Sr&F 28
Dist begrepen blaas- en nierkwalen.
toon.de do Premier zich hoogst verontwaardigd, dat de
beer Thooft bij hem een politiek handigheidje had
verondersteld, „omdat het ministerie, 11a afdoening
van. de militaire ontwerpen, geen reden van bestaan
meer zou hebben,". Iets wat de heer Heemskerk zoo
ver mogelijk van zich wierp.
Toen werd het ontwerp zonder stemming aange
nomen.
Daarna begonnen we aan bet ontwerp omtrent den
toeslag wegens de duurte der levensmiddelen. De hoe
ren waren bet er niet over eens of er nu wel een
noodtoestand was geweest of niet. De beer Van Was-
senaer van, Rosande keek of hij zelf honger geleden
had en vond het een fnuikend denkbeeld, dat de Staat
zoomaar zou gaan fooien en vanwege al die onjuiste
praatjes varkensvleosch, aardappelen enz., waren
niet opgeslagen! zou men moeten gaan, opslaan.
Het is te begrijpen, dat die lui volgende week weer
wat hebben en weer een excuus vinden om meer
salaris te grabbelen.
Baronj Rengers was het roerend met hem eens en
dikte de zaak nog ietwat aan. Demoraliseeren doet
men den beambte, die gaat rekenen op bijslag, vond
deze spreker, doet men de Regeeringen, die zich
zullen kunnen beroepen op dit antecedent, doet men
het Kamerlid, die voor een twijfel-district zittend,
xijn stem or steun niet zal durven weigeren aan een
dergelijk voorstel.
De boeren Haffmans en Hovy waren voor. zij
vonden, dat de Staat als werkgever precies moest
doen. wat elk werkgever deed, nl. zijn personeel hel
pen in dagen van druk.
De heer Iiovy vond zelfs gelegenheid er zijn Bijl
tjes (de werklui van de Amsterdamscihe marinewerf
bij te balen) en brak voorts een lans voor de kost
winners, om ook deze evengoed als huisvaders te
laten, deelen in den toeslag.
Toen was hat vieruur en kon minister Heemskerk,
die al opstond, zijn speech tot morgen 11 uur bin
nen houden. Intusscben zal het toeslagwetje lang
niet voorspoedig ter wereld kómen, vreezen we.
Mr. ANTONIO.
RECLAMES
In acht van de tien gevallen van nier- en "blu&s-
aandocningen worden deze niet begrepen.
Dag aan dag weelc aan week maakt de ver
schrikkelijke ziekte ongestoord verderen voortgang.
En hoe langer zij wordt veronachtzaamd, des te
erger wordt zij en des te moeilijker wordt het om
Ö3ar te genezen.
Dat is de reden, dat nieraandoeningen zoo gevaar
lijk zijn. Want juist de niet begrepen ziekten zijn
bet meest te vreezen en bij nierziekten hangt zeer
veel van tijdige behandeling af.
lederen dag neemt bet gevaar toe en als gij een
dei duidelijkste ken,teekenen van nieraandoening op
merkt. zooals pijn in den rug en de lendenen, rheu-
saatisehe pijnen, urine-ongesteldheden, zoodat gij
nachts meremalen moet opstaan, pijnlijkheid bij
de loozing, enz., begint dan onmiddellijk heden nog
met het gebruik der echte Foster's Rugpijn Nie
ren Pilldn. Zij zijn een geneesmiddel, hetwelk uit
sluitend dient voor de nieren. Zij versterken en
liefden de nieren en geven hun de oude kracht te-
rgu, terwijl zij hen behulpzaam zijn bij bet afvoeren
van de uit het bloed gefiltreerde onzuiverheden.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen (let vooral op de
Juiste spelling van den naam Foster's ter voorkoming
van waardelooze namaak) zijn te Schagen verkrijg
baar bij den heer J. Rotgans. Toezending geschiedt
franco na ontvangst van postwissel f 1.75 voor éen,
•f f 10.voor zes doozen. 22.
Aan geneeskundige berichten uit hel algemecne zie
kenhuis te Bamberg ontlechen wij, dat met het natuur
lijke ï'rauz Josef-bilterwaler veelal ook prompte,
.zékere cn volmaakt bevredigende werkingen geconsta
teerd werden in gevallen waarvan andere hfvoermid-
delcn geen voldoend sncccs te venvachten viel. 35
Binnenlandse!» Nieuws.
WARMENHUIZKN.
Voor de. lichting 1913 werden in deze gemeente in
8e maand Januari j.1. 24 jongelieden in het register
voor de Nationale Militie ingeschreven.
WierlngtTwaard.
Vergadering van de vereenig'uig „Vrije Liefdadigheid"
op Donderdag 1 Februari 1912, ten huize van mej.
8e wod. Boon, 's avonds 7 uur. De voorzitter, de lieer
Haringbuizen, opent de vergadering en heet de aan
wezigen hartelijk, welkom. Hierna verzoekt hij dén heer
De Sleutel, dein secretaris, de notulen voor te lezen,
welke (xiveranderd worden goedgekeurd. Thans is punt
1 der ag nda aan de ordeVerslag penningmeester.
Deze deelt mede, dat door de vereeniging is uitgekeerd
345,31 V;.. De inkomsten bedroegen f 343,30, zoodat
8e ka's is achteruitgegaan tot een bedrag van f 22,011/2-
Vondor deelt de penningmeester mee, dat 12 tnieuwé
loden zijn geworven, waardoor het totaal ledental, thans
104 bed raag'. l>e voorzitter dankt den heer Sleutel
voor zijn verslag en zegt, dat de financieel© toestand
in verg-!ijking met andere jaren niet slecht is te noe
mer. Vo'g' punt 2 der convocatie: Rapport van de
Comm'ssic voor Het nazien der rekening. Dit korte,
maar duidelijk verslag wordt door den heer Sleutel
voorgelezen en daar geen der aanwezigen aanmerkin-
gco maakt, da rikt de voorzitter hem voor die lezing.
woon en onbevangen. Ook bankier Haberbrock ging
de dames Diesegang op zijn gewone elegante manier
voorbij en nam hoogst beleefd en. vriendelijk zijn
glimmend en cylin,der af. Als mijnbeer Liesegang °P
komst was in de. verte, maakte Ha,berlbrock een om
wegje, want bij wist, dat deze onverzoenlijke, ruwe
baas niet van plan was paar zijn muts te grijpen,.
Het was geen kleinigheid, om een, paar dozijn vrou-
wenoogen nieuwsgierig op elk sleutelgat of eiken
deurknop gericht te weten. Maar Mieke zou bepaald
de eerste zijn geweest, om bij het een of ander, dat
niet in orde was geweest, hartelijk te lachen.
Dó hooge spiegels wierpen al bet licht terug. Het
rook er feestelijk naar gebraad, bloemen en wijn. De
eiemmen zoemden, het zilver rinkelde, ook het kris
tal en boven, alles uit klonk bet lachen van as
sor Pfeil.
Dcla zal schijnbaar zeer op haar gemak tusscheai
I\aar beido buurmannen. Dr. Wolffer hielp zichzelf
zeer vlijlig door de grootste helft van den flesch wijn.
Dein luisterde, keek «1 verheugde zich over don avond.
Zij tastte zoo nu on dan naar haar glas, nipte evem
van hel koele vocht, ademde den heerlijken geur in
on leed een oogenblik onder het scherpe lachen van
Pfeil, zoodat zij voor een oogenblik de oogen sloól.
Dan was hel voor een oogenblik, dat zij zich ver van
deze mensehen verlangde, cn in hel binnenste van haar
hart koud cn kil was en zich ellendig gevoelde.
Dikwijls voelde zij den ernsügen blik van GrelL
op zich gericht. Dat deed liaar goed, evenals den blik
van een goed, warm en trouw mensch.
Men was opgestaan. De meisjes en de koetsier dien
den koffie in oud-porseleinen kopjes, een geschenk van
tante Lindemaan. Mieke was zeer bang voor haar
kopjes en smeekte in den nood haars harten om gr00te
voorzichtigheid.
Dela ging zoo geheel volgens haar manier alleen
door de kamer. Zij nad ieder hoekje hier lief. Zij wilde
voor een oogenblik in Erich's werkkamer gaan en
daar oen moment op de koude loeren canapi uit-
ilisten. Een oogenblik van eenzaamheid en vergetelheid.
Doch de deur der werkkamer stond aan en daarachter
hoorde zij stemmen. Er stonden bepaald oenig°> hoeren
ïe rookcii. Toen aarzelde zij.
Hoe levendig was Dr. Godschalk aan tafel geweest,
hoe had hij alles opgenomen met het gezicht: m
Verder wordt hem dank gezegd voor hel uitmuntend
beheer dor kas. Daar bij Üc rood vraag niemand het
wooid verlangt, sluit dc voorzitter de vergadering.
EEN SCHITTEREND AAN'liOD?
liet „Bat. Nblad" verneemt het gerucht, dat de Am
sterdam iieli Compagnie, den directeur van Landbouw
den heer Lovink^ de hooldaduiinistralie van haar lan
den heeft aangeboden op een inkomen van f 100.000
(een ton; 's jaars cn een gegarandeerd winstaandeel
van een gelijk bedrag.
LEERZAME CUFERS.
I Een slatistiekje, door de „Prov. Gron. Courant'
samengesteld, geelt een zeer leerzaam overzicht van
de plaats door do verschillende partijen in de gemeente
raden der provincie Groningen ingenomen. De samen
stelling was in drie opeenvolgende jaren aldus
1 31-12-'09 31-12-'10 31-12-11
1 Chrisl.-Hist. 18 22 21
R.-KaUi. 18 21 20
Anli-Rev. 95 106 113
Liberalen 390 357 337
Vrijz.-Dcm. 30 41 55
Soc.-Dem. 26 30 44
lit aanmerking nemende dat het totaal aantal raads-
zetcls door vermeerdering van bevolking eenigszins is
gestegen, blijkt uit ^lit staaltje, dat chr.-hist. en r.-k.
huil aantal stalionnair zagen blijven, dal a.-r., s.-d.
en v.-d. zich kunnen verblijden in stagen groei, ter
wijl de „liberalen" een vrij groot verlies moeten boe
ken. Volk.
VERKIEZINGS-OMROEPER.
De voorziening in den vacanten Tweede Kamerzetel
voor het district Hilversum gaf een wannen strijd. Tal
van politieke sprekers traden op en bijna elke post
bracht de laatste dagen, een biljet van aanbeveling.
Naardcn overtrof op den dag der stemming elke
andere plaals. Daar werden de candidalen bij omroeping
aanbevolen. En het getuigt van des omroepers neu
traliteit, dat hij 11a eerst den „weldenkende^, kiezers
van Naaixlen' te hebben aanbevolen op mr. Rutgers
te stemmen, vervolgens, na een paar slagen op zijn
van zijn waardigheid getuigend koperen bekken, riep:
„Kiezers van Naaiden, stemt nooit op Rutgers of
's Jacob, want die lui bezorgen ons door hooge be
lastingen, duur brood en dure levensmiddelen.'*
Naaiden b 1 ij f t origineel.
DOMINEES-CONCURRENTIE.
Aan boord van de oorlogsschepen in de Direklkl
van Marine te Willemsoord is de volgende bekend
making opgehangen:
Bekendmaking,
„dat het bestuur dor Vereeniging „Geestelijke Bij
stand"' den predikant A. Buiskool voorloopig lieeft aan
gesteld als voorganger, die de behartiging dor geeste
lijke belangen onder de Marino te Helder zal ter hand
nemen. i 1 i
Evenals aan andere predikanten is aan dezen vrijen
toeging verleend tot do viool en tot de inrichtihgdni
van Hr. Ms. Zeemacht."
Het matrozenblad „Het Anker" merkt hierbij op.
dat dominee Buiskool is een vrijzinnige predikant, een
konkurrent dus van ds. Warners, en nog wel eene die
ds. Waroetrs zeer ongaarne naast zich bezigzal zien,
om de christenzielen te bewerken.
't Is gek, want nu zijn van de Nederlandsch Her
vormde Kerk, zoowel de orthodoxe als de vrijzinnige
richting aanwezig, terwijl die arme Calvinisten mitsgaders
de Roomsehen, van allen geestelijken bijstand zijn ver
stoken. Want bet jjaat toch niet aan, dat de Her
vormde predikanten geestelijken bijstand gaan verschaf
fen aan Gereformeerden en Roomschen.
Waar hel principe zulke strenge eiscbeu stelt, dat
van één kerkelijke gezindte beide richtingen vertegen
woordigd zijn, is het dus hoogst noodzakelijk dat nok
de andere gelooven in Nederland hun mannetjes naar
Den Helder dirigceren om geestelijken bijstand te ver
loeren aan de hun toebehoorende zielen.
En inmiddels blijven onze diep beklagenswaardige
Janmaats te HelievoefsluLs, Amsterdam, Rotterdam etc.
«1 zelfs heel Oost-Indié van die zoozeer noodzakelijke
geestelijke hulp verstoken. Waar het met die menschen 1
heen ral moeten in de toekomst is ons een raadsel.
DIRKSHORN.
Zondag cn Woensdag gaf de gymnastiekvereeniging
U. d. I. alhier [liaar jaarlijks dB» uitvoeringen in de
kolfbaan van den heer S. Bremmer. Bij beide uitvoe- j
ringen was de zaal flink bezet en genoot hel publiek j
van het vertoonde. Gaven de oefeningen aan de brug 1
vooral vlugheid l.e bewonderen, aan hot rek kwam
bewuste kracht, gepaard met wisheid van afcprong tol
haar recht.
Aangename afwisseling bieden altijd, dc vrije-oefe-
ningen. Een aardig nummertje was vrije oefeningen
van de plaats -7— 2do afd. meisjes. Gaarne hadden,
wc ook iets van dien aard door de le afd. meisjes
zien geven. Aan het einde een paar groepen die succes
hadden. De muziek van de hoeren Schut en De Heer
was te roemen. Bal na.
ALKMAAR,
Donderdag had ten raadhuize de aanbesteding plaats
van de verbouwing van het stadhuis, naai* plannen J
van den heer Jan. Sluijt, architect te Amsterdam en
den Directeur der Gemeentewerken. Ingokomen 13 bil
jetten, l.w". van:
P. Smit te Alkmaar voor f 39884.
Fa. Bruin en Burgaring, idem f 41000.
L. C. Oudl, idem f 41210.
Fa. Spruit en Wils, idem f 41450.
J. v. Schagcn, Haarlem f 42974.
J. Waijer en J. Schuurman, Medemblik f 43480.
J. Henneman, Heemskerk, f 45000.
P. Dubbcld te Alkmaar f 45743.
C. Noort Jr. te Heilo f 46700.
R. K. Koppen en Zn. te West-Graftdijk f 47000.
C. Balke te Amsterdam
D. Spijker te Amsterdam
Coflp. Bouwershond te Haarlem
De gunning is voorloopig aangehouden.
innon Marken, waarvan hijzelf eenige jaren lang den branie
a<3atu\ beeft kunnen uithajigen.
f 48400.
f 49808
Gemengd Nieuws.
WIJKVERPLEGING.
Onder bovenstaand opschrift dan schrijft hij:
Uit de gang, die van het huis van bewaring direct,
raar de rechtzaal leidt, komt kort voor het begin
van, de verhandeling, ©en gezette, jonge man, ©en ge
stalte, die deernis wekt. Bleek, absent, met verwaar
loosde haren, in gebukte houding. Onafgebroken is
het hoofd in, beweging, nu eens knikkend, dan weer
schuddend. Voortdurend trekken, de gezichtsspieren.
In hf>t innn istq 1 ,1 Ecauuaena. v wriaurena treaaen, ue gezicnisspi
weigelden ging verplegen. Nu echter. vljli? ?.U.der0 ™°rst*.U!'« Bemaekt van den genMen
na dit eerste geval, telt men de „wijkverpleegsters".
dat eigenlijk zeggen wil:
- duizenden uit den z<ui wmi, to iun.&«u, mi- wv u
In eigen woning-'In GrooUBrttffnjt^dublndS^n van een euggestleve kracht, van ee.
ook hier te lande is er bijna geen dorp, dat niet het
wist te lokken. Er was niets
imponeerende macht, die deze eenvoudige klerk stel
lig uitgeoefend moet hebben op zijn slachtoffers.
De arme kerel maakte den Indruk van een intel-
KorvAraoi t „(«„„rt, Actueel minderwaardig mensch, niet van een geraïfl-
P was de schildwachte gaon af- neerden, gewetenloozen bedrieger. De beide deskupdi-
T7*_„ T 0_, gen. de beide verdedigers noemden hom gedegene-
r^-kfefeï eenzame cel had hem zUn deeofum^nt-
nomen.
voorrecht heeft ze te bezitten.
DE G ENER AOL IN 'T MA I. EUR.
losse.
Dat de zene
den iese kier op factloen mos staon
raol ni mos passeere. wa zoude doen,
Prezentez arm, koperaol.
Goed, 'k zie, dade i affeire kent. Maok dade
op iwe qui vive zijt. De zeneraol zal ten drije pas
seere, om naor de kazeire te gaon.
Alles es zuust, zei Ivo, en hij lette gewried op.
Maor "t wier halver viere, viere, vijve, zesse, in giene
zeneraole te zien
Te halver zeuve komt er ezu 11e lange sapeur in
birgerskliere veurbij.
Ahwel, prezentez 1'arm, zeit ie teugen Ivo.
Wa zoe 'k? antwoordden Ivo. Da doe ik veur
den zeneraol alliene.
1 Ah wel! Ik benne kik de zeneraol.
Hola zeneraplke, zeit den Ivo, ge gaot it onder
de botte kriege van den koperaol. Ge most hier ten
drijef zijn en 't es noe jas bij zevene
KALM STERVEN.
De beroemde tooneelspeler Matthew is, volgens be
richten uit goede bron, gestorven met 'a, scherts op
de lippen. Zijn knecht, John, die zag, dat zijn ver
scheiden nabij was, wilde hem nog wat medicijn in
geven; maar hij gaf hem bij vergissing 'n lepel inkt.
Jn Vriend van den tooneetepeier, die daarbij tegen
woordig was, geraakte daardoor in de grootste opge
wondenheid.
't Is niets, James, zei de stervende met z\va,kke
stem: ik slik '11 stuk vloeipapier in en dan is de zaak
weer in orde.
Daaropi wen,dde hij het gelaat naai- den muur en
gaf den geest.
TOLSTOI OVER IBSEN.
In een der tooneel-feuilletons van Franoisque Sa-
rey komt} de volgende anecdote voor:
Hans Müller, een jongen uit een fatsoenlijk gezin,
verdiende als klerk ter griffie zijn brood. Hij werk
te goed, leefde bescheiden, spaarde zelf9 nog wat over
van zijn klein loon. Dit spaarduitje, vijf honderd mark
vertrouwde hij een kennis toe, die lu octrooien deed,
en een winst garandeerde van honderden procenten-
De jonge Müller had in zijn droomen, de verschoten,
glimmende klerkjas al uitgetrokken, liep in gedachte
te flaneeren in de Friedrichstrasse als een „kava-
Uer", in pels en, hoogen hoed. Hans Müller had name
lijk éen, leelijk gebrek: hij leed aan den drang tot
rijk en duur doen.
De vijfhonderd mark zag de jongen natuurlijk nooit
terug. En, hij pende weer acten en vonnissen over.
i-n zijn, zielig kantoorjasje. Tot het Ju zijn brein op
kwam anderen, er in te laten loopen, op dezelfde wijz®
als hij gedupeerd was.
Bij| de begrafenis van zijn vader maakte hij ken
nis met den directeur van da begrafenis—onderneming,
een welgesteld man. Müller vroeg hem of hij veel,
heel veel geld wilde verdienen, met betrekkelijk
weinig kapitaal en zonder risico. Waarvan de hande
laar in, doodkisten werkelijk niet afkeerig bleek te
zijn- En Müller vertelde: hij kende zeer goed een
„Geheimen Regierungsrat" van het Keizerlijk Octrooi
bureau in Berlijn, die hem op de hoogte bracht van
de patent-a,anvragen, waarop niet gunstig beschikt
was, om te venhelpen technische redenen of om finan-
tiëele. Het was niet zoo heel moeilijk dank z#
de connectie met den Geheimrat toch patent t®
krijgen op de aanvankelijk geweigerde projecten, wan
neer er maar eerst geld gestort werd in de depot-af-
deeling van het keizerlijk octrooi-bureau. De geld-
Blumenthal, de groote tooneeldirecteur te Berlijn scljieter zou enorme winsten behalen. Want de pa-
sprak met Tolstoi over Ibsen en zei- tent-aanvragende firma's, dankbaar voor de hulp, zou-
Ik heb verscheidene van zijn' stukken opse- den het drie"' vierv°udiS- van de som uitbetalen,
voerd, maar ik kan niet zeggen, dat ik ze recht be- w,®.lke gestort werd, uit louter daukbaarheid ea
grepen heb. Begrijpt u ze? i blijdschap. En risico was er niet Want bet geld bleef
Daarop antwoordde Tolstoi: Ibsen, begrijpt ze zelf iu de safes van het keizerlijk patent-1 areau. Allee*
niet. Hij schrijft ze. en dan gaat hij zitten en wacht 2011 Mdller na-tuurlijk een kleine provisie vragen, e*
af. totdat de verklaarders en uitleggers komen; en ve{fc<! s 7a" d,e 0 n kost en.
van hen verneemt hij dan, wat hij eigenlijk bedoelt ,e beS^tenis-ondernemer gaf geld. Een twintigdui-
Datzelfde is ook wel eens van Andersen en diens fC'nd mark voorl(>opig. En kreeg een bewijs van Mül-
sprookjes gezegd. 'I ]®r op een papier met het hoofd: „Depotabteilung de€
HET EERSTE MATIGHEIDSGENOOTSCHAP. kaiserlichen PajtenUmtes", dat deze som gestort was
In 1509 werd reeds door landgraaf Maurits van Hef ln r ve®e kluis.
sen 'n matigheidsgenootschap gesticht, die de Chris- In< eeu sigarenwinkel telefoneerde hij dikwijls met
toffelorde" genoemd werd 2ljn' begrafenis-vriend over den gang dei'.zaken. D®
Wat men toen echter onder „matigheid" te ver- 7inkelier vroeg ten slotte, waarom het ging. En Mül-
zal het bij mij precies worden ingericht, of nog beter.
Dela wist niet, of zij zou omkeeren, maar zij liep de
ging af naar de slaapkamer. Zij tastte in donker naar
Mieke's grooten rieten stoel voor de toilettafel, ging
daar in ziiten en sloot de oogen.
„Dat is het niet dat is het niet, dat mij 'zoo
kwelt csi stervenstreurig maakt' dacht zij met een
zekere smartelijke hardnekkigheid. Maar dan moest z'iji
toc.li weer daaraan gelooven. Zij wLst het toch reeds
sedert dagen en veel daarvan reeds véél langer. Zij had
zichzelf daarmee afgetobd, sedert weken en maanden.
En was ook gister cn eergisler daarmee in hel. reine
gekomen, zoover als dat tenminste mogelijk was.
Wil moest ziek zijn. Maar wat .mankeerde hij
'1 waardoor r Hij .moest sedert geruimen tijd n:c! meer
-ij den rechter op het kantoor zijn, hij zou zich in de
Democratische Residentiebode geheel en al onmogelijk
hebben gemaakt. E11 hij had geen middelen. Vanwaar
ook r En dan tenslotte weer dat verlangen naar
hem Dcla kneep de handen samen.
Noodlot cn schuld in hoeverre was dat hier
beiden aanwezig cn waarvan het meest r En hoe
lang zou het goed gaan met de democraten r En do
rechter Gern had oom Zoecke verteld, dat Wil weer
veel in de herbergen rondscharrelde, zooals dat hier
ook -was gebeurd en vroeger in Berlijn,
j Zij had zijn weg niet durven kruisen 1
I Dela klopte en hamerde het hart, het werd haar
koud en kil, zoodat zij zich aan de leunngen van
den stoel vasthield. Ach. zij wist dit alles toch al
reeds sedert dagen en weken.
En zij sloot weer dc oogen.
Zij droeg zijn beeld nog diep in haar binnenste
en 't hinderde haar, 't niet in al zijn glans te kunnen
bewaren. Zij had hot beeld in haar binnenste met
stecncn geworpen en voelde toch dat een stuk van
haar tot den man was overgegaan.
Zij hoorde de stemmen van de heeren tot in deze
kamer. Toen stond zij weder op, haalde een piar
maal diep adem en lic-p dan vlug en monter door den
helder verlichten corridor naar de alles goeds belo
vende keuken, sprak een poosje met de keukenmeid
en de meisjes en ging 'dan w- naar Mieke die
juist Tiaar haar keek. En toe:: i <1* anderen daar
weer en al de behaaglijkhetu en -elligheid aan-
sclio' e, toen voelde zij zich weer anders gestemd.
staan had, blijkt hieruit, dat al de leden der orde
zich de verplichting oplegden, om bij den maaltijd
niet meer dan, negen bekers wijn te drinken.
Wij zouden zoo vragen, hoeveel dronken zij er dau
wel vóór dien tijd?
EEN MOORDENAAR TERECHTGESTELD.
hi Drcsden wertl bij het licht van eloctrische boog-
lampen de moordenaar onthoofd, <Le met Paschen den
72-jarigen rentenier op de afschuwelijkste manier gc-
dcod en daarna beroofd had. De moordenaar betuigde
I op hel schavot nog eens zijn onschuld! en beschimpte
den rechter op de gemeenste manier. Halverwege hét
schavot sloeg hij de beambten, die hem begeleidden,
hevig. Een oogenblik later echter was do gerechtig
heid aan ham voldaan.
SCHEEPSRAMP.
BERLIJN, 1 Februari. Te Ilambom aah dén Rijn
(bij Dusscldorf) geraakte in een sneeuwstorm een veer
boot van de ijzergieterij „Deutscher Kaiser" in het
rad van een vrachtbootdc veerboot kantelde, waardoor
acht passagiers verdronkenvier personen konden ge
red worden.
SPOOR WEGONGELU K
BERLIJN, 1 Febmari. Hedenmorgen vroeg hadden
twee ongelukken plaats op den stadsspoorweg' om Ber
lijn. Vier -werklieden ,dic bezig waren de rails te her
stellen, weken uit voor een naderenden trein, doch zagen
door den mist niet, dat op een bijspoor een locomotief
naderde-. Eén arbeider word op slag gedood, éen zeer
ernstig gewónd. De beide andoren kwamen or met lich
tere kwetsuren af.
Bij het tweede ongeluk, een botsing van twee leege
treinen, zijn geen mensóh en levens te betreuren, doch
de maieneele schade is aanzienlijk.
DE WERELD WIL BEDROGEN ZIJN.
Van den Handelsblad-briefschrijver in Berlijn von
den wij d© volgende correspondentie over de rech'.-
zaak van een oplichter Hans Müller, die verscheidene
lieden heeft opgelicht voor duizenden en duizenden
Zij drukte zichzelf in een van de gemakkelijkste stoe
len, voelde warmend en weldoend haar kloeren tegen
haar koel geworden huid en greep Agatha's hand.
Mieke verwachtte hel kleintje in de late lente. Eji
precies, bijna op den dag af, verscheen de kleine,
een ongelooflijk lief wezentje. Een meisje, rood', mollig
en mei ©en zeer energiek stemmetje. Tanté Lindémonu
was zeer tevreden. Zij ging haar bekenden rond, mam
overal die- gelukwenschen in ontvangst. Zij gaf Natalie
hierbij een mark cadeau en aan haar tuinman Honig
oen thaler. „Maar geen drank voor koopen. Honig.
Hoor je, beste?"
„Ja. maar wat dan? mevrouw, wanneer het op.het
welzijn van de zuigeling ral zijn
„Je kunt je door Natalie een flesch Markatelier la
ten meegeren.''
„Bost, heel 'best, mevrouw.'
Eenige weken lang nam Dela het huishouden bij
haar zuster waar, zij was geheel naar de Voïgts -Ver
huisd. Het was een goede tijd. Daarita begon weer de
stille en de gewone sleur.
Zij scharrelde thuis overal rond en zocht werk1.
De oud® kamera in het sousterrain wemden overhoop
gehaald en al den ouden rommel van jaren en jaren
her werd na gesnord. Moeder schudde het hoofd. „Waar
voor dat alles, Dela Laat dien ouden rommel toch
rusten!" Maar Dela luisterde niet. Vele der vergeten
dingen brachten haar heerlijke herinneringen.
Zoo kwam weer de zomer.
Tante Lindemann was trots op haar nicht, als zij
zich mei haar vertoonde. Dela was alleen wat te gere
serveerd. Zulk ecsi manier ren doen schrikte tenslotte
de mannen af. Een zeker tegemoetkomen al mocht het
niet direct daarop lijken, was wel gewenscht. Zij sprak
een enkele maal met Dela daarover. Maar deze ver
anderde haar optreden niet in het minst. Alleen,
was zij daarbij s leeds zoozeer de dame, zij kleedde
zich zoo smaakvol «1 was zoo betooverend! slagvaardig,
dal tante Lindemann nog meer troLsch dan ergernis ge
voelde. Zij waren heiden het voorwerp van aller be
langstelling onder de badgasten en dat schonk tante
Lindemann een groot genot.
Midden herfst, toen de bladeren reeds vielen, kwa
men zij eerst terug.
Ier vertelde ook hem, hoeveel geld er te verdienen
waa met weinig kapitaal en geen risico. En de on
schuldige, naïeve sigarenbaas kwam ook met duizen
den over de brug.
Nu trok Hans Müller zijn kajR.oorja.sje uit, zoodra
hij de griffie verlaten had, en wandelde in pelsjas
en hoogen hoed. En sneed overal op, dat hij een
intimus van Herrn Geheimrat Sa©hse was van het Kei
zerlijk Paten,t-burea,u, en liet overal depot-bewijzen
zien van 30, 40, ja 80.000 mark.
Hans Müller de klerk, liet visitekaartjes drukke*,
waarop stond „Dr. Müller, Gertelitsassessor" en noc
later „Dr. Mentjni, Arzt".
Als medicus kreeg hij zelfs naam in zijn vrienden
en kennissenkring. Sedert hij een bekende een réeépt
gegeven had voor huiduitslag het middel hielp
prachtig 1 waren er vrienden die geen'anderen dok
ter wilden hebben dan den knappen Mertini. Het geld'
stroomde den man toe. Het vertrouwen kon niet ge
schokt worden. Waren de quitantics van de dépots
niet gestempeld met den echten blauwen stempel r En
had liij niet zijn woord gehouden, hadden, niet d«
eerste geldschieters de gestorte bedragen drie, viervou
dig teruggekregen r Het geld Werd den man letterlijk
opgedrongen.
Dr. Müller of Mertini was dan ook „zit liebens-
würdig' Hij gaf de arme medeklerken theaterbiljettó».
voor heele mooie voorstellingen. Hij vereerde zijn beste
kennissen entreebewijzen voor Caruso-voorstellingen,
parke'plaatsen., waarvoor hij 180 piairk het stuk bad
moctai betalen. E11 keken de kaffers wat vreemd, dan
zei Müllor dat hij die dingen natuurlijk gekregen had,
gratis, dank zijn uitnemendie connecties. Zoo steeg het
vertrouwen in 'den man met pelsjas en hoogen hoed,
die automobielde en den branie uithing. Tot eindelijk,
eindelijk één geldschieter wantrouwend werd, eenvou
dig eens liet vragen of er wel een „Geheimrat Sachse'
bestond in het natentbureau, en wat de „dépot-afdeo-
ling' Joch eigenlijk te beleekienen Ird. Geheimrat Sachs®
bestond evenmin als de depotafdeeling. En Müller's be-
Vader Liesegang werd zestig.
Het was duidelijk, dat vader Liesegang het gele
den verlies niet meer kon inhalen. En wanneer zijn,
schoonzuster voor d© laatste maal uit de firma ver
dwijnen en dood ging, waartegen Liesegang geen
woord had in te brengen-., dan zou zij met wiskun
stig© zekerheid een persoon, dien zij, vertrouwen kon,
in haar plaats stellen, om te zorgen, dat kapitaal en
rente goed werden besteed en soliedte bewa,ard. Ja,
ja. hij had alles op éen kaart willen zetten, en zoo-
doendei had hij het spel verloren.
De proef om goedkoopere kleurstof voor zijn Bn-
nen te vinden, had hij gestaakt. Wel stonden nog
velerlei glazen en fleschjes op zijn tafel en ij werd
woest, als zijn vrouw dien rommel v.-ild^ >emen,
maar hij dac-ht er niet meer aan om erk t«
vervolgen. Het duurde hem te lang. het gaf hem geen
af!eidi(ng genoeg meer.
Meer dan vroeger ging Liesegang naar het bosch
om te jagen en ontmoette daar dan een ouden raads-
heer. Die was' evenals hij ook een oude plannen-
.maker. Aan den zoom van het waterrijke woud
meenden de heeren een zwavelbron te h&b-ben ont
dekt, en de hemel weet, wat revenuen zij zich daar
van beloofden. Al tweemaal was het water tot onder
zoek naar Jena gezonden, maar de hoeren da,ar maak
ten er niet veel van- Het kwam meer voor, dat zulk
water werd gevonden. Men moest dieper boren, meen
de de raadsheer en dan eerst de zaak bekend
maken. En toen waren zij beiden overeen gekomen,
het zelf eens met eeox boring te probeer en. Vader
Liesegang ontwierp plannen, enkele oude arbeider*
werden naar de plek des heils gezonden. Die had
den daarboven een goeden dag en toen was het
weer uit.
De raadsheer, met zijn steeds malenden mond, had
toen weer een ander plan. Men moest de huishou
dens verlichten. Hij had een oud recept voor een
bijzonder soort kaas, krachtig en scherp van smaak.
Alle boeren konden, hun de melk zenden. Jongen,
jongen! Dat zou nog eens een winstgevende zaak
worden. Hun kaas overal aan de markt een sar
castische opmerking van Liesegang deed ook dit
luchtkasteel ineenstorten.
Wordt vervolgd.
