illtini Hiiiis-
llramtit- Laitliirtli!
De Dierentemster.
t
Woensdag 18 Januari 191J
chaëer
55ste Jaargang. No. 4849.
coura
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag-, Woensdag-.
Donderdag- en Zaterdagavond. Bij insending tot 's morgens
9 ure worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer ge
plaatst. INGEZONDEN STUKKEN éen dag vroeger.
Bureau SCHAGEN, Laan 4.
Intere TVlrphoon No. 2(1,
Uitgevers i TRAPMAN Co.
Prijs per jaar t 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cent
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25; iedere regel meer
Groot© letters worden naar plaatsruimte berekend.
Dit nummer bestaat uit 1 blad.
Binnenlandsch Nieuws.
Oudesluis.
Den 2óen Januari a.s. zal het 25 jaar geleden zijn
dat de heer J. Fransz alhier tot agent van het Zij-
per Begrafenisfonds werd aangesteld. Door zijn ijver
heeft hij een flink aantal leden voor het fondo aan
geworven.
HOOGWOUD.
Uitslag openbare verkooping ten, overstaan van
Notaris De Boer albier op Maandag jl. ten locale van
den heer J. Ekers, van een huis staande en liggende
in, het Zuid-End alhier en toebehoor en;de aan, Mej.
N. Dekker. Kooper de heer C. Roodt alhier voor
f810.
Op denzelfden avond werd ook ten overstaan van
Notaris De Boer verkocht een huis met 1.55 Aren
grond, staande en liggende in het Zuid-End alhier en
toebehoorende aan Mej. de Wed. D. Bijman. Kooper
daarvan werd de heer J. Romein voor f915.
Aartswoud.
In de jl. Zaterdag gehouden vergadering van de
afd. Aartswoud van den Bond voor Staatspension-
n,eering is in plaats van den heer Ds. D. N. Zuithoff,
die binnenkort de gemeente gaat verlaten, tot voor
zitter gekozen de heer Jn. Koeten Jnz. De heeren
P. Hartog Jbz. en, J. Ham. zijn, respectievelijk geko-
zen tot penningmeester en vice-penningmeëster.
Uit de rekening, welke door den penningmeester-
werd overgelegd, bleek dat er een kassaldo was vaii
f 5.56. Besloten werd in de maand Februari a.s. eene
propaganda-avond te organiseeren en als spreker uit
te noodigen den heer F. Netscher te Santpoort.
HOOGWOUD.
Ten huize van, den heer A. Breed alhier had Zon
dag jl. een biljartwedstrijd plaats, waaraan deelna
men 20 personen. De uitslag was dat de le prijs werd
gewonnen door den heer O. Schermer, 2e prijs door
den heer S. Koorn, Pz. en de 3e prijs door den, heer
F. Schotten, allen wonende a,lhier.
KOOL VOORRAAD.
Einde December 1910 was bij de leden van de afd.
Harenkarspel der T.- en H.-V. aanwezig:
Onverkocht: Roode kool. le soort 28900, 2e 90600,
3e 112300, 4e 103400, 5e 65100, 6e 26500, 7e 3750.
Totaal 430550.
Gelet kool. le soort 28200, 2e 65000, 3e 67000, 4e
47300, 5e 20300, 6e 1600. Totaal 229400.
Witte kool. le soort 17800, 2e 54200, 3e 70900,
4é 48300, 5e 20100, 6e 4275. Totaal 215575.
Benevens 1175 baal uien, en 180 baal wortelen,.
Verkocht: Roode kool. le soort 900, 2e 5150, 3e
2650, 4e 700, 5e 700, 6e 2400. Totaal 1250.
Witte kool. 2e soort 800, 3e 800, 4e 400. Totaal
2000.
SPOORWEGONGELUK BIJ GOUDA.
(Zie het no. van gisteren.)
Dinsdagochtend werd ons uit den Haag geseind:
Op het Staatsspoorstation alhier heerschte heden
ochtend onder het reizigerspubliek groote consterna
tie ten gevolge van het feit, dat noch treinen ver
trokken, noch konden binnenkomen- Slechts éen trein
was aangekomen, zij het met vrij belangrijke vertra-
gingen.
Treinen uit Den Haag vertrokken, moesten te
Voorburg of te Zoetermeer stoppen. De oorzaak van
deze belemmering van bet spoorwegverkeer kon door
t stationspersoneel niet met zekerheid worden aan,
gegeven. Vermoedelijk werd de vertraging veroorzaakt
door een ongeval ter hoogte van het zoogenaamde
aansluitingspunt" nabij het station Gouda; ander
zijds werd gedacht aan vertraging door mist. Vele
reizigers wachtten in de wachtkamers en op het per
ron geduldig af tot het oogenblik zou komen, dat zij
konden vertrekken; anderen, onder wie Kamerleden,
die te Utrecht een vergadering moesten bijwonen!
begaven zich naar het Hollandsche Spoorstation om
langs anderen weg de plaats hunner bestemming te
Feuilleton.
bereiken; weer anderen zagen van de reis af en
wisselden het reeds genomen kaartje aan de loketten
weer tegen geld in.
AUTO'S EN BOEREN.
Wie eens met een auto of stoomkar door de Haar
lemmermeer is gereden, zal met ons hebben onder
vonden, dat de landbouwers geeu vrienden zijn van
bovengenoemde vervoermiddelen.. Eerst na aanhou
dend toeteren wijken ze iets niet te veel uit
of blijven bij een grinthoop staan. Of dit laatste ge
schiedt uit domheid of met opzet is moeilijk te zeg
gen, doch het is in zoo'ngeval in den regel voor den
chauffeur een moeilijke taak zijn auto op deu weg
te houden, wil hij het rijtuig niet aanrijden.
Ook nu weer moest een automobiel een met stee-
nen geladen wagen van, een zekeren van S. passeeren.
De auto reed den wagen aan, deze kantelde, waar
van bet onmiddellijke gevolg was, dat de steenen in
•'t water terecht kwamen. De rechter zal nu spoedig
liebben uit te maken, wie de ware schuldige is. De
vrachtrijder zegt te zijn uitgeweken, doch volgens den
automobiList niet ver genoeg om te kunnen passee
ren. Na een heftige woordenwisseling moet de be
stuurder der auto opzettelijk den wagen hebben aan
gereden, met het bekende gevolg. Het komt ons
echter niet aannemelijk voor, dat er een automobilist
zal zijn, die zijn kostbaar rijtuig opzettelijk in bot
sing zal brengen met een boerenkar, zwaar be
laden met steenen.
WINKEL.
1 „Maatschappij ioi Nut van 't Algemeen, Departement
Winket. Voordrachtavond van de. [heeren Solser en Ilesse.
met medewerking van mevrouw1 Hesse, van Amsterdam
zoo luidde liet convocatiebiljet van gisteravond.
Eene eigenaardige combinatie, die op het eerste ge
zicht wel wat vreeind aandoet. Art. 1 der Maatschappij,
doel en beginselen o.nsclirijvende, hoe in 's hemels
naam het verband daartusschen en het optreden van
Varialé-artisten te zoeken, te vinden!
„Elke weg leidt naar Rome'' ...de toepassing van
dit gevleugelde woord scheen hier wel onmogelijk, de
overtuiging onuitvoerbaar. En tóch, er is gelachen, véél
gelachen. De kop der buste van den stichter onzer
Maalschappij sdheen wel ernstiger op te zien, hij dit
voor een „Nut" ongewoon verschijnsel. Er viel bij
aandachtige beschouwing toch ook iets anders in zijn
blik op te merken, die leek te willen zeggen „lach
maar mijne vrienden de ronde Hollandsche ladh is dóór
"en dóór gezond, als ook bovendien dóór door mijne
aanhangers zich opnieuw versterkt en opgewekt gevoe
len en zich willen zien aangezeten, om te betrachten
en na te komen, wal ik éénmaal als doel en plicht
voorschreef
Vele wegen, soms schijnbaar afdwalende, kunnen lei
den naar hetzelfde doel, is dat nu hier het geval ge
weest. dan is die ontspanning niet veroordeeld, het
geld daarvoor uitgegeven, niet weggeworpen, maar dan
ook alléén, dóórdoor het verband gevonden, dc over
tuiging tot stand gebracht.
De artisten waren verdienstelijk, de fijne humor was
hier en daar te bespeuren, de betamelijkheid werd geen
oogenblik uit het oog verloren en het talrijk opgeko
men auditorium was volkomen tevreden.
De voorzitter kon een mooien avond conslalceren
en bracht een woord van welverdienden dank aan de
uitvoerders.
DIRKSHOKN.
i In de laatste vergadering van de afdeeling Haren-
karspel der Tuinbouw- en Handclsvereenigjng alhier
gehouden, is ter sprake gekomen de oprichting van
een boerenleenbank, liet schijnt dat do goede wer
king dier banken elders, eenige op die vergadering
aanwezigen er toe brengen zal de eerste stappen te
doen voor de oprichting van zulk een bank alhier.
't Zand.
Het ccrnitc dat het initiatief nam om de muziek
vereeniging Winnubsl aldaar te laten optreden, had
succes van zijn werk. De zaal van den heer G. A.
de Wit was geheel bezet eo_ de werkzaamheden van
de Helders die vereeniging verwierven bij elk nummer
eene wanne toejuiching. In het bijzonder werd hulde
gebradit aan de humoristische voordrachten van den
heer D'hont. Geen wonder dat de vereeniging aan liet
einde een hartelijk „tot weerziens werd toegeroepen, j
Met een gezellig bal werd de zeer geanimeerde pari ij
besloten.
MOORD TE SPAARNWOUDE.
Ten huize van een bewoner van het „Hemeltje,,
onder Spaarnwoude is huiszoeking gedaan, naar aan
leiding van uitlatingen der kinderen over gjtdbezil. De
huiszoekitig die plaats had onder toezicht van den rech-
ter-ccmmissaris door een paai- rijksveldwachters, heeft
niets opgeleverd.
Dl MOORD TE 'S-GRAVEXHAGE.
De 18-jarige huisknecht J., die een paar maan
den geleden in hechtenis werd genomen, verdacht van
medeplichtigheid van moord top de 86-jarige weduwe
G. in hel hofje van Van Es in de Koningstraat, zal I
Donderdag 26 dezer terecht staan voor de rechtbank te
s-Gravenhage. Hem is alleen heling ten laste gelegd, j
(gelijk men weet. had hij gelden en sieraden van mis- I
daad afkomstig in zijn bezit toen hij aangehouden werd).
Meer dan twintig getuigen zijn gedagvaard. De zaak
van het echtpaar G., dat in verband met deze misdaad J
zich in hechtenis bevindt, is nog altijd in instructie.
EEN KWA ARNEMER".
We lezen in het „Utr. Dagbl.":
Het zal eenige maanden geleden zijn, dat zich in
den omtrek van den Vleutenschenweg te Utrecht een
„zaakwaarnemer" vcsligdje, die tegelijkertijd een incasso
bureau oprichtte, speciaal voor den winkelstand. Doch
al spoedig waren de klachten over dezen practizijn en
zijn invoixleringsbureau yan dien aard, dat de politie
meende hel publiek ernstig te moeten waarschuwen
legen hel aanknoopen van relaties met dezen zaak
waarnemer. Op een goeden dag waren practizijn en in- j
cassobureau, dank zij de mèdedeelingen van politie,
verdwenen.
Na dezen heeft tlians een tweede het gewaagd den
kleinen winkelstand ter hulp te komen; hij vestigde
zich op den DaaLschendijk aldaar, noemde zich „rechts
geleerd adviseur", en verspreidde strooibiljetten, waar
op met groote letters stond gedrukt, dat dit informatie
kantoor zich speciaal wenschte te richten tegen „oneer-
I lijke concurrentie", „zwendelpraclijken/ enz., enz.
I Er zijn wederom kleine neringdoenden geweest, die
dezen practizijn hun vertrouwen hebben geschonken
I en zelfs grootere winkeliers zijn er weer eens inge-
vlog n.
Met clit gevolg, dat de brave lieden zich zien be-
drogen. De „zaakwaarnemer" is Zondag heel stiekum
vertrokken, zonder adres achter te laten, blijkbaar bang
voor de politie, die hem de laatste dagen precies na
ging.
Intusschen is er ttear ter stede een banketbakker,, die
aan den „practizijn" appelbollen heeft geleverd met
den Nieuwjaarsdag en voor z'n levering thans geen
1 cent betaling geniet. Ilij heelt gezelschap van een juf-
Trouw van een kruidenierswinkel, die eenige weken lang
alles „op het boekje" op den Daalschcndijk thuis bc-
zorgde en haar goed vertrouwen nu met geen lialfje
ziet beloond.
Zoo zijn er méér. die van hun „practizijn'' heb
ben te vorderen. Maar mijnheer is er niet meer; waar
hij zit, weet mep niet. Dc politie, aan wie men heden
zn nood kwam klagen kon er niet veel anders aan
tloen. dan dc mcnschen waarschuwen voor ri volgend
maal.
RLSTVEIïDI'.DlGING.
De Haagsche correspondent van dc Tel. meldt:
Hand over hand wint hier ter stede de meening
veld, dat hét ontwerp kustverdediging op de een of andere
manier zal verdwijnen. Het is natuurlijk onmogelijk, dal
met absolute zekerheid te zeggen, te meer, daar de
regeering aan de vertegenwoordigers der pers positief
elk intervieuw en elke inlichting weigert en zich van
het middel der officieeie communiqués zal bedienen,
om te publiceeren wat zij noodig acht. Zoo zal hoogst
waarschijnlijk spoedig een regeeringscommuniqués ver-
schij'nen in verband met de uitlatingen van minister
Piclion in het Fransche parlement. Hel is echter een
feit, dal in politieke en parlementaire kringen de tot
standkoming van het ontwerp kustverdediging in zijn
tegenw'oordigen vorm zoo goed als buitengesloten wordt
geacht.
Verschillende Kamerleden, met wie wij spraken, uitten
zich in dien geest. Aan den anderen kant wordt ech
ter evenmin verwacht, dat de regeering het ontwerp
zonder meer zal intrekken, omdat dit een at te krasse
veroordecJing van haar eigen beleid zou zijn. Wat di
alis gebeuren zal. valt nog niet te voorzien, maar een
feil is het. dat aan de ongewijzigde iiandhaving en
aanneming van het ontwerp bijna niemand meer g.-
looll. De regeering bevindt zich door de toenemende
biutenJandschc oppositie in niet geringe moeilijkheid.
Kinkel.
Door de sociëteit „De Hoop is op 16 Januari i 1
een kolf- en biljartwedstrijd gehouden in de kolfbaan
yan den hteer J. Vijzelaar, als volgt:
1ste serie kolven: le prijs C. Brugman, 2e K. Brug
man. 3e C, Bakker; 2c serie kolven: le prijs p. Brue-
man, 2e P. Molenaar. 3e C. Warnaar.
1ste Serie biljarten, le prijs P. Steen, 2e Jb. yan
Zconen, 2de serie biljarten le prijs J. Romar, 2e P
Krap. 3c K. Brugman.
Winkel.
In de vergadering van de Korfbal vereeniging „Winkel"
is het bestuur saarngesleld als volgt: de lieer G. Nobel,
president, mej. M. Maas, vicc-presidcnle, secretaresse
mej. M. de Wit, viee-sccretaris de heer J. Iï. B. Buthfer.
penningmeesteresse mej. M. Egmond, commissaris voor
de wedstrijden, de heer J. Koomen Jz. en commissaris
voor het materieel de heer P. Iloningh.
Besloten werd tot hel houden van een serie wedstrij
den en daarvoor medailles beschikbaar te stellen, en tot
liet houden van propaganda-wedstrijden op plaatsen,
waar nog geen vereeniging beslaat.
OUDE NIEDORP.
De woonhuizen en een perceel bouwland, toebehoo
rende aan de erven yan P. Steen, gisteren in het lokaal
van den heer A. Mijts te Verlaat, publiek door Notaris
Toornenburgh verkoeld, zijn gekocht door:
Perceel 1. het woon- en winkelhuis te Verlaat, groot
1,38 Are door A. Strijbis voor f 1000.
Perceel 2 en 3, woonhuizen le Verlaat, samen groot
2,46 Are dooi- C. Over Klz. voor f 1100.
Perceel 4, woonhuis met tuin te Verlaat, groot 8
Are. door M. Kooijman voor f 700.
Perceel 5. het perceeltje bouwland, groot 23.70 Are,
liggende jn de gemeente Harenkarspel! door C. Krom
hout aldaar voor f 660.
KOLENDAMP.
De 19-jarige dienstbode T. F., uit Leermens (Gr.)
is Zaterdag door kolendamp gestikt.
Op last der justitie is het lijk gisteren naar het
ziekenhuis te Groningen gebracht, om le worden ge
schouwd; B., uit Loppers.im, is gearresteerd; hij
heeft liefdesbetrekkingen met de overledene géhad.
HIT ZWAKKE GESLACHT.
Een dezer dagen spccjcte zich op den Rijksweg naar
valkenhuizen te Wijngracht nabij Kerkradc dc volgende
scène af.
Eenige werklieden waren bezig een gal te maken
om een paal. dienende voor de clectricitcilsleidingen.
i te plaatsen. Daarbij werden zij echter ongewenscht ge-
holpcn door twee vrouwen, die telkens op de plaats
waar hel gat gemaakt moest worden bleven staan cn
ook van die plaats niet weg wilden,'zoodat de opzichter
zelfs de hulp meest gaan inroepen van den gemeente
veldwachter Geurls, die door de vrouwen niet erg vrien
delijk werd ontvangen. De veldwachter was genood
zaakt geweld te gebruiken; een der twee vrouwen be
sloot dit eveneens le doen en sloeg den ambtenaar par
does in het gezicht; vervolgens sprong zij op den veld
wachter toe en sloeg, beel en Iraptc hem uit alle
i macht; aan schelden was natuurlijk geen gebrek. Een
zuster der vrouw hielp dapper mee.
Eindelijk gelukte het den Hermandad de twee vrouwen
in haar woning te brengen, zoodat iedfreen dacht, dat
de zaak hiermede afgelcopen was. Men vergiste zich
evenwel. Heimelijk en hoogst voorzichtig werd van uit
een dakvenster van het door de vrouwen bewoonde huis
een draad gestoken, met liet doel. de elcelriciteitsdra-
den stuk tc trekken, en toen ook dit spelletje mislukte,
kwamen pannen, .potten, .steenen en andere voorwer
pen van uit hel dakvenster op den weg terecht, zoodal
18.
ROMAN VAN ROSENTHAL.
De bewering- van den ouden Hinert, dat hij de
dief van liet testament was en niemand anders, word
geheel bevestigd door de verklaring van Marie, zoo-
dat er aan de schuld van den ouden, man niet lan
ger viel te twijfelen. De onschuld van den zoon
bleek dus onomstootelijk, ofschoon het wel zijn,
plicht was geweest, zoodra hij dit wist, te komen
verklaren, dat zijn vader het testament had wegge
nomen. Maar dit vond men algemeen begrijpelijk dat
de zoon niet dadelijk als de aanklager van zijn ouden
vader meende te kunnen optreden, en dus eerst
af.?.ver met zichzelf in het reine wilde komen. Ver
goelijkend werkte nog zijn verklaring dat hij tot de
slotsom was gekomen dat het toch zijn plicht was
tegen zijn vader op te treden. En deze verklaring
aa?iV^.ar e men gaarne, op zijn eerewoord gegeven.
Het gevolg van dit alles was de invrijheidstelling
van advocaat Heinrich Rossum.
Het was met groote blijdschap, dat deze afloop
werd vernomen. Verschillende menschen, onder wie
velen zijner collega's, kwamen Heinrich gelukwen-
schen en algemeen deed men alles om hem zoo min
mogelijk het geledene te doen gevoelen.
Het was Heinrich meegedeeld, dat zijn vader was
teruggekeerd en dat hij hoofdzakelijk zijn bevrijding
had te danken aan bekentenissen die deze had ge-
advocaat vroeg toen dadelijk toe
gang tot zijn vader, wat hem werd toegestaan
hJ°H° Heinrich binnentrad stond de oude Hinerk
haastig op van een stoel die voor een tajel met
papieren stond.
Opgeruimd stapte hij op zijn zoon toe.
„Dat ik het niet vroeger heb geweten, hoe het
Wa5\ ZCide bii en bli s™*® Heinrichs
beide banden vast. „Maar in Londen kon ik maar
geen courant uit Embden op den kop tikken en
ik was ook zoo geheel door mijn zaken in beslag
genomen, dat ik aan niets anders dacht geld ver
dienen was mijn eenige leus en dat jij, mijn arme
jongen, nu zoolang om mij hebt moeten lijden."
„Bekommer u daar niet. over, vader," zeide Hein
rich. „Gaarne zou ik nog eens dien tijd in de ge
vangenis doorbrengen, als ik daardoor ongedaan kon
maken, die dingen, waarvoor u hier nu vertoeft. Dat
alleen vader maakt mij zoo ongelukkig en dat zal
mij mijn geheele leven bedroeven."
„Wees nu eens geen dwaas," meende de oude.
„Ik heb een gevaarlijke speculatie gewaagd en, die
verloren, de gevolgen zijn nu voor mij, Ik heb
uit nood zoo moeten handelen, om aan mijn geld
te komen. Ik geloofde niet anders te kunnen hande
len, en wees verzekerd dat allen die ons kennen, mij
niet voor een gemeenen dief houden."
„Wat maalt mij desnoods het oordeel der men
schen? Ik bedroef mij alleen om uwentwille, dat u
in staat is geweest tot zulk een daad. Wat moet er
van u worden? De knapste advocaat zal u niet van
een lange gevangenisstraf kunnen vrij krijgen,"
„Dat houd ik nog wel uit en al is dat niet het
geval, dan is er nog niet zooveel verloren. Ik word
nu al zestig jaar. Hoelang heb ik nog te leven? En
is het op stuk van zaken voor mij, een oud man,
niet hetzelfde waar ik de rest van mijn leven door-
breng? Jij bent gezuiverd van alle verdenkingen, jij
bent weer een hoogeacht en respectabel man, wat je
altoos bent geweest, dat is de hoofdzaak. Aan mij is
niets te bederven," voegde de oude man er bij. „Mijn
naam is nooit zoo respectabel geweest. Dat hindert
ook niemendal, en van u zal men zeggen, dat jij er
reeds meer dan genoeg voor hebt geboet, dat ik
uw vader ben."
i „Spreek niet zoo, vader," riep de jongeman uit,
„dat grieft mij zoo. Je bent een goed vader voor
mij geweest. Hebt steeds voor mijn financïëel welzijn
gezorgd. Minachten mag ik u niet en zal ik ook
niet, voor oogen als ik steeds zal houden, dat u het
goede voor mij hebt gewild. Maar toch maakt wat
j gebeurd is, mij nameloos ellendig. Maar om nu tot
I de zaken te komen, zal ik uwe verdediging op mij
nemen?"
„Neen, dat mag beslist niet. Een kennis van je,
mijnheer Anthoni, zal mij verdedigen. En ik ben
er van overtuigd, dat het beter zal afloopen, dan je
wel denkt,"
„God geve het," zeide de zoon en hiermede was
het onderhoud, geëindigd.
HOOFDSTUK 17.
Onder al het leed dat Heinrich nu pijnigde, was
er nog maar éen lichtpunt dat hem lust en kracht
tot opgewekt leven gaf, en dat hem niet alle hoop
op de toekomst ontnam. Dat was de deelneming, die
zooals hij hoorde. Therese voor hem aan den dag
had gelegd. Zij was, ofschoon nog niet geheel her
steld hierheen gesneld om hem te bevrijden. Zij had
zooals men hem meedeelde, tweemaal een onderhoud
gghad met den rechter van, instructie en bovendien
had zij een advocaat genomen die alles moest bij
eengaren en zoeken wat maar dienen kon om hem
te zuiveren van de verdenking, die men tegen hem
had opgevat. Dat wekte bij Heinrich een gelukkig
gevoel op, dat deed hem veel van de andere ellende
vergeten. Getuigde niet alles wat dit meisje deed
van haar liefde voor hem, was dit alles niet meer
dan een leedgevoel voor hem en de tegenslagen van
het leven? „Misschien," zoo dacht Heinrich, terwijl
hij zijn huis verliet en naar de stad liep, „zal het
lot mij nu schadeloos stellen voor alle ellende die
ik gehad heb. Misschien heeft juist al dat ongeluk
mij de liefde van dit meisje verschaft, en wordt mij
nu geheel onverwachts, terwijl de nood het hoogst
was, het heerlijkst geluk in den schoot geworpen.
Dan was al het geledene niets geweest." Geheel ver
vuld van deze gedachten liep Heinrich verder.
Eensklaps trad er i6mand op hem toe, die hij
bij den eersten oogopslag niet herkende. Was dit zie
kelijke, lijdende kind, de vroeger zoo welvarende Ma
rie? Voor Heinrich goed wist wat er gebeurde, was
het arme, opgewonden kind voor hem neergeknield,
terwijl zij de handen smeekend tot hem ophief.
„Vergiffenis, mijnheer, vergiffenis. Ik ben het ge
weest, die u al deze ellende heeft berokkend. Mijn
rampzalige hartstocht bracht mij er toe u in het on
geluk te storten. O, mijnheer, zeg éen enkel woord,
dat u mij vergiffenis schenkt.'"
Heinrich tilde het weenende en wanhopige meisje
op.
„Kom Marie, wees bedaard. Het is waar, je hebt
dom gehandeld, onbedacht en ook onrechtvaardig.
Ik heb nooit iets gedaan om dien onzaligen hartstocht
van je te voeden. Dat zult ge zelf moeten erken
nen." zeide Heinrich kalm en ernstig tot haar.
„Neen nooit, dat weet ik, maar al te goed. Alle
schuld is aan mijn kant. Maar wie kan er handelen
tegen de gevoelens van zijn hart in? Ik kon niet
dooden wat telkens meer en meer opleefde." riep het
meisje.
Heinrich gevoeld© heel goed wat dit leed. dat hij
langen tijd zelf had gekend, beteekende en hij
zeide daarom ernstig:
„Je gevoelens, die je hebben gedreven Marie, be
grijp ik heel goed en eveneens hoeveel je hebt ge
leden door je onvoorzichtige daad. Ik ben in het
geheel niet boos op je geweest, want je meende het
goed en steeds heb ik groote deernis met je gehad,
want ik kon zoo levendig begrijpen, hoe datgene
wat uit deze daad groeide, zwaar op je ziel zou
drukken."
Marie greep de hand van Heinrich en drukte er
vurige kussen op. Heinrich trok zijn hand terug.
„Marie," zeide hij goedig en zacht, „hoe gaarne ik
hier alles in huis bij het oude zou houden, zult ge
zelf moeten inzien dat wij moeten schelden Marie.
Al is het niet om onszelf, dan toch om de booze
toespelingen der menschen te ontwijken. Iedereen
houdt het oog op ons gericht en wij kunnen niet
meer zooajs tot dusverre vrij en onbesproken met
elkander teven."
I »»Ja, mijnheer, dat weet en begrijp ik. Door het
ongeluk als verpletterd voel ik mij toch nog geluk
kig, nu ik u weer in vrijheid zie en uw naam door
mijn dolle daad niet is geschaad."
„Ik zal voor je zorgen Marie. Nu ben je lijden
de. Wordt eerst weer gezond. Voor je verdere da
gen des levens zal ik je steunen en helpen. Je bent
ons steeds een eerlijke en trouwe dienstbode ge
weest. En je zult mijn hulp bepaald wel aannemen,''
voegde hij er op hartelijken. toon aan toe.
„Dat zal ik, mijnheer, zoolang ik geen betrekking
heb," antwoordde het meisje droevig.
„Och kom, Marie. het geluk zal ook jou wel weer
eens toelachen," zeide Heinrich troostende.
„Voor mij is er geen geluk meer de wereld
is woest en hier binnen is het dood."
„De tijd vermag veel je bent jong en wanneer
je niet den moed laat zinken zal het leven je straks
schadeloos stellen."
Hierop reikte Heinrich het meisje de hand en liep
verder.
Wordt vervolgd.