J
36
Boei
mei verzoek om teten doorvaart door den StrocteMijk
(er hoogte van den heer J. Limmeix, waar tlians |de
duiker iijt.
SNEEUW RN US.
Alen meldt van Texel aan de Tel.
latngs de Oostkust van liet eiland hoeft zich oen
slrcok jjs vastgezet, waardoor een gxleelie der visscliere
werkeloos nioat hiijveu. De meeste girnaleaivi.sscliei .s
ondervinden goen moeilijkheden.
t»T. M A ARTEN SUKLti.
De heer II. Th. de Bruin, alhi.T, slaat no. 1 op de.
voordracht voor directeur der Coop.. stoomzui.clfab.iek
Ie Twijzel.
SCHAGERBRUQ.
i;o gojiiciigde zajngyerecnigi.ig „Zang en Vriendschap'
directeur de heer u. L. K.oaneiibn g, gxifl haar con
cert op Zondag den 2en Februari 1913, in de nieuwe
concertzaal van mei. de wed. Swarlhof. Da vereon.ging
spaart kosten liodi moeite, om de operette: „Het i-nn-
\.sjc' irainaljjfÊh zangspel), door costumocring, enz.,
g .*1 ti/i hiuu rjcht te Jojii komen, zoodat voor lief-
j>cbhors van zang en operette, weer een mooien avond
staat te wachten.
KUNSTIG ONGELUK OP DE MAAS.
Woensdagavond heeft op de Maas, nabij Schiedam,
een droevig ong wal plaats gehad. Een roeiboot, waarin
mensciien zaïon te visschen, i> vermoedelijk door een
Kug-Lehe boot, komende van Rotterdam, overvaren,
waai door fle roeiboot omsloeg en alle inzittenden te wa
ter raakten. Daar zij geen Leut op hadden, werd van het
ongeval niets bemerkt. Hun aanhoudend schreeuwen
wo.d eindelijk gehoord op een Spaansch schip, dat
voorbij voer. Dil zond een sloep uit en bracht 2 uunner
aan den wal. De derde blees reeds verdronken.
Toen men met de twee geredden aan wal was go-
komen, bleek een hunner roeds overleden. l>c een gé
oveigcDlevene wondi in allerijl naar het ziekenhuis ver-
voeiu, waar hij Donderdagmorgen tot bewustzijn kwam.
Hij is ongehuwd. Van do overledenen i; een gehuwd.
De mensaien behooixlcn thuis te Churloi;.
OPRICHTING.
Zaterdag j.1. vervoegde zicli ten kantore van den
etttisul-generaal van. Rus.and te Rotterdam ecu als heer
gekleed,' persoon van omstreeks db-jar-gin leeftijd. Hij
<eted.de zich voor ais da koopvaardijkapitein Aiix Hcnz
en deelde mee bij Para in Brazilië met liet Finschet
stoomschip „Fargus' schipbreuk te hebben gTeden.
J>e consul te Para, zoo vertelde hij1 veider, had hem
een voorschot van 2500 francs gegeven, waardoor hij
ia slaat was gesteld, met zijn ui. 26 koppen bestaande
bemanning naar Ter Neuzen te reizen. Daar had hij
met zijn bemanning in een hotel irurek gmomeu. Nu
lag er ie Ter Neuzen een Engeisoh stooniociiip tot ver
bek naar een Zweer Is olie haven gereed, en de kapitein
ervan was genegan hem met zijn bemanning naar* die
lurven mee ie nexnon tegen betaling van f laJ. Om dit
bedrag te krijgen, 'meldde hij zien op het consulaat,
en tot staving van zijn mededeeaugen legde hij papae-
-ren van den havenmeester te Para en een verklaring
▼an den consul aldaar over.
De man kreeg f 490 en heeft zich niet meer laten
zien. Sinds is gebleken, dat zijn geheele verhaal uit i
de lucht gegrepen is, en dat de daar hem o vei gelegde
papieren vuiscn zijn.
Tol nu toe is de sluwe oplichter aan alW tia-
sporingen van. do roclierche ontkomen, doch het is
▼rij zcaer, dat hij dezelfde man is, die onder geheel
gelijke omstandig ïedcn op 18 Augustus 1912 te Bies
den, ónder den naam Charles Peaesou, en op 13 No
vember 1912 te Frankfort a. M., onder den naam Karl
Fatius, ia die plaatsen gevestigde consuls heeft opgelicht.
N. R. Ct.
OATH. VAN HENNES EN HET PRINSESJE.
Catkarina, van, Rennes, onze kindercomponiste bij
uitaeinendheid j heeft, een ontmoeting gehad mót de
kleine prinses Juliana. En daarover vertelt, zij in
bet Handelsblad het volgen.de:
Het gebeurde dan, 's middags. Wij, Hanna Ver
bena en ik, had/den ten Paleize gerepeteerd en maak
ten juist ons gereed om te vertrekken, toen de hof
maarschalk mij op iets in de verte attent maakte.
Eu hoor! daar klonk een blij kinderstemmetje en
4oor de nevenzaal kwam H. M. de Koningin bin
nen, vergezeld door Prinpes Juliana-
Mijn verrassing was groot, want het wan nog nooit
mogen gelukken ons Prinsesje te zaen te krijgen. En
daar stond zij nu en, kwam naar mij toe met een
mollig handje!
H. M. zei, dat zij zooveel van mijn liedjes hield, en
•r nu eens een paar voor mij zingen zou.
Op 'n klein verhooginkje voor het podium, waar
op 's avonds de zangeres zou staan, z&tte de Ko
ningin zich heel huiselijk neer met haai' dochtertje
naast zich, en op hoog bevel van een klein wijsvin
gertje, kwamen freule Van de Poll en do kinderjuf
frouw daar heel gemoedelijk naast zitten.
En daar begon a 1'improviste de origineel
ste kindermatiné© die ik ooit gegeven heb:
Eerst verleide ik aan 't klavier, op verzoek van
H. M. de Koningin, iets van Kleine Flits, waarnaar
het Prinsesje met een gespannen gezichtje luisterde,
een paar keer afgewisseld door 'n plotseling in el
kaar knuffelen van haar klein lichaampje en 'n aller
bekoorlijkst oplachen tegen de Koningin, of zij zeg
gen wou: „ls dat nou niet gezellig?"
Toen zij op "u oogenblik merkte dat zij mij niet
heelt maal goed zien kon, zei ze opstaande: „Moekie
ik. wil daar zitten, op jou plaats!" Hetgeen geschied
de.
's Avonds op de soiree vertelde H. M. mij, dat het
Prinsesje 't heele verhaaltje precies had naverteld.
Daarna zong zij met freule Van de Poll samen
een paar liedjes van mij, zooals 'n muzikaal kindje
van 3 V> jaar da', doet, invallend op de i ijmwoorden
en met enkele onvoorziene stakingen, onderweg. Maar
altijd klonk het zuiver. Doch 't ging Hare Hoogheid
te gauw.
„Als 't zóo vlug gaat, kan ik er niets van ver
staan,!" kwam 't consigne.
Dus praatten de 3 kleine kleutertjes heel-lang-
&aam-boveu-op-hUE-hek
„De vos die de gans had gestolen" kreeg ook
'n beurt., met zeer ..adrukkelükë gebaartjes van het
kleine vingertje bij de vermaning: „Vosje! vosje!"
aan hot slot. En het lieve liedje van de Engeltjes
zong het prinsesje heel alleejn en zonder haperen af.
Toen moesten de muizen hun polka hebben op 't
klavier ©n daarna werd etr gezongen uit de Speelsche
-Wijsjes hoe „de kinders dansen'". Met de kinder
juffrouw werd dat meteen maar voorgesteld en
strikt in de maat. Dat te mei-ken deed mij plezier
en bracht mij er op, eens te zien of het kleintje dat
maatgevoel ook uit zichzelf had. In de rondte stap
pan op de maaft van de muziek, werd het toen. Dat
ging perfect, totdat zij merkte, het voorwerp van ons
aller aandacht te zijn, en verlegen haar blonde
kopje ging begraven in dein 6choot van de kinderjuf
frouw.
Toen moest Ringelreiehrozenkrans" er aan geloo-
ven en opnieuw kreeg iik de overtuiging lioe'n rhyth-
misch kindje het Prinsesje is; want toen zij, weer ge
zeten op het rijtje vóór het podium, met helder stem
metje inviel bij het dansrefreintje: „Trala, trala,. tra
Da-la!" begon ze in eens, geheel uit zichzelf, met 'n
dapper vuistje op den grond te slaan, alweer pre
cies in de maat; bij de points d'orgue sloeg ze niet
door! En de Koningin en iedereen moest meedoen-
Het was werkelijk La Joie du Rhythme die ik waar
nam bij het lieve kind; en de aanblik van, het geheel
.Tuist Woensdag was nieuwe voorraad hooi op de zol- zen. Bij ontvangst van het pakket moest nog 7é
ders g-laden. Er bevonden zich daafr 10.000 K.G. hooi, ceruts betaald worden. In totaal dus f 2.40 En wat
30 mud haver, oen partij paardenbron en een partij waren nu de prijzen: De eerste prijs was eer' klokj*
Str?P' I J I dat mei* de tazare koopt voor 49 cents en eo*
De brand werd beperkt tot den hooizolder hoven sigarenaansteker ter waarde van 85 cents, in totaal
dus voor een waarde van 74 cents voor 'de f 2.40,
hel koetshuis
De schade js zeer groot, doch wordt door assurantie
gedekt.
DE SCHOOL IN NOORD-BRABANT.
Zienderoogen veranderen de toestanden in Noord-
Brabant; opvattingen en gedachten wisselen met 'n
snelheid, die bijna niet bij te houden zijn!
Er broeit iets in de algemeene gemoederen. Hier
is het een beslist, ginds weer een onbestemd gevoel
van eigenwaarde, van zelfstandigheid, of ajthans een
krachtige drang in een dezer richtingen!
Welke Nederlander boven den Moerdijk, ja welke
Brabanter of Limburger zelfs, zou hebben gedacht,
dat wethouder en raadsleden eer.er afgelegen Noord-
Brabantsche gemeente in verzet zouden durven ko
men tegen de politiek-kerkelijke wenschen der plaat
selijke geestelijkheid, deze af f# wijzen, met de we
tenschap, dat de burgemeester, een wetthouder en meer
dan 170 adressanten zich aan de zijde der geestelijk
heid hadden geschaard!
Het betrof den bouw eener nieuwe openbare la
gere school in d gemeente Strijp, onderdeel der ge-
die men betaald had. Eventueel© andere oplossera of
mededingers worden gewaarschuwd.
MET EEN TANG GESLAGEN.
Dinsdag heeft te Baiger-Compascuum een vechtpartij
plaats gehad, bij welke Aaltje v. d. V. zoo erg met
een lang werd gxslagen, dat zij thans aan de gevol
gen is oven-leden. Het onderzoek van de marecliausse©
beeft tot de arrestatie van twee personen, geleid.
LEVENSLANGE GEVANGENISSTRAF.
Men meldt uit Rotterdam aan de N. Grt.
De rechtbank alhier, veroordeelde Donderdag tot le
venslange gevangenisstraf J. G. Bl., deserteur van het
4e regiment infanterie te Leiden, wegens moord, ge
volgd door diefstal, gepleegd op de"74-jarige wed. V.
in do Mauijisstraat te Rotterdam.
Gemengd Nieuws.
HET HOME RULE ONTWERP.
- j oo.o~w.wi w-. vf, wk. LONDEN, 16 Jan. De derde lezing van de home
was onbetaalbaar: dJie kleinje, kleine kapelmeester metmeei^te Leende, gelegen in de heide] tusechen Eipdho rule biR is door het Lagerhuis met 368 stemme*
haar huiskapel, y-ol; ijver de maait trommende op ven en Valkënswaard. tegen, 25S, onder levendige toejuichingen, van d«
n„?.ro^ .'"f nie sauw vergeten. De Raad had iu ©ene vorige zitting besloten, deze minasteriëelen, aangenomen.
„Zij houdt óok zooveel van, orgelspelen, zei school te bouwer, dóch thans kwam oen verzoek- Ofschoon het op straat ten gevolg© van den rega*
de Konmgm. Ik begon daarop, z^cht en breed, in de jn (geteekend door den pastoor, den burge- zeer morsig was, waren omstreeks 10 uur 30 dui-
lagere octaven een, koraalmelodie te spelen, Eu zie,: mees,ter> nog twee notabelen, en een 170-taJ andere zenden op het, pailementsplein bijeengekomen, teneiuy-
f?'Vr,00.-- 6 -1?. 7;n óaareven begint met ^de personen) om dit op 27 Dec. 1912 genomen besluilt, de den uitslag van de derde lezing van, de home rule
f+^6te^n te trekken. biU te vernemen. Verschillende personen, hadden uni-
tjes naar de piano toe. Zij wou ope po ium_ ko- Als hoofdmotieven golden: on Jacks in de hand of hadden ze vastgemaakt op
lo. dat de school, met minder dan 3 leerkrach- hunne hoeden,
t,en, njet te verkiezen was.' De politie zorgde dat de menigte circuleerde.
2o. Geldelijke bezwaren voor dó gemeente; Toen bekend werd, dat het onjtwerp aangename*
3o. de school, L. godsdienstig opzicht, niet kon was, begonnen de Ieren te juichen en hieven, eij
voldoen! i
Uit de discussie over deze zaak in raadszitting
va
js
wi
O
men en bij den vleugel staan. De juffrouw til 1de haai
stilletjes er op... maar in 'n wip wak haar majes
teit je er weer af. Zij wilde alleen er op stap
pen.! En deed dat.
Heel eerbiedig luisterde zij, vlak naast iuü staan
de; ik ben zeker, dat zij de religieuse nuance in de
muziek zij 't dan ook onbewust onderging.
Daarna mocht zij met de Koningin op do mooie
vergulde kanapee gaan zitten, die voor 's avonds
al was klaargezet, en de Koningin gaf telkens, als
ik iets van 'n pop of 'n poesje verteld of gespeeld
had, heel vroolijk het sein tot 'n lustig applausje,
waaraan JuLiaautj© hevig meehielp! Daarna was 't
weer huppelen en rondspringen.
Toen dacht ik: nu zal ik eens 'n zacht, fijn wijsje
zingen, en toch eens zien of 't kind, na al die vroo-
lijkiieid, daar weer dadelijk in kan komen.
„De zon houdt op te schijnen", en jawel, dood
stilletjes werd er naar mij geluisterd en toen het
eerste versje pas uit, en niemand er op verdacht
was, begon 't Prinsesje en nu uit zichzelf met
haai' dikke molletjes te klappen en tegen mij te knik
ken. Zoo iets van: „dat bevalt mij wel, gaat u nog
maar wat door zoo!"
Maar... wij waren al bijna een uur bezig en
moest een eind aan komen.
Iersche liederen aan.
Verschillende groepen' begaven zich daarna haaf
gevoerd, bleek, dat het genoemde verzoekschrift ook de „LiberaJ. Club" en de „Constitutional CJub". Voor
op Nieuwjaar, in herberg en kroeg, aap, de bezoe- eerstgenoemde club hieven kleine groepen juichkreten
kers ter onderteekening was aangeboden. aan voor Asquith. Voor de „Constaitutional Club" ech-
Een der wethouders vroeg den burgemeester of ter was het zwart van de menschen. Ee.. aantal
het dezen geoorloofd was, tegen eene ra«*dsbeslis- unionistische leden van het parlement stonden daar
sing te opponeereD; waarop de burgemeester anjtwoort op het bajeon en Campbell, lid van het Lagerhui»
de, dat hij niet als zoodanig, doch als kiezer, belas- voor de universiteit van Dublin, hield van daar eefa
tingbetaler, en Katholiek, geteekend had, in welke rede tot de menigte, die hij ultnoodigds met hei*
hoedanigheden hij vrij was zulks te doen. in te stemmen in een „hoera" voor Sir Edward Car-
Hierop vroeg dezelfde wethouder of dei fcurgemees- son.
ter dan van zijn recht, had gebruik gemaakt om biiin- Voor beide clubs was een talrijke politiemacht g»-
nen 24 uren na 't betreffende raadsbesluit aan Ged, posteerd, om te zorgen, dat voor- en tegensta11-"
Staten te berichten, dat' hij het besluit niet zou uit- ders van home rule niet handgemeen raakten,
voeren. - LONDEN, 16 Jan. De regeering;meerderheid voor
De voorzitter antwoordde, dat zulks wel een recht, de regiering was vrij wat grooter dan verwacht werd eai
doch geen plicht was. Alstoen werd aangemerkt, dat er heerschlc buitengewone geestdrift, toen de cijfers
de voorzitter, indien hij van dat recht geer: gebruik werden medegedeeld. Minislerioelen en nationalisten
had gemaakt, zich dan toch hij het raadsbesluit juichten en wi.i.'din met zakdoeken,
i had neer te leggen, en zulks aan Ged. had moeten Voor hel parlementsgebouw stond1 een talrijke me-
„Bedank nu jufrouw Van Renw* maar ntaMO a 1 d l,K.lmchle. toen de u,bJil«
en geef haar 'n lief handje:" Maar het Prinsesje In den loop de. verdere d^usslen ze-rt een dor benend we.d gemaakt.
Mademoisolle a sa tètoèt-sol! verkoos niet lief te raadsleden De wrste tong van dg „home rute bril - is door
doen op commando, en -aeigerde poslüef. Totdat, bij Imoeder bb m.e In de luren gedraaid, maar dal; hol Hoogerhms aangenomen. IlbW.
't weee-aan van het stoetie zii zich in e^ns omkeer- kan pastoor me met meer doen! Ik begrijp met
de, uit zich zelf naar mij' toe kwam en allerliefst, wat de Pastoor zich met het gemeentebestuur hè te EEN STAKING TE NEW-YORK.
met een buiginkje „dank u wel" zeide.
I moeien!'
Te New-York is Zaterdag jl. een ernstige staking
Past uitgebroken in het confectievak. Omstreeks honderdf
ik keek ze lang na: de Koningin, stralend; vóórt dei" wethouders vraagt in dit verband:
alles- E-elukkiee moeder en haar blond kind- ze- den heeren geestelijken zich op deze manier te duizend werklieden van de afdeeUng „jor.gns- e*
zond fleurig rhytkmiseh óok in karakter naar bemoeien met de huishouding der gemeente? Is het heerenk leeding" hebben den arbeid neergelegd. D»
mij voorkwam en daarenboven toegankelijk voor nJet de bedoeling druk uit te oefenen op de raads- staking zou, naar werd medegedeeld door de Veree-
1 nuances" led)en' 0150 toch onder eed© staan? nigiing van verbonden confeotie-werkers zijn uitgeschre
ik voeid« mii warm worden van binnen De voorzüter antwoordde, dat hij zfeh tot woordvoer- ven, maar de eigenlijke leider moet Caban zijn, da
Goed zoo^" St ik der maakt voor pastoor en kapelaan, die hier niet te- redacteur van het aJoodsch socialistisch blad, d«
EEN RIJKSBRANDKAST GEFORCEERD. I g^nwoordig zijn door aan te voeren dit deze heeren „Daüy Forward".
Aan de Arlilleiio-Inrioblinfien aan do Hembrug heeft als belastingbetalers en kiezers gerechtigd zjn te pro- De patroons verzekeren dat de meeste staker*
een inbraak plaats gehad, die, om de wijze waarop tos toeren tegan datgene wat zij niet geschut nchtejn. slechts voor bedreigingen zijn gezwicht, maar't meert
deze moet zijn' geschied, van zeer buitengewoner aard Zulks is bij de grondwet bepaald. Bedoelde heeren opmerkelijke bij deze staking is dat de eiBchen der
is te noemen vinden de bewuste school niet goed', evenmin als Üe
Dinsdngmo' g?n vond men de brandkasl, diï op hel buTgemecster ze van alg-meen Wang Qchl
bureau van den kapitein-magazijnmeester stond, open. Nadat nog van groachten gewisseld we-d, of m
Sporen van braak waren niei te zien, zoodat de kast óf zhke van het protest-adres g*en dwang groe'ead vus,
niet g-isloten moet zijn gjweost, óf dat gebruik is ge- waarbij erkend; werd dat vele menschen onder den
maaki van ©en vstlscthesn sleutel. Dit laatste wordt niet invloed1 der eerste 4 handteekeniagcn op het adres in-
waarschijnlijk geacht, omdat de sleutel tamelijk grooin- gingm, werd ten slotte tot stemming overgaan en op de openbare meening ten»4jl men anders wel wat
plikoerd en daarom moeilijk na te maken zou zijn. mel 3 tegen 2 stemmen het adres rot net oprichten _ef®f en.fT .8^er,8,
Een deixie mogcUjklieid is, dat de kast met (den openbare school voor kemrsgeviig aangenomen,
gewonen sleutel zou zijn opengemaakt, doch ook dit waarmede dus het eens genomen bestuit gehandhaafd
wordt niet waarschijnlijk groclit.
Nadat do kas was opgemaakt, bleek dat een yrij
aanzienlijk bedrag wordt vermist.
Omtrent de hoegrootheid van het bedrag konden betoogde, dat de sohool met met 3 leerkrach'en beho-f-
wij gicn zekerheid verkrijgm. Van de bankbiljetten zijn de b-gmnrn, want sp-eker had „zoo'n mooie len
do nummers niet bekend. knappe geleerdheid als er één in N.-Brabant te vinden
't, Vreemde van 't geval is dan ook dat aan de tóe- ^01' ZÜ'L en dat, waar hij zelf maar 6 maanden in zijn
ging ai tot het lokaal g-en sporen van braak ziin te beven b:j één moester wis school gsweest I Dit gezegde
z[en berokkend© hem e^ne terechtwijzing van den bnr-
jv rjoli'i stelt een uittrbreid onderzoek in gervad-ar-voorzittor, die opmerkte, diat het hem biet d®iar volgens de laatste berichten nu o.ok in het
Zij is vermoedelijk de daders op het spoor. Hdbld. Paste, zichzelf een bewijs van bekwaamheid! toe tc ken- arbe ders naald sohW
BRAND TE BOTTERDAM. er bebbeabeergelegd.
Dondvid.ignadit omslreeks half 4 on'dite ean ogenl De voorziKvr maakle het dan ook vrij m' beha-. mnrvnrsv tv „v. vvat.t
van poli i j te Rotterdam, dal brand was uitgebroken loon hij op een g'goven moment opmo-kle: Hoe hnd VatVlrtHi, n.«nif«=t ont.
op den hooizolder van do slalhouderij van A. C. >s men in Eindhoven met over de sohoolquaes'je daar PETERSBURG. 16 Jan. Een, keizerlijk n «mfest ont
bleef.
De note g^rs ontbrak ook ditmaal niet en wel waar
oen der vroede vaderen in de warmte van hel debat
werklieden eerst iu het uitbreken daarvan aan d«
patroons werd medegedeeld. De leiders verklaren, dat
hiermede slcehts het voorbeeld der patroons wordt
gevolgd, die ook niet tevoren kennis geven van hu*
voornemen om do loonen te verlagen. Met dat af
hooft dit optreden een ongun^Bgen indruk gemaakli
d© uitbesteding van, werk, zoo in als buitim de werk
plaatsen,. en afschaffing van den ongebonden huls-
arbeid in de groot© huurkazernes. Verdere eischef*
betreffen de loonen, waarvan, men de maxima op li
tot 18 dollars 's weeks voor mannen en 10 dollar»
's weeks voor vrouwen zou willen zien gesteld.
De stakers zijn echter bereid1 zich aan eenscheid*-
rechterlijke uitspraak te onderwerpen en, ku ls dooi-
beide partijen de Kamer van Koophandel te New-
York daartoe aangezocht.
De staking heeft evenwel aanstekelijk gewerkt.
uu
P.
1
t»
cei
®r
dei
en
in
Icoi
kei
no.
vei
3
Zui
pin
I
Noi
van
1
koe
I
koe
1
van
"reii
te
zoe)
HE
Mid
ten
gev
DE
alle:
Liiise aan de Coolvest.
De agent wekte de beide stalwaohts en de brand
weer. De 12 paarden die zieh in de stallen onder de
hooizolders bevonden konden allen naar builen gebracht
worden, doch twee koetspaarden van den gemeen;elijkcoi
1er plaatse bezig g^we^st, en cCw rit en toch vcrstaïi-
d:gcr menschen dan wij zijn! Tableau! Hdbld.
BEDROG.
Men meldt aan de t 'Opr. Haarl. Ot.
Heden kwamen wij weder voor d© zoo veelste maal
riek en wagen hadden reeds stukken vuur op den rog te hooren, hoe sommige firma's te werk gaan om
g-kregen en leden zoo hevige pijnen dat rij op last
van een veearts naar het abattoir zijn gebracht hn
afgemaakt. Ook de vijf rijtuigen, waaronder drie zieken
wagens werden maar buiten gebracht, evenals de tui
gen.
De 76-jarige weduwe Linse die met haar "dochter
en schoonzoon boven woonden en wier woning trgro
den hooizolder aangrensde, konden eveneens in yehig-
heid g-bracht worden.
De brandweer rukte aan mot do reddingsbrigade,
9 s^ci-espuiten, de machinale ladder en drie autostoom
spuiten.
heft grootvorst Michael Alexaindrowiitsj van, de hem
opgedragen plichten om als regent op te trede*, j
zoo de keizer mocht komen te overlijden voordat d»
grootvorst-troonopvolger meerderjarig is, en plaatst
dejn persoon eh bet vermogen van den grootvorst on- i
der curateele, waarvan de opperste leiding bij die* I
v. j Tsaar berust,
haar waren aan den man te brengen. Een adver- Het beheer van het geheele vermogen, van de*
tentie in de bladen, inhoudende het verzoek om vap grootvorst gaat over aan het bestuur van de apa-
het woord „luehtsohiphal" het grootste aantal woor- n3i,es
den te maken. Een wedstrijd dus. Een kennis van mij i (Grootvorst Michael Alexandriwotsj is de broeder
deed mede aan dien wedstrijd en zond een 400-tal I vari ^en Tsaar, die onlangs door zijn huwelijk met)
woorden in. Weldra komt een antwoord inhoudend dat weduwe van een kolonel, tegen den zin en zon-
men twee prijzen gewonnen heeft, nl. een als eerst© ^er voorgeschreven vergunning van den Tsaar,
inzender en een als goed inzender. Bolde prijzen van zich deed spreken. De straf voor zijn vergrijp
word-n toegezonden indrón voor lederen prijs 85 ets. he6lt uiet op zk.h laten wacbten. Volgen^ dit be-
gezondien werd als vergoeding voor vracht, invoer- richt wordt hij feitelijk onder curateele gestelde*
rech'en en administratiekosten. Er werd gezonden tevens wordt hem de kans op het regentschap toot
per postwissel f 1.70 en weldra kwamen de twee prij- goe^ ontnomen.)
1
zoek
Job.
Paul
ovori
F.
conti
aangenaam. Maar Deep trad toch binnen, drong lang
zaam maar beslist door de enkele groepen gaden hoen
en ging naar liet buffet, .waaraonter een ciuke, reeds
bcjua.de vrou,w
„Een arme zwerver," zeide Deep en hield haar zijn
hoed voor.
„Mijn God, Deep! Ik schrik- van je...'" fluisterde
de vrouw zacht.
„Niet noodög, miss Westers. Is er nog nieuws?"
De vrouw zeide niets meer, maar nam uit haar
toonbanklade een saamgevouwen briefje, dat zij in,
den hoed van Deep wierp, waarop deze verder ging.
Nauwelijks wag hij op straat of hij vouwde het bricije
uit elkaar en lïus die weijtige woorden die onder het
gedrukte signalement geschreven waren. Het signa
lement was dat van Thomas Green, zooals het in hoofc
zaak door de markiezin was verstrekt. Het was met
nummer 37 gemerkt, wellicht het nummer van het
detectivenbureau dat de signalementen bad verspreid.
Onderaan stond geschreven: „ls gewoonlijk van elf
uur af hier en s:aapt sedert drie dagen, in het ach
terhuis no. 2. "Westers."
Deep hieid een oogenblik den adem in. Had hij
dan eindelijk zijn man gevonden? Stond hij dan nu
voor het doel? Het resultaat scheen hem te ver
rassen. De man, dien hij sedert eenige dagen en
nachten onafgebroken had gezocht, zou hij vinden,
nu hij zijn hoop reeds geheel had opgegeven, en dat
nog wel in een gewoon logement je?
Deep keek op zijn horloge. Het was bijna nog een
half uur voor den tijd, voor elf uur, dus nog tijd
en gelegenheid genoeg om mister Perkius te waar
schuw ro. Bij den volgenden hoek van een straat
sprong hij in een rijtuig en reed in vollen draf naar
LincO.u-Iun- terug.
Perkius, die juist van plan was naar bed te gaan»
was dadelijk bereid Deep naar de Drie Kronen te
volgen. Onderweg kwamen de bedenkingen. Wanneer
er werkelijk nu eens sprake was, dat Green gevon
den was, dan had de detective zijn plicht vervuld.
Deep had alleen den man te vinden en daarmee uit,
verder ging zijn opdracht niet. Hij kon straks zeg
gen: daar ziit je man. Dan begon het werk van Per-
kins. Hij moest Green hebben, om zijn getuigenis,
maar wat hoelp het hem, als hij vanavond Green
vond, zijn getuigenis hoorde, en de kerel verdween
morgen weer.
Perkius trok heel lang aan zijn nieus eer hij het
besluit genomen had, wat hem te doen stond. Ten
slotte scheen hij het toch met zichzelf eens te zijn
en hij liet zijn rijtuig op den hoek van de Newmar-
ket-street stil houden. Hij liep daar een huis binnen,
boven welks deur een roode lantaarn, hing. Hier
bleef Perkius zoolang, dat het Deep reeds begon t©
vervelen. Eindelijk kwam Perklns, met nog iemand
anders, een man van ongeveer 45 jaar met wlen
Perkins druk en levendig redeneerde.
„U kunt het inrichten zooals u wilt, mister San-
dow," zeide Perkins halfluid tot dien heer, terwijl
hij na hem in het rijtuig steeg. „Schijnt het u toe,
dat wat de man vertelt, zijn gevangenneming noodig
maakt, welnu dan doet u het. Acht u het niet noo
dig, welnu u heeft dan toch gehoord, wat hij ons
heeft verteld en ik kan mij laterr steeds op u be
roepen. Dat staat u toch toe?"
„Van toestaan is geen sprake. Het is eenvoudig
mijn plicht, voor het gerecht te zeggen wat ik weet."
„Dus vooruit, mister Sandow. U kent mij als een
man, die niet voor niemendal de politie alarmeert Ge
draag u evenwel heel gewoon, opdat de man om wien
het ons te doen Ss. te voren geen lont ruikt en zijn
gedrag daarnaar inricht Begrepen?"
„Heb maar geeen zorg, Sir. Ik ben geen nieuwe
ling in het vak, dat moest u toch weten."
Nu had Perkins twee onverdachte getuigen en kon
hij gerust op het doel van den tocht af-aan.
Toen het rijtuig de straat inreed waar de kroeg
was, stapten de heeren vlug uit en liepen het laat-
ote eindje te voet. De Drie Kronen was geen. kroeg,
waarvoor men zonder opzien te baren met een rij
tuig kon stilhouden.
Toen zij voor 'de kroeg waren aangekomen, 'probeer
de Deep zich van buiten af te oriënteeren, door
door een scheur van het gordijn te kijken. Dan
traden zij binnen, de een na dein ander, om maar niet
te veel op te vallen. Het lokaal was zoo vol men
schen en lawaai, dait er op de binnenkomenden nau
welijks gelet werd.
„Neen," schreeuwde de vrouwelijke bediende, die
midden tusschen een lachende en rookende groep man
nen stond, „en al was de kerel in goud beslage», 'n,
man die snurkt, dien trouw ik nooit".
De mannen schaterden. Deep slingerde heel beschei
den met den hoed in de hand tusschen de gasten
door naar den achtergrond van het lokaal. Hier, voor
een deel door he* buffet, waarin miss Westers troon
de, verborgen, zat heel alleen aan een tafpitje een
klein geel manneke, met een gescheurd oorlelletje en
eën klein lidteeken boven het rechter oog. Perkins
keek hem scherp aan en het leek wel of de kleine
gele man dit voelde, want hij sloeg ook mr. Perkins
scherp gade. Welken indruk of deze op hem maakte,
was moeilijk te zeggen, want het volgende oogen
blik at het manneke rustig door.
Perkins ging heel dicht naast hem zitten en zei
eensklaps: „Goeden avond., m'ster Green."
Den man bleef de beet in den mond steken
van schrik zooal3 het scheen. Hij keek Perkins aan,
alsof hij een spook zag en zeide eindelijk haperend:
„Een misverstard, mijnheer, ik heet geen Green."
„Mister Thomas Green..." begon Perkins weder,
zeer energiek en schiktë nog wat nader.
„Geen idee van mijnheer," viel de ander hem in
de rede, „noch Thomas, noch Green. Ik denk er
niet aap, ik keet Tilliwater, Nepomick Tilliwater, hoef
smid uit Canterbury, Sir. U i* bepaald in de war."
j „Wanneer ge uit Canterbury kwaamit, zoudt ge be
paald beter Engolsch spreken, mister Green, en wan-
neer ge een hoefsmid waart, zou ik dat aan je han
den moeten zien. Speel d.us geen comediie. Ik ben
niet van de politie, maar kom hier als je vriend!.
U kent mij toch? Ik ben Perkins, de advocaat Per
kins kent u toch?"
„Heb niet de eer," zeide de map. kort en wierp
een donkeren blik op de beide metgezellen, van Per-
1 kins.
„Ach zoo." riep Perkins uit, „is u bevreesd voor
mijn beide vrienden? Nu, hoor eens, mister Green,
u zult alles weten, opdat u mij geheel zult kunnen
vertrouwen. Wij zijd niet hier om u op eeniigerlei ma
nier schade te doen. Integendeel, er mag gebeurd
zijn wat wil, aan mij zult ge een energieken, en
knappen verdediger hebben. Herinner u deze belofte,
als u eenmaal behoefte aan mij zult hebben. Ik ben
de advocaat van de markiezin d'Aigre en heb In,
haar proces tegen mijnheer Vap Elverdaal uw ge
tuigenis noodig. Begrepen?"
„Geen woord."
„Voor den duivel, nu ben ik het zat, Green," zeide
Perkins ongeduldig. „Wil je ons zeggen, wat je weet,
ja of neen? Ik kan ten slotte ook nog anders met
je spreken en je daartoe dwingen. Wanneer wij j«
meenemen, zal het spoedig genoeg blijken of je Tho
mas Green bent of niet en of wat jij den stuurman
Broekers hebt gezegd over den dood van Scheppers,
waar is of leugen."
De man maakte een onwillekeurige beweging van
angst, 't leek wel of hij onder de tafel wilde krui
pen. „Meenemen?" vroeg hij angstig.
.Wordt vervolgd.
]&bk<
trapc
N.
wintt
W
toe
niem
rijfti.
kutje
Be
stoele
aard
Vo.
kar,
schap
aal w
Da:
TSrkii
Ge
goed
tegen
per
b$
P"Ul<
