Msteröisclifi Mm.
Zaterdag 17 December 1910.
54e Jaargang. No. 4831.
DERDE BLAD.
De Wetsontwerpen betreffende
de ZiekteVerzekering.
recla
e s.
Hevig stekende pijn in den rug
iw ku1 's (';l' wc a"e
{Bekendmakingen.
park Station", voor vijf Amerikaansche centen de man.
dat wij gestopt hebben altijd maar onder den grond,
waar soms prachtige winkels zijn aan Nevenstreet,
Hoytstreet, Borougn Hall, Bowling Green, Wallstreet,
Fultonstreet, Brooklyn Bridge Worthstreet, Fourteenth
Street, Grand Central dat is de 42ste straat cn
teen in éen stuk doorgevloegcn zijn naar Bronxpark,
waar de trein uit den grond te voorschijn kwam, en
de subway in minder dan geen tijd veranderde in n
dame zichzelve om 't leven door uit 'n vierde verdie
ping te springen, omdat haar vader, Mr. Abbot, haar
maar' dertig millioen had nagelaten, terwijl ieder
dacht, dat hij millionnair was. De schande van zulk
'n beleedigende armoe kon ze niet dragen en wilde
ze niet overleven. Het bijna-sprookje van Saceard in
Zola's „1'Argent", wordt hier door de werkelijkheid
overtroffen. „Fact" is hier in waarheid „stranger thai
fiction", althans wat geld betreft. Het is hier alles,
helft door de werkgevers-leden en voor de helft door
d«: arbeiders-leden van de Raden van Arbeid, waar
voor de Verzekeringsraad is opgericht.
De bezoldigde leden en hunne plaatsvervangers
■worden door de Koningin voor den tijd van zes jaren
benoemd. Zij zijn feitelijk Rijksambtenaren, aan
wion zifting in de Verzekeringsraden wordt gegeven.
In tegenstelling met de onbezoldigde leden ontvan
ger. zij dan ook een instructie van de Koningin, ter
wijl hun daarbij een bepaalden standplaats wordt aan
gewezen. Volgens de Mem. van Toelichting is het de
oor 1 bedoeling die bezoldigde leden te kiezen uit deskun-
CCLXXVI.
TE NEW-YORK.
Van 'n recruut, die te Parijs geweest
was.
De drukte te New-York.
Steeds onder den grond.
Dure menschen.
„Gq zult niet begeeren".
Wilt ge asjeblieft bedenken, dat ik dezen brief ge
schreven heb ten deele in November, en voor maar 'n
heel klein deel in December? Ik weet nog wél niet.
wat ik er allemaal in zal schrijven, maar als ik 't
|oed heb uitgerekend „ben ik, wanneer deze in de Scha-
>er-courant staat, alweer op Weg naar huis, en dichter
sij Holland dan bij Amerika.
Dan ben ik in Amerika en in New-York geweest,
sn weet ik er om maar weer Hollandsen te pralen
den weg en ken ik de spraak.
Zoudt ge dat denken 't Mocht watAls de hemel
niet, dat ik geloof, dat de hemel op New-York ge
lijkt maar als de hemel ook zoo groot, of misschien
nog grooter is dan New-oYrk, dan raak ik er nooit
thuis, en leer ik er nooit den weg. 't Beste weet
ik nog maar hier of daar naar toe te komen, onder
den grond; net als de mollen. Maar op de openbare
straat, zooals in Amsterdam van de Kalverstraat naar
t Rembrandtplein. weet ik weinig meer dan van mijn
huis naar de Atlantic-station, en van de subway aan
de 42ste straat naar de Fifth Avenue; maar dan ben ik
ook. met uitzondering van misschien nog vijf of zes
straten, uitgepraat.
En met die wijsheid van New-York kom ik dan
naar huis. -
't Is mij precies gegaan op deze reis als... Er was
eens 'n soldaat, die in n Hollandsch stadje in garnizoen
lag. De droom van zijn leven was: Parijs te zien. Op
n goeden dag moet ie bij zijn kolonel komen, die m
zegt: Recruut Joosten, wees van avond acht uur klaar,
om met mij mee te gaan naar Parijs.
Naar Parijs, overste??!!!
Naar ParijsDe diligence 't is honderd jaar
geleden 'de diligence zal om acht uur bij mij voor
wezen; wees er ook, en zeg aan je moeder, dat je zoo
gauw mogelijk terug bent; misschien wel binnen 'n dag
of tien. twaalf.
Joosten wis er, en hij en zijn overste ratelden over
de klinkers van 't stadje de poort uit. En om
kort te gaan na vier dagen en vier nachten ge
kaatst. gekneusd, gerost en gerameid te zijn in die
schokkende, hotsende, bolderende kar, die alleen
maar even stil stond om van paarden te verwisselen,
of om wat waterige soep, half gare boonen en wat
brood naar binnen te slaan kwamen ze in '1 holle
van den nacht in Parijs aan.
Joosten was dood, althans half. Hij1 was geradbraakt,
en kon zoomin meer zitten als staan. Aan 't hotel
«aar zij afstapten -hij en /rijn overste werden
ae blijkbaar verwacht, 'n Slaapdronken portier, wees
ae elk hun kamer; en vijf minuten nadat Joosten op
zijn bed was neergevallen, wist hij niet meer of hij
in de Hollandsche wei liep of zich te Parijs bevond^
L.la ville lumière''. het ideaal van zijn droomen. Hij
Miep, en hij sliep zóó innig zóó intenselijk echt, zóó
.vaarachtig sliep hij, dat hij geen weet had, niet alleen
ran Holland en van n heel lief gezichtje, dat hij
:laar kende, maar geen weet zelfs had van den op
lang der zon, noch van haren ondergang. Joosten sliep.
50o als alleen 'n mensch. slapen kan, die zich voor
genomen heeft, niet meer wakker te worden. En zoo
hij den nacht door en den dag over, en nog 'n
n millioenen-vermogen of geen dubbeltje.
Soms 'n leven, en 'n dag later geen blik. 'n Knap
roosje van vijf centen siert onze jas wel in Hol
land. Hier loopen dames met trossen orchideeën,
waar je van omvalt in 't ceintuur of op haar borst.
En 'n orchidee, 'n enkele maar, kost 'n dollar, 'n
Dame liet zich 'n badkuip maken 't stond van
de week in de courant en toen 't ding klaar
Ik heb van de zooveel honderd maal, die ik hier was, kostte het zestig duizend dollars. Mijn wasch-
in den trein gezeten heb t.zitten is niet goed tafel in Amsterdam kost even twintig gulden en er
nog geen vijfmaal gezeten. Fr zijn in zoo'n wagon is nog nooit iemand bij me geweest, die 't geen mooie
dit alles als kinderspeelgoed aan onze voeten lieten, i geven wil:
t Was 'n sneltrein,, 'n „express' die niet alle stations Srmw 'n 1
aandeed, en we waren ruim half twaalf in Bronxpark.
We hadden gereden met de snelheid van n zeer snellen
sneltrein, en toch waren we nog altijd in New-York.
Gelooft ge me nu, als ik zeg. dat ik óók niet weet, hoe
groot New-York is? Bronxpark ligt voorbij de l'80sle
straat.
ongeveer zestig plaatsen, maar er zijn gemiddeld twee
honderd menschen in eiken wagon, zoodat er twee
derden of drie vierden staan moeten, die dan ook soms
door elkaar rollen als erwten in 'n zeef. Maar er wordt j
er geen een boos, en de een neemt den ander nooit
iets kwalijk. Zoo'n trein bestaat uit tien, twaalf, veer
tien wagens, en er vertrekt er elke minuut een van
waschtafel vond. Maar ik zou wel eens willen weten,
wat zoo'n geldverknoeister er van zeggen zou, at
zou 't me geen zier kunnen schelen, al dacht ze,
dat 't 'n spuwbak was; want zulke wezens zijn toch
te verbijsterd van zinnen om te kunnen nadenken
of verstandig te praten. En boe meer ik zie van
de wereld en van de menschen, die meer geld heb-
elk station. Als ge 't hek binnenstapt, stapt ge tegelijk j ben dan noodig is, hoe tevredener ik word. Werken
den trein binnen, want er staat cr altijd een klaar. J A- -«"•»»•«»•
Wachten behoeft ge nooit, en ik heb 't nog niet bij
gewoond, dat er iemand niet bij kon; alles schikt maar
weer 'n decimeter in, en grijpt zich al schommelend
vast aan de handgrepen .die neerhangen van het pla
fond.
Wat ik van zoo'n trein en van Ide veelheid van men
schen aan al die stations moet zeggen, weet ik niet.
Den eersten keer dacht ik, dat de Koningin in de
stad was; maar als dit zoo geweest is, dan is Ze altijd
hier, want 't is den ganschen dag. en den ganschen
nacht, alle dagen en alle nachten precies hetzelfde.
En nooit ziet ge 'n gezicht, dat ge al eens meer gezien
hebt; 't zijn altijd weer andere menschen. Ik heb zelfs
nog nooit voor 'n tweeden keer denzelfden conducteur
gezienof denzelfden man. die kaartjes... Wat wou ik
daar zeggen? „Verkoopt?! Maar dat is toch geen „ver-
kocpen"?! Ge schuift in de file voort, met uw nikkel of
dime in de hand en roept vlak voor 't hokje „one"
of ,,two', terwijl ge uw muntstukje neerlegt. Grijpt
dan, zoo gauw als 'n kat 'n muis zou grijpen. uw
ticket, dat ge een stap verder in n glazen kaatje laat
vallen, en holt den trein in, die wegrijdt en dadelijk
volle gang heeft. Hoe kreupele menschen of lui die
likdoorns hebben, 't hier stellen, mag Joost weten. Want
als ge uw geld niet klaar zoudt hebben of zou moeten
bukken, komt ge onder den voet en niemand zou 't
kunnen helpen, en niemand tijd hebben naar u om
te kijken. Want ieder heeft hier haast. We zagen 'n
paard dood vallen in 't Eastend van de stad. Vier
dagen later, kwamen we weer door die straat en 't
paard lag er nog; men had 't alleen wat meer naar 't
trottoir gesleept. Ik maak me sterk, dat 't met n'
mensch, dien 't overkwam, weinig anders zou gaan. En
't zou niemand te verwijten zijn, want niemand doet
hier. voor zoover ik zien kan, den ander leed, maar
dat er een voor een ander zou kunnen zorgen, is 'n
onmogelijkheid.
Hebt ge wel eens in de couranten gelezen, wat er in
Amsterdam met sommige brievenbussen gebeurt? Die
worden bevuild en de brieven en couranten totaal be
dorven, door straatjongens en straatmenschen. Hier staat
om de tien, twaalf huizen, soms twee recht tegenover
elkaar in dezelfde straat, 'n brievenbus. En als de bus
te vol is, leggen de menschen hun brieven, hun pakjes,
hun kranten, hun prentbriefkaarten en mooi-bedrukle
cartons, kalm er boven op of er naast. De brievengaar
der, die om 't uur verschijnt, zal ze wel meenemen.
Maar de duizenden en tienduizenden, die er in zoo n
uur voorbijgaan, kijken er niet eens naar. Jongens mogen
er vlak bij. elkaar nazitten, maar die losliggende brie
van'zijn veilig. Toen op 24 November 't was. „thanks-
givingsday" - alle menschen rustien en ook de post
geen dienst deed, kwamen wij 's morgens tegen elven
door de 42ste straat en zagen bij de bus voor Codington
pakjes, rollen carton en boeken liggen, alle van adressen
-.tl '-1 Irnnnmor» 1 O /tin n
en rond komen, de tering naar de nering weten te
^tten, is heel wat gelukkiger dan alles te kunnen
koopen en alles te kunnen doen wat er in 'n men-
schenhoofd op kan komen. Ik begeer 't niet.
En wie 't niet met mij eens is, mag weten, dat i k
't niet met hem eens ben. Wie meer heeft dan ik,
mag trachten er gelukkig mee te zijn gelukkiger
dan ik ben, is niet wel mogelijk; en wie minder
heeft en dat zijn er heel wat moet zijn best
doen, om 't wat beter te krijgen, en bovenal zijn
best doen tevreden te zijn. Want al hadt ge dertig
millioen dollar, en ge waart er niet tevreden mee
zooals die dochter van Mr. Abbot dan hebt ge
er toch niets aan. Voor 'n mensch, die begeer!, is
er geen grens. En ik kan begrijpen, waarom Mozes
het „Gij zult niet begeeren' aan het einde van zijn
tien Woorden plaatste. Dat is het akmé van het men-
schelijk streven, en wie er gedachteloos overheen stapt,
stapt gedachteloos heen over zijn geluk. En wat zou
'n mensch beters kunnen begeeren, dan gelukkig te
zijn? Elke rechtgeaarde moeder, die voor haar kind
het beste bidt, bidt om zijn geluk; en niet om zijn
roem. zijn fortuin, zijn geleerdheid, of zijn aanzien.
Want al zou hij dit ajjes bezitten en hij zou niet
tevreden en niet gelukkig wezen, dan bezit hij niets.
En mij is 't altijd voorgekomen, dat moederliefde ver
want is aan de Hoogste Wijsheid. Waar 'n moeder
bidt voor haar jongen, haar kind, daar kan géén sprake
wezen van leugen of misleiding.
Maar ik dwaal af. Nog even: New York. Er zijn
hier zeer vele armen. Bijna evenveel als in Liver-
pool, waar zooals de secretaris van de Kamer
van Koophandel mij vertelde de armoe meer be
staat in het zich niet wasschen, dan in geldgebrek.
Maar wasschen doen ze zich hier wel, en
Ik krijg daar de de boodschap, dat de mail ge
licht zal worden binnen 't uur, en moet dus eindi
gen. Misschien is dit de laatste brief, dien ik u uit
New-York schrijf. Maar als ik eenigszins kan, schrijf
ik er nog een, die dan verschijnen zal, als ik al
onder den rook van Holland ben. Dl w. z. als er
geen ongeluk gebeurt.
Hoop met mij 't beste.
Allen Saluut!
H. d. H.
Brooklijn, 1 December 1910.
(lacht en alweer n dag. Anderhalven nacht en Twee
volle dagen sliep hij zoo; en toen - dien tweeden nacht
|na den nacht van hun aankomst zijn kolonel op
jrijn kamer kwam, om 'm toch eindelijk wakker te
rijgen, wat anderen niet hadden vermoogd
maat over 'n uur de diligence voor zou gjn, om
en weer naar Holland te brengen, toen... Hij kon
ajn kolonel niet gelooven toen deze zei, dat hij zoo
ang geslapen had, en voekle nog de pijn in zijn sehou-
lers. in zijn lenden, in zijn beenen, die hij op de heen-
eis in die „gemakkelijke diligence had opgedaan.
En Joosten zag weer dienzelfden nachtportier, de-
gezi. HM
laar dat was dan ook alles wat hij van Parijs kende:
1 slaapdronken portier en wat lantaarns.
Toch en hier wil ik den nadruk op leggen
>ch kon later niemand het hem heeten te liegen, als
ij aei, dat hij óók te Parijs geweest was.
En zóó ben ik nu voor dezen keer in New-York
eweest. Zóó vertelt nu Trapman en zoo vertel-
»i nog wel meer menschen dat ik voor mijn ple-
er leef en voor mijn plezier tochtjes maak.
Ziet ge nu wel, dat ge aan de praatjes der menschen
waarde kunt hechten?
Maar als Ge dezen brief leest, zit ik zoo ik hoop
.zee, want mijn plaats aan boord van de „New-
sterdam", die den lOden December regelrecht van
naar Rotterdam vertrekt, is besteld cn betaald,
'eis terug te makeu over Engeland -zooals eerst
r_ plan was vermijd ik, oin des te spoediger in
lland te zijn. Op de affiches staat gedrukt, dat dit is
Christmas sailing'„. en naar allen schijn zullen wij
ook te Boulogne-sur-Mer en te Plymouth de
i eenige steden die wij onderweg aandoen wel
agiers afzetten en scheep nemen, om deze „holidays
ong their friends and family' te vieren.
IJVas 't niet braver van mij geweest, indien ik nu
hans in dezen brief iets over New-York geschreven
II? Misschien wel. Zeker meer overeenkomstig mijn
rilt als briefschrijver. Dat ik, in Amsterdam zijnde,
t over Amsterdam schrijf, la bonhcurl Maar dat
I in New-York zijnde, nog niet eens over New-
(rk kan schrijven, is toch wel wat al te bar. i'rap-
zou toch eindelijk wel eens kunnen zeggen„Hoor
meneer.H- d. H.*' en meer zulke harde woorden;
als hij dit deed,... Enfin. ,ik heb nu 'n aardig
Ido bij hem; want hij heeft mij ra:n dubbeltje voor-
lot gegeven, wét dit moet ik ook weer eerlijk
pennen nog nooit 'n enkele uitgever vóór hem.
ajn hoofd gekregen heeft aan h schrijver te doen,
na hem ook wel nooit doen zal. Dit is n geslacht,
stilstaat in zijn ontwikkeling. Zij geven uit, d.w.z.
PUen en boekjes; maar daar blijft 't dan ook bij.
't uitgeven van geld komen ze alleen, als je
den deurwaarder liegint te dreigen, en dan nemen
ran ae verdrukte en vervolgde ón-
Maar zeg m dit maar niet, want dan is hij
publiek.
geland ontmoet. En aan den eerbied, dien ze daar hebben
voor de brieven van John Buil, mag heei Europa
Holland niet uitgezonderd zich spiegelen, net
zoo goed als aan den eerbied die men hier heeft voor
de brieven van U. S. (United States, alias: Uncle Sam).
Maar New-York kennen, doe ik niet. Ten eerste
kan men zoo'n stad niet leeren kennen in de week of
wat. die ik hier doorbracht en ten andere niet, omdat
ik als ik niet in huis was onder den grond
zat. altijd maar trekkende van 't eene eind naar 't
andere.
Mister d. H. er is vanmorgen getelefoneerd, of
u voor twaalven aan de Kamer van Koophandel wil
zijn; Mr. Hepp, de uitgever, will be there. He want
to see vou.
Mr. Hepp??!! The printer?? He is a printer,
you sav
Aes sir, and an editor.
Goden staat mij bij! Ook hier niet veilig!
What does he want?
Don't know, sir.
Alright! Hoe kan ik daar komen?
digen op verzekeringsgebied, geneeskundigen en rechte
geleerden. Met het einde van het kalenderjaar waarin
een bezoldigd lid den leeftijd van 70 jaar bereikt,
wordt hem ontslag verleend.
De bezoldigde leden en hun plaatsvervangers mo
gen noch werkgever noch arbeider zijn en zonder Ko
ninklijke toestemming geen andere betrekking be-
kleeden of een beroep uitoefenen. Een door de Ko
ningin aangewezen bezoldigd lid van den Verzekerings
raad fungeert als voorzitter.
De Secretaris van den Verzekeringsraad wordt dooi
de Koningin voor den tijd van 6 jaren benoemd. Hij
geniet een „vergoeding", waarvan het bedrag door de
Koningin wordt bepaald.
De Verzekeringsraad verleent zijn medewerking bij
de uitvoering van wetten en algemeene maatregelen
van bestuur betreffende arbeidersverzekering (dus
niet als voor de Raden van Arbeid, „den arbeid be
treffende", maar beperkt tot het gebied der arbei
dersverzekering), welke die medewerking vorderen.
Aan hem is het toezicht opgedragen op de Raden
van Arbeid in zijn gebied voorzooveel al weder de
arbeidersverzekering betreft.
Aldus in algemeene trekken de organen aan wie
in de eerste plaats de ziekteverzekering ter uitvoe
ring wordt opgedragen. Gaan wij thans na wat het
ontwerp ziektewet aan de arbeiders belooft te bren
gen.
Het ontwerp Ziektewet dan kent aan alle arbei
ders, voorzooveel ze niet (gelijk boven werd om
schreven) zijn uitgezonderd en natuurlijk overeen
komstig de bepalingen van de wet het recht toe op
uitkeering van ziekengeld bij ongeschiktheid tot het
verrichten van hun arbeid wegens ziekte en het Rijk
is tegenover de verzekerden zonder eenig voorbehoud
voor de uitkeering van dat ziekengeld aansprakelijk.
De wijze waarop dit hoofdbeginsel van de wet in
het ontwerp is uitgewerkt, geeft aanleiding tot veel
op- en aanmerkingen. Wij moeten die echter in ver
band met de plaatsruimte achterwege laten en ons
alweder bepalen tot de hoofdzaken. Op een enkele
tegenstrijdigheid dient evenwel de aandacht te wor
den gevestigd.
Artikel 3 van bet ontwerp-Radenwet zegt, dat on
der arbeider wordt verstaan de arbeider in dienst
bij een onderneming uitgezonderd (o. m.) degene,
die in dienst is van een publiekrechterlijk lichaam
(b.v. gemeente, waterschap enz.).
Art. 1 van het ontwerp Ziektewet verklaart op die
wet toepasselijk art. 3 Radenwet, zoodat men zou
meenen, dat arbeiders in dienst van een gemeente
e. d. niet in de ziekteverzekering zijn opgenomen, wat
geheel in de lijn zou liggen van 's Ministers stelsel
om alleen hen op te nemen, die door de hedendaag-
sche productiewijze en scherpe concurrentie in een
toestand van verminderde bestaanszekerheid zijn ge
komen. In strijd daarmee bepaalt art. 16 van het
ontwerp Ziektewet, dat alle arbeiders verzekerd zijn
en „eveneens" zij die in dienst zijn van een publiek
rechterlijk lichaam voorzoover zij niet behooren tot
de personen, diie zijn uitgezonderd omdat zij hoo-
ger loon verdienen, vermogensbelasting betalen enz.
(en behoudens het gieval dat voor hen een regeling
bij ziekte is getroffen, die door de Koningin is vast
gesteld (voor Rijkswerklieden) of goedgekeurd (voor
een gemeente b.v.)). Gemeentewerklieden, wegwer
kers e. d. zijn dus geenszins algemeen van de ziekte
verzekering uitgesloten. Het gevolg van die tegenstrij
digheid zal nu zijn, dat zij in den regel wel aan
spraak hebben op ziekengeld en dus ook premie
moeten betalen, doch niet mogen deelnemen aan de
samenstelling van de Raden van Arbeid en dus in
tegenstelling met de andere arbeiders geen zeggen
schap hebben bij het beheeren van de fondsen,
mede door hunne bijdragen gevormd, een onbillijk
heid, die met geen enkel woord is toegelicht of ver
dedigd.
Wordt vervolgd.
Het ontwerp Radenwet omschrijft de taak van den
Raad van Arbeid aldus; „De Raad van Arbeid ver
leent zijn medewerking bij de uitvoering van wetten
of algemeene maatregelen van bestuur, den arbeid
betreffende, welke die medewerking vorderen."
„Hij maakt daartoe de noodige verordeningen."
Dit beginsel wordt nader uitgewerkt in het ont-
werp-Ziektewet voorzooveel de ziekteverzekering be
treft. (Wij komen daarop bij de bespreking van dat
ontwerp terug.) Zoo zal elke wet of maatregel van
bestuur, „den arbeid betreffende" voortaan bepalen i
welke te dien opzichte de taak van den Raad van
Arbeid zal zijn.
Dat de R. v. A. ook de noodige „verordeningen",
zelfs „strafverordeningen" zal vaststellen, al zullen
dat dan ook slechts verordeningen zijn ter u i t v o e- is éen der verschiinsele..
ring van een wet of maatregel van bestuur, duidt zijn ook andere versohitnaouü, ekte. Doch er
er, vooral in verband met de door den Minister ge- 'zen zooals- water™..», h °p nlerziekte wij-
o zwellingen, doffe pijn
schetste positie van den R. v- A. als orgaan van de
overheid in zake arbeidsaangelegenheden op, dat naar
de bedoeling van deze ontwerjien de rol van be
staande organen, inzonderheid de gemeentebesturen
1 ten aanzien van dit deel der staatstaak is uitge
speeld. Het denkbeeld op zich zelf is misschien uit
stekend, De gemeentebesturen, inzonderheid de kleine,
j hebben zonder twijfel lang niet gegeven wat Thor-
j be'ke zich 60 jaren geleden daarvan heeft voorge
en aok afgescheiden daarvan is het volstrekt
no
,°K 1 air aan
ud. Maar zeg
op zijn teenen getrapt op den koop toe, en in staat...
"dar z«u 'n uitgever niel toe in slaat zijn? Ik heb
srbr- mijn vrindjes; maar wat ik daar al mee
'en'"t Iu'')- w'«'ten zij» vrouw arme ziel!
5evi!|.ra'i<«ls Vork Weel ge li e groot de stad
wij vJïLj Nu, ik ook niet. Wel weet ik,
n' {n 4. j" vveck om tien uur aan „Atlantic Sta-
subway, in den trein stapten naar „Bronx-
."iuig.il 1stfcld,
Welt sir, je neeant de subway tot Trinitv Building. niet vreemd, als een staatsinrichting na meer dan
There it is. ,een halve eeuw behoefte heeft aan nieuwe fundamen-
1 - teele organen. Het mag alleen verwondering wekken,
dat in de Memorie van Toelichting daarover heenge
gleden wordt, alsof het geen groote beteekenis had
en dat die Toelichting geen andere onderteekening
draagt, dan die van den beer Talma. Een hervorming
van onze staatsinrichting, waarop het ontwerp feite
lijk aanstuurt, zou men meenen dat ook de andere
departementen, inzonderheid dat van Binnenlandsc-he
Zaken wel aanging. Enfin! misschien stappen de Ka
mers even gemakkelijk over deze „quaestie van vorm"
heen als minister Talma zelf.
Weigert de Raad van Arbeid of het bestuur de ge
vorderde medewerking, dan voorziet de voorzitter
daarin.
Twee of meer Raden van Arbeid kunnen, evenals
voor de gemeentebesturen is bepaald, gemeenschap
pelijke zaken in onderling overleg regelen (b.v. ge
zamenlijk 'n ziekenhuis oprichten) onder Koninklijke
goedkeuring.
De Raad van Arbeid is verplicht een anderen Rj.ad
van Arbeid op diens verzoek bij de uitvoering van
diens taak behulpzaam te zijn, door binnen zijn ge
bied inlichtingen in te winnen, gelden te innen en
uit te betalen en andere tot zijn bevoegdheid behoo-
rende werkzaamheden te verrichten.
De dagelijksche' leiding van hetgeen aan den Raad
van Arbeid is opgedragen berust bij het bestuur,
Daartoe behoort o. a.
het beheeren van de inkomsten en uitgaven van
den Raad, voorzoover dat niet aan anderen is opge
dragen;
liet opnemen der boeken en kassen van de reken-
plichtige ambtenaren of beambten;
liet benoemen, schorsen en ontslaan van alle door
deu Raad van Arbeid bezoldigde ambtenaren en be-
ainbteen.
De Verzekeringsraad is, gelijk boven werd
gezegd, een college van toezicht dat ten opzichte
van de tot zijn gebied behoorende Raden van Arbeid
een positie heeft, veel overeenkomende met die van
de Gedeputeerde Staten ten opzichte van de ge
meentebesturen.
De Verzekeringsraad bestaat uit vier onbezoldigde
leden en een bij algemeenen maatregel van bestuur
to bepalen aantal bezoldigde en plaatsvervangende
leden. Hij wordt bijgestaan door een secretaris. De
onbezoldigde leden en hunne plaatsvervangers heb
ben zitting gedurende zes jaren. De aftredenden zijn
dadelijk herkiesbaar. Zij worden gekozen voor de
Maar als ik vandaar naar den Hollandschen con
sul wil gaan; kan dat?
Sune! 't Is er vlak bij, of anders neemt ge de
subway en die brengt er u.
Maar gisteren zijn we bij Macy's geweest, daar
wou ik ook wel even heen. Hoe kan ik daar komen?
O, dan moet ge precies den anderen kant uit.
Met de subway?
Gertainly sir. Altijd met de subway.
En zoo is 't gegaan den eenen dag voor en den ande
ren dag na. Als ik mij gewasschen en gekleed had, zat
ik in de subway, of in n stoffig kantoor, en daarom
al heb ik niet, als recruut Joosten, al dien tijd van
mijn verblijf hier geslapen ik weet toch. evenmin
van New-York als hij van Parijs.
Maar ik ben er geweest, weken lang, en niediand
kan mij dit tegenspreken. En al zou ik geen tien
straten ver kunnen loopen, zonder naar den weg te
moeten vragen, toch ben ik hier wel wa-i te welen
gekomen en toofi heb ik hier wel wat geleerd.
Ik weet nu nog beter dan drie maanden geleden
dat de heer H. d. H„ die soms gescholden cn ook
ook wel eens geprezen wordt, nog minder te beduiden
heeft, dan 'n vlieg in 'n brouwketel. En ik raad ieder
aan. die zich van eenig gewicht mocht voelen, 't zij
als man van geld, of als kunstenaar, of als gegoed burger
of rentenier, of als man van onderneming en doorzicht
en waaghalzerij en durf en al die andere aanstellerige
kwaliteiten meer, naar hier te komen, en heel langzaam
zeg ikv en nadenkend de vijfde Avenue maar eens af
te wandelen., maar eens naar Wanamaker's of Macy's
te gaan. 's middags maar eens te gaan kijken op Broad-
way of in WaUslroet en Broadstreet, waar midden op
de straat het opsteken van n vinger over hel verlies
of de winst van millioenen beslist. Dan ben ik over
tuigd als ze ten minste niet gek zijn dat ze zich
klein, heel klein zullen gevoelen.
'n Millionnair, die nog niet eens zestig millioen be
zit, dat wil zeggen: zestig millicen dollar is
n millionnair van den kouën grond. Die kan wel
thuis blijven. Zoo loopen er hier duizenden; maar die
hebben bij de edhte millionnairs geen enlrée. En 'n
jongetje van zoo'n kwasi millionnair hoeft bij zoo'n
echte niet aan te kloppen, om- de hand van zijn doch
ter. want dan vangt hij bot.
Dure dochters vaai zeer rijke menschen, hebben in
Holland vijf, zes, acht Japonnen en hoeden in 't Jaar,
en misschien tien of vijf en twintig gulden zakgeld
per week. Hier bracht eenige weken geleden 'n jonge
0-.., «TUllV JJ IJ 11 1 11
de lendenen, lendenjicht, blaasaandoeningen, bran
dende of zanderige urine, graveel of steen, rheuma-
tiscbe pijnen, zenuwhoofdpijn, duizeligheid, blazen
onder de oogen, onzuiver bloed, onophoudelijke dorst,
hartaandóeningen, zwakte en voortdurende vermoeid
heid, ontsteking der blaas.
Deze verschijnselen vertoonen zich gewoonlijk niet
alle tegelijk, doch bij eiken nierlijder treden er eeni
ge op. Wanneer zich kenteekenen als de bovenge
noemde voordoen, kan bet zijn dat uw ziekte zich
reeds verder uitgebreid heeft dan gij vermoedt -
de nieren kunnen cel na cel vernietigd worden en
de blaas verliest misschien plotseling de macht om
de urine op geregelde tijden af te scheiden.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen genezen deze kwa
len, doordat zij de urinewegen zuiveren, zij verster
ken en heelen de nieren en blaas, en helpen de nie
ren om het urinezuur en de verdere schadelijke stof
fen, die de bovenstaande verschijnselen en ziekten
veroorzaken, uit het lichaam te verwijderen. Zij be
reiken de oorzaak der ziekte, daardoor zijn de gene
zingen duurzaam.
Let erop dat gij de echte Foster's Rugpijn Nie
ren Pillen krijgt. Iedere echte doos is voorzien van
de handteekeuing James Foeter. Zij zijn te Schagen
verkrijgbaar bij den heer J. Rotgans. Toezending ge
schiedt franco na ontvangst van postwissel fl.75
voor éen, of f 10.voor zes doozen.
«KMUKNTESCHAGEN
MOND- EN KLAUWZEER.
De Burgemeester der gemeente Schagen brengt ter
kennis van belanghebbenden, dat hel, in verband met
do omstandigheid, dat het Slond- en klauwzeer zich
in het buitenland uitbreidt en met name in Duitschland
een dreigend karakter aanneemt, van groot belang
<iat do veehouders onmiddellijk aangifte doen van onver
hoopte gevallen van Mond- en Klauwzeer.
Hot behoeft geen betoog, dat het gedurende eenigen
tijd verzwijgen van een eerste ziektegeval en het dien
tengevolge instand blijven van een bron van besmet
ting noodlottige gevolgen met zich brengen kan.
Zolfs verdient het do voorkeur dat ook in twijfel
achtige gevallen kennis gegeven worde en niet gewacht
worde, tot dat meerdere zekerheid omtrent ilpn
der ziekte verkregen is.
Schagen, den 14 December 1910.
De Burgemeester voornoemd
J. P. W. VAN DOORN.
