ilitmti Bims- ONDERTROUW8 Trapman Co. Vera. Woensdag 29 Maart 1911 C HAOER 55ste Jaargang. No. 4889. [otiKimt Dit nommer bestaat uit 1 blad. Bekendmakingen. HKMEERITK SCHA «EN- MOND- EN KLAUWZEER. De Burgemeester der gemeente Scha gen herinnert, in verband met het voorkomen in ons land van Mond en Klauwzeer, belanghebbenden aan de verplichting, dat wanneer zich bij eenig stuk vee verschijnselen van eene besmettelijke ziekte openbaren, de houder of hoé der verplicht is daarvan onmiddellijk kennis te geven aan den Burgemeester der gemeente, waar het vee zich bevindt. Schagen. den 22 Maart 1911. De Burgemeester voornoemd, J. P. W. VAN DOORN. Binnenlandsch Nieuws. ZALM. Wij lezen in de Visscherij Ct. „Eigenaardige verschijnselen komen dit jaar voor in den trek der zalm. „Vroeger in het seizoen, dan nu de laatst© jaren het geval was, begon ze reeds onze zeegaten binnen te komen, en In groot aantal wordt ze gevangen. „Het eigenaardige is dat ze zoo druk in de Zui derzee is verschenen, en vele beken die erop mon den is opgetrokken, waar vroeger van zalm geen sprake was. „Men heeft altoos ondervonden dat de zalm ge neigd is naar zijne geboortewaters terug te keeren en dat proefondervindelijk in Engeland en Schotland aangetoond. Dit doet ons het vermoeden opperen dat wij dit. te danken hebben aan de proefnemingen van de zalmcommissie. Dezo heeft toch kunstmatig ge teelde vlschjes in vele beken uitgezet op verschil lende tijdperken na de ontluiking der eitjes. Zien "wij dit goed in, dan zou het een zegen zijn voor de visscherij." AMSTERDAMSCH VOLKSGELOOF. Wij nemen uit De Navorscher over: Als in een huis, waarin een zieke is, de klok, zonder oorzaak, gaat stil staan, sterft die zieke. Als een spiegel van den wand in stukken, valt, ook al zonder oorzaak, zal in zoo'n woning iemand overlijden. Men moet elkander geen puntige, geen scherpe ca deaus: geven, geen doekspeld, geen broche, geen mes sen, geen vorken, enz. Dat breekt de vriendschap, de liefde. Krijgt men een kleine belooning voor 't gegeven© of men voelt even 't scherpe er van, dan volgt er geen stoornis in den omgang. Als de straatjeugd met afgedankte- of uitgediende bruidsbouquetten gaat spelen en sjouwen en die uit plukt, dan geeft dat het jonge paartje armoede in 't vervolg. Wanneer een jongen, die loten moet voor de natio nale militie, op den lotingsdag een klavervier, het zeldzame plantje, stiekem in een zijner zakken heeft gestoken, heeft hij wel kans een hoog nummer te trekken. Maar hij moet er niet te vast op rekenen Aan een wieg te stooten, d. w. z. die te doen schommelen, zonder het kind er in, kan doodelijk voor dat kind zijn. Wie een appel of peer geheel kan afschillen, éen lange schil, niet in twee of meer deelen, die mag trouwen,. Een levende zeelt, in een zakje op de bloote borst gedragen, is een uitnemend middel tot genezing van de geelzucht, de Amsterdamsche geeling. Bij 't naar bed gaan, de pantoffels of schoenen omgekeerd, verkeerd, andersom vóór de slaapplaats te zetten, voorkomt de benauwende nachtmerrie. Wie aan een hoek van een vierkante tafel komt te zitten, mag nog In geen zeven jaar trouwen. Van daar zeker het gebruik van den lateren tijd om die hoekpunten een ronden vorm te geven. ALKMAAR. Niet minder dan 81 kinderen, behoorende tot 21 naburige gemeenten, bezoeken op dit oogenblik de O. L. Scholen dezer gemeente en wel 35 de Meisjes school, waar onderwezen worden de vakken aq en t, 39 de Burgerschool, waar onderwijs gegeven wordt ln de vakken aI en p, en 7 de 3e en 4e Gemeente school, vakken ak. Het komt B. en W. voor, dat het niet langer aangaat, dat de gemeente zich vóór buitenleerlingen dezelfde financiëele offers getroost als voor de kinderen van ingezetenen. Daarom geven zij den Raad in overweging over te willen gaan tot vaststelling van een aangeboden ontwerp-verordening, houdende bepalingen waarop met naburige gemeenten gemeenschappelijke regelingen kunnen worden aan gegaan omtrent de toelating van kinderen uit die ge meenten tot de O. L. .Scholen in deze gemeente. Wordt dit ontwerp door den Raad aangenomen, j dan zullen kinderen van elders slechts tot de scho- len alhier kunnen worden toegelaten, indien metj die gemeenten eene gemeenschappelijke regeling is tot stand gekomen en zal hoven het thans geheven schoolgeld verschuldigd zijn voor elkeu leerling en per jaar, voor het volgen van het onderwijs aan de Meisjesschool (klassen 17) f 18. Meisjesschool (klassen 810) f 36. Burgerschool f 18. 3e of 4e Gemeenteschool f 8. De gemeenten uit welke thans kinderen de O. L. Scholen alhier bezoeken, zijn: Barsingerhorn, Beem- ster, Bergen, Bloemendaal, Broek op Langendijk, Cas- tricum, Egmpnd-binnen, Egmond aan Zee. Harenkar spel, Heerhugowaard. Heiloo, Koedijk. Noordschar- woude, Oterleek, Oudkarspel, Oudorp, Schermerhorn, Schoorl, Uitgeest, Ursem en Zuidscharwoude. 0. m. op grond van de verhooging der prijzen van eerste levensbehoeften, was door de afd. Alkmaar van den Bond van Ned. Gemeentewerklieden aan den Raad verzocht de loonen der werklieden te wil len herzien. Naar aanleiding van dit verzoek stellen B. en W. voor aan de afdeel ing te berichten, dat er geene aanleiding bestaat om thans reeds terug te komen op de in 1910 tot stand gebrachte loonrege lingen op den grondslag van periodieke verhoogin gen. Eveneens wordt voorgesteld afwijzend te beschik ken op een adres van de afd. Alkmaar van het Ned. Onderw. Gen., die verzocht had het maximum salaris der onderwijzers en de tegemoetkoming in de kosten van huishuur te willen herzien en dat de dienstjaren elders doorgebracht mede zullen tellen bij de toekenning van periodieke verhoogingen. Wat dit laatste aangaat moenen B. en W. dat de onder wijzers in gunstiger conditie verkeeren dan andere gemeente-ambtenaren, voor wie indertijd immers bij de toekenning van periodieke verhoogingen de dienst jaren, toen reeds in de gemeente doorgebracht, niet hebben medegeteld. DIRKSHORN. Met groote meerderheid hebben de kiezers der Ned. Hèrv. Gemeente alhier beslist, dat de verkiezing van kerkeraadsleden en het beroepen van een predikant, gedurende de eerstvolgende tien jaren qii geschieden door een kiescollege. Harenkarspel. De jongejuffr. W. J. Blad van Kerkebuurt, gcm. Harenkarspel, is toegelaten tot de Le klasse der Rijks normaallessen te Zaandam. DIRKSHORN. Tot walénnolenaar alhier is benoemd de heer J. Schouten. ALKMAAR. Wegens het plegen van onzedelijke handelingen met nog jeugdige kinderen heeft dc politie in arrest ge steld een drietal ingezetenen dezer gemoenté. SINT PANKRAS. Uitslag van de verkooping ten overstaan- van Not. Van Toornenburgh te Alkmaar in het lokaal van den heer J. Ruijs ladihier van: 1. een akker, groot 48.50 A. onder Huiswaard, ge-mi. Koedijk; voorloopig gekocht door P. Gootjes vóór f 68 per snees of f 1360; 2. een woonhuis met erf, groot 8.20 A., aan den Beneden weg alhier; voorloopig gekocht door P. Goot jes voor f 2050, doch opgehouden op f 2650. Perceel 1 en 2 gecombineerd, opgehouden op f-1010. SINT PANKRAS. De op 22 Maart vastgestelde kiezerslijst voor 1911- 1912 wijst aan 178 kiezers voor de Tweede Kamer en Prov. Staten en 175 voor den Gemeenteraad. OUDE NIEDORP. Op den len Paaschdag zal de rederijkerskamer Mo lière" bij den heer A. Mijts alhier, opvoeren het stuk, getiteld „Papageno", klucht in vier bedrijven van Ru- dolf Kneisel. DE TARIEF WET. Ons werd uit zeer goede bron weder eens verzekerd, dat het ontwerp Tariefwet deze week bij de Tweede Kamer zal worden ingediend. Het is mogelijk, dat het ditmaal waar is. N. Ct. BRUTALE INBRAAK. Een 80-jarige juffrouw C. L. genaamd, die in den Houttuin te Rotterdam, alleen woont, was gisteren als naar gewoonte, de huur van eenige huisjes gaan ternacht uitgebroken, vinden wij ln de N*. R. Ct. nog ophalen. Zij had alle deuren harer woning, niet al- de volgende bijzonderheden. leen met de sloten, doch ook nog met een hangslot, Kwajp'er voor middernacht ongeveer brak een he- afgesloten. vlgo brand i-It in een complex huisjes, staande op Toch had een inbreker zich toegang weten te ver- een biunenplaatsje dat gelegen Is achter pand no. schaffen; want toen zij thuiskwam, vloog haar een 112 aan de Gouvernestraat alhier. Daar wonen ln kerel voorbij, die haar terloops nog haar taachje twee vrije bnvenhuisjea de 54-jarfge Z. de Feij, een met geid uit de handen sloeg. In haar woning bleek schillenkoopman, met zijn 62-jarige vrouw J. van alles opengebroken en uit een geldtrommel miste zij Sousbeck en het gezin van den bootwerker T. Ver twee effecten van f 500. Van den dader was geen hulEt. Voorts heeft men in de benedenhuisjes een spoor te ontdekken. brandstoffenp&khuis van den koopman W. van Herp, EEN MOEDER. 6011 8tal voor paarden, een hooizolder en een lom- Eenige dagen geleden liet eed, vrouw der zwerven- P©nhandel van J. van der Ster. gemeente haar kind van 9 weken te Arnhem on-Hoog boven het dak sloegen, kort na de ontdek- verzorgd achter. ^lng van den brand, de vlammen, overal ln de om- Deze moeder werd te Amersfoort aangehouden, na- geving van deze volkrijke buurt schrik verspreiden- dat zij aldaar een tweede kind in den kinderwagen de. Ook in het St. Anthoniusgesticht, waarvan de op den Arnhemschen straatweg aan zijn lot had over- vrouwenzaal juist tegenover de in brand staand© huls gelaten. Jes gelegen Is, schrikte men op en trachtte met eigen bluschmiddelen te doen wat men kon. UIT DEN GOEDEN OUDEN TIJD. De brand ontstond in de woning van den schil- De gemeente-archivans van Alkmaar, de heer Bruin- lenkoopman de PelJ- Deze vierde Juist gisteren zijn vis. schrijft in De Navorscher: Tot het begin van 1851. toen zij werd opgeheven, was de beroemde romanschrijver mr. J. van Lennep secretaris der provinciale commissie van landbouw in Noord-Holland. In die betrekking kwam hij jaarlijks le. Alkmaar tot bijwoning van de hengstenkeur. Eens op zijn rit derwaarts zijn zweep verloren hebbende, vroeg hij bij zijn komst aan de Toelast, of er in de nabijheid ook een zadelmaker woonde, en wees nien hem daarop Krabbendam aan de overzijde. Op zijn vraag, of dat Krabbendam was die romans schreef, een bevestigend antwoord bekomen hebbende, stapte hij naar den overkant. Jan K., een eenvoudig man met gouden ringetjes in de ooren, een platte pet wat verjaardag en hem ter eere waren twee kleinkinde ren, een meisje van 5 en een Jongen van 4 Jaar, kinderen van den schillenkoopman Zuurbart., wonen de in de Governestraat no. 37, bij de grootouders op bezoek. Omdat het zoo laat geworden was. zouden de kin deren er blijven slapen. Zij lagen reeds te bed toen de brand uitbrak. Later is vermoedelijk een bran dende lamp gesprongen of omgevallen. Grootvader de Fey heeft daarop, zijn kleinkinderen eerst in vei ligheid willende brengen, het meisje do trap afgedra gen, de jongen is hem uit zichzelf nageloopeu en helde kinderen zijn toen op hun bloote voetjes de straat op en weer naar moeders huis geloopen om scheef op het nogal groote hoofd, een kort pijpje zon- te vertellen van den brand, der dop in den mond en 's winters zoowel als 's zomers De Feij is, nadat de kleinkinderen ln veiligheid in wille overhemdsmouwen werkende, was voor zijn waren, weder naar boven geloopen om zijn vrouw do winkelraam bezig leer te snijden. V. L. liep met uiige- behulpzame hand te bieden. Hij is evenwel niet ver stoken rechterhand op hem toe. zeggende: „dag collega, der gekomen dan het portaal. Daar vonden man hoe gaat het?" K., wat verrast, vroeg: „collega?" „Ze- schappen van de reddingsbrigade zijn bijna verkoold ker. antwoordde v. L., u zijt de romanschrijver Krab- lijk, toen zij zich in het uitgebrande bovenhufsja benïdam en ik ben de romanschrijver Van Lennep." begaven. Grootmoeders lijk, eveneens nagenoeg ver- K. betuigde zich door dit bezoek hoogelijk vereerd, koold, lag ln de kamer op den vloer bij de kachel, en de reden vernomen hebbende, liet hij door v. L. In doek gewikkeld bracht men de overblijfselen hui een zweep uitzoeken en bood hij die ten geschenke ten. aan daar hij van een collega geen geld wilde aan-1 En onder deze bedrijven ging het blusschingswerk nemen en zijn dag reeds goed genoeg rekende. gestadig zijn gang, want vooral aan de zijde van het SL Anthoniusgesticht brandde het nog steeds fel. vooral waar zich de lompenbergplaats en de hooi zolder bevonden. En in den stal hoorde men de dri^ daar gestald© paarden vreeselijk te keer gaan. Men kon er niet bij komen, want van de zijde van de Gouvernestraat was de toegang tot den stal ver- sperd. Omstreeks halftwee ln den nacht bereikte nrooliiiffo lr0117A VQT1 >^4- men elndel«k de dieren; een van do paarden was JCj6H piacnilge Keuze van net reeds gestikt, de beide andere kon men nog in vei- nieuwste (ook Oud-Hollandseh D© schade 'door den brnuid veroorzaakt is- aan- v .ia zienlijk; zij wordt gedeeltelijk door verzekering ge- gescnepx/. dekt De Inboedels van' het verbrande echtpaar, van \t j 1 den bootwerker T. Verhulst en de lompen vaa den. Nette (lrilk. spoedige levering, koopman J. van der Ster zijn niet tegen brandschade Aanbevelend, I Te 2 uur ln, den nacht was de brand gebluscht. 1 De correspondent der Tel. meldt nog nader: Toen het dag werd kon men eerst overzien met welke betreurenswaardige toestanden men hier ie doen had. Is de Gouvernestraat op zichzelf ai b rucht om de slechte bouworde, welke er lieer 'i' het terrein des onheils is daarvoor wel een der beste bewijzen. Door een gangetje komt men op een kaarten en -Cireulaires. LAAG WATER. Men schrijft uit De Lemmer van 27 Maart: TmlSTi de" »lnu.i„plaa^. welke aap de achteed» begreasd word, ^i^SSüken ,lnf™ de^afS»daZm was door twee Tan &n verdieping. Een nauwe w üenr en slechte trap geeft toegang naar boven. Do het tot ruim 8 dM. beneden A.P. gedaald. De stoom- booten „Lemmer" van de nachtboot Mij. en de salon woning bestaat uit een kamer en een keukeu en i uutiteu „jjcuiuici vaan uw utw.ui.uwi. i\i ij uu u <3 uiuuu- -„„,1 „„i. .--1 An ,,„11 tA„,„„i i«„ j.„ het achterste gedeelte diende tot hooi- en rommel- boot „Bolsward van de Holl. iriesl. Jyn, die hier I zolder. Dat achterdeel was echter van de wonlug, 1 gistermorgen van Amsterdam voor onze haven kwa- i waar de brand woedde slechts door eenhouten men, konden hier ten gevolge van den lagen water- D - i oeschot gescheiden. Behalve de twee woningen dien stand met binnen komen, maar moesten ln zee au- den alle ruimten, waar de binnenplaats toegang gaf. V.oqcniA _ol tot pakhuizen en zolders, waarin brandstoffen, lom- havenstoombootje afgehaald eb bier aaa wal ge- geborge„ wmn en de pajirdebstal. keren. De passagiers en goederen werden met een x> Hierdoor laat het zich begrijpen, dat de brand Hedenmorgen bij vertrek van de „Bolsward naar fiI>0edie zulk een snellen omvane nam Amsterdam, moestdb de passagiers, die bier met de ™hI h° S. tram uit onze provincie voor Amsterdam aankwamen, op dezelfde wijze aan boord worden gebracht. TWEE MENSCHEN VERBRAND TE ROTTER DAM. Wat er geschied is, nadat de twee kinderen, 4 en 5 jaar, het huis verlaten hadden, zal wel altijd een raadsel blijven. De menschen zelve hadden geen alarm gemaakt, doch de buren ontdekten den brand eerst, nadat de kinderen, reeds vertrokken waren. Omtrent den brand, in het brandstoffenpakhuis van Tegelijkertijd werd de brand van buiten ontdekt. Van Herp in de Gouvernestraat te Rotterdam, gis- nadat deze reeds eenige oogenblikken gewoed had. Feuilleton. 2. „Ik heb een dagboek van haar overgehouden, dat is mij op mijn 19en jaardag overhandigd. Hoevele dank bare vereering spreekt er uit dat .boek. grootvader, hoe vast was haar geloof, hoe trouw haar liefde. Zij heeft steeds geloofd, dat u zou terugkeeren en zij flchrijft: heb hem lief in mijn plaats, wees een zorg volle en gehoorzame dochter voor hem, mijn laatste gebed geldt u beiden!" Hij stond op, diep ontroerd en liep de kamor op en neer. „Deed zij dat werkelijk, Vera, gedacht zij zich mijner met liefde en bleef zij steeds aan mijn eer gelooven? Heeft zij mijn beeld bewaard en het u nagelaten zonder smet? zonder verwijt? zonder twij fel? Ja, dan is het goed dat ik ben teruggekeerd." Het jonge meisje kuste hem teeder. „Ook om mijnentwille ls het goed dat u ls teruggekomen, ik *^1 een dankbare en gelukkige kleindochter voor u zijn. Het is zoo heerlijk te weten, dat men iemand toebehoort." Hij antwoordde niet, maar drukte haar ontroerd de hand. Toen hervatte hij zijn wandeling door de kamer en bleef eindelijk voor het venster staan. „Gij moet echter eerst weten, wien gij toebe hoort, Vera," zeide hij, zich plotseling omkeerend, „ik neem niets aan op goed geloof en vertrouwen en geef het evenmin. Ik zal je in korte woorden zeggen hoe mijn leveD was, niet wat ik ln die Jaren heb gevoeld, gedacht en geleden. Dat Is niet geschikt voor uw ooren en behoort ook niet alleen aan mij. Maar (k zal u alles kort verhalen, omdat Ik het niet wil hebben, dat u uit een vreemden mond do zaken verkeerd zult hooren Ik was een rijk man en mijn vader liet mij zijn alom gunstig bekenden firmanaam na. Een beeld schoon meisje, de dochter van een 1 eeraar aan het gymnasium, werd mijn echtgenoote en jaren lang ge loofde ik mij door haar bemind. Dat was mijn eer ste dwaasheid. Toen was ik iemand met een niet zeer schoon uiterlijk. Ik hield zelf niet van weelde, maar ik duldde die in mijn huis, omdat mijne vrouw er zich zoo gaarne door omringd, zag. Doch hoe luid ruchtiger onze partijen werden, des te meer trok ik mij terug. Mijn vrouw haakte naar pracht, ik naar eenvoud, haar grootste geluk was gezelschappen te bezoeken en te ontvangen en mij scheen na eeD drukken dag een stil huiselijk leven een genot. Maar ik liet haar naar welgevallen handelen, schonk haar het geluk dat zij begeerde en nam alle zorgen op mijn schouders en hierin bestond mijii tweede dwaasheid. De zorgen kwamen ruimschoots en druk ten mij steeds meer en meer. De fortuin was mij even ongunstig, als het mijn vader en grootvader gunstig was gewe«6t, de eene speculatie na de an dere mislukte mij. In een jaar leden twee mijner grootste schepen schipbreuk en door den val van een geacht en zeer gezien handelshuis verloor ik groote sommen gelds. Ik werkte, ik waakte, en hield mij met groote moeite boven water. Maar door deze om standigheden lette ik minder op datgene wat er thuis gebeurde. Wel had ik aan mijn vrouw meege deeld, dat zij zich wat moest bekrimpen, maar zij lachte mij uit onze wegen liepen uiteen. -Er was evenwel nog ©en band die ons aan elkaar verbond, nl. ae liefde voor ons eenig kind, jouw moeder. Toen zij, wat men noemt, haar intrede in de wereld deed, werd zij omringd door een zwerm aanbidders, want de wereld beschouwde mij nog steeds als een schatrijk man. Uw moeder was op haar zeventiende Jaar reeds verloofd, zonder dat zij eigenlijk eenige menschenkennis had opgedaan. Zfj was nog te veel kind, om het gewicht van de zen stap te beseffen, temeer daar haar moeder ver blind door den hoogklinkenden naam, alle pogingen I aanwendde om de verbintenis te bevorderen. Je va der, kindlief, was wat men noemt een mooie man, vooral ln unilorm was het een flinkp man en zijn familie stond bekend als een der oudste ln de we reld. Verder wist ik evenwel zeer weinig van hem, alleen hoorde ik, dat zijn vader een. gepensienneerd overste was en leefde op een door vele hypotheken, bezwaard Jandgoed, Zahrenburg, en dat zijn oudste broer een ambt aan het hof had. I „Toen ik eerst zijn aanzoek van de hand wees, had ik éen bezwaar. Von Zahrungen, was arm en ik had een schoonzoon met veel geld noödig, die met zijn geld mijn zaken zou kunnen steunen. Een tijdlang bood ik dapper weerstand aan de beden mij ner vrouw en de tranen mijner dochter, maar toen hadden er hartstochtelijke tooneelen plaats met hoogst onverkwikkelijke scènes. Dat was meer dan. ik, die steeds naar rust en kalmte verlangde, kon verdra gen, en eindelijk gaf ik toe." „Arme grootvader," zeide het jonge meisje teeder, „u waart ook steeds alleen met uw verdriet en uw zorgen; nooit kreeg u een vertroostend en bemoe digend woord, ik weet maar aj te goed wat of dat wil zeggen." Een medelijdend lachje gleed er over het stroeve gelaat van den ouden man. Het kind vergeleek het korte leed van een droeve Jengd, met de jaren lange ellende van een geheel menschenleven. „Ja, ik gaf toe en hiermee eindigden de dwaas heden, maar begon het onrecht. Zooals de gevolgen weldra aantoonden had ik niet voldoende navraag gedaan naar het karakter van mijn schoonzoon. Ik had mij tevreden gesteld met de verklaring zijner meerderen, dat hij een flink officier was met goede vooruitzichten. Zijn talrijke schulden waren voor mij geen hinderpaal, want al noemde Ik mijzelf arm, I vergeleken bij wat ik geweest was, toch was ik nog een rijk man. De erisis was evenwel nog niet voorbij, dus deed ik alle moeite om de toekomst van mijn kind te verzekeren. Ik nam, de hemel weet hoe zwaar mij dit viel, een groote som gelds uit mijn zaken en, gehoor gevende aan het verlangen van mijn vrouw en ook aan dat van mijn schoonzoon, nam ik de hypotheken van ZhhrenbUrg over en zette die op naam van mijn dochter Hedwlg. Hiermede stelde ik voor mijn schoonzoon de mogelijkheid open. dat hij eenmaal het erfgoed van zijn vader, zonder schulden bezwaard, zou kunnen erven. De oude baron bleef op Zahrenburg wonen en op zijn uitdrukkelijk verlangen werd de bruiloft daar gevierd. „Nooit heeft een bruid met meer goed vertrouwen aan haar bruidegom het jawoord gegeven als uw moeder, nooit een vader ijveriger voor het geluk van zijn dochter gebeden dan ik," De herinneringen bestormden den ouden man en diep ontroerd sprong hij op en liep hij onrustig de kamer op en neer. Het duurde eenige oogenblikken voor en aleer hij zijn verhaal vervolgde: i „Kom, Ik zal het kort maken. Je vader, kindlief, het spijt mij dat ik het je moet zeggen, was een eerlooze schurk, die je moeder reeds in het eerste jaar van haar huwelijk bedroog. Schrik daar niet zoo van, Vera, je moet dergelijke dingen leeren en ■kunnen verdragen. Een mensch moet zijn gevoelens 1 kunnen beheerschen. „Hoe Je vader zich tegenover je moeder heeft be zondigd. wat die adellijke familie werkelijk waard was, dat bleek mij eerst eenige jaren later, yoor je moeder was dat misschien een geluk dat het zoo veel later zich openbaarde, voor mij was het een ramp. Want had ik toen geweten wat Ik later wist, ik had de verbintenis toen nog wel kunnen te niet doen. Maar je vader werd na zijn huwelijk dadelijk naar een ander garnizoen overgeplaatst, zoodat !k onmogelijk zijn gedrag kon nagaan, 's Zomers be zocht het jonge paar ons wel eens, maar in di. korte dagen van samenzijn kon ik geen blik w.rper. in het intieme leven dezer beide menschen. Boven dien was Ik zoo druk bezig met mijn eigen zaken van alle zijden dreigde het gevaar. In den vreeselij- ken storm, die eindelijk losbrak, verloor ik haar ge heel uit het oog, en dat is bet andere onrecht dat ik heb te bekennen. Wordt vervolgd. cia

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1911 | | pagina 1