Als l lij verloopt, moet men de bakens verzetten.- nemen van den nectar dragen de Insecten onbewust
n Schip op l strandl, is n baken in. zee. tot het in stand houden der plantensoorten zeer veel
De een staat aan den helmslok, de ander aan de boeg. bij. Dat alleen bepaalde insecten bepaalde bloemen
Ontzeg1 geen vracht, oer de schuit vol is. kunn,en bezoeken, om den nectar te zamelen en het
s Werelds gped is eb en vlood. stuifmeel over te brengen, daarom worden de bloe-
Wlo 't eerst in de boot komt, mag de riemen uitzoeken, men onderscheiden in bijen- en hommeibloemen. De
1>E ROZENKRANS. bijen kunnen met hunne 'tongetjes niet ih alle bloe-
Iiet bidsnoer, dat dien naam draagt, is door Domi- men den nectar bereiken, maar dat lang niet alle
nicus (li.vsmann, don stichter der Dominicaner-orde, in- moeten tot den nectarbron toegelaten worden, dat be-
tvvoerd. W aarschijnlijk word deze naam gekozen, om- wb"zen vele bloemen, die middelen bezitten, om d i e
kralen oorspronkelijk van g perste rozenblaren
vervaardigd werden.
IETS OVER MAAT EX AFSTAND IX DE HEMEL
RUIMTE.
Een- tüir gaans is 5.5 K.M.
iequator heef! n lengte van 40.000 K.M. Met
;-:.n\one snelheid van ■militaire marschen zou
nectar-dieven te weren, die tevens geen stuifmeel
medebrengen, of wegvoeren uit de bloem.
'Bijen halen dus nectar uit de bloemen. Bij het za
melen van dezen godendra,nk geeft onze nijvere gaar
st er blijk van hare groote plantkundige kennis, want
wanneer zij lustig op het koolzaad vliegt, en al zit
daarin nu niet zoo bijster veel nectar meer, terwijl
t. Mumtm s.111 imiiuiR masuiui j-, vlak naast dat koolzaad, nectarryke andere bloemen
«fesichcnirnl m.ltlaimi ontvoer du,zend dagero noodig >Ua J# zich alet laleu„ verlelden om
l;. <h.! u zomvui jaar cn uejyn maanden, om d9 kelkJe> „er andcrell wat nemen. teozlj 4)e
Aarde te marcheei
De Maan ls 385.000 KM. van onze aarde verwijderd
Geregeld marcheerende, zou iemand 26 27 jaar
ii. odlg hebben, haar van hier uit te bereiken. Een
sneltrein, die 75 KM. in 't uur rijdt, zou in 5100
uien. dat ls in 214 dagen dien, afstand afleggen. Als
"i geluid zoover kon worden voortgeplant, dan zou
n kanonschot, hier gelost, 14 dagen later op de Maan
geboord worden.
üe planeten van ons zonnestelsel: Mercurius, Ve
nus, Aarde, Mars. Jupiter, Safurnus, Uranus, Neptu
nes. zijn alle op verschillende afstanden van de zon
verwijderd. Mercurius 58 millioen KM.. Venus 108
mllltoen K.M,. Aarde 140 millioen KM.. Mars 226 mil-
kelkjes der anderen wat te nemen, tenzij
andere plant tot hetzelfde geslacht of dezelfde fami
lie behoort, als waarop zij reeds vliegt. Zoo maakt
zij geen verschil tusschen de verschillende kool
soorten onderling.
De nec'ar wordt door dc bijen door middel oeaw
long uit de necUribn der plant gezogen, komt in den
mond in aanraking met een massa zeer kleine klier
tjes, die fermenten en wijnsteenzuur afscheiden, die
met den nectar gezamenlijk in de honingmaag belan
den. Hier heeft nu een groote omzetting onder inwev-
werking van die fermenten plaats.
Men vindt in den nectar der bloemensuiker pl.in.
12,5 pet., water pl.m. 75,5 pet.
o o „n Door de toevoeging van het wijnsteenzuur en.mie-
hoen KM., Jupiter 77 3 millioen, Saturnus 1418 mil- irenzuur uü den mond, ondergaat de nectar in de ho
ltoon KM I ranus 2851 milhoen KM., Neptunus 4467 ecno verandering, waardoor de. rieisuiker
m.llioeu KM., en huu aller massa is verschillend. (^Smxso) .uit den ncciir wordl omgezet cn zich
De zon houdt door haar grootte alles in evenwicht.
324.439 van onze aardbollen zouden even zwaar
zijn als de zon is. Uit de stofmassa der zon zo'
324.439 aardbollen geformeerd kunnen, worden.
Een kubieke kilometer van onze aarde weegt
5 600.000.000.000 KG. De arade heeft 'n inhoud van
splitst in twee andere suike ra oorten n.1.dr uivensuiker
zouden fi'ucose en vruchtensuiker of leoulose. Deze omzet-
20 ting noemt men in verteeren omzetten en dc aldus om
gezette suiker invertsuiker. Rietsuiker kan ook
door het menschel ijk organisme niet direct verteerd
T,,r worden en moet in het lichaam ook eerst geïnverteerd
1 billioen kubieke KM., dus zal de aarde ongevee wor<jen jjvorens in hel bloed te kunnen worden op
wegen: 5% quadriilioen KG., dit is het getal 55 met
23 n,ullen eraêhter. Dit omgezette product wordt door de bijen overal
waar daartoe gelegenheid bestaat in de raten afgezet
en worden bij sterke dracht, veeal tijdens- den nacht,
op de bestemde plaats gebracht, wat tot gevolg leidt,
dat zij dien half vervormden nektar weer moeten op
zuigen, waardoor nog eens hetzelfde omzettingsproces
plaats vindt en de inverteering bijna volkomen wordt.
l)e 'warmte, welke in de bijenwoning' ontwikkeld wordl
is oorzaak, dal het water van den nectar voor een
een zeer groot gedeelte verdampt cn er ten slotte één
product overblijft, dat een veel kleiner gehalte aan
water en een veel grootcr gehalte aan invertsuikc.f
bevat. Do bijen gaan de celletjes sluiten met een dek
seltje van was (verzegelen), cn hetgeen ze daar in ge
sloten hebben is honing.
Men noemt zulken honing r ij p, daarentegen de ho
ning, die niet aldus verzegeld is, onrijp. Laatstgenoem
de honing beval nog te'veel water, is minder aange
naam van smaak, kan niet lang bewaérd blij
ven. want na eenigc maanden zal gewoonlijk zulke
honing zuur worden, tengevolge van opgetreden azijn-
zuurgisting, is derhalve minderwaardig cn moet niet
eens ten verkoop worden aangeboden. Hij behoort aan
de bijen te worden teruggegeven en kan hls voeder-
honing dienst doen.
Op verschillende manieren kan de honing uit de
raten gewonnen worden.
lo. Door te persen,, zooals het vroeger algemeen
geschiedde en thans nog hoofdzakelijk in honing-
zeemerijen en bij ongeoefende imkers plaats vindt.
Zulke honjng heet pershoning en daarin be
vindt zicb altijd eene belangrijke hoeveelheid stuif
meel, dat vrij veel afbreuk aan den smaak doet. Pers
honing is dus van inferieure qualïteit en, behoort bij j
koekbakkers thuis.
2o. Laat men den honing uit de raten lekken.
Men sny.dt van de gevulde raten de cellen half door
en laat dan den honing uit do cellen druipen. De
zoodanig verkregen honing heet lekhoning en
kan bij goede behandeling wel als goede qualïteit ver
kocht, worden. Honing is zeer hygroscopiseh en daar
om zal tijdens het uitlekken altijd water uit den
dampkring worden opgenomen, waardoor het water-
gehalte iets te hoog wordt.
oo. Verkrijgt men den honing "uit de raten door
middel van een honingslinger. Na het afsnijdender j
wasdekseltjes van de gevulde raten, (ontzegelen,) wor- 1
der. de raampjes der korven of kasten want lxo-
ningslingers 'treft men alleen aan bij. imkers die met
lossen bouw imkeren in den trommel van, den
slinger geplaatst en door eene draaiende beweging
brengt men dep trommel snel tot ronddraaien, waar
door de honing door de middelpuntvliedende kracht
uit' de cellen der raten wordt gedreven. De op» deze
maDier verkregen honing heet s l i n g e r 'h o n i' n g en j
kan aanspraak maken op a 1 e eilsohen, die men, aan
Ie qualïteit honing mag stellen. Hij wordt in den j
handel gebracht in glazen flacons, voorzien van een
etiquette met den naam van deii imker en gesloten
met een schroefdeksel.
Zijpe. C. HOQU. i
Wordt vervolgd.
Dj zon nu weegt 324.439 maal zwaarder. Wanneer
we al de planeten bij elkander konden pakken, dan
zou de'zon toch nog 700 maal grooter wezen, dan
die massa.
Mars en Veuus zijn onze naaste buren, toch is
Venus 106 maal verder van ons verwijderd dan de
maan. Om naar Venus te wandelen zou men 2867
jaar noodig hebben.
Ons zonnestelsel reikt, met de zon als middelpunt,
iot de baan van Neptunus, die de grootste cirkel
maakt om de zon en daarvoor 167 jaar noodig beeft.
Al wat buiten die baan valt. behoort tot 'n ander
zonnestelsel, wat voor ons wil zeggen: tot de ster
renwereld.
De naaste ster aan den hemel is zoowat 200.000
maal verder van ons verwijderd dan de zon.
Om de afstanden der sterren te meten, heeft men
andere maten noodig, dan die men nog gebruiken kap
binnen ons zonnestelsel.
De' aanvangssnelheid van 'n kogel is ongeveer dui
zend meter in de seconde. Dit is echter 'n slakken
gang, vergeleken bij de snelheid van het licht, dat
driemaal honderd dxiizend KM. in de seconde aflegt-
De Maan werpt baar licht op de Aardje, of omge
keerd. in 1 !4 seconde. De stralen der Zon hebben
daar 8 minuten voor noodig; en 'n straal van Nep
tunus, dat is onze verst verwijderde zonnestelsei-huis-
genoot, zou ons eerst na vier uren bereiken.
Voor wnt buiten ons zonnestelsel ligt, zijn uren.
dagen en maanden tekort va in töuur, ©ml mcclo te rekenen.
Daarvoor neemt mpn als èenhcidsmaat 'n lichtjaar?,
ook wel .zonnejaar" genoemd:; dat is'de afstand, die
'n lichtstraal in ééni jaar aflegt. Dit is d'us zoovele
malen 300.000 K.M. als er seconden in 'n jaar zijn.
Wil iemand dit maar eens even uitrekenen'? 't Is
00 maal f>0 maal 21 maal 365 maal 300.000 K.M.
De dichtst bij ons zijnde vaste ster is 3',zulke lichl-
jaren van ons verwijderd.
Het licht van de meest verwijderde sterren heeft
duizend en meer jaren noodig' en ook nooclig gehad,
om. ons Ie hereiken.
Wanneer zoo'n ?ter uitgebluscht werd1, zou dit na
duizend of meer jaren pas op aarde gezien worden.
Deze aantcekeningen zijn - overgenomen uil het Ja;
ïiuari-num mor 1900 van „Vragen des Fijds
INSCRIPTIE.
„Denkt, aleer gij doende zijt.
En doende denkt dan nog"
Insorip'ie in 'n huis aan de N.-Z. Voorburgwal'
112 114. Ie A msterdam-.
Honing.
ieder lezer of lezeres kent zeker wel den honing.
.Ta. zal men zeggen: honing komt van de bijen en
die halen hem weer uit de bloemen. Neen. de bijen
halen geen honing uit de bloemen. Hetgeen ze uit
d bloemen halen is nectar, en nectar is nog geen
honing' Nectar is een zoet sap. dat de bloemen m
cU z.g. nectariën (honiugkliertjes) of wel in lionmg-
bnkjes afscheiden om insecten te 1 o k k e n, welke
bevruchting, der bloemen moeten bewerken.
Men vindt'in eene bloem een stamper en mee.-
d ra den. Onder aan den stamper zit het vruchtbegin
sel der bloem en nu is bet hoofdzakelijk het werk
van bijen, bommels enz. om met bun behaard lichaam
het stuifmeel van de meeldraden der eene bioem
over brengen op bet min of meer kleVerig opper-
van den stempel der andere bloem, waardoor kaansche Afgevaardigden met 300 stemmen tegen, ij
inhoud van den stuifmeelkorrel tot de eicel van stem besloot.
x'tn stamper kan doordringen. En juist door bet op- Reeds sinds geruimen tijd hebben, de Amerikaan-;
Gemengd Niéuw>
AM ERIK A'S PROTEST TEGEN JODENVERVOL
GING.
Zeer opmerkelijk is de opzegging van het verdrag
van 1S32 met Rusland, waartoe het Huis der Ameri-
ik 'ets1 Ter'weg®°h" 'dezen hoofd Hedwig wat t«i
,len nttHeti ■e'^\eetje miineschUn. wat menselie-
aunaen. Iets. Era »efl h dat dlt iem oen
liiaor -«.1' „em tot zlchzelf bracht,
por in den rug zo g boett hem aog
SS w^i^geren"1^^ I, Maar wat ra. bet
B^?öndT dLe dacbt^
Ve.ns "e handen >navel tegen de
ÏSÏfdèr Sof» iSnog eens roo-n ba» verloren
t» wenecben. dat hu eerst eens leerde
cn, de kleinheid der mcnschen voorbU te rietdatbn
brroS^.'er»dedrS=r renMb1 i^ng wor-
nu ld dojnme wereld.
E„ t?nte S,^le schudde bet hoofd en greep zenuw
achtig naar haar ^mandje.
Dela's groet was zeer afgemeten, wanneer zij de
"^'tZrbeSd^e^ër^e mensen i-
ïët, Annl Heljm? Dela haatte alle omwegen, ook
voor zichzelf Zoo verheelde zij zich ook in geen
enkel opzicht, dat zij zich in den laatsten tijd een
weinig onder het oordeel van den referendaris stekje,
dat zij in gedachten niet hem redeneerde, ya zelfs
door heftige tegenspraak werd gekwe.d. Het .eek
wel of zijn scherpe en steeds prikkelende redeneenn-
gen tots in haar binnenste haddén aangestoken; me
nig belachelijk en valsch iets in het leven zag zij met
sche dag- en* weekbladen, op scherpen, toon, geprotes
teerd tegen de weigering der Russische regeerlug,
om Amerikaanscbe Joden, behoorlijk van paspoorten
docr hun regeering voorzien, toe te laten in Rus
land. Enkele Jooascthe bankiers en hooggeplaatste
ambtenaren in, de Vereenigde Staten, welke de Rus
sische Regeering, als uitzondering of gunst wilde toe
laten, hebben geweigerd gebruik te maken van hun
verdunning, daar ze ntot als gunst wilden ontvangen
een toelating, waarop het verdrag van 1832 hun recht
gaf. En n,u, heeft eenstemmig, mag men wel zeggen,
liet Huis van Volksvertegenwoordigers Rusland de
les gelezen.
RUSLAND EN TURKIJE.
Dc Ti mes-correspondent to Teheran meldt, dat een
ernstige Turksch-Russische crisis te wachten schijnt. Er
zijn gronden voor de meening, dat Turkije zijn troe
pen iu Klein-Azië mobiliseert. Reeds 'slaan vijf bataljons
op de grens.
Rusland heeft onlangs te Choi een consulaal geves
tigd, cn daar voor een eonsulaatswacht van 200 man
naar Clici gezonden. Thans staan er reeds 800 man,
met tien kanonnen, en er zijn nog troepen op marsch
naar Koesjloe en het Oermia-meer.
Nu meent men in Turkije dat die Russische bezet
ting een omsingeling van den Turksclien westelijken
vleugel beduidt, en dat kan Turkije niet toegeven. De
toestand in Klein-Azië is veel gevaarlijker dan die in
Tripolis, Albanië of Macodoniji, en voor Turkije wordt
het hoog lijd daar veiligheidsmaatregelen te nemen. Men
hoopt nog dat onderhandelingen tot een bevredigende
oplossing zullen leiden.
Ook uit Konstanlinopel komen belichten over de
gespannen betrekkingen tusschen Ruslanden Turkije. In
Turksche klingen meent men, dat Rusland het leger
korps tc Odessa legen Turkije mobiliseert.
De berichten doen duidelijk zien, waar Rusland heen
wil. Bij de besprekingen over de Dardanellen-quaeslie
heeft Rusland Turkije compensaties aangeboden aan de
Turksch-Perzische grens, die echter door Turkije zijn
afgewezen. Dc samentrekking van troepen hebben ken
nelijk hot doel, een pressie te oefenen op Turkije, om hét
te dwingen tot wijziging van de politiek, ini de quacstio
der zceëng'.en gevolgd.
Tusschen de Porie en Rusland is, volgens den cor
respondent van het Berliner Tageblatt in Kcxnstanli-
nopel, een soort van overeenkomst gesloten over de
Dardanellcn. Dc Russische gezant heeft aan de Porte
verklaard, dat niet meer gesproken zou worden over
do Dardanellen-quaeslie cn de Turksche regeering hééft
de verzekering gegeven, dat, overeenkomstig de besluitén
van. den ministerraad, Russische handelsschepen, ook
in geval dat de Dardanellen gesloten zouden worden,
om redenen van oorlog, ongehinderd zullen kunnen
passeeren.
DE KONING DER ERSPILL'ERS.
Uit Genève komt het bericht, dat in het krankzin
nigengesticht aldaar, de „koning der verspillers" ge
storven is. Die koning was een Engelschman, Ben-
son geheeten, die zich zijn onbenijdenswaardigen titel
verworven had door zijn onzinnige spilzucht, daar hij
er o.a. kans toe had gezien, binnen drie jaar precies
drie millioen in Hollandsch courant op te maken.
Zijn manie, om op de krankzinnigste wijze het geld
over den balk te gooien,bereikte haar hoogtepunt,
bij de viering van het regeering-jubileum van wijlen
koningin Victoria, toen hij geweldige sommen met
kaartspelen en wedden bij de wedrennen, verloor:
Toen de bodem van zijn eertijds boordevolle geld
kist te zien kwam, schreef de man een boek „De
kunst om geld uit te geven'". Benson, die een tijd
lang ook tot de vrienden van koning Edward behoor
de. zat reeds twee jaar in het gesticht te Genève.
Hij werd op een klein voorstads kerkhofje in alle
stilte begravèn, en slechts de Engelsche consul en
een paar andere ambtenaren woonden de begrafe
nis bij,
HET VROUWENKIESRECHT IN ENGELAND.
LONDEN, 14 December. Asquith heeft hedenmid
dag aan een afvaardiging va,n anti-suffragists ver
telaard, dat hij, ofschoon in 't algemeen tegen een
referendum zijnde, van meening: was, dat e.q. een
volksstemming over het kiesrecht voor de vrouw
bij uitzondering aanbeveling zou kunnen verdienen,
omdat liet een kardinale, hoewel nieit-politieke kwes
tie was.
EEN JIENZINE-OXTl'LOFFïNG
BERLIJN, 14 December. Uit Saargemiiiid wordt ge
seind, dat een benzine-ontploffing plaats had in het
huis van den ijzerhandelaaj- Gea,uby. Het huis is ge
heel uitgebrand. Drie personen vonden den dood on
der de puinen, terwijl 2- zwaar gewond werden.
HOE MEN ZAKEN DOET.
Bij een proces voor de rechtbank le Dusseldo'ip,
dezer dagen gevoerd, is dc volgende zwendel aan het
licht gekomen, die op de moderne handelspraktijken
van .sommige jndividueii een eigenaardig lient werpt.
Ivenig,ui tijd geleden luncht een Dussekiorpsche koop
man 1-1., liet hotel Zur Post in Bedburg, voor 75.0U0
mark. Hij zou vooruit 20.000 mark betalen cn ga'f
daarom 20 aandeden van de ondernemingen Aibertsthall
en llcikmann, die naar H. beweerde, ieder 1000 mark
werkelijke waarde hadden,, doch inderdhad bijna waar
deloos waren. Maar ook de bedrieger werd bedrogen,
want lift hcièl was hypothecair met 76,000 mark he-
zwaatdi en stond op 'l punt gerechtelijk verkocht tc
worden
De nieuwe eigenaar, de koopman, bood nu aan een
caféhouder in de Al leest rasse het. hotel te Bedburg te
koop met zeer aanlokkelijke aanbiedingen: de caféhou
der ging Hierop in en gaf zijn café met hel gehcele.
meubilair aan II. in Nbclaimg. Nauwelijks was de café
houder e enige dagen eigenaar van liet hotel, of hij
morst het weder verlaten, omdat hel gerechtelijk ver
kocht moest wordlcn, want dc koopman, die dit te
weten was gekomen, had dit bij den vérkoop niet
gezegd aan den caféhouder..
Van zijn hotel wa» hij. dus goed afgekomen cn iiti
moest hij zien twm koopor tc vinden voor het café:
een kellner werd er voor 5700 mark eigenaar van, maar
op het meubilair rustte nog een schuld van 197 mark.
wat <lo vroegere 'caféhouder verborgen had toen hij
het café aan den koopman verkocht. Dc kellner kon
dit niet betalen en 11 dagen later was hij geen eigenaar
meer.
Een nieuwe zwendel deed zich voor toen H. in
onderhandeling trad met een anderen koopman, die een
restaurant wilde koopen, maar de contanten daarvoor
niet had. H. bood nu zijn collega 10 aandeelcn van
dc Herzogin-Sofie-mijll aan, waarvoor deze hem 5 ac
cepten van .1000 mark zou geven. Dc aandeden waren
ook in dit geval nagenoeg waardeloos. Hoewel H. be
loofd had geen wissel te trekken op zijn collega, voor
dat de zaak haar beslag zou hébben, hield deze zich
niet aan zijn woord, gaf twee wissels uit voor ruim 1000
mark, welke de ander, omdat hij onvermogend was, niet
ken voldoen, want toen hij de aandeden wilde te gelde
maken bleek dat deze niets waard waren. Een bank
le Dussoldorp, die de beide wissels had geaccepteerd,
had daardoor een leelijk schadepost je.
DE VERSTERKING DER DARDANELLEN.
BERLIJN, 14 December. De Duitsche „Heer und
Politik" deelt mede, dat de troepen-concentraties in
de vestingwerken van de Dardanellen gereed zijn.
'Er zijn 30.000 soldaten, waarbij 12.000 man artil
lerie en 14.000 man infanterie. De verschillende for
ten herbergen 300 tot 3000 man. Het aantal kanon
nen bedraagt 115, waaronder 6 Kruppkanonnen, van
24 cM. In de Dardanellen is een Turksche vloot bij
eengetrokken bestaande uit 11 schepen. Twaalf oude
schepen worden gereed gehouden om de Dardanellen
te versperren^ zoodra Italië tot den aanval overgaat..
De Porte zal alleen gebruik maken van contact-
mijnen, die door een kabel verbonden zijn met den
wal, om de handelsvloot zoo min mogelijk in gevaar
te brengen. Deze mijnen worden van het land uit tot
ontploffing gebracht.
IN- EN UITVAL VAN HET HANDELSBLAD.
Een politieagent hield een slaapwandelaar aan, die
's avonds in nachtgewaad over straat wandelde.
„Dat jnag zoo maar niet", vermaande hij streng.
-„Maar, agent", antwoordde de ontwaakte slaap
wandelaar, „ik kan 't niet helpen,' ik ben een som-
nambulisl."
,,'t Kan me niet bommen wat voor godsdiénst
je belijdt; maar laat ik jo niet weer snappen, dat je
in je nachthemd over straat loopt."
STEM* UIT DE GEVANGENIS.
Men schrijft uit Leeuwarden, d.d. 13 December
De omwonenden van de bijzondere strafgevangenis
alhier, hebben twee <lagen achter elkaar iets buiten
gewoons gezien. Eergisteren hoorden zc in een der
cellen een vreeselijk lawaai en plotseling zagen ze het
hoofd van een gevangene voor de opening van een
door hem verbrijzelde ruit verschijnen. Vriendelijk
knikte hij de mensehen toe en sprak- „Ik heb nu
vijf jaar in het donker gezeten, nu wil ik eens licht
DAT LIEP NOG AL GOED AF.
De reizigers die zich gisteravond op het perron aan
het station D. P. te Rotterdam bevonden, waren getuigen
van een ernstig ongeval. Toen n.1. de Parijsche trein
binnenkwam, sprong id'e lampenist W. P. in hevige ge
moedsbeweging voor den trein. Men dacht niet anders
of hij was vermorzeld!. Hij was echter tusschen de rails
blijven liggen en bleek, toen hij onder de machine
werd uitgehaald, slechts een hoofdwond en inwendjgf
kneuzingen bekomen le hebben. Per brancard! is hij
naar het ziekenhuis vervoerd.
ölTcTri* w F. s
Neemt uw maatregelen bijtijds.
liet komt dikwijls voor, dal menschen aan nier-
of blaaskwalen lijdende zijn, zonder dat zij eenifl ver
moeden hebbon van de oorzaak van hun kwaal. De
verschijnselen loopen.dan ook zeer uiteen cn dal zij
zich niet op dezelfde wijze voordoen dient te worden
toegeschreven aan d.c vers ohil lende lichaamsgestcld-
heden bij verschillende menschen.
Doordat de nieren hun plicht niet behoorlijk ver
vullen, gaal gij lijden aan pijn in don rug, of de
zijden, gij krijgt last van pijn in do gewrichten en
spieren eiï vooral bij guur en vochtig weer gevoelt,
gij u rhcumatiscK. Do urine laat een bezinksel ach
ter en komt pijnlijk, soms bij' zeer groote of bij
zqer kleine hoeveelheden, en met een schérpé, on
aangename reuk. 's Morgens gevoelt gij u dikwijls
te ellendig' om op te staan en gij krijgt blazen on
der de oogen, opgezwollen handen of enkels.
Wanneer zich. verschijnselen als de bovenstaande
vertoonen, is dit een bewijs, dat de nieren te kort
schieten in hun plicht om de onzuiverheden uit hét
bloed te filtreeiren. Verwaarloozing dezer verschijn
selen leidt tot gevaarlijke ziekten als chronische
rheumatiek, steen, ontsteking van de blaas en urino-
kanalcn, hartzwakte, enz. Begint daarom zoo spoedig
mogelijk -heden nog met het gebruik dei-
echte Foster's Rugpijn Nieren Pillen, het groolschc
nieren- en blaasgcnecsmiddel, dat de nieren hun ver
loren kracht weergeeft. Zij maken deze organen weer
geschikt voor hun omvangrijk werk om het bloed
te zuiveren.
Let er op, -dat do liandteekening van James Foster
zending geschiedt franco na ontvangst van postwis
sel a 11.75 voor éen, of 10 voor zes doozen. 8
zijn oogen en -het scheen alsof zijn, zoo spottend
heengeworpen gezegden haar vlugger in. het gehe.u- j
gen terugkwamen dan vroeger..
Maar het zich eerlijk en, oprecht bekennen van deze
waarheden, hielp haar niets.
Vele malen gesdhiedde het, dat zii midden onder
het een of ander werk eensklaps aan hem dacht, j
Zij stond als voor een raadsel en haalde verlicht adem
als het vreemde#weer verzonk. Het weersprak al haar j
voorstellingen, van 's levens dingen, al haar ervaring
bovendien; want zij dacht eigenlijk ntot hoog en, ver
heven van Hedwigs natuur. Zij voelde, dat, trots een
zekere sympathie voor hem, een dosis dwaasheid
of verkeerds daarin was.
Het was alsof zijn hcfekig wezen, zich met weer- i
haken in haar wezen had vastgegrepen.
Maar wanneer zij aan zijn leven dacht, voelde hoe
behoeftig hij was, hoe hij afhankelijk was van den
vrekkigen Rühlemann, dacht aan, 't veto droevige van
zijn verleden, dan was het alsof er in haar binnenste
zich iets opende, waarin zij zelf ajs in stille ontzet-
ting wegzonk.
Hedwig liep haar sedert geruimen tijd uit den weg.
Dela wilte tante Sophie niet naar de reden van dit
verschijnsel vragen. Zij liep telkenmaal driftig en
toornig verder, als door onrust en ontgoocheling ge-
dreven.
Ook de referendaris werd door de lente uit zijn
studeerkamer weggelokt, waarin hij ver van, oom en
nichtje zijn uren, doorbracht.
Op dezen heerlijken dag, ip dit jonge zonlicht,
kwam hem het leven nog droever en triester voor.
De bediepden in huis behandelden hem, half met
respect, half met dom-drïeste vertrouwelijkheid. Oom
Rühlemann werd nog hardhooriger als hij in de na
bijheid van zijn neef kwam, en verschanste zich ach
ter zijn knorrigheid als achter een muur. Men zat
zwijgend aan tafel, of twistte over dagelijkscha din
gen. terwijl de referendaris vlug zijn, eten verorberde.
Hij zeide nauwelijks een woord en dat legde men uit
als hoogmoed en ondank.
Wil verlangde geen toeschietelijkheid ol vertrou
welijkheid... Hij versleet zijn. oom voor een lammen
egoïst, een kleinburgerlijk, bekrompen, mensch, die
zijn vader reeds gemeen in den steek had gelaten;
hij verlangde slechts achting. Achting en ook eens
een goed woord. Juist omdat bij afhankelijk was en
eigenlijk geen bloedverwant bezat...
Dikwijls geloofde hij te zullen stikken in die el
lendige eenzaamheid. Zij stond als met groote, zwarte
vleugels voor hem. Hij ontvluchtte de menschen
Ja; hij liep in groote kringen om hen heen en wan
neer er bij de familie Zoecke iets te doen was, en
hij kon voor de uitnoodiging niet bedanken, dan was
hij er dagen lang van in, de war, en de laatste uren als
in een, koorts. MaaV dat was niet natuurlijk, dat ont
vluchten van alle menschen. Hij was veel te be
weeglijk om de wereld te kunnen ontberen. In hel
dere uren wist hij dat ook, dan pakte hem het ver
langen, als wilde hij iets grijpen, naar zich toerukken,
als wilde hij midden in de wereld springen,
li deze lentelucht was dat gevoel bïzonder sterk
in hem, en daarom voelde hij zich zoo ongelukkig.
Hij liep meest in den namiddag uit, over veld en
woud. De bodem was warm en geurde sterk. Men
had het gelaat daarin willen drukken, om alle heer
lijke levenskracht die daaruit opsteeg in te ademen.
Het gras was nieuw en geurig, het was zoo zacht
als zijde en over de weiden lag een bonte, lichte
schemer, als een schuim op de vroolijk dansende gol-
vtn. Wil had niet altoos het gevoel als was hij een
gevangenis ontvlucht. Hij liep vlug, elastisch, liet alles
achter zich, stad, straten, menschep. De verte sche
merde helder, als een lokkende toekomst. Maar dan
werd hij plotseling moede en wanneer hij eindelijk
omkeerde, was die droeve mistroostigheid weer daar.
Dan kwamen de fantasieën, de wenschen en dc
plannen.'
Wat stond hem le wachten? Nog jaren duurde het,
eer hij .assessor was! En wal dan? Rechter misschien.
Voor kantonrechter had hij geen kans z»jn verleden
- klein werk. peuterwerk zou hij moeten doen
heel zijn. leven. Voor hol ambt van verdediger, dat
hem jokte, ontbrak hein- elk redenaarstalent. En al
bedwong hij zich en voedde hij zichzelf op, kon men
zich dal dan eigen maken? En dan steeds die ellen
dige afhankelijkheid van oom, die eiken dag Zijn hulp
kon inhouden, vandaag ol morgen. Onzekerheid, ver
nedering, ontberingenliet was steeds ellende. Hij was
dat zoo z^t, zoo zalHij had vrees en angst voor
de toekomst. Hekel. Zoo hij eens solliciteerde voor
burgemeester van een kleine stad waar zou men
hem nemen? En hij was nog maar half klaar.
En hij schoof onder hot loopen de hand achter cp
het hoofd cn liep met knikkende knieën. Of, hij ging
languit in het gras liggen, midden in de bloemen en
sloot de oogen. En zijn hart hamerde en brandde. Hij
fing .nooit uit deze stad weg. Nooit! Dwaas! Nooit!
lij clrukte de lianden tegen de oogen en verging van
ellende en verlangen en zag toch steeds dat eene
beeld, dal slanke, donkere meisje met de dappere oogen.
Hij had tcch nooit van donkere vrouwen gehouden, die
vrouwen met haar olijfkleurige huid en nu verteerde
liij van verlangen, nu leed zijn hart razend, wanneer
hij aan deze donkergekleurde wangen dacht.
Er was niels schoon era, niets heerlijkers, liet paste
bij haar. Niets anders. Zij kon niet anders zijn! Het
was een edeltoon! O God - haar in zijn armen te
k'innen drukken -haar hart voelen kloppen En
Wil Hedwig woelde in <le bloemen en leed nog ster
ker door dezien geur, die hem aan haar herinnerde.
Als éen vlam s Dela's hartstochtelijkheid, haar
scherpte, haar trots, voor hem. Zij was een vlamt, waarin
men schroeide, verbrandde. „Vlam - - ziel wonder!"
stamelde hij.
Dan sprong hij cp en stapte met groote schreden
verder. Ilij gesticuleerde druk cn driftig met de handen.
Hij ging niet goedschiks weg van hier. Hij .wachtte* ook
geen jaren meer jaren. Of hij ging weg, onv ccti
daad te .doen, en zich met éen. daad uit dc ellende op
te heffen Dan zou hem geen vader1 en moeder
meer afschrikken en ook voor haar glanzenden blik
wilde hij slaan, vrank en vrij, zoodat zij onbekommerd
om de anderen, zijn zijde zou kiezen.
Wordt vei-volgd.
