AUeiecn
ei
&SS bT ars
De zusters Ltesegang.
pracb
MEU
I 110)
epoli
d Eo
Woensdag 15 November 1911.
55ste Jaargang. Nu. 5020.
OlflANf.
<41
Dit blad verachijnt viermaal per week: Dinsdag-, Woensdag-, I
Donderdag- en Zaterdagavond. Bij Inzending tot '8 morgens j
9 ure worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer ge
plaatst. INGEZONDEN STUKKEN éen dag vroeger.
Bureau: SCHfiGEH, Laan O
latere. Tclephnori No. 20
Uitgevers: TRflPfflftN Co.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
j ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f0.25; Iedere regel meer 5 Cont.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Dit nummer bestaat uit 1 blad.
Sekendmakingeti;
K !H E K N T K 6CHA6EN.
LANDBOUW.
De Burgemeester der gemeente Scihagen;
Overwegende, dat zoowel van de zijde van den han
del als van die der landbouwers herhaaldelijk is ge
wezen op de wcnschelïjkheid, dat gegevens worden ge
publiceerd omtrent de verbouwde uitgestrektheid, in
zonderheid van die landbouwgewassen, welke hoofd
zakelijk voor den verkoop worden geteeld;
brengt ter kennis van de landbouwende bevolking,
dat bovenbedoelde gegevens gedurende deze maand langs
de huizen zullen worden verzameld en richt tot allen
die liet aangaat het dringend verzoek, zoo getrouw
mogelijk de gevraagde opgaven te verstrekken,
behagen, aen 10 November 1911.
P. BUIS Jz.,
loco-Burgemeester.
De Burgemeester der Gemeente Schagen, brengt bij
deze ter kennis van de ingezetenen dier gemeente, dat
de kohieren nos. 7 en 8 der Personcele belasting, dienst
1911, op den lOen November j.1. door den heer Direc
teur der Directe Belastingen te Amsterdam zijn executoir
verklaard en op heden aan den heer Ontvanger der
Directe Belastingen binnen deze gemeente ter invor
dering zijn overgegeven.
Ieder ingezetene, welke daarbij belang heeft, wordt
alzoo vermaand op de voldoening van zijnen aanslag
behoorlijk acht Je geven, ten einde alle gerechtelijke
vervolgingen, welke uit nalatigheid zouden voortvloeien,
te ontgaan.
Schagen, den 13 November 1911.
De Burgemeester voornoemd,
P. BUIS Jz.,
loco-Burgemeester.
heden aan de orde, zou vóór de Indische begrooting
.^vorden behandeld.
I^yNVat dan heden geschiedde.
j Ik zei 't, reeds: propvolle tribunes, natuurlijk met j
vele Troelstraiaansche elementen.
Eene doodsehe, vrij-verlaten, ijzig-rustige zaal
Minister Heemskerk, aan de groene tafel stukken
teekenend en brieven lezend. En verder?
De heer Troelstra heeft van heden-ochtend 11.15
tot precies drie ure (toen geapplaudisseerd en ont-
ruimd werd) het woord gevoerd.
Over de noodzakelijkheid om het algemeen kies-
recht, voor mannen en voor vrouwen, in te voeren.
„zonder verslechtering van het staatsrecht'"; zonder j
dat, zij 't in bondgenootschap met Linksche neven j
en achterneven, de ware democratie in verdrukking
komt. Als eisch van het de macht reeds bezittend;
niet erom bedelerd; niet deze macht „bij mondjes
maat" aanvaardend arbeidersvolk, vorderend dat de
Grondwet in overeenstemming zal worden gebracht
met dien bestaanden toestand.
Zoo niet; als alle andere middelen; de Roode
Dinsdagen incluis zullen zijn uitgeput... Ja, dan zal
mr. Troelstra de „politieke massa-staking" doen pro-
clameeren. Kiezen of deelen... Wie niet hooren wil
zal aan den lijve moeten gevoelen wat de sinds vijf-
en-twintig jaren in macht en kracht gewassen arbei
ders-beweging; met hare vele millioenen kapitaal,
vermag.
't Is alles reeds vele, vele tientallen malen gezegd
en herhaald. De heer Troelstra bedankt voor een
compromis met Links. ook dht weten wij. Het
blanco-artikel is slechts uitvlucht om „het Regeerings-
kasteel" te vermeesteren. Nog liever met een Recht-
sche formule, dan met eene Linksche... Natuurlijk!
Van de Grondwetherzienings-oommissie verwacht
deze „pientere demagoog" zooals een Aalbersi-
aansch blad hem noemt en mr. T. met sarcastische
erkentelijkheid citeert, niets. Dit lid der commis
sie weet niet; of schijnt te negeeren; hoever de
comm. in hare voorstellen betreffende kiesrecht wil j
gaan,. Dat is grauwe theorie, administratief geknutsel.
En iemand, die zou zeggen, dat de heer Troelstra
de eer van aan de Nederlandsche mannen en vrou
wen, zij 't ten koste eener „massale staking"', het,
algemeen kiesrecht te hebben bezorgd, voor zich op-
vordert, hij wordt aanstonds ingedeeld bij een
der onbetrouwbare groepen.
Onverdeelde sympathie zal de begaafde redenaar
vultl van par tijgenooien.
President Van Bylandt zwaaide mot z'n hamer: „Ik
verzoek de Iribune le ontruimen!"
De mensclien bleven zitten.
Boden naderden... Opperbode Van Bijlevelt kwam
erbij... De pers der kleine-tribune weigerde le gaan...
En volkomen terecht.
'1 Werd een soort van herrie.
Dc electrische schellen trilden.
De zitting was afgeloopen. De Kamer ging (gelijk be
paald was) in de sectiën...
Wal zullen de eerstvolgende dagen geven?
Hel parool-van-Rcchts schijnt: Zwijgen als een visch.
De Linksche voortrekkers wenschen, naar 't lijkt, le
getuigen, t Kunnen, tot Vrijdag, woelige dagen .worden.
En jammerlijk-onvruchtbare
Mr. ANTONIO.
ring werd aangenomen, blijkt dus niet juist le zijn.
Aangezien wel machtiging voor 125, maar niet voor
2-lOT>oomen aan B. en W. was gegavcn, wil voorzitter
nu andermaal bespreking in den Baad. Algemeen voor,
toch tot de beplanting over te gaan al eischt die
240 boomen.
Van de hoeren A. J. Peeek te Schoorl, C. Smit ie
Anna Paulowna, E. T. v. d. Stok le De Rijp en K.
Dekker te Hoogwoud, zijn opgaven van prijs voor de
bccnodigde boomen ingekomen. Men komt overeen, 250
boomen le bestellen. Besloten wordt echter de uilvoering
van bet beplantinjpplan in tweeën te doen plaats vin
den. Dit jaar zal de eene helft worden beplant; het
volgende jaar de andere helft. Dc dikste der in do
prijsopgaven behandelde boomen. omtrek 18 a 20 c.M.,
dus omstreeks f> o M Hnnrfno.L
prijsopgaven 1 RRM JO c
dus omstreeks 6 c.M. doorsnede, wordt gekozen. Ik*
levering van 12o dezer boomen in dit jaar en 125
boomen in h*! vAn»,,U WI
Binnenlandsch Nieuws.
BLIJVEND GEDjEELTE BIJ DE ONBE
REDEN KORPSEN.
Dc Burgemeester van Schagen brengt bij deze ter
openbare kennis, d&t dc hieronder genoenide verlof
ganger, zich op den achter zijn naam gestelden datum
naar zijn korps- moet begeven tot het verrichten van
den dienst voor h.et blijvend gedeelte waartoe hij1 ge
houden is
Schagen, dén 10 November 1911.
De Burgemeester voornoemd,
P. BUIS Jz.,
loco-Burgemeester.
jammerlijke toestanden in de Rechtschq gelederen;
den tweespalt Kuiper-Fabius-Lohman in heldere en
scherpe kleuren schetste. De onmacht, de verdeeld
heid; het schijnbare, leugenachtige samengaan; het
opofferen van goede en mooie dingen voor de regeer
macht. Zeker, daarin had mr. Troelstra gelijk. En
juist daardoor krijgt de conclusie zijner rede zooveel
schijn van waarheid
Het dreigen met de slachtoffers van dure lijden...
die, door het „ver-instinct van zelfbehoud" gedreven,
leklers (ook in Engeland!) tot daden van geweld, sa-
De kalm-verloopende rede van den heer Troelstra botage, eonlract-breuk e.z.m. overgaan; het was toch
over zijn voorstel om bij de Kroon aan te dringen eigenlijk beneden dc waardigheid van den gen ia I en sprc-
op indiening der voorstellen betreffende Grondwets- kei'. Met zulke woorden on lokt men applaus aan groene
herziening, met het oog op de urgentie van het kies- jongelingen en geëxalteerde stembus juffers op de straks-
recht-vraagstuk zij had niet kunnen doen voor- ontvolkte tribunes... Meer toch niet!
zien dat de zitting te drie ure (toen de sectiën moes-
Van het Haagsche Binnenhof.
Tweede Kamer.
Den Haag, 14 November.
ontvolkte tribunes... Meer toch niet!..
Veel van wat de heer Troalstra betoogd beeft,
ten bijeenkomen) zou eindigen, met de ontruiming Ook ten aanzien der vrouwen-beweging, - wordt,'is in
van een der tribunes, en wel van de kleine, de j <icn kring der Staatscommissie voor de Grondwetsher-
ziening gevoeld'. Dat zal straks blijken, wanneer hare
rapporten uitkomen. Voorziet de heer P. J. Troelstra,
lid dier Staatscommissie, dat niet?...
Dc tijdsomstandighedende ellendige toestand in de
met „kunst- en vliegwerk' bijeengehouden Reehlsehe
gelederen, zijn hem zoo gunstig.
En hij weet, hij beseft dat zoozeer.
gereserveerde.
't Is waar, de tribunes waren prop- en eivol. De
mannetjes en vrouwtjes op de publieke tribune wer
den een-voor-een toegelaten, druppelsgewijze, zoodat
't leek, -zei een spotvogel, of zij moesten ge
fouilleerd worden. Maar overigens verliep alles zeer
kalm en ordelijk. Men kent de historie der zaak. Op
20 September, na den grooten betoogingsdag, kwam
het voorstel der soc.-democraten in om de Openings
rede met een adres te beantwoorden. Oppositie-Loh-
man... Obstructie... Wapenstilstand op 11 October,
nadat de Druckersche olie op de woelige parlemeu- bel algemeen kiesrecht slcrkcr maken,
taire golven was geworpen. Het voorstel-Troelstra, Toen kletterde applaus van de kleine trib
Dc Kamer-klok wees precies drie ure, locn de spre
ker zijne rode, die ruim drie uren had geduurd, besloot
mei de woorden - „Allo tegenstand zal de zaak van
tribune, over-
Ondesluis.
J.1. Dinsdagavond vergaderde in het lokaal van den
heer Joch. kreijgsr alhier de liberale kiesvereeniging
Noord-Zijpe. Het doel dezer vergadering was, voor de
drie vacante plaatsen in den gemeenteraad eenige per
sonen op de groslijst te plaatsen. Dc twee andere libe
rale kiesvcrcenigüigen in de Zuid-Zijpe zullen desgelijks
handelen, en op een nader te bepalen datum zullen
deze drie kicsvcreonigingen een gccombineerdé vérga-
dering houden, en zullen uit de groslijst drie definitieve
candidaten worden gekozen, welke dan de candidaten
van de drie genoemde kiesvereenigjingen zullen zijn.
Door oen diergelijke handelwijze hoopt men meer een
heid onder de kiezers te krijgen en verbrokkeling van
stemmen le voorkomen. Op deze vergadering werden
voor iedere vacature drie personen op de groslijst ge
plaatst. Verder niels meer aan de orde zijnde sluit
voorzitter de vergadering.
RAAD VAN HOOGWOUD.
Vergadering van den Raad der gemeente Hoogwoud,
gehouden op Dinsdag 14 November 1911, des voor-
middags 10 uur. Voorzitter Burgemeester Brecbaarl.
Afwezig de heer Van Diepen.
De vergadering wordt door den Voorzitter geopend,
waarna de notulen worden gelezen. Intusschen komt
de heer Van Diepen ter vergadering.
De notulen worden goedgekeurd.
Ingekomen van de afd. Hoogwoud, der verceniging
tot bevordering van het Vakonderwijs in Westfriesland,
eene dankbetuiging voor dc aan haar van Raadswege
toegekende subsidie.
Mede naar aanleiding dei- notulen, wordt medegedeeld,
dat B. en NV. het brandspuithuisje te Aartswoud heb
ben geinspeclcerd en dat de gebreken daar veel min
der bleken dan aanvankelijk werd beweerd. Met kleine
réparaLie is de zaak dn orde te brengen.
Komt aan de orde het adres van den heer J. Koe
ten Jz. te Aartswoud, die aldaar eene boek-, papier
en kantoorbehoeften-handel drijft en verzoekt in aan
merking te komen voor meerdere levering aan de ge
meente, waar hij in de gemeente woonachtig is en zijne
prijzen niet hooger zijn dan die van hen, die nu leve
ren en niet in <Te gemeente wonen. Op de vorige ver
gadering was dit schrijven aangehouden. Voorzitter deelt
mede, dat B. en W. dit verzoek hebben besproken en
er wd voor zijn om Koeten meer leverantie te gunnen
dan hij nu heeft, maar niet om hem alles op te dragen.
Dc anderen vinden, als Koetqn's prijzen niet hooger
zijn dan die van dc firma's .Groot en Taconis, dal
men Ihem dan wel meer leverantie dan nu kan geven.
Algemeen goedgevonden en verder aan B. en NV. over
gelaten.
Volgt bespreking over dc Beplanting van den weg
van de Gouw to. Aarlswcud. Op (le vorige verga
dering werden 125 boomen noodig geacht en tol aon-
sehailing daarvan besloten. Voorzitter heeft hierover met
den tuinman K. Dekker eenc bespreking gehouden en
deze kwam na opmeting tot da conclusie, dal da te
beplanten berm omstreeks 730 M. lang is en wel 210
boomen noodig zullen zijn. De Berekening, dal 125
boomen voldoende waren, zooals in dc voriga vergada-
<a.i uwei Doomei. «i i-■>
boomen in het volgende jaar, wordt op^odragen aan
den heer Smit, die met deze dikste boomen het goed
koopste is, n.1. 95 cents per stuk. De heer K. Dekker
zal de beplanting verrichten.
Aan 4e opdeis net schrijven der Gezondheidscommissie
van Hoorn, waarin wordt geadviseerd tot onl>cwoon-
baarverklaring der 3 woningen onder éen dak, in eigen
dom behoorendc aan P. en J. Bood en bewoond door
de wed. G. Verver en Kaaijcr cn Tool.
De heeren Vijn, Schilder en Hartog hebben dc wo
ningen bezocht cn niet zoo erg slecht bevonden. Er zijn
er nog wel erger In de gemeente. Ook zijn de be
woners tevreden.
Na eenige bespreking wordt een Ie dezer zake door
Voorzitter opgemaakt ontwe:p-besluit door dezen gele
zen. Daarin wordt voorgesteld de woningen alsnog docr
verbetering' bewoonbaar le maken en wordt toestem
ming tot net aanbrengen van.de noodige verbeteringen
gevraagd. Allen voor dit besluit als antwoord aan de
Gezondheidscommissie te Hoorn te zenden.
De onlwerpen voor eene Broodverordening en voer
eene MeJkverordening, beide door dezelfde Gezond
heidscommissie van Hoorn ingezonden, vinden bij don
Raad nicl veel instemming. Geen der raadsleden is voor
het instellen van een der verordeningen. Wordt beslo
ten geen der beide verordeningen in iiel leven le roe
pen en worden beide ontwei p-verordeningen voor ken
nisgeving aangenomen.
nisgeving aangenomen.
arna komt de Bouw- en Wonin"verordenimj Ier
waarop de Inspecteur verschillende
Feuilleton.
u.
B OMAN
VAN KOHLENEGG.
Dela wilde met een zekeren overmoed haar voeler
weer in beweging zeilen en met een verfrisschendo
haast naar de anderen, naar do vroolijke stemmen,
naar dc schetterende, valsehklinkende, maar toch warme
en verzadigde alledaagsohheid. Maar daar zag zij, nog
in dc verte, een man op den weg:. Hij liep lang
zaam en droeg de schaatsen onder den arm. Wie was
dat? Zij wist het Wil HedwigI
Toen steeg haar langzaam het bloed naar de wan
gen en zij drukte. Iei"wiji zij de oog aai sloot, de lippen
stijf op elkaar. Dal was nu eerst eens een avontuur.
Het was evenwel een snelle gedachte, die even snél
wee:- verdween als zij gekomen was.
Nu kwam Wil naar beneden, want hij moest daar
voorbij. Zij. zou ernstig groeten en daar bij niet zon
der spreken voorbij zou kunnen gaan, haar aarzelend,
misschien wel spottend aanspreken. Zou zij hem af
wachten en hem meenemen naar de koffietafel? Anna
Iieijm, dat schaap, zou misschien van schrik van dc
bank vallen of direct in de armen van den door haar
aangeboden Paul. Het prikkelde Dela. Maar neen. Zij
reed langzaam, zonder om te zien, terug. Maar haar
hart sloeg toch luide en haar knieën knikten.
De referendaris had zijn oude, verroeste schaatsen,
die ran voren met geweldige halzen vooruitliepen, aan
den oever neergelegd cn was eenige seconden aan den
kant op en neer gcloopen. Daarna stond hij vlug' op
schaatsen, streek dan een paar maal in een kring
•ond, alsof hij zijn oude strijkers, die misschien jaren
stil 'n.addcn gelegen, eerst eens wilde probeeren.
Maai- plotseling, hel was alsof hij nu eerst had ge-
merkl, dat er ook nog andere menschen op het ijs
waren, bleef hij kaarsrecht staan en haalde de muls op.
Assessor Grcll groette vriendelijk terug en Ericti
Noig! wenkte met beide handen. Dela was de beide
heeren daar dankbaar voor, want de rest van het ga-
gezelschap, had, begrijpende dat men Hedwig toch niet
een algemeene serenade kon brengen, kalm bet hoofd
tot een groet gebogen zelfs Dela had dal gedaan.
Zij was uit haar humeur over de manier waarop Hed
wig zich op een afstand hield en ook boos over hei
gezelschap aan tafel. Zij waren allemaal droogstoppels,
stijf en pedant, en Iledwig Hedwig
Maar daar kwam hij reeds aan, langzaam, met zijn
gewonen spottende» lach om de lippen, reed om de
tafel heen, en bleef bij Erich en Grell staan. Neen,
zitten wilde hij niet. De dames en heeren, hadden
bepaald ook al lang genoeg gezeten en juffrouw Ha-
berstock had al een roode punt aan haar neus van
de kou. Juffrouw Haberstock hief haar lorgnet op,
maar hoorde niets. Dr. Gottschalk hoestte dreigend,
de anderen lachten.
De koppen en kannen waren leeg en de koek scho
tels reeds opgeruimd. Het rood aan den hemel ver
bleekte. Dadelijk daarop rees assessor Pfeil in zijn
gansclie lengte in de hoogte, schudde met zijn armen
en handen in de lucht en de muziek zette met een
rumoerigen marsch in, waarbij het géklep van de ves
perklok wat lusteloos najiinkte.
Dela bleef een, poosje aan Mieke's zijde, die stil en
bleek was, als was zij bij het lange zitten ook koud
geworden. Dela keek haar zuster van terzijde zeer
opmerkzaam aan. Paul Gottschalk en Anna Heyrn
hadden juist tegenover haar en Erich gezeten. Gott
schalk had zeer levendig met zijn sonore en sterke
stem gesproken en zijn oogen hadden nog heersch-
zuchtiger geglansd dan anders.
Dela vond het spoedig vervelend naast Mieke, die
schijnbaar doelloos, zonder dat zij het misschien wist
op de ladders van de brandweer toereed. Daarvoor
was men toch niet hier!
„Zeg, Mieke, wil je daarlangs naar boven klim
men?" Haar zuster keek verrast op en scheen nu
haar gedachten eerst recht te verzamelen. „Dat is
mij te gevaarlijk, kindlief."
Dela lachte en draaide zich eensklaps met een
scherpen ruk om, en zij vloog wild en vlug den an
deren kant uit, waar zij plotseling op Erich Voigt
stuitte. Deze had gemeend Mieke een oogenblik aan
zichzelf te moeten overlaten, of was over de tegen
woordigheid van Dr. Gottschalk bepaald wat veront
rust. Hij was fijngevoelig, jaloersch of beiden te
gelijk.
„Ook gij mijn zoon?" zeide Dela lachend.
„Waar is Mieke!" vroeg Erich snel en kleurend
en keek door zijn bril onzeker om zich heen. Hij
scheen wat verlegen.
„Zij verveelt zich. Niemand bekommert zich om
haar. Nieman d."
Voigt keek verschrikt. Hij bespiedde zijn omgeving
met arendsblikkcn, terwijl Dela hem met groote
nieuwsgierigheid gadesloeg. Sprak zijn geweten?
„Daar rechts bij de ladders, Erich; waar nu de
lampions aangestoken worden prachtig, en zoo
melancholiek! Ziet ge daar die donkere gestalte, een
zaam en, gebogen als door een moeden last bezwaard?"
„Ja, dank je, Dela. Pardon, ik moet evenDaar
is juffr. Wolffers. Kijk eens, juffrouw Wolffers, daar
is Dela. Pardon, dames..." Hij trok even aan zajne
muts en snelde heen. De meisjes lachten.
„Neen, die verloofde menschen. Hadden zij iets
met elkander Dela? Ik geloof, dat er geen liefde be
staat, zonder van die eeuwige conflicten."
j „Denk je dat, Agaath? Men eischt bepaald te veel
van elkander. Men zou zeker wel willen dat men pre
cies eikaars gevoelens kon peilen. Maar er is even
zooveel wantrouwen daar, als weten en kennen."
„Wat spreek jij met ervaring, Dela."
..Nu, men leeft dat ook alles mee."
Zij gleden langzaam hand in hand de bonte lich
ten tegemoet.
Het was donker geworden. Vanaf den Lukastoren
werd geluid, het klonk mooi en ernstig over de stad.
Maar op het ijs schetterde de kopermuziek met groo
te kracht.
Pekfakkels vlamden onrustig en gloeiende vonken
spatten in het rond. Aan den rand van het meer
stonden de papa's en mama's in dikke mantels en
pelsen en waagden zich, door hun dochters en haar
cavaliers gesteund, een klein stukje op het ijs. De
oude heeren deden hun best zich nog zoo jeugdig
mogelijk te bewegen en zij keken triomfeerend om
zich heen. Zij waren allen ongewoon hoffelijk en
geestig, bijna hartelijk voor de vreemde jongedames,
alles werd zeer luid en deftig gezegd, men was ver
baasd of men bewonderde. „Neen neen, juffrouw
Wolffers, dat ziet er mij te gevaarlijk uit, zoo'n groo
te boog te beschrijven. En ziet daar is juffrouw
Heym... Wat blozend en dat bjj vier graden vorst.
Het is verwonderlijk."
Ook de referendaris Hedwig had deze uitroepen ge
hoord. Hij' had de muls wat naar achter geschoven
en zijn gelaat kwam -nu geheel uil. Telkdns speelde
het bekende spotlachje om zijn lippen, maar men kon
Daainw„li uo jjuuw- ei. ila
tafel, waarop de Inspecteur verschillende aanmerkin
gen heeft gemaakt, die thans worden gelezen en be
handeld.
De Bouw- en NVoningverordening wordt vervolgens
met algemeen goedvinden vastgesteld, waarna de rond
vraag volgt.
De heer Kooij vraagt, hoe de pomp bij de Lindeboom-
op den viersprong is, wat betreft kwaliteit, hoeveel
heid en smaak van het water, daar herhaaldelijk water
van de Langereis is gehaald, waar goed water is. Als
de pomp rtiel in orde is, wil spreker die in orde ge
maakt zien. Voorzitter belooft onderzoek.
De heer Koorn stelt voor, de boompjes aan den Mien-
akker, die wat bijwerking behoeven, bij te werken.
De heeren Kooij en Hartog zijn daar ook voor. Wordt
toe l>esloten met algemeene instemming.
Niets meer aan ae orde zijnde, volgt sIuümgL
TEGENSPOED.
Nabij de Langereis had Dinsdagmorgen 14 Novem
ber, de molenaar B. een gansch niet prettig avon
tuur. Meelwagen en kec raakten namelijk in een
moddersloot. Het geval dat zich ernstig liet aanzien,
vooral voor de ket, liep gelukkig tamelijk goed af.
Het dier kwam vrijwel ongedeerd, hoewel rijkelijk b"-
modderd te voorschijn. Wagen en lading daarentegen
bekwamen nogal schade. Met heel wat hulpvaardig©
handen was het zaakje weldra op het droge gebracht
ZUIDSOHARWOUDE.
Gelijk bekend is. trad met ingang van 1 Juli de
kassier van de Coöperatieve Boerenleenbank te Zuïd-
scharwoude als zoodanig af omdat hij meende. het
niet met een of meer der bestuursleden te kunnen
vinden. Vóór hem nog eervol ontslag was verleend,
kondigde hij aan, dat getracht zou worden een tweede
Raiffeisenbank op re richten. Na het eervol ontslag
het hem nu aanzien, dat hij geen hoogmoedig mensen
was, maar prikkelbaar en argdochtig. misschien door
de omstandigheden van zijn leven wel zoo geworden.
Dela zag de muts, waaronder he> fijne, hartstoch
telijke galaat, steeds weer lusschcn- de anderen opdui
ken. En wanneer hij daarbij eenmaal haar warman
stralenden blik ontmoette, dan sloot lui de handen n
vaster op dan rug te zanxn en lvomdc de melodie van
de muziek mee, zoo onbekommerd voelde hij zich'
als waren er geen veertig of vijftig andere menschen
om hem heen.
Vijanden
Juist op dat oogenblik reden Dela en Mieke, die
Dr. Voigt tusschen zich hadden, op Wil Hedwig toe.
Hij wilde ter zijde gaan, wel ©enigszins onrustig err
schuw. Doch toen riepen Erich en Dela tegelijkertijd:
„Kom. ga mee Hedwig!"
Dela zette een harer ijzers in het ijs en draaide
behendig naar hem toe. „Niet steeds zóó vreemd zijn.
zoo apart."
„Dat is het beste, juffrouw Liesegang."
„Ach watMen is wat men zijn wil."
„Gaat het met zijn vieren?" vroeg hij naïef en het
hart sloeg hem in de keel, zoodat hij hel liefst, om
er maar af te komen, een grof woord had gezegd.
„Natuurlijk gaat het. Alles gaat. Kom maar mee.
Zoo de' rechterhand over kruis misschien,
pikken wij nog wel iemand cp, dan is het een bonte
rij."
Hedwig greep de kleine, energieke hand, waarvan
hij d-e warmte door zijn handschoenen heen voelde.
Weder en nog sterker klopte het in zijn keel, hij
had zelfs niet "het meest onverschillige woord kunnen
uiten. Maar .biet domste was toch, dat die zwakte hem
ook in de beenen schoot nu was het weg
daar kwam het weer. Het kwam zoo ver, dat Dela
cn de anderen hem zoo wat op de been moesten honden.
Wal had dat slanke meisje een kracht. Zij bemerkte
natuurlijk zijn onzekerheid, die hij achter een ijzig zwij
gen verborg, zij gloeide en drukte de tanden op elkaa:
en lachte toch. Ja, maar hel kon voor haar onmogelijk
een genoegen zijn, zulk een stuk hout, zulk een knuppel
met zich mee te sleepen. Maar hij liet, trots deze
gedachien, haar hand niet los. hij had het voor niets
ter wereld willen doen, hij voelde zich aan deze warme
handen als gebonden.
Wordt vervolgd.