llmiti Niuu-
Mmtutit- LuMlil
NG
ei
kieuwe Abonné's
:ei
neenj
i v e
i ver]
e:
zen
Donderdag 19 December 1912.
CHAGEB
56ste Jaargang No. 5237.
Elïlïrr.
hut vangen de voor 1 Januari
is. nog verscliijnende nummers
GRATIS.
Gemeente Schagen.
BEKENDMAKINGEN-
MARKTEN.
r Burgemeester en Wethouders der gemeente Schagen
fnken bekend, dal in de Kerstweek de markt aldaar
1 worden gehouden op Vrijdag 27 December 1912.
öurgemee^tei en Wethouders voornoemd.
De Burgemeester,
J. P. W. VAN DOORN.
De Secretaris,
ROGGE V'ESN.
Ariondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Zitting van» Dinsdag 17 December 1912.
ZONDER SUCCES.
We begonnen lieden met „een oud zaakje, n.1. van
D.. oejvvisseher uit Egmond aan Zee,
- -.1^iin vrtiink WnaibÜ
ïodel
takk
r. u., cvv- vissv-mci ujlv iSgBSEQ -
in verzet was gekomen legen zijn vonnis, waarbij
wegens weden-echterlijk binnentreden tot 7 dagen
rangonjsstraf was veroordeeld.
Het Egmonder schoolhoofd en een onderwijzer ka
ai wederom als geluigenvop, maar de hccle geschiedenis
d den visseher niet voel, daar de' O. v. J. bckrach-
ging vroeg van hot gewezen vonnis, dat den visscher-
an te hoog was.
OM HET MEISJE.
De heeren J. Appelman cn J. Bioerscn, beiden van
[chcvmei'hom, mochten nu eendrachtelijk terechtstaan,
leiden waren ter zitting present. Zc hebban gemeen-
(rhnppelijk in den avond van 10 op 11 November j.1.
.keren Klaas Bras uil Alkmaar mishandeld, die mei
cn meisje uit da stad, Elisabtsth Bakker genaamd, uit
ras geweest en met haar langs den Schermerweg voort-
andeklcn, natuurlijk zonder verder veel naar ander
Welschap te verlangen.
Daar kwamen oen viertal jongelui de gelieven por
'In achterop en slapten dicht bij Jiea af en hielden
cl tweetal slaande. Appelman en Broersen gingen dia
pl handtastelijkheden over, maar de beide anderen
[erl Kuis van Sahermerhoi n en Klaas Kapper van
sein. waren zoo verstandig hunne handen "thuis te
uden. doch hadden toch wel wat van 't gc\alle!je ge-
fen. Botje Bakker, die haar vrijer wilde helpen, liep
ok nog een klap van de aanvallers op. Gelukkig dat
e Alkmaarsche grutter Piet de Viias, die naar den
Omval was geweest hel vechtende stelletje tegenkwam
li scheidde. Toen Bras cn zijn dame ontzet waren,
tonden zc verder huns weegs gaan.
Maar dal er aangifte werd gedaan, laat zich vciklé-
,«•011. Bias had geen aanleiding gegeven om zoo beje
gend te worden.
De O. v. J. kon zicih best begrijpen dat Bras op zijn
i\ t.iidwandeling mei het meisje volstrekt g.cn behoefte
li\u meerder gezelschap had cn de jongelieden wel géén
i „m nijx» oD le loonen.
IUoerui.i 0
inleiding zal hebben gegeven om mee op le loopen.
1'egen elk der beide beklaagden wordt ten slotte
;en m an l g vang miss kaf gel i cht.
Mi. Offers, pleitende voor den tweeden beklaagde,
vroeg •rijspraok voor zijn cliënt.
1>E HANDEN TE LOS AAN HET LIJF.
Li»*. De slager A. Ou van Hem, was den 30sten Oclober
nllH 1. ve.ii al te hardhandig. Hij was-toen aan 't jagen
vip liet land van Jan Wagenaar van Blokken k die zei dat
Dit er af moest, anders zou hij er afgehapt wordenj
OU is echlcr jet iemand, dien je zoo kunt locspre-
zonder dat hij daarop reageert. De forsehe slager
kwam op den landman af en gaf hem een k'ap tegen
'l hoofd, die duchtig aankwam. Wagenaar diende ver
volg. ns cm klacht in. Beklaagde bekende vandaag iid-
loilijk. liet was zoo, 't was gibeurd. Van het hooien
,an den getuige A. Moeies, een Blokkerscli werkman,
lie cr 'l een cn ander van gezien en gehoord! had,
verd afgezien.
De O. v. J. eisehte f 25 boete, subsidiair 10 dagen
hechtenis.
NOG EEN JACHTZAAKJE.
Willem Sn oer vang uit Den Helder is ook al een
liefhebber van jagen, wal hem een strafzaakje hoeft
bezorgd. Voor 't Heldersche Kantongerecht werd hem
f 3 boete of 3 dagen hechtenis opgelegd. Van dat von
nis kwam hij in verzet en hier in de groote zaal te
recht.
De O. v. J. eischic nu f 5 boste of 4 dagen hech
tenis en verbeurdverklaiing van liet bij het pleg n
van hel delict gebezigde geweer..
KON1J NTJES-STROOPEN.
De Heldersche werkman II. Renswaag heeft ook
met hel geweer gestroopt in de gemeente Heidér. Zijn
zaakje diende den 14den van Herfstmaand voor het
Kantongerecht waar hij zoowaar werd vrijgesproken.
Daarna ging tic Ambtenaar bij het Openbaar Min is te: ic
in appél.
De getuigen Eelman, rijksveldwachter en C. Bleijen-
daal, onbezoldigd rijksveldwachter, respectievelijk te Hel
der en te Koegras, waren toen in hinderlaag gaan lig
gen en hadden Renswaag hij die gelegenheid gssnapt.
Snoervang van daareven had verklaaid dat Renswaag
dien avond ook „op pad'" geweest was. Iniusschen,
toen de politio naar de moening van Renswaag al le
veel belangstelling in zijn persoon aan den dag legde,
begon hij beenen te maken. Maar Eelmaai herkende
hem toch vandaag wel.
Met een eisch tot f 7 boete, subsidiair 4 dagen hech
tenis en verbeurdverklaring van het geweer, werd Rens
waag tenslotte opgeknapt.
EEN HARDHANDIGE VISSCHKR.
Jan Wezelman, een visseher uit Den Helder, was
absent als beklaagde. Hij had den 9dcn November
de vrijheid gehad om een Ürker visseher. Post genaamd;
en te Helder woonachtig, een klap tegen zijn kerscpil
le geven die terdege raak was. Eon andere geboiicn
Urker haringtrekker, had het gevallclje gezien on trad
heden als getuige op en bevestigde de ten laste gelégdé
mishandeling.
Dc eisch tegen den weggebleven hardhandiger vis-
sclier Wezelman luidde f 10 boete of 10 dagen hech
tenis.
ERGEEFSCHE MOEITE.
't Is alweer een Heldersche beklaagde, P. Kindt, met
\^ien wij ons mogen bezighouden. Hij is slaaps tóch ouder
en heeft zich schuldig gemaakt aan het tappen van
bier. zonder daartoe verlof le hebben.
Ten Kantongerechte werd hij veroordeeld tot 2 maal
8 dagen hechtenis.
Met vernietiging van het Kanionrechterlijk vonnis,
eisehte dc O. v. J. opnieuw rechtdoende, wederom
2 maal 8 dagen hechtenis tegm Kindt.
MISHANDELTXG VAN EEN POLITIE-AGENT.
De metselaar] Gerrit van der Meulen uit Anna Pau-
lowna. .ter1 beklaagdenbank present, mocht zich aldaar
verantwoorden wegens een door hein onlang; gepleegde
mishandeling. Zijn slachtoffer was nog wel een politie
man. de gemeenteveldwachter H. Boekei uit Wiering r-
waard, die den 17den November j.1 de twijfelachtige
eer gnoot. met des klakkladders knuisten in meer
innige kennismaking te geraken. Niet bij wijze van
een stevigen, vriendschappelijken handdruk, maar door
een vijandigen greep naar zijn keel, gevolgd door een
pak slaag.
De O. v. J. achtte een vrijheidsstraf hier welverdiend]
en eisehte een week gevangenisstraf tegen den ruwén
metselaar.
DE GEVOLGEN VAN EEN VECHTPARTIJ.
Comelis Rentenaar, een arbefderlje uit de Zijpe, had
den 13den November den stap opgenomen naar den
geren om meerden barbierswinkel, tevens bierhuis, ge
dreven door den heer Oudendijk te Oudesiuis. Hij hield
van een goed verzorgd uiterlijk, gelijk meeidere Wocns-
dagavond-sobeerklanljes. Onder dezen bevond zich ook
een groote zware Oudesluizer, Gerrit Kaper genaamd,
met wien Kees het blijkbaar maar niet vinden kon.
Hoewel een barbiers werkplaats wel allerminst de p'aats
Feuilleton.
is voor handtastelijkheden gingen de herren daartoe
toch weldra over. Ze raaiden al vechtende over den
grond on Rentenaar, hoe hij zich ook tegen zijn reus
achtige tegenpartij weerde, lag dra op zij'n rug le spar
telen in de krullen, daareven bereidwillig aan de bar-
bievsschaar geofferd.
Kaper had hem verre van zachtzinnig' in de keel
beetgenomen, doch Rentenaar had zijn tegenwoordig
heid van geest volstrekt niet verloren en wist sti-
kum zijn zakmes in handen te krijgen en te ope
nen. Daarna stak hij er zooals hij op den grond
lag, züu tegenstanderKaper mee in, den rug. Schip
per Mututjewerff had gezien, dat Kaper na de vecht
partij een -gat in den jas had, op den rug. Het bloei
stroomde daaruit, zonder dat de getroffene daar aan
vankelijk erg in had gehad.
Beklaagde Rentenaar bekende het hem ten laste
gelegde volmondig, doch wees er op, het eerst aan
gevallen te zijn.
AI kon de O. v. J. hot zich eenigszins verklaren,
dat de tengere Rentenaar het tegen den gespierden
Kaper niet kon houden, zoo vond Z.E.G. dat zulk
optreden met een mes toch niet opgaat, 't Is nu
wel nogal gelukkig afgeloopeu, maar "t. had erg ge
noeg kunnen zijn in, zijn gevolgen. Geëischt werd
tegen beklaagde twee maanden gevangenisstraf
OPLICHTERIJ.
Een los werkman, laatstelijk zwervende en thans
te Alkmaar in preventieve hechtenis vertoevende, ge
kaamd H. J. L. Spruit, moest nu terecht staan. Zijn
zaakje houdt verband met een eerder behandeld ge
val contra zekeren TjaJsma, die tiier voor ©enigen
Lijd voor de rechtbank compareerde. Samen waren
ze in 't begin, dezes jaars, in Januari op stap ge
gaan om hunne belangen voor te staan, zoo goed
en zoo kwaad als hunne benarde omstandigheden dat
veroorloofden. Ze hadden een brief samengeflanst
over een gezonken schip van TjaJema. voor 't lich
ten waarvan ze gelden inzamelden. Hun smoesje had
den, do van den tongraem gesneden heeren wel klaar
en hier en daar weid dan ook geld opgeschommeld.
Maar wegens deze oplichterijen werd Tjalsma toen
cok op -jeschommeld om weldra voor de rechtbank
terecht te staan. Spruit echter scheen wel onvind
baar er. had blijkbaar juist intijds zijn, aftocht ge
dekt.
Het werd voorgesteld door het lieve tweetal of
de bries dien ze hadden, was geschreven door Bur
gemeester Jongejan Winkel van Medemblik. Maar die
brief was totaal valsohelijk opgemaakt Rijksveld
wachter G J. Koene, thans te Houtrijk en Polane
maar destijds nog te Spanbroek, had de heeren wel
in de gaten gehad en Tjalsma dan ook liet weten te
recht te doen stellen,. Maar met Spruit moest heel
wat gtdiuld worden geoefend. Toch vloog hij ook
ter elfder ure In de kaars. Op hun oplichterstocht
belden de twee zoogenaamde varenslieden ook aan
de boerderij van, Klaas Slagter aan de Gouw (Hoog
woud.) aan, waar de vrouw Wijntje Tuinman hen te
woord stond en een dubbeltje offerde. Aan haar had
beklaagde opgegeven knecht te zijn bij schipper
Tjalsma, wiens schip gezonken was.
Tegen Spruit werd wegens oplichting geëischt 4
maanden gevangenisstraf.
Mr. Dorbeck, toegevoegd verdediger, moest erken
nen, dat de antecedenten van dezen beklaagde, hier
al geen onbekende, van dien aard waren, dat zeZ.Ed.
geen vrijheid gaven om veel woordjes van sympa
thie aan dje.tèn cliënt te wijden. De bepaling van de
straf liet pleiter gaarne aan de rechtbank zelve over.
VUURTJE-STOKEN. I
Klaas Weehuizen, een slagersknecht, Theodoor A.
Simons, bloemist, (beiden Alkmaarders en absent)
hadden vandaag zich met hunne medebeklaagden C.
S. N. Adolf en E. Smit, respectievelijk plaatwerker
en bakkersknecht in de stad, te verantwoorden over
het 'n vereeniging stoken van wat al te hoog op
laaiende vuurtjes op den avond van 8 Octobber, ter
gelegenheid van de herdenking van Alkmaar's ont
zet, Ze hadden daarvoor hun, keuze 'laten vallen op
een stuk grond in den Westerweg waar nieuwe hui
zen in aanbouw waren. Dan kun je gewoonlijk wel
wat om zoo'n half afgewerkt gebouw zwervend hout
vinden a0*-je daarom verlegen bent.
Dat ondervonden de jeugdige ,,vreugdevuurtjes"-af-
stekers ook al spoedig. Met eeh goed deel van de
voorradige houtkrullen werd het Oetobervuur aange
legd en in vlam gebracht. Het was echter nog niet
geheel bevredigend) in den z-in der lieve jeugd. En
stukkeu plank en balkjes werden aangesjouwd dn „ge
offerd", zelfs een ter plaatse aanwezige handkar was
U»et veilig en ijverig werd gepoogd ook dien aan de
al woester om zich heen grijpende vlammen te of
feren Wat echter niet geheel gelukte. De kar kwam
echter wel wat geblakerd uit zijn warm verblijf te
voorschijn.
De vlammen waren dan ook huizen hoog gestegen
en de jongelieden konden tevreden zijn over het ver
kregen vuur-succes. Ma,ar er waren wel anderen, die
daarover niet tevreden waren. In. de eerste plaats
de vrij aardag benadeelde timmerman Hoekmeier, die
„geen vergunning" tot het gebeurde had gegeven.
De moeder van Adolf en die van Smit zijn mede
ter zitting aanwezig daar hunne jongskena nog on
der dc kinderwetten vallen. Veel hebben de dames
De erfenis van Van Elverdaal.
14.
j Den volgenden dag, nog eer hij zijn moeder had
(gezien, ging markies Gaston op weg naar de Wiu-
Ichester-Road om Green op te zoeken. Het was voor
Ide eerste maal, want dat hij reeds een paar maal
étaar Green had gezocht, waa maar een leugentje uit
»rijnocd geweest tegenover zijn moeder,
if N Het üuis waariu Green volgetos opgave van Mr.
1LI| Binning moest wonen,, was een van die huurkazernes,
zooals het Oosten van Londen, er vele bezit en waar
in vele kamers zijn die gemeubileerd verhuurd wor
den aan allerlei mensahen. - Deze huurkazerne had
twee. binnenplaatsen en gaf bepaald aan minstens
honderd personen onderdak, die elkaar maar heel zel
den van aangezicht tot aangezicht leerden kennen. I
Hier iemand te vinden was niet heel gemakkelijk en I
makkies Gaston, werd dat al zeer spoedig gewaar, 1
Afa toen hij vier personen naar mister Green had ge-
vraagd, en geen van hen ooit iets van een derge-
lijken, persoon had gehoord. Radeloos stond hij op
een» der beide vieze binnenplaatsen, en keek naar het
geroezemoes om zich heen. Het was een slecht ge-
Al kleed volkje, verwaarloosde kinderen, armoede, ver
val, ellende in elke gestalte. Hoe was Thomas Green
op het idee gekomen, om in zulk eeu spelonk te
4 gaan. wonen? vroeg de elegante markies zich af. De
hoop, om hem te vinden, ontzonk hem geheel en
wilde reeds weer heengaan, toen hij een postbode
zag opdagen.
„Pardon, mijnheer," zeide hij tot hem, „ik zoek
liier een zekeren Thomas Green. Zoudt u mij ook
kunnen zeggen, waar die woont?"
„Trap D, kamer 62, u moet noga] hoog klimmen,"
antwoordde de brievenbesteller en liep daarop vlug
li»#».
niet te vertellen. Wat ze zeiden kwam hierop neer,
dat de Jongens over het voorgevallene zijn onderhou
den, het nooit meer zullen doen. enz.
De President geeft den raad aan vrouw Smit om
't volgend jaar den 8»ten October zoonlief maar aan
den ketting te leggen. Z.E.A. vindt, dat zulke Jon
gens thuisgehouden moeten worden.
Ja,... thuishouden... zoo is 't nu maar net
luidt het antwoord aarzelend.
Dn O. v. J. vindt dat het met vuurtjesstoken, etc.
dit jaar veel te erg gemaakt is.
Behalve deze .strafzaak is er nog meer gebeurd,
brandbare artikelen op daken cn balkons van' huizen
werpen, zelfs onder t volk, bij voorkeur daar waar
cr vrouwen bij waren, enz. 't Heeft veel te groote
afmetingen aangenomen. Spreker meent, dat de jonge-
heeren. die nu als getuigen fungseren ook wel de
hand gehad hebben in datgene waarvoor het viertal «u
lerccht staat. Beklaagden moeten het nu maar eens
flink in de beurs gevoelen. Eisch tegen elk f 10 boete,
voor Weehuizen, en Simons ieder door 10 dagen hech
tenis, voor de beide anderen door twee weken tucht
school le vervangen.
Mr. Verdam, verdediger, acht het gebeurde niet zoo
gevaarlijk, als de lieer Officier deed uitkomen, al erkent
hij, dat hel gebeurde niet in den haak is. De bepaling
der straf laat pleiter aan do rechtbank over.
PLEJZIERIGE KERMIS.
Piet Rijn. die slechts één hand heeft, Piet Buisman
en Klaas v. d. Gulik. de beide eersten van Groote
broek. de derde van Bovenkarspcl, waren in den la
ten nacht van 29 op 30 'SeptemDcr j.1. nog te kermis
te Westc,--Blokker. Het .liep tegen sluittijd ('s nachts
drie uur) cn kastelein Appelman wou de jongelui wel
loozen. De politie kreeg het echter op dit gedenkwaar
dig uur te kwaad met de heeren en wel zoodanig,
dat een kraamreiziger die naar Hoorn ging, den bri
gadier aanried assistentie te s'uren, daar Rijksveld
wachter Rientsma alleen lang geen baas kon blijven en
't erg te kwaad kreeg met de kermisbezoekers. Hij
werd vreeselijk opgedrongen en kon niet veel uitrichten
tegen zoo velen. Rijn en Buisman beleedigdon den ou
den ambtenaar met onbehoorlijke woorden, terwijl v.
d. Gulik om de lui op te ruien, schreeuwde: slaat hem
dood. Bovendien werden in de herberg verschillende
artikelen vernield, zoodat na vertrek vaji de bende
als een aangenaam souvenir achterbleef oen kapotte
lamp, een ingetrapte deur, kapotte flesschen en g*a-
zen, terwijl no^ een biljartbal gestolen was, enz.. Het
was een geweldige herrie geweest. Men kan medélijdén
krijgen met een poli'ieman. die daar bejaard en zonder
toereikende assistentie zoo bees'achlig wordt bejegend.
De heeren hebben volgens opgaaf voor ruim 46 gul
den weten s'uk te maken, behalve de vernielde gasleiding
die vergoed is.
De O. v. J. wees er duidelijk op van welk een ernst
de bedreven feiten waren en eisehte tegen élk dér
drie beklaagden, waarvan ds derde slechts 17 jaren
telt. een maana gevangenisstraf.
Mr. v. d. Hoeven gaf in een lijvig pleidooi in over
weging om clementie voor recht te laten gelden voor
zijn cliënt, v. d. Gulik, die nooit nog de orde verstoor
de en een blanco strafregister heeft.
A js. Dinsdag uitspraken.
Binnenlandsch Nieuws.
RAAD VAN HOOGWOUD.
Vergadering van den Raad dezer gemeente gehou
den op Dinsdag den 17den December 1912, des voor-
middags te kwart over tien.
Voorzitter Burgemeester Breebaart. Allen present.
Na opening, volgt lezing der notulen, die onveranderd
worden goedgekeurd.
Naar aanleiding van de notulen deelt voorzitter mede,
dat de post bij meester De Jong aan de Langereis
hersteld zal worden. De steiger aan de Langereis |s
reeds onder handen genomen.
Voorzitter deelt mede, dat verlenging tot 1 Maart
van den gestelden termijn voor ontruiming wordt toe
gestaan inzake de onbewoonbaar verklaarde woningen
in het Zuideind, die trouwens met Mei door de be
woners zouden zijn verlaten.
Goedgekeurd is mede door Ged. Staten het raadsbe
sluit tot aankoop van grond in de Trapweere, tot ver
breeding van den openbaren weg aldaar.
Ook tegen de suppletoire begrooting is geen bezwaar.
Op het ter goedkeuring ingediende raadsbesluit van
Hoogwoud en N. Niedorp, inzake de gemeenschappelijke
Langereizer school is vanaf 28 Oct. j.1. nog geen ant
woord van Ged. Staten ingekomen. Er zal over worden
gecorrespondeerd.
Dar por ging de markies aa,n den zoek. voorzichtig
liep hij de grootste hoopen vuil, die hier en daar
lagen opgestapeld, uit den weg, en onder luid ge
schater van enkele toeschouwers gleed hij van
paar gladde treden af. bijna in een donker gat van
een kelder, waar een bierhandelaar zijn, bedrijf uit
oefende.
„Ik zoek trap D," zelde hij, als zich veront
schuldigend. „Is dit trap D?"
„Neen," zeide een dik wijf met de haren bij haar
hoofd, „trap D is aan de andere zijde. De derde van
dezen kant uit."
Voorzichtig ging Gaston verder, -zich verbazend
over het vele treurige dat hij zag. en hi) mompelde:
„Londen O, je bent een schande voor Londen W."
Verder bracht hij het in zijn verbazing en ontroe- j
ring evenwel njiet, en een kleln,e jongen, die steeds
naast hem huilde en bedelde, sloeg hij met zijn wan
delstokje op de uitgestoken hajid. waarbij hij toor
nig zeide: Schaam jij je n,iet, dat je bedel? Waar
om ga je niet liever naar school?"
De joDgeu wierp later op ©enigen afstand met
glasscherven naar hem, trof hem echter niet. waarop
hij hem iets nariep, wat de markies niet begreep.
Iets biends was het bepaald niet geweest.
De trap D was de laatste van alle trappen aan
de linkerzijde van de binnenplaats. Het leek wel of
Green met opzet het zoo lastig mogelijk had ge
maakt, om hem te vinden. In vergelijking van de
andere, leek trap D nog wel afschuwelijKer. Het be
nedengedeelte was van steen, en verder eerst van hout
beneden zoowel als boven vuil, met uitgesleten tre
den, donker, bezet met huilende kinderen en kijven
de wijven, die bepaald uit de kamers waren verban
nen of gevlucht, want om wat frissche lucht in te
ademeu was het hier op de trap toch wel geen
plaats.
Ook nummer 62 werd eindelijk door den markies
gevonden, nadat hij nog een klein avontuur met de
trapbewoners had beleefd. Op aanraden van den brie
venbesteller luidde hij zoo sterk aan de bel, dat de
buren samenliepen en vroegen wat bij wilde.
„Ik zoek mister Green, Thomas Green," zelde de
markies, wat ontsteld door de gevolgen van zijn i
hard bellen.
„Hij is niet thuis," riep een man. dien Gaston
niet graag alleen had willen ontmoeten.
„Niet thuisherhaalde Gaston wat verbluft.
„Nou kan dat niet," ging de kerel grof voort, „en
nu hcudt je met dat alarm op, mijn waaxde heer,
anders zal ik je anders mores leeren. Begrepen?"
Om het ongeluk nog grooter te maken, dook nu
ook «le jongen op, die hij beneden een tik met den i
stok had gegeven. De markies dacht juist overeen
haasugen terugtocht, maar zijn vijand was edeler dan
hij gedacht had en dacht blijkbaar aan geen wraak
plannen.
„Wanneer je mij zes pence geeft," zeide de jon
gen, „zal je weten, waar de man is, dien je zoekt,"
De vertrouwelijke manier waarop de jongen hem
aansprak was hem niet zeer sympathiek, en wanneer
hij met den jongen alleen was geweest, had hij hem
bepaald nog een tik met den waudelstok gegeven..
Maai- hij was hier in een zeer vijandige omgevingen
was het dus zaak, voorzichtig te zijn Zoo gaf hij
den jongen het verlangde geldstuk.
„Laat eens kijken Jim of het wel echt is," zeide
de ruwe kerel. Waarschijnlijk waren het vader en
zoon. De vader nam het geldstuk, bekaek het en
stak het in zijn zak. ..Het is goed Jim, zeg mijn
heer waar Thomas Green is."
„Weg is Ifij," antwoordde de jongen prompt
De anderen schaterden het uit van lachen, en de
ruwe man legde vol trots zijn hand op het hoofd
van den knaap en zeide: „Je bent een flinke jon
gen, Jim."
„Waar is mister Green heengegaan?" vroeg de
markies wel wat angstvallig. Om te weten, dat hij
weg w as, behoefde hij toch geen zes pence te ge
ven.
„Dat. weet ik niet," antwoordde de Jongen m^t
een vergenoegden blik. „Ik heb hem alleen meteen
klein koffertjee zien uitgaan, en dacht dadelijk, dat
hij er wel van tuMcben «ou trekken."
„Wanneer was dat?"
Woer, sdagavond
Deze uitkomst scheen de markies zes pence waard
te zijn, want hij nam beleefd groetend afscheid en
ging voorzichtig weer naar beneden. 1I1J kwam ge
lukkig weer heelhuids beneden en bad alle gelegen
heid gehad, te ontdekken, dat het niet gemakkelijk
is iemand in Londer. te vindén. die blijkbaar al zijn
beat deed. om zich onvindbaar te maken.
Toen de %markies in zijn hotel kwam, vroeg hij
dadelijk naar zijn moeder. Het verdwijnen van Green
spookte hem verbazend door het hoofd eto hij meen
de niets beters te kunnen doen, dan dit zoo spoe
dig mogelijk zijn moeder mee te deelen. Maar hij
moest daar nog wat mee wachten.
Want toen de kellnor, dien hij naar zijn moeder
had gezonden terugkwam, lioorde hij, dal de markie
zin niet thuis was. Haar kamer was gesloten. Zij
was bepaald uit de stad, waarheen, dat wist de kellner
hiel.
De markies draaide aan zijn snor. maar dat maékte
hem niet verstandiger. Integendeel kwam hij zich op
dat oogmhlik nogal dom voor. Sedert twee dagen
had hij zijn moeder niet meer gezien, sedert twee
dagen liep hij in Londen rond als een domoor, die
niet weet wal hij moet of wil. Zijn gevoel van meer
derheid, dat hij als Parijzenaar steeds had gehad, raakte
nu wel wat aan het wankelen.
Maar tenslotte kwam hij toch op de gedachte, dat
een moeder, die uitgegaan was, toch ook wel weer
zou terugkeeren. Hij besloot dus op haar te wachten en
ging naar zijn kamer, vanwaar uit hij de straat kon
overzien. Het was buiten een ontzettend weer. Het
had in den afgeloopen nacht verbazend gestormd en
als een furie had de wind in de groote stad huis gehou
den. Bloempotten, dakpannen, schoorsteenen, niets was
veilig geweest voor den storm. En zijn moeder was
bij dit hondenweer uitgegaan.
,,Hm!' liet hij met zeker wantrouwen hooren. Wat
moest dat beteek enen r Wat viel er voor?
1-1 1JJJ )- U
.Wordt vervolgd.