Ivl
M')
II
Uil!,
Mjp
Binuenlandsch Nieuws.
395ste Staatsloterij.
Gemengd Nieuws.
get-debat van 1910 is belangrijker geworden dan
men in November kon vermoeden....
Mr.ANTONlO.
ANNA PAULOWNA.
De aanbesteding van schoolbehoeften voor 't jaar
1911 had den volgenden uitslag: J. C. Duinker, Hel
der f 514.68. A. van der Meulen, Alkmaar f 571.43
P. Out, Koog a. d. Zaan f 500. Trapman en Co.,
Schagen f 501. Gegund aah de firma P. Out.
Anna raulouna.
Donderdag 22 December hield de afdeeling Anna
Paulowna van de Ilollandsche Maatschappij van land
bouw eene vergadering in „Meerburg'. Er waren 15
leden aanwezig.
Nadat de voorzitter, de heer J. Waiboer, met een
toepasselijk wcord had geopend, werden de notulen
gelezen cn goedgekeurd. Vervolgens deed de voorzit-
,er mededoeiing van eenige ingekomen stukken, die
geen aanleiding tot dobat gaven. Een voorstel van het
bestuur cm met de oprichting van een ploegers-cursus
Ie wachten tot na de vergadering van H. N. K., aan-
;,jiieri dil onderwerp ook voorkwam op het programma
nier vergadering, werd goedgevonden,
hierna deed de heer Jb. Bakker rekening en verant
woording van zijn als penningmeester gehouden be
heer. Er was ontvangen f 295,27 en uitgegeven f 277,99t/t.
t)p verzoek van den voorzitler befastten zich de heeren
tl. Kcinen en G. NV. Waibcer met het nazien der
bescheiden en toen daarover door den heer C. Komen
gunstig werd gerapporteerd, ontving' bij -monde van den
voorzitter de heer Bakker den dank der vergadering
voor zijn accuraat beheer. Naar aanleiding van het
verslag van den monsternemer, den hr. D. Kaan, aan
wiens werk hulde werd gebracht wegens netheid en
accuratesse, deelde de heer Raap mede, dat op het
proefstation waren onderzocht door bemiddeling van
den monsternemer de volgende hoeveelheden kunstmest
25550 K.G. kaïniet, 86000 K.G. Thomasslakkenmeel;
95600 KG. supper, 1500 KG. amoniaksuper, 9000
K.G. patenikali en 19200 K.G. chili. In het gaheel
waren 49 monsters meststoffen onderzocht,' waaronder
38 van leden. Van 50, zegge 50 leden, was geen enkel
monster onderzocht. Zij het dm ook, dat hieronder
enkele leden waren, als zijnde leden van de Coöpe
ratieve vereeniging, voor wie het monsternemen over
bodig was, dan bleef er toch nog een te groot aan
tal leden over, die, cin welke reden dan ook, geen
onderzoek hadden laten instellen en toch, dit was zeer
noodig. l)e heer Raap toonde d.t nader aan. De uit
komsten van het onderzoek naar de vcrvalsehing der
kunstmeststoffen hadden aan 'liet licht gebrachtle. dat
van super de meeste monsters een te laag p.C.t. hadden;
2e. dat van 5 monsters patentkali er 4 een tc laag
procent hadden en ten 3e. dat van 9 monsters slakkcn-
meel slechts 1 een voldoend gehalte had gehad. Dil
alles wees er voldoende op, hoe onvoorzichtig het was,
geen monster te laten onderzoeken. De heer J. Gear-
ligs. die steeds zijn kunstmest liet onderzoeken, deelde
mede, dat hij door het voordeel van dat onderzoek
in den vorm van vergoeding bij een te laag gehalte,
steeds de onkosten van het monsternemen ruimschoots
had kunnen dekken.
Bij acclamatie werd hierna de heer I). Kaan op
voorstel van het bestuur weder herbenoemd.
Hierna had de uitreiking der bij den ploegers-wed
strijd behaalde diploma's plaats. De voorzitter betreurde
het, dat niet alle winners aanwezig waren, maar sprak
de hoop uit, dat van de gediplomeerden een k ra dit
ten gxxle mocht Uitgaan, waardoor nieuwelingen door
hunnen bijstand tot goede ploegers zouden worden ge
vormd. Toen kregen een diploma de heeren: A. Kaan,
V. Kaan, D. Dekker, J. Brouwer, G. NV. NVaibocr,
II. Tiessen, C. Boerman. S. Lips en P. Appel.
Bij de rondvraag sprak de heer Baap den wensch
uit, dat éen der leden voor de volgende vergadering
een punt tot inleiding op zich zou nemen. Toen niemand
zich aanbood, gif deze als onderwerp „Vruchtwisseling
eene zaak. waarop toch elk jaar iedere landbouwer
een antwoord moest geven. Na eenig debat werd op
voorstel van den heer NN ijdenes Spaans het bestuur
opgedragen in de (volgende vergadering dienaangaande
een rapport uit te brengen. Het bestuur aanvaardde
deze opdracht. Nadat de voorzitter aan den heer J.
Tijsscn, hoewel niet aanwezig, hulde had gebracht voor
diens arbeid als bestuurslid, waaraan door .periodieke
aftreding en niet herkiesbaar zijn een einde was ge
komen, werd de vergadering gesloten.
g a8v erstikkin g.
Ben ernstig ongeluk door gasverstikking heeft
plaats gehad in een woning aan de Voldersgracht
no. 73 in Den Haag, bewoo nd door een korten tijd
geleden gehuwd paar. De man is meubelmaker van
beroep. Vermoedelijk is door een verzuim de gas
kraan geopend gebleven, nadat d*e man gisteravond
nog meubelmakerswerkzaamheden had verricht in zijn
werkplaats. Nadat er een sterke gaslucht was waar
genomen door de buren, werd er hedenochtend een
onderzoek ingesteld en vond men man en vrouw nog
te bed. De vrouw bleek reeds overleden; de man ver
keerde in bedenkeüjken toestand en is in een auto
van de Roode Kruis-kliniek naar het gemeentezieken
huis vervoerd onder geleide van dr. Lissauer. Deze
geneesheer en dr. Oostra hadden tevoren nog pogin
gen aangewend, de levensgeesten van de vrouw op
te wekken.
koffiehuistarieven.
fie Volksbond, orgaan van den Volksbond tegen
drankmisbruik, wijst naar aanleiding van de ex
ploitatierekening van een der grootste sociëteiten,
volgens welke op de alcoholische dranken 100 pet. en
op de alcoholvrije dranken als thee, koffie en cacao
500 pet. verdiend wordt op het in de koffiehuizen
algemeen geldende streven om sterkedranken en bie
ren tot zoo laag mogelijken, daarentegen alcoholvrije
dranken lot zoo hoog mogelijken prijs te verkoopen
Heit tijdschrift betoogt, dat dit stelsel, al van lang
geleden datecrende, in onzen tijd, nu het gebruik
van sterkedranken zoo aanzienlijk is afgenomen, niet
meer op zijn plaats is.
li it-muneii
Bij de Ned. Hervormde kerk te Oosterland op
1 angsten tijd geweest. Neen, als mijn vrouw, eu dan
kunt u zich de weelde van dergelijke dure huisdieren
veroorloven."
„Wij zullen het beeld niet verder uitwerken," riep
Therese. „Ik zal dus vandaag voor de laatste maal
optreden en wanneer dat mogelijk is, acht ik het
heel goed, dat u voorzorgsmaatregelen neemt en ik
hen u dankbaar voor uw zorg en moeite. Maar ik
geloof dat dit alles overbodig is, want wat zou Atrani
mij voor kwaads kunnen doen," zeide Therese.
„NVat een slecht mensch zooal niet kan doen, dat
kunt ge niet weten," luidde het antwoord. „Wij zul
len ons wapenen en de oogen wijd open houden."
Arendberg ging naar de wachters en gaf zijn uit
voerige en besliste bevelen en verklaarde reeds een
uur voor den aanvang present te zullen zijn, om te
controleeren of alle orders stipt waren uitgevoerd.
Intusschen was het reeds laat geworden. Arendberg
bestelde een rijtuig en noodigde Therese plaats te
nemen, waarop het weldra in vluggen draf naar huis
ging.
HOOFDSTUK 11.
Heel Embden was in opschudding. Sinds menschon-
heugenis was er nog nooit zoo Iets gebeurd, als de
gevangenneming van den jongen advocaat en alles
wat daarmee in verband stond.
Onmiddellijk na de gevangenneming van den jon
gen advocaat was er beslag gelegd op alle goederen
van den ouden Hinerk en was er een bevel tot in
hechtenisneming uitgevaardigd, beschuldigd als hij
werd van oplichting en vervalsching van boeken enz.
De som die de oude den menschen schuldig was,
beliep meer dan een half millioen, terwijl er nauwe
lijks een ton aan activa was.
Baarde dit al reeds een groot opzien, nog meer
Wieringen is beroepen (toez.) de heer g. h. van
Senden. cand. te Zandvoort.
I NOODLOTTIGE BRANDEN.
Phiiadelphia, 22 Dec. Meer dan 20 personen, voor
het meerendeel brandweerlieden, zijn omgekomen
door het instorten van de muren van een branden
de leerfabriek, toebehoorende aan D. Friedlander.
De stoffelijke schade is gering. De voorloopige
doodenlijst bevat 23 namen, van wie 16 brandweer
lieden zijn, en drie anderen politie-agenten.
In de bouwvallen, die met een ijskorst bedekt
zijn, wordt het zoeken naar lijken voortggezet.
I Chicago, 22 Dec. Alhier zijn bij een brand 20
brandweermannen gedood door het invallen van een
Ijzeren overkapping bij een brand in de vleeschpak-
huizen van Morris Co.. De schade bedraagt een
half miliioen dollar.
tubbejïgsche zaak.
Het hof te Arnhem bevestigde het vonnis der recht
bank te Almelo. Het overwoog, dat de beklaagden
Heuver en Kort bekend staan, hun functies goed te
vervullen; het gebeurde is te beschouwen als een
uitvloeisel van overdreven dienstijver. Het Hof ver
anderde daarom de opgelegde straf in f 30 boete of
151 dagen hechtenis.
kwartjesvinders.
Het „U. D." vertelt;
Ze hadden Utrecht weer eenigen tijd gemeden, want
het politie-toezicht had er de aardigheid voor de
heeren wel wat af genomen. En daarom bleven ze
een paar maanden hier weg.
Maai- vandaag kwamen ze warempel terug; geen
twee of driemaar 't liefst met z'n elven. Elf
man sterk, verdeeld over een langen sneltrein uit
Amsterdam.
In Amsterdam waren ze ongemerkt in den trein
gestapt, een stuk of wat aan 't Centraal-Station, en
de rest aan de Weesperpoort.
Maar de Amsterdamsche recherche had het heele
spelletje begluurd. Eu vóór de trein van de Wees- j
perpoort atging, hadden ze op 't hoofdbureau van
politie te Utrecht, bij de z.g. „geheime garde" al 'n
waarschuwing te pakken. En toen het 11 uur sloeg
stonden onze Utrechtsche „stillen" aan het station,
op 't perron, vóór den trein.
De 11 heeren hielden zich natuurlijk van den
domme. Gingen héél kalm de controle door en de
stad in, in groepjes. Iedere groep kreeg onmiddellijk
een escorte
De heeren liepen van 11 tot 1en de recher
che liep óok van 11 tot 1. Overal waar de kwartjes
vinders liepen, daar liep de recherche op hun hielen.
De 11 man waren woedend. Omstreeks 1 uur be
sloten ze maar den aftocht te blazen. En de recher
che, beleefd als altoos, deed de heeren uitgeleide tot
aan den trein toe.
Ze waren helsch. Een van de 11 kon 't niet ver
kroppen. Toen de trein wegstoomde, stak-ie z'n kop
uit het raampje en brulde hij over het perron; „Adio!
wij verdienen in éen week meer dan jullie in een
héél jaar."
't Gezelschap ging in twee ploegen op de terug
reis. De eene helft trok naar Amsterdam, de andere
naar Rotterdam. En dus gingen er terstond twee tele
grammetjes over de lijn; Amsterdam, Rotterdam,
trein zoo en zooveel brengt vermoedelijk kwartjes
vinders aan!
net intijds.
Diasdogi 11 .ddag kreeg een winkelier in de Twijnstraat
te L treem bezoek van twee DuitsehersOf er ook
kamers te huur waren.
Jawel, er was plaats. En die plaats beviel den Duit-
schers wel. Ze kwamen zoo juist van den trein uit
Bannen, waren nieuw aangestelde employés van de j
firma NioolaT en Lebret op net Domplein en... hadden
van de reis een geweldigen honger. Of er ook tc eten
was? Jawel, er was eten. Maar gauw tevreden waren
ze nu bepaald niel. Ze bestelden: bier, worst, spuit-
water, ham enz., enz. enz. NVij noemen maar enkele
artikelen van de lange lijst. De kamerverhuurder vond
het wel erbarmelijk veel, maar haalde den heelen voor
raad in huis.
Maar toen alles in huis was, wilden de heeren nóg
meer hebben, nu moest er nog spek komen. i
De winkelier wou 't erg graag doen, maar vroeg
toen eenige betaling vooruit. vVant om dat alles vóór
te schieten werd Hem te machtig.
Betalen?
„Scikreiben Sie alles aufs Buch".
„Jawel, alles op 't boekje. Maai" er kon op dat boekje
zoo véél komen!"
De winkelier begon het zaakje te wantrouwen, liep
eens naar de politie. En de politie telephoneerde even
met de firma Nieolaï en Lebret. „Duitsehers uit Bar-
men?' Geen quaestie van.
't Geval was duidelijk. De heeren hadden gedacht
een paar dagen goed te leven en weg te gaan zonder....
betaling.
Beide Duitsehers werden uitgenood!gd mede te gaan
naar het hoofdbureau van po.ilie en Woensdagmiddag
zijn ze gedeponeeid in het Huis van Bewaring. Morgen
of overmorgen gaan ze te Zevenaar de grens over als
„Vreemdelingen zonder middel van bestaan."
benzixe-on tploffin g.
Gisteren stortte van een huis aan de Houtstraat
te Nijmegen het plafond van de kamer achter den
winkel in, tengevolge van een ontploffing, veroor
zaakt door het achteloos wegwerpen van een luci
fer, die terecht kwam in gemorste benzine. De vrouw
des huizes, die daar juist met werkzaamheden bezig
was, schrok hevig en kreeg de volle laag op haar
hoofd. Men vreesde het ergste, en de gekwetste
vrouw, wier hoofd met kalk bedekt was, werd naar
het Canisius-Ziekenhuis overgebracht, alwaar geluk-
kig geconstateerd kon worden, dat de verwonding niet
van ernstigen aard was. Nadat een noodverband was
gelegd, kon de juffrouw weer te voet naar huis te-
rugkeeren.
scheutig.
De Nijkerksche Courant vermeldde bij het doods
bericht van den oud-gemeentebode, dat de overledene
de laatste jaren in rust doorbracht in 't genot van
een gemeentelijk pensioentje.
In de volgende editie moest de courant op deze
toevoeging terugkomen.
De. heer v. R. ontving van de gemeente Nijkerk,
toen hij na 40-jarigen dienst zijn ontslag vroeg, tot
blijvend aandenken... een leunstoel.
EEN VERDACHT GEVAL.
Men seint uit Winschoten:
Dr. Nauta te Scheemda, constateerde in het gezin
van den arbeider Derk Baas aldaar, diphterites bij
een vijfjarig kind. De zich noemende homoeopathe
Mina Seifert, te Winschoten, werd gehaald, het kind
werd met olie gewasschen, terwijl het pekel uit een
ton haring werd toegediend als braakmiddel. Gister
nacht overleed het kind. Eten ander was gisteren ern
stig ongesteld. Proces-verbaal is opgemaakt.
3de klasse,
f 1000; 5637.
4de TREKKING.
HOOGE PRIJZEN.
Prijzen
van f 45.
177
2406
5190
7924
10734
13051
15590
18500
432
413
251
8445
824
323
860
581
586
607
449
599
11987
547
969
828
651
611
573
700
438
784
16757
19328
1017
3349
578
709
451
811
938
399
376
433
973
9000
641
936
17075
499
478
672
6458
319
933
14021
707
547
592
765
717
524
942
42
834
823
764
4029
736
10214
12076
705
18083
20230
2094
403
991
485
274
754
137
501
130
602
7159
537
438
864
329
885
331
754
754
686
801
15523
420
935
346
903
757
Fouten 3de klasse, 3de trekking: 7339 m. z.
7939;
9504 ontbreekt.
de mijnramp in engeland.
LONDEN, Volgens officiëele berichten zijn alle be
dolven mijnwerkers dood. Het juiste aantal is niet
bepaald, doch bedraagt over de 340.
Londen, 22 Dec. De mijnramp bij Bolton, waarbij
350 menschen omgekomen zijn, overtreft niet alleen
verre de mijnramp, die er in Mei te Whitehaven ge
beurd is, maar alle rampen, die er tot dusver hier
te lande zijn voorgekomen, zelfs die van Abercarne
in het Ebb-dal in 1878, waarbij 268 menschen het
leven lieten.
Pogingen tot redding zijn onophoudelijk, nacht en
dag, voortgezet, maar de hoofdinspecteur der mijnen
in Lancashire rapporteerde vannacht, dat er geen
hoop bestond dat iemand er het leven zou afbren
gen.
De koning en de minister van binnenlandsche
zaken zonden telegrammen van rouwbeklag aan de
weduwen en weezen der slachtoffers.
De lord-mayor van Londen heeft inschrijvingslijs-
ten ten bate van de achtergebleven gezinnen der
slachtoffers geopend.
De vreeselijke mijnontploffing, die aan 350 men
schen het leven heeft gekost, is gebeurd in een van
de schachten van de Pretoria-mijn, toebehoorende
aan de Hulton-steenkolenmijnmaatschappij en gelegen
bij Bolton. Op het oogenblik van de ontploffing wa
ren er een 700 man aan het werk, ongeveer gelijke
lijk over de twee schachten verdeeld. De twee schach
ten zijn ondergronds door een loopgraaf met elkaar
verbonden, maar de mannen in de schacht, waar de
ontploffing niet was gebeurd, konden veilig boven
gebracht worden.
In de andere kon men eerst niet afdalen. Er woed
de brand diep onder den grond en verstikkende gas
sen stegen uit de opening op. Na eenigen tijd liet
men een paar vogels in een kooi neer. Na twintig
minuten werden zij opgehaald en bleken nog in lo
ven. Toen waagden zich mannen, van helmen voor
zien, omlaag. Een vader van een jongen mijnwer
ker, die in de ongeluksmijn opgesloten was, wilde
mee en is gestikt. De reddingspogingen hebben dus
niets geholpen.
vliegen.
Tabuteau en zijn reisgezel Senot vertrokken gister
ochtend cm 7 uur 40 van Issy-les-Moulineaux om te
trachten den Grand Prix te veroveren. Zij brachten het
echter nauwelijks tot Parijs en moesten toen wegens
tien hevigen mist terugkeeren.
Tabuteau is daarop gisteravond naar Buc vertrok
ken oin hier de schaal MicheLin cn de wereldrecords
te kloppen. Over een tocht naar Brussel wil hij niets
meer hooren. „Er behoort een buitengewone moed toe
verklaarde hij -dezen vermetelen cn uiterst moei
lijken tocht te ondernemen. Wijnmalen heeft een meer
dan schitterend stuk verricht; ik zie van verdere po
gingen af, het is mij te gevaarlijk, ik beken eerlijk, dat
ik in angst gezeten heb
Wijnmalen verliest in Tabuleau een gevaarlijken me
dedinger voor de 100.000 fr., waarvan onze landge
noot let heden de bezitter is. Doch anderen, zooals
Lanser, Legagneux. Martinet, Aubrun enz., liggen nog
op den loer.
spoorwegongevallen.
In het orgaan van de Ongevallenverzekering-maat
schappij „Fatum" lezen we;
Gedurende het laatste kwartaal 1909 hadden op
de Amerikaansche spoorwegen 257 botsingen en 155
déraillementen van personentreinen plaats. In ver
band met het spoorwegverkeer overkwam gedurende
dat tijdperk aan 22.922 personen een ongeval; 1073
personen werden gedood, zijnde 275 meer dan gedu
rende hetzelfde kwartaal in 1908.
de telegraaf aan boord van vliegma
chines.
In bet vliegpark te Buc zet Maurice Farman dage
lijks zijn proefnemingen met draadlooze telegrafie voori.
Gisteren tijdens een vlucht, verzond hij een telegram
op 10 kilometers afstand.
Binnenkort hoopt hij op 100 kilometers en nog
grooleren afstand te telegrafeeren.
tegen de gboote dameshoeden in de
kerk.
In talrijke kerken in Engeland heeft zich 'n zeer
intense beweging doen gelden tegen de monsterach
tige voortbrengselen van mode-nijverheid, door een
toegeeflijk geslacht met den naam dameshoed be
stempeld, die niet slechts een groote ruimteverspilling
in de bidstoelen veroorzaken, maar ook, zoo klagen
de zieleherders, maar al te vaak aanleiding geven
tot afleiding der geloovigen.
En nu stelt een bisschop in de „Cathollc Confede-
ratiohist" voor, dat de dames haar hoeden maar lie
ver heelemaal thuis moeten laten en instede daar
van met een kanten of wollen hoofddoek in de kerk
zullen komen.
Zonder zulk een doek om 't hoofd mag geen en
kele dame bij den Paus ter audiëntie verschijnen,
en, als de dames haar hoeden in de opera kunnen
ontberen, dan konden zij, meent de bisschop, haar
kolossale hoofddeksels ook in de kerk wel missen,
waarom hij dan ook voorstelt, met Kerstmis te be
ginnen met het thuis laten der hoeden.
Bij verscheidene Londensche geestelijken heeft
deze oorlogskreet weerklank gevonden en zij zonden
circulaires in dezen geest aan dé vrouwelijke lidma
ten hunner gepneente, waarin het o. a. heet:
„Wat denkt gij wel, welke donderende woorden
van afkeuring Sint Paulus tegen de wagenwielhoe-
den en de dichtgebonden rokken had gevonden, In
dien dezelve in zijn tijd hekend waren geweest?"
journalistieke sport.
Men mag van de Daily Mail, het Engelsche jingo-
blad, zooveel kwaad zeggen als men wil, éen ding
zal men moeten erkennen, het blad weet reclame te
maken. Toen de Cunardmaatschappij besloot ook
al voor de reclame natuurlijk om met de „Maure-
tanla" nu eens alle snelheidsrecords in het verkeer
tusschen Europa en Amerika te slaan en zij de tocht
„in twaalf dagen uit en thuis" annonceerde, een
tocht waarvan het eerste gedeelte ondanks eenigen
tegenspoed zoo schitterend is geslaagd, besloot de
Daily Mail tot een even sterk stuk. Een van haar
i verslaggevers, mr. W. R. Holt zou eens toonen wat
een lid van den staf van dit sensatieblad al zoo
in korten tijd zou kunnen volbrengen, zou de wereld
eens laten zien hoe snel de moderne reportage werkt.
Mr. Holt nam dus een plaats op de „Mauretania" i
om de recordreis mede te maken, maar hij zou niet
maar zoo eenvoudig toeschouwer blijven, zijn eigen
lijk werk zou eerst beginnen als het schip te New-
York aankwam. In de zes en dertig uren oponthoud,
die der „Mauretania" te New-York waren vergund,
zou hij het record van alle reporters der wereld
moeten slaan.
En dit is den heer Holt dan ook waarlijk gelukt.
Zelfs indien zijn verhaal wat opgesierd is, en
met interviews en buitenlandsche sensatiebladen moet
men wel ©enigszins voorzichtig zijn is het nog
een sterk stukje dat de Engelsche journalist heeft
verricht.
Zooals men weet kwam de Mauretania Vrijdag
morgen in de vroegte te New-York aan. Dank zij de
welwillendheid der douane-autoriteiten kon de heer
Holt onmiddellijk aan land gaan.
In een extratrein spoorde hij naar Washington,
waar hij president Taft, speaker Cannon, vice-presi-
dent Sherman, die hem wat „too rapid for America"
vond, en andere voorname staatslieden interviewde;
met een extratrein spoorde hij terug, onderweg een
bezoek brengend aan Baltimore en Phiiadelphia. Vrij
dagavond keerde hij te New-York terug, waar hij
met een aantal verslaggevers, die den „galloping oor
respondent" wilden huldigen, dineerde. Na het diner
bezoek aan den Globe schouwburg, waar Sarah Bern-
hardt optreedt, interview met deze vermaarde ar-
tiste, die natuurlijk paf van bewondering was, ver
der bezoek aan Miner's Theatre in de Bowery, een
merkwaardigheid van New-York, een allerzonderlingst
café-chantant, waar het publiek in krachtige bewoor
dingen critiek oefent en de ongelukkige artisten,
wier voordrachten niet in den smaak vallen, met
een h&ak van het tooneel worden gehaald. Vervol- j
gens bezoek aan den Mayor van Chinatown, aan
dansgelegenheden en nachtcafé's. Te half vier des
nachts een Turksch bad, daarna couranten-lectuur.
Te tien uur bezoek aan New-Yorks winkelbuurten,
daarna interviews o. a. met den heer Dix, den nieuw
gekozen gouverneur van New-York, bezoek aan de
New-Yorksche spoorwegtunnels, lunch met den spoor
wegman' Mc. Adoo in de Railway Club, weer win
kelen en persoonlijk kerstmisinkoopen. Terugkeer
aan boord van den „Mauretania", die te zes uur
des avonds vertrok. Vooraf nog verzending van
een telegram van 2000 woorden, bevattende het re
laas van den tocht.
Heeft de „Mauretania" geen tegenslag en komt ze
heden (Vrijdag) te Fishguard aan, dan zal de heer
Holt, die 10 December van Londen vertrok, binnen
twaalf dagen 7000 mijlen te land en ter zee hebben
afgelegd.
Geen wonder dat deze „wervelwind reis" van den
Engelsehen verslaggever in Amerikaansche bladen
druk wordt besproken en... dat de Daily Mail zelf
het feit alle recht laat wedervaren.
ken paniek.
Bij de opvoering van een stuk „De koningin der
roovers" In Brooklyn, ontstond een hevige paniek.
De heldii\ van het stuk namelijk werd in 't derde
bedrijf in een hol geworpen, waarin zich twee le
vende wolven bevonden, die echter achter een dun.
bijna onzichtbaar net zaten. Een der wolven brak
eensklaps door het net heen en sprong van het
tooneel af in de zaal. Het dier deed in het eerst
niemand kwaad en zwierf angstig door de zaal. De
vrouwen onder het publiek werden echter door angst
aangegrepen en snelden naar de uitgangen, waar een
(geweldig gedrang ontstond. Een dame, die in de
grootste benauwdheid uit moedigen angst met haar
parapluie het dier te lijf ging, werd door den wolf.
die wild begon te worden door al het geschreeuw,
in haar heen gebeten. Toen het beest eenmaal bloed
geproefd had, begon het woest om zich heen te bij
ten. De vrouwen gilden en vlogen als dollen door
de zaal. Intusschen zouden 3 dappere tooneelknechts
en 5 politieagenten met revolvers een aanval op den
wolf doen. Men trachtte het dier te omsingelen en te
grijpen. Eensklaps echter sprong iemand uit het pu
bliek naar den wolf toe, greep hem in zijn nekvel
en smeet hem weer op het tooneel terug, waar hfi
weer veilig In zijn hol geborgen werd.
was de stad in opschudding over de gevangenneming
van den zoon, die algemeen bemind en gezien was.
Algemeen achtte men hem hoog en zijn rechtvaardig
heid en eerlijkheid, stond boven alle verdenking ver
heven.
De vreemdste geruchten deden dan ook de ronde.
Heinrich, zoo heette het, zou met zijn vader gespe
culeerd hebben en hem toen geholpen hebben met
zijn vlucht met het geld der schuldeischers. Zoo luid
de het meest gangbare verhaal.
Toen verscheen in het plaatselijk blad en in de
Keulsche Courant en andere bladen een oproeping
van de erfgenamen der weduwe Mölenhoff, mejuffr.
Therese Horsten en Mario Horsten, wier verblijf bij
het gerecht onbekend was en insgelijks van den zoou
der weduwe Mölenhoff.
De Embdenaren besloten hieruit, dat het testa
ment nu gevonden was en redeneerden dat de jonge
advocaat het zeker met zijn vader had verduisterd,
opdat zijn vader, die bepaald nog geld van Wolfgang
Mölenhoff kreeg, aan dat geld zou kunneu komen.
De slechte geldelijke toestand van den ouden Rös-
sum deed deze gevolgtrekking aanneembaar zijn.
Deze geruchten kwamen ook ter oore van Marie,
die sedert den dag der gevangenneming in een voort
durende onrust leefde eu dag eu nanht overpeinsde
op welke wijze zij de orsc'iuld van haar meester
aan het licht zou kunnen c rngen.
Mijnheer Bolsen de k'eix vertelde haar van de
bekendmaking van het gerecht en van het gerucht,
dat de ronde deed, dat de jouge advocaat het testa
ment met zijn vader had verduisterd.
„Dat is niet waar, dat is gelogen," riep 't meisje
wanhopend uit. „Dat is gelogen dat weet Ik beter
want ik heb het testament gestolen."
„Jij?!!" riep de klerk en keek het meisje ver
schrikt en hoofdschuddend aan.
„Ja zeker," hield het meisje vol. „Ik ontdekte het
testament in de secretaire van den ouden heer en
legde het in een open lade van de schrijftafel van
den advocaat, opdat deze het daar zou vinden."
„Dat moet je vooral aan den rechter zeggen. Het
zou heel gevaarlijk kuunen worden als je dat ver
zweeg."
„O, voor mij hindert dat niet. Maar als ik mijn
jongep meester kon redden zou ik tot de grootste
misdaad in staat zijn. Zelfs jou om het leven bren
gen, als het gevaarlijk voor hem was als je bleef
leven."
Mijnheer Bolsen keek het anders zoo stille meisje
verschrikt aan. Hij huiverde om de wilde uitdruk
king van haar gelaat.
„Ik ik zal niets zeggen, als je het hebben
wilt," stotterde hij, terwijl hij Marie angstig aan
keek.
„Kan ik er nu met den rechter over spreken, op
dit uur?" vroeg zij heftig.
„Op elk oogenblik, wanneer je iets gewichtigs
hebt, kan je bij hem terecht," gaf Bolsen ten ant
woord.
„Dan ga ik dadelijk naar hem toe," zeide Marie
en zij snelde de deur uit, zonder zich om hoed of
mantel te bekommeren.
Nauwelijks een kwartier later stond zij, buiten
adem van het snelle loopen, op de stoep voor het
huis van den rechter. Haastig trok zij aan de bel
en een oogenblik later werd z(| in de kamer van
den rechter gelaten.
„u hebt mij te spreken gevraagd In de zaak Rös-
sum?" zoo moedigde deze haar vriendelijk aan.
„Ja mijnheer. De jonge heer heeft het testament
niet weggenomen, maar wel ik."
„Mijn lieve kind bedenk toch vooral wat je
hier spreekt, weegt heel zwaar."
„Ja, mijnheer, dat weet ik heel goed. Maar ik
zeg u de waarheid. Ik nam het testament weg uit
de secretaire van den ouden heer en legde het in de
lade van de schrijftafel van den advocaat."
„Wanneer deedt ge dat?"
„Den tweeden Juli, 's nachts."
„En waarom?"
„Om den jongen heer een genoegen te doen-
„Waarom een genoegen?"
„Omdat hij niet wist waar het testament was en
het hem zulk een groot genoegen zou wezen als hü
het wel wist. Ik dacht, dat hij daardoor gelukkig
zou worden," voegde het meisje er blozend aan toe-
„En wist je reeds lang, dat de oude Rössum bet
testament in zijn bezit had?"
„Een tijd lang heb ik de heeren bijna dageltjb»
aan tafel over het testament hooren spreken. D*
Jonge mijnheer werd steeds mistroostiger, omdat bi)
niet wist waar het was. Nu had ik eens bemerkt op
een keer dat ik onverwachts de kamer van den ouden
heer binnentrad, dat deze vlug een stuk papier >B
het geheime vak van zijn secretaire stopte. Ik dacbj
dadelijk dat dit het testament zou zijn, want hei
zag er als zoo Iets uit- Ik onthield de plaats eB
stal het later weg."
•,En hoe lang duurde het, dat u het tesl&men'
wegnaamt. Ik bedoel hoeveel dagen of ge het testa
ment daar nog hebt laten liggen?"
„Vier dagen zoolang Huead lk met mijzelf. 06
Ik den moed had om het te doen."
Wordt vervolgd-
