I
Rrif
1111
Het fijne der zaak
Voor Dammers.
w
m
m
Êt
m
9
m
m
M
m
m
Rona Cacao.
Zaterdag 19 October 1912.
ótie. Jaargang. No. 5202.
DERDE BLAD.
UIT DE PARTIJ.
In onderstaande® stand deed do hoer De Vries hiet
wit een mooien damzet, nadat zwart als laatste zet
1117 had opgespeeld.
N. DE VRIES Gzn.
Zwart.
en
G. MANTEL Jr.
Sland zwart, 13 schijven op7. 8. 9, 12, 13, 14.
16 tot 20. 23 en 26.
Stand wit. 13 schijven op25, 27, 28, 29, 32. 33,
34. 36. 37, 38, 42. 43 cn 48.
Wit27—22. Zwart18 27.
29 18. 13 22; gedw.
32 21. 16 27.
3309. 22 24.
37—31. 26 37^
42 4
Een zeer fraaie damslag.
UIT DE PARTIJ.
Deze stand kwam voor in eene partij, gesjfeèld tns-
K, schen de Dam.-Vereen, te Lyon (Fr.) en „Constant"
te. Rotterdam.
Zwart.
lijs
4'
rai
lU
SB
11
Hf
Jp-
m
23
SI
fü
-
81
1
Wit.
Stand zwart, 14 schijven op: 3, 6. 8, 10 tot 14,
16. 18, 19, 23, 24 en 26.
Stand wit, 14 schijven op: 27, ,28, 31, 32, 33, 35
tot 40, 43, 45 en IS.
Wit aan zei, speelde 3934, om zwart tot 1420
te verlokken hetgeen werkelijk gescliiedde. Wit deed
nu een prachtigcn damslag..
Wit: 39—34. Zwart: 14—20?
2722. 18 27.
32 21. 23 41. 1
36 47. 1'6 30. I
1711. 3(5 47.
38—32. 47 29.
34 5.
Een bekende, doch mooie zet. welke echter geen
P winst opleverde. De partij wercl dan ook remiseT
idei
75
Icn was hij niet. „Zijn alIes-verzwcJgende zelfzucht"
zegt Emerson „was doodelijk voor alle andere
mensciien." En het goede, groote, encrgische denken,
dat in hem was. dat alles steeds cn telkens weer
vernieuwing moet ondergaan, politiek, kerk, litteratuur,
handel, landbouw enz., wordi slecht, klein en mach
teloos, wanneer het gewogen wordt in de schaal der
eeuwigheid, omdat hij 'n man was zonder moraliteit
cn zonder geweten. Er heeft misschien nooit "n mensch
grleefd met 'n grooler verstand let welIk zeg „ver
sland'" dan Napoleon. Geen lcgeraanvoeidcr was
begaafder dan hij; geen krijsman wfcl zich zóó te
wapenen, noch had zoovele hulpkrachten, volgelingen
cn -aanbidders. Maar toen dc verschijning .van zijn
persoon verdwenen was. toen was het resultaat nihil.
Al wat er geweest was..gebeurd onder zijn hevel: legers
vernield, steden verbrand, schatten bij millioeoen cn
millioenesn verkwist, menschenlevens 'ongeleid opgeof
ferd. puropa gedemoraliseerd en de wereld uit Tiaar
evenwicht gestooten, had alleen ellende veroorzaakt^
maar het resultaat was: niets. „Alles", zegt de ge
schiedschrijver. „trok weg achter de kruitdamp zijner
kanonnen, zonder 'n enkel spoor achter te laten". Wal
er toen in Frankrijk goeds achterbleef, góeds aan den
ken. weten en overtuiging, had 'l geleerd uit de in-
leidings-Iessen, uit den vóór-Napoleontischen tijd, toen
't hoofd van Lodewijk XVI al gevallen cn Napoleon
nog niet eens generaal was.
Of hij1 de wereld met nieuwe denkbeelden verrijkt
heeft, is moeilijk te zeggen en nog moeilijker aan te
nemen. Wat ik, na zooveel van en over hem gelezen
te' hvebbcn, hel meest belangrijke vind, is dit, dat hij
den krijgskunstcnaars van zijn dag.-n bewezen heeft,
dat er op militair en strategisch gebied nog wel eens
iets nieuws bedacht kan worde®, iets. wat "toen nie
mand geloofde; en dat hij met hel leveren van Klif
bewijs, allen anderen overtuigingen vnn „zóó-if-'t£oed'
en ,nu-kan-'t-tniet-beter''n opsfppper gegeven "heeft,
waar ze nog lieden van duizelen. Want dit is de ver
rotting onzer maatschapp'j. dat zij in de meening ver
keert ,dat alles .zooals 't nu al eeuwen gaaf. _goetl'
gaat; evenzeer als aan den anderen kant dit haard den-
dood-brengend-gencesdrankje is. .dat wal niet nieuw is,
niet deugt.
Nooit zal er 'n opvoeder geboren worden, die Na
poleon als voorbeeld zal aarp ijzenmaar zelfstandig
heid in denken cn doen is van hem te leeresn. Zijn
overtuigingen had hij geheel uit zichzelf en daarom
wist hij alles met het oo* op wat hij bedoelde
beter dan eenig ander menschen .zijn onbewogenheid
in dezen was hieraan te danken of te wijlen: dat hij
:wist. dat hij 't heter wist. Al die soort men-
schen. staan zóó stokstijf op hun punt, dat ze liever
ondergaan, dan dat zij dit principe van hun geheels
wezen tot leugen zouden verklaren. Wat door anderen
voorgezegd is en nagedaan wordt, gaat wankelen, kan
niet anders dan wankelend exsistoerenmaar zulk een
boven het leven gelicht leven, dat ik 'n „latent" leven
zou willen noemen, wankelt nooit, en is 't geheel
hetzelfde, of ge Tt 'n giftbeker reikt., aan 'n kruis
nagelt, in 'n gevangenis stopt, op 'n eiland verbant
of door dynamiet versplinter'. Zij zijn wat zij zijn
„bij hun eigen gratie: en de wereld mag meer ge
diend wezen met Frans van Assysi dan met Judas, meer
met Jtfiss Nightingale dan met Napoleon, meer met
de broeders van Johannes de Deo dan met Bonnot
en diens kornuiten, zij allen hebben zoo iets daemo-
nisch-goddelijks in zich, dat wij of wif ze aanbidden
of vervloeken op ons teenen moeten gaan staan
om ze te zien, en om niet duizelig 'te worden onze
oogen sluiten moeten. Zij hebben de kinder-Ieibanden
cn kinder-loopstoelen die de groo'e massa in even
wicht houden en houden moeten niet noodig. en
stijgen in eigen verrukking ten hemel, zooals zij in
eigen verdoemenis ter helle varen. Maar zij zijn de
goden op aarde, zegen of onheil brengend1, wat wij,
mon.schen van 'n dag, nooit vermogen uiï te maken,
maar waar de geschiedenis en zulke „underlings as
we are", rekening mee te houden hebben.
Maar 1813 vonniste Napoleon. Hij riep no'g wel
als van ouds zijn vazallen aGhter zich aan, maar eer
het jaar ten einde was, zaten zij hem tot aan den
Rijn op de hielen. Dit was hot jaar der kenteringen
het jaar del* smadclijksfc vernedering en dwingelandij
en tevens dal der bevrijding >en van ons herstel onder
Oranje.
1 Napcfeon, die hij zijn tocht naar Rusland, zijn maat
regelen had genomen, in 1812 en in 1 begin van 1813
nieuwe lichtingen, had uitgeschreven, stond in de lente'
van laatstgenoemd j*ar met 311.000 man in 't veld.
Dit leger was groot en sterk en het mocht het wezen.
want niet alleen had Rusland de verzeke: ïlig gegeven,
dat nu pas de oorlog lx-gon,. maar Zweden had zich,
met zijn Kroonprins, Nrpoleons ouden krijgsmakker
Bernadolte, bij 'de Russen gevoegd en in Februari reeds
hadden de Pruisen zich met geestdrift gekeerd tegen
Napoleon. Maar het Fransdie, leger in w:envïl
van den gedachten vijand overwon en versloeg! Bij
Lüti&li! Bij Bautzeri! Napoleons ster steeg nog hoo-
ger! Maar AugusJus kwam. Oostenrijk trad toe tot
het Russisch verhond! De slag bij Cujin hoeft plaats'
(30 Aug.). De slag bij Dennewiizf (6 Sept.i En ein
delijk de groote volkerenslag bij Lcipzig! (18 Oct.k
Napoleons legwas geslonken tol 170.090 man en de
vereenigde. vijand stond tegenover hem met 300 dui
zend man. en sloeg hem zóó geducht, dat hij an
dermaal reddeloos over den Rijn vlucho?. Stuk vcor
stuk waren al zijn getrouwen hem ontvallenhet Rijn
verbond was gebroken, het Koninkrijk \Yeslfalen ver
nietigd Beieren afgeval (en, Wurtemberg, Saksen. 'Hes
sen. Hannover afgevallen, ên als één man s!ond heel
het groote Duitsèhe Vaderland aan den Rijn.
Ii VnnJ \\*,aI
HET JAAR 1813.
iari
=)nt! "Het eens zoo bloeiende Nederland, da,t vooi*wei*p
van Europa's verbazing en jaloezie/ vertoonde niets
meer dan de puinhoopen van vroegere grootheid, dan
het dor geraamte van wat eenmaal een krachtvol
en bloeiend lichaam was."
„Geschiedenis van
Noord-Nederland". Mr. J. van Lennep.
„De natio is opgestaan, zij draagt Uwe kleuren,
en Uwe Doorluchtige Hoogheid kan niet te snel in
ons midden komen. Het Huis van Oranje zal Souve-
rein zijn met 'n Grondwet. Dit wenscken alle par
i-tijen."
Uit een brief aan den Prins
van Oranje. 21 Nov. 1813.'
Gijsh. K. van Hogendorp.
't Is tegenwoordig alles „1813" wat de klok slaat!
Tijdschriften, oproepen, inteeken lijsten, plannen, alles
en alles staat met 1813 in verhand en gemeentebes turen,
Yöreenigingen, volksbonden maken zich op, om in den
loop van het volgende jaar, de honderdjarige herden
king van wat in 1813 is voorgevallen, luisterrijk te vie
ren.
Wat dat was?!
Napoleon, de groote Corsicaan, de kleine korporaal,
die, na het m ooixlenaarsregtme van Dan ton, Marat en
Robespierre het Frans oh e volk, dat toen 'n délirium
van vrijheid doorleefde, met ijzeren kniodruk bedwongen
had, die. als Alexanderin de wereld gekomen was.
om te veroveren en te heerschen, en wist, dat alleen
het blijven-veiroveren hem staande zou kunnen houden,
Napoleon, wiens krachtige vil de wereld met ontzetting
had geslagen en Europa plat had geloopen, om het on
der zijn voeten te vermurwen, die Europa als deeg
kneedde, om liet 'n vorm te geven haar zijn welbehagen,
ervan behoudend en weggevend naar eigen goeddun
ken, verspilde zijn laatste krachten op de sneeuwvel
den van Rusland.
Hij was 'n man over wie® de komende eeuwen
spreken zullen met verbazing cn verwondering, 'n man
van goed en kwaad gerucht, als alle groote" mannen,
als alle mannen van befeeken is zijnmaar 'n man van
zelfbedwang, van zielegrcotheid. van zedelijke beginse-
In \uni had Wellington Spanje vrijgemaakt door
den slag "en de overwinning bij Viftoriade Engel-
sclien konden daardoor Bordeaux bereiken. En eer
de injiand November was aangebroken zwierven de
Kozakken onder Naritsqhxn langs onze Oostelijke gren
zen. kwamen de Pruisen onder generaal Biiïow eens
kijken, hoe 't er bij ons uitzag, werden de Engelschen
aan onze kusten gezien, enkel en alleen, om onze natie
te winnen voor de zaak der Geallieerden, welke ^aalv
ook de hare was.
Maar gedurende al die veranderingen huilen onze
grenzen bleef de ellende daarbinnen voortduren. Onze
nationaliteit dremhe onder te gaan. De bevolking van
Amsterdam daalde op onrustbarende wijze. De handel
kwijnde, de welvaart veranderde in armoede. De Fran
sche®, die nog altijd hier deden wat zij wilden en al
wat Engelsch was haatte®, vermelden cn verbrandden
voor 1 ot% van duizenden en tienduizenden ar.nen en
hongerige®, voor 'n waarde van 1 millioen acht maal
honderdduizend francs aan Engelsche koopwaren. Dit
was den 9den Augustus, terwijl zes dagen latei-, don
15de®, den naamdag des keizers met parades en ge
dwongen feestelijkheden werd gevierd; wat weer niet
wegnam, dat op dienzelfden dag arrestaties, deporla-
taties en nog veel erger dingen plaats haddein.
'JDe Hollandsche geest was meer dan verbitterd te
gen de Frans chenen daar was reden voor. In 't be
ging van 't jaar was bevel ontvangen dat Helmers. de
bravet dichter der „HoLIandsche Natie", gevangen zou
genomen worden. Hij! lag toen ziek, wat de gevangen
neming deed uitstellen. Den 15 Februari deed de Dood
rijn vrerK en voorkwam Napoleon. Dit was "alles
in 1813. De Leidsohe hoogleeraar Jan Melchior dem
per en Van der Palm dorst men niet aan, uit vrees voor
t volk; maar men hield ze in 't oog. En terwijl aan
Fransche zijde het wantrouwen bij den dag groeide,
steeg de onwil aan de zijde der Hollanders.
Die onwil verergerde nog in April, toen de befaamde
„Gardes d'honneur" in het leven werden geroepen.
Het gansche land werd getroffen in vrijheid en vermo
gen. De opgeroepen en werden naar Metz gevoerd en
daar gedrild. Maar die zich uit de voeleu kon maken,
deed het. Toch was T alreeds November ..toen de maires
van Rotterdam, Den Haag, Amsterdam en Utrecht toch
nog naar Parijs togen, om de Keizerin geschenken aan
te bieden.
Maar in Februari waren er te Amsterdam al samen
zweringen ontdekt, en wierpen de Hollandsche ma
trozen in 'n oproerige bui tc Hamburg het kruit over
boord. In Maart luidden te Fmnoker en in Beierland
al cptftooljos plaats g -had hij de lo ing. In April vond
men "te Leeuwarden biljetten aangeplakt legen d a \.i-«
zer cn werd er uit het volk geroepen: „Leve Willem
VI!' Rotterdam en Hordt verzetten zich in diezelfde,
maand tegen de inschrijvingen voor de Nationale Garde.
In Rijnland waaide den lslcn April de Oranjevlag
Moliior kwam met twintig duizend man naar Leiden
cm de onlusten te bezweren. In Zaandam wed de op
stand in bloed gesmpord. Het leek alsof de dagen
van Atva waren weergekeerd. In Groningen wordm
de Hollandsche troepen, in Franschen dienst, door de
burgerij bdecdigd. \elcn deserteeren. De Fransche gé
neraal Molitor heeft dj handen vol cn moet nu hier,
dan door ,soms overal tegelijk de opstootjes onder
drukken.
Den loden November brak 't oproer te Amster-
dam los.
De Keizer had zijn laajste krijgslauwere® geplukt
bij Lützen en Bautzen, maai- toen de slag bij Leipzig,
de vermaarde volkerenslag had plaats gehad 16,
17 en 18 October toen gaf dit aan gansch Hol
land schok van verrassing tn blijdschap. Napoleon
werd gedwongen, geheel Duitschland te ontruimen en
zich alleen te bepalen tot de verdediging van Fran
krijk. De opstand der Hollanders brak los. Men
wensehite elkander geluk op de straten, danste, zong
en wachtte met ongeduld op wat er nu zou gebeuren.
De Bondigenooten lagen als 't ware rondom Hol
land; de Engelsche oorlogsschepen zwierven langs
onze kust; de Kozakken kwamen den, lOden, Novem
ber in Delden, legerden zich den, 12den in Zwol. De
Fjansche douanen vluchtten weg uit Harlingen naar
Amsterdam, om aan Generaal Molitor te vragen wat'
zij doen moesten; maar Molitor had op moeten bre
ken paar Utrecht, waar den, 14den November 'n op
roer tegen de Fransche bezetting was uitgebroken. De
douanen werden te Amsterdam niet vriendelijk door
de burgers ontvangen. Het was den 15de®, en, op
den Dam, in de Kalverstraat, over de Botermarkt,
hotste en danste de menigte, steeds maar zingend'
van „Oranje-boven", totdat men, aan, den Buiten
kant gekomen,, de tolhuizen der Fransche douanen op
merkend, deze in lichte laaie zette.
Verder werden brandstichting en plundering voor
komen.
Maar den anderen dag, den 16den, nam het Fran
sche bewind de vlucht. De Gouverneur Generaal Le-
hoord, en terwijl dit bij trommelslag en bazuinge-
uit naar Brussel. Maar hiermede was de zaak niet
afgedaan. De provisioneele Regeering met J. van
der Hoop als voorzitter liet zich wel door zijn Oranje
gezindheid meeslepen en stelde i®'n redevoering van
dien aard het volk wel tevreden, maar toen 't er op
aankwam den Keizer af te zweren, aarzelde men. Na
poleon, hoewel bij Leipzig. tot vluchtens toe versla
gen, was nog machtig en had laten weten, dat hij
Amsterdam om reden van rebellie zou straffen.
Men verkeerde in 'n gespannen toestand.
Totdat er uit den Haag bericht kwam.
Ook daar had men van den slag bij Leipzig ge
hoord, en terwijl ditbij trommelslag en bazuinge
schal den volke werd bekend gemaakt, werd het
eerste sein tot de verlossing der natie en, het her
stel van den Nederlandschen Staat gegeven. Gijs
ben. Karei van Hogendorp, Van der Duyn van Maas
dam. C. C. de Jonge, F. de Chanquion en C. Repelaar
vai. Drïel kwamen tezamen, om over de belangen van
het Vaderland te spreken. Intusschen was Molitor uit
Utrecht verdwenen, de Prefect Stassard pakte zijn
koffers om te gaan. Bouvier met zijn troepen trok
zich op het Binnenhof terug. Alles wees er op, dat
't hier met Napoleon en zijn invloed gedaan was. Maai
niemand, ook de provisioneele regeering niet. durfde
den knoop doorhakken. Dit was in, den, morgen van
den loden, toen de Amsterdammers zonder nog
iets uit den Haag te weten de douane-huisjes al
verbrand had/den. Maar toen men in, den Haag onver
richter zake uiteen was gegaan, kwam men in den
namiddag van, dien dag wederom samen ten huize van
Van Hogendorp. Daar kwam men tot 'n besluit Toep
do deur openging om de bezoekers uit te late® tra
den Hogendorp zelf. zijn twee zoons, graaf van Lim
burg Srirum naar buiten met oranje-oocardes op de
torst. In 'n, ommezien was heel de stad in rep en
roer, tinnen 'n uur droeg iedereen oranje, 't „Oranje
boven!" jubelde door de straten en dé omwenteling
was uitgeroepen; door regenten en bewoners van, Den
Haag.
De straks genoemde mannen namen met het oog
op '>et herstel van de natie en het herstel van het
II'lis vai Oranje het voorloopig bewind in handen,.
Graal' van Limburg Stirum trad namens den Prins
op als voorloopig Gouverneur van Den Haag. Den
21 sten November werd van de pui van 't Raadhuis
alhier, in den Haag, de proclamatie voorgelezen, waar
bij het Nederlandsche volk zich vrij verklaarde. Va®
Hogendorp schreef den Prins, die in Engeland toefde,
'n brief: ,,De natie is opgestaan, zij draagt Uwe
kleuren, en Uwe Doorluchtige Hoogheid kan nivt, te
snel in ons midden, komen. Het Huis van Oranje zal
Souverein zijn met 'n Grondwet. Dit wenschen alle
partijen."
In overleg met de officieren van de schutterij, de
Oud9 Nationale Garde, traden Van Hogendorp, Va®
der Duijn van Maasdam en Van Limburg Stir im op
als „Voorloopig algem'een Bestuur tot den'tijd. dat
de Prins zou aangekomen zijn. Dit, werd den ftlsten
November aan het volk bekend gemaakt en hiermede
bad het Vaderland zijn nieuwe en eigen Regee
ring.
30 November 1813 trol .Willem van Oranje te
Scheveningen aan wal, ter zelfder plaatse waar 18
jaren tc voren zijn vader Willem V het land had ver
laten. Den dag daarna, 1 December, werd hij als Sou
verein Vorst der Nederlanden erkend en gehuldigd.
Twintig dagen later werd door den Vorst 'n Commis
sie benoemd tot het opstellen van 'n Grondwet. Fagel
werd afgevaardigd als Nederlandsch gezant naar Lon
den en Lord Clancarty werd door Engeland benoemd
als gezant aan het hof van Willem I, Koning der
Nederlanden.
En, de herinnering aan dit alles gaan wij het vol
gende jaar hier vieren.
Het zal 'n jaar zijn als geen te voren, en er mag
aan herinnerd worden, dat het Vredespajeis dan, ge
reed en geopend zal zijn en gezanten en afgevaar
digden uit alle deelen der wereld met bedoelingen
van, vrede en, vriendschap ons land zullen overstroo-
men.
H. d. H.
tere hoevcclhedc i wil klaar ni tkon, nevm' men 2'/s
a 3 eetlepels suiker (ongave 70 gram en 1'. a 2
e lejx:Is g ati: K >:iCICtIO rp I Li!c." llK*!k. Men
w.» en i-oerl dit p p.e i:i d
men wil kan men nei nog
doorkoken. Qn ven van deze w.
men Is NlijW chocolade en 1
kil» Bom 'e i'.ao v,M fl.5:j' m
!:c| pm.
kokend
nd-- melk. Zoo
i.ar minuien laten
ci-J vc'krijgt
li' èan arxxlkoopo
men
200
KlI'JP
Ingezonden.
Londen, 12 October 1912.
Holland, bovenal! Dat heb ik altijd gezegd en zal
ik altijd blijven zeggen. Wat is Holland toch mooi»
vrat zijn de menöcben gezellig. Dat merk je pas goed.
wanneer je uit Je land vandaan, bent. Dan ontmoet
je oog nergens, waar Je Je wendt of keert, een zoo
echt intiem geveltje of straatje In de stad, of oett
zoo schilderachtige, tusscheu do boomen weggedo
ken boerderij midden in, 't land, zooals wij er in
ons lieve vaderland bij honderden, neen bij duizenden
kennen. Prettige, hartelijke menschen, aan wier om
gang wij sedert onze vroegste jeugd gewend zijn, zo
zijn hier met een, lantaarntje te zoeken. En zoo zijn
er massa's dingen, die je, ver va® Holland, toch zoo
mist.
Maar we moeten eerlijk blijven. Er zijn. ook instel
lingen, die je waardeeren moet hier, die we graag
in Holland ingevoerd zouden zien. Een pracbtinstellinf
vind Ik hier de® vrijen middag, den, zooals ze 't
hier noeme®, vroegen sluitingsdag. Ieder heeft hier
minstens éen zoo'n middag per week vrij, tot de win
keliers toe. Wat vermooit zoo'® dag, die de week
breekt, niet het leven! Die vrije middag valt niet in
alle deelen van Londen gelijk. Onp gedeelte van do
stad heeft hem op Donderdag, in de City is hij op
Zaterdag. Alle winkels en kantoren, tot het post
kantoor toe, sluiten dan om éen uur. Toch niet alle
winkels. Do slagers verkoopen lustig door op Don
derdagmiddag. „Prachtig, dat is omdat je toch verseh
vleesch moet kunnen krijgen, dat is voor de gezond
heid," dacht ik, toen ik Kier pas was, me er wel
eenigszins over verwonderend, dat de visehzaken ge
sloten waren, juist als andere winkels* Maar mijn
bewondering voor de zorg voor volksgezondheid be
koelde aanmerkelijk, toen ik den volgenden Maan
dag geen vleesch bij 't middageten kreeg. Een van
de vele onprettige ondervindingen, die we Sn don
beginne in den vreemde opdeden, was nl.: „er is
óok een middag in de week, dat er geen vleesch te
krijgen is," Die middag is echter om de een of an
dere voor mü thans nog duistere reden, n,iet op
Donderdag, maar op Maandag. Hoe dit zij, ook de
slager is in 't genot van een vrijen middag, al heeft
hij er dan heel gewichtig een op eigen handje.
Zooals ik reeds zei, valt de Vrije middag voor het
drukke deel van de stad, voor de City, op Zaterdag.
Dan ziet men ook de meeste menschen, die van hun
vacantiedag gaan genieten. Ik zou zeggen, de Lou-
denaar, de Engelschman in 't algemeen, heeft zoo'n
extra vacantiedag noodig. Want, gedurende de rest van
den tijd, gedurende zijn werktijd, bedoel ik, werkt
hij. Dit is nu iets wat van ons Hollanders, niet altjjd
gezegd kan worden. Zie hijvoorbeeld twee Engelsche
schilders aan het verven. Elk heeft een gedeelte
onder handen. Ze staan geen twee pas van elkaar.
Toch wisselen ze geen woord, maar schilderen, scbU-
deren, schilderen, of hun leven er van afhangt. Als
nu diezelfde schilders eens Hollanders waren? Wat
dan? Nou, laat, ik het maar niet zeggen, we weten
't wel, hè? We zijn nu eenmaal gezellig van aard cn
bedoelen 't niet kwaad, 't Zelfde merkte ik laatst
op, toen ik een verhuizing zag. Twee groote karr n
kwamen voor de deur, gevuld met meubels, en :n
den tijd, dat onze kruiers de deuren van deze w?.-
gens open gemaakt, eens in de kar gekeken,, het
huis in oogenschouw genome® e® een paar maal op
den grond gespogen zouden hebben ,was door dc :e
mannen met onbeweeglijk strakke gezichten den boel
naar binne® gedrage®.
Daarom ,denk ik, hunkert de kantoorheer, de win
kelbediende, de werkman uit de City naar zijn vrijen
Zaterdagmiddag. Dan breekt hij ook alle banden en
gaat er uit. Weg van loonden,, als het weer 't maar
toelaat. Den lagtsten Zaterdagmiddag was 't px*a. ':-
tig weer. Onverwacht prachtig, want gedurende don
vorigen avond en nacht en gedurende den Zaterdag
morgen had er een dikke mist van zwartsel gehan
gen, een soort van mist, die we hier uitsluitend
kennen, 't Was koud geweest, dien avond i
zoodat de open Engelsche haarden in de meeste h"
zen aangestoken waren. In-gezellig zijn die hanrd ti.
doch meer gezellig dan warm. Di'n Zaterdngir 4-
dag was 't weer echter mooi en helder en nietvc::;r
zessen kwam de mist we^r opzetten. Een pracht', g
du^ om er weer eens tusschenuit te gaan. En n
no^wel misschien een van de laatste. Bij elke ha e
Van de tram stonden dan ook drommen menschen :e
wachten, en de conducteurs der bussen, die m a r
vier en dertig passagiers kunnen vervoeren, bek' n
doorloopend drie keer, wat voor den bestuurder -
teekent: doorrijden, en voor dc wachters: je kunt i
naar kijken, maar aankomen niet. Ds trams zijn hi t
in gewone omstandigheden nooit vol. In Amstercic a
hangen wagenbestuurder en conducteur direct r
tergend bordje: „vol" op. zocdra ze een bepaald a;rv
tal passagiers hebben. Hier is het: laad maar vol
Maar Zaterdag zag ik. dat daar toch ook een grens
voor is. De trams waren zoo vol, dat als er wn
achter een op was gestapt, er noodzakelijk van vo: n
een afgetuimeld zou zijn. Uit de dicht opeengepak e
menschenmassa's aan de halte's steeg dan ook tel
kens een gemurmureer op, als er weer zoo'n vo'lo
tram voorbijschoof. Een vader met een kind op dc®
arm en drie aan de hand, stond de wanhoop op
het gelaat te lezen, vooral omdat de spruiten be
slist; van ..Daddie" wilden weten, waarom de trr.in
niet stilhield? Waren er soms éen of meer plaatsen,
dan ontstond een vfare vechtpartij, en eindelijk .,ag
ik een tram, die heusch stampvol was, door een
partij mannen bestormen. Ze wilden en zouden mee
en klemden zich aan het achterbalkon vast Maar de
conducteur liet stoppen, en dreigde een agent te roe
pen, Da,t hielp.
Naarmate het later werd, kwamen er minder volle
trams en zoo kwam er langzamerhand gelegenheid
voor ieder om opgenomen te worden, zelfs huisva
ders met vier kinderen. De uitgaansmïddag is wel
bekort, maar toch wordt nog eenige® tijd buiten
doorgebracht. Over anderhalf, twee uur zijn het de
trams van den anderen kant» die vol zijn, en heeft
het gevecht en gedrang ergens anders plaats gehad.
De Engelschman, komt terug voor zijn „tea", zijn
vrije middag is weer om, maar morgen is hei
Zondag!
ht.
Cacao is pen uitstekende dagclijksche drank, verre
te verkiezen boven koffie en thee. Cacao is opwekkend,
zonder een nadeeligen invloed op de zenuwen uit te
oefenen. Vooral voor kinderen is deze drankdaarom
zeer aan te bevelen. In den strijd tegen het misbruik
van alcoholische dranken is cacao een machtig wapen.
Van Houten's Rona C/icao neemt onder de goedkoope en
goede soorten een eorv; plaats in. Rona is inderdaad
de volksdrank hij uitnemendheid. De smaak is heer
lijk. Dikwijls wordt de fout gemaakt, dat men te veel
cacao in een kop doet. Dat is bij dit krachtige pro
duct niet noodig* Om een heerlijken kop te béreiden,
doet men in een kop eerst 2 a 3 theelepels suiker
en dan een theelepel Rona cacao (ongeveer 6 a 7 gram
Daarop giet men kokend water en roert daarna om,
indien men waterchocolade wil maken. Wil men melk
chocolade. dan maakt men van de suiker en de cacao
eerst met een weinig koude melk een papje en giét
daarna den kop vol mei kokende melk. Als men groo-
Reclames*
Niets is zqp belangrijk voor ons, als een gezond
lichaam te hebben en alvorens een geneesmiddel toa
te passen, behoort men eerst te vragen hoe het ver
kregen wordt. Om die reden is 't, dat men, indien me®
een purgeerend water moet gebruiken, de voorkeur
moet gegeven aan het natuurlijke Hunjadi Janos,
hetwelk zeker werkt en matig iii prijs is.
