Mint» Nitm
Zaterdag 11 November 1911.
55ste Jaargang. No. 5018.
COURA
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag-, Woensdag-
Donderdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens
8 ure worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer ge
plaatst. INGEZONDEN STUKKEN éen dag vroeger.
Bureau: SCHaGEN, Laan O 4.
Interc. Telephoon \o. 2')
Uitgevers: TRAPMAN Co.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f0.25; iedere regel meer 6 Cont.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
EERSTE BLAD.
INGEZONDEN.
ONDERVINDING EN INDRUKKEN
bii liet bezoeken en doorkruisen v»n het Hoagsriie
a en 7 November Jl„ weken.
bij een volle bladerdos
't Reuzenwoud wordt overvallen,
wee dan 't lot van 't Haassche bosch.'
Doeli wij vragen, schoon met vreeze:
Hofstad, Hof en Vaderland,
Doe, al wat gedaan lfan, worden.
brengt en houdt het bosch in stand.
Nieuwe Niedorp. j. KUILMAN.
llosch op 5
storm van 30 September.
(l) In 1860 vio^n <sr 250, nu ruim 3000.
Heerlijk bosch van 's-Gravenhage,
nooit volprezen lustwarand,
Lievelingsplek van Hollands tuinmaagd,
pronksieraad van Nederland.
Wijd vermaard door eigen schoonheid.
wijd vermaard door Huygens lied.
Wie, die eenmaal u doorkruiste,
roemt verrukt uw luister niet?
Zoo, zoo zong weleer Van Len.n,ep,
mijdend schouwtooneel en stad,
Of hij onder 't ruischend lover
ongestoord te mijm'ren zat.
Wetend, dat in oude tijden
't reuzenwoud was uitgestrekt
Tot voorbij, waar Alkmaars veste
nog den schoonen duinzoom dekt.
Wetend dat daar Das en Bever.
Haas, Konijn en sluwe Vos
Hoogtijd vierden, duizend jaren,
dart'lend, spelend, vrij en los,
En dan treurend, dat de stormen
uit het westen aangerend,
Heel dat kustgebied rameid'en,
beukten, sloopten, zonder end.
Ook weer dankbaar, dat d' orkanen
met hun teugeloos gewald.
Niet meedoogenloos ten slotte
alles hadden neergeveld.
O, Van Lexmep! zal ge heden
peinzend op dezelfde plek,
Smart en droefnis zouden blijken
uit uw houding, of gesprek.
Als ge uw oog naar elke richting,
elk gedeelte had gewend,
Zoudt ge zeker troost'loos vragen:
is dit nu 't begin van 't end?
Vreemd, en schijnbaar wonder, grillig,
heeft d' orkaan zijn werk gedaan.
Rijen vielen redd'loos neder,
enkelingen bleven staan!
Gansche velden ware reuzen,
gaaf, en schijnbaar kern gezond.
Liggen neergesmakt, ontworteld,
half verbrijzeld aan den grond;
And'ren wrak en zichtbaar kwijnend.
reeds gemerkt voor bijl en zaag.
Stellen trotsch, aan bosch- en tuinbouw,
heel het opzicht nu de vraag:
Weet ge met uw alles weten,
uw ervaring bovenal,
Wat hier in de naaste toekomst
opgeschreven is ten val?
En het antwoord moet dan luiden:
als het ligt aan onze leus,
Ja! dan vellen w ij een vonnis.
maar een storm doet zelf zijn keus.
Meters hooge wortelbundels
nog bevestigd aan den, stam.
Staand of liggend naast elkander,
die de jeugd tot speelgoed nam.
Daar, waar equipages rijden,
auto 's brommen of de tram.
Ja, daar zorgden tachtig mannen,
dat er vrije doortocht kwam.
Maar, nog mooie wandelwegen
zijn eenvoudig niet te zien;
Door een meters hoogen chaos
niet te vinden bovendien.
Talloos vele reuzen lij ken
liggen, ongerept nog daar.
Juist zooals ze nedervielen
op het slagveld, naast elkaar.
En weemoedig staat de Haagnaar
bij de vele lijken neer.
Zuchtend: lia,dt ge nog uw lover!
gaajt g' uw schaduw als weleer!
Als een talloostal geslachten
door uw schaduw zijn beschermd,
Is 't dan wonder als zich 't menschdom
macht'loos over u ontfermd.
Dit. zoover de vele reuzen
met hun wortel, kroon en al.
Door de wond're tooverkracliten
sneuvelden; gedoemd ten val.
Maar dan nog die vele wonden,
heel het schoone reuzenwoud,
Bijna bont van versche breuken,
afgerukt, gebroken hout.
Afgeknaklo stammen, kronen,
in hun val een lotgenoot
Half vernielend, heel bedreigend
met ontsiering of den dood.
Zoo, zoo ligt daar, half ontredderd
Neerlands eenig pronkjuweel,
Veel doorkruist en veel bezongen,
veel besproken, eindloos veel.
Veel geleden, veel geofferd
aan der stormen woest© kracht,
Maar toch immer weer herschapen
in een lustprieel vol pracht.
Maar,... de feiten doen ons vragen,
of de moog'lijkheid bestaat,
Bat het bosch na zooveel offers
thans voorgoed ten gronde gaat.
Alles, alles heeft een einde,
alles vindt in 't eind zijn graf,
Kan ook hier als oorzaak gelden,
't duizendjarig woud is af?
Afgeleefd! geen nieuwe vezels
vormen zich in 't oergebied,
Schoon niet rottend, dan toch kracht'loos;
is het wat men vindt of ziet.
Vergelijkt men nu de rampen
met die van den Pinksterstorm,
Een en vijftig jaar geleden,
o, dan is 't verschil enorm.
Zwaar werd toen liet. bosch getroffen,
zwaarder dan misschien weleer,
Maar bedenk, voor elke tachtig
vielen er nu duizend neer. 1
Als nu, na een reeks van jaren.
trum, die verklaarde, dat een terugblik op de Ma-j
rokko-politiek geen aangename taak is. Deze vormt
sedert 1904 geen roemrijk blad in de Duitsche ge
schiedenis. De tegenwoordige onderhandelingen niet
Frankrijk zijn met een groeiend mishagen onder het
volk gevolgd. Het mishagen veranderde in. levendige:
woede toen die ministerrede van gene zijde van het'
Kanaal tot ons kwam. Thans is Marokko een van
Frankrijk afhankelijke staat. De handhaving van den
vrede is te duur gekocht, wanneer dit slechts kan
geschieden op kosten van onze wereldpositie.
De conservatief Heydebrand verklaarde, dat door
het verdrag de politieke vrienden niet bevredigd
zijn. Deze hadden gehoopt, dat meer en iets beters
zou zijn te bereiken geweest en kunnen de opvatting
niet deelen, dat de sluiting van het verdrag voor
Duitschland en Frankrijk beteekent een stap op den
weg van duurzame toenadering tusschen beide vol
keren. Wat den vrede verzekert zijn niet overeen
komsten, maar is het goede Duitsche zwaard. Wij
hebben den wil van dit zwaard op het gegeven oogen-
blik gebruik te maken. (Groote beweging.)
Betreffende de rede van Lloyd George zeide Heyde
brand: Wij hoorden daar een taal, die men als een
vernedering, een uitdaging van het Duitsche volk
moet kenschetsen. Zulke tafelredevoeringen verkiest
het Duitsche volk niet te hooren. (Stormachtige toe
juichingen en handgeklap.)
De nationaal-liberaal Bassermann z©ide: Toen de
Panther voor Agadir verscheen ging een kreet van
vreugde op in geheel Duitschland. Toen spoedig daar
op de redevoering van den Engelschen minister be
kend werd, maakte de vreugde plaats voor toenemen
de verontwaardiging. Toen het bericht kwam. dat wij
geen territoriale bezittingen wenschten. volgde in
Duitschland ongetwijfeld eene groote ontnuchtering
en ontgoocheling. Wij vinden het resultaat van Agadir
niet verkwikkelijk. De wrok van Frankrijk zal door
het verdrag niet worden weggenomen. Het buiten
land kan zich bewust zijn, dat wij de nationale eer
weten te verdedigen. Wanneer wij er toe komen deze
met de wapenen te verdedigen, zal het buitenland 'n
vereenigd Duitschland vinden. (Levendige toejuichin
gen.)
Daarop werd de zitting verdaagd.
Vrijdag vergaderde de Rijksdag weer en na enkele
de demonstratieve houding van den
de kroonprins aan zijn broers gericht, heeft, g;publi- kroonprins werd veroordeeld .nam de Rijkskanselier
kanselier, bracht dit antwoord niet,
bestaat. Wat de gevolgen zullen zijn?
maar de breuk
Binnenlandsch Nieuws.
Het Marokko-debat in den
Duitschen Rijksdag.
Het gesloten verdrag tusschen Duitschland en Frank
rijk over Marokko is door dc Duitsche politici alge
meen zeer ongunstig ontvangen en wordi geheel be
schouwd als een overwinning door Frankrijk, .op
Duitschland behaald. Deze zaak is nu in den Rijks-
dag behandeld en do Duitsche Rijkskanselier heeft de
kwestie besproken. Het onthaal dat zijn rede heeft ge
had), is al zeer ongunstig, en de laksheid der regeeiïng
weid zeer groot genoemd. De afgevaardigde Von Heyde
brand, die wel eens dc ongekroonde koning wordt
geheelen, heeft een scherpe criliek op het beléid van
den Rijkskanselier geleverd. Vreemd was de houding,
die de Kroonprins gedurende dc zitting1 aannam. Zoo
als bekend^ is reeds gemeld, dat de Kroonprins en
zijn broeders zich bij nun vader, den keizer, zouden
beklagen over het optreden van den Rijkskanselier in
de Alarokkozaak. Zij hadden desnoods een oorlog ge
wild, in plaats van ecu tegemoetkomende houding. Dit
bericht werd w#sl geloochenslraft, maar het wekte nu
op de journalistenuibune in den Rijksdag, die tegen
over de hof tribune ligt, sterk opzien, dat üc kroonprins
door een niet te misduiden gebarenspel zijn meening
ten opzichte van het Marokkoverdrag je kennen gaf.
Hij knikte goedkeurand bij de ■verschillende aanval
len van. do sprekers van het centrum- en de conserva
tieve partij op den Rijkskanselier, en hij gaf ook blij
ken van instemming, toen zij do houding der regee
ring tegenover Von Lindequisl streng afkeurden. Vooral
gaf hij zijn instemming levendig te kennen bij de krijgJ-
naftigc woorden van N on Heydebrand.
Dit feil zal hier nog lot veel besprekingen aanlei
ding geven, temeer als het waar mocht blijken, wat
gisterenmiddag ook verteld werd, dat een brief, die sprekers, waarbij de demonstratieve houding van den
de kroonprins aan zijn broers gericht heeft, gcpubli- kroonprins werd veroordeeld .nam de Rijkskanselier
oecrd zal worden. 'Kalmei polilici zullen het moeilijk 'liet woord om zijn, houding- in de Marokkozaak te ver- w.ö.Vu jV"i"; zauuijes vwa-nu,
kunnen goedkeuren, dal de kroonprins cp een der- dedigen- Hij richtte zich persoonlijk tot zijn tegen- noKl11, knarsend de wielen en gillend de'
gelijke wijze openlijk partij kiest en in nel publiek scander Heidebrand en heeft hem ongezouten, zijn deel T,,,Jir0mninn i i bochten.
zóo, dat de heele Rijksdag ex een oogen-i r n's ®ee„ boer een schreeuw.
langs de straat.
Leo in dc Telegraaf schrijft:
Vijf uur in den morgen.
Het regent. De leege, holle straten beluisleren Zwij
gend 't kille neerlikkelen der druppels, 't Asfalt vlakt
in do verte als een duister meer. Dichtbij schichtiger
er de lichtkrinkels van 't electrisch licht over.
Op den Dam staan zes, zeven mensdien te wadi
ten, huiver-kil, zwijgzaam, met genepen vuisten in
broekzakken en snuffelneuzen. Arbeiders, typo's, een
verbijsterd nachtredacteur, 'de hersens nazoemena van
't pers-zwatelen en 't peuteren aan waanzinnig-verwar
de Reuters.
Heel ver op 'I Rokin komt '11 schitterend puntje
aanzweven. De trein-lram van lijn 11. In de wattigc,
klamme stilte schrijnen dc wielen, jammeren de rails,
spint de motor. Dan giert de tram aan, een heel
vreemd, Oieltidit kamertje op den (luisteren Dam. De
wagen wisselt van spoor, komt weer teriig, sdiokt stil.
De stille gedaanten beklauteren de tram. De conducteur
heft een Toornen arm naar den belriem...
Maar uit de Damstraat komt, vriendelijke woorden
tot zidizelf zeggend, een dronken hoer. Éen boer uit
een operette, met polka-haar en een rond vilthoedje
en een wijde broek en ringetjes in de ooren en een
roode doek om den hals. Hij zwenkt pompeus om
't vroolijk-lichte kamertje op wielen, bestaart het, pein
zend cn verwonderd ,en vraagt den ongeduldigen con
ducteur:
„Wa's datte?"'
„Wat, boer0"
„Den deuze dinges
„Een tram, boer. Moei je mee of moet je niet
mee?"
„Tjao wa za 'k doun?" 'k weit neit za 'k
mitgoan za 'k niet nütgoaM?"
„Gauw, want we rijen op den train!"
„Wi-je welen, wa 'k, doun zol-' 'k Goa mi!. IIu
sakkerdrie, da's 'n slap, walte? (tot de stille u -
beiders) g:n aovend soamen!"
„Maarege!" repliekt schorrig één uit 't binnenste vui
den wagen
Weg tram. Meteen schiet ze, zachtjes voerend, snel
gelijke wijze openlijk partij
beloogingen houdt tegen de regeering. gegeven,
Veel aandacht in de rede van den Rijkskanselier blik beduusd van zat.
trok de passage over den keizer, die hel volkomen Het geheele optreden van den heer Von Bethmann
j niet den Kansehei- heette eens te zijn. Hier werd be- Ilollweg, zoo schrijft de correspondent van het Hbld.,
j paald de Keizer tegen den Kroonprins en diens hou- maakte den indruk, alsof hij, geprikkeld door de
slechte kritiek, ook in de pei
1 ding uitgespeeld.
slechte kritiek, ook in. de pers. nu eens zijn hart
BERLIJN, 9 November.n Rijksdag. De algemeene in- wilde lucht geven. En dat hij zich vooral verdedigde
.druk van du zitting Ls voor dc Regucring bijster o-n- tegen de redevoeringen van de afgevaardigden, die
gunstig'. gisteren de goedkeuring van den kroonprins verwier-
1 De Rijkskanselier stond eerst uitvoerig stil bij de v©n .gaf aan de houding van den Rijkskanselier niet
voorgeschiedenis van het verdrag en constateerde dat alleen een sympathieken, doch ook een pikanten
het doel van de zending van een schip, naar Agadir toon.
bescherming van hel leven en eigendom der Duilschers Be heer Von Heidebrand, zoo zeide de Rïjkskanse-
was geweest en hel recht en den wil tol zelfstandige Iier- had liever gezien, dat wij de vrije hand zouden
bescherming van Duilschers in Marokko le doen uit- gehouden hebben om te gelegener tijd onze eischen
komen. De Rijkskanselier schetste daarop de bijzonder- te stellen. Dus hadden wij niets moeten doen na den
lieden van de onderhandelingen en zette dc afzonderlijke tocht van de Franschen naar Agadir? Dat zou een
bepalingen van het Marokko-verdrag uileen. Hij besloot politiek van zwakheid geweest zijn. Er zijn oogenblik-
.j:i tj*. mwiivio-nlinwn met de woordenken» dat men dadelijk handelen moet en dat hebben
gen ooien met het verdrag kunnen en zulten tevreden ..„nnrimr van Rnfoischp
„Lao me d'r nut, patroon! 'k He daor 'n harreba-'»
gezien. Huiia sakkerdrie hou stil!"
„Bij de naaste halte stopt de tram."
De boer: ,,'k Bin te wied. Je mó me terug rie-en— -
alloh. 'k Mö noar do harrebarg!"
Dc conducteur schokschoudert. Dc arbeiders grinni
ken. Dc nacht-redacteur zoekt, bloeddorstig', naar een
wapen
Eindelijk laai de boer zich met kinderachtige lichaams-
gebaren op de vette keien zakken. De tram stuift vooruit,
en in de verte, heel alleen, slaat 't zwarte, armzwaaien
de figuurtje van den dronken boer, en zijn zelfbekla
gende stem misbaar! luidruchtig in de nattige stilte...
O ODE NIKDORP.
Het fanfarekorps ..Crescendo" alhier is voornemens
op Zondag 19 en Woensdag 22 November a.s. een
uitvoering te geven in het lokaal van den heer A.
Mijt», welke uitvoering zal worden afgewisseld door
voordrachten.
Deze is duidelijk na de verklaring van de Engelsche
regeering. Hiermede is de zaak voor ons afgedaan.
De Rijkskanselier gaf vervolgens een opsomming van lei-oen vair voor ons
dc nieuwverkregen koloniale gebieden m1 Rusdag, mijnelieereii. De Rijl:
•an hun beteekenis, om daarna uitdrukkelijk op tc
- Oude Niedorp.
Vergadering van het Nut ..Ons Genoegen" alhier
in het lokaal van den heer T. de Jong op Donderdag
niet!Ook voor den avond. De bijeenkomst was best bezocht. Nadat d
Rijksdag, mijneheeren. De Rijksdag heeft een groote heer A. Wonder Pz. de bijeenkomst had geopend, trad
!»!5!rx""'^,ivnMiC, itivvfendo critiek on' het verantwoordelijkheid. En tegenover de officiëele ver- de heer C. Rempt op met de lezing getiteld: Hoog
komen jJ® JffJIrite dal de rejeeriiuï klarinS van een vreemde mogendheid is t.wijfe van recommandatie, vervolgens werden er verschillend-
opboden m Maiokko. HijjWklaard gpc de zijde der verantwoordelijke kringen buitengesloten, bijdragen ten beste gegeven door verschillende hee-
zieh in het van den aanvang af .P;°g De heer Von Heidebrand heeft gezegd, dat de Rijks- ren en dames, welke getiteld waren: Jaapie's vei l -
ma mei heeft laten afbrengen dïllaSte kanselier vluchtig met het woordje ..tafelrede" beti- genheid. De krokodil. Het won der poeder. Pa en M:..
het binnen- of buitenhuid iLchu di^ te'd heeft do redevoering van Lloyd George, die be- Teleurstelling en Van een man die zijn vrouw begin
maanden tegen de rcgeering ÏÏSld sehouwd kan worden als een vernederende oorlogs- ven heeft. Zoowel de lezing als de bijdragen werden
genvan zwakheid en .fJSSrri!? idWoerin! van het^eeds zuchUge uildaging voor hec Duitsche volk. De heer-met aandacht aangehoord en vielen zeer in den smaa'
De Keizer had nauwkeurige udvoenng^m het^ireeas Vpu Bethmann Hollweg zeide daarop met stemverhef- Het geheel word afgewisseld door stukjes muziek.
idebrand hiermede gegeven door den heer D. Wonder met zijn ..Gran -
ernederende uitda- mophoon". De volgende bijeenkomst zal worden g> -
in Mei opgestelde p'ogramma in «ille phasen vaii de:)'"11 ^etuiuaim nwnves ic.uc
I onderhandelingen geëiselit, in het vaste bewustzijn, dat f ")Vanneer de heer Von Heidebrand
elke daad van een groote mogendheid de quaeslie van heeft willen zeggen .dat ik een vernedere
I oorlog of vi^ede kan oproepen en vaslbeslotcn voor °n,S \oor de Duitsche natie had willen verbergen met houden in het lokiai ----- .-.
jeto ccr van liet valk te allen tijde mot hel zwnnrd op l;e" kl0",e «'oordverdiaaitnK. don moet ik hot aan cember 1911 MIJta °I| 7
te treden. Daarin wist de Keizer, dat hij het eens de 11 heer Von Heidebrand zelf overlaten, hoe hij dezen
j was met hel volk, dal gedurenden dezen geheelen tijd smaad Jegens zijn eigen regeering voor de geheele
in alle lagen der maalschapp'j bezield was van dén u ere ld geuit, in overeenstemming kan brengen met
beslisten geest 'zijn levensbelangen cn zijn eer tegen
iedereen le handhaven.
Dc Rijkskanselier weerlegde daarop g'ondig de ver
onderstelling, dal de Duitsche regeering teruggeweken
zou zijn op de Engelsche bedreiging.
ANNA PAl'LOWXA.
Donderdag 9 November hield de veroeniging „Nuf.
zijn principe, de regeering niet omlaag te trekken f" v»"
en met zijn nationaal geweten. (Onrust In het Huls. r' e ee e vergadering me,t dame
maal waren onmiddellijk prolesten naar Londen ge
zonden
De indruk van de rede was niet bevorderlijk ge
weest voor een -vriendschappelijke verhouding tot
Engeland, maar mocht niet dienen tot de bewering,
dat de Duitsche regeeringwas teruggeweken.
Inderdaad had de bespreking met Frankrijk zon
der inmenging van derden plaats gehad.
De Rijkskanselier verklaarde hierop, waarom de
verkrijging van land in Marokko niet was overwogen.
Daarover was men het in Duitschland tot den jong-
sten zomer overal eens geweest. Vervolgens wees de
ergadering mcit dame
Ten gevolge van het minder gunstige weder was d
opkomst niet groot; later op den avond nam dit aan-
OU- tal toe. Nadat de voorzitter de vergadering met een
•>nze"verhouding lol een anderen staat gedaan worden toepasselijk woord had geopend, trad in den cathe-
>p een loon, wensehelijk misschien in vcrkiezings-ver- der de heer jj. L. Müller, die eene schets voorlas van
bravo op de publieke tribune.
,lk betreur het vorder, dat deze uitspraken
Tegen Lloyd G-corefFs redevoering aan een feest- pi,kIcringen, dodi niet gebruikelijk in een Parlement. T^r c
,„I '.«.«nwlslnlliil- m-olecien nnar f.onden &Z- J I I....I. I.,..I,...I,,|. Js- v
an Maurlk, getiteld ..Grog Amerieain"
waarnaar
.tot zich bewast is van waardigheid. Hartstochtelijke „,et Mndacht werd dle zoo m
"g**!!!*** woinlai^cooib dc hc«N e?n vrooI#k gelarh Twooraullrtfc applal,s aa„ het
;>n Heidebrand gebmikï heeft, mogïn misschien dienstig
zijn voor de plrlijbclangen levendig- toejuichingen den V^oT^ hiid^~n «^Fn Soamuseevd had-
links doch zij doevet D.tüschc rijk kwani ppn: ivv ^„Vg°rJde °Me h€er„P- >le."
toejuichingen links I>e sterke man mei een minach- gedlcht door ziin hoo^r r^1116 f'-'
tcnrlc handbcrvcgins, heelt het zromrd niet steeds in ïelSnd^ppTeê watert Wt'ct
den mond le nemen (shmmchhe »(;pbi« l.nks gal de heer Müller nog: ..Een scheer-avon W' en do
„Ik hoon, da Bil overtuigd ral. mijne hoeren, dal hMr Den Da., een vf Sntrlmtle vfu
ik met te kort Irefi fftdaan aan de eet van hel volk, Jonat de|1 klom enmHkpr d betrekki",e J,°
voiBeus wee. ue ik dc cor heb e bchooren, m onze hoadms voorzanger werd uitwnsezet, waarvan v^r.1^et sin
Rijkskanselier de gedachte van de hand. van een tegcnovci Engeland. Berde verwijlen, u, dit opzicht tot hilariteit verwekte Vis gast trad de heer It Slikke-
.Prevetvtivkrieg' tegen Frankrijk of Engeland of helde mlJ garichl. raken dikwijls mear de n^CTende vefkk- va„ ondeeluis verscheidene malen op met o.a ..Kanr.-
tegelijk en herinnerde eraan hoe Bismarck over een janS» imïfJe netled..Het Arisrc raatje' ..Heb je de illuminatie
„Preventtvkrieg" dacht. m "vt H.ns hoor Iroort hnks en lm de Metaal- gezton? „Aan l.et venster", en oogstte met deze voor
De Rijkskanselier besloot: Het feft. dat wij met democraten). Onr nlopistische veroverur^p.annen en pa drachten èn om den zang ên om Inhoud en voordracht
Frankrijk ten opzichte van zulk een belangrijke aan- lij-doeleinden d« nationale hartstochten tot op hel kook- veel t>jjvai. oe voordracht, van ..Het Rembrandtsplein"
gelegenheid tot vreedzame overeenstemming zijn geko- P'tnl te brengen is dc vaderlandsliefde compromdtccien, hadden we liever niet gehoord. Overigens was de dank
men .moet op zeer hoogen prijs worden gesteld. Op een waardevol bezit vergooien. (Stormachtige loejuicmn- van {jen voorzitter aan den heer H. Slikker wel ver-
de grondzuilen van dit verdrag kan in de toekomst'n gen links; groote beweging xn het Huist. diend. Ook de sprekers werden natuurlijk door dei-
betere verhouding tot Frankrijk worden opgebouwd Het was duidelijk, dal n«aas! den heer on Heide- voorzitter niet vergeten en de heer D. Zon als pianist
en het brengt ook meer klaarheid in onze verhouding brand ook de kroonprins dit standje in zijn zak kon evenmin. Na het vallen van den hamer bleef men
tot Engeland. steken.
Ons gezag als groote mogendheid, dat niet kan dut- Het laat zich denken, dat deze redevoering van
den. dat een verdrag, dat door ons was onderteekend. den Rijkskanselier tegen zijn bondgenooten. want hij
zonder onze goedkeuring zou worden veranderd, heb- regeert bij den steun van Heidebrand en zijn poli
ben wij met volkomen succes doen gelden. Het is de tielce vrienden, een geduchte opschudding maakte,
zaak van den Rijksdag het voor en tegen van de Men was zeer nieuwsgierig^naar het. antwoord. Heide-
politiek te overwegen, welke ons tot dit verdrag heeft brand deed dit kalm en bezadigd, hij verdedigde zich
gebracht. Wij verwachten geen lof, maar wij vree- niet. maar verklaarde alleen, dat wat hij gezegd had.
zen ook geen afkeuring. was goedgekeurd door de geheele conservatieve partij.
Na den Rijkskanselier sprafc ErtJing van het Cen- De verwachte breuk, of het, aftreden van den Rijks-
geruimen tijd gezellig bijeen.
WARMENHUIZEN.
Voor de vacant komende betrekking van. onder
wijzer met verplichte hoofdakte aan de O. L. Schoot
alhier, hebben zich 4 sollicitanten aangemeld.
W ARMENHUIZEN.
'n Koe en 'n kippehok. 't Gebeurde in den vroe
gen morgen van den 9en November, dat 'n koe door
veedrijvers werd vastgeze aan 'n hek. om straks.
