r int
In en om (ie Noordzee-Boulevard.
y
Nieuwjaarsgroeten
f 0.25
izen
finantiëe! Overzicht
I
Dinsdag 24 December 1912.
56e Jaargang. No. 5239.
TWEEDE BLAD.
o
sa
f*
W
w
worden tegen contante betaling
van
weder opgenomen in het num
mer van Oudejaarsavond 31
December.
BEKENDMAKINGEN-
Aangifte ter inschrijving voor de Militie.
De Burgemeester der gemeen e Schag.-n brengt tér
kennis van wie liet aangaat, inzonderheid \un de ju
hel jaar 1891 geboren mannelijke personen, of van hun
vader, moeder, voogd of curator, dat in het tijdvak
van 1 tol en met 3l Januari 191.3- aangifte moet wor
den gedaan ter inschrijving voor do Militie.
Op Woensdag, 15 Januari 1913, des voormiddags
van 9 tot 12 uur, zai meer bepaald gelegenheid tol aan- j
ejltc worden gegeven ter geuneenteseoretaiió.
Voor verdere bijzond', meden wordt verwezen naar
de gedane „Openbare Bekendmaking".
Sofig n t'ea 16 D.c.mber 1912.
De Burgen «ester voornoemd.
mijner sympathieën op zand, misschien wel'op drijf
zand Is gebouwd.
Ik ken Iemand, die mij sympathiek Is, omdat hij
zoo geestig met vele dingen kan spotten, hoewel i»
in den grond van mijn hart spot afkeur, weer een
ander heeft een deel van mijn sympathie veroverd,
omdat-ie zco'n prettig1 geaicht heeft, hoewel ik heel
goed weet. dat een prettig gezicht niets beslist om
trent de waarde vaa. den mensch.
Ja! zoo kan ik me voorstellen, dat iemand u sym
pathie» is. nu ja... omdat hij u sympathiek is tga
ziet, daar is er geen spoor van grondslag en uw
sympathie liangt zoo maar in de lucht); misschien,
omdat hij iets heeft in z'n manier van doen of in
z'n uiterlijk, dat u aangenaam treft; misschien den
klank van z'n stem of de kleur van z'n haar of de
glans van z'n oogen, of die punten vaji z'n knevels, of
ja! misschien zelfs de snjt van z'n Jas of het mode'
van z'n schoenen.
En met onze antipathieën is "t, al eender gesteld.
M'n tweede voorbeeld (zie boven) gaf u daarvan
reeds bewijs.
Nietwaar, ik behoef dat niet nader uit te werken.
Allen meen ik (terwllle van het doel waarom ik
ueze dingen aanvoer) u te moeten wijzen op het
leit, dat de stand waarin we leven of de betrekking,
die we bekleeden ong al bij voorbaat kunnen belaf
ten me de antipathie van verschillende mensohen.
B.v. de proletariër zal, nu ja nog niet altijd anti
pathie koesteren, tegen, maar toch heel moeilijk sym-
krantenschrijver gezegd is: ,,alle, genres zijn veroor-
looid, bouaive het vervelende. .ia, MuiLuuii heeft
het in oen van z'n „Ideeën" wel heel duidelijk n
bwiicip gtzcfco: „nol is geen gering Kwaad ue waar
heid vervelend te maken.
Daarvan ben ik zoo overtuigd, dat ik. gveleld voor
de keuze om of onwaar of vcrveieixd te schrijven,
oogenuiuckeiyk de knoop zoo zou doorhakken: ..dun
maar npoit een pen meer op 't papier." Want bet
«Mn ia al even eig als het ander
Wanneer m'n b uven zullen verschijnen r Me! den
besten wil vuu de wereld kan ik 't u niet zeggen;
i» weet het zelf met.
De uitgever beeft mij de heerlijke vrijheid gegeven
te schrijven, wanneer ik wil, en «voineuo lu zwe
gen, waaneer ik dat verkies.
O, dia brieven, die op een bepaaidan dag, vóór eejn
bepaald uur als bestelwerk moeten woi<ten opgele
verd! 't Js om een mensch wanaop.g te maken, en
ii t maakt m.-nige dag in het leven »au een jou ma-
list; tot een hel.
£,n uuu.om ie\e de vrijheid! de vrijheid om te
schrijven eii te zwygen,.'
Het gedichtje van De Genestet met den aajxhef:
„Ais u het hart tot spreken uringt.
Zoo spreek!"
draagt tot ti'iel „Aan iedere N"
Weinu! onder die N-en, schaar ook Ik mij.
Eu dus wanneer eens een tijdlang X zien niet ver
toont, wees dan vo.su'ekt niet ongerust. Hut gees-
pathie Kunnen gevoelen voor dien mensch, dien «ij telijk leven ooit van c.n krantenaohrijver kent
belief in te deelen hij de kapitalisten. Nu dat is tijden van ebbe en v.o-u. Straks zal „tiet hart hem
begrijpelijk en, die autipa/th:e is nog wel gefun- wei weer dJltgex» uu <uua kan hij toch nlai van de
«leerd. pen afblijven. Maar anders geep vinger er aan!
Ma..r bter vooral vindt gij ook de meëst-ongefun- -Eu nu dringt mij niet alleen m'n hart-, maar ook
deerdï. de zoQ-maar-in-de-lueht-hangeude soort van 'nog ec-n ai.oer, o.e ik ook wei'eens „mijn hart"
antipathie. noem, mij, om te eindigen.
Wat te zeggen, lezer, van den maü, d'.e zulk c \n Mje verwent of verveelt de menscheu aanstonds
ongemotiveerde antipathie heeft tegen, al wat kleer- door zoon langen, brief te schrijven."
makei keet, dat alleen het noemen van het woord
„kleeiinaker" of de tegenwoordigheid van een dezer
zoo onontbeerlijke schepselen op hem ongeveer de
zelfde uitwerking heeft als het kriebelen onder z'n
voetzooien.
„Je hebt gelijk vrouw, ik eindig ai-'"
Dezer, ik noop, dat we 't met elkaar zullen kun
nen vinden. We zullen 't wel niet aJ'tijd eens zijn
zooveel te beter! „Uit de wrijving der gedachten,
komt de waarheid voort." Ik zal dankbaar zijn vooi
Onwillekeurig komen we in verzoeking er ecm grap ejKe gedaihtenwisseling en, er m'n voordeel mee doéjn
J. P. W. VAN DOORN.
J3riéyen van een onbekende.
i.
van te maken en te zeggen, dat die man te laat ge
boren is en in den paradijstijd had móeten, leven.
Mart.' in ernst, zoo zijn ei. meer dan gij mis-
Een ding hebben we voor
begint onder goede sauspiciën.
Kerstxeest staat voor de deur! En het
schiet: zult denken, die ai hij voorbaat een goed deel 0p aartie:" rurise.t ons alweer dcor de ziel.
onze kennismaking
„Vrede
Als ze hem zoo aankijkt, '.aakl de k'.uts kwijt...
,;/.e liegen bij Trafo. i':appelman 1....
/.uu I zegt Zh v;.,;iw o.ojg.cs.
/.c zc-zoo wat b.siocl hikj -li arm cc Schuap-
aclitig kijkt ie 't mensch n...
,,i»..\i.\s....
Zukkc leitje... .(hikl zuk-zukke dikke bedoel ik'1
gaat voort -- u JkuJsalo aj-zx>...
Jawel dat zie ik n mooie zoó met
.echl!' zegi juf.rauw Pieterse...
Zie je ze.' Och gut- 'k dacht hik dacht dat
'k ze veeg.'ten had; heb 'k ze dan toch bij ine?....
Och, jeetje....
Iniottvig kijkt Iiij rond, - - jjotast zich A-ive,
voelt in z'n zakken; dan zijg. ic onbeholpen op
'n stoel neer, boven op z'n hoe-J...
Ik - (nik)... proocci'l ic nog... doch z'n long .slaat
dubbel en, wel wat verlegen met z'n figuur, mgint
ie Vi-eeselijh gemaakt te lachen...
Dal doet hij nog als z'n vrouw hem zwijgend z'n
laarzen uittrekt cji te bed brengt doch voor
ie onder de dekens verdwijnt, steekt ie nog even z'n
slaperig aanschijn buiten t gordijn en roept
„Tache TacJieteg v oeg ic (hik) «naar
'k heb ze voor v© vijf en zeventig... En 'dan
kijkt je vrouw zuur as je je (hik) voor je huis
huishouo uitslooft!' en rijkelijk vloden de tra
nen...
Ken minuut later snurkt ie als 'n os zie! ie
in z'n droom 'n dikke, vette schar met 'n mag.r ..plaat
je' 'n rondedans jnuken, terwijl ©en kabeljauw niet
de kop van den lJelgsichen. schipper de maai slaat...
Te zeven
.wordt ie wakker
met 'n droge
van hun antipathie reserveereu b.v. voor het genus
..onderwijzer", „kapper", dokter, advocaat, boer. pre
dikant enz. enz. (naar eigen keuze kunt ge de lijst
tot in 't oneindige aanvullen).
Eu al mogen dam „al de volkeren der aarde" nog
niet de heerlijkheid vajy dien engelenzang hebben
verstaan, en aa mogen uan in, de wereld aio stemmen
van vrede worden overstemd; door wapengekletter
In een .regel hoeft ©e n* exemplaar va,n de verachte oorlogsrumoer wij willen, toch niet'vergeten, dut
Daar staat dan die grootte Romeijnsch© I, die u ge
achte lezer (es) van de Sohager Courant, de ken-j
nisgeving brengt, dat ik mijn eerste woord tot u
ga richten.
En waai' ik "gaarne door u wil worden aangezien
voor ec n mensch van nelite manieren, zoo zal ik aj-
vast maar beginnen me uan u voor te stelhffc. Mijn
naam isOch! wat hebt^ge er ook eigenlijk aan
te weten, of ik Jan, Willem of Jodocus heet! We
zijn het immers volkomen, eend met Goethe's zeggen,
dat een. naam niet meer is dan „klank en rook".
En wanneer gij nu kendet die samenvoeging van
letters, waaronder ik bij den Burgerlijken Stand sta
ingeschreven, dan zouden immers de meesten uwer
nog riets omtrent mij weten,
Ja! ik ben er vast van overtuigd, dat ik verstan
dig doe, indien ik me niet aan u voorstel met dién
naam „waarnaar ik luister". Ik geloof, dat het om
j meer dan éen reden, beter is dart, ik voor u blijf de
2Q onbekende X. Waarom? Ik ga het u zeggen,
p- Primo sta ik vrijer tegenover u. Dat wil niet zeg-
gen, dat ik me ga verschuilen, achter die onbekende
X, om me in m'n veilige schuilplaats tq onttrekken
.aan de verantwoordelijkheid voor wait ik schrijf. Geen
■f kwestie van! „Wat ik geschreven heb, dat heb ik
geschreven" (Joh. Ev.). Wat de onbekende X be
weert of betoogt, goed- of afkeurt, daarvan neemt
de vol'e verantwoordelijkheid, op zich hij, die het
draadpoppetje in beweging brengt en die dus voor
zijn bewegingen verantwoordelijk is. Maar gij weet
ook, dat een mensch aau a,lle kanten, met ko-oi'den. ge-
i I bonden is aan z'n omgeving. Dit kan, hij niet z&ggejh,
jf. of... Dat kan hij niet doen, ofenz. enz. En nu
I is het ru i. zoo gewenscht, neen, noodzakelijk, dat hij
die geregeld in een krant over allerlei onderwerpen
wil schrijven, niet nu eens naar rechts, dan weer
1.1 naar links wordt getrokken, maar geheel vrij en on-
,QI afhankelijk z'n weg kan gaan.
En nu meen dk dat het best 1,e bereiken door te
kruipen in de huid van een onbekenden X, aan wie
heel eervoudig geen touw is vast te maken.
Lezer, gelooft gij nkit,, <la,t d'irt, tan, goede zal ko-
ul men aan datgene wat ik schrijf?
Secuudo: het oordeel over wat ik schkriji" (en na
tuurlijk zal het geoordeeld, somtijds misschien wel
r oordeeld worden - „die kaatst moet den bal
verwachten" en „yat doct-le dan ook in de kraait te
schrij\en:") dat oordeel zal eerlijker en onpartijdi
ger ziju, als het geschrevene geheel opzichzelf. los
van denpersoon, die het schreef, wordit.beoordeeld.
„Daar heb je 't al!" zoo hoor ik u reeds uitroe-;
pen, „dauiN^egint-ia vanuit z'n veidigen schuilhoek
reeds 1 e- insin&^eren, dat mijn oordeel niet eerlijk en
onpartijdig zou zijn. Béwijzeja, vriien-d X. bevijzën!
„Graag!" Iemand (gij of ik of eenladclier) krijgt
werk onder z'n oogen van eenj onbekende. Het valt
in, dea smaak. Toevafiig verneemt die „iemand" kort
daarna, dat het werk is van een mensch, die hem
niet sympathiek is oi' van wiens capaciteiten hij geen
hocgeai dunk heeft. „Hoe... zou hij zulk werk kun
nen leveren?" Het wordt nog eens in oogenschouw
genomen: „Nul t' valt toch niet mee, dit is niet
heelemaal in den haak en daar is nqgal geknoeid.
Het bevredigt me toch maar matigjes." -Ziet ge,
zonder dat hij er zich van bewust, is, heeft drie ..ie
mand' (gij of ik of een ander) dal werk bekeken idioot-
den bril (in, dit; geval de zwarte bril)^g,n z'n, anti
pathie tegen den maker van het werk.
Nu zurt ge misschien zeggen,: „Dat is niet reclvt,-
vaardig." Ge hebt volkomen, gelijk, nxaa 't is
menschelijk, zoo algemeeii-mensclielijk, dat ik u
vriendelijk in overweging geef, niet te beweren, dat
gij vrii zijt van dit euvel. Want ik beb wel opge
merkt. dat hij drie er zichzelf vrij van waant, er dik
wijls het warmst inzit wat deze ondeugd gemeen
-fthee'ft met el z'n broeitjes en zusjes.
Nog een voorbeeld als bewijs.
Ik herinner me als de dag van gisteren, dat ik I
een artikel las van iemand, die, hoewel met vollen
naam onderteekend, mij totaal onbekend was. Ik lees
het met genoegen en geef een mijner vrienden, die
den. schrijver kent, als m'!n ooi-deel te kennen: „een
knap geschreven stuk." En z'n antwoord: „Hm
zoo... vindt je? Nu, ik kan het niet waardeeren
de vent heeft zoo'n onaangenaam gezicht."
Lach niet lezer! 't Kan eens zijn, dart. gij uzelf
uitlachtct. De hebbelijkheid, die ons uit de woorden
soort cue antipa;th.iie opgewekt in den, betrokken per
soon ,die daarna geen weerstand heelt kunnen bie
den aau de verleiding om te gaan generaliseeren of
tewel allen over e e n, kam scheeren. Dat is treu
rig eu onbillijk, maar alweer't is menschelijk.
Welnu! aangenomen, dat de grondslagen, waarop
we onze sympathie en antipathie opbouwen, dik wij is
zoo oi redelijk en ondeugdelijk zijn
Aangenomen, dat ondanks hun weinig soliden bas:
die sympathie en antipathie ons oordeel beïnvloeden
cn vedal vertroebelen...:..
„Schei maar uit!" zoo hcor ik u recfls roepen, ..ja
er is niets tegen en alles voor, dat ge u in de ge
heimzinnigheid van die letter X terugtrekt. Ik bid
u, hul u alstublieft als de inktviscih in zijn wolk!
Houd angstvallig voor mij verborgen, uw naam, stand,
woonplaats,: beroep enz. eniz., opdat ik niet verval ie
in persoonlijke sympathie
tegen u, twee machten, die ik nu heb leeren ken
nen als snoode belagers van. de zuiverheid eu onpar
tijdigheid van mijn oordeel."*'
„Accooid lezer! ix blijf dus voor u ds onbekende;
en we willen eens zien of we het gezegde „onlxikcnjj
maakt onbemind niet kunnen logciist.atfen.
wij eikaar de hand vaai kennismaking hebbed toege
stoken, in den Kersttijd.
Dat, zij zoo!
(Slot).
L|a'l s we, aclt'rig wttrn ook lacht Pi obers© cn
die stumper dacht dui ie goedkoop uit wasDaar zul
len we 't van middag eens over hebben,; En
vroO|lijk den Belg o*p z'n schouder kloppende, vervolgt
voor, ol dito antipathie je. >)Kou „schippertje -je bent dun ook schappelijk
geweest dat moet 'k zegge; lus je drt nog eentje
'n Kloare a^toeblieit
Twee klaartjes, juffrouw! zet ze maar aan
de klotstalel
Voor 't zelfde geld konden ze gaan zitten
a'ie en ze strijken neer aan de „ronde t&fel" tus-
.viaui wat spree» ik van „oiiookouu i lkuu ik geen schen 'j0 hoop varenstui, waaronder veel collega's
kwesiic vnn, uat ik voor u con onbekende wil bb jwöii vau pi^teree.
(aiieau In n naam maar). En ik bitjf wel degelijk Want 't is bittertijd geworden en dian is 't druk
bti mijn voornemen mij uan u voor te stellen. in »t stam-café
ik wil diit aiui u voorstellen, wal meer als klank Pieteise is ,in stemming" en geeft het eerste
cai rook is. n.1. mijn persoonlijkheid. rondje want de netzak visch heelt juist onder
En ik geloot toch ook .wel, uat hel voor u van. goecixcurend g|etnompcl de reis „rond de tafel'" vol-
moer belang iste weten wie ik ben, d.w.z. .wat (ik pracht...
denk, wut iw oei, wat ik hoop, wal iic wil dan weiken Onze maat z'n oogjes worden klein z'n kar-
naam iK d.aag. bonadewangetjes blozen, en als 't weer over Z« yi-ch
Wie ik ben.' Ik ben een mensch, die dag in dag gaai. beweert ie luidruchtig - - „dat ze hem om de
uit beproef om mn oogen, m'n ooren en m'n hart ioo weerlicht met moeste leeren \bviiKoopcnzoon
■wijd mogeiijk open lc zeilen, en mn mond zooveel: bonk visdi voor vijf en zeventig cent... Wat ijelui
Ho
sldej
reei
erdi
gV£
jrd<
dor
GG
0-
He
ngt
taa
ccj
In
mogelijk dient te houden (T eéi-sie is gemakkelijker dan
't laatste, ..heigeen me dan pok niet altijd gelukt);
En vnn dat alles wat ik met m'n. oogm, boren
en hart opneem, d.w.z. wat ik lees, fint ik zie, wat
ik hoor, wat ik denk, wat ik voel, van dat alles, wil
ik datgene, wat m.i. ook een ander kan inleresscercn,
u in ueze brieven onder oogen brengen.
Ik ,bon er den .uilgever dezer Courant dan pok
dankbaar voor, dat hij op mijn vraag „waarover ik
mocht scrijven' mij ten antwoord gif: „over alles
wal g.j win
Ik noop daar in tien uimsten zin des woords gebruik
van te maken, terwijl ik mijzelf ai leen de beperking
opleg met to schrijven over mogen, die ix niet weet oi
Je hebt geliju t bnjti een koopje! gonst
hel. en. weer worden de glaasjes gevind.
De vissdierman Iciligl elk glas, van welke greotie
ook, in een teug; urinkt aus dubbel en zu.ko
voor "rekening van Pieterse. die natuurlijk 't hoogs.o
woord, aan latei hoeft.
Onder al dal gezwets aan de ronde tafel en knip-
oogend tegen z n maats, heelt 'n collega vooi zichug
de. netzak met de „goeclkoope' viscJi van onder Pie-
teiócs stoel getrokiieii, en naar de keuken g.diagm.-
Bakken, Trnppelmanhad ie de waara ge-
z^a!
Goed, meneer, was 't bescheid...
Toen was de leukerd weer siiekum aan tafel gaan
waarvan ik geen versland heb. ;ieis wat ook wel eens zitten en mengde zich in 't gesprek...
ut
in zoo klare
tegeaLreedt, daarvan hebben we
3e" allen een veeg.
We kunnen ons niet losmaken van, onze ayitipa-
thieën en sympathieën. We verbeelden ons 't wel
dikwijls. En de besten onder onsj strijden, ervoor en
vorderen erin, maar ook zij zullen nog moeten er-
yi kennen „den prijs nog niet te hebben, verkregejn".
En dat kijken, door den bril, waarvan de glazen
j 0 hun kleur te danken hebben aan, onze sympathie of
antipathie, zal alitijd ons oordeel beïnvloeden en, veelal
vertroebelen.
En vanneer nu de fundamenten, waarop wij het
gebouw van ouze sympathie optrekken, nog maar
altijd hecht en degelijk waren! Zeker! wij sympa-
ihiseeren menigmaal met. iemand om zijn eerlijkheid,
z'n onkreukbare trouw, z'n zedelijken moed, z'n
hulpvaardigheid, z'n artistieken of wetensehappeiij-
ken z:u alle grondzuilen, drie waardig zijn het bouw
werk onzer sympathie te dragen.
Maar ook menigmaal i3 dat bouwwerk slecht on
derheid. Ik wil u wel eerlijk bt ennen, dat menige
moeilijk js. i Kan toch soms zoo verleidelijk wezen,
over iels te schrijven alsof men er veisiand van heeft!)
Over welk© onderwerpen ik vooral hoop tc schrij
ven r Ik heb er ean heei aantal, qnderwerpem op pa
pier en nog1 meer in m'n hóófd. Eui ik kan de verzoe
king nauwelijks weerstaan, ze al vast in deze brief (e
noemen, ón omdat ze me minstens een halve kolom
kopie zouclCn bezorgeav, en omdat het tocii wel ge
kleed staat om met ecu troonrede vol beloften le ue-
giimen. .ilaar de vrees, dat hot met'mijn beiof.en even
zoo zal gian yüs mol die van zoo-menige liconixfcte
onzaliger nageuachlonis, doet me besluiten de lijst voor-
kopig met ie pubiiooeren.
Bovendien zal het mij toch nooit gelukken achter
eenvolgens ©enig© onderwerpen systematisch af te wer
ken. Mijn gorst.is er te giiliigvoor en ik meen wel te
hebben opgemerkt, dat liet met het leven evenzóo
is len dat liet spot met alle systeem.
En juist uit dat voile mensolienleven, zooals het
„gesiaeg steeds wisselend'- in ons on om cos heen
biiiist, daaruit wil ik putteai:.
„G.xifl nur hincin ins volle Meuschenleben
„Ein jcder lebts; nicht -vielen isl s bekamit,
„Ind wo iiir 's packt, da isl s interessant."
Hoe ik zal schrijven r Allicht al wocr ganscli andoi-s
als hij. dia l© voren op zoo voortreffelijke wijze in
deze Courant z'n „Amstcrdaniseiie Blieven" schreef.
Maar t is nu eenmaal zoo: ieder vogeltje zingt zooals
iict gebekt is. En dat is maar goed ook; wat zou hel
leven anders in veie opzichten eentonig worden
Een ding hoop ik bij mijn schrijven vooral ma te
jagen. n.1. om zooveel mog 'lijk een opgewekte Uxui
aan te slaan. En ik geloof ioc»k niet, dat dat me veel
moeite zal kosten; ik iioud van opgewekt, blij, vroo-
lijk zijn: het leven brengt ons zonder onze meduxverking
al genoeg ellende en treurigheid, dat het m.i. niet
noodig is dat leven met opzet met nog meer somberhei.d
tc vullen.
En ik kan alle mogelijke, ja zelfs onmogelijke men-
t Schipperke was aan 't woord...
Oi de vrinden wel wisten dat ie an de smaak
van de \bch kon proeven, in welk gedeelte vam |tte
Noordzee zo gevangen ware'; ol ze wel wisten
van de ellende en angst die ze hadden le doorslaan als
stormweer hen overviel vooral 's winters 1
„Waarachtig!" riep ie, in z n Ostcndsch „patois
,,dc viscn .wo:dl niet betaald... Gieder zêlu:den wél
't zoo goed als wieder 't doen?., 't en is geen pries
die we moakenV...
En nog honderd bijzonderheden aangaande zijn \ak
vertelde ie...
Tot de klok twee sloeg....
En de "eerste schotel goudbruine, heerlijk gebakken
visch' werd binnengedragen... onder verraste en goed
keurende uinoèpibgan...
Nou, Trappelman dat lap j m! ebt 's nog
s n goed idee zoo'n versnapeiingeijekiimkt het.
lieb je wel moer van ctie buten f
Dapper wordt toegelasl...
Pieterse kijkt met lodder-oogen toe...
,,le iusl geen kleine visoii; moesten de lui van
avond bij nem s komen kijken! Die kastelein .was
óók al g.-en vischkooprr; zie, dat kon hij nou
beter...
Doch vijf minuten later bijt ook hij in 'n velte boite-
rug. En als de tweede sciiotel binnenkomt Ls pij
de eerste die er op af stuift...
Maar visch moei zwemmen!
En 't eene biertje ze „verlaten" de bitter -
volgt al sneller en sneller het andere...
t Wordt al vroolijkcr en vroojUjker in „de kroeg";
Pieterse krijgt de hoogte...
't Is bijsiii drie uur als ie met 'n sierlijke zwaai
de deur uit laveert...
Wal krij jer had ic gevraagd...
Alles tezamen van u en de schipper
.la...
Eén vij'f en'tachtig - asjeblieft...
Toen had ie sufferig betaald en een vergeefsche
tuivai gedaan in de richting waar ic z'n netzak met
visoh vermoedde: onder de tafel daarop was ie
overzij gevallen, en onder 't gegrinnik van z'n ook
scjim uilsban, uilgezoindord Nurkschen; die zijm in niet .nuunter© collega's, de deur uit gescharreld!
slaat me uit m'n vel 'l© doen springen! Dus de hoofd- Met 'n aanzienlijk slabiliteitsvcilies zonder
toon de opgewekte! Maar daarnaast geloof ik, als ik visoh... zich in i oog loopond stijf houdend, oir kelt
mezelf eenigszih*» ken, dat de toon van ernst niet hij naar huis.
zal ontbreken. j Toch is ie leutig gestemd;- want nou zou ie z'n
Ernst is 't leven, o! zalig die 't weten. En ik; vrouw van avond eris visch laten proeven zo. ver
meen iets van dien ernst van 't leven te hebben tellen hoe ie er zoo goedkoop aan komt...
verstaan en dus zal daar op z'n tijd ook niet j £n 't mensch is e rdol op...
van kunnen zwijgen. f Neuriën als was er geen kwaad aan boord
„Maar 't zij ik den opgewekten toon aansla. 'L'.ij waggelt ie naar bimie...
den ernstigen (of wellicht dien van opgewekten, ernst Dan begint ie luidruchtig te babbelen...
dat zijn, toch twee stemmingen die zich heel goed Hé vrouw nou heb ik 'n zoo gekocht
met elkaar laten veroenigen), onder dat alles hoop kolo-kolesoal (hik) sp.- spot goedkoop enne sp-
ik geen oogenblik te vergeten, dat voora,! voor den spot (bik) spot goedkoop zeg v.ik
keel zware hoofdpijn en 'n reuzendomst...
Nu moet d© visch 'l bij vrouwlief goedmaken;
'i gebeurde van 's morgens komt 'm Hauwtjcs voor
den geest...
„Vrouw", roept ic lijmerig met ïc's .onder
danigs in zijn stem.
Wa tbiief
„Och, stuur even om mijn visch je weet,
bij Trappelman... wil je.'"
Goed.!:., klonk '1 terug.
'n Kwartier later kwam t meisje terug met
in een vettig papiertje <vycc kien g'b ikkn visch-
jes cn de boodschap „dat dit 't overschot was, en as
dat inencv zekers vergeten was, dal ie de rest met
z'n maats had opgegeten...'
Toen kroop Pieterse snel terug onder de d kens,
vloekte een woord dat iJc fjicr niet kan heriu^cn,
cn... moeder Pieterse zeido de rest.
(Het Nederlandsche Zeewezen).
De vredesonderhandelingen te Londen duren n i
steeds voort. Te oordoelen naar hetgeen ,men ct
nu en dun van ve.neemt, laait het rich aanzien, da
de ondei handelingen niet spoedig zullen afloopen. L
komt nog al eens ean kink rin den kubcl cn dit g-vf
vertraging. Wc kunnen echter wel aannemen dat de
wensen voorrit, dat de besprekingen tot den verlang
den. vrede mogen leiden.
De beurs scnijnt ook de moering wel te dceien, dat
©erlang die vrede gcloekend zal worden, althans do
stemnnng voor buitenlands oh© staa'sfondsen, mol naine
Oostenrijkers en Russen, was in het laatst der week
iets beter.
l'it de verschillende brachten, die betrekkelijk het
geschil tusschen Oostenrijk en Servië tot ons komen,
behoeft men r.iet bepaald de vrees te koesteren, dat
dit geschil weder een oorlog me. zich zal naslecpen.
5len verneemt nog steeds *an mobilisaties, ai men
mag wel aannemen dat de toestand .eais ig jgenocg
is, doch we willen hopen dat ook hier de diplomatie
er i') r il slagen liet g.-schil in der -Tinne op le lossen.
Wij zijn eten nu zoover ,dat hot „vrede op aarde",
dal straks ia onze kerken zal gjzongai worden, g-cn
al te schril contrast vormt met de werkelijkheid.!
Wat hypotheekbanken betreft, kan gewezen worden'
op het kil, dat de opwaartsehc conversie wederom
navolging hoeft gevonden. Ook de Zeeuwsohc hypo
theekbank zal de houders der pandb izvea gelekt ©lijk
in de gelegenheid stellen da I pandbrieven tc ver
wisselen tegen 41 °o pandbrieven. Men kan wel aan
nemen dat meerdere instellingen dit voorbeeld zuilen
volgen.
Van industriëel© ondernemingen valt te.vermelden
tlat d oh igitiehoud rs van di (kxipciaüeve Boerenbond
in Zuid Holland niet gen gm wa.cn het reorganisatie-
j voorstel te accepteeren. Nu, aanlokkelijk was net voor-
pu-i met cn nei zou dan blijken, dal niet veel waa.da
Igeliecht kan worden aan de aansprakelijkheid vcei Jo
uen ©ener coöperaiove v;e:eemgiiig. mai \rii jiu traclx-
ten, beteie voorwaarden te beuiiigën. ea een dei gelijk
voorsid zal wol worden overgelegd. .Met di. ui zijn
de ob.igiUes gedaald tot 67 l. -,o. iloevvel ik mei zoo-
vcr zou wuie.1 gun ais ieumnu, .die oma.ig> zei, dat
hij g^en cent ineer wou beleggen in Neucria*iOsch©
industrieele ondeniemingoii, js deze affaire wetkeom
niet gesonskt. om het animo voor deze bekgg:ngeni
aan ie moeuigci*.
Van pet roieumondemeir.ingeri waren aand reien Kor
ninklijko booger gezoetitmen verwaeiu dat deze maat-
j seimppij gootc© zulten beeft gemaaitl ift liet diuns ilen
iiinue spoedende jaar. In de laatste d«i«en watvut ook
Ame.iKaanse.lie soorten, als Uk.aliama, iu.su en onioti
aanxteelen hooger Vernaiideld; de prijzen van pculeum
rin de streken waar deze onderiie;n...-cn geves.igd zjjn,
i .ijzen nog steeds. Van itu.si.jcne so^nen warui óuu-
bajells piijsnoudend met bet o^g op net ïriot ^u^-n-
1 sago jaarverslag.
Ou.in pet 1 o,cunïaandeclen brokkelen nog s'.ceds af;
hel ve: .rouwen in ueze ouderneunug schijnt l>:j meel
de, at een gevoe.ig.it knak gc.v.v^i le nebbelt.
ivubbe-iwvutmoa waicit vas. g.s.e«nd; vooiat cundeelea
Sc.baujadbubbe. weiden hoogrr verhandeld; de voor-
uitzweten voor deze muarscuappij zijn duit ook ei
beiovenu.
Aleti© warén aandeelén ia suhecpvaariOKd.-:jiemin-
g«n prijshoudend van toon; d; lac.i.eu, die jug >.eeds
iioug blijven, zijn aanleiding voor deze guns ige stem
ming. Ook aandeelen en obligatie: 1 Ma.ino-tmst kon-
den iets verbeteren, daartoe werkten echter ander© tac-
io:c4t mode, waaiover straks i_-Ls vermeld zal worden.
\oc. tabuksojuie i.cxr.iiigen verdic.en vermelding aan
deden. Amsterdam Dei, die veneden Zatidag li») 0
stegen, daar deze muaiscbappij de aandeelhoud. rs ia
de gelegenheid zal stellen voor éen aandeel tirxe aan-
deexen ie ontvangen. V'Ove. i^.ns waren de varianes
bi deze afaeeling niet van groo.eix omvang.
I De Am©, ixaajxscüxe inaiKt heeft tlez© week e n op-
'gewektcr aaiuieax gekregen; vooral in hel laatst .der
week nam deze markt eene willige houding aan. Dit
opgewekte aamte-n kan ten deel© niei-aaii worden t:,e-
gcseli.cvcn dat het Gerechtshof nu eens bcs!i»t heeft,
uat enkele kolenspomn ziclx niet aan oneerlijke eon-
ciiiicn ij hadden schuldig gemaakt en deze iiniuiseiiap-
pijen althans voor het grootste doel van he:g.cn Jna
ten laste was galcgl, in het gelijk we.den gesold. In
het bijzonder KenmcrKtcn zien Steels, Smeüiiigs en
Amalgamaleds door cms rijzing van eenigi percenten.
En onwillekeurig denk ik terug aan hetgeen ik in mijn
vorig overzicht schreef, of men wei voldoend.- rekening
hl.id met den gunstigen toestand, waaiin de induslrie in
de Voree-nigde Staten van Amerika zich berindt.
Maar hiernaar werd in .de vorige weken niet ge
vraagd; de groote geldmannen aan de overzijde van
den Oceaan hebben hun macht, weer e-kns getoond en
door opzegging van beleeningen de markt weten te
drukken. Voor hen, die tot beteening hun toevlucht
niet behoeven te nemen, was het eene schoon© ge
legenheid om iets op te nemen en thans het voor-
1 deel op te strijken
Behalve de genoemde industrieele waai-dei; werden
ook Hide en Leathers en Pittsburg Coal aandeelen
niet onbelangrijk hooger verhandeld.
Mede maakten de ge e en preferente aa,ndee-*
len Standard Milling een, goed figuur; de gewone aa#-
