crooteiulccls ïn het najaar in onze weiden vertoonen.
Teder heelt wei eens opgemerkt .dat aan een „ge-wo
nen paddestoel" er bes (aan honderden soorten, welke
vaak zeer moeilijk uil elkaar zijn te houden iceds
op het eerste gezicht- twee deelen zijn te ondorschei.-
tli n, ii.I. den steel en den hoed. Onder den hoed
vin-.i: men vertikaal geplaatste plantjes, .„lamellen" gc-
heeten. welke wan den steel evenals ile spaken van
een wiel naar den omtrek van den hoed loopen. Als
dt- paddestoel nog jong is, d.w.z. als de hoed .zicji
rog .pus heeft uitgespreid, zijn de lamellen vleesohkleu-
rig; later worden ze zwart. Als men nu tegen Idein.
tijd. dat de plantjes zwart gaan wonden, een wit stuk
papier neemt, waarin mem in hel midden een jond
gat knipt, waardoor de steel van den hoed kam kot-
men. vertier het papier aan een zijde tot dat gat door-
fcnipl en het vel dan onder den paddestoel legt. dan
Kar, men. wanneer men over dit alles een kistje of
omgekc.-rdcn emmer plaatst, na verloop van eenige
«laven iels aardigs opmerken. Op het papier n.f. zijn
veie fijne zwarte lijntjes ontstaan, welke evenals de
plaatjes van den stoel naar buiten loopen. Aan de
plaatjes zijn n.l. millioencn zwarte sporen ontstaan;
deze vielen in tle beschutte ruimte loodrecJit naar he
in-den en vormden op die wijze tic zwarte lijntjes
op hel witte pipier. Tn gewone omstandigheden stui-
v.-:i evenwel ae sporen overal heem. Enkele komen
op een p'aatsje terecht waar de omstandigheden Sn
alle opzichten gunstig zijn. Dan gaal Zulk eeii „spore"
kinnen, d.w.z. er groeien een of moer (graden uit;
«lïc- draden gaan zien ontelbare malen vertakken, zoo-
dal i 11 den" grond een bolvormig weefsel van dra
den ontstaat. Dil nu is 'do eigenlijke zwam, waarvan
het publiek alleen kent één bijzonder deel. n.l. iÜfrn
paddestoel. Dit draadvormig zwamüchaam noemt men
hel „mycelium'- van de zwam. De aanwezigheid van
hel mycelium van een van onze weidepaddestoelen
is evenwel in den zomer gemakkelijk waar .te nemen
en wel door een ronde plek. waarbinnen het gras
verdort cn ten slotte zelfs dood: kan gaan. Do myce-
Itumdraden toch omspannen door hun verbazend aantal
de gronddoeltjes en. nemen al het water en bovendien
vele waardevolle stoffen uit de humus tot zich. In
liet najaar vereenigen zich de m y cel ium'diaden voor
een doel tot eigenaardige bundels, welke op den rand
boven den grond komen en het aanzijn geven aan de
1 ickende paddestoelen. De rol van deze organen is
slcc.hls om te zorgen door het vormen van weer vele
sporen, dai er op andere plaatsen weer nieuwe draad-
weefsels zich zullen gaan ontwikkelen. Tiet leven der
•eigenlijke paddestoelen is dus zeer beperktna do
vorming van sporen sterven ze af. Door do groote
hoeveelheid voedsel dal in hel myoelium is opgehoopt,
is het mogelijk, dat de paddestoelen zeer snel zich
kunnen ontwikkelen, waardoor men ze bijna plotseling
ziet verschijnen. Doordat Me „paddestoelen uil den
grond schieten' aan den rand van het mycelium is
hol ook verklaarbaar, dat men ze vaak in grootere of
kleinere, meer of minder zuiver getrokken cirkels ziel
staan.
ïn sommige streken zijn dis ringen van paddestoelen,
waarbinnen een verdorde plek gras. bekend als „hek
sen ringen".
Hel "binnenste deel van het mycelium sterft nu af,
terwijl hel buitenste opnieuw doorgroeit, waardoor in
den grond een ring van zwamdraden ontstaat, welke
Viel volgende najaar op den rand wederom een cirkel
wan paddestoelen, maar nu een wijdoren, boven den
grond brengt, waardoor de heksenring dit uiterlijk krijgt:
binnen in een plek, gewoonlijk zeer donkergroen, kort
6ras, dat waarschijnlijk nogal wat voedsel Irekt uit
et afgestorven mycelium in den gronddaarom heen
•een verdorde ring. waar zich het levende mycelium
bevindt en op den rand "daarvan weer een. cirkel van
paddestoelen. Zóó breidt de ring zich elk jaar "uit. tot
dat door de grootte of door onregelmatige ontwikkeling
dammen c.d., den cirkelvorm meer of minder verloren
van het mycelium door de aanwezigheid van greppels,
gaat.
Laat ons ,nu terug keeren lot de sporen van, den
ha ver brand. Zooals gezegd, zullen deze zich hij den
oogst voor een deel bevinden aan de gezonde korrels.
Worden deze nu het volgend jaar uitgezaaid, dan kun
nen dc braiidsporen ook gran ontkiemen cn een my
celium vormen. Dit mycelium dringt de jonge haver-
plant binnen en groeit er mede omhoog. \eel schade
blijkt de zwam dan nog niet te doen. Als evenwel het
mvcelium de jonge haverpluim, welke nog in de
scheede zit; bereikt, begint het eigenlijke vernielings
werk.
Hierover in het volgend artikel. LAND\I\N
Binnenlandsch Nieuws.
woonschepen.
De heer Th. H. Ph. van Papendrechl schrijft in
het ..Tijdschrift voor Armenzorg en Ktodorbescher- j
mins"
Wie in den zomer Friesland doorreist -en dit te
water onderneemt omdat juist daardoor d? schoon-
hdd der provincie hel meest uitkomt ziet te mid- j
den van de talloos vele en onderscheiden vaartuigen,
Pnvr-'onlig1 scheepje. Sommige liggen verborom in een j
'kreek als wr verscholen voor het oog van de nieuws-
rirrifie-n: andere zijn vaslgemeerd aan den waf
Deze scheepjes trekken door hun eigenaardigheid,
hun vernis aan tuigage terstond de aandacht en op de
vraag wat yoor .vaartuigen dit zijn. f klinkt, het, als
een doodgewone zaak: „Woonschepen". De toerist ver
wonder! zich nog mee-, want z. i. zijn alle schepen
beW(\pndi
Doch onder woonschepen wordt iets geheel anders
verstaan. Het zijn die' categorie van vaartuigen d.o
met het bepaalde doel tot woning zijn ingericht. Ge
brek aan woningen, duurte tier huizen, armoede, als
mede de uitoefening van het bedrijf, vormen den be
staansgrond. Op het platteland, a'smede iu de kleine
Sleden is de woningnood groot, omdat niemand zich
aangetrokken givoeil tol hel bouwen van woningen
voor die categorie kleine burgers, welke een zeer scha
mele huursom kunnen betalen. Maar ter andere zijde
maakt dc Woningwet het voor deze laai sten beslist
onmogelijk een wening te betrekken. Armoede is hier
van de oorzaak.
Ook brengt het .bedrijf mee aan geen vaste woon
plaats te zijn gebonden. Onder 'de bewoners der woon
schepen zijn arbeiders, die den geheel-en. zomer bij
de boeren hun .werk vinden en nu eens hier dan
weer elders in dienst zijn. Of hun kleine negotie maakt
het voor hen wenschelijk zich gemakkelijk te kun
nen verplaatsen. Zij zoeken, een centrum cp, van waar
uil dc omtrek wordt bewerkt. Alle dezen wonen in
een zoog-naamd woonschip.
Het woonschip, gewoonlijk óf een oud afgedankt
vaartuig, óf een praam, óf oude tjalk, wordt tot fdil
doel ingericht. Op het achterdek, een vrij hoogc kajuit,
die de eene kamer omtrekt, het middenschip vaak
tot keuken, slaapplaatsen, het voorschip tol laatstgemeld
doel omgevormd, lil de niet groote ruimte huist een
gezin, vaak met een talrijk 'kroost gezegend.
Er heerscht onderscheid onder de bewoneiseven
goed als onder de burgers. Sommige genieten een ze
kere welvaart, cn deze zijn de beste. Maar de aller
armste verkeeren in zeer eltendigen 'toestand. Uil deze
worden de bedelkinderen gevormd. De jeugd wordt
gedresseerd om door kleine negotie of hun weeklagen
de barmhartige harten der meergegoeden te bewer
ken. v- imzot
Wanneer de najaarsstormen hun kracht doen ge
voelen. de veldarbeid is geëindigd, en ook de kermis
sen zijn mfgeloopeii. komt langzamerhand "de „vloot'
naar stad' afzakken en meren zij zich als haringen
in een ton, langs dc wallen. Daar slaan zij hun winter
tenten op. Wie ia het zomergclij een spaarduitje heeft
overgelegd teert dal in den winter op. Vaak gaan de
kleine negotianten bij prachtig najaars- 'of winterweer
nog eens den boer op. Deze bewoners zenden |hun
kroostgeregeld ter schoolzij hebben ook hun domi
cilie. waar zij geregeld overwinteren.
Maar ook overwinteren velen in steden en zij zoe
ken evenzeer een plaatsje cp. dio geen domicilie hebben.
En omdat deze laatstgenoemden vaak behooren tot de
allerarmsten, komen zij daar overwinteren, waar zij
weten, dat de liefdadigheid het allergrootst is. De par
ticuliere liefdadigheid wordt- op zware proef gesteld:
hel Burgerlijk Armbestuur ziet hen met schrik aan
komen. Van naleven der Leerplichtwet geen. sprake.
Alsof er geen wetten bestaan, zoo gedragen zij zich.
's Morgens vroeg zenden zij het kroost met het mandje
beladen met koopwaar de stad in of in den omtrek
cn het gebedel begint. Deze kleinen zijn gedresseerd.
Verhalen over ziekte thuis, zwakte, armoede, mis
handeling, klinken den bewoners in dc ooren. Het tra
ditioneel© „nieuwe"' broertje of zusje doel opgeld. En
wie kan een klagend kind. wegzenden, ongetroost?
De familie leeft van dc opbrengst van de bedcl-
gelden.
De bewoners der woonschepen komen weinig in
aanraking met de justitie. Diefstal en rooverij behoo
ren tot de zeldzaamheden. En dank zij de krachtige
actie tegen drankmisbruik is het percentage dronkaards
zeer gering. Maar de oeconomische wanverhoudingen
te ccner zijde als de bestaande toestand der paupers,
doet de woonschepen blijven bestaan.
Telken jare wanneer de winter voorbijl is, verlaten
de meesten weer hun veilige haven, zwerven, rij door
dc provincie, en keeren in het najaar terug, levende
vaak, ook door luiheid, van de milddadigheid.
Of ooit de woonschepen zullen verdwijnen."
OPGEZETTE YISSCHEN.
Op de tentoonstelling te Leeuwarden zal de heer
J. Valk te Wartena een opgezette baars, snoek en blei
exposeeren, die in Friesland gevangen werden. Deze
dieren zijn in Engeland opgezet. Hier te lande schijnt
men daaraan niet te doen.
bedelaars en landloopers.
Men schrijft aan „De Tijd"
Het mag thans als oen bekend feit worden beschouwd,
dat minder bedelaars en landloopers tot de straf vim
opzending naar een Rijkswerkinrichting worden ver
oordeeld. In de laatste jaren werd ook de tucht in
deze inrichtingen zeer verscherpt, waarbij het luieren
krachtig wordt tegengegaan. Ook wordt beter toegezien,
dat alleen die personen worden opgezonden, ai© tol
normalen geregelde» arbeid ïn staat zijn.
Hierdoor werd het geheelo aantal dezer gestraften
aanzienlijk verminderdhet cijfer der bevolking dezer
inrichtingen daalde in een jaar met ruim 500; aanvan
kelijk werd verwacht dat dientengevolge de bevolking
der gevangenissen zich zou uitbreiden, maar dit ver
moeden werd lot dusver niet bewaarheid. Integendeel,
ook het aantal gevangenen is verminderd. Of dit ver
schijnsel wijst op minder criminaliteit, schei per .toe
zicht of meer clementie, dan wel aan andere oorzaken
moet worden toegesdhrèven, is thans nog niet met
zekerheid te constalecren.
PENSIOXNEERIXG VAN GEMEENTE-AMBTENA
REN.
Naar verluidt, berust het bij den Raad van State
verzonden ontwerp betreffende de pensionneering van
gemeente-ambtenaren, hunne weduwen en weezen, op
de volgende hoofdbeginselen
Het rijk neemt de pensioumcering van genoemde
categorieën geheel voor zijne rekening; de gemeente
ambtenaren zouden voor 'eigen- en weduwen-pensioen
nagenoeg dezelfde premie Storten als tegenwoordig de
burgerlijke rijksambtenaren cn de gemeenten zouden
bovendien ieder een bijdrage van 4 p.ct. over dc trak
tementen aan het rijk moeten bijdragen, zoodal aan
gaven zicli over aan den diepen en verzoenenden
vrede, die er op het blieeke gelaat lag.
Buiten begonnen de klokken, te luiden, luidden een
paar minuten en verstomden dan weer. als was er
een plotselinge schrik ïn die klokken gevaren.
Dan gingen de deuren in al de huisjes open en een
eigenaardig geloop en gedreun begon, waarbij zich het
geblaf der honden en het gekrijt der kinderen aanj
sloten, die onder de uitgekamde haren, verschrikte
oogen hadden.
Voor het schoolhuis en op het kerkeplein-tje was
veel gedrang en geschuifel, zonder veel alarm. Zoo
nu en dan ging er als een verlossende redding, een,
woord door de onrustige rijen, een, zacht woord, dat
een hoofdschudden of ernstig knakken als gevolg had.
En over-dit alles heen waaide de wind. die dikwijls
een luid snikken door d.e stegen, scheen te dragen.
Het, werd echter kerktijd en de dominé bleef steeds
oog maar achter de gesloten deur in het schoolhuis.
De klok sloeg op den toren en bij de klinkende
slagen keken velen omhoog, als voelden zij het als
een, straffe hardheid, dat ook niet die wreede tijd
even halt hield bij een gebeuTtenis als deze.
Stundenwïlhel-m stond wat terzijde van de anderen.
Hij had zijn. muts afgenomen, alsof hij in, de kerk
■was en zijn kleine, roode oogen keken onrustig en
vreemd, dan eens de steeg in, dan weer naar de
gesloten vensters van het schoolhuis.
Het was te zien, dat hij zich niet thuis gevoelde
ïn' den, wilden maalstroom van hot gebeurde. Hij die
isen paar zwaluwnesten in het dorp beschermde tegen
Se sluipende katten, hij die voor elke koe. die in de
Jacobshofer stallen, een kalf verwachtte alle hulp en
bijstand afbedelde, hij was geheel verslagen door het
onbegrijpelijke, dat deze nacht had gebracht en den
gewonen loop der dingen wild verscheurd had.
Op eenmaal begon bij met zijn pet in zijn handen
te draaien en met zijn zingende stem te klagen: „Het
dtoet mij leed om jou, mijn, broeder Jonathan; ik
tieb genot en vreugde iri jou gehad; jouw liefde is
mij weer waard geweest dan vrouwenliefde..."
De Jacobshofers keken van elkaar naar Wilhelm,
xvien de wind door de haren speelde en de korte kiel
<aa. het lichaam deed fladderen.
het rijks-pensioenfonds voor dc gemeente-ambtenaren
pl.m. 12 p.ct. premie zou moeten betaald worden.
Vroegere rijksdienstjaren zouden jn rekening worden
gebracht.
BURGERBRUG.
Door hel brandweercorps alhier is aan d.-n ltaad
der Gemeente een adres ingediend om verhooging van
loon.
winkel.
Wegens gezondheids redenen is aan den neer G. .No
bel gemeenteontvanger, voor vier weken vrijstelling
verleend door Burg, en 'Wetll. va«i hel honden van
zitdagen.
De heer G. Nobel 'heeft ontslag gevraagd ajs secre
taris van de Nulsafdecling.
w armenhuizen.
Pas zijn de burgers bekomen van den schrik van
den in Juli j.1. voorgekomen brand, of opnieuw dreig
de in „De Krankhooru'" één dergelijk onheil. Bij den
schuitenmaker F. Scheer, werd n.l. in de werkloods
onverwachts brand ontdekt, waarschijnlijk tengevolge1
van 'n lek in 'den over 'l vuur hangenden „pekpol".
Dadelijk toegeschoten hulp voorkwam echter grooler
schade, die nu beperkt bleef lot liet geblakerde hout
werk. gesprongen glazen en beschadiging van gereed
schappen, ijzerwerk, enz. Vi Woord wan lof aan de
rappe gasten .die het brandgevaar, in de volle buurt,
met de vele rieten daken, wisten te sluiten.
DOOR EEN KOE AANGEVALLEN.
Nabij Garderen. gemeente Barneveld. is de 70-jarige
vrouw A. Spek door een in de weide loopende jonge
koe zoodanig gestoolcn, dat 'haar de ingewanden uil
het lichaam puilden. In bijna lupaloozen toestand is
het arme vrouwtje ecnigen tijd later aangetroffen.
GEWENSCHTE KLANTEN.
Een man, met twee kleine meisjes bij zich. slapte een
restaurant binnen, bestelde één Ikschje spuitwater en
vroeg den kellner of hij drie glazen en drie bordjes
wilde brengen. Toen dc kellner dat gedaan had, haalde
de bezoeker een pakje met "boterhammen uit zijn zak
en begon de familie te eten.
De kellner riep den eigenaar èn deze ging naar
den bezoeker:
.Mijnheer, mag ik er li op attent maken, dal dit
geen café is waar men zijn eig ni boterhammen mee
brengt?"
„Zool' (hernam de ander... „En wie is ur
„Ik ben de eigenaar van net café!"
,Js u dat?" zei dc man. „Ik heb juist al naar u
gezocht, want ik wilde vragen waarom de muziek niet
speelt.'' .(„Vad. f
IN AUGUSTUS.
In hotel „Harenberg" tc Laren (X.-H.) brandde gis
teren de kachel voor de logés.
AUGUSTUSWEER.
Aan de „N. Veend. Ct.'' wordt medegedeeld, idal
het Dinsdagnacht te Veendam gevroren heeft.
BESCHERMING VAN WERKWILLIGEN.
Op de algemeenc vergadering van den Bond van
Noderlandsche Schiklerspatroons, welke dil jaar Op 28
oh 29 Augustus te Middelburg gehouden wordt, zal
o.a. behandeld worden een voorstel van de afdeeling
Groningen, dal luidt als volgt
„De Federatie van Nationale Bonden van Vakpa
troons in de Bouwbedrijven verbinde zich met alle
mogelijke vcrcenigingen van werkgevers, om een adres
aan den minister van Justitie te richten, lot gestrenge
strafbaarstelling van verhindering tot werken van werk
willige arbeiders.'
l'oudkarspel.
De vereeniging „Hulp bi Nood' alhier vergader
de Donderdagavond ten huize van den heer J. van
Zalingen.
De opkomst was als gewoonlijk niet groot.
De voorzitter, de heer J. Joman Fz.. opent de ver
gadering met een welkom, waarna de notulen werden
gelezen on goedgekeurd.
De penningmeester deed hierop verslag van den fi-
nancieelen toestand. Hieruit bleek, dat de ontvangst
aan contributie f 419.60 bedroeg. De uitgaven bedroe
gen aan uitkeeringen f 272.40, aan vergoeding afge
vaardigden hoofdbond f 2.50, aan bodeloon f 41.96,
totaal f 316.86. De vooruitgang in dit kwartaal bedraagt
dus f 102.74. In kas was f 63.05»/». op de spaarbank
f 1409,24. totaal-bedrag der „bezittingen f 1575.03i/o- In
het geheel hadden 69 uitkeeringen plaats. Nu zal weer
f 5 per week kunnen worden uitgekeerd.
Aan •commissie en Penningmeester wordt oen woord
wan dank gebracht.
Voor het nazien der volger.de rekening worden aan
gewezen de heeren G. Oudhuïs cn J. Oijevaar. lol
plaatsvervanger J. Blom.
Door den lieer F. Butter wordt als afgevaardigde
naar de vergadering van deri. Hoofdbond verslag uitge
bracht, waarvoor hij een woord van dank ontvangt.
Op een 'daartoe door den heer Butter gedane vraag
vindt men goed, dat. zoo dc rekening van den Bond
eens met een 'tekort mocht .sluiten, de vereenigifng-
daarin dan zal bijdragen.
Een bespreking wordt gehouden over de herdenking
van het 121 jarig beslaan van het fonds; In zijn me
dedeling daarvan brengt de voorzitter hulde aan de
oprichters de heeren F. F. F. Fruhrhcp. thans Burps-'
meester te Schoten, J. Vis, oud-hoofd der schoot pn
wijlen den heer Jac. Pranger, vroeger wethouder.
Na eenige bespreking wordt met 15 tegen 4 stem
men goedgevonden, de oprichting te herdenken. Naast
het Bestuur werd een commissie gekozen, om deze
zaken te regelenhiervoor werden gekozen do hoeren
F. Moeijes, F. Butter, G. Paarlberg en C. Kieft.
Bij punt „Varia' "Jvorden eenige minder belang
rijke zaken behandeld, waarna met een gepast woord
de vergadering werd gesloten.
Gemengd Nieuws.
OVERSTROOMING VAN EEN JONGENSKAMP.
De Katholieke jongensbrigade van Preston was te
Southport gekampeerd. Dc tenten, ten getale van 20.
waren een eind van het strand opgeslagen, maar men
had niet voldoende rekening gehouden met den hui
dige» sland der getijden.
Eergisteravond, toen het getijde eene hoogte had
van omstreeks 20 voet, terwijl ér een sterke bries
woei, drong het water plotseling in het kamp. Dc
schildwachten, die als gewoonlijk waren uitgezet, zagen
het gevaar eerst in, toen het water in dc tenten drong.
Nu was 'het een „sauve qui peut", waarbij verder
alles in dc tenten in den steek moest worden gelaten,
terwijl eenige jongens zelfs geen lijd hadden gehad
zich te klecdcn.
De jongens werden te Southport onder dak gebracht
en keerden gisteren naar Preston terug.
EEN UITVINDING OP HET GEBIED VAX DE
LUCHTSCHEEPVAART.
BERLIJN, 15 Augustus. De „Tagliche Rundschau"
van hedenavond vertelt een nieuwtje op het gebied
van de luchtscheepvaart zoo belangrijk, vooral voor
de toekomst, dat het blad zelf niet aan de waarheid
zou gelooyen, wanneer niet de .zegsman volkomen be
trouwbaar was.
Het moet een Duitschcn ingenieur nl. gelukt zijn
een vliegmachine te construeeren. die door een ver
nuftig mechanisme gedurende geruimon tijd beweging
loos op een bepaald punt in de lucht kan blijven. Deze
vliegmachine wijkt in uiterlijke» vorm en. iii construc
tie zeer af van de tegenwoordige aëroplanes.
De uitvinding meet voor militaire doeleinden vai.
het grootste belang zijn. Het Pruisische legerbestuur
neem! sedert geruime» lijd reeds proeven met dc nieuwe
vliegmachine.
DE KOUDE.
Van de Zug-spitze, den hoogste» top van Duiitscfi-S
la,n,d, meldt men,, dat het zes graden vriest en, dol
sneeuw er twee meters hoogg ligt. Als dit de zomeil
is, wat zal dan de winter zijn! Aan berichten overfi
sneeuw geen gebrek. Het laatste is. dat, zich op den™
Feldberg, den li oogsten top van het Schwarzwald,
eerste zomergast op sneeuwsehaatsen heeft vertoond!
De sneeuw lag 2 dM. dik en de temperatuur was
graad beneden 0.
DE HAND ALS VERLOVINGSANNONCE.
1-Iet laatste is, dat verloofden elkander als verlo
vingsgeschenk een afgietsel van de hand zenden ii
brons. Dit origi-neele symbool neemt thans de plaat,
in van verlovingsannonce. Dames uit de groote wereli
zenden haar naasten bekenden haar hand in brons
Wie brons te kostbaar vindt, zendt een afgietse
van de hand in gips.
NA 41 JAAR VAN EEN" KOGEL GEOPEREERD.
Maandag werd te Parijs een zekere N-omrowsky ge
opereerd door 'n kogel uit z'n lichaam te verwijde
ren, waardoor hij bij den Pransch-Duitsclien, oorlog
gewond werd en dien hij dus langer dan 41 jaa
met zich omdroeg. Ditg eschiedde in het gevecht bi
Dyon, den 23sten Januari 1871. De kogel drong ii
de borst, ging door den linker longvleugel en blee
in den rug steken. In den, loop der jaren was he
projectiel, dat IS mM. omvang heeft en, 24 mM
lang is, zoo ver in het lichaam gezonken, dat he
aan 't hovendijbeen, uitgesneden, kon worden,.
DE KLEINSTE ZUIGELING.
Het echtpaar Charles Dail-ey te Philad-elphia ver
heugt zich in eene bijzondere belangstelling wegenr
de minimale afmetingen van den, pasgeboren zoon.
Russell. Het wicht, 12 dagen oud, mat eergisteren lï
centimeter bij een gweicht van omstreeks 750 gram
maar is overigens geheel normaal en naar het schijn!
volkomen gezond. De kleine Russell is echter vooi
meerdere zekerheid in een incubator geplaatst, waai
hij eenige weken zal logeeren.
De moeder is nauwelijks 16 jaar oud en de vadei
nog geen 17. Beiden behooren tot de ..feather-weight'
klasse, de moeder weegt omstreeks 90 pond.
Dagelijks worden omtrent den toestand van Russell
Dailey bulletins uitgegeven, die door geheel de Ver-
eenjgde Staten worden verspreid.
HET GROOTSTE DROOGDOK.
Te Birkenhead i-s gisteren een droogdok van 3
duizend ton te water gelaten, dat er voor 'rekeniaif
van de Engelsche admiraliteit wordt gebouwd.
Het dok beslaat een. watervlak van 2 acres, d.i
9000 4vierkanten meter, is 680 voet lang en 14
voet breed en heeft een hoogte van 66 voet. Mei
vindt er behalve de gewone inrichtingen, voor een dot
van, drie afmetingen, drie ateliers aa» boord en logies
v-Anv den dnltmftAster en de bemanninc.
STORM OP DE SPAANSCHE KUST.
BILBAO, '15 Aug. Tengevolge van een storm hebL
hen 14 barken schipbreuk geleden. 119 Personen ziji
verdronken.
BERLIJN, 15 Augustus. Uit Madrid werden hedei
de volgende bijzonderheden over de gevolgen van eei n
storm in, de golf van Biscaye geseind: „Het aanta
verdronken visschers bedraagt 120, waarvan 110 al'
komstig uiit het dorp Bremeo bij Bilbao. De koninj
van Spanje, die thans te San Sefoagtilaan vëjFfjöeft, heel'
aan de gezinnen der slachtoffers groote geldsonimei lO* öt
doen toekomen. De zeilwedstrijden te San Sebastiaan
waaraan de koniing persoonlijk wilde deelnemen,, ziji
definitief afgelast."
h
COll[
chèi
Ver
:m
Nee
Hier en daar vertrok zich een mond als wilde men
lachen, maar het wilde toch niet recht. Het vreemde,
dat de dwazen en de heiligen, Gods hebben, lag om
den klagenden man.
En uit de steeg kwam nu ook Hemric-h Neuhaus.
Zonder hoed, het gelaat aschgrauw. Zijn groote. ver
schrikte oogen gingen over de menigte heen, maar
hij zag haar niet.
Men maakte plaats voor hem. Hij liep tusschen de»
haag van menschen, door. En daar liep hij door, vlug,
zonder aarzelen.
Toen hij voor de deur van. het schoolhuis stond en
den lclink van de deur in de hand had, toen viel zijn
hoofd tegen het bruine hout en men hoorde hem
snikken.
De dominé met zijn moeder kwamen op dat oogen-
blik naar buiten.
Hij zag er uit alsof hij door een kille koude be
vroren was. Hij liep tegen den horlogemaker aan.
Zij stonden n,u voor elkaar, hulpeloos als versteend,
niet in staat om verder te gaan.
l Daar streek de moeder van den dominé Heinrich
j over het haar en zeide: „Het is hem goed."
1 En da,n gebood zij met de hand, over de menigte
en zeide luid: „Ga heen, nu, het is kerktijd, Frederik
moet de klok luiden-"
Een lang en dor mensch maakte zich uit de me-
r.igte los en stuurde met snelle schreden op de kerk
aau. Dan begonnen de klokken te luiden, luider en
dringender nog dan anders, als hadden zij, en als
had de la,nge Fredierik begrepen, dat het paard zich
des te sterker in 'de strengen legt, njaarmaite de lcav
dieper in het zand 2-i!t.
Langzaam trokken die Jacobshofers naar de kerk.
De dominé en zijn moeder liepen vooraan. De dienst
meid liep over het kerkplein met de werkschort in
de hand, naar de pastorie, om in. alle haast haar ge
zangboek te halen.
Slechte de kleine Beth was nog bij den doode..
Toen echter Heinrich Neuhaus in de kale kamer
trad, toen nam ook zij haar kerkboek van de tafel
en liet de beide vrienden alleen,
In de kerk was vandaag niet, de rechte rust ga
stilte. Misschien klonk het zingen niet zoo dun en
sleepend als anders, omdat de geschokte zielen ge
makkelijker aanspreken,.
Maar toen de dominé de kansel-trap besteeg, sloe
gen allen de boeken dicht in meer verwachtimg dan
anders* Daarna, toen alles stond en liet schuren dei-
voeten,, 't hoesten en kuchen sneller dan gewoonlijk ver
stomd was, was het de wind, die met groot gehuil
om den toren loeide, als wilde hij vandaag geen en
kel mensckenwoord verstaanbaar hebben. De dominé
stond daarboven met scherp geneigd, bleek hool'd, luis
terend en zichzelf en ajlen vergetend. Na veel te la,ng
wachten begon hij te bidden. Maar het klonk dof en
•zonder weerklank, als had een wringende hand Zich
om de keel van dön spreker gelegd.
De moeder van den dominé had haar kleed met
zorg, breed uitgespreid. Haar klein,e, door het vele
werken ruw geworden handen, lagen in zwarte hand
schoenen gestoken rustig in haar schoot. De gouden
bril hing diep op haar grooten. mannelijke» neus.
En over haar bril heen keek de vrouw met dwin
gende» blik naar haar zoon, „Wolf," zoo dacht zij,
„mijn jongen, houd je bedaard. Je hebt toch gezien,
hoe vredig 't den schoolmeester was. Laat hem die
rust. Wek hem niet, ten gerieve en vermake van deze
harteloos ben.de, nog eens uit zijn goeden, diepen
slaap. Van, de engelen op het veld en den stal van
Eethlehem hebt ge vandaag te spreken. De don.kere
golven, die nu je gemoed beroeren, bezweer ze mijn
jongen en draag wat je gevoelt met je mee naar
liuis leg je hart hief open voor de Jacobshofers
en hun scherpe 'tongen en -hard© harten. Ga straks
naar huis en, jeg je gevoelens neer a»n je, sehilders-
lezeJ."
Zoo dacht de moeder en haar scherp oud gezicht
wendde zich geen oogenblïk va» haar zoon af.
Toen moest hij wel opkijken en het werd stil
in hem.
Hij las den tekst en sprak over het kind in, den
stal© hi geen enkel woord over den schoolmeester.
De Breithoters, die links in de kerk zaten, zeiden
later ond/er elkaar, dttut de een© kraai de andere niet
graag de oogen uitpikt, en, als het er' een, geweest
was uit Breithof, dan hadden, de kerk wanden van
Jacobshof wel gedreund van het: „Wee hem!"
Des doodgravers Kaatje streek het gladde haa
zich nog gladder onder haar huifje en bond zich d
banden, n,og steviger over de ooren.
„Zoo," zeidie zij tot den, ouden boschwachter
haar man, met wie zij naar huis liep, „even had li
den schoolmeester wel kunnen gedenken, zoo heek
maal hem niet te noemen is wel wat erg Hij
altoos een ziek mensch geweest en, heeft er nooit g<
uitgezien."
De doodgraver lachte. Zijn hard gezicht zag er zoi
der pijp nog harder uit. „Jij domme koe," mompe
de hij.
De bosbliwacliler bleef een oogenblik staan. Ziji
stijve, -dorre knieën in de kenen, laarzen knikten- tc
zijn oogen keken droef voor zich uit. „God weet'
zeide hij zacht, .„een goed woordje heeft de school
meester vandaag bepaald al wel gehoord. Wie zoo vioo
kan spelen, die zal niet des duivels zijn.
Beth ging heel vlug naar haai- huisje. Zij roerd
de zuurkool om, trok een ander jak en een, wolle
rok a»n, deed een, andere schort voor, hield haar ee:
zaam maal en waschte da vaaf.
Haastig deed zij alles en haar roode wangetjes
gloeiden als kolen.
En toen zij aan het wasschen van, de vaat
kop zij haar gevoelens niet meer inhouden en zij be
gon met zichzelf te redeneeren.
„Heere God." zeide zij, ,Jiad nu de dominé zij
-mond gebraad, als hij eeps een enjcel woordje ha
gezegd van den schoolmeester? Hij had mijnentweg
mogen uitvallen als een dolle. Maar nu zoo heelc
ma»l niette, ajsof het, een doode kat is. Maar wan
neer de dominé schaOder is, heeft hij het hoofd- n,Le
bij de zaak. Wees maar stil, schoolmeester, zoodr
de wol gewassche» is, kom ik bij je en bid ik nw
je. Ik hoop, dat ik pooit een slechter mensch da
jij zal hebben af te leggen."
Mompelend en zich reppend maakte zij haastig haa
werk af en ging heen, de deur achter zich sluitent
wat zij steeds deed, wann,eer zij bezoekende buurvroi
wen duidelijk wilde maken, dat zij voor haar wer
uit was, en langen tijd afwezig dacht te blijven. M<
korte en snelle schreden ging zij naar het schoo
huis, de stoep op.
Wordt vervolgd.
j*Smfm
