AUeiecn ei &SS bT ars De zusters Ltesegang. pracb MEU I 110) epoli d Eo Woensdag 15 November 1911. 55ste Jaargang. Nu. 5020. OlflANf. <41 Dit blad verachijnt viermaal per week: Dinsdag-, Woensdag-, I Donderdag- en Zaterdagavond. Bij Inzending tot '8 morgens j 9 ure worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer ge plaatst. INGEZONDEN STUKKEN éen dag vroeger. Bureau: SCHfiGEH, Laan O latere. Tclephnori No. 20 Uitgevers: TRflPfflftN Co. Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60. Afzonderlijke nummers 5 Cent. j ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f0.25; Iedere regel meer 5 Cont. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Dit nummer bestaat uit 1 blad. Sekendmakingeti; K !H E K N T K 6CHA6EN. LANDBOUW. De Burgemeester der gemeente Scihagen; Overwegende, dat zoowel van de zijde van den han del als van die der landbouwers herhaaldelijk is ge wezen op de wcnschelïjkheid, dat gegevens worden ge publiceerd omtrent de verbouwde uitgestrektheid, in zonderheid van die landbouwgewassen, welke hoofd zakelijk voor den verkoop worden geteeld; brengt ter kennis van de landbouwende bevolking, dat bovenbedoelde gegevens gedurende deze maand langs de huizen zullen worden verzameld en richt tot allen die liet aangaat het dringend verzoek, zoo getrouw mogelijk de gevraagde opgaven te verstrekken, behagen, aen 10 November 1911. P. BUIS Jz., loco-Burgemeester. De Burgemeester der Gemeente Schagen, brengt bij deze ter kennis van de ingezetenen dier gemeente, dat de kohieren nos. 7 en 8 der Personcele belasting, dienst 1911, op den lOen November j.1. door den heer Direc teur der Directe Belastingen te Amsterdam zijn executoir verklaard en op heden aan den heer Ontvanger der Directe Belastingen binnen deze gemeente ter invor dering zijn overgegeven. Ieder ingezetene, welke daarbij belang heeft, wordt alzoo vermaand op de voldoening van zijnen aanslag behoorlijk acht Je geven, ten einde alle gerechtelijke vervolgingen, welke uit nalatigheid zouden voortvloeien, te ontgaan. Schagen, den 13 November 1911. De Burgemeester voornoemd, P. BUIS Jz., loco-Burgemeester. heden aan de orde, zou vóór de Indische begrooting .^vorden behandeld. I^yNVat dan heden geschiedde. j Ik zei 't, reeds: propvolle tribunes, natuurlijk met j vele Troelstraiaansche elementen. Eene doodsehe, vrij-verlaten, ijzig-rustige zaal Minister Heemskerk, aan de groene tafel stukken teekenend en brieven lezend. En verder? De heer Troelstra heeft van heden-ochtend 11.15 tot precies drie ure (toen geapplaudisseerd en ont- ruimd werd) het woord gevoerd. Over de noodzakelijkheid om het algemeen kies- recht, voor mannen en voor vrouwen, in te voeren. „zonder verslechtering van het staatsrecht'"; zonder j dat, zij 't in bondgenootschap met Linksche neven j en achterneven, de ware democratie in verdrukking komt. Als eisch van het de macht reeds bezittend; niet erom bedelerd; niet deze macht „bij mondjes maat" aanvaardend arbeidersvolk, vorderend dat de Grondwet in overeenstemming zal worden gebracht met dien bestaanden toestand. Zoo niet; als alle andere middelen; de Roode Dinsdagen incluis zullen zijn uitgeput... Ja, dan zal mr. Troelstra de „politieke massa-staking" doen pro- clameeren. Kiezen of deelen... Wie niet hooren wil zal aan den lijve moeten gevoelen wat de sinds vijf- en-twintig jaren in macht en kracht gewassen arbei ders-beweging; met hare vele millioenen kapitaal, vermag. 't Is alles reeds vele, vele tientallen malen gezegd en herhaald. De heer Troelstra bedankt voor een compromis met Links. ook dht weten wij. Het blanco-artikel is slechts uitvlucht om „het Regeerings- kasteel" te vermeesteren. Nog liever met een Recht- sche formule, dan met eene Linksche... Natuurlijk! Van de Grondwetherzienings-oommissie verwacht deze „pientere demagoog" zooals een Aalbersi- aansch blad hem noemt en mr. T. met sarcastische erkentelijkheid citeert, niets. Dit lid der commis sie weet niet; of schijnt te negeeren; hoever de comm. in hare voorstellen betreffende kiesrecht wil j gaan,. Dat is grauwe theorie, administratief geknutsel. En iemand, die zou zeggen, dat de heer Troelstra de eer van aan de Nederlandsche mannen en vrou wen, zij 't ten koste eener „massale staking"', het, algemeen kiesrecht te hebben bezorgd, voor zich op- vordert, hij wordt aanstonds ingedeeld bij een der onbetrouwbare groepen. Onverdeelde sympathie zal de begaafde redenaar vultl van par tijgenooien. President Van Bylandt zwaaide mot z'n hamer: „Ik verzoek de Iribune le ontruimen!" De mensclien bleven zitten. Boden naderden... Opperbode Van Bijlevelt kwam erbij... De pers der kleine-tribune weigerde le gaan... En volkomen terecht. '1 Werd een soort van herrie. Dc electrische schellen trilden. De zitting was afgeloopen. De Kamer ging (gelijk be paald was) in de sectiën... Wal zullen de eerstvolgende dagen geven? Hel parool-van-Rcchts schijnt: Zwijgen als een visch. De Linksche voortrekkers wenschen, naar 't lijkt, le getuigen, t Kunnen, tot Vrijdag, woelige dagen .worden. En jammerlijk-onvruchtbare Mr. ANTONIO. ring werd aangenomen, blijkt dus niet juist le zijn. Aangezien wel machtiging voor 125, maar niet voor 2-lOT>oomen aan B. en W. was gegavcn, wil voorzitter nu andermaal bespreking in den Baad. Algemeen voor, toch tot de beplanting over te gaan al eischt die 240 boomen. Van de hoeren A. J. Peeek te Schoorl, C. Smit ie Anna Paulowna, E. T. v. d. Stok le De Rijp en K. Dekker te Hoogwoud, zijn opgaven van prijs voor de bccnodigde boomen ingekomen. Men komt overeen, 250 boomen le bestellen. Besloten wordt echter de uilvoering van bet beplantinjpplan in tweeën te doen plaats vin den. Dit jaar zal de eene helft worden beplant; het volgende jaar de andere helft. Dc dikste der in do prijsopgaven behandelde boomen. omtrek 18 a 20 c.M., dus omstreeks f> o M Hnnrfno.L prijsopgaven 1 RRM JO c dus omstreeks 6 c.M. doorsnede, wordt gekozen. Ik* levering van 12o dezer boomen in dit jaar en 125 boomen in h*! vAn»,,U WI Binnenlandsch Nieuws. BLIJVEND GEDjEELTE BIJ DE ONBE REDEN KORPSEN. Dc Burgemeester van Schagen brengt bij deze ter openbare kennis, d&t dc hieronder genoenide verlof ganger, zich op den achter zijn naam gestelden datum naar zijn korps- moet begeven tot het verrichten van den dienst voor h.et blijvend gedeelte waartoe hij1 ge houden is Schagen, dén 10 November 1911. De Burgemeester voornoemd, P. BUIS Jz., loco-Burgemeester. jammerlijke toestanden in de Rechtschq gelederen; den tweespalt Kuiper-Fabius-Lohman in heldere en scherpe kleuren schetste. De onmacht, de verdeeld heid; het schijnbare, leugenachtige samengaan; het opofferen van goede en mooie dingen voor de regeer macht. Zeker, daarin had mr. Troelstra gelijk. En juist daardoor krijgt de conclusie zijner rede zooveel schijn van waarheid Het dreigen met de slachtoffers van dure lijden... die, door het „ver-instinct van zelfbehoud" gedreven, leklers (ook in Engeland!) tot daden van geweld, sa- De kalm-verloopende rede van den heer Troelstra botage, eonlract-breuk e.z.m. overgaan; het was toch over zijn voorstel om bij de Kroon aan te dringen eigenlijk beneden dc waardigheid van den gen ia I en sprc- op indiening der voorstellen betreffende Grondwets- kei'. Met zulke woorden on lokt men applaus aan groene herziening, met het oog op de urgentie van het kies- jongelingen en geëxalteerde stembus juffers op de straks- recht-vraagstuk zij had niet kunnen doen voor- ontvolkte tribunes... Meer toch niet! zien dat de zitting te drie ure (toen de sectiën moes- Van het Haagsche Binnenhof. Tweede Kamer. Den Haag, 14 November. ontvolkte tribunes... Meer toch niet!.. Veel van wat de heer Troalstra betoogd beeft, ten bijeenkomen) zou eindigen, met de ontruiming Ook ten aanzien der vrouwen-beweging, - wordt,'is in van een der tribunes, en wel van de kleine, de j <icn kring der Staatscommissie voor de Grondwetsher- ziening gevoeld'. Dat zal straks blijken, wanneer hare rapporten uitkomen. Voorziet de heer P. J. Troelstra, lid dier Staatscommissie, dat niet?... Dc tijdsomstandighedende ellendige toestand in de met „kunst- en vliegwerk' bijeengehouden Reehlsehe gelederen, zijn hem zoo gunstig. En hij weet, hij beseft dat zoozeer. gereserveerde. 't Is waar, de tribunes waren prop- en eivol. De mannetjes en vrouwtjes op de publieke tribune wer den een-voor-een toegelaten, druppelsgewijze, zoodat 't leek, -zei een spotvogel, of zij moesten ge fouilleerd worden. Maar overigens verliep alles zeer kalm en ordelijk. Men kent de historie der zaak. Op 20 September, na den grooten betoogingsdag, kwam het voorstel der soc.-democraten in om de Openings rede met een adres te beantwoorden. Oppositie-Loh- man... Obstructie... Wapenstilstand op 11 October, nadat de Druckersche olie op de woelige parlemeu- bel algemeen kiesrecht slcrkcr maken, taire golven was geworpen. Het voorstel-Troelstra, Toen kletterde applaus van de kleine trib Dc Kamer-klok wees precies drie ure, locn de spre ker zijne rode, die ruim drie uren had geduurd, besloot mei de woorden - „Allo tegenstand zal de zaak van tribune, over- Ondesluis. J.1. Dinsdagavond vergaderde in het lokaal van den heer Joch. kreijgsr alhier de liberale kiesvereeniging Noord-Zijpe. Het doel dezer vergadering was, voor de drie vacante plaatsen in den gemeenteraad eenige per sonen op de groslijst te plaatsen. Dc twee andere libe rale kiesvcrcenigüigen in de Zuid-Zijpe zullen desgelijks handelen, en op een nader te bepalen datum zullen deze drie kicsvcreonigingen een gccombineerdé vérga- dering houden, en zullen uit de groslijst drie definitieve candidaten worden gekozen, welke dan de candidaten van de drie genoemde kiesvereenigjingen zullen zijn. Door oen diergelijke handelwijze hoopt men meer een heid onder de kiezers te krijgen en verbrokkeling van stemmen le voorkomen. Op deze vergadering werden voor iedere vacature drie personen op de groslijst ge plaatst. Verder niels meer aan de orde zijnde sluit voorzitter de vergadering. RAAD VAN HOOGWOUD. Vergadering van den Raad der gemeente Hoogwoud, gehouden op Dinsdag 14 November 1911, des voor- middags 10 uur. Voorzitter Burgemeester Brecbaarl. Afwezig de heer Van Diepen. De vergadering wordt door den Voorzitter geopend, waarna de notulen worden gelezen. Intusschen komt de heer Van Diepen ter vergadering. De notulen worden goedgekeurd. Ingekomen van de afd. Hoogwoud, der verceniging tot bevordering van het Vakonderwijs in Westfriesland, eene dankbetuiging voor dc aan haar van Raadswege toegekende subsidie. Mede naar aanleiding dei- notulen, wordt medegedeeld, dat B. en NV. het brandspuithuisje te Aartswoud heb ben geinspeclcerd en dat de gebreken daar veel min der bleken dan aanvankelijk werd beweerd. Met kleine réparaLie is de zaak dn orde te brengen. Komt aan de orde het adres van den heer J. Koe ten Jz. te Aartswoud, die aldaar eene boek-, papier en kantoorbehoeften-handel drijft en verzoekt in aan merking te komen voor meerdere levering aan de ge meente, waar hij in de gemeente woonachtig is en zijne prijzen niet hooger zijn dan die van hen, die nu leve ren en niet in <Te gemeente wonen. Op de vorige ver gadering was dit schrijven aangehouden. Voorzitter deelt mede, dat B. en W. dit verzoek hebben besproken en er wd voor zijn om Koeten meer leverantie te gunnen dan hij nu heeft, maar niet om hem alles op te dragen. Dc anderen vinden, als Koetqn's prijzen niet hooger zijn dan die van dc firma's .Groot en Taconis, dal men Ihem dan wel meer leverantie dan nu kan geven. Algemeen goedgevonden en verder aan B. en NV. over gelaten. Volgt bespreking over dc Beplanting van den weg van de Gouw to. Aarlswcud. Op (le vorige verga dering werden 125 boomen noodig geacht en tol aon- sehailing daarvan besloten. Voorzitter heeft hierover met den tuinman K. Dekker eenc bespreking gehouden en deze kwam na opmeting tot da conclusie, dal da te beplanten berm omstreeks 730 M. lang is en wel 210 boomen noodig zullen zijn. De Berekening, dal 125 boomen voldoende waren, zooals in dc voriga vergada- <a.i uwei Doomei. «i i-■> boomen in het volgende jaar, wordt op^odragen aan den heer Smit, die met deze dikste boomen het goed koopste is, n.1. 95 cents per stuk. De heer K. Dekker zal de beplanting verrichten. Aan 4e opdeis net schrijven der Gezondheidscommissie van Hoorn, waarin wordt geadviseerd tot onl>cwoon- baarverklaring der 3 woningen onder éen dak, in eigen dom behoorendc aan P. en J. Bood en bewoond door de wed. G. Verver en Kaaijcr cn Tool. De heeren Vijn, Schilder en Hartog hebben dc wo ningen bezocht cn niet zoo erg slecht bevonden. Er zijn er nog wel erger In de gemeente. Ook zijn de be woners tevreden. Na eenige bespreking wordt een Ie dezer zake door Voorzitter opgemaakt ontwe:p-besluit door dezen gele zen. Daarin wordt voorgesteld de woningen alsnog docr verbetering' bewoonbaar le maken en wordt toestem ming tot net aanbrengen van.de noodige verbeteringen gevraagd. Allen voor dit besluit als antwoord aan de Gezondheidscommissie te Hoorn te zenden. De onlwerpen voor eene Broodverordening en voer eene MeJkverordening, beide door dezelfde Gezond heidscommissie van Hoorn ingezonden, vinden bij don Raad nicl veel instemming. Geen der raadsleden is voor het instellen van een der verordeningen. Wordt beslo ten geen der beide verordeningen in iiel leven le roe pen en worden beide ontwei p-verordeningen voor ken nisgeving aangenomen. nisgeving aangenomen. arna komt de Bouw- en Wonin"verordenimj Ier waarop de Inspecteur verschillende Feuilleton. u. B OMAN VAN KOHLENEGG. Dela wilde met een zekeren overmoed haar voeler weer in beweging zeilen en met een verfrisschendo haast naar de anderen, naar do vroolijke stemmen, naar dc schetterende, valsehklinkende, maar toch warme en verzadigde alledaagsohheid. Maar daar zag zij, nog in dc verte, een man op den weg:. Hij liep lang zaam en droeg de schaatsen onder den arm. Wie was dat? Zij wist het Wil HedwigI Toen steeg haar langzaam het bloed naar de wan gen en zij drukte. Iei"wiji zij de oog aai sloot, de lippen stijf op elkaar. Dal was nu eerst eens een avontuur. Het was evenwel een snelle gedachte, die even snél wee:- verdween als zij gekomen was. Nu kwam Wil naar beneden, want hij moest daar voorbij. Zij. zou ernstig groeten en daar bij niet zon der spreken voorbij zou kunnen gaan, haar aarzelend, misschien wel spottend aanspreken. Zou zij hem af wachten en hem meenemen naar de koffietafel? Anna Iieijm, dat schaap, zou misschien van schrik van dc bank vallen of direct in de armen van den door haar aangeboden Paul. Het prikkelde Dela. Maar neen. Zij reed langzaam, zonder om te zien, terug. Maar haar hart sloeg toch luide en haar knieën knikten. De referendaris had zijn oude, verroeste schaatsen, die ran voren met geweldige halzen vooruitliepen, aan den oever neergelegd cn was eenige seconden aan den kant op en neer gcloopen. Daarna stond hij vlug' op schaatsen, streek dan een paar maal in een kring •ond, alsof hij zijn oude strijkers, die misschien jaren stil 'n.addcn gelegen, eerst eens wilde probeeren. Maai- plotseling, hel was alsof hij nu eerst had ge- merkl, dat er ook nog andere menschen op het ijs waren, bleef hij kaarsrecht staan en haalde de muls op. Assessor Grcll groette vriendelijk terug en Ericti Noig! wenkte met beide handen. Dela was de beide heeren daar dankbaar voor, want de rest van het ga- gezelschap, had, begrijpende dat men Hedwig toch niet een algemeene serenade kon brengen, kalm bet hoofd tot een groet gebogen zelfs Dela had dal gedaan. Zij was uit haar humeur over de manier waarop Hed wig zich op een afstand hield en ook boos over hei gezelschap aan tafel. Zij waren allemaal droogstoppels, stijf en pedant, en Iledwig Hedwig Maar daar kwam hij reeds aan, langzaam, met zijn gewonen spottende» lach om de lippen, reed om de tafel heen, en bleef bij Erich en Grell staan. Neen, zitten wilde hij niet. De dames en heeren, hadden bepaald ook al lang genoeg gezeten en juffrouw Ha- berstock had al een roode punt aan haar neus van de kou. Juffrouw Haberstock hief haar lorgnet op, maar hoorde niets. Dr. Gottschalk hoestte dreigend, de anderen lachten. De koppen en kannen waren leeg en de koek scho tels reeds opgeruimd. Het rood aan den hemel ver bleekte. Dadelijk daarop rees assessor Pfeil in zijn gansclie lengte in de hoogte, schudde met zijn armen en handen in de lucht en de muziek zette met een rumoerigen marsch in, waarbij het géklep van de ves perklok wat lusteloos najiinkte. Dela bleef een, poosje aan Mieke's zijde, die stil en bleek was, als was zij bij het lange zitten ook koud geworden. Dela keek haar zuster van terzijde zeer opmerkzaam aan. Paul Gottschalk en Anna Heyrn hadden juist tegenover haar en Erich gezeten. Gott schalk had zeer levendig met zijn sonore en sterke stem gesproken en zijn oogen hadden nog heersch- zuchtiger geglansd dan anders. Dela vond het spoedig vervelend naast Mieke, die schijnbaar doelloos, zonder dat zij het misschien wist op de ladders van de brandweer toereed. Daarvoor was men toch niet hier! „Zeg, Mieke, wil je daarlangs naar boven klim men?" Haar zuster keek verrast op en scheen nu haar gedachten eerst recht te verzamelen. „Dat is mij te gevaarlijk, kindlief." Dela lachte en draaide zich eensklaps met een scherpen ruk om, en zij vloog wild en vlug den an deren kant uit, waar zij plotseling op Erich Voigt stuitte. Deze had gemeend Mieke een oogenblik aan zichzelf te moeten overlaten, of was over de tegen woordigheid van Dr. Gottschalk bepaald wat veront rust. Hij was fijngevoelig, jaloersch of beiden te gelijk. „Ook gij mijn zoon?" zeide Dela lachend. „Waar is Mieke!" vroeg Erich snel en kleurend en keek door zijn bril onzeker om zich heen. Hij scheen wat verlegen. „Zij verveelt zich. Niemand bekommert zich om haar. Nieman d." Voigt keek verschrikt. Hij bespiedde zijn omgeving met arendsblikkcn, terwijl Dela hem met groote nieuwsgierigheid gadesloeg. Sprak zijn geweten? „Daar rechts bij de ladders, Erich; waar nu de lampions aangestoken worden prachtig, en zoo melancholiek! Ziet ge daar die donkere gestalte, een zaam en, gebogen als door een moeden last bezwaard?" „Ja, dank je, Dela. Pardon, ik moet evenDaar is juffr. Wolffers. Kijk eens, juffrouw Wolffers, daar is Dela. Pardon, dames..." Hij trok even aan zajne muts en snelde heen. De meisjes lachten. „Neen, die verloofde menschen. Hadden zij iets met elkander Dela? Ik geloof, dat er geen liefde be staat, zonder van die eeuwige conflicten." j „Denk je dat, Agaath? Men eischt bepaald te veel van elkander. Men zou zeker wel willen dat men pre cies eikaars gevoelens kon peilen. Maar er is even zooveel wantrouwen daar, als weten en kennen." „Wat spreek jij met ervaring, Dela." ..Nu, men leeft dat ook alles mee." Zij gleden langzaam hand in hand de bonte lich ten tegemoet. Het was donker geworden. Vanaf den Lukastoren werd geluid, het klonk mooi en ernstig over de stad. Maar op het ijs schetterde de kopermuziek met groo te kracht. Pekfakkels vlamden onrustig en gloeiende vonken spatten in het rond. Aan den rand van het meer stonden de papa's en mama's in dikke mantels en pelsen en waagden zich, door hun dochters en haar cavaliers gesteund, een klein stukje op het ijs. De oude heeren deden hun best zich nog zoo jeugdig mogelijk te bewegen en zij keken triomfeerend om zich heen. Zij waren allen ongewoon hoffelijk en geestig, bijna hartelijk voor de vreemde jongedames, alles werd zeer luid en deftig gezegd, men was ver baasd of men bewonderde. „Neen neen, juffrouw Wolffers, dat ziet er mij te gevaarlijk uit, zoo'n groo te boog te beschrijven. En ziet daar is juffrouw Heym... Wat blozend en dat bjj vier graden vorst. Het is verwonderlijk." Ook de referendaris Hedwig had deze uitroepen ge hoord. Hij' had de muls wat naar achter geschoven en zijn gelaat kwam -nu geheel uil. Telkdns speelde het bekende spotlachje om zijn lippen, maar men kon Daainw„li uo jjuuw- ei. ila tafel, waarop de Inspecteur verschillende aanmerkin gen heeft gemaakt, die thans worden gelezen en be handeld. De Bouw- en NVoningverordening wordt vervolgens met algemeen goedvinden vastgesteld, waarna de rond vraag volgt. De heer Kooij vraagt, hoe de pomp bij de Lindeboom- op den viersprong is, wat betreft kwaliteit, hoeveel heid en smaak van het water, daar herhaaldelijk water van de Langereis is gehaald, waar goed water is. Als de pomp rtiel in orde is, wil spreker die in orde ge maakt zien. Voorzitter belooft onderzoek. De heer Koorn stelt voor, de boompjes aan den Mien- akker, die wat bijwerking behoeven, bij te werken. De heeren Kooij en Hartog zijn daar ook voor. Wordt toe l>esloten met algemeene instemming. Niets meer aan ae orde zijnde, volgt sIuümgL TEGENSPOED. Nabij de Langereis had Dinsdagmorgen 14 Novem ber, de molenaar B. een gansch niet prettig avon tuur. Meelwagen en kec raakten namelijk in een moddersloot. Het geval dat zich ernstig liet aanzien, vooral voor de ket, liep gelukkig tamelijk goed af. Het dier kwam vrijwel ongedeerd, hoewel rijkelijk b"- modderd te voorschijn. Wagen en lading daarentegen bekwamen nogal schade. Met heel wat hulpvaardig© handen was het zaakje weldra op het droge gebracht ZUIDSOHARWOUDE. Gelijk bekend is. trad met ingang van 1 Juli de kassier van de Coöperatieve Boerenleenbank te Zuïd- scharwoude als zoodanig af omdat hij meende. het niet met een of meer der bestuursleden te kunnen vinden. Vóór hem nog eervol ontslag was verleend, kondigde hij aan, dat getracht zou worden een tweede Raiffeisenbank op re richten. Na het eervol ontslag het hem nu aanzien, dat hij geen hoogmoedig mensen was, maar prikkelbaar en argdochtig. misschien door de omstandigheden van zijn leven wel zoo geworden. Dela zag de muts, waaronder he> fijne, hartstoch telijke galaat, steeds weer lusschcn- de anderen opdui ken. En wanneer hij daarbij eenmaal haar warman stralenden blik ontmoette, dan sloot lui de handen n vaster op dan rug te zanxn en lvomdc de melodie van de muziek mee, zoo onbekommerd voelde hij zich' als waren er geen veertig of vijftig andere menschen om hem heen. Vijanden Juist op dat oogenblik reden Dela en Mieke, die Dr. Voigt tusschen zich hadden, op Wil Hedwig toe. Hij wilde ter zijde gaan, wel ©enigszins onrustig err schuw. Doch toen riepen Erich en Dela tegelijkertijd: „Kom. ga mee Hedwig!" Dela zette een harer ijzers in het ijs en draaide behendig naar hem toe. „Niet steeds zóó vreemd zijn. zoo apart." „Dat is het beste, juffrouw Liesegang." „Ach watMen is wat men zijn wil." „Gaat het met zijn vieren?" vroeg hij naïef en het hart sloeg hem in de keel, zoodat hij hel liefst, om er maar af te komen, een grof woord had gezegd. „Natuurlijk gaat het. Alles gaat. Kom maar mee. Zoo de' rechterhand over kruis misschien, pikken wij nog wel iemand cp, dan is het een bonte rij." Hedwig greep de kleine, energieke hand, waarvan hij d-e warmte door zijn handschoenen heen voelde. Weder en nog sterker klopte het in zijn keel, hij had zelfs niet "het meest onverschillige woord kunnen uiten. Maar .biet domste was toch, dat die zwakte hem ook in de beenen schoot nu was het weg daar kwam het weer. Het kwam zoo ver, dat Dela cn de anderen hem zoo wat op de been moesten honden. Wal had dat slanke meisje een kracht. Zij bemerkte natuurlijk zijn onzekerheid, die hij achter een ijzig zwij gen verborg, zij gloeide en drukte de tanden op elkaa: en lachte toch. Ja, maar hel kon voor haar onmogelijk een genoegen zijn, zulk een stuk hout, zulk een knuppel met zich mee te sleepen. Maar hij liet, trots deze gedachien, haar hand niet los. hij had het voor niets ter wereld willen doen, hij voelde zich aan deze warme handen als gebonden. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1911 | | pagina 1