s
r„
GrepD it Lid-1 Tmloii.
DE INBREKER.
Zaterdag 18 Maart 1911.
55e Jaargang. No. 4883.
TWEEDE BLAD.
ifc
DE SIERWAARDE VAN „BORDERS" IN TUI
NEN.
Het zien van fraaie bloemjen is een lust voor
ieders oogen. Zij leggen door bare kleuren- en vor
menpracht een heerlijke, verheffende getuigenis af
van de grootsche schoonheid der natuur. Dat doen
zij het treffendst in het wild op hare natuurlijke
groeiplaatsen, en wel door de losse, ongedwongen
groepeering, die steeds het groote middel is ter be
reiking van, artistieke schoonheid.
Wio van een tuin iets aantrekkelijks wenscht te
maken, zal dns in do eerste plaats moeten denken
aan de plaatsing en de groepeering der planten.
Het meest gebruikelijk is nog de bloemen bijeen
to plaatsen op bedden, die in meer of minder kun
stige vormen worden aangelegd. In kleine tuinen is
dit veelal het; eenige middel om zich de weelde van
het bezit der begeerde bloemen mogelijk te maken
tn daarom moet men er vrede mee hebben.
Veel grooter effect bekomt men ovenwei van de
bloemen, indien men ze tot randbeplanting aan
wendt. De laaggroeiende leenen zich tot omlijsting
van paden en gazons, de hooggroeiende tusschen en
Jongs heestergewassen en hekwerken.
Nergens zijn zulke randen meer geliefd dan In
Engeland, waar de „BORDERS" en „MIXED BOR
DERS" de meest geliefkoosde plaatsen zijn voor de
bloementeelt.
Stel u voor een onooglijken muur of schutting
en op eenige voeten af stands daarlangs een pad.
Hoe schep ik daar nu iets bekoorlijks? Met klim
planten en bloemen! De warmste achtergrond be
komt men met klimop, die ook in den winter fraai
blijft. Wil men spoedig een vol gewas hebben, dan
pl?nt men de klimoppen slechts 2 Meters van elkaar
un leidt de takken regelmatig uit tegen muur of
schutting.
De strook grond tusschen pad en afsluiting is
een ideale plek voor vaste planten en zaaibloemen.
Hoe meer zon daar komt hoe beter. Hier ls plaats
voor Doronicums, voor Irissen, voor Guldenroeden,
voor Stokrozen, voor Herfstasters, voor Phloxen en
Akeleien, Riddersporen, overblijvende Zonnebloemen,
Gladiolen en Lelies, maar ook voor asters en gouds
tromen, pyrethrums en chrysanten, voor coreopsis,
gaillardia's en dergelijke, welke lager groeien.
Men kiest voor zoo'n „border" veel vaste planten;
flink hooge en ook lage, voorjaars-, zomer- en herfst-
bloeiers en groepeert ze los van het terrein, de
hooge echter aan de achterzijde en de lage voor
aan. Later „plakt" men daar allerlei zaaibloemen
tuR8chen, alsmede verschillende bolgewassen.
Zoo'n „border" is nooit vol, er is altijd nog een
plaatsje te vinden voor nieuwe planten en het
hindert ook niets, als men er, ten gerieve van an
deren wat uithaalt. Men zet er eenvoudig voor in
plaats, wat men in voorraad heeft.
Van zulk een boord bed kan men een schat bloe
men voor de kamer snijden zonder schade te doen
aan het artistieke geheel. Probeert dat eens met de
netjes gerangschikte bloemen op een perkje! Als éen
plant kwijnt, of erger nog afsterft, is de regelmaat
weg en geen bloemetje mag men er garen of het
aanzien lijdt er onder.
Wie een camera heeft, make eens een kiekje van
eer „fraai" bloemperk en een weelderig bloeienden
border.
De laatste kiek is een beelderig schilderijtje, de
eerste niets dan een kunstloos figuurtje.
Mij Jijkt om de hioogare sierwaarde de border meer
dan het bloemperk, en Iioe meer hoogteverschil en
kleurenmengeling er in gebracht is, des te schooner
cn schilderachtiger is de aanblik er van.
Mooier effect van een border wordt verkregen, waar
meer ruimte is dan in boven omschreven geval. b.v.
2ya Meter of meer. Ilior kan men heesters en bloemen
te zatnen groepeeren langs en door elkander heen. Dit
is de „mixed border". Daarin plant men de meest
begeerde bloemheesters als seringen, spiracas, gouden
regens, meidoorns, weigelia's, jasmijnen, japansehe pi-
ras. foxsithya, hibiscus, tamarix, colutea, prunus tri-
Joba, oerasus acida flore pleno. enz. Daar is plaats
voor een bruine bcukheester, een acer negundo foliïs
argentea variëgata, een grooblad'ge catalpa of paulownia
enz. In den mixed border van nog grootcre afmetingen,
rallen één of meer boomen niet misplaatst zijn, b.v.
Aoer platanoïdes. Gele iep. Plataan. Kastanje, Pyra-
midaal iep, Populus Bolleana of wat u het meest begeert.
Plant in uw borders heesters en boomen ruim, want
met bloemplanten kunt ge de aanvankelijke kaalheid
der jonge aanplanting vullen zooveel ga maar wilt.
Het staat niet fraai als de heesters precies op ®elijke
afctanden komen of met drie of meer op rij'jes. Neen,
zet ze los en ongedwongen in den border. Laat er hier
en daar een of meer stout vooruitspringen om het
losse in de beplanting sterker te doen spreken.
Ik adviseerde daar even om den border ongedwongen
te laten vooruitspringen en ik raad uwe vraag: waarin?
Met mijn antwoord ben ik gereedIn het grasveld, in het
gazonZóó los en ongedwongen onze borders zullen
zijn. zóó effen en glad moet ons grasveld worden dat
er vóór ligt. Geeft het juist genoeg welving om niet hol
te lijken, want een zuiver vlak gazon schijnt in het mid
den altijd eenigszins hol. Iloudt hel gezou door rijke
bemesting en geregelde maaiing sappig groen eu kort.
Een gazon moet zoo groot mogelijk zijn en mag niet
noodeioos door paden verdeeld worden, tenzij het groot
genoeg is om met behulp van juist geplaatste planten
groepen in meerdere -zelfstandig-- groepen te worden in
gedeeld.
l>e afmetingen der meeste tuinen zijn daartoe echter
le klein cn daarom dient men veelal naar één gazon
te streven.
Nog zweeg ik over het pad of de jiaden. Laat zc
I-echt of flauw gebogen zijn naar uw keuze in verband
met de ligging van den tuin. Tot de sierwaarde van den
tuin staan ze in negatief verband. Hoe meer paden
een tuin heeft, hoe meer hij aan schoonheid verliest.
Legt rooit een pad aan, dat tot geen doel voert!
Voor mij moet een tuin zijn als een schilderij. Het
milieu er van zij do woning een tuinhuisje door klim
planten overluifd, een forsche hees ter groep, één of
meer majestueuze boomen, een rotspartij of iels van
dien aard. D© goed gegroepeerde zijbeplanting, onze
bloemen- en „mixed-borders", geeft diepten en vulling
en het vrije gazon met het pad geeft de perspektief.
Het pittoreske van zulk een tuin zal cr niet bij
verliezen, als ge do borders omlijst met lage bloemen
zooals begonia's, of pluimhanekammen. salvia's of
zondles geraniums, violen, of asters, narcissen of
tulpen. Zulke randen kunnen de scheiding sieren tus
schen pad en gazon en hier en daar moeten ze eens
waf over den padrand groeien, getuigende van volle
groeiweelde en tevens do stijfheid der padranden weg-
nemende.
I Op een niet te klein gazon mogen wel een boom
met of zonder bank daaronder één of meer prach
tige heesters, eenige opvallende bladplanten, een groepje
i struik- of stamrozen staan, mits geplaatst aan de kan-
j ten van het gazon of in de nabijheid der borders.
Deze laatste «ven er dubbele schoonheid aan juist
omdat zij een iaealcn achtermond aan de rozen ofplan-
j ten schenken.
j Een tuin op boven omschreven wijze gegroepeerd,
schijnt grooter dan hij inderdaad is en men kan er zeer
veel in plaatsen, zonder dat de indruk van volheid u
hindert.
Een tuin, als ik u hierboven schetste, is als de mo
dern bloemwerken, los en schilderachtig door groepee-
ri"fen tuin met tal van slingerpaadjes en bloembedjes
is als een ouderwetschen bloemruiker, stijf en pyrami-
daal als een bonte kool.
.Ik meen door deze vergelijking duidelijk te hebben
'doen uitkomen, welk soort tuinen het meest smaakvol
j ajn.
Wie een border wil samenstellen neme een prijs-
courant van een kweeker en van een zaadhandelaar te
i baat en al bladerende en lezende vindt men zelf, wat
I men het meest begeert. De aanwijzingen van hoogte j
en bloeitijd, over planting in de zon of in de schaduw,
I enz., zullen u in staal stellen zelf den aanleg te regelen.
Zoo wordt de border, ja. de gehoele tuin, uw eigen
werk en juist daardoor nog meer voor u een gelief-
i koosde afleiding tusschen drukken arbeid 1 Gij kunt aan
kennissen deelen van uw planten schenken cn zult
altijd plaats vinden om nu en dan iets moois, van
onderen ontvangen of later gekocht, in uw borders
uit te zetten. Ge snijdt bloemen naar hartelust, ga ziet
de vogels nestelen in uw heesters en "klimplanten en
ge kunt toch mooie punten openhouden voor'heerlijke
j vergezichten, als die in den. omtrek van uwen tuin
beslaan.
De smaken verschillen. Er zijn lieden, die de in het
wild groeiende heesters en bloemen lieven boven de
gekweekte. Ook voor hen is de border-planting de aan
gewezen gelegenheid om de op botaniseert och ten ver
zamelde schatten uit te planten en te groepeeren. Hier
is volop gelegenheid voor wild-flower-gardening"in
den ruimsten zin.
Nu ik de schets ga beëindigen, merk ik dat zij ge
heel anders js uitgevallen, dan de opzet was. Zit is
geworden ais een border. Jos en veelzijdig. Het doet
mij thans genoegen, dat zij zóó werd. wint liet onder
werp Kan niet beter behandeld worden dan in lossen
stijl.
Daar valt mij in, hoe leelijk de zwarte aardhoopen.
die 's zomers bloemperken zijn, van November tot April
of Mei, afsteken tegen het altijd bezienswaard'ge gazon.
Mag ik het niet een voorrecht noemen van den tuin
zonder perken, dat hij ook in de win'erhelft van het
jaar een vriendelijk en net aanzien heeft? En toch is
zulk een tuin bij g-ooter sierwaarde. veel b'llijker rn de
kosten van aanleg en onderhoud. Ruimt de perken op.
plant borders en randen! Ge dient er het schoone moe.
D. E. LANDMAN.
Binnenlandsch Nieuws.
Feuilleton.
DOOR
M. CHOLMONDELEY.
Zij stond aan haar lage venster voor de troebele
glasruiten, en zij keek heen over de prairie. Er was
een weinig sneeuw gevallen niet veel juist ge
noeg om een aanblik van het desolate bij te zetten
aan de oneindige vlakte buiten de enge vier muren
van haar blokhuisje, dat daar lag als een bootje op
eene grenzelooze, getijdelooze en onbevaarbare zee.
De oneindigheid der prairie had haar ln de eerste
jaren van haar huwelijksleven overweldigd; maar lang
zamerhand was zij er aan gewoon geraakt, had zelfs
aich er mee verzoend en voelde nu eindelijk zichzelf
als een deel er van. Het grijs was vroeg gekomen
ln haar dikke haar, en daarbij eene zekere strakke
kordaatheid in hare donkere oogen. Haar kalme, vast
beradens gelaat deed vermoeden dat zij niet aan neer
slachtigheid leed; maar toch bekroop haar dezen
avond, terwijl zij in de dalende schemering stond uit
te kijken naar de terugkmost van haren man, langs
het over de vlakte zich verliezende karrespoor, een
gevoel als van naderend onheil. Was het omdat de
•erste sneeuw gevallen was? Och Ja, die eerste
sneeuw wat die ook voor haar te beteekenen had?
Die beteekende het intreden van den elndeloozen
winter, de groote isolatie nog, zoo mogelijk, gevan
genschap, het onvermogen om een voet maar te ver
zetten over de ontzaglijke witte wade, de worsteling
niet om het beslaan, want dit was haar door hem
verzekerd, ook niet om weelde, want daaraan had
zij zich reeds lang ontwend, maar om het leven
ln iets ruimers en hoogers dan zijn volslagen mate-
riëele beteekenls: om boeken, brieven, mens^helijke
toespraak, die haar gedurende dëze lange maanden
IN- EN UITVAL VAN HET HANDELSBLAD.
Twee jongens vechten; de kleinste krijgt een. on
gemakkelijk pak. Maar hij wint het in geest, en vraagi
zijn overwinnaar:
„Was 't ernst, of 'n grap, 't pak slaag dat
ik van je kreeg?"
„Ik zou meenen: ernst!"
„O, zoo! ik wou je juist zeggen, dat ik niet
van zulke grappen hou."
L ANDBOUWHUISHO UDONDERWIJ 8 AAN BOE
RENDOCHTERS EN ANDERE MEISJES VAN HET
PLATTELAND.
De commiseie, die door het Bestuur der Vereenl-
ging tot Ontwikkeling van den Landbouw in Hol
lands Noorderkwartier werd belast met het voorbe-
re'den van een proefneming met bovengenoemd ou
derwijs, is thans in zooverre met haar taak gereed
gekomen, dat begin Mei te Alkmaar een cursus A.
te Nieuwe Niedorp een cursus B, te Winkel en Beem-
ster een cursus 0 zal kunnen worden begonnen.
Tot nu toe hebben zich voor den cursus A aan de
Huishoudschool te Alkmaar reeds 15 leerlingen aan
gemeld, woonachtig te Nieuwe Niedorp, Beemster,
schier geheel ontzegd zouden zijn. Deze plotselinge
gedachte aan de hoogere behoeften des levens, druk
te nu haar gemoed: de gedachte aan zoo veel dat zij
vroeger had liefgehad, vroeger onmisbaar had geoor
deeld voor haar bestaan, en dat nu alles voor haar
gestorven was. Zij had wel geweten wat zij deed,
toen zij, tegen de wenschen harer familie zij, eene
dochter van het Zuiden getrouwd was met een
man uit het Noorden; toen zij, stadskind, het drukke
stadsleven had verlaten, om haren man te volgen tot
ln den uitersten uithoek van de wereld. Zij was zijne
meerdere in geboorte, in opleiding en verfijning.
Maar toch had het haar nooit berouwd dat zij
hem gevolgd was. Aan hem daarentegen was het
berouw, om de schamelheid waarin hij haar had ge
bracht en welke zij nimmer gewoon was geweest.
Slechts éen grief had zij indien dit magere woord
mag gebezigd worden tot het aanduiden van een groot
hartzeer, een hartstochtelijk hunkeren. En dit was,
dat zij geen kind had. Misschien, indien zij kindereu
had gehad, zou zij al het vroegere niet gemist heb
ben, zou hare blokhut in de eindelooze prairie haar
liefelijk en vriendelijk zijn geworden.
Zoo was hare stemming peinzend, terwijl zij daar
stond uit te kijken aan dat lage venstertje. Hoe vaak
had zij daar zoo gestaan en gedacht: „Als wij maar
een kind hadden mogen hebben!"En nu, uit
louter kracht van gewoonte, dacht zij dit opnieuw...
Maar tegelijk rees in haar eene golf van verrukking,
zóo warm, zóo heftig, dat zij tegen de venster lijst
moest leunen als overstelpt van blijdschapWant
nu zou zij dan toch een kind hebben! In 'teerst
had zij het haast niet durven gelooven. Maar na
verloop van tijd was het vermoeden tot zekerheid
geworden tot eene zekerheid, zoo vast en kalm
,en helder als de aanbrekende dageraad. In de lente
'zou zij een kindje hebben. Wat deerde dan de win
ter baar nu nog! Slechts eene schrede tot zaligheid
zou hij voor haar zijn! De gansche wereld was voor
I üaar veranderd, vernieuwd. De prairie der smartlooze
Barsingerliorn, Berkhout, Purmvr, Venhuizen en Wle-
ringerwaard.
Voor den cursus B te Nieuwe Niedorp gaven zich
aan: 12 leerlingen aldaar woonachtig en voor de
cursussen C te Beemster en Winkel eveneens 12 en
13 leerlingen, ter plaatse wonende.
Wijl 20 leerlingen voor iederen cursus kunnen wor
den toegelaten, wordt bij dezen kennis gegeven dat
de gelegenheid tot aanmelding, bij den Secretaris
der Comïnissie, den heer G. Nobel te Lutjewinkel,
wordt opengesteld tot 10 April a.s.
Indien het aantal leerlingen te groot wordt, zul
len zij, die zich het eerst hebben aangegeven, voor
gaan.
VIERINGEN.
Mei de visscherij is t hier tegenwoordig kwijnend.
De verdiensten zijn, wanneer er nog verdiend wordt,
zeer «ring. De alikreukehangst welke het vorige jaar
zeer loonend was, is, hoewel de aanvoer tamelijk be
vredigend is, door den garingen prijs, niet bevredigend.
De andere takken van de visscherij leveren bijna niets
op, zoodat enkelen reeds met dc haringvangst begonnen
zijn.
Als altijd is men echter vot moed op dc ansjovisvangst,
welke, volgens de publieke meening. goed zal' worden.
Van "waai- die goede meening center komt, valt niet
na te gaan, te hopen is het echter, dat, na de vele
jaren van teleurstelling, ér nu eens een rijk ansjovis-
jaar komen mag.
Naar wij Vernemen, is vcor gevischi zeegras f 1.90 per
100 K.G. betaald, met 't oog op den zeer opgedreven prijs
dei- in de laatste week verhuurde perceel en, zal deze
prijs wel .gehandhaafd mogen blijven., want de pachten
van .de perken moeten door hun wantrouwen, zeer veel
opbrengst aan het Rijk enz., voordat zij voor zich zelf
kunnen beginnen te zorgen.
De aanvraag van buiten naar zeegras moet zeer ge
ring rijn.
Ook met de zeemosvisscherij, welke hier op ons
eiland een kort leven beleefde, woet het volgens de
V. C. zeer slecht staan, dc voornaamste afnemers
Frankrijk en Amerika, moeten in het geheel niets meer
betrekken, terwijl de fabrikanten welke het verven, nog
grootën voorraad hebben.
DIPLOMA VOOR MELKEN.
Do Vereenigjng Hollands Noorderkwartier" stelt in
de maand Mei of Juni 1911 voor jongens en meisjes,
geboren tusschen 1 Januari 1891 en 31 December 1895,
de gelegenheid open, een diploma te verwerven voor
bekwaamheid in het melken. Zij, die daarvan gebruik
willen maken, moeten zich vóór 15 April schriftelijk
aanmelden bij den Secretaris, den heer W. Teengs te
Alkmaar, onder opgave van datum cn jaar van geboorte.
Reiskosten naar en van Hoorn, waar het melken zal
geschieden, worden desverlangd vergoed. Spoedig na ont
vangst der aangifte wordt den deelnemers een boekje
over het melken toegezonden.
ONGELUKKEN.
De 18-jarige fabrieksarbeidster Verschure tc Breda
wilde Donderdagavond al spelende loopen over dc bal
ken die voor de rnundatiesluis over de gracht liggen-
door de gladheid viel rij ei' af en verdween terstond
in de diepte. Ofschoon dadelijk naar haar gedregd werd,
mocht men er niet in slagen haar lijk te vinden.
Dinsdagavond omstreeks half tien gebeurde aan
de Werf IJnsto te Schiedam een ernstig ongeluk. In het
directiebootje der Stcenkolenhandelsvereeniging was aan
die werf een nieuwe ketel ingezet. Door een paar per
sonen uil Rotterdam zou die ketel worden bekleed. Een
dier personen, de 19-jarige A. Molenaar, zou iets krij
gen en stiet tegen een brandenden petroleumlamp, die
omviel en den geheelen inhoud over hem slorte, en
vlam vatte, waardoor hij ernstigp brandwonden aan
armen en handen verkreeg. Zijn toes'arxï was zoo erns'ig.
dat dadelijk opneming in het ziekenhuis werd noodig
gracht.
EEN ONTROUW GEMEENTE-ONTVANGER.
Voojr 't gerechtshof te Arnhem stond gisteren terecht
A. J. Veldhoen, oud 50 jaar, secretaris der gemeente
Doornspijk, ontvanger der gemeente Elburg, en pen
ningmeester van de Spaarbank van het departement
Elburg. der Maatseliappij tot Nut \;an hei Algemeen,
wonende te Elburg.
.Beklaagde stond in hooger beroep terecht, dat hij in
dën looo der jaren 1907. 1908, 1909 en 1910 te Elburg
opzettelijk geldelijke bedragen, d'e hij afe penningmees
ter der Nutsspaarbank had ontvangen van verschillende
personen, wedenrechterlijk zich heeft toegeëigend.
Bovendien ter zake, dat hij in zijne kwaliteit van
penningmeester der Vereen, tot het bouwen van arbei
derswoningen tc Elburg een bedrag van f 1885 door
hem voor huren ten bate dier vereeniging ontvangen,
zich wederrechterlijk heeft toegeëigend.
Door de Zwo!si-he re-Ti'bank wed beklaagde veroor
deeld wegens verduistering, overeenkomstig den eisch
tot 3 tgar gevangenisstraf.
Ook* is er een vervolging aanhang'g gemaakt wegens
ve-'di -.istering dnor beklaagde g 'p'e' g'l n zijne hoedanig
heid van ontvanger der gemeente Elburg, waarin de
rechtbank ie Zwolle nog geen uitspraak deed.
Op 9 Maart werd legen beklaagde in deze zaak een
jaar gevangenisstraf geëischt met ontzcggjig van liet
recht om eenig ambt te bekleeden.
Beklaagde bekende. Er werden geen getuigen ge
hoord.
De adv.-generaal eischte bevestig-'ng van het vonnis
a quo.
LANGS DE STRAAT. VOETBAL-WEELDE.
Leo in de Telegraaf schrijft
De licht-gor.den mist van de leutig-warmende lente
zon hangt trillend over het intieme pleintje. Gulden
spatjes bibberen op de ruiten van de trams, als die
dwars over het plein schich'igen. Een bolle wind s'oeit
met vegend gezwier over de schoone klinkertjes. 'I Plein
tje blinkt en schatert van plesante voorjaarsfrischbeid'.
De knoppen van de sp'chtigs boompjes botten uit. De
wangen der kleine menschjes, die ravotten op het plein,
gloeien als granaatappelen.
Een troep jongens is aan !t werk met'n voetbal.
n Voetbal, g .naakt
'n stuk louw er o:i
tegen, hollen tcg
Daar
ld:
ppen
■gillen
cn de
zo tegsi
van loutere voorjaars weelde, n i <1
l icht vol gouden schijn is.
De bal vliegt lier e:i dei", tegen de h ii/ i, tegen
dc magere boompjes, en de joug.-n» er achteraan, met
drukke bokkesprofupan en ral misbaar van d^jpjro
sport-kreten. .Maar ineens ketst de bal tegen de zwaar
lijvigheid van een doorvoeden agent aan, wiens auto
ritaire grandezza plots verstramt tot gallige gekrenkt
heid.
„Wat mot dal nou?' 'informeert, boo/ig cn g.-kwetst
de wccddcrig-gévleescJidc gezagsman. en zijn wenkbrau
wen fronzen. ..Pas op. hoor! Pas op, dat dat nie«
nog eens gebeurt, anders worre we kwaje vrindet O
zoo!"
Maar de eerste consternatie geluwd, gil kat dc voet
ballers onverstaanbare kreten, en vallen van nieuws
op den popieren bal aan, nu verfrommeld tot vormloos»
prop.
Dan komen er meer op af. Kruidcntersjocjgies en
slagers- en tdegrom-jongens, cn leegloopeis. Alles wat
bcenen heeft, trapt en gilt. t Zijn geen dftallcn meer
't rijn twintig-, dertte- vijftigtallen geworden I Straat
hondjes doen mee, en nelpen gillen. Het is een pande
monium van geluiden in den frisschcn, klaren r.ig.
Voorbijgangers staan, lekker-badend in 't zonnetje, even
tjes hu toe te kijken.
De lente kriebelt dc jonge menschheid in de loom-
gestookte kuiten....
WAT DE LIEFDE VERMAG
Dr. J. W. Sherman. een jong geneesheer, die op hét
oogenblik in de gevangenis te Chaltanooga, Tennessee.
de behandeling afwacht van dc tegen hem ingebrachte
beschuldiging van moord op den koopman Thomas
Norman, heeft dezer dagen een illustratie geleverd san
de aloude fabel, dat de liefde huizen verzet.
Dc voornaamste getuige charge, die het ojxaibaar
ministerie van zins was tegen hem tc doen optreden,
was mej. Gleo Lucas, .rijn verloofde.
Sherman wordt er sterk van verdacht, dat hij Norman
heeft gedood door drie revolverschoten, in diens win
kel op hem gelost, en het doel van het openbaar mi
nisterie was de betrekking tusschen beide mannen door
bemiddeling van miss Lucas nauwkeurig vast te stellen.
Maar miss Lucas vernam dat een vrouw niet tegen
haar echtgenoot mag getuigen en rij verzekerde zich
van de hulp en bijstand van een geestelijke, met yviett
zij in het middernachtelijk uur naar de gevangenis
toog.
De verloofde, vermomd als een neger cipier jx:
had haar uiterlijk schoon ten offer gebracht aan den
man van h-aar hart, hetgeen wijst op een moer dan
normale genegenheid zette een ladder tegen het
wrakke huis van bewaring, klom tot aan het venster
van de cel waar haar verloofde smachtte, cn greep
zijn handen door de tralies heen, terwijl benoden de
geestelijke de voorgeschreven huwelijksformulieren plech
tig! ijk reciteerde, cn aldus het paar in den echt verbond.
De sjerif, in kennis gesteld van het huwelijks com
plot ';wam nog juist op tijd ter plaatse, om den ge waan
den neger als mevrouw Sherman den ladder tc zien
afklimmen.
EEN NIET-ALLEDAAGSCHE PROMOTIE.
De heer W. F. J. Waghto, die, zooals is gemeld.
Maandag j.I. te Leiden op stellingen is bevorderd tol
doctor in de rechtswetenschap, is. zoo bericht de „VI.
Ct.". de 54-jarige burgemeester van Kloetinge.
EEDSWEIGERING.
De eedsweigeraar te Schoten, die reeds eerder vooi
de Haarlenlschc Rechtbank weigerde den eed ais getuig»
af te leggen in een zaak betreffende oen burenruzie, werd
gisteren opnieuw gehoord. Weer weigerde hij en ver
klaarde in de Christelijke Gereformeerde kerk gedoopt
te rijn, maar niet aan God te gelooven. Daarom had
hij tegen de formule van den eed bezwaart.
Het O. M. vroeg met het oog op de aanhangig
procedure betreffende cedsweigermgen zes maanden uit
stel.
BANKBILJETTEN VAN f50.
Bij de behandeling der Staatsbegrooüng werd in dc
Eerste Kamer de wensch te kennen gegeven, dat door
den minister van Financiën pogingen in net werk zouden
worden gesteld bij de Nederlandsche Bank, om te ge
raken tot dc uitgifte van bankbiljetten san f 50. Men
schrijft echter aan De Standaard, dat het niet in do
i bedoeling der Nederl. Bank lgt, dit verbuigen in ernstige
overweging te nemen, aangezien rij niet de overtuig'ng
bezit dat het maatschappelijk verkeer inderdaad behoefte
heeft aan de uitgifte van biljetten van genoemd bedrag.
De indertijd door den Staat uitgegeven muntbiljetten
van f 50 waren bij het publiek allerminst g«wen
konden slechts tol een zeer beperkt bedrag in" o !oop
worden gebracht.
GEEN HAAST.
Onder dit opschrift schrijft ..Land en Volk":
Het wetsontwerp, .door de zes ministers ingediend,
tot verbetering onzer kustverdediging, moest aanvanke
lijk met bliksemsnelheid worden behandeld, het vader
land Was in nood.
Het vaderland is echter alweer gered; cr is geen
haast meer bij; de Commissie van Rapporteurs, reke
ning houdende met de broosheid van het menscheiijk
leven, is begonnen met zich door de photografie te laten
vereeuwigen. De samenstelling van het verslag, zoo word'
bericht, zal veel tijd vorderen.
EEN SANS CULOTTE SLAG.
De Prov. Gron. Ct. verhaalt:
l Op de Vischmarkt le Groningen, aan den stillen
kant. wandelde Woensdagavond een dame zonder
de (jupon) culotte. gelijk er gelukkig meer dames wan
delen.
Maar deze dame had wel een modieuse japon aan.
ze was knap, ze was zoo goed gekleed aLs zij aan
haai" stand van eerste coupeuse in een onzer goot-
ste zaken verplicht is. De japon was dus elegant,
niet van het jaar nul... en de verbeelding der siraat-
jongens is gauw verhit, waar hel een zeker veel bc
eenzaamheid bestond voor haar niet meer. Zij zou
een.kind een kind zou zij hebben in de lente!...
Zij bad het haren man niet durven zeggen vóór zij
zeker er van was. Maar van avond zou zij het hem
zeggen, wanneer zij samen zaten bij het vuur.
Roerloos stond zij in de vergrauwende schemering,
trachtende kalm te zijn. En eindelijk zag zij heel
in da verte een stipje opdoemen boven de effene
aarde. Haar man was het, op zijn paard. Hoeveel
honderden malen had zij hem zoo zien verrijzen aan
de kim, juist zooals hij nü verscheen. Zij stak de
lamp aan en plaatste die achter het venster. Zij por
de het houtvuur wat op. De weerschijn ervan danste
langs de houten muren, aan welke eenige goedkoope
schilderijtjes hingen, met een aantal daguerrotypen,
die haar herinnerden dat zij nog broers en zusters
en bloedverwanten had, daar ver weg in .de zuidelijke
steden, waar de burgeroorlog nog voortsmeuldie.
Haar man reed de omheining binnen en bracht
het paard op stal. Straks trad hij in de woning. Zij
stonden een oogenblik samen in stilte, gelijk hunne
gewoonte was, en zij liet haar voorhoofd leunen tegen
zijnen schouder. Daarna maakte zij het avondmaal
gereed, terwijl de man vermoeid ging zitten aan de
kleine tafel,
„Hebje ditmaal weer veel moeite gehad om het
geld bijeen te krijgen?" vroeg zij.
Haar man was namelijk inzamelaar der belastin
gen.
„Neen," antwoordde hij verstrooid. „Tenminste
ja heel weinig. Ik heb het alles binnen ook de
achterstallige posten. Een heele hoop geld bij elkaar."
Blijkbaar dacht hij aan iets anders. De vrouw
sprak niet weer. Zij zag wel dat Iets hem door het
hoofd maalde.
„Ik heb vandaag bij Philips iets gehoord, dat mij
niet aanstaat," zeide hij eindelijk. ,.Als ik het vroe
ger geweten had, dan zou ik een verach paard heb
ben gehuurd en ineens rechtdoor gereden zijn
Maar het was te laat al op den dag niet veilig
meer en jijzoudt je ongerust over mij hebben
gemaakt, als ik den ganschen nacht was uitgebleven
met al dit geld bij mij. Ik zal dus morgen in de
vroegte gaan."
IZij redeneerden nog over de aangelegenheid die
hem naar de naastbijzijnde stad riep. dertig mijlen
weg, en waar hunne bescheldene spaarpenningen be
legd waren nfet al te sekuur, zooais later gebleken
was. Maar wat was sekuur, en wie was sekuur, zoo
lang deze onzichtbare oorlog tusschen Noord en Zuid
nog voortsmeulde? In hunne nabijheid was het
krijgsrumoer niet gekomen; maar gelijk eene aard
beving, die in éene landstreek gansche steden ver
woest, elders slechts een theekopje doet rammelen,
zoo maakte ook voor hen de burgerkrijg zich van
verre voelbaar.
„Ik hoop er het beste van," zeide de man; maar
zijni gezicht was betrokken. „Ik zie niet in waarom
wij onze zuur bijeengeschraapte duitjes zouden moe
ten verliezen. Slaan Reynolds en ik vlug de handen
ln elkaar, dan zal alles nog gered kunnen worden.
Maar er moet niet mee getreuzeld worden."
Hij sprak nog altoos verstrooid, alsof zijne gedach
ten ook nu nog eigenlijk met iets ónders bezig waren.
Straks begon hij uit een lederen valies een aantal
geldzakken te halen.
„Zal ik je helpen met lellen?" vroeg de vrouw.
Zij deed dit vaak.
Nu telden rij samen, het weinige zilver i Ie mas
sa smerig bankpapier, en rij deden bet al! veer in
do genummerde zakjes.
„Het komt uit" zeide hij.
Eensklaps zeide de vrouw: „Maar je kunt liet morgen
niet gaan storten, als je naar... p»at
„Dat weet ik", antwoordde hij, haar aankijkend.
„En daaraan fieb ik al dien tijd gedacht, sedert ik dat
nieuwtje hoorde bij Philips. Ik laat je niet graag met
ai dit geld alleen in huis. Maar ik moet wel."
Zij zweeg. Zij was niet bang voor zichzelf; want
dit geld was Rijk<=geld niet hun eigen. Maar wei had
