanen en Negers de voorkeur
geven. De Hindoes hebben zich aan het zitten met
een opgeheven en een vlak gelegde knie gewend, zoo
dat zij ook bij het zitten op stoelen deze gewoonte
bewaren. De Japanners zetten zich op hun voeten ne
der Anamieten en Siameezen kruisen de beenen en
leggen de voetzolen naar boven, zooals de meeste Boed-
dha-bidzuilen voorstellendeintengevolge gebruiken
zulke volken matten en lage tafels.
Ook de vóórhistorische volken schijnen van neer
hurken langzamerhand tot zitten te zjjn opgeklommen.
De visschers op zee, gewend om zich in. een kleine
ruimte te behelpen, hurken neder, met de beenen ge-
kruist, waarop zij gaan zitten. Als de Volendammers
hun burgemeester ie Edam bezoeken, geeft deze. die
de gewoonten der visschers eerbiedigt, hun de vrijheid,
ook bij hem in plaats van op een stoel in een hurkende
houding plaats te nemen. Dan zijn zij meer op hun
gemak en spreken vrijer.
BEZOEK VAN HET ENGELSCHE KONINGSPAAR. 1
De Londensehe correspondent der Tel. schrijft d.d.
7 December:
De in bedekte termen vervatte verklaring, gisteren
door minister De Marees van Swinderen in de Tweede
Kamer gedaan omtrent een mogelijk bezoek van Enge
land s koningspaar aan ons land en Hof, werd terstond
aan de Engelsche pers gemeld en trok derhalve ook
hier de aandacht.
Ik heb geprobeerd daarover nadere inlichtingen in
te winnen, doch kon daarvan geen bevestiging verne
men. De „Daily Mail verklaart heden gemachtigd te
zijn mede te deelan, dat er in dal bericht „geen waar
heid' schuilt. Maar naar men zeide, is ook dat een
voorbarige verklaring.
De zuivere zaak is, dat er nog geen plannen zijn
gemaakt voor de buitenlandsche bezoeken van Koning
George V en zijne vorstelijke gade. Die zullen pas na
hunne kroning in Juni 1911 vastgesteld kunnen worden.
Daarna zal echter het Engelsche konings-paar stellig
verschillende buitenlandsche hoven bezoeken. En het
is, naar ik hoorde, zeer waarschijnlijk tc achten, dat
dat bezoek zich ook zal uitstrekken tot ons Hof en
land. i
De Engelschen, die ik er over sprak, verklaarden
dat zeer gaarne te zullen zien. Het zou hier zoowel
als bij ons een patenten indruk maken, de vriendschaps
banden tusschen Engeland en Nederland te versterken,
zonder die banden ttissclaen ons Land en Duitschland te
verslappen. Een beleefdheidsbezoek na de kroning, waar
bij H. M. onze Koningin en ons land vrij zeker door
Prins Hendrik zullen wo-xlen vertegenwoordigd, zou
niet verkeerd kunnen worden opgevat bij onze Ooste
lijke naburen.
Dat koning George de Goode naet koningin Marv de
Beminnelijke ita ons land een zeer hartelijke ontvangst
zoude te beurt vallen, daarvan! is men hier vast overtuigd.
En dat zou zonder twiifel gevolgd worden door een
bezoek van Koningin Wiihelnrina aan Engeland, welks
natie reikhalzend daarnaar uitziet en zich nog goed
herinnert Haar bezoek van 1895 aan Engeland, mei
H. M. de Koningin-Moeder.
I)E PAPENDRECHTSCHE PSYCHIATERS.
liet „HaMèlsblad1 leekent bij do dvor het „L. D."
gepubliceerde medodecling van prof. Je'gersma, dat deze
onkundig is aan ds vérzending van do circulaire aan
den heer Van Elk, bet volgende aan:
Wij hebben slechts op te merken, dat deze tegen
spraak niets te beteekenen heeft. Dat de president-com-
missarv» eener iastelling zich niet met 't verzenden van
prospe'ctussen onledig pleegt Ie houden, is bekend. En
wat prof. Jelg.rsma verder oint'ent zijn medp-desknrdi-
gen zegt, is sjeéhts de onderstelling van Z. II. G- Niet
uit Leiden, doch uit Arnhemwaar het betrokken sana
torium g^vesigd is, zoo ©en ontkennende verklaring
moeien komen. Tol dusverre schijnt do ganeesheer-di-
recfeur diartoe gacn vrijheid tc hebben gevonden.
VERKIEZ1N GSKN OE1ERIJ EN.
Wij vernemen, dat door do rijkspolitie te Maastricht
een uitgebreid onderzoek is ingesteld naar aanle'ding
van de jongste raadsverkiezing tc Meerssen, in verband
met 'de geruchten, dal geld ©n bier zouden zijn aan
geboden, om kiezers te bewegen op een bepaalden can-
didaat te stemmen.
Een groot aantal kiezers en kiesaganten werden ver
hoord.
De resultaten van dit onderzoek zijn bij uitvoerig
proces-verbaal aan den officier van justitie in het ar
rondissement Maastricht ter kennis gebracht.
DE DOOD OP DE BRUILOFT.
Toen gsteren do weduwe H., wonende aan de IJuit-
sohe grens nabij Losse^ do bruiloft van haar zoon bij
woonde en moe aanzat aan tafel, bleef haér een stukje
vleesch in de keel zitten, tei^ 'volgc waarvan zij stikte.
DROEVIG EINDE VAN EEN ROEREN-COMMAN*.
DANT.
Ie Venlo is in een herberg overleden een .'16-jarig
Transvaler. C. Silves genaamd, die aldaar ziek was
aangekomen op zijn reu; naar Groningen.
Deze man had als commandant eener Boerenafdoe-
ling den oorlog tegen Engeland medegemaakt. In En-
geisuhe krigsgevangcnscliap geraakt, ploegde hij een
misdrijf, waarvoor hij ter dood veroordeeld werd. Hem
weid gratie verleend, mot oplegging van 15 jaren vesling-
straf op St. Helcna.
Onlangs was hij van daar ontvlucht en had hij zwem
mende een Fransch schip bereikt, dal hem in een Fran-
sche havenstad aan wal zette. De beklagenswaardige
man heeft door ziekte zijn reis moeten onderbreken
en is nu gestorven, volgens de verklaring der genees
kundigen, aan uitputting.
AANBESTEED.
Donderdag weid aanbesteci het onderhoud van de
Rijkszeeweraen op 't eiland Wielingen, prov. Noofd-
Holland, gedurende do jaren 1911, 1912 en 1913. "Ra
ming f 4700 per jaar. Minste inschrijver N. Poel te
Wielingen voor f 3425.
2de KLASSE,
HOOGE
f 1000: 1572.
f 400* 10292, 12655.
Prijzen
4de TREKKING.
PRIJZEN.
125 3397 4924
288 398 5042
444
589
778
371
755
799
4015 6219
68
363
8230
333
457
725
742
949
335 9729
473 783
407
543
1009
27
673
735
2046
911
938
3011
256
Fouten 2 de klasse, 2 de
10670 m. z. 3670; 14542
464 854 920
505 7992 10110
8011 532
45 634
623
833
van f 30.
10713 14261
778 469
829 596
11061 690
393 994
448 15343
527 964
12292 990
392 16278
14038 611
74 681
80 17166
17173
177
334
610
687
884
939
18335
498
647
749
886
19321
327
361
435
611
975
20032
95
404
445
587
652
trekking: 2587 m. z. 3587;
m. z. 14592.
GEMEENTE HEERHUGOWAARD.
Ingeschreven van 130 November 1910.
Geboren: 4 Nov. Alida Maria, dochter van Pieter
Groen en Maria Deelis. 5 Nov. Anna Maria, dochter
van Nicolaas Duin en Maartje Huiberts. Grietje,
dochter van Jan Heggelaar en Marijtje Evers. 17
Nov. Theodora Maria, dochter van Nicolaas Huiberts
en Catharina Wij te. 19 Nov. Gerardus Theodorus,
zoon van Hendrikus Comelis Bergmans en Anlje Ot-
tenbros. 24 Nov. Nicolaas Jacobus Cornelis, zoon van
Nicolaas Jacobus Cornelis Teijken en Johanna Elisa-
beth van Heijst. 26 Nov. Cornelia Petronella, dochter
van Jacob Kerkmeer en Cornelia Petronella Koeman.
28 Nov. Arie, zoon van Simon van Schagen en
Theresia Luken. 29 Nov. Margaretha, dochter van j
Cornelis Zuurbier en Elisabeth Ruiter.
Ondertrouwd en Getrouwd: Willem Ursem, oud 41
jaar en Neeltje Floris, oud 29 jaar, beiden alhier.
Overleden: 1 Nov. Jan Kleibroek, oud 81 jaar,
wedr. van Guurtje van den Dam, eerder van Grietje
Schouten, wonende te Harenkarspel. 16 Nov. Ber-
tha Olij, oud 5 jaar, dochter van Klaas Olij en Bertha
van Til. 15 Nov. Jansje Buscher, oud 71 jaar, eerst
wed. van Gerrtt Kruijer, daarna van Gerrit Veldman,
vervolgens van Pieter Oud en laatst van Anthonius
Rood 24 Nov. Trijntje de Vrtes, oud 74 jaar, echt
genoot© van Pieter van Schagen.
waarschuwen, wat gevaar mij dreigde."
Dit waren de gedachten en overpeinzingen van den
ouden Hinerk, terwijl zijn boot haar weg vervolgde
en den vluchteling steeds nader bij de Engelsche kust
bracht.
HOOFDSTUK 7.
Wolfgang keerde onverwijld naar Brussel terug.
Toen hij in den trein zat, overdacht hij wat hem te
doen stond. Was het testament nu in handen van
den jongen advocaat Rössum, en daaraan twijfelde
hij niet meer, na de mededeeiing van den oude, dan
stond het met zijn zaak heel s'.echt. „Het document,"
zoo overpeinsde hij, „zou binnenkort aan het ge
recht worden overgelegd en dan viel er niet meer
aan te twijfelen, of de bepalingen die het testament
bevatten, zouden worden ten ei voer gelegd en
d n zou hij weer met leege handen kunnen vertrek
ken.
Hij dacht juist niet met vriendelijke gevoelens aan
zjjn moeder, maar moest zichzelf toch bekennen, dat
hij tegenover haar ook niet goed had gehandeld.
Tiians, nu hij de waarde van 't geld beter had leeren
kennen, zou hij misschien wat politieker zijn opge
treden. Wie zou het testament hebben weggenomen?
zoo vroeg hij zichzelf af. Alleen de advocaat had
er eenig belang bij, en voor dten was het eigenlijk
meer een zaak van eer, dan een zaak van voordeel.
Therese stond bepaald wel niet met deze zaak in
betrekking, want hij had in Embden geen persoon
lijke vijanden, die hem dezen poets hadden kunnen
bakken. Van zijn schuldetschers was hot ook bepaald
niemand, want die hadden er juist belang bij, dat
hem de erfenis ten deel viel dus wie kon het
document hebben weggenomen? Evenals de oude
R >ssum, moest hij zichzelf op deze vraag bet ant
woord schuldig blijven.
Uil peinsde en peinsde, maar tot eenig besluit
kwam bij helaas niet. Wat moest htj nu beginnen?
ZJn vermogen bedroeg met inbegrip van de menage
rie, ongeveer bouderdvijfUg duizend franco, een paar
DF. DUBBELE PASSAGIER.
Iemand van mijne kennis, die nog al veel per spoor
reist. verhaalt het N. v. d. D. v. N.-I. moest
eenigen tijd geleden van Soerabaja naar Maléng. Er
was toen op liet traject Bangil-Malang geen eerste klas
se, en de tweede klasse was vrij dikwijls overvol. Om
nu niet gedwongen te zijn vlak naast een vetten, on-
welriekenden „Vreemden Oosterling' te zitten, en om
zich eenig meerder gemak te verscliaffen, nam mijn
bekende twéé biljelten 2e klasse voor ziqh alleen, waar
mee hij dus recht kreeg op twee plaatsen, en een
led gen bufferstaat creëerde tusschen zich en de naaste
zwaarlijvige Njonja.
Eerst kwam de inlandsohe conducteur de kaartjes
knippen. Onze vriend toonde zijn twee Hekels, en legde
het geval uit, maar blijkbaar niet voldoende, want do
conducteur vroeg:
Waar is die andere mijnheer?
Er is geen andere mijnheer. Die kaartjes zijn
voor mij...
De inlander ging heen, hoofdschuddend, en vertelde
het aan den hoofdconduoteur. Deze begaf zich naar
het compartiment.
U hebt twéé kaartjes, mijnheer?...
Ja. ik wil wat ruimer zitten.
Waar is die mijnheer van dat andere kaartje?
Daar is geen andere. Zc zijn allebei van mij
De hoofdconducteur wierp den zonderlingen reiziger
een argwanenden blik toe ._ging weg cn rapporteerde het
geval aan den trein controleur. Ook die autoriteit wenschte
het fijne van de zaak te weten.
Waar is die andere mijnheer uitgestapt''
Hij Ls niet uitgestapt. Ik heb al verteld, dat...
Waar js ie dan? Ik moet hem zien.
Maar voor den drommel, ik ben het zelf.
Ge kunt zei de treincontroleur logisch, ge
kunt niet tegelijk iemand anders wezen. Ik wil weten
waar de reiziger van dit kaartje Ls.
- Stik, zei de reiziger. Maar hij zei het zachtjes.
Te. La wang werd gestopt. Ilct mystenéuse tweetal
kaartjes werd aan den stationschef getoond, en de drie
Europees che hoofden bogen er zich overheen, in ernstige
conferentie, terwijl de inlandsch^ conducteur een wakend
oog op den verdachten passager hield, wiens dubbel
ganger zoo spoorloos verdwenen was. De bespreking
duurde lang, en uit het armgezwaai van den trein-
oontrolcur in zekere richiing, viel zonder moeite op
te maken, dat hij het denkbeeld beplcitle, om den
tweekaartjes man maar meteen in het gekkenhuis op
te sluiten, nu hij toch zoo dicht bij Soember-l'orrong
was.
Doch de anderen overstemden hem. En de trein
kon ten slotte vertrekken, don onschuldigcn veroor
zaker van tien minuten extra-vertraging medevoerende,
terwijl het hcele stations-em.placement naar hem keek
als was hij dé moordenaar van zijn verdwenen reis
gezel.
Ziet tl... er was geen precedent van I
VAN EEN RIJKEN MAN.
Zaterdag overleed te Chicago de industrieel Bar- 1
ker. Zijn eenige dochter, de veertienjarige Catherine
Barker, is de eenige erfgename van het reusachtige
vermogen door haren vader nagelajten, een vermo
gen, dat op ongeveer zeventig millioen gulden wordt
geschat. Miss Catherine Barker is thans het rijkste
meisje in Amerika; op haar volgen in rijkdom miss
Helen Gould van New-York en miss Jennie Croker
van San Francisco.
Een aardige annecdote word/t van den overleden
heer Barker verteld. Deze had een vreeselijken hekel
aan sigaretten. Op zekeren dag drong hij er bij een
jougen makelaar, Nelson Barnes, die met een van zijn
nichtjes verloofd was, op aan, dat hij het sigaretten-
rooken zou laten. Al zijn aandringen was tevergeefs
'en ten slotte zeide hij: Barnes, als je die sigaret
weggooit en belooft nooit meer een andere te roo-
lten, geef ik je 50.000 dollars. Top! zeide Barnes.
w!erp zijn sigaret weg, legde de belofte af nooit meer j
ten sigaret te zullen opsteken en rookte voortaan
S'garen.
DE WINTER.
De eerste blizzard van het seizoen woedt weder
te New-York. Het heeft voortdurënd gesneeuwd se
dert Maandagmiddag 3 uur en het verkeer te land,
zoowel als de scheepvaart in de haven, ondervinden
reeds belemmering.
Er heerscht een hevige koude en tengevolge van
de glibberigheid der straten, hebben reeds vrijwat
menschen een arm of been gebroken.
GEEN BLANK EN ZWART
De Bocren-afgevaardigden van het nieuwe Zuid- Afri
kaansche parlement zuhen een wet voorstellen, waar
bij huwelijken tusschen blanken en kleurlingen verbo-
den worden. De Engelsche ILg'.i Church en de Katho
lieke geestelijkheid protesteeren tegen het invoerén van
een dergelijk verbod, omdat zij. ondanks oen verbod
van staatswege, toch niet kunnen weigeren blanken en
kleurlingen te trouwen. De llollandsche kerk hecht ech
ter haar goedkeuring aan het verbod. De regeering
doet pogingen, oin de Boeren van hun voornemen af
te brengen, maar heeft weinig succes daarmee.
SCHEEPSRAMP.
TANGER, 8 Dec. Twee Spaansclie visscherschuiben
hebben ter hooge van Larasj, tengevolge van storm,
schipbreuk geleden.
Zestien opvarenden zijn verdronken.
OVERSTROOMING.
Donderdag waren 100 vierk. K.M. in West-Frankrijk
overstroomd, door de verdere stijging van de Loire
liepen gisteren nog 25 vierk. K.M. onder. De toestand
in de stad Nantes is echter eenig;zins verbeterd.
De minister van ojvenbare werken Pueoh en de on
derstaatssecretaris van marine Guist'hau, hebben Don
derdag de door den watersnood geteisterde omstreken
van Angers bezocht. Op verschillende punten reed het
ministerieel© rijtuig tot aan de assen door het water.
Van tijd tot tijd zagen de ministers een lange, som
bere stoet boeren met kruiwagens en handkarren, waar
op het beetje have lag, dat zij uit hunne ondergeloopen
huizen hadden kunnen redden, langs hun rijtuig trek
ken. Het vee, dht in veiligheid was gebraaht op enkele
droge plekken, waar eahter goen voedsel meer voor
de beesten was te vinden, loeide jammerlijk. Nu en
dan roden de ministers voorbij een eenzame boerderij,
waar nog menschelijk leven te bespeuren viel. De be
woners hadden blijkbaar hun leven minder lief dan hun
beetje edgendlom, dat zij niet wi'.den verlaten.
De vrij belangrijke som, de de rcgeeiing heeft uit
getrokken voor de ondersteuning der zwaar beproefde
bevolking in het departement Loire Inlé.i ure zal, vol
gens deskundigen, beslist onvoldoende blijken. In het
district Nantes alleen is een oppervlakte overstroomd
van twaalf K.M. leng'.e cn van 3 tol 9 K.M. breedte
en er is dus een veel grootere som noodig om de geteis-
terden weder op de heen te helpen.
VRIJE VERKIEZING?
De conservatieven in Pruisen klagen altoos over
demagogie van de zijde der linkerpartljen, wanneer
doze een overwinning behalen. Maar hoe hun hou
ding te noemen in Libau-Wehlau, waar een conser
vatief in herstemming komt met een vrijzinnige en
de kans groot is, dat de laatste herkozen wordt?
Over die houding wordt uit het district aan de Voss.
Ztg. geschreven:
duizend francs rente had zijn moeder op hera'trtt-
gezet. Hij had dus genoeg om ervan te leven. Maar
geld was bij hem macht Macht over de metischen,
macht over de toestanden. Werken of speculeeren
wilde hij niet meer en met een tienduizend francs
rente beschouwde htj zichzelf als een armen drom
mel, die zou moeten leven als een ge pension neerd
ambtenaar, zonder ooit een zijner luimen te kunnen
of durven bevredigen. „Als een hond aan een ket
ting ben ik," riep hij woedend uit. Rijk trouwen,
dat was de eenige oplossing.
„Je behaagt de vrouwen," zoo redeneerde hij ver
der, „jij houdt wel niet van ze, omdat Je vroeger
er èene hebt liefgehad, maar dat is reeds lang ge
leden. Die wilde Jou niet, die was bang voor je en
kroop onder moeders vleugels. Maar vele andere vrou
wen willen je hebben, éen glimlach van Je maakt ze
gelukkig. Maar ik wil," zoo redeneerde hij verder,
„een deugdzame vrouw, die ik zal kunnen respecte
ren en eeren. Die Therese behaagt mij wel, zij heeft
een goed verstand en heeft meer indruk op mij
gemaakt dan in jaren eenige vrouw is gelukt. Het
loont werkelijk de moeite wel om naar hare hand te
dingen. Zij is bovendien de erfgenaam en kom ik op
die manier toch in het bezit van de dubbeltjes. Ik
leg mfj zelf wel ln de boeien en zal rekening moe
ten houden met de luimen mijner vrouw. Maar eerst
getrouwd zal ik mijn maatregelen daarvoor wel ne
men. Wanneer ik eenmaal de middelen heb, zal ik
mij het juk wel wat lichcter maken," lachte hij.
„Of zij wel zal willen? Zij gedraagt zich steeds zoo
koel en afgemeten. Dat bevalt mij eigenlijk wel en
trekt mij wel aan ook, maar past nu juist beel
slecht bij mijne plannen. Maar komaan, we zullen
het beproeven. Tegen den Hollander is zij heel an
ders. Zou daar eon zekere verhouding bestaan? Ach
wat, dien dwaas zal zij toch niet beminnen, hij ver
volgt baar met zijn dwaze galanterie en zij lacht
hem hartelijk uit. En bovendien, ik zou hem niet
aanraden, mij in den wog t« komen," riep nq tan
denknarsend uit.
Wanneer Pieter Arendberg had geweten, hoe zijn
compagnon over hem dacht en welke andere plannen
hij koesterde, dan zou hij de heele wapenverzameling
die hij tifeiht, als geweren, pistolen en revolvers, met
scherp hebben geladen.
In Embden viel het niet dadelijk in het oog, dat de
oude Rössum op reis was. De oude makelaar was
dikwijls genoeg voor zaken afwezig, soms wel weken
achtereen.
Dr. Heinrich Rössum was de eerste dagen zeer
onder den indruk van het voorgevallene geweest. Hij
wist niet waar zijn vader was en was zoodoende, wil
de hij hem niet dadelijk aan het gerecht overleveren
voorloopig tot stilzitten gedoemd. Dan eens weer ge
loofde bij de ontzettende mededeeiing, die zijn va
der hem had gedaan en moest hij in hem oen schurk
en dief zien, maar het volgende oogenblik redeneer
de hij zijn rechtvaardigheidsgevoel in slaap, dat de
oude man bepaald krankzinnig moest zijn. Maar wat
er nu zou gebeuren, hij moest als een man alles over
zich laten komen. Eerst wanneer het testament weer
gevonden werd, kon worden uitgemaakt waar het was
geweest, en hoe het daar was gekomen.
De schuiflade, waarin Marie het testament had
ges'opt, werd door den advocaat gebruikt voor waar-
delooze akten. De kast was meesial open en uit de
lade wei d wel eens een stuk papier genomen om er
berekeningen of aanteekeningen op te maken. Het
kon ook zeer wel gebeuren, dat de lade in goen
maanden werd opengetrokken.
Dat kon Marie niet welen en zij hield die lade,
waarvoor de advocaat steeds zat te werken, voor de
intest geschikte plaats, om te maken dat hot docu
ment hem spoedig in handen zou komen.
Eerst had zij er over gedacht het testament maar
los op de tafel neer te leggen, maar zij vreesde
dat de oude Rössum, die wel eens in de kamer van
zija zoon kwam, het misschien daar eerder zou zien
„Het geheele officiëele toestel is in werking
steld. Alle winkeliers enz. hebben van de invloedrijke
conservatieven kennis gekregen, dat hunne artike]ei
alleen gebruikt kunnen worden zoo zij conservatief
stemmen; aan de kleine grondeigenaars en aan d,
visschers worden van officiëele zijde goede wegei
toegezegd als de conservatieve c&ndidaat gekozei
wordt. De landheeren bewerken hunne arbeiders vai
vroeg tot laat; zij krijgen vrij jenever en vrij bie
en sommige landjonkers geven zelfs feestmaaltijdei
en beloven loonsverhooging als de conservatie
gekozen wordt De burgemeesters hebben last gekre
gen om de kiezers te bewerken." Enzoovoort.
Dat noemt men een vrije verkiezing onder he
geheime en directe stemrecht, in het Duitsche Rijk
DR. KUYPER.
De Nieuwe Courant schrijft:
Dr. Kuyper is, na Woensdag den geheelen dag ai
wezig te zijn gebleven, des avonds even in de Kame
verschenen. Ook van middag zat hij aandachtig on
der minister Talma's gehoor.
Aan de discussie over Buitenlandsche Zaken heet
hij niet verder deelgenomen. Ook heeft hij niet he
woord gevraagd voor een persoonlijk feit, hoewi
in de rede van den heer Patijn daartoe eenige aan
leiding was gelegen...
Het officiëele verslag van die rede is Woensdag
avond verschenen. De Standaard van dien avond be
vatte geen weerslag en ook in het nummer van Don
derdag zoekt men daarnaar vergeefs.
De heer Patijn heeft, na aangetoond te hebben
dat de drfestarschrijver in De Standaard, oud-minis
ter president van 19011905, zich niet op zijn ml
nisteriëel ambtsgeheim kan beroepen om het zwijgei
te bewaren over de voorstellingen, zijnerzijds vat
de zaak-Van Heeckeren gegeven, die met de verkla
ringen van minister Van Swinderen en van baron Vai
Heeckeren niet kloppen, zijn aanklacht tegen dr
Kuyper als volgt geformuleerd. (Hand. blz. 746):
„Ik beschuldig derhalve den driestar-schrijver ii
De Standaard van 6 Juli in strijd met 's land
belang in een hoogst ernstige aangelegenheid op
zettelijk onwaarheid te hebben geschreven ten aan
zien van de verklaringen, door den minister vai
Buitenlandsche Zaken in de Eerste Kamer afgelegd
en zulks met het oogmerk den indruk, dien 's- Minis
ters woorden vestigden en ook beoogden te vestigen
te vervalschen."
En vervolgens:
„Ik beschuldig: óf wel den driestar-schrijver ooi
ten deze onwaarheid te hebben geschreven, nl. te«
aanzien van de onzekerheid waarin het Kabinet zou
hebben geleefd omtrent het al of niet bestaan vai
den bewusten brief des Keizers, óf wel het Kabinei
van 1904 en 1905 van het ernstigste plichtsverzuim.'
Wij vragen: is het voor een lid der Volksvertegen,
woordiging, tegen wlen een zoo stellige beschuldi
ging van leugen en plichtsverzuim rechtstreeks is uit
gebracht, mogelijk te zwijgen?
Kan hij blijven deelnemen aan het openbare levei
en aan de vergaderingen der Staten-Generaal zonder
zich daartegen op welke wijze dan ook te verweren»
Is er geen grens aan het gewillig slikken van
„rattenkrnid"? Wordt een patiënt, doortrokken van
dat vergif, niet schadelijk voor zijn omgeving?
Met andere woorden: kan de Kamer, kan haar
meerderheid, het zwijgen van een harer leden op
zulk een aanklacht, op zulk een grievende beleedfc
ging door een medelid, dulden?
Kan zij zich dit, door mede te zwijgen, zonder ern
stige schade voor haar eigen aanzien en waardigheid
later, welgevallen?
Voor ons is de vraag, zóo gesteld, tevens ontken
nend beantwoord.
Het Handelsblad schrijft in zijn Kameroverzicht-
Ten slotte zij gewaagd van een grief, bedekteljjt
door dr. Nolens en openlijk door den heer Schaper
ingebracht tegen dr. Kuyper. In De Standaard wordt
het namelijk in den laatsten tijd voorgesteld alsof*
Kamer opzettelijk talmt met het behandelen van dt
Ziekteverzekering. De heer Nolens nu, die voorzittet
is van de Commissie van Voorbereiding, kwam op
legen die voorstelling die „in de pers" was gegevei
(rechtstreeks werd Zijne Majesteit De Standaart
niet aangevallen door den Venlo'schen afgevaardip
de) en legde uit, dat men niet vlugger had kunn
werken.
En de heer Schaper, die geen coalitie-redenen
heeft om dr. Kuyper of diens orgaan te ontzien
vorderde vinnig, dat „die man" (de Voorzitter voni
dit niet netjes gezegd!) die zóo in zijn blad schreel
hier in de Kamer behoorde te weezen als hij zulk
beweringen wilde uiten, opdat men hem Han terstoni
daarover te woord kon staan.
Maar de heer Kuyper was weer niet aanwezig
Ook heden kwam hij weder alleen 's middags.
Eu over de beschuldiging van den heer Patijn
geen woord meer.
Wij hadden gedacht dat de heer Kuyper wellicht
„Hardaiing-n'' van Dinsdag had willen afwachten oi
te antwoorden op de zware bescheid ging van d n hs
Patijn, die, als een echte „Coup de Nevers7'. hem recjili
't gezicht geslooten is.
Maar da heer Kuvoer zwiïgt.
Volhardt bij 't ideaal... van 't quasi amhEgeh
Waant zich te kunnen blijven dekken onder
ammerljijk gebarsten, door hemzelf reeds lang g^:
ken sclii d.
Wie zóó armzalig wegVnlipt ond°>- een schild
gapend is gebarsten dwars over het blazoen heen,
mocht over ds "er v"< het b1-» n I 7 n
Waarlijk, de Kuyperfiguur is in de laatste jaren
afgetakeld.
liggen dan zijn zoon.
Er waren na haar nachtoltjken tocht reen3
dagen verloopen en het viel haar op, dat haar n?"l
daad nog niet het. geweuschte gevolg had gen
ja de advocaat was zoo mogelijk nog gejaagde
droefgeestiger. Zij meende hiervoor als verklaring
moeten aannemen, 't zoo plotselinge vertrek van
vader. Ongelukkig genoeg kwam het eenvoudige K"
niet op de gedachte, dat Heinrich het testament
niet had gevonden.
Toen zij hem op een zekeren middag de kd«
bracht, tiok zij de stoute schoenen aan en bef
over het testament te spreken.
„Wel, mijnheer, nu zai de juffrouw toch wel sp
dig het huis en al het geld krijgen."
„Wat weet jij daar nu van?" vroeg Heinrich o
stcld. „Heb je dan lelB gehoord?"
Hij keek haar boos en tegelijk angstig aan.
sprak zoo hefüg, dat Marie bang voor hem werf-
„lk heb niets gehoord," antwoordde zij zacn
beschroomd„Het is alleen een vermoeden
mij lk zeg het zoo maar."
Heinrich was weer gerustgesteld.
„Doe mij het genoegen en spreek nlat over z
dingen, i>ls je er niets van weet Je plaagt een m
met al je vermoedens." 0(
„Wanneer u hot niet graag hebt, zal ik er,
zwijgen." luidde het deemoedige antwoord 90
tranen stonden het meisje in de oogt-n.
„Zoo bedoel ik het niet," zeide Heinrich. d'
hoe zijn heftigheid het meisje had verschrikt-
heb alleen maar willen zeggen, dat Je mU j
maar moet mecdeelen, wat Je werkelijk hebt ge
dat zou voor mij mi.sachien van veel belang
'.Nu begreep Marie heelemaal niet wat baar
ter wilcio „Wat wiide hij hooren? Over zijn
miss: lilc-nT" r yt'f
En met een hart vol deelneming en kommer
h"t meisje de kamer. Wordt veri
