F Gorat
Enorm Verschil
In de oude Stellingen. -
Bevoegde beoordeelaars vindett
hierin den smaak en geur, die goed
gefabriceerde cacao moet bezitten.
V 1 t
srs «s»
Dinsdag 31 December 19 12.
56e Jaargang. No. 5241.
TWEEDE BLAD.
Hoewel de Engelsche opperbevelhebber in zijn rap
porten aan het Engelsche Gouvernement broed óp- j
gaf van do behaalde voordeelcn bij Caslricum, wachtte
hij zich wel van dio Mverwinnina?n' partij te trekken
door een krachtige, onmiddellijk hervatte actie. Den
geheelen volgenden dng verliep n.1. zonder dal er iets
van belang plaats greep. Behalve aan Hollandsche zij- 1
vwaar de dorpen Krommcniodijk en Knollendam
uoor zes compagniën werden bezet, teneinde de ver- i
landing tusschem do posities steviger ie maken, ble- i
ven de stellingen dor beide legers gelijk aan die van
den vorige» dag en niets devd vermoeden, dat de
Engelschen in een gehouden krijgsraad besloten had
den voorloopig hun oude stellingen weer op tc zoe
ken (7 Oct. 1799). i
Toch was dit laatste het geval en tol verbazing van
g geheel Europa, dat met belangstelling den jung der
.-xpeditie gadesloeg, veranderden. de verbonden legers
plotseling van takt Lek. Zij moesten! Het was hun nood-
*g lot, dat zé er zich bij elke nieuwe overwinning jdie-
- per inwerkten. Thans stonden ze, uren gaans vanaf desa
Helder, vanwaar al hun behoeften moesten aangevoerd
worden, als 't ware aan 't fegyn eoner nieuwe veld-
g tocht, n.1. de verovering van de landlengte s an Holland
op zijn smalst. Doch onder welke veranderde omslandig-
nscht hedenMaar laten wij den Hertog van Vork zelf
aarl 1 woord, waar hij zich tegenover zijn Gouvernement
tracht te verantwoorden.
t 1 1.
Aan den Heer Staatsecretaris
Hcnry Dundas, jLonden.
Hoofdkwar'icr Schageibrug,
den 9 October (1799.
g. Mijn lieer! j
Ik heb UEd. reeds bekendl gemaakt met den uitslag
van het gevecht van den 6en dezer, hetwelk voor cl-
verbondene wapenen voordoe'ig eindigde; en (evens
ikkig de noodzakelijkheid aangetoond van de beweging welke
tot deze affaire aanleiding gif.
Van de gevangenen den Oden genomen, vernam ik
g. met zekerheid, dat de vijand sedert het gevecht bij
Castricum met twee halve b liga des,- beloopende circa
6000 hoofden infanterie, versterkt was, en dat hij zijne
/jaar positie van Beverwijk en vooral aan de achterzijde ver
schanst had. Deze versterkte stelling moesten wij nood
zakelijk eerst vermccslerd hebben, vóór wij Haarlem
konden aanvallen.
Bovendien moet ook vermeld worden, dat de vijand j
een groote magt op Purmerend terug getrokken had,
in eene bijna ontoegankelijke stelling, gedekt door over-
stroomde Janden, welker toegangen bijzonder versterkt j
en geheel in handen van don vijand waren voorts
nog, dat, wanneer ons leger voorwaarts ging, dit korps j
in onzen rug lag. t
Maar deze zwarigheden zouden nog overkomelijk
geweest zijn, had niet de staat van het veder, 'de
slechte wegen en het volslagen gebrek aan alle nood-
'13.
nen-
kkig
met
alle andere goedkoope merken.
Het kii.d en de school.
XXXIX.
c
Di
voer
al ji
is geen m
deskundig?:
hel maft. t
psalmen c.
passen bij
En ook g*en zaak alleen
eenvoudig? leek kent haar,
zjn ke. Kbözork.
di: dï predikant Iaat zin-
i.Jr. Zijn voor- cn nagebetf
>9.
toe
leder:
el do
;.*zairj
wÊJM
wordeji behcvisclit door moi.vrn van zijn preek.
Welnu, dat i> concentratie. De samenwerking van
verschillende krachten tot n doel.
We kennen tiaar van nog dichterbij.
In ceri wciJe groeien bepaalde planten, daar leven
bepaalde dieren, tiaar arbeiden bepaalde mcnschen aan.
bepaalde bezigheden. Die vormen niet elkaar een zekere
samenleving, oen symbiose.
Wanneer iemand u nu een beeld van het weide
landschap wil vormen, zat hij die onderscheidene on
derdeden. met elkaar i orginisch verband brenger
Hij zal wddcptanlen, wcidedi en, wcidcmenschen, v%ei-
dewerk met bespreken. Maar hij spreekt ïri.-t van
palmen, ijsbergen, roodhuiden en diamantslijperijen^
als de weide aan de orde is.
En wat heeft di! nu me', het ond.- wijs te maken f
Dat het onderwijs soms juist vcjI lijkt op het bij
eenbrengen van palmen, ijsbergen, roodhuid.;.! en dia
mantslijperijen. Lè aardrijkskunde behandel' b.v. Afrika,
tegelijkertijd zil de botanie in onze boterbloemen, de
dierkunde bij cc walvissclien m de natuurkunde bij do
oplossing. En aldus steunen die malkaa op heel zonder
ling» wijze. Zoo wordt ook wel eens de geschiedenis
der G ieken gelijktijdig behandeld me! d r aardrijkskunde
van Siberië, de Jileraluur van Frankrijk en den bloeds
omloop van de kikvorschcn. Daarbij teekenen dc leer
lingen dan vooral geen Gricksch, maar een Gothisclï
ornament en maken een opstel over den olifant. De.
Natuur en de Historie, de wereld der gelijktijdige ver
schijningen en verschijnselen en de wereld d.-r op
eenvolgende gebeurtenissen mi sm niet alleen onder
ling alle contact, maar worden nog bovendien elk
afzonderlijk aan stukken en brokken gescheurd, cn
dan wordt een stuk hier gezet naad een brok daar, als
een aangespoelde kokosnoot op het duinzand.
Concentratie wil die verbrokkeling vervangen door
levenden samenhang. Z,:j zal b.v. dc geografie onzer
kleigronden, de daar verbouwde producten in dc plant-
kundelcs brengen en dan de phyrica gebruiken' £>m
dan met een paar eenvoudige proéven de fabriek toe
te Jichldn, die suiker uit debeetwortelen trekt. Het is
duidelijk, hoe zulk sumengian de aanschouwelijkheidf
bevordert en het onthouden vergemakkelijkt
De vraag is echter, of het mogelijk is, de leerstof'
aldus door dc geheelo school te groepeerein. Het ont
woerd hierop mag luidün, dal de lagere school een her
eind in die richting giau kan en giat. In ons land e:
in 't buitenland ontwikkelt de onderwijsmethode zie!
in 'd.c lijn der concentratie. Dit werd haar mogelijk
zoodra ze had afgefeietn van een volledig?, tjystema
fisclie behandeling der leervakken en begrepen had
dat kinderen genoeg hebben aan eenige noties en geei
wetenschappelijke nauwkeurigheid behoeven of kunne!
verdragen. Daarmee stond de onderwijzer veel vrijer
in do keuze zijner onderwerpen, en kon hij bijeen
brengen, wat op de levensgebieden van natuur cn
meinseh bijeenhoort.
Het is niet onmogelijk, dat zelfs op de middelbare
en hoogsscholen de leeraren en hoogleeraren bij de
rangschikking hunner onderwerpen met elkander reke
ning zullen gian houden. Over een eeuw bijvoorbeeld.
Maar dit zal te eer geschieden, naarmate te dieper het
besef doordringt, dat „in het AL bestaat gisen ding al-
leeaiig".
JAN L.
te-
toe-
bendam stuitte, en het andere gedeelte den gioolen
wendighedon, uit gemelde oorzaken voortkomen<le, geene weg op A Ika:„v°„Pira',foWtnnu
tneaen, uit gemekte oorzaKen voortKomenoe, geene •>«-*» Y i„,i r~i u..,i
ootere bezwaren doen ontstaan, welke de ernstig- t,;U vijand-ra overhrastmg ie ™.n
nog g.
^jjjjufjs-erwering vorderden.
Rijpelijk"" de omstandigheden overwogen hcbliende,
waarin Iqet leger geplaatst was, en mijnen pligt ge
voelende, om nopens zulk een belangrijk punt met
Sir Rolph Abevcrombie en de luitenant-generaals der
armée raad to plegen, kwam ik tot het besluit (en
hunne denkbeelden waren op dit punt eenstemmig met
de mijne), dat het tot voordeel voor de gemeene zaak
verstrekken zou, de troepen uit hunne voorwaartsche
posiliën terug te trekken, "teneinde verder Zr. Ms. beve
len af to wachten.
Ik moet u verzoeken, al wederom aan Z. M. voor
te dragen het uitstekend gedrag van de armee, welke,
terwijl zij worstelde tegen zoo vele buitengewone moei
lijkheden, geen oogenbrik gehad heeft zonder met de
edelste gevoelens voor het welgelukkcn der gemeene
zaak en de eer van de Brilsche wapenen doordron
gen te zijn.'
w. g. FREDERICK.
Onmiddellijk, nadat in den nacht van 7 op 8 Oc
tober aan gen. Brune gerapporteerd was dat de vijand
was weggetrokken, stelde deze zijn geheele legermacht
in beweging teneinde hem te vervolgen, wat echter
niet verhinderde dat de Engelschen, die door dé duister
nis begunstigd den geheelen nacht doorgemarcheerd!
waren, ongehinderu hun oude stellingen in de Zijpe
achter den West-Fi teschen dijk betrokken.
irimd; dit was zoo snel in zijn werk gegaan, dal men
een groot deel der gekwetsten en ongeveer 400 vrou
wen en kinderen had moeten achterlaten.
Deze lnalsten werden in den loop van den dag
van hetere icleeding voorzien en naar het hoofdkwar
tier der Engelschen te Schagerbt ug opgezonden, als 't
ware om te laten zien, dat de Franschen eh Hollan
ders niet dié ontaarde republikeinen waren, zooals men
hen aan Engelsche zijde geriefde te beschouwen.
Den volgenden dag bezetten de FranschHollandsche
troepen Warmenhuizen, Tuiljehorn en Haringkarspel,
doch weiden door de Engelschen weer uit'de beide
laatste plaatsen verjaagd. Eerst 's anderen daags ge
lukte het hen de Engels chen te noodzakep ook deze
b.ile dorpen te ontruimen, zoodat deze zich achter den
West-F»iesdhen dijk moesten terugtrekken.
Dat de stellingen aan de Langedijk weer door de
onzen betrokken waren, spreekt vanzelf. Van daai uit
probeerde men den vijand, die een stelling innam aan
het Niedorper Verlaat, to verdrijven, wat echter niet
gelukte, doordat do Engelsdhen zich éeidekt hadden,
opgesteld achter den dijk en het kanaal, waardoor
ze als 't ware niet te treffen waren. Aan onzo zijde
welen bij die gelegenheid 2 officieren en 65 man
schappen en men was genoodzaakt onven iuhter zake
langs den Laandcrweg op Noordscharwoude te re.i-
recren.
Een aclie om den vijand uit Dirkshcrn te verdrij-
D«' Ufull 1 u.-sciieu UIJB. ucuuufcai.
•fbraik en- "Kn daarbij oen ofücier
1 - - .Dataafsche aimee en lo minderen gevangen, terwijl de hamdl weixl ge-
Iqgd op een kleine honderd! geweren. Waar do Engel-
sctien in hun geheel do oude stellingen weer betrok-
ken, spreekt 't vanzelf, dal de Niedorper Verlaat ook
i worden. Reeds den Hen
verdeelde zich daartoe bij Castricum in twee gedeelten,
waarvan het eene langs den voet der duinen voor
waarts trok en in den namiddag van den 8en Oc
tober op de Engelsche stellingen bij Petten en Jvrab-
trokken zij af, zoodat gen. Bumonccau het Verlaat, be
nevens Zijdewind lot boven de kerk liet bezetten tloor
renauiers, jagers, huzaren en lichte artillerie.
Minder snel en met heel wat meer moeite ging
de voorwaartsehe beweging in het Oostelijk deel van
Hollaiulsch Noorderkwarricrgepaard. In den laten
avond van den 8en October te Monnikendam zijnde,
ontving gen. Daendels bevel om naar Hoorn op te ruk
ken, iets, wat gemakkelijker gezegd dan gedaan kon
worden, aangezien dijken en wegen waren doorgesto
ken en derhalve alle verbinding verbroken was. Den
geheelen nacht werd g:werkt om éen en ander weer
in be&ianbaren staat to brengen, zoodat in den namid
dag van den volgenden dag twee kolonncn, de één
vanuit Purmerend en de ander vanuit Monnikendam
Hoorn binnentrokken.
Deze plaats, die door cTe Engelschen was bezet ge
weest onder bevel van Prins Wiiliam van Gloucester,
was inmiddels door den vijand verlaten, die zich te
ruggetrokken had op Winkel, waar nu derhalve een
reusachtige troepenmacht, de gcheele linkerzijde van
het Hngelsche leger stond opgesteld. Daartegenover
had Daendels, die zijn kanonnen en cavalerie voor
Castricum had afgestaan, slechts over een handjevol
volk te beschikken, n.1. vier balaillons infanterie cn
een baUillon jagers, onder bevel van Chassé, den 33
jaar later zoo bekend geworden commandant van de
Antwerpsche Citadel.
Toch werd besloten de Engelschen te Winkel aan te
pakkeneven voor het dorp Opmeer deed de En-
gelsche cavalerie een charge, doch de jagers van Chassé
ont\ing:-n haar zoo geducht, dat zij na een korte scher
mutseling de vlucht nam in de richting Aartswoud',
waar zij zich terugtrok tot binnen de verschansing op
den zeedijk achter het dorp.
weldra van hen verlost zou worden.
i
hen
ge-
Feuilleton.
De erfenis van Yan Elverdaal.
gelegenheden inzake Broelcers tegen, Scheppers ston
den voortreffelijk. Het aktenmaterliaaj werd. dagelijks
grooter en omvangrijker en had reeds een, bijlage
onder den "titel d'Aigre coptra, Elverdaal, dat ook
reeds hoop gaf op goede zaken. Maar de beide zap
- hadden noodzakelijk nocdig de getuigenis vam
Green, zoo roocwendig als de velden dep ver-
JjDe ge-
n i kwikkenden regen, na een droog voorjaar.
Annv inict i tui gen is van Thomas Green moest worden, verkregen
den f»n ïinnr, Vrar ,e. ^SAiuenhangemde woor- het kositte wat het wilde. Waar echter da,t kereltje
man, die daar neerJag^e] medelijden metdéjn te vindon? Iedereen wachtte op
den ha,ls had gehaald.
HOOFDSTUK XI.
uiemtwiu hein, iedereen, ver-
zichzelf deze ellen.de op j langde n,aar hem en zocht naar hem' en hij was
er .niet en niemand vond hem'!
Perkins kon zich er wel indenken dat Green
goede- redenen had om zich uit, de voeten, te maken.
de geschiedenis van Scheppers kon
Utrecht, Dc. 1912.
Wordt vervolgd.
C. I\ BREED.
Ingezonden.
TRAMLIED.
Wijze: „Wie m Januari jarig is."
Wie maakt nu Oud en Jong verheugd?
De Tram!
Wie maakt, dat elk nu danst van vreugd?
De Tram!
Wie brengt de kool naar 't Moffen laad
En neb en peen naar ajlen kant?
De tram, de tram, de tram! (bis)
Wie haalt de Oudjes uit hun kluis?
De Tram!
En sleurt ze uren ver van huis?
De Tram!
Wie brengt ze netjes ook terug,
Gemakk'lijk en niet weinig vlug?
De tram, de tram, de tram! (bis)
Wie baart den Schipper veel verdriet?
De Tram! 0
Wijl veel klandizie: hem verliet?
De Tram!
Wie rijdt nu pakjes, groot en' kleen,
Naar Alkmaar en naar Schagen heen?
De tram, de tram, de tram! (bis)
Wie brengt de Boot nu in, den rouw?
De Tram
daag'lijks map, en vrouw?
De Tram!
Wie rijdt daar heel gezellig mee. t
Heel vlug en prettig naar ..de stee"? (1)
De tram, de tram, de tram! (bis)
Ontmoff'lend
ander én zal door het gerécht te
guns'tigd dan tegengewerkt worden. Bovenden," gflag
Perkins slim''lach end voort, „heb dk er voor de kos
ten reeds driehonderd' frape bijgevoegd. Men zal ons
Parijs eerder be- heel kort voor
„Ah, da's jammer. Maar uw getuigenis zal mep,
daarover toch moeten toelaten. In elk geval was
toch een andere dokter ter plaatse toen, zeggen,
toen de catastrofe kwam."
aonaera napv
akte zenden, behelzend een, afschrift
tar-
iiis;
G.
in. -
H.
cha
red.
ur;
kes
Daniël Perkins do advocaat was in den laatsten j hem wel niet riat moest bepaald wel
tijd zoo nadenkend geworden, en had zoovele malen wel benauwde oogenhil en, Hj. had te veel
aan zijn neus gelrokken, dat het wel leek, of deze de reden va£\ 7;^n J '^n oi-een» er wel
een groot stuk langei was geworden. Tenminste datop zijn kerfstok. Maar le t zijne ,jo€(n»
beweerde zijn oude kaptoorfactotum Ned. Ned kende tusschenuit f klauwen ^nap deli rechter te
zijn meester al sinds lange, lange jaren. Zij waren om hem heelhuids uit de touwep ^ue^rec
schoolkameraden geweest en terwijl Ned van huis uit doen komen waneer ^daagd. En bracht
een arme duivel was en er ook steeds eiui bleef, ep dat Green voor het „u_
voor verder studeeren geen geld bezpt, maakte Per- het een kleipe wonde, w worden Maar tep,
kina, die eenige honderden ponden geërld had, de den pleister op de wond g heel
hoogere scholen door, en voleindigde na een ijzeren, opzichte van deze -ag
vlijt met goe-1 geiolg zijn juridische studies en richt-bezorgd. Hfi ^^J^rSt^ered waarom zou hij
te spoedig daarna een advocatenkantoor op, wajfc hij pen van het heiden9 Maar waar was
ook met een goed succes bekroond zag. Hij had; Greep er nu met kunnen doo pen.
spoedig werk voor een dozijn klerken en zijn eigep de kerel?
behoeften waren zoo gering, dat hij spoedig
aardig vermogen kon overleggen. Wanneer Meester
aaru.5 ,W1UUEP„ „lin Op den eersten hoek van de straat/ nam Perkins
Sinnïng hem ,i,«+rer^s;sei1' ,wa«n;neer -ueesujr i een, rijtuig en reed daarmee paar Upperthames-strapt,
- 6611 wink eladyocaat noem j waar hij zich bij de markiezin d'Aigre liet aapddenetn
hem reeds ta hebben verwacht.
.Ja,, natuiurifik, maar ik heb dien map slechts vluch
tig leeren kennen. Green heeft hem in der haast in
dep nacht gehaaid. Ik zelf weet nauwelijks hoe de
man er uitzag en ik ben zijn. naam ook totaal verge
ten. Ik weet alleen, dat hij een heel hooge rekening
heeft ingezonden en dat deze ook betaald is."
„G.eein en steeds weer Green'", riep Perkins bijna
ve twijfeld uit, „dat de duivel dien kerel hale, wan
neer liij niet uit zichzelf komt. Maar nu nog een enkel
woord over dien gemoedstoestand van uw echtgenoot»
mevrouw de markiezin. Was uw man in de laatste
jaren van uw samenzijn werkelijk zoo schuw en angstig
/-• als Green en ook Broekers hem hebben geschildcpdj
laptPteU begrijpt van welk gewicht het antwoord is dat u
daarvoor een
van het protocol, dat is opgemaakt; bij de opepïpg
van het graf. Opent men het niet, welnu, dan moet
al het geld teruggezonden worden, en dat zal men
wel liever niet doen. Men stuurt nooit geld terug
als men het behouden mag. Stelt u zdch daarover
dms mpar gerust. Het is veelmeer een ander punt
dat mij steeds in opgewondenheid houdt en dat mij
ook nu weer tot u voert."
„Wat meent u?" vroeg de markiezip ijverig.
„Ik zou wel eens willen weten, wat men zaj vip-
den, als men het graf opent."
„Dat dat weet ik niet, mijnheer. Hoe zoudt u nu
willen, dat ik daarvan eenig idee zou hebben?"
„Nu, ik zou zoo zeggen, dat u tijdens
levensdagen van uw gemaal wel het een of ander
kon hebben bemerkt, dat u de woorden van Green
geloofwaardig doet schijnen, en waarschijnlijk. Be
zint u zich eens. kunt u zich in dit opzicht niets
meer herinneren? De kleinste aanwijzing is voldoeto-
de."
de. Is u bij uw man niets bijzonders opgevaliep, wat
aanleiding kon geven tot de gedachte, dat hij' werke-
lijk het voornemen heeft gehad te verdwijnen. Hoe j Pier binnentrad. Ook ik moest mii dus in don ver
was bijvoorbeeld zijn gezondheids-» en gemoedstoe- j volgo steeds door Green laten aandienen,
stand, ik bedoel hoofdzakelijk na de bedreiging vap „Had Green het volle vertrouwen van uw man?'"5
Broekers?" „Ja, Hij was sleeds bij hem, en in de laatste jaren
„Zijp gezondheidstoestand was zoo slecht niet, dat hij alleen"',
er per se aan een noodlottig einde behoefde te „En eenige aanwijzing over zijn vroeger leven, hoe
worden geloofd," zeide de markiezin rustig en gevat, hij zijn vermogen verwierf, heeft hij u nooit ge naakt ?'-
hierop zult kunnen en moeien geven.'
„Hij was bovenmatig angs'ig en bovreesd, men zou
zeggen ziekelijk angstig. Bij eiken stap, bij. elk g.-ruiseh,
Jfepompt hij als een misdadiger ineen. Wanneer ik eens
onverwacht de kamer binnentrad, schrok hij zoo erg,
dat hij niet overeind kon blijven en dan werd hij
em, zoo boos, dat hij mij ten strengste verbood, met iemand
werke- wie het ook zij, zonder aangediend tc worden, de ka
de, dan kon dat meer geschreven worden op een De markiezin
kleingeestige concurrentiezucht vap Sinping dap op 1 Zij kwam dadelijk en vroeg «^gewonde
de klein-» zaken die Ferkins deed. Perkins noemde op beste Perkins, heeft u antwoord uit Pa L
zijn beurt,
zuiplap
ook niet heel collegiaal Sifnning een j
de markiezin, maar
„Neen, nog niet, mevrouw
maakt u zich daar niet ongerust over. Mijn aanvraag
.Ned." zeide Mr. Perkins, terwijl hij zijn overjasom het graf te openen kan men met en es ,eu
trok en zijn hocJ onzette. ..iii kent hem immers wil van de wereld niet afwijzen. Daarvoor zijp
„Ziet ge. Dus u hield hem niet voor zoo ziek. dat
hij moest sterven. Heeft u ook met den een of an-
derdn dokter over zijn toestand gesproken?"
„Natuurlijk," antwoordde de markiezin, terwijl zij
met haar zakdoek over haar ooge-Hi wreef, alsof deze
treurige herinnering haar zeer hinderde, „ik heb
„Nooit".
„En 'nu nog iets, markiezin. U beeft hem toch
gezien, toen hij dood was. Niet waar?'*
„Natuurlijk"'.
„Vertel u mij*' dat eens''.
„Mijn bemel". snikte de markiezin, „ik denk steeds
aantrok en zijn hoed opzette, „jij kent hem immers wil van de wereld niet afwijzen,
dien kleinen gekra mijnheer met het bruine pak. beschuldigingen te beslist.
meermalen professor Moreau, die mijn man toenmaals met schrik aan dien ontzettenden nacht terug. Ik was
aan 1 behandelde, daarover gesproken. Hij fzeide mij dat ie buiten mijzelf van opgewondenheid en verwarring,
man een hartkwaal had. maar dat er geen on- maar ik wil alles zocals het zich heeft toegedragen, trouw
Wanneer hij -zich in mijn afwezigheid hier vertoornt, mijn eisch &een gf^g(f Hinb^^d^^wondilm ^W^l9keCvreés* behoefde te bestaan dn mijn man bij en waarachtig vertellen."
houdt hein dan vast, tut ik terugkom. Houdt hem onrecht mede worden berokkend,
•/iv» vast alsof hij e«n moordenaar is. Verstaat ge? er menseden mede benadeeld als men het grat on-
Ik moet eens met hem spreken."
zijn gevolgde leefwijze zeer oud kon worden.
„Goed. Dat zeide professor Moreau. Waar woopt
Inderdaad was Ferkins half ziek va(n verinnigen naar naar de
Thomas Green, uaar -jen kleinen gelép map. Zijn aap,- van het graf kan een
Wordt vervolgd.
SSM"ïï^rESS "MM;Va."»uVeer H# sl*rf aeebt»
