Van Houterigs
Cacao
Woensdag 27 Maart 1912.
•Miste Jaargang Nu. r>()9.>.
ENORM VERSCHIL
in Smaak, Kracht, Geur en Kleur
met alle andere goudkoope merken.
Staatspensionneering.
Kinnenlandsch Nieuws.
f zitter behandelde het onderwerp: „Wij vragen staats- UAJU-iANTOUOG. doel van daaruit op een plat dak te springen en
I was, schoof hem de rest van den keukenarbeid toe, een naar den Gorianz, den eenzaam-
SCIA6ER
llmid Nieuws-
Aimnmtic- LullnvUtl
Bevoegde beoordeelaars vinden hierin
terug den smaak en geur, die goed gefa
briceerde cacao moet bezitten. is
gers en zangeressen nog eens een opwekkingsliedje.
Met de vraag aan de vergadering of ieder, die n,og
geen, lid der afdeeling was, met den Bond voor Staats
pensionneering mee wilde strijden, besloot de heer
Langhorst zijne lezing. Hierna werd de vergadering
gesloten. Ieder heeft genoten en, de vergaderingen
hebben haar doel bereikt, er is propaganda gemaakt
voor de zaak der staatspensionneering. De afdeeling
allantsoog
Alhier werden, jl. Zaterdag 23 en Zondag 24 Maart
in het lokaal van den heer J. van den Berg, propa-
gandavergaderingen gehouden, door de afdeeling van
den Bond voor Staatspensionneering. Beide avonden
was de zaal geheel bezet, enwm de vergadering be- omstr6eks 200 ne en complex-ieden
zocht door meer dan honderd belangstellenden. Beide
vergaderingen, werden geopend door den voorzitter dei
afdeeling, den heer Langhorst, die na een hartelijk
f woord van welkom het doel dezer vergadering uit-
1 eenzette. Na de opening zong het zangclubje onder
leiding van den, heer Langhorst een drietal Staats-
met het oog op het vele bezoek in de zomermaanden.
Dat zou de eerste schrede zijn, om Callantsoog als
zeeplaatsje wat vooruit te brengen.
DE CARNAVALS-INBREKER.
Betreffende den Bosscher inbreker Schoenmakers,
geeft de ,,'s-H. Ct." de volgende bijzonderheden:
Tijdens de Carnavalsdagen heeft een als zwarte do
mino verkleede persoon door inklimming inbraak ge-
pl egd ten huize van den president van het Ge
rechtshof te 's-Hertogenhosoh, jhr. mr. L. van Meeu
wen. Er werd een bedrag van, f 300 k f 400 gestolen,
terwijl de inbreker een vijl had achtergelaten. Het j
vermoeden, bestond, aangezien er feiten waren, die er j
op wezen dat de inbreker met het huis bekend was,
dat de dader een vroegere huisknecht was, zekere
Schoenmakers. De gemeente-politie nam de zaak ter j
hand, doch hare onderzoekingen mochten tot geen, ar- j
restatie leiden.
De inspecteur van politie, de heer H. P. Rulkens,
reisde naar Antwerpen en heeft daar de verblijfplaats
van Schoenmakers, boven een kroegje, ontdekt.
Niet echter alleen van de inbraak tijdens de Car
navalsdagen werd, S. verdacht, doch ook van andere,
die zoowel te 's-Hertogenbosch als elders plaats heb
ben gehad. S schijnt een bijzondere voorliefde te heb
ben gehad om zijn slag te slaan hij families, waar
hij vroeger als huisknecht had gediend en waar hij
dus de inrichting der woningen goed kende. Zoo werd
,in Januari van dit jaar door inklimming van uit een
straatje achter het huis inbraak gepleegd in het
huis Van mevrouw De Bergh in de Peperstraat, waar
een som van f 100 a f 150 werd gestolen en het
vermoeden viel aanstonds weer op S., die niet erg
gunstig stond aangeschreven, omdat in den loop der
jaren, dat hij bij genoemde mevrouw gediend heeft,
dikwijls kleinere en grootere bedragen waren vermist,
tot een gezamenlijke som van tusschen de twee en
drie duizend gulden. In Februari had een inbraak
plaats hij den heer Van Nes van Meerkerk te 's-Gra-
venhage, vroeger hoofdingenieur-inspecteur van den
Rijkswaterstaat te 's-Hertogenbosch, en werd daar
een som van omtrent f 200 ontvreemd. Het vermoe
den, dat ook deze inbraak op rekening van S. was
te stellen, lag voor de hand, aangezien S. ook bij
deze familie in dienst is geweest
Thans de nieuwe inbraak welke tot de arrestatie
heeft geleid.
Een 14-tal dagen geleden werd uit de keuken ver-
het huis van jhr. mr. L. van Meeuwen een klein
bedrag gemist. Van de drie rijksdaalders,, die in
een laadje lagen waren er twee ingelaten.
De dief, die hij alle genoemde en ook bij andere
families als zoodanig te boek stond en wiens bezoek
I steeds werd verwacht, had namelijk de gewoonte, al
tijd maar een gedeelte weg te nemen. Het blijkt nu,
dat S. in de laatste dagen niet alleen in de stad,
maar zelfs in het huis van jhr. mr. L. van'Meeu-
POLDER WAARD EN GROET.
^®In zijne vergadering van 26 Maart gunde de pol— ™eD~ ls geweest. Er zijn namelijk daarvoor verschillen-
pensioenversjes. Deze tweestemmig gezongen liedjes der waard en Groet de levering van 400 kub. meter d® sporen gevonden aan de zware kelderroosters, ter- 1
werden in volle aandacht aangehoord. Het warm ap- grint aan de Rotterdamsche Grintmaatschappij tegen d'en kelder eetwaren worden vermist, zoodat
1 plaus, dat volgde, was het bewijs dat hij de verga- 2.08 gld. de kub. M. waarschijnlijk in dien kelder is geweest.
I dering niet alleen <1© zang, maar ook de woorden der Voor Heemraad werd het volgende drietal opge- j ^alerdasavond tusschen 9 uur en half tien bevond
I versjes insloegen. Daarna werd door de leden der maakt, de heeren 1. J. v. d. Stok te Nieuwe Niedorp, zlc ,<?e ^aiïl'^e Van Meeuwen in de huiskamer en ge-
Rederijkerskamer alhier opgevoerd het propaganda- 2 A J T Geertsema te Kolhorn 3 P Latensteijn ulkte de thee. Plotseling hoorde men iets verdachts
tooneelstuk „Te Laat". Het stuk werd zeer goed ge- te zaandam I en stond jhr- mr- L- van Meeuwen aanstonds op om
speeld, de rollen waren goed verdeeld. Vooral het Tot secretaris werd herkozen de heer J. Breebaart®en ,onderzoek ln te. stellen. Hij doorzocht de gang,
I tweede bedrijf maakte indruk op de vergadering. Na Dz. te Hoogwoud, terwijl dezelfde tot penningmeester kamers e" den tum> do©h ontdekte niets, tóor
j elk bedrijf werd flink geapplaudisseerd. Daarna zong werd gekozen- echter terug te keeren opende hij ook de deur van
het zangclubje weer een drietal tweestemmige liedjes. VOOR DE BLOEMBOLLENCULTUUR i d<' lJ'aats> waar zoowel keizer als bedelaar te voet
J Ook deze zang viel zeer in den smaak. De heer Men d ons med dat de boerenplaats van den ^,An„^Aat^fA T* in hefdsmoiuwfn' die
I Langhorst kan tevreden zijn over het resultaat van heer D Rezelman aan den Middenvliet te Anna Pau-"nm 1 ,,de h^T voor het gelaat sloeg.
het eerste optreden van zijn zangclubje. Zooiets heeft lowna> groot ongeveer 40 HA., voer de bloembollencul dkr' mr' v' Meeuwen wilde hem vastgrijpen, doch de
l Callantsoog nog nimmer gehad. tuur is aangekocht. 1 ,w.1.® weg e komen €n vluchtte de trap op naar
De avond werd besloten met eene lezing. De voor- *rmcckcw«-. i strijkkamer, schoof daar een raam op met het
- pensioen" Hij sprak over den toestand oud en arm, Donderdag 28 Maart a.s. zal alhier des morgens te- zoo den tuin te bereiken. Dezen weg kende hij blijk-
over bedeeling door diaconie of armbestuur, over ver- f,ea9 f®!16 ^fe^ng" g<?°"de" w®rd®nkD™,®,t de baar noS van vroeger. Hij had evenwel buiten den
T zorgine door eigen kinderen over het armhuis over Reddingboot der Js<x>rd_ en Zuidhollandsche Redding- waard gerekend, want de heer jhr. mr. v. Meeuwen
eergevoel bii den ar beider te weinig ontvangen loon maatschappij. De oefening zal worden bijgewoond door had, na het vertrek van zijn huisknecht, voor die en
gedurende het werkzame' arbeidersleven, over het den k®ei\ 06 BOOij van Amsterdam> secretaris van het i andere ramen ijzeren hekken laten aanbrengen. Jhr. mr
hoofdbestuur. v. M., die den inbreker naar boven was1 gevolgd,
recht van de ouden van dagen, dat hun tot heden
door Staat; en Christen ontzegd wordt, om te vragen
Staatspensioen zonder daarvoor premie te moeten be
talen.
De lezing werd driemaal onderbroken door zang
CALLANTSOOG.
Door den heer P. Vos Jbz. alhier is aa,n het be
stuur der Noord- en Zuidhollandsche Reddingmaat-
wist hem daar vast te grijpen en sloeg een para-
pluie op hem aan stukken.
De inbreker vluchtte weder naar beueden, de keu-
De heer S. Kooger en mej. A. van den Berg zongen tusschen zijn huis en de gebouwtjes der Maatschappij
tweeipaal een toepasselijk propagandaversje, terwijl en aan de Reddingmaatschappij behoorende, te mogen
mej. Van den Berg en Maartje Prins een derde liedje koopen. Naar we vernemen, ligt het in de, bedoeling
zongen. Tegen twaalf uur zong het twintigtal zan- op dat terrein een flink lokaal te bouwen, vooial
schappij het verzoek gericht, het terrein, gelegen ken in, waar de meid en eenige huisgenooten hem
- trachtten tegen te houden, doch hij rukte zich op
nieuw los en rende de gang in, welker deur hij van
buiten sloot, zoodat men hem niet verder achtervolger
kon. In de eetkamer werd hij nog handgemeen met
Feuilleton.
expres had geleerd. En wat gaf hem dat veel te den
ken.
Hij kwam zacht naderbij, boog een, knie, terwij]
zij de heide armen stil liet neerhangen en kuste met
eene andere dienstbode, die tegen den grond zou zijn
geworpen, greep zijn jas en hoed, die daar lagen,
sloot de deur van buiten en vertrok.
Onmiddellijk werd de politie gewaarschuwd, die,
vernemende, dat het weder Schoenmakers was, die in
het huis was geweest, onmiddellijk haar onderzoek
begon.
De commissaris van politie zond in alle richtin
gen zijn inspecteurs en de agenten te voet en per
rijwiel uit, om den dader te achtervolgen. Nabij den
Vughterweg werd S. door een agent gezien. Hij tracht
te door het water wadende onder de 60-elsche brug
te ontkomen. De agent moest de achtervolging prijs
geven, omdat het donker was, wat met het oog op
het water veed gevaar opleverde, terwijl hij ook
geen vuurwapen bij zich droeg.
De commissaris en de inspecteur Rulkens verrich
ten intusschen in de stad bij verschillende personen,
die als bekenden van S. te hoek stonden, huiszoekin
gen, welke echter geen resultaat opleverden.
Den volgenden morgen werden deze onderzoekingen
voortgezet, niet alleen in 's-Hertogenbosch, doch ook
elders, zooals te Breda, Daar hadden huiszoekingen
plaats ,die evenmin tot de ontdekking van den dader
leidden.
Met behulp van de Rotterdamsche recherche heeft
men den verdachte daar omstreeks 4 uur Zondag
namiddag eindelijk gearresteerd, en des avonds naar
's-Hertogenbosch overgebracht.
Het blad verneemt voorts, dat in den nacht van
Vrijdag op Zaterdag een poging tot inbraak is ge
pleegd bij mejuffrouw Wouters, St. Jozefstraat te
's-Hertogenbosch. Een daar naast wonende officier,
die den man had zien gaan, zou een revolverschot
gelost hebben, waardoor hij op de vlucht ging. Zou
het ook hier S. zijn geweest?
KRANKZINNIG!
Zondagavond bevond zich in den D-trein van Ber
lijn naar lissingen een reiziger 2e klasse, met een
kaarlje naar Londen, die het onderweg den reizigers
lastig maakte door in de coupé's te komen en te
vragen om sigaren, sigaretten, boeken enz. Aan een
der conducteurs vroeg hij hem 20 Mark te lefenen
met de belofte, dat hij hem er uit Londen 40 voer
terug zou zenden. De conducteur was zoo wijs niet
op dien handel in te gaan. Bij aankomst van den
trein te Goch, beklaagden zich enniga reizigers* .dat de
man hun lastig viel en bovendien onbehoorlijk ge
kleed; d!oor den trein liep. Bij; onderzoek bleek dez.;
dan ook in négligé in zijn coupé te zitten. Op het ver
langen van 't spoorwegpersoneel trok hij zijn pan!
Ion weer aan, doch verliet tevens den trein. In da
stationsrestauratie bestelde hij een souper. Na dit ver
orberd te hebben zeide hij doodleuk: „betalen doe
ik niet, ik heb geen geld"', waarop hij zich verwij
derde. de pet van een dienstman ie zich in de .iè-
stauratie bevond, opzettende. Deze werd hem afger. i-
men. waarna de man verdween.
Naderhand is hij door de politie in bewaring g -
nomen, waarbij bleek, dat hij werkelijk geen geld bez:,;,
en dat de man totaal ontoerekenbaar is, weshalve hij
naar een krankzinnigengesticht overgebracht zal wor
den.
MELKPRIJZEN.
De melkfabriek Hollandia te Purinerend heeft voor
hare leveranties aan Het Zand van 1 April 1912 tot
1 April 1913 de melkcontracten als volgt afgesloten:
April 1912 per Liter 5,25, Mei 6,25, Juni 6, Juli
5,75. Augustus 6. ^September 6,50, Oef ober, Novenv
ber en December 7,25. Januari en Februari 1913, 8
eent, Maart 6,50. Gecontracteerd is voor ongeveer 000
koeien, tegen 500 in 19111912.
INTREE PREDIKANT.
Ds. Van der Veen zal zijne entrée bij de Doops
gezinde Gemeente te Barsimgerhom prediken op 21
April, des namiddags 2 uur.
OUDE NIEDORP.
Voor de levering der sehoolbehoeften alhier is voor
het jaar 1912 ingeschreven door de firma Trapman
en Co. te Sehagen voor f193; door de N.-V. Boek
en Handelsdrukkerij v. h. Herm. Coster te Alk
maar voor f 196.40; door A. Groot Nz. te Voord-
scharwoude voor f 201.9tri en door J. W. van Ra
ven te De Rijp voor f 225.
De leverantie is door B. en \V. opgedragen aan
de laagste inschrijvers firma Trapman en Co. te Seha
gen voor f 193.
hert roept. Dan komt er bepaald weer een, nieuwe
sage over Kralz Matiaz."
„Kralz Matiaz?"
zjj qq neme armen scu net u„— „Ja., koning Matthias, de koning va,n hun verlangen,
mPUrnüW 111|3 pn Hr Jaaer groote ontroering en innigheid haar de hand. Slechts hun Barbarossa. Zij noemen 'n geheimzinnig hert zoo,
I IIIOWI uun Ultra U«| n M eeamaali maar toch zoo, dat de mooie vrouw eene dat steeds met de feestdagen in deze bergen spookt
ROMAN VAN RUDOLF HANS BARTSCH. hlijdie siddering door de leden liep- ©u in November weer over de Save verdwijnt. Een
q Maar zij liet hem niet merken, dat deze hulde zoo vreemde, eenzame sinjeur, die nooit bij andere soort-
Mevrouw Utta was veel te fijn van zenuwen en te electriseerend was en haar wel deed. „Ik ken nog 'n genooten gezien wordt. Omdat hij zich niet met vróuw
'i scherp van opmerkingsgave, om niet te zien, dat ander jachtlied," zeide zij, „maar dat zingen wij na volk afgeeft, houden de jagers hem voor zeer won-
ars elke beweging haar armen moest aanraken, tafel. Ga zitten, baron Hans." deri1Jk ®n vreemd' Be®n kogel kan hem bereiken."
en daarbiib^fdeensidderde Zij keek hem open en Zij wees hem zijn plaats aan den haard, droeg En Hans verzonk in gedachten. Het beest! Er
l en aaaxDij oeeiue en siuueiuc. z. j »rnnte -/orsr en lieftalligheid waren jaren geweest, dat hij gezworen had hem te
ernstig met de bruine oogen^ en as rn ziine eten op d<>o<Jen;
maar de eed was minder sterk ge-
oogen de bede hem niet te kwellen. Zij voegde zich j oudedames van Straga en weest dan de geheimzinnigheid van Kralz Matiaz.
J daarnaar en trok zich zooveel mogelijk terug. Hans op de g „- n welzijn. De helle dag I Nu greep hem de hartstocht naar de overwinning
j weid rustiger. Ook nam de bereiding van den maal- ook 1kloii h o mevrouw Utta's kindei- over dit geheime leven weder aan. Dien schreeuwers
üf tijd hem te veel in beslag; opmerkzaam keek hij lichtte waaruit onder heit donkere haar uit het Saveland wilde hij hun hoonend geloof aan,
naar de bruine lever en daar de doordringende hya- lijk zorgeloos g aa bruine oogen schitter- het bestaan van dezen betooverden vorst ontnemen.
1 cinthengeur zich .^herp in het kleine vertrek deed en het blank:e ™£°£d' de _Kwj^k iraweek Het was hem als schoot hij met dit hert ook hun
zelden, verwarde dat hem opnieuw, en was het maar den, aan wier ,-^rtr„mvri Riikshoon rlood. hun hoon. om zich af te scheiden
gelden, verwarde dat hem opnieuw, en was
goed, dat het gebraad zijn geur begon te versprei- had gedacht eu
die hem nu zoo nabij en vertrouwd
- den. Het bracht hem op andere gedachten en me- opgeheven, namen zij zich voor
1 vrouw Utta, die reeds weer onbekommerd geworden Na^t de bergen te doen; steeds over den
zocht zelf borden en wat verder noodig was en dekte, rug ae berg, waanop het wild en woest
a vroolijk zingend de tafel. De Weenerln zong een, wals. sten ,Jtta v6or de boschhut haar lange
J-: die een zeer groote sensatie In het leven van Hans i M. w w„er aan, terwijl Hans de deur sloot,
had veroorzaakt; dezelfde waarbij hij Ramseide tegen ban n
den grond bad gegooid.
„Mevrouw Utta?" verzocht hij.
f „Wel?"
-..Houd daarmee op."
„Zing ik dan zoo valsch?"
1 „Neen, neen, zingen moogt ge. Maai- niet dit. He
fT is die wals uit „De Groote Beer".
„Werkelijk," la<ihte zij. Dan dacht zij na en zeide
°P heel anderen toon nogmaals: „werkelijk
j Toen ging zij aan tafel zitten, die zij zeer sierlijk
I ka<l gedekt, overzag alles, ging dan naar buiten en,
I bracht wat bosehkruid mee, om de tafel te versieren
®n zoug opnieuw. Ditmaal was het haar gastheer ter
ii eere: bosch en op de heide".
En den goeden, dankbaren Hans kwamen de u\i
'Ë^tapten zij beiden door het bosch. Toen zij hoo-
eer kwamen werden de boomen minder en minder,
hielden eindelijk geheel op en maakten plaats voor
lagere boschages.
Hier komen de herten samen, zeide Hans.
"o, vertel mij van deze jacht," verzocht mevrouw
Riessel, en Hans, die dikwijls genoeg deze woeste
streken had bezocht, vertelde opgeruimd en plas
tisch van zijn jachtavonturen. Hij sprak van zijn
droomleven en stille nachten, waarin het geroep van
het wild eensklaps opklonk.
„Hoe?" vroeg mevrouw Utta vol verwachting.
Toen zette Hans de handen aUa den mond en riep:
„ou, ou, ou, ouaah!"
„Dat moet verschrikkelijk zijn! riep zij.
Vooral op Johannisdag om vier uur," zeide hij.
alle ln d® "°^nwant zlJ 'Mng het 'ied hartelijk lachend. „Wat de boeren zich lü niet voor-
a le versjes tot aan het slot, waaruit de gevolgtrek- JJ wannaer iu den helderen zonneschijn een
I lljlg was te maken, dat zij het niet lang geleden en
Rijkshoop dood, hun hoop, om zich af te scheiden
van de Duitsche kracht en een Sloweensch rijk te
grondvesten.
„Vertel mij eens even, waar denkt gij aan?" vroeg
mevrouw Utta zacht. Zij was er bezorgd voor, dat
Hans weer zou worden aangegrepen door zijn on-
weerstaanbaren lust tot jagen en dat was haar zeer
onaangenaam geweest. Nu liepen zij samen over de
hoogten. Zij waren schoon, eenzaam en, redn.
De wijde verte was geruststellend. Dat men zijn
leven aan deze natuur kon vastsnoeren, aan deze
wereld, waar het zoo koel, en onverbiddelijk armzalig
werd, neen, dat begreep zij toch niet van hem.
„Ruw is het hier wel," mompelde zij half vrees
achtig, half eerbiedig.
Hans schrok op. Daar liep hij met de mooiste vrouw
die er misschien in Oostenrijk was, in de goudên een
zaamheid over de bergen, en daar droomde hij reeds
weer van herten en jacht. Ongehoord kwam hem dat
zelf voor. En daar hun pad nu rotsachtig werdi en
groote spleten vertoonde, greep hij haar bij de hand,
en geleidde haar. Op een weinig mosaehtigen bo
dem gingen zij voorwaaTts, met ineengestrengelde
handen, al® schoolkinderen en toen de rotsen trotsch
en kil werden, werd zij angstig en greep hem vast.
Eindelijk bleef zij staan. „Hoe ver is het nog
naar den veraten top?"
„Een uur misschien... niet veel meer," troostte hij.
„Zeg het mij maar dadelijk, 't is twee uur."
„Dat op zijn hoogst."
„En hoe moet ik terug?"
„U blijft vannacht daar boven."
„Hans, baron Hans," zeide zij ontsteld.
„Wij hebben daarginds een kleine hut," zeide hij.
„Het ós een wild, ruw rijk, wel over de zeshonderd
hectaren grond, maar alles ©ven ruw en waardeloos.
Bovenop rotsen, dan wat plantengroei, verder wat
kreupelhout, en alleen iager een rijk bosch. waar
grootmoeder veel hout van heeft verkocht. Wanneer
•ons slot verloren gaat, is dit waardelooze bezit allee,
wat den armen edelman en jager nog overblijft. Me
vrouw Utta moet toch zien, hoe weelderig Hans voq
Heidenreich wonen zaj, als hij het dierbaarste heeft
verloren. Vaderlands thuis, een ademtocht daarvan
waart zelfs n,og in deze wildernis, al ligt het ook
aan de grens van de Duitsóhe sfeer."
„Hans spreek niet zoo treurig," zeide mevrouw
Utta- „Je ziet overal spoken. Deze kale bergen moe
ten zulke gedachten wel wakker roepen. Het ziet er
hier uit, alsof de heksen elk oogenbiik voor ons uit
deu grond zullen oprijzen. Laat ons omkeeren, Hans.
Denk ook eens aan mij. Al zoudt gij mij in dajt een
zame blokhuis ook nog zoo trouw behoeden, mijn
naam zou na deze ontmoeting toch verloren zijn. Mijn
leven is anders voor een ieder te zien, beste Hans,
en dus ik smeek je, iaat ons omkeenan,"
Zij smeekte hartelijk en meit nadruk. Haar jonge
vriend stond treurig voor haar en keek in die rich
ting, waar het steeds bergachtiger werd, en het scheen
alsof de wereld uit niets anders dan bergen bestond,
wier toppen zich in de ijle lucht verloren.
„Zoo blijven, dus deze oorden alleen voor mij over.--
zeide hij stil. „Ik had den wensch uw glans, uw lieve
warmte daarheeu te brengen, en de herinnering daa> -
a.an was voldoende geweest voor heel mijn leven. Nu
blijft alles mosgrauw zooals het was. Het is goed.
mevrouw Utta, wij keeren om."
Lang liep zij stil nanst hem en menigmaal keek
zij om naar sde hooge toppen, die nu achter hun
rug waren.
Wordt vervolgd.
