AUeieei Nieuws- De zusters Liesegang. r tl O 0 0 0 0 5 5 5 5 5 5 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 O 5 5 5 5 5 0 0 0 5 0 0 5 5 5 5 5 0 0 5 0 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 a I I Woensdag 22 November 1911. SCHAGER 55ste Jaargang. No. 5024. ÜQURAfiit Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag-, Woensdag-, Donderdag- en Zaterdagavond. Bij Inzending tot 's morgens S ure worden ADVERTENTIEN in het eerstultkomend nummer ge plaatst. INGEZONDEN STUKKEN éen dag vroeger. BureauSCHmGEM, Laan latere. Telephoon No. 24» Uitgevers: TRAPMAN Co Prijs per Jaar f 3.—. Franco per post f 3.60. Afzonderlijke nummers 5 Cent. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25; Iedere regel meer 6 Coat. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Dit nummer bestaat uit 1 blad. Bekendmakingen! «eHEEITK SOHAflEN, LANDBOUW. De Burgemeester der gemeente Schagen; Overwegende, dat zoowel van de zijde van den lian- •1 als van die der landbouwers herhaaldelijk is ge- ezen op de wenschelijkheid, dat gegevens worden go- jbliceerd omtrent do verbouwde uitgestrektheid, ïn- mderheid van die landbouwgewassen, welke hoofd- ikelijk voor den verkoop worden geteeld; brengt ter kennis van de landbouwende bevolking, it bovenbedoelde gegevens gedurende deze maand langs huizen zullen worden verzameld en richt lot allen e het aangaat het dringend verzoek, zoo getrouw ogelijk de gevraagde opgaven te verstrekken. Schaeon, den 10 November 1911. P. BUIS Jz., loco-Burgemeester. NAJAARSPAARDENMARKT. Burgemeester en Wethouders der gemeente Schagén engen ter kennis van "belanghebbenden, dat de ge- me Najaarspaardenmarkt (VeuJenmarkt), zal gehou- ai worden op Donderdag, den 30 November 1911. Schagen, den 20 November 1911. Burgemeester en Wethouders voornoemd. P. BUIS Jz., loco-Burgemeester. De Secretaris, ROGGEVEEN. MARKTPOLITIE. Burgemeester en Wethouders der gemeente Schagén, engen ter algemeene kennis, da Ibij gelegenheid dér mlenmarkt, op Donderdag den 30 November 1911, aangevoerde paarden en veulen van het marktterrein oeten zijn weggevoerd vóór des namiddags 4 uur. Overtreding van het vorenstaande is strafbaar met n geldboete van ten hoogste f 25, of hechtenis van Hoogste 6 dagen. Schagen, den 20 November 1911. Burgemeester en Wethouders voornoemd, P. BUIS Jz., loco-Burgemeester. De Secretaris. ROGGEVEEN. o VERGUNNING TAPPERS. De Burgemeester der gemeente Schagen, Gezien artikel 8 van de PoJilieverordening dezer ge- een te, VERLEENT VERGUNNING n de tappers om bij gelegenheid der Veulenmarkl i Donderdag den 30 November a.s., muziek te maken, nspartijen te doen plaats hebben en te tappen tot s nachts één uur. Schagen, den 20 November 1911. De Burgemeester voornoemd, P. BUIS Jz., loco-Burgemeester. Ingezonden. St.-Nicolaas-kiiylerfeest op Maandag 4 Decem ber a.s. voor arme schoolkinderen aan den, Langedijk, vanwege de afdeelingen Langedijk der Noderl. Vereen, tot; Afschaffing van, Alco holhoudende Dranken, en van, <len Alg. Nederl. Geheel-Onthouders Bond. svengenoemde afdeelingen roepen medelijdende har- n dringend op, ben, te willen, steunen in hunne annen, de ,,St. Nic." der bovengenoemde arme klei- :n een prettige te doen zijn, en verzoeken beleefd >ch dringend hunne gelden, welke zij voor dit doel beschikbaar zullen stellen, te willen zenden aan de dames Wouda, onderwijzeressen te Noordscharwoude, of aan alle bestuursleden van de beide vereenigin- gen, welke over den geheelen Langedijk verspreid wo nen. De gelden zullen elke week In de courant ver antwoord worden. Helpt mee. Burgeressen en Bur gers van den Langedijk, opdat dit feest dat van ver leden jaar nog overtreffe. Immers voor twee jaar waren er 70 kinderen, die getracteerd konden worden, verleden jaar waren het er 141. door de grootere mildheid van gaven; en daar de vergrooting van het feest zoo reusachtig was, vleien wij ons met de stille hoop, dat dezen keer nog meer gegeven zal worden. Tast diep in uwe zakken, elk dubbeltje dat, en elke cent die tusschen de voering is blijven zitten zal dankbaar door ons worden, aangenomen; maar ook het geld waarmede zulks niet het geval zal zijn, wordt door ons ganscb niet versmaad. Nogmaals, we blijven uwe giften, hoe klein of hoe groot ook, dank baar en met kloppend hart tegemoetzien. Terwijl ik den, heer Redacteur hartelijk dank voor de plaatsing hiervan, verblijf ik Namens de St.-Nic. commissie, A. NOUWEN. P.S. Ten einde de geefsters en, gevers die te ver legen mochten zijn hun geld in te zenden, te gemoet te komen, zullen eenige damesleden van bei de vereenigingen bij de meeste Langedijker inwoners rondgaan met lijsten, aan welke dames men dan zijn bijdrage kan geven. Dat huisbezoek begint volgende week. Uit en voor de Pers. Feuilleton. 13. ROMAN VAN KOHLENEGG. Mieke lag doodstil. Zij werd ten slotte wat war- er. Slechts af en toe liep haai* een rilling door de den. Zij had Gottschalk in het voorbijrijden met ande- n in de tent zien zitten. Zij verzette zich nu weer et alle geweld tegen het denkbeeld, dat hij haar id willen beleedigen want hij was ernstiger ge- aest dan ooit, dat moest zij zichzelf bekennen, zijn >gen waren trotscher en schitterender. Het was een ting geweest van En nu liepen Mieke weer de koude rillingen langs m rug en haar tanden klapperden op elkaar. Wat heelde haar toch? Het was de schrik, die nog in lar nawerkte, die nu in de stilte de volle macht over Lar kreeg. Maar nu lag alles weer achter haai*, dat in vroeger en dat van heden, alles was nietfc ge- eest, voor haar zelf heelemaal niets. En Erich wist it of tooh bijna O, alles was onbegrijpelijk, ogelooflijk. En het was juist iets voor Gottschalk - zoo zonder zich rekenschap te geven; of op iets iemand te letten. Hoe moe was zij hoe moe! God zij danjc.' ie woelige gedachten deden haar zoo'n pijn, zij •ukten baar als een berg, als een matte, zwoele armte. Het was alsof er warme doeken op baar ;haam werden gelegd, zij zou ze hebben willen weg erpen, maar zij drukten haai* desondanks steeds ister en zwaarder, zoodat zij dieper en dieper in tar bed scheen weg te zinken, in een diepe duister- s met een ondraaglijke zwoele warmte. O... zij had spaald koude gevat en had nu de. koorts. En mor- in zou het wel weer helder zijn "en de zon weder hijnen en aan alles weer een vriendelijk bekend (zicht geven. En de klok ging maar steeds tik-tak, tik-tak... j HOOFDSTUK 6. Vanaf half negen rinkelden de kleine sleden met vlugge paardjes door de stad en daarin zaten de leftige" mannen, die .een jagershoed en geweer ALGEMEEN JvJESRECHT. Het demoeratisch-staatkundig weekblad De Wereld (V. D.) behelst een beschrijving van heit gehouden kiesrechtdebat, welke beschouwingen eindigen, met de navolgende conclusie: Ook in de kamer is er op gewezen dat 't algemeen kiesrecht thans door alle groepen van links en door zekere groepen in de clericale partij is aanvaard. Dit sluit echter niet in dat al de bedoelde fractiën de urgentie der invoering onderschrijven. En dit verandert de zaak. Slechts oogenschijnlijk staat de zaak van het algemeen kiesrecht er zoo gunstig voor. Niet in waarheid. Een waarachtig voorstander van het algemeen kiesrecht kan de urgentie-vraag niet toelaten. Zij is voor hem een onding. Van urgentie kan sprake zijn ten opzichte van een hervorming welke zekere verbetering kan aanbrengen, doch niet den grondslag der staatsinrichting raakt. Niet alzoo ten opzichte van het algemeen kiesrecht. Dit beginsel onderstelt dat alle sociale wetgeving gebrekkig en on vruchtbaar moet zijn, zoo zij niet berust op den uitge sproken wil des volks, en dus op het algemeen kies recht-zelf. Een sociale wetgeving die uit een andere bron voortspruit werkt met fictiën, beantwoordt niet aan de reëele overtuiging van het volk, als geheel ge nomen. Daarom valt met het algemeen kiesrecht niet te transigeeren en is de urgentiemisschien wel juist uitsluitend ten opzichte van dit staatkundig pricipe vanzelf sprekend. Wie debat over de urgen tie van het algemeen kiesrecht vraagt is geen waar achtig voorstander van algemeen kiesrecht. In zooverre dus mag niet al te veel gewicht worden gehecht aan het verschijnsel dat iedereen heden ten dage den mond vol heeft van algemeen kiesrecht. Er zijn er ondanks de „verblijdende" verklaringen uit conservatieve kringen, zeer velen in den lande die in waarheid het algemeen kiesrecht zoo lang mogelijk willen tegenhouden. Daarom moet, ook in onzen bond de beweging voor algemeen kiesrecht krachtig gaande worden gehouden, mogen wij, vrijzinnig-democraten, ons niet laten sussen door de oogenschijnlijk gunstige verschijnselen van dozen tijd doch is het de plicht aller leden, man voor man, het welslagen der door het bondsbestuur op touw gezette adresbeweging te bevorderen. Van het Haagsche Binnenhof. Tweede Kamer. Den Haag, 21 November. Morgen .Woensdag, is de minister van Koloniën aan het woord ter verdediging van- de Indische Be-- grooting voor 1912. Laten wij erkennen, dat ditmaal de taak voor den heer Malefijt niet zeer gemakke lijk is. Het vorige jaar heeft hij, tegenover de uiterst gevaarlijke beweging van het christelijk-zelo- tisme, waarvan ditmaal de heeren Van Vlijmen, Van Hoogstraten (en „langs een omweg" ook dr.. Kuy- per) woordvoerders waren, op wakkere, mannelijke wijze postgevat. Zal hij er nu vroeg de heer Thom son niet zonder begrijpelijke ongerustheid, voor zwichten? Hopen wij van beter. De beste figuren in ons parlement, ook een dr. De Visser van-middag, hebben gewezen op de nood zakelijkheid om gewetensvrijheid in Indië te huldi gen; in vredsenaam niet den onzaligen schoolstrijd over te brengen op Indischen bodem. Wij hebben daar hooger en heiliger taak te vervullen dan den inlander te mengen in onze ellendige religie-twisten en -kibbelarijen, tot schade en schande van ons eigen gezag. Wij hebben „Westersche cultuur" te brengen in den goeden zin van net begrip; leiding te geven aan het enten dier cultuur „op den Oosterschen stam'", zooal8 dr. Bos 't in zijne ook ditmaal belangwek kende, verdraagzame rede uitdrukte. Deze sublieme en superieure afgevaardigde ontboezemt gaarne zijn eerbied voor het goede, door de zending in Indië gebracht, maar hij gruwt van de verbittering en de ellende, dat door een kwasi-verdraagzaam systeem- Kuyper over Insulinde zou worden verspreid Krachtiger maken van de oeoonomische ontwikkeling, voorshands nog onder Nederlandsche controle. Zorgen dat de „hooge oomes" van enkele geldkrachtige on dernemingen niet baas op 't erf worden. Het trek ken, onder voldoende waarborgen, van werk krachten naar de centra van nijverheid uit overbe volkte streken. Het, door den Staat, geologisch steeds voorgelicht, steeds stevig in handen houden der teugels. Bevorderen dat aj*me, intelligente jon gens kunnen worden opgeleid voor goed. technjsch werk in Indië. Zóo kunnen we er komen. Niet door het zaaien van geloofshaat. Niet door het minach ten van de waarheid ,dat vrijheid van gedachte en van geloof moet geëerbiedigd. Niet door het trachten te „kerstenen" op eene wijze, die ons den inlander tot doodsvijand zal maken.. Dr. De Visser heeft 't heden goed en. krachtig gezegd. Vrijheid van belijdenis dient te wezen eerste eisch voor eene christelijke regeering. Dat is een mooi woord, te stellen tegenover de rede-Kuyper. De chr.-historische sprekér is zeker vurig voorstander der kerstening, maar hij gevoelt, dat men door klein- zielig-benepen schifting onder de inlandsche bevolking onberekenbare gevaren opent. Over de Chineezen-kwesti§ is heden nog lang en breed gesproken. De heeren Hugenholtz en Thomson zijn 't hier eens. dat rechtszekerheid te eenenmale ontbreekt. De Chinees in Indië valt te vergelijken met den Jood in Rusland. Zijn grootste misdaad is en blijft, dathij te slim is. Soms ook te sluw?... In elk geval. wie den inlander werkelijk ontwik kelt, maakt hem ook gaandeweg vrij van den dwang der Chineesche sluwelingen-woekeraars, e.Lq. Nog hebben wij gehoord jhr. Viofor de Stuers' be kende ontboezemingen over de gruwelen in de Atjeh- streken. Er wordt minder „neergelegd"?Ja, zegt de excentrieke, teerhartige militarist uit Weert, maar, meneeren, „het wild vermindert", naar gelang uwe drijfjachten langer duren. Vergeet dat niet... Ik ben niet gerust. Ik vertrouw de zaak niet. Ik ben bang van uwe taktiek... Ik prefereer meer- moreele middelen. Nu en dan verkeerde de booge vergadering heden in wat-lustiger stemming. Overigens was de ..animo" niet groot genoeg, vandaag, om vóór halftwaalf, na een appèl-nominaal, te beginnen. Ten aanzien van de „religie-punten", met den aankleve van dien, is nu het wachten, niet zonder zekere spanning, op betgeen de heer Malefijt morgen zal te beweren hebben. Zal Excellentie even flink zijn ais een jaar geleden?Hopen wij 't van harte. Een lange reeks van avondzittingen is reeds aangekondigd. Donderdagavond beginnen we met Hoofdstuk Justi tie, enzoovoorts Mr. AN'TONIO. Binnenlandsch Nieuws. bun eigendom noemden. Het was jachtdag. De slot- apotheker Wolffer was de jachtheer. Elegant waren de- meeste leden nu juist niet, soms waren de voertuigen al zeer primitief. Maar het ging er vlug en vroolijk overheen en de zweep knalde luid. De heeren zaten in hun pelsen gedoken en hielden de geweren in de hand. Zij schenen in hun verpakking allen hoogst welgedane gestalten te zijn, die behaaglijk en zelfgenoegzaam met vergenoegde oogen om zich heen keken. De haele stad was vergenoegd met hen. In alle straten en stegen stonden de winkeliers voor hun winkels en riepen hun beleefd en onderdanig een voordeelige jacht toe. En menig venster werd opge schoven en een rood hoofd schoof naar buiten en vroolijk klonk ook dan een vriendelijke groet en veel geluk op de jacht. De heeren in de sleden had den slechts oogen voor de vensters, waarachter zij wisten, dat mooie meisjes en vrouwen waren. Dan zetten zij zich in postuur en keken zich de oogen uit, want zulk een groet bracht geluk. En de aller slechtste schutters keken het krijgshaftigst. Het was een lange rij. Scherpe, luide stemmen weerklonken; zweepen knalden. „Op zij, vooruit! Halo!" Het was een algemeen gedraaf en geloop. Die ze nuwachtige jagers grepen het eerst naar hun geweer, maar zij waren, niet geladen. Een haas huppelde over het veld. Een schot kraakte. Prosit, adieu, vader haas gaf een jolige sprong en snelde het bosch Jn. „Alle duivels! Wie had daar geschoten?" Een paar paarden gingen er met de staarten omhoog vandoor, de koetsiers zetten zich schrap achterover, zoodat zij er bijna afvielen. „Geier was het!" „Ben jij des duivels, Geier? Wil je de paarden heelemaal gek maken. Het is een schandaal, om met een geladen geweer in een slede te gaan zitten, dat zeg ik je!" Het was de kantonrechter Horn, die hem dat toe brulde. „Wanneer ik jachtheer was, ik zou je spoedig naar huis terugzenden."' Hij was woedend en was grof als een jager schijnt te moeten zijn. Aan Felsenkeller, een vijftig meter van 't bosch verwijderd, was het rendez-vous. Er waren nog eeni ge landgoedbezltters op komst. Grog werd gebracht en de heeren liepen in hooge laarzen, zij schenen van hun eigen gewichtigheid diep doordrongen en te genieten. Zij rookten als kachels en liepen af en aan, eiken nieuwen bezoeker luid bespottend. Geier sprak met Grell, met wien hij in dezelfde slede had gezeten.... hij had juist voor zulk een geval oen patroon op zijn buks gedaan. Grell luisterde beleefd toe. Maar het geschiedde verstrooid, want hij had zooeven van den justitie- raad Zoecke gehoord, die even verder van hem stond te redeneeren. dat juffrouw Agatha Wolffer, de zuster van den jachtheer, met de slede waarin het ontbijt voor de jagers, zou meekomen en dat waar schijnlijk haar vriendin Dela Liesegang haar verge zellen zou. Hij had zoo iets gehoord. En deze een voudige en voor de jagers van weinig beteekenis zijnde mededeeling, scheen assessor Grell inderdaad meer bezig te houden dan al het andere. De jachtheer blies buiten voor het huis op ziju kleinen hoorn. De hoofddrijver, die de honden aan de leeren riemen vasthield, liep vooraan. Aan den rand van het bosch wachtte een heele troep drijvers, allen waren voor het werk dat hun wachtte, met stokken en knuppels gewapend. Assessor Pfeil Üep op Grell toe. „Weet u ook, of er nog meer dames komen?" „Weet er niemendal van, waarde collega." „Men zegt, dat jufrouw Wolffer en jufrouw Lie segang „Ja, daar heb ik van gehoord." „Dokter Volgt jaagt niet mee. Zijn praktijk laat het niet toe, overal mazelen." „Heel erg." „Te veel dames zouden hier ook maai* lastig zijn.. Er wordt dan maar gebabbeld en geredeneerd, en men let niet op," meende Pfeil. Grell lachte. „Dat kan een man zelfs met éen dame passeeren." Pfeil hoestte en keek met zijn groote oogen wild om zich heen. Hij nam het geweer van zijn schouder om het te laden. „Ja natuurlijk. En dan steeds dat gevoel van bespied te worden. Elke onnoodige be weging... Komt de oude Liesegang later?" „Zooveel ik van den geheimraad hoorde, neen. Hij had zooveel werk aan de fabriek. „Een isegrim. Ik gexoof. dat hij een elk, die niet van den vroegen morgen tot den laten avond ploe tert en werkt voor een dagdief houdt. Hij jaagt liever alleen dat is de oorzaak. Ik heb hem een een paar maal daar boven in het bosch ontmoet, en hij lachte grimmig en valsch als betrapte ik hem OUD KARSPEL. De j.1. Zaterdagavond gehouden vergadering van de Tuinbouwvereeniging „De Eendracht", ten huize van den heer H. J. A. Buckmann alhier, was flink be zocht, ongeveer een 50 personen waren tegenwoordig. Met een hartelijk welkom wordt de vergadering ge opend dooi* den heer A. Swager Az., die daarop den secretaris gelegenheid geeft de notulen der vorige vér- i gadering te lezen, welke ongewijzigd worden goedge keurd. Met bijna algemeene stemmen wordt hierop de voor zitter lot bestuurslid herkozen. Punt 2 is de bespreking over het huren* of aan- koopen van. een tweeden ijsboeicr, die heel wat tongen los maakt. Hierbij kwam nog ter sprake een monde linge aanbieding van den heer W. van der Molen te Broek op Langendijk, om met zijn motor het ijs ge regeld open te houden. Daar echter de heer Van der Molen dit niet schriftelijk heeft verzocht en andere vereenigingen zich hierover ook moeten uitspreken, wordt aan het Bestuur opgedragen met den heer v. d. Molen in onderhandeling te treden: gaat dit niet, dan zal een tweecle ijsboeier worden gehuurd. Ook koml bij dit punt nog ter sprake het roeien of openhak ken van het ijs. om zoodoende geen ongenoegen meer te wekken. Allerlei bezwaren worden hier tegen te berde gebracht, waarom beskoten wordt den toestand maar onveranderd te laten. I Eene regeling voor de verdeeling in wijken voor het openhouden der burggracht, wordt hierop goed- gevonden. Met algemeene stemmen wordt goedgevonden voor liet volgend jaar weer een presentiegeld voor de alge- mecne vergaderingen vast te stellen van f 0.25; even eens de verhooging voor het bezoeken van federati-- vergaderingpn* van f 1 tot f 1.50. Besproken wordt nu den coöperatieven aankoop van molmbeer waarvoor te Zaandam, Purmerend en Den Heklcr, prijsopgave is aangevraagd. Den Helder bleek hierop het goedkoopst. Algemeen vindt men goed deze stof coöperatief aan te koopen. Van de afdeeling Langedijk van „Volksonderwijs.", is een verzoek ingekomen, om geen leerplichtige kin deren meei*''in heL tuinbouwbedrijf te gebruiken. Men erkent ten volle het noodzakelijke dezer zaak, doch inen meent, niet anders dan warme sympathie te kun nen beluigen. Medegedeeld wordt, dal koop- en verkoopcontracten bij den secretaris te verkrijgen zijn en worden tot leiden der coram. voor T nazien der rekening aange wezen de heeren P. Kroon en O. Bakker. Thans wordt aan de orde gesteld bespreking spoor- plan. Door den voorzitter wordt deze zaak, die alge meen bekend mag worden geacht, uiteengezet, waarna het woord wordt gegeven aan de vergadering. De dis cussies vorderen veel tijd en hoewel enkele stemmen meer opgaan voor het grooter worden der „Centrale markt te Broek op Langendijk, is toch het algemeen, oordeel, dat zekér pogingen moeten worden aangewend om de totstandkoming van een doorgetrokken spoorlijn vanaf station Noordscharwoude tot de Wuivérslool ie verkrijgen, in welken geest dan ook wordt besloten. Een maximum-bedrag van f 100 van voorloopige kosten wordt disponibel gesteld. Xa afhandeling hiervan wor-.il het sluisplan weer ter sprake gebracht. Algemeen vóel: op wilddieven. Een rare snoeshaan, die oude." Grell knikte. De beide heeren liepen nu zwijgend vorder. Pfeil zichtbaar ontevreden. „Hola, mijneheeren," riep de jagermeester. „Zes heeren hier reahts naar boven." Hij noemde de namen. „Vijf links. De anderen Ioopen op den eik af. de achterhoede vormen u en ik. rechter Geier Deze werd dus voorloopig buiten gevecht gesteld. De schutters verwijderden zich langzaam met een korten groet. Zij waren aan, den rand van het bosch op hunne plaatsen gaan zitten, riepen elkaar het een en an der toe en rookten als schoorsteenen. Grell zat in de nabijheid van den justitieraad. Uit de verte klonken stemmen en de honden huilden en blaften. Hier en daar viel van een boom wat sneeuw en kwam op muts of gezicht terecht. Hoe mooi was die witte stilte en hoe heerlijk die verwachting. Eenmaal kraakte 't ir. het hout, het hoofd ging; vlug omhoog, het geweer lag rustig maar gespannen in den arm. Ook Grell werd een weinig door de jagerskoorts aangegrepeu. Maar daar achter stond toch nog een. ander gevoel, dat sterker was. Hij was hier uit een zeker gevoel van plicht, om anderen niet te beleedigen door zijn wegblijven en telkens betrapte hij zich op de ge dachte, dat de uren al aardig omvlogen en het eind steeds nader kwam. Hier steeds te zitten met het geweer in de handen,, het was een offer voor hem. Hij zag steeds een mooi, donker meisjesgelaat voor zich en het zou een bekoring zonder wederga voor hem geweest zijn, als hij haar achter zich had gewe ten, spiedend en luisterend ais hij. Misschien zou dat straks nog wel gebeuren en was het dan geen droom en smartelijk wenschen meer. Een korte heldere stoot op den hoorn. In de verte weerklonk het ho! ho' hol der drijvers, het klappen en fluiten, het slaan met de knuppels. Steeds nader kwam het kraken en breken de eerste scho ten vielen en de gedachten verdwenen. De jagers speurden als honden, de geweren lagen in de handen, een ruk en het iWc-'-" lng aan de kin. Ho' ho! ho! Kort en helder ktor.k het in de nabijheid. Het greep aan. Een kreet, a'.s het ge jammer van een kind, de hazen klaagden. Steeds luider werd het rumoer, steeds nader kwam het gekraak en gebreek. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1911 | | pagina 1