llmiti Niuu- Mmtutit- LuMlil NG ei kieuwe Abonné's :ei neenj i v e i ver] e: zen Donderdag 19 December 1912. CHAGEB 56ste Jaargang No. 5237. Elïlïrr. hut vangen de voor 1 Januari is. nog verscliijnende nummers GRATIS. Gemeente Schagen. BEKENDMAKINGEN- MARKTEN. r Burgemeester en Wethouders der gemeente Schagen fnken bekend, dal in de Kerstweek de markt aldaar 1 worden gehouden op Vrijdag 27 December 1912. öurgemee^tei en Wethouders voornoemd. De Burgemeester, J. P. W. VAN DOORN. De Secretaris, ROGGE V'ESN. Ariondissements Rechtbank te Alkmaar. Zitting van» Dinsdag 17 December 1912. ZONDER SUCCES. We begonnen lieden met „een oud zaakje, n.1. van D.. oejvvisseher uit Egmond aan Zee, - -.1^iin vrtiink WnaibÜ ïodel takk r. u., cvv- vissv-mci ujlv iSgBSEQ - in verzet was gekomen legen zijn vonnis, waarbij wegens weden-echterlijk binnentreden tot 7 dagen rangonjsstraf was veroordeeld. Het Egmonder schoolhoofd en een onderwijzer ka ai wederom als geluigenvop, maar de hccle geschiedenis d den visseher niet voel, daar de' O. v. J. bckrach- ging vroeg van hot gewezen vonnis, dat den visscher- an te hoog was. OM HET MEISJE. De heeren J. Appelman cn J. Bioerscn, beiden van [chcvmei'hom, mochten nu eendrachtelijk terechtstaan, leiden waren ter zitting present. Zc hebban gemeen- (rhnppelijk in den avond van 10 op 11 November j.1. .keren Klaas Bras uil Alkmaar mishandeld, die mei cn meisje uit da stad, Elisabtsth Bakker genaamd, uit ras geweest en met haar langs den Schermerweg voort- andeklcn, natuurlijk zonder verder veel naar ander Welschap te verlangen. Daar kwamen oen viertal jongelui de gelieven por 'In achterop en slapten dicht bij Jiea af en hielden cl tweetal slaande. Appelman en Broersen gingen dia pl handtastelijkheden over, maar de beide anderen [erl Kuis van Sahermerhoi n en Klaas Kapper van sein. waren zoo verstandig hunne handen "thuis te uden. doch hadden toch wel wat van 't gc\alle!je ge- fen. Botje Bakker, die haar vrijer wilde helpen, liep ok nog een klap van de aanvallers op. Gelukkig dat e Alkmaarsche grutter Piet de Viias, die naar den Omval was geweest hel vechtende stelletje tegenkwam li scheidde. Toen Bras cn zijn dame ontzet waren, tonden zc verder huns weegs gaan. Maar dal er aangifte werd gedaan, laat zich vciklé- ,«•011. Bias had geen aanleiding gegeven om zoo beje gend te worden. De O. v. J. kon zicih best begrijpen dat Bras op zijn i\ t.iidwandeling mei het meisje volstrekt g.cn behoefte li\u meerder gezelschap had cn de jongelieden wel géén i „m nijx» oD le loonen. IUoerui.i 0 inleiding zal hebben gegeven om mee op le loopen. 1'egen elk der beide beklaagden wordt ten slotte ;en m an l g vang miss kaf gel i cht. Mi. Offers, pleitende voor den tweeden beklaagde, vroeg •rijspraok voor zijn cliënt. 1>E HANDEN TE LOS AAN HET LIJF. Li»*. De slager A. Ou van Hem, was den 30sten Oclober nllH 1. ve.ii al te hardhandig. Hij was-toen aan 't jagen vip liet land van Jan Wagenaar van Blokken k die zei dat Dit er af moest, anders zou hij er afgehapt wordenj OU is echlcr jet iemand, dien je zoo kunt locspre- zonder dat hij daarop reageert. De forsehe slager kwam op den landman af en gaf hem een k'ap tegen 'l hoofd, die duchtig aankwam. Wagenaar diende ver volg. ns cm klacht in. Beklaagde bekende vandaag iid- loilijk. liet was zoo, 't was gibeurd. Van het hooien ,an den getuige A. Moeies, een Blokkerscli werkman, lie cr 'l een cn ander van gezien en gehoord! had, verd afgezien. De O. v. J. eisehte f 25 boete, subsidiair 10 dagen hechtenis. NOG EEN JACHTZAAKJE. Willem Sn oer vang uit Den Helder is ook al een liefhebber van jagen, wal hem een strafzaakje hoeft bezorgd. Voor 't Heldersche Kantongerecht werd hem f 3 boete of 3 dagen hechtenis opgelegd. Van dat von nis kwam hij in verzet en hier in de groote zaal te recht. De O. v. J. eischic nu f 5 boste of 4 dagen hech tenis en verbeurdverklaiing van liet bij het pleg n van hel delict gebezigde geweer.. KON1J NTJES-STROOPEN. De Heldersche werkman II. Renswaag heeft ook met hel geweer gestroopt in de gemeente Heidér. Zijn zaakje diende den 14den van Herfstmaand voor het Kantongerecht waar hij zoowaar werd vrijgesproken. Daarna ging tic Ambtenaar bij het Openbaar Min is te: ic in appél. De getuigen Eelman, rijksveldwachter en C. Bleijen- daal, onbezoldigd rijksveldwachter, respectievelijk te Hel der en te Koegras, waren toen in hinderlaag gaan lig gen en hadden Renswaag hij die gelegenheid gssnapt. Snoervang van daareven had verklaaid dat Renswaag dien avond ook „op pad'" geweest was. Iniusschen, toen de politio naar de moening van Renswaag al le veel belangstelling in zijn persoon aan den dag legde, begon hij beenen te maken. Maar Eelmaai herkende hem toch vandaag wel. Met een eisch tot f 7 boete, subsidiair 4 dagen hech tenis en verbeurdverklaring van het geweer, werd Rens waag tenslotte opgeknapt. EEN HARDHANDIGE VISSCHKR. Jan Wezelman, een visseher uit Den Helder, was absent als beklaagde. Hij had den 9dcn November de vrijheid gehad om een Ürker visseher. Post genaamd; en te Helder woonachtig, een klap tegen zijn kerscpil le geven die terdege raak was. Eon andere geboiicn Urker haringtrekker, had het gevallclje gezien on trad heden als getuige op en bevestigde de ten laste gelégdé mishandeling. Dc eisch tegen den weggebleven hardhandiger vis- sclier Wezelman luidde f 10 boete of 10 dagen hech tenis. ERGEEFSCHE MOEITE. 't Is alweer een Heldersche beklaagde, P. Kindt, met \^ien wij ons mogen bezighouden. Hij is slaaps tóch ouder en heeft zich schuldig gemaakt aan het tappen van bier. zonder daartoe verlof le hebben. Ten Kantongerechte werd hij veroordeeld tot 2 maal 8 dagen hechtenis. Met vernietiging van het Kanionrechterlijk vonnis, eisehte dc O. v. J. opnieuw rechtdoende, wederom 2 maal 8 dagen hechtenis tegm Kindt. MISHANDELTXG VAN EEN POLITIE-AGENT. De metselaar] Gerrit van der Meulen uit Anna Pau- lowna. .ter1 beklaagdenbank present, mocht zich aldaar verantwoorden wegens een door hein onlang; gepleegde mishandeling. Zijn slachtoffer was nog wel een politie man. de gemeenteveldwachter H. Boekei uit Wiering r- waard, die den 17den November j.1 de twijfelachtige eer gnoot. met des klakkladders knuisten in meer innige kennismaking te geraken. Niet bij wijze van een stevigen, vriendschappelijken handdruk, maar door een vijandigen greep naar zijn keel, gevolgd door een pak slaag. De O. v. J. achtte een vrijheidsstraf hier welverdiend] en eisehte een week gevangenisstraf tegen den ruwén metselaar. DE GEVOLGEN VAN EEN VECHTPARTIJ. Comelis Rentenaar, een arbefderlje uit de Zijpe, had den 13den November den stap opgenomen naar den geren om meerden barbierswinkel, tevens bierhuis, ge dreven door den heer Oudendijk te Oudesiuis. Hij hield van een goed verzorgd uiterlijk, gelijk meeidere Wocns- dagavond-sobeerklanljes. Onder dezen bevond zich ook een groote zware Oudesluizer, Gerrit Kaper genaamd, met wien Kees het blijkbaar maar niet vinden kon. Hoewel een barbiers werkplaats wel allerminst de p'aats Feuilleton. is voor handtastelijkheden gingen de herren daartoe toch weldra over. Ze raaiden al vechtende over den grond on Rentenaar, hoe hij zich ook tegen zijn reus achtige tegenpartij weerde, lag dra op zij'n rug le spar telen in de krullen, daareven bereidwillig aan de bar- bievsschaar geofferd. Kaper had hem verre van zachtzinnig' in de keel beetgenomen, doch Rentenaar had zijn tegenwoordig heid van geest volstrekt niet verloren en wist sti- kum zijn zakmes in handen te krijgen en te ope nen. Daarna stak hij er zooals hij op den grond lag, züu tegenstanderKaper mee in, den rug. Schip per Mututjewerff had gezien, dat Kaper na de vecht partij een -gat in den jas had, op den rug. Het bloei stroomde daaruit, zonder dat de getroffene daar aan vankelijk erg in had gehad. Beklaagde Rentenaar bekende het hem ten laste gelegde volmondig, doch wees er op, het eerst aan gevallen te zijn. AI kon de O. v. J. hot zich eenigszins verklaren, dat de tengere Rentenaar het tegen den gespierden Kaper niet kon houden, zoo vond Z.E.G. dat zulk optreden met een mes toch niet opgaat, 't Is nu wel nogal gelukkig afgeloopeu, maar "t. had erg ge noeg kunnen zijn in, zijn gevolgen. Geëischt werd tegen beklaagde twee maanden gevangenisstraf OPLICHTERIJ. Een los werkman, laatstelijk zwervende en thans te Alkmaar in preventieve hechtenis vertoevende, ge kaamd H. J. L. Spruit, moest nu terecht staan. Zijn zaakje houdt verband met een eerder behandeld ge val contra zekeren TjaJsma, die tiier voor ©enigen Lijd voor de rechtbank compareerde. Samen waren ze in 't begin, dezes jaars, in Januari op stap ge gaan om hunne belangen voor te staan, zoo goed en zoo kwaad als hunne benarde omstandigheden dat veroorloofden. Ze hadden een brief samengeflanst over een gezonken schip van TjaJema. voor 't lich ten waarvan ze gelden inzamelden. Hun smoesje had den, do van den tongraem gesneden heeren wel klaar en hier en daar weid dan ook geld opgeschommeld. Maar wegens deze oplichterijen werd Tjalsma toen cok op -jeschommeld om weldra voor de rechtbank terecht te staan. Spruit echter scheen wel onvind baar er. had blijkbaar juist intijds zijn, aftocht ge dekt. Het werd voorgesteld door het lieve tweetal of de bries dien ze hadden, was geschreven door Bur gemeester Jongejan Winkel van Medemblik. Maar die brief was totaal valsohelijk opgemaakt Rijksveld wachter G J. Koene, thans te Houtrijk en Polane maar destijds nog te Spanbroek, had de heeren wel in de gaten gehad en Tjalsma dan ook liet weten te recht te doen stellen,. Maar met Spruit moest heel wat gtdiuld worden geoefend. Toch vloog hij ook ter elfder ure In de kaars. Op hun oplichterstocht belden de twee zoogenaamde varenslieden ook aan de boerderij van, Klaas Slagter aan de Gouw (Hoog woud.) aan, waar de vrouw Wijntje Tuinman hen te woord stond en een dubbeltje offerde. Aan haar had beklaagde opgegeven knecht te zijn bij schipper Tjalsma, wiens schip gezonken was. Tegen Spruit werd wegens oplichting geëischt 4 maanden gevangenisstraf. Mr. Dorbeck, toegevoegd verdediger, moest erken nen, dat de antecedenten van dezen beklaagde, hier al geen onbekende, van dien aard waren, dat zeZ.Ed. geen vrijheid gaven om veel woordjes van sympa thie aan dje.tèn cliënt te wijden. De bepaling van de straf liet pleiter gaarne aan de rechtbank zelve over. VUURTJE-STOKEN. I Klaas Weehuizen, een slagersknecht, Theodoor A. Simons, bloemist, (beiden Alkmaarders en absent) hadden vandaag zich met hunne medebeklaagden C. S. N. Adolf en E. Smit, respectievelijk plaatwerker en bakkersknecht in de stad, te verantwoorden over het 'n vereeniging stoken van wat al te hoog op laaiende vuurtjes op den avond van 8 Octobber, ter gelegenheid van de herdenking van Alkmaar's ont zet, Ze hadden daarvoor hun, keuze 'laten vallen op een stuk grond in den Westerweg waar nieuwe hui zen in aanbouw waren. Dan kun je gewoonlijk wel wat om zoo'n half afgewerkt gebouw zwervend hout vinden a0*-je daarom verlegen bent. Dat ondervonden de jeugdige ,,vreugdevuurtjes"-af- stekers ook al spoedig. Met eeh goed deel van de voorradige houtkrullen werd het Oetobervuur aange legd en in vlam gebracht. Het was echter nog niet geheel bevredigend) in den z-in der lieve jeugd. En stukkeu plank en balkjes werden aangesjouwd dn „ge offerd", zelfs een ter plaatse aanwezige handkar was U»et veilig en ijverig werd gepoogd ook dien aan de al woester om zich heen grijpende vlammen te of feren Wat echter niet geheel gelukte. De kar kwam echter wel wat geblakerd uit zijn warm verblijf te voorschijn. De vlammen waren dan ook huizen hoog gestegen en de jongelieden konden tevreden zijn over het ver kregen vuur-succes. Ma,ar er waren wel anderen, die daarover niet tevreden waren. In. de eerste plaats de vrij aardag benadeelde timmerman Hoekmeier, die „geen vergunning" tot het gebeurde had gegeven. De moeder van Adolf en die van Smit zijn mede ter zitting aanwezig daar hunne jongskena nog on der dc kinderwetten vallen. Veel hebben de dames De erfenis van Van Elverdaal. 14. j Den volgenden dag, nog eer hij zijn moeder had (gezien, ging markies Gaston op weg naar de Wiu- Ichester-Road om Green op te zoeken. Het was voor Ide eerste maal, want dat hij reeds een paar maal étaar Green had gezocht, waa maar een leugentje uit »rijnocd geweest tegenover zijn moeder, if N Het üuis waariu Green volgetos opgave van Mr. 1LI| Binning moest wonen,, was een van die huurkazernes, zooals het Oosten van Londen, er vele bezit en waar in vele kamers zijn die gemeubileerd verhuurd wor den aan allerlei mensahen. - Deze huurkazerne had twee. binnenplaatsen en gaf bepaald aan minstens honderd personen onderdak, die elkaar maar heel zel den van aangezicht tot aangezicht leerden kennen. I Hier iemand te vinden was niet heel gemakkelijk en I makkies Gaston, werd dat al zeer spoedig gewaar, 1 Afa toen hij vier personen naar mister Green had ge- vraagd, en geen van hen ooit iets van een derge- lijken, persoon had gehoord. Radeloos stond hij op een» der beide vieze binnenplaatsen, en keek naar het geroezemoes om zich heen. Het was een slecht ge- Al kleed volkje, verwaarloosde kinderen, armoede, ver val, ellende in elke gestalte. Hoe was Thomas Green op het idee gekomen, om in zulk eeu spelonk te 4 gaan. wonen? vroeg de elegante markies zich af. De hoop, om hem te vinden, ontzonk hem geheel en wilde reeds weer heengaan, toen hij een postbode zag opdagen. „Pardon, mijnheer," zeide hij tot hem, „ik zoek liier een zekeren Thomas Green. Zoudt u mij ook kunnen zeggen, waar die woont?" „Trap D, kamer 62, u moet noga] hoog klimmen," antwoordde de brievenbesteller en liep daarop vlug li»#». niet te vertellen. Wat ze zeiden kwam hierop neer, dat de Jongens over het voorgevallene zijn onderhou den, het nooit meer zullen doen. enz. De President geeft den raad aan vrouw Smit om 't volgend jaar den 8»ten October zoonlief maar aan den ketting te leggen. Z.E.A. vindt, dat zulke Jon gens thuisgehouden moeten worden. Ja,... thuishouden... zoo is 't nu maar net luidt het antwoord aarzelend. Dn O. v. J. vindt dat het met vuurtjesstoken, etc. dit jaar veel te erg gemaakt is. Behalve deze .strafzaak is er nog meer gebeurd, brandbare artikelen op daken cn balkons van' huizen werpen, zelfs onder t volk, bij voorkeur daar waar cr vrouwen bij waren, enz. 't Heeft veel te groote afmetingen aangenomen. Spreker meent, dat de jonge- heeren. die nu als getuigen fungseren ook wel de hand gehad hebben in datgene waarvoor het viertal «u lerccht staat. Beklaagden moeten het nu maar eens flink in de beurs gevoelen. Eisch tegen elk f 10 boete, voor Weehuizen, en Simons ieder door 10 dagen hech tenis, voor de beide anderen door twee weken tucht school le vervangen. Mr. Verdam, verdediger, acht het gebeurde niet zoo gevaarlijk, als de lieer Officier deed uitkomen, al erkent hij, dat hel gebeurde niet in den haak is. De bepaling der straf laat pleiter aan do rechtbank over. PLEJZIERIGE KERMIS. Piet Rijn. die slechts één hand heeft, Piet Buisman en Klaas v. d. Gulik. de beide eersten van Groote broek. de derde van Bovenkarspcl, waren in den la ten nacht van 29 op 30 'SeptemDcr j.1. nog te kermis te Westc,--Blokker. Het .liep tegen sluittijd ('s nachts drie uur) cn kastelein Appelman wou de jongelui wel loozen. De politie kreeg het echter op dit gedenkwaar dig uur te kwaad met de heeren en wel zoodanig, dat een kraamreiziger die naar Hoorn ging, den bri gadier aanried assistentie te s'uren, daar Rijksveld wachter Rientsma alleen lang geen baas kon blijven en 't erg te kwaad kreeg met de kermisbezoekers. Hij werd vreeselijk opgedrongen en kon niet veel uitrichten tegen zoo velen. Rijn en Buisman beleedigdon den ou den ambtenaar met onbehoorlijke woorden, terwijl v. d. Gulik om de lui op te ruien, schreeuwde: slaat hem dood. Bovendien werden in de herberg verschillende artikelen vernield, zoodat na vertrek vaji de bende als een aangenaam souvenir achterbleef oen kapotte lamp, een ingetrapte deur, kapotte flesschen en g*a- zen, terwijl no^ een biljartbal gestolen was, enz.. Het was een geweldige herrie geweest. Men kan medélijdén krijgen met een poli'ieman. die daar bejaard en zonder toereikende assistentie zoo bees'achlig wordt bejegend. De heeren hebben volgens opgaaf voor ruim 46 gul den weten s'uk te maken, behalve de vernielde gasleiding die vergoed is. De O. v. J. wees er duidelijk op van welk een ernst de bedreven feiten waren en eisehte tegen élk dér drie beklaagden, waarvan ds derde slechts 17 jaren telt. een maana gevangenisstraf. Mr. v. d. Hoeven gaf in een lijvig pleidooi in over weging om clementie voor recht te laten gelden voor zijn cliënt, v. d. Gulik, die nooit nog de orde verstoor de en een blanco strafregister heeft. A js. Dinsdag uitspraken. Binnenlandsch Nieuws. RAAD VAN HOOGWOUD. Vergadering van den Raad dezer gemeente gehou den op Dinsdag den 17den December 1912, des voor- middags te kwart over tien. Voorzitter Burgemeester Breebaart. Allen present. Na opening, volgt lezing der notulen, die onveranderd worden goedgekeurd. Naar aanleiding van de notulen deelt voorzitter mede, dat de post bij meester De Jong aan de Langereis hersteld zal worden. De steiger aan de Langereis |s reeds onder handen genomen. Voorzitter deelt mede, dat verlenging tot 1 Maart van den gestelden termijn voor ontruiming wordt toe gestaan inzake de onbewoonbaar verklaarde woningen in het Zuideind, die trouwens met Mei door de be woners zouden zijn verlaten. Goedgekeurd is mede door Ged. Staten het raadsbe sluit tot aankoop van grond in de Trapweere, tot ver breeding van den openbaren weg aldaar. Ook tegen de suppletoire begrooting is geen bezwaar. Op het ter goedkeuring ingediende raadsbesluit van Hoogwoud en N. Niedorp, inzake de gemeenschappelijke Langereizer school is vanaf 28 Oct. j.1. nog geen ant woord van Ged. Staten ingekomen. Er zal over worden gecorrespondeerd. Dar por ging de markies aa,n den zoek. voorzichtig liep hij de grootste hoopen vuil, die hier en daar lagen opgestapeld, uit den weg, en onder luid ge schater van enkele toeschouwers gleed hij van paar gladde treden af. bijna in een donker gat van een kelder, waar een bierhandelaar zijn, bedrijf uit oefende. „Ik zoek trap D," zelde hij, als zich veront schuldigend. „Is dit trap D?" „Neen," zeide een dik wijf met de haren bij haar hoofd, „trap D is aan de andere zijde. De derde van dezen kant uit." Voorzichtig ging Gaston verder, -zich verbazend over het vele treurige dat hij zag. en hi) mompelde: „Londen O, je bent een schande voor Londen W." Verder bracht hij het in zijn verbazing en ontroe- j ring evenwel njiet, en een kleln,e jongen, die steeds naast hem huilde en bedelde, sloeg hij met zijn wan delstokje op de uitgestoken hajid. waarbij hij toor nig zeide: Schaam jij je n,iet, dat je bedel? Waar om ga je niet liever naar school?" De joDgeu wierp later op ©enigen afstand met glasscherven naar hem, trof hem echter niet. waarop hij hem iets nariep, wat de markies niet begreep. Iets biends was het bepaald niet geweest. De trap D was de laatste van alle trappen aan de linkerzijde van de binnenplaats. Het leek wel of Green met opzet het zoo lastig mogelijk had ge maakt, om hem te vinden. In vergelijking van de andere, leek trap D nog wel afschuwelijKer. Het be nedengedeelte was van steen, en verder eerst van hout beneden zoowel als boven vuil, met uitgesleten tre den, donker, bezet met huilende kinderen en kijven de wijven, die bepaald uit de kamers waren verban nen of gevlucht, want om wat frissche lucht in te ademeu was het hier op de trap toch wel geen plaats. Ook nummer 62 werd eindelijk door den markies gevonden, nadat hij nog een klein avontuur met de trapbewoners had beleefd. Op aanraden van den brie venbesteller luidde hij zoo sterk aan de bel, dat de buren samenliepen en vroegen wat bij wilde. „Ik zoek mister Green, Thomas Green," zelde de markies, wat ontsteld door de gevolgen van zijn i hard bellen. „Hij is niet thuis," riep een man. dien Gaston niet graag alleen had willen ontmoeten. „Niet thuisherhaalde Gaston wat verbluft. „Nou kan dat niet," ging de kerel grof voort, „en nu hcudt je met dat alarm op, mijn waaxde heer, anders zal ik je anders mores leeren. Begrepen?" Om het ongeluk nog grooter te maken, dook nu ook «le jongen op, die hij beneden een tik met den i stok had gegeven. De markies dacht juist overeen haasugen terugtocht, maar zijn vijand was edeler dan hij gedacht had en dacht blijkbaar aan geen wraak plannen. „Wanneer je mij zes pence geeft," zeide de jon gen, „zal je weten, waar de man is, dien je zoekt," De vertrouwelijke manier waarop de jongen hem aansprak was hem niet zeer sympathiek, en wanneer hij met den jongen alleen was geweest, had hij hem bepaald nog een tik met den waudelstok gegeven.. Maai- hij was hier in een zeer vijandige omgevingen was het dus zaak, voorzichtig te zijn Zoo gaf hij den jongen het verlangde geldstuk. „Laat eens kijken Jim of het wel echt is," zeide de ruwe kerel. Waarschijnlijk waren het vader en zoon. De vader nam het geldstuk, bekaek het en stak het in zijn zak. ..Het is goed Jim, zeg mijn heer waar Thomas Green is." „Weg is Ifij," antwoordde de jongen prompt De anderen schaterden het uit van lachen, en de ruwe man legde vol trots zijn hand op het hoofd van den knaap en zeide: „Je bent een flinke jon gen, Jim." „Waar is mister Green heengegaan?" vroeg de markies wel wat angstvallig. Om te weten, dat hij weg w as, behoefde hij toch geen zes pence te ge ven. „Dat. weet ik niet," antwoordde de Jongen m^t een vergenoegden blik. „Ik heb hem alleen meteen klein koffertjee zien uitgaan, en dacht dadelijk, dat hij er wel van tuMcben «ou trekken." „Wanneer was dat?" Woer, sdagavond Deze uitkomst scheen de markies zes pence waard te zijn, want hij nam beleefd groetend afscheid en ging voorzichtig weer naar beneden. 1I1J kwam ge lukkig weer heelhuids beneden en bad alle gelegen heid gehad, te ontdekken, dat het niet gemakkelijk is iemand in Londer. te vindén. die blijkbaar al zijn beat deed. om zich onvindbaar te maken. Toen de %markies in zijn hotel kwam, vroeg hij dadelijk naar zijn moeder. Het verdwijnen van Green spookte hem verbazend door het hoofd eto hij meen de niets beters te kunnen doen, dan dit zoo spoe dig mogelijk zijn moeder mee te deelen. Maar hij moest daar nog wat mee wachten. Want toen de kellnor, dien hij naar zijn moeder had gezonden terugkwam, lioorde hij, dal de markie zin niet thuis was. Haar kamer was gesloten. Zij was bepaald uit de stad, waarheen, dat wist de kellner hiel. De markies draaide aan zijn snor. maar dat maékte hem niet verstandiger. Integendeel kwam hij zich op dat oogmhlik nogal dom voor. Sedert twee dagen had hij zijn moeder niet meer gezien, sedert twee dagen liep hij in Londen rond als een domoor, die niet weet wal hij moet of wil. Zijn gevoel van meer derheid, dat hij als Parijzenaar steeds had gehad, raakte nu wel wat aan het wankelen. Maar tenslotte kwam hij toch op de gedachte, dat een moeder, die uitgegaan was, toch ook wel weer zou terugkeeren. Hij besloot dus op haar te wachten en ging naar zijn kamer, vanwaar uit hij de straat kon overzien. Het was buiten een ontzettend weer. Het had in den afgeloopen nacht verbazend gestormd en als een furie had de wind in de groote stad huis gehou den. Bloempotten, dakpannen, schoorsteenen, niets was veilig geweest voor den storm. En zijn moeder was bij dit hondenweer uitgegaan. ,,Hm!' liet hij met zeker wantrouwen hooren. Wat moest dat beteek enen r Wat viel er voor? 1-1 1JJJ )- U .Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1912 | | pagina 1