illtini Hiiiis- llramtit- Laitliirtli! De Dierentemster. t Woensdag 18 Januari 191J chaëer 55ste Jaargang. No. 4849. coura Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag-, Woensdag-. Donderdag- en Zaterdagavond. Bij insending tot 's morgens 9 ure worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer ge plaatst. INGEZONDEN STUKKEN éen dag vroeger. Bureau SCHAGEN, Laan 4. Intere TVlrphoon No. 2(1, Uitgevers i TRAPMAN Co. Prijs per jaar t 3.Franco per post f 3.60. Afzonderlijke nummers 5 Cent ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25; iedere regel meer Groot© letters worden naar plaatsruimte berekend. Dit nummer bestaat uit 1 blad. Binnenlandsch Nieuws. Oudesluis. Den 2óen Januari a.s. zal het 25 jaar geleden zijn dat de heer J. Fransz alhier tot agent van het Zij- per Begrafenisfonds werd aangesteld. Door zijn ijver heeft hij een flink aantal leden voor het fondo aan geworven. HOOGWOUD. Uitslag openbare verkooping ten, overstaan van Notaris De Boer albier op Maandag jl. ten locale van den heer J. Ekers, van een huis staande en liggende in, het Zuid-End alhier en toebehoor en;de aan, Mej. N. Dekker. Kooper de heer C. Roodt alhier voor f810. Op denzelfden avond werd ook ten overstaan van Notaris De Boer verkocht een huis met 1.55 Aren grond, staande en liggende in het Zuid-End alhier en toebehoorende aan Mej. de Wed. D. Bijman. Kooper daarvan werd de heer J. Romein voor f915. Aartswoud. In de jl. Zaterdag gehouden vergadering van de afd. Aartswoud van den Bond voor Staatspension- n,eering is in plaats van den heer Ds. D. N. Zuithoff, die binnenkort de gemeente gaat verlaten, tot voor zitter gekozen de heer Jn. Koeten Jnz. De heeren P. Hartog Jbz. en, J. Ham. zijn, respectievelijk geko- zen tot penningmeester en vice-penningmeëster. Uit de rekening, welke door den penningmeester- werd overgelegd, bleek dat er een kassaldo was vaii f 5.56. Besloten werd in de maand Februari a.s. eene propaganda-avond te organiseeren en als spreker uit te noodigen den heer F. Netscher te Santpoort. HOOGWOUD. Ten huize van, den heer A. Breed alhier had Zon dag jl. een biljartwedstrijd plaats, waaraan deelna men 20 personen. De uitslag was dat de le prijs werd gewonnen door den heer O. Schermer, 2e prijs door den heer S. Koorn, Pz. en de 3e prijs door den, heer F. Schotten, allen wonende a,lhier. KOOL VOORRAAD. Einde December 1910 was bij de leden van de afd. Harenkarspel der T.- en H.-V. aanwezig: Onverkocht: Roode kool. le soort 28900, 2e 90600, 3e 112300, 4e 103400, 5e 65100, 6e 26500, 7e 3750. Totaal 430550. Gelet kool. le soort 28200, 2e 65000, 3e 67000, 4e 47300, 5e 20300, 6e 1600. Totaal 229400. Witte kool. le soort 17800, 2e 54200, 3e 70900, 4é 48300, 5e 20100, 6e 4275. Totaal 215575. Benevens 1175 baal uien, en 180 baal wortelen,. Verkocht: Roode kool. le soort 900, 2e 5150, 3e 2650, 4e 700, 5e 700, 6e 2400. Totaal 1250. Witte kool. 2e soort 800, 3e 800, 4e 400. Totaal 2000. SPOORWEGONGELUK BIJ GOUDA. (Zie het no. van gisteren.) Dinsdagochtend werd ons uit den Haag geseind: Op het Staatsspoorstation alhier heerschte heden ochtend onder het reizigerspubliek groote consterna tie ten gevolge van het feit, dat noch treinen ver trokken, noch konden binnenkomen- Slechts éen trein was aangekomen, zij het met vrij belangrijke vertra- gingen. Treinen uit Den Haag vertrokken, moesten te Voorburg of te Zoetermeer stoppen. De oorzaak van deze belemmering van bet spoorwegverkeer kon door t stationspersoneel niet met zekerheid worden aan, gegeven. Vermoedelijk werd de vertraging veroorzaakt door een ongeval ter hoogte van het zoogenaamde aansluitingspunt" nabij het station Gouda; ander zijds werd gedacht aan vertraging door mist. Vele reizigers wachtten in de wachtkamers en op het per ron geduldig af tot het oogenblik zou komen, dat zij konden vertrekken; anderen, onder wie Kamerleden, die te Utrecht een vergadering moesten bijwonen! begaven zich naar het Hollandsche Spoorstation om langs anderen weg de plaats hunner bestemming te Feuilleton. bereiken; weer anderen zagen van de reis af en wisselden het reeds genomen kaartje aan de loketten weer tegen geld in. AUTO'S EN BOEREN. Wie eens met een auto of stoomkar door de Haar lemmermeer is gereden, zal met ons hebben onder vonden, dat de landbouwers geeu vrienden zijn van bovengenoemde vervoermiddelen.. Eerst na aanhou dend toeteren wijken ze iets niet te veel uit of blijven bij een grinthoop staan. Of dit laatste ge schiedt uit domheid of met opzet is moeilijk te zeg gen, doch het is in zoo'ngeval in den regel voor den chauffeur een moeilijke taak zijn auto op deu weg te houden, wil hij het rijtuig niet aanrijden. Ook nu weer moest een automobiel een met stee- nen geladen wagen van, een zekeren van S. passeeren. De auto reed den wagen aan, deze kantelde, waar van bet onmiddellijke gevolg was, dat de steenen in •'t water terecht kwamen. De rechter zal nu spoedig liebben uit te maken, wie de ware schuldige is. De vrachtrijder zegt te zijn uitgeweken, doch volgens den automobiList niet ver genoeg om te kunnen passee ren. Na een heftige woordenwisseling moet de be stuurder der auto opzettelijk den wagen hebben aan gereden, met het bekende gevolg. Het komt ons echter niet aannemelijk voor, dat er een automobilist zal zijn, die zijn kostbaar rijtuig opzettelijk in bot sing zal brengen met een boerenkar, zwaar be laden met steenen. WINKEL. 1 „Maatschappij ioi Nut van 't Algemeen, Departement Winket. Voordrachtavond van de. [heeren Solser en Ilesse. met medewerking van mevrouw1 Hesse, van Amsterdam zoo luidde liet convocatiebiljet van gisteravond. Eene eigenaardige combinatie, die op het eerste ge zicht wel wat vreeind aandoet. Art. 1 der Maatschappij, doel en beginselen o.nsclirijvende, hoe in 's hemels naam het verband daartusschen en het optreden van Varialé-artisten te zoeken, te vinden! „Elke weg leidt naar Rome'' ...de toepassing van dit gevleugelde woord scheen hier wel onmogelijk, de overtuiging onuitvoerbaar. En tóch, er is gelachen, véél gelachen. De kop der buste van den stichter onzer Maalschappij sdheen wel ernstiger op te zien, hij dit voor een „Nut" ongewoon verschijnsel. Er viel bij aandachtige beschouwing toch ook iets anders in zijn blik op te merken, die leek te willen zeggen „lach maar mijne vrienden de ronde Hollandsche ladh is dóór "en dóór gezond, als ook bovendien dóór door mijne aanhangers zich opnieuw versterkt en opgewekt gevoe len en zich willen zien aangezeten, om te betrachten en na te komen, wal ik éénmaal als doel en plicht voorschreef Vele wegen, soms schijnbaar afdwalende, kunnen lei den naar hetzelfde doel, is dat nu hier het geval ge weest. dan is die ontspanning niet veroordeeld, het geld daarvoor uitgegeven, niet weggeworpen, maar dan ook alléén, dóórdoor het verband gevonden, dc over tuiging tot stand gebracht. De artisten waren verdienstelijk, de fijne humor was hier en daar te bespeuren, de betamelijkheid werd geen oogenblik uit het oog verloren en het talrijk opgeko men auditorium was volkomen tevreden. De voorzitter kon een mooien avond conslalceren en bracht een woord van welverdienden dank aan de uitvoerders. DIRKSHOKN. i In de laatste vergadering van de afdeeling Haren- karspel der Tuinbouw- en Handclsvereenigjng alhier gehouden, is ter sprake gekomen de oprichting van een boerenleenbank, liet schijnt dat do goede wer king dier banken elders, eenige op die vergadering aanwezigen er toe brengen zal de eerste stappen te doen voor de oprichting van zulk een bank alhier. 't Zand. Het ccrnitc dat het initiatief nam om de muziek vereeniging Winnubsl aldaar te laten optreden, had succes van zijn werk. De zaal van den heer G. A. de Wit was geheel bezet eo_ de werkzaamheden van de Helders die vereeniging verwierven bij elk nummer eene wanne toejuiching. In het bijzonder werd hulde gebradit aan de humoristische voordrachten van den heer D'hont. Geen wonder dat de vereeniging aan liet einde een hartelijk „tot weerziens werd toegeroepen, j Met een gezellig bal werd de zeer geanimeerde pari ij besloten. MOORD TE SPAARNWOUDE. Ten huize van een bewoner van het „Hemeltje,, onder Spaarnwoude is huiszoeking gedaan, naar aan leiding van uitlatingen der kinderen over gjtdbezil. De huiszoekitig die plaats had onder toezicht van den rech- ter-ccmmissaris door een paai- rijksveldwachters, heeft niets opgeleverd. Dl MOORD TE 'S-GRAVEXHAGE. De 18-jarige huisknecht J., die een paar maan den geleden in hechtenis werd genomen, verdacht van medeplichtigheid van moord top de 86-jarige weduwe G. in hel hofje van Van Es in de Koningstraat, zal I Donderdag 26 dezer terecht staan voor de rechtbank te s-Gravenhage. Hem is alleen heling ten laste gelegd, j (gelijk men weet. had hij gelden en sieraden van mis- I daad afkomstig in zijn bezit toen hij aangehouden werd). Meer dan twintig getuigen zijn gedagvaard. De zaak van het echtpaar G., dat in verband met deze misdaad J zich in hechtenis bevindt, is nog altijd in instructie. EEN KWA ARNEMER". We lezen in het „Utr. Dagbl.": Het zal eenige maanden geleden zijn, dat zich in den omtrek van den Vleutenschenweg te Utrecht een „zaakwaarnemer" vcsligdje, die tegelijkertijd een incasso bureau oprichtte, speciaal voor den winkelstand. Doch al spoedig waren de klachten over dezen practizijn en zijn invoixleringsbureau yan dien aard, dat de politie meende hel publiek ernstig te moeten waarschuwen legen hel aanknoopen van relaties met dezen zaak waarnemer. Op een goeden dag waren practizijn en in- j cassobureau, dank zij de mèdedeelingen van politie, verdwenen. Na dezen heeft tlians een tweede het gewaagd den kleinen winkelstand ter hulp te komen; hij vestigde zich op den DaaLschendijk aldaar, noemde zich „rechts geleerd adviseur", en verspreidde strooibiljetten, waar op met groote letters stond gedrukt, dat dit informatie kantoor zich speciaal wenschte te richten tegen „oneer- I lijke concurrentie", „zwendelpraclijken/ enz., enz. I Er zijn wederom kleine neringdoenden geweest, die dezen practizijn hun vertrouwen hebben geschonken I en zelfs grootere winkeliers zijn er weer eens inge- vlog n. Met clit gevolg, dat de brave lieden zich zien be- drogen. De „zaakwaarnemer" is Zondag heel stiekum vertrokken, zonder adres achter te laten, blijkbaar bang voor de politie, die hem de laatste dagen precies na ging. Intusschen is er ttear ter stede een banketbakker,, die aan den „practizijn" appelbollen heeft geleverd met den Nieuwjaarsdag en voor z'n levering thans geen 1 cent betaling geniet. Ilij heelt gezelschap van een juf- Trouw van een kruidenierswinkel, die eenige weken lang alles „op het boekje" op den Daalschcndijk thuis bc- zorgde en haar goed vertrouwen nu met geen lialfje ziet beloond. Zoo zijn er méér. die van hun „practizijn'' heb ben te vorderen. Maar mijnheer is er niet meer; waar hij zit, weet mep niet. Dc politie, aan wie men heden zn nood kwam klagen kon er niet veel anders aan tloen. dan dc mcnschen waarschuwen voor ri volgend maal. RLSTVEIïDI'.DlGING. De Haagsche correspondent van dc Tel. meldt: Hand over hand wint hier ter stede de meening veld, dat hét ontwerp kustverdediging op de een of andere manier zal verdwijnen. Het is natuurlijk onmogelijk, dal met absolute zekerheid te zeggen, te meer, daar de regeering aan de vertegenwoordigers der pers positief elk intervieuw en elke inlichting weigert en zich van het middel der officieeie communiqués zal bedienen, om te publiceeren wat zij noodig acht. Zoo zal hoogst waarschijnlijk spoedig een regeeringscommuniqués ver- schij'nen in verband met de uitlatingen van minister Piclion in het Fransche parlement. Hel is echter een feit, dal in politieke en parlementaire kringen de tot standkoming van het ontwerp kustverdediging in zijn tegenw'oordigen vorm zoo goed als buitengesloten wordt geacht. Verschillende Kamerleden, met wie wij spraken, uitten zich in dien geest. Aan den anderen kant wordt ech ter evenmin verwacht, dat de regeering het ontwerp zonder meer zal intrekken, omdat dit een at te krasse veroordecJing van haar eigen beleid zou zijn. Wat di alis gebeuren zal. valt nog niet te voorzien, maar een feil is het. dat aan de ongewijzigde iiandhaving en aanneming van het ontwerp bijna niemand meer g.- looll. De regeering bevindt zich door de toenemende biutenJandschc oppositie in niet geringe moeilijkheid. Kinkel. Door de sociëteit „De Hoop is op 16 Januari i 1 een kolf- en biljartwedstrijd gehouden in de kolfbaan yan den hteer J. Vijzelaar, als volgt: 1ste serie kolven: le prijs C. Brugman, 2e K. Brug man. 3e C, Bakker; 2c serie kolven: le prijs p. Brue- man, 2e P. Molenaar. 3e C. Warnaar. 1ste Serie biljarten, le prijs P. Steen, 2e Jb. yan Zconen, 2de serie biljarten le prijs J. Romar, 2e P Krap. 3c K. Brugman. Winkel. In de vergadering van de Korfbal vereeniging „Winkel" is het bestuur saarngesleld als volgt: de lieer G. Nobel, president, mej. M. Maas, vicc-presidcnle, secretaresse mej. M. de Wit, viee-sccretaris de heer J. Iï. B. Buthfer. penningmeesteresse mej. M. Egmond, commissaris voor de wedstrijden, de heer J. Koomen Jz. en commissaris voor het materieel de heer P. Iloningh. Besloten werd tot hel houden van een serie wedstrij den en daarvoor medailles beschikbaar te stellen, en tot liet houden van propaganda-wedstrijden op plaatsen, waar nog geen vereeniging beslaat. OUDE NIEDORP. De woonhuizen en een perceel bouwland, toebehoo rende aan de erven yan P. Steen, gisteren in het lokaal van den heer A. Mijts te Verlaat, publiek door Notaris Toornenburgh verkoeld, zijn gekocht door: Perceel 1. het woon- en winkelhuis te Verlaat, groot 1,38 Are door A. Strijbis voor f 1000. Perceel 2 en 3, woonhuizen le Verlaat, samen groot 2,46 Are dooi- C. Over Klz. voor f 1100. Perceel 4, woonhuis met tuin te Verlaat, groot 8 Are. door M. Kooijman voor f 700. Perceel 5. het perceeltje bouwland, groot 23.70 Are, liggende jn de gemeente Harenkarspel! door C. Krom hout aldaar voor f 660. KOLENDAMP. De 19-jarige dienstbode T. F., uit Leermens (Gr.) is Zaterdag door kolendamp gestikt. Op last der justitie is het lijk gisteren naar het ziekenhuis te Groningen gebracht, om le worden ge schouwd; B., uit Loppers.im, is gearresteerd; hij heeft liefdesbetrekkingen met de overledene géhad. HIT ZWAKKE GESLACHT. Een dezer dagen spccjcte zich op den Rijksweg naar valkenhuizen te Wijngracht nabij Kerkradc dc volgende scène af. Eenige werklieden waren bezig een gal te maken om een paal. dienende voor de clectricitcilsleidingen. i te plaatsen. Daarbij werden zij echter ongewenscht ge- holpcn door twee vrouwen, die telkens op de plaats waar hel gat gemaakt moest worden bleven staan cn ook van die plaats niet weg wilden,'zoodat de opzichter zelfs de hulp meest gaan inroepen van den gemeente veldwachter Geurls, die door de vrouwen niet erg vrien delijk werd ontvangen. De veldwachter was genood zaakt geweld te gebruiken; een der twee vrouwen be sloot dit eveneens le doen en sloeg den ambtenaar par does in het gezicht; vervolgens sprong zij op den veld wachter toe en sloeg, beel en Iraptc hem uit alle i macht; aan schelden was natuurlijk geen gebrek. Een zuster der vrouw hielp dapper mee. Eindelijk gelukte het den Hermandad de twee vrouwen in haar woning te brengen, zoodat iedfreen dacht, dat de zaak hiermede afgelcopen was. Men vergiste zich evenwel. Heimelijk en hoogst voorzichtig werd van uit een dakvenster van het door de vrouwen bewoonde huis een draad gestoken, met liet doel. de elcelriciteitsdra- den stuk tc trekken, en toen ook dit spelletje mislukte, kwamen pannen, .potten, .steenen en andere voorwer pen van uit hel dakvenster op den weg terecht, zoodal 18. ROMAN VAN ROSENTHAL. De bewering- van den ouden Hinert, dat hij de dief van liet testament was en niemand anders, word geheel bevestigd door de verklaring van Marie, zoo- dat er aan de schuld van den ouden, man niet lan ger viel te twijfelen. De onschuld van den zoon bleek dus onomstootelijk, ofschoon het wel zijn, plicht was geweest, zoodra hij dit wist, te komen verklaren, dat zijn vader het testament had wegge nomen. Maar dit vond men algemeen begrijpelijk dat de zoon niet dadelijk als de aanklager van zijn ouden vader meende te kunnen optreden, en dus eerst af.?.ver met zichzelf in het reine wilde komen. Ver goelijkend werkte nog zijn verklaring dat hij tot de slotsom was gekomen dat het toch zijn plicht was tegen zijn vader op te treden. En deze verklaring aa?iV^.ar e men gaarne, op zijn eerewoord gegeven. Het gevolg van dit alles was de invrijheidstelling van advocaat Heinrich Rossum. Het was met groote blijdschap, dat deze afloop werd vernomen. Verschillende menschen, onder wie velen zijner collega's, kwamen Heinrich gelukwen- schen en algemeen deed men alles om hem zoo min mogelijk het geledene te doen gevoelen. Het was Heinrich meegedeeld, dat zijn vader was teruggekeerd en dat hij hoofdzakelijk zijn bevrijding had te danken aan bekentenissen die deze had ge- advocaat vroeg toen dadelijk toe gang tot zijn vader, wat hem werd toegestaan hJ°H° Heinrich binnentrad stond de oude Hinerk haastig op van een stoel die voor een tajel met papieren stond. Opgeruimd stapte hij op zijn zoon toe. „Dat ik het niet vroeger heb geweten, hoe het Wa5\ ZCide bii en bli s™*® Heinrichs beide banden vast. „Maar in Londen kon ik maar geen courant uit Embden op den kop tikken en ik was ook zoo geheel door mijn zaken in beslag genomen, dat ik aan niets anders dacht geld ver dienen was mijn eenige leus en dat jij, mijn arme jongen, nu zoolang om mij hebt moeten lijden." „Bekommer u daar niet. over, vader," zeide Hein rich. „Gaarne zou ik nog eens dien tijd in de ge vangenis doorbrengen, als ik daardoor ongedaan kon maken, die dingen, waarvoor u hier nu vertoeft. Dat alleen vader maakt mij zoo ongelukkig en dat zal mij mijn geheele leven bedroeven." „Wees nu eens geen dwaas," meende de oude. „Ik heb een gevaarlijke speculatie gewaagd en, die verloren, de gevolgen zijn nu voor mij, Ik heb uit nood zoo moeten handelen, om aan mijn geld te komen. Ik geloofde niet anders te kunnen hande len, en wees verzekerd dat allen die ons kennen, mij niet voor een gemeenen dief houden." „Wat maalt mij desnoods het oordeel der men schen? Ik bedroef mij alleen om uwentwille, dat u in staat is geweest tot zulk een daad. Wat moet er van u worden? De knapste advocaat zal u niet van een lange gevangenisstraf kunnen vrij krijgen," „Dat houd ik nog wel uit en al is dat niet het geval, dan is er nog niet zooveel verloren. Ik word nu al zestig jaar. Hoelang heb ik nog te leven? En is het op stuk van zaken voor mij, een oud man, niet hetzelfde waar ik de rest van mijn leven door- breng? Jij bent gezuiverd van alle verdenkingen, jij bent weer een hoogeacht en respectabel man, wat je altoos bent geweest, dat is de hoofdzaak. Aan mij is niets te bederven," voegde de oude man er bij. „Mijn naam is nooit zoo respectabel geweest. Dat hindert ook niemendal, en van u zal men zeggen, dat jij er reeds meer dan genoeg voor hebt geboet, dat ik uw vader ben." i „Spreek niet zoo, vader," riep de jongeman uit, „dat grieft mij zoo. Je bent een goed vader voor mij geweest. Hebt steeds voor mijn financïëel welzijn gezorgd. Minachten mag ik u niet en zal ik ook niet, voor oogen als ik steeds zal houden, dat u het goede voor mij hebt gewild. Maar toch maakt wat j gebeurd is, mij nameloos ellendig. Maar om nu tot I de zaken te komen, zal ik uwe verdediging op mij nemen?" „Neen, dat mag beslist niet. Een kennis van je, mijnheer Anthoni, zal mij verdedigen. En ik ben er van overtuigd, dat het beter zal afloopen, dan je wel denkt," „God geve het," zeide de zoon en hiermede was het onderhoud, geëindigd. HOOFDSTUK 17. Onder al het leed dat Heinrich nu pijnigde, was er nog maar éen lichtpunt dat hem lust en kracht tot opgewekt leven gaf, en dat hem niet alle hoop op de toekomst ontnam. Dat was de deelneming, die zooals hij hoorde. Therese voor hem aan den dag had gelegd. Zij was, ofschoon nog niet geheel her steld hierheen gesneld om hem te bevrijden. Zij had zooals men hem meedeelde, tweemaal een onderhoud gghad met den rechter van, instructie en bovendien had zij een advocaat genomen die alles moest bij eengaren en zoeken wat maar dienen kon om hem te zuiveren van de verdenking, die men tegen hem had opgevat. Dat wekte bij Heinrich een gelukkig gevoel op, dat deed hem veel van de andere ellende vergeten. Getuigde niet alles wat dit meisje deed van haar liefde voor hem, was dit alles niet meer dan een leedgevoel voor hem en de tegenslagen van het leven? „Misschien," zoo dacht Heinrich, terwijl hij zijn huis verliet en naar de stad liep, „zal het lot mij nu schadeloos stellen voor alle ellende die ik gehad heb. Misschien heeft juist al dat ongeluk mij de liefde van dit meisje verschaft, en wordt mij nu geheel onverwachts, terwijl de nood het hoogst was, het heerlijkst geluk in den schoot geworpen. Dan was al het geledene niets geweest." Geheel ver vuld van deze gedachten liep Heinrich verder. Eensklaps trad er i6mand op hem toe, die hij bij den eersten oogopslag niet herkende. Was dit zie kelijke, lijdende kind, de vroeger zoo welvarende Ma rie? Voor Heinrich goed wist wat er gebeurde, was het arme, opgewonden kind voor hem neergeknield, terwijl zij de handen smeekend tot hem ophief. „Vergiffenis, mijnheer, vergiffenis. Ik ben het ge weest, die u al deze ellende heeft berokkend. Mijn rampzalige hartstocht bracht mij er toe u in het on geluk te storten. O, mijnheer, zeg éen enkel woord, dat u mij vergiffenis schenkt.'" Heinrich tilde het weenende en wanhopige meisje op. „Kom Marie, wees bedaard. Het is waar, je hebt dom gehandeld, onbedacht en ook onrechtvaardig. Ik heb nooit iets gedaan om dien onzaligen hartstocht van je te voeden. Dat zult ge zelf moeten erken nen." zeide Heinrich kalm en ernstig tot haar. „Neen nooit, dat weet ik, maar al te goed. Alle schuld is aan mijn kant. Maar wie kan er handelen tegen de gevoelens van zijn hart in? Ik kon niet dooden wat telkens meer en meer opleefde." riep het meisje. Heinrich gevoeld© heel goed wat dit leed. dat hij langen tijd zelf had gekend, beteekende en hij zeide daarom ernstig: „Je gevoelens, die je hebben gedreven Marie, be grijp ik heel goed en eveneens hoeveel je hebt ge leden door je onvoorzichtige daad. Ik ben in het geheel niet boos op je geweest, want je meende het goed en steeds heb ik groote deernis met je gehad, want ik kon zoo levendig begrijpen, hoe datgene wat uit deze daad groeide, zwaar op je ziel zou drukken." Marie greep de hand van Heinrich en drukte er vurige kussen op. Heinrich trok zijn hand terug. „Marie," zeide hij goedig en zacht, „hoe gaarne ik hier alles in huis bij het oude zou houden, zult ge zelf moeten inzien dat wij moeten schelden Marie. Al is het niet om onszelf, dan toch om de booze toespelingen der menschen te ontwijken. Iedereen houdt het oog op ons gericht en wij kunnen niet meer zooajs tot dusverre vrij en onbesproken met elkander teven." I »»Ja, mijnheer, dat weet en begrijp ik. Door het ongeluk als verpletterd voel ik mij toch nog geluk kig, nu ik u weer in vrijheid zie en uw naam door mijn dolle daad niet is geschaad." „Ik zal voor je zorgen Marie. Nu ben je lijden de. Wordt eerst weer gezond. Voor je verdere da gen des levens zal ik je steunen en helpen. Je bent ons steeds een eerlijke en trouwe dienstbode ge weest. En je zult mijn hulp bepaald wel aannemen,'' voegde hij er op hartelijken. toon aan toe. „Dat zal ik, mijnheer, zoolang ik geen betrekking heb," antwoordde het meisje droevig. „Och kom, Marie. het geluk zal ook jou wel weer eens toelachen," zeide Heinrich troostende. „Voor mij is er geen geluk meer de wereld is woest en hier binnen is het dood." „De tijd vermag veel je bent jong en wanneer je niet den moed laat zinken zal het leven je straks schadeloos stellen." Hierop reikte Heinrich het meisje de hand en liep verder. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1911 | | pagina 1